เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 373
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 374
มาเดลีนก้มหน้าลงมองดูใบหน้าที่อยู่ด้านล่างที่กำลังตกอยู่ในอาการสะพรึงกลัว เธอหรี่ตาลงเขม่นใส่พวกเขา เปลวเพลิงของความเกลียดชังที่ออกมาจากก้นบึ้งของหัวใจถูกฉายผ่านแววตาของเธอ ทิ่มทะลุเจาะผ่านพวกเขาอย่างไม่ลดละ“ฉันให้การดูแลและปฏิบัติกับพวกคนเหมือนจะเป็นพ่อแม่ของตัวฉันเอง ฉันเต็มใจมอบกระดูกสันหลังของตัวเองเพื่อช่วยชีวิตเมเรดิธเอาไว้ แต่คุณสองคนล่ะ? ฉันไม่เคยคาดหวังอะไรมากกว่าการที่ทั้งสองคนจะแค่ขอบคุณฉันในสิ่งที่ฉันได้ช่วยเหลือเมเรดิธก็เท่านั้น แต่นี่ฉันไม่เคยคิดเลยว่าทั้งคู่จะแว้งมากัดมือคนที่ช่วยเหลือครอบครัวตัวเองแบบนี้!”“...”“...”“ฉันไม่เคยใส่ร้ายใคร และฉันไม่เคยทำอะไรที่ทำให้ทุกคนเจ็บช้ำน้ำใจ แต่ทำไมทุกคนถึงร่วมมือกันทำร้ายและทรมานฉันครั้งแล้วครั้งเล่า!“ฉันเจ็บปวดมาก มันเจ็บมากจริง ๆ คุณเตะฉันเข้าที่หน้าอกและยังไม่สนใจในวันที่ฉันล้มลงและอาเจียนออกมาเป็นเลือด พวกคุณทั้งสองคนทิ้งฉันไว้ที่นั่นเพื่อให้ฉันได้มีชีวิตที่รันทดท่ามกลางสายฝน!”มาเดลีนเอ่ยเรื่องราวในอดีตที่เคยถูกกระทำจากพวกเขามาเป็นข้อ ๆ ดวงตาของเธอเป็นอันตรายมากในตอนนี้“พวกคุณไม่มีแม้แต่พื้นฐานของความเป็นมนุษย์! ไ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 375
“เจเรมี่ สิ่งที่ฉันพูดเป็นความจริงและนายจะต้องฟัง นังตัวดีคนนั้นที่ยืนอยู่ คือนังมาเดลีน!” โรสชี้ไปในทางที่มาเดลีนยืนอยู่และกัดฟันพูดออกมาจอห์นพูดแทรก “เจเรมี่ สิ่งที่ภรรยาของฉันพูดเป็นความจริง วีล่า ควินน์ เป็นสิ่งที่น่ารังเกียจที่สุดเป็นสัตว์ป่าตัวเดียวกันกับ มาเดลีน ครอว์ฟอร์ด!”“หุบปาก!” น้ำเสียงของเจเรมี่ยังคงไว้ซึ่งความเย็นและถูกเคลือบไปด้วยน้ำแข็งที่หนาขึ้นกว่าเดิมจากการที่ได้ยินคนพวกนี้พูดดูถูกมาเดลีน ผู้หญิงที่เขาคิดถึงสุดหัวใจ “กล้าดียังไงถึงมาลอบทำร้ายวีล่า สิ่งนี้เพื่อต้องการระบายความแค้นให้กับเมเรดิธงั้นหรอ? ถ้างั้นพวกคุณก็ต้องจ่ายคืนให้กับสิ่งนี้อย่างสาสมเช่นกัน”หลังจากที่คำพูดที่ไม่แยแสของเขาจบลง ดวงตาของจอห์นและโรสพากันหดเกร็งด้วยความกลัว พวกเขารู้สึกราวกับว่ามีถังน้ำเย็นเฉียบถูกเทลงมาจากเหนือศีรษะของพวกเขา ทำให้อุณหภูมิภายในร่างกายของพวกเขาถึงกับดิ่งลงทันที“วีล่า ให้ผมไปส่งที่บ้านนะ” เสียงของเจเรมี่เปลี่ยนไปเมื่อหันไปพูดกับคนตัวเล็กข้างกายของเขา แม้แต่ภายในดวงตาของเขาก็เปลี่ยนเป็นอ่อนโยนและอบอุ่นคล้ายกับลมหนาวในฤดูใบไม้ผลิที่พัดมาอย่างแผ่วเบา ต่างกับก่อนหน้านี้ร
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 376
“นี่อย่าบอกนะว่า พวกคุณได้บอกเจเรมี่ไปแล้วว่านังตัวดีคนนั้นคือมาเดลีน?”“ม-ไม่! แต่ดูเหมือนว่านังตัวดีเหมือนไม่อยากให้เจเรมี่รู้ว่าเธอคือมาเดลีน” โรสรีบปฏิเสธเมื่อเธอตระหนักได้ว่าเธอไม่สามารถให้เจเรมี่รู้เรื่องนี้ได้ ถึงแม้ว่าเธอจะหลุดปากบอกเขาไปแล้วก็ตามแต่เธอไม่สามารถพูดความจริงออกมาได้เมเรดิธได้ยินแบบนั้น เธอถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก“การไต่สวนของคดีนี้จะมีขึ้นในอีกสองวันข้างหน้า เอโลอิสจ้างทนายที่ว่าความเก่งที่สุดเตรียมพร้อมเอาไว้แล้ว แล้วหนูคิดว่าจะต้องได้ออกจากที่นี่ในเร็ว ๆ นี้แน่นอน”ตาของโรสเป็นประกาย “จริงเหรอเนี่ย? ถ้างั้นก็ดีสิ”“แน่นอนค่ะ” เมเรดิธสูดหายใจเข้า “แต่มันดูเหมือนว่าการบอกตัวตนที่แท้จริงกับมอนต์โกเมอรีจะไม่ได้อยู่ในแผนการที่นังบ้านั่นวางไว้หรอกนะ”จอห์นและโรสมองหน้ากันด้วยความไม่เข้าใจ “เมอร์ นังบ้านั่นรู้แล้วว่าตัวเองคือลูกสาวของเอโลอิสไม่ใช่เหรอ? ตั้งแต่ที่เธอเลือกจะเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงกับเราแล้ว ทำไมถึงไม่ยอมเปิดเผยตัวตนให้พ่อแม่ที่ให้กำเนิดเธอได้รับรู้ มีอะไรที่มากกว่านั้นหรือเปล่า?”“ถ้าแม่เป็นเธอ แม่ยังอยากจะกลับไปหาพ่อกับแม่ของตัวเองหลังจากที่แม่
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 377
เอโลอิสเดินเข้าไปตรงหน้ามาเดลีนช้า ๆ รอยยิ้มของเธอดูเป็นมิตร “ฉันสงสัยว่าจะดูเป็นเกียรติไหมหากต้องการที่จะเชิญเธอมาทานอาหารที่บ้านในคืนนี้?”มาเดลีนขมวดคิ้ว “นี่ฉันกำลังเข้าใจผิดไปหรือเปล่า? คุณกำลังชวนฉันไปทานอาหารที่บ้านของคุณเนี่ยนะ คุณนายมอนต์โกเมอรี?”‘'เธอรู้อะไรมาหรือเปล่า?‘หรือนั่นจะเป็นเหตุผลที่เธอชวนฉันไปกินข้าวที่บ้านอย่างเป็นมิตรแบบนี้?’อย่างไรก็ตาม มาเดลีนสังเกตเห็นถึงสายตาที่ไม่พอใจในดวงตาเอโลอิสทันทีมาเดลีนเข้าใจถึงสถานการณ์ตอนนี้แล้ว สิ่งที่เเอโลอิสทำอยู่ตอนนี้ก็เพราะเมเรดิธเท่านั้นเฮ้ ช่างน่าสงสารจัง‘แม่ที่ให้กำเนิดฉันยินดีที่จะเชิญผู้หญิงที่เธอเกลียดชังเข้ากระดูกดำเพื่อยกผลประโยชน์ให้กับมารร้ายไร้ซึ่งหัวใจแบบนั้น’“วีล่า ฉันหวังว่าเธอจะยกโทษให้กับสิ่งที่ฉันที่เคยทำไปในอดีตเพื่อแสดงให้เห็นถึงความรู้สึกผิด ขอเชิญคุณมาเป็นแขกในบ้านของฉันคืนนี้ด้วยความจริงใจ” บนใบหน้าเอโลอิสมีรอยยิ้มและรอคำตอบจากเธออย่างคาดหวังในเชิงบวกมาเดลีนรู้สึกว่าสิ่งที่เธอกำลังได้ยินอยู่นี้เป็นเรื่องที่น่าตลกเป็นอย่างมากแน่นอนว่าเธอต้องการปฏิเสธแต่ก็แน่นอนอีกเช่นกัน เธอไม่สามารถทำ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 378
“ตกลงค่ะ แล้วเจอกันนะ”มาเดลีนฝืนยิ้มออกมาให้เขาอย่างอ่อนโยน หลังจากที่เธอเห็นรถของเขาขับออกไป เธอหมุนตัวและเดินเข้าไปในคฤหาสน์นั่นและนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอมายังคฤหาสน์มอนต์โกเมอรี แต่ในครั้งนี้ให้ความรู้สึกแตกต่างกันออกไป คราวที่แล้ว เธอมาที่นี่เพราะตั้งใจแต่งตัวให้ดูเหนือกว่าเมเรดิธ แต่ในทางกลับกัน ในตอนนี้เธอแต่งตัวอย่างเรียบง่ายแบบสบาย ๆทันทีที่เดินเข้าไปพ้นประตูบ้าน สาวใช้บางส่วนในที่แห่งนี้เกิดความประหลาดใจเมื่อเห็นเธออยู่ที่นี่แม้ว่าเธอจะแต่งตัวแบบเรียบง่ายและไม่ได้แต่งหน้านัก แต่ความเป็นธรรมชาติพวกนั้นกลับทำให้เธอดูสง่าในตัวเองพวกเธอรู้ว่าเธอเป็น วีล่า ควินน์ ดีไซเนอร์ของ มิสเลย์ดี้ และเธอยังเป็นผู้หญิงที่เข้ามาพัวพันกับทายาทมอนต์โกเมอรี คุณหนูของบ้านนี้อีกด้วยพวกเธอคิดไม่ถึงว่าวีล่าจะเป็นแขกคนสำคัญที่เอโลอิสโทรมาแจ้งให้จัดเตรียมงานเลี้ยงขนาดเล็กขึ้น บรรดาแม่บ้านต่างพากันอยากรู้ในเมื่อเธอเป็นศัตรูหัวใจของคุณหนูเมอนต์โกเมอรี แล้วทำไมเธอถึงมาเป็นแขกคนสำคัญของที่นี่ในคืนนี้ได้?หลังจากที่เธอเดินเข้ามาได้ไม่นาน เธอก็เห็นหเอโลอิสและฌอนยืนอยู่กลางตัวบ้านพวกเขาแต่งต
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 379
เมื่อฌอนและเอโลอิสได้ยินคำตอบของมาเดลีน ด้วยเหตุผลบางอย่าง หัวใจของพวกเขาก็เต้นไม่เป็นจังหวะ ทั้งสองคนถามพร้อมกันว่า “คุณเจอพ่อกับแม่แล้วใช่ไหม?”มาเดลีนพยักหน้าและยิ้มออกมา “ใช่ ฉันพบพ่อแม่ผู้ให้กำเนิดของฉันแล้ว”เอโลอิสได้ฟังคำตอบที่แน่วแน่เช่นนั้น ทำให้เธอยิ้มออกมาในเวลานี้ รอยยิ้มของเธอมาจากก้นบึ้งของหัวใจโ ดยไม่มีการเสแสร้งใดใดทั้งสิ้น“ดีแล้วล่ะ มันดีมากแล้วที่พบพวกเขา ไม่แน่เธอและครอบครัวอาจจะมารวมตัวกันอีกครั้งก็ได้ในกรณีนี้”“หมายถึงอยู่กันแบบครอบครัวอีกครั้งนั้นเหรอ?” มาเดลีนพูดคำพูดนั้นอีกครั้ง ด้วยการเยาะเย้ยและถากถาง “ฉันไม่มีโอกาสได้กลับไปรวมเป็นหนึ่งในครอบครัวของพวกเขาในตอนนี้ได้หรอก”เอโลอิสขมวดคิ้ว “ทำไมกัน?”“มันไม่มีประโยชน์อะไรเลยในเมื่อพวกเขาจำฉันไม่ได้แม้ว่าฉันจะยืนอยู่ตรงหน้าพวกเขา ไม่ใช่แค่นั้นหรอกนะ แต่พวกเขาไม่มีทางยอมรับฉันแน่นอน”มาเดลีนใช้สายตาจ้องทั้งเอโลอิสและฌอน ทั้งสองคนอึ้งอย่างเห็นได้ชัดมาเดลีนยิ้มออกมาเล็กน้อยเพื่อทำลายบรรยากาศที่น่าขนลุกนี่ “บางทีฉันก็แค่โชคร้าย พ่อแม่พลัดพรากจากฉันเมื่อตอนที่ฉันยังเป็นเด็ก ต่อมาเมื่อฉันโตขึ้นก็ถูกแฟนที่ร
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 380
“คุณนายมอนต์โกเมอรี อย่าเผลอหลับลึกลงไปนะ ตอนนี้เราใกล้จะถึงโรงพยาบาลแล้ว ช่วยอดทนอีกนิดนึงค่ะ” มาเดลีนจับไหล่เอโลอิสเป็นการกระตุ้นไม่ให้เธอหลับไป มาเดลีนพยายามหาเรื่องที่จะคุยกับเธอหัวใจของเธอกำลังสั่นขั้นรุนแรงด้วยความกังวล ที่มุมขอบตาของเธอเริ่มมีน้ำตาปริ่มออก“เมอร์…”และในช่วงที่เธอกำลังกังวลอยู่นั้น มาเดลีนได้ยินเอโลอิสเรียกชื่อเมเรดิธหัวใจที่เจ็บปวดเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ตอนนี้กลับถึงขั้นวิกฤตขึ้นทันทีในขณะนี้ เอโลอิสเริ่มพร่ำเพ้ออ้อนวอนแบบหมดแรง“เธอเองก็เป็นแม่เหมือนกัน วีล่า ฉันหวังว่าเธอเองจะเห็นใจฉันในฐานะแม่ ในการพิจารณาคดีในวันพรุ่งนี้ ฉันขอร้องให้เธอทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นแล้วยกฟ้องซะ สิ่งที่เมอร์ทำนั้นเป็นความผิด ฉันรู้ดี แต่ในฐานะพ่อแม่ของเธอ พวกเราได้ก่ออาชญากรรมที่หนักมาก เพราะเราไม่ได้เป็นคนสั่งสอนเธอมาตั้งแต่ยังเล็ก วีล่า ฉันขอร้องให้เรื่องในวันพรุ่งนี้จบลงด้วยดีได้ไหม ข้อร้องล่ะ?”มาเดลีนเม้มริมฝีปากเข้าหากัน ขณะที่เธอสะอื้น ดวงตาของเธอเปียกไปด้วยน้ำตา“คุณนายมอนต์โกเมอรี ผู้หญิงคนนั้นไม่คู่ควรที่จะได้รับมัน”“ขอร้องล่ะ เธอคือลูกสาวคนเดียวที่เหลืออยู่ของฉัน
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 381
ทุกประโยคที่พยาบาลพูดออกมานั้น ทำให้บรรยากาศรอบตัวของพวกเขาเต็มไปด้วยความกดดันอย่างไม่น่าเชื่อมาเดลีนยิ้มออกมาอย่างสุขุมและพูดว่า “ฉันคิดว่าคุณจะต้องพูดถึงมาเดลีนอยู่แน่ ๆ”“นั่นเป็นเธอที่…”เสียงอุทานที่แสดงถึงความตกใจของฌอน ดังขึ้นท่ามกลางความเงียบกระทบเข้ามาในหูของเธอมาเดลีนหันหลังไปมองและในเวลาเดียวกันเธอเห็นใบหน้าที่เสียใจในเชิงขอโทษที่แสดงออกมาของฌอนแม้ว่าฌอนจะมีอายุมากแต่หน้าตาที่ดูดีของเขาไม่ได้ลดน้อยลงไปเลย “ฉันไม่คิดว่าผู้หญิงคนนั้นจะเป็นคนบริจาคเลือดให้เอลลี่ หนำซ้ำฉันยัง…”ความคิดของเขาในตอนนั้นรู้สึกว่ามาเดลีนกำลังรังแกเมเรดิธ ทำให้เขาตะโกนเสียงดัง ใส่หน้ามาเดลีนอย่างโกรธเคืองเขาเคยพูดกับเธอด้วยว่า “ไม่น่าแปลกใจเลยที่พ่อแม่แท้ ๆ ของเธอไม่ต้องการคนอย่างเธอ คนชั่วนิสัยเลวทรามแบบเธอไม่สมควรที่จะอยู่บนโลกนี้ด้วยซ้ำ!”ฌอนอยู่ในอาการอึ้ง เขาเอามือปิดหน้าตัวเองอย่างสำนึกผิดมาเดลีนเคยบริจาคเลือดมากมายให้กับเอโลอิสและแจ็คสันโดยปิดเป็นความลับแต่ทว่า เธอไม่ได้พูดโต้ตอบอะไรออกมา ผู้หญิงคนนั้นทำเพียงยอมรับและอดทนต่อคำพูดเลวร้ายและการดุด่าทั้งหมดจากพวกเขาเท่านั้นในตอ
บทล่าสุด
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1430
อดัมไม่ได้ให้เชอร์ลี่ย์เข้ามาด้วย ในขณะที่เขาพาทั้งเมเดลีนและเจเรมี่เข้ามาในห้องทำงานตัวเองห้องนั้นกว้างขวางและตกแต่งภายในอย่างหรูหรากว่าที่เห็นในโรงพยาบาล มีอุปกรณ์ต่าง ๆ ที่ดูค่อนข้างล้ำสมัยวางอยู่รอบ ๆเมเดลีนยืนอยู่ข้าง ๆ เฝ้าดูอดัมทำการทดสอบต่าง ๆ กับเจเรมี่ในที่สุดอดัมก็เก็บตัวอย่างเลือดจากเจเรมี่มาวางบนอุปกรณ์เพื่อทำการวินิจฉัยทันทีเธอรู้สึกกระวนกระวายใจในระหว่างที่รอถึงอย่างนั้นเธอก็เพิ่งสังเกตเห็นว่าสีของตัวอย่างเลือดเจเรมี่ไม่ได้เข้มอย่างที่เคยเป็น ซึ่งนั่นอาจจะเป็นสัญญาณที่ดีประมาณสิบนาทีต่อมา ผลก็ออก“ทุกอย่างโอเคไหมอดัม?” เมเดลีนเอ่ยถาม“ไม่ต้องกังวลลินนี่ อาการผมจะดีขึ้นกว่าเดิมแน่นอน” เจเรมี่จับมือของเธอไว้แล้วปลอบโยน“ถ้าคุณอาการดีขึ้นมากแล้วทำไมวันนั้นคุณถึงทรุดลงกะทันหันแบบนั้นล่ะ?” เธอยังคงเอ่ยอย่างวิตกอดัมไม่ได้พูดอะไร เขาไล่สายตาผ่านรายงานวินิจฉัยสองครั้ง ก่อนจะมีแววตาเป็นประกาย ทว่าในไม่ช้าก็ต้องหายไป“ทุกอย่างดูดีทีเดียว ไม่มีอะไรผิดปกติ” อดัมพูดขณะที่มองเมเดลีน “ไม่ต้องกังวลมากไป เขากำลังค่อย ๆ ฟื้นตัวน่ะ”ได้ยินอย่างนั้นเมเดลีนก็ถอนหายใจโล่งอก
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1429
เมเดลีนเองก็รู้สึกประหลาดใจเช่นกันที่เห็นใครบางคนลงมาจากรถ “เชอร์ลี่ย์ ทำไมคุณมาอยู่ที่นี่?”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างเป็นมิตร “ฉันบอกว่าจะกลับบ้านไม่ใช่เหรอคะ นี่บ้านฉันน่ะ”เมเดลีนชี้ไปที่วิลล่าขนาดเล็กข้างหน้า “นี่คือบ้านของคุณเหรอคะ?”“ค่ะ ที่นี่คือบ้านของฉัน” เชอร์ลี่ย์พยักหน้าอย่างมั่นใจ จากนั้นเธอก็เดินไปหาอดัมด้วยท่าทางจริงจัง “อดัม พี่สาวกลับบ้านทั้งทีทำไมดูไม่มีความสุขเลยล่ะ”ข้อมูลใหม่นั้นทำให้เมเดลีนรู้สึกงุนงง “เชอร์ลีย์ คุณเป็นพี่สาวของอดัมเหรอคะ?”“ค่ะ ฉันเป็นพี่สาวแท้ ๆ ของเขา เรามีพ่อและแม่คนเดียวกัน” เชอร์ลี่ย์แตะไหล่ของอดัมเบา ๆ แล้วยิ้มอย่างมีเลศนัย “อดัม ทำไมไม่แนะนำเพื่อนให้ฉันรู้จักเลยล่ะ?”อดัมได้ยินอย่างนั้นก็ฝืนยิ้มออกมาเบา ๆ “ฉันไม่จำเป็นต้องแนะนำหรอก เพราะดูเหมือนทุกคนจะรู้จักกันอยู่แล้ว” เขาก้าวไปข้างหน้าราวกับว่าเขาจงใจหลีกเลี่ยงเชอร์ลี่ย์ “เข้าไปคุยกันข้างในเถอะ”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างสดใส "ฉันไม่ได้อยู่บ้านมาหลายปี ฉันก็ควรจะได้ชื่นชมบ้านหลังนี้ที่เคยอยู่บ้างนะ”ขณะที่พูดเธอก็เดินนำเข้าไปในบ้านก่อนอดัมเชิญเมเดลีนและเจเรมี่เข้าไป “เข้ามาสิ”เมเดลีนพยักห
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1428
อดัมอึ้งไปครู่หนึ่ง “ว่าไงนะ? คุณกำลังพูดอะไร? คุณเป็นใคร? เอวลีนอยู่ไหน?”“จำฉันไม่ได้แล้วเหรอ? คุณก็เหมือนพ่อแม่ของคุณนั่นแหละอดัม ไร้หัวใจและโหดร้าย” เชอร์ลี่ย์ล้อเลียนอย่างเย็นชาอดัมเงียบไปชั่วครู่ก่อนสุดท้ายเขาจะตอบสนองกลับมา“เธอเองเหรอ” ราวกับว่ามีบางอย่างมากระตุ้นภายในใจเขาตกตะลึงปนประหลาดใจ“ใช่ ฉันเอง” เชอร์ลี่ย์ตอบอดัมอย่างไม่ลังเล “เดี๋ยวเร็ว ๆ นี้เราก็คงได้พบกัน แม้ว่าฉันไม่คิดว่านายจะตั้งตารอฉันหรอกใช่ไหม?”อดัมเงียบไปก่อนจะเปลี่ยนเรื่อง “ทำไมเป็นเป็นเธอที่รับโทรศัพท์? เอวลีนอยู่ที่ไหน? เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?”คนฟังเอ่ยอย่างเย้ยหยัน “ฉันไม่ได้บอกหรอกเหรอ? ว่าเดี๋ยวเขาก็ตายแล้ว ภรรยาที่อยู่ข้าง ๆ เขาก็จะต้องใจสลายไปด้วยน่ะ”“พูดบ้าอะไรเนี่ย! เขาไม่มีทางตกอยู่ในอันตรายถึงชีวิตได้!” น้ำเสียงของอดัมเอ่ยออกมาด้วยความตื่นตระหนก “ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอเล่นแบบนี้แน่!”อดัมรีบวางสายรอยยิ้มของเชอร์ลี่ย์กว้างขึ้นในขณะที่จ้องหน้าจอที่ค่อย ๆ หรี่แสงลงช้า ๆ“เป็นใครกันถึงมาห้ามไม่ให้ฉันเล่นน่ะอดัม? เป็นตัวแทนของคนสองคนนั้นที่ตายไปแล้วเมื่อหลายปีก่อนงั้นเหรอ? ฮึ”เธอเย้ยหยันแ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1427
“เจเรมี่!”เมเดลีนพบว่าไม่สามารถทนรออยู่หน้าห้องน้ำได้อีกต่อไป เธอเปิดประตูแล้ววิ่งเข้าไปในห้องน้ำ สิ่งที่เห็นคือเจเรมี่ที่มีสีหน้าโกรธเกรี้ยวและเย็นชา ขณะที่ร่างของเชอร์ลี่ย์ล้มลงข้างอ่างอาบน้ำเมเดลีนไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เธอก็รีบเช็คก่อนว่าเจเรมี่เป็นอย่างไรบ้าง แต่ด้วยความมีมารยาทเธอจึงรีบเข้าไปหาและพยุงเชอร์ลี่ย์เธอเพิ่งเอื้อมมือออกไป แต่โดนเจเรมี่จับแขนไว้แน่น เขาจับไว้แรงมากจนเธอรู้สึกเจ็บ“อย่าไปแตะต้องตัวเธอ”เจเรมี่เอ่ยเสียงเย็นสุดขีด“เจเรมี่?” เมเดลีนมองแววตาที่เฉียบคมของเขา “คุณโอเคไหม เจเรมี่? เกิดอะไรขึ้น ทำไมเชอร์ลี่ย์…” “ไม่ต้องกังวลค่ะ คุณนายวิทแมน ฉันไม่เป็นไร” เชอร์ลี่ย์จับข้างอ่างขณะที่ค่อย ๆ ลุกขึ้นนั่ง เธอชำเลืองมองสายตาเย็นชาของเจเรมี่จากหางตาก่อนจะหันไปยิ้มให้เมเดลีน“เจเรมี่ไม่ต้องการให้คุณสัมผัสฉันเพราะฉันทำเข็มหักโดยไม่ตั้งใจน่ะค่ะ มันคงจะแย่ถ้าคุณได้รับบาดเจ็บเพราะความผิดพลาดที่ไม่เป็นมืออาชีพของฉัน”จากนั้นเมเดลีนก็เห็นเข็มเล็ก ๆ หักยื่นออกมาจากแขนของเชอร์ลี่ย์หญิงสาวดึงเข็มออกมาอย่างใจเย็นโดยที่คิ้วเรียวของเธอไม่แม้แต่จะขยับเข้าหากัน“เจเร
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1426
เธอสัมผัสแขนของเขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความกังวล เพราะอุณหภูมิจากร่างกายของเจเรมี่ไม่เพิ่มขึ้นเลย “อุณหภูมิร่างกายของเขาต่ำเพราะเขาแช่น้ำแข็งน่ะค่ะ” เสียงของเชอร์ลี่ย์ดังขึ้นจากด้านหลังเมื่อหันไปมองเมเดลีนก็เห็นเชอร์ลี่ย์ค่อย ๆ เดินเข้ามาพร้อมเข็มฉีดยาในมือของเธอ“คุณช่วยรอข้างนอกได้ไหมคะคุณนายวิทแมน? ฉันไม่ชอบให้ใครมาเฝ้าเวลาต้องรักษาคนไข้น่ะค่ะ”เมเดลีนเข้าใจและลุกขึ้น แต่เจเรมี่จับมือเธอไว้เสียก่อน“อย่าไปนะลินนี่”“ไม่เป็นไรเจเรมี่ ให้เชอร์ลี่ย์ฉีดยาให้คุณแล้วคุณจะไม่เป็นไร โอเคไหม?” เมเดลีนเอ่ยราวกับว่าเขาเป็นเด็ก ก่อนจะปล่อยมือ“ขอบคุณนะคะ เชอร์ลี่ย์”“ด้วยความยินดีค่ะ ฉันยินดีที่ได้ช่วยเหลือผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือค่ะ” เชอร์ลี่ย์ยิ้มเล็กน้อยเมเดลีนได้ยินอย่างนั้นก็ไม่คิดมากก่อนจะเดินออกไปเธอมองเจเรมี่เป็นครั้งสุดท้ายก่อนปิดประตู เห็นแววของเขาเริ่มมีสีแดงจาง ๆเขากำลังมองเธออย่างอ้อนวอนจู่ ๆ เมเดลีนก็รู้สึกว่าอยากจะเข้าไปอยู่ข้าง ๆ เขา แต่เชอร์ลี่ย์ก็หันกลับมาตรวจสอบว่าเมเดลีนออกไปจากห้องน้ำหรือยังตอนนั้นเองที่เมเดลีนเห็นรูปร่างสมส่วนของเชอร์ลี่ย์ซึ่งเปียกโช
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1425
เมเดลีนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งขณะที่ชำเลืองไปมองประตูห้องน้ำที่ปิดแน่น“อีกนิดเดียวมันก็จะจบแล้วเจเรมี่ อดทนอีกนิด“คุณจะปลดปล่อยความเจ็บปวดได้เหมือนที่ผ่านมาไง“ฉันเป็นหมอของคุณ แต่ฉันก็เป็นเพื่อนคุณด้วย ฉันช่วยคุณได้ อา…”เมเดลีนได้ยินเสียงของเชอร์ลี่ย์ดังออกมาไม่หยุดจนกระทั่งเธอกระซิบด้วยน้ำเสียงลุ่มหลงเป็นครั้งสุดท้าย จากนั้นเหตุการณ์ภายในห้องน้ำก็เงียบลงพนักงานมองไปที่ห้องน้ำด้วยสายตาแปลก ๆ ก่อนที่จะหันไปพูดกับเมเดลีน“ผมเอาน้ำแข็งไปไว้ในห้องน้ำหมดแล้วครับ คุณนายวิทแมน ถ้าต้องการอะไรเพิ่มเติมติดต่อเราได้เลยนะครับ”แล้วเมเดลีนก็ได้สติกลับคืนมาสู่ความจริง “ขอบคุณค่ะ”“ด้วยความยินดีครับ” พนักงานยิ้มเล็กน้อยและจากไปเมเดลีนลากกระเป๋าเดินทางของเชอร์ลี่ย์ไปที่ห้องน้ำ เมื่อเอื้อมมือไปเปิดประตูก็พบว่าประตูถูกล็อคจากด้านใน“ฉันเอาของขึ้นมาให้แล้วนะคะ เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?” เมเดลีนถามในขณะที่ไม่มีเสียงตอบรับมาจากข้างใน“เชอร์ลี่ย์? เชอร์ลี่ย์? เจเรมี่! เจเรมี่!" เธอเริ่มตื่นตระหนก และไม่สามารถทนต่อความเงียบในขณะนี้ได้อีกต่อไปก๊อก ก๊อก ก๊อก เธอเคาะประตูซ้ำ ๆ จนข้อนิ้วเริ่มแดง“
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1424
เมเดลีนขึ้นลิฟต์ไปชั้นบนอย่างรวดเร็ว ขณะที่ก้าวออกไปเธอก็เห็นใครบางคนที่คุ้นเคยอยู่ตรงทางเดิน“เชอร์ลี่ย์?” เมเดลีนเรียกออกมาอย่างลังเลผู้หญิงที่เดินห่างออกไปเล็กน้อยหยุดเดินแล้วหันมามอง “ใช่ ฉันเองค่ะ คุณนายวิทแมน” เชอร์ลี่ย์ยิ้มและอธิบาย “ฉันลืมของบางอย่างไว้ในห้อง ก็เลยกลับมาหยิบ”เมเดลีนวิ่งไปหาเชอร์ลี่ย์ ผู้หญิงคนนี้ไม่ต่างจากผู้ช่วยชีวิตของเธอในขณะนี้“พิษในร่างกายของเจเรมี่กำเริบกะทันหัน คุณเคยรักษาเขาใช่ไหมเชอร์ลี่ย์? คุณน่าจะช่วยเขาได้อีกครั้ง! ได้โปรดเถอะค่ะ ตอนนี้เขากำลังเจ็บปวดมาก!”ในตอนนั้นสีหน้าของเชอร์ลี่ย์ก็เริ่มเป็นกังวลขึ้นมา “ตอนนี้เจเรมี่อยู่ที่ไหนคะ?”“ในห้องค่ะ!”“รีบพาฉันไปที่นั่นเดี๋ยวนี้เลยค่ะ!” เชอร์ลี่ย์รีบเดินตามเมเดลีนไปเมื่อเข้าไปในห้องเมเดลีนก็เห็นว่าเจเรมี่สามารถลุกขึ้นนั่งพิงกับเตียงได้แล้ว เธอจึงรีบวิ่งไปหาเขาทันที “คุณจะไม่เป็นไรเจเรมี่ เชอร์ลี่ย์บังเอิญกลับมาที่โรงแรมเพราะลืมของเอาไว้ เธอสามารถช่วยคุณได้แน่!”เมื่อได้ยินเช่นนั้นดวงตาคมกริบก็หรี่ลง และเมื่อเห็นเชอร์ลี่ย์เดิยเข้ามาหา เขาก็ขยับตัวออกอย่างรังเกียจเชอร์ลี่ย์เองก็เห็นความไม่พ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1423
เมเดลีนวิ่งออกจากห้องน้ำและเห็นเจเรมี่นอนกองอยู่บนพื้นข้างเตียง“เจเรมี่!”เธอรีบวิ่งไปคุกเข่าลงข้าง ๆ เขาอย่างลนลาน คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันราวกับว่าเขากำลังทนทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส หัวใจของเมเดลีนเต้นรัวด้วยความตื่นตระหนก“เกิดอะไรขึ้นน่ะเจเรมี่? ยาพิษออกฤทธิ์อีกแล้วใช่ไหม?”เธอดึงไหล่ของเจเรมี่เพื่อให้เขาพิงมาที่ตัวเธอหากทำได้เธอก็อยากจะพาเขาไปที่เตียง แต่เธอกลับไม่แข็งแรงพอ“เกิดอะไรขึ้น? อดัมบอกเองนี่ว่ามันจะเกิดขึ้นไม่บ่อย แล้วทำไมตอนนี้อาการของคุณกำเริบขึ้นมาอีกแล้ว”เมเดลีนกระวนกระวายขณะที่น้ำตาเริ่มไหลออกมาอย่างห้ามไม่ได้ และหยดน้ำตาใส ๆ ของเธอก็ตกลงบนใบหน้าของเจเรมี่“ไม่ต้องกังวลลินนี่” เจเรมี่พูดผ่านความเจ็บปวด พลางเอื้อมมือไปลูบแก้มของเธอเบา ๆ “ผมชินกับความเจ็บปวดแล้ว มันจะเจ็บไม่นาน เดี๋ยวผมก็อาการดีขึ้น”เขาปลอบโยนในขณะที่คลี่ยิ้มเพื่อคลายความกังวลของอีกฝ่ายแต่ยิ่งเจเรมี่คำนึงถึงอารมณ์ความรู้สึกของเธอมากเท่าไหร่ หัวใจของเมเดลีนก็ยิ่งเจ็บปวดมากขึ้นเท่านั้น“อดัม ฉันจะโทรหาอดัม เขารู้ว่าต้องทำยังไง!” เมเดลีนรีบควานหาโทรศัพท์แล้วโทรหาอดัมทันทีแต่กลับไม่มีใครรับ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1422
“สำหรับฉัน?” เมเดลีนรับของขวัญมาด้วยความสับสน ก่อนจะเห็นว่ามีข้อความติดมาด้วยในข้อความเขียนเอาไว้ว่า : [ฉันรีบไปหน่อยก็เลยไม่มีเวลาหาของขวัญสำหรับการเจอกันที่ดีกว่านี้ให้คุณ แต่หวังว่าคุณจะชอบสิ่งนี้นะคะ] ลงชื่อเชอร์ลี่ย์นี่เป็นของขวัญหลังจากพบกันครั้งแรกจากเชอร์ลี่ย์งั้นเหรอ?เมเดลีนรู้สึกประหลาดใจ “คุณมีข้อมูลติดต่อเชอร์ลี่ย์ไหมเจเรมี่? ฉันอยากจะขอบคุณเธอ”“ไม่” เจเรมี่ตอบห้วน ๆ “ไปกันเถอะ ส่วนอันนี้ก็ฝากพนักงานเอาไว้ที่นี่”“ทำแบบนั้นมันจะไม่ดูเสียมารยาทไปเหรอคะ?” เมเดลีนครุ่นคิดและตัดสินใจเอาของสิ่งนั้นกลับไปที่ห้องด้วยในที่สุด เจเรมี่ไม่พูดอะไรมากแล้วกลับไปที่ห้องพร้อมเมเดลีนระหว่างทางกลับเธอเปิดกล่องแล้วพบชุดอโรมาเทอราพีข้างในรูปร่างของขวดนั้นเป็นรูปงูดูแปลกตาเมเดลีนที่ไวต่อกลิ่นและเชี่ยวชาญด้านการผสมน้ำหอม เธอจึงลองดมดูแต่นอกจากกลิ่นปกติที่เคยดมแล้ว เธอสังเกตว่าสิ่งนี้มีกลิ่นบางอย่างที่เธอไม่เคยได้กลิ่นจากที่ไหนมาก่อนอยู่ด้วย“วางมันลงแล้วไปกันเถอะ ลินนี่ เดี๋ยวแผนวันนี้เราพังหมดนะ” น้ำเสียงราวกับว่าเจเรมี่กำลังเตือนเธอ เขาดูเกลียดของขวัญชิ้นนี้จริง ๆคำพูดของ
