LOGINShare
บทที่ 356
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 357
มาเดลีนได้ยินเจเรมี่แนะนำตัวเองออกไป เธอก็ตกตะลึง เธอเงยหน้าขึ้นมองเจเรมี่ที่กำลังอุ้มลิเลียนเอาไว้ยังห่วง ดวงตาของเขาฉายแววแห่งความโกรธจ้องตรงไปยังชายที่พุ่งเข้ามา“พ่อ! ผู้ชายคนนั้น! เขารังแกผม!” เด็เกเรคนนั้นวิ่งไปหลบอยู่ข้างหลังชายคนดังกล่าว จากนั้น เขาก็ชี้ไปที่เจเรมี่และเริ่มฟ้องผู้เป็นพ่อเกี่ยวกับเรื่องนั้นชายคนนั้นถูมือของเขาเข้าด้วยกันแล้วราวกับว่าเขากำลังจะเริ่มทำสงครามกับเจเรมี่ แต่ในขณะเดียวกัน เมื่อเขาเห็นใบหน้าของเจเรมี่อย่างชัดเจนแล้วทำให้เขาแทบล้มทั้งยืน “ค-คุณวิทแมน คุณนั่นเอง!”เจเรมี่ไม่แยแสกับชายที่อยู่ตรงหน้าตัวเอง อีกทั้ง เขายังจำไม่ได้ว่าชายคนนี้มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับเขา ชายคนดังกล่าวไม่รอช้ารีบแนะนำตัวเองด้วยรอยยิ้มประจบสอพลอ “นายท่านวิทแมน ผ-ผมเป็นพนักงานแผนกวิศวกรรมบนชั้น 16 ในบริษัทของคุณ คุณคงไม่รู้จักผม แต่ผมเคยเห็นคุณมาก่อน ผมไม่คิดว่าจะถูกโชคชะตานำพาให้มาเจอกันที่นี่!“โอ้ สาวน้อยคนนี้คือลูกสาวของคุณเองงั้นเหรอ? ไม่น่าแปลกใจที่เธอสวยมาก เธอได้รับสืบทอดยีนที่ยอดเยี่ยมมาจากคุณทั้งหมด ดูแค่จมูกและปากของเธอมันก็เหมือนกับถอดแบบคุณมา…”เมื่อเธอได้ยินแบบน
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 358
คำพูดโต้กลับของเขาทำเอามาเดลีนประหลาดใจ แต่ทว่า การแสดงออกที่จริงจังของเขากำลังบอกกับมาเดลีนว่าเขาไม่ได้พูดเล่น“ผมจะทำทุกอย่างเพื่อคุณไม่ว่าอะไรก็ตามที่คุณมีความสุข”“เจเรมี่ เจเรมี่!”หลังจากเจเรมี่จบคำพูดจบ เมเรดิธลุกลี้ลุกลนเข้ามาในวงสนทนาระหว่างพวกเขาในขณะที่เธอดูบ้าคลั่งและวิตกกังวลมาเดลีนมองไปข้างหลังของเธอโดยไม่รู้ตัว อย่างไรก็ตาม เธอกลับไม่พบแจ็คสันที่ควรจะยืนอยู่ข้างหลังเธอ“เจเรมี่ แจ็คหายไปอีกแล้ว!”เมเรดิธวิ่งไปหยุดอยู่ตรงหน้าเจเรมี่ด้วยดวงตาแดงก่ำ“ความผิดของฉันเอง ฉันดูแจ็คไม่ดีเอง เจเรมี่ คุณจะด่าทอฉันก็ได้ ทั้งหมดนี้เป็นเพราะความประมาทและความเผลอของฉัน ฉันจดจ่อกับการตามหาคุณมากจนละเลยแจ็ค ฮือ…”มาเดลีนดูท่าทางการแสดงที่เมเรดิธจัดขึ้น “คุณครอว์ฟอร์ด ร้องไห้ทำไมตอนนี้ มันไม่มีประโยชน์อะไรเลย หากเธอกังวลเกี่ยวกับเด็กคนนี้จริง ๆ เธอจะไม่มีทางให้เขาหายไปจากสายตาของเธอได้เลย”“วีล่า ก็เขาไม่ใช่ลูกของเธอ มันคงเป็นเหตุผลที่เธอสามารถพูดแบบนั้นออกมาได้ แจ็คเป็นลูกของฉันและเจเรมี่ เธอไม่มีทางเข้าใจความรู้สึกนี้!”“พอเถอะ” เจเรมี่ขมวดคิ้วและขัดจังหวะแบบเย็นชา “สิ่งที่สำ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 359
เจเรมี่ได้ยินเสียงเอะอะโวยวายบางอย่างดังออกมาจากในป่า จากนั้น เขาก็เห็นเงาคล้ายรูปร่างของเมเรดิธผ่านไปแวบนึงเขามองไปทุกหนทุกแห่งแต่ไม่เห็นมาเดลีนอยู่ที่ไหนสักที่ ในนาทีนั้น หัวใจของเขาเริ่มเต้นผิดจังหวะเขาพยายามโทรเข้ามือถือมาเดลีน แต่โทรศัพท์ของเขาดันไม่มีสัญญาณเมื่อเห็นหมอกในป่าที่อยู่ตรงหน้าเริ่มปกคลุมพื้นที่รอบตัว เจเรมี่เริ่มรู้สึกไม่สบายใจมากขึ้นเรื่อย ๆเมเรดิธวางแผนที่จะฆ่าแจ็คสัน แล้วโยนความผิดให้วีล่า แต่ในขณะที่ถึงช่วงเวลาที่จะต้องตัดสินใจเธอเปลี่ยนความคิดและตัดสินใจฆ่าทิ้งทั้งสองคนในทันที ผู้หญิงคนนั้นสมควรที่จะต้องตายแล้ว ใช่ไหม?เมเรดิธยิ้มกริ่มเมื่อนึกถึงแผนที่ตัวเองวางไว้เธอรู้ดีว่าเจเรมี่จะเดินตามหามาเดลีนหลังจากที่เขามาถึงที่นี่ก้าวแรกที่ลงจากรถบัส แน่นอนว่าเจเรมี่เดินออกไปหาวีล่าก่อนนั่นเป็นไปตามอย่างที่เธอคิด จากนั้น เป็นการใช้โอกาสนี้ เมเรดิธป้อนน้ำที่ผสมกับยานอนหลับให้แจ็คสันดื่ม หลังจากนั้น เธอขอให้ชายคนหนึ่งที่มาสวมรอยเป็นผู้ปกครองรัดคอแจ็คสันให้หายใจไม่ออกก่อนจะโยนร่างของเขาทิ้งไปไม่มีใครรู้เกี่ยวกับแผนการชั่วร้ายของเธอและที่นี่คือสถานที่กลางแ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 360
เธอได้ภูมิใจในความเด็ดเดี่ยวของตัวเองมาก ในที่สุด มันแน่นอนอยู่แล้วว่าตอนจบที่ดีที่สุดก็คือวีล่ากำลังจะตายไม่อย่างนั้น เจเรมี่ก็ไม่มีวันกลับเข้ามาในอ้อมอกของเธออีกครั้งหากผู้หญิงคนนั้นยังมีชีวิตอยู่เจเรมี่ตามหามาเดลีนไปตามทางลาดชันของหุบเขาในป่านั่นและตามมองดูไปที่เหว กระนั้น เขาไม่สามารถหาจุดที่มาเดลีนตกลงไปได้เลยเขารู้สึกเหมือนตัวเองกำลังจะเป็นบ้า เขาไม่สามารถที่จะรวบรวมสติอารมณ์ของตัวเองได้ และเขาไม่สามารถแม้แต่จะคิดถึงความเป็นไปได้ในเรื่องนี้ราวกับว่าสายฝนโปรยปรายเข้ามาในหัวใจของเขา ขัดขวางอารมณ์ของเขาอยู่ในตอนนี้แล้วยิ่งเวลาผ่านไปนานเท่าใหร่ เธอก็ยิ่งตกอยู่ในอันตรายมากขึ้นเท่านั้นเจเรมี่ขับรถมุ่งหน้าไปยังที่เมเรดิธอยู่ ใบหน้าหล่อเหลาของเขาเปียกโชกไปด้วยหยาดฝนกระนั้นความเย็นชาที่มีอยู่บนใบหน้าของเขาไม่ลดละลงเลยในเวลานี้ เมเรดิธลงจากรถ และเอโลอิสไม่รู้เลยว่าเขามายืนรออยู่ที่นี่ตั้งนานแล้ว เธอรีบลงจากรถไปถือร่มให้เมเรดิธเมเรดิธวิ่งไปตรงหน้าเจเรมี่และถามเขาด้วยน้ำเสียงร้อนรน เสียงของเธอที่เปล่งออกมาเป็นคำถามด้วยการสะอื้นจากการร้องไห้ “เจเรมี่ คุณพบร่างของแจ็คแล้วใช่ไ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 361
อะไรกัน?เมเรดิธแทบล้มทั้งยืนเมื่อได้ยินแจ็คสันพูดออกมามันไม่เป็นไรก็จริงที่ต่อให้เด็กเหลือขอคนนี้รอดมาได้ แต่เมื่อกี้เด็กบ้านั่นพูดว่าไงนะ? เห็นเธอผลักวีล่าลงเหวไปงั้นเหรอ?ต่อให้ข้างนอกฝนที่กำลังตกอย่างหนัก แต่นั่นเทียบไม่ได้เลยกับความรุนแรงของพายุที่อยู่ในสายตาของเจเรมี่ขณะนี้เมเรดิธเห็นเจเรมี่ยืนขึ้นและใบหน้าของเขาเคลือบไปด้วยน้ำแข็ง อุณหภูมิของร่างกายเธอลดลงเมื่อเห็นดังนั้น“เจเรมี่ ไม่มีอะไรที่เป็นความจริงเลย แจ็คกำลังเข้าใจผิด!” เมเรดิธพยายามอธิบายตัวเอง “วีล่าคือคนที่ตั้งใจผลักฉันลงไป แต่มันเป็นอุบัติเหตุที่เธอพลัดตกลงไปเอง ฉันเป็นผู้บริสุทธิ์เชื่อฉัน!”“เมอร์ อย่าอารมณ์เสีย แม่เชื่อลูก!”เอโลอิสปลอบโยนเมเรดิธด้วยความสงสาร จากนั้น เธอหันหลังกลับแล้วเดินไปทางแจ็คสัน“แจ็ค ยายขอดูหน่อยว่าบาดเจ็บตรงไหนไหม วีล่าเป็นผู้หญิงที่ร้ายกาจจริง ๆ เธอหันมาเล่นงานกับเด็กที่อายุไม่ถึงหกขวบแบบนี้ได้ยังไงกัน แจ็ค บอกยายมาสิลูก ผู้หญิงคนนั้นรังแกหลานยังไงบ้าง?”แจ็คสันขมวดคิ้ว คิ้วหนาขมวดเข้าหากันแน่น “วีล่าเป็นคนดีครับคุณยาย” เขาพูดออกมาอย่างจริงจัง แล้วหันไปมองผู้เป็นพ่อ “คุณพ่อครับ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 362
“ผมประดิษฐ์สิ่งนี้ขึ้นมาและมอบให้กับวีล่าเองครับ” แจ็คสันพูดออกมาอย่างนุ่มนวลเจเรมี่มองดูเด็กน้อยตรงหน้าเขาด้วยสีหน้าแปลก ๆ “นี่นายฝังชิพไว้ที่สร้อยเส้นนี้เหรอ?” เขาเอ่ยถาม แต่ก็ไม่ได้รับคำตอบแจ็คสันยืนขึ้นมองกวาดไปทั่วทะเลสาบ บนพื้นผิวที่สงบของทะเลสาบแห่งนี้โดยขณะที่กำลังถูกฝนกระหน่ำเป็นเวลาเดียวกัน และดวงตาของแจ็คสันดูว่างเปล่ากระนั้น ในขณะนี้ เจเรมี่ถอดเสื้อของตัวเองออกและกระโดดลงไปโดยไม่ลังเลอะไรทั้งสิ้น ในหัวของเขาคิดเพียงแค่ว่าเขาต้องตามหาเธอให้พบ…เวลาล่วงเลยผ่านไปท้องฟ้าเริ่มมืดเข้ามาทุกที ในตอนนี้ฝนจะหยุดตกไปแล้วแต่การค้นหาร่างของเธอยังคงดำเนินต่อไปณ ตอนนี้เป็นช่วงฤดูต้นใบไม้ร่วงทำให้ลมหนาวที่พัดผ่านในตอนกลางคืนค่อนข้างหนาวเย็น ส่งผลให้ทั้งคู่หนาวจนเข้ากระดูกเพราะเสื้อผ้าที่เปียกปอนเป็นเวลากว่าหกชั่วโมงแล้วที่วีล่าพลัดตกลงมา เมื่อเป็นอย่างนี้แล้วเมเรดิธจึงรู้ว่าแผนการของเธอสำเร็จนักดำน้ำมืออาชีพมากมายเข้าร่วมการค้นหาแต่ก็ยังไม่มีใครพบวีล่า แน่นอนว่าผู้หญิงคนนั้นกำลังพบเจอกับความตายของตัวเองอย่างแน่นอนเมเรดิธแทบจะร่าเริงออกมาให้เห็น เธออยากจะกลับบ้านไปพักผ่อนให
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 363
วินาทีที่แจ็คสันเห็นว่ามาเดลีนปลอดภัยดี ดวงตากลมโตสองข้างของเขาเปล่งประกายเจิดจ้าถึงแม้ว่าเขาจะไม่พูดอะไรออกมา แต่ความโล่งใจที่เขากำลังรู้สึกอยู่ในตอนนี้ถูกเขียนไว้ทั่วใบหน้าของเด็กชายตัวน้อย“วีล่า ควินน์ เธอทำในสิ่งที่ชั่วร้ายขนาดนี้แล้วเธอยังจะดูมีปากมีเสียงอยู่งั้นเหรอ! เธอยังมีหน้ากลับมาที่นี่อีก!” เอโลอิสชี้นิ้วไปที่มาเดลีนและตะโกนขึ้นมาว่า “จะกล่าวหาลูกสาวของฉันว่าเป็นอาชญากรรมอะไรอีกในตอนนี้?”มาเดลีนเงยหน้าใช้สายตาราวกับคริสตัลของเธอมองก่อนจะเอ่ยขึ้นมาว่า “คุณนายมอนต์โกเมอรี อยากให้ฉันตายมากนั้นเหรอ?” เธอถามด้วยรอยยิ้ม ทว่าดวงตาเธอกลับดูไร้จุดหมายขณะที่เธอพูด “สิ่งเดียวที่ฉันกังวลคงจะเกรงว่าเธออาจจะไม่สงบสุขอีกครั้งถ้าฉันต้องตายไปจริง ๆ คุณนายมอนต์โกเมอรี”“หืม ผู้หญิงอย่างเธอจะมีใครจดจำหากเธอตายไป ทำไมฉันจะรู้สึกไม่สงบถ้าเธอตายไปจริง ๆ?” เอโลอิสมองเธออย่างเฉยชา “วีล่า ต้องให้ฉันแนะนำอีกครั้งไหมว่าให้เธอหยุดในสิ่งที่เธอกำลังทำอยู่ การยึดมั่นในการทำความชั่วจะนำพาหายนะมาสู่ตัวเธอเองไม่รู้หรือไง!”“ถ้างั้นคุณควรบอกเรื่องนี้กับลูกสาวสุดที่รักของคุณจะดีกว่า เมเรดิธรู้ดี” มาเด
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 364
“...” ชายคนดังกล่าวถึงกับเงียบ มาเดลีนค่อย ๆ รูดซิปหยิบเอาทิชชูจากกระเป๋าเสื้อวอร์มกันน้ำของเธอออกมา จากนั้น เธอก้มลงใช้นิ้วมือเพียงสองนิ้วคีบซองเงินนั้นขึ้นมา“นี่สรุปแล้วคุณได้โทรแจ้งตำรวจหรือเปล่า คุณนายมอนต์โกเมอรี?” เธอยิ้มออกมาเหมือนกำลังคุมเกมนี้อยู่ ดวงตาของเธอเปลี่ยนเป็นคล้ายกับพระจันทร์เสี้ยวที่ส่องสว่างเชิดฉายในคืนนี้เอโลอิสจ้องเธอตาเขม็ง “รอก่อนเถอะวีล่า ตำรวจจะมาถึงที่นี่เร็ว ๆ นี้แน่นอน อย่าคิดแม้แต่จะมาเล่นลิ้นกับเรื่องนี้”“คุณควรปล่อยให้โอกาสลูกสาวสุดที่รักของตัวเองได้พูดเอาตัวรอดบ้างนะ” มาเดลีนเขย่าซองในมือของเธอ “ถ้ายังไงก็ต้องขอบคุณที่ให้หลักฐานกับฉัน และถ้าฉันเดาไม่ผิดฉันคิดว่าลายนิ้วมือของคนบงการเรื่องนี้คงจะยังอยู่บนซองจดหมายนี้อย่างแน่นอน”“...”“...”สีหน้าของชายคนนั้นหยุดนิ่งไปในขณะที่เขามองเมเรดิธโดยไม่รู้ตัวในทางกลับกัน เวลาเดียวกันนั้นเองริมฝีปากเมเรดิธกำลังกระตุก คล้ายกับว่าตอนนี้เธอกำลังพ่ายแพ้มาเดลีนยิ้มกว้างออกมาอย่างพึงพอใจเมื่อเห็นสีหน้าของคนพวกนั้น “คุณนายมอนต์โกเมอรี ณตอนนี้ สิ่งที่คุณจะทำได้ดีที่สุดก็คือจ้างทนายมาสู้คดีให้ลูกสาวของคุณไ
Latest chapter
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1430
อดัมไม่ได้ให้เชอร์ลี่ย์เข้ามาด้วย ในขณะที่เขาพาทั้งเมเดลีนและเจเรมี่เข้ามาในห้องทำงานตัวเองห้องนั้นกว้างขวางและตกแต่งภายในอย่างหรูหรากว่าที่เห็นในโรงพยาบาล มีอุปกรณ์ต่าง ๆ ที่ดูค่อนข้างล้ำสมัยวางอยู่รอบ ๆเมเดลีนยืนอยู่ข้าง ๆ เฝ้าดูอดัมทำการทดสอบต่าง ๆ กับเจเรมี่ในที่สุดอดัมก็เก็บตัวอย่างเลือดจากเจเรมี่มาวางบนอุปกรณ์เพื่อทำการวินิจฉัยทันทีเธอรู้สึกกระวนกระวายใจในระหว่างที่รอถึงอย่างนั้นเธอก็เพิ่งสังเกตเห็นว่าสีของตัวอย่างเลือดเจเรมี่ไม่ได้เข้มอย่างที่เคยเป็น ซึ่งนั่นอาจจะเป็นสัญญาณที่ดีประมาณสิบนาทีต่อมา ผลก็ออก“ทุกอย่างโอเคไหมอดัม?” เมเดลีนเอ่ยถาม“ไม่ต้องกังวลลินนี่ อาการผมจะดีขึ้นกว่าเดิมแน่นอน” เจเรมี่จับมือของเธอไว้แล้วปลอบโยน“ถ้าคุณอาการดีขึ้นมากแล้วทำไมวันนั้นคุณถึงทรุดลงกะทันหันแบบนั้นล่ะ?” เธอยังคงเอ่ยอย่างวิตกอดัมไม่ได้พูดอะไร เขาไล่สายตาผ่านรายงานวินิจฉัยสองครั้ง ก่อนจะมีแววตาเป็นประกาย ทว่าในไม่ช้าก็ต้องหายไป“ทุกอย่างดูดีทีเดียว ไม่มีอะไรผิดปกติ” อดัมพูดขณะที่มองเมเดลีน “ไม่ต้องกังวลมากไป เขากำลังค่อย ๆ ฟื้นตัวน่ะ”ได้ยินอย่างนั้นเมเดลีนก็ถอนหายใจโล่งอก
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1429
เมเดลีนเองก็รู้สึกประหลาดใจเช่นกันที่เห็นใครบางคนลงมาจากรถ “เชอร์ลี่ย์ ทำไมคุณมาอยู่ที่นี่?”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างเป็นมิตร “ฉันบอกว่าจะกลับบ้านไม่ใช่เหรอคะ นี่บ้านฉันน่ะ”เมเดลีนชี้ไปที่วิลล่าขนาดเล็กข้างหน้า “นี่คือบ้านของคุณเหรอคะ?”“ค่ะ ที่นี่คือบ้านของฉัน” เชอร์ลี่ย์พยักหน้าอย่างมั่นใจ จากนั้นเธอก็เดินไปหาอดัมด้วยท่าทางจริงจัง “อดัม พี่สาวกลับบ้านทั้งทีทำไมดูไม่มีความสุขเลยล่ะ”ข้อมูลใหม่นั้นทำให้เมเดลีนรู้สึกงุนงง “เชอร์ลีย์ คุณเป็นพี่สาวของอดัมเหรอคะ?”“ค่ะ ฉันเป็นพี่สาวแท้ ๆ ของเขา เรามีพ่อและแม่คนเดียวกัน” เชอร์ลี่ย์แตะไหล่ของอดัมเบา ๆ แล้วยิ้มอย่างมีเลศนัย “อดัม ทำไมไม่แนะนำเพื่อนให้ฉันรู้จักเลยล่ะ?”อดัมได้ยินอย่างนั้นก็ฝืนยิ้มออกมาเบา ๆ “ฉันไม่จำเป็นต้องแนะนำหรอก เพราะดูเหมือนทุกคนจะรู้จักกันอยู่แล้ว” เขาก้าวไปข้างหน้าราวกับว่าเขาจงใจหลีกเลี่ยงเชอร์ลี่ย์ “เข้าไปคุยกันข้างในเถอะ”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างสดใส "ฉันไม่ได้อยู่บ้านมาหลายปี ฉันก็ควรจะได้ชื่นชมบ้านหลังนี้ที่เคยอยู่บ้างนะ”ขณะที่พูดเธอก็เดินนำเข้าไปในบ้านก่อนอดัมเชิญเมเดลีนและเจเรมี่เข้าไป “เข้ามาสิ”เมเดลีนพยักห
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1428
อดัมอึ้งไปครู่หนึ่ง “ว่าไงนะ? คุณกำลังพูดอะไร? คุณเป็นใคร? เอวลีนอยู่ไหน?”“จำฉันไม่ได้แล้วเหรอ? คุณก็เหมือนพ่อแม่ของคุณนั่นแหละอดัม ไร้หัวใจและโหดร้าย” เชอร์ลี่ย์ล้อเลียนอย่างเย็นชาอดัมเงียบไปชั่วครู่ก่อนสุดท้ายเขาจะตอบสนองกลับมา“เธอเองเหรอ” ราวกับว่ามีบางอย่างมากระตุ้นภายในใจเขาตกตะลึงปนประหลาดใจ“ใช่ ฉันเอง” เชอร์ลี่ย์ตอบอดัมอย่างไม่ลังเล “เดี๋ยวเร็ว ๆ นี้เราก็คงได้พบกัน แม้ว่าฉันไม่คิดว่านายจะตั้งตารอฉันหรอกใช่ไหม?”อดัมเงียบไปก่อนจะเปลี่ยนเรื่อง “ทำไมเป็นเป็นเธอที่รับโทรศัพท์? เอวลีนอยู่ที่ไหน? เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?”คนฟังเอ่ยอย่างเย้ยหยัน “ฉันไม่ได้บอกหรอกเหรอ? ว่าเดี๋ยวเขาก็ตายแล้ว ภรรยาที่อยู่ข้าง ๆ เขาก็จะต้องใจสลายไปด้วยน่ะ”“พูดบ้าอะไรเนี่ย! เขาไม่มีทางตกอยู่ในอันตรายถึงชีวิตได้!” น้ำเสียงของอดัมเอ่ยออกมาด้วยความตื่นตระหนก “ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอเล่นแบบนี้แน่!”อดัมรีบวางสายรอยยิ้มของเชอร์ลี่ย์กว้างขึ้นในขณะที่จ้องหน้าจอที่ค่อย ๆ หรี่แสงลงช้า ๆ“เป็นใครกันถึงมาห้ามไม่ให้ฉันเล่นน่ะอดัม? เป็นตัวแทนของคนสองคนนั้นที่ตายไปแล้วเมื่อหลายปีก่อนงั้นเหรอ? ฮึ”เธอเย้ยหยันแ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1427
“เจเรมี่!”เมเดลีนพบว่าไม่สามารถทนรออยู่หน้าห้องน้ำได้อีกต่อไป เธอเปิดประตูแล้ววิ่งเข้าไปในห้องน้ำ สิ่งที่เห็นคือเจเรมี่ที่มีสีหน้าโกรธเกรี้ยวและเย็นชา ขณะที่ร่างของเชอร์ลี่ย์ล้มลงข้างอ่างอาบน้ำเมเดลีนไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เธอก็รีบเช็คก่อนว่าเจเรมี่เป็นอย่างไรบ้าง แต่ด้วยความมีมารยาทเธอจึงรีบเข้าไปหาและพยุงเชอร์ลี่ย์เธอเพิ่งเอื้อมมือออกไป แต่โดนเจเรมี่จับแขนไว้แน่น เขาจับไว้แรงมากจนเธอรู้สึกเจ็บ“อย่าไปแตะต้องตัวเธอ”เจเรมี่เอ่ยเสียงเย็นสุดขีด“เจเรมี่?” เมเดลีนมองแววตาที่เฉียบคมของเขา “คุณโอเคไหม เจเรมี่? เกิดอะไรขึ้น ทำไมเชอร์ลี่ย์…” “ไม่ต้องกังวลค่ะ คุณนายวิทแมน ฉันไม่เป็นไร” เชอร์ลี่ย์จับข้างอ่างขณะที่ค่อย ๆ ลุกขึ้นนั่ง เธอชำเลืองมองสายตาเย็นชาของเจเรมี่จากหางตาก่อนจะหันไปยิ้มให้เมเดลีน“เจเรมี่ไม่ต้องการให้คุณสัมผัสฉันเพราะฉันทำเข็มหักโดยไม่ตั้งใจน่ะค่ะ มันคงจะแย่ถ้าคุณได้รับบาดเจ็บเพราะความผิดพลาดที่ไม่เป็นมืออาชีพของฉัน”จากนั้นเมเดลีนก็เห็นเข็มเล็ก ๆ หักยื่นออกมาจากแขนของเชอร์ลี่ย์หญิงสาวดึงเข็มออกมาอย่างใจเย็นโดยที่คิ้วเรียวของเธอไม่แม้แต่จะขยับเข้าหากัน“เจเร
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1426
เธอสัมผัสแขนของเขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความกังวล เพราะอุณหภูมิจากร่างกายของเจเรมี่ไม่เพิ่มขึ้นเลย “อุณหภูมิร่างกายของเขาต่ำเพราะเขาแช่น้ำแข็งน่ะค่ะ” เสียงของเชอร์ลี่ย์ดังขึ้นจากด้านหลังเมื่อหันไปมองเมเดลีนก็เห็นเชอร์ลี่ย์ค่อย ๆ เดินเข้ามาพร้อมเข็มฉีดยาในมือของเธอ“คุณช่วยรอข้างนอกได้ไหมคะคุณนายวิทแมน? ฉันไม่ชอบให้ใครมาเฝ้าเวลาต้องรักษาคนไข้น่ะค่ะ”เมเดลีนเข้าใจและลุกขึ้น แต่เจเรมี่จับมือเธอไว้เสียก่อน“อย่าไปนะลินนี่”“ไม่เป็นไรเจเรมี่ ให้เชอร์ลี่ย์ฉีดยาให้คุณแล้วคุณจะไม่เป็นไร โอเคไหม?” เมเดลีนเอ่ยราวกับว่าเขาเป็นเด็ก ก่อนจะปล่อยมือ“ขอบคุณนะคะ เชอร์ลี่ย์”“ด้วยความยินดีค่ะ ฉันยินดีที่ได้ช่วยเหลือผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือค่ะ” เชอร์ลี่ย์ยิ้มเล็กน้อยเมเดลีนได้ยินอย่างนั้นก็ไม่คิดมากก่อนจะเดินออกไปเธอมองเจเรมี่เป็นครั้งสุดท้ายก่อนปิดประตู เห็นแววของเขาเริ่มมีสีแดงจาง ๆเขากำลังมองเธออย่างอ้อนวอนจู่ ๆ เมเดลีนก็รู้สึกว่าอยากจะเข้าไปอยู่ข้าง ๆ เขา แต่เชอร์ลี่ย์ก็หันกลับมาตรวจสอบว่าเมเดลีนออกไปจากห้องน้ำหรือยังตอนนั้นเองที่เมเดลีนเห็นรูปร่างสมส่วนของเชอร์ลี่ย์ซึ่งเปียกโช
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1425
เมเดลีนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งขณะที่ชำเลืองไปมองประตูห้องน้ำที่ปิดแน่น“อีกนิดเดียวมันก็จะจบแล้วเจเรมี่ อดทนอีกนิด“คุณจะปลดปล่อยความเจ็บปวดได้เหมือนที่ผ่านมาไง“ฉันเป็นหมอของคุณ แต่ฉันก็เป็นเพื่อนคุณด้วย ฉันช่วยคุณได้ อา…”เมเดลีนได้ยินเสียงของเชอร์ลี่ย์ดังออกมาไม่หยุดจนกระทั่งเธอกระซิบด้วยน้ำเสียงลุ่มหลงเป็นครั้งสุดท้าย จากนั้นเหตุการณ์ภายในห้องน้ำก็เงียบลงพนักงานมองไปที่ห้องน้ำด้วยสายตาแปลก ๆ ก่อนที่จะหันไปพูดกับเมเดลีน“ผมเอาน้ำแข็งไปไว้ในห้องน้ำหมดแล้วครับ คุณนายวิทแมน ถ้าต้องการอะไรเพิ่มเติมติดต่อเราได้เลยนะครับ”แล้วเมเดลีนก็ได้สติกลับคืนมาสู่ความจริง “ขอบคุณค่ะ”“ด้วยความยินดีครับ” พนักงานยิ้มเล็กน้อยและจากไปเมเดลีนลากกระเป๋าเดินทางของเชอร์ลี่ย์ไปที่ห้องน้ำ เมื่อเอื้อมมือไปเปิดประตูก็พบว่าประตูถูกล็อคจากด้านใน“ฉันเอาของขึ้นมาให้แล้วนะคะ เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?” เมเดลีนถามในขณะที่ไม่มีเสียงตอบรับมาจากข้างใน“เชอร์ลี่ย์? เชอร์ลี่ย์? เจเรมี่! เจเรมี่!" เธอเริ่มตื่นตระหนก และไม่สามารถทนต่อความเงียบในขณะนี้ได้อีกต่อไปก๊อก ก๊อก ก๊อก เธอเคาะประตูซ้ำ ๆ จนข้อนิ้วเริ่มแดง“
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1424
เมเดลีนขึ้นลิฟต์ไปชั้นบนอย่างรวดเร็ว ขณะที่ก้าวออกไปเธอก็เห็นใครบางคนที่คุ้นเคยอยู่ตรงทางเดิน“เชอร์ลี่ย์?” เมเดลีนเรียกออกมาอย่างลังเลผู้หญิงที่เดินห่างออกไปเล็กน้อยหยุดเดินแล้วหันมามอง “ใช่ ฉันเองค่ะ คุณนายวิทแมน” เชอร์ลี่ย์ยิ้มและอธิบาย “ฉันลืมของบางอย่างไว้ในห้อง ก็เลยกลับมาหยิบ”เมเดลีนวิ่งไปหาเชอร์ลี่ย์ ผู้หญิงคนนี้ไม่ต่างจากผู้ช่วยชีวิตของเธอในขณะนี้“พิษในร่างกายของเจเรมี่กำเริบกะทันหัน คุณเคยรักษาเขาใช่ไหมเชอร์ลี่ย์? คุณน่าจะช่วยเขาได้อีกครั้ง! ได้โปรดเถอะค่ะ ตอนนี้เขากำลังเจ็บปวดมาก!”ในตอนนั้นสีหน้าของเชอร์ลี่ย์ก็เริ่มเป็นกังวลขึ้นมา “ตอนนี้เจเรมี่อยู่ที่ไหนคะ?”“ในห้องค่ะ!”“รีบพาฉันไปที่นั่นเดี๋ยวนี้เลยค่ะ!” เชอร์ลี่ย์รีบเดินตามเมเดลีนไปเมื่อเข้าไปในห้องเมเดลีนก็เห็นว่าเจเรมี่สามารถลุกขึ้นนั่งพิงกับเตียงได้แล้ว เธอจึงรีบวิ่งไปหาเขาทันที “คุณจะไม่เป็นไรเจเรมี่ เชอร์ลี่ย์บังเอิญกลับมาที่โรงแรมเพราะลืมของเอาไว้ เธอสามารถช่วยคุณได้แน่!”เมื่อได้ยินเช่นนั้นดวงตาคมกริบก็หรี่ลง และเมื่อเห็นเชอร์ลี่ย์เดิยเข้ามาหา เขาก็ขยับตัวออกอย่างรังเกียจเชอร์ลี่ย์เองก็เห็นความไม่พ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1423
เมเดลีนวิ่งออกจากห้องน้ำและเห็นเจเรมี่นอนกองอยู่บนพื้นข้างเตียง“เจเรมี่!”เธอรีบวิ่งไปคุกเข่าลงข้าง ๆ เขาอย่างลนลาน คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันราวกับว่าเขากำลังทนทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส หัวใจของเมเดลีนเต้นรัวด้วยความตื่นตระหนก“เกิดอะไรขึ้นน่ะเจเรมี่? ยาพิษออกฤทธิ์อีกแล้วใช่ไหม?”เธอดึงไหล่ของเจเรมี่เพื่อให้เขาพิงมาที่ตัวเธอหากทำได้เธอก็อยากจะพาเขาไปที่เตียง แต่เธอกลับไม่แข็งแรงพอ“เกิดอะไรขึ้น? อดัมบอกเองนี่ว่ามันจะเกิดขึ้นไม่บ่อย แล้วทำไมตอนนี้อาการของคุณกำเริบขึ้นมาอีกแล้ว”เมเดลีนกระวนกระวายขณะที่น้ำตาเริ่มไหลออกมาอย่างห้ามไม่ได้ และหยดน้ำตาใส ๆ ของเธอก็ตกลงบนใบหน้าของเจเรมี่“ไม่ต้องกังวลลินนี่” เจเรมี่พูดผ่านความเจ็บปวด พลางเอื้อมมือไปลูบแก้มของเธอเบา ๆ “ผมชินกับความเจ็บปวดแล้ว มันจะเจ็บไม่นาน เดี๋ยวผมก็อาการดีขึ้น”เขาปลอบโยนในขณะที่คลี่ยิ้มเพื่อคลายความกังวลของอีกฝ่ายแต่ยิ่งเจเรมี่คำนึงถึงอารมณ์ความรู้สึกของเธอมากเท่าไหร่ หัวใจของเมเดลีนก็ยิ่งเจ็บปวดมากขึ้นเท่านั้น“อดัม ฉันจะโทรหาอดัม เขารู้ว่าต้องทำยังไง!” เมเดลีนรีบควานหาโทรศัพท์แล้วโทรหาอดัมทันทีแต่กลับไม่มีใครรับ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1422
“สำหรับฉัน?” เมเดลีนรับของขวัญมาด้วยความสับสน ก่อนจะเห็นว่ามีข้อความติดมาด้วยในข้อความเขียนเอาไว้ว่า : [ฉันรีบไปหน่อยก็เลยไม่มีเวลาหาของขวัญสำหรับการเจอกันที่ดีกว่านี้ให้คุณ แต่หวังว่าคุณจะชอบสิ่งนี้นะคะ] ลงชื่อเชอร์ลี่ย์นี่เป็นของขวัญหลังจากพบกันครั้งแรกจากเชอร์ลี่ย์งั้นเหรอ?เมเดลีนรู้สึกประหลาดใจ “คุณมีข้อมูลติดต่อเชอร์ลี่ย์ไหมเจเรมี่? ฉันอยากจะขอบคุณเธอ”“ไม่” เจเรมี่ตอบห้วน ๆ “ไปกันเถอะ ส่วนอันนี้ก็ฝากพนักงานเอาไว้ที่นี่”“ทำแบบนั้นมันจะไม่ดูเสียมารยาทไปเหรอคะ?” เมเดลีนครุ่นคิดและตัดสินใจเอาของสิ่งนั้นกลับไปที่ห้องด้วยในที่สุด เจเรมี่ไม่พูดอะไรมากแล้วกลับไปที่ห้องพร้อมเมเดลีนระหว่างทางกลับเธอเปิดกล่องแล้วพบชุดอโรมาเทอราพีข้างในรูปร่างของขวดนั้นเป็นรูปงูดูแปลกตาเมเดลีนที่ไวต่อกลิ่นและเชี่ยวชาญด้านการผสมน้ำหอม เธอจึงลองดมดูแต่นอกจากกลิ่นปกติที่เคยดมแล้ว เธอสังเกตว่าสิ่งนี้มีกลิ่นบางอย่างที่เธอไม่เคยได้กลิ่นจากที่ไหนมาก่อนอยู่ด้วย“วางมันลงแล้วไปกันเถอะ ลินนี่ เดี๋ยวแผนวันนี้เราพังหมดนะ” น้ำเสียงราวกับว่าเจเรมี่กำลังเตือนเธอ เขาดูเกลียดของขวัญชิ้นนี้จริง ๆคำพูดของ
