เข้าสู่ระบบแชร์
Chapter 47
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-01-26 01:58:58
บทที่เกี่ยวข้อง
พยาบาทพิศวาส Chapter 48
Chapter 48 แม้ว่ามีความมั่นใจเกินแปดสิบเปอร์เซ็นต์ว่า ณัฐพรกับวิรงรองคือคนเดียวกัน แต่พอได้ยินคำรายงานจากบุญมี ความตกใจก็เกิดขึ้นกับคชา เขาก้มหน้ามองรูปถ่ายที่บุญมีแอบถ่ายวิรงรองในสถานที่ต่างๆ ไว้หลายสิบใบ มีภาพที่เธอถ่ายร่วมกับแม่และพ่อเลี้ยง และกับกัลป์ คชาเกิดความสงสัยขึ้นมาในใจ ชีวิตของวิรงรองดีมาก ไม่ว่าเรื่องฐานะ การศึกษา มีหน้ามีตาทางสังคม ฐานชีวิตดีมาก แต่เหตุใดจึงก้าวเท้ามายุ่งเกี่ยวกับเรื่องผิดกฎหมาย ทำให้ตัวเองแปดเปื้อน หรือเพราะความโลภทำให้วิรงรองไม่ยั้งคิด เป็นคนไม่รู้จักพอ เมื่อชัดเจนแล้วว่าสองชื่อนี้คือคนเดียวกัน เกิดคำถามหลายคำถามในหัวคชา วิรงรองเป็นผู้หญิงที่มีความลับลมคมใน ความสวยงามบนใบหน้า ความมีชื่อเสียงในแวววงสังคม เป็นคนดีช่วยเหลือเอื้อหนุนมูลนิธิต่างๆ ซ่อนความชั่ว ความร้ายกาจไว้อย่างมิดชิด คงไม่มีใครคาดคิดว่า วิรงรองคือผู้อยู่เบื้องหลังการค้ายาเสพติด ค้าอาวุธและค้าเนื้อสดของวิเศษ พ่อผู้ให้กำเนิด คชาคาดเดาต่อว่า กัลป์คงไม่รู้เบื้องหลังของวิรงรอง และกำลังคิดว่า การที่วิรงรองเข้ามาในชีวิตกัลป์ คงไม่ใช่เพราะความรักควา
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-26พยาบาทพิศวาส Chapter 49
Chapter 49“จริงอยู่แล้ว ต้องหลอกให้อีกฝ่ายไว้ใจและตายใจ แล้วทุกอย่างก็จะเป็นของเรา” คนตอบมีนามว่า เจษฎา กิจจารัตน์ คนรักของพรรณพฤกษา น้องสาวของกัลป์แท้จริงแล้ววิรงรองกับเจษฎาเป็นเพื่อนสนิทกัน ไม่ใช่เพราะเรียนที่เดียวกัน แต่มาจากความช่วยเหลือจากเจษฎาเมื่อสิบสามปีก่อน ตอนนั้นในเวลาเกือบตีหนึ่ง วิรงรองขับรถกลับมกลับจากจังหวัดอยุธยา ถนนสายนี้ยามดึกจะเปลี่ยวมาก ไฟทางก็ทิ้งระยะห่าง และสองข้างทางเป็นที่นาบ้าง โรงงานบ้างรถยนต์ที่วิรงรองขับมาเกิดยางแบน เธอจึงนำรถจอดข้างทางและลงมาดูยางรถยนต์ที่แบนติดพื้นวิรงรองลงมาจากรถไม่ถึงหนึ่งนาที รถยนต์คันหนึ่งแล่นมาจอดหน้ารถของเธอ คนในรถก้าวลงมาเป็นชายสามคน แต่ไม่ได้มาช่วยเหลือวิรงรอง กลับเข้ามาลวนลามและหมายจะฉุดขึ้นรถชั่วขณะนั้นรถยนต์อีกคันกำลังขับผ่าน และเห็นว่า หญิงสาวคนหนึ่งกำลังถูกฉุด เจ้าของรถคันนั้นจึงบีบแตรดังสนั่น ด้วยความตกใจชายทั้งสามรีบวิ่งขึ้นรถแล้วขับออกไปทันที เจษฎาลงมาจากรถหลังจากจอดรถเข้าข้างทาง วิรงรองกล่าวขอบคุณเจษฎาที่มาช่วยเหลือตนได้ทัน และนับแต่นั้น ทั้งสองก็เป็นเพื่อนกัน สนิทกันมากในเวลาต่อมา เรื่อยมาจนถึงทุกวันนี้ เรื่องที่เธอก
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-26พยาบาทพิศวาส Chapter 50
Chapter 50“ถ้าหาไม่ได้จริงๆ แล้วคุณแม่ต้องดูแลกล้วยไม้ วิจะมาช่วยดูนะคะ อาจจะมาตอนเย็นหลังเลิกงานค่ะ มาดูได้ทั้งวันก็ช่วงเสาร์อาทิตย์ เพราะช่วงนี้ที่บริษัทกำลังเจรจาเรื่องเครื่องมือแพทย์ล็อตใหม่ค่ะ งานวิค่อนข้างยุ่งต้องดิวงานกับทางโน้นทุกวัน” วิรงรองแสแสร้างแนบเนียน“แค่วิทำทุกวันนี้ก็เกรงใจจะแย่แล้ว จะให้มาดูทุกวัน แม่เกรงใจน่ะ”วชิราภรณ์ซาบซึ้งน้ำใจว่าที่สะใภ้มาก นับตั้งแต่พรรณพฤกษากลับมาอยู่บ้าน วิรงรองมาดูแลลูกสาวนางตลอด เสมอต้นเสมอปลายและไม่มีบ่น วิรงรองแสนดีเช่นนี้ มีหรือธัญญ์กับวชิราภรณ์จะไม่รัก ไม่เอ็นดู ทั้งสองรักวิรงรองเหมือนลูกคนหนึ่งก็ว่าได้“เกรงใจทำไมคะ วิคิดเสมอว่า คุณพ่อคุณแม่คือพ่อแม่ของวิ กล้วยไม้คือน้องสาววิ วิจะดูแลก็ไม่ใช่เรื่องแปลกค่ะ อีกอย่างวิเต็มใจดูแลกล้วยไม้ค่ะ”นางฟ้าชัดๆ...ใครได้ยินประโยคนี้ก็ต้องคิดเช่นนี้ คิดว่าวิรงรองเป็นคนดี มีใจเมตตา แต่หารู้ไม่ว่า หน้ากากที่เธอใส่อยู่นั้นมีหลายชั้น ขึ้นอยู่กับว่าเธอจะสวมหน้ากากใดเมื่ออยู่กับใครก็เท่านั้นคำพูดวิรงรองกระแทกใจกัลป์อย่างแรง วิรงรองเป็นคนดี สวยทั้งกายและหัวใจ ที่สำคัญดีกับครอบครัวตนมาก มากมายเหลือเกิน ค
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-26พยาบาทพิศวาส Chapter 51
Chapter 51ชีวิตขวัญข้าวเป็นไปตามที่กัลป์อยากให้เป็น เธอถูกกักตัวอยู่แต่ในห้องชุดสุดหรูที่มีสิ่งอำนวยความสะดวกครับครัน งานบ้านไม่ต้องทำเพราะจะมีแม่บ้านเข้ามาทำความสะอาดทุกวัน รวมทั้งดูแลเรื่องการซักผ้ารีดผ้าให้ด้วย เรื่องอาหารถ้ามื้อไหนไม่อยากทำก็สั่งกิน อยากกินอะไรได้กินตามใจปรารถนา เสื้อผ้ากัลป์จัดชุดใหม่ให้ราวสามสิบชุด ล้วนแล้วแต่เป็นแบรนด์ดัง มีให้เลือกใส่ไม่ซ้ำวัน เธอจึงเปรียบเสมือนนกน้อยในกรงทอง ที่อยู่อย่างสุขสบายแต่ไม่ได้รับอิสระ เรื่องการโทรศัพท์คุยกับบัวรินก็เช่นกัน ระยะหนึ่งสัปดาห์มานี้ เขาให้สองแม่ลูกพูดคุยกันมากขึ้นเป็นวันเว้นวัน และอยู่ใกล้เธอยามสนทนากับมารดา คอยฟัง บางครั้งก็คุยร่วมด้วย แสร้งทำเป็นถามสารทุกข์สุกดิบบัวริน ปัญญาและคชาเพื่อหาข้อมูล เท่าที่สังเกตบัวรินไม่พูดความจริงกับขวัญข้าวหลายเรื่อง เช่นเรื่องที่ปัญญาติดคุก เรื่องคชาหนีตำรวจและอิทธิพลของวิเศษ ราวกับว่าปิดเรื่องนี้ไว้เป็นความลับ กัลป์จึงไม่รู้ความเคลื่อนไหวของคชาตามที่ตนต้องการ เขาจึงต้องแสร้งทำเป็นรัก ทำดีกับขวัญข้าวต่อไป ขวัญข้าวเป็นคนหัวอ่อน ยิ่งรักกัลป์มาก เธอเชื่อคำพูดกัลป์ท
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-26พยาบาทพิศวาส Chapter 52
Chapter 52“ค่ะ ขวัญจะใช้งานพี่สอนหนักๆ เลย”เธอฉีกยิ้มกว้าง ก่อนสั่งงานอดิสรที่ทำอย่างเต็มใจ ทั้งสองช่วยกันทำอาหาร ทำไปคุยกันไป เธอถามถึงอาการป่วยของวชิราภรณ์ที่พอรู้ว่า ปลอดภัยดี เธอก็เบาใจ ก่อนพูดคุยกันเรื่องอื่น เป็นเรื่องราวที่เรียกหัวเราะจากปากทั้งคู่ หัวเราะตามเรื่องราววีรกรรมชวนตลกระหว่างเขากับกัลป์ ขณะคนสองคนกำลังช่วยกันทำอาหารในห้องครัว ประตูห้องชุดเปิดออก ร่างสูงใหญ่ของกัลป์เดินเข้ามา เขาสะดุดหูกับเสียงหัวเราะดังมาจากห้องครัว ฟังจากเสียงหัวเราะแล้ว ชวนให้คิดว่าคนที่กำลังคุยกันอยู่มีความสุข กัลป์ก้าวเดินไปยังห้องครัวทันทีแต่แล้วเท้ากัลป์ก็ต้องชะงัก ใบหน้าเข้มขึ้น ดวงตาเปล่งประกายไม่พอใจ เมื่อเห็นขวัญข้าวกับอดิสรนั่งใกล้กัน มันไม่ใช่ใกล้กันสิ ต้องพูดว่าติดกันมากกว่า เนื่องจากเก้าอี้สองตัวลากมาชิดกัน แขนข้างขวาของอดิสรพาดอยู่บนพนักเก้าอี้ที่ขวัญข้าวนั่ง คล้ายอดิสรโอบขวัญข้าวอยู่ก็ไม่ปาน ที่สำคัญเธอหันป้อนอาหารใส่ปากอดิสรกัลป์ต้องไม่รู้สึกอะไรกับภาพที่เห็น ไฉนไม่เป็นเช่นนั้น หัวใจเขาตอนนี้เหมือนมีใครนำของแหลมเล็กๆ มาทิ่มแทงเบาๆ ทว่าเจ็บร้าวไปทั้งใจ ความรู้สึกหนึ่งเกิดขึ้นร่ว
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-26พยาบาทพิศวาส Chapter 53
Chapter 53กัลป์หันมาสนใจขวัญข้าวที่จัดเตรียมอาหารใส่กล่อง เขามองไปยิ้มไปไม่รู้ตัว ขวัญข้าวเป็นผู้หญิงสวยที่มีความน่ารัก เธออ่อนหวาน อ่อนโยนอยู่ด้วยแล้วสบายใจ ทำอาหารอร่อย เอาใจเขาเก่ง บางครั้งกัลป์อดคิดไม่ได้ว่า หากเธอไม่ใช่น้องชายของคชาก็คงดีไม่ได้สิ...คิดแบบนี้ไม่ได้ขวัญข้าวไม่มีอะไรให้น่าจดจำ เธอเป็นเพียงเหยื่อ เป็นสะพานให้เขาเข้าถึงตัวคชา ที่ทำลงไปทั้งหมดคือการแสดง ความรัก ความห่วงหาอาทรไม่มีอยู่จริง ภาพลวงตาทั้งสิ้น รอวันที่กัลป์ได้ในสิ่งที่ต้องการ เขาจะเฉดหัวขวัญข้าวออกจากชีวิตอย่างไม่ใยดีวันนั้นกัลป์คงสาสมใจมากที่เห็นน้ำตา เห็นความเสียใจบนใบหน้าขวัญข้าว เขาคิดไว้ว่าจะหัวเราะเยาะใส่หน้าเธอให้สะใจ ยืนเหยียดยิ้มเยี่ยงผู้กำชัยเขาคือผู้ชนะในเกมนี้... หลังจากขวัญข้าวจัดเตรียมอาหารที่วชิราภรณ์อยากกินใส่กล่องเรียบร้อย เธอใส่กล่องอาหารในถุงกระดาษติดโลโก้ร้านกาแฟแบรนด์ดัง ก่อนเดินนำมาให้อดิสรที่นั่งดูทีวีในห้องรับแขก โดยมีกัลป์เดินเคียงข้างมาด้วย “เรียบร้อยค่ะพี่สอน” เธอวางถุงกระดาษลงบนโต๊ะตัวเตี้ย “ขวัญขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะคะ ตัวมีแต่กลิ่นอาหาร เหนียวตัวด้วยค่
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-26พยาบาทพิศวาส Chapter 54
Chapter 54หน้าต่างบานแรกไม่มีอะไรน่าสนใจ แต่บานที่สองนี่สิ คชาจ้องไปยังน็อตที่หมุนไม่สนิท ราวกับว่ามีใครไขมันออก เขาจึงเขย่าเหล็กดัด จึงได้รู้ว่า มันไม่แน่นหนาเหมือนบานแรก เขาเพ่งมองไปยังน็อตตัวนั้นแล้วกระตุกยิ้ม ความที่คชาผ่านเรื่องทำชั่วมาอย่างโชกโชน เรื่องงัดแงะก็ทำมาแล้ว เขาเห็นน็อตก็รู้แล้วว่า หัวขโมยเข้ามานำสุราออกไปจากบาร์ได้อย่างไร ทั้งที่ก่อนปิดร้านคชาจะสำรวจประตูร้านทุกบานว่าปิดสนิทดีหรือไม่ เมื่อตรวจตราเรียบร้อยจึงเดินทางกลับบ้านห้องเก็บเครื่องดื่มอาจเป็นจุดบอดที่ไม่มีใครใส่ใจ คิดว่าเพียงแค่ล็อคประตูห้องก็จะไม่มีใครเข้าไปด้านในได้ ลืมนึกไปว่าในห้องนี้มีหน้าต่างที่ไม่ได้ทำให้รัดกุม และทางด้านหลังหน้าต่างอยู่ห่างจากกำแพงลานจอดรถของบาร์อีกแห่งหนึ่งราวสองเมตร สามารถเดินผ่านได้อย่างสบาย ทางเดียวที่จะจับหัวขโมยได้คือ เฝ้าดักจับมัน คชาเชื่อว่ามันต้องกลับมาขโมยสุราอีกแน่ เพราะย่ามใจว่าทำได้มาแล้วแผนจับหัวขโมยมีคนรู้แค่สองคนคือ คชากับดำเกิง สองลูกน้องคนสนิทของจักรภพเจ้าของร้าน เพราะหากรู้มากแผนอาจเคลื่อนได้ ทั้งสองมั่นใจในฝีมือตัวเองว่า แค่สองคนก็เหลือเฟือ จัดการกับหัวขโมยได้แน่น
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-26พยาบาทพิศวาส Chapter 55
Chapter 55“มึงกับกูหัวอกเดียวกันเลยนะ” คชาพูดขึ้นเป็นคนแรก หลังจากฟังเรื่องชด“กูไม่รู้จักลูกสาวของไอ้วิเศษหรอกนะ แต่เท่าที่ฟังมา แม่งยิ่งกว่านางมารร้าย คำว่าแม่มดยังน้อยไป ไม่รู้จะสรรหาคำใดมาเปรียบ แต่ก็ไม่เข้าใจว่า ทำลงไปทำไม แทนที่จะเก็บคนไว้ใจได้ไว้ใกล้ตัว กลับทำแบบนี้ โง่หรือว่าฉลาดกูยังไม่แน่ใจ”ดำเกิงคิดว่า ลูกน้องที่มีความซื่อสัตย์นั้นหายาก ยิ่งทำธุรกิจสีเทาด้วยแล้ว หากมีไว้ข้างกายก็ต้องรักษาไว้อย่างดีที่สุด แต่นี่ไม่ใช่ วิเศษกลับหักหลังเสียเอง“ไอ้ชด กูถามมึงเรื่องนึง กูอยากรู้มานานแล้ว” คชาเปิดเรื่อง“เรื่องอะไรวะ”“กูรู้มาจากไอ้หมานว่า มึงเป็นตัวกลางประสานงานเรื่องที่ให้กูข่มขืนผู้หญิงคนนั้น กูอยากรู้ว่า คนจ้างวานคือใคร กูบังเอิญเห็นคลิปที่ไอ้หมานแอบถ่ายไว้ตอนที่กูเข้าไปในกระท่อมแล้วลงมือข่มขืน กูเลยถามไอ้หมาน มันบอกกูว่าคนจ้างวานเป็นคนสั่ง กูอยากรู้ว่า คนสั่งสั่งให้ทำอย่างนี้ทำไม” คชาถามในเรื่องที่ตนติดใจ“เป็นคนที่มึงไม่คาดคิด มันวางแผนมาอย่างดีเลยแหละ” ชดเหมือนกุมความลับใครหลายคนไว้เยอะ คชากับดำเกิงทำหน้าอยากรู้ แน่นอนว่าชดรีบเฉลย “คนที่จ้างมึงคืออีหน่าไงล่ะ มันจงใจให้ม
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-26
บทล่าสุด
พยาบาทพิศวาส Chapter 137
Chapter 137 กัลป์ประคองร่างอุ้ยอ้ายของภรรยาออกจากห้องน้ำ เขาพาขวัญข้าวมานั่งบนโซฟาปลายเตียง หยิบยาดมขึ้นมาให้เธอสูดดม จากนั้นก็ลุกเดินไปหยิบผ้าเย็นในตู้เย็นมาหนึ่งผืน นำมาเช็ดหน้าเช็ดลำคอและแขนให้เธอ “มาแพ้ท้องอะไรตอนนี้นะ จะคลอดอยู่ไม่กี่วันแล้ว” กัลป์ไม่เหนื่อยที่ต้องดูแลขวัญข้าว เขาเป็นห่วงเธอมากกว่า “ขวัญจะนอนพักก่อนไหม ถึงเวลากินข้าวเย็นพี่จะขึ้นมาปลุก” “ไม่เป็นไรค่ะ ขวัญไหวค่ะ” พูดไปสูดยาดมไป “พี่ว่าเรามีลูกกันแค่สองคนก็พอ ขวัญแพ้ท้องหนักมากทั้งสองท้องเลย พี่สงสาร”หลังจากคลอดลูกชายคนแรกนามว่ากรกันต์หรือน้องกรณ์ได้หนึ่งปีกว่า กัลป์กับขวัญข้าวมีลูกอีกคน ซึ่งท้องนี้เป็นลูกสาว ขวัญข้าวมีอาการแพ้ท้องเช่นเดิม อาเจียน เวียนศีรษะ หน้ามืด อ่อนเพลียง่าย แต่ไม่เหม็นหน้าสามีเหมือนท้องแรก กัลป์จึงดูแลขวัญข้าวได้เต็มที่ ดูแลมากกว่างานในบริษัทที่ให้อดิสรรับหน้าที่ผู้ช่วยรองประธานทำงานแทนอย่างที่รู้กันว่า ครรภ์แรกกัลป์ไม่ได้ทำหน้าที่สามีสักเท่าไหร่ มาท้องนี้เขาทุ่มเต็มที่ ทำหน้าที่พ่อและหน้าที่สามีไปพร้อมกัน ซึ่งทำได้ดีมากแม้ว่าจะเหนื่อยมากก็ตาม
พยาบาทพิศวาส Chapter 136
Chapter 136พิมประภาจากไปนานหกเดือนแล้ว ทว่าจิตราวดียังทำใจยอมรับกับการจากไปของลูกสาวไม่ได้ แต่ก็ดีขึ้นบ้างในบางครั้ง เจษฏาต้องจ้างพยาบาลมาดูแลมารดาอย่างใกล้ชิด เพราะเกรงว่าจะคิดสั้นตา โดยมีสกลคอยช่วยดูแลภรรยาอีกคน“เรื่องบางเรื่องต้องให้เจอกับตัวถึงเข้าใจและสำนึก และบางครั้งว่าคนๆ หนึ่งจะรู้ตัวก็สายไปแล้ว” วชิราภรณ์พูดอย่างคนอาบน้ำร้อนมาก่อน “พอดีป้าได้โสมมากจากเกาหลี ป้าฝากไปให้คุณพ่อกับคุณแม่ด้วยนะ”“ขอบคุณครับคุณป้า” คนรุ่นลูกยกมือไหว้ “ส่วนนี้เช็คครับคุณลุง”เจษฎาส่งเช็คที่ระบุจำนวนเงินสิบล้านส่งให้ธัญญ์ที่ยื่นมือมารับไว้ ก่อนธัญญ์ส่งคืนให้เจษฏา“ลุงยังไม่รีบใช้เงิน เจตต์เอาไปหมุนก่อนก็ได้ ตอนนี้ขยายตลาดไปจีนกับสิงคโปร์ไม่ใช่เหรอ ต้องใช้เงินเยอะ ขยายกิจการต้องมีเงินสำรอง” ธัญญ์พูดอย่างเข้าใจวงจรธุรกิจ“ผมพอมีครับ คุณพ่อบอกว่า ความซื่อสัตย์และการตรงต่อเวลาเป็นเรื่องสำคัญครับ รับปากใครไว้ก็ต้องทำให้ได้ครับ”“ลุงรับไว้แล้วไง และให้เจตต์เอาไปหมุนต่อ ถือว่าเจตต์ไม่ผิดคำพูดนะ” ธัญญ์มีข้อโต้แย้ง “รับไปเถอะ ลุงอยากช่วยเจตต์จริงๆ เจตต์จำเป็นต้องใช้เงินก้อนนี้มากกว่าลุง เราสองคนช่วยเหลือกั
พยาบาทพิศวาส Chapter 135
Chapter 135 “พี่กัลป์อยากทำอะไรก็ทำสิคะ หมอไม่ได้ห้าม” กัลป์ละห่างลำคอระหง มือหยุดเคลื่อนไหว เงยหน้ามองคนพูด “ทำได้เหรอ ทำได้แน่นะ” เขาถามย้ำ รอลุ้นคำตอบ “ได้ค่ะ แต่อย่ารุนแรงนะคะ เดี๋ยวลูกตกใจ” ขวัญข้าวตอบ มองใบหน้าคมหล่อที่เวลานี้อาบด้วยรอยยิ้ม แต่แล้วรอยยิ้มพลันหุบลง เขาจูบหน้าผากเธอเบาๆ “พี่ว่า พี่อดเปรี้ยวไว้กินหวานดีกว่า ตั้งแต่ขวัญรู้ว่าท้องก็แพ้ไม่หยุด หน้ามืดเวียนหัวก็บ่อย แล้วท้องก็ใหญ่มากด้วย พี่ไม่อยากให้มีอะไรผิดพลาด พี่ทนได้ ขอแค่พี่ได้กอด ได้หอมและได้จูบขวัญก็พอ” แม้ใจกัลป์อยากทำตามอารมณ์มากแค่ไหน ทว่าเขาคำนึงถึงความปลอดภัยของลูกเมียเป็นอันดับแรก แค่ได้ทำตามที่กล่าวไป กัลป์ก็พอใจแล้ว ขวัญข้าวยิ้มให้ชายหนุ่มตรงหน้า หอมแก้มเขาฟอดใหญ่ “พี่กัลป์น่ารักที่สุดเลย” “แน่นอนอยู่แล้ว และน่ารักกับขวัญคนเดียว” เขาพูดจริงจากใจ จูบปากเธอหนักๆ ซ้ำๆ หลายครั้ง “รักที่สุดในโลกด้วย” “ขวัญก็รักพี่กัลป์ค่ะ เรามาเริ่มต้นกันใหม่นะคะ” “ครับ เรามาเริ่มต้นกันใหม่ พี่สัญญาว่าจะไม่ทำให้ขวัญเสียใจและร้องไ
พยาบาทพิศวาส Chapter 134
Chapter 134“ใช่ คงไม่เหงาแล้ว เราคงปวดหัวกับหลานจอมซนของเราน่าดูนะ” ธัญญ์พูดประโยคนี้วชิราภรณ์ก็รู้ว่า สามีตัดสินใจเช่นไร“แน่นอนค่ะ กัลป์ตอนเด็กๆ ซนหยอกซะเมื่อไหร่ เล่นเอาผึ้งหัวหมุนเลย หลานคนแรกของเราก็คงซนไม่ต่างกับพ่อ” ใบหน้าวชิราภรณ์อิ่มด้วยรอยยิ้ม“เรากลับบ้านกันเถอะ ให้กล้วยไม้อยู่ดูแลช้างต่อ” ธัญญ์เอ่ยบอกภรรยา ก่อนทั้งคู่จะเดินเคียงคู่กันกลับไปบ้านหลังใหญ่ ความคิดธัญญ์ตอนนี้เปลี่ยนไป เห็นทีเขาต้องปรับเปลี่ยนอะไรบางอย่างเสียแล้ว กัลป์ก้าวเท้าเร็วๆ มายังบ้านหลังเล็ก เมื่อรู้จากพรรณพฤกษาว่า ขวัญข้าวเวียนหัวหนักมาก และเป็นลมไปเมื่อครู่ใหญ่ กัลป์ที่กำลังเดินทางกลับบ้านพอดีเมื่อมาถึงก็รีบมาบ้านหลังนี้ทันที กัลป์ร้อนใจมาก กลัวว่าเมียรักจะเป็นหนัก “แม่บัวครับ ขวัญเป็นไงบ้างครับ” กัลป์ถามบัวริน “ตั้งแต่เป็นลมไปเมื่อชั่วโมงก่อนก็ยังไม่ได้สติเลย ดีนะที่ตอนเป็นลมอยู่ในห้องน่ะ ไม่งั้นคงต้องให้นอนในห้องรับแขก” “ผมขึ้นไปดูขวัญก่อนนะครับ” ตอนนี้ขวัญข้าวหมดสติอยู่ เธอคงไม่เห็นหน้ากัลป์ จึงเป็นโอกาสดีที่เขาจะได้ชิดใกล้สาวอันเป็นที่รัก พูดจบก็เดิน
พยาบาทพิศวาส Chapter 133
Chapter 133 พรรณพฤกษามองใบหน้าคชา ชายหนุ่มที่พรากความสาว ความสดใสของตนไปเมื่อสองปีกว่าด้วยสายตาอ่อนโยน ไม่มีความโกรธแค้นสักนิดเดียว ตอนนี้จิตใจเธอผ่องใสมาก ปรับชีวิตให้เป็นปกติ ไปเที่ยว ไปกินข้าว ไปดูหนังทำกิจกรรมหลายอย่างกับครอบครัวและเพื่อน เธอจำคำพูดก่อนเขาหมดสติในป่าได้ดี ราวกับว่ามันกลืนเข้าไปในความรู้สึก ไหลวนอยู่เช่นนั้น “ผมรักคุณ ผมขอโทษ”สองประโยคนี้แม้น้ำเสียงคชาจะเบาและขาดห้วง ทว่าพรรณพฤกษาได้ยินชัดเจน เธอเชื่อคำพูดคชา เชื่อว่ามาจากหัวใจที่แท้จริง ไม่เช่นนั้นเขาคงไม่เสี่ยงตายช่วยชีวิตตน เธอยังรู้ต่ออีกว่า คชาปลอมตัวเป็นต้นเข้ามาดูแลเธอ เพื่อชดเชยความผิดที่กระทำไว้ แม้พรรณพฤกษาจำเหตุการณ์ช่วงสติหลุดไม่ได้ แต่เธอก็เชื่อว่า คชาสำนึกผิดโดยแท้จริง และนับจากวันนั้นพรรณพฤกษาดูช่วยดูแลคชาทุกวัน วันหนึ่งนานกว่าสามชั่วโมง ช่วงแรกธัญญ์ไม่เห็นด้วยกับการกระทำของบุตรสาว เพราะอย่างไรเสียคชาก็เป็นคนชั่ว คนไม่ดีที่ไม่น่าเข้าใกล้ อีกทั้งยังเป็นคนข่มเหงพรรณพฤกษา จึงไม่มีความจำเป็นต้องเอาใจใส่ดูแล แค่ให้อยู่บ้านหลังเล็กก็เพียงพอและถือว่าเมตตามากแล้ว“คุณพ่อขา กล้วยไม้เ
พยาบาทพิศวาส Chapter 132
Chapter 132อาหารเย็นมื้อนี้พิเศษอีกแล้ว ขวัญข้าวมองปลานิลสามรสและผัดผักคะน้าน้ำมันหอย มีข้าวสวยร้อนๆ อีกหนึ่งจานแล้วน้ำลายสอ เธอรู้ดีว่าอาหารสองอย่างนี้ใครเป็นคนทำ ทว่าคนทำกลับนำมาให้ตนและอยู่ร่วมลุ้นไม่ได้ ผัดผักน้ำมันหอยใส่กุ้งสด แม้ว่าผักจะสุกมากไปหน่อยแต่หน้าตาก็น่ากิน ส่วนปลานนิลสามรส เธอไม่คิดว่ากัลป์จะทอดปลาได้สวย หนังปลาคลุมเนื้อปลาสวยงาม ไม่เละ “กัลป์ตั้งใจทำเลยนะ ขวัญชิมเลย มันลุ้นอยู่” อดิสรที่ยกสำรับอาหารมาให้คนท้องเจ็ดเดือนรีบพูด ในมือถือโทรศัพท์เครื่องจิ๋วราคาไม่จิ๋ว เปิดเป็นวีดิโอคอลให้กัลป์ได้ยินและได้เห็นภาพขวัญข้าวกินอาหาร คนลุ้นไม่ได้มีแค่สองคน จักรภพกับนพดลก็พลอยลุ้นตามไปด้วย ขวัญข้าวตักเนื้อปลาสามรสขึ้นชิม ก่อนตักอีกครั้งเพื่อกินกับข้าว ยังไม่มีคำตอบของคนที่นั่งลุ้น เพราะเธอกินข้าวกับผัดผักคะน้าอีกหนึ่งคำ “เป็นไงวะ ขวัญว่าไงบ้าง” กัลป์ส่งเสียงถามผ่านวีดิโอคอล “ขวัญกำลังกินอยู่ ยังไม่ตอบเลย” อดิสรพลิกมือถือให้กัลป์เห็นขวัญข้าวกินข้าว แต่ก็รีบหมุนกลับมาตามเดิมเพราะเกรงว่าคนท้องจะเห็นหน้ากัลป์ อาการเหม็นขี้หน้ากัลป์อาจ
พยาบาทพิศวาส Chapter 131
Chapter 131 “อยากไปอยู่กับขวัญก็บอกมาเถอะ ไม่ต้องอ้างโน่นอ้างนี่หรอก”คนรู้ทันคือวชิราภรณ์ที่เวลานี้ไม่ลงโทษใดใดลูกชาย เพราะขวัญข้าวกำลังลงโทษกัลป์ เป็นการลงโทษที่หนักกว่าด้วย เห็นหน้าก็ไม่ได้ เข้าใกล้ยิ่งไม่ได้ เห็นหน้าทีไรวิ่งไปอาเจียนทุกครั้ง กรรมไม่แบของกัลป์ที่แท้ทรู “รายนั้นน่ะสมควรเป็นหมาเหงาหมาหงอย เป็นหมาอกแตกตายได้ยิ่งดี จะได้รู้สึกนึกบ้าง” คนพูดยังมีอารมณ์โกรธไม่หาย “แต่แค่นี้ก็มากแล้วนะคะ ทรมานใจและกายด้วย ทำอะไรก็ไม่ได้นอกจากแอบดู คอยมองอยู่ห่างๆ แต่เข้าใกล้ไม่ได้ และไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ขวัญจะหายแพ้หน้าพี่กัลป์ พูดถึงก็สงสารนะคะ” พรรณพฤกษาเห็นใจพี่ชายมาก แต่ก็ช่วยอะไรไม่ได้ เรื่องนี้ขึ้นอยู่กับขวัญข้าวคนเดียว่า จะหายเหม็นหน้ากัลป์เมื่อไหร่ “เหม็นขี้หน้าไปจนกว่าจะคลอดแหละดี จะได้เข็ดหลาบไม่ทำอย่างนี้อีก” คนเป็นแม่ยังไม่หายเคืองบุตรชาย แต่ก็ยอมรับว่าอีกใจก็เห็นใจและสงสารตามประสาแม่ “ไปหาขวัญกับพี่ช้างดีกว่าค่ะคุณพ่อ คุณแม่ กล้วยไม้ให้พี่มะนาวทำมะม่วงน้ำปลาหวานไปให้ขวัญด้วยค่ะ” สองสามีพยักหน้า ก่อนทั้งสามจ
พยาบาทพิศวาส Chapter 130
Chapter 130ตั้งแต่พรรณพฤกษากลับมาเป็นคนเดิม และได้รับรู้เรื่องเหลือเชื่อหลายอย่าง โดยเฉพาะเรื่องวิรงรอง คนรักของพี่ชาย สาวแสนดีซุกซ่อนความร้ายกาจไว้มากมาย รวมถึงเป็นคนจ้างวานคชาข่มเหงตน ที่แท้จริงแล้วเธอไม่ได้ถูกรุมโทรมดังเช่นเข้าใจ คชาจัดฉากว่าเธอโดนกระทำเช่นนั้น พรรณพฤกษาโดนคชาข่มขืนคนเดียว ย้อนกลับไปเมื่อหนึ่งเดือนก่อน หลังจากทั้งหมดพากันออกจากสวนลุงเฉิ่ม กัลป์ขับรถพาคชาไปส่งโรงพยาบาลเป็นอันดับแรก เนื่องจากคชาเสียเลือดมาก หายใจรวยริน แม้คชาเป็นคนทำร้ายน้องสาวตน ทว่าก็เป็นคนช่วยชีวิตพรรณพฤกษาจากชายใจชั่ว อีกทั้งเขาต้องการให้คชารับโทษจากทุกเรื่องที่ก่อไว้ การช่วยชีวิตคชาจึงเป็นเรื่องถูกต้อง คืนนั้นพูดได้ว่าเป็นวันอันเลวร้ายของบัวริน ขวัญข้าวถูกเข็นออกจากห้องผ่าตัดหลังจากแพทย์นำกระสุนออกจากตัวได้สำเร็จ การถูกยิงไม่ส่งผลกระทบต่อลูกในครรภ์ คล้อยหลังขวัญข้าวถูกพาเข้าไปในห้องดูอาการเพียงแค่ห้านาที บัวรินก็ต้องตกใจเมื่อรู้ว่า คชาถูกยิงและถูกนำตัวเข้าห้องผ่าตัดด่วน อาการคชาค่อนข้างหนัก เสียเลือดมากและหมดสติ แพทย์ใช้เวลาผ่าตัดนานร่วมสี่ชั่วโมง กว่าจะเสร็จเรียบร้อย
พยาบาทพิศวาส Chapter 129
Chapter 129 “กรี๊ด” ความตกใจเสียงปืน พรรณพฤกษากรีดร้อง ภาพความทรงจำตอนถูกจับตัวไปย้อนเข้ามาในหัว ราวกับว่าปลุกความทรงจำที่ถูกบางอย่างกดทับไว้ ความหวาดกลัวแน่นจิตใจ สายตาตื่นตระหนก คิดว่าตนเองถูกจับตัวไปที่ไหนสักแห่ง มือที่ห้อยอยู่จิกลงไปขาของคนที่แบกตนไว้ ทว่าเดชใส่กางเกงค่อนข้างหนา เขาจึงไม่เจ็บเท่าไหร่นัก เธอจึงเปลี่ยนมาทุบขาและลำตัวเดชแทน “ปล่อยนะ ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้ ปล่อยนะ” “แม่งเอ๊ย!” เดชสบถจากความเจ็บปนรำคาญ ในใจคิดว่าหากพาพรรณพฤกษาไปด้วยอาจเป็นตัวถ่วง การหลบหนีล่าช้า ไปตัวเดียวแม้ไม่มีตัวประกันน่าคล่องตัวกว่า เดชจึงโยนร่างตัวถ่วงลงไปบนพื้น ดีที่ว่าพื้นตรงนั้นไม่มีหิน เป็นเพียงพื้นดินเปียกชื้น เธอเจ็บแต่ไม่มาก คลำบั้นท้ายไปมา “คุณกล้วยไม้มาหาผม” คชาบอกพรรณพฤกษาที่เงยหน้ามองเจ้าของเสียง แสงไฟจากไฟฉายทำให้เธอมองเห็นหน้าคชา ทว่ากลับจำไม่ได้ว่าคือใคร แต่น่าแปลกใจที่เธอเชื่อใจชายคนนี้มากกว่าเดช พรรณพฤกษาจึงลุกขึ้นยืน ก้าวเท้าไปหาคชา “คุณกล้วยไม้ระวังครับ” เสียงคชาดังลั่น เมื่อเห็นเดชเล็งปืนมายังร่างสาว เขาก้าวเท้าวิ่งสุดชีวิต กอดพรรณพฤกษ
