แมนกัดฟันกรอด ก่อนจ้องมองหญิงสาวตรงหน้า อย่างสงสัย “ ยังไงพี่ก็ไม่เชื่อ ตาลไม่มีวี่แววเลย” “ ตาลพูดความจริง ตาลก็มารู้ตัวจริงๆ ตอนมาเจอพัช” “ พิสูจน์มาสิตาล ให้พี่พิสูจน์” “ อะไรของพี่แมน” ต้นตาล ทำหน้างง งวย “ ทำแบบนี้ไง” แมนกระชากไหล่ต้นตาลเข้ามาหาอย่างแรงก่อนระดมจูบอย่าง เร่าร้อน ต้นตาลชะงัก
“ หยุดนะพัช แล้วสงบอารมณ์ให้เย็นลงกว่านี้แล้วพี่จะเล่าให้ฟัง” พัชราอุดหู ก่อนตะเบ็งเสียง “ ไม่ พัชไม่ฟัง เมื่อกี้ก็โกหกจะโกหกอะไรอีกล่ะ ไม่อยากฟัง พัชว่าพี่ตาลกลับไปที่บ้านเถอะ วันนี้พัชอยากอยู่คนเดียว แล้วช่วงนี้ต่างคนต่างอยู่สักพักดีกว่าแล้วเรามาถามใจกันดีกว่าว่าเราคิดต่อกันยังไง” ต้นตาลชาไป
ห้างสรรพสินค้า ต้นน้ำรู้สึกประหลาดใจเมื่อหมอหนุ่มพาเธอมาห้างสรรพสินค้าสุดหรูใจกลางเมืองกรุงเทพฯ ชายหนุ่มตั้งหน้าตั้งตาขับรถจนไม่ได้เหลียวมามองสิ่งรอบข้าง “ นี่เราจะไปซื้ออะไรหรือเปล่าคะพี่หมอ” “ พี่อยากซื้อของเซอร์ไพรสญ่า ช่วงนี้พี่ปล่อยให้ญ่ารอพี่ตลอด พี่อยากตอบแทนญ่าบ้าง” ต้นน้ำฟังตอนแรก ปวดใ
“ ช่วงนี้เป็นช่วงระยะทำใจอ่ะพี่หมอ” ต้นตาลพูดนัยน์ตาเศร้า ต้นน้ำส่งสายตาแห่งความห่วงใยให้พี่สาวคนโต ก่อนจะเดินเข้ามานั่งข้างๆ นางพยาบาลสาวโอบกอดพี่สาวก่อนซบหน้าที่บ่าอย่างที่นายแพทย์หนุ่มเห็นว่าช่างน่ารัก “ พี่ตาล มีอะไรปรึกษาน้ำได้นะ น้ำอยู่ตรงนี้นะพี่” “ ยัยบ๊อง พี่ไม่ได้เป็นอะไร มันเป็นเรื่อ
“ พี่หมอ” กอหญ้าตกใจ “ พี่รู้ว่า ญ่ายังเรียนไม่จบแล้วญ่าก็อยากจะเรียนให้จบ พี่รอได้เราหมั้นกันก่อนก็ได้” “ ไม่ใช่ โถ พี่หมอ ญ่า..” กอหญ้าเริ่มน้ำตาคลอเมื่อรู้สึกว่าต้องบอกให้ชายหนุ่มที่ยืนตรงหน้ารู้กับสิ่งเลวร้ายที่เกิดขึ้นกับตน ระหว่างที่ทั้งสองกำลังตกอยู่ในภวังค์ของความอ
“ ยัยแม่มดตัวน้อย ฉันจะขาดใจตายเพราะเธอแล้ว” กริชชัยจูบไล่ที่ไหล่ขาวนวล กอหญ้าตัวสั่นระริก เมื่อชายหนุ่มอุ้มหญิงสาวแล้ววางลงที่เตียงกว้าง ตาสบตาระยะใกล้ๆ ก่อนที่กอหญ้าจะรู้สึกตัวจะลุกหนี “ จะไปไหน วันนี้ยังไงฉันต้องชำระความผิดของเธอ” “ ความผิดบ้าอะไรของคุณ” “ ก
สวนหลังบ้าน บ้านพิพัฒนพงค์ นายแพทย์หนุ่มใช้ไฟฉายเล็กๆที่ติดกับกุญแจ รถสอดส่องหาแหวนอย่างใจเย็น เวลาผ่านไปร่วมชั่วโมงก็ยังไม่สามารถหาแหวนเจอ เสียงฝีเท้าของคนทำให้นายแพทย์หนุ่มส่องไฟ ไปตามฝีเท้า “ พี่หมอ มาทำอะไรอยู่ตรงนี้ น้ำนึกว่ากลับไปแล้วเห็นแสงไฟเล็กๆ ก็เลยเดินมา แล้วยัยกอหญ้าล่ะคะ” “ พี่ไม่
“ บ้า นี่มันโรงพยาบาลนะคุณ หื่นให้มันรู้ที่รู้ทางหน่อย ได้เรียนมาหรือเปล่าสมบัติผู้ดีเนี่ย” “ เธอทำให้ฉันไม่ได้เรียนจำไม่ได้หรือไง ฉันถูกเฉดหัวไปเรียนเมืองนอกเพราะเธอ ฉะนั้นเธอนี่แหละต้องทนนิสัยห่ามๆ ของฉัน” กริชชัยจ้องตาเขม็ง กอหญ้าค้อนด้วยความหมั่นไส้ “เอะอะ คุณก็โทษฉันทุกที ฉันเบื่อทะเลาะกับค
“ขอเวลา สี่ห้าวันให้พ่อกับแม่ฮันนีมูนกันหน่อยนะ แล้วจะกลับไปรบกับลูกต่อ” อดิศวรหันกลับมาจับที่ไหล่ภรรยาสาวให้มาเผชิญหน้า ส่งสายตาหวานฉ่ำ “อะไรคะเนี่ย ลูกห้าแล้วนะ ยังจะหวานอีก” ยาริกายิ้มเขิน “หวานแบบนี้ตลอดไปครับ จะรักยิ่งๆ ขึ้นไปเชื่อไหมแยม แต่ตอนนี้ผมขอเบรคสักห้าวัน ฝากลูกไว้กับปู่ยา และทวดๆ ก่
ภายในห้องรับประทานอาหาร อดิศวรกำลังสอนให้ อ้น อัคราวัฒน์ ตักอาหารกินเอง ในขณะที่ยาริกากำลังป้อนข้าวให้อั๋น อัคราวุธยาริกาหันไปมองสามีที่กำลังสอนแฝดพี่อย่างใจเย็น “อ้น หัดทานข้าวเองครับ ตักแบบนี้พ่อตักให้ดู” อดิศวรสอนอย่างใจเย็น “โถ คุณศวร ลูกยังเล็กอยู่เลย แยมอยากป้อนข้าวลูก” “ผมอยากให้ลูกช่วยต
สามปีต่อมา ยาริกามองภาพพ่อและลูกๆ ที่วิ่งเล่นกันที่สนามอย่างมีความสุข นึกย้อนไปเมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมา งานแต่งงานของเธอกับอดิศวรจัดอย่างยิ่งใหญ่ โดยมีลูกแฝด ทั้งสอง อ้น และ อั๋น อัคราวัฒน์ และ อัคราวุธ กรณ์วิภาคและตอนนี้เธอกำลังตั้งครรภ์อ่อนๆ อีกหกสัปดาห์ จำได้ว่าหลังจากอดิศวรรู้ก็รีบจัดงานแต่งงาน แบ
“แยมแน่ใจนะว่าจะไม่อันตรายกับลูก ศวรกลัวว่า..” อดิศวรจ้องมองตาภรรยาสาว ถามย้ำเพื่อความแน่ใจ ยาริกาพยักหน้าเบาๆ ยิ้มเขิน พร้อมกับกอดชายหนุ่มกระชับ “ก็อย่ารุนแรงสิคะคุณพ่อ ทำเบาๆ หมอก็ไม่ห้ามหรอกค่ะ นอกจากจะหกอาทิตย์ก่อนคลอดหรือเปล่า แยมไม่แน่ใจ” ยาริกาใช้เล็บกรีดเบาๆ ที่หน้าอก “คุณเรียกผมว่า “คุณพ่อ
ยาริกาน้ำตาไหลตลอด ด้วยความตกใจ ซึ้งใจ ตื่นเต้น มีความสุข ไม่รู้ความรู้สึกไหนมาก่อนแต่มันผสมปนเปกันไปหมด หญิงสาวพยักหน้าๆ ยกมือปิดปาก รับดอกไม้แล้วสวมกอด ท่ามกลางเสียงเชียร์จากเพื่อนๆ ร่วมรุ่น และอีกหลายชั่วโมงต่อจากนั้น มิตติ้งร่วมรุ่นท่ามกลางทะเลแสนสวย และเพื่อนสนิท ทำให้ปาร์ตี้เต็มไปด้วยความสนุกส
สามวันผ่านไป หลังจากประชุมผู้แทนประกอบการโรงแรมที่มิลานสามวัน ยาริกาเพิ่งเห็นมาดบอสของอดิศวรเป็นครั้งแรกเวลาเค้าจริงจังกับการทำงานทำให้เค้าดูมีเสน่ห์ หญิงสาวมองสามีอย่างภาคภูมิใจ ตลอดสามวันที่มีนัดตลอดทั้งวัน ตารางแน่นมากๆ ทำให้แทบจะไม่มีส่วนตัวกันเลย วันนี้ยาริกามีความหวังว่าคงได้ไปเดินเล่นในเมือง
ยาริกาตกใจแทบสิ้นสติ เมื่ออดิศวรทรุดตัวลงไปนั่งกับพื้น แถมจับมือเธอไว้แน่น ยาริกาพยายามบิดมือหนีพร้อมหันไปซ้ายขวาว่ามีใครมองอยู่ไหม มีคนมองอยู่สองสามคน หญิงสาวใบหน้าร้อนด้วยความอายรีบกระตุกมือหนี แต่ชายหนุ่มจับไว้จนแน่น “นี่ คุณศวร ทำบ้าอะไร คุกเข่าทำไม...บ้าหรือเปล่า” ยาริกากัดฟันพูดเบาๆ “แยม ..
ระหว่างขับรถกลับบ้าน ยาริกาเงียบมาตลอดทาง พอๆ กับอดิศวร ก็เงียบเช่นเดียวกัน ตั้งแต่รถออกจากโรงพยาบาล เมื่อรถเลี้ยวเข้าสู่บ้าน เมื่อรถจอดนิ่งสนิทที่โรงจอดรถ อดิศวรนั่งรวบรวมสมาธิก่อนพูดกับภรรยาสาวอย่างใจเย็น “สรุป ยังไงคุณก็จะไปประชุมกับคุณกริชที่อิตาลีแน่ๆ ไม่เปลี่ยนใจ รู้ไหมการเดินทางไกลอาจเป็นอัน
ท่านผู้หญิงแพรวมองดูหลานสะใภ้กับหลานชาย สายตาเต็มไปด้วยความสุข คิดวาดฝันว่าอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า หลานคนเล็กของตระกูลจะลืมตาดูโลก แค่นี้ท่านก็ยิ้มออกแล้ว ถึงแม้จะมีอาการเจ็บไข้อย่างผู้ป่วยสูงอายุ พอนึกถึงหลานที่จะเกิดขึ้นมาทำให้ท่านผู้หญิงไม่ยอมแพ้กับโรคภัย หมั่นไปหาหมอและกินยาตามที่หมอสั่งทุกประการ