Share

ตอนที่ 19 จากวันนั้น

last update Terakhir Diperbarui: 2024-12-19 11:19:01

ตอนที่ 19

จากวันนั้น

นี่ก็ผ่านมาหนึ่งเดือนแล้ว หลังจากที่นางกลับมาบ้านที่เป่ยโจว

ก่อนหน้านี้ใครจะคิดเล่าว่า ท่านแม่ผู้เจ้าน้ำตาของนางจะเดินทางไปถึงครึ่งทางเพื่อรับนางกลับมาที่บ้านด้วยตัวเอง

อีกทั้งเมื่อกลับมาถึงจวนสกุลหลิวแล้ว หนึ่งเดือนมานี้ท่านแม่แทบจะไม่ปล่อยให้นางคลาดสายตาเลยแม้แต่สักครึ่งก้านธูปก็มิได้

ตกดึกก็หอบหมอนหอบผ้าห่มมานอนที่เรือนของนาง อีกทั้งท่านแม่ที่รักของนางจะไม่ยอมหลับก่อนนางเด็ดขาด หากไม่เห็นนางหลับกับตาตัวเองท่านแม่ย่อมไม่ยอมหลับเด็ดขาด

ทำเอาท่านพ่อ พี่ใหญ่นางที่ยามนี้กลับมาอยู่ที่เมืองเป่ยโจวชั่วคราววุ่นวายกันยกใหญ่

ได้ฟังจากเสี่ยวหนิงว่า ตอนที่นานหายตัวไป เมื่อท่านแม่รู้ข่าวเขาก็เป็นลม อีกทั้งยังล้มป่วยอยู่นาน แต่ถึงอย่างนั้นท่านแม่ของนางก็ยืนยันจะต้องเดินทางไปหานางให้ได้

แม้พี่ใหญ่จะส่งข่าวถึงท่านแม่ว่าพบตัวนางแล้ว และกำลังพานางกลับบ้านแต่ท่านแม่ก็ไม่ยอม มารดานางยืนยันว่าอย่างไรก็จะต้องเดินทางไปพบนางให้เห็นกับตาให้ได้ว่าตัวนางนั้นปลอดภัยดี ไม่เช่นนั้นจะเป็นข่าวใดนางก็ไม่เชื่อทั้งนั้น

"ดื่มซุปอีกสักหน่อยเถิดลูกแม่ เจ้าเพิ่งหายป่วย ต้องเร่งบำรุงร่างกายให้ดี" ท่า
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terkait

  • ประดุจหนึ่งหอมหวานปานน้ำผึ้ง    ตอนที่ 20 พบกันอีกครั้ง

    ตอนที่ 20พบกันอีกครั้งหมู่ตึกอวี้ฟางในเวลานี้ครึกครื้นยิ่งนัก เป็นเพราะตั้งแต่ที่นายท่านอวี้กับฮูหยินอวี้เดินทางกลับมาจากต่างแคว้นแล้วนั้น ในทุก ๆ วันฮูหยินอวี้ที่ชื่นชอบการฟังดนตรี(ถึงแม้จะเป็นเพียงข้ออ้างก็เถอะ)ก็มักจะเรียก หญิงงามจากหอเลื่องชื่อในเมืองให้เข้ามาเล่นดนตรี บ้างก็ร่ายรำให้นางดูในเมืองเป่ยจูแห่งนี้แน่นอนว่าย่อมไม่มีฮูหยินเศรษฐีผู้มั่งคั่งใดทำเช่นนี้ นี่จึงเป็นเรื่องปกติไปแล้วหากเรื่องของฮูหยินอวี้จะถูกนำไปลือลับหลังอย่างขบขัน แม้ลับหลังจะพากันแอบนินทา ทว่าต่อหน้าต่างพากันชื่นชมทุกคนพูด ทุกการกระทำ แน่นอนว่าฮูหยินอวี้นั้นก็ไม่ได้คิดจะเก็บเรื่องนี้มาใส่ใจแม้แต่น้อยเพราะสิ่งที่นางเลือกจะใส่ใจย่อมจะต้องเกี่ยวกับเรื่องของบุตรชายคนเดียวของนางเท่านั้น หลังจากที่กู่เหอส่งจดหมายไปบอกเรื่องดีที่สุดในชีวิตสำหรับนางว่าบุตรชายของนางนั้นรักษาพิษหายแล้ว อีกทั้งยังสามารถมองเห็นได้อีกครั้ง ทุกอย่างสำหรับนางก็กลายเป็นเรื่องดีทั้งหมดนางและสามีรีบเร่งเดินทางกลับมาจากแคว้นข้าง ๆ ซึ่งพวกนางตั้งใจจะไปหาตำรับถอนพิษ อีกทั้งเชิญหมอที่เก่งที่สุดมาให้บุตรชายในทันทีเวลานี้เรื่องราวถึงชีวิตผ่

    Terakhir Diperbarui : 2024-12-19
  • ประดุจหนึ่งหอมหวานปานน้ำผึ้ง    ตอนที่ 21 ในห้วงคะนึงหา

    ตอนที่ 21ในห้วงคะนึงหาในห้วงคะนึงหาลึกสุดแสนภายในก้นบึ้งของหัวใจนั้น คนเรามักจะแอบซ่อนความปรารถนาสูงสุดของตัวเองเอาไว้ อวี้หนานไห่เองก็มีความปรารถนาแอบซ่อนเอาไว้ในใจมานานปีเช่นกันความปรารถนาของเขาคือการได้พบ 'นาง' อีกครั้งนางซึ่งเป็นคนที่เขาคะนึงหามาตลอด ถึงขั้นทำให้ยามนอนก็นึกถึงยามตื่นก็ถวิลหา เป็นเช่นนี้มาเสมอทุกเมื่อเชื่อวัน ราวกับว่าอาการนี้ของเขานั้นกลายเป็นโรคประจำตัวไปซะแล้วซ้ำยังกลายเป็นโรคประจำตัวที่ไม่มีวันรักษาให้หายขาดได้อีกครั้นเมื่อพบว่านางนั้นมาปรากฏตัวอยู่ใกล้ ๆ เขาแล้ว ชายหนุ่มจึงไม่รีรอที่จะรีบค้นหานางตามความปรารถนาจากส่วนลึกของหัวใจยามนี้เขาคว้าข้อมือของนางเอาไว้ได้แล้วในที่สุด ทว่าความดีใจที่เคยมีอยู่เต็มอกกลับหายลับไปกลับตามือแกร่งราวปอดเหล็กปล่อยมือสตรีตรงหน้าออกทันทีราวกับต้องของร้อน เมื่อเขาพบว่าก่อนหน้าที่มือตนได้คว้าจับเอาไว้นั้น ไม่ใช่สัมผัสที่เขาคุ้นเคย และมั่นใจว่าตนนั้นจำสัมผัสของนางไม่มีทางผิดเพี้ยนไปได้อย่างแน่นอน แม้ว่าจะผ่านมานานปี แต่ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกี่ยวกับนางล้วนฝังลึกอยู่ในใจเขาทำให้เขารู้ได้ในทันทีว่าสตรีตรงหน้ามิใช่ผู้ที่เขาคะนึงหา

    Terakhir Diperbarui : 2024-12-19
  • ประดุจหนึ่งหอมหวานปานน้ำผึ้ง    ตอนที่ 22 สหายต่างวัย

    ตอนที่ 22สหายต่างวัยทันทีที่เรื่องของมารดามาถึงหูของเขา อวี้หนานไห่ก็รีบตรงกลับมาที่หมู่ตึกอวี้ฟางในทันทีเขากับกู่เหอใช้วิชาตัวเบาเหินทยานกลับมาถึงหมู่ตึกอวี้ฟางได้อย่างรวดเร็ว ก่อนจะเร่งฝีเท้าตรงไปยังเรือนพักของผู้เป็นมารดาตนในเวลาต่อมาหน้าเรือนพักมารดาของเขายามนี้มีพ่อบ้านห่าน ซึ่งทำหน้าที่จัดการเรื่องต่าง ๆ ภายในหมู่ตึกอวี้ฟางแห่งนี้มาหลายสิบปีและเหล่าสาวใช้หลายคนยืนรอรับคำสั่งอยู่เมื่อพ่อบ้านห่านเห็นเขาก็เอ่ยขึ้น"คุณชายใหญ่กลับมาแล้วหรือขอรับ""ท่านแม่เป็นอย่างไรบ้าง""เรียนคุณชาย ท่านหมอกำลังดูอาการฮูหยินอยู่ขอรับ คุณชายรีบเข้าด้านไปเถิดขอรับ"ได้ยินพ่อบ้านห่านเอ่ยเช่นนี้ เขาจึงเร่งฝีเท้าเข้าไปในเรือนพักของมารดาตนในทันทีพ่อบ้านห่านเองก็ติดตามคุณชายใหญ่ของตนเข้าไปด้วยเช่นเดียวกัน เดิมทีหลังจากที่เขาไปส่งคุณหนูหลิวด้วยตัวเองเสร็จก็เตรียมจะเร่งเข้าไปอยู่รับใช้นายท่านและฮูหยินอยู่แล้ว ประจวบเหมาะกับที่คุณชายของเขามาถึงพอดีเขาจึงได้ติดตามคุณชายเข้าไปพร้อมกัน"ฮูหยินของข้าเป็นอย่างไรบ้าง" อวี้หนานฟง เอ่ยถามท่านหมอ"อาการของฮูหยินไม่ได้หนักหนาอันใดนักขอรับ เพียงแค่ก่อนหน้านี้คงจะ

    Terakhir Diperbarui : 2024-12-19
  • ประดุจหนึ่งหอมหวานปานน้ำผึ้ง    ตอนที่ 23 มิอาจละสายตา

    ตอนที่ 23มิอาจละสายตาฟางจูและผู้เป็นสามีพากันนั่งจิบชารอแขกคนสำคัญอยู่ที่ศาลาแกะสลัก ณ ลานดอกไม้หน้าเรือนพัก ทว่าผู้ที่มาเยือนก่อนกลับมิใช่คนที่นางกำลังรออยู่แต่เป็น เวินหยวนจือ บุตรสาวของสกุลเวิน ซึ่งอยู่จวนติดกันแทนจากที่ใบหน้าของฮูหยินอวี้ คราแรกประดับรอยยิ้มสดใส ยามนี้กลับแสดงสีหน้าเรียบเฉย แตกต่างไปจากเมื่อครู่ในทันทีความจริงแล้วเมื่อก่อนความสัมผัสระหว่างสองสกุลถือว่าสนิทชิดเชื้อไม่เบาทีเดียว ไห่เอ๋อร์ของนางกับเสี่ยวเวินเองก็ถือได้ว่าเป็นเพื่อนเล่นในวัยเยาว์ เติบโตมาพร้อมกัน หากมิเคยมีเหตุการณ์เลวร้ายเกิดขึ้นในอดีต เกรงว่าเวลานี้เสี่ยวเวินผู้นี้ก็คงจะกลายมาเป็นคนสกุลอวี้แล้ว"คารวะท่านลุงท่านป้าเจ้าค่ะ" คุณหนูสกุลเวินเอ่ยอย่างอ่อนหวานก่อนจะคำนับผู้ใหญ่ทั้งสองอย่างอ่อนน้อม"เสี่ยวเวินเจ้ามีธุระอันใดหรือ" อวี้ฮูหยินเอ่ยถาม แม่นางน้องตรงหน้าขึ้นอย่างไม่อ้อมค้อมด้านเวินหยวนจือ เมื่อได้ยินคำถามของท่านป้า ก็ชะงักไปครู่หนึ่งก่อนจะปรับสีหน้าในยิ้มแย้มเช่นเดิมนางรู้ดีว่าเวลานี้ทุกคนในสกุลอวี้ล้วนแล้วแต่ไม่อยากต้อนรับนาง ทว่านางกลับไม่อาจตัดใจจากพี่อวี้ได้ หลายปีมานี้จึงได้หน้าด้าน

    Terakhir Diperbarui : 2024-12-19
  • ประดุจหนึ่งหอมหวานปานน้ำผึ้ง    ตอนที่ 24 อ้อมกอดที่คุ้นเคย

    ตอนที่ 24อ้อมกอดที่คุ้นเคยสายลมอ่อนผลัดผ่าน กลิ่นหอมของมวลดอกไม้ฟุ้งกระจายไปทั่วบริเวณ บรรยากาศรอบ ๆ อบอวลไปด้วยความอ่อนหวานหลิวซือนัวในยามนี้ยืนนิ่งอยู่ในอ้อมกอดของบุรุษที่นางรู้สึกคุ้นเคย และเพียงอ้อมกอดนี้ของเขาก็ทำให้นางรู้ได้ในทันทีว่าเจ้าของอ้อมแขนแกร่งนี้คือใคร แม้รูปร่างของเขาจะเปลี่ยนไปจากในความทรงจำของนางก็ตามเช่นเดียวกันกับอวี้หนานไห่ ที่ถึงแม้ว่าเขาจะไม่เคยมองเห็นนางมาก่อน แต่ก็ยังจดจำเสียงฝีเท้าของนางได้ ยิ่งกว่านั้นยังจดจำน้ำเสียงและวิธีการพูดของนางได้ขึ้นใจอีกด้วยครั้งเมื่อนางเดินเข้ามาด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม สายตาของเขาก็มิอาจละจากนางได้แล้ว เสียงฝีเท้าของนางทำให้เขามั่นใจยิ่งขึ้นไปอีก แต่ก็ยังเลือกที่จะข่มใจเอาไว้ก่อนสุดท้ายเมื่อได้ยินนางเอ่ยออกมา เขาถึงได้มั่นใจเต็มเปี่ยมในที่สุด น้ำเสียงอ่อนหวานนี้แหละที่เขาคุ้นเคย และเก็บฝังลึกเอาไว้ในใจเสมอมาในเมื่อมั่นใจว่าคือนางแล้ว เขาก็ไม่อาจห้ามใจตัวเองได้อีกต่อไป ร่างกายของเขาขยับไปหานางตามความต้องการภายในใจของตนอวี้หนานไห่สวมกอดนางเข้ามาแนบอกตนเองในทันที เวลานี้เขาไม่คิดที่จะสนใจสิ่งใดรอบข้างใด ๆ อีก สตรีตรงหน้าเพียงเท่

    Terakhir Diperbarui : 2024-12-19
  • ประดุจหนึ่งหอมหวานปานน้ำผึ้ง    ตอนที่ 25 หอหยวนหมิง

    ตอนที่ 25หอหยวนหมิง"พรุ่งนี้ยามซวี มาพบข้าที่สะพานหัวจวงทางตะวันออกของเมือง ข้าจะรอจนกว่าเจ้าจะมา" [ยามซวี เวลาประมาณ 19:00น. - 20:59 น.]อวี้หนานไห่กำชับนางก่อนที่เขาจะกลับไป หลังจากที่มาส่งนางถึงหน้าประตูจวนสกุลหลิวแล้วหลิวซือนัวเดินเข้ามาในจวนก็เจอกับพี่สะใภ้ของนาง ฉือหนาน ที่ดูเหมือนกำลังรอนางอยู่เพราะเมื่อพี่สะใภ้เห็นนางก็รีบตรงเข้ามาหาทันที"นัวเอ๋อร์ อึกๆ " พี่สะใภ้เดินมากอดนางเอาไว้แล้วร้องไห้ สะอึกสะอื้นทันที น้ำตาของพี่สะใภ้ผู้อ่อนหวานไหลหลั่งออกมาเป็นสาย หลิวซือนัวที่ยังไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น อะไรทำให้พี่สะใภ้ของนางร้องไห้หนักได้ถึงขนาดนี้ นางทำได้เพียงโอบปลอบพี่สะใภ้เอาไว้ก่อนแล้วจึงค่อย ๆ ประคองพาพี่สะใภ้กลับเรือนพัก"เกิดอะไรขึ้นหรือพี่สะใภ้ เหตุใดท่านจึงได้ร้องห่มร้องไห้เช่นนี้ หรือว่าพี่ใหญ่ข้ารังแกท่าน" หลิวซือนัวเอ่ยถามขึ้นหลังจากที่นางให้คนไปชงชาสงบใจมาให้พี่สะใภ้ของนางดื่ม และหลังจากที่พี่สะใภ้ดื่มชาได้แล้วอารมณ์ก็สงบลงได้ในเวลาต่อมา"พี่ใหญ่เจ้า ดูเหมือนกำลังมีหญิงอื่น" เสียงติดสะอื้นเล็กน้อยเอ่ยขึ้นอย่างแผ่วเบา น้ำเสียงของพี่สะใภ้นางในยามนี้เต็มไปด้วยความเสีย

    Terakhir Diperbarui : 2024-12-19
  • ประดุจหนึ่งหอมหวานปานน้ำผึ้ง    ตอนที่ 26 แขกพิเศษ

    ตอนที่ 26แขกพิเศษเบื้องหน้าของนางเวลานี้นอกจากบนโต๊ะใหญ่จะมีขนมรับรองหลากหลายชนิดละลานตาไปหมด ยังมีสองสาวงามเลื่องชื่อของหอหยวนหมิงแห่งนี้อยู่อีกด้วย"ให้พวกนางค่อยรับใช้ให้ความบันเทิงกับคุณหนูชมระหว่างรออาหารนะขอรับ"นี่คือสิ่งสุดท้ายที่กู่เหอเอ่ยกับนางก่อนจะออกไปจัดแจงห้องพักให้พี่ใหญ่ของนางซึ่งยังไม่ได้สติจากฤทธิ์ของสุรา นางเองก็สั่งให้เสี่ยวหนิงไปคอยดูแลพี่ใหญ่ของนางที่ห้องพักด้วย เพราะอย่างไรที่นี่ก็มีสตรีมากมาย นางควรป้องกันการเกิดเรื่องเหนือความควบคุมเอาไว้ซะหน่อยจะดีกว่าเดิมที่นางคิดจะให้เสี่ยวหนิงพาพี่ใหญ่ของนางกลับไปก่อน แต่คิดอีกทีนางเองก็ยังจะอยู่ที่นี่อีกพักหนึ่ง สู้ให้พี่ใหญ่นางพักสักหน่อยค่อยกลับพร้อมนางจะดีกว่า "คุณหนูท่านอยากดูการร่ายรำ การเล่นดนตรี หรือการร้องเพลงดีเจ้าค่ะ" ฉีหลงเอ่ยถามแม่นางน้อยให้ห้องหอตรงหน้าอย่างอ่อนน้อม"พวกข้าน้อยถนัดทุกอย่าง คุณหนูท่านเชิญเลือกมาได้เลยเจ้าค่ะ" ฉีหลันเอ่ยก็เอ่ยถามขึ้นด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลเช่นกันพวกนางสองคนพี่น้องฉีหลงและฉีหลันต่างก็เป็นดาวเด่นของหอหยวนหมิงแห่งนี้ แขกปกติไม่มีทางที่จะมีโอกาสได้ใกล้ชิดพวกนางเลยด้วยซ้ำ ที่หอห

    Terakhir Diperbarui : 2024-12-19
  • ประดุจหนึ่งหอมหวานปานน้ำผึ้ง    ตอนที่ 27 จดหมายถึงเจ้า

    ตอนที่ 27จดหมายถึงเจ้าช่วงสายของวันหลิวซือนัวมาเยือนเรือนห้องหนังสือของพี่ใหญ่ตน ซึ่งพี่หลิวเค่อจะใช้ที่นี่เป็นห้องทำงานร่วมด้วย แน่นอนว่าสิ่งแรกที่หลิวซือนัวถามผู้เป็นพี่ชายมิใช่เรื่องเกี่ยวกับการค้าของร้านอาภรณ์ แต่เป็นเรื่องเกี่ยวกับพี่ชายของนางและพี่สะใภ้"พี่ไม่อยู่จวนหลายวัน ทำไมวันนี้ไม่อยู่เป็นเพื่อนพี่สะใภ้ให้มากหน่อยเล่า""พี่ยังมีงานที่ต้องจัดการอยู่ เสี่ยวหนานนางเข้าใจพี่เป็นอย่างดี นัวเอ๋อร์เจ้าอย่าได้กังวลแทนพี่ไปก่อนเลย" หลิวเค่อเอ่ยตอบผู้เป็นน้องสาวตน สายตาของเขายังไม่ละจากสมุดบัญชีที่อยู่ในมือตนแม้สักนิด"ที่ท่านว่า พี่สะใภ้เข้าใจท่านเป็นอย่างดีน่ะ พี่สะใภ้เป็นคนพูดออกมาเองหรือว่าเป็นพี่ใหญ่ที่คิดเองเออเอง""นัวเอ๋อร์ เหตุใดเจ้าจึงเอ่ยเช่นนี้ พี่มั่นใจว่าเสี่ยวหนานจะต้องเข้าใจพี่แน่ พี่ทำทุกอย่างก็เพื่อสกุลหลิว และก็เพื่อเสี่ยวหนานทั้งนั้น เหตุใดนางจะต้องไม่เข้าใจพี่ด้วย""พี่ใหญ่ ข้าเองก็ทราบดีว่าเรื่องระหว่างท่านสองสามีภรรยาแล้วข้าถือเป็นคนนอก ความจริงแล้วก็ไม่สมควรจะสอดปาก แต่ในฐานะที่ข้าเป็นน้องสาวของท่าน เมื่อเห็นปัญหาก็ไม่อาจละเลยไม่บอกท่านได้""เจ้ากำลังจะเอ

    Terakhir Diperbarui : 2024-12-19

Bab terbaru

  • ประดุจหนึ่งหอมหวานปานน้ำผึ้ง    รวมตอนพิเศษ

    ตอนพิเศษ 1แม่สามีของข้านั้นดียิ่งนักเป็นเวลากว่าหนึ่งเดือนแล้วที่นางแต่งเข้ามาเป็นสะใภ้ใหญ่สกุลอวี้ อวี้หนานไห่มีน้องสาวอยู่หนึ่งคนชื่ออวี้จินเชียง จากที่อวี้หนานไห่เล่าให้ฟังก็คือ อวี้จินเชียงนั้นอยู่ที่บ้านเดิมกับท่านยายของพวกเขาตั้งแต่ยังเยาว์เพราะมีร่างกายที่ไม่ค่อยแข็งแรง อีกไม่นานอวี้หนานไห่ก็จะพานางไปเยี่ยมท่านตาท่านยายและน้องสาวของเขาเพราะว่าฮูหยินอวี้ไม่ใช่สิ เวลานี้นางควรจะเรียกว่าท่านแม่สามีถึงจะถูก เอ็นดูนางเป็นพิเศษดูแลต้อนรับนางเข้ามาเป็นอีกส่วนหนึ่งของครอบครัวอย่างอบอุ่น เหมือนกับว่านางเป็นบุตรสาวแท้ ๆ ไม่ใช่เป็นเพียงลูกสะใภ้ ซ้ำยังชอบให้ท้ายนางอยู่หลายเรื่อง ไม่ว่าจะยกเลิกไม่ต้องให้นางมาคารวะทุกเช้า ให้เปลี่ยนมาเป็นมาทานมือเช้าเป็นเพื่อนนางบ้างก็พอ ยิ่งเป็นเรื่องข้าวของเครื่องประดับหรืออาภรณ์ แน่นอนว่าอาภรณ์ใหม่ ๆ ของนางไม่มีวันขาดแคลนเพราะว่านางเป็นบุตรสาวจากสกุลที่เปิดร้านอาภรณ์ แต่ยิ่งนางมีเสื้อผ้ามากมายเท่าไหร่ ท่านแม่สามีก็ยิ่งจะยื่นเครื่องประดับจำนวนมากมาให้นาง ทั้งของที่ประมูลมา ของที่หาซื้อได้ตามร้านหรือว่าเครื่องประดับที่ต้องสั่งทำจนยามนี่นางมีเครื่องประดั

  • ประดุจหนึ่งหอมหวานปานน้ำผึ้ง    ตอนที่ 45 คำนับฟ้าดิน (จบ)

    ตอนที่ 45คำนับฟ้าดิน"หนึ่ง คำนับฟ้าดิน""สอง คำนับบิดามารดา""สาม สามีภรรยาคำนับกันและกัน"หลังจากเสร็จพิธีแล้วเจ้าสาวก็ถูกส่งตัวเข้าหอ ด้านเจ้าบ่าวก็ถูกรั้งตัวเอาไว้ในงานเลี้ยงมงคล เพื่อให้แขกที่มาร่วมงานดื่มอวยพร เป็นธรรมเนียมปกติที่ในงานมงคลเช่นนี้เจ้าบ่าวจะต้องถูกมอมเหล้าจากแขกผู้มีเกียรติทั้งหลายรวมไปถึงญาติมิตรต่าง ๆ ที่มาร่วมงานอวี้หนานไห่ไม่ยอมให้ตนต้องตกเป็นเป้าให้ผู้อื่นมอมเหล้านานเกินไป เข้าทักทายแขกที่มาร่วมงานอยู่เกือบหนึ่งชั่วยามก็แอบปลีกตัวออกมาแล้วคืนเข้าหอเวลามีค่าแค่ไหน ไม่ต้องให้ผู้ใดต้องมาบอกเขาก็รู้ดี ทันทีที่เข้าได้ก้าวเข้ามาในเรือนหอของตน บนเตียงก็พบกับภรรยา ใช่แล้วหลิวซือนัวภรรยาของเขา และนางจะเป็นของเขาอย่างสมบูรณ์หลังจากคืนนี้ไป"อวี้หนานไห่เป็นเจ้าหรือ" เจ้าสาวของเขาซึ่งนั่งคลุมหน้าตัวตรงอยู่บนเตียงเอ่ยถามขึ้น"เป็นข้าเองภรรยารัก เจ้าควรเรียกข้าว่าท่านพี่ได้แล้ว" เขาเอ่ยก่อนจะก้าวเข้าไปหานาง และใช้ไม้ตวัดผ้าคลุมหน้าเจ้าสาวสีแดงสดออกจากศีรษะของนางยามเมื่อผ้าคลุมหน้าเจ้าสาวถูกเปิดออกแล้ว ความงดงามที่แสนตราตรึงในใจเขาก็ปรากฏขึ้น ใบหน้าของนางในเวลานี้ค่อน

  • ประดุจหนึ่งหอมหวานปานน้ำผึ้ง    ตอนที่ 44 ความจริงใจของข้า

    ตอนที่ 44ความจริงใจของข้า"ดู ๆ ข้าก็คิดอยู่ว่าคุณหนูหลิวเหมือนใคร นางเหมือนฮูหยินหลิวนี่เอง ไม่ไหวหน้าผู้อื่นเช่นนี้ไม่มีผิด""ข้าน่ะหรือไม่ไว้หน้า พวกเจ้าต่างหากที่ไม่ไว้หน้ากันก่อน" ฮูหยินหลิวตอกกลับทันที แม่สื่อพวกนี้นางทนพูดดีด้วยอีกไม่ได้แล้ว"ฮูหยิน ท่านใจเย็นก่อนนะเจ้าคะ" สาวใช้คนสนิทของฮูหยินหลิวรีบเข้ามาห้ามผู้เป็นนายตน เมื่อเห็นว่าสถานการณ์เริ่มจะย่ำแย่ลงไปทุกทีแล้ว"จะให้ข้าใจเย็นได้อย่าง...." ยังไม่ทันที่นางจะได้เอ่ยจบประโยค ผู้เฝ้าประตูคนหนึ่งก็รีบร้อนวิ่งเข้าเหมือนมีเรื่องสำคัญอะไรสักอย่างเสียก่อน"ฮูหยิน ฮูหยินขอรับ""มีอะไร เกิดอะไรขึ้น ถึงได้รีบร้อนขนาดนี้" นางเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงไม่ค่อยจะดีนัก เพราะเรื่องตรงหน้ายังไม่ทันได้สะสางก็ดูท่าว่าจะมีเรื่องใหม่เข้ามาแทรกเสียแล้ว"มีขบวน มีขบวน...ใหญ่ ขบวนใหญ่" อาจจะเป็นเพราะวิ่งมาด้วยความเร็ว ซ้ำยังตื่นเต้นจึงทำให้บ่าวชายผู้นี้พูดออกมาไม่รู้ความจนฮูหยินหลิวต้องเอ่ยถามซ้ำหลายรอบ"ขบวน ขบวนอะไร ขบวนอะไรใหญ่กันแน่""เหมือนว่าจะเป็นขบวนสินสอดสินะ" แม่สื่อคนที่หนึ่งผู้ขึ้น บ่าวชายที่มาแจ้งข่าวก็พยักหน้าเป็นเชิงตอบรับว่าใช่"คงเป็

  • ประดุจหนึ่งหอมหวานปานน้ำผึ้ง    ตอนที่ 43 สู่ขอ

    ตอนที่ 43สู่ขออาจจะเป็นเพราะเดินทางไกลมาหลายวัน และก็ไม่ได้นอนพักดี ๆ มาตลอดทาง วันนี้หลิวซือนัวเลยตื่นสายกว่าปกติถึงหนึ่งชั่วยามด้วยกัน กว่าที่จะแต่งตัวหวีผมเสร็จก็กินเวลาช่วงเช้าไปไม่น้อยแล้ว"คุณหนูเจ้าค่ะ ฮูหยินใหญ่ให้บ่าวมาแจ้งท่านว่า หากคุณหนูแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยแล้วให้คุณหนูไปพบฮูหยินใหญ่ที่โถงรับรองด้วยเจ้าค่ะ""ได้ข้าทราบแล้ว เจ้ากลับไปแจ้งท่านแม่นะว่าประเดี๋ยวข้าแต่งตัวเสร็จแล้วจะรีบเข้าไปหาท่าน""เจ้าค่ะคุณหนู"สาวใช้ที่ท่านแม่ให้มาแจ้งข่าวนางจากกลับไปแล้ว เวลานี้จึงเหลือเพียงแค่นาง เสี่ยวหนิง และสาวใช้ในเรือนอีกคนหนึ่งซึ่งกำลังช่วยพวกนางเลือกเครื่องประดับที่จะใส่ในวันนี้อยู่"เสี่ยวหนิง เจ้าว่าเหตุใดท่านแม่ถึงได้ให้คนมาตามข้าไปที่ห้องโถงใหญ่ จะมีแขกสำคัญมาหรือไงนะ""บ่าวคิดว่าไม่น่าจะมีแขกนะเจ้าค่ะ ตั้งแต่เช้าไม่เห็นว่าในโรงครัวคึกคักเลย" ผู้เป็นสาวใช้เอ่ยออกมาตามที่นางคิด เพราะถ้าหากในจวนมีแขกสำคัญ ปกติแล้วในครัวก็มักจะคึกคักเป็นพิเศษเพราะต้องมีการเตรียมอาหารเอาไว้รับรองแขก"เช่นนั้นแล้วท่านแม่จะเรียกให้ข้าไปพบที่ห้องโถงทำไมกัน" หลิวซือนัวเอ่ยขึ้นอย่างข้องใจคงมีแต่รีบ

  • ประดุจหนึ่งหอมหวานปานน้ำผึ้ง    ตอนที่ 42 จาก

    ตอนที่ 42จากอีกเพียงวันเท่านั้นนางก็จะต้องเดินทางกลับเมืองเป่ยโจวแล้ว ตามกำหนดการเดินทางกลับที่ท่านแม่ของนางได้กำหนดเอาไว้ พี่ใหญ่ของนางหลิงเค่อกับพี่สะใภ้ฉือหนานเองก็จะเดินทางไปส่งนางกลับจวนและถือโอกาสให้พี่ฉือหนานได้กลับไปเยี่ยมบ้านเดิมด้วย หลังจากวันนั้นที่อวี้หนานไห่และนางได้เปิดเผยความรู้สึกของตัวเอง ความสัมพันธ์ของพวกนางก็มีสถานะเป็นคนรักของกันและกันอย่างเปิดเผย แต่เปิดเผยที่ว่านี้ก็จะมีแค่คนในครอบครัวของพวกนางเท่านั้นที่รู้ ส่วนคนนอกนางและอวี้หนานไห่ก็ไม่ได้สนใจว่าคนเหล่านั้นจะคิดจะพูดถึงพวกนางอย่างไรมีบางครั้งที่นางและอวี้หนานไห่ออกไปเดินเล่นที่ตลาดด้วยกันบ้างก็ไปรับประทานอาหารร่วมกันที่ร้านอาหารต่าง ๆ ในเมือง หลายครั้งก็มีข่าวลือตามมาบ้างทว่าส่วนใหญ่จะลือไปทางที่พวกนางเป็นสหายกันเสียมากกว่า ไม่มีการลือหรือการพูดไปถึงเรื่องเชิงชู้สาวใด ๆ ทั้งสิ้นแน่นอนว่าเรื่องลือเช่นนี้ไม่ถือเป็นผลเสียกับนาง หนำซ้ำยังถือว่าเป็นผลดีต่อร้านสกุลอาภรณ์สกุลหลิวไม่น้อยเช่นกัน เพราะผู้ใดที่อยากสนิทสนมกับหมู่ตึกอวี้ฟางก็จะต้องเข้าหาร้านอาภรณ์สกุลหลิวซึ่งลือกันว่าเป็นสหายกับหมู่ตึกอวี้ฟางเพื่อทำต

  • ประดุจหนึ่งหอมหวานปานน้ำผึ้ง    ตอนที่ 41 รัก

    ตอนที่ 41รัก"ที่ห้องโถงใหญ่เอะอะอะไรกัน เหตุใดถึงได้เสียงดังมาถึงนี่ เจ้าไปดูหน่อยเถอะ" ฉือหนานเอ่ยขึ้น ก่อนจะสั่งให้สาวใช้คนสนิทของนางออกไปดูว่าเกิดอะไรขึ้นในวันมงคลเช่นนี้นอกจากฉือหนานแล้วในห้องรับรองขนาดเล็กซึ่งอยู่ติดกับห้องโถงใหญ่ก็มีหลิวซือนัวน้องสามีของนาง และก็ฉือฮั่วลูกพี่ลูกน้องของนางที่มาเยี่ยมนางจากบ้านเกิดเมื่อสองวันก่อนใครจะคิดเล่าว่าการมาที่นี่ของฉือฮั่วซึ่งอ่อนวัยกว่านางเกือบสี่ปีจะทำให้นางได้เจอกับรักแรกพบที่นี่ หนำซ้ำยังถูกสู่ขออย่างรวดเร็วราวกับฟ้าผ่า นางและผู้เป็นสามีที่ถือเป็นญาติสนิทจึงต้องรับหน้าที่เป็นผู้ใหญ่ของฉือฮั่วแทนบิดามารดาของนางที่ไว้ใจฝากฝังบุตรสาวเอาไว้ด้วยเพราะเชื่อมั่นและไว้ใจนางกับสามีด้วยเพราะว่าทั้งฝ่ายสู่ขอและฝ่ายถูกสู่ขอต่างก็มีใจต่อกัน การตัดสินใจจริงเป็นไปอย่างดี ทุกฝ่ายตกลงปลงใจที่จะปลูกเรือนร่วมกันวันนี้แค่แลกหนังสือสินสอดเสร็จสิ้นก็หาวันดีจัดงานแต่งได้เลย ด้านหลิวซือนัวยามนี้นางกำลังวุ่นวายอยู่กับการเลือกผ้าไหมสีแดงเพื่อตัดชุดแต่งงานให้กับฉือฮั่ว สำหรับฉือฮั่วนั้นนางก็เห็นเป็นสหายมาเนิ่นนาน ซ้ำเมื่อพี่ฉือหนานแต่งเข้ามาจวนสกุลหลิวแล้

  • ประดุจหนึ่งหอมหวานปานน้ำผึ้ง    ตอนที่ 40 ผู้ใดจะแย่งนางไป ข้าไม่ยอม

    ตอนที่ 40ผู้ใดจะแย่งนางไป ข้าไม่ยอมตลอดสามวันที่เขาต้องเดินทางออกจากเมืองเป่ยจู ไม่มีวันใดเลยที่เขาไม่กังวลหรือคิดถึงนาง ยิ่งเรื่องที่ได้ตัวแม่นมเฉียวผู้ซึ่งเป็นคนอยู่เบื้องหลังการที่นางหมดสติไปด้วยแล้ว เขากับทางการมีการพูดคุยกันเอาไว้แล้วว่าเรื่องทุกอย่างต้องจัดการให้เรียบร้อยและเงียบที่สุด จะต้องไม่ให้มีเรื่องอะไรที่จะมากระทบต่อชื่อเสียงของนางได้เป็นอันขาดอวี้หนานไห่รู้สึกเสียดายที่ตนไม่ได้ไปจัดการทุกอย่างด้วยตัวเอง แต่ก็คิดเอาไว้ว่าหลิวเค่อพี่ชายของหลิวซือนัวคงจัดการต่อไปได้ดีเช่นกัน นั่นจึงทำให้เขารู้สึกเบาใจได้เปราะหนึ่ง เมื่อเขากลับเข้ามาในเมืองเป่ยจู ก็สั่งให้รถม้าจอดที่ร้านขนมชื่อดังที่อยู่ใกล้กับประตูทางเข้าออกทิศตะวันตกเพื่อซื้อขนมจากร้านนี้ติดมือไปฝากหลิวซือนัว แม้เขาจะมีของฝากขึ้นชื่อจากพื้นที่ ๆ เขาเพิ่งกลับมาอยู่แล้วก็เถอะ แต่ก็ยังอยากเอาของฝากกลับไปให้นางหลาย ๆ อย่าง นางจะได้ดีใจที่ได้เห็นของฝากมากมายจากเขาในระหว่างที่รอให้ทางร้านห่อขนมที่เขาสั่งเอาไว้ตั้งแต่เมื่อสองวันก่อน รวมไปถึงขนมที่เขาเพิ่งเลือกซื้อเพิ่มเติมอยู่นั้น ก็มีสตรีวัยกลางคนสองคนก้าวเข้ามาเลือกซื้อขน

  • ประดุจหนึ่งหอมหวานปานน้ำผึ้ง    ตอนที่ 39 ร้องขออย่างจริงใจ

    ตอนที่ 39ร้องขออย่างจริงใจเช้าวันนี้เป็นอีกวันหนึ่งที่แสนจะวุ่นวายสำหรับหลิวซือนัว ตั้งแต่เช้าพี่ใหญ่ให้คนมาเรียกนางไปพบก่อนจะบอกนางว่าทางการพบตัวคนที่เป็นคนใส่ยาบางอย่างในดอกไม้จนทำให้นางหมดสติพลัดตกน้ำไปจนเกือบตายแล้วพี่ใหญ่ยังเอ่ยอีกว่าพรุ่งนี้ทางการต้องการให้นางเข้าไปเพื่อสอบปากคำบางอย่าง การไต่สวนคดีนี้จะทำโดยเงียบเชียบไม่ให้ภายนอกรู้ เพื่อให้ไม่เป็นที่เล่าลือกันไปผิด ๆ หลิวซือนัวเองก็คิดว่าจัดการเรื่องราวเหล่านี้ ให้เสร็จเงียบ ๆ จะดีซะกว่า เพราะว่านอกจากคนในครอบครัวและอวี้หนานไห่แล้วก็ไม่มีใครอื่นรู้ว่าเรื่องที่นางหมดสติพลัดตกทะเลไม่ใช่เพียงอุบัติเหตุพรุ่งนี้ไปที่ศาลประจำเมืองนางก็จะได้รู้แล้วว่าผู้ใดที่อยู่เบื้องหลังและ ต้องการทำร้ายนาง อีกเพียงแค่วันเดียวนางก็จะรู้แล้วว่าเป็นผู้ใดกันแน่ที่ ต้องการให้นางตายหนำซ้ำยังลงมือได้อย่างโหดเหี้ยมเช่นนี้หลังจากที่นางกลับเรือนพักของตนมาได้ไม่นาน ก็มีสาวใช้มาแจ้งว่ามีคนมาของพบนาง "คุณหนูเจ้าค่ะ สาวใช้ที่เรือนหน้ามาแจ้งว่ามีคนมาขอพบท่านเจ้าค่ะ นางบอกว่าเป็นคุณหนูหยวนจือจากสกุลเวินมาขอพบท่าน" เสี่ยวหนิงเอ่ยรายงาน ตามที่สาวใช้ที่มาแจ้ง

  • ประดุจหนึ่งหอมหวานปานน้ำผึ้ง    ตอนที่ 38 ไม่อยากบอกลา

    ตอนที่ 38ไม่อยากบอกลา“ในเมืองเป่ยจู เจ้าคงเป็นบุรุษที่น่าอิจฉาที่สุด”“ทำไมเจ้าถึงกล่าวเช่นนี้” เขาถามออกมาอย่างไม่เข้าใจนัก เมื่ออยู่ ๆ นางก็เอ่ยขึ้นมาซะอย่างนั้น“รอบตัวเจ้า มีสตรีงดงามมากมายรายล้อมอยู่ บุรุษใดบ้างจะไม่อิจฉา” นางเอ่ยตอบเขา ก่อนจะพยักพเยิดไปทางที่เหล่าแม่นางจากหอหยวนหมิงรวมตัวเตรียมพร้อมจะลงเรืออยู่"ข้าไม่เคยสนใจพวกนาง" เขาตอบไปในทันที"เป็นไปไม่ได้ที่บุรุษจะไม่สนใจสตรี ยิ่งสตรีแสนงามด้วยแล้ว" "เป็นไปได้ ข้านี่ไง""หากพวกนางมาได้ยินเข้าคงจะเสียใจแย่""เรื่องนั้นข้าไม่เคยคิดที่จะสนใจ" เขาเอ่ยออกมาตามความเป็นจริง ในชีวิตเขามีสตรีที่เขาจะให้ความสนใจเพียงแค่สามคนก็พอแล้ว แค่ ท่านแม่ น้องสาว และนางเท่านั้นไม่นานผู้ดูแลหอหยวนหมิงผู้ที่เคยขวางไม่ให้นางเข้าไปในหอก็เข้ามาหา"คารวะนายน้อยอวี้ คารวะคุณหนูหลิว" เจ๋อเหนียงเอ่ยขึ้นก่อนจะโค้งให้คนทั้งคู่"แม่นางเจ๋อเหนียง พวกเราพบกันอีกแล้วนะ" นางเอ่ยทักขึ้นพร้อมรอยยิ้มเป็นมิตร "ครั้งก่อนเป็นข้าไม่รู้ความ จึงได้กระทำการล่วงเกินคุณหนู ข้าต้องขออภัยด้วยนะเจ้าค่ะ" นางรู้ดีว่าตนควรขออภัยคุณหนูตรงหน้า อีกทั้งไม่ควรจะทำอะไรที่เป็นก

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status