เข้าสู่ระบบแชร์
Chapter 66
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-01-26 02:02:28
บทที่เกี่ยวข้อง
พยาบาทพิศวาส Chapter 67
Chapter 67สำหรับกัลป์ เขาแทบลืมความตกใจที่ขวัญข้าวรู้ความจริงว่า ตนมีวิรงรองอีกคน เขาสนใจประโยคท้ายของเธอมากกว่า เสมือนประโยคนั้นเป็นน้ำมันราดบนเชื้อเพลิง ก่อให้เกิดไฟบรรลัยกัลป์ลุกท่วมจิตใจจนยากจะดับได้ คำพูดขวัญข้าวไม่ต้องแปลความหมาย ประกาศก้องความสัมพันธ์ระหว่างขวัญข้าวกับอดิสรได้เป็นอย่างดี เขาไม่คิดว่าขวัญข้าวจะเป็นผู้หญิงกากี มักมาก แล้วไม่คิดว่าอดิสรจะทำลายความไว้ใจที่เขามีให้ด้วยการทรยศหักหลัง ใบหน้ากัลป์เพิ่มระดับความแดงจากพิษแห่งความโกรธ มือทั้งสองข้างกำเข้าหากันแน่น นัยน์ตามองไปยังสองร่างที่ยืนกอดกันด้วยแรงโทสะชนิดที่ว่า โหมรุนแรง ซึ่งอดิสรรู้อารมณ์เจ้านายและเพื่อนรักดีกว่าใครกัลป์กำลังกลายร่างเป็นผีห่าซาตาน พร้อมฆ่าคนตรงหน้าได้ทุกเมื่อ ตามอารมณ์หึงหวงคับแน่นในอุรา เดือดพล่านยิ่งกว่าลาวาบนปล่องภูเขาไฟเวลานี้กัลป์รู้แล้วว่า ตนรู้สึกอย่างไรกับขวัญข้าวแค่แกล้งรักหรือว่ารักเข้าเต็มเปา “ทำไมขวัญพูดแบบนี้ มันยิ่งบ้าๆ อยู่ด้วย” อดิสรพูดเสียงเบา ก่อนหันไปทางกัลป์ที่เดินไปหยิบบางอย่างในลิ้นชักตู้ไม้สองชั้นข้างโซฟา สิ่งนั้นคือปืนที่เมื่อค่ำวานเขานำมาทำความสะอาด ตั้งใจว่าจะนำไปเก
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-26พยาบาทพิศวาส Chapter 68
Chapter 68“ฉันบอกเธอตรงนี้เลยนะว่า ฉันไม่เคยรักเธอเลย ไม่แม้แต่จะคิด ที่ฉันทำลงไปทั้งหมดเพราะใช้เธอเป็นสะพานให้ตามตัวไอ้ช้างเจอต่างหากล่ะ ฉันถึงได้ให้เธอคุยกับแม่ แล้วค่อยๆ หลอกถามแม่เธอ แต่แม่เธอก็ปิดความลับซะแน่น ไม่ยอมบอกความจริงหรือว่าไม่รู้จริงๆ ก็ไม่รู้ ฉันก็เลยต้องฝืนความรู้สึก ฝืนใจตัวเองทำเป็นรักเป็นหลงเธอต่อไป ให้คนโง่ๆ อย่างเธอติดอยู่ในบ่วงจนถอนตัวไม่ขึ้น พอถึงวันที่ฉันได้ในสิ่งที่ต้องการ ฉันก็จะเฉดหัวเธอออกไปจากชีวิต มองดูเธอเจ็บปวดจากการถูกทิ้ง ฉันคงไม่ต้องรอให้ถึงวันนั้น ฉันได้เห็นเธอเจ็บปวดแล้วในวันนี้ โคตรสะใจเลยขวัญข้าว นกน้อยแสนโง่ของฉัน” ความจริงที่ได้รับรู้ เสมือนกัลป์นำเท้าขยี้มดตัวน้อยให้แหลกไม่หลงเหลือชิ้นดี เป็นความจริงที่บีบรัดหัวใจดวงน้อยจนรู้สึกหายใจไม่ออก น้ำตาไม่ต้องพูดถึง ไหลเป็นทาง ไหลรับความเสียใจอันชอกช้ำระกำทรวงขวัญข้าวมองกัลป์ด้วยความผิดหวัง เธอหวังกับความรักจอมปลอมมาก หวังและฝันจะได้เป็นภรรยาที่ดี เป็นแม่ของลูกของเขา ทว่ากลับพังทลายไปต่อหน้าต่อตา จนไม่สามารถก่อสร้างมันขึ้นมาอีกได้ พังแล้วพังเลยอย่างไรอย่างนั้นกัลป์หลอกใช้ ใช้ความรักอันแสนบริสุทธ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-26พยาบาทพิศวาส Chapter 69
Chapter 69 ประตูห้องชุดปิดไม่กี่วินาที ประตูห้องนอนเปิดกว้าง ขวัญข้าวก้าวเดินออกมาด้วยชุดเดิม ชุดที่เขาสั่งให้อดิสรไปจับตัวเธอมา “จะไปไหน” เสียงห้าวดังขึ้น “ไปจากที่นี่ไง ขวัญไม่อยากอยู่ที่นี่แล้ว ขวัญจะไปจากที่นี่” ความเสียใจทำให้เธอกล้าหาญทำและพูดเช่นนี้ แล้วตั้งมั่นในเรื่องที่ตนทำด้วย “อยากไปจากฉันนักหรือไง ทำไม...มีใครรออยู่หรือไง” เขาถาม ใบหน้าเยาะเย้ย “อย่างเธอจะมีใครเอา โดนฉันขย่มจนเครื่องเธอพังไปหมดแล้ว ไม่มีใครกระเดือกเธอลงหรอก” “ลองดูไหมละว่าจะมีใครเอาขวัญหรือเปล่า ขวัญจะแก้ผ้าต่อหน้ายามข้างล่างคนแรกเลย อยากรู้นักว่า เขาจะเอาขวัญไหม” เป็นครั้งแรกในชีวิตที่ขวัญข้าวพูดจาไม่น่าฟัง โดยไม่รู้ตัวว่าคำพูดนั้นทำให้คนฟังถึงกับลมออกหู ลมเพชรหึงพล่านในอก เมื่อจินตนาการว่า เธอหลับนอนกับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของคอนโด “ทุกอย่าง ทุกเรื่องที่พี่กัลป์สอน ขวัญจะเอาไปใช้กับคนอื่น ไม่แน่นะว่า พวกเขาอาจติดใจขวัญก็ได้” ร้อน...อกกัลป์ร้อนผ่าวราวกับมีไฟลามเลีย หัวใจเต้นแรงมาก ความหึงหวงตอนนี้ไม่ต้องพูดถึง แน่นในอกจนแทนระเบ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-26พยาบาทพิศวาส Chapter 70
Chapter 70หนึ่งวันต่อมา หัวใจขวัญข้าวเต้นแรงมากเมื่อรถยนต์ของกัลป์แล่นผ่านประตูรั้วบ้านหลังใหญ่ ในอาณาเขตกว่าหนึ่งไร่ครึ่ง ซึ่งถือว่ามีเนื้อที่มากสำหรับบ้านกลางเมืองหลวง ยิ่งเป็นพื้นที่เศรษฐกิจขึ้นชื่อว่าราคาที่ดินสูง ยิ่งบอกถึงความมั่งคั่งของเจ้าของบ้าน บ้านหลังนี้คือบ้านกัลป์ เหตุผลที่พาขวัญข้าวมาบ้านตน เพราะต้องการให้เธอดูแลพรรณพฤกษา น้องสาวผู้น่าสงสารของตนแทนยุพดีที่จะหมดหน้าที่ในวันมะรืน อันที่จริงแล้ววันครบกำหนดคือวันนี้ ทว่ายุพดีเห็นใจที่ยังไม่มีคนใหม่มาทำแทน จึงทำงานเพิ่มอีกสองวันกัลป์มั่นใจว่าขวัญข้าวทำหน้าที่แทนยุพดีได้ เพราะในช่วงเวลาที่เขาหาตัวน้องสาวไม่พบ ขวัญข้าวทำหน้าที่ดูแลพรรณพฤกษา นั่นหมายความว่า น้องสาวตนยอมรับขวัญข้าว งานนี้เขาเสี่ยงไม่น้อย เพราะการพาขวัญข้าวเข้าบ้าน ความลับที่เขาปกปิดบิดามารดาไว้ต้องเก็บงำไว้อย่างดี ไม่ให้ใครจับพิรุธได้ แต่ก็ต้องเสี่ยง เนื่องจากวชิราภรณ์ไม่แข็งแรงพอจะดูแลลูกสาว หวังให้สาวใช้ช่วยดูแลก็ไม่ได้ บางช่วงบางเวลา พรรณพฤกษาก็ไม่ให้สาวใช้เข้าใกล้ ในส่วนวิรงรอง แม้ว่าเธอจะเสนอตัวมาดูแลว่าที่น้องสามี แต่ก็ไม่อาจมาดูแ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-26พยาบาทพิศวาส Chapter 71
Chapter 71“สวัสดีครับคุณพ่อคุณแม่” กัลป์กับอดิสรพูดพร้อมกันและยกมือไหว้ผู้ใหญ่ทั้งสอง ทรุดตัวนั่งบนโซฟาคู่ ส่วนขวัญข้าวนั่งพับเพียบบนพื้น เธอยกมือไหว้ธัญญ์กับวิชราภรณ์อย่างสวยงามและนอบน้อม รู้สึกตื่นเต้นที่ได้พบหน้าบิดามารดาของกัลป์“สวัสดีค่ะคุณลุง คุณป้า”“สวัสดีจ้ะ ป้าไม่คิดนะว่า ตัวจริงจะสวยน่ารักขนาดนี้”วชิราภรณ์ชมเปราะ นางกับสามีรู้ล่วงหน้าว่า วันนี้กัลป์กับอดิสรจะพาคนดูแลคนใหม่มาทดสอบ นางเฝ้ารอก็ว่าได้ เพราะเป็นอีกหนึ่งความหวังว่า พรรณพฤกษาจะยอมให้ขวัญข้าวเข้าใกล้และดูแล“สอนบอกว่า เธอเคยดูแลคนแก่มาก่อนใช่ไหม” คนถามคือธัญญ์“ใช่ค่ะ” ขวัญข้าวตอบตามที่ตกลงกันไว้กับสองหนุ่ม ที่ต้องพูดให้ตรงกัน“เธอคงรู้แล้วว่าต้องทำอะไรบ้าง งานนี้ไม่เหมือนงานดูแลคนแก่นะ คิดว่าจะทำงานนี้ได้ไหม เหนื่อยนะ” ธัญญ์ถามต่อ และกำลังประเมินอะไรบางอย่างในใจ“ทำได้ค่ะ งานหนักและเหนื่อยกว่านี้ขวัญก็ทำมาแล้วค่ะ” ขวัญข้าวตอบ“ถ้ากล้วยไม้ยอมรับในตัวเธอ เธอต้องอยู่ที่นี่ ทางครอบครัวมีปัญหาเรื่องนี้ไหม ฉันหมายถึงพ่อแม่ พี่น้องหรือว่าแฟน” ธัญญ์ยังคงยิงคำถามต่อไป“ไม่มีปัญหาค่ะ ขวัญตัวคนเดียวค่ะ ตอนนี้เช่าห้องเล็กๆ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-26พยาบาทพิศวาส Chapter 72
Chapter 72พรรณพฤกษามีทีท่านิ่งเฉย เธอมองหน้าขวัญข้าว ใบหน้าเหมือนกำลังครุ่นคิด หลุบตามองมือตนที่ถูกมือนุ่มของขวัญข้าวลูบเบาๆ ขยับนัยน์ตามองขวัญข้าวอีกครั้ง และทำในสิ่งที่ไม่มีใครคาดคิดกล้วยไม้ช่อสวยส่งยิ้มให้ขวัญข้าว...“ขวัญ” พรรณพฤกษาเรียกชื่อเล่นขวัญข้าวเบาๆ มองหน้าและส่งยิ้มให้ “ขวัญ”วชิราภรณ์กับยุพดีมองพรรณพฤกษาที่วางตุ๊กตาตัวโปรดลงข้างตัว และทำในเรื่องที่ทั้งสองคิดคาดคิดคือ พรรณพฤกษากอดขวัญข้าว“ขวัญ...ขวัญ”“คุณกล้วยไม้” สองสาววัยใกล้เคียงกันกอดกันกลม ราวกับว่าต่างฝ่ายต่างคิดถึงซึ่งกันและกันไม่เพียงคนในห้องที่ตกใจ แปลกใจและดีใจที่สองสาวดูเหมือนเข้ากันได้ดี พรรณพฤกษาเปิดรับขวัญข้าวตั้งแต่แรกเห็น คล้ายกับว่าทั้งสองรู้จักกันมาก่อน และเคยดูแลกันก็ไม่ปาน แต่จะเป็นไปได้อย่างไร ในเมื่อสองสาวเพิ่งเจอหน้ากันครั้งแรก แต่ก็ถือว่าเป็นสัญญาณที่ดีคนนอกห้องสามคนที่ยืนลุ้นต่างพากันยิ้ม เมื่อเห็นพรรณพฤกษาไม่กรีดร้องจากความกลัวคนแปลกหน้า ที่สำคัญเป็นฝ่ายกอดขวัญข้าวเอง เป็นสัญญาณที่ดีว่า ครอบครับธัญญ์กำลังได้คนดูแลลูกสาวคนใหม่กัลป์คิดไว้อยู่แล้วว่า พรรณพฤกษาต้องยอมรับขวัญข้าวได้แน่นอน เป็นเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-26พยาบาทพิศวาส Chapter 73
Chapter 73การดูแลพรรณพฤกษาอาจเรียกว่าทำทุกอย่างให้ ไม่ว่าจะอาบน้ำ สระผม เปลี่ยนเสื้อผ้า ตัดเล็บ ป้อนข้าว ป้อนยา เนื่องจากพรรณพฤกษาไม่ยอมช่วยเหลือตัวเอง เธอกลับไปเป็นเด็กอายุสองขวบที่อยู่ในโลกของตัวเอง ไม่สนใจสิ่งใด ทว่ากลับหวาดกลัวคนแปลกหน้า โดยเฉพาะผู้ชายไม่สามารถเข้าใกล้พรรณพฤกษาได้เลย แม้กระทั่งธัญญ์กับกัลป์ก็เข้าใกล้ไม่ได้ แค่เห็นหน้าเสียงกรีดร้องก็ดังลั่นห้อง เรื่องนี้ขวัญข้าวรู้ดี แต่ก็ต้องทำเป็นไม่รู้เรื่องรู้ราวเมื่อการพูดคุยนานร่วมหนึ่งชั่วโมงผ่านพ้นไป ขวัญข้าวนำกระเป๋าเดินทางที่จัดเตรียมมาไปยังห้องพักของตนที่อยู่ติดกับห้องนอนของกัลป์ เดิมทีเธอต้องพักห้องติดกับห้องนอนพรรณพฤกษา เป็นห้องที่ยุพดีพัก ทว่าวชิราภรณ์ต้องการปรับปรุงห้องนั้นใหม่ จึงให้ขวัญข้าวพักห้องนี้ก่อน ซึ่งไม่ใช่ปัญหาสำหรับขวัญข้าวแต่พอเข้ามาในห้องขวัญข้าวกลับพบปัญหาหนึ่งคือ ห้องนี้มีประตูเชื่อมไปอีกห้องหนึ่ง เจ้าของห้องที่อยู่หลังประตูเชื่อมคือห้องของกัลป์ เธอจะวางใจมากหากมันล็อคได้จากห้องนี้ ทว่าไม่ใช่ กลอนประตูกลับอยู่ห้องของกัลป์ นั่นหมายความว่าเขาจะเข้ามาในห้องเธอตอนไหนก็ได้ ขวัญข้าวกังวลว่ากัลป์จะลอบเข้า
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-26พยาบาทพิศวาส Chapter 74
Chapter 74“คุณกัลป์” ขวัญข้าวเรียกชื่อคนที่เดินมาประชิดตัวตนด้วยความตกใจ เผลอเสียงดังออกไป รีบหันไปมองคนกำลังหลับที่ไม่ไหวติงร่างกาย ขวัญข้าวจึงกดน้ำเสียงลงให้เบาพอได้ยินกันเพียงสองคน “อย่าคะ คุณป้าอยู่ในห้องนี้นะคะ”เธอห้าม เมื่อเขารั้งร่างสาวเข้าไปกอด“คุณแม่หลับอยู่ หันหลังให้ด้วย คุณแม่ไม่รู้ไม่เห็นหรอก” กัลป์ย่ามใจ“ไม่ได้ค่ะ คุณกัลป์ออกไปก่อนนะคะ” คนห้ามไม่กล้าเสี่ยง ในเมื่อเขาบอกให้เธอระวังตัว แต่กัลป์กลับเป็นเสียเอง “ออกไปค่ะ เดี๋ยวใครมาเห็น”การที่ขวัญข้าวมาอยู่ที่นี่ แน่นอนว่าอิสระในเรื่องทำอะไรตามใจตัวเอง จะกอด จะหอมหรือร่วมรักเมื่อไหร่ตรงจุดไหนไม่เท่าอยู่ที่คอนโด เธอจึงกลัวว่าความลับที่กัลป์กำชับหนักหนาว่าให้ระวังอาจเปิดเผยได้“จูบก่อน” กัลป์ตั้งข้อแม้ “ถ้าไม่จูบ ฉันก็ไม่ออกไปจากห้องนี้”ขวัญข้าวรู้นิสัยกัลป์ หากไม่ได้ในสิ่งที่ต้องการเขาไม่ออกไปจากห้องนี้ ซึ่งมันเสี่ยงมากที่จะกระทำอันใดในห้องนี้ ยิ่งเป็นเวลานี้ด้วย“แปปเดียวนะคะ” กัลป์ยิ้ม ก้มหน้าจุมพิตขวัญข้าวทันทีจูบครั้งนี้ช่างดีเสียเหลือเกิน เป็นความรู้สึกของกัลป์กับขวัญข้าวที่ใจตรงกัน อาจเป็นเพราะมีความตื่นเต้นเข้าม
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-26
บทล่าสุด
พยาบาทพิศวาส Chapter 137
Chapter 137 กัลป์ประคองร่างอุ้ยอ้ายของภรรยาออกจากห้องน้ำ เขาพาขวัญข้าวมานั่งบนโซฟาปลายเตียง หยิบยาดมขึ้นมาให้เธอสูดดม จากนั้นก็ลุกเดินไปหยิบผ้าเย็นในตู้เย็นมาหนึ่งผืน นำมาเช็ดหน้าเช็ดลำคอและแขนให้เธอ “มาแพ้ท้องอะไรตอนนี้นะ จะคลอดอยู่ไม่กี่วันแล้ว” กัลป์ไม่เหนื่อยที่ต้องดูแลขวัญข้าว เขาเป็นห่วงเธอมากกว่า “ขวัญจะนอนพักก่อนไหม ถึงเวลากินข้าวเย็นพี่จะขึ้นมาปลุก” “ไม่เป็นไรค่ะ ขวัญไหวค่ะ” พูดไปสูดยาดมไป “พี่ว่าเรามีลูกกันแค่สองคนก็พอ ขวัญแพ้ท้องหนักมากทั้งสองท้องเลย พี่สงสาร”หลังจากคลอดลูกชายคนแรกนามว่ากรกันต์หรือน้องกรณ์ได้หนึ่งปีกว่า กัลป์กับขวัญข้าวมีลูกอีกคน ซึ่งท้องนี้เป็นลูกสาว ขวัญข้าวมีอาการแพ้ท้องเช่นเดิม อาเจียน เวียนศีรษะ หน้ามืด อ่อนเพลียง่าย แต่ไม่เหม็นหน้าสามีเหมือนท้องแรก กัลป์จึงดูแลขวัญข้าวได้เต็มที่ ดูแลมากกว่างานในบริษัทที่ให้อดิสรรับหน้าที่ผู้ช่วยรองประธานทำงานแทนอย่างที่รู้กันว่า ครรภ์แรกกัลป์ไม่ได้ทำหน้าที่สามีสักเท่าไหร่ มาท้องนี้เขาทุ่มเต็มที่ ทำหน้าที่พ่อและหน้าที่สามีไปพร้อมกัน ซึ่งทำได้ดีมากแม้ว่าจะเหนื่อยมากก็ตาม
พยาบาทพิศวาส Chapter 136
Chapter 136พิมประภาจากไปนานหกเดือนแล้ว ทว่าจิตราวดียังทำใจยอมรับกับการจากไปของลูกสาวไม่ได้ แต่ก็ดีขึ้นบ้างในบางครั้ง เจษฏาต้องจ้างพยาบาลมาดูแลมารดาอย่างใกล้ชิด เพราะเกรงว่าจะคิดสั้นตา โดยมีสกลคอยช่วยดูแลภรรยาอีกคน“เรื่องบางเรื่องต้องให้เจอกับตัวถึงเข้าใจและสำนึก และบางครั้งว่าคนๆ หนึ่งจะรู้ตัวก็สายไปแล้ว” วชิราภรณ์พูดอย่างคนอาบน้ำร้อนมาก่อน “พอดีป้าได้โสมมากจากเกาหลี ป้าฝากไปให้คุณพ่อกับคุณแม่ด้วยนะ”“ขอบคุณครับคุณป้า” คนรุ่นลูกยกมือไหว้ “ส่วนนี้เช็คครับคุณลุง”เจษฎาส่งเช็คที่ระบุจำนวนเงินสิบล้านส่งให้ธัญญ์ที่ยื่นมือมารับไว้ ก่อนธัญญ์ส่งคืนให้เจษฏา“ลุงยังไม่รีบใช้เงิน เจตต์เอาไปหมุนก่อนก็ได้ ตอนนี้ขยายตลาดไปจีนกับสิงคโปร์ไม่ใช่เหรอ ต้องใช้เงินเยอะ ขยายกิจการต้องมีเงินสำรอง” ธัญญ์พูดอย่างเข้าใจวงจรธุรกิจ“ผมพอมีครับ คุณพ่อบอกว่า ความซื่อสัตย์และการตรงต่อเวลาเป็นเรื่องสำคัญครับ รับปากใครไว้ก็ต้องทำให้ได้ครับ”“ลุงรับไว้แล้วไง และให้เจตต์เอาไปหมุนต่อ ถือว่าเจตต์ไม่ผิดคำพูดนะ” ธัญญ์มีข้อโต้แย้ง “รับไปเถอะ ลุงอยากช่วยเจตต์จริงๆ เจตต์จำเป็นต้องใช้เงินก้อนนี้มากกว่าลุง เราสองคนช่วยเหลือกั
พยาบาทพิศวาส Chapter 135
Chapter 135 “พี่กัลป์อยากทำอะไรก็ทำสิคะ หมอไม่ได้ห้าม” กัลป์ละห่างลำคอระหง มือหยุดเคลื่อนไหว เงยหน้ามองคนพูด “ทำได้เหรอ ทำได้แน่นะ” เขาถามย้ำ รอลุ้นคำตอบ “ได้ค่ะ แต่อย่ารุนแรงนะคะ เดี๋ยวลูกตกใจ” ขวัญข้าวตอบ มองใบหน้าคมหล่อที่เวลานี้อาบด้วยรอยยิ้ม แต่แล้วรอยยิ้มพลันหุบลง เขาจูบหน้าผากเธอเบาๆ “พี่ว่า พี่อดเปรี้ยวไว้กินหวานดีกว่า ตั้งแต่ขวัญรู้ว่าท้องก็แพ้ไม่หยุด หน้ามืดเวียนหัวก็บ่อย แล้วท้องก็ใหญ่มากด้วย พี่ไม่อยากให้มีอะไรผิดพลาด พี่ทนได้ ขอแค่พี่ได้กอด ได้หอมและได้จูบขวัญก็พอ” แม้ใจกัลป์อยากทำตามอารมณ์มากแค่ไหน ทว่าเขาคำนึงถึงความปลอดภัยของลูกเมียเป็นอันดับแรก แค่ได้ทำตามที่กล่าวไป กัลป์ก็พอใจแล้ว ขวัญข้าวยิ้มให้ชายหนุ่มตรงหน้า หอมแก้มเขาฟอดใหญ่ “พี่กัลป์น่ารักที่สุดเลย” “แน่นอนอยู่แล้ว และน่ารักกับขวัญคนเดียว” เขาพูดจริงจากใจ จูบปากเธอหนักๆ ซ้ำๆ หลายครั้ง “รักที่สุดในโลกด้วย” “ขวัญก็รักพี่กัลป์ค่ะ เรามาเริ่มต้นกันใหม่นะคะ” “ครับ เรามาเริ่มต้นกันใหม่ พี่สัญญาว่าจะไม่ทำให้ขวัญเสียใจและร้องไ
พยาบาทพิศวาส Chapter 134
Chapter 134“ใช่ คงไม่เหงาแล้ว เราคงปวดหัวกับหลานจอมซนของเราน่าดูนะ” ธัญญ์พูดประโยคนี้วชิราภรณ์ก็รู้ว่า สามีตัดสินใจเช่นไร“แน่นอนค่ะ กัลป์ตอนเด็กๆ ซนหยอกซะเมื่อไหร่ เล่นเอาผึ้งหัวหมุนเลย หลานคนแรกของเราก็คงซนไม่ต่างกับพ่อ” ใบหน้าวชิราภรณ์อิ่มด้วยรอยยิ้ม“เรากลับบ้านกันเถอะ ให้กล้วยไม้อยู่ดูแลช้างต่อ” ธัญญ์เอ่ยบอกภรรยา ก่อนทั้งคู่จะเดินเคียงคู่กันกลับไปบ้านหลังใหญ่ ความคิดธัญญ์ตอนนี้เปลี่ยนไป เห็นทีเขาต้องปรับเปลี่ยนอะไรบางอย่างเสียแล้ว กัลป์ก้าวเท้าเร็วๆ มายังบ้านหลังเล็ก เมื่อรู้จากพรรณพฤกษาว่า ขวัญข้าวเวียนหัวหนักมาก และเป็นลมไปเมื่อครู่ใหญ่ กัลป์ที่กำลังเดินทางกลับบ้านพอดีเมื่อมาถึงก็รีบมาบ้านหลังนี้ทันที กัลป์ร้อนใจมาก กลัวว่าเมียรักจะเป็นหนัก “แม่บัวครับ ขวัญเป็นไงบ้างครับ” กัลป์ถามบัวริน “ตั้งแต่เป็นลมไปเมื่อชั่วโมงก่อนก็ยังไม่ได้สติเลย ดีนะที่ตอนเป็นลมอยู่ในห้องน่ะ ไม่งั้นคงต้องให้นอนในห้องรับแขก” “ผมขึ้นไปดูขวัญก่อนนะครับ” ตอนนี้ขวัญข้าวหมดสติอยู่ เธอคงไม่เห็นหน้ากัลป์ จึงเป็นโอกาสดีที่เขาจะได้ชิดใกล้สาวอันเป็นที่รัก พูดจบก็เดิน
พยาบาทพิศวาส Chapter 133
Chapter 133 พรรณพฤกษามองใบหน้าคชา ชายหนุ่มที่พรากความสาว ความสดใสของตนไปเมื่อสองปีกว่าด้วยสายตาอ่อนโยน ไม่มีความโกรธแค้นสักนิดเดียว ตอนนี้จิตใจเธอผ่องใสมาก ปรับชีวิตให้เป็นปกติ ไปเที่ยว ไปกินข้าว ไปดูหนังทำกิจกรรมหลายอย่างกับครอบครัวและเพื่อน เธอจำคำพูดก่อนเขาหมดสติในป่าได้ดี ราวกับว่ามันกลืนเข้าไปในความรู้สึก ไหลวนอยู่เช่นนั้น “ผมรักคุณ ผมขอโทษ”สองประโยคนี้แม้น้ำเสียงคชาจะเบาและขาดห้วง ทว่าพรรณพฤกษาได้ยินชัดเจน เธอเชื่อคำพูดคชา เชื่อว่ามาจากหัวใจที่แท้จริง ไม่เช่นนั้นเขาคงไม่เสี่ยงตายช่วยชีวิตตน เธอยังรู้ต่ออีกว่า คชาปลอมตัวเป็นต้นเข้ามาดูแลเธอ เพื่อชดเชยความผิดที่กระทำไว้ แม้พรรณพฤกษาจำเหตุการณ์ช่วงสติหลุดไม่ได้ แต่เธอก็เชื่อว่า คชาสำนึกผิดโดยแท้จริง และนับจากวันนั้นพรรณพฤกษาดูช่วยดูแลคชาทุกวัน วันหนึ่งนานกว่าสามชั่วโมง ช่วงแรกธัญญ์ไม่เห็นด้วยกับการกระทำของบุตรสาว เพราะอย่างไรเสียคชาก็เป็นคนชั่ว คนไม่ดีที่ไม่น่าเข้าใกล้ อีกทั้งยังเป็นคนข่มเหงพรรณพฤกษา จึงไม่มีความจำเป็นต้องเอาใจใส่ดูแล แค่ให้อยู่บ้านหลังเล็กก็เพียงพอและถือว่าเมตตามากแล้ว“คุณพ่อขา กล้วยไม้เ
พยาบาทพิศวาส Chapter 132
Chapter 132อาหารเย็นมื้อนี้พิเศษอีกแล้ว ขวัญข้าวมองปลานิลสามรสและผัดผักคะน้าน้ำมันหอย มีข้าวสวยร้อนๆ อีกหนึ่งจานแล้วน้ำลายสอ เธอรู้ดีว่าอาหารสองอย่างนี้ใครเป็นคนทำ ทว่าคนทำกลับนำมาให้ตนและอยู่ร่วมลุ้นไม่ได้ ผัดผักน้ำมันหอยใส่กุ้งสด แม้ว่าผักจะสุกมากไปหน่อยแต่หน้าตาก็น่ากิน ส่วนปลานนิลสามรส เธอไม่คิดว่ากัลป์จะทอดปลาได้สวย หนังปลาคลุมเนื้อปลาสวยงาม ไม่เละ “กัลป์ตั้งใจทำเลยนะ ขวัญชิมเลย มันลุ้นอยู่” อดิสรที่ยกสำรับอาหารมาให้คนท้องเจ็ดเดือนรีบพูด ในมือถือโทรศัพท์เครื่องจิ๋วราคาไม่จิ๋ว เปิดเป็นวีดิโอคอลให้กัลป์ได้ยินและได้เห็นภาพขวัญข้าวกินอาหาร คนลุ้นไม่ได้มีแค่สองคน จักรภพกับนพดลก็พลอยลุ้นตามไปด้วย ขวัญข้าวตักเนื้อปลาสามรสขึ้นชิม ก่อนตักอีกครั้งเพื่อกินกับข้าว ยังไม่มีคำตอบของคนที่นั่งลุ้น เพราะเธอกินข้าวกับผัดผักคะน้าอีกหนึ่งคำ “เป็นไงวะ ขวัญว่าไงบ้าง” กัลป์ส่งเสียงถามผ่านวีดิโอคอล “ขวัญกำลังกินอยู่ ยังไม่ตอบเลย” อดิสรพลิกมือถือให้กัลป์เห็นขวัญข้าวกินข้าว แต่ก็รีบหมุนกลับมาตามเดิมเพราะเกรงว่าคนท้องจะเห็นหน้ากัลป์ อาการเหม็นขี้หน้ากัลป์อาจ
พยาบาทพิศวาส Chapter 131
Chapter 131 “อยากไปอยู่กับขวัญก็บอกมาเถอะ ไม่ต้องอ้างโน่นอ้างนี่หรอก”คนรู้ทันคือวชิราภรณ์ที่เวลานี้ไม่ลงโทษใดใดลูกชาย เพราะขวัญข้าวกำลังลงโทษกัลป์ เป็นการลงโทษที่หนักกว่าด้วย เห็นหน้าก็ไม่ได้ เข้าใกล้ยิ่งไม่ได้ เห็นหน้าทีไรวิ่งไปอาเจียนทุกครั้ง กรรมไม่แบของกัลป์ที่แท้ทรู “รายนั้นน่ะสมควรเป็นหมาเหงาหมาหงอย เป็นหมาอกแตกตายได้ยิ่งดี จะได้รู้สึกนึกบ้าง” คนพูดยังมีอารมณ์โกรธไม่หาย “แต่แค่นี้ก็มากแล้วนะคะ ทรมานใจและกายด้วย ทำอะไรก็ไม่ได้นอกจากแอบดู คอยมองอยู่ห่างๆ แต่เข้าใกล้ไม่ได้ และไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ขวัญจะหายแพ้หน้าพี่กัลป์ พูดถึงก็สงสารนะคะ” พรรณพฤกษาเห็นใจพี่ชายมาก แต่ก็ช่วยอะไรไม่ได้ เรื่องนี้ขึ้นอยู่กับขวัญข้าวคนเดียว่า จะหายเหม็นหน้ากัลป์เมื่อไหร่ “เหม็นขี้หน้าไปจนกว่าจะคลอดแหละดี จะได้เข็ดหลาบไม่ทำอย่างนี้อีก” คนเป็นแม่ยังไม่หายเคืองบุตรชาย แต่ก็ยอมรับว่าอีกใจก็เห็นใจและสงสารตามประสาแม่ “ไปหาขวัญกับพี่ช้างดีกว่าค่ะคุณพ่อ คุณแม่ กล้วยไม้ให้พี่มะนาวทำมะม่วงน้ำปลาหวานไปให้ขวัญด้วยค่ะ” สองสามีพยักหน้า ก่อนทั้งสามจ
พยาบาทพิศวาส Chapter 130
Chapter 130ตั้งแต่พรรณพฤกษากลับมาเป็นคนเดิม และได้รับรู้เรื่องเหลือเชื่อหลายอย่าง โดยเฉพาะเรื่องวิรงรอง คนรักของพี่ชาย สาวแสนดีซุกซ่อนความร้ายกาจไว้มากมาย รวมถึงเป็นคนจ้างวานคชาข่มเหงตน ที่แท้จริงแล้วเธอไม่ได้ถูกรุมโทรมดังเช่นเข้าใจ คชาจัดฉากว่าเธอโดนกระทำเช่นนั้น พรรณพฤกษาโดนคชาข่มขืนคนเดียว ย้อนกลับไปเมื่อหนึ่งเดือนก่อน หลังจากทั้งหมดพากันออกจากสวนลุงเฉิ่ม กัลป์ขับรถพาคชาไปส่งโรงพยาบาลเป็นอันดับแรก เนื่องจากคชาเสียเลือดมาก หายใจรวยริน แม้คชาเป็นคนทำร้ายน้องสาวตน ทว่าก็เป็นคนช่วยชีวิตพรรณพฤกษาจากชายใจชั่ว อีกทั้งเขาต้องการให้คชารับโทษจากทุกเรื่องที่ก่อไว้ การช่วยชีวิตคชาจึงเป็นเรื่องถูกต้อง คืนนั้นพูดได้ว่าเป็นวันอันเลวร้ายของบัวริน ขวัญข้าวถูกเข็นออกจากห้องผ่าตัดหลังจากแพทย์นำกระสุนออกจากตัวได้สำเร็จ การถูกยิงไม่ส่งผลกระทบต่อลูกในครรภ์ คล้อยหลังขวัญข้าวถูกพาเข้าไปในห้องดูอาการเพียงแค่ห้านาที บัวรินก็ต้องตกใจเมื่อรู้ว่า คชาถูกยิงและถูกนำตัวเข้าห้องผ่าตัดด่วน อาการคชาค่อนข้างหนัก เสียเลือดมากและหมดสติ แพทย์ใช้เวลาผ่าตัดนานร่วมสี่ชั่วโมง กว่าจะเสร็จเรียบร้อย
พยาบาทพิศวาส Chapter 129
Chapter 129 “กรี๊ด” ความตกใจเสียงปืน พรรณพฤกษากรีดร้อง ภาพความทรงจำตอนถูกจับตัวไปย้อนเข้ามาในหัว ราวกับว่าปลุกความทรงจำที่ถูกบางอย่างกดทับไว้ ความหวาดกลัวแน่นจิตใจ สายตาตื่นตระหนก คิดว่าตนเองถูกจับตัวไปที่ไหนสักแห่ง มือที่ห้อยอยู่จิกลงไปขาของคนที่แบกตนไว้ ทว่าเดชใส่กางเกงค่อนข้างหนา เขาจึงไม่เจ็บเท่าไหร่นัก เธอจึงเปลี่ยนมาทุบขาและลำตัวเดชแทน “ปล่อยนะ ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้ ปล่อยนะ” “แม่งเอ๊ย!” เดชสบถจากความเจ็บปนรำคาญ ในใจคิดว่าหากพาพรรณพฤกษาไปด้วยอาจเป็นตัวถ่วง การหลบหนีล่าช้า ไปตัวเดียวแม้ไม่มีตัวประกันน่าคล่องตัวกว่า เดชจึงโยนร่างตัวถ่วงลงไปบนพื้น ดีที่ว่าพื้นตรงนั้นไม่มีหิน เป็นเพียงพื้นดินเปียกชื้น เธอเจ็บแต่ไม่มาก คลำบั้นท้ายไปมา “คุณกล้วยไม้มาหาผม” คชาบอกพรรณพฤกษาที่เงยหน้ามองเจ้าของเสียง แสงไฟจากไฟฉายทำให้เธอมองเห็นหน้าคชา ทว่ากลับจำไม่ได้ว่าคือใคร แต่น่าแปลกใจที่เธอเชื่อใจชายคนนี้มากกว่าเดช พรรณพฤกษาจึงลุกขึ้นยืน ก้าวเท้าไปหาคชา “คุณกล้วยไม้ระวังครับ” เสียงคชาดังลั่น เมื่อเห็นเดชเล็งปืนมายังร่างสาว เขาก้าวเท้าวิ่งสุดชีวิต กอดพรรณพฤกษ
