เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 445
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 446
แม็กนัสมีความสุขมากเมื่อเบลคเริ่มประนีประนอมผู้หญิงที่มีชื่อเสียงสองคน เทพธิดาที่มีรูปร่างดี หลายคนมักจะพยายามจีบพวกเธอเขาไม่คิดว่าเขาจะมีโอกาสได้นอนกับผู้หญิงทั้งสองคนในวันนี้เขาปล่อยพวกเธอไปเมื่อพวกเธอประนีประนอมกันได้แล้วและพูดว่า “ดีนะที่เธอเข้าใจ ถอดเสื้อผ้าออกซะ!”ธิอันน่ารู้สึกไม่สบายใจ แต่เธอไม่มีทางเลือกอื่นทำได้เพียงแค่ปลดกระดุมเสื้อผ้าเท่านั้นแม็กนัสที่ดื่มไวน์ไปเยอะยิ่งรู้สึกตื่นเต้นมากขึ้นเมื่อได้มองใบหน้าที่อ่อนโยนของพวกเธอ เขาพูดอย่างหมดความอดทนว่า “เธอช้าเกินไป! เดี๋ยวฉันช่วยเธอเอง!”จากนั้นเขาก็มองไปที่เบลคซึ่งอยู่ข้าง ๆ เขาและพูดว่า “เธอก็ด้วย ถอดเสื้อผ้าของเธอออกซะ!”“ช่วยด้วย!” เบลคกัดฟันและกรีดร้อง เธอห้ามความคิดจากใจของเธอไม่ได้และวิ่งออกไปด้านนอก“เธออยากตายเหรอ? กล้าดียังไงถึงขัดคำสั่งของฉัน” แม็กนัสไม่คิดว่าผู้หญิงคนนี้จะดื้อรั้นขนาดนี้ เขารีบวิ่งไปหาเธอและจับผมยาว ๆ ของเธอไว้แล้วดึงเธอกลับมาหาก่อนที่จะตบเธอเพี๊ยะ!แม็กนัสโกรธจัดมากจนใช้กำลังตบเธออย่างแรง เสียงตบดังมากจนเบลคเกือบหมดสติการตบนั้นได้ทิ้งรอยมือขนาดใหญ่ไว้บนใบหน้าของเบลคและเลือดก็ไห
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 447
“ไอ้บ้า แกมาทำอะไรที่นี่!” แม็กนัสโกรธมากเมื่อเห็นเฟนด์ เขามองไปที่เฟนด์และพูดว่า “นี่คือส่วนหลังบ้าน ฉันเมาแล้วก็มาพักผ่อนที่นี่ แกมาทำอะไรที่นี่?“ออกไปแล้วปิดประตูซะ! ไม่งั้นแกจะต้องรับผิดชอบกับการทำแบบนี้!” แม็กนัสขู่เฟนด์ด้วยใบหน้าเย็นชาเฟนด์ปิดประตูแต่เขาก็ยังคงยืนอยู่ในห้อง“แก...ฉันสั่งให้ออกไปไง!” แม็กนัสโกรธจัด สมองของหมอนี่มีอะไรผิดปกติรึไง? เขาถึงไม่เข้าใจคำพูดง่าย ๆ?“ฮ่า ๆ ราชาแห่งสงครามซัทเธอร์แลนด์ดูเหมือนจะอารมณ์ดีนะ คุณอยากได้สาวสวยสองคนซึ่งดูเหมือนว่าจะเป็นดาราที่มีชื่อเสียงมานอนกับคุณในขณะที่คุณพักผ่อน ฉันต้องบอกว่าฉันชื่นชมคุณจริง ๆ! แต่ดูเหมือนคุณจะไม่เมาเลยนะ!” เฟนด์หัวเราะและพูด“ไอ้หนุ่ม แกนี่อยากตายจริง ๆ ใช่ไหม! ในเมื่อแกกล้าเข้ามารบกวนฉัน ฉันจะฆ่าแกซะ! ยังไงเสียวันนี้ก็มีคนมาเพียงแค่สองสามร้อยคนและบางคนก็เริ่มกลับไปแล้ว เมื่อฉันฆ่าแกแล้วสิ่งที่ฉันต้องทำก็คือขอให้เจ้าของสถานที่นี้กำจัดศพแกซะ! คนอื่น ๆ จะคิดว่าแกกลับไปหลังจากที่เมา นอกจากนี้การตายของทหารธรรมดาอย่างแกคงจะไม่ทำให้ใครสงสัยหรอก!” แม็กนัสคิดเกี่ยวกับมันและยิ้มขณะที่เขากำหมัดของตัวเอง“ฮ่าฮ่า
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 448
“ฉันไม่ได้โกหกนะน้องชาย ขอบคุณสำหรับความหวังดีแต่นายไม่ควรมายุ่ง!” เบลคทนไม่ไหวอีกต่อไปน้ำตาไหลลงมาจากหางตาของเธอ เธอไม่เคยรู้สึกหมดหนทางเช่นนี้มาก่อนเธอไม่เคยรู้สึกว่าการตายยังจะดีกว่าการมีชีวิตอยู่เหมือนอย่างที่เธอรู้สึกในตอนนี้“เฮ้อ คุณยังอยู่ที่นี่ ฉันไม่เคยเห็นใครที่ตะโกนขอความช่วยเหลือถ้าพวกเขามาอย่างเต็มใจจริง ๆ! ฉันลังเลก่อนที่จะเข้ามาแม้ว่าจะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่คำว่า ‘ช่วยด้วย’ บอกฉันว่าคุณทั้งสองคนถูกบังคับให้ทำสิ่งนี้!” เฟนด์พูดอย่างเปิดเผย “บอกฉันมาตรง ๆ ว่าผู้ชายคนนี้บังคับให้คุณทำแบบนี้หรือเปล่า? ถ้าเป็นอย่างนั้นฉันจะฆ่าเขาเพื่อช่วยคุณเอง!”“ไอ้หนุ่ม ล้อเล่นเหรอ? แกเป็นแค่ทหารธรรมดา แกกล้าดียังไงถึงคิดที่จะฆ่าราชาแห่งสงคราม? ฉันเคยเห็นคนโง่มามากมายแต่ฉันยังไม่เคยเห็นใครโง่เท่าแกมาก่อน!” ราชาแห่งสงครามซัทเธอร์แลนด์หัวเราะ เขาคิดว่าชายหนุ่มตรงหน้าเขาเป็นไอ้โง่ที่กล้ามาก ความแตกต่างระหว่างทหารธรรมดากับราชาแห่งสงครามนั้นต่างกันมาก มันไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันเลย“ฉัน...” เบลคมองไปที่เฟนด์แต่ก็ยังเลือกที่จะเงียบ“ฮ่า ๆ คุณกล้าพอที่จะขอความช่วยเหลือแต่ไม่กล้าที่จะเป
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 449
เฟนด์ก้าวไปข้างหน้าและฉวยโอกาสโจมตีเขาเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วไปปรากฏตัวตรงหน้าแม็กนัสและโจมตีเขาด้วยหมัดที่รวดเร็ว“เกิดอะไรขึ้น?!” แม็กนัสตกใจ เฟนด์รวดเร็วเกินไปเขายังไม่พร้อมที่จะใช้ชุดมวยของเขาและทำได้เพียงแค่ยกหมัดขึ้นเพื่อรับมือกับการโจมตีของเฟนด์เปรี้ยง!เสียงกระแทกกันนั้นดังมากและแรงของหมัดก็ทำให้แม็กนัสกระเด็นออกไป“อ๊าก!” แม็กนัสจับมือขวาของเขาด้วยมือซ้าย เขารู้สึกว่ามือขวาของเขาหักเพราะถูกหมัดโจมตี“แก...แกเป็นใคร? ฉันคือราชาแห่งสงครามนะ ถ้าแกฆ่าฉันเทพเจ้าแห่งสงครามฮายส์จะไม่ปล่อยเรื่องนี้ไปแน่!” แม็กนัสกลัวมากทำได้เพียงแค่กัดฟันและข่มขู่เฟนด์ด้วยชื่อของอีธาน ฮายส์“ฮ่า ๆ เขางั้นเหรอ?” เฟนด์ยิ้มอย่างเย็นชาหลังจากที่ได้ยิน “ฉันสงสัยว่าเขาจะผิดหวังแค่ไหนถ้ารู้ว่าทหารที่ทรงพลังมากที่สุดภายใต้การนำของเขากลายเป็นไอ้สารเลวที่ไร้ประโยชน์แบบนี้!“วันนี้ฉันมาที่นี่เพื่อจัดระเบียบทีมของเขา!” เฟนด์หยุดอธิบายและวิ่งเข้าใส่เขา ยกขาขึ้นสูงก่อนจะวางลงอย่างแรงเปรี้ยง!แม็กนัสใช้มือของเขาเพื่อกันการโจมตี แต่ความแข็งแกร่งของเฟนด์ไม่ใช่สิ่งที่เขาป้องกันได้ง่าย ๆ เขาถูกบังคับให้ลงไปท
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 450
ประตูที่เปิดออกตอนนี้ทำให้เบลคและธิอันน่าหวาดกลัวเฟนด์มองไปที่อีกฝ่ายแต่ก็ยังคงสูบบุหรี่ต่อไปเหมือนกับว่าเขาไม่เห็นอะไรประตูปิดหลังจากที่เขาเข้ามา เดนนิสมองพื้นด้วยความประหลาดใจ เขามองไปที่ผู้หญิงทั้งสองคนและพูดว่า “ผมไม่คิดว่าแม็กนัส ซัทเธอร์แลนด์จะทำแบบนี้!”“ใช่ คนแบบนี้ไม่สมควรมีชีวิตอยู่!” เฟนด์พยักหน้าและพูดต่อ “ฉันจะโทรหาอีธานและอธิบายทุกอย่างเอง”“นั่นไม่ใช่ประเด็น!” เดนนิสยิ้มอย่างขมขื่นแล้วพูดต่อ “แล้วมันจะไม่ยุ่งยากเรื่องที่ต้องปกปิดตัวตนของคุณเหรอ? เราจะทำยังไงกับพวกเธอดี?”“เราจะไม่พูดอะไรทั้งนั้น!”“ใช่ ใช่แล้ว...คุณคือผู้มีพระคุณที่ช่วยพวกเราไว้ เราจะกระจายข่าวนี้ไปทำไม?” เบลคและธิอันน่าตกใจคิดว่าเดนนิสจะฆ่าพวกเธอเพียงเพื่อปกปิดความลับ“ไม่ต้องห่วง ฉันไม่ฆ่าพวกคุณหรอก ยังไงซะฉันก็ช่วยพวกคุณเอาไว้! ไม่อย่างนั้นฉันจะช่วยพวกคุณไปเพื่ออะไร?” เฟนด์ยิ้มอย่างขมขื่น “โชคดีที่การต่อสู้จบลงอย่างรวดเร็วและไม่มีการเคลื่อนไหวมากนัก คนที่ดื่มเหล้าอยู่ที่ลานด้านหน้าบ้านคงไม่ได้ยินอะไรจากที่นี่หรอก”เดนนิสรู้สึกละอายใจ เขาโชคดีที่เขาทำตามสัญชาตญาณตัวเองและตัดสินใจตามหาเฟนด์เ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 451
ซานและคนอื่น ๆ ยังคงดื่มกันอยู่ด้านนอกไม่มีใครสังเกตเห็นว่าเฟนด์และเดนนิสแอบออกมา“สองคนนั้นไปเข้าห้องน้ำนานแล้ว!” คนที่นั่งโต๊ะเดียวกันกับเฟนด์และเดนนิสไม่ได้สงสัยอะไรเลย พวกเขาดื่มไวน์ไปเยอะและคิดว่าเป็นการดื่มที่มีความสุขจนกระทั่งพวกเขาเวียนหัวจากการดื่มในขณะนั้นเองก็มีรถสปอร์ตขับมาจอดที่ทางเข้า ลาน่าลงจากรถและเดินเข้ามาข้างใน“เทพีแห่งสงคราม!” เดิมทีเจ้าหน้าที่ต้อนรับสวย ๆ สองสามคนที่ยืนอยู่ข้างประตูรู้สึกเบื่อหน่าย พวกเขาถอนหายใจทันทีเมื่อเห็นสาวสวยลงมาจากรถ“โอ้ พระเจ้า นี่เทพีแห่งสงครามจริง ๆ ด้วย!”“เยี่ยมไปเลย แม้แต่เทพีแห่งสงครามยังมาที่นี่ คฤหาสน์แคร์ฟรีของเรามีชื่อเสียงจริง ๆ ไม่เพียงแต่ราชาแห่งสงครามสองคนเท่านั้นที่อยู่ที่นี่แม้แต่เทพีแห่งสงครามก็อยู่ที่นี่ด้วย!” พนักงานเสิร์ฟผู้หญิงบางคนพากันตื่นเต้นมากจนไม่รู้จะทำตัวยังไงหนึ่งในนั้นมีปฏิกิริยาโดยพูดว่า “พวกคุณรีบไปบอกนายท่านเร็ว ฉันจะเตรียมเข็มกลัดเพชรที่ระลึกสำหรับเทพีแห่งสงคราม!”ไม่มีทางที่เข็มกลัดที่ดีที่สุดที่พวกเขาเตรียมจะเหมือนกับเข็มกลัดเพชรแบบเดียวกับที่พวกเขามอบให้ราชาแห่งสงคราม โชคดีที่พวกเขาเตรียมข
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 452
นายท่านมิลเลอร์รู้สึกว่ามีอะไรผิดปกติ มันแปลกที่เทพีแห่งสงครามจะเดินเข้าไปข้างในหลังจากที่เธอบอกให้ทุกคนดื่มต่อโดยที่ไม่ได้พูดอะไรอีกหลังจากที่เธอมาถึง“เป็นไปได้ไหมที่เรื่องนั้นจะถูกจับได้?” เขาคิดเกี่ยวกับความเป็นไปได้ของเรื่องนั้นอย่างรวดเร็วในใจ ถ้าเรื่องนั้นไม่ถูกจับได้แล้วทำไมเทพีแห่งสงครามถึงได้เดินไปที่นั่น?คนอื่น ๆ ไม่กล้าที่จะทำร้ายแม็กนัสแต่เทพีแห่งสงครามนั้นต่างออกไป แม็กนัสไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเทพธิดาแห่งสงคราม อาจเป็นไปได้ที่เธอจะฆ่าเขาถ้าหากเธอไม่พอใจเพราะยังไงเสียเทพเจ้าแห่งสงครามอีธาน ฮายส์ก็จะไม่ตำหนิเทพีแห่งสงครามลาน่า เซคส์ถ้าเขารู้ถึงเหตุการณ์จริง ๆ ที่เกิดขึ้นเขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้และเริ่มรู้สึกย้อนแย้งอยู่ในใจ เขากำลังจะตามเธอไปแต่ก็ต้องหยุดลง“เฮ้ นายท่านมิลเลอร์ คุณกำลังจะทำอะไร? คุณไม่ได้ยินที่เทพีแห่งสงครามพูดเหรอ? เธอบอกให้พวกเราดื่มกันต่อ!” ซานไม่คิดว่าเทพเจ้าแห่งสงครามเฮย์สจะดึงเขากลับมาและพูดว่า “คำพูดของเทพเจ้าแห่งสงครามไม่ว่าจะง่ายแค่ไหนก็ถือว่าเป็นคำสั่ง คุณอยากขัดคำสั่งของเทพเจ้าแห่งสงครามเหรอ?”“นั่นสิ ดูเหมือนว่าเทพีแห่งสงครามจะรีบร้อนออกไป
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 453
ควินและคนอื่น ๆ ลุกขึ้นทันทีหลังจากที่ได้ยินเสียงดังจากทางหลังบ้าน“จบกัน!” ซานสูดหายใจเข้าลึก ๆ พวกเขาเริ่มสู้กัน ราชาแห่งสงครามและเทพีแห่งสงครามเริ่มต่อสู้กันแล้ว ราชาแห่งสงครามไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเธออย่างแน่นอน เขาอาจถูกจัดการได้ถ้าเรื่องนี้เปิดเผยเดิมทีมันเป็นไพ่ที่ดีแต่เขาไม่คิดว่าเขาจะเดินเกมผิดไปตอนที่เฟนด์และเดนนิสวิ่งออกมาจากห้อง ไม่นานการต่อสู้ก็หยุดลงสักพักทุกคนก็เห็นลาน่าเดินออกมาจากห้อง ลากศพของแม็กนัสออกมาด้วยมือข้างเดียว มีดาราดังไร้กำลังสองคนเดินตามหลังเธอมานั่นก็คือเบลคกับธิอันน่าซึ่งเป็นคนที่ทำการแสดงให้พวกเขาดูเมื่อกี้“เป็นไปได้ยังไง? ราชาแห่งสงครามถูกฆ่าตาย?”“ฮะ? ราชาแห่งสงครามเจ็ดดาราเมาแล้วหลับไปไม่ใช่เหรอ? ทำไมเขาถึงถูกเทพีแห่งสงครามฆ่า?”“ดูสีหน้าของดาราดังสองคนนั้นสิ หน้าของเบลคมีรอยฝ่ามือบนใบหน้าและมีเลือดอยู่ที่มุมปากงั้นเหรอ?” ทหารเริ่มพูดคุยกันเองและคาดเดากันเอาเองลาน่าเดินมาและโยนร่างของแม็กนัสลงบนพื้น เธอมองไปที่เบลคและคนอื่น ๆ ก่อนจะพูดว่า “พวกเธอทั้งคู่เล่ารายละเอียดทุกอย่างให้หมด! มีอีกคนหนึ่งที่นี่สมควรตาย!”ขาของซานสั่นสะท้านเมื่อได้ยินอ
บทล่าสุด
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2455
ตราบใดที่มันไม่ได้ส่งผลกระทบต่อการบ่มเพาะโอสถของเขา ทั้งสองคนจะทำอะไรตามต้องการก็ย่อมได้ สิ่งนั้นไม่กระทบอะไรกับเขาเลย“ถึงฉันจะดูแคลนหมอนี่ แต่เขาก็ยังกล้าเสมอ เขาก็คงจะมีความสามารถอยู่บ้าง เขาน่าจะผ่านสองขั้นตอนแรกได้อย่างไม่มีปัญหา” เกรย์สันพูดอย่างชัดเจนรูดี้มองไปที่เกรย์สันด้วยรอยยิ้มเย็นชาบนใบหน้าแล้วตอบว่า "นายดูมั่นใจกับหมอนี่มากเลยนะ ฉันจะคิดว่าทุกครั้งที่เขาพูดก่อนหน้านี้ล้วนเป็นเรื่องไร้สาระทั้งหมด“ฉันคิดว่าเขาอาจจะไปถึงขั้นที่สองก่อนที่เขาจะล้มเหลวโดยสิ้นเชิง! ฉันอยากเห็นจริง ๆ ว่าถ้าล้มเหลวขึ้นมา เด็กสารเลวคนนี้จะสู้หน้าเราได้ยังไง”เกรย์สันสูดหายใจเข้าลึก ๆ เขารู้สึกได้ว่าความโกรธของรูดี้ที่มีต่อเฟนด์นั้นลึกซึ้งกว่าของเขามากดวงตาของรูดี้ลุกเป็นไฟ เห็นได้ชัดว่าเขาเกลียดเฟนด์มากเพียงใดเกรย์สันหัวเราะอย่างเย็นชา "แล้วมาดูกันว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น ฉันคิดว่าเขาน่าจะสามารถไปถึงขั้นตอนสุดท้ายได้ ถ้าเขาสามารถควบรวมอักขระทางยาได้ถึงร้อยเม็ดเขาก็น่าจะมาถึงระดับนั้น"หลังจากที่ทั้งสองพูดเรื่องเหล่านั้นออกมา พวกเขาก็ปิดปากเงียบพร้อม ๆ กับการมองดูเฟนด์โดยไม่พูดอะไรพวกเขามอง
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2454
ผู้อาวุโสฮอร์สท์กระแอมเล็กน้อยในขณะที่เขาพูดต่อ “หลังจากที่เธอบ่มเพาะโอสถได้สำเร็จแล้ว ให้นำโอสถมาให้ฉันตรวจสอบ พวกเธอจะมีเวลาในการทดสอบทั้งสิ้นแปดชั่วโมง ถ้าเธอไม่สามารถบ่มเพาะโอสถได้ภายในแปดชั่วโมง ก็จะแปลว่าไม่ผ่านการทดสอบ ดังนั้นอย่าได้ช้าเกินไป”พวกเขาทั้งสามพยักหน้าแทบจะพร้อมกัน หลังจากผู้อาวุโสฮอร์สท์ให้คำแนะนำแล้ว เขาก็จัดให้มีคนงานสองสามคนคอยเป็นคนตรวจ มีผู้ดูแลยืนอยู่ด้านหลังทั้งสามคนเพื่อให้แน่ใจว่าพวกเขาจะไม่ทำอะไรผิดพลาดหลังจากนั้นผู้อาวุโสฮอร์สท์ก็หันกลับมาและไปหาผู้สอบคนอื่น ๆ รูดี้หรี่ตาลง ขณะที่เขาเหลือบมองเฟนด์และพูดว่า "ขั้นตอนที่สำคัญที่สุดในการบ่มเพาะโอสถระดับหกคือขั้นตอนสุดท้าย แต่ขั้นตอนแรกก็ไม่ง่ายเช่นกัน ถ้านายรู้ว่าทำไม่ได้ ก็อย่าทำให้ต้องสิ้นเปลืองวัตถุดิบเลย ของพวกนี้ล้วนมีราคาค่างวด ต่อให้นายจะขายตัวเองเป็นทาสก็ยังไม่พอให้ซื้อของพวกนี้!”เฟนด์ถอนหายใจออกเบา ๆ หลังจากได้ยินคำพูดเหล่านั้น ทันใดนั้นเขาก็ตระหนักได้ว่าเขาเบื่อเกินกว่าจะอ้าปากพูดด้วยซ้ำ เขาตัดสินใจที่จะเพิกเฉยต่อผู้ชายคนนั้นและทุกสิ่งที่จะออกมาจากปากเขา ถึงโต้ตอบไปก็ไม่มีประโยชน์อะไรอยู่ดี
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2453
เกรย์สันหรี่ตาลงขณะที่เขามองเฟนด์ด้วยความโกรธเช่นกัน เขาพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา "ดูเหมือนว่าวันนี้ นายจะมาที่นี่เพื่อหาเรื่องขายหน้าให้กับตัวเองเท่านั้น"หลังจากพูดจบเกรย์สันก็หันหลังกลับและเงียบไป เสียงความขัดแย้งหยุดลง และทุกคนรอบ ๆ ก็เริ่มกระซิบกระซาบกันผู้อาวุโสฮอร์สท์มองเฟนด์อย่างมีความหมาย ราวกับว่าเขามองเฟนด์ในมุมมองที่ต่างออกไป ทันใดนั้นผู้อาวุโสฮอร์สท์ก็อยากรู้เรื่องของเฟนด์อย่างไม่น่าเชื่อ แต่ในขณะนั้นเขาไม่อาจพูดอะไรออกมาได้เมื่อเขาเห็นว่าทุกคนได้จับกลุ่มกันเรียบร้อยแล้ว ผู้อาวุโสฮอร์สท์ก็โบกมือแล้วพูดว่า "มากับฉัน!"ทุกคนติดตามผู้อาวุโสฮอร์สท์ไปเป็นกลุ่ม ๆ ผู้อาวุโสฮอร์สท์เข้าไปในเรือวิญญาณ ภายในเรือเต็มไปด้วยผู้คนที่กำลังรีบร้อนพวกเขาเดินตามหลังผู้อาวุโสฮอร์สท์ไปอย่างใกล้ชิด เดินลัดเลาะไปตามทางก่อนจะมาถึงห้องกว้างขวางในที่สุด ห้องกว้างขวางมากจนเรียกได้ว่าห้องโถงเลยทีเดียวทันทีที่พวกเขาก้าวเข้าไปในห้อง ทุกคนก็สามารถสัมผัสได้ถึงรังสีของโอสถที่หนาแน่นรอบ ๆ บรรยากาศ พื้นที่ในห้องนี้ใหญ่เกินพอสำหรับพวกเขาแปดสิบคนเฟนด์ประเมินสถานการณ์เล็กน้อย ห้องนี้ใหญ่พอที่จะรองรับคน
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2452
พวกเขาถาโถมข้อกล่าวหาและดูหมิ่นมามากเกินไป ถึงเขาจะไม่อยากโต้เถียงกับคนพวกนี้ แต่เขาก็ยังถูกบังคับให้ต้องเงยหน้าขึ้นมาอย่างช้า ๆ อยู่วันยันค่ำเขามองเข้าไปในดวงตาของรูดี้ซึ่งเต็มไปด้วยความเย้ยหยัน ราวกับเขาเป็นเพียงแมลงในสายตาของรูดี้เฟนด์หัวเราะอย่างเย็นชา “แล้วนายได้ยินเสียงสุนัขที่เห่าดังที่สุดแล้วหรือยังล่ะ?”คำพูดเหล่านั้นสามารถเยาะเย้ยทุกคนที่นั่นได้สำเร็จ เขาเปรียบเทียบกิลเบิร์ตกับสุนัขและเย้ยหยันทุกคนที่ฟังสุนัขตัวนั้นเห่า มันทำให้การแสดงออกบนใบหน้าของทุกคนเปลี่ยนไปกิลเบิร์ตเกือบจะลืมความโกรธของตัวเองไปแล้ว เขาไม่อยากจะเชื่ออะไรด้วยซ้ำว่าเฟนด์จะสามารถขจัดคำดูถูกดูแคลนทั้งหมดลงได้ แต่ถึงแม้จะเป็นอย่างนั้นกิลเบิร์ตหันกลับมาจ้องมองเฟนด์ด้วยใบหน้าแดงก่ำจากความโกรธเขาอยากจะตะโกนกลับแต่ถูกรองเหรัญญิกปรามไว้ "ดูเหมือนว่านายจะไม่อยากเข้าร่วมการทดสอบแล้วสินะ!"ประโยคนั้นเพียงประโยคเดียวก็ทำให้กิลเบิร์ตไม่อาจพูดอะไรออกมาได้อีก กิลเบิร์ตตระหนักได้แล้วว่าเขาได้ทำให้รองเหรัญญิกขุ่นเคืองอย่างหนักหากเขายังคงยืนกรานที่จะต่อปากต่อคำกับเฟนด์ รองเหรัญญิกอาจจะดึงเขาออกไปจริง ๆ แล้วเขาจะ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2451
“สมองหมอนั่นจะต้องมีอะไรผิดปกติจริง ๆ นั่นแหละ เขาคิดจริง ๆ หรือว่าเขาอยู่ในระดับเดียวกับอีกสองคนที่อยู่ตรงหน้าเขา แค่เพราะไปยืนอยู่กลุ่มเดียวกัน? นั่นน่าจะตลกมากเกินไปหน่อยนะ…”“ฉันนึกว่าการทดสอบจะเข้มงวดและจริงจังเสียอีก ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจะได้เห็นอะไรแบบนี้ ทำเอาฉันขำจนปวดท้องเลยล่ะ…”แอนดรูว์ขมวดคิ้วอย่างรู้สึกอับอาย รองเหรัญญิกโกรธจนตัวสั่นหลังจากได้ยินคำพูดของกิลเบิร์ต เขานึกอยากจะพุ่งตัวไปไปตบกิลเบิร์ตสักสองสามครั้งกิลเบิร์ตเพิกเฉยต่อชื่อเสียงของวิมานโอสถอย่างเห็นแก่ตัวที่สุด พวกเขาแทบอยากจะมุดดินหนี ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น นี่จะเป็นความอัปยศอดสูที่วิมานโอสถไม่อาจจำกัดทิ้งได้รองเหรัญญิกตะโกนออกไปว่า "หุบปากเดี๋ยวนี้! นายกำลังพูดเรื่องบ้าอะไร ถ้าไม่อยากเข้าร่วมการทดสอบ ก็ไสหัวไปซะ!"รองเหรัญญิกโกรธมาก ขณะที่เขาพูดเช่นนั้น สีหน้าของเขาดูอดสูอย่างไม่น่าเชื่อ เขายังคิดจะฆ่ากิลเบิร์ตให้ตายเสียเดี๋ยวนี้ เมื่อถูกตำหนิเช่นนั้นก็ทำให้กิลเบิร์ตตระหนักได้ว่าเขาพูดผิดไปถึงกระนั้นก็ไม่มีทางที่เขาจะถอนคำพูดเหล่านั้นกลับคืนมา เขากระแอมเบา ๆ ก่อนที่จะรีบหันศีรษะไปซ้ายทีขวาที อย่างไม่กล้
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2450
ไม่มีใครรู้ดีไปกว่ารองเหรัญญิกว่าโอสถระดับหกหมายถึงสิ่งใด ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา วิมานโอสถรับบัณฑิตมาจำนวนนับไม่ถ้วน แต่มีไม่มากนักที่จะได้กลายเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุระดับหกจริง ๆคอนสแตนซ์ยิ้มอย่างมีความหมายขณะที่เขาเอ่ยถาม "รองเหรัญญิกคนนี้มีความสามารถหลากหลายจริง ๆ ผมไม่อยากจะเชื่อเลยว่าวิมานโอสถจะมีอัจฉริยะกับเขาด้วย ผมไม่เคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อนเลย"ริมฝีปากของรองเหรัญญิกกระตุก เขาต้องการอธิบายตัวเอง แต่ถ้าเขาบอกว่าเฟนด์ไม่สามารถสกัดโอสถระดับหกได้ และมีเพียงพรสวรรค์ในการสร้างอักขระทางยาเท่านั้น มันคงจะกลายเป็นเรื่องตลกครั้งใหญ่ และทุกคนคงจะหัวเราะเยาะวิมานโอสถเป็นแน่แต่ถ้าเขายังคงดื้อรั้นต่อไป พอถึงเวลาต้องบ่มเพาะโอสถ เฟนด์ก็จะเปิดเผยความจริงข้อนั้นออกมา เมื่อนั้นความอัปยศอดสูก็จะยิ่งหนักข้อขึ้นเขาถึงกับมือสั่น ตลอดหลายปีที่ผ่านมาเขาไม่เคยรู้สึกเหมือนตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบากเช่นนี้มาก่อน เขารู้สึกเหมือนกำลังถูกกักขังอยู่ในกำแพงอีกสองด้าน ทุกคนคิดว่ารองเหรัญญิกกำลังวางแผนที่จะใช้ความเงียบเพื่อตอบคำถามเมื่อเห็นกับตาว่ารองเหรัญญิกไม่ตอบอะไรออกมาแต่ทว่าคอนสแตนซ์คล้ายกับจะไม่เ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2449
เฟนด์เป็นคนเดียวที่ยังคงยืนอยู่ ขณะนั้นเขาดูคล้ายกับกำลังลังเลและดูเหมือนกำลังรออะไรบางอย่างอยู่ ขณะที่รองเหรัญญิกพูดจบ ผู้อาวุโสฮอร์สท์ก็จ้องมองมาอย่างอยากรู้อยากเห็นแม้ว่าดวงตาของเขาจะดูเป็นประกายมากขนาดไหน แต่เฟนด์ก็ยังคงรู้สึกถึงความเฉียบคมภายใน ราวกับว่าเขาจะถูกตัดสิทธิ์หากเขาไม่ขยับริมฝีปากของเฟนด์กระตุกอย่างช่วยไม่ได้ เขารีรอต่อไปไม่ได้แล้ว จึงได้แต่เดินไปยังพื้นที่ที่เขาวางแผนไว้ก่อนหน้านี้ในตอนแรกเฟนด์ไม่ได้ดึงดูดความสนใจใครมากนัก เขาอาจจะเป็นคนสุดท้ายที่ปรากฏตัวขึ้น ไม่มีใครจำเขาได้ ต่อให้เขาจะมาจากวิมานโอสถ แต่นอกจากคนที่เคยพบเขาแล้ว ก็ไม่มีใครรู้ว่าเขาเป็นใครขณะที่เขาเคลื่อนตัวไปทางทิศตะวันตกต่อไป ทุกคนก็เริ่มจ้องมองไปที่เขา ใบหน้าของรองเหรัญญิกก็ค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นบูดบึ้งเมื่อเขาสังเกตเห็นว่าเฟนด์กำลังมุ่งหน้าไปทางใด“ผู้ชายคนนั้นคิดจะไปต่อหลังรูดี้หรือเปล่า? เขาคิดจะพิสูจน์ตัวเองด้วยการกลั่นโอสถระดับหกด้วยหรือ?”“ก็คงเป็นแบบนั้น เว้นแต่เขาจะเป็นคนโง่เง่าที่ไม่ทันได้ฟังกฎการตัดสินให้ดี ไม่งั้นคงไม่เดินไปแบบนั้นหรอก เขาเป็นใคร ทำไมฉันไม่เคยได้ยินอะไรเกี่ยวกับเขาเลย
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2448
กิลเบิร์ตทำท่าราวกับกลืนแมลงวันเข้าไปสองสามตัว เขาคาดหวังว่ารองเหรัญญิกจะพูดคำเหล่านั้นกับเขาเสียอีก แต่กลับกลายเป็นว่ารองเหรัญญิกไม่ละสายตามามองเขาเลยแม้แต่วินาทีเดียวรองเหรัญญิกฝากความหวังทั้งหมดไว้กับเฟนด์ราวกับว่ากิลเบิร์ตและแอนดรูว์มาที่นี่เพื่อเพิ่มจำนวนคนเท่านั้นแอนดรูว์มีสีหน้าขมขื่นเช่นกัน ในอดีตเขาขัดแย้งกับกิลเบิร์ตมามากมาย และความสัมพันธ์ของทั้งคู่ก็ไม่อาจพัฒนาไปในทางที่ดีได้แต่ต้องขอบคุณเฟนด์ที่ทำให้เขาสามารถวางเฉยต่อความแค้นทั้งหมดที่เคยมีได้แอนดรูว์พูดด้วยใบหน้าที่มืดมน “รองเหรัญญิก ดูเหมือนคุณจะฝากความหวังทั้งหมดไว้ที่เฟนด์เลยนะ“แต่คุณก็น่าจะเตือนเฟนด์สักหน่อยว่าต่อให้เขาจะมีพรสวรรค์ค่อนข้างดี แต่ก็ไม่ควรหยิ่งผยองเกินไป”แอนดรูว์โกรธมากในขณะนั้นและอดไม่ได้จริง ๆ ที่จะต้องเอ่ยคำดูแคลนที่สุดเช่นนั้นออกมากิลเบิร์ตกล่าวเสริมอย่างรีบร้อนทันที “แอนดรูว์พูดถูก แม้ว่าพรสวรรค์ของเฟนด์จะค่อนข้างดี แต่เขาก็ไม่ควรหยิ่งผยองนัก คำพูดพวกนั้นไม่ได้ช่วยอะไรเลยสักนิด”เฟนด์ถึงกับพูดไม่ออกเมื่อถูกคนทั้งสองเหยียบย่ำ ตลอดเวลาที่ผ่านมาเฟนด์ไม่ได้เอ่ยปากเลยสักคำ แล้วเขาจะเอาเวลา
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2447
ในตอนแรก คอนสแตนซ์และซีนย์เพียงยืนเคียงข้างกันโดยไม่สนใจเรื่องนี้ พวกเขาต้องการปล่อยให้สถานการณ์ดำเนินต่อไปอย่างที่ควรจะเป็น แต่เมื่อว่าเกรย์สันและรูดี้เริ่มเถียงกันมากขึ้นเรื่อย ๆ ทั้งสองคนก็ถูกบีบให้ต้องทำอะไรสักอย่างพวกเขาถูกบีบให้ต้องแยกรูดี้และเกรย์สันออกจากกัน นั่นก็เพราะ การทะเลาะกันของเด็ก ๆ ควรจะมีขีดจำกัด เพราะหากมันเกินขีดจำกัดไปแล้ว นั่นจะส่งผลกระทบต่อความสัมพันธ์ของพวกเขา นี่คือสิ่งที่รูดี้และเกรย์สันเองก็ไม่อยากเห็นเป็นเวลาเกือบสิบห้านาทีแล้ว ผู้อาวุโสฮอร์สท์นั่งบนเก้าอี้ ขณะมองดูการทะเลาะวิวาทและการพูดคุยกันอย่างเฉยเมย เมื่อหมดเวลาเขาก็ลุกขึ้นจากเก้าอี้เสียงปรบมือดังขึ้นตอนที่เขาจะพูดว่า "เอาล่ะ หมดเวลาแล้ว ทุกคนต้องตัดสินใจได้แล้วว่าจะพิสูจน์ความสามารถของตัวเองยังไง”“ฉันไม่คิดว่าฉันจะต้องบอกอะไรพวกนายทุกอย่างหรอกนะ ตอนนี้ก็แยกออกเป็นกลุ่มเสีย ผู้ที่ต้องการรวมอักขระทางยาจะยืนอยู่ทางทิศตะวันออก“ผู้ที่ต้องการแยกแยะวัสดุสามารถยืนอยู่ตรงกลางได้เลย และหากจะพิสูจน์ตัวเองด้วยกันบ่มเพาะโอสถให้ไปยืนที่ทางทิศตะวันตก“ถึงอย่างนั้นฉันก็ต้องขอเตือนทุกคนก่อน หากทุกคนต้องการ
