เจ๊หวานคงไม่คุ้นหรอก แต่ฉันคุ้น คุ้น.. เหมือนฉันเคยเห็นผู้หญิงคนนี้ ที่ไหนสักแห่ง..."เข้ามาเลยจ้ะ เดี๋ยวไม่ทัน^^" แม่รีบกวักมือเรียกเธอเข้ามา แต่ทว่าฉันยังนั่งนิ่ง ไม่ได้ยิ้มรับหรือทักทายอะไรเธอทั้งนั้น...เพราะในหัวมันยังประมวลผลทุกๆอย่าง ทั้งใบหน้า..น้ำเสียง และสายตามีน? กิ๊กเก่าอีไทม์!?"เธอ.." ฉันชี้หน้ามีนทันที เมื่อเธอเลื่อนเก้าอี้ มานั่งข้างๆ ก่อนที่เธอจะวางอุปกรณ์ทุกอย่าง..ไว้บนโต๊ะ แล้วเปิดออกมาทีละชิ้น ทีละชิ้น.."จำได้ด้วยเหรอ? ดีใจจัง^^" มือที่ชี้หน้ามีน ตอนนี้เริ่มกำแน่น จนแม่ฉันเริ่มรู้..รู้ว่าสถานการณ์ตรงหน้ามันกำลังไม่ปกติจนมีนหันไปยิ้มให้แม่ฉัน.."คุณป้าสอนลูกสาวยังไง..ให้แย่งของคนอื่นคะ^^" แม่เอามือทาบอกทันที ก่อนจะหันมามองฉัน..ที่ตอนนี้กำลังเดือดสุดๆผัวกูไม่มีก็ได้นะ ถ้าวุ่นวายแบบนี้!!!"อย่ายุ่งกับแม่ฉัน!""ยุ่งอะไร ฉันแค่ถาม..เธอเก่งนะ ที่ดึงพี่ไทม์ออกมาได้ ถ้าตำราการแพทย์ไม่ได้สอน ใครเอ่ยที่สอน^^"อิดอก เกินไปแล้วนะ!!"ถ้ามึงไม่หุบปาก กูตบนะ" แม่เดินมาบีบไหล่ฉัน..ให้อารมณ์เย็นลง วันสำคัญของฉัน..เรื่องอะไร ฉันจะยอมให้มันแต่งหน้าให้ แล้วนางเข้ามาได้ยังไง?! ไหนไท
ถ้าให้วัดระดับความชิบหาย ผมให้10 เต็ม10 ..ผมไม่คิดเลย ว่ามีนจะกล้าแฝงตัวเข้ามาในงานขนาดนี้ ที่แย่กว่าคือ...เข้าไปห้องแต่งตัวแฟนผม!! ทำผมหัวแทบขาดอยู่ตรงนั้น ไหนจะแม่ยาย ไหนจะเมีย...ไหนจะเพื่อนๆเธอที่พร้อมตบผมมาก!เล่นซะผมหายใจไม่ทั่วท้องเลย แล้วตอนนี้ผมก็คุยกับเจ้าหน้าที่ตำรวจเรียบร้อย ให้ตำรวจขังมีน..ให้หลาบจำ! เพราะผมไม่ไหวกับเธอจริงๆ ผมไม่อยากทำร้ายใครนะ เพราะผมจำขึ้นใจ จำคำที่แม่สอนไว้ตั้งแต่เด็ก..ว่าอย่าทำร้ายจิตใจใคร โดยเฉพาะผู้หญิง แต่เธอยุ่งกับน้ำปั่น คิดจะทำร้ายแฟนผม!! ผมไม่ยอมหรอกเมื่อทุกอย่างเรียบร้อย ผมก็รีบแต่งตัวเซทผมรอ พอเวลาผ่านไปสักพัก ก็ลงไปตั้งขบวนขันหมากข้างล่าง ถามว่าตื่นเต้นไหม มาก!! ผมจะมีเมียแล้ว เมีย..คนที่ผมแอบรักมานานแสนนาน โคตรดีใจเลย ไม่คิดว่าตัวเองจะมีวันนี้"ไง ไอ้ลูกชายไปทำวีรกรรมอะไรไว้" พ่อเดินมาตบไหล่ผมเบาๆ จนผมตกใจสะดุ้ง อะไรวะ!? ข่าวไวชิบหาย!"ครับ เด็กเก่าขึ้นไปหาน้ำปั่น""ซวยระดับไหน^^" พ่อยิ้มให้ผม แต่เป็นรอยยิ้มที่โคตรน่ากลัว"ไม่รู้เหมือนกันครับ ผมรีบเคลียร์อยู่ ถ้ารู้ว่าสาวเยอะแล้วเป็นแบบนี้ ผมจะไม่มีมันเลย เฮ้อ!""เฮ้ย ไอ้ลูกชาย อย่าถอนหายใ
ผมนั่งๆนอนๆอยู่สักพัก แม่ก็ขึ้นมาตามใหลงไปรับแขก งานแต่งผมใหญ่มาก นักธุรกิจ ไฮโซมากมายแห่กันมา ไม่รู้ใครเป็นใคร ผมเองแม่งก็จำไม่หมดหรอก ได้แต่ยิ้มและยกมือไหว้เท่านั้นล่ะอดีตเก่าๆสาวๆตอนนี้ผมไม่กลัว มาเถอะ เพราะไม่มีใครน่ากลัวเท่าคนเมื่อเช้าแล้วล่ะ พูดแล้วขนลุก.. ไม่ได้กลัวมีนนะ ผมกลัวน้ำปั่นจะคาดโทษผมยาวๆเนี่ยล่ะผมรับแขกได้ไม่นาน เจ้าสาวของผมก็เดินลงมา.... บอกกูที!! วันนี้กูต้องตะลึงกับความสวยเมียกี่รอบ...โคตรสวยเลย สวยแบบใจละลาย สวยจนกูจะตายแล้ว!"เฮ้ยๆ ไหวไหมมึง-_-" ผมถึงกลับจะล้มตึงลงกับพื้น เมื่อน้ำปั่นหันมาส่งยิ้มหวานให้ ชุดเจ้าสาวสีขาวเรียบๆ ปักลูกไม้ มันเข้ากับเธอมาก...."ไหวๆ ทำไมน้องมึงสวยขนาดนี้ไอ้นาวิน กูไม่ไหวแล้ว>[]ผมหันไปจับไหล่ไอ้นาวิน แล้วเขย่าเหมือนคนบ้า จนมันมองหน้าผมงง ๆ แล้วหันไปมองน้ำปั่น"สวยตรงไหนวะ?" เออ ในโลกนี้ไม่มีใครสวยเท่าเมียมัน และในโลกนี้..ก็ไม่มีใครสวยเท่าเมียผมเหมือนกัน คืนนี้นะคืนนี้ ผมจะฟัดที่รักผมทั้งคืนเลย!"มองอะไรไม่ทราบ^^" เมื่อน้ำปั่นเดินมายืนข้างๆ เธอก็หันมาถามผม ก่อนจะหันหน้ากลับไปไหว้แขก ที่กำลังเดินตรงเข้างานด้วย"แฟนสวย เมียสวย แม่ขอ
ฉันตกใจนะบอกเลย ที่กิ๊กเก่าแปปนึงของฉัน มีซัมติงกับใบไม้!!ว่าแต่ปลายฟ้าหายไปไหนวะ ช่วยมาดูสถานการณ์หน่อยได้ไหม ดูหน้าน้องมันตอนนี้ดิ ดูโกรธไคล์มาก จะอาละวาดกลางงานแต่งฉันไหม?!ฉันยืนมองสถานการณ์แปปนึง ก็เห็นใบไม้ลุกขึ้น..วิ่งออกไปข้างนอก ทำเอาพ่อแม่น้องเขาถึงกลับนั่ง งง กันเลยทีเดียว เออ..ไทม์เพิ่งบอกฉันเมื่อกี้ ว่าแม่น้องใบไม้อ่ะ..เคยเป็นเลขาแม่เขา โอ้โห...อะไรจะโลกกลมขนาดนี้วะพิธีกร : เขาอาจจะงอนกันอยู่ เอาล่ะครับ เรามาฉลองให้ค่ำคืนแสนพิเศษ ของคุณไทม์ กับคุณหมอน้ำปั่นดีกว่า^^พอพิธีกรพูดจบ..แชมเปญขวดใหญ่ ก็ถูกส่งให้ไทม์ถือ ก่อนที่เขาจะเขย่ามันซ้ำๆแล้วมองไปยังแขกผู้มีเกียรติทั้งหลาย...ป๊อก!ฟู่วววววว~ ฟองฟู่ออกมา..ทำเอาทุกคนเฮฮากันใหญ่ มันเรื่องพิเรนอะไรกันวะ ทำไมเอาของกินมาเล่นแบบนี้ เสียดาย!"ไชโย!!" จากนั้นก็ตามด้วยเสียงเชียร์ไชโย ของพิธีกร และแขก จนไทม์เขาหันมาหอมแก้มฉันฟอดใหญ่ด้วยฟอด..."รักแม่แมวนะคะ^^" ฉันหันไปยิ้มให้เขาทันที จ้า..รักก็รัก แต่คืนนี้ไม่ตายดีแน่!จบการฉลองแชมเปญไร้สาระ..ก็มี After Party ต่อกันเบาๆ ฉันไม่อินอะไรมาก ฉันเหนื่อย ง่วง อยากพัก อีกอย่างเพื่อนๆก็ท้อ
กลับจากงานแต่งน้ำปั่น..ฉันก็นอนไม่หลับเลย ..ฉันกลายเป็นคนติดนอนกลางวันไปแล้วเฮ้อ..แล้วตอนนี้ ฉันได้แต่นอนมองเพดาน พลิกซ้ายทีพลิกขวาที จนคนข้างๆเขาลืมตาตื่น.."นอนไม่หลับ...""เธอนอนทั้งวัน จะหลับได้ยังไง-_-""เพราะใครล่ะ ทำฉันเป็นแบบนี้อ่ะ>[]พอฉันพูดจบ เขาก็เอาผ้าห่มคลุมโปงทันที ก่อนที่จะหันหน้าหนีไปทางอื่น"เวียร์! ทำไมไม่คุยกัน หันหน้าหนีได้ไงอ่ะ เวียร์ฉันนอนไม่หลับ...""ไม่หลับก็ต้องนอน..ฉันมีประชุมเช้า" เขาตอบเสียงอู้อี้ใต้ผ้าห่ม จนฉันกระชากมันออกไป แล้วชะเง้อมอง"เวียร์!""โอเคๆ มาๆ กอด.." แล้วเขาก็หันกลับมากอดฉันแน่น แถมยังขยับมือใหญ่ๆ ลงมาตีก้นฉันเบาๆด้วย"หรี่ไฟอีกได้ไหม เห็นหน้านายแล้วเซ็ง-_-""เซ็ง? ไออุ่น..ฉันจะบ้าแล้วนะ-_-" กูก็จะบ้าเหมือนกัน เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย เดี๋ยวรักผัว เดี๋ยวเบื่อผัว !!นี่ขนาดเขากอดและตบก้นให้นอน กูยังไม่ซึ้งเลย"ลูกเบื่อหน้าพ่ออ่ะ""อืม ฉันคงทำเธอไว้เยอะ" ก็จริง!"ฉะนั้นก็ยอมๆซะพ่อ" เขาก้มลง..แล้วดมหัวฉันฟอดใหญ่"ก็ยอมแล้วนี่ไง จะเอาอะไรอีก-_-" คำแรกเหมือนจะดี แต่คำหลังๆนี่ เสียงเข้มใส่กู"อิพ่อ ทำเสียงเข้มเหรอ..นี่เมียนะไม่ใช่ลูกน้อง !-_-""ป่า
"เดินระวังสิ-_-" ไออุ่นหันมาทำหน้าบึ้งใส่ผมทันที ..เมื่อผมเตือนเธอเรื่องจังหวะการลงเท้า ก็เธอท้องอยู่ ท้องลูกชายฝาแฝดผม มีเด็กตั้งสองคนในท้องไม่ให้ผมห่วงได้ไงถ้าคุณพ่อรู้เรื่องนี้ คงจะดีใจมาก"ขี้บ่นจริงๆ ห่วงลูกมาก..ก็ท้องแทนซะสิ" นั่นไง ตามด้วยคำพูดประชดประชันผมเหมือนเคย จะยังไงก็ช่าง จะเถียงจะหงุดหงิดใส่..ผมก็ยอมทั้งนั้นล่ะ"...." ผมจึงเลือกเงียบ ไม่อยากเถียงให้มากความ ..จนเรากลับมาถึงตึก ไออุ่นเธอก็รีบกลับขึ้นไปนอนทันทีครับ! ไอ้งานที่ผมมอบหมายให้ เหมือนผมมอบหมายให้ตัวเอง ผมทำแทนทุกอย่าง...ถามว่าเหนื่อยไหม แม่งก็เหนื่อย แต่พอมานึกๆดู เป้าหมายที่ผมวางไว้..ผมไม่ได้ทำทุกวันนี้เพื่อใคร ถ้าไม่ใช่เพื่อลูกกับเมียผมกลับมาห้องทำงาน..พร้อมกับสมุดสีชมพูของเจ้าตัวเล็ก สมุดเล่มนี้..มันอยู่กับผมตลอดเวลา ไออุ่นเธอไม่เคยเก็บไว้หรอก เธอหลงๆลืมๆ ..ผมไม่อยากให้มันหาย ผมจึงขอเก็บไว้ อีกอย่าง..เวลาผมเหนื่อยๆจะได้ดูฟิล์มอัลตราซาวด์ลูกด้วยผมเปิดดูทีไรก็อดยิ้มไม่ได้ทุกที ผมดีใจมาก..ดีใจจนทำตัวไม่ถูก ไม่คิดเลย..ว่าผมจะได้มาตั้งสองคนหึหึ ไอ้นาวิน..ผมรีบหยิบผลเลือด ออกมาวางบนโต๊ะทันทีLINE - LONDON MAN
"ไอ้เวียร์มันได้ลูกแฝด!!" ฉันตกใจ..หันควับไปมองตามเสียงทันที อะไรวะ..อยู่ๆก็ตะโกนขึ้นมา ใจหายใจคว่ำหมดแล้วฉันก็ขมวดคิ้วใส่อย่างรำคาญ ก่อนจะก้มลงอ่านหนังสือในมือต่อ ปล่อยให้เขานั่งกอดรันรันเล่นโทรศัพท์ไป เพราะปกติก็ไม่สนใจกันอยู่แล้ว ตัวติดกันแจ ไทม์ไปไหน..ต้องมีแมวไปด้วย"รันรันได้ยินป่ะ ไอ้เวียร์มันมีลูกแฝด!" จงใจให้รันรันได้ยิน หรือจงใจให้กูได้ยิน'เมี้ยว~!'"อิจฉามันว่ะรันรัน...อยากได้แฝดกับเขาบ้าง...เนอะ" คำว่า 'เนอะ' นี่เว้นช่วงจังนะ รู้ว่าอยากมีลูก กูก็พยายามอยู่นี่ไง คนนะเว้ย..ท้องกันง่ายๆสะที่ไหน"อะไรนะ รันรัน..จะหาเมียใหม่ให้พ่อปั๊มลูก?"ฟุ๊บ!!!"โอ้ย!! แม่แมว>[]ฉันปาหนังสือในมือใส่หัวเขาทันที ล้อเล่นอะไรไม่ล้อ มาล้อเล่นเรื่องนี้..เดี๋ยวได้ตายฟรีหรอก มือกูยิ่งไวอยู่"บอกรันรันหาทำไม..มีอยู่แล้วนี่-_-""มีที่ไหน ... แม่แมวสั่งงดสองอาทิตย์แบบนี้ ไทม์จะเอาเวลาไหนทำลูกคะ"เขาปล่อยรันรันลงพื้น แล้วเดินมานั่งกอดฉันที่โซฟา"ทำตัวเอง..ผลกรรมของนายไง ที่ชอบควงสาวไปทั่ว สองอาทิตย์คือสองอาทิตย์!" เขาไม่ตอบ...แต่โน้มมาหาฉันช้าๆจนจมูกโด่งๆเริ่มซุกไซร้เข้ามา..ตามซอกคอ"อื้อ~~ ไทม์""ก
วางสายจากแม่ฉันก็รีบแต่งตัว เพราะฉันต้องไปซื้อที่ตรวจครรภ์ แต่พอเปิดประตูห้องน้ำออกมาเท่านั้นล่ะ!!...."เมนส์แม่แมวไม่มาเหรอคะ?"ไทม์!!!! ชิบหายแล้ว นี่เขาแอบฟังฉันตลอดเลยเหรอ!? เขาได้ยินหมดเลย แม้กระทั่งฉันเมนส์ไม่มา"เอ่อ อืมๆ ปกติล่ะ..เมนส์มาไม่ค่อยตรง" แล้วเขาก็เดินมาจับมือฉันทันที"ตรวจนะคะ ตรวจนะ ไทม์น้อยมาแน่ๆเลย นะคะ^^" ไทม์บีบมือฉันแน่น ภายใต้รอยยิ้มที่ออดอ้อนนั้น เหมือนน้ำตาเขากำลังคลอ..ออกมา"ค่อยตรวจนะ เย็นแล้ว""แม่แมว นะๆ ขอร้องล่ะ อยากรู้^^""อืม ก็ได้ๆ ตรวจก็ตรวจ" เขาโน้มมาหอมแก้มฉันทันที ก่อนที่จะวิ่งกลับไปกดโทรศัพท์ภายใน...โทรหาเลขา"ไปซื้อที่ตรวจครรภ์ให้ผมด่วน"ด่วน?!! ตอนนี้เลยเหรอ สักพักก่อนก็ได้ เขาตื่นเต้นไปไหมเนี่ย! ฉันยังไม่ทันเตรียมใจเลย>ฉันรีบวิ่งไปหาเขาทันที จนเห็นไทม์เขานั่งยิ้มที่เก้าอี้ แล้วหมุนไปหมุนมา"นายคิดว่า..ฉันจะท้องเหรอ?" เขายิ้มกว้าง แล้วพยักหน้าตอบ เฮ้อ..เอาไงดี ตอนนี้ก็เย็นแล้ว..ที่ฉันรู้มาคือ..ตรวจตอนเช้าผลจะชัดเจนที่สุด"ไทม์ พรุ่งนี้เช้าค่อยตรวจนะ ""วันนี้เลยค่ะ ลูกมาแล้วแน่นอน เฮ้อออ ดีใจจัง รันรันมานี่ดิ..รู้ยัง ว่ากำลังจะมีน้องอ่ะ ^^
"อะไรของมึง อายอะไรอีก^=^" "น้ำปั่นถ้ามึงไม่หยุดพูด สาธุ! กูขอให้ลูกในท้องมึงเป็นผู้หญิง>[]กูก็จะสาธุกลับ ให้มึงท้อง^[]^" !!!!! สามีฉันที่กุมขมับ เขาเงยหน้าขึ้นตกใจ ก่อนจะหันไปพยักหน้าเบาๆให้น้ำปั่น..ที่ยิ้มอย่างชั่วร้ายใส่ฉัน"ขอบใจน้ำปั่น อยากมีลูกสาวสักคน" กรี๊ดดดดดด! ไม่เอา ไม่เอา แค่เซอร์กับอลันชีวิตฉันก็จะวุ่นวายพอแล้ว ฉันอยากจะกรี๊ดดังๆใส่หน้าผัว..แต่ติดที่อลันนอนอยู่บนตัก และเขาก็อุ้มเซอร์อยู่ "เห็นไหมๆ ป๋าอยากมี...ทำไมมึงไม่ยอมมีไออุ่น ตามใจหลัวบ้างสิ!""รอลูกเข้าโรงเรียนก่อน-_-" ฉันตอบปัดๆไปอย่างรำคาญ "กูก็คิดเหมือนมึง ฮ่าๆ สุดท้ายนี่ไง...ป่องแล้ว^^" ก็มึงมันหื่นซินน์ กูน่ะเรียบร้อยร้อยสุดในกลุ่มแล้ว"เออๆค่อยว่ากัน ว่าแต่..น้ำปั่นทำไมมึงมั่นใจจังวะ ว่าลูกมึงเป็นผู้ชาย?-_-" ฉันพยายามเปลี่ยนเรื่อง"ก็ลองบนรถไง...เฮ้ย แต่กูรถปอร์เช่นะ ไม่ได้เกี้ยวกราดทำในรถลัมโบร์กินีเหมือนมึง^[]^"กูขุดหลุมฝังตัวเองชัดๆ!!!! ฉันพลาดเองล่ะ..ที่ไปหิวเอาเวลานั้น การมีเซ็กส์ในสถานที่สาธารณะมันเป็นภัยกับตัวจริงๆ คนอื่นเห็นไม่เท่าไหร่..อายแปปๆ แต่ถ้าเพื่อนสนิทผีเจาะปากมาพูดเห็น มันจะล้อจนลูก
2 เดือนต่อมา....-Video Calling with TIME-(พ่อวางแล้วนะคะ ทำงานก่อนน๊า รักแม่และลูกๆทั้งสามค่ะ^^)"ปัปป๊า ปัปป๊าาา พ่อออออ" สองเดือนมาแล้ว สามสาวก็ยังเรียกพ่อไม่เหมือนกันสักคน เพราะพวกเธอนิสัยไม่เหมือนกันด้วยล่ะ น้ำขิงแสบมาก!!นางหน้าเหมือนเจ๊หวาน..ก็คงแสบเหมือนเจ๊หวานนั่นแหละ แต่น้ำชาเรียบร้อยนะ เป็นคนเดียวที่ไม่ร้องงอแงและดูเป็นผู้ใหญ่มาก ทั้งที่เธอเป็นลูกคนกลาง ส่วนน้ำมนต์คนเล็กที่หน้าเหมือนฉัน..นางเหมือนฉันอย่างกับแกะจริงๆ ฉันเป็นยังไง..นางก็เป็นแบบนั้น เถียงแม่ปุ๊บปับ ตอนนี้บาปกรรมกำลังเล่นงานฉันกลับแล้วค่ะ ไม่เชื่อก็ดู.."น้ำมนต์ แม่บอกว่าไง..ของเล่นต้องเก็บเข้ากล่องนะคะ""มัมมาาา มาาา €|$%{{*+" เถียงกลับเสียงแหลมปรี๊ด!"เถียงแม่?" ฉันชี้มาที่ตัวเอง"*^~^{^${€|¥ " เออพอ! ฉันจำใจเดินดุ่มๆไปเก็บของเล่นลูกแทน เพราะน้ำมนต์สอนยากสอนเย็นสุดๆคนอื่นเก็บ นางจะรื้อ รื้อทุกอย่างที่ขวางหน้า... หึ๋ย เหมือนแม่แกเลยนะ..เหมือนกูเนี่ย!!วันนี้ค่อนข้างวุ่นวายเพราะฉันอยู่กับสามสาวตามลำพัง..เนื่องจากพ่อกับปู่ย่าเข้าประชุมบอร์ดบริหาร มันก็พอดิบพอดีแหละที่ฉันประจำเดือนขาด.. ฉันจึงใช้โอกาสนี้ตรวจดู.
พี่ชายฉันแสบไม่เบา..วางแผนให้เมียคลอดธรรมชาติได้แนบเนียนมาก เฮ้อ..หลังจากปลายฟ้าไปโรงพยาบาล ไม่ถึงสองชั่วโมงที่เรารออยู่บ้าน ไทม์เขาก็โทรมาบอกฉัน ว่าปลายฟ้าน่ะ...คลอดลูกชายแล้วมันได้คลอดธรรมชาติจริงๆ แถมไทม์ยังบอกอีก..ว่ามันด่าพี่นาวาเละเทะ เออ..เป็นกูกูก็ด่าค่ะ นั่งชิวๆอยู่บ้านรอวันไปคลอดตั้งนาน ที่ไหนได้...โดนผัวหลอก น่าสงสารฉันกับซินน์เลี้ยงเด็กห้าคนในคอกไปขำไป เอาจริงๆก็ทั้งสงสารทั้งตลกนั่นแหละ ได้แต่บอกว่าดีนะ..ที่สามีเราตามใจทุกอย่าง โดยเฉพาะสามีฉันที่แทบจะถวายหัวให้เลย เพราะเขาช่วยทุกอย่าง..จนคุณแม่ลูกสามอย่างฉันสบายมาก!คลีนิคที่เพิ่งเสร็จ..ฉันจ้างสัตวแพทย์เข้าไปอยู่แทน เพราะระยะแรกๆที่ฉันคลอดลูกแฝด..ฉันปวดแผลจนทำงานไม่ได้ ไทม์เขาเลยให้ฉันพักอยู่เฉยๆปีนึง ฟังไม่ผิดหรอก ปีนึงจริงๆ เค้าบอกเขาสงสารที่ฉันอุ้มท้องแฝดสามมานาน พูดถึงเรื่องท้อง..ตอนนี้ซินน์มันท้องอีกแล้ว แต่ฉันนับถือมันนะ..ที่เลี้ยงลูกเองทำอะไรเองทุกอย่าง ทั้งที่บ้านก็รวยมาก มันเคยบอกฉัน..ว่าอยากให้ลูกมันได้ความอบอุ่นจากพ่อแม่เยอะๆ เพราะบางบ้านพ่อแม่รวยมาก แต่ไม่มีเวลาให้ลูกเลย จนนั่นแหละ..เห็นบ่อยๆก็คือ..เด็กมีอ
ใครๆก็บอกว่าลูกฉันเลี้ยงง่าย...ไม่ใช่ค่ะ! เขาอยู่เป็น ต่างหาก นิวเยียร์กับนาวีเป็นเด็กขี้เกรงใจ วันไหนที่ฉันพาไปบ้านคนอื่น พวกนางทั้งสอง..จะเรียบร้อยเหมือนผ้าพับไว้ แต่หารู้ไม่.. ผ้ายังไม่ได้รีด!!ตอนนี้ฉันย้ายออกจากบ้านสามี มาอยู่บ้านที่ซื้อใกล้ๆที่ทำงานแล้ว คุณหมอฟันสามีฉัน..เขาเปิดคลีนิคเครือข่ายแทบจะทั่วประเทศ และเทรนหมอฟันเข้าไปดูแลแทน เขาเป็นหมอที่ว่างกว่าหมอด้านอื่น แต่ฉันเนี่ยสิ!! ธุรกิจสองอย่างค้ำคอ ต้องวิ่งวุ่นหอบลูกไปทำงานด้วยทุกวันลูกชายติดแม่ ลูกสาวติดพ่อ!! ใช่แล้วค่ะลูกฉันเป็นแบบนั้น แต่มีบ้างที่ฉันเข้าห้างZER แล้วส่งนาวีให้คุณแม่เลี้ยง จนตอนนี้เขากลายเป็นหลานชายสุดที่รักของคุณแม่ไปแล้ว อย่างที่บอก..ลูกฉันเรียบร้อยถ้าอยู่กับคนอื่น หึ..ถ้าอยู่กับแม่สองคนล่ะก็"มามะ แงงงงงงงงงง" ร้องตั้งแต่เปิดประตูเข้าบ้านเลย! งอแง ง๊องแง๊ง เข้าใจเขาล่ะ..ว่าเขาคือเด็กหกเจ็ดเดือนวัยกำลังเริ่มดื้อ นี่ขนาดเพิ่งเริ่มนะ..โตไป ดื้อแบบเลเวลตันจะขนาดไหน "แม่เข้าใจว่าอึดอัด แต่ให้แม่วางของก่อนได้ไหมนาวี-_-" ฉันวางลูกนั่งที่พื้นและเก็บกระเป๋าตัวเอง โดยที่ลูกชายกำลังนั่งเบะปากเตรียมร้อง ยื่นมือก
ไทม์ถอดถุงมือทิ้ง และกุมขมับตัวเองนวดเบาๆ ก่อนจะสลับไปนวดหว่างคิ้วต่อ ตอนนี้เขากำลังรวบแรงทั้งหมดกลับมาเพื่อ...ถ่ายรูป"โอเค โอเค...ถ่ายรูป" ขำผัว มีเมียเป็นหมอแต่เจือกกลัวเลือด เขาน่ะกลัวเลือดแน่นอน ไอ้ที่บอกกลัวฉันเจ็บเนี่ยเป็นข้ออ้างรึป่าวไม่รู้ ไทม์เอ้ยไทม์!!!เมื่อคุณพ่อดีขึ้น..พยาบาลก็อุ้มลูกสาวมาให้เขาทีละคน แต่เขาอุ้มได้แค่สองคนเท่านั้น ที่เหลือ..พยาบาลอุ้มมาวางที่อกฉันแทน โชคดีที่ลูกฉันแฝดคนละฝา หน้าตาเขาไม่เหมือนกันสักคน ฉันจึงไม่ประสบปัญหาเหมือนไออุ่น และถูกมันล้อกลับลูกสาวฉัน ดูผ่านๆ คนนึงเหมือนเจ๊หวาน คนนึงเหมือนแม่สามี และอีกคนจะเหมือนใครล่ะ! ก็เหมือนฉันนี่แหละ..ฉันไม่ได้คิดไปเองนะ พ่อและสามีฉันเขาก็คิดเหมือนกันหมดหลังจากถ่ายรูปครอบครัว..ฉันก็ไม่สลบอะไรเลย จนถูกเข็นออกมาจากห้องคลอด..กลับไปห้องตัวเองนู่นล่ะ ฉันถึงเริ่มปวดแผล ลูกสาวสามคนไม่ได้กลับมาด้วยหรอก พวกเธอตัวเล็กต้องอบพักใหญ่ แถมน้ำนมแรกที่ฉันพยายามปั๊มให้ ปั๊มยังไงก็ไม่พอ มันออกมาแค่นิดเดียว...แต่ลูกตั้งสามคน!และตอนนี้แม่ฉัน แม่สามียังไม่ใครมาเยี่ยมเลย มีแค่ปลายฟ้านี่แหละ..ที่อยู่เป็นเพื่อนฉัน คอยหยิบนู่นหยิบนั
ฉันอาจจะประสาทหลอน หรือหมกมุ่นกับเรื่องคลอดเกินไป พรุ่งนี้หกโมงเช้า...เป็นฤกษ์ที่แม่สามีเขาเป็นคนหามาให้ แต่ถ้าเป็นไปได้นะ...ฉันอยากจะคลอดตอนนี้เลย!!! ยิ่งรู้ว่าตัวเองใกล้คลอดฉันยิ่งฟุ้งซ่าน ภาพหมาแมวที่ฉันผ่าเขาตั้งแต่เรียนมาจนทำงาน มันเต็มหัวฉันไปหมด บ้าเอ้ย!! หยุดคิด!!"อย่าๆ อย่าตีหัวตัวเองแบบนี้สิ แม่แมวไหวไหมคะ ?" ไทม์รีบจับมือฉันออกจากหัวทันที ฉันอยากคลอด อยากคลอดให้จบตอนนี้เลย"ไทม์ ฉันจะคลอด""ปวดท้องเหรอคะ?0.0!!" "ไม่ แต่ฉันต้องการคลอดตอนนี้ เดี๋ยวนี้!" ฉันเอื้อมมือไปกดกริ่งเรียกพยาบาลทันที ถ้าให้รอพรุ่งนี้ ฉันอาจได้ย้ายโรงพยาบาลไปศรีธัญญาก่อน"แล้วฤกษ์...""นายก็เงียบไว้สิ บอกว่าฉันปวดท้องหรืออะไรก็ได้ ไทม์นายรู้ไหม ว่าฉันน่ะ..เห็นภาพหลอนอะไรบ้าง ฉันผ่าหมาแมวมาไม่รู้กี่ตัว ภาพมันติดอยู่ในหัวตลอดเลย นายไม่เป็นฉันนายไม่รู้หรอก ถ้าสามน้ำออกมา....อุ๊บ0.0"อยู่ๆเขาก็ยกมือขึ้นปิดปากฉัน!!"ไม่เรียกลูกว่าสามน้ำนะคะ -_-" ฉันรีบจับมือเขาออกอย่างหงุดหงิด "อะไรอีกล่ะ ฉันย่อรวมไง น้ำชา น้ำขิง น้ำมนต์ =_=""ความหมายมันไปทางอื่นแล้วค่ะ" ฉันถอนหายใจใส่เขา แล้วหันหน้าไปทางอื่นเซ็งๆ ก่อนท
"ก็ตอนเย็น ที่ฉันไปยืนแอบฟัง..ได้ยินลุงเซ็นถามป้าณีเวีย ว่าจะกินยาคุมทำไม จะลองมี...""พอละ!-_-" ลูกชายสองคนสะดุ้งเบาๆ เมื่ออยู่ๆตาเวียร์เขาเอ็ดฉันเสียงดังตามสไตล์เขา ดีจริงๆถ้าลูกกูตื่นนะ จะทุบให้-_-!!!"นิสัยเสีย ลูกตื่นขึ้นมาทำไง(กัดฝันด่าผัว)" "ลืม-_-" พูดจบเขาก็ค่อยๆวางอลันลงข้างเซอร์ ตอนนี้เรายังไม่ย้ายลูกไปนอนที่เตียงเด็กหรอก เพราะกลัวเขาตื่นมาร้อง แล้วกล่อมให้หลับไม่ได้ จนตอนนี้ตาฉันเริ่มจะปิดแล้ว มีแต่เวียร์นั่นแหละ ที่เขายังนอนตะแคงดูลูกอยู่ จนฉันเผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้ สะดุ้งตื่นอีกที ก็เห็นเขากำลังยืนโอ๋ลูกที่เตียงเด็กคนเดียวอุแว้~~~~ เสียงแบบนี้อลันแน่นอน!"เวียร์ ใครเป็นอะไร?" "อลัน ไออุ่น..เธอให้ลูกเข้าเต้าหน่อย...ฉันพยายามให้กินจากขวด ลูกไม่กิน-_-" นั่นไง! ต่อไปฉันจะฝากอลันกับใครได้ ในเมื่อเขาไม่ยอมกินนมจากขวดแบบนี้!!!!อุแว้~ ฉันปลดกระดุมชุดนอน รับลูกเข้าเต้าทันที..พอเอานมเข้าปากปุ๊บเขาก็เงียบสนิทเลย แถมยังหลับตาพริ้มดูดจ๊วบๆอย่างสบายใจอีก"เฮ้อ...." เวียร์เห็นลูกเงียบ เขาก็ถอนหายใจยาวๆแล้วขึ้นเตียงหลับทันที ก็จะเหลือแค่ฉันนี่แหละ..ที่นั่งสัปหงกให้นมลูกอยู่คนเดียวใ
อยู่ห้องพักฟื้นกับผองเพื่อนมาหลายวันก็ปกติดี แต่วันนี้ฉันนั่งมึนจริงๆ เดี๋ยวคนนู้นคนนี้เข้ามาไม่หยุด ไหนจะปลายฟ้าแอดมิทอีกห้องเพราะนางแพ้ท้องหนัก ไหนผัวจะกลับจากอังกฤษและประกาศแต่งงานวันมะรืนนี่พวกมึงทำอะไรไม่เกรงใจมดลูกกูเลยนะ! มันยังไม่เข้าอู่เลย ฉันต้องกระเตงลูกแฝด ไปงานแต่งพวกมันอีกเหรอเนี่ย เฮ้อ!!!! แต่เอาเถอะ..เพื่อนไม่ได้แต่งงานบ่อยๆซะหน่อย แค่สวนข้างๆโรงแรมอนันธาราง่ายๆ ไม่วุ่นวาย ดีกับแม่ลูกอ่อนที่จำลูกไม่ได้แบบฉัน (เกี่ยวอะไรกับการจำลูกไม่ได้วะ?!)"ไซส์อก เอวสะโพก ส่งมารึยัง" ไอ้ซินน์ถาม ทั้งที่นอนกดโทรศัพท์ไม่หยุุด ตั้งแต่ปลายฟ้าออกไป คือทุกคนวุ่นวายมาก ฉันเองก็ถูกคุณสาจับวัดตัว เถียงกันตั้งแต่วัดไหล่จนไปถึงวัดความยาวชุด แต่ตลกดีนะ..ผู้บริหารวัดตัวให้เนี่ย ฮ่าๆ"นิ่งๆสิ เธอจะขยับยุกยิกทำไม-_-""ฉันคันแผลอ่ะ...เกาได้ไหม นิดนึง" "ถ้าอยากไส้ทะลัก ก็เกาสิ-_-" ไอ้ซินน์ได้ยิน ก็เบะปากทันที ก่อนที่จะหันหน้าหนีไปหาสามีตัวเองอีกฝั่ง"คู่นี้เถื่อนจัง ซินน์รับไม่ได้ ไม่น่านอนรวมแบบนี้เลย" แหม ตอนนั้นกูอุส่าห์ใจดีมานอนเป็นเพื่อนมึง ไอ้เพื่อนทรยศ!"พี่มึงนั่นล่ะเถื่อน ชอบว่ากู" ฉันพู
"วิสัญญี...คงที่แล้วครับ" และวิสัญญีแพทย์ที่เตรียมเครื่องมือรอ ก็รีบพยักหน้าสั่งพยาบาล จนทุกคนช่วยกันจับตัวฉันตะแคง และแทงเข็ม..จึก ที่กลางหลังทันที"ฮึก..ฮือ ซะ.. ซินน์เจ็บ นาวิน...ฮือๆ "เขาก้มลงโอบแก้มฉันไว้..ด้วยมือที่สั่นเทา ก่อนจะใช้มือใหญ่ลูบเบาๆให้ฉันผ่อนคลาย จนสุดท้าย..ความเจ็บปวดและทรมาน มันค่อยๆหาย...หายจนฉันไม่รู้สึกอะไรอีกเลย"คุณแม่...รู้สึกปวดอยู่ไหมคะ" ฉันหลับตาลงส่ายหน้าเบาๆ ฉันไม่ปวดแล้ว"ไม่ค่ะ.." และพยาบาลก็ทำอะไรต่อไม่รู้ ฉันไม่ได้สนใจ ฉันเอาแต่นอนมองสามี ที่หันไปดูพ่อเขาไม่หยุด"เบาๆนะพ่อ=_=" เขาสั่งพ่อตัวเอง..ด้วยสีหน้ากังวล"มาผ่าเองไหมล่ะลูก" เสียงพ่อสามีตอบมา"ผมเป็นหมอฟัน พ่อลืมเหรอ? พ่อครับ...เบาๆครับ" พยาบาลกับวิสัญญี..หัวเราะคุณหมอฟันใหญ่ เห็นแบบนี้ฉันก็โล่งใจ เพราะเหมือนทุกอย่าง..มันกำลังดำเนินไปปกติจนสามีหันมาคุยกับฉัน.."ซินน์ครับ...คุยกันหน่อยสิ ไม่หลับนะ...คลอดเสร็จอยากกินอะไร หืม...?^^" ฉันพยายามเปิดตาคุยกับเขา และแอบขำเบาๆ ที่เขาถามเรื่องของกินตอนนี้"ไม่อยากกิน..อยากกอดลูก""กอดลูก? ได้กอดแน่นอน..อยากให้ใครเป็นพี่ นิวเยียร์ หรือนาวี^^?" ฉันจ้องตาท