ตอนที่46.ในขณะที่ชาคริตกับวีรุจกำลังคุยกันอยู่นั้น รติมาก็ต้องพบเจอเรื่องลำบากใจ ทั้งรู้สึกอับอายไร้ค่าเมื่อพบว่าเสื้อผ้าข้าวของๆ เธอถูกชาครียาและไอรดา จับโยนออกมากองหน้าห้องของชาคริตราวขยะที่น่ารังเกียจ“คืนนี้ฉันจะนอนห้องพี่ชายฉัน ส่วนเธอจะไปซุกหัวนอนที่ไหนก็ไปบ้านนี้มีสามห้องอีกสองห้องพี่รุจกับไอจะนอน”“ค่ะ” หญิงสาวรับคำพลางเก็บข้าวของๆ ตนใส่ตะกร้าหวายใบโตเงียบๆ“ไม่นึกว่าคุณหนูผู้ดีอย่างเธอจะตกยากขนาดมาขายตัวให้พี่ชายฉัน ซ้ำพวกเธอมันก็เลวร้ายไร้ความรับผิดชอบ พี่คริสไม่เอาพวกเธอเข้าตะรางก็บุญเท่าไหร่แล้ว”“โธ่น้องญา พูดแบบนั้นก็ไม่ถูกนะ พี่มดเขาออกจะน่าสงสารต้องมาทนรับเคราะห์แทนพี่สาวที่หนีไป ซ้ำยังมาเป็นนางบำเรอให้พี่คริสอีก จะถูกพี่คริสเฉดหัวทิ้งเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ เขาน่าสงสารออกน้องญา”“นั่นสินะ ดูก็รู้ว่าเธอมันนางบำเรอพี่คริสชัดๆ มีไว้แค่แก้ขัด”ชาครียาเบะปากใส่รติมาอย่างเหยียดหยัน แต่
ตอนที่47.“ทำไมแกไม่คิดจะบอกน้องญาเรื่องน้องมด” “ก็เพราะน้องญาเป็นแบบที่เห็นไง”“แต่ถึงอย่างไรก็ต้องบอก”วีรุจพูดกับเพื่อนรักเมื่อลับหลังหญิงสาวทั้งสามแล้ว เขาก็พาชาคริตมาหลบพักอารมณ์ที่ห้องปั้น วีรุจยืนมองผืนป่าเขียวขจีเบื้องหน้าด้วยความรู้สึกที่เริ่มจะผ่อนคลายและทำใจได้บ้าง เขารู้ดีว่าจะต้องทำอย่างไร และเขาก็จะไม่ยอมให้เรื่องผู้หญิงมาทำลายมิตรภาพระหว่างเขาและชาคริตแน่นอน เพราะมันไม่คุ้มกันเลยสักนิด“เอาไว้ให้ถึงเวลา ฉันจะบอกเธอเอง”“ฉันรู้สึกว่า เมื่อถึงเวลานั้นเรื่องราวมันอาจจะแย่กว่าที่เป็นอยู่ก็ได้”“ดูแกจะห่วงคนของฉันมากเลยนะไอ้รุจ”“ฉันหวังดีกับทุกๆ คนนั่นล่ะ...”“ฉันรู้ แต่คนของฉัน ฉันดูแลเองได้” ชาคริตพูดเสียงเข้ม“ฉันคิดว่าคืนนี้จะไปนอนในเมือง” วีรุจเอ่ยขึ้นหลังจากที่ทั้งสองหนุ่มนิ่งเงียบไปครู่หนึ่ง“ก
ตอนที่48.“คุณแม่คะรตาขอเงินหน่อยสิคะ” พริมรตาเดินลงมาจากชั้นสองของบ้านด้วยท่าทางร่าเริง เสื้อผ้าหน้าผมสวยพริ้งเชิดฉายยังคงเป็นพริมรตาคนเดิมที่ฟุ้งเฟ้อและเที่ยวเตร่ไปวันๆ“อะไรลูก รตาเพิ่งจะเอาเงินจากแม่ไปสองหมื่นเมื่อสองวันก่อนเองนะลูก”“เงินแค่สองหมื่นจะพอยาไส้อะไรล่ะคะคุณแม่ขา แค่ค่าเครื่องสำอางของรตาก็แทบจะไม่พอ รตาล่ะอ๊ายอายเพื่อนๆ จะซื้อน้ำหอมทั้งทีต้องรอให้ลดราคา แถมยังต้องแอบไปซื้ออีกต่างหาก เพื่อนๆ รตารู้ล่ะอายเขาแย่เลยนะคะ”พริมรตากล่าวอย่างน้อยเนื้อต่ำใจ ใบหน้าสวยบิดเบ้เหมือนจะร้องไห้ ซึ่งไม้นี้เธอมักจะใช้ออดอ้อนยามที่มารดามีทีท่าจะไม่ให้เงินหรือสิ่งที่ต้องการ ซึ่งมันจะใช้ได้ผลทุกครั้ง แต่เธอคงไม่คิดหรอก ว่ามันอาจจะใช้ไม่ได้ผลอีกต่อไป“แต่ตอนนี้เราไม่ได้มีเงินเยอะมากพอขนาดจะให้ให้รตาใช้เหมือนเมื่อก่อนแล้วนะลูก”“โธ่แม่คะ รตาขอแค่สองหมื่นเหมือนเดิมก็ได้ นะคะๆ”พริมรตา พยายามขอเงินมารดา คราวนี้เธอต้องการใช้เงินจริงๆ
ตอนที่49.แม้ว่าสองสัปดาห์ที่ผ่านมา จะมีโอกาสนอนร่วมเตียงกับเขาก็ตาม แต่คืนนี้เธอจะนอนที่เดิมของตน หญิงสาวหันหลังให้เขาซึ่งนั่งอยู่บนขอบเตียงกว้าง จึงไม่เห็นแววตาวิบวับของชายหนุ่มซึ่งมองเธออยู่ทั้งฉุนเฉียวและใคร่เอ็นดูในคราวเดียวกัน ชาคริตค่อยๆ เดินมายังร่างบาง ซึ่งเต็มไปด้วยส่วนเว้าส่วนโค้งแสนเร้าใจของเธอช้าๆชายหนุ่มนั่งบนส้นเท้าชะโงกมองใบหน้านวลใสด้านข้างอย่างอ่อนโยน แววตาที่ทอดทอสู่เจ้าของแก้มนวลนั้น เต็มไปด้วยความรักโดยที่แม้แต่ตัวเขาเองไม่ทันได้รู้ตัวว่าเขามองเธอด้วยแววตาเช่นนั้น มือหนาลูบไล้เรียวแขนเสลาอย่างเบามือ พลางโน้มกายคร่อมร่างสาวไว้อย่างนึกอยากแกล้งคนตัวบางที่ทำเป็นแง่งอนใส่เขารู้ดีว่ารติมาโกรธที่เขาทำห่างเหินกับเธอ ก็ที่ทำแบบนั้นก็เพื่อปกป้องเธอนั้นล่ะ แต่พูดไปตอนนี้รติมาก็คงไม่เชื่อ“นอนหลับจริงเหรอ ไม่ได้นอนกอดกันเธอจะนอนหลับหรือน้องมด”ชายหนุ่มกระซิบเสียงพร่าชิดแก้มนวลหอมกรุ่นอย่างหยอกเย้า จนหญิงสาวที่พยายามจะข่มตาหลับขนลุกเกรียวเกิดอาการร้อนๆ หนาวๆ ขึ้นมาทันที และที่สำคัญเธอหวั่นไหวและร่างกายตื่นเร้าเพียงแค่ได้กลิ่นบุรุษเพศอันน่าหลงใหลของชาคริต“ไม่ตอบนี้แสดงว่านอน
ตอนที่50.“ไม่เอาๆ น้องญาเกลียดหมอ ไม่หาหมอนะ” ชาครียาแสร้งโวยวายแต่ความจริงเธอก็กลัวหมอจริงๆ นั่นล่ะวีรุจพาสาวน้อยทั้งสองแวะที่คลินิกแห่งหนึ่งเมื่อชาครียาทำท่าปวดท้องมากๆ จนน่าสงสารแต่ชาครียายืนกรานจะไม่ยอมไปหาหมอ เธอบอกให้วีรุจบอกอาการกับหมอแล้วเอายามารับประทานเอง ทั้งสองทุ่มเถียงกันจนหน้าดำหน้าแดงสุดท้ายวีรุจก็แพ้สาวน้อยจอมดื้อรั้นเขาลงไปบอกอาการของชาครียาและหมอก็จัดยามาให้โดยกำชับว่าหากอาการไม่ดีขึ้นให้รีบกลับมาหาหมอที่คลินิกทันที“เห็นไหมคะว่าน้องญาก็แค่ปวดท้องธรรมดาทานยาแล้วก็หาย”“แล้วหากมันเป็นมากกว่านี้จะทำอย่างไร” วีรุจหน้าหงิกมองสาวน้อยซึ่งนั่งก้มหน้าอยู่ข้างๆ อย่างไม่ค่อยจะสบอารมณ์นักในขณะที่ชาครียาซ่อนยิ้มในหน้าอย่างแนบเนียน ไม่เสียแรงที่เธอแกล้งนอนร้องโอดโอยมาตลอดทางจนถึงบ้าน และคืนนี้วีรุจจะต้องอยู่ดูแลเธออย่างแน่นอนสองสาวแอบขยิบตาให้กัน“น้องญาพักผ่อนเถอะนะ นอนสักพักก็คงหายเป็นปรกติ เอ่อ พี่รุจคะพอดีว่าน้องไอมีธุระสำคัญจะขอกลับก่อนน่ะค่ะ คงต้องฝากให้พี่รุจดูแลน้องญาแทนน้องไอด้วยนะคะ”“อ้าวเหรอ พี่คิดว่าน้องไอจะค้างที่นี่เป็นเพื่อนน้องญาเสียอีก”“คงไม่ได้หรอกค่ะ ธุระสำ
ตอนที่51.ตอนนี้ชาคริตเริ่มจะไม่แน่ใจเสียแล้วว่าตนจะสามารถกำจัดรติมาออกไปจากใจได้หรือไม่ทั้งๆ ที่เขาพยายามบอกกับตนเองเสมอมาว่าที่เขาทำไปกับเธอทั้งหมดเพียงแค่อารมณ์หลงใหลชั่วครั้งชั่วคราวเท่านั้น แต่เขากลับไม่สามารถทดทานความต้องการที่มีต่อหญิงสาวได้เลยจนต้องหาข้ออ้างเพื่อให้ได้ครอบครองเธอแม้จะค่อนข้างดูไร้เหตุผลก็ตาม“มด น้องมด...” เขาแกล้งเรียกเสียงดังซ้ำยังทำท่าทางควานหาร่างของเธอวุ่นวาย“ค่ะ คุณคริสน้องมดอยู่นี่คะจะเอาอะไรคะ”“ทำไมน้องมดพูดแบบนี้กับพี่คริสล่ะ ทำไมไม่เรียกพี่คริส” เขาพ้อเธอเสียงอ่อยๆ แล้วคว้าร่างหอมๆ ที่ยังไม่ได้สวมใส่เสื้อผ้าเข้าไปดอมดมเมื่อเธอเข้ามาใกล้แต่มิวายสาวเจ้าจะดิ้นรนออกจากวงแขนแกร่งอย่างแง่งอน“ปล่อยค่ะ ต้องการอะไรคะน้องมดจะหาให้” รติมาพยายามแกะแขนเขาออกจากการโอบรัดเอวบางเพราะมือซุกซนนั้นเริ่มยุ่มย่ามกับเนื้อตัวของตน ที่สำคัญหญิงสาวยังน้อยใจอยู่จึงไม่อยากจะพูดดีๆ กับเขา“ตอบมาก่อนว่าทำไมพูดด้วยน้ำเสียงแบบนี้ พี่คริสไม่ชอบ&rd
ตอนที่52.“พี่รุจ ใจร้าย...” ชาครียาพูดกับตัวเองด้วยความรู้สึกปวดแปลบในใจ ตอนนี้ทุกอย่างที่เธอคาดคิดไว้ หรือสิ่งที่ไอรดาบอกว่ามันจะต้องเป็นแบบนั้น มันไม่ได้เป็นอย่างที่คาดหวังเลยสักนิด วีรุจยิ่งดูเหมือนเกลียดเธอ และพยายามหนีหน้าเธอตลอดสัปดาห์ที่ผ่านมา แม้ว่าเธอจะคอยติตามเขาทุกฝีก้าว คอยอยู่ในสายตาของเขา แต่แล้ววีรุจก็ทำเหมือนเธอเป็นอากาศธาตุ ไร้ตัวตน...ชาครียาเช็ดน้ำตาพยายามทำจิตใจให้สงบแล้วเตรียมตัวเข้าประชุม ถึงแม้ใจจะบอบช้ำ แต่สำหรับงานที่ได้รับมอบหมายเธอจะไม่ทำให้มันเสียหายแน่นนอน เพราะมันคืองานของครอบครัว ซึ่งตอนนี้เธอต้องพยายามทำให้ได้และดีอย่างที่บอกพี่ชายเอาไว้ และเพื่อไม่ให้ใครดูถูกว่าเธอเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ...“ฮือๆๆ ไอทำไมมันเป็นแบบนี้ล่ะ ทำไมทุกอย่างมันถึงเป็นแบบนี้” หลังจากการประชุมเสร็จสิ้นชาครียาก็รีบโทรศัพท์หาเพื่อนที่แสนดีของเธอทันทีแล้วระบายความอัดอั้นในใจให้ไอรดาฟังอย่างหมดเปลือก โดยหารู้ไม่ว่าผู้ที่รับฟังอยู่ปลายสายนั้นยิ้มย่องด้วยค
ตอนที่ 53.หญิงสาวมองตามหลังชายหนุ่มซึ่งแยกตัวเข้าห้องน้ำไปเงียบๆ โดยทั้งเขาและเธอไม่ได้พูดคุยอะไรกัน ซึ่งมันเป็นแบบนี้มาร่วมสองวันแล้ว ชาคริตดูเงียบๆ ไป ไม่มาวุ่นวายกับเธอเหมือนที่ผ่านมา ใช่ว่าเธออยากจะให้เขามาคลอเคลียหรือทำอะไรแบบนั้น เพียงแต่เธอรู้สึกแปลกๆ ที่อยู่ๆ เขาก็เปลี่ยนไปในขณะที่รติมาแปลกใจกับท่าทางเงียบขรึมของชาคริต ตัวชายหนุ่มเองก็กำลังยืนมองเงาสะท้อนของตนเองในกระจก แววตาคมซึ่งบัดนี้ฉายแววสับสนว้าวุ่น ตอนนี้เขามีเรื่องให้คิดมากมาย ทั้งเรื่องของตนเองและเรื่องของน้องสาวกับเพื่อนรัก ไหนจะเรื่องกำหนดการเปิดโรงปั้นแห่งใหม่ของประติมาไพบูลย์ซึ่งกำหนดการก็เริ่มกระชั้นเข้ามา การที่เขามาอยู่ที่นี่ใช่ว่าจะไม่รู้อะไร เขายังคงคอยติดตามข่าวสารและการเคลื่อนไหวของโลกภายนอกอยู่เสมอ และเขาก็มีผู้ที่คอยส่งข่าวต่างๆ ให้อยู่เนืองๆ ซึ่งเขาจะต้องรับรู้ในทุกๆ วัน ว่าสถานการณ์การเมืองหรือเศรษฐกิจ รวมไปถึงเรื่องต่างๆ ของคนใกล้ตัวนั้นเป็นไปอย่างไรชาคริตออกมาจากห้องน้ำก็พบว่าหญิงสาวอาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อยแล้ว เธอมาจัดแจงวางของใช้ต่างๆ ให้เขา
ตอนที่84. บทส่งท้าย อวสาน รติมายิ้มกับโปสการ์ดที่ได้รับจากพริมรตา เธออ่านลายมือที่เขียนอย่างบรรจงของพี่สาวซ้ำไปซ้ำมาอย่างเป็นสุขจนสามีที่นอนรอภรรยามานอนแนบข้าง อดทนรอไม่ไหวเดินมารวบร่างอวบไปนอนเคียงข้างเสียเอง“อื้อ พี่คริสทำอะไรระวังหน่อยสิคะ แล้วนี่ดูลูกดีรึยังคะ น้องภูมิ หลับสบายรึเปล่า” หญิงสาวเอ็ดสามีเบาๆ แล้วถามถึงน้องภูมิหรือ เด็กชาย รติภูมิ บุตรชายที่เพิ่งกินนมแล้วหลับไปเมื่อสักครู่ ชาคริตหน้างอเมื่อคิดว่าตอนนี้ตนเริ่มหมดความสำคัญกับภรรยา แล้วยังอิจฉาเจ้าลูกชายตัวน้อยที่ได้ดื่มกินนมมารดาอย่างอิ่มหนำซ้ำเจ้าตัวแสบก็มักจะร้องแผดจ้าทุกครั้ง ยามที่เขาอยากจะชิดใกล้แล้วทำอะไรๆ อย่างที่ใจปรารถนากับคุณแม่คนสวย จนตอนนี้เขาอยากจะหึงหวงรติมากับลูกชายนัก“หลับแล้ว น้องมดไม่ต้องห่วงหรอก พี่คริสน่ะเป็นยิ่งกว่าทาสน้องภูมิอีก” ชายหนุ่มพูดงอนๆ พลางซุกหน้าลงกับอกอิ่มอย่างแสนจะคิดถึง อยู่ใกล้กันทุกวันแต่เหมือนห่างไกลเพราะรติมาทุ่มเทดูแลบุตรชายวัยเจ็ดเดือนด้วยตนเองจนไม่มีเวลาได้คลอเคลียกันเหมือนก่อน“อิจฉาลูกหรือคะ”“ก็มันน่าอิจฉาไหมล่ะ น้องมดดูแลสนใจแต่น้องภูมิปล่อยให้พี่คริสเหี่ยวเฉาเพราะ...”“
ตอนที่83.ชาครียามองหน้าคนที่เธอเคยตั้งแง่รังเกียจอย่างรักและชื่นชม และรู้สึกละอายนักที่ครั้งหนึ่งเคยทำร้ายหญิงสาวคนนี้ เพราะทิฐิและความหูเบาโง่เขลาของตนเอง“พอกันล่ะค่ะ พี่มด พี่รุจก็ชอบแหย่พี่คริส... พี่มดคะ น้องญายังไม่มีโอกาสขอโทษพี่มดตรงๆ เลยสักครั้ง... น้องญาขอโทษกับทุกๆ เรื่องที่ผ่านมานะคะ”“โธ่... น้องญา พี่มดไม่เคยโกรธน้องญาเลยนะคะ กลับกันก็ยังรู้สึกละอายใจด้วยซ้ำ พี่เองก็ต้องขอโทษน้องญาเหมือนกัน หากพี่เคยทำอะไรให้น้องญาไม่สบายใจ” สองสาวยิ้มให้กันอย่างเป็นสุขด้วยความรักและเข้าใจ รติมาเอื้มมือไปกุมมือของชาครียาไว้ด้วยความรัก เธอไม่เคยโกรธหรือเกลียดชาครียาเลยสักครั้ง และดีใจเหลือเกินที่วันนี้ทุกคนเข้าใจกันรักและห่วงหาอาทรกัน ครอบครัวของเธอสมบูรณ์แบบแล้ว...“คุยอะไรกันจ๊ะสาวๆ” เสียงสองหนุ่มดังแข่งกันมายังห้องนั่งเล่นซึ่งสองว่าที่คุณแม่กำลังนั่งอ่านหนังสือเกี่ยวกับแม่และเด็กอยู่“นี่เลยครับ พวกเรามาพร้อมลูกตาลลอยแก้ว อร่อยเย็นชื่นใจ”“โอ้โห อย่าบอกนะคะว่าพี่คริสกับพี่รุจช่วยกันทำ”“ใช่แล้วจ้ะน้องรัก”“มันกินได้แน่นะคะ งั้น... น้องญาขอชิมก่อน” ชาครียามองลูกตาลลอยแก้วตรงหน้าอย่างสน
ตอนที่82.“เป็นสาวเป็นนาง ห้ามบอกรักผู้ชายก่อนรู้ไหม น้องมดมาบอกรักพี่คริสก่อนได้อย่างไร น้องมดต้องให้พี่พูดว่า พี่ คริสรักน้องมดก่อน ตัวเองค่อยมาบอกรักตอบพี่ เล่นบอกรักพี่คริสก่อนแบบนี้พี่ก็เสียเชิงชายแย่สิ” “พี่คริส...” รติมาอุทานออกมาอย่างไม่อยากเชื่อหู ชาคริตบอกว่ารักเธอใช่ไหม พี่คริสรักน้องมด...“มาทำหน้าตาน่ารักแบบนี้ในวัดได้อย่างไรกัน มันบาปรู้ไหม”“คนบ้า คนเขาทำหน้าน่ารักมันบาปตรงไหนกัน” เมื่อความเข้าอกเข้าใจเริ่มแทรกซึมเข้าสู่ใจสองดวงหญิงสาวก็กล้าที่จะหยอกเย้ากับเขาบ้าง มือบางทุบเบาๆ กับอกแกร่งแล้วผละออกห่างร่างหนาอย่างขัดเขินใบหน้านวลแดงจัดจรดใบหูบาง ชาคริตมองภาพหญิงสาวที่รักด้วยหัวใจที่สุขล้น เรื่องร้ายๆ ผ่านไปแล้ว...“บาปสิ บาปที่ทำให้พี่คริสนึกอยากจูบน้องมด แต่ทำไม่ได้”“พี่คริส ไม่เสียใจแล้วใช่ไหมคะ ที่คุณอ้อมเธอจากไป” หญิงสาวถามเขาเมื่อนึกถึงว่าตนเองอยู่ที่ใด“เสียใจมั้ยที่อ้อมเสียไป พี่ก็เสียใจนะ แต่พี่เสียใจเพราะพี่ยังไม่ได้ตอบแทนน้ำใจของอ้อมเลยต่างหาก น้องมดเข้าใจใช่ไหม” เขาถามเธอเมื่อทุกเรื่องราวที่เกิดขึ้นทั้งหมดนั้นเขาได้บอกเล่าให้เธอรับรู้ หญิงสาวพยักหน้าอย่างเข
ตอนที่ 81.ส่วนพริมรตาก็ถอนหายใจแรงๆ อย่างโล่งอกเมื่อสามารถจัดการไอรดาได้ แล้วเมื่อคิดว่าเธอช่างบ้าบิ่นวิ่งเข้าหาคนที่มีปืนอยู่ในมืออย่างไม่กลัวเกรงแล้วก็ต้องนึกทึ่งและขันตนเองไปพร้อมๆ กัน เพราะก่อนหน้านั้นเธอกำลังปฐมพยาบาลรติมาอยู่ เมื่อรติมาฟื้นได้สติแล้วรู้ว่าชาคริตกำลังเผชิญหน้ากับไอรดาตามลำพังรติมาก็ลุกพรวดพราดเข้ามาทำให้เธอต้องวิ่งตามมาด้วยและเมื่อเห็นว่าไอรดากำลังจะยิงชาคริตรติมาก็วิ่งเข้าไปเพื่อจะกันร่างชาคริตไว้โดยไม่คิดชีวิต ส่วนตัวเธอเองก็ห่วงน้องสาวและหลานจะเป็นอันตรายก็เลือกที่จะเข้าหาไอรดาโดยวิ่งพุ่งชนร่างไอรดาอย่างแรงจนวิถีกระสุนเบี่ยงเบนไป แล้วใช้สันมือฟาดลงบนมือของไอรดาอย่างแรงจนปืนในมือของไอรดากระเด็นไปไกล พอได้ทีก็จัดการกับไอรดาอย่างที่ทุกคนเห็น พริมรตาหอบหายใจเบาๆ มองไอรดาอย่างที่ยังไม่นึกไว้ใจ“กรี๊ดดด อีบ้า มึง กูจะฆ่ามึง...กรี๊ดดด ปล่อยกูนะ” ไอรดากรีดร้องอย่างเจ็บปวดใจที่ทำพลาดวันนี้เธอพลาด คนพวกนั้นกำลังมีความสุข ชาคริตกับรติมารักกันหวานชื่น ซึ่งเธอไม่อยากให้เป็นอย่างนั้น สาวน้อยกรีดร้องโหยหวนอีกครั้งก่อนจะถูกตำรวจจับร่างเล็กเข้าไปในรถเป็นที่เรียบร้อย จากนั้นท
ตอนที่80.“พี่รัก...”“รักใครคะ..” ไอรดาตื่นเต้น เมื่อชายหนุ่มที่ตนแอบหลงรักมานานกำลังจะเอ่ยความในใจกับเธอ สาวน้อยคิดเข้าข้างตัวเองอย่างช่วยไม่ได้“ปล่อยรติมาก่อนสิน้องไอ พี่คริสสัญญาว่าจะบอกน้องไอคนเดียว” ชายหนุ่มต่อรองไอรดามองเขาที มองรติมาทีอย่างชั่งใจ และค่อนข้างสะใจที่เห็นรติมาน้ำตานองหน้า“หึ ในที่สุดพี่คริสก็ไม่รักแกนังแม่มด..” ไอรดาผลักรติมาอย่างแรงด้วยความสะใจ รติมาเซถลาแล้วล้มกองที่พื้นอย่างอ่อนแรง แต่ความจริงเธอหมดแรงกับคำพูดของชาคริตต่างหาก ชาคริตปรายตามองและส่งสัญญาณให้พริมรตาที่แอบเข้ามาให้เข้ามาช่วยรติมาออกไป พริมรตาอ้อมไปทางด้านหลังห้องนั่งเล่นแล้วปีนหน้าต่างเข้ามาด้วยความช่วยเหลือจากพี่จอยและพี่จุ๊บแจง ส่วนพี่แสงก็อ้อมไปอีกด้าน ในขณะที่แม่จิตรอเปิดประตูให้ตำรวจที่หน้าบ้าน“มานี่สิน้องไอ” ชาคริตเรียกเธออีกครั้งแล้วยื่นมือไปข้างหน้า สาวน้อยยิ้มกว้างดีใจจนลืมหญิงสาวที่เธอปองร้าย รีบยื่นมือมาจับมือหนาทันที แต่แล้วสายตาของเธอก็พลันเหลือบไปเห็นเงาตะคุ่มๆ อยู่ตรงหน้าต่าง ไอรดาปัดมือชายหนุ่มออกห่างแล้วหันกลับไปหารติมาอย่างรวดเร็ว การเคลื่อนไหวของเธอเร็วมากอย่างไม่น่าเชื่อ แล้
ตอนที่79.“รตาเห็นน้องมดบ้างไหม”“ไม่เห็นค่ะ นั่งอยู่ในออฟฟิศรึเปล่าคะ”“ไม่อยู่นะหรือว่าน้องมดเข้าบ้านไปแล้ว”“เอ ไม่แน่ใจนะคะวันนี้ลูกค้าเยอะด้วยรตาเองก็ไม่ได้สังเกตว่าน้องมดอยู่ในห้องรึเปล่า มีอะไรรึเปล่าคะ”“ตอนนี้รติมาไม่ปลอดภัย เราทุกๆ คนด้วยเอาเป็นว่ารีบปิดร้าน ผมจะไปตามหาน้องมดแล้วผมจะเล่าให้ฟัง”กรี๊ดดด...! เสียงกรีดร้องของรติมาดังมาจากบ้านหลังงาม ชาคริตกับพริมรตาหันไปยังทิศทางของบ้านด้วยความตกใจ ชายหนุ่มรีบวิ่งไปยังประตูที่เชื่อมระหว่างบ้านกับร้านอย่างรวดเร็ว หากแต่คีย์การ์ดที่เคยใช้กลับไม่สามารถเปิดประตูได้ ชายหนุ่มพยายามรูดบัตรอยู่หลายครั้งก็พบความผิดปรกติ ระบบการทำงานของเครื่องรูดบัตรเสียหายเนื่องจากมีคนทำอะไรสักอย่างกับมัน ชายหนุ่มหน้าซีดด้วยความเป็นห่วงคนที่อยู่ในบ้าน ร่างสูงมองรั้วสูงตรงหน้าด้วยความหวัง ส่วนพริมรตารีบไปบอกทุกคนให้รีบปิดร้านแล้วรีบโทรศัพท์แจ้งตำรวจก่อนจะวิ่งตามชาคริตไปในขณะเดียวกันรติมากำลังเผชิญหน้ากับสาวน้อยที่เธอเพิ่งรู้ว่าเป็นบุคคลอันตรายและร้ายกาจ ร่างอวบอิ่มเพราะอายุครรภ์มากขึ้นถอยหลังช้าๆ เมื่อร่างบอบบางทว่าดูแกร่งกระด้างของไอรดาเดินยังเธอพร้อมม
ตอนที่78.ร้านอาหาร อบอุ่น อิ่มอร่อย กำลังเป็นที่รู้จักของเหล่าคนทำงานและคนละแวกใกล้เคียง ด้วยบรรยากาศของร้านที่ตกแต่งเหมือนห้องอาหารในบ้าน และร่มรื่นด้วยแมกไม้อีกทั้งยังแบ่งบริเวณสวนสวยหน้าบ้านให้ผู้ที่มารับประทานอาหารได้นั่งเล่นชมสวนสวย มีสนามเด็กเล่นให้เด็กๆ ที่มากับคุณพ่อคุณแม่ได้วิ่งเล่นอีกทั้งความงดงามและการตกแต่งสวนที่สวยงามทำให้ที่นี่กลายเป็นสถานที่ที่ถ่ายรูปของบรรดาผู้มารับประทานอาหารเลยทีเดียว โดยทำรั้วกั้นแน่นหนาระหว่างร้านและสวน มีประตูเปิดปิดเข้าออกบริเวณบ้านด้วยประตูที่ใช้ระบบคีย์การ์ด หากใครมาที่นี่แล้วไม่ได้ถ่ายรูปในบริเวณร้านก็เหมือนกับว่ามาไม่ถึงร้าน อบอุ่นอิ่มอร่อย“อย่าคิดว่าพี่จะยอมแพ้นะน้องมด..” ชาคริตรำพึงกับตัวเองหนักแน่น เขาเคยทำให้เธอเป็นของเขาได้แล้วครั้งหนึ่ง แล้วทำไมจะทำให้เธอยอมคืนดีและมาเป็นภรรยาของเขาอีกไม่ได้ หากไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็ต้องได้ด้วยกลล่ะนะคราวนี้...“นี่คุณ จะเข้ามาวุ่นวายในครัวทำไมออกไปนะ ดูสิออเดอร์ลูกค้าเยอะแยะ” รติมาเอ็ดคนตัวโตที่เข้ามายืนใกล้ๆ เธอ แล้วมองค้อนเขาอย่างขัดเคือง ในที่สุดชาคริตก็กินนอนอยู่ในบ้านเธออย่างมีความสุข ซ้ำพวกพี่ๆ ทั้ง
ตอนที่77.“น้องมดว่าเราควรอโหสิให้เขานะคะ เราจะได้ไม่ติดค้างกัน”“จ้ะ ขอบใจนะน้องสาวของพี่ อ้าวนั่นคุณคริสมาแล้ว พี่ขอตัวไปช่วยแม่จิตดูความเรียบร้อยในร้านดีกว่า วันนี้ท่าทางลูกค้าเราจะเยอะนะ บอกแต่พี่ให้อภัยคนอื่น แล้วตัวเองก็อย่าลืมให้อภัยเขาด้วยล่ะ” พริมรตาที่วันนี้ดูสดใสและอ่อนโยนขึ้นกว่าเดิมมากกล่าวยิ้มๆ เมื่อเห็นร่างสูงของชาคริตเดินมาแต่ไกลตอนนี้เธอมีความสุขเหลือเกินหญิงสาวบอกตัวเอง คำว่าเลือดย่อมข้นกว่าน้ำนั้น เธอเข้าใจอย่างลึกซึ้งก็วันนี้เอง...“จะไปไหนฮึ เห็นหน้าผัวก็เอาแต่เดินหนี” ชาคริตพูดดังๆ และรีบคว้าแขนเรียวไว้เมื่อรติมาทำท่าจะเดินหนีเขา“ปล่อยนะ ฉันไม่ใช่เมียใคร แล้วกรุณาออกไปจากบ้านฉันด้วย”“อะไรกันนี่น้องมดยังคิดจะไล่พี่คริสอีกเหรอทั้งๆ ที่รู้ว่าไล่ก็ไม่ไปแล้วอยากให้พี่คริสทบทวนมั้ยว่าเราเป็นผัวเมียกันจริงรึเปล่าและที่สำคัญทะเบียนสมรสก็ยังยืนยันว่านางรติมา ประติมาไพบูลย์ เป็นภรรยาของนายชาคริต ประติมาไพบูลย์อย่างถูกต้องตามกฎหมาย”“แต่มันเป็นทะเบียนปลอมไม่ใช่หรือ อย่ามาพูดมั่วๆ นะ แล้วฉันก็ไม่ใช่เมียของใครจำไว้ซะด้วย”“ตอนนั้นพี่คริสก็แค่พูดไปอย่างนั้นเอง จริงๆ แล้วมัน
ตอนที่76.“กลับบ้านกันก่อนเถอะนะน้องมด พี่ก็เห็นด้วยกับคุณคริส น้องมดดูเพลียมากเดี๋ยวเป็นลมเป็นแล้งไปจะแย่”“เราจะกลับกันแค่สองคนใช่ไหมคะ” รติมาพูดกันท่าชายหนุ่ม“ไม่ครับที่รัก เราจะกลับด้วยกัน” ชาคริตชิงพูดแทนพริมรตาหน้าตายพร้อมทั้งโอบร่างบางไว้แนบกายต่อหน้าพริมรตาที่มองเขายิ้มๆ อย่างเข้าใจ“พี่ก็เห็นด้วยกับคุณคริสนะน้องมด ถ้าอย่างนั้นเรากลับกันเถอะ”“นี่คุณปล่อยฉันนะ อย่ามายุ่งกับฉัน”รติมาหยิกแขนแกร่งที่โอบเอวเธอแรงๆ เมื่อพริมรตาเดินนำหน้าไปก่อน แต่พ่อคุณก็หนังหนาเหลือเกินไม่สะทกสะท้านซ้ำยังโอบร่างเธอให้ชิดมากขึ้นอีก“หากไม่อยากถูกจูบในวัดก็เงียบๆ แล้วก็เดินไปดีๆ จ้ะน้องมด พี่ไม่ได้พูดเล่นนะ”“นี่คุณขู่ฉันเหรอ”“ไม่ได้ขู่ แต่น้องมดพูดไม่เพราะเลยนะ แทนตัวเองว่าน้องมดแล้วก็เรียกพี่ว่าพี่คริสเดี๋ยวนี้” ชาคริตพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังพร้อมกับหยุดเดินหันมาจ้องริมฝีปากระเรื่อแม้จะดูซีดเซียวไปบ้างอย่างเสน่หาจนหญิงสาวรู้สึกหวิวไหว สะบัดหน้าหนีสายตาคมนั้นอย่างไม่อาจจะทานทนได้ ก็แววตาเขาช่างร้อนแรงแทบจะแผดเผาเธอให้ละลายเป็นขี้ผึ้งโดนไฟขนาดนั้นใครจะทนมองไหว รติมาหน้าแดงขึ้นมาทันที ซึ่งมันทำให้ชา