LOGINShare
แพ้ราบคาบ ยอม
Last Updated:
2024-11-27 08:35:58จอมทัพมองแฟ้มใบเสนองานตรงหน้าแล้วมองคนที่ถือเอกสารมาส่ง
“ผู้จัดการเค้าว่าไหม ใส่ชุดอะไรมาทำงาน “ คนถูกดุ พยักหน้าทันที
เธอโดนดุเรื่องเครื่องแต่งกายอีกแล้ว น้ำวุ้นบ่นในใจ
“ว่าค่ะ แต่วุ้นขอถามได้ไหมคะ ทำไมพี่ผู้ชายใส่ยีนส์ได้ละคะ แล้วทำไมวุ้นถึงใส่ไม่ได้ “
“ไม่ชอบชุดที่ซื้อให้หรอไงเรา “ เค้าย้อนถาม
“ชอบค่ะ แต่มันระวังยาก เวลาเข้าโรงงานกลัวเปื้อน เวลานั่งก็ต้องคอยระวังไม่ให้โป๊ด้วย “
“แต่มันสุภาพ เวลาเจอผู้ใหญ่ เวลาไปเจอลูกค้า ดีกว่าใส่ยีนส์เสื้อเชิ้ตแบบน
Related chapters
ป่วนหัวใจยัยเลขา (คุณค่าของความรัก) หัวใจของพี่
ซีรีย์ฝรั่งเปิดเอาไว้เพื่อไม่ให้ในห้องมันเงียบเกินไป แต่คนในห้อง กำลังนั่งสบตากันอยู่ที่ริมระเบียงด้านหลังห้อง“อย่าเมานะคะ ปัดเป็นห่วง เวลากลับบ้าน “ ภัทรกรยิ้มกว้างแล้วดึงเธอมานั่งตักของเค้า กลิ่นหอมละมุนจากตัวเธอทำให้เค้าต้องการเธอมากเหลือเกิน“ถ้าพี่กลับไม่ไหวละครับ ปัดจะให้พี่ค้างไหม “ คนเจ้าเล่ห์ถามออกมา แล้วจูบที่หัวไหล่ขาวเบาๆ“พี่กร งอแงหรอคะ “ ภัทรกรส่ายหน้า “พี่ไม่ได้งอแง แต่รอปัดมานานแสนนาน “ปากหนาจูบริมฝีปากบางที่ยั่วยวน อยู่ตรงหน้า หัวใจของเธอสั่นระรัว มือบางลูบแก้มของเค้าแล้วกระซิบที่ข้างหู”พี่กร พร้อมจะเป็นของปัดหรือยังคะ “ คนถูกถามแทบไม่เชื่อสิ่งที่ได้ยิน แต่เธอกลับทำให้เห็นว่า เ
Last Updated : 2024-11-27ป่วนหัวใจยัยเลขา (คุณค่าของความรัก) คำนินทา
รถพอร์ชขับเข้ามาจอดตรงหน้าหอหญิงเกือบสี่ทุ่มแล้ว คนข้างล่างหอยังนั่งคุยกันอยู่หลายคน จึงหันมามองรถหรูคันคุ้นตาที่จอดสงบนิ่งคนบนรถทำตัวชะงักเมื่อเห็นว่ามีคนจำนวนไม่น้อย ให้ความสนใจว่าใครจะเป็นคนลงจากรถไป“กลัวหรอ ถึงไม่กล้าลง “ คำถามของคนที่นั่งอยู่หลังพวงมาลัย ทำให้เธอไม่กล้าตอบ แต่ยกมือไหว้แล้วรวบของลงจากรถไปทันทีรถสีดำยังคงจอดนิ่งอยู่ตรงนั้นไม่ขยับเขยื้อน ปล่อยให้เธอเดินกลับขึ้นห้องพักไปก่อน แล้วจึงขับออกไป น้ำวุ้นถอนหายใจออกมา เพราะสายตาคนที่มองอยู่ มองอย่างไม่เป็นมิตรเลยวันนี้วันหยุด เป็นเสาร์แรกที่เธอได้หยุดงาน แสงแดดตอนเช้าส่องเข้ามาในห้อง พร้อมกับงานบ้านหลายอย่างรออยู่ สัปดาห์นี้ เธอจะสวยไปทำงานทุกวันเลย คอยดูแล้วกัน อยากจะบ่นนัก เรื่องเสื้อผ้าตระกร้าเสื้อผ้าถูกหยิบลงไปซักที่เครื่องซักผ้าข้าง
Last Updated : 2024-11-28ป่วนหัวใจยัยเลขา (คุณค่าของความรัก) แค่อยากอยู่ใกล้
รถราคาแพง ขับเข้าไปตามทางดินสีน้ำตาลแดงฝุ่นปลิวกระจายไปทั่ว สองข้างทางมีต้นไม้ต้นใหญ่ขึ้นเต็มไปหมด“นาย น่ากลัวนะเนี่ย “ จอมทัพหัวเราะออกมา แล้วจอดตรงจุดหมายปลายทาง บ้านไม้หลังเล็กแบบน้อกดาวน์อยู่ในป่าใหญ่ห่างไกลผู้คน“มาเถอะ บ้านฉันเอง “ โทรศัพท์มือถือเครื่องเก่า ถูกนำออกจากกระเป๋ามาใส่ที่กระเป๋าเสื้อแทน แล้วกระเป๋าใบสวยก็ถูกทิ้งเอาไว้ในรถกล่องโฟมท้ายรถถูกนำออกมา พร้อมกับที่เจ้าของบ้าน เปิดประตูหน้าบ้าน เพื่อขับไล่กลิ่นอับ หลังจากที่บ้านปิดเอาไว้นานเสียงนกร้องมาจากที่ไกลๆ เธอชอบบรรยากาศแบบนี้ที่สุด สงบ ร่มรื่น และดูเป็นการพักผ่อนที่ดีเหลือเกินเก้าอี้หวายทรงครึ่งวงกลมถูกลากออกจ
Last Updated : 2024-11-28ป่วนหัวใจยัยเลขา (คุณค่าของความรัก) หัวใจเดียวกัน
โทรศัพท์สั่นครืดๆทำให้คนที่หลับสนิทตื่นขึ้นมา มองเบอร์ที่โทรเข้ามาแต่เช้า“ครับ พ่อ “ เสียงลูกชายตอบกลับไป แล้วมองดูคนข้างๆที่ซบอกตัวเองหลับสนิทอยู่ ค่อยๆเอาผ้าขึ้นมาคลุมหน้าตัวเองช้าๆ“เมื่อคืนนอนข้างนอกครับ คืนนี้ก็น่าจะไม่กลับ กรจะกลับวันอาทิตย์ดึกๆเลยครับ “ ผู้ชายรายงาน พร้อมกับบอกคนข้างๆด้วยว่า เค้าจะกลับวันไหนไม่รู้ว่าท่านประธานพูดอะไร เพราะมีแต่เสียงหัวเราะของเค้าเพียงอย่างเดียว ก่อนจะวางโทรศัพท์ลงที่ข้างเตียงแล้วคว้าตัวเธอเอาไว้“หนีพี่หรอ จับไว้ก่อน “ เค้าจับตัวเธอเอาไว้ แล้วดึงผ้าห่มออกจากตัว เผยให้เห็นผิวขาวบางแดงเป็นจ้ำตามร่างกาย ด้วยปากของเค้า รอยจูบคิสก์มาร์กที่เค้าประทับรอยเมื่อคืน เห็นได้ชัดเจน“พี่จูบเยอะขนาดนี้เลยหรอ “ ชายหนุ่มดันตัวเธอให้นอนลงเพื่อดูรอยแดงที่เค้
Last Updated : 2024-11-29ป่วนหัวใจยัยเลขา (คุณค่าของความรัก) อ่อนแอก็แพ้พ่าย
หัวใจของคนโตกว่าสั่นระรัว เมื่อสัมผัสจากริมฝีปากนุ่มแนบชิดกับริมฝีปากของตัวเอง เธออ้อนเค้า และเธอกำลังอ่อนไหว ถ้าเค้าไม่แข็งตั้งแต่ตอนนี้ คนอ่อนประสบการณ์กว่าคงคิดว่าเค้าฉวยโอกาสกับเธอ“เป็นอะไร หันมาคุยกันสิ “ เค้าถามเธอ แล้วพลิกตัวเธอให้หันมา ร่างบอบบางที่อยู่บนที่นอน หันมาสบตากับเค้ามือของเค้าประคองแก้มของเธอเอาไว้ แล้วมองด้วยแววตาอ่อนโยนเหลือเกิน“นาย วุ้นขอโทษนะคะ “ เธอบอกทั้งที่น้ำตาคลอเบ้า เธออ่อนไหวมากเกินไปจอมทัพใช้นิ้วโป้งสัมผัสที่แก้มของเธอลูบไล้แผ่วเบา“อ้อนฉันได้คนเดียวนะ อย่าไปทำแบบนี้กับใคร”เค้าปรามเธอ“ไม่เคยมีใครทำแบบนี้กับวุ้นมาก่อน นายอย่าโกรธนะคะ “ เธอบอกขอโทษอีกครั้ง จอมทัพลูบที่ผมเธอเบาๆ
Last Updated : 2024-11-29ป่วนหัวใจยัยเลขา (คุณค่าของความรัก) หวานยิ่งกว่าหวาน
หลานสาวคนสวย ทรุดนั่งลงที่พื้น ก่อนจะกราบลงที่ตักของผู้สูงวัยตรงหน้า คุณยายรับมือของหลานสาวมาจับเอาไว้ ก่อนจะถามด้วยความตกใจ“เป็นอะไร มากราบยายแบบนี้ “ หลานสาวก้มลงกราบคุณลุงคุณป้า ที่เคารพรักประหนึ่งพ่อแม่แท้ๆแล้วทำหน้าจ๋อยใส่“ปัด อยากแต่งงานกับพี่กรค่ะ ถ้าปัดขอพี่กรแต่งงาน คุณยายจะขัดข้องอะไรไหมคะ “คนฟังทั้งหมดหัวเราะออกมาด้วยความดีใจ ทุกคนในห้องนี้ ลุ้นยิ่งกว่าลุ้น ว่าพ่อกร จะคว้าหัวใจหลานสาวของบ้านไปได้ไหมผู้เป็นยายจับคางหลานสาวมามองด้วยความเอ็นดู หลานสาวของท่าน เป็นเด็กดีมาตลอด ไม่เคยทำอะไรให้ท่านต้องขุ่นเคืองใจแม้แต่น้อย มาวันนี้ หลานคิดมาดีแล้วถึงได้ถาม“แน่ใจแล้วใช่ไหม ถึงมาขออนุญาตแบบนี้ “ คุณลุงถามขึ้นมา
Last Updated : 2024-11-30ป่วนหัวใจยัยเลขา (คุณค่าของความรัก) เหมาะสม
จอมทัพพาเด็กมาส่งที่หอพักในช่วงค่ำมากแล้ว คนในหอพัก พากันโผล่หน้าออกมามองว่ารถใครขับเข้ามาจอด ในวันหยุดแบบนี้ เป็นวันพักผ่อนของหลายๆคน ลูกน้องชายหญิงที่กำลังนั่งคุยกันตรงลานว่างข้างหอ มองด้วยความสนใจ ที่นายมาส่งพนักงานสาวในช่วงเวลานี้ ถุงขนมถุงใหญ่ พร้อมกับเครื่องดื่มที่ซื้อไปทานด้วยกันถูกยัดใส่มือลงมาจากรถ พร้อมกับคำลาที่แสนอบอุ่น “นอนพักผ่อนนะ เด็กดื้อ พรุ่งนี้ฉันไม่มา แต่จะโทรมาหา” เธอยิ้มแล้วเดินกลับขึ้นห้องตัวเองไป ท่ามกลางสายตาของใครหลายคนที่อยากรู้อยากเห็นเต็มที่ น้ำวุ้นวางของที่ถือขึ้นมาลงกับโต๊ะแล้วนอนลงบนที่นอนด้วยความเหนื่อ
Last Updated : 2024-11-30ป่วนหัวใจยัยเลขา (คุณค่าของความรัก) เด็กดื้อของนาย
จูบละเมียดละไมอ่อนโยนด้วยริมฝีปากหนานุ่ม ขบเม้มไปที่ริมฝีปากบางมือที่วาง ประคองคอของคนตัวเล็กเอาไว้ กว่าจะถอนจูบออกให้หายใจ ก็ใช้เวลานาน ปากบางบวมเจ่อเพราะสัมผัสของเค้า “อ้อนเก่ง ยั่วเก่ง จนฉันตบะแตก มาเสียคนเพราะเด็ก “ เค้าบอกยิ้มๆแล้วกอดเธอเอาไว้ “ฉันจะทำยังไงกับเธอดีน้ำวุ้น จะทำยังไงดี “ เสียงบ่นพึมพำไม่ยอมปล่อยเธอให้ห่างจากตัวของเค้า เสียงประตูหน้าห้องดังขึ้น จอมทัพหันหลังกลับไปที่ประตูแล้วมองลูกน้องคนสนิท ที่นำแฟ้มเอกสารมาส่งให้ แต่ผู้เป็นนาย กลับเปิดประตูเพียงนิดเดียว ไม่ยอมให้ใครเข้ามา “กลับเถอะ เดี๋ยวฉันก็จะกลับแล้ว “ นายสั่งเลขาออกมาแล้วปิดประตูทันที
Last Updated : 2024-12-01
Latest chapter
ป่วนหัวใจยัยเลขา (คุณค่าของความรัก) ร้ายกว่าใครก็คนชื่อน้ำวุ้น
ประชาสัมพันธ์สาวสวย เดินนำทางลูกค้าที่ห้อยป้ายผู้มาติดต่อ ขึ้นไปข้างบนในช่วงสายของวัน ท่ามกลางความสนใจของพนักงาน เพราะทุกคนที่มา เป็นชายหนุ่มน่าตาทุกคน“โอ้โห ลูกค้ารอบนี้ เป็นพวกนายแบบหรือไงวะ ขาวจัวะยังกะไม่เคนโดนแดด ผมเรียบกริบเดินผ่านห้องชาวเวอร์ยังไม่กระดิกเลยวะ “ ลุงช่างพูดขึ้นมา แทนใจใครหลายคน“นั่นดิลุง ผมนะ ขนาดทำงานในโรงงานตั้งแต่แสงแดดยังไม่จ้า เลิกงานก็ฟ้ามืดแล้ว ยังดำเป็นกล้วยไหม้เลย “ ช่างหนุ่มบ่นออกมา เพราะเทรนด์ขาวตี๋ในโรงงาน ยังเป็นที่นิยม“เอาเถอะ ตัวดำใจดีก็หาแฟนได้ ตัวขาวใจร้ายนิสัยไม่ดี ไม่มีใครชอบหรอก “ วิศวะกรสาวบอกระหว่างที่เงยหน้าขึ้นมาจากกองเหล็กที่กำลังตัดชิ้นงานอยู่“พูดได้จ้า เจ๊ได้ของดีเกรดเอพรีเมี่ยมไปแล้ว พูดได้หมด “ รุ่นน้องแซวออกมา อย่างคะนองปาก แต่คนฟังกลับนิ่งเงียบและลุกขึ้นยืน
ป่วนหัวใจยัยเลขา (คุณค่าของความรัก) ทางเดินยังยาวไกล
คนงานในไร่มองดูนายน้อยพาสาวขี่รถมอเตอร์ไซค์คันใหญ่ ขับชมดูพื้นที่อาณาเขตกว้างสุดลูกหูลูกตา หญิงสาวตัวเล็กที่สูงเพียงไหล่ของนาย เดินเคียงข้างจับมือกันไป ใครต่อใครที่อยู่มานานนับสิบปี เพิ่งจะมีโอกาสได้เห็นภาพแบบนี้ ก็คราวนี้“คิดว่าชาตินี้นายน้อยจะอยู่เป็นโสดตลอดชีวิตเสียแล้ว “ คนขับรถวัยกว่าหกสิบปีมองนายด้วยรอยยิ้ม นายน้อยดุทั้งหน้าทั้งตา จะมีใครกล้าดื้อกับนายคงไม่มีเสียงร้องวี้ดตกใจดังขึ้น เพราะคนตัวโตอุ้มตัวคนข้างๆมากอดเอาไว้ เสียงร้องเพราะความตกใจ ปนกับเสียงหัวเราะของคนที่แกล้ง ทำให้คนที่กำลังทำงานอยู่ไม่ไกลนัก ต้องชำเลืองมองกันเป็นแถว“แกล้งวุ้นหรอคะ วุ้นกลัวนะ “ เธอมองหน้าเค้าในระยะประชิด แก้มบางแดงขึ้นมา เพราะความสนิทสนมแนบชิด ท่ามกลางบรรยากาศไร่ข้าวโพดตอนนี้ แขนแกร่งกอดรัดตัวเธอเอาไว้แน่นมื
ป่วนหัวใจยัยเลขา (คุณค่าของความรัก) ชัดกว่านี้ไม่มีอีกแล้วนะ
รถกะบะคันใหญ่ขับเข้ามาภายในไร่ฝุ่นตลบ ท่ามกลางแสงแดดที่กำลังจะลับไป บ้านปีกไม้ หลังใหญ่ที่อยู่ด้านในตั้งตะหง่านภายในไร่ข้าวโพดสุดลูกหูลูกตาแสงไฟในบ้านส่องสว่างทำให้รู้ว่ามีคนอยู่บ้านใน หญิงวัยกลางคนยืนมองคนที่กำลังจอดรถด้วยความดีใจ“นายน้อย “ เสียงเรียกทักทายดังออกมาจากปากหญิงแม่บ้าน ที่กำลังรอนายน้อยด้วยความดีใจเช่นทุกที“ป้า” นายตอบกลับด้วยความอ่อนโยน แล้วมองไปที่คนตัวเล็กที่กำลังจะลงมาจากรถ“มาทานข้าวพร้อมท่านเลยค่ะ ท่านกำลังจะนั่งโต๊ะ “ แม่บ้านบอกพร้อมกับมองคนที่นายพามาด้วย&
ป่วนหัวใจยัยเลขา (คุณค่าของความรัก) ยิ้มอะไร
ประตูเปิดออกตามเวลาเลิกงาน เหมือนเช่นทุกวัน นายหน้าดุ ที่ปกติก็ดูดุอยู่แล้ว ยิ่งดุหนักไปอีก เมื่อเห็น เด็กฝึกงานอายุรุ่นราวคราวเดียวกับแฟน กำลังมองแฟนตาละห้อยอยู่ เสียงเด็กที่ถามออกมา สุภาพ ไม่ได้ดูปีนเกลียว แต่มันขัดหูขัดตา“พี่วุ้นพักอยู่ในโรงงานหรือเปล่าครับ “คำถามธรรมดา แต่มีนัยยะสำคัญ หากบอกว่า พักในโรงงาน จะรู้ได้ทันทีว่าโสด เพราะหอพักของโรงงาน เป็นหอพักเฉพาะคนโสดเท่านั้น ถ้ามีแฟนหรือมีครอบครัว ต้องย้ายออก และน้ำวุ้นก็ย้ายออกไปตั้งนานแล้ว“งานโมเดลใหม่เรียบร้อยไหม “นายถามลูกน้องในห้อง ส่งผลให้เด็กฝึกงาน ขยับตัวหล
ป่วนหัวใจยัยเลขา (คุณค่าของความรัก) โปรโมชั่นหรือเปล่าคะ
เสื้อผ้าชุดทำงานถูกถอดออกทันทีที่ประตูห้องปิดสนิท จอมทัพพร้อมมาก ที่จะจัดการเด็กขี้ยั่วคนนี้ ร่างกายบอบบางซูบผมลง จนหน้าท้องแบนราบ เผยให้เห็นบิกินี่ตัวจิ๋ว น้ำวุ้นถูกอุ้มจนตัวลอยมาที่โซฟา พร้อมกับร่างกายแข็งแรงเบียดตัวแนบชิด “กี่วันมาแล้ว ที่พี่ไม่ได้ฟัดวุ้น “ เค้าอ้อนเธอ พร้อมกับจูบไซ้ที่ร่างกายของคนตรงหน้า มือหนาลูบไล้ทั่วร่างกาย ก่อนจะถอดชั้นในออกในทันที “วุ้นผอมลงมากใช่ไหม “ เธอมองร่างกายซูบผอมของตัวเอง แล้วมองหน้าเค้า ร่างกายที่แข็งแรง ตรงหน้า เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อ พี่เจของเธอมีเสน่ห์เหลือเกิน “ผอมลง แต่น่ารักเหมือนเดิม ต่อให้อ้วนกว่านี้อีก10โล พี่ก็ยังอยากได้วุ้นเหมือนเดิม “
ป่วนหัวใจยัยเลขา (คุณค่าของความรัก) หมอนข้าง ผ้าห่ม หรือ แฟน
ประตูหน้าห้องปิดดังปัง คล้ายกับเป็นการระบายอารมณ์ให้คนในห้องได้รับรู้ความรู้สึก จอมทัพถอนหายใจออกมา แล้วมองคนที่นั่งอยู่เคียงข้างด้วยความเป็นห่วง ตัวเค้าเองไม่ต้องกังวลมากนัก ถ้าต้องปะทะ ทั้งทางตรงและทางอ้อม เค้าพร้อมชนกับเด็กคนนั้น แต่คนข้างๆต่างหากที่น่าห่วง “ไม่ไหว ฤทธิ์เยอะขนาดนี้ “ จอมทัพถามพร้อมกับซุกไซ้ที่ซอกคอขาว ตอนนี้น้ำวุ้นผอมลงมาก เอวบางเหลือเกิน แต่เค้าก็ยังอยากจะกอดจะหอมอยู่ตลอด “พี่เจปากร้ายมาก “ เธอบ่นแล้วยิ้มให้เค้า จอมทัพส่ายหน้า ไม่ยอมรับคำตำหนิ “พี่ไม่ร้ายใส่ใครก่อน ถ้ามาร้ายกับพี่ ไม่ว่าใครหน้าไหนพี่ก็ไม่กลัว “ คนเป็นเจ้านายบอกลูกน้อง และบอกในฐานะแฟนด้วย “วุ้นคงโดนกระทบกระเทียบ คงมีเรื่องให้ขุ่นใจ แต่ขอให้เชื่อพี่ ถ้าวุ้นไม่ไหว แค่บอกพี่มา พี่พร้อมชน “ ชายหนุ่ม
ป่วนหัวใจยัยเลขา (คุณค่าของความรัก) ลืมตัว
ร่างบอบบางเปลือยเปล่าหลับสนิทอยู่บนอกแกร่ง เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้น ทำให้คนที่กำลังนอนสบายขยับตัว แต่ก็โดนรั้งตัวเอาไว้ มือหนาจับปอยผมยาวเล่น แล้วลูบที่แผ่นหลัง เค้าหลงเธอ หลงทั้งเนื้อทั้งตัวของเธอไปหมด ตั้งแต่ครั้งแรก จนถึงวันนี้ ความต้องการที่มีต่อร่างกายนี้ ไม่ได้ลดลงเลย มีแต่จะเพิ่มมากขึ้นทุกวัน“ไม่ตื่นหรอคะ “ เสียงหวานงัวเงียบอกกับเค้า แล้วเงยหน้าขึ้นมามอง คนที่กำลังมองเธออยู่สบตา แล้วส่ายหน้า“อยากกอดเมีย ไม่อยากทำงานเลย “ ท่านรองประธานกำลังเกเรกับเลขาส่วนตัว เพราะความต้องการต่อเธอ กำลังเดินทางมาถึงอีกครั้ง“อยากรักเมีย อยากกอดเมียอีกแล้ว “ คนขี้อ้อนบอกเสียงอีอนหวาน แล้วขยับมือลูบไล้ไปที่สะโพกเปลือยเปล่า ก่อนจะบีบเบาๆ“ถ้าทำบ่อยๆ จะเบื่อไหมคะ “ คนขี้กังวลถามขึ้นมา เพราะกลัวว่า เมื่อเค้าร่วมรักกับเธอแทบจะทุกวัน สักวันเค้าอาจจะเบื่อเธอ&nb
ป่วนหัวใจยัยเลขา (คุณค่าของความรัก) แฟนนาย
ประตูห้องทำงานถูกเปิดเข้าไป พร้อมกับใบหน้าเล็กๆทำให้คนที่นั่งอยู่ ต้องหันมอง ผู้ชายหลายคน มองหญิงสาวตัวผอมบาง ที่บางไปอีกหลังจากลางานไปหลายวัน แล้วส่ายหน้า”ปลิวแน่ๆวุ้น กินข้าวกินปลาบ้างนะ “ ผู้จัดการรับไหว้ลูกน้อง แล้วบอกแซวออกมา น้ำวุ้นพยักหน้า เธอผอมลงจริงๆ เพราะกินนอนไม่เป็นเวลา จนเค้าที่กอดอยู่ทุกวัน อดห่วงไม่ได้“ค่ะ วุ้นจะพยายาม” น้ำวุ้นเดินมาที่โต๊ะทำงานของตัวเอง มองหางานที่กำลังทำค้างเอาไว้ ก็ไม่พบแล้ว“งานของวุ้นละคะ ทำไปแล้วหรอ “ คนที่รับผิดชอบงานมาตลอดรู้สึกผิดทันที“เสร็จหมดแล้ว เค้าเร่งงานกัน แต่อย่าห่วงไปเลย มีงานรออีกเพียบ ทำเอกสารให้หน่อยเถอะ พวกผู้ชายมันทำไม่เรียบร้อย”ผู้จัดการวางแฟ้มตรงหน้า แล้วยิ้มให้“เอาน่า ช่วยกันนะ” น้ำวุ้นยิ้มรับแต่โดยดี งานเอกสารไม่มีใครอยากทำทั้งนั้น ทุกคนยินดีลงไปนอนข้างเครื่องจักร ดีกว่ามาพิมพ์งานเพื่อรอการอนุมัติแบบนี้“จะรีบทำให้เสร็จเลยค่ะ “ คนที่ได้รับงานมา บอกกลับไป ทุกคนที่นี่ดีกับเธอมาก การเคลียร์เอกสารแทน ไม่ใช่เรื่องลำบากอะไรนักศึกษาชาย ยิ้มกับสาวสวยตรงหน้า แล้วเดินมาแนะนำตัว“สวัสดีครับ ผมชื่อ กาย มาฝึกงานที่นี่ครับ “ น้ำวุ้นเ
ป่วนหัวใจยัยเลขา (คุณค่าของความรัก) คนละชั้น
เงินสด10000บาท ถูกหยิบส่งให้คนตรงหน้า พร้อมกับคำพูดเด็ดเดี่ยวมั่นคง“คืนนี้ไม่ต้องเฝ้า ไม่ต้องมาตั้งบ่อนลอยที่นี่ เสร็จงานแล้ว ปิดศาลากลับได้เลย มีคนเฝ้าอยู่แล้ว “คนที่หวังจะได้เล่นคืนนี้ เงียบกริบทันที แต่เงินในมือที่รับมา แม้จะน้อย ก็ยังดีกว่าไม่ได้อะไร“ขอบใจมากสำหรับเงิน ถ้าหมดแล้วจะมาขอใหม่ “ คนที่เพิ่งได้รับเงินบอกทันที จอมทัพส่ายหน้า“ไม่มีค่าใช้จ่ายอะไรอีกแล้ว เพราะมีคนจ่ายหมดแล้ว ที่จำเป็นและเกินจำเป็นด้วย “ จอมทัพมองไปที่อาหารหลายอย่าง ที่มีคนเข้ามาหมุนเวียนกินกันไม่ขาด“น้ำวุ้นเงินเดือนหมื่นแปด ส่งให้ที่บ้านเกือบหมื่น อดทนทุกอย่าง เพื่อให้ครอบครัวสบาย ต่อไปนี้ เหลือแม่คนเดียว น้ำวุ้นคงต้องลดเงินโอนกลับบ้านบ้าง “ จอ
