Share

บทที่ 771

Penulis: เด็กลำดับที่สิบหก
ขณะที่เจเรมี่กำลังเดินขึ้นไปในชั้นบนเพื่อที่จะเข้าไปในห้องนอน เขาก็ได้ยินเสียงของเมเดลีนเรียกขอความช่วยเหลือ

หัวใจของเขาเต้นเร็วราวกับจะหลุดออกมา ในขณะที่เขารีบวิ่งลงบันไดไปยังชั้นล่าง

เมื่อเขาวิ่งไปถึง ก็เห็นเมเดลีนกำลังเดินเข้าไปในรถ

"เกิดอะไรขึ้น?" เจเรมี่เดินเข้าไปถาม

“เปล่า ไม่มีอะไร” หญิงสาวตอบจากในรถ “เมื่อกี้ฉันนึกว่าเห็นหนูน่ะ ก็เลยตกใจ เจเรมี่ ฉันกลับบ้านก่อนนะ”

หลังจากพูดจบเธอก็ขับรถออกไป

เจเรมี่รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ แต่เขาไม่สามารถบอกได้ว่าคือเรื่องอะไร

เมื่อเขาหันหลังเพื่อที่จะเดินเข้าไปในบ้าน เขาก็ก้มหน้าลง ทำให้เห็นกระดุมบางอย่างหล่นอยู่บนพื้น

เขาหยิบมันขึ้นมาดูใกล้ ๆ กระดุมเคลือบสีทองนี้เป็นกระดุมบนเสื้อโค้ทของเมเดลีน ที่เธอสวมเอาไว้ แต่มันหลุดออกมาได้ยังไงกัน?

เมเรดิธที่กำลังขับรถของเมเดลีน เธอเงยหน้าขึ้นด้วยใบหน้าเคร่งขรึม และเหลือบมองกระจกหลัง

เมเดลีนกำลังหมดสติและเธอก็นอนอยู่บนเบาะข้างหลัง

เมเรดิธถอนหายใจอย่างโล่งอก โชคดีที่ยาสลบยังคงทำงานอยู่

แม้ว่าเมเดลีนจะพยายามดิ้นรนขนาดไหน แต่เธอก็ไม่สามารถต้านทานฤทธิ์ของยาได้

เมเรดิธไม่อยากพลาดอีกคร้ัง เธอรู
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terkait

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 772

    เมเรดิธยกริมฝีปากสีแดงของเธอขึ้น และชี้นิ้วไปที่ใบหน้าอันบอบบางของเมเดลีน "ในโลกนี้มี เอวลีน ได้เพียงคนเดียว"เมื่อได้ยินเช่นนี้ เมเดลีนก็ค่อย ๆ เข้าใจความหมายที่เมเรดิธพูดมากขึ้นเมเรดิธต้องการกำจัดเธอ และต้องการจะเป็นเอวลีน“เมเดลีน ในตอนนั้นฉันพลาดโอกาสทำลายเธอไป ฉันปล่อยให้เธอรอดตายจากประตูนรกนั้น แต่ครั้งนี้ฉันจะไม่ยอมให้มันเป็นแบบนั้นแล้ว”เมเรดิธยิ้มและลากเมเดลีนที่ตอนนี้ไม่มีเรี่ยวแรงไปที่ทะเลสาบ“เธอคงคิดถึงลูกสาวมากเลยนี่ ฉันจะส่งเธอไปหาลูกของเธอเดี๋ยวนี้เลย เมเดลีนจากนี้ไป โลกใบนี้จะไม่มีเธออีกต่อไป และฉัน ฉันจะกลายเป็นเอวลีนตัวจริง ฮ่า ฮ่า ฮ่า…”เธอหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง แต่แล้วดวงตาของเธอเปลี่ยนเป็นความเย็นชาไร้ซึ่งความรู้สึกในทันใด"ลงนรกไปซะ!"เมเรดิธพยายามอย่างเต็มที่เพื่อผลักเมเดลีนไปยังทะเลสาบอันเย็นยะเยือกเมเดลีนอยากจะหนีไป แต่เธออ่อนแอมากเกินไปจนทำให้จมลงไปในทะเลสาบ!ความเยือกเย็นเสียดแทงผิวหนังของเธอเป็นพัน ๆ ครั้ง ความมืดและความหนาวเย็นค่อย ๆ กลืนกินสติและลมหายใจของเธอ เมเดลีนรู้สึกว่าอุณหภูมิในร่างกายของเธอเย็นลงเรื่อย ๆ และร่างกายของเธอก็ค่อย ๆ จมลงไป ใ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 773

    มือของเมเรดิธที่กำลังถือชุดแต่งงานสั่นสะท้านในทันที!เธอมองดูร่างที่ปรากฏในกระจกด้วยความประหลาดใจและส่ายหัวเพราะภาพตรงหน้ามันเกินกว่าจะเชื่อ“เอวลีน!”ดวงตาของเมเรดิธเบิกกว้างด้วยความตื่นตระหนก ขณะที่เธอค่อย ๆ ถอยหลัง เธอชี้ไปที่เมเดลีนที่สวมชุดสีขาวบริสุทธิ์ ผมยาวของเธอพริ้วไหว “เธอเป็นคนหรือผี เธอมาที่นี่ทำไม!”เมเดลีน มองเธอด้วยรอยยิ้ม “เธอคิดว่าไง ฉันเป็นคนหรือผี?”"..."“ในน้ำมันหนาวมากเลยนะคะ พี่สาวที่แสนดีของฉัน พี่มาอยู่กับฉันไหม?”"กรี๊ด!" เมเรดิธกรีดร้องด้วยความตกใจ เธอโยนชุดแต่งงานในมือทิ้ง และอยากจะวิ่งออกไปแต่เมเดลีนก็ก้าวไปข้างหน้าและคว้าข้อมือของเธอเอาไว้ “พี่สาวที่แสนดีของฉัน พี่จะรีบไปไหน ฉันจะพาพี่ไปเองค่ะ ไม่ต้องห่วง”เมเรดิธยิ่งรู้สึกกลัวมากขึ้นไปอีก เมื่อสัมผัสได้ถึงความเย็นที่ข้อมือนี่คือมือของคนตาย!มือของคนที่ยังมีชีวิตจะเย็นขนาดนี้ได้อย่างไร? มันเป็นไปไม่ได้!ใบหน้าของเมเรดิธซีดเผือก เมื่อเธอเห็นเมเดลีนเดินเข้ามาใกล้ ขาของเธอค่อย ๆ อ่อนแรงลง จนกระทั่งเธอทรุดตัวลงกับพื้นพลั่ก!“เอวลีน คุณโอเคไหม” เจเรมี่ตะโกนถามอย่างเป็นห่วงจากอีกด้านของประตูเ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 774

    เมเดลีนนั่งอยู่หน้ากระจกและแต่งหน้าให้ตัวเองเบา ๆ เธอค่อย ๆ รวบผมยาวทั้งสองข้างออกอย่างนุ่มนวล และสุดท้ายเธอก็สวมชุดแต่งงาน"แม่ครับ แม่สวยมาก แม่เป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดเท่าที่ผมเคยเห็นมาเลย"แจ็คสันกะพริบตากลมโตและแววใสราวกับกระจกของเขา ในสายตาเต็มไปด้วยความชื่นชมและความรักเมเดลีนยิ้มและยื่นมือไปแตะปลายจมูกของแจ็คสัน "หนูเป็นขนมปังน้อยที่น่ารักที่สุดที่แม่เคยเห็นมา""ผมไม่ใช่ขนมปัง ผมเป็นลูกของแม่กับพ่อ" แจ็คสันพูดแก้ตัวด้วยน้ำเสียงที่จริงจังเมื่อมองดูใบหน้าที่เรียบง่ายและน่ารักของเขา หัวใจของเมเดลีนก็รู้สึกเจ็บปวดเล็กน้อย'ลิเลียน ถ้าวันนี้ลูกยังอยู่ที่นี่ ครอบครัวของเราคงจะมีกันครบสี่คน'เมเดลีนเดินไปเปิดประตู เมื่อช่างแต่งหน้าเห็นว่าเมเดลีนแต่งหน้าด้วยตัวเองใหม่ เธอจึงรู้สึกประหลาดใจ “คุณมอนต์โกเมอรี เกิดอะไรขึ้นกับสไตล์และการแต่งหน้าของคุณ...”“ฉันลองชุดแต่งงานดู แล้วคิดว่าสไตล์ก่อนหน้านี้มันไม่เหมาะเท่าไร ฉันก็เลยแต่งหน้าใหม่”ช่างแต่งหน้าพยักหน้าเข้าใจและไม่กล้าพูดอะไรเกี่ยวกับเมเดลีนอีก เขาเพียงแค่มองไปที่ใบหน้าของเมเดลีน และใบหน้าของเธอก็แสดงความประหลาดใจอย่างเก็บไม

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 775

    ขณะที่เมเดลีนยื่นมือออกพร้อมที่จะรับแหวนแต่งงานจากเจเรมี่ เธอเห็นเฟลิเป้เดินเข้ามาหาพวกเขาดูจากท่าทางของเขาแล้ว เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ได้มาเพื่ออวยพรเป็นแน่แท้เขาจะมาอวยพรเธอและเจเรมี่ไปทำไม?เมเดลีนที่สวมผ้าคลุมหน้าและยืนบนเวที ทำให้เฟลิเป้ไม่รู้ว่าเป็นเธอเหมือนกัน แค่คิดว่าเธอคือเมเรดิธเมื่อเขาเดินเข้าไป เขาก็เห็นผู้อาวุโสวิทแมนกำลังจ้องมองเขาอย่างจริงจัง เฟลิเป้หัวเราะอย่างไม่สนใจอะไร“ทำไมคุณทำหน้าตาแบบนั้นล่ะ วันนี้เป็นวันดีที่เจเรมี่จะได้แต่งงาน คุณไม่มีความสุขเหรอครับ?”“มีความสุขงั้นเหรอ เฟลิเป้ นายคิดว่าชายชราคนนี้จะยังมีความสุขเมื่อเห็นนายอีกเหรอ” คาเลนตกตะลึงวินส์ตันคว้าตัวเธอไว้และหันหน้าไปหาเฟลิเป้อย่างสงบ “เฟลิเป้ คุณไม่จำเป็นต้องให้ของขวัญอะไรทั้งนั้น ที่นี่ไม่ต้อนรับคุณ ออกไปซะ”เฟลิเป้หัวเราะและยื่นเอกสารไปให้ “ของขวัญของผม คือ โฉนดของคฤหาสน์วิทแมน คุณไม่ต้องการมันจริง ๆ เหรอ?”เมื่อคาเลนได้ยินสิ่งนี้ ดวงตาของเธอก็สว่างขึ้น “นี่เป็นโฉนดของคฤหาสน์วิทแมนจริงเหรอ?”“ถึงจะใช่ เราก็ไม่ต้องการมัน ออกไปซะ!” วินส์ตันปฏิเสธในทันทีและคว้าตัวคาเลนผู้ที่อยากจะก้าวไปหาอี

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 776

    อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้คาดคิดเลยว่าเจ้าสาวของเจเรมี่จะกลายเป็นเมเดลีน และเมเดลีนเองก็ตามน้ำไปเพื่อรับฉโนดที่ดินเมื่อเห็นดวงตาที่แน่วแน่และเฉียบคมของเมเดลีน เฟลิเป้ก็ไม่อยากตกเป็นเป้าสายตาของคนอื่นอีกต่อไปเขาไม่เข้าใจท่าทีของเจเรมี่เลย เห็นได้ชัดว่าเจเรมี่กำลังถูกสะกดจิตไม่ให้สามารถมีความรู้สึกใด ๆ ต่อเมเดลีนได้ แต่ดวงตาของเจเรมี่เมื่อมองไปที่เมเดลีนนั้นอ่อนโยนมาก ทั้งยังเต็มไปด้วยความรักใคร่ยิ่งคิดก็ยิ่งหงุดหงิดผู้หญิงคนนั้น เมเรดิธ เมื่อวานนี้เธอสัญญากับเขาไว้อย่างเต็มปากเต็มคำว่าจะจัดการเรื่องนี้ให้สำเร็จ แต่ตอนนี้ ดูเหมือนกับว่าเขาจะโดนเมเดลีนเล่นงานเข้าแล้วเฟลิเป้รีบโทรหาเมเรดิธทันทีหลังจากที่เดินออกจากงานเลี้ยง แต่เธอก็ไม่ได้รับสายเขาเมเดลีนและเจเรมี่ดำเนินงานแต่งงานของพวกเขาต่อไปพวกเขาแลกแหวนกันพร้อมกับพูดว่า 'รับครับ/รับค่ะ' ให้กันและกัน และในตอนท้าย เขาก็ก้มศีรษะลงก่อนจะจุมพิตริมฝีปากของเธออย่างแผ่วเบาหลังจากพิธีเสร็จสิ้น เมเดลีนก็สวมชุดราตรีและกลับไปที่ห้องแต่งตัว ทันทีที่เธอเข้าไปในห้องแต่งตัว เธอก็ได้ยินเสียงกรอบแกรบจากภายในห้องลองเสื้อเมเดลีนเดินไปเปิดม่าน

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 777

    เมเดลีนไม่เคยคิดว่าจะมีวันที่เธอเป็นคนที่เริ่มจูบผู้ชายคนนี้ก่อนแต่เธอห้ามความรู้สึกของตัวเองไม่ได้เลยเหมือนกันกับเจเรมี่แม้ว่าเสียงภายในใจจะโต้แย้งอยู่ตลอดว่าเขาไม่รู้จักหรือรักผู้หญิงคนนี้ แต่ร่างกายของเขากลับต้องการอยู่ใกล้เธอ เขาต้องการครอบครองทุกสิ่งทุกอย่างของเธอไฟในห้องดับลง เหลือเพียงแสงจันทร์พร่ามัวที่สาดส่องเข้ามาหิมะที่ตกอยู่นอกหน้าต่างทำให้อากาศเย็นยะเยือก แต่หัวใจของเมเดลีนและเจเรมี่กลับร้อนแรงท่าทีที่อ่อนโยนของเขาในตอนนี้ ได้เตือนเธอถึงพฤติกรรมป่าเถื่อนของเขาในเวลานั้นในช่วงหลายปีที่ผ่านมา เขาไม่เคยหวงแหนเธอมากถึงขนาดนี้เจเรมี่กำลังจูบเมเดลีน แต่จู่ ๆ เขาก็รับรู้ได้ถึงรสเค็มของน้ำที่ไหลออกมาจากหางตาของเธอ"คุณเป็นอะไร?" เสียงทุ้มต่ำของเขาเล็ดลอดเข้ามาในหูของเธอเมเดลีนลืมตาขึ้น สบสายตาเข้ากับแววตาแสนอ่อนโยนของชายคนนั้นในความมืด“เจเรมี่ คุณต้องรีบหายนะ”เจเรมี่ถึงกับอึ้ง เขาเลิกคิ้วและจูบหน้าผากของเมเดลีนเบา ๆ "ครับ"เขาสัญญาและกระชับแขนที่รั้งเธอไว้เมเดลีนขยับเข้าใกล้กับเขาในอ้อมแขนและไม่ขัดขืนอีกต่อไปการอยู่ในอ้อมกอดของเขาในตอนนี้ ทำให้เธอรู้สึก

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 778

    เคธี่เม้มริมฝีปากแน่น และเงยหน้าขึ้นเพื่อห้ามไม่ให้น้ำตาไหลลงมา“อย่าไล่ฉันเลยนะคะ ขอแค่ให้ฉันได้อยู่เคียงข้างคุณ ฉันจะยอมทำทุกอย่างตามที่คุณต้องการ ฉันจะทำทุกอย่างให้ดีที่สุด”“เหอะ” เฟลิเป้เยาะเย้ย “เธอชอบฉันขนาดนั้นเลยเหรอ มากจนเธอไม่รักตัวเองแม้แต่น้อยเลยงั้นเหรอ?”“ฉันไม่ได้แค่ชอบคุณ” เคธี่สบตาเขาอย่างแน่วแน่แต่เฟลิเป้ละสายตาจากเธอ เขาผลักเธอออกไปโดยไม่แม้แต่จะหันมามองเธอด้วยหางตา“ออกไป ไปยืนหน้าประตูแล้วแสดงให้เห็นว่าเธอยอมทำทุกอย่างตามที่พูด”เคธี่ตกใจเล็กน้อยเมื่อได้ยินคำพูดนั้น ข้างนอกหิมะกำลังตกและอุณหภูมิก็เย็นจัดแค่ตอนนี้เธอก็ทนอากาศหนาวไม่ไหวแล้ว"ไม่ไปงั้นเหรอ?" เฟลิเป้ถามเคธี่กำหมัดของเธอแน่นขึ้นและตัดสินใจที่จะไม่เสี่ยงอีกครั้งเธอสูญเสียไปแล้วครั้งหนึ่ง และจะไม่ยอมสูญเสียไปอีก“ฉัน... ฉันไม่อยากไป” เธอปฏิเสธและขัดคำสั่งของเขาเป็นครั้งแรกเฟลิเป้เองก็รู้สึกประหลาดใจ “เมื่อกี้เธอพูดว่าอะไรนะ?”“ฉันบอกว่าไม่อยากไป ข้างนอกมันหนาว ฉัน...”“ใครบอกว่าขอแค่ได้อยู่ข้างฉัน แล้วจะยอมทำทุกอย่าง?”“ฉันเต็มใจ แต่…” เคธี่กำหมัดแน่นแล้ววิ่งไปหาเฟลิเป้อย่างกล้าหาญ เธ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 779

    นัยน์ตาสีดำของเขาหดเกร็งขณะที่สมองของเขาว่างเปล่าไปครู่หนึ่งผู้หญิงในอ้อมแขนของเขาตัวแข็งแล้ว ลมหายใจของเธอค่อย ๆ อ่อนลงไปเรื่อย ๆเขารีบพาเคธี่ไปยังโรงพยาบาลโดยเร็วที่สุด เฟลิเป้รู้สึกกระสับกระส่ายเล็กน้อยขณะรออยู่นอกห้องฉุกเฉินเมื่อเขานึกถึงเลือดนั่น เขาก็พอจะรู้คำตอบอยู่แล้ว แต่เขาพยายามไม่คิดให้มันมากจนเกินไปไม่นานนักหมอก็ออกมาจากห้องฉุกเฉินก่อนที่เขาจะได้พูดอะไร แพทย์หญิงก็บอกกับเขาอย่างเสียใจว่า “ภรรยาของคุณถูกทิ้งให้อยู่ท่ามกลางอากาศหนาวนานเกินไป เธอเสียลูกในท้องไปแล้วค่ะ”เฟลิเป้รู้สึกเหมือนมีพายุพัดผ่านภายในใจของเขา จากนั้นเขาก็ได้ยินหมอพูดว่า “หลังจากตรวจดูอาการภรรยาของคุณแล้ว ดูเหมือนว่าเธอแท้งไปแล้วครั้งหนึ่ง ร่างกายของเธอยังไม่ฟื้นตัวเต็มที่ จึงแท้งอีกครั้ง ถ้าเธอไม่ระมัดระวัง มันก็คงจะเกิดเป็นปัญหาซ้ำซากอีก คุณเป็นสามีของเธอ ดังนั้นคุณต้องดูแลเธอให้ดีนะคะ”หมอเดินออกไปหลังจากพูดจบ เฟลิเป้มองเข้าไปในห้องฉุกเฉินอย่างครุ่นคิดและขมวดคิ้วเคธี่นอนหลับไปทั้งคืน และเมื่อเธอตื่นขึ้นในวันรุ่งขึ้น เธอก็เห็นเฟลิเป้ยืนอยู่ข้างหน้าต่าง จากนั้นเธอก็ใช้เวลาสักพักในการตรวจสอบ

Bab terbaru

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1430

    อดัมไม่ได้ให้เชอร์ลี่ย์เข้ามาด้วย ในขณะที่เขาพาทั้งเมเดลีนและเจเรมี่เข้ามาในห้องทำงานตัวเองห้องนั้นกว้างขวางและตกแต่งภายในอย่างหรูหรากว่าที่เห็นในโรงพยาบาล มีอุปกรณ์ต่าง ๆ ที่ดูค่อนข้างล้ำสมัยวางอยู่รอบ ๆเมเดลีนยืนอยู่ข้าง ๆ เฝ้าดูอดัมทำการทดสอบต่าง ๆ กับเจเรมี่ในที่สุดอดัมก็เก็บตัวอย่างเลือดจากเจเรมี่มาวางบนอุปกรณ์เพื่อทำการวินิจฉัยทันทีเธอรู้สึกกระวนกระวายใจในระหว่างที่รอถึงอย่างนั้นเธอก็เพิ่งสังเกตเห็นว่าสีของตัวอย่างเลือดเจเรมี่ไม่ได้เข้มอย่างที่เคยเป็น ซึ่งนั่นอาจจะเป็นสัญญาณที่ดีประมาณสิบนาทีต่อมา ผลก็ออก“ทุกอย่างโอเคไหมอดัม?” เมเดลีนเอ่ยถาม“ไม่ต้องกังวลลินนี่ อาการผมจะดีขึ้นกว่าเดิมแน่นอน” เจเรมี่จับมือของเธอไว้แล้วปลอบโยน“ถ้าคุณอาการดีขึ้นมากแล้วทำไมวันนั้นคุณถึงทรุดลงกะทันหันแบบนั้นล่ะ?” เธอยังคงเอ่ยอย่างวิตกอดัมไม่ได้พูดอะไร เขาไล่สายตาผ่านรายงานวินิจฉัยสองครั้ง ก่อนจะมีแววตาเป็นประกาย ทว่าในไม่ช้าก็ต้องหายไป“ทุกอย่างดูดีทีเดียว ไม่มีอะไรผิดปกติ” อดัมพูดขณะที่มองเมเดลีน “ไม่ต้องกังวลมากไป เขากำลังค่อย ๆ ฟื้นตัวน่ะ”ได้ยินอย่างนั้นเมเดลีนก็ถอนหายใจโล่งอก

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1429

    เมเดลีนเองก็รู้สึกประหลาดใจเช่นกันที่เห็นใครบางคนลงมาจากรถ “เชอร์ลี่ย์ ทำไมคุณมาอยู่ที่นี่?”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างเป็นมิตร “ฉันบอกว่าจะกลับบ้านไม่ใช่เหรอคะ นี่บ้านฉันน่ะ”เมเดลีนชี้ไปที่วิลล่าขนาดเล็กข้างหน้า “นี่คือบ้านของคุณเหรอคะ?”“ค่ะ ที่นี่คือบ้านของฉัน” เชอร์ลี่ย์พยักหน้าอย่างมั่นใจ จากนั้นเธอก็เดินไปหาอดัมด้วยท่าทางจริงจัง “อดัม พี่สาวกลับบ้านทั้งทีทำไมดูไม่มีความสุขเลยล่ะ”ข้อมูลใหม่นั้นทำให้เมเดลีนรู้สึกงุนงง “เชอร์ลีย์ คุณเป็นพี่สาวของอดัมเหรอคะ?”“ค่ะ ฉันเป็นพี่สาวแท้ ๆ ของเขา เรามีพ่อและแม่คนเดียวกัน” เชอร์ลี่ย์แตะไหล่ของอดัมเบา ๆ แล้วยิ้มอย่างมีเลศนัย “อดัม ทำไมไม่แนะนำเพื่อนให้ฉันรู้จักเลยล่ะ?”อดัมได้ยินอย่างนั้นก็ฝืนยิ้มออกมาเบา ๆ “ฉันไม่จำเป็นต้องแนะนำหรอก เพราะดูเหมือนทุกคนจะรู้จักกันอยู่แล้ว” เขาก้าวไปข้างหน้าราวกับว่าเขาจงใจหลีกเลี่ยงเชอร์ลี่ย์ “เข้าไปคุยกันข้างในเถอะ”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างสดใส "ฉันไม่ได้อยู่บ้านมาหลายปี ฉันก็ควรจะได้ชื่นชมบ้านหลังนี้ที่เคยอยู่บ้างนะ”ขณะที่พูดเธอก็เดินนำเข้าไปในบ้านก่อนอดัมเชิญเมเดลีนและเจเรมี่เข้าไป “เข้ามาสิ”เมเดลีนพยักห

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1428

    อดัมอึ้งไปครู่หนึ่ง “ว่าไงนะ? คุณกำลังพูดอะไร? คุณเป็นใคร? เอวลีนอยู่ไหน?”“จำฉันไม่ได้แล้วเหรอ? คุณก็เหมือนพ่อแม่ของคุณนั่นแหละอดัม ไร้หัวใจและโหดร้าย” เชอร์ลี่ย์ล้อเลียนอย่างเย็นชาอดัมเงียบไปชั่วครู่ก่อนสุดท้ายเขาจะตอบสนองกลับมา“เธอเองเหรอ” ราวกับว่ามีบางอย่างมากระตุ้นภายในใจเขาตกตะลึงปนประหลาดใจ“ใช่ ฉันเอง” เชอร์ลี่ย์ตอบอดัมอย่างไม่ลังเล “เดี๋ยวเร็ว ๆ นี้เราก็คงได้พบกัน แม้ว่าฉันไม่คิดว่านายจะตั้งตารอฉันหรอกใช่ไหม?”อดัมเงียบไปก่อนจะเปลี่ยนเรื่อง “ทำไมเป็นเป็นเธอที่รับโทรศัพท์? เอวลีนอยู่ที่ไหน? เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?”คนฟังเอ่ยอย่างเย้ยหยัน “ฉันไม่ได้บอกหรอกเหรอ? ว่าเดี๋ยวเขาก็ตายแล้ว ภรรยาที่อยู่ข้าง ๆ เขาก็จะต้องใจสลายไปด้วยน่ะ”“พูดบ้าอะไรเนี่ย! เขาไม่มีทางตกอยู่ในอันตรายถึงชีวิตได้!” น้ำเสียงของอดัมเอ่ยออกมาด้วยความตื่นตระหนก “ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอเล่นแบบนี้แน่!”อดัมรีบวางสายรอยยิ้มของเชอร์ลี่ย์กว้างขึ้นในขณะที่จ้องหน้าจอที่ค่อย ๆ หรี่แสงลงช้า ๆ“เป็นใครกันถึงมาห้ามไม่ให้ฉันเล่นน่ะอดัม? เป็นตัวแทนของคนสองคนนั้นที่ตายไปแล้วเมื่อหลายปีก่อนงั้นเหรอ? ฮึ”เธอเย้ยหยันแ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1427

    “เจเรมี่!”เมเดลีนพบว่าไม่สามารถทนรออยู่หน้าห้องน้ำได้อีกต่อไป เธอเปิดประตูแล้ววิ่งเข้าไปในห้องน้ำ สิ่งที่เห็นคือเจเรมี่ที่มีสีหน้าโกรธเกรี้ยวและเย็นชา ขณะที่ร่างของเชอร์ลี่ย์ล้มลงข้างอ่างอาบน้ำเมเดลีนไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เธอก็รีบเช็คก่อนว่าเจเรมี่เป็นอย่างไรบ้าง แต่ด้วยความมีมารยาทเธอจึงรีบเข้าไปหาและพยุงเชอร์ลี่ย์เธอเพิ่งเอื้อมมือออกไป แต่โดนเจเรมี่จับแขนไว้แน่น เขาจับไว้แรงมากจนเธอรู้สึกเจ็บ“อย่าไปแตะต้องตัวเธอ”เจเรมี่เอ่ยเสียงเย็นสุดขีด“เจเรมี่?” เมเดลีนมองแววตาที่เฉียบคมของเขา “คุณโอเคไหม เจเรมี่? เกิดอะไรขึ้น ทำไมเชอร์ลี่ย์…” “ไม่ต้องกังวลค่ะ คุณนายวิทแมน ฉันไม่เป็นไร” เชอร์ลี่ย์จับข้างอ่างขณะที่ค่อย ๆ ลุกขึ้นนั่ง เธอชำเลืองมองสายตาเย็นชาของเจเรมี่จากหางตาก่อนจะหันไปยิ้มให้เมเดลีน“เจเรมี่ไม่ต้องการให้คุณสัมผัสฉันเพราะฉันทำเข็มหักโดยไม่ตั้งใจน่ะค่ะ มันคงจะแย่ถ้าคุณได้รับบาดเจ็บเพราะความผิดพลาดที่ไม่เป็นมืออาชีพของฉัน”จากนั้นเมเดลีนก็เห็นเข็มเล็ก ๆ หักยื่นออกมาจากแขนของเชอร์ลี่ย์หญิงสาวดึงเข็มออกมาอย่างใจเย็นโดยที่คิ้วเรียวของเธอไม่แม้แต่จะขยับเข้าหากัน“เจเร

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1426

    เธอสัมผัสแขนของเขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความกังวล เพราะอุณหภูมิจากร่างกายของเจเรมี่ไม่เพิ่มขึ้นเลย “อุณหภูมิร่างกายของเขาต่ำเพราะเขาแช่น้ำแข็งน่ะค่ะ” เสียงของเชอร์ลี่ย์ดังขึ้นจากด้านหลังเมื่อหันไปมองเมเดลีนก็เห็นเชอร์ลี่ย์ค่อย ๆ เดินเข้ามาพร้อมเข็มฉีดยาในมือของเธอ“คุณช่วยรอข้างนอกได้ไหมคะคุณนายวิทแมน? ฉันไม่ชอบให้ใครมาเฝ้าเวลาต้องรักษาคนไข้น่ะค่ะ”เมเดลีนเข้าใจและลุกขึ้น แต่เจเรมี่จับมือเธอไว้เสียก่อน“อย่าไปนะลินนี่”“ไม่เป็นไรเจเรมี่ ให้เชอร์ลี่ย์ฉีดยาให้คุณแล้วคุณจะไม่เป็นไร โอเคไหม?” เมเดลีนเอ่ยราวกับว่าเขาเป็นเด็ก ก่อนจะปล่อยมือ“ขอบคุณนะคะ เชอร์ลี่ย์”“ด้วยความยินดีค่ะ ฉันยินดีที่ได้ช่วยเหลือผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือค่ะ” เชอร์ลี่ย์ยิ้มเล็กน้อยเมเดลีนได้ยินอย่างนั้นก็ไม่คิดมากก่อนจะเดินออกไปเธอมองเจเรมี่เป็นครั้งสุดท้ายก่อนปิดประตู เห็นแววของเขาเริ่มมีสีแดงจาง ๆเขากำลังมองเธออย่างอ้อนวอนจู่ ๆ เมเดลีนก็รู้สึกว่าอยากจะเข้าไปอยู่ข้าง ๆ เขา แต่เชอร์ลี่ย์ก็หันกลับมาตรวจสอบว่าเมเดลีนออกไปจากห้องน้ำหรือยังตอนนั้นเองที่เมเดลีนเห็นรูปร่างสมส่วนของเชอร์ลี่ย์ซึ่งเปียกโช

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1425

    เมเดลีนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งขณะที่ชำเลืองไปมองประตูห้องน้ำที่ปิดแน่น“อีกนิดเดียวมันก็จะจบแล้วเจเรมี่ อดทนอีกนิด“คุณจะปลดปล่อยความเจ็บปวดได้เหมือนที่ผ่านมาไง“ฉันเป็นหมอของคุณ แต่ฉันก็เป็นเพื่อนคุณด้วย ฉันช่วยคุณได้ อา…”เมเดลีนได้ยินเสียงของเชอร์ลี่ย์ดังออกมาไม่หยุดจนกระทั่งเธอกระซิบด้วยน้ำเสียงลุ่มหลงเป็นครั้งสุดท้าย จากนั้นเหตุการณ์ภายในห้องน้ำก็เงียบลงพนักงานมองไปที่ห้องน้ำด้วยสายตาแปลก ๆ ก่อนที่จะหันไปพูดกับเมเดลีน“ผมเอาน้ำแข็งไปไว้ในห้องน้ำหมดแล้วครับ คุณนายวิทแมน ถ้าต้องการอะไรเพิ่มเติมติดต่อเราได้เลยนะครับ”แล้วเมเดลีนก็ได้สติกลับคืนมาสู่ความจริง “ขอบคุณค่ะ”“ด้วยความยินดีครับ” พนักงานยิ้มเล็กน้อยและจากไปเมเดลีนลากกระเป๋าเดินทางของเชอร์ลี่ย์ไปที่ห้องน้ำ เมื่อเอื้อมมือไปเปิดประตูก็พบว่าประตูถูกล็อคจากด้านใน“ฉันเอาของขึ้นมาให้แล้วนะคะ เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?” เมเดลีนถามในขณะที่ไม่มีเสียงตอบรับมาจากข้างใน“เชอร์ลี่ย์? เชอร์ลี่ย์? เจเรมี่! เจเรมี่!" เธอเริ่มตื่นตระหนก และไม่สามารถทนต่อความเงียบในขณะนี้ได้อีกต่อไปก๊อก ก๊อก ก๊อก เธอเคาะประตูซ้ำ ๆ จนข้อนิ้วเริ่มแดง“

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1424

    เมเดลีนขึ้นลิฟต์ไปชั้นบนอย่างรวดเร็ว ขณะที่ก้าวออกไปเธอก็เห็นใครบางคนที่คุ้นเคยอยู่ตรงทางเดิน“เชอร์ลี่ย์?” เมเดลีนเรียกออกมาอย่างลังเลผู้หญิงที่เดินห่างออกไปเล็กน้อยหยุดเดินแล้วหันมามอง “ใช่ ฉันเองค่ะ คุณนายวิทแมน” เชอร์ลี่ย์ยิ้มและอธิบาย “ฉันลืมของบางอย่างไว้ในห้อง ก็เลยกลับมาหยิบ”เมเดลีนวิ่งไปหาเชอร์ลี่ย์ ผู้หญิงคนนี้ไม่ต่างจากผู้ช่วยชีวิตของเธอในขณะนี้“พิษในร่างกายของเจเรมี่กำเริบกะทันหัน คุณเคยรักษาเขาใช่ไหมเชอร์ลี่ย์? คุณน่าจะช่วยเขาได้อีกครั้ง! ได้โปรดเถอะค่ะ ตอนนี้เขากำลังเจ็บปวดมาก!”ในตอนนั้นสีหน้าของเชอร์ลี่ย์ก็เริ่มเป็นกังวลขึ้นมา “ตอนนี้เจเรมี่อยู่ที่ไหนคะ?”“ในห้องค่ะ!”“รีบพาฉันไปที่นั่นเดี๋ยวนี้เลยค่ะ!” เชอร์ลี่ย์รีบเดินตามเมเดลีนไปเมื่อเข้าไปในห้องเมเดลีนก็เห็นว่าเจเรมี่สามารถลุกขึ้นนั่งพิงกับเตียงได้แล้ว เธอจึงรีบวิ่งไปหาเขาทันที “คุณจะไม่เป็นไรเจเรมี่ เชอร์ลี่ย์บังเอิญกลับมาที่โรงแรมเพราะลืมของเอาไว้ เธอสามารถช่วยคุณได้แน่!”เมื่อได้ยินเช่นนั้นดวงตาคมกริบก็หรี่ลง และเมื่อเห็นเชอร์ลี่ย์เดิยเข้ามาหา เขาก็ขยับตัวออกอย่างรังเกียจเชอร์ลี่ย์เองก็เห็นความไม่พ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1423

    เมเดลีนวิ่งออกจากห้องน้ำและเห็นเจเรมี่นอนกองอยู่บนพื้นข้างเตียง“เจเรมี่!”เธอรีบวิ่งไปคุกเข่าลงข้าง ๆ เขาอย่างลนลาน คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันราวกับว่าเขากำลังทนทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส หัวใจของเมเดลีนเต้นรัวด้วยความตื่นตระหนก“เกิดอะไรขึ้นน่ะเจเรมี่? ยาพิษออกฤทธิ์อีกแล้วใช่ไหม?”เธอดึงไหล่ของเจเรมี่เพื่อให้เขาพิงมาที่ตัวเธอหากทำได้เธอก็อยากจะพาเขาไปที่เตียง แต่เธอกลับไม่แข็งแรงพอ“เกิดอะไรขึ้น? อดัมบอกเองนี่ว่ามันจะเกิดขึ้นไม่บ่อย แล้วทำไมตอนนี้อาการของคุณกำเริบขึ้นมาอีกแล้ว”เมเดลีนกระวนกระวายขณะที่น้ำตาเริ่มไหลออกมาอย่างห้ามไม่ได้ และหยดน้ำตาใส ๆ ของเธอก็ตกลงบนใบหน้าของเจเรมี่“ไม่ต้องกังวลลินนี่” เจเรมี่พูดผ่านความเจ็บปวด พลางเอื้อมมือไปลูบแก้มของเธอเบา ๆ “ผมชินกับความเจ็บปวดแล้ว มันจะเจ็บไม่นาน เดี๋ยวผมก็อาการดีขึ้น”เขาปลอบโยนในขณะที่คลี่ยิ้มเพื่อคลายความกังวลของอีกฝ่ายแต่ยิ่งเจเรมี่คำนึงถึงอารมณ์ความรู้สึกของเธอมากเท่าไหร่ หัวใจของเมเดลีนก็ยิ่งเจ็บปวดมากขึ้นเท่านั้น“อดัม ฉันจะโทรหาอดัม เขารู้ว่าต้องทำยังไง!” เมเดลีนรีบควานหาโทรศัพท์แล้วโทรหาอดัมทันทีแต่กลับไม่มีใครรับ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1422

    “สำหรับฉัน?” เมเดลีนรับของขวัญมาด้วยความสับสน ก่อนจะเห็นว่ามีข้อความติดมาด้วยในข้อความเขียนเอาไว้ว่า : [ฉันรีบไปหน่อยก็เลยไม่มีเวลาหาของขวัญสำหรับการเจอกันที่ดีกว่านี้ให้คุณ แต่หวังว่าคุณจะชอบสิ่งนี้นะคะ] ลงชื่อเชอร์ลี่ย์นี่เป็นของขวัญหลังจากพบกันครั้งแรกจากเชอร์ลี่ย์งั้นเหรอ?เมเดลีนรู้สึกประหลาดใจ “คุณมีข้อมูลติดต่อเชอร์ลี่ย์ไหมเจเรมี่? ฉันอยากจะขอบคุณเธอ”“ไม่” เจเรมี่ตอบห้วน ๆ “ไปกันเถอะ ส่วนอันนี้ก็ฝากพนักงานเอาไว้ที่นี่”“ทำแบบนั้นมันจะไม่ดูเสียมารยาทไปเหรอคะ?” เมเดลีนครุ่นคิดและตัดสินใจเอาของสิ่งนั้นกลับไปที่ห้องด้วยในที่สุด เจเรมี่ไม่พูดอะไรมากแล้วกลับไปที่ห้องพร้อมเมเดลีนระหว่างทางกลับเธอเปิดกล่องแล้วพบชุดอโรมาเทอราพีข้างในรูปร่างของขวดนั้นเป็นรูปงูดูแปลกตาเมเดลีนที่ไวต่อกลิ่นและเชี่ยวชาญด้านการผสมน้ำหอม เธอจึงลองดมดูแต่นอกจากกลิ่นปกติที่เคยดมแล้ว เธอสังเกตว่าสิ่งนี้มีกลิ่นบางอย่างที่เธอไม่เคยได้กลิ่นจากที่ไหนมาก่อนอยู่ด้วย“วางมันลงแล้วไปกันเถอะ ลินนี่ เดี๋ยวแผนวันนี้เราพังหมดนะ” น้ำเสียงราวกับว่าเจเรมี่กำลังเตือนเธอ เขาดูเกลียดของขวัญชิ้นนี้จริง ๆคำพูดของ

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status