ตอนที่ 26 (บาดตาบาดใจ) ~ ติ๊ง~เมื่อถึงชั้นเป้าหมายชายหนุ่มเดินเข้ามาในห้องทำงานท่าทางทะมัดทะแมงด้วยสีหน้าเคร่งเครียดปนหงุดหงิด“สวัสดีครับท่านประธาน เมื่อกี้มีลูกค้าชาวฮ่องกงโทรเข้ามาพอดีผมเลยไม่ได้ลงไปต้อนรับ” โยชิดะพูดขึ้นเมื่อเห็นผู้บริหารหนุ่มเดินเข้ามายังห้องทำงานคีตภัทรปรายตาไปมองโยชิดะผู้ช่วยคนสนิทเพียงนิด ก่อนจะพยักหน้าเป็นเชิงเข้าใจและไม่ได้พูดอะไรต่ออีก“นี่ก็ใกล้จะเที่ยงแล้ว นายจะรับอาหารเที่ยงเลยไหมครับ” แรมโบ้พูดขึ้นเมื่อเจ้านายเดินเข้ามาในห้องทำงานแล้ว“กูยังไม่หิว มึงโทรหาไอ้เข้มให้กูซิ มันพาเฟื่องฟ้าไปโรงพยาบาลหรือยัง แล้วเธอเป็นยังไงบ้าง” น้ำเสียงเข้มดุพูดขึ้นออกคำสั่ง ตอนนี้เขากังวลกลัวว่าอีกคนจะเป็นอะไรไป และที่สำคัญเขาไม่ได้เป็นคนพาเธอไปโรงพยาบาลด้วยตัวเองเลยพลอยทำให้รู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย เพราะดันมามีงานด่วนในตอนที่เธอป่วย“ได้ครับ” แรมโบ้รับคำสั่งก่อนจะเดินไปกดโทรศัพท์โทรออกหาคนปลายสายคือเข้มลูกน้องอีกคนทันที“กาแฟครับท่านประธาน” โยชิดะถือถ้วยกาแฟมาให้เจ้านายหนุ่มก่อนจะเริ่มสนทนาเรื่องงานขึ้นมา”ลูกค้าชาวฮ่องกงโทรเข้ามาสอบถามเรื่องของที่สั่งว่าทางเราพร้อม
ตอนที่ 27 (เจ็บที่อกด้านซ้าย) เจไดและอาชาขึ้นลิฟต์ส่วนตัวเข้ามาภายในห้องสุดหรูของคีตภัทร ชายหนุ่มเพื่อนสนิททั้งสองคนมาที่นี่เพื่อพูดคุยเรื่องธุรกิจสีเทาของพวกเขา แต่พอโทรหาอีกคนกลับไม่รับสาย ทั้งสองเลยชวนกันมาบุกถึงที่เพ้นท์เฮ้าส์ ~ติ๊ง~เมื่อประตูลิฟต์เปิดออกทั้งสองหนุ่มหล่อก็เดินเข้ามาทันทีอย่างไม่รีรอ ก่อนจะเข้ามาเจอกับฉากเด็ดของเพื่อนรักที่กำลังนัวเนียกอดรัดฟัดเหวี่ยงอยู่กับผู้หญิงสาวสวยหุ่นดีราวกับนางแบบอยู่ตรงระเบียง “โอ๊ะโอ!” เจไดพูดขึ้นก่อนจะยืนกอดอกปรายตาไปมองคีตภัทรด้วยใบหน้ายียวนกวนประสาท ก่อนชายหนุ่มกับหญิงสาวที่กำลังนัวเนียกันอยู่จะรีบผละออกจากกัน“นี่พวกมึงสะเหล่อมาที่นี่ทำไมวะ!” คีตภัทรพูดขึ้นมาอย่างหัวเสียเมื่อเจอหน้าไอ้เพื่อนจอมกวนประสาทของเขาที่นี่“พวกกูโทรหาแต่มึงดันเสือกไม่รับ ผ่านมาทางนี้ก็เลยกะว่าจะแวะมาทักทายซะหน่อย แต่ไม่คิดว่าจะได้เข้ามาเห็นฉากเลิฟซีน” อาชาพูดขึ้นพร้อมกับกระตุกยิ้มมุมปาก“ไงธัญญ่า ไม่เจอกันนานเลยนะ นึกว่าหนีตามผู้ชายไปแล้วซะอีก” เจไดพูดทักทายขึ้นมาอีกครั้งจนคนที่ถูกทักหน้าเสียไปเพียงนิด ก่อนจะปรับสีหน้าของตัวเองให้กลับมาเป็นปกติเหมือนเ
ตอนที่ 28 (จบความสัมพันธ์) 01:15น.~ติ๊ง~ประตูลิฟต์ถูกเปิดออกเมื่อมาถึงยังชั้นเป้าหมาย เฟื่องฟ้าเดินเข้ามาภายในห้องหรูอย่างคนใจลอยและดูเหนื่อยล้าเนื่องจากเธอผ่านการร้องไห้มาอย่างหนัก ร่างบอบบางเดินเข้าไปในครัวและหยิบน้ำเปล่าออกมาดื่มเพื่อดับกระหาย ตอนนี้ผู้ชายคนนั้นเขาคงจะไม่อยู่ที่นี่แล้ว เขาคงจะไปอยู่กับคนรักของเขาเพราะทุกอย่างในห้องมันดูเงียบไปหมด เฟื่องฟ้าได้แต่ปรายตามองไปรอบห้องๆ ก่อนจะเปิดประตูห้องนอนเข้าไปเบาๆ แสงไฟจากด้านนอกสาดส่องเข้าไปยังด้านในห้องนอน แสงเลือนรางทำให้เฟื่องฟ้ามองเห็นแผ่นหลังของอีกคนซึ่งนั่งเงียบๆอยู่ตรงปลายเตียงภายใต้ความมืดที่แสงไฟสาดส่องให้เห็นพอสลัวๆเสียงฝีเท้าเบาๆของเฟื่องฟ้าก้าวเข้ามาภายในห้องนอนสุดหรู ก่อนจะเอื้อมมือเรียวไปเปิดไฟจนทั้งห้องสว่างวาบขึ้นมา เฟื่องฟ้ารีบเอามือปาดน้ำตาออกจากใบหน้าหวานให้หมดไปทันทีและทำสีหน้าให้เหมือนปกติที่สุด“เธอไปไหนมา” คีตภัทรกดเสียงต่ำถามเธอออกไป โดยที่ไม่แม้แต่จะหันไปมองหน้าของอีกคน“คือ...ฉัน” เฟื่องฟ้าพูดไม่ออกเธอได้แต่อ้ำอึ้ง และยืนมองแผ่นหลังของคนตัวโตโดยไม่พูดอะไรออกมาอีก“ไปหาไอ้เพชรนั่นมาสินะ”“ค่ะ”“เธอไปห
ตอนที่ 29 (เริ่มต้นชีวิตใหม่) คีตภัทรเดินออกมาจากภายในห้องด้วยหัวใจวาบหวิวแปลกๆ เพียงแค่เฟื่องฟ้าพูดขอจบความสัมพันธ์กับเขาแต่ทำไมเขาต้องรู้สึกใจวูบโหวง ดีซะอีกไม่ใช่หรือไงที่เขาไม่ต้องสรรหาคำพูดที่ดูสวยหรูเพื่อมาบอกเลิกเธอ ในเมื่อเธอเป็นฝ่ายพูดกับเขาก่อนและขอตัดความสัมพันธ์กับเขาก่อน มันน่าจะเป็นเรื่องที่ดีเพราะตัวเขาเองจะได้ไม่ต้องเสียเวลาพูดอะไรกับเธอให้มากความชายหนุ่มได้แต่คิดวกไปวนมาในขณะที่ยังขับรถอยู่บนถนน จนเขาเองแทบจะไม่มีแม้แต่สมาธิในการขับรถ ทำไมเขาต้องไปคิดถึงแต่เรื่องของยัยปีศาจเฟื่องฟ้านั่น และที่สำคัญตัวเขาเองไม่รู้เลยว่าธัญญ่ากลับมาหาเขาเพราะอะไร ทั้งที่เธอเองหายตัวไปหลายปีโดยไร้ซึ่งการติดต่อใดๆกลับมาเลย เขาพยายามที่จะตามหาเธอจนแทบพลิกแผ่นดิน แม้กระทั่งจ้างนักสืบหลายสำนักให้ตามหา แต่กลับไร้วี่แววไม่พบแม้แต่ร่องรอยของเธอ ราวกับว่ามีใครบางคนคอยขัดขวางไม่ให้เขาตามหาเธอเจอ แต่พอมาวันนี้จู่ๆธัญญ่าก็กลับมาหาเขาเอาเสียง่ายๆ และตอนนี้ถ้าจะบอกว่าเขารู้สึกดีกับเฟื่องฟ้าแต่ก็ยังคงรักธัญญ่าอยู่…มันคงอาจจะดูเห็นแก่ตัวเกินไป คีตภัทรเหยียบเบรกลากยาวเสียงดังก่อนจะตีไฟเลี้ยวเพื่อกล
ตอนที่ 30 (ของหายอยากได้คืน) คีตภัทรขับรถมาถึงร้านอาหารของเพชรกล้าด้วยอารมณ์ที่กำลังคุกรุ่น ตัดขาดจากเขาได้ไม่นานก็คงจะรีบวิ่งแจ้นมาหาไอ้หน้าอ่อนนี่สินะ ยิ่งคิดเขาก็ยิ่งโมโหทั้งๆที่ก่อนหน้านี้เขายังรู้สึกดีอยู่เลยที่เธอเป็นฝ่ายบอกเลิกเขา เพราะเขาจะได้กลับไปใช้ชีวิตอยู่กับธัญญ่าคนรักของเขาอย่างเช่นแต่ก่อน แต่แล้วทำไมตอนนี้เขาถึงได้กระวนกระวายใจ ฟาดงวงฟาดงาทำตัวเหมือนกับหมาบ้าหวงของเพียงแค่คิดว่าเธอจะกลับมาหาเพชรกล้าเจ้าของร้านอาหารแห่งนี้“ไอ้เพชรกล้า!! มึงมุดหัวอยู่ไหนวะ ออกมาเดี๋ยวนี้ไอ้เพชรกล้า!!” ทุกอย่างยังคงเงียบสนิทไม่มีแม้แต่เสียงตอบรับอะไร และนั่นยิ่งทำให้คนที่กำลังอารมณ์เดือดดาลกลับต้องโมโหมากยิ่งขึ้น“ไอ้เพชรกล้า ไอ้เพชร มึงเอาเมียกูไปไว้ไหน ออกมาหากูเดี๋ยวนี้ ไอ้เพชรกล้า!!” คีตภัทรตะโกนเสียงดังเอะอะโวยวายอยู่แบบนั้นสักพัก แต่ก็ไม่มีแม้แต่เสียงตอบรับอะไร เขาจึงล้วงเอาโทรศัพท์มือถือออกมาจากกระเป๋ากางเกงและกดโทรออกให้แรมโบ้มาพบที่เพ้นท์เฮ้าส์ด่วน~ติ๊ง~เมื่อประตูลิฟต์เปิดออกร่างสูงโปร่งของคีตภัทรเดินก้าวขายาวๆเข้ามายังห้องสุดหรูด้วยความรู้สึกแปลกใหม่ ทุกอย่างภายในนี้ยังเ
ตอนที่ 31 (ผู้หญิงร่าน)~เช้าวันต่อมา~ ก๊อก ก๊อก ก๊อก!!“คีย์มาแล้วหรอคะ” ร่างบอบบางของธัญญ่ารีบเดินกรีดกรายออกไปเปิดประตูให้กับบุคคลที่รออยู่ด้านนอกได้เข้ามา ก่อนจะเจอเข้ากับหนุ่มวัยกลางคนที่มีนามว่าโจว มือหนาของโจวรีบผลักประตูเข้ามายังด้านในทันที ก่อนจะไล่สายตามองสำรวจรอบๆภายในห้องของหญิงสาวและรีบสาวเท้าเข้ามาภายในห้องนอนของเธอ“คุณโจว!!” ธัญญ่าได้แต่เรียกชื่อของบุคคลผู้มาใหม่เบาๆพร้อมกับสีหน้าที่ดูผิดหวัง เมื่อบุคคลที่เธอรอคือชายหนุ่มอีกคน“คงสบายมากเลยสินะ กลับมาหาผัวเก่าทั้งที!”“นี่ แก ปะ ปล่อยฉันนะ แกเป็นคนสั่งให้ฉันมาหาคีย์เองไม่ใช่หรือไง แล้วแกจะมาวุ่นวายอะไรอีก!!” แรงดึงกระชากเส้นผม ได้สร้างความเจ็บปวดให้กับธัญญ่าเป็นอย่างมากจนน้ำตาไหลพรากออกมาตุ๊บ!!“โอ้ยย!!”“อย่าลืมว่ามึงมีหน้าที่ทำอะไร ไม่อย่างงั้นกูจะทรมานผู้หญิงอย่างมึงให้ตายทั้งเป็นเลยคอยดูอีธัญญ่า!”“ถุ้ย!! ไอ้ชาติชั่ว” น้ำลายที่พ่นรดบนใบหน้าของโจวทำให้เขาโมโหเป็นอย่างมาก ที่ถูกผู้หญิงแพศยาคนนี้ถ่มของสกปรกใส่ ก่อนจะง้างฝ่ามือหนักๆฟาดเข้าไปที่ใบหน้าสวยๆของเธออย่างเต็มแรงเพี้ยะ!!!!“มึงเตรียมรับชะตากรรมของมึงไว้เล
ตอนที่ 32 (กลายเป็นหมา) คีตภัทรขับรถคันหรูเข้ามาจอดที่คฤหาสน์หลังโตวันนี้เขารู้สึกเพลียและเหนื่อยจนแทบไม่มีแรงที่จะไปทำงาน เขาเลยเลือกที่จะขับรถกลับมาที่บ้าน“วันนี้ลมอะไรหอบเอาลูกชายแม่กลับมาที่บ้านในรอบสี่เดือนนี้ได้นะ แม่นึกว่าแกจะกลับมาบ้านปีล่ะครั้งแล้วซะอีก!” คุณหญิงประภัสสรอดที่จะพูดจาเหน็บแนมปนน้อยอกน้อยใจลูกชายเพียงคนเดียวอย่างนึกหมั่นไส้ไม่ได้ เมื่อเห็นลูกชายตัวดีเดินเข้ามาภายในบ้านด้วยใบหน้าที่ดูเหนื่อยล้าปนเคร่งเครียด“สวัสดีครับคุณแม่”“นี่แกยังเห็นฉันเป็นแม่อยู่หรือไง ร้อยวันพันปีไม่คิดจะกลับบ้านกลับช่อง” “ผมก็กลับมาแล้วนี่ไงครับแม่ คนแก่นี่ขี้น้อยใจแบบนี้กันทุกคนหรือเปล่าครับ” คีตภัทรเข้าไปออดอ้อนสวมกอดผู้เป็นแม่ด้วยความคิดถึง ก่อนจะหอมแก้มนุ่มนิ่มของผู้เป็นแม่สองสามฟอดอย่างเอาใจ“แล้วคีย์ทานอะไรมาหรือยังลูก เดี๋ยวแม่จะให้เด็กตั้งโต๊ะให้!”“ก็ดีเหมือนกันครับ งั้นผมขอขึ้นไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะครับคุณแม่”“จ้ะลูก” คุณหญิงประภัสสรได้แต่มองตามแผ่นหลังกว้างของลูกชายเพียงคนเดียวที่กำลังเดินขึ้นไปยังชั้นบนด้วยความเป็นห่วง คนเป็นแม่อย่างคุณหญิงประภัสสรย่อมรู้ดีว่
ตอนที่ 33 (คิดบัญชี)“เรายังคงมีเวลาอีกทั้งคืนเลยนะธัญญ่า จะรีบร้อนไปไหนกัน ผมว่าเรามานั่งดื่มกันก่อนดีไหม?” คีตภัทรพูดขึ้นพร้อมกับยกยิ้มมุมปาก“ได้สิคะคีย์ งั้นเดี๋ยวธัญญ่าจะดื่มเป็นเพื่อนคีย์เองนะคะ” ธัญญ่าพูดขึ้นก่อนจะลุกขึ้นเดินไปหยิบเอาขวดไวน์แดงราคาแพงมาเทลงในแก้วไวน์คริสตัลทรงเบอร์กันดี ก่อนจะยื่นให้กับชายหนุ่มตรงหน้าด้วยท่าทางที่ยั่วยวน“คีย์ยังเหมือนเดิมเลยนะคะ เวลาผ่านไปนานแค่ไหนแต่คุณก็ยังไม่เคยเปลี่ยน” ธัญญ่าพูดขึ้นพรางยกแก้วไวน์ขึ้นมาจิบด้วยท่าทางที่ยั่วยวนคนตรงหน้าสุดฤทธิ์ ก่อนจะกระตุกปมเชือกของเสื้อคลุมออกมาจนเผยให้เห็นร่างเปลือยเปล่าที่อยู่ด้านในอย่างชัดเจน ถึงแม้จะยังคงมีเสื้อคลุมไว้อยู่และยังไม่ได้หลุดลงมา แต่ก็ยังเผยให้เห็นหน้าอกอวบอิ่มขนาดใหญ่และจุดใจกลางสาวอย่างเชื้อเชิญ“หึ!” คีตภัทรแสยะยิ้มมุมปากก่อนจะกลั้วหัวเราะเบาๆในลำคอ สายตาคมกริบของเขาจ้องมองสิ่งที่ปรากฏอยู่เบื้องหน้าด้วยใบหน้าเรียบเฉยไร้ความรู้สึก ในขณะที่มือหนากำลังควงแก้วไวน์ในมือไปมาอยู่แบบนั้นอย่างคนใจเย็นธัญญ่าลุกขึ้นยืนก่อนจะค่อยๆเดินเข้าไปและแทรกตรงกลางหว่างขาของคีตภัทร มือเรียวบางของเธอปลดเสื้อค
ตอนพิเศษ2 ครอบครัวสุขสันต์(จบบริบูรณ์)“เราจะทานอะไรกันดีครับ ฟ้าสั่งได้เลยนะ ลียาด้วยอยากทานอะไรเป็นพิเศษไหมคะ เดี๋ยวคุณพ่อสั่งให้ค่ะ” คีตภัทรพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงอบอุ่นเพื่อถามภรรยากับลูกสาวตัวน้อยถึงเมนูอาหาร“ทานอะไรก็ได้ค่ะคุณพ่อ”“ฟ้าขอเป็น…เขียวหวานทะเลผัดแห้ง ปูผัดผงกะหรี่ แล้วก็กุ้งทอดกระเทียมนะคะ”“ได้เลยครับที่รัก”วันนี้คีตภัทรพาครอบครัวมาเที่ยวพักผ่อนที่ทะเล มื้อค่ำนี้เขาเลือกร้านอาหารริมหาด บรรยากาศบริเวณรอบๆสุดแสนจะโรแมนติกช่างเหมาะกับคู่รักที่มาดินเนอร์กันสองต่อสอง แต่พวกเขาไม่ได้มากันเพียงแค่สองต่อสองเพราะมีลูกสาวตัวน้อยอย่างลียามาด้วย แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้บรรยากาศตรงหน้าเปลี่ยนไปเลยสักนิด บริเวณรอบๆโต๊ะมีตะเกียงและเทียนตั้งอยู่ลายล้อมเพื่อให้ความสว่างไสวเพียงพอที่จะมองเห็นใบหน้าหวานๆของภรรยาแสนสวยได้อย่างชัดเจน วันนี้เฟื่องฟ้าใส่ชุดเดรสสายเดี่ยวสีฟ้าอ่อนพลิ้วไหว ผมสีดำขลับยาวลงมาถึงกลางหลังถูกดัดปลายเป็นลอนใหญ่ไว้อย่างสวยงาม ถึงแม้ตอนนี้เธอจะตั้งท้องลูกชายได้สี่เดือนแล้ว แต่เธอยังดูเหมือนคนไม่ได้ตั้งครรภ์เพราะแทบจะมองไม่เห็นหน้าท้องที่นูนออกมาเลยสักนิดคีตภัทรสามีสุดหล
ตอนพิเศษ1 (บอกรัก)หลังจากกลับมาจากอุบลราชธานีบ้านเกิดของภรรยา คีตภัทรก็ไปดำเนินการเรื่องโรงเรียนของลียาลูกสาวตัวน้อยโดยย้ายจากโรงเรียนเดิมมาที่โรงเรียนเอกชนชื่อดัง บางวันลูกสาวก็ไปค้างกับคุณย่า เพราะคุณหญิงประภัสสรเทียวรับหลานสาวไปค้างที่บ้านด้วย ช่วงนี้รู้สึกจะติดหลานมากเป็นพิเศษ คนเป็นพ่อกับแม่เองแทบจะไม่มีเวลาได้อยู่กับลูก เพราะคุณย่ายึดตัวลียาหลานสาวเอาไว้ณ โรงพยาบาลเอกชน xx ใบหน้าหวานกวาดสายตามองไปรอบๆบริเวณแผนกสูตินรีเวชในโรงพยาบาลเอกชนชื่อดัง ท้องนี้เธอไม่มีอาการเหมือนคนท้องเลย จะมีแค่อารมณ์หงุดหงิดเพียงแค่นั้น ไม่เหมือนตอนท้องลียาที่เธอทั้งเพลีย เวียนหัวและอาเจียน แต่คราวนี้จะเห็นก็แต่คนตัวโตที่บางครั้งต้องลุกขึ้นมาอาเจียนอย่างทุลักทุเลในตอนเช้าแทบจะทุกวัน แม้จะพาเขาไปพบหมอมาบ้างแล้วแต่กลับไม่พบสาเหตุอะไร และได้เพียงแค่ยาบำรุงกลับมาทานเพียงแค่นั้น “ถึงคิวแล้ว เข้าไปตรวจกันเถอะ” เสียงคนตัวโตพูดขึ้นพร้อมกับดึงข้อมือเรียวของภรรยาให้ลุกขึ้นเบาๆ ก่อนคนตัวเล็กจะดันตัวลุกขึ้นและเดินตามผู้เป็นสามีไปอย่างว่าง่าย“สวัสดีค่ะคุณคีตภัทร” สูตินรีแพทย์สาวสวยพูดขึ้นทักทายชายหนุ่มตรงหน้า
ตอนที่ 51 งานกินดองNC+(จบ) ~สองเดือนผ่านไป~ (งานกินดอง) วันเวลาได้เดินตามเข็มนาฬิกามาเรื่อยๆจนล่วงเลยมากว่าสองเดือนแล้ว เมื่อนับวันเวลาดูแล้วมันเหมือนอาจจะเร็วไปสักนิดกับการเริ่มต้นชีวิตคู่ของคีตภัทรกับเฟื่องฟ้า ผู้หญิงคนหนึ่งที่เดินเข้ามาในชีวิตของมาเฟียหนุ่มเพราะต้องมาทำงานให้เขาแทนป้าของตัวเองที่ประสบอุบัติเหตุ แต่ใครจะไปคิดล่ะว่ามาเฟียผู้มาดขรึมจะมาหลงรักผู้หญิงที่เอาไว้คั่นเวลารอแฟนเก่ากลับมา และใครจะไปคิดอีกล่ะว่าผู้ชายที่โลเลและไม่ชัดเจนกับผู้หญิงที่ตัวเองรู้สึกดีด้วยในครั้งนั้น จะทำให้เขาต้องสูญเสียผู้หญิงที่อยู่ในใจเขามาตลอด กว่าจะรู้ตัวว่าตกหลุมรักเธอเข้าแล้วก็ทำเอาผู้ชายอย่างเขาแทบจะเป็นบ้า เพราะตามหาเธอจนแทบจะพลิกแผ่นดินแต่กลับไม่เจอแม้แต่เงาของเธอเลย เมื่อพลาดรักในครั้งนั้น…จนกระทั่งวันนี้เขาได้ทวงเธอคืนมาให้อยู่เคียงข้างผู้ชายอย่างเขาได้แล้วเขาจะไม่ยอมพลาดเป็นครั้งที่สองอีก เขาจะดูแลและรักษาหัวใจดวงนี้เอาไว้จนกระทั่งลมหายใจสุดท้าย วันนี้เป็นวันมงคลที่คีตภัทรเข้าพิธีแต่งงานกับเฟื่องฟ้าตามประเพณีไทยของชาวอีสาน เฟื่องฟ้าเลือกที่จะกลับมาจัดงานอยู่ที่บ้านเกิดของเธอที่จ
ตอนที่ 50 (เพชรกล้า) “เธอเจ็บท้องหรอ?”“ฉันจุกนิดหน่อย ก็บอกแล้วไงว่าเบาๆหน่อยก็กระแทกเข้ามาอยู่ได้” เฟื่องฟ้าพูดเสียงเบาๆ พร้อมทำหน้ามุ่ยใส่คนที่ทำท่าทางตกใจเหมือนเป็นห่วงเป็นใยเธอ“จุกมากเลยเหรอ งั้นไปนอนพักตรงโซฟาก่อนนะ” คนที่เอาแต่กระแทกกระทั้นตามอารมณ์เมื่อก่อนหน้านี้ กลับเริ่มสีหน้าเจื่อนลงทันทีเมื่อเริ่มจะรู้สึกผิดที่ทำรุนแรงกับเธอเกินไป เพราะเขาไม่เคยจะออมแรงกับเธอได้เลยจริงๆ “คราวหลังฉันคงต้องตายบนเตียงแล้วจริงๆ” คนตัวเล็กบ่นขึ้นมาอย่างไม่จริงจังนัก ทำเอาคนเอาแต่ใจกลับยกยิ้มอย่างพอใจ“ก็ใครใช้ให้เธอเอามันขนาดนี้ล่ะ ฉันห้ามตัวเองไม่ได้”“เดี๋ยวสักวันคุณก็คงเบื่อฉัน…ใช่ไหม!”“ไม่รู้เหมือนกัน”“……..” ใบหน้าหวานของเฟื่องฟ้าเจื่อนลงทันทีเมื่อคำตอบที่ดูตรงไปตรงมาของคีตภัทร ทำให้หัวใจดวงน้อยๆของเธอกระตุกอ่อนยวบลงไป“ฉันรู้เพียงแต่ว่าฉันไม่ใช่คนเจ้าชู้ และฉันก็ไม่ชอบการนอกใจมากที่สุด ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าการนอกใจคนที่เรารักมันจะมีผลดีแบบไหนเพราะฉันแทบจะมองไม่เห็นถึงข้อดีของมันเลย เพราะฉันเห็นเพื่อนของฉันเคยประสบมาก่อน สุดท้ายแล้วคนที่เจ็บปวดก็คือตัวเอง ฉันคิดว่าการนอกใจมันก็คงเหมือน
ตอนที่ 49 (อย่าปากเก่งกับผัวNC+)“เฟื่องฟ้า”“ค่ะ คะ!! นี่คุณลุงพูดไทยได้ด้วยหรอคะ” เฟื่องฟ้ารีบขานรับเมื่อพ่อของคีตภัทรเรียกชื่อเธอขึ้น แถมยังพูดภาษาไทยได้ชัดแจ๋วอีกด้วย หัวใจดวงน้อยๆของเธอตอนนี้กลับเต้นรัวเหมือนตีกลอง เมื่อเธอกำลังรอลุ้นคำพูดประโยคถัดไปของชายสูงวัยตรงหน้าที่มีศักดิ์เป็นพ่อของคนข้างๆ“หลานพ่อไปไหน...ลูกเธอน่ะ”“อะ เอ่อ อยู่กับคุณตาคุณยายค่ะ ช่วงเย็นถึงจะไปรับค่ะ”“อืม” ชายสูงวัยตอบเพียงสั้นๆแค่นั้น เฟื่องฟ้ารู้สึกโล่งที่พ่อของเขาไม่ได้ถามอะไรต่ออีก เพราะเธอรู้สึกกลัวจนแทบฉี่จะราดอยู่แล้ว พ่อกับลูกชายนี่น่ากลัวพอๆพอกันเลย“แล้วนี่พ่อจะอยู่ไทยกี่วัน” คีตภัทรถามขึ้นเพื่อทำลายบรรยากาศเงียบๆจนอึมครึมนี้“สองสามวัน จะมาอีกทีก็วันแต่งงานของแกนั่นแหละ”“หึ ก็นึกว่าพ่อจะไม่มาซะแล้ว”“ลูกชายคนเดียวจะไม่มาวันสำคัญได้ยังไงกัน ที่มารอบนี้ก็แค่จะมาดูหน้าว่าที่ลูกสะใภ้และมาหาหลาน” คำพูดของเคนเซพ่อของคีตภัทรทำเอาผู้หญิงเพียงคนเดียวในห้องกว้างๆนี้รู้สึกเขินอายไม่น้อย เธอนั่งฟังสองพ่อลูกคุยกันอยู่สักพัก และในเรื่องที่สองพ่อลูกนั้นคุยกันก็คือเรื่องของเธอและเรื่องงานแต่งงานที่กำลังจะจ
ตอนที่ 48 (ชายแปลกหน้า) ~เช้าของวันใหม่~ความเงียบเชียบภายในห้องช่วยให้คนเจ้าอารมณ์อย่างเขารู้สึกสมองปลอดโปร่งและมีเวลาได้คิดทบทวนกับสิ่งที่เกิดขึ้น เขาทั้งรุนแรงและดิบเถื่อนกับคนตัวเล็กที่นอนอยู่ข้างๆ ไม่รู้ว่าเป็นอะไรเขาถึงได้รู้สึกหงุดหงิดและโมโหได้มากมายขนาดนี้ เพียงแค่เธอพลั้งปากว่าจะหาพ่อใหม่ให้ลียา และเพียงแค่เขานึกจินตนาการไปว่าเธอยิ้มกว้างอย่างมีความสุขโดยที่มีไอ้ตี๋หน้าจืดนั่นยืนข้างๆกายเธอกับลูกก็ทำเอาเขารู้สึกเดือดดาลและโมโหเกินกว่าจะยับยั้งอารมณ์ของตัวเองเอาไว้ได้เฟื่องฟ้ายังคงงัวเงียและสลึมสลือเมื่อโดนแสงแดดในยามเช้าส่องเข้ามากระทบใบหน้าหวาน แขนเรียวเล็กตวัดท่อนแขนและขาขึ้นมากอดก่ายพาดหาหมอนข้างที่เธอเคยกอดก่ายอยู่เป็นประจำ แต่กลับกลายเป็นว่าความอ่อนนุ่มของหมอนข้างที่เธอต้องการนั้นกลายเป็นว่าเธอกำลังกอดก่ายชายหนุ่มผู้ซึ่งร่วมหลับนอนกับเธอเมื่อคืน คีตภัทรเหลือบสายตาคมกริบมองใบหน้าหวานจิ้มลิ้มที่ตอนนี้เธอเคลื่อนใบหน้าขึ้นมาเกยบนหน้าอกแกร่งหนัดแน่นของเขาราวกับเป็นเด็กน้อยขี้เซาไม่ยอมลืมตาตื่น ก่อนใบหน้าคมคายจะคลี่ยิ้มออกมาอย่างชอบใจ ทำไมนะตอนนั้นเขาถึงได้ความรู้สึกช้
ตอนที่ 47 (อย่าริอาจหาผัวใหม่NC+) สายตาคมกริบยังคงจดจ้องดวงตากลมโตของเธออยู่แบบนั้น ส่วนอีกคนก็เอาแต่หลบสายตาของอีกฝ่ายเพราะเธอไม่กล้าแม้แต่จะสบสายตาคมคู่นั้น แค่เพียงเขาจ้องตาทำไมถึงทำให้เธอรู้สึกหวั่นไหวได้ขนาดนี้ เฟื่องฟ้าได้แต่พูดกับตัวเองในใจ “ไหนเธอลองบอกมาซิ ว่าใครคือผัวเธอ ฉัน...หรือมัน!”“นี่คุณ!! จะมาถามฉันทำไมล่ะ คุณเองก็รู้อยู่แก่ใจ”“ก็เพราะฉันไม่รู้ไง ตกลงไอ้หน้าจืดนั่นเธอให้มันเอาหรือยังเฟื่องฟ้า!!”“คุณคีย์!!”“……”“ที่ฉันถามก็เพราะอยากจะรู้ และฉันก็ไม่สนหรอกว่าที่ผ่านมาเธอจะให้มันเอาหรือเปล่า แต่ว่าตอนนี้เธอเป็นของฉันแล้ว เธอห้ามยุ่งกับคนอื่น!!”เพี้ยะ!!คีตภัทรยังไม่ทันได้ตั้งตัว ฝ่ามือเล็กๆแต่แรงเยอะใช่เล่นเหวี่ยงใส่ใบหน้าคมคายเต็มแรง ก่อนมือหนาจะยกขึ้นมาลูบแก้มสากเบาๆ ตัวแค่นี้แต่ฟาดซะเขาหน้าชาเลยทีเดียว“ฉันไม่ได้มั่วและเอาไม่เลือกเหมือนคุณ จะพูดจะถามอะไรหัดแคร์ความรู้สึกของคนอื่นบ้างนะ เพราะถ้าคุณยังเอาแต่ใจและเจ้าอารมณ์อยู่แบบนี้ ฉันจะหาพ่อใหม่ให้ลียา!!”“เฟื่องฟ้า!!”“……”“เธอรู้ใช่ไหม ว่าการที่เธอดื้อกับฉันแล้วเธอจะเจ็บตัว!!”พรึ่บ!!“ว๊ายยยยย!!” ชายหนุ
ตอนที่ 46 (เอาทำนองไหนดี) เฟื่องฟ้าค่อยๆแกะถุงกับข้าวที่เธอแวะซื้อมาจากตลาดใส่จาน แล้วก็ถือมาวางไว้ที่โต๊ะใต้ต้นไม้หน้าบ้าน ส่วนกวินที่ถูกเฟื่องฟ้าโทรนัดให้มาหาเพราะมีเรื่องสำคัญจะคุยก็กำลังนั่งเล่นกับลียาอยู่ภายในบ้าน ส่วนพ่อแม่เธอก็เตรียมเก็บข้าวของจะกลับบ้านเกิดที่จังหวัดอุบลราชธานี กวินปลายสายตามองไปทางเฟื่องฟ้าอยู่หลายต่อหลายครั้ง ก่อนจะเดินเข้ามาหา“มินดามีอะไรจะพูดกับเราหรือเปล่า”กวินที่เดินมาถึงก็เริ่มเปิดประเด็นขึ้นมาทันทีเพื่อจะได้ไม่ต้องเสียเวลามากไปกว่านี้ เพราะเขาพอจะดูออกว่ามินดาลำบากใจที่จะพูด มินดามองหน้ากวินสักพักก่อนจะตัดสินใจที่จะพูดถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับเธอ เพราะขืนยังปล่อยให้เป็นแบบนี้อยู่ต่อไปมีหวังต้องทำร้ายกวินทางอ้อมไปเรื่อยๆ ไม่เช่นนั้นผู้ชายดีๆอย่างกวินจะต้องมาเสียอกเสียใจเพราะผู้หญิงมีตำหนิอย่างเธอ เธอไม่อยากจะให้ผู้ชายดีๆอย่างกวินต้องมาจมปลักอยู่กับผู้หญิงมีตำหนิเพราะคนดีๆอย่างกวินสมควรได้เจอผู้หญิงที่ดีมากกว่าผู้หญิงที่มีลูกติดอย่างเธอ“ที่ผ่านมากวินอยากจะรู้มาตลอดใช่ไหม ว่าทำไมเรากับพ่อของลียาถึงได้เลิกกัน ทำไมเราถึงท้องแล้วไม่มีพ่อให้ลียา มาถ
ตอนที่ 45 (เมียกับลูกหายไป)คีตภัทรหันไปจ้องมองหน้าเฟื่องฟ้าเพื่อรอคำตอบหรือคำอธิบายจากเธอว่าตกลงเธอไปรู้จักกับลูกหว้าภรรยาของเจไดเพื่อนสนิทเขาตั้งแต่ตอนไหน อีกทั้งลียาลูกสาวของเขาด้วยอีกคน ทำไมถึงได้มีท่าทางที่ดูสนิทสนมกับเจไดและลูกหว้า และยังดูสนิทสนมกับธามไทลูกชายวัยสี่ขวบของเจไดอีก“ตกลงฟ้ากับไอ้เจแล้วก็ลูกหว้า อีกทั้งยังลียาด้วยทำไมถึงได้ดูสนิทสนมกันขนาดนี้ ไปรู้จักสนิทสนมกันตั้งแต่ตอนไหน มีใครจะอธิบายไหม??” คีตภัทรพูดขึ้นพร้อมกับหันไปมองคนนั้นทีคนนี้ทีเพื่อรอฟังคำตอบ“นั่นสิ ทำไมทุกคนถึงดูเหมือนสนิทสนมกันขนาดนี้ นี่กูตกข่าวอะไรไปหรือเปล่าวะ ไอ้เจ!” อาชาเป็นฝ่ายพูดขึ้นมาบ้าง เพราะตอนนี้มีแค่อาชากับคีตภัทรเท่านั้นที่ดูเหมือนจะยังงงๆกับสถานการณ์ตรงหน้านี้“ไว้ค่อยคุยกันวันหลังก็แล้วกัน ตอนนี้พวกกูขอตัวไปพบคุณหญิงแม่ก่อน” พูดจบเจไดและลูกหว้าภรรยาสาวพร้อมลูกชายวัยสี่ขวบก็เดินเลี่ยงเพื่อไปอวยพรวันเกิดให้กับคุณหญิงประภัสสรทันที ก่อนอาชาจะเดินตามไปด้วยเช่นเดียวกันหลังจากงานเลี้ยงจบคีตภัทรก็พาเฟื่องฟ้ากับลูกสาวมานอนที่เพ้นท์เฮ้าส์ ตอนแรกคุณหญิงประภัสสรจะให้ลูกชายพาเมียกับลูกนอนที่บ้าน แ