ยาริการู้สึกเหมือนมีอะไรมารบกวน เวลานอน มือของชายหนุ่มที่ลูบไล้ที่หน้าอก อย่างเรียกร้องโหยหา ทำเอายาริกาเผลอครางเบาๆ “คุณศวร แยมง่วง” “ก็นอนไปสิ” “เอามือคุณไปห่างๆ สิ” ยาริกาพูดขณะที่ยังหลับตา “คุณอยากเซ็กซี่ และน่ารักทำไม ผมก็อยากรักคุณอีก อย่าลืมนะว่าติดค้างผมไว้เกือบสองเดือนนะ แค่นี้ยังน้อยไป
“ลูกเป็นหลักประกันว่าเราสองคนจะไม่ขาดจากกัน จะช่วยดูแลสิ่งที่เราร่วมกันสร้างมันขึ้นมา” “แต่เขาไม่ได้เกิดจากความรัก และความต้องการของคุณจริงๆ คุณแค่ต้องการเอาชนะฉัน” ยาริกาขัดขึ้นน้ำตาไหลเมื่อภาพเก่าๆ ไหลย้อนเข้ามาราวกับละคร “ใครบอกคุณว่า เขาไม่ได้เกิดจากความรักความต้องการของผม ผมตั้งใจทุกครั้งตอนม
บ้านสวนของยาริกา อดิศวร เข้าไปในบ้านพร้อมยาริกา และหลานๆ ทั้งแม่และยาย ทำหน้างง เพราะยาริกาไม่ค่อยพาเพื่อนผู้ชายเข้าบ้าน ทั้งแม่และยายจึงพิจารณาอย่างละเอียด “เออ นี่เพื่อนแยมค่ะแม่” ยาริกาแนะนำ “เมื่อก่อนผมเป็นเพื่อนครับ แต่ตอนนี้เป็นแฟน” อดิศวรกล่าวแย้ง ก่อนจะนิ่วหน้า เมื่อถูกหญิงสาวใช้เล็บจิก
ผับย่านทองหล่อ ลิลลี่ ยกมาตินี่วอคก้าขึ้นดื่มรวดเดียว นางแบบสาวในชุดลูกไม้สีดำ สุดเซ็กซี่ กำลังหงุดหงิด เพราะไม่ได้ของที่ต้องการ เบบี๋ บัณทิตา เดินมาสมทบพร้อมกระซิบบอก “ไอ้เสี่ยชัยชนะมันไปส่งของที่ฮ่องกง มันไม่อยู่ แต่ไอ้บ๋อยนั่นบอกว่ามีลูกพี่อีกคนที่จะหายาให้ได้ชื่อ แมน แต่ต้องไปที่ผับนี้” เบบี๋ส
พิพัฒนพงค์ กอหญ้านั่งมองนาฬิกา เกือบสองทุ่มแล้วกริชชัยยังไม่มีวี่แววจะกลับบ้าน หลายเดือนมานี้แทบจะไม่ค่อยได้เจอและพูดคุยกันเหมือนก่อน อาจเป็นเพราะช่วงนี้ที่บริษัทมีโปรเจคใหญ่ที่ร่วมกับกรณ์วิภาคทำให้ชายหนุ่มทำงานเกือบทุกวันบางครั้งก็เอางานมาทำที่บ้าน เขากลับบ้านมาเธอก็นอนแล้ว กอหญ้านั่งดูข่าวพลางชะเ
ในห้องน้ำ สปอร์ตคลับชื่อดัง กริชชัยเปิดกระเป๋าที่วางไว้ด้านนอก ในขณะที่เอกชัยเพื่อนนักเรียนจากอังกฤษมองท่าทางเพื่อนสนิท คิ้วขมวดอย่างสงสัย “หาไรวะกริช” “เสื้อ เสื้อที่เมียซื้อให้ วางไว้ตรงนี้หายไปไหนวะ” กริชชัยเทกระเป๋ากีฬา ใบหน้าเคร่งเครียด “เห้ยมือถือก็หายไปด้วย” กริชชัยโวยวาย กว่าครึ่งชั่วโมง
บ้านพิพัฒนพงค์ กริชชัยกลับจากสปอร์ตคลับ ในใจก็ยังกังวลเรื่องเสื้อและมือถือที่หายไป กลับเข้ามาบ้านตอนบ่าย ตั้งใจว่าจะพาภรรยาไปทานอาหารนอกบ้าน เมื่อกลับเข้ามาในบ้าน ไม่มีวี่แววภรรยาสาว นางพยาบาลที่จ้างมาเป็นพิเศษก็หายไปด้วยเมื่อสอบถามแจ่มสาวใช้คนสนิท ก็ไม่รู้เรื่อง กริชชัยยกโทรศัพท์ที่บ้านโทรหาภรรยาส
ร้านอาหารริมระเบียง ร้านอาหารฝรั่งที่มีบรรยากาศเหมือนสวิสเซอร์แลนด์จนได้ขนานนามว่าสวิสเมืองไทย บรรยากาศบนตึกสูง ที่มองเห็นกรุงเทพฯ สามร้อยหกสิบองศา ร้านจัดเหมือนยกสวิสเซอร์แลนด์มาอยู่ในเมืองไทย ทำเอากอหญ้าตื่นตาตื่นใจ มองไปที่รอบๆ ห้อง มีเพียงไม่ถึงสิบห้าโต๊ะจัดห่างๆ กันออกไป แนวเป็นส่วนตัวมาก ๆ โดย
“ขอเวลา สี่ห้าวันให้พ่อกับแม่ฮันนีมูนกันหน่อยนะ แล้วจะกลับไปรบกับลูกต่อ” อดิศวรหันกลับมาจับที่ไหล่ภรรยาสาวให้มาเผชิญหน้า ส่งสายตาหวานฉ่ำ “อะไรคะเนี่ย ลูกห้าแล้วนะ ยังจะหวานอีก” ยาริกายิ้มเขิน “หวานแบบนี้ตลอดไปครับ จะรักยิ่งๆ ขึ้นไปเชื่อไหมแยม แต่ตอนนี้ผมขอเบรคสักห้าวัน ฝากลูกไว้กับปู่ยา และทวดๆ ก่
ภายในห้องรับประทานอาหาร อดิศวรกำลังสอนให้ อ้น อัคราวัฒน์ ตักอาหารกินเอง ในขณะที่ยาริกากำลังป้อนข้าวให้อั๋น อัคราวุธยาริกาหันไปมองสามีที่กำลังสอนแฝดพี่อย่างใจเย็น “อ้น หัดทานข้าวเองครับ ตักแบบนี้พ่อตักให้ดู” อดิศวรสอนอย่างใจเย็น “โถ คุณศวร ลูกยังเล็กอยู่เลย แยมอยากป้อนข้าวลูก” “ผมอยากให้ลูกช่วยต
สามปีต่อมา ยาริกามองภาพพ่อและลูกๆ ที่วิ่งเล่นกันที่สนามอย่างมีความสุข นึกย้อนไปเมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมา งานแต่งงานของเธอกับอดิศวรจัดอย่างยิ่งใหญ่ โดยมีลูกแฝด ทั้งสอง อ้น และ อั๋น อัคราวัฒน์ และ อัคราวุธ กรณ์วิภาคและตอนนี้เธอกำลังตั้งครรภ์อ่อนๆ อีกหกสัปดาห์ จำได้ว่าหลังจากอดิศวรรู้ก็รีบจัดงานแต่งงาน แบ
“แยมแน่ใจนะว่าจะไม่อันตรายกับลูก ศวรกลัวว่า..” อดิศวรจ้องมองตาภรรยาสาว ถามย้ำเพื่อความแน่ใจ ยาริกาพยักหน้าเบาๆ ยิ้มเขิน พร้อมกับกอดชายหนุ่มกระชับ “ก็อย่ารุนแรงสิคะคุณพ่อ ทำเบาๆ หมอก็ไม่ห้ามหรอกค่ะ นอกจากจะหกอาทิตย์ก่อนคลอดหรือเปล่า แยมไม่แน่ใจ” ยาริกาใช้เล็บกรีดเบาๆ ที่หน้าอก “คุณเรียกผมว่า “คุณพ่อ
ยาริกาน้ำตาไหลตลอด ด้วยความตกใจ ซึ้งใจ ตื่นเต้น มีความสุข ไม่รู้ความรู้สึกไหนมาก่อนแต่มันผสมปนเปกันไปหมด หญิงสาวพยักหน้าๆ ยกมือปิดปาก รับดอกไม้แล้วสวมกอด ท่ามกลางเสียงเชียร์จากเพื่อนๆ ร่วมรุ่น และอีกหลายชั่วโมงต่อจากนั้น มิตติ้งร่วมรุ่นท่ามกลางทะเลแสนสวย และเพื่อนสนิท ทำให้ปาร์ตี้เต็มไปด้วยความสนุกส
สามวันผ่านไป หลังจากประชุมผู้แทนประกอบการโรงแรมที่มิลานสามวัน ยาริกาเพิ่งเห็นมาดบอสของอดิศวรเป็นครั้งแรกเวลาเค้าจริงจังกับการทำงานทำให้เค้าดูมีเสน่ห์ หญิงสาวมองสามีอย่างภาคภูมิใจ ตลอดสามวันที่มีนัดตลอดทั้งวัน ตารางแน่นมากๆ ทำให้แทบจะไม่มีส่วนตัวกันเลย วันนี้ยาริกามีความหวังว่าคงได้ไปเดินเล่นในเมือง
ยาริกาตกใจแทบสิ้นสติ เมื่ออดิศวรทรุดตัวลงไปนั่งกับพื้น แถมจับมือเธอไว้แน่น ยาริกาพยายามบิดมือหนีพร้อมหันไปซ้ายขวาว่ามีใครมองอยู่ไหม มีคนมองอยู่สองสามคน หญิงสาวใบหน้าร้อนด้วยความอายรีบกระตุกมือหนี แต่ชายหนุ่มจับไว้จนแน่น “นี่ คุณศวร ทำบ้าอะไร คุกเข่าทำไม...บ้าหรือเปล่า” ยาริกากัดฟันพูดเบาๆ “แยม ..
ระหว่างขับรถกลับบ้าน ยาริกาเงียบมาตลอดทาง พอๆ กับอดิศวร ก็เงียบเช่นเดียวกัน ตั้งแต่รถออกจากโรงพยาบาล เมื่อรถเลี้ยวเข้าสู่บ้าน เมื่อรถจอดนิ่งสนิทที่โรงจอดรถ อดิศวรนั่งรวบรวมสมาธิก่อนพูดกับภรรยาสาวอย่างใจเย็น “สรุป ยังไงคุณก็จะไปประชุมกับคุณกริชที่อิตาลีแน่ๆ ไม่เปลี่ยนใจ รู้ไหมการเดินทางไกลอาจเป็นอัน
ท่านผู้หญิงแพรวมองดูหลานสะใภ้กับหลานชาย สายตาเต็มไปด้วยความสุข คิดวาดฝันว่าอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า หลานคนเล็กของตระกูลจะลืมตาดูโลก แค่นี้ท่านก็ยิ้มออกแล้ว ถึงแม้จะมีอาการเจ็บไข้อย่างผู้ป่วยสูงอายุ พอนึกถึงหลานที่จะเกิดขึ้นมาทำให้ท่านผู้หญิงไม่ยอมแพ้กับโรคภัย หมั่นไปหาหมอและกินยาตามที่หมอสั่งทุกประการ