LOGINShare
บทที่ 732
Related chapters
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 733
เมเดลีนกำโทรศัพท์ในมือของเธอไว้แน่น จากนั้นเธอก็ซูมภาพสะท้อนของหญิงสาวอีกครั้งแม้ว่าผู้หญิงจะตั้งใจใส่เสื้อผ้าสไตล์เดียวกับเธอ แต่เมเดลีนก็ยังสังเกตเห็นรองเท้าของเธอเธอนึกถึงโรงแรมที่เจเรมี่และเฟลิซิตี้เคยไปในวันนั้นเมื่อเธอเข้าไปในห้อง เธอเห็นรองเท้าคู่นี้ตรงชั้นวางรองเท้าข้างประตูแม้จะเหลือบมองดูก็มั่นใจว่าไม่ผิดมันคือเฟลิซิตี้หล่อนเป็นคนที่ปลอมตัวเป็นเธอและลักพาตัวลิเลียนที่ไร้เดียงสาไปเนื่องจากเฟลิซิตี้ดูเหมือนเธอ ลิเลียนจึงคิดว่าเฟลิซิตี้เป็นแม่ที่รักของเธอ นั่นคือเหตุผลที่เธอวิ่งออกไปโดยไม่ลังเลนอกจากนี้ เฟลิซิตี้เคยมีความสัมพันธ์กับเจเรมี่มาก่อนเมื่อเมเดลีนคิดถึงเรื่องนี้ เธอก็รู้สึกขัดแย้งกันเจเรมี่สังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงในท่าทีของเมเดลีนและเข้าใกล้เธอมากขึ้น เขาถามด้วยความเป็นห่วง “ลินนี่ คุณสังเกตเห็นอะไรเหรอ?”เมเดลีนไม่พูดอะไรหลังจากที่เธอเรียกสติกลับมา เธอจดจ่ออยู่กับการดูแจ็คสันที่กำลังเล่นอย่างมีความสุขเท่านั้นแม้ว่าเมเดลีนจะยังไม่ได้พูดกับเจเรมี่ แต่เขาก็รู้สึกได้ชัดเจนว่าเมเดลีนไม่ได้ผลักไสเขาอีกต่อไปหลังจากที่เมเดลีนส่งแจ็คสันไปยังคฤหาสน์มอนต
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 734
“เกิดอะไรขึ้นกับผู้ชายคนนั้นเหรอ? ทำไมเฟลิเป้ถึงไม่ยอมให้คุณทั้งสองคนอยู่ด้วยกันล่ะ?”เคธี่หลบสายตาของเมเดลีนที่หรี่มองเธอด้วยความสงสัย “คนที่ฉันชอบเขามีคนที่รักอยู่แล้ว เฟลิเป้กังวลว่าฉันจะถลำลึกจนถอนตัวไม่ขึ้น เขาเลยขอให้ฉันเลิกชอบเขา”เมเดลีนมองเคธี่ราวกับว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ในใจ “แต่ดูเหมือนว่าคุณกำลังอุ้มลูกของเขาอยู่ไม่ใช่หรือไง?”“...” สีหน้าของเคธี่เปลี่ยนไปเมื่อเธอมองไปรอบ ๆ อย่างประหม่า เมื่อเธอเห็นว่าไม่มีบอดี้การ์ดและสาวใช้อยู่ใกล้ ๆ เธอจึงจับมือเมเดลีนและเดินไปประชิดตัว เธอขอร้องว่า “อีวี่ ขอร้องหละ อย่าบอกเฟลิเป้นะ เขาฆ่าฉันแน่ อย่าให้เขารู้เรื่องนี้นะอีวี่ ถือว่าฉันขอร้องคุณแล้วกันนะ!"เมเดลีนไม่คิดว่าเคธี่จะตอบสนองแบบนี้เธอไม่ได้คาดคิดว่าเคธี่จะกลัวจนขนาดคิดว่าเฟลิเป้จะฆ่าเธอเฟลิเป้เป็นสุภาพบุรุษที่สง่างามและสงบเสงี่ยมสำหรับเธอเสมอ ดูจากตอนนี้แล้ว ดูเหมือนว่าเขามีหลายด้านที่เธอไม่เคยเห็นมาก่อนเมื่อเคธี่เห็นว่าเมเดลีนกำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่าง เธอก็ถามอย่างประหม่าว่า “อีวี่ อีวี่? คุณจะไม่บอกเขาใช่ไหม?”เมเดลีนส่ายหัว “ไม่บอก แต่ในไม่ช้าก็เร็วเขาก็ต้องรู้อยู่
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 735
เคธี่ตัวแข็งทื่อ เมื่อเธอได้ยินอย่างนั้นอย่างไรก็ตามชายคนนั้นก็เดินผ่านเธอไปโดยไม่หันหลังกลับมามอง ไหล่กว้างของเขาชนเข้ากับไหล่บอบบางของเธอ และแรงกระแทกนั้นทำให้เคธี่ตัวสั่นแต่เธอไม่ได้ล้มลงเพราะบอดี้การ์ดข้างประตูเข้ามาเพื่อพาเธอออกไปในห้องใต้ดินที่ชื้นและมืดมิด ข้อมือขวาของเคธี่ถูกล่ามไว้ด้วยโซ่หนัก ภายใต้เสื้อบาง ๆ ของเธอมีบาดแผลหลายจุดเธอหน้าซีดขณะที่เอนตัวพิงกำแพงเย็นยะเยือกพลางหายใจเบา ๆ เธอสัมผัสท้องแบน ๆ ของเธอด้วยนิ้วที่สั่นเทาและเปื้อนเลือดเมื่อเธอรู้สึกถึงความอบอุ่นจาง ๆ ที่นั่น ใบหน้าของเคธี่ก็ค่อย ๆ เผยยิ้มเล็ก ๆ แกร็ก ประตูเหล็กของห้องใต้ดินถูกเปิดออกมีแสงส่องเข้ามาในห้องและเมื่อเคธี่มองขึ้นไปเธอก็เห็นชายในเสื้อเชิ้ตสีขาวเดินเข้ามา เขาหันหลังให้แสงและดูอ่อนโยนมาก นอกจากนี้เขาเหมือนไม่มีพิษมีภัยใดอีกด้วย สิ่งเหล่านี้รวมกันทำให้เธอหวนนึกถึงความทรงจำที่ริมชายหาด“เฟลิ…” เมื่อเธอพูดพยางค์เหล่านั้น เธอก็รีบเร่งและพูดพยางค์สุดท้าย "เป้…"เธอไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะเรียกเขาด้วยชื่อของเขา สำหรับทุกคนเธอเป็นแค่น้องสาวที่เขารับมาเฟลิเป้เดินมาตรงหน้าเคธี่และยืนตระหง่านเ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 736
เฟลิเป้กำลังเดินเข้ามา และเมื่อเขาเห็นเมเดลีน เขาก็เดินเข้าไปหาเธอด้วยรอยยิ้มที่นุ่มนวล “เอวลีน”“ทำไมกลับมาเร็วจังล่ะคะ?” เมเดลีนถามด้วยรอยยิ้ม แต่ถึงอย่างนั้นตอนนี้เธอมองเฟลิเป้ไม่เหมือนเดิมแล้ว"ผมเป็นห่วงคุณ" ดวงตาของเฟลิเป้เอ่อล้นไปด้วยความรัก “ลิเลียนเพิ่งจากไปและคุณต้องเสียใจแน่ เพราะงั้นผมเลยอยากอยู่เป็นเพื่อนคุณ”“เสียใจ? ใช่ค่ะ มันเหมือนทุกอย่างพังทลายลงเลย” เมเดลีนยิ้มเผิน ๆ จากนั้นเธอก็มองตรงไปที่เฟลิเป้ “เราไปเดินเล่นใกล้ ๆ แถวนี้กันไหมคะ?”"ได้สิ" เฟลิเป้ยิ้มและพยักหน้า จากนั้นเขาก็เดินตามเมเดลีนไปยังถนนที่เต็มไปด้วยใบแปะก๊วยที่ร่วงหล่นมีลมกระโชกแรงในฤดูใบไม้ร่วงและใบแปะก๊วยสีเหลืองก็ร่วงหล่นลงมาราวกับผีเสื้อ ก่อนที่จะตกลงสู่พื้นอย่างเงียบเชียบเฟลิเป้สังเกตว่าเมเดลีนอารมณ์ไม่ดี แต่เขาเข้าใจว่าทำไมลิเลียนเป็นลูกของเธอที่เธออุ้มท้องมาเกือบสิบเดือน และตอนนี้เธอก็จากไปแล้ว บางทีเธออาจต้องใช้เวลาอีกนานกว่าจะรักษาความเจ็บปวดนี้ได้แต่เนื่องจากบาดแผลนั้นลึกมาก เขาจึงเชื่อว่าเมเดลีนจะไม่ให้โอกาสเจเรมี่เลยพวกเขาเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนที่เฟลิเป้จะพูดอะไรออกมาในที่สุด “เอ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 737
เฟลิเป้ไม่พอใจที่เห็นเจเรมี่ โผล่มาที่นี่อย่างกะทันหันแต่เขาไม่ได้คาดคิดมาก่อนว่าเขาจะมาพร้อมหลักฐานเจเรมี่เพิ่งได้ผลการตรวจและกำลังเดินทางไปหาเมเดลีน แต่ก่อนที่เขาจะไปถึงคฤหาสน์มอนต์โกเมอรี เขาเห็นเมเดลีนและเฟลิเป้กำลังเดินอยู่ด้วยกันเขาส่งผลเลือดให้ “ลินนี่ นี่คือผลเลือดของเฟลิเป้จากการตรวจร่างกายครั้งล่าสุด มีการระบุชัดเจนว่ากรุ๊ปเลือดของเขาคือ O ขณะที่คุณคือ AB ถ้าพ่อแม่คนใดคนหนึ่งมีหมู่เลือด O พวกเขาก็จะไม่มีลูกที่มีกรุ๊ปเลือดหมู่ AB แน่นอน แต่กรุ๊ปเลือดของลิลลี่คือ AB”เจเรมี่มีคำอธิบายทางวิทยาศาสตร์ เฟลิเป้จึงไม่มีอะไรจะพูดเกี่ยวกับเรื่องนี้“ลินนี่ เห็นได้ชัดแล้วว่าใครเป็นพ่อที่แท้จริงของลิลี่ เฟลิเป้เป็นคนที่ใช้ประโยชน์จากการสูญเสียความทรงจำของคุณและโกหกคุณ”“เจเรมี่ นี่มันตลกมากที่นายเป็นคนพูดคำว่า 'ใช้ประโยชน์' ออกมา” เฟลิเป้เย้ยหยัน สายตาที่อ่อนโยนของเขาจ้องไปที่ใบหน้าของเมเดลีน “เอวลีน เหตุผลที่ผมทำแบบนั้นก็เพื่อหยุดคุณไม่ให้ติดต่อกับชายคนนี้ นอกจากนี้ คุณบอกผมก่อนหน้านี้เองนี่ว่า ที่จริงแล้ว ลิลลี่เป็นลูกสาวของผม และตราบใดที่เธอมีชีวิตอยู่เธอก็ไม่เกี่ยวข้องกับเจเ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 738
“เฟลิเป้ นายกำลังพยายามจะสื่ออะไร? นายกำลังอวดฉันหรือไง?”“ฮึ” เฟลิเป้เปล่งเสียงทางจมูก “ฉันแค่อยากจะบอกว่าตอนนี้เรื่องต่าง ๆ มาถึงจุดนี้แล้ว เราจำเป็นต้องมีทางออก ฉันจะรอแกตรงที่ที่ลิเลียนถูกฆ่าในอีกครึ่งชั่วโมงหลังจากนี้ ถ้าแกมา ฉันจะให้บันทึกทั้งหมดของลิเลียนตั้งแต่ตอนที่เธอเกิด ถ้าไม่มาก็ทำเป็นว่าฉันไม่ได้โทรหาแล้วกัน”เฟลิเป้วางสายก่อนที่เจเรมี่จะตอบเคธี่ยืนอยู่ข้างกำแพงห้องทำงานขณะที่ร่างกายของเธอเต็มไปด้วยรอยฟกช้ำและบาดแผลเธอครุ่นคิดก่อนจะกลับห้องของเธออย่างเงียบ ๆหลังจากไตร่ตรองแล้ว เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วพิมพ์คำหนึ่งคำ...เมเดลีนไม่ได้กลับไปที่คฤหาสน์มอนต์โกเมอรีหลังจากที่เธอจากไปเธอเดินไปตามถนนอย่างไร้จุดหมาย ทุกอย่างรอบ ๆ ตัวเธอแม้จะเร่งรีบและคึกคักไปด้วยผู้คน แต่เธอก็ยังรู้สึกหนาวเหน็บไปถึงขั้วหัวใจเธอไม่เคยคิดว่าเฟลิเป้จะสามารถทำสิ่งที่เลวร้ายเช่นนี้ได้เมเดลีนรู้สึกว่าเรื่องนี้ไร้สาระ ผู้ชายที่บอกเธอว่าเขารักเธอกำลังทำสิ่งที่ทำร้ายเธอแทนจู่ ๆ เธอรู้สึกถึงการสูญเสีย ความรักที่แท้จริง แท้ที่จริงแล้วมันเป็นแบบนี้เหรอ?ทันใดนั้น เธอได้รับข้อความจากหมายเลขที
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 739
หลังจากเสียงปืนที่ดังก้อง เมเดลีนก็รู้สึกได้ถึงบางสิ่งที่ยื้อยุดกันอยู่ในความคิดของเธอ ในเวลาเดียวกัน มีเสียงกระแทกดังก้องอยู่ในจิตใจของเธอเช่นกัน และมันเป็น... เสียงรถชนในวินาทีถัดมา ความทรงจำมากมายเริ่มไหลย้อนกลับมาต่อหน้าต่อตาของเมเดลีน รวมถึงการที่เธอเคยรักคนที่ชื่อ เจเรมี่ วิทแมน อย่างโงหัวไม่ขึ้น แม้ว่าเขาจะเย็นชาและไร้หัวใจสำหรับเธอแค่ไหน แต่เธอก็ยังรักเขาอย่างสุดหัวใจ จากนั้นภาพที่เธอเห็นว่าตัวเองทำทุกอย่างเพื่อเขาโดยไม่มีข้อแม้ ก็ปรากฏเข้ามาในสมองของเธอเธอจำได้เธอจำได้ทุกอย่างเธอยังจำได้ว่าเธอเลิกเกลียดเจเรมี่ก่อนรถชนได้อย่างไรวันนั้นที่หน้าบ้าน เธอได้ยินเจเรมี่บอกแจ็คสันอย่างจริงใจว่าเขารู้สึกเสียใจเพียงใด ยิ่งไปกว่านั้น ความจริงใจบนใบหน้าของเขาทำให้เธอเลิกเกลียดชังเขา'ฉันเลิกเกลียดเขาแล้ว'ในที่สุดเมเดลีนก็เข้าใจความเกลียดชังของเธอที่มีต่อเจเรมี่หลังจากนั้นล้วนเป็นเพราะเฟลิเป้เฟลิเป้…เมเดลีนนึกไม่ออกว่าผู้ชายที่อ่อนโยนและใจดีอย่างเขาจะคิดวางแผนร้ายแบบนี้ได้อย่างไร“เจเรมี่ คิดซะว่ากระสุนนัดเมื่อกี้เป็นการตอบแทนความสัมพันธ์ของเราละกัน ตอนนี้ฉันจะไม่อ่อนข้อ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 740
“เฟลิเป้ ขอบคุณที่ช่วยชีวิตฉัน แต่ตอนนี้ฉันจำทุกอย่างได้แล้ว”เมื่อเฟลิเป้ได้ยินเช่นนี้ เขาก็ถึงกับอึ้งไปเจเรมี่อุ้มเมเดลีนที่กำลังเลือดออกไว้ และวิ่งไปที่รถซึ่งจอดอยู่ข้างถนนโดยไม่ลังเล“ลินนี่ อดทนไว้นะ!” เขาวิ่งไปข้างหน้าพร้อมกับน้ำตาที่เอ่อล้นออกมาจากนัยน์ตาของเขาเมเดลีนลืมตาที่พร่ามัวของเธอ เธอเห็นความกลัวและความกังวลอยู่ในนัยน์ตาของเจเรมี่มันเหมือนกับตอนที่เธออาเจียนเป็นเลือดระหว่างงานหมั้นของเมเรดิธเมเดลีนเริ่มเข้าใจอย่างช้า ๆ เจเรมี่กำลังรู้สึกกลัว แต่เขากลัวอะไร? เขากลัวว่าเธอจะตายเหรอ?ที่โรงพยาบาลเจเรมี่นั่งอยู่นอกห้องฉุกเฉินขณะที่รู้สึกกระสับกระส่ายแม้ว่ากระสุนจะกระทบไหล่ของเมเดลีนเท่านั้น แต่มันเป็นบาดแผลจากกระสุนปืนและไม่ใช่บาดแผลปกติหลังจากนั้นสักพัก การผ่าตัดก็เสร็จสิ้นแพทย์บอกเขาว่าเมเดลีนพ้นขีดอันตรายแล้ว และพวกเขาก็เอากระสุนออกไปด้วย อย่างไรก็ตาม บาดแผลบนไหล่ของเธอค่อนข้างลึก ดังนั้นเธอจึงต้องใช้เวลาสักพักกว่าจะฟื้นตัวได้เต็มที่หัวใจที่เต้นแรงของเจเรมี่รู้สึกผ่อนคลายลงเล็กน้อยในขณะนี้หลังจากย้ายเมเดลีนไปยังห้องพักผู้ป่วยปกติ เจเรมี่ก็อยู่เคียงข
Latest chapter
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1430
อดัมไม่ได้ให้เชอร์ลี่ย์เข้ามาด้วย ในขณะที่เขาพาทั้งเมเดลีนและเจเรมี่เข้ามาในห้องทำงานตัวเองห้องนั้นกว้างขวางและตกแต่งภายในอย่างหรูหรากว่าที่เห็นในโรงพยาบาล มีอุปกรณ์ต่าง ๆ ที่ดูค่อนข้างล้ำสมัยวางอยู่รอบ ๆเมเดลีนยืนอยู่ข้าง ๆ เฝ้าดูอดัมทำการทดสอบต่าง ๆ กับเจเรมี่ในที่สุดอดัมก็เก็บตัวอย่างเลือดจากเจเรมี่มาวางบนอุปกรณ์เพื่อทำการวินิจฉัยทันทีเธอรู้สึกกระวนกระวายใจในระหว่างที่รอถึงอย่างนั้นเธอก็เพิ่งสังเกตเห็นว่าสีของตัวอย่างเลือดเจเรมี่ไม่ได้เข้มอย่างที่เคยเป็น ซึ่งนั่นอาจจะเป็นสัญญาณที่ดีประมาณสิบนาทีต่อมา ผลก็ออก“ทุกอย่างโอเคไหมอดัม?” เมเดลีนเอ่ยถาม“ไม่ต้องกังวลลินนี่ อาการผมจะดีขึ้นกว่าเดิมแน่นอน” เจเรมี่จับมือของเธอไว้แล้วปลอบโยน“ถ้าคุณอาการดีขึ้นมากแล้วทำไมวันนั้นคุณถึงทรุดลงกะทันหันแบบนั้นล่ะ?” เธอยังคงเอ่ยอย่างวิตกอดัมไม่ได้พูดอะไร เขาไล่สายตาผ่านรายงานวินิจฉัยสองครั้ง ก่อนจะมีแววตาเป็นประกาย ทว่าในไม่ช้าก็ต้องหายไป“ทุกอย่างดูดีทีเดียว ไม่มีอะไรผิดปกติ” อดัมพูดขณะที่มองเมเดลีน “ไม่ต้องกังวลมากไป เขากำลังค่อย ๆ ฟื้นตัวน่ะ”ได้ยินอย่างนั้นเมเดลีนก็ถอนหายใจโล่งอก
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1429
เมเดลีนเองก็รู้สึกประหลาดใจเช่นกันที่เห็นใครบางคนลงมาจากรถ “เชอร์ลี่ย์ ทำไมคุณมาอยู่ที่นี่?”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างเป็นมิตร “ฉันบอกว่าจะกลับบ้านไม่ใช่เหรอคะ นี่บ้านฉันน่ะ”เมเดลีนชี้ไปที่วิลล่าขนาดเล็กข้างหน้า “นี่คือบ้านของคุณเหรอคะ?”“ค่ะ ที่นี่คือบ้านของฉัน” เชอร์ลี่ย์พยักหน้าอย่างมั่นใจ จากนั้นเธอก็เดินไปหาอดัมด้วยท่าทางจริงจัง “อดัม พี่สาวกลับบ้านทั้งทีทำไมดูไม่มีความสุขเลยล่ะ”ข้อมูลใหม่นั้นทำให้เมเดลีนรู้สึกงุนงง “เชอร์ลีย์ คุณเป็นพี่สาวของอดัมเหรอคะ?”“ค่ะ ฉันเป็นพี่สาวแท้ ๆ ของเขา เรามีพ่อและแม่คนเดียวกัน” เชอร์ลี่ย์แตะไหล่ของอดัมเบา ๆ แล้วยิ้มอย่างมีเลศนัย “อดัม ทำไมไม่แนะนำเพื่อนให้ฉันรู้จักเลยล่ะ?”อดัมได้ยินอย่างนั้นก็ฝืนยิ้มออกมาเบา ๆ “ฉันไม่จำเป็นต้องแนะนำหรอก เพราะดูเหมือนทุกคนจะรู้จักกันอยู่แล้ว” เขาก้าวไปข้างหน้าราวกับว่าเขาจงใจหลีกเลี่ยงเชอร์ลี่ย์ “เข้าไปคุยกันข้างในเถอะ”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างสดใส "ฉันไม่ได้อยู่บ้านมาหลายปี ฉันก็ควรจะได้ชื่นชมบ้านหลังนี้ที่เคยอยู่บ้างนะ”ขณะที่พูดเธอก็เดินนำเข้าไปในบ้านก่อนอดัมเชิญเมเดลีนและเจเรมี่เข้าไป “เข้ามาสิ”เมเดลีนพยักห
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1428
อดัมอึ้งไปครู่หนึ่ง “ว่าไงนะ? คุณกำลังพูดอะไร? คุณเป็นใคร? เอวลีนอยู่ไหน?”“จำฉันไม่ได้แล้วเหรอ? คุณก็เหมือนพ่อแม่ของคุณนั่นแหละอดัม ไร้หัวใจและโหดร้าย” เชอร์ลี่ย์ล้อเลียนอย่างเย็นชาอดัมเงียบไปชั่วครู่ก่อนสุดท้ายเขาจะตอบสนองกลับมา“เธอเองเหรอ” ราวกับว่ามีบางอย่างมากระตุ้นภายในใจเขาตกตะลึงปนประหลาดใจ“ใช่ ฉันเอง” เชอร์ลี่ย์ตอบอดัมอย่างไม่ลังเล “เดี๋ยวเร็ว ๆ นี้เราก็คงได้พบกัน แม้ว่าฉันไม่คิดว่านายจะตั้งตารอฉันหรอกใช่ไหม?”อดัมเงียบไปก่อนจะเปลี่ยนเรื่อง “ทำไมเป็นเป็นเธอที่รับโทรศัพท์? เอวลีนอยู่ที่ไหน? เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?”คนฟังเอ่ยอย่างเย้ยหยัน “ฉันไม่ได้บอกหรอกเหรอ? ว่าเดี๋ยวเขาก็ตายแล้ว ภรรยาที่อยู่ข้าง ๆ เขาก็จะต้องใจสลายไปด้วยน่ะ”“พูดบ้าอะไรเนี่ย! เขาไม่มีทางตกอยู่ในอันตรายถึงชีวิตได้!” น้ำเสียงของอดัมเอ่ยออกมาด้วยความตื่นตระหนก “ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอเล่นแบบนี้แน่!”อดัมรีบวางสายรอยยิ้มของเชอร์ลี่ย์กว้างขึ้นในขณะที่จ้องหน้าจอที่ค่อย ๆ หรี่แสงลงช้า ๆ“เป็นใครกันถึงมาห้ามไม่ให้ฉันเล่นน่ะอดัม? เป็นตัวแทนของคนสองคนนั้นที่ตายไปแล้วเมื่อหลายปีก่อนงั้นเหรอ? ฮึ”เธอเย้ยหยันแ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1427
“เจเรมี่!”เมเดลีนพบว่าไม่สามารถทนรออยู่หน้าห้องน้ำได้อีกต่อไป เธอเปิดประตูแล้ววิ่งเข้าไปในห้องน้ำ สิ่งที่เห็นคือเจเรมี่ที่มีสีหน้าโกรธเกรี้ยวและเย็นชา ขณะที่ร่างของเชอร์ลี่ย์ล้มลงข้างอ่างอาบน้ำเมเดลีนไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เธอก็รีบเช็คก่อนว่าเจเรมี่เป็นอย่างไรบ้าง แต่ด้วยความมีมารยาทเธอจึงรีบเข้าไปหาและพยุงเชอร์ลี่ย์เธอเพิ่งเอื้อมมือออกไป แต่โดนเจเรมี่จับแขนไว้แน่น เขาจับไว้แรงมากจนเธอรู้สึกเจ็บ“อย่าไปแตะต้องตัวเธอ”เจเรมี่เอ่ยเสียงเย็นสุดขีด“เจเรมี่?” เมเดลีนมองแววตาที่เฉียบคมของเขา “คุณโอเคไหม เจเรมี่? เกิดอะไรขึ้น ทำไมเชอร์ลี่ย์…” “ไม่ต้องกังวลค่ะ คุณนายวิทแมน ฉันไม่เป็นไร” เชอร์ลี่ย์จับข้างอ่างขณะที่ค่อย ๆ ลุกขึ้นนั่ง เธอชำเลืองมองสายตาเย็นชาของเจเรมี่จากหางตาก่อนจะหันไปยิ้มให้เมเดลีน“เจเรมี่ไม่ต้องการให้คุณสัมผัสฉันเพราะฉันทำเข็มหักโดยไม่ตั้งใจน่ะค่ะ มันคงจะแย่ถ้าคุณได้รับบาดเจ็บเพราะความผิดพลาดที่ไม่เป็นมืออาชีพของฉัน”จากนั้นเมเดลีนก็เห็นเข็มเล็ก ๆ หักยื่นออกมาจากแขนของเชอร์ลี่ย์หญิงสาวดึงเข็มออกมาอย่างใจเย็นโดยที่คิ้วเรียวของเธอไม่แม้แต่จะขยับเข้าหากัน“เจเร
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1426
เธอสัมผัสแขนของเขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความกังวล เพราะอุณหภูมิจากร่างกายของเจเรมี่ไม่เพิ่มขึ้นเลย “อุณหภูมิร่างกายของเขาต่ำเพราะเขาแช่น้ำแข็งน่ะค่ะ” เสียงของเชอร์ลี่ย์ดังขึ้นจากด้านหลังเมื่อหันไปมองเมเดลีนก็เห็นเชอร์ลี่ย์ค่อย ๆ เดินเข้ามาพร้อมเข็มฉีดยาในมือของเธอ“คุณช่วยรอข้างนอกได้ไหมคะคุณนายวิทแมน? ฉันไม่ชอบให้ใครมาเฝ้าเวลาต้องรักษาคนไข้น่ะค่ะ”เมเดลีนเข้าใจและลุกขึ้น แต่เจเรมี่จับมือเธอไว้เสียก่อน“อย่าไปนะลินนี่”“ไม่เป็นไรเจเรมี่ ให้เชอร์ลี่ย์ฉีดยาให้คุณแล้วคุณจะไม่เป็นไร โอเคไหม?” เมเดลีนเอ่ยราวกับว่าเขาเป็นเด็ก ก่อนจะปล่อยมือ“ขอบคุณนะคะ เชอร์ลี่ย์”“ด้วยความยินดีค่ะ ฉันยินดีที่ได้ช่วยเหลือผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือค่ะ” เชอร์ลี่ย์ยิ้มเล็กน้อยเมเดลีนได้ยินอย่างนั้นก็ไม่คิดมากก่อนจะเดินออกไปเธอมองเจเรมี่เป็นครั้งสุดท้ายก่อนปิดประตู เห็นแววของเขาเริ่มมีสีแดงจาง ๆเขากำลังมองเธออย่างอ้อนวอนจู่ ๆ เมเดลีนก็รู้สึกว่าอยากจะเข้าไปอยู่ข้าง ๆ เขา แต่เชอร์ลี่ย์ก็หันกลับมาตรวจสอบว่าเมเดลีนออกไปจากห้องน้ำหรือยังตอนนั้นเองที่เมเดลีนเห็นรูปร่างสมส่วนของเชอร์ลี่ย์ซึ่งเปียกโช
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1425
เมเดลีนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งขณะที่ชำเลืองไปมองประตูห้องน้ำที่ปิดแน่น“อีกนิดเดียวมันก็จะจบแล้วเจเรมี่ อดทนอีกนิด“คุณจะปลดปล่อยความเจ็บปวดได้เหมือนที่ผ่านมาไง“ฉันเป็นหมอของคุณ แต่ฉันก็เป็นเพื่อนคุณด้วย ฉันช่วยคุณได้ อา…”เมเดลีนได้ยินเสียงของเชอร์ลี่ย์ดังออกมาไม่หยุดจนกระทั่งเธอกระซิบด้วยน้ำเสียงลุ่มหลงเป็นครั้งสุดท้าย จากนั้นเหตุการณ์ภายในห้องน้ำก็เงียบลงพนักงานมองไปที่ห้องน้ำด้วยสายตาแปลก ๆ ก่อนที่จะหันไปพูดกับเมเดลีน“ผมเอาน้ำแข็งไปไว้ในห้องน้ำหมดแล้วครับ คุณนายวิทแมน ถ้าต้องการอะไรเพิ่มเติมติดต่อเราได้เลยนะครับ”แล้วเมเดลีนก็ได้สติกลับคืนมาสู่ความจริง “ขอบคุณค่ะ”“ด้วยความยินดีครับ” พนักงานยิ้มเล็กน้อยและจากไปเมเดลีนลากกระเป๋าเดินทางของเชอร์ลี่ย์ไปที่ห้องน้ำ เมื่อเอื้อมมือไปเปิดประตูก็พบว่าประตูถูกล็อคจากด้านใน“ฉันเอาของขึ้นมาให้แล้วนะคะ เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?” เมเดลีนถามในขณะที่ไม่มีเสียงตอบรับมาจากข้างใน“เชอร์ลี่ย์? เชอร์ลี่ย์? เจเรมี่! เจเรมี่!" เธอเริ่มตื่นตระหนก และไม่สามารถทนต่อความเงียบในขณะนี้ได้อีกต่อไปก๊อก ก๊อก ก๊อก เธอเคาะประตูซ้ำ ๆ จนข้อนิ้วเริ่มแดง“
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1424
เมเดลีนขึ้นลิฟต์ไปชั้นบนอย่างรวดเร็ว ขณะที่ก้าวออกไปเธอก็เห็นใครบางคนที่คุ้นเคยอยู่ตรงทางเดิน“เชอร์ลี่ย์?” เมเดลีนเรียกออกมาอย่างลังเลผู้หญิงที่เดินห่างออกไปเล็กน้อยหยุดเดินแล้วหันมามอง “ใช่ ฉันเองค่ะ คุณนายวิทแมน” เชอร์ลี่ย์ยิ้มและอธิบาย “ฉันลืมของบางอย่างไว้ในห้อง ก็เลยกลับมาหยิบ”เมเดลีนวิ่งไปหาเชอร์ลี่ย์ ผู้หญิงคนนี้ไม่ต่างจากผู้ช่วยชีวิตของเธอในขณะนี้“พิษในร่างกายของเจเรมี่กำเริบกะทันหัน คุณเคยรักษาเขาใช่ไหมเชอร์ลี่ย์? คุณน่าจะช่วยเขาได้อีกครั้ง! ได้โปรดเถอะค่ะ ตอนนี้เขากำลังเจ็บปวดมาก!”ในตอนนั้นสีหน้าของเชอร์ลี่ย์ก็เริ่มเป็นกังวลขึ้นมา “ตอนนี้เจเรมี่อยู่ที่ไหนคะ?”“ในห้องค่ะ!”“รีบพาฉันไปที่นั่นเดี๋ยวนี้เลยค่ะ!” เชอร์ลี่ย์รีบเดินตามเมเดลีนไปเมื่อเข้าไปในห้องเมเดลีนก็เห็นว่าเจเรมี่สามารถลุกขึ้นนั่งพิงกับเตียงได้แล้ว เธอจึงรีบวิ่งไปหาเขาทันที “คุณจะไม่เป็นไรเจเรมี่ เชอร์ลี่ย์บังเอิญกลับมาที่โรงแรมเพราะลืมของเอาไว้ เธอสามารถช่วยคุณได้แน่!”เมื่อได้ยินเช่นนั้นดวงตาคมกริบก็หรี่ลง และเมื่อเห็นเชอร์ลี่ย์เดิยเข้ามาหา เขาก็ขยับตัวออกอย่างรังเกียจเชอร์ลี่ย์เองก็เห็นความไม่พ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1423
เมเดลีนวิ่งออกจากห้องน้ำและเห็นเจเรมี่นอนกองอยู่บนพื้นข้างเตียง“เจเรมี่!”เธอรีบวิ่งไปคุกเข่าลงข้าง ๆ เขาอย่างลนลาน คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันราวกับว่าเขากำลังทนทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส หัวใจของเมเดลีนเต้นรัวด้วยความตื่นตระหนก“เกิดอะไรขึ้นน่ะเจเรมี่? ยาพิษออกฤทธิ์อีกแล้วใช่ไหม?”เธอดึงไหล่ของเจเรมี่เพื่อให้เขาพิงมาที่ตัวเธอหากทำได้เธอก็อยากจะพาเขาไปที่เตียง แต่เธอกลับไม่แข็งแรงพอ“เกิดอะไรขึ้น? อดัมบอกเองนี่ว่ามันจะเกิดขึ้นไม่บ่อย แล้วทำไมตอนนี้อาการของคุณกำเริบขึ้นมาอีกแล้ว”เมเดลีนกระวนกระวายขณะที่น้ำตาเริ่มไหลออกมาอย่างห้ามไม่ได้ และหยดน้ำตาใส ๆ ของเธอก็ตกลงบนใบหน้าของเจเรมี่“ไม่ต้องกังวลลินนี่” เจเรมี่พูดผ่านความเจ็บปวด พลางเอื้อมมือไปลูบแก้มของเธอเบา ๆ “ผมชินกับความเจ็บปวดแล้ว มันจะเจ็บไม่นาน เดี๋ยวผมก็อาการดีขึ้น”เขาปลอบโยนในขณะที่คลี่ยิ้มเพื่อคลายความกังวลของอีกฝ่ายแต่ยิ่งเจเรมี่คำนึงถึงอารมณ์ความรู้สึกของเธอมากเท่าไหร่ หัวใจของเมเดลีนก็ยิ่งเจ็บปวดมากขึ้นเท่านั้น“อดัม ฉันจะโทรหาอดัม เขารู้ว่าต้องทำยังไง!” เมเดลีนรีบควานหาโทรศัพท์แล้วโทรหาอดัมทันทีแต่กลับไม่มีใครรับ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1422
“สำหรับฉัน?” เมเดลีนรับของขวัญมาด้วยความสับสน ก่อนจะเห็นว่ามีข้อความติดมาด้วยในข้อความเขียนเอาไว้ว่า : [ฉันรีบไปหน่อยก็เลยไม่มีเวลาหาของขวัญสำหรับการเจอกันที่ดีกว่านี้ให้คุณ แต่หวังว่าคุณจะชอบสิ่งนี้นะคะ] ลงชื่อเชอร์ลี่ย์นี่เป็นของขวัญหลังจากพบกันครั้งแรกจากเชอร์ลี่ย์งั้นเหรอ?เมเดลีนรู้สึกประหลาดใจ “คุณมีข้อมูลติดต่อเชอร์ลี่ย์ไหมเจเรมี่? ฉันอยากจะขอบคุณเธอ”“ไม่” เจเรมี่ตอบห้วน ๆ “ไปกันเถอะ ส่วนอันนี้ก็ฝากพนักงานเอาไว้ที่นี่”“ทำแบบนั้นมันจะไม่ดูเสียมารยาทไปเหรอคะ?” เมเดลีนครุ่นคิดและตัดสินใจเอาของสิ่งนั้นกลับไปที่ห้องด้วยในที่สุด เจเรมี่ไม่พูดอะไรมากแล้วกลับไปที่ห้องพร้อมเมเดลีนระหว่างทางกลับเธอเปิดกล่องแล้วพบชุดอโรมาเทอราพีข้างในรูปร่างของขวดนั้นเป็นรูปงูดูแปลกตาเมเดลีนที่ไวต่อกลิ่นและเชี่ยวชาญด้านการผสมน้ำหอม เธอจึงลองดมดูแต่นอกจากกลิ่นปกติที่เคยดมแล้ว เธอสังเกตว่าสิ่งนี้มีกลิ่นบางอย่างที่เธอไม่เคยได้กลิ่นจากที่ไหนมาก่อนอยู่ด้วย“วางมันลงแล้วไปกันเถอะ ลินนี่ เดี๋ยวแผนวันนี้เราพังหมดนะ” น้ำเสียงราวกับว่าเจเรมี่กำลังเตือนเธอ เขาดูเกลียดของขวัญชิ้นนี้จริง ๆคำพูดของ
