บทที่ 360

ในตอนนี้ หลิงลั่วอินได้จ้องมองภาพวาดตรงหน้าของเธอด้วยความตะลึง สายตาเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ

เมื่อก่อนตอนที่เธอเคยเดินผ่านสตูดิโอแห่งนี้ เธอมีความคิดว่าอยากจะเข้าไปดู แต่กู้ลี่เฉินก็ห้ามเธอไว้

แต่ในครั้งนี้เธออดไม่ได้ที่จะผลักประตูสตูดิโอเปิดเข้าไปข้างในด้วยความอยากรู้อยากเห็น

แต่เธอไม่เคยนึกเลยว่าจะได้มาเห็นภาพเหมือนของหลิงอี้หราน

ไม่ใช่ภาพหลิงอี้หรานที่เป็นผู้ใหญ่แล้ว แต่เป็นภาพของหลิงอี้หรานตอนยังเด็ก

ภาพวาดนี้ที่อยู่ตรงหน้า เป็นภาพของเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ที่แบกเด็กผู้ชายตัวเล็ก ๆ ไว้บนหลัง ใบหน้าของเด็กสาวคนนั้นคือใบหน้าของหลิงอี้หรานตอนที่ยังเป็นเด็กอย่างชัดเจน

โดยเฉพาะกระโปรงลายดอกไม้ตัวเล็กที่เด็กสาวคนนั้นสวมใส่อยู่ เธอจำได้ว่าเธอเคยเห็นกระโปรงลายดอกไม้แบบเดียวกับที่หลิงอี้หรานใส่ในอัลบั้มรูป

นี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่? ทำไมถึงมีหลิงอี้หรานในภาพที่อยู่ในสตูดิโอของลี่เฉินได้? ความสัมพันธ์ของลี่เฉินกับหลิงอี้หรานคืออะไรกันแน่?

ในหัวของหลิงลั่วอินเต็มไปด้วยความสงสัยที่พุ่งเข้ามาไม่หยุด และในใจของเธอก็เริ่มเกิดความตื่นตระหนกอย่างห้ามไม่อยู่ และความตื่นตระหนกนี้ก็รุนแรงกว