แชร์

บทที่ 441

ผู้แต่ง: เด็กลำดับที่สิบหก
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-10-29 19:42:56
หลังจากที่คาเลนพูดออกคำสั่งของเธอด้วยท่าทางที่ยังดูสง่างาม ทุกคนในห้องก็เงียบลงทันที พวกเขาทั้งหมดจ้องมาไปที่เธอและอีวอน

อีวอนแสดงรอยยิ้มออกมาอย่างมีความสุข เธอชอบความรู้สึกที่ได้เป็นศูนย์กลางของความสนใจทั้งหมดนี้

มาเดลีนหัวเราะคิกคักเมื่อเห็นป้าและหลานสาวอยู่ข้างหน้าเธอ “คุณจะรับช่วงต่อเหรอคะ? คุณจะรับผิดชอบอะไรล่ะ? เป็นตัวตลกเหรอ?”

คาเลนรู้สึกเสียหน้า “วีล่า เธอคิดว่าเธอเป็นใคร? กล้าดียังไงมาพูดจาแบบนั้นกับฉัน? เธอเป็นแค่ภรรยาของเจเรมี่เท่านั้น เธอมีคุณสมบัติอะไรบ้างที่จะบริหารบริษัทวิทแมน?”

คาเลนพูดก่อนจะจ้องไปที่อีวอน “อีวอน ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เธอจะนั่งตรงนี้ เมื่อเจเรมี่กลับมา ป้าจะบอกเขาว่าตอนนี้เธอได้เป็นเลขาของเขาแล้ว”

อีวอนรู้สึกปราบปลื้มเมื่อได้ยินแบบนั้น “ขอบคุณค่ะ ป้าคาเลน!” เธอยิ้มและนั่งลงตรงที่นั่งของมาเดลีน

“แล้วเธอมาทำอะไรที่นี่? ออกไป! ไปจัดการงาน มิสเลย์ดี้ ของเธอสิ เธอไม่ได้มีงานอะไรอยู่ในบริษัทวิทแมนนะ” คาเลนไล่มาเดลีนออกไป จากนั้นเธอก็นั่งตัวตรงและแกล้งทำเป็นกล่าวว่า “เราจะไม่ประชุมกันเหรอ? เริ่มกันเลยสิ”

หัวหน้าแผนกต่างมองหน้ากัน ไม่มีใครฟังคำสั่งของคา
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 442

    คาเลนจะพอใจกับสิ่งนั้นได้ยังไง? ทว่า เธอไม่มีทางเลือก เธอจึงทำได้เพียงยอมเดินออกไปในทันทีอีวอนขมวดคิ้วและกัดฟันด้วยความโกรธ เธอทำได้เพียงเดินตามคาเลนออกจากห้องประชุม“คุณป้าคาเลนคะ วีล่าทำตัวน่ารังเกียจมาก! ถ้าเธอไม่เคารพฉันก็ไม่เป็นไรเลย แต่เธอไม่แม้แต่จะให้เกียรติคุณป้าต่อหน้าหัวหน้าแผนกพวกนั้น!”อีวอนรู้สึกขุ่นเคืองและเธอก็เริ่มด่าทอให้คาเลนฟัง“คุณป้าคาเลน ในเมื่อพี่เจเรมี่ไม่อยู่ คุณป้าควรจะห้ามปรามวีล่าและสอนบทเรียนให้เธอ! ไม่อย่างนั้นเธอจะคิดว่าเธอเป็นผู้นำของที่นี้”คาเลนเย้ยหยัน “เธอพูดถูก คืนนี้ป้าจะบอกให้เธอได้รู้ว่าใครกันแน่คือผู้นำของที่นี่”ไม่กี่นาทีผ่านไปหลังจากการประชุมเสร็จสิ้น มาเดลีนได้รับโทรศัพท์จากคฤหาสน์วิทแมน คนที่โทรมาบอกกับเธอว่าอาวุโสวิทแมนต้องการพบเธอในคืนนี้ถ้าเป็นเมื่อหกปีที่แล้ว มาเดลีนคงจะเชื่อว่าอาวุโสต้องการพบเธอจริง ๆ แต่หลังจากที่เธอเสียชีวิตแล้วได้ชีวิตใหม่นี้มา เธอก็ไม่ไร้เดียงสาอีกต่อไปถึงอย่างนั้น มาเดลีนก็ยังตอบตกลงไปเธอคว้ากระเป๋าและสวมใส่รองเท้าส้นสูงของเธอ ขณะที่เธอเดินเข้ามาในห้องนั่งเล่นของคฤหาสน์คาเลนกับอีวอนได้เตรียมกับดักส

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 443

    หลังจากที่มาเดลีนพูดอย่างนั้น ใบหน้าของคาเลนก็ซีดลง เธอเบิกตากว้างด้วยความตกใจเมื่อมองไปยังใบหน้าที่สวยงามแต่เย็นยะเยือกตรงหน้าเธออย่างไม่เชื่อเมื่ออีวอนเห็นใบหน้าซีดเซียวและท่าทางตกตะลึงของคาเลน เธอก็รู้สึกสับสน คำพูดของมาเดลีนทำให้เธอยิ่งรู้สึกสับสบเข้าไปอีก“คุณป้าคาเลน คุณ…”“มะ-เมื่อกี้เธอพูดว่าอะไรนะ?” คาเลนไม่สนใจอีวอน เธอเอื้อมมือออกไปและชี้ไปที่มาเดลีนและกล่าวว่า “พูดอีกครั้ง เธอ-เธอเป็นใครนะ?”มาเดลีนเอนหลังพิงเก้าอี้อย่างไม่ใส่ใจเมื่อเห็นคาเลนพูดตะกุกตะกักด้วยความกลัวเธอเลิกคิ้วขึ้นและจ้องตรงไปที่คาเลน“มันเกิดขึ้นที่นี่ในวันนั้น คุณบอกว่าฉันจะเป็นหนึ่งในตระกูลวิทแมนและแต่งงานกับเจเรมี่ ถ้าคนตายฟื้นคืนชีพได้ ตอนนี้ในฐานะ ‘คนตาย’ ฉันกำลังยืนอยู่ตรงหน้าคุณ เป็นยังไงบ้าง? ตกใจไหม?”“...”คาเลนรู้สึกว่าหัวใจของเธอเต้นแรงผิดจังหวะ เธอลุกขึ้นจากเก้าอี้ด้วยความหวาดกลัว “ธ-ธะ-เธอไม่ใช่ วีล่า ควินน์ หรอกเหรอ!”มาเดลีนแสดงรอยยิ้มอย่างไม่ใส่ใจ “มันก็แค่สามปีเอง ลืมฉันเร็วไปหรือเปล่าแม่สามีที่รัก?”“...” คาเลนพูดตะกุกตะกักขณะจ้องมาเดลีนวีล่าเคลื่อนตัวอันสง่างามของเธอและเดิ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 444

    มาเดลีนยิ้มอย่างมีความสุขเมื่อเห็นคาเลนพยายามหลบเธอ“ถ้าฉันจำไม่ผิด คุณบอกว่าทุกคนจะมีความสุขถ้าฉันตาย แต่ดูจากท่าทางแล้ว มันคงไม่ง่ายสำหรับคุณที่จะมีความสุขในตอนนี้”“...” คาเลนพูดไม่ออก เธอดูพ่ายแพ้อย่างเห็นได้ชัดอีวอนมองคาเลนที่หลบอยู่ข้างหลังเธอ แล้วตะโกนใส่มาเดลีนด้วยใบหน้าหยิ่งผยอง “เธอคือมาเดลีนอดีตภรรยาที่ตายไปแล้วของพี่เจเรมี่ ถ้าเธอยังไม่ตาย ทำไมเธอต้องแกล้งทำเป็นตายแล้วให้คุณป้าตกใจด้วย? ฉันเตือนเธอแล้วนะ ถ้าเธอกล้าที่จะทำขนาดนี้ ฉันจะ...”“นี่เป็นเรื่องระหว่างฉันกับพวกเขา จะเป็นการดีที่สุดถ้าเธอจะสนใจแต่เรื่องของเธอเอง” มาเดลีนขัดจังหวะและจ้องมองด้วยสายตาที่เย็นชา “อย่าหาว่าฉันไม่เตือนเธอ ถ้าไม่อยากโดนไฟเผาก็ถอยออกมาดีกว่า”“...” อีวอนต้องการยืนหยัดเพื่อปกป้องคาเลน แต่เธอกลับตกตะลึงเมื่อเห็นท่าทางที่มุ่งมั่นของมาเดลีนเมื่อเธอเห็นมาเดลีนเดินเข้ามา อีวอนก็เงียบลงด้วยความกลัวและก้าวออกไปคาเลนที่ตอนนี้ไม่มีอีวอนยืนบังอยู่ข้างหน้า เธอเงยหน้าขึ้นมองมาเดลีนพร้อมกับอาการตัวสั่น“มะ-มาเดลีน เธอต้องการอะไร? เธอพยายามจะทำอะไรกันแน่?”“ฉันต้องการอะไรอย่างนั้นเหรอ? ฉันควรจะเ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 445

    ก่อนหน้านี้ มาเดลีนรู้วิธีเผชิญหน้ากับทุกคนอยู่แล้วแต่เมื่อเธอมองไปที่อาวุโสวิทแมนผมขาวที่อยู่ข้างหน้าเธอ เธอก็รู้สึกเจ็บปวดในใจ เธอยังคงมองเข้าไปในดวงตาของเขาอย่างใจเย็น“คุณปู่ คุณพูดถูก ฉันคือแมดดี้”ในที่สุดเธอก็ยอมรับเรื่องนี้กับอาวุโส เธอรู้สึกได้ถึงน้ำตาที่ไหลรินที่หางตา“คุณปู่คะ ขอบคุณที่ไว้วางใจและสนับสนุนฉันตลอดหลายปีที่ผ่านมา ในตระกูลนี้ คุณเป็นคนเดียวที่ดีกับฉัน ฉันจะจดจำคุณไปตลอด”อาวุโสวิทแมนเดินไปข้างหน้ามาเดลีนช้า ๆ ด้วยไม้เท้าของเขา ดวงตาที่หย่อนหยานและขุ่นมัวของเขามองเธออย่างเป็นห่วงและเข้าใจ“สาวน้อย ในที่สุดเธอก็ยอมรับเสียที ฉันมีความสุขจริง ๆ”เมื่อมองเห็นสายตาที่จ้องมองมาด้วยความรักของอาวุโส มาเดลีนก็รู้สึกอยากขอโทษในทันที “ฉันขอโทษค่ะ คุณปู่ ฉันแค่กลัวจะทำให้คุณปู่ผิดหวัง”“ไม่หรอก ฉันดีใจที่ได้พบเธอคนใหม่” อาวุโสยกมือขึ้นและคว้ามือของมาเดลีน ฝ่ามือเย็นของเขาพยายามทำให้มาเดลีนรู้สึกอุ่นขึ้น “เจเรมี่ทำผิดต่อเธอมามาก ความมั่งคั่งและอำนาจไม่มีค่าอะไรเท่าชีวิตของมนุษย์ ขอบคุณพระเจ้าที่เธอยังมีชีวิตอยู่”“คุณปู่…”“ปู่จะคอยสนับสนุนเธอเหมือนเมื่อก่อน”คำตอ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 446

    คาเลนบอกเอโลอิสเกี่ยวกับตัวตนที่แท้จริงของเธอหรือเปล่า?อาจจะยังคาเลนจะไม่สร้างปัญหาให้ตัวเองมากขึ้นในเวลาแบบนี้มาเดลีนครุ่นคิด แต่แล้วเธอก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมารับสาย“วีล่า นี่เอโลอิส มอนต์โกเมอรี เองนะ ฉันเกรงว่าจะให้เธอมาที่บ้านของฉันในตอนเลยได้ไหม แจ็คเขานอนไม่หลับและเขาบอกว่าเขาอยากเจอเธอ”เมื่อมาเดลีนรู้ว่าเป็นเพราะเหตุนี้ เธอตอบตกลง “ฉันจะไปที่นั่นค่ะ”“ดีเลย” น้ำเสียงของเอโลอิสฟังดูร่าเริงบางทีการได้เห็นใบหน้าของเธอในตอนนี้อาจเป็นสิ่งที่ทำให้เธอและสามีมีความสุขก็ได้หลังจากวางสายแล้ว มาเดลีนก็ทานอาหารที่สั่งไปบางอย่างเข้าปากไปสักนิดและก็ขอตัวออกไปทันทีเฟลิเป้ยังคงนั่งบนที่นั่น นิ้วเรียวยาวถือแก้วไวน์ด้วยท่าทางนิ่ง ๆ เขาหมุนน้ำในแก้วและมองตรงไปข้างหน้า“วีล่า เขาไม่ได้ดูใจดีอย่างที่คุณคิด เขาไม่คู่ควรกับความเมตตาของคุณ”…ประมาณ 20 นาทีต่อมา มาเดลีนก็มาถึงคฤหาสน์มอนต์โกเมอรีเอโลอิสกับฌอนต้อนรับเธอด้วยแขนที่เปิดกว้างเมื่อพวกเขาเห็นเธอทันทีที่แจ็คสันเห็นมาเดลีน ใบหน้าของเด็กน้อยที่หล่อเหลาก็เผยรอยยิ้มบริสุทธิ์ที่เต็มไปด้วยความสุขจากนั้นมาเดลีนพาเขาขึ้นไปนอน เธอ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 447

    แม้มาเดลีนจะแปลกใจกับการกลับมาของเจเรมี่ที่กลับมาเร็วกว่ากำหนด แต่เธอก็สงบสติอารมณ์ไว้ได้ เธอยังมีรอยยิ้มแสดงอยู่บนใบหน้าของเธอชายคนนั้นเดินเข้ามาหาเธอ ความเย็นยะเยือกรอบ ๆ ตัวทำให้เขาดูแข็งแกร่งราวกับผู้เผด็จการ ทุกทำให้ทุกสิ่งรอบตัวเขาเป็นเพียงอุปกรณ์ประกอบฉากเท่านั้นเขามุ่งตรงไปข้างหน้าโดยไม่สนใจคนอื่น ๆ รอบข้างที่อยู่ในห้อง ดวงตาสีเข้มของเขาสะท้อนเพียงใบหน้าที่สวยงามของมาเดลีนเขาเดินมาข้างหน้า และทุกย่างก้าว ทุกจังหวะการเต้นของหัวใจของเขาเต้นเร็วขึ้นจนกระทั่งเขามาหยุดอยู่ต่อหน้ามาเดลีนหลังจากที่ผู้ถือหุ้นรายหนึ่งดึงสติตัวเองกลับมา เขาก็กล่าวว่า “คุณกลับมาทันเวลาพอดี คุณวิทแมน ภรรยาของคุณบอกว่า...”“พวกคุณทุกคน ออกไปให้หมด”เจเรมี่ขัดจังหวะการพูดของเขาคนนั้นอย่างเย็นชา ดวงตาของเขายังคงจับจ้องไปที่ใบหน้าของมาเดลีนผู้ถือหุ้นต่างมองหน้ากันอย่างสับสน และพวกเขาก็เดินออกไปมาเดลีนกับเจเรมี่เป็นสองคนที่เหลืออยู่ในห้องประชุมขนาดใหญ่มาเดลีนพูดขึ้นเพื่อทำลายความเงียบว่า “คุณกลับมาเร็วกว่าปกติ ฉันคิดว่าคุณคงรู้อยู่แล้วว่าเกิดอะไรขึ้น”เธอไม่ได้พูดจาอ่อนหวานเหมือนเมื่อก่อน ในเวล

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 448

    “อย่ามาแตะต้องตัวฉัน” มาเดลีนพูดด้วยความรังเกียจ “อย่าเอามือที่แตะต้องผู้หญิงคนอื่นมาแตะต้องตัวฉัน มันน่าขยะแขยง”เธอส่งเสียงไม่พอใจเจเรมี่รู้สึกราวกับว่ามีบางอย่างทิ่มแทงลงไปในหัวใจของเขา หลังจากที่เขาได้ยินคำพูดที่บอกได้ถึงความเกลียดชังของมาเดลีนคำว่า ‘น่าขยะแขยง’ กลับมีพลังมหาศาลแต่เขากลับใช้คำเหล่านี้เป็นอาวุธทำลายเธอครั้งแล้วครั้งเล่าเธอสูดหายใจเข้าลึก เมื่อเจเรมี่ไม่พูดอะไร เธอมองไปที่เจเรมี่ ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความโกรธ เธอกล่าวว่า “ทำไม? นายไม่พอใจที่ฉันทำแบบนี้กับนายเหรอ? นายเป็นใครถึงจะไม่พอใจกับมัน? ลืมไปแล้วหรือว่าเคยทำกับฉันไว้ยังไงบ้าง? นายบอกว่าฉันเป็นนังสารเลวที่ไร้ศีลธรรม นายบอกว่าฉันน่ารังเกียจ นายบอกว่าฉันไม่คู่ควรที่จะเป็นภรรยาของ เจเรมี่ วิทแมน นายลืมคำพูดเหล่านี้ไปหมดแล้วหรือไง?”หลังจากที่เธอถามเขา เจเรมี่ก็ขมวดคิ้วเขานึกถึงทุกอย่างที่เขาเคยทำกับเธอในอดีต เขาได้กระทำสิ่งที่ไร้ศีลธรรมอย่างนับไม่ถ้วนเขาเลยไม่พูดอะไรออกมา เพียงแต่มองตรงไปที่เธอดวงตาสีแดงก่ำของเขาเต็มไปด้วยคำขอโทษ ความสำนึกผิด และความรักที่ไม่อาจบรรยายได้นับไม่ถ้วนเขารู้ว่ามาเดลีนค

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 449

    มาเดลีนพูดจบโดยไม่ลังเล เธอกวาดสายตามองไปทั่วใบหน้าของเจเรมี่ ก่อนที่เธอจะเดินจากไปเจเรมี่จับมือของมาเดลีนไว้เพียงต้องการให้เธอหยุดเดินเธอมองเขาด้วยสายตาเย็นชา “มีอะไรอีก? นายอยากจะลงโทษฉันด้วยวิธีป่าเถื่อนของนายหรือไง? เจเรมี่ ฉันไม่ใช่มาเดลีนคนเดิมที่ยอมให้นายดูถูกและทำให้อับอายอีกต่อไปแล้ว ฉันไม่กลัวนายหรอก!”เธอมองเข้าไปในดวงตาลึกลับของผู้ชายคนข้างหน้าอย่างไม่เกรงกลัว ดวงตาที่มั่นคงของเธอที่ทำให้เธอดูเย่อหยิ่งและอยู่เหนือกว่าผู้ยิ่งใหญ่คนไหน ๆ เจเรมี่ไม่ได้โกรธ ดวงตาที่ชวนหลงใหลของเขาจับจ้องอยู่ที่ใบหน้าที่ไร้ที่ติของมาเดลีน ขณะที่เขามองตรงมาที่เธออันที่จริง เขารู้อยู่แล้วว่าสิ่งที่ผ่านมาที่เธอบอกเขาเป็นแค่เรื่องโกหกเขาโกหกตัวเองเพื่อให้มีโอกาสได้ใกล้ชิดกับเธอและในตอนสุดท้าย วันนี้ก็มาถึงหลังจากนิ่งเงียบไปชั่วขณะ เจเรมี่พูดด้วยใบหน้ายิ้มแย้มเล็กน้อย “ฉันมีคำถามจะถามเธอ”มาเดลีนมองชายตรงหน้าเธออย่างเย็นชา แล้วเธอได้ยินเขาถามว่า “เธอยังรักฉันอยู่ไหม?”มาเดลีนหัวเราะเบา ๆ ราวกับว่าเธอกำลังได้ยินเรื่องตลกขบขันหลังจากที่เธอหยุดหัวเราะ เธอก็มองไปที่เขา “เจเรมี่ นายไม่ค

บทล่าสุด

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1430

    อดัมไม่ได้ให้เชอร์ลี่ย์เข้ามาด้วย ในขณะที่เขาพาทั้งเมเดลีนและเจเรมี่เข้ามาในห้องทำงานตัวเองห้องนั้นกว้างขวางและตกแต่งภายในอย่างหรูหรากว่าที่เห็นในโรงพยาบาล มีอุปกรณ์ต่าง ๆ ที่ดูค่อนข้างล้ำสมัยวางอยู่รอบ ๆเมเดลีนยืนอยู่ข้าง ๆ เฝ้าดูอดัมทำการทดสอบต่าง ๆ กับเจเรมี่ในที่สุดอดัมก็เก็บตัวอย่างเลือดจากเจเรมี่มาวางบนอุปกรณ์เพื่อทำการวินิจฉัยทันทีเธอรู้สึกกระวนกระวายใจในระหว่างที่รอถึงอย่างนั้นเธอก็เพิ่งสังเกตเห็นว่าสีของตัวอย่างเลือดเจเรมี่ไม่ได้เข้มอย่างที่เคยเป็น ซึ่งนั่นอาจจะเป็นสัญญาณที่ดีประมาณสิบนาทีต่อมา ผลก็ออก“ทุกอย่างโอเคไหมอดัม?” เมเดลีนเอ่ยถาม“ไม่ต้องกังวลลินนี่ อาการผมจะดีขึ้นกว่าเดิมแน่นอน” เจเรมี่จับมือของเธอไว้แล้วปลอบโยน“ถ้าคุณอาการดีขึ้นมากแล้วทำไมวันนั้นคุณถึงทรุดลงกะทันหันแบบนั้นล่ะ?” เธอยังคงเอ่ยอย่างวิตกอดัมไม่ได้พูดอะไร เขาไล่สายตาผ่านรายงานวินิจฉัยสองครั้ง ก่อนจะมีแววตาเป็นประกาย ทว่าในไม่ช้าก็ต้องหายไป“ทุกอย่างดูดีทีเดียว ไม่มีอะไรผิดปกติ” อดัมพูดขณะที่มองเมเดลีน “ไม่ต้องกังวลมากไป เขากำลังค่อย ๆ ฟื้นตัวน่ะ”ได้ยินอย่างนั้นเมเดลีนก็ถอนหายใจโล่งอก

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1429

    เมเดลีนเองก็รู้สึกประหลาดใจเช่นกันที่เห็นใครบางคนลงมาจากรถ “เชอร์ลี่ย์ ทำไมคุณมาอยู่ที่นี่?”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างเป็นมิตร “ฉันบอกว่าจะกลับบ้านไม่ใช่เหรอคะ นี่บ้านฉันน่ะ”เมเดลีนชี้ไปที่วิลล่าขนาดเล็กข้างหน้า “นี่คือบ้านของคุณเหรอคะ?”“ค่ะ ที่นี่คือบ้านของฉัน” เชอร์ลี่ย์พยักหน้าอย่างมั่นใจ จากนั้นเธอก็เดินไปหาอดัมด้วยท่าทางจริงจัง “อดัม พี่สาวกลับบ้านทั้งทีทำไมดูไม่มีความสุขเลยล่ะ”ข้อมูลใหม่นั้นทำให้เมเดลีนรู้สึกงุนงง “เชอร์ลีย์ คุณเป็นพี่สาวของอดัมเหรอคะ?”“ค่ะ ฉันเป็นพี่สาวแท้ ๆ ของเขา เรามีพ่อและแม่คนเดียวกัน” เชอร์ลี่ย์แตะไหล่ของอดัมเบา ๆ แล้วยิ้มอย่างมีเลศนัย “อดัม ทำไมไม่แนะนำเพื่อนให้ฉันรู้จักเลยล่ะ?”อดัมได้ยินอย่างนั้นก็ฝืนยิ้มออกมาเบา ๆ “ฉันไม่จำเป็นต้องแนะนำหรอก เพราะดูเหมือนทุกคนจะรู้จักกันอยู่แล้ว” เขาก้าวไปข้างหน้าราวกับว่าเขาจงใจหลีกเลี่ยงเชอร์ลี่ย์ “เข้าไปคุยกันข้างในเถอะ”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างสดใส "ฉันไม่ได้อยู่บ้านมาหลายปี ฉันก็ควรจะได้ชื่นชมบ้านหลังนี้ที่เคยอยู่บ้างนะ”ขณะที่พูดเธอก็เดินนำเข้าไปในบ้านก่อนอดัมเชิญเมเดลีนและเจเรมี่เข้าไป “เข้ามาสิ”เมเดลีนพยักห

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1428

    อดัมอึ้งไปครู่หนึ่ง “ว่าไงนะ? คุณกำลังพูดอะไร? คุณเป็นใคร? เอวลีนอยู่ไหน?”“จำฉันไม่ได้แล้วเหรอ? คุณก็เหมือนพ่อแม่ของคุณนั่นแหละอดัม ไร้หัวใจและโหดร้าย” เชอร์ลี่ย์ล้อเลียนอย่างเย็นชาอดัมเงียบไปชั่วครู่ก่อนสุดท้ายเขาจะตอบสนองกลับมา“เธอเองเหรอ” ราวกับว่ามีบางอย่างมากระตุ้นภายในใจเขาตกตะลึงปนประหลาดใจ“ใช่ ฉันเอง” เชอร์ลี่ย์ตอบอดัมอย่างไม่ลังเล “เดี๋ยวเร็ว ๆ นี้เราก็คงได้พบกัน แม้ว่าฉันไม่คิดว่านายจะตั้งตารอฉันหรอกใช่ไหม?”อดัมเงียบไปก่อนจะเปลี่ยนเรื่อง “ทำไมเป็นเป็นเธอที่รับโทรศัพท์? เอวลีนอยู่ที่ไหน? เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?”คนฟังเอ่ยอย่างเย้ยหยัน “ฉันไม่ได้บอกหรอกเหรอ? ว่าเดี๋ยวเขาก็ตายแล้ว ภรรยาที่อยู่ข้าง ๆ เขาก็จะต้องใจสลายไปด้วยน่ะ”“พูดบ้าอะไรเนี่ย! เขาไม่มีทางตกอยู่ในอันตรายถึงชีวิตได้!” น้ำเสียงของอดัมเอ่ยออกมาด้วยความตื่นตระหนก “ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอเล่นแบบนี้แน่!”อดัมรีบวางสายรอยยิ้มของเชอร์ลี่ย์กว้างขึ้นในขณะที่จ้องหน้าจอที่ค่อย ๆ หรี่แสงลงช้า ๆ“เป็นใครกันถึงมาห้ามไม่ให้ฉันเล่นน่ะอดัม? เป็นตัวแทนของคนสองคนนั้นที่ตายไปแล้วเมื่อหลายปีก่อนงั้นเหรอ? ฮึ”เธอเย้ยหยันแ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1427

    “เจเรมี่!”เมเดลีนพบว่าไม่สามารถทนรออยู่หน้าห้องน้ำได้อีกต่อไป เธอเปิดประตูแล้ววิ่งเข้าไปในห้องน้ำ สิ่งที่เห็นคือเจเรมี่ที่มีสีหน้าโกรธเกรี้ยวและเย็นชา ขณะที่ร่างของเชอร์ลี่ย์ล้มลงข้างอ่างอาบน้ำเมเดลีนไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เธอก็รีบเช็คก่อนว่าเจเรมี่เป็นอย่างไรบ้าง แต่ด้วยความมีมารยาทเธอจึงรีบเข้าไปหาและพยุงเชอร์ลี่ย์เธอเพิ่งเอื้อมมือออกไป แต่โดนเจเรมี่จับแขนไว้แน่น เขาจับไว้แรงมากจนเธอรู้สึกเจ็บ“อย่าไปแตะต้องตัวเธอ”เจเรมี่เอ่ยเสียงเย็นสุดขีด“เจเรมี่?” เมเดลีนมองแววตาที่เฉียบคมของเขา “คุณโอเคไหม เจเรมี่? เกิดอะไรขึ้น ทำไมเชอร์ลี่ย์…” “ไม่ต้องกังวลค่ะ คุณนายวิทแมน ฉันไม่เป็นไร” เชอร์ลี่ย์จับข้างอ่างขณะที่ค่อย ๆ ลุกขึ้นนั่ง เธอชำเลืองมองสายตาเย็นชาของเจเรมี่จากหางตาก่อนจะหันไปยิ้มให้เมเดลีน“เจเรมี่ไม่ต้องการให้คุณสัมผัสฉันเพราะฉันทำเข็มหักโดยไม่ตั้งใจน่ะค่ะ มันคงจะแย่ถ้าคุณได้รับบาดเจ็บเพราะความผิดพลาดที่ไม่เป็นมืออาชีพของฉัน”จากนั้นเมเดลีนก็เห็นเข็มเล็ก ๆ หักยื่นออกมาจากแขนของเชอร์ลี่ย์หญิงสาวดึงเข็มออกมาอย่างใจเย็นโดยที่คิ้วเรียวของเธอไม่แม้แต่จะขยับเข้าหากัน“เจเร

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1426

    เธอสัมผัสแขนของเขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความกังวล เพราะอุณหภูมิจากร่างกายของเจเรมี่ไม่เพิ่มขึ้นเลย “อุณหภูมิร่างกายของเขาต่ำเพราะเขาแช่น้ำแข็งน่ะค่ะ” เสียงของเชอร์ลี่ย์ดังขึ้นจากด้านหลังเมื่อหันไปมองเมเดลีนก็เห็นเชอร์ลี่ย์ค่อย ๆ เดินเข้ามาพร้อมเข็มฉีดยาในมือของเธอ“คุณช่วยรอข้างนอกได้ไหมคะคุณนายวิทแมน? ฉันไม่ชอบให้ใครมาเฝ้าเวลาต้องรักษาคนไข้น่ะค่ะ”เมเดลีนเข้าใจและลุกขึ้น แต่เจเรมี่จับมือเธอไว้เสียก่อน“อย่าไปนะลินนี่”“ไม่เป็นไรเจเรมี่ ให้เชอร์ลี่ย์ฉีดยาให้คุณแล้วคุณจะไม่เป็นไร โอเคไหม?” เมเดลีนเอ่ยราวกับว่าเขาเป็นเด็ก ก่อนจะปล่อยมือ“ขอบคุณนะคะ เชอร์ลี่ย์”“ด้วยความยินดีค่ะ ฉันยินดีที่ได้ช่วยเหลือผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือค่ะ” เชอร์ลี่ย์ยิ้มเล็กน้อยเมเดลีนได้ยินอย่างนั้นก็ไม่คิดมากก่อนจะเดินออกไปเธอมองเจเรมี่เป็นครั้งสุดท้ายก่อนปิดประตู เห็นแววของเขาเริ่มมีสีแดงจาง ๆเขากำลังมองเธออย่างอ้อนวอนจู่ ๆ เมเดลีนก็รู้สึกว่าอยากจะเข้าไปอยู่ข้าง ๆ เขา แต่เชอร์ลี่ย์ก็หันกลับมาตรวจสอบว่าเมเดลีนออกไปจากห้องน้ำหรือยังตอนนั้นเองที่เมเดลีนเห็นรูปร่างสมส่วนของเชอร์ลี่ย์ซึ่งเปียกโช

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1425

    เมเดลีนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งขณะที่ชำเลืองไปมองประตูห้องน้ำที่ปิดแน่น“อีกนิดเดียวมันก็จะจบแล้วเจเรมี่ อดทนอีกนิด“คุณจะปลดปล่อยความเจ็บปวดได้เหมือนที่ผ่านมาไง“ฉันเป็นหมอของคุณ แต่ฉันก็เป็นเพื่อนคุณด้วย ฉันช่วยคุณได้ อา…”เมเดลีนได้ยินเสียงของเชอร์ลี่ย์ดังออกมาไม่หยุดจนกระทั่งเธอกระซิบด้วยน้ำเสียงลุ่มหลงเป็นครั้งสุดท้าย จากนั้นเหตุการณ์ภายในห้องน้ำก็เงียบลงพนักงานมองไปที่ห้องน้ำด้วยสายตาแปลก ๆ ก่อนที่จะหันไปพูดกับเมเดลีน“ผมเอาน้ำแข็งไปไว้ในห้องน้ำหมดแล้วครับ คุณนายวิทแมน ถ้าต้องการอะไรเพิ่มเติมติดต่อเราได้เลยนะครับ”แล้วเมเดลีนก็ได้สติกลับคืนมาสู่ความจริง “ขอบคุณค่ะ”“ด้วยความยินดีครับ” พนักงานยิ้มเล็กน้อยและจากไปเมเดลีนลากกระเป๋าเดินทางของเชอร์ลี่ย์ไปที่ห้องน้ำ เมื่อเอื้อมมือไปเปิดประตูก็พบว่าประตูถูกล็อคจากด้านใน“ฉันเอาของขึ้นมาให้แล้วนะคะ เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?” เมเดลีนถามในขณะที่ไม่มีเสียงตอบรับมาจากข้างใน“เชอร์ลี่ย์? เชอร์ลี่ย์? เจเรมี่! เจเรมี่!" เธอเริ่มตื่นตระหนก และไม่สามารถทนต่อความเงียบในขณะนี้ได้อีกต่อไปก๊อก ก๊อก ก๊อก เธอเคาะประตูซ้ำ ๆ จนข้อนิ้วเริ่มแดง“

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1424

    เมเดลีนขึ้นลิฟต์ไปชั้นบนอย่างรวดเร็ว ขณะที่ก้าวออกไปเธอก็เห็นใครบางคนที่คุ้นเคยอยู่ตรงทางเดิน“เชอร์ลี่ย์?” เมเดลีนเรียกออกมาอย่างลังเลผู้หญิงที่เดินห่างออกไปเล็กน้อยหยุดเดินแล้วหันมามอง “ใช่ ฉันเองค่ะ คุณนายวิทแมน” เชอร์ลี่ย์ยิ้มและอธิบาย “ฉันลืมของบางอย่างไว้ในห้อง ก็เลยกลับมาหยิบ”เมเดลีนวิ่งไปหาเชอร์ลี่ย์ ผู้หญิงคนนี้ไม่ต่างจากผู้ช่วยชีวิตของเธอในขณะนี้“พิษในร่างกายของเจเรมี่กำเริบกะทันหัน คุณเคยรักษาเขาใช่ไหมเชอร์ลี่ย์? คุณน่าจะช่วยเขาได้อีกครั้ง! ได้โปรดเถอะค่ะ ตอนนี้เขากำลังเจ็บปวดมาก!”ในตอนนั้นสีหน้าของเชอร์ลี่ย์ก็เริ่มเป็นกังวลขึ้นมา “ตอนนี้เจเรมี่อยู่ที่ไหนคะ?”“ในห้องค่ะ!”“รีบพาฉันไปที่นั่นเดี๋ยวนี้เลยค่ะ!” เชอร์ลี่ย์รีบเดินตามเมเดลีนไปเมื่อเข้าไปในห้องเมเดลีนก็เห็นว่าเจเรมี่สามารถลุกขึ้นนั่งพิงกับเตียงได้แล้ว เธอจึงรีบวิ่งไปหาเขาทันที “คุณจะไม่เป็นไรเจเรมี่ เชอร์ลี่ย์บังเอิญกลับมาที่โรงแรมเพราะลืมของเอาไว้ เธอสามารถช่วยคุณได้แน่!”เมื่อได้ยินเช่นนั้นดวงตาคมกริบก็หรี่ลง และเมื่อเห็นเชอร์ลี่ย์เดิยเข้ามาหา เขาก็ขยับตัวออกอย่างรังเกียจเชอร์ลี่ย์เองก็เห็นความไม่พ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1423

    เมเดลีนวิ่งออกจากห้องน้ำและเห็นเจเรมี่นอนกองอยู่บนพื้นข้างเตียง“เจเรมี่!”เธอรีบวิ่งไปคุกเข่าลงข้าง ๆ เขาอย่างลนลาน คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันราวกับว่าเขากำลังทนทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส หัวใจของเมเดลีนเต้นรัวด้วยความตื่นตระหนก“เกิดอะไรขึ้นน่ะเจเรมี่? ยาพิษออกฤทธิ์อีกแล้วใช่ไหม?”เธอดึงไหล่ของเจเรมี่เพื่อให้เขาพิงมาที่ตัวเธอหากทำได้เธอก็อยากจะพาเขาไปที่เตียง แต่เธอกลับไม่แข็งแรงพอ“เกิดอะไรขึ้น? อดัมบอกเองนี่ว่ามันจะเกิดขึ้นไม่บ่อย แล้วทำไมตอนนี้อาการของคุณกำเริบขึ้นมาอีกแล้ว”เมเดลีนกระวนกระวายขณะที่น้ำตาเริ่มไหลออกมาอย่างห้ามไม่ได้ และหยดน้ำตาใส ๆ ของเธอก็ตกลงบนใบหน้าของเจเรมี่“ไม่ต้องกังวลลินนี่” เจเรมี่พูดผ่านความเจ็บปวด พลางเอื้อมมือไปลูบแก้มของเธอเบา ๆ “ผมชินกับความเจ็บปวดแล้ว มันจะเจ็บไม่นาน เดี๋ยวผมก็อาการดีขึ้น”เขาปลอบโยนในขณะที่คลี่ยิ้มเพื่อคลายความกังวลของอีกฝ่ายแต่ยิ่งเจเรมี่คำนึงถึงอารมณ์ความรู้สึกของเธอมากเท่าไหร่ หัวใจของเมเดลีนก็ยิ่งเจ็บปวดมากขึ้นเท่านั้น“อดัม ฉันจะโทรหาอดัม เขารู้ว่าต้องทำยังไง!” เมเดลีนรีบควานหาโทรศัพท์แล้วโทรหาอดัมทันทีแต่กลับไม่มีใครรับ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1422

    “สำหรับฉัน?” เมเดลีนรับของขวัญมาด้วยความสับสน ก่อนจะเห็นว่ามีข้อความติดมาด้วยในข้อความเขียนเอาไว้ว่า : [ฉันรีบไปหน่อยก็เลยไม่มีเวลาหาของขวัญสำหรับการเจอกันที่ดีกว่านี้ให้คุณ แต่หวังว่าคุณจะชอบสิ่งนี้นะคะ] ลงชื่อเชอร์ลี่ย์นี่เป็นของขวัญหลังจากพบกันครั้งแรกจากเชอร์ลี่ย์งั้นเหรอ?เมเดลีนรู้สึกประหลาดใจ “คุณมีข้อมูลติดต่อเชอร์ลี่ย์ไหมเจเรมี่? ฉันอยากจะขอบคุณเธอ”“ไม่” เจเรมี่ตอบห้วน ๆ “ไปกันเถอะ ส่วนอันนี้ก็ฝากพนักงานเอาไว้ที่นี่”“ทำแบบนั้นมันจะไม่ดูเสียมารยาทไปเหรอคะ?” เมเดลีนครุ่นคิดและตัดสินใจเอาของสิ่งนั้นกลับไปที่ห้องด้วยในที่สุด เจเรมี่ไม่พูดอะไรมากแล้วกลับไปที่ห้องพร้อมเมเดลีนระหว่างทางกลับเธอเปิดกล่องแล้วพบชุดอโรมาเทอราพีข้างในรูปร่างของขวดนั้นเป็นรูปงูดูแปลกตาเมเดลีนที่ไวต่อกลิ่นและเชี่ยวชาญด้านการผสมน้ำหอม เธอจึงลองดมดูแต่นอกจากกลิ่นปกติที่เคยดมแล้ว เธอสังเกตว่าสิ่งนี้มีกลิ่นบางอย่างที่เธอไม่เคยได้กลิ่นจากที่ไหนมาก่อนอยู่ด้วย“วางมันลงแล้วไปกันเถอะ ลินนี่ เดี๋ยวแผนวันนี้เราพังหมดนะ” น้ำเสียงราวกับว่าเจเรมี่กำลังเตือนเธอ เขาดูเกลียดของขวัญชิ้นนี้จริง ๆคำพูดของ

DMCA.com Protection Status