เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 307 อันไหนคือตัวจริงของเธอ
ปรับปรุงล่าสุด:
2021-05-26 19:00:01บทที่เกี่ยวข้อง
บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 308 ตั้งใจแน่วแน่
แสงแรกของแสงแดดในตอนเช้าสาดเข้ามาในห้องนอน และจุดของแสงแดดตกกระทบบนผ้าปูที่นอนสีขาวของเตียง แสงแดดสดใสหลายเส้นโปรยลงบนใบหน้าของหญิงสาวแม้ว่าเธอจะเหนื่อยล้าจากการขึ้นเครื่องบินในช่วงดึกของเมื่อคืนนี้ แต่อาการนอนไม่หลับของเธอก็ทำให้เธอกระสับกระส่ายในช่วงครึ่งแรกของเมื่อคืน เธอหลับไปตอนที่มันดึกมากแล้ว เมื่อรุ่งสางเธอไม่อยากตื่น เธอตัดสินใจที่จะนอนในวันนี้ ซึ่งมันหาได้ยากใบหน้าของเธอรู้สึกคัน เธอยื่นมือออกมา และโบกมือด้วยความสับสน อาการคันหายไป ไม่นานเธอก็กลับไปนอนอีกครั้ง อาการคันที่น่ารำคาญกลับมาอีกครั้งเธอทนกับความง่วงนอน และลืมตาของเธอดวงตากลมโตของเธอสบเข้ากับดวงตาคู่เล็กใบหน้าที่อยู่ใกล้เธอนั้นช่างดูคุ้นเคย คุ้นเคยมากจน ...เธอกระพริบตาแล้ว กระพริบอีกครั้ง ...ดวงตาที่ยาว และแคบที่สบเข้ากับดวงตากลมโตของเธอก็กะพริบแล้วกระพริบอีกครั้งด้วยเช่นกันหัวของเธอเต็มไปด้วยเลือดทันที และมันกำลังจะระเบิด!ทันใดนั้นเธอก็ยื่นมือของเธอออกไป และผลักโดยออกแรงมากกว่าสัญชาตญาณของเธอ "คุณกำลังทำอะไร!" เธอยกมือขึ้น และตบทำให้บรรยากาศที่เงียบสงบของเช้าตรู่ถูกทำลายลงด้วยเสียงของการตบหน้าที่
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-05-26บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 309 ดีมาก ในที่สุดก็ไป
เจนเพียงแค่ทำความสะอาด หยิบกระเป๋าของเธอ และจากไป โดยไม่สนใจสีหน้าผิดหวังของคน ๆ นั้นเธอยุ่งอยู่ในสำนักงานตลอดทั้งวัน วิเวียนมาที่สำนักงานแต่เช้าในวันที่ทำข้อตกลงกับเดมอนส์ ในตอนเที่ยงวิเวียนพบว่าหญิงสาวยังคงยุ่งอยู่ในห้องทำงานเธอคิดว่าการร่วมงานกับเดมอนส์ทำให้หญิงสาวมีสมาธิ และยุ่งกับงานมาก จากนั้นวิเวียนได้ยินจากเลขาว่าเจนขอให้เลขานำเอกสารทั้งหมดมาให้เธอ ไม่ว่ามันจะสำคัญกับเธอหรือไม่ก็ตามวิเวียนคิดเกี่ยวกับมัน และรู้สึกว่ามันต้องมีปัญหาใหญ่กับเรื่องนั้น ประตูห้องทำงานของประธานเปิดออกเล็กน้อย เธอต้องการจะเคาะประตู แต่เมื่อมือของเธอแตะประตู ประตูก็เปิดออกเอง จากนั้นวิเวียนก็สังเกตเห็นว่าผู้หญิงคนนี้ทุ่มเทแรงกายแรงใจให้กับงานของเธอจริง ๆ“คุณดันน์” เธอเปิดประตู ก้าวเข้าไปแล้วเดินเข้าไปด้วยก้าวใหญ่ เธอรู้สึกโกรธเล็กน้อย “คุณทำสิ่งนี้ไม่ได้ ฉันรู้ว่าดันน์ กรุ๊ปมีปัญหามากมาย แต่เราไม่ได้ลงเซ็นสัญญาข้อตกลงทำงานร่วมกับเดมอนส์แล้วงั้นหรือ? เราพักผ่อนสักหน่อยไม่ได้เหรอ?”“ไม่ใช่เดมอนส์” หญิงสาวยุ่งกับงานมากจนไม่ได้เงยหน้าขึ้นมา เธอตอบเบา ๆ ขณะเซ็นเอกสารในมือ“ไม่ใช่เดมอนส์เหรอ” วิเวี
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-05-27บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 310 ทำให้ดีที่สุดไม่ว่าคุณจะชอบหรือไม่
ตกกลางคืน หญิงสาวนอนไม่หลับ เวลาต่อมา เม็ดฝนเริ่มตกลงมากระทบกับบานหน้าต่าง เธอพลิกตัว และพลิกตัวซ้ำ ๆ พยายามบังคับตัวเองให้หลับอยู่หลายครั้งเธอพลิกตัวไปพลิกตัวมาหลายครั้งบนเตียง ผ่านไปหนึ่งชั่วโมง เธอก็ยังคงตื่นอยู่เธอดึงผ้านวมบนตัวเธอออก แล้วเหยียบเท้าเปล่าลงบนพื้น และเดินไปหน้าหน้าต่างอย่างหงุดหงิดเธอใส่ชุดคลุมเดินไปที่ห้องนั่งเล่น เธอเปิดทีวีและรายการสำหรับเด็กก็ปรากฏขึ้น เธอเสียสมาธิไปชั่วขณะ ทันใดนั้นเธอก็จำได้ว่าตอนนี้เธอไม่ได้ดูโทรทัศน์มานานแล้วโทรทัศน์ในห้องนั่งเล่นมักถูกเปิดโดยคน ๆ นั้นหน้าจอกำลังเล่น แพะน้อยแฮปปี้ และเจ้าจิ้งจอกวายร้าย เธออึ้งไปชั่วขณะหมาป่ากินแกะ นั่นคือกฎของป่า ในขณะที่เธอดู เธอก็อดไม่ได้ที่จะคิดถึงคน ๆ นั้น เขาดูสิ่งนี้ทุกวันเลยเหรอ?มีเสียงดังเล็กน้อยด้านนอกประตูหญิงสาวยกหูเธอขึ้นทันทีหลังจากฟังเสียงกรอบแกรบเป็นเวลาหลายนาที เธอก็มั่นใจมากขึ้นว่าเธอไม่ได้ฟังผิดขโมย?ความคิดนี้เพิ่งออกมาจากความคิดของเธอ ตอนที่ถูกปฏิเสธแทบจะในทันที เมื่อคน ๆ นั้นตกลงที่จะให้เธอย้ายออกจากคฤหาสน์เก่าของสจ๊วต สิ่งที่เขาให้ความสำคัญคือมาตรการรักษาความปลอดภัยท
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-05-27บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 311 ความยอดเยี่ยม และความอ่อนหวาน
ทั้งเธอ และเขาต่างก็รู้สึกถึงกันอย่างน่าประหลาดนี่อาจเป็นวันที่ฌอน และเจนใจตรงกันมากที่สุดไม่มีการทะเลาะวิวาท ไม่มีการด่าทอ และไม่มีการตำหนิทุกอย่างช่างดูสงบมันสงบมากจนพวกเขาดูเหมือนคู่รักที่หวานชื่นเธอไม่ได้อารมณ์เสียใส่เขา และเขาก็ทำตัวดีเกินไปจนดูเหมือนฌอนที่เผด็จการ และสุดจะทนอย่างที่เขาเคยเป็นทุกวัน เขาจะทำอาหารเช้า และอาหารเย็น ส่วนเธอจะเพลิดเพลินกับอาหารเหล่านี้อย่างเงียบ ๆบางครั้งเขาก็นอนลงบนโซฟาเพื่อดูทีวีในตอนกลางคืนด้วย เขาจะดูเรื่องโปรดของเขา แพะพอใจ และหมาป่าตัวใหญ่"ผมคือวูล์ฟฟี่ และเจนนี่จะเป็นวูลนี่ของผมนะ" ทุกครั้งที่มีฉากปราสาทใหญ่ออกมา คน ๆ นั้นจะพูดแบบนี้ด้วยความสนุกดูเหมือนเขาจะไม่เบื่อที่จะทำแบบนี้ ตราบใดที่ยังมีฉากของวูล์ฟฟี่ และวูลนี่ เขาจะพูดคำเหล่านี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่าทุกครั้งที่เกิดเหตุการณ์นี้ เธอจะยิ้ม และขอให้เขาปอกแอปเปิ้ลกับส้มให้เธอดูเหมือนราวกับว่าทุกอย่างจะดีเหลือเกินมันวิเศษมากจนดูเหมือนไม่ใช่เรื่องจริงในวันหยุดสุดสัปดาห์ อโลร่าจะมาที่บ้านของเธอ เมื่อเธอเห็นว่าทั้งสองเข้ากันได้ดีแค่ไหนเมื่ออยู่ด้วยกัน กรามของเธอก็แทบจะกระแทกพื้น
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-05-27บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 312 เขาโกหกคุณ
"ปล่อยฉันออกไป ฉันยังมีเรื่องต้องจัดการอีกมากมายในบริษัท”ไมเคิลยังคงขับรถไปเรื่อย ๆ ดูเหมือนว่าแม้กระทั่งถนนก็ยังเข้าข้างเขา รถแทบจะไม่ได้หยุดวิ่งหรือชะลอความเร็วเลยแม้แต่นาทีเดียว เพราะตลอดเส้นทางนั้นมีแต่ไฟเขียว"มากับฉันอ่ะดีแล้ว เพราะคุณจะเห็นความจริง"ไมเคิลกล่าวอีกว่า "หรือว่าคุณก็แค่อยากอยู่กับการหลอกลวงนั้น?"เจนกัดฟันแน่นรถขับแล่นเข้าไปในตัวอาคารของ บริษัทสจ๊วตอุตสาหกรรม อย่างช้า ๆ "ลงจากรถ" ไมเคิลเปิดประตูรถด้วยท่าทางสง่างามและลงจากรถก่อนเธอ เขาเดินอ้อมไปอีกด้านและเปิดประตูด้านข้างฝั่งของเจน “แน่นอน ผมสามารถช่วยอุ้มคุณออกจากรถได้ด้วยนะ”เขาพูดติดตลกหลังจากเห็นว่าเจนยังคงไม่ยอมลงจากรถสักที หลังจากที่เอาแต่นั่งนิ่งอยู่ในนั้นเป็นนานสองนานเจนจ้องมองไมเคิลอย่างเกรี้ยวกราด น่าแปลกใจที่สายตาของเธอนั้นมันสามารถกระตุ้นให้ไมเคิลหยุดสิ่งที่เขากำลังกระทำอยู่ได้ แม้ว่าเขาจะปัดความคิดนั้นออกจากใจของเขาไปอย่างรวดเร็วก็ตาม รอยยิ้มขี้เล่นกลับเข้ามาบนใบหน้าที่ดูดีของเขาอีกครั้ง"เชิญครับ คุณผู้หญิง"เธอลงจากรถอย่างไม่เต็มใจนัก"คุณไม่ควรหนีไปไหนจะเป็นการดีกว่า เรามากันไกลซะขนาดน
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-05-27บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 313 ความตั้งใจที่น่ารังเกียจของพวกเขาแต่ละคน
ไม่มีใครคาดคิดว่าหญิงสาวจะดูสงบขนาดนี้เรย์ถอนหายใจอย่างโล่งอก ดวงตาของไมเคิลดูเหมือนจะสามารถแผ่รังสีความเย็นได้ เขากดริมฝีปากแน่น ดูเหมือนงูขณะที่เขาเฝ้าดูทั้งชาย และหญิงคู่นั้นอย่างใกล้ชิดมีอีกคนหนึ่งท่ามกลางฝูงชน แม้ว่าเขาจะไม่ได้เร่งรีบเช่นเดียวกับไมเคิล แต่ลูกกระเดือกที่ขยับของเขาก็ยังคงแสดงให้เห็นว่าเขาให้ความสนใจกับทั้งคู่เหมือนกันฌอนจ้องมองผู้หญิงตรงหน้าด้วยดวงตาสีเข้มของเขาอย่างประหม่า"เจน" เขาไม่รู้ตัว แต่ในตอนนี้เขารู้สึกประหม่าจริง ๆ ซึ่งเป็นสิ่งที่แทบไม่เคยเกิดขึ้นในชีวิตของเขาเลย “ผมไม่ได้ตั้งใจที่จะโกหกคถณ ผมแค่อยากให้คุณอยู่เคียงข้างผม แต่ตอนนั้นคุณต่อต้านผมมากเกินไป แม้ว่าบางสิ่งที่ผมพูดจะไม่มีอะไรแอบแฝง แต่คุณก็ยังคงต่อต้านผมโดยไม่รู้ตัว”“เจน ผมแค่หวังว่าคุณจะอยู่เคียงข้างผมได้ นั่นเป็นสาเหตุที่ทำให้ผมตัดสินใจโง่ ๆ ผม... ไม่มีทางเลือก"หญิงสาวฟังชายหนุ่มตรงหน้าเธอ เขาพูดหลายอย่าง แต่ยิ่งเธอฟัง เธอก็ยิ่งทุกข์ใจคน ๆ นี้ คน ๆ นี้!เธอสอดมือเข้าไปในกระเป๋าเสื้อโค้ทเงียบ ๆ แล้วกำมันไว้แน่นดูเหมือนว่าเธอกำลังกำศักดิ์ศรีเพียงหนึ่งเดียว และ ... และร่องรอยของควา
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-05-27บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 314 โยนพวกเขาออกไป
หญิงสาวที่นอนอยู่บนโซฟากระสับกระส่าย หลังจากนั้นไม่นานเม็ดเหงื่อเม็ดเล็ก ๆ ก็ไหลออกมาจากหน้าผากของเธอในความฝันของเธอช่วงเวลาหนึ่งมันเป็นภาพชีวิตในวัยเด็กของเธอในบ้านเก่าของตระกูลดันน์เมื่อตอนที่คุณปู่ของเธอยังอยู่ อีกครู่หนึ่งมันเป็นฉากของปีสำคัญของเธอเมื่อตอนที่เธออายุสิบแปดปี และเป็นศูนย์กลางของความสนใจทั้งหมดฉากเปลี่ยนไป และเธอก็เห็นว่าตัวเองอยู่ในสภาพที่น่าสมเพช เธอถูกใส่กุญแจมือ และถูกจับเข้าคุกช่วงเวลาต่อมา เป็นฉากของลูก้าที่อ่อนแอก่อนที่เธอจะตาย จากนั้นฉากก็เปลี่ยนไปอีกครั้งเป็นตอนที่เธอถูกปล่อยออกจากคุก เธอผ่านชีวิตที่ยากลำบากมามาก แต่เธอก็ยังไม่สามารถปลดปล่อยตัวเองจากคน ๆ นั้นได้พ่อแม่ของเธอก็ปรากฏในความฝันของเธอเช่นกัน แต่ภาพของพวกเขามักจะไม่ชัดเจน“เจนนี่ ฌอนอยากอยู่กับเจนนี่ตลอดไป ฌอนอยากให้เจนนี่มีความสุขตลอดไป”เสียงที่ไร้เดียงสา และบริสุทธิ์ดังขึ้นดวงตาของเธอเบิกโพลง และเธอจ้องมองไปที่เพดานสีขาวราวกับหิมะ เธอใช้เวลานานมากก่อนที่เธอจะกลับมาที่สติสัมปชัญญะของเธอ และตระหนักว่าทุกสิ่งที่เธอเห็นเมื่อกี้นี้ไม่ใช่อะไรนอกจากความฝันหญิงสาวลุกขึ้นนั่งบนโซฟา ประตูบา
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-05-28บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 315 เรากลายมาเป็นแบบนี้ได้อย่างไร
เจนยืนอยู่หน้าประตูสีขาวเรียบ หลังจากยืนอยู่ตรงนั่นเป็นเวลานาน ในที่สุด เธอก็เอื้อมมือออกไป และผลักประตูเปิดออก"ฉันไม่กิน" บนเตียงโรงพยาบาลในหอผู้ป่วย เจสันสภาพของเขาเหี่ยวเฉา ทุกวันนี้ เขาอยู่ในความวิตกกังวล ความปรารถนาที่จะมีชีวิตอยู่ของเขาทำให้เขาดิ้นรนต่อสู้กับความเจ็บป่วยของเขาอย่างไรก็ตาม มันเจ็บมาก วันต่อวันที่เวลาผ่านไป เขาก็ยิ่งหมดหวังมากขึ้นเรื่อย ๆเขากำลังต่อสู้กับความเจ็บป่วย และความสิ้นหวัง เขาต้องการที่จะมีชีวิตอยู่ เขาต้องการที่จะหมกมุ่นอยู่กับชีวิตที่หรูหรา และกลับไปสู่วันที่ปราศจากความกังวลในอดีตมาดามดันน์ใช้เวลาทั้งวันกับความเสียใจ เจสันรู้สึกไม่สบายใจที่เห็นใครบางคนเช็ดน้ำตาของเธอตลอดเวลา และถอนหายใจอยู่ข้าง ๆเขาตลอดทั้งวัน เมื่อเร็ว ๆ นี้มาดามดันน์ก็ป่วยเช่นกัน แต่เจสันกลับถอนหายใจด้วยความโล่งอกแทน ในที่สุดเขาก็สามารถดึงคน ๆ นี้ที่ไม่สามารถหยุดถอนหายใจต่อหน้าเขาทุกวันให้ออกจากข้างกายเขาได้พ่อบ้านที่บ้านเป็นคนเดียวที่จะเอาอาหารมาให้เขาในตอนนี้ มาดามดันน์ได้ว่าจ้างผู้ดูแลที่ดีที่สุดให้ลูกชายสุดที่รักของเธอทำงานตลอดเวลาเจสันเบื่อกับกำแพงสีขาวในหอผู้ป่วย เมื
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-05-28
บทล่าสุด
บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 331 เรื่องราวพิเศษ: จุดจบ
ฉันชื่อ ลูก้า สจ๊วต มันเป็นชื่อแปลก ๆ ใช่ไหม? แบบว่ามันเหมือนกับคำว่า ‘ดูสิ! สตูว์’คุณปู่ของฉันตั้งชื่อให้ฉัน ประสบการณ์หลายปีของฉันตอนเป็นเด็กบอกฉันว่าปู่ของฉันไม่ใช่ผู้ชายที่ดีไม่ต้องนึกถึงเรื่องอื่นเลย แค่ดูชื่อที่เขาตั้งให้ฉันสิ เขามีชื่อที่ดีอย่างสมบูรณ์แบบ แต่เขากลับตั้งชื่อแปลก ๆ นี้ให้กับฉันอย่างไรก็ตามทุกครั้งที่ฉันทักท้วงเรื่องนี้กับเขา เขามักจะบอกว่านั่นเป็นความผิดของพ่อฉัน ถ้าพ่อเป็นเด็กผู้หญิงนั่นจะเป็นชื่อของเขาแทนดูสิ คุณปู่เป็นคนที่ตั้งชื่อที่น่ากลัวนี้ให้ฉัน แต่เขายังคงโยนความผิดทั้งหมดให้พ่อของฉันอ้อ ลืมแนะนำตัวอย่างเป็นทางการไปเลยปู่ของฉันชื่อ ฌอน สจ๊วตเขาค่อนข้างเป็นคนที่น่าทึ่งในวัยเยาว์ย่าของฉันชื่อ เจน ดันน์บางครั้งฉันก็อดสงสัยไม่ได้ว่าทั้งสองคนลงเอยด้วยกันได้อย่างไร พวกเขาเป็นคนที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงเลยนะปู่กับย่าของฉันได้หย่าร้างกันก่อนที่พ่อของฉันจะเกิดเสียอีกหลังจากการหย่าร้างครั้งนั้น ทั้งคู่ก็ไม่ได้แต่งงานกันใหม่นะพวกเขาน่าจะแยกทางกันไปอย่างสันติ แต่คุณปู่ก็ไร้ยางอายอย่างที่สุด เขาจึงคอยรบกวนคุณย่าของฉันตลอดเวลาเลยเท่าที่ฉันจำไ
บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 330 เขากักขังร่างกายของเธอ เธอกักขังหัวใจของเธอ
ที่โรงพยาบาล ประตูวอร์ดถูกเปิดออกเงียบ ๆ โดยที่ไม่มีเสียง ครั้งนี้ดอสไม่ได้แจ้งการมาถึงของแขกล่วงหน้าเมื่อเอลิออร์มาถึงอย่างรีบร้อน เขาก็เห็นผู้หญิงคนนั้นก่อนที่เขาจะทันได้พูดอะไร อโลร่าก็ดึงเขากลับออกไปที่ทางเดิน ประตูเปิดแล้วปิดลงอีกครั้งคนบนเตียงนอนตะแคง และกำลังหลับอยู่ไม่มีใครรู้ว่าเขากำลังฝันถึงอะไร แต่ใบหน้าที่ขมวดคิ้วลึกแสดงให้เห็นว่าเขาไม่ได้มีความฝันที่น่าพอใจนักมือของเขาวางอยู่บนผ้าห่ม แหวนแต่งงานของเขายังคงอยู่บนนิ้วของเขาหญิงสาวเดินเข้าไปหาเขาอย่างช้า ๆ ในที่สุดก็มาหยุดอยู่ที่หน้าเตียงของเขาดวงตาของเธอสดใส และชัดเจน เธอจ้องมองแหวนบนนิ้วมือของเขาไม่มีใครรู้ว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่เธอจ้องไปที่แหวนเป็นเวลานานนาน จนเธอรู้สึกงุนงงหลังจากนั้นไม่นานดวงตาของชายคนนั้นก็เบิกโพลง สิ่งแรกที่เขาเห็นคือคนในความฝันเขายิ้มหน้าซีดให้เธอ “โอ้ ฉันฝันไปอีกแล้วสินะ”ราวกับว่าเขากำลังคุยกับเพื่อนที่เขาไม่ได้เจอมานาน เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน และดีใจจนแทบจะเห็นได้ชัดผ่านการแสดงออกทางร่างกายของเขา "ดีแค่ไหน. คุณยังเต็มใจจะมาเยี่ยมฉันในความฝัน”หญิงสาวยืนอยู่ที่เตียงของเ
บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 329 เจน ดันน์ สิ่งที่เธอทำคือเอาแต่วิ่งหนี
"เจน เอ๋อไห่ไม่ใช่สวรรค์หรือความสงบตามที่เธอพูดหรอก มันเป็นเพียงแค่การหลบหนีของเธอ" อโลร่ากล่าวอย่างเคร่งขรึมเธอไม่ควรพูดทั้งหมดนี้ แต่เธอเห็นบางสิ่งที่เจ้าตัวมองไม่เห็นบางทีภาพอาจจะดูชัดเจนขึ้นจากคนภายนอกที่เฝ้าดู หรือบางทีอาจจะไม่ถึงกระนั้นเธอก็เห็นได้อย่างชัดเจนว่าเจนกำลังลังเลเมื่อสามปีก่อนเธอเคยช่วยเจนหนี เพราะเธอต้องการให้เจนมีชีวิตที่สงบสุขอย่างแท้จริงนับตั้งแต่นั้นสามปีหลาย ๆ อย่างก็เปลี่ยนไป เธอก็เติบโตขึ้นด้วยเป็นเพราะความเป็นผู้ใหญ่ที่เพิ่งค้นพบทำให้เธอไม่เคยหยุดคิดถึงเรื่องนี้เช่นกันเธอคิดถูกหรือเปล่าที่ช่วยเจนหนีเมื่อสามปีก่อน มันอาจจะเป็นความผิดพลาดหรือเปล่านะ?เธอเริ่มคิดว่าเธอคิดผิดในตอนนั้นผู้หญิงคนนี้ถูกผีเข้าเต็ม ๆ ไม่มีทางที่เธอจะหยุด และมองไปรอบ ๆ เพื่อดูผู้คน และข้อเท็จจริงตลอดสามปีที่ผ่านมาอโลร่าได้เห็นว่าฌอนไม่เคยหยุดตามหาเธอเลย ทุกคนบอกให้เขาหยุด โดยบอกว่ามันไม่มีจุดหมายปลายทางเลย บางทีเจนอาจจะตายไปนานแล้วก็ได้ท้ายที่สุดแล้ว ถ้าเธอยังไม่ตายไป เหตุใดการค้นหาอย่างไม่หยุดยั้งเป็นเวลาถึงสามปีจึงไม่เกิดผลอะไรเลย?อย่างไรก็ตาม ชายคนนั้นปฏิเสธที่
บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 328 บังคับเธอทีละขั้น
"ที่นายมาที่นี่ในวันนี้ ก็เพื่อที่แค่จะคุยเรื่องของคุณปู่กับฉันหรือเปล่า?" ชายบนเตียงหัวเราะเบา ๆ ความไม่เชื่อเผยขึ้นในแววตาของเขาอย่างชัดเจน “ไมเคิล ลูเธอร์ ชายชราคนนั้นเขาไม่ห่วงว่าฉันจะเป็นหรือฉันจะตายหรอก เขายังมีหลานชายอีกคนที่จะสืบทอดบัลลังก์ของเขา”ไมเคิลหัวเราะอย่างแดกดัน“นายคิดว่าฉันจะกลับไปเป็นสจ๊วตจริง ๆ งั้นหรอ? สถานที่สกปรกแบบนั้น”“นายไม่ได้ต้องการ บริษัทสจ๊วตอุตสาหกรรม หรอกหรอ?” ฌอนกล่าวอย่างเย็นชา “ในกรณีนั้น ฉันกลัวว่านายจะต้องผิดหวัง”“สจ๊วตอุตสาหกรรมงั้นหรอ เฮอะ” ไมเคิลกวาดสายตามองไปยังฌอน ก่อนที่จะมองออกไปนอกหน้าต่าง“นั่นเป็นแหล่งเงินแหล่งทองชั้นดีเลย ดังนั้นฉันคิดว่าฉันต้องการมัน นายจะให้ฉันได้ไหมหล่ะ?”“ถ้าฉันไม่ให้ นายจะไม่บังคับเหรอ?”“ถ้านายเป็นคนถือมัน แน่นอน” ไมเคิลไม่พยายามปิดบังความทะเยอทะยานของเขา “แต่ถ้านายตายไป ฉันจะไม่เอามันมาจากเธอหรอก”ฌอนหรี่ตา “นายแน่ใจถึงความภักดีต่อความรู้สึกของนายที่มีต่อเธอไหม ฉันควรจะขอให้นายดูแลเธอก่อนที่ฉันจะตายหรือไม่?”“เฮ้อ ตัดเรื่องตลกออกไปก่อน นายกำลังจะตาย พวกนายทั้งสองไม่ได้หย่าร้างกันแล้วหรอ?“นั่นมันหมายค
บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 327 แขกผู้ไม่ได้รับเชิญ
ไมเคิล ลูเธอร์ เข้าสู่คฤหาสน์เก่าแก่ของสจ๊วต"คุณเป็นคนที่อยู่เบื้องหลังทุกอย่างไม่ใช่เหรอ?"โดยไม่มีคำเตือนหรือบริบทใด ๆ เขาก็ตะโกนใส่ชายชราสจ๊วตที่กำลังจิบชาอย่างใจเย็นอยู่“คุณมาจากทางไหนกลับไปทางนั้นเลย…ถ้าจะมาเพื่อแสดงกิริยาความไม่เคารพต่อปู่ของคุณอย่างนี้?” ชายชราสจ๊วตวางถ้วยน้ำชาลง ใบหน้าอันแก่ชราของเขาค่อย ๆ เปลี่ยนไปอย่างยากลำบาก“คุณเป็นคนวางแผนเรื่องพ่อบ้านซัมเมอร์เองไม่ใช่หรอ?“ไม่อย่างนั้น เขาคงไม่มีทางกล้าทำหรอก จริงไหม?”"หมายความว่ายังไงหรอ? ฉันเป็นคนทำให้พ่อบ้านซัมเมอร์ทำอะไรอย่างนั้นเหรอ?""คุณเป็นคนที่อยู่เบื้องหลังอุบัติเหตุของเจน นั่นคือสิ่งที่ฉันอยากที่จะรู้ความจริง เป็นคุรจริง ๆ ใช่ไหม?!" ไมเคิลยืนยันความคิดของตัวเองช่วงเวลาที่ชายชราสจ๊วตได้ยินชื่อของเจน การแสดงออกของเขาก็เคร่งขรึมลงในทันที “นี่หลานจะท้าปู่ของตัวเอง และแสดงกิริยาเช่นนี้ เพียงเพื่อเธอคนนั้นหรอ?”“นั่นคงหมายความว่า…คุณยอมรับมัน”ไมเคิลกำหมัดแน่น ทั้งตัวของเขานั้นสั่นสะท้านด้วยความโกรธ "เธอไปทำอะไรให้คุณปู่ขุ่นเคืองหรือ?""ทุก ๆ อย่าง ทุกอย่างที่เธอทำ มันทำให้ฉันขุ่นเคือง""เธอเป็นแค่เด
บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 326 ฉันเหนื่อยกับเกมนี้เต็มทนแล้ว
สามวันต่อมา บุคคลนั้นไม่ได้กลับเข้าบ้านอีกเลยเทรส และคัวโตรยืนอยู่ที่ประตูอย่างเงียบขรึมราวกับว่าพวกเขาทั้งสองคือรูปปั้นของเทพผู้พิทักษ์ที่อยู่อาศัยของเธอจากก่อนหน้านี้ได้ถูกไฟไหม้เสียหายไปบางส่วน เธอจึงกลับมาอยู่ที่คฤหาสน์สจ๊วตก่อน ลึกเข้าไปภายในคฤหาสน์ เธอไม่ได้ยินเสียงนกหรือกลิ่นดอกไม้ใด ๆ เลย พ่อบ้านก็เป็นมืออาชีพมาก ๆ เขาจัดเตรียมทุกอย่างเพรียบพร้อมไว้สำหรับเธอนอกเหนือจากเทรสและคัวโตรแล้ว เธอก็ไม่ค่อยได้พบใครเลย เธอไม่ได้พูดคุยกับใครเลยไม่แม้แต่เทรส และคัวโดรก็ไม่ได้คุยกับเธอสำหรับพ่อบ้านประจำตระกูล เขามักจะทำตัวสุภาพกับเธอทุกครั้งที่พบกันตอนนี้หูของเธอมันไร้ประโยชน์จริง ๆ แล้วปากของเธอก็คงเป็นเพียงแค่เครื่องประดับบนใบหน้าเพียงเท่านั้นคนรับใช้บางคนที่นี่ก็ดูคุ้นเคย ในขณะที่บางคนก็คงจะมาใหม่เพราะเธอไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน มันไม่สำคัญหรอกไม่ว่าใครในบ้านนี้เมื่อพวกเขาพบเห็นเธอ พวกเขาก็จะโค้งตัวด้วยความเคารพก่อนจะเดินจากไปทำงานของตัวเองต่อเธอนั่งมองดูคนสวนกำลังทำสวนผ่านกระจกหน้าต่างแม้ว่าในฤดูนี้ใบไม้ และดอกไม้ต่าง ๆ ในสวนจะร่วงโรยไปจนหมดแทบไม่มีสีสันในสวนหลงเหลืออยู่เล
บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 325 ฉันรักคุณ
วันผ่าตัดปลูกถ่ายไขกระดูกของเจสันเขาเปลี่ยนเป็นชุดผ่าตัดเรียบร้อยแล้ว คุณหญิงดันน์อยู่ดูแลข้าง ๆ เขา"อย่าประหม่าไปเลย เจสัน ทุกอย่างจะผ่านพ้นไปได้ด้วยดี" คุณหญิงดันน์ปลอบใจ ถึงกระนั้นลูกชายของเธอก็ยังคงเอาแต่เงียบขณะที่เธอจ้องไปที่หน้าของลูกชายของเธอ เธอก็เอาแต่ด่าเจนในใจ"ถ้าไม่ใช่เพราะคนที่มีจิตใจดีคนนี้ที่บริจาคให้กับลูก นังเจน เด็กคนนั้นก็เกือบจะฆ่าลูกแล้ว"เจสันจ้องมองอย่างไม่พอใจ"คุณแม่ พอได้แล้ว!""หือ? ลูกเป็นอะไรไป?“แม่กำลังรู้สึกเสียใจกับลูกนะ จะมาตะโกนใส่แม่ทำไม?”“คุณแม่ อย่าพูดถึงเจนแบบนั้นนะ”“ทำไมจะทำไม่ได้? เธอไม่สนใจสมาชิกในครอบครัวของเธอเองเสียด้วยซ้ำ”คุณหญิงดันน์เกลียดลูกสาวคนนี้สุดหัวใจแม้ว่าจะได้รับการชี้แจงว่าเธอเข้าใจผิดว่าเจนไม่ใช่ลูกสาวของตัวเอง แต่คุณหญิงดันน์ก็ยังคงมีอคติกับลูกสาวคนนี้ของเธออยู่ดีหลังจากนั้นเธอก็เอาแต่เลี้ยงดูลูกชาย และคอยอยู่เคียงข้างเขามาตั้งแต่เขายังเด็ก มันจึงทำให้ลูกชายของเธอสนิทกับเธอส่วนนังเด็กคนนั้น ... เด็กเลว ๆ คนนั้น เธอกลับมาที่เมืองเอสนี้ในตอนนั้น ก็เพื่อที่จะยึดทรัพย์สินทั้งหมดของ ดันน์ กรุ๊ป ไปดันน์ กรุ
บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 324 ในที่สุดเจนก็ได้รับในสิ่งที่เธอต้องการ
วันเวลาผ่านไปเรื่อย ๆ ชายคนนั้นมักจะทำอาหารทุกมื้อของเธอด้วยตัวของเขาเอง เมื่อเขาออกไปทำงานเขาจะพาผู้หญิงคนนั้นมาอยู่ข้าง ๆ ตัวเขาตลอด ทำให้เธออยู่ในสายตาของเขาตลอดเวลา พวกเขาจึงดูเหมือนคู่รักที่แสนหวาน และรักกันมากมีความอิจฉาริษยาในสายตาของคนทั่ว ๆ ไป เมื่อพวกเขาเห็นเจนอยู่กับฌอนเมื่อเวลาผ่านไปไม่นาน ทุกคนในแวดวงต่างรู้ว่าทั้งสองมักจะตัวติดกันอยู่ตลอดเวลามีใครบางคนถอนหายใจออกมา ‘เจน ดันน์ จากตระกูลดันน์ ได้ครอบครองหัวใจชายคนนี้ในที่สุด หลังจากที่เธอไล่ตามฌอนในตอนนั้นเธอดูเป็นคนที่กล้าแสดงออกมาก 'คนทั่วไปต่างก็คิดว่า ในที่สุดเจนก็ได้รับในสิ่งที่เธอต้องการแล้วในวันหยุดสุดสัปดาห์หนึ่ง“ฉันอยากเจอเขา”"ใคร?""... พี่ชายของฉัน"มีความสั่นไหวในดวงตาของชายคนนั้น ถึงกระนั้นเขาก็ยังรักษาภาพพจน์ของตัวเอง"คุณไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องของเจสัน"เขาพูดด้วยท่าทางสบาย ๆเจนบีบหมัดของเธอแน่น และหลังจากนั้นไม่นาน…"สภาพของเขาคงดูไม่ดีนัก ฉันจึงอยากจะเห็นด้วยตาของตัวเอง""นี่ผมปฏิบัติต่อคุณไม่ดีพอหรือ?" ชายคนนั้นเชื่ออย่างสนิทใจว่าเธอกำลังพยายามที่จะหนีจากเขาไปอีกครั้ง “เจสัน
บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 323 เขาสร้างเรือนจำอีกแห่งให้กับเธอ
ในที่สุดเจนก็ตื่นฟื้นขึ้นมา เมื่อเธอตื่นขึ้นมาห้องก็มืดสลัว เธอลุกขึ้น และเดินไปที่ห้องนั่งเล่น เธอไม่ได้ตกใจกับชายที่กำลังนั่งดูทีวีอยู่บนโซฟาภายใต้แสงไฟอันอบอุ่นในห้องนั่งเล่นนั้นในห้องนั่งเล่นระดับเสียงของทีวีนั้นมันถูกตั้งไว้ในระดับที่ต่ำที่สุด ราวกับว่าเขากังวลว่าเขาจะรบกวนเธอจากการพักผ่อน ถ้าหากเขาเปิดเสียงดังกว่านี้เมื่อเขาได้ยินเสียงฝีเท้าเบา ๆ ดังมาจากทางเดิน ชายคนนั้นรีบหันไปมองทันทีพวกเขาทั้งสองสบตากันอารมณ์ของพวกเขาทั้งสองดูเหมือนว่ามันจะคุ้นเคยกันเป็นอย่างดี มันดูราวกับว่าพวกเขาเป็นสามีภรรยากันมานานมากแล้ว และดูเหมือนว่าพวกเขาจะเข้าใจซึ่งกันและกันโดยที่ไม่ต้องพูดอะไร พวกทั้งสองไม่ได้ทำลายความสงบสุขที่แปลกประหลาดนี้ทุกอย่างมันดูราวกับว่า ... พวกเขาสามารถอยู่ด้วยกันได้อย่างสันติชายคนนั้นลุกขึ้นยืนและเดินไปที่เคาน์เตอร์บาร์ เขาอุ่นโจ๊ก และวางไว้บนเคาน์เตอร์บาร์หญิงสาวเดินเข้าไปเงียบ ๆ จากนั้นเธอก็นั่งทานอาหารดูเหมือนกับว่าที่นี่มันไม่เคยมี ความรัก – ความเกลียด พัวพันระหว่างทั้งสอง ไม่มีความทรงจำที่เจ็บปวดร่วมกันเกิดขึ้นทุกคนอาจจะคิดว่าบรรยากาศช่างเต็มไปด้วยค
