LOGINShare
ตอนที่ 66
Last Updated:
2025-04-28 16:55:58
Related chapters
บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 67
จางอี้เทาไล่สายตาอ่านหนังสือสัญญาจนถี่ถ้วน เขาลงลายมือชื่อและเก็บหนังสือสัญญาของตนเองไว้เป็นที่เรียบร้อยแล้ว จางอี้หมิงที่นั่งมองอยู่นานจึงได้เริ่มเอ่ยถามหลินไห่บ้าง“ท่านปู่ขอรับ ท่านปู่มีการวางแผนการขายไว้เช่นใดบ้างหรือขอรับ”“ปู่คิดว่าจะขายนิลเง็กเซียนจานละสิบตำลึง สามสหายท่องหล้าห้าตำลึง และข้าวผัดไข่สามตำลึง เจ้าเห็นเป็นเช่นไร” เถ้าแก่ตอบหลานชาย“ข้าเห็นด้วยขอรับ แต่ท่านปู่อย่าขายทุกวันนะขอรับ ข้าขอให้ท่านปู่จงขายทุกเจ็ดวัน ครั้งละเพียงสิบจานสำหรับนิลเง็กเซียน ยี่สิบจานสำหรับสามสหายท่องหล้าและดาราเกี้ยวบุหลันขอรับ”“ดาราเกี้ยวบุหลันเช่นนั้นหรือ” หลินไห่ขมวดคิ้วด้วยความสงสัย “หรือว่าเจ้าหมายถึงข้าวผัดไข่”“ใช่แล้วขอรับ ไข่สีเหลืองเป็นตัวแทนดวงจันทร์ ส่วนข้าวเปรียบเสมือนหมู่ดาวที่เริงระบำสาดส่องแสงช่วยเสริมให้จันทราลอยเด่นในคืนวันเพ็ญขอรับ” เด็กน้อยอธิบาย“ชื่อดี ความหมายดี แล้วเหตุใดปู่ถึงต้องขายทุกเจ็ดวัน และจำกัดจำนวนที่ขายด้วยเล่า”“เพราะว่านั่นจะเป็นการสร้างมูลค่าของอาหารชนิดนั้นขอรับ การที่ได้อะไรมายาก ๆ คนมักให้ความสำคัญ และเวลาของการรอคอยเป็นสิ่งที่คนเราเกลียดมากที่สุด ดังน
Last Updated : 2025-04-28บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 68
“ในคราแรกข้าจะเปิดเหลาอาหารตามปกติ แต่เมื่อหมิงหมิงน้อยบอกว่าจะไม่ได้เข้ามาในเมืองอีกนาน ดังนั้นวันนี้ข้ายินดีที่จะปิดทำการเหลาอาหารครึ่งวัน เพื่อให้ว่าที่เถ้าแก่น้อย หมิงสอนการทำอาหารให้กับพ่อครัวของเหลาซิ่งฝู ดีหรือไม่” หลินไห่หันไปถามหัวหน้าพ่อครัวที่อยู่ในบทสนทนา“ดีขอรับ เช่นนั้นข้าจะออกไปบอกซีฮันให้ปิดเหลาซิ่งฝูครึ่งวัน และให้พ่อครัวพร้อมด้วยคนงานในครัวเตรียมตัวเรียนการทำอาหารนะขอรับ” อู๋เจ๋อตอบรับเถ้าแก่หลิน เขาเดินออกไปทำตามคำที่ได้แจ้งแก่เจ้านายไว้ “ท่านปู่ ถ้าหากว่าข้าสอนทำอาหาร เกรงว่าจะต้องใช้เวลานาน ข้ากลัวว่าข้ากับท่านพ่อจะไปไม่ทันเกวียนลุงผินกลับบ้านวันนี้เป็นแน่ขอรับ”“อืม หมิงหมิงน้อยไม่ต้องกลัว ปู่จะให้รถม้าที่เหลาซิ่งฝูไปส่งเจ้าที่บ้านเอง ปู่จะได้รู้ว่าบ้านเจ้าอยู่ที่ไหนด้วย” เถ้าแก่หลินบอกพลางลูบผมเด็กน้อยด้วยความเอ็นดู“ดียิ่งขอรับ เช่นนั้นท่านปู่ให้รถม้าไปรับของที่ข้าซื้อไว้ที่ร้านเถ้าแก่หวังก่อนกลับบ้านได้หรือไม่ขอรับ” อี้หมิงเอ่ยถามเสียงออดอ้อน ถ้าเป็นเช่นนี้ก็ดีมากเพราะเขาจะได้นั่งรถม้าอย่างสบาย และขากลับยังได้ขนของที่ซื้อกลับบ้านวันนี้ด้วย“เจ้าเด็ก
Last Updated : 2025-04-28บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 69
รถม้าคันใหญ่ออกจากเหลาอาหารซิ่งฝูมุ่งตรงไปยังหมู่บ้านหลัวถง ข้างในรถม้า จางอี้เทานั่งจ้องมองใบหน้าเล็กนั่นด้วยความรักท่วมท้น ถึงแม้ว่าร่างกายจะยังผอมแห้ง แต่ในสายตาบิดาเช่นเขา บุตรชายช่างน่ารักยิ่ง เมื่อใกล้จะถึงทางเข้าหมู่บ้าน จางอี้เทาจึงปลุกอี้หมิงให้ตื่น เด็กน้อยลืมตางัวเงียขึ้นมามองไปรอบด้าน ศีรษะเล็ก ๆ นั่นถูกวางไว้บนตักของบิดาอย่างทะนุถนอม“ท่านพ่อ พวกเราอยู่ที่ไหนขอรับ”“ใกล้ถึงบ้านแล้วหมิงเอ๋อร์ พ่อปลุกเจ้าให้ตื่นก่อนถึงบ้าน หมิงเอ๋อร์จะได้สดชื่นเมื่อต้องเล่าเรื่องในวันนี้ให้ท่านย่าและมารดาของเจ้าฟัง แล้วอย่าลืมของขวัญที่ซื้อมาฝากพวกเขาด้วยเล่า” จางอี้เทาเอ่ยหยอกเย้า“ท่านพ่อ ข้ามิใช่คนขี้อวดนะขอรับ ส่วนปิ่นของขวัญข้าจะให้ท่านย่า ท่านพ่อต้องเป็นคนมอบให้ท่านแม่เองสิขอรับ ท่านแม่จะได้ดีใจที่ท่านพ่อมีของขวัญมาให้”จางอี้หมิงหน้างอเมื่อถูกกล่าวหาว่าตนเองเป็นคนอี้อวดพูดมาก“ได้ ๆ หมิงเอ๋อร์มอบให้ท่านย่า ส่วนพ่อจะมอบให้ภรรยาสุดที่รักของพ่อเอง ฮะ ฮะ ฮะ” บัณฑิตหนุ่มหัวเราะออกมาด้วยความยินดี เช่นนี้ภรรยาเขาอาจจะตอบแทนเล็ก ๆ น้อย ๆ เฉกเช่นสามีภรรยาบ้าง เพราะตั้งแต่พวกเขาย้ายเข้ามาอยู่ท
Last Updated : 2025-04-28บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 70
หากทุกอย่างเป็นตามที่เด็กน้อยเล่า บ้านเรามีเงินเก็บหลายตำลึงเงินแล้ว หากไม่ได้เด็กชายตรงหน้า พวกเขาก็ไม่รู้ว่าบ้านสกุลจางจะผ่านสถานการณ์เลวร้ายไปได้เช่นไร หมิงเอ๋อร์ช่างเป็นบุตรที่สวรรค์ประทานให้จริง ๆ “โอ้ หมิงเอ๋อร์ เจ้าเก่งถึงเพียงนี้เชียว อาหารทั้งหมดนั้นก็เป็นอาหารสวรรค์เช่นนั้นหรือ” นางหูเอ่ยปากถาม“ใช่แล้วขอรับท่านย่า ข้าวผัดไข่อร่อยมากเลยใช่หรือไม่ขอรับ” อี้หมิงตอบก่อนหันไปถามความเห็นบิดา“ท่านแม่ ข้าวผัดไข่อร่อยมาก จริงดั่งที่หมิงเอ๋อร์ว่าขอรับ”“เช่นนั้นหมิงเอ๋อร์ต้องสอนท่านย่ากับแม่ให้ทำข้าวผัดไข่เสียแล้ว ไม่เช่นนั้นเจ้าจะกินข้าวผัดไข่ได้เช่นไร” หลี่อ้ายลูบไปบนผมดกดำของบุตรชายด้วยความเอ็นดู“แน่นอนขอรับ ข้าจะสอนให้ท่านย่ากับท่านแม่ทำอาหารอร่อย ๆ หลาย ๆ อย่างเลยขอรับ ต่อไปข้าจะอ้วนแล้ว ท่านย่าดูสิขอรับ แขนข้าเล็กนิดเดียว มันจะหักหรือไม่ขอรับ”จางอี้หมิงชูแขนของตนเองให้นางหูดู พลางเดินเข้าไปกอดท่านย่าอย่างออดอ้อน ส่งผลให้จางอี้เทากับหลี่อ้ายหันหน้ามาสบตากันอย่างมีความสุข ภาพแห่งความเปรมปรีดิ์แบบนี้คงไม่อาจเกิดขึ้นได้หากไม่มีเด็กน้อยนามว่า จางอี้หมิง“หมิงเอ๋อร์ เจ้าลืมอันใดไ
Last Updated : 2025-04-28บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 71
เช้าวันต่อมา สมาชิกบ้านจางลุกขึ้นตั้งแต่เช้าตรู่เพื่อทำกิจวัตรประจำวันตามปกติ นางหูตื่นมาเตรียมอาหารไว้ตั้งแต่เช้า ส่วนสองสามีภรรยาขึ้นเขาไปเก็บต้นหญ้าหวานตั้งแต่พระอาทิตย์ยังไม่โผล่พ้นขอบฟ้า มีเพียงเด็กน้อยอย่างจางอี้หมิงที่ทุกคนต่างพร้อมใจกันลงความเห็นว่าควรให้เขาได้นอนหลับพักผ่อนต่อไปเมื่อวานนับว่าเป็นวันที่หนักพอสมควรสำหรับเด็กอายุเพียงห้าขวบ ทั้งวิ่งวุ่นสอนทำอาหาร ทั้งเจรจาการค้า ไม่รู้ว่าเอาเรี่ยวแรงมาจากไหนเสียตั้งมากมาย วันนี้ได้หยุดอยู่บ้านทั้งที ควรให้เขาได้พักผ่อนอย่างเต็มที่นางหูตั้งหน้าตั้งตาทำอาหารจนเสร็จเรียบร้อยแล้วจึงคิดจะเอาเสื้อผ้าไปซักที่ลำธารต่อ นางหันไปหยิบกะละมังซักผ้า ทว่าหลานชายก็ดันตื่นขึ้นมาเสียก่อน“หมิงเอ๋อร์ เหตุใดไม่นอนพักต่ออีกสักหน่อย เมื่อบิดามารดาเจ้ากลับมาจากภูเขาค่อยลุกมากินข้าวด้วยกัน เจ้ายังเป็นเด็ก นอนพักผ่อนให้มากหน่อยถึงจะดี รู้หรือไม่” นางเอ่ยทักหลานชายที่กำลังลุกนั่งอยู่บนฟูกนอน เตรียมตัวเดินออกไปนอกบ้านเพื่อล้างหน้าล้างตา“ท่านย่า นี่ก็ไม่เช้าแล้วขอรับ ข้ามีสิ่งที่ต้องทำอีกมาก ข้าไม่อยากเสียเวลาไปโดยเปล่าประโยชน์” จางอี้หมิงตอบท่านย่าเสีย
Last Updated : 2025-04-28บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 72
“หาได้เป็นเช่นนั้นไม่ขอรับท่านพ่อ ครั้งนี้ท่านพ่อไปกับข้าสิขอรับ พวกเราไปชวนพี่ซูลี่กับพี่หมิงเย่ก่อน แล้วจึงค่อยไปจับปู เสร็จแล้วท่านพ่อเก็บหญ้าสายรุ้งตอนขากลับบ้าน เช่นนี้ข้าก็ได้ไปจับปู ท่านพ่อก็ได้เก็บหญ้าสายรุ้ง และยังได้ดูแลข้าอีกด้วย ดีหรือไม่ขอรับ” จางอี้หมิงลงทุนอ้อนบิดาเสียงหวาน แล้วก็เป็นไปตามคาด จางอี้เทาตกหลุมที่บุตรชายขุดไว้อย่างถอนตัวไม่ขึ้น“ได้ เช่นนั้นพวกเราไปกันเลยหรือไม่” สุดท้ายจึงยินยอมไปกับความน่ารักของบุตรชายจางอี้หมิงยกยิ้มน่ารัก เขาร้องดีใจออกมาก่อนจะจูงมือบิดาออกจากกระท่อมหลังเล็ก ทั้งสองมุ่งหน้าตรงไปที่บ้านของหัวหน้าหมู่บ้านทันทีสองพ่อลูกบ้านจางเดินเข้าไปชวนบุตรบ้านซุน อี้หมิงยิ้มอ้อนท่านลุงซูเย่ด้วยดวงตาทอประกาย ซุนซูเย่จึงเอ่ยอนุญาตให้บุตรชายและบุตรสาวไปเล่นได้ ซูหมิงเย่จากที่เคยเป็นเด็กเงียบ ๆ เมื่อรู้สึกสนิทสนมกับอี้หมิงแล้วเขากลายเป็นเด็กที่พูดมากไปทันที“อ่ะ พี่ซูลี่ดูนั่นสิขอรับ พี่ชิงชิงอยู่ตรงนั้นด้วย” จางอี้ หมิงรีบบอกพี่สาวเสียงดังเมื่อเห็นชิงชิงกำลังจะก้าวเดินลงไปในทะเล เด็กน้อยรีบตะโกนเรียกเด็กสาวไว้ทันที“พี่ชิงชิง พี่ชิงชิงขอรับ”เมื่อไ
Last Updated : 2025-04-28บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 73
“ขอเถ้าแก่หวังโปรดแจ้งแก่ได้เลยขอรับ พวกข้าจะได้รับมือกับสถานการณ์ได้ถูก” เป็นจางอี้เทาที่มีสติดีกว่าใคร เขาเอ่ยถามออกไปด้วยความสุขุม สมแล้วที่เป็นถึงอาจารย์จากเมืองหลวง“ใช่ขอรับ ข้าก็อยากรู้เช่นกันว่าเป็นเหตุอันใดกันแน่” จางอี้หมิงเอ่ยสนับสนุนคำกล่าวของบิดา“เรื่องมันเป็นเช่นนี้ พวกเจ้าคงรู้ดีว่าในอาณาจักรบริเวณนี้มีสามแคว้นใหญ่และแคว้นเล็ก ๆ อีกมากมาย ซึ่งประกอบไปด้วยแคว้นฉินของพวกเรา แคว้นจ้าวและแคว้นเหลียง”“แคว้นจ้าวเป็นพวกป่าเถื่อน บ้านเมืองของพวกเขาอยู่ในเขตร้อน มีพื้นที่โดยส่วนมากเป็นทะเลทรายและทุ่งหญ้า ทำให้แห้งแล้งหนัก ทว่าพวกเขาก็มีกองกำลังที่แข็งแกร่ง อาจจะเป็นเพราะต้องต่อสู้กับสภาพอากาศและการหาอาหารมาตลอด”“ในขณะที่แคว้นเหลียงเป็นพวกรักความสงบ บ้านเมืองอยู่ในเขตหนาว มีหิมะและน้ำแข็งค้างเกือบตลอดทั้งปี ทำให้ทั้งสองแคว้นนี้ขาดแคลนซึ่งอาหารเพราะสภาพอากาศทำให้เพาะปลูกพืชผักไม่ได้”“และพวกเจ้าก็คงรู้ว่าแคว้นฉินของเรานั้นตกเป็นเมืองขึ้นของแคว้นจ้าวมาตั้งแต่แพ้สงคราม ดังนั้นในทุก ๆ ปี แคว้นฉินจำเป็นต้องส่งอาหารเป็นเครื่องบรรณาการไปให้แคว้นจ้าว แต่ ณ ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาที่ต้องส
Last Updated : 2025-04-28บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 74
“หนึ่งแสนไห!” สมาชิกบ้านจางอุทานออกมาพร้อมกัน “เหตุใดถึงมากมายเช่นนั้นเล่าขอรับ” เป็นจางอี้เทาที่สติครบถ้วนสุด เอ่ยถามออกไปอย่างสุภาพ“หนึ่งแสนไหเจ้าว่าจะพอเพียงให้คนแคว้นเหลียงทั้งแคว้นได้ใช้ดื่มกินหรือไม่” เถ้าแก่เหลียงถามกลับ“ข้าไม่รู้ขอรับ” จางอี้หมิงตอบพร้อมส่ายหน้ารัว ๆ“แคว้นเหลียงใหญ่กว่าแคว้นฉินของเราเกือบหนึ่งเท่าตัว เพียงแค่หนึ่งแสนไหคาดว่าแม้แต่ในเมืองหลวงของแคว้นเหลียงก็คงยังไม่พอ ใช่หรือไม่ขอรับ” อี้เทาตอบและถามเถ้าแก่หวังไปพร้อมกัน“ถูกต้องแล้วอาเทา หนึ่งแสนไหสำหรับคนทั้งแคว้น เหลียงคงไม่เพียงพอ ข้าได้ยินข่าวลือมาว่าฮ่องเต้แคว้นเหลียงกำลังทำการทดสอบองค์ชายต่าง ๆ ที่มีคุณสมบัติจะได้ขึ้นเป็นองค์รัชทายาท อย่างที่รู้ แคว้นเหลียงรักสงบ ร่ำรวย แต่ขาดแคลนเสบียงอาหารที่จะเลี้ยงคนทั้งแคว้น คุณสมบัติของรัชทายาทที่สำคัญคือต้องสามารถหาอาหารจากแคว้นต่าง ๆ ให้เพียงพอกับคนในแคว้นได้” “องค์ชายมีจำนวนกี่พระองค์หรือขอรับ ที่มีสิทธิ์ในการเข้ารับการทดสอบและคัดเลือกจากองค์ฮ่องเต้” จางอี้หมิงเอ่ยถามด้วยความกังวลถ้าหากว่าบ้านจางต้องเกี่ยวข้องกับเชื้อพระวงค์ ถึงแม้จะเป็นต่างแคว้นแต่
Last Updated : 2025-04-28
Latest chapter
บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 89
คุณชายรองจวนเจ้าเมืองไม่นึกสงสัยในคำบอกเล่าของเถ้าแก่หลินอีกแล้ว เมื่อเช้านี้ เถ้าแก่หลินไห่ได้ไปเชิญท่านพ่อและครอบครัวของเขาให้มาในการเปิดตัวอาหารชนิดใหม่ เห็นเถ้าแก่เล่าถึงความฉลาดและเรื่องราวของเด็กน้อยบนตักให้ทุกคนได้รับฟังด้วยความภูมิใจนักหนา เขายังแปลกใจปนสงสัยในความฉลาดเกินเด็กของหลานชายบุญธรรมเถ้าแก่ไม่น้อย แต่หลังจากที่ได้ยินข้อเสนอนี้แล้ว เขาก็ไม่สงสัยอีกต่อไปหวงห่าวหรานหันหน้าไปมองจางอี้เทา แม้จะเป็นชาวบ้านธรรมดา แต่ความคิดความอ่านช่างดีนัก สามารถสอนบุตรชายให้เก่งกาจได้ถึงเพียงนี้ น่าคบหาเอาไว้ไม่น้อยทีเดียว“พี่ชายอี้เทา ท่านช่างสอนหมิงหมิงน้อยได้ดียิ่งนัก เช่นนั้นเจ้าก็ไปหาเถ้าแก่หลินไห่เถอะ บอกว่าเจ้าแก้ไขปัญหาได้แล้ว และข้ายินดีทำตามที่เจ้าต้องการ จะทำเช่นไรนั้นค่อยปรึกษากันทีหลัง ดีหรือไม่” หวงห่าวหรานเอ่ยชมจางอี้เทา ก่อนก้มหน้ายอมรับข้อเสนอของเด็กน้อยบนตักตนเองด้วยรอยยิ้มสมแล้วที่เป็นบุตรชายของท่านเจ้าเมือง เพียงได้ฟังคำบอกจากเขาก็เข้าใจได้ทั้งหมดจางอี้หมิงที่ได้ยินเช่นนั้นจึงยิ้มกว้างตอบ ขยับตัวลงจากตักของคุณชายหวงแล้ววิ่งไปหาท่านปู่หลินทันที“ท่านปู่ขอรับ ท่านมีท
บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 88
“เมื่อถึงคราวครบกำหนดส่งเครื่องบรรณาการ ทุกเมืองในแคว้นฉินจะต้องหาเครื่องบรรณาการที่ล้ำค่าที่สุดส่งเข้าไปให้กับเมืองหลวงเพื่อคัดเลือกเป็นสิ่งของล้ำค่า ราวกับเป็นตัวแทนแคว้นฉินส่งมอบให้กับแคว้นจ้าว หากเมืองไหนได้รับเลือก เมืองนั้นจะได้รับการยกเว้นภาษีที่จะต้องส่งให้กับเมืองหลวง และยังได้เงินอีกจำนวนหนึ่งเป็นของรางวัลด้วย เมืองไห่ถังมิเคยได้รับเลือกเป็นตัวแทนสักครั้ง ท่านพ่อจึงหวังว่าในครั้งหน้า เมืองไห่ถังจะได้รับเลือก”“ท่านเจ้าเมืองช่างเป็นคนดียิ่ง” จางอี้เทาเปรยออกมาอย่างชื่นชม“แต่ข้าก็ไม่รู้ว่าจะหาวิธีไหนในการหาสิ่งของที่มีมูลค่า จะประกาศออกไปก็เห็นทีจะทำไม่ได้ เพราะอาจจะเป็นการเปิดเบาะแสให้เมืองอื่นนำความคิดไปใช้ ข้าได้ข่าวลับมาว่าแคว้นจ้าวกำลังหาของขวัญเพื่อมอบให้เป็นของขวัญวันเกิดกับองค์หญิงพระองค์หนึ่งซึ่งหลงใหลในภาพวาดและงานเขียนเป็นอย่างมาก ท่านพ่อจึงคิดจะหาภาพวาดเพื่อมอบให้กับองค์หญิง” หวงห่าวหรานถึงกับถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยใจ เขาพูดออกมาเสียยืดยาวโดยลืมคิดไปเลยว่าเด็กตัวกระจ้อยแค่นี้จะมาเข้าใจอะไร“หมิงหมิงน้อย ข้าขอโทษเจ้าด้วย เจ้ายังเป็นเด็ก ข้าก็ช่างเลอะเลือน เอาปัญห
บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 87
“ใช่แล้วขอรับคุณชายหวง อี้หมิง ทำความเคารพคุณชายหวงห่าวหรานเสียสิ คุณชายหวงเป็นบุตรชายเพียงคนเดียวของท่านเจ้าเมือง คุณชายหวงขอรับ เด็กน้อยคนนี้เป็นหลานบุญธรรมของข้า ชื่อว่าจางอี้หมิง และนั่นจางอี้เทา บิดาของเขาขอรับ” หลินไห่เอ่ยแนะนำอี้หมิงให้รู้จักกับชายหนุ่ม“คารวะคุณชายหวง” สองพ่อลูกสกุลจางเอ่ยทักทายตามคำบอกของเถ้าแก่หลิน“ยินดีที่ได้รู้จักเด็กฉลาดเช่นเจ้านะ หมิงหมิงน้อย เห็นทีว่าเถ้าแก่หลินคงไม่สะดวกในวันนี้ เช่นนั้นข้าขอตัวกลับก่อนดีหรือไม่” หวงห่าวหรานเอ่ยถามเสียงทุ้ม“ขอบคุณขอรับ” จางอี้หมิงเอ่ยตอบ แต่ในใจกลับคิดไปไกล หล่อโอ้ปป้าเกาหลีแบบนี้นี่เอง คุณหนูใหญ่ของทั้งสองจวนถึงแย่งกันขนาดนี้ แม้แต่การพูดยังคุณช๊ายคุณชาย “คุณชายหวงอย่าได้เป็นกังวล ข้าขอจัดการปัญหาสักครู่ เชิญคุณชายนั่งรอก่อนขอรับ” หลินไห่วางเด็กน้อยลงบนพื้นก่อนที่จะหันไปเชิญหวงห่าวหรานให้นั่งลงก่อน“ซีฮัน เกิดเรื่องอันใดขึ้น” เถ้าแก่หันไปถามคนงานด้วยน้ำเสียงจริงจังซีฮันจึงเริ่มเล่าเรื่องตั้งแต่เขาเปิดรับการจองลำดับอาหารทั้งหลายตามจำนวนที่เถ้าแก่ได้สั่งไว้ แต่ปรากฏว่าสามสหายท่องหล้าอันดับสุดท้ายนั้น เขาไม่รู้จะมอบ
บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 86
“ขอถามท่านปู่ทั้งสอง พวกท่านสามารถเลื่อนการชิมอาหารไปในครั้งหน้าได้หรือไม่ ข้าจะให้พี่ซีฮันให้ท่านอยู่ลำดับแรก ๆ เลยขอรับ” “เด็กน้อย เจ้าเป็นใคร เหตุใดจึงมาแทรกการสนทนาของผู้ใหญ่” ผู้เฒ่าคนแรกเอ่ยถามขึ้นจางอี้หมิงพิจารณาการแต่งกายของคนตรงหน้าแล้ว คาดว่าคงจะไม่ใช่คหบดีหรือเศรษฐี ถ้าเดาไม่ผิดอาจจะเป็นหัวหน้าพ่อบ้านของจวนไหนสักแห่ง“ตอบท่านปู่ ข้าชื่อจางอี้หมิง เป็นหลานชายบุญธรรมของท่านปู่หลินไห่ เจ้าของเหลาอาหารซิ่งฝูขอรับ” จางอี้หมิงลุกขึ้นยืนตัวตรง ยกมือคารวะไปยังสองผู้เฒ่าพร้อมกับตอบคำถามด้วยน้ำเสียงชัดเจนฉะฉาน“หน้าตาของเจ้าช่างคุ้นนัก มิใช่เด็กน้อยที่ตะโกนขายน้ำตาลผักที่ร้านเถ้าแก่หวังหรอกหรือ”“เป็นข้าเองขอรับ” “ไม่นึกเลยว่าเด็กน้อยคนนั้นจะเป็นถึงหลานชายบุญธรรมของเถ้าแก่หลินไห่ ข้าชื่อหานอี้ เป็นหัวหน้าพ่อบ้านคหบดีหานอี้ฝาน รับคำสั่งจากคุณหนูใหญ่ให้มาทำการจองลำดับในวันนี้ แต่ไม่นึกว่าจะต้องมาเจอกับเจ้าเฒ่าหน้าเหม็นจวนผิงไปเสียได้” หานอี้อธิบาย เขามองไปยังผู้เฒ่าอีกคนด้วยสีหน้าเบื่อหน่าย“เจ้าเฒ่าหาน อย่ามากล่าวหาข้าลอย ๆ เช่นนี้ นึกว่าข้าจะอยากมาเจอตาเฒ่าเช่นเจ้าหรือไร เพียงแต่
บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 85
“พี่ซีฮัน ข้ากับท่านพ่อเพิ่งมาถึง เหตุใดข้าจึงเป็นสาเหตุของเรื่องราววุ่นวายได้ล่ะขอรับ”จางอี้หมิงเกาหัวตนเองอย่างสับสนมึนงง เขาไม่เข้าใจว่าตนเองไปเป็นต้นเหตุของเรื่องราวได้เช่นไร เพิ่งก้าวเท้าเข้ามาได้ไม่เท่าไรก็ถูกกล่าวหาว่าเป็นต้นเหตุเสียแล้ว เสียงดังโหวกเหวกพวกนี้มีมาก่อนหน้านี้แล้วมิใช่หรือ“เพราะรายการอาหารใหม่ที่จำกัดจำนวนการขายเป็นความเห็นของเจ้าเช่นไรเล่า ลูกค้าพวกนั้นถึงทะเลาะกันอยู่อย่างนี้” ซีฮันถึงกับเล่าไปด้วยใบหน้าแดงก่ำ เขาต้องยืนอยู่ตรงกลางชายชราทั้งสองคนมานานกว่าสองเค่อแล้วเห็นว่าเป็นชายชราเช่นนั้นหรือ ฮึ! หลอกลวงทั้งเพ ไม่รู้เอาเรี่ยวแรงมาจากไหน ยื้อยุดฉุดกระชากกันไปมา ไม่เห็นใจคนที่อยู่ตรงกลางเช่นเขาเลยสักนิด“พี่ซีฮันอย่าเพิ่งโมโหไปขอรับ รบกวนพี่ซีฮันไปแจ้งแก่พวกเขาทุกคนว่าให้อยู่ในความสงบ ขอข้าได้รับฟังเรื่องราวสักนิด คงใช้เวลาไม่นานที่จะหาทางออกของปัญหาให้ขอรับ” “ได้ ๆ” เสี่ยวเอ้อร์อันดับหนึ่งของเหลาอาหารซิ่งฝูรีบไปจัดการตามที่เจ้านายตัวน้อยกล่าว เมื่อเขานำความไปแจ้งแก่ลูกค้ากลุ่มนั้น พวกเขาจึงเงียบเสียงลงและเดินไปนั่งรอคอยว่าเหลาอาหารซิ่งฝูจะจัดการปัญหาเช่นไร
บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 84
“เถ้าแก่เอาน้ำตาลผักกับเกลือผักมาเปรียบเทียบกันไม่ได้ขอรับ เพราะเกลือผัก ไม่ว่าจะเป็นขั้นตอนในการทำ ระยะเวลาในการทำ รวมถึงการดูแลรักษายุ่งยากกว่าน้ำตาลผักมาก แต่ถ้าหากว่าเถ้าแก่คิดว่าแพงเกินไป กลุ่มการค้าหลัวถงก็คงต้องขอนำเกลือผักไปเสนอให้กลุ่มการค้าอื่นแทน ท่านว่าดีหรือไม่ขอรับ”“มะ ไม่ดีหมิงหมิงน้อย ข้าเพียงล้อเล่นเท่านั้นเอง ได้ฟังเจ้าอธิบายมาเช่นนี้แล้ว ข้าพอจะเข้าใจและยอมรับได้ เช่นนั้นก็ตกลงที่ราคาสิบอีแปะเท่าราคาเครื่องเทศนั่นแหละ” ฮึ! ช่างเป็นเด็กที่เจ้าเล่ห์เสียจริง เห็นรูปร่างเป็นเด็กน้อยเช่นนี้ ประมาทไม่ได้เสียแล้ว ในเรื่องการต่อรอง เขาต้องระวังตัวเช่นนี้เชียวหรือ เฮ้อ! หมดกันกับฉายาเถ้าแก่หวังผู้ไม่เคยพ่าย เถ้าแก่ร้านขายของชำถึงกับยกมือขึ้นซับเหงื่อตรงบริเวณหน้าผากทั้งที่ไม่มีเหงื่อออกมาเลยสักหยด“ท่านพ่อ ข้าขอตัวอย่างเกลือผักด้วยขอรับ” จางอี้หมิงขอเกลือผักจากบิดา เด็กน้อยได้คาดการณ์ไว้แล้วว่าเกลือผักต้องขายได้หลังจากที่ได้ยินเถ้าแก่หวังบอกเหตุผลตั้งแต่วันที่มาคุยเรื่องการค้าครั้งใหญ่ อีกอย่าง ในฐานะพ่อค้า เหตุใดจะไม่หาหนทางให้ขายได้ ถ้าเกลือผักนำออกขายไม่ได้ นั่นล่ะที่
บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 83
เมื่อเช้าวันใหม่มาเยือน สุริยายังไม่โผล่พ้นขอบฟ้า แต่สมาชิกตระกูลจางต่างก็พากันลุกขึ้นมาจัดการหน้าที่ของตนเองแล้ว แม้แต่เด็กน้อยอย่างจางอี้หมิงก็ตื่นนอนมาเตรียมตัวด้วยเมื่อวานตอนเย็นหลังจากที่ได้พูดคุยตกลงกัน พวกเขาได้ข้อสรุปแล้วว่าจะลงหลักปักฐานเพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่หมู่บ้านหลัวถงนี้ดังนั้นแล้ว จางอี้หมิงจึงได้ขอโฉนดที่ดินมาจากท่านย่าเพื่อนำมาวางแผนผังการใช้สอยที่ดินให้เกิดประโยชน์สูงสุด ที่ดินของตระกูลจางมีทั้งหมดสามสิบหมู่และอยู่ท้ายหมู่บ้าน บ้านที่ชาวบ้านช่วยกันสร้างให้ตอนนี้อยู่ห่างจากลำธารพอสมควร จางอี้หมิงจึงเสนอให้แบ่งที่ดินออกเป็น 5 ส่วน ในเมื่อสกุลจางตกลงที่จะเป็นพ่อค้าคนกลางแล้ว ที่ดินที่จะใช้ในการปลูกพืชผักจึงตัดออกไปเสียมาก เหลือเพียงไว้ใช้ปลูกพืชผักเพื่อกินเองเท่านั้นบริเวณหน้าบ้าน อี้หมิงตั้งใจจะสร้างเป็นสถานศึกษาในอนาคต ที่ดินจึงถูกกันไว้มากหน่อย บ้านที่กำลังจะสร้างในอีกไม่กี่วันนี้เป็นแบบชั่วคราวเพื่อรอให้ชาวบ้านร่ำรวยและสร้างไปพร้อมกัน จึงจัดไว้ตรงกลาง เหลือพื้นที่หลังสุดที่อยู่ใกล้ลำธารสำหรับสร้างบ้านที่สวยงามและมีขนาดใหญ่ในภายหลังเมื่อวาดแบบออกมาอย่างคร่าว ๆ
บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 82
“ท่านพ่ออย่าได้เป็นกังวลไปเลยขอรับ ต้นหญ้าหวานมีเป็นภูเขา ถึงแม้จะมีใบสั่งซื้อจำนวนมาก ทว่าในการทำหัวเชื้อ เราใช้ต้นหญ้าหวานนิดเดียวเท่านั้น ท่านพ่อลืมแล้วหรือขอรับว่าเราไม่ต้องตากต้นหญ้าหวานแล้ว ในเมื่อเราใช้ใบสดในการทำน้ำตาลผัก ปริมาณที่ใช้จึงลดลงตามไปด้วย อีกอย่างหนึ่งคือใบหญ้าหวานสดหนึ่งจินใช้ทำหัวเชื้อได้ประมาณสิบไหเลยนะขอรับ”“จริงเช่นหมิงเอ๋อร์พูด พ่อช่างเป็นคนขี้ลืม หมิงเอ๋อร์บอกว่าจะปรับสูตรการทำหัวเชื้อเช่นนั้นหรือ ในเมื่อวันนี้ไม่มีวัตถุดิบที่จะทดลองแล้ว เช่นนั้นค่อยทดลองวันอื่นกันเถอะ”“หมิงเอ๋อร์ พรุ่งนี้หลังจากที่เราส่งน้ำตาลผักรอบสุดท้ายและตกลงจ้างงานกับเถ้าแก่หวังเสร็จแล้ว พ่อว่าเราไปหาท่านปู่หลินให้ช่วยเรื่องการสร้างบ้านกันเถอะ เรื่องสร้างบ้านพ่อไม่ถนัด เกรงว่าจะพูดคุยกับช่างไม่รู้เรื่อง แล้วหมิงเอ๋อร์พอรู้เรื่องการสร้างบ้านหรือไม่” จางอี้เทาปรึกษาบุตรชายอีกหนึ่งเรื่อง ซึ่งเป็นเรื่องที่สำคัญเร่งด่วนอันดับหนึ่ง“ข้าเป็นเพียงเด็กน้อยห้าขวบ ไหนเลยจะรู้เรื่องการสร้างบ้านเล่าท่านพ่อ แต่ข้ารู้ว่าบ้านหลังนี้ ข้าต้องการสิ่งใดบ้าง ในวันที่คุยกับช่าง ข้าจะอธิบายให้ท่านพ่อและช่า
บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 81
“หมิงเอ๋อร์ แล้วถ้าเกลือผักสามารถทำออกมาขายได้เล่า เจ้าได้วางแผนไว้เช่นไรบ้าง” หลังจากที่เอ่ยชมกันไปมาแล้ว อี้เทาจึงถามบุตรชายด้วยน้ำเสียงจริงจัง“ท่านพ่อ เกลือผักข้าจะไม่หวงสูตรขอรับ เพราะเกลือผักใช้เวลาในการทำนานกว่า ขั้นตอนยุ่งยากกว่า แต่ข้าจะขอส่วนแบ่งจากการขายแทนขอรับ อีกหนึ่งเหตุผลคือหากเราคิดค่าสูตรทุกอย่าง ชาวบ้านอาจจะต่อต้านเราเหมือนกับท่านพี่หลวนซาน เราแค่ขอส่วนแบ่งเล็กน้อยเท่านั้นก็พอ”“แต่ท่านพ่ออย่าลืมนะขอรับ ถึงแม้จะเพียงแค่หนึ่งอีแปะ แต่ถ้าปริมาณการขายเป็นหมื่นเป็นแสนห่อ ท่านพ่อคิดว่ามันจะมีรายได้เกิดขึ้นเท่าไรขอรับ”“หมิงเอ๋อร์ เจ้าช่างเหมือนกับท่านปู่ของเจ้ายิ่งนัก” นางหูเอ่ยชมออกมาหลังจากที่ได้ฟังความคิดของหลานชายสามีของนางทั้งเป็นคนดี รักครอบครัวและเก่งกาจในการทำการค้ายิ่งนัก เมื่อเห็นว่าอี้เทาชื่นชอบการเป็นอาจารย์ในสำนักศึกษา ก็ไม่เคยบังคับให้สืบต่อกิจการค้าผ้า น่าเสียดายที่สามีของนางอายุสั้น ไม่ทันได้เห็นความน่ารักและเฉลียวฉลาดของหลานชาย“ข้าเก่งเหมือนท่านพ่อแล้ว ข้ายังเก่งเหมือนท่านปู่ด้วยขอรับ ฮิฮิ” “เจ้าเด็กหลงตัวเอง” นางหูถึงกับส่ายหน้าแต่ก็ยกยิ้มกว้าง นางเพ
