ตอนที่ 23

ต้องยินยอมตามไปด้วยเหมือนลงเรือลำเดียวกันแล้ว ค่อยๆ ถอดทั้งเสื้อในและกางเกงในออกจากร่าง เผยให้เห็นเนื้อหนังเนียนขาวเปล่าเปลือย

“อู้ว… ”

พ่อหมอเผลอร้องอุทานด้วยความลืมตัว เมื่อได้เห็นเรือนร่างของทั้งสอง ในยามที่ปราศจากเสื้อผ้ามาบดบังความงาม

ครู่สั้นๆ ต่อมา

“ขณะที่ข้ากำลังบริกรรมคาถา… เจ้าทั้งสองจงพูดตามข้า… ”

พ่อหมอสั่ง…

พยายามเก็บซ่อนความเงี่ยนเอาไว้ก่อน ค่อยๆ เอื้อมมือหยิบใบรักแห้งเก้าใบ เอามาห่อพันรอบแท่งเทียนไขขนาดเท่าท่อนอ้อย จากนั้นก็บริกรรมคาถา

“โอมมึงจงรักแต่กู… โอมมึงจงหลงแต่กู… โอมมึงจงพิศวาสแต่รูกูทุกลมหายใจเข้าออก… มึงจงถอกหัวเอ็นกระแทกเน้นๆ แต่รูกู… หลงรูกูหัวปักหัวปำ… ค่ำมาก็ตั้งหน้าตั้งตากระแทกแต่รูกู”

เมื่อพ่อหมอดำท่องจบ ยิหวากับปุยฝ้ายก็ท่องตามในทันที ด้วยถ้อยคำที่แม้จะออกไปในทางหยาบโลน แต่เมื่อกล่าวตามมาจนจบก็ทำให้รู้สึกตื่นเต้นในอารมณ์ขึ้นมาอย่างประหลาด

“โอมมึงจงรักแต่กู… โอมมึงจงหลงแต่กู… โอมมึงจงพิศวาสแต่รูกูทุกลมหายใจเข้าออก… มึงจงถอกหัวเอ็นกระแทกเน้นๆ แต่รูกู… หลงรูกูหัวปักหัวปำ… ค่ำมาก็ตั้งหน้าตั้งตากระแทกแต่รูกู”

ยิหวากับปุยฝ้ายประสานเสียงกันกล่าวตามทุกถ้อยคำจน