เข้าสู่ระบบแชร์
Chapter 84
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-01-26 02:04:42
บทที่เกี่ยวข้อง
พยาบาทพิศวาส Chapter 85
Chapter 85 ไม่เพียงแค่จักรภพจัดการเรื่องกระชากหน้ากากวิรงรอง เพื่อให้เพื่อนรักตาสว่างและให้คนผิดได้รับโทษ เขายังคิดช่วยเหลือขวัญข้าวให้รอดพ้นจากมือกัลป์ที่ดึงเธอเข้าอยู่ในเกม ความสนิมสนมกับกัลป์มานานเป็นสิบปี ทำให้เขารู้ว่า หัวใจกัลป์เอนเอียง จักรภพจึงสนุกกับการเย้าแหย่อารมณ์เพื่อนให้ขุ่นมัว แล้วยิ่งสนุกสาแก่ใจเมื่อเห็นกัลป์เก็บกักอารมณ์ไว้ไม่ให้ระเบิดออกมา ยิ่งเห็นก็ยิ่งแกล้งดูเหมือนว่าจักรภพจะเป็นแขกประจำบ้านธัญญ์ เป็นเพราะเขาจะมาฝากท้องกินอาหารเที่ยงบ้าง เย็นบ้างแล้วแต่ความสะดวก ซึ่งเจ้าของบ้านก็ยินดีต้อนรับ จัดเตรียมอาหารโปรดไว้ให้กินโดยคนทำคือขวัญข้าว วันนี้เป็นวันเสาร์จักรภพมาบ้านธัญญ์ตั้งแต่ตอนสาย เหตุผลที่มาเช้ากว่าทุกวัน เป็นเพราะวันนี้เขาตั้งใจพาขวัญข้าวไปเที่ยว“ผมอนุญาตคุณพ่อคุณแม่พาขวัญไปเที่ยวนะครับ ผมวางโปรแกรมไว้หลายอย่างเลย กินข้าว ดูหนัง พาขวัญไปซื้อเสื้อผ้าสวยๆ ใส่ แล้วจะพามาส่งก่อนสี่โมงเย็นครับ” จักรภพเอ่ยปากพูดกับธัญญ์และวชิราภรณ์ที่นั่งจิบน้ำชาในห้องรับแขก โดยมีกัลป์กับวิรงรองนั่งอยู่ด้วยกัลป์มองหน้าเพื่อนที่ส่งยิ้มให้ เขาไม่กล้าแสดงออกทางดวงตาหรือ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-26พยาบาทพิศวาส Chapter 86
Chapter 86 “แต่แม่ว่า การที่จักรไม่หยุดกับใครเพราะยังหาคนถูกใจไม่ได้มากกว่า และพร้อมจะหยุดที่คนๆ หนึ่ง ซึ่งคนนั้นอาจเป็นขวัญก็ได้ ความรักไม่เลือกเวลา ไม่เลือกความสวยความหล่อ ไม่เลือกว่าดีกว่าหรือด้อยกว่า ถ้าคนจะรัก มันก็หาเหตุผลไม่ได้ รักคือรักไงลูก” วชิราภรณ์พูดอย่างคนมีประสบการณ์ “ถ้าจักรรักขวัญจริง ผมก็ดีใจด้วยครับ มันจะได้มีเมียมีลูกสักที” กัลป์ปากกับใจไม่ตรงกัน หากจักรภพปลงใจรักขวัญข้าว และคิดแต่งงานด้วย งานนี้มีเสียเพื่อนแน่นอนธัญญ์ไม่ได้พูดอะไร เขามองกัลป์แวบหนึ่ง กระตุกยิ้มมุมปากเล็กน้อย ยกน้ำชาขึ้นจิบ หันไปสนใจทีวี ในใจกำลังคิดบางอย่างอยู่เงียบๆ ระหว่างทางที่จักรภพขับรถไปยังจุดหมายปลายทาง ขวัญข้าวรู้สึกราวกับว่าปลดแอกตัวเองจากความทุกข์ ความเสียใจและความเศร้า เป็นเพราะจักรภพสรรหาเรื่องชวนหัวเราะมาเล่าให้เธอฟัง ในขณะที่ทั้งสองกำลังคุยกัน มือถือของจักรภพที่จงใจปิดเสียงเรียกเข้าไว้ก็ดังไม่หยุด คนโทรมาร่วมยี่สิบกว่าสายคือกัลป์ จักรภพจะกดรับก็ได้ แต่ไม่ทำ เพราะอยากให้กัลป์เนื้อเต้นเพราะความร้อนใจเล่นๆ อีกสักพัก และเมื่อจักรภพไม่รับสาย ข้อความทาง
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-26พยาบาทพิศวาส Chapter 87
Chapter 87เมื่อสองพี่น้องคลายอ้อมกอดออกจากกัน ขวัญข้าวหันมองจักรภพราวกับมีคำถามมากมาย คนที่เฉลยทุกอย่างให้ขวัญข้าวรู้คือคชา ที่เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นกับตนเองและปัญญาให้ฟังอย่างละเอียดขวัญข้าวตกใจและอึ้งกับเรื่องที่ได้รู้ โดยเฉพาะเรื่องปัญญาติดคุกจากการใส่ร้ายป้ายสีจากวิเศษ บุคคลที่ปัญญากับคชาซื่อสัตย์ยิ่งกว่าอะไรในชีวิต เธอเสียใจมากที่รู้เรื่องปัญญา และเห็นใจคชาที่ตอนนี้ต้องหนีทั้งตำรวจ วิเศษและกัลป์ ที่อยากได้ตัวคชามากที่สุดในความโชคร้ายของคชายังมีความโชคดี เรื่องที่โชคดีคือ ได้เจ้านายดีและให้ความช่วยเหลือในหลายๆ อย่าง ให้ที่อยู่ ให้ที่ทำกิน ที่น่าทึ่งที่สุดคือ ชุบตัวคชาเป็นคนใหม่ แม้แต่ขวัญข้าว น้องสาวแท้ๆ ยังจำไม่ได้ และที่สำคัญทำให้สองพี่น้องได้พบกัน“พี่ช้างโชคดีที่ได้พี่จักรช่วยเหลือ ไม่อย่างนั้นพี่ช้างคงแย่ แล้วเราก็คงไม่เจอกัน” ขวัญข้าวเอ่ยขึ้น ทว่าพอประโยคถัดมา สีหน้าเธอเศร้าลง น้ำเสียงก็เศร้าตาม “พ่อเป็นยังไงบ้างพี่ช้าง พ่อจะอยู่ได้ไหม พ่ออายุมากแล้วนะพี่ ขวัญเป็นห่วงพ่อจังเลย”“พ่อสบายดี คนในคุกส่วนใหญ่พ่อก็รู้จัก ไอ้วิเศษไม่กล้าทำอะไรพ่อหรอก เพราะมันต้องการตัวพี่ มันต้อง
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-26พยาบาทพิศวาส Chapter 88
Chapter 88“ถ้าขวัญคิดอย่างนี้พี่ก็ไม่มีอะไรจะพูด แต่พี่เชื่อว่า ในความแค้นของมันมีความรู้สึกบางอย่างซ่อนอยู่ ขวัญอาจไม่รู้ แต่พี่รู้และมั่นใจว่าใช่” จักรภพพูดเป็นปริศนาอีกแล้ว “วันนี้ถือว่าเป็นวันดี พี่จะสั่งอาหารขึ้นมากินบนห้องละกันนะ เราจะได้คุยกันอิ่มๆ แบบสะดวก”ไม่มีใครขัดข้องเพราะการกินอาหารในห้องนี้ถือว่าปลอดภัยที่สุด และสะดวกต่อการพูดคุยตามที่จักรภพกล่าวไปโปรแกรมการพาขวัญข้าวเที่ยววันนี้ไม่ได้ถูกตัดออกไป หลังจากอิ่มท้อง จักรภพพาขวัญข้าวไปดูหนังในห้างสรรพสินค้าใหญ่กลางกรุง โดยมีคชาตามไปด้วย ส่วนดำเกิงแยกตัวไปทำงานให้จักรภพ แล้วพาขวัญข้าวมาส่งที่บ้านตามเวลาที่บอกไว้ระหว่างที่ขวัญข้าวกำลังสนุกและมีความสุขกับการไปดูหนัง และเดินห้างกับจักรภพและพี่ชาย อีกคนกลับไม่ได้มีความสุขสักนิดเดียว หัวใจกัลป์ร้อนรุ่มมาก จะนั่งจะเดินดูเหมือนทรมานใจอย่างบอกไม่ถูก การที่เขาโทรหาจักรภพนับสิบสาย และส่งข้อความทางไลน์อีกนับไม่ถ้วน เสมือนเปิดเผยความรู้สึกให้เพื่อนรักรู้ จริงตามที่จักรภพพิมพ์ข้อความตอบกลับมา “ทำไมกูต้องบอกมึง กูจะพาขวัญไปขึ้นสวรรค์ก็เรื่องของกู มึงเป็นแค่นายจ้าง ไม่ใช่แฟน ไม่ใช่ผัวขว
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-26พยาบาทพิศวาส Chapter 89
Chapter 89 17.00 น. คชาสบายใจไปเปราะหนึ่งเมื่อกัลป์จำตนไม่ได้ เขานับถือใจจักรภพที่กล้ามาก กล้าพาตนมาบ้านหลังนี้ แต่ก็เชื่อมั่นลึกๆ ว่า กัลป์ไม่มีวันจำตนได้แน่นอน หลังจากเจ้านายเดินเข้าไปในบ้าน คชาเดินเตร็ดเตร่อยู่ด้านนอก เขาเดินมานั่งตรงม้านั่งในสนามหญ้า ซึ่งอยู่ใกล้กับสวนดอกไม้เล็กๆ ที่ขวัญข้าวบอกว่า พาพรรณพฤกษามานั่งดูดอกไม้ทุกวัน กะว่าจะลอบมองพรรณพฤกษาอยู่ห่างๆร่างสูงใหญ่ของคชาลุกขึ้นยืน ก้าวเท้าไปยังสวนดอกไม้ เขาตั้งใจจะไปหยิบใบไม้ที่ปลิวมาตกตรงม้านั่งในสวนออก เพื่อให้พรรณพฤกษานั่งสบายๆ ขณะที่คชาเดินไปถึงสวนย่อมๆ ขวัญข้าวกับพรรณพฤกษาเดินมาทางสวนพอดี คชาหยิบใบไม้สามใบมาไว้ในมือ กำลังหมุนตัวเพื่อเดินกลับไปนั่งที่เดิม แต่แล้วก็ต้องตกใจเมื่อเขาเผชิญหน้ากับน้องสาวและคนจิตใจเลื่อนลอยขวัญข้าวพาพรรณฤกษาหลบไม่ทัน คชาไม่รู้ว่าสองสาวเดินมาถึงสวน สองพี่น้องตกใจและอึ้ง ไม่คิด ได้แต่ยืนมองหน้ากัน พากันลุ้นว่าพรรณพฤกษามีปฎิกิริยาอย่างไร จะกรีดร้องเมื่อเห็นผู้ชายแปลกหน้าหรือไม่คชาอยากวิ่งไปจากที่นี่ กลัวว่าพรรณพฤกษาจะตระหนกหวาดกลัว ทว่าขาทั้งสองข้างเหมือนถูกยึดติดกับพื้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-26พยาบาทพิศวาส Chapter 90
Chapter 90“การพาพี่กล้วยไม้ออกมานอกบ้าน ให้รู้จักโลกภายนอก ดึงพี่กล้วยไม้ออกจากความเจ็บปวดฝังใจ อาจเป็นการบำบัดจิตทางหนึ่งที่ได้ผล พี่กล้วยไม้เลยวางใจผู้ชายมากขึ้น ขวัญคิดว่า จะให้คุณลุงกับคุณกัลป์ลองเข้ามาหาพี่กล้วยไม้ค่ะ เราจะได้ประเมินอาการพี่กล้วยไม้ไปในตัว” ขวัญข้าวพูดอย่างมีเหตุผล ซึ่งทั้งสองหมดความสงสัย ใบหน้าเกิดรอยยิ้ม“อย่างนี้ก็ดีสิคะ เป็นสัญญาณที่ดีว่า กล้วยไม้จะหายในเร็ววัน”วิรงรองพูดไปอย่างนั้น เธอไม่รู้สึกอะไรหากพรรณพฤกษาจะหายหรือไม่หาย เพราะจุดมุ่งหมายสำคัญของตนกำลังบรรลุผล ถึงเวลานั้นเธอจะได้ตัดขาดกับครอบครัวแบบถาวร ทางใครทางมัน“พี่กล้วยไม้หายแน่ค่ะ เราแค่รอค่ะ รออย่างอดทน” เสียงขวัญข้าวดังต่อ “คุณป้าไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ ขวัญจะดูแลพี่กล้วยไม้อย่างดีที่สุดค่ะ”“ป้าเชื่อว่าขวัญทำได้และทำได้ดีด้วย” น้ำเสียงอ่อนโยนมีเมตตาของวชิราภรณ์ดังขึ้น นางส่งยิ้มให้ขวัญข้าว หญิงสาวที่ถูกชะตาตั้งแต่แรกเห็น “ป้าเอาผลไม้มาให้กล้วยไม้น่ะ กีวีของโปรดกล้วยไม้”“ค่ะ ขวัญจัดการให้ค่ะ” ขวัญข้าวรับถาดใส่จานผลไม้หั่นเป็นชิ้นพร้อมกินมาไว้ในมือ “อาหารเย็นวันนี้ ขวัญจะให้พี่กล้วยไม้กินข้าวที่นี่
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-26พยาบาทพิศวาส Chapter 91
Chapter 91“ซื้อของให้ขวัญดีไหมคะ ตอบแทนน้ำใจขวัญน่ะค่ะ ขวัญจะได้มีกำลังใจทำงาน” วิรงรองเสนอ เธอนั่งฟังเงียบๆ ไม่ได้รู้สึกอะไรเมื่อสองสามีภรรยาชื่นชมขวัญข้าว อาจเป็นเพราะขวัญข้าวอยู่นอกสายตาตน จะเป็นอย่างไรเธอไม่สน วิรงรองสนแต่แผนการแก้แค้นของตนเท่านั้น“ก็ดีนะครับคุณพ่อคุณแม่ ผมเห็นด้วย” จักรภพพูดขึ้น “ขวัญเป็นคนน่ารัก พูดจาก็อ่อนหวานเสียงน่าฟังที่สุด อยู่ใกล้แล้วสบายใจจนอยากพากลับบ้านด้วย”“เฮ้ยได้ไง กูจองขวัญแล้วนะ มึงไม่มีสิทธิ์” อดิสรรีบขัดคอ “กูจีบขวัญอยู่นะ มึงห้ามจีบซ้ำซ้อน”“แล้วมึงมีสิทธิ์อะไร จีบขวัญให้ติดก่อนเถอะค่อยมาพูดว่าตัวเองมีสิทธิ์ในตัวขวัญ ตราบใดที่ขวัญยังไม่มีแฟน กูก็มีสิทธิ์”จักรภพโต้เพื่อนทันที กัลป์ที่รู้ว่า เพื่อนทั้งสองคนไม่ได้คิดจีบขวัญข้าวจริง อาจพูดเพื่อยั่วโมโหตน ทว่าใจเขาก็อดหึงหวงไม่ได้ แต่ก็ต้องระงับความรู้สึกไว้เต็มที่ ไม่เปิดเผยให้บิดามารดาและคนรักรับรู้“วิชักอิจฉาขวัญซะแล้ว มีแต่คนแย่งอยากได้เป็นแฟน”ตอนแรกวิรงรองไม่ได้คิดอะไร ขวัญข้าวจะอยู่ในฐานะใดในบ้านไม่เคยสน แต่พอเห็นอดิสรกับจักรภพเปิดศึกชิงขวัญข้าว วิรงรองเกิดความหมั่นไส้ขึ้นมาทันใด มีความริ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-26พยาบาทพิศวาส Chapter 92
Chapter 92 “ขวัญไม่ได้ล็อคค่ะ คุณลุงให้พี่ทิมมาทำสายูล็อคประตูเมื่อตอนที่คุณกัลป์ออกไปกับพี่จักร พี่สอนค่ะ คุณลุงบอกเรื่องนี้กับคุณกัลป์แล้วนะคะ” ขวัญข้าวรีบตอบ “แล้วไป” กัลป์พูดเมื่อนึกขึ้นได้ “เปิดประตูห้องให้ฉันเดี๋ยวนี้ ฉันไม่อยากเคาะประตูให้ใครรู้เรื่องของเรา” “ค่ะคุณกัลป์” เธอขัดกัลป์ไม่ได้ เขาสั่งให้ทำอะไรก็ต้องทำ ขวัญข้าวเดินไปคลายล็อคประตูห้อง ก่อนมานั่งบนเตียง ไม่ถึงหนึ่งนาทีประตูห้องนอนขวัญข้าวเปิดออก กัลป์เดินเข้ามาในห้องพร้อมกับปิดประตู สายตาเขาทำให้เธอร้อนๆ หนาวๆ เป็นนัยน์ตาที่บอกว่า กำลังไม่พอใจเธอเต็มเปี่ยม “เสน่ห์แรงจริงนะ ทั้งไอ้จักรทั้งลูกน้องมันหวังจะเคลมเธอเต็มที่ แล้วดูท่าทางเธอจะชอบมันสองคนด้วย ลืมแล้วเหรอว่า มีฉันเป็นผัวอยู่ทั้งคน” เขาไม่เก็บกักอารมณ์ สาดคำพูดใส่ขวัญข้าวที่รีบลุกขึ้นมากอดร่างหนา “ไม่ใช่อย่างที่คุณกัลป์คิดนะคะ ขวัญรักคุณกัลป์คนเดียว แม้ว่าคุณกัลป์จะไม่รักขวัญก็ตาม ขวัญไม่เคยคิดอะไรเกินเลยกับพี่จักรและพี่ต้นมากไปกว่าพี่ชาย คุณกัลป์อย่าโกรธขวัญนะคะ” เธอเสียงหวานใส่ ทำใจดีสู้เสือร้าย “ที่ข
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-26
บทล่าสุด
พยาบาทพิศวาส Chapter 137
Chapter 137 กัลป์ประคองร่างอุ้ยอ้ายของภรรยาออกจากห้องน้ำ เขาพาขวัญข้าวมานั่งบนโซฟาปลายเตียง หยิบยาดมขึ้นมาให้เธอสูดดม จากนั้นก็ลุกเดินไปหยิบผ้าเย็นในตู้เย็นมาหนึ่งผืน นำมาเช็ดหน้าเช็ดลำคอและแขนให้เธอ “มาแพ้ท้องอะไรตอนนี้นะ จะคลอดอยู่ไม่กี่วันแล้ว” กัลป์ไม่เหนื่อยที่ต้องดูแลขวัญข้าว เขาเป็นห่วงเธอมากกว่า “ขวัญจะนอนพักก่อนไหม ถึงเวลากินข้าวเย็นพี่จะขึ้นมาปลุก” “ไม่เป็นไรค่ะ ขวัญไหวค่ะ” พูดไปสูดยาดมไป “พี่ว่าเรามีลูกกันแค่สองคนก็พอ ขวัญแพ้ท้องหนักมากทั้งสองท้องเลย พี่สงสาร”หลังจากคลอดลูกชายคนแรกนามว่ากรกันต์หรือน้องกรณ์ได้หนึ่งปีกว่า กัลป์กับขวัญข้าวมีลูกอีกคน ซึ่งท้องนี้เป็นลูกสาว ขวัญข้าวมีอาการแพ้ท้องเช่นเดิม อาเจียน เวียนศีรษะ หน้ามืด อ่อนเพลียง่าย แต่ไม่เหม็นหน้าสามีเหมือนท้องแรก กัลป์จึงดูแลขวัญข้าวได้เต็มที่ ดูแลมากกว่างานในบริษัทที่ให้อดิสรรับหน้าที่ผู้ช่วยรองประธานทำงานแทนอย่างที่รู้กันว่า ครรภ์แรกกัลป์ไม่ได้ทำหน้าที่สามีสักเท่าไหร่ มาท้องนี้เขาทุ่มเต็มที่ ทำหน้าที่พ่อและหน้าที่สามีไปพร้อมกัน ซึ่งทำได้ดีมากแม้ว่าจะเหนื่อยมากก็ตาม
พยาบาทพิศวาส Chapter 136
Chapter 136พิมประภาจากไปนานหกเดือนแล้ว ทว่าจิตราวดียังทำใจยอมรับกับการจากไปของลูกสาวไม่ได้ แต่ก็ดีขึ้นบ้างในบางครั้ง เจษฏาต้องจ้างพยาบาลมาดูแลมารดาอย่างใกล้ชิด เพราะเกรงว่าจะคิดสั้นตา โดยมีสกลคอยช่วยดูแลภรรยาอีกคน“เรื่องบางเรื่องต้องให้เจอกับตัวถึงเข้าใจและสำนึก และบางครั้งว่าคนๆ หนึ่งจะรู้ตัวก็สายไปแล้ว” วชิราภรณ์พูดอย่างคนอาบน้ำร้อนมาก่อน “พอดีป้าได้โสมมากจากเกาหลี ป้าฝากไปให้คุณพ่อกับคุณแม่ด้วยนะ”“ขอบคุณครับคุณป้า” คนรุ่นลูกยกมือไหว้ “ส่วนนี้เช็คครับคุณลุง”เจษฎาส่งเช็คที่ระบุจำนวนเงินสิบล้านส่งให้ธัญญ์ที่ยื่นมือมารับไว้ ก่อนธัญญ์ส่งคืนให้เจษฏา“ลุงยังไม่รีบใช้เงิน เจตต์เอาไปหมุนก่อนก็ได้ ตอนนี้ขยายตลาดไปจีนกับสิงคโปร์ไม่ใช่เหรอ ต้องใช้เงินเยอะ ขยายกิจการต้องมีเงินสำรอง” ธัญญ์พูดอย่างเข้าใจวงจรธุรกิจ“ผมพอมีครับ คุณพ่อบอกว่า ความซื่อสัตย์และการตรงต่อเวลาเป็นเรื่องสำคัญครับ รับปากใครไว้ก็ต้องทำให้ได้ครับ”“ลุงรับไว้แล้วไง และให้เจตต์เอาไปหมุนต่อ ถือว่าเจตต์ไม่ผิดคำพูดนะ” ธัญญ์มีข้อโต้แย้ง “รับไปเถอะ ลุงอยากช่วยเจตต์จริงๆ เจตต์จำเป็นต้องใช้เงินก้อนนี้มากกว่าลุง เราสองคนช่วยเหลือกั
พยาบาทพิศวาส Chapter 135
Chapter 135 “พี่กัลป์อยากทำอะไรก็ทำสิคะ หมอไม่ได้ห้าม” กัลป์ละห่างลำคอระหง มือหยุดเคลื่อนไหว เงยหน้ามองคนพูด “ทำได้เหรอ ทำได้แน่นะ” เขาถามย้ำ รอลุ้นคำตอบ “ได้ค่ะ แต่อย่ารุนแรงนะคะ เดี๋ยวลูกตกใจ” ขวัญข้าวตอบ มองใบหน้าคมหล่อที่เวลานี้อาบด้วยรอยยิ้ม แต่แล้วรอยยิ้มพลันหุบลง เขาจูบหน้าผากเธอเบาๆ “พี่ว่า พี่อดเปรี้ยวไว้กินหวานดีกว่า ตั้งแต่ขวัญรู้ว่าท้องก็แพ้ไม่หยุด หน้ามืดเวียนหัวก็บ่อย แล้วท้องก็ใหญ่มากด้วย พี่ไม่อยากให้มีอะไรผิดพลาด พี่ทนได้ ขอแค่พี่ได้กอด ได้หอมและได้จูบขวัญก็พอ” แม้ใจกัลป์อยากทำตามอารมณ์มากแค่ไหน ทว่าเขาคำนึงถึงความปลอดภัยของลูกเมียเป็นอันดับแรก แค่ได้ทำตามที่กล่าวไป กัลป์ก็พอใจแล้ว ขวัญข้าวยิ้มให้ชายหนุ่มตรงหน้า หอมแก้มเขาฟอดใหญ่ “พี่กัลป์น่ารักที่สุดเลย” “แน่นอนอยู่แล้ว และน่ารักกับขวัญคนเดียว” เขาพูดจริงจากใจ จูบปากเธอหนักๆ ซ้ำๆ หลายครั้ง “รักที่สุดในโลกด้วย” “ขวัญก็รักพี่กัลป์ค่ะ เรามาเริ่มต้นกันใหม่นะคะ” “ครับ เรามาเริ่มต้นกันใหม่ พี่สัญญาว่าจะไม่ทำให้ขวัญเสียใจและร้องไ
พยาบาทพิศวาส Chapter 134
Chapter 134“ใช่ คงไม่เหงาแล้ว เราคงปวดหัวกับหลานจอมซนของเราน่าดูนะ” ธัญญ์พูดประโยคนี้วชิราภรณ์ก็รู้ว่า สามีตัดสินใจเช่นไร“แน่นอนค่ะ กัลป์ตอนเด็กๆ ซนหยอกซะเมื่อไหร่ เล่นเอาผึ้งหัวหมุนเลย หลานคนแรกของเราก็คงซนไม่ต่างกับพ่อ” ใบหน้าวชิราภรณ์อิ่มด้วยรอยยิ้ม“เรากลับบ้านกันเถอะ ให้กล้วยไม้อยู่ดูแลช้างต่อ” ธัญญ์เอ่ยบอกภรรยา ก่อนทั้งคู่จะเดินเคียงคู่กันกลับไปบ้านหลังใหญ่ ความคิดธัญญ์ตอนนี้เปลี่ยนไป เห็นทีเขาต้องปรับเปลี่ยนอะไรบางอย่างเสียแล้ว กัลป์ก้าวเท้าเร็วๆ มายังบ้านหลังเล็ก เมื่อรู้จากพรรณพฤกษาว่า ขวัญข้าวเวียนหัวหนักมาก และเป็นลมไปเมื่อครู่ใหญ่ กัลป์ที่กำลังเดินทางกลับบ้านพอดีเมื่อมาถึงก็รีบมาบ้านหลังนี้ทันที กัลป์ร้อนใจมาก กลัวว่าเมียรักจะเป็นหนัก “แม่บัวครับ ขวัญเป็นไงบ้างครับ” กัลป์ถามบัวริน “ตั้งแต่เป็นลมไปเมื่อชั่วโมงก่อนก็ยังไม่ได้สติเลย ดีนะที่ตอนเป็นลมอยู่ในห้องน่ะ ไม่งั้นคงต้องให้นอนในห้องรับแขก” “ผมขึ้นไปดูขวัญก่อนนะครับ” ตอนนี้ขวัญข้าวหมดสติอยู่ เธอคงไม่เห็นหน้ากัลป์ จึงเป็นโอกาสดีที่เขาจะได้ชิดใกล้สาวอันเป็นที่รัก พูดจบก็เดิน
พยาบาทพิศวาส Chapter 133
Chapter 133 พรรณพฤกษามองใบหน้าคชา ชายหนุ่มที่พรากความสาว ความสดใสของตนไปเมื่อสองปีกว่าด้วยสายตาอ่อนโยน ไม่มีความโกรธแค้นสักนิดเดียว ตอนนี้จิตใจเธอผ่องใสมาก ปรับชีวิตให้เป็นปกติ ไปเที่ยว ไปกินข้าว ไปดูหนังทำกิจกรรมหลายอย่างกับครอบครัวและเพื่อน เธอจำคำพูดก่อนเขาหมดสติในป่าได้ดี ราวกับว่ามันกลืนเข้าไปในความรู้สึก ไหลวนอยู่เช่นนั้น “ผมรักคุณ ผมขอโทษ”สองประโยคนี้แม้น้ำเสียงคชาจะเบาและขาดห้วง ทว่าพรรณพฤกษาได้ยินชัดเจน เธอเชื่อคำพูดคชา เชื่อว่ามาจากหัวใจที่แท้จริง ไม่เช่นนั้นเขาคงไม่เสี่ยงตายช่วยชีวิตตน เธอยังรู้ต่ออีกว่า คชาปลอมตัวเป็นต้นเข้ามาดูแลเธอ เพื่อชดเชยความผิดที่กระทำไว้ แม้พรรณพฤกษาจำเหตุการณ์ช่วงสติหลุดไม่ได้ แต่เธอก็เชื่อว่า คชาสำนึกผิดโดยแท้จริง และนับจากวันนั้นพรรณพฤกษาดูช่วยดูแลคชาทุกวัน วันหนึ่งนานกว่าสามชั่วโมง ช่วงแรกธัญญ์ไม่เห็นด้วยกับการกระทำของบุตรสาว เพราะอย่างไรเสียคชาก็เป็นคนชั่ว คนไม่ดีที่ไม่น่าเข้าใกล้ อีกทั้งยังเป็นคนข่มเหงพรรณพฤกษา จึงไม่มีความจำเป็นต้องเอาใจใส่ดูแล แค่ให้อยู่บ้านหลังเล็กก็เพียงพอและถือว่าเมตตามากแล้ว“คุณพ่อขา กล้วยไม้เ
พยาบาทพิศวาส Chapter 132
Chapter 132อาหารเย็นมื้อนี้พิเศษอีกแล้ว ขวัญข้าวมองปลานิลสามรสและผัดผักคะน้าน้ำมันหอย มีข้าวสวยร้อนๆ อีกหนึ่งจานแล้วน้ำลายสอ เธอรู้ดีว่าอาหารสองอย่างนี้ใครเป็นคนทำ ทว่าคนทำกลับนำมาให้ตนและอยู่ร่วมลุ้นไม่ได้ ผัดผักน้ำมันหอยใส่กุ้งสด แม้ว่าผักจะสุกมากไปหน่อยแต่หน้าตาก็น่ากิน ส่วนปลานนิลสามรส เธอไม่คิดว่ากัลป์จะทอดปลาได้สวย หนังปลาคลุมเนื้อปลาสวยงาม ไม่เละ “กัลป์ตั้งใจทำเลยนะ ขวัญชิมเลย มันลุ้นอยู่” อดิสรที่ยกสำรับอาหารมาให้คนท้องเจ็ดเดือนรีบพูด ในมือถือโทรศัพท์เครื่องจิ๋วราคาไม่จิ๋ว เปิดเป็นวีดิโอคอลให้กัลป์ได้ยินและได้เห็นภาพขวัญข้าวกินอาหาร คนลุ้นไม่ได้มีแค่สองคน จักรภพกับนพดลก็พลอยลุ้นตามไปด้วย ขวัญข้าวตักเนื้อปลาสามรสขึ้นชิม ก่อนตักอีกครั้งเพื่อกินกับข้าว ยังไม่มีคำตอบของคนที่นั่งลุ้น เพราะเธอกินข้าวกับผัดผักคะน้าอีกหนึ่งคำ “เป็นไงวะ ขวัญว่าไงบ้าง” กัลป์ส่งเสียงถามผ่านวีดิโอคอล “ขวัญกำลังกินอยู่ ยังไม่ตอบเลย” อดิสรพลิกมือถือให้กัลป์เห็นขวัญข้าวกินข้าว แต่ก็รีบหมุนกลับมาตามเดิมเพราะเกรงว่าคนท้องจะเห็นหน้ากัลป์ อาการเหม็นขี้หน้ากัลป์อาจ
พยาบาทพิศวาส Chapter 131
Chapter 131 “อยากไปอยู่กับขวัญก็บอกมาเถอะ ไม่ต้องอ้างโน่นอ้างนี่หรอก”คนรู้ทันคือวชิราภรณ์ที่เวลานี้ไม่ลงโทษใดใดลูกชาย เพราะขวัญข้าวกำลังลงโทษกัลป์ เป็นการลงโทษที่หนักกว่าด้วย เห็นหน้าก็ไม่ได้ เข้าใกล้ยิ่งไม่ได้ เห็นหน้าทีไรวิ่งไปอาเจียนทุกครั้ง กรรมไม่แบของกัลป์ที่แท้ทรู “รายนั้นน่ะสมควรเป็นหมาเหงาหมาหงอย เป็นหมาอกแตกตายได้ยิ่งดี จะได้รู้สึกนึกบ้าง” คนพูดยังมีอารมณ์โกรธไม่หาย “แต่แค่นี้ก็มากแล้วนะคะ ทรมานใจและกายด้วย ทำอะไรก็ไม่ได้นอกจากแอบดู คอยมองอยู่ห่างๆ แต่เข้าใกล้ไม่ได้ และไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ขวัญจะหายแพ้หน้าพี่กัลป์ พูดถึงก็สงสารนะคะ” พรรณพฤกษาเห็นใจพี่ชายมาก แต่ก็ช่วยอะไรไม่ได้ เรื่องนี้ขึ้นอยู่กับขวัญข้าวคนเดียว่า จะหายเหม็นหน้ากัลป์เมื่อไหร่ “เหม็นขี้หน้าไปจนกว่าจะคลอดแหละดี จะได้เข็ดหลาบไม่ทำอย่างนี้อีก” คนเป็นแม่ยังไม่หายเคืองบุตรชาย แต่ก็ยอมรับว่าอีกใจก็เห็นใจและสงสารตามประสาแม่ “ไปหาขวัญกับพี่ช้างดีกว่าค่ะคุณพ่อ คุณแม่ กล้วยไม้ให้พี่มะนาวทำมะม่วงน้ำปลาหวานไปให้ขวัญด้วยค่ะ” สองสามีพยักหน้า ก่อนทั้งสามจ
พยาบาทพิศวาส Chapter 130
Chapter 130ตั้งแต่พรรณพฤกษากลับมาเป็นคนเดิม และได้รับรู้เรื่องเหลือเชื่อหลายอย่าง โดยเฉพาะเรื่องวิรงรอง คนรักของพี่ชาย สาวแสนดีซุกซ่อนความร้ายกาจไว้มากมาย รวมถึงเป็นคนจ้างวานคชาข่มเหงตน ที่แท้จริงแล้วเธอไม่ได้ถูกรุมโทรมดังเช่นเข้าใจ คชาจัดฉากว่าเธอโดนกระทำเช่นนั้น พรรณพฤกษาโดนคชาข่มขืนคนเดียว ย้อนกลับไปเมื่อหนึ่งเดือนก่อน หลังจากทั้งหมดพากันออกจากสวนลุงเฉิ่ม กัลป์ขับรถพาคชาไปส่งโรงพยาบาลเป็นอันดับแรก เนื่องจากคชาเสียเลือดมาก หายใจรวยริน แม้คชาเป็นคนทำร้ายน้องสาวตน ทว่าก็เป็นคนช่วยชีวิตพรรณพฤกษาจากชายใจชั่ว อีกทั้งเขาต้องการให้คชารับโทษจากทุกเรื่องที่ก่อไว้ การช่วยชีวิตคชาจึงเป็นเรื่องถูกต้อง คืนนั้นพูดได้ว่าเป็นวันอันเลวร้ายของบัวริน ขวัญข้าวถูกเข็นออกจากห้องผ่าตัดหลังจากแพทย์นำกระสุนออกจากตัวได้สำเร็จ การถูกยิงไม่ส่งผลกระทบต่อลูกในครรภ์ คล้อยหลังขวัญข้าวถูกพาเข้าไปในห้องดูอาการเพียงแค่ห้านาที บัวรินก็ต้องตกใจเมื่อรู้ว่า คชาถูกยิงและถูกนำตัวเข้าห้องผ่าตัดด่วน อาการคชาค่อนข้างหนัก เสียเลือดมากและหมดสติ แพทย์ใช้เวลาผ่าตัดนานร่วมสี่ชั่วโมง กว่าจะเสร็จเรียบร้อย
พยาบาทพิศวาส Chapter 129
Chapter 129 “กรี๊ด” ความตกใจเสียงปืน พรรณพฤกษากรีดร้อง ภาพความทรงจำตอนถูกจับตัวไปย้อนเข้ามาในหัว ราวกับว่าปลุกความทรงจำที่ถูกบางอย่างกดทับไว้ ความหวาดกลัวแน่นจิตใจ สายตาตื่นตระหนก คิดว่าตนเองถูกจับตัวไปที่ไหนสักแห่ง มือที่ห้อยอยู่จิกลงไปขาของคนที่แบกตนไว้ ทว่าเดชใส่กางเกงค่อนข้างหนา เขาจึงไม่เจ็บเท่าไหร่นัก เธอจึงเปลี่ยนมาทุบขาและลำตัวเดชแทน “ปล่อยนะ ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้ ปล่อยนะ” “แม่งเอ๊ย!” เดชสบถจากความเจ็บปนรำคาญ ในใจคิดว่าหากพาพรรณพฤกษาไปด้วยอาจเป็นตัวถ่วง การหลบหนีล่าช้า ไปตัวเดียวแม้ไม่มีตัวประกันน่าคล่องตัวกว่า เดชจึงโยนร่างตัวถ่วงลงไปบนพื้น ดีที่ว่าพื้นตรงนั้นไม่มีหิน เป็นเพียงพื้นดินเปียกชื้น เธอเจ็บแต่ไม่มาก คลำบั้นท้ายไปมา “คุณกล้วยไม้มาหาผม” คชาบอกพรรณพฤกษาที่เงยหน้ามองเจ้าของเสียง แสงไฟจากไฟฉายทำให้เธอมองเห็นหน้าคชา ทว่ากลับจำไม่ได้ว่าคือใคร แต่น่าแปลกใจที่เธอเชื่อใจชายคนนี้มากกว่าเดช พรรณพฤกษาจึงลุกขึ้นยืน ก้าวเท้าไปหาคชา “คุณกล้วยไม้ระวังครับ” เสียงคชาดังลั่น เมื่อเห็นเดชเล็งปืนมายังร่างสาว เขาก้าวเท้าวิ่งสุดชีวิต กอดพรรณพฤกษ
