LOGINShare
( 48 ) อาการแปลกๆ
Last Updated:
2025-04-01 17:54:03
Related chapters
นางบำเรอ SM20+ ( 49 ) ประจำเดือนไม่มา
วันต่อมา“เดียร์ เดียร์” โทมัสสะกิดคนข้างๆ เบาๆ พร้อมกับเอ่ยเรียกชื่อของเธอข้างหู “เช้าแล้วนะ ทำไมมานอนตรงนี้”“อืออ อย่ากวนจะนอน” เธอเอ่ยงึมงำด้วยน้ำเสียงที่ดูหงุดหงิดไม่น้อย“แล้วทำไมถึงมานอนอยู่ตรงนี้ ทำไมถึงไม่ขึ้นไปนอนบนที่นอนดีๆ ล่ะ” โทมัสถาม เพราะเปิดประตูเข้ามาก็เห็นว่าเดียร์นอนหลับอยู่ที่โต๊ะทำงาน ดูเหมือนว่าเธอจะทำงานทั้งคืนจนเผลอหลับไปเลยด้วย“อืมม ถ้าจะมาเอางานไปให้เจ้านาย ฉันทำให้เสร็จแล้วนะ เอาไปได้เลย” เดียร์พูดทั้งๆ ที่ไม่ได้ลืมตาขึ้นมามองดู“ไอไม่ได้มาเอางาน แต่เข้ามาดูยูต่างหากว่าเป็นยังไงบ้าง”“ฉันสบายดีไม่ต้องเป็นห่วง” เธอตอบ“เมื่อคืนยูไม่ได้กินข้าวเหรอ?” หางตาเหลือบไปเห็นจานใส่อาหารที่เขาได้เอามาแขวนไว้ให้เธอเมื่อคืน ดูจากสภาพแล้วเธอคงจะไม่ได้แตะเลย“อื้ม มันเสียแล้วฉันก็เลยไม่ได้กิน”“เสีย? เสียที่ไหน ไอซื้อมาตอนที่ทำเสร็จใหม่ๆ เลยนะ ร้อนๆ เลยด้วยมันจะเสียได้ยังไง ยูจมูกไม่ดีหรือเปล่า”“ไม่รู้อะ แต่มันเหม็นจริงๆ นะ เหม็นจนจะอ้วก” เดียร์ยืนยัน เธอไม่ได้แสดงละครเธอพูดความจริงเธอพยายามฝืนที่จะกินแล้ว แต่สรุปก็กินไม่ได้อยู่ดี“ลุกมาคุยกันก่อนสิ” โทมัสดึงร่างเล็กที่ไ
Last Updated : 2025-04-01นางบำเรอ SM20+ ( 50 ) ไม่จริงใช่ไหม ( ผลตรวจ )
เดียร์ Talk ฉันยืนจับแท่งตรวจครรภ์ในมือแน่นเมื่อผลของมันออกมาเป็นแบบนี้ มันไม่จริงใช่ไหมมันต้องผิดพลาดอะไรไปแน่ๆ ฉันแทบไม่อยากจะเชื่อสายตาของตัวเองเลยว่าสิ่งที่อยู่ตรงหน้าของฉันมันคือความจริง หูทั้งสองข้างของฉันมันดับอื้อไปหมดฉันท้อง…ท้องกับคิงส์ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจะมีหลุดมาได้ เพราะฉันก็ป้องกันตัวเองดีตลอด ถึงแม้เขาเองแทบจะไม่ได้ป้องกันเลยก็ตาม แต่ฉันก็ป้องกันตัวเองดีอยู่เสมอ“มะ ไม่จริง มันต้องเสียแน่ๆ” ฉันรีบเก็บอุปกรณ์ตรวจครรภ์ใส่กล่องตามเดิม ก่อนจะเอาไปโยนทิ้งที่ถังขยะด้านนอก“ทำไมเป็นอะไรล่ะ ทำไมถึงทิ้งแบบนั้น” โทมัสเอ่ยถาม“ของนายมันเสียมันตรวจไม่ได้ คราวหน้าก็หัดดูซะก่อนนะจะได้ไม่ต้องซื้อมาเสียเงิน”“เสีย? เสียได้ยังไงกัน ไอซื้อมาจากคลินิกเลยนะ”“นั่นแหละ มันเสีย” ฉันยืนยันคำเดิม มันต้องเสียแน่ๆ ฉันไม่ได้ท้อง“ยูมีเรื่องอะไรปิดบังไออยู่หรือเปล่า”“ไม่มี ไม่มีอะไรทั้งนั้น ออกไปจากห้องของฉันได้แล้วฉันอยากพักผ่อน”“แต่ยู…”“ขอร้องล่ะนะโทมัส ฉันอยากอยู่เป็นส่วนตัวของตัวเอง”“โอเค ไอกลับห้องของตัวเองก็ได้” จากนั้นโทมัสก็เดินออกไปจากห้องของฉันฉันนั่งคิดอะไรอยู่พักใหญ่ก่อนจะนึกบ
Last Updated : 2025-04-01นางบำเรอ SM20+ ( 51 ) พ่อของลูก
“….” ฉันหันไปตามเรียกที่ดังขึ้นมาจากทางด้านหลัง ก็ได้เห็นว่าโทมัสยืนอยู่ข้างหลังของฉัน “โทมัส!?”“ต้องขอโทษด้วยนะครับคุณหมอ ผมไม่รู้ว่าจะมีการตรวจแบบนี้ด้วย” โทมัสพูด“ไม่เป็นอะไรครับ การฝากครรภ์ครั้งแรกหมอจำเป็นต้องตรวจเลือดของคุณพ่อคุณแม่ด้วยครับ ว่ามีผลเลือดเสี่ยงต่อการตั้งครรภ์หรือเปล่า”“ตะ แต่ว่าคุณหมอคะ”“เอาไปตรวจได้เลยครับหมอ”“สักครู่นะครับ” คุณหมอลุกเดินออกจากเก้าอี้ไป“โทมัสนายทำแบบนี้ทำไม นายก็รู้ว่านายไม่ใช่…”“แล้วยูจะไปตามหาพ่อของเด็กในท้องได้ที่ไหนล่ะ แบบนี้แหละดีแล้วจะได้ฝากท้อง ไอรับเป็นพ่อให้เอง” โทมัสพูดเสียงแข็ง“แต่มันไม่ใช่อะ ฉันให้ใครมารับผิดชอบด้วยไม่ได้หรอกนะ” ฉันยังปฏิเสธเหมือนเดิม ฉันไม่ได้รังเกียจโทมัสเลย แต่ฉันไม่อยากดึงโทมัสเข้ามาข้องเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขาไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้เลย“หรือยูอยากให้ลูกของยูเกิดมาไม่มีพ่อล่ะ”“ความจริงลูกของฉันก็ไม่มีพ่ออยู่แล้วนี่นา ฉันไม่เห็นต้องกลัวอะไรเลย” ความจริงยังไงมันก็คือความจริงอยู่วันยังค่ำ สักวันลูกของฉันเกิดมาแกก็ต้องรู้อยู่ดีว่าแกไม่มีพ่อ“หมอขอเจาะเลือดตรงนิ้วหน่อยนะครับ” เสียงของหมอพูดขึ้น ทำให้ฉ
Last Updated : 2025-04-01นางบำเรอ SM20+ ( 52 ) มารับตำแหน่งงาน
“พีท!” ฉันเผลออุทานเรียกชื่อคนตรงหน้าด้วยความตกใจ โลกมันกลมหรือเขาตั้งใจมาที่นี่กันแน่“สวัสดีครับคุณเดียร์ หนีมาอยู่ซะไกลเลยนะครับไม่ติดต่อมาหากันบ้างเลย”“เอ่อ…นายมีอะไรหรือเปล่า ถ้าไม่มีอะไรฉันขอตัวกลับก่อนนะ พอดีว่าฉันมีธุระต้องไปทำต่อ”“เดี๋ยวสิครับ จะรีบไปไหนเราเพิ่งเจอกันเอง ว่าแต่คุณมาซื้ออะไรเหรอ”“ของใช้น่ะ ไม่มีอะไรหรอก” ฉันตอบปัดๆ ไป“ของใช้นี่รวมของบำรุงครรภ์ด้วยหรือเปล่าครับ”“เรื่องของฉันน่า นายจะมายุ่งอะไรด้วย”“ขอคุยด้วยหน่อยสิครับ”“….” ฉันยืนมองหน้าของพีทนิ่งๆ ไม่ได้ตอบอะไรไป เพราะไม่รู้ว่าพีทต้องการอะไรจากฉันกันแน่ “นายตามฉันมาถึงที่นี่เลยเหรอ?”“ผมไม่ได้ตามนะครับ ผมแค่มารับตำแหน่งงานที่อิตาลี แล้วบังเอิญว่าลูกน้องของผมเจอคนที่หน้าคล้ายกับคุณเดียร์พอดี ผมก็เลยมาดูครับว่าคล้ายจริงหรือเปล่า”“แค่นี้ใช่ไหมฉันจะได้กลับ”“เดี๋ยวสิครับ” พีทคว้าต้นแขนของฉันเอาไว้“อะไรเนี่ยพีท!?”“เฮ้ๆ ๆ ยูทำอะไรน่ะ” โทมัสปรี่จะเข้ามาหาพีท แต่กลับถูกลูกน้องของพีทขวางเอาไว้“นายทำอะไรของนายเนี่ย บอกให้ลูกน้องของนายปล่อยโทมัสเดี๋ยวนี้นะ”“ผมไม่ทำอะไรหรอกครับ คุณก็รู้จักผมดีอยู่ ผมขอแค่คุยกั
Last Updated : 2025-04-01นางบำเรอ SM20+ ( 53 ) แต่งงานไปแล้ว?
5 เดือนต่อมาตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด( สวัสดีค่ะ )“พะ พิงค์ นี่ฉันเองนะเอง” ฉันเรียกคนปลายสายด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ เพราะรู้ว่าพิงค์ต้องเป็นห่วงฉันมากแน่ๆ( เดียร์! นี่แกอยู่ที่ไหนเนี่ย แล้วเป็นยังไงบ้างสบายดีหรือเปล่า แกรู้ไหมว่าฉันแทบกินไม่ได้นอนไม่หลับเลย แล้วแก… ) ทันทีที่ปลายสายรู้ว่าเป็นฉันก็ตั้งคำถามมากมายจนฉันไม่รู้จะตอบอันไหนก่อนดี“ใจเย็นๆ ก่อนนะพิงค์ ฉันสบายดีขอโทษนะที่ไม่ได้ติดต่อกลับไปหาแกเลย พอดีว่ามันมีเรื่องวุ่นวายนิดหน่อยน่ะ”( เฮ้ออ แกรู้ไหมว่าฉันกับพ่อแม่แกเป็นห่วงแกมากแค่ไหน จะไปไหนก็ไม่เคยบอกกันเลย )“ฉันขอโทษนะ แต่ฉันอยากออกมาอยู่คนเดียวสักพัก ฉันไม่รู้ว่าจะต้องเริ่มต้นกับตัวเองตรงไหนต่อดี”( ฉันรู้ข่าวเรื่องบริษัทของแกแล้วล่ะ ตอนนี้ครามเค้าไปซื้อบริษัทของแกเอาไว้อยู่ ถ้าอยากจะกลับมาเปิดบริษัทต่ออีกเมื่อไหร่ก็บอกได้เลยนะ ครามเค้าไม่อยากให้ใครซื้อไปเพราะตรงนั้นทำเลมันดีมาก แกน่าจะมาเปิดบริษัททำต่อนะ ความจริงแกก็ไม่ใช่คนผิดเลยนี่นา )“ฉันรู้ แต่มันมีหลายเรื่องที่ฉันต้องคิด และฉันก็หาทางออกไม่ได้ ฉันไม่รู้ว่าการที่ฉันทำอยู่มันเป็นการหนีปัญหาหรือเปล่า ฉันรู้แต่ว่าฉันทำแบบน
Last Updated : 2025-04-01นางบำเรอ SM20+ ( 54 ) คลอดลูกชาย
โรงพยาบาล Hospital“โอ้ยยย ฮึกก ปวดท้องฮื้ออ ไม่ไหวแล้ว” เดียร์นอนร้องโอดโอยอยู่บนเตียงใหญ่ เพราะเจ็บท้องจะคลอดเต็มทีแล้วแต่มดลูกไม่ยอมเปิดออกพร้อมที่จะคลอด“รออีกสิบห้านาที ถ้าปากมดลูกยังไม่เปิด หมอขออนุญาตทำการผ่าคลอดนะครับ ไม่อย่างนั้นจะเป็นอันตรายทั้งแม่และลูก” คุณหมอเอ่ยพูดขึ้น พลางหันไปบอกให้พยาบาลเตรียมอุปกรณ์สำหรับผ่าคลอด เพราะเห็นว่าเดียร์นอนรอปากมดลูกเปิดแบบนี้มา 4 ชั่วโมงเต็มแล้ว“ฮื้ออ ค่ะคุณหมอ” เดียร์ไม่ได้ตัดสินใจที่จะผ่าคลอดตั้งแต่แรก เพราะรู้ว่าการเจ็บปวดหลังคลอดมันเป็นยังไง15 นาทีต่อมา“คุณพยาบาลเตรียมอุปกรณ์สำหรับผ่าคลอดได้เลย ปากมดลูกไม่เปิดเราต้องรีบผ่าตัดอย่างเร่งด่วน” คุณหมอเอ่ยพูดขึ้นมาอีกครั้งหลังจากทำการตรวจปากมดลูกของเธอเรียบร้อยแล้ว“….” เดียร์ได้ยินทุกอย่างแต่เธอแทบจะไม่มีเสียงตอบกลับ ความเจ็บปวดมันทำให้เธอแทบจะขาดใจลงตรงนี้ทุกอย่างดำเนินไปด้วยความรวดเร็วเธอถูกฉีดยาเข้าที่ด้านหลังจากนั้นความเจ็บปวดก็ค่อยๆ ผ่อนคลายหายไป เหลือเพียงความมึนงงที่เกิดจากยาที่ฉีดเข้าไป ผ้าสีเขียวถูกวางลงตรงช่วงหน้าอกของเธอ ก่อนที่หมอและพยาบาลจะเริ่มทำการผ่าตัดคลอดให้กับเธออย่าง
Last Updated : 2025-04-01นางบำเรอ SM20+ ( 55 ) เฝ้ามองดูการเติบโต
เดียร์ Talk5 ปีต่อมาฉันเฝ้ามองดูลูกเติบโตขึ้นมา ฉันยอมรับเลยว่าตลอดเวลาที่ผ่านมามันลำบากมากสำหรับผู้หญิงคนหนึ่งที่จะต้องเลี้ยงลูกเพียงลำพัง ถึงแม้จะมีคนช่วยเหลือแต่ในใจของฉันก็รู้ดีว่านั่นไม่ใช่พ่อแท้ๆ ของน้องไทเกอร์ ซึ่งแกก็เข้าใจมาตลอดว่าโทมัสคือพ่อของแก ความใกล้ชิดทำให้โทมัสกับไทเกอร์ผูกพันกันมาก มองเผินๆ ก็เหมือนสองคนนี้เป็นพ่อลูกกันจริงๆฉันคิดว่าสักวันน้องไทเกอร์จะต้องเข้าใจ และรู้ว่าโทมัสไม่ใช่พ่อแท้ๆ ของแก และฉันก็หวังว่าลูกจะเข้าใจความรู้สึกของฉันเหมือนกัน ฉันไม่ได้ต้องการให้แกเกิดมาไม่มีพ่อ แต่ฉันไม่รู้จะต้องทำยังไงต่อไปเหมือนกัน จะให้ฉันหอบลูกหอบศักดิ์ศรีที่หลงเหลือเพียงน้อยนิดไปขอร้องให้ผู้ชายคนนั้นรับผิดชอบเหรอ มันก็คงจะเป็นไปไม่ได้ เพราะฉันเองก็ง่ายเกินไปและไว้ใจเขามากไปฉันมีความสุขที่จะอยู่แบบนี้มากกว่าได้เฝ้ามองดูลูกชายเติบโตตามวัย เขาไม่รู้หรอกว่าการกระทำของเขามันสร้างแผลให้กับฉันมากมายใหญ่หลวงขนาดไหน แต่ภายใต้รอยแผลแสนเจ็บปวดนั้นกลับมีสิ่งสำคัญก่อเกิดขึ้นมา และกลายเป็นดวงใจของฉันในวันนี้กว่าจะฉันจะผ่านจุดนั้นมาได้ฉันต้องเจ็บปวดมากแค่ไหนใครจะรู้ การอุ้มท้องอย่างโด
Last Updated : 2025-04-01นางบำเรอ SM20+ ( 56 ) กลับเมืองไทย
ประเทศไทย“WOW ประเทศไทยแลนด์” เด็กน้อยมองไปรอบๆ ตัวด้วยความสงสัย เพราะไม่เคยได้ออกไปเที่ยวไหนไกลๆ เลยสักครั้ง“เดินระวังนะลูกอย่าวิ่งนะครับ เดี๋ยวจะล้มเอา” เดียร์ตะโกนไล่หลังลูกชายไปขณะที่แกกำลังวิ่งไปรอบๆ ด้วยความสงสัย“ปล่อยไปเถอะ แกไม่วิ่งไปไหนไกลหรอก” โทมัสเอ่ยขึ้นมาพร้อมกับหัวเราะเบาๆ ในลำคอ“เฮ้ออ ซนจริงๆ เลยเด็กคนนี้” เดียร์ถอนหายใจออกมาอย่างแรง ก่อนจะรีบลากประเป๋าเดินตามลูกชายตัวน้อยไปพอขึ้นรถแท็กซี่แกก็ยังไม่หยุดมองรอบข้าง มองไปเรื่อยๆ ซ้ายทีขวาที เหมือนลูกลิงยังไงก็ไม่รู้“น้องไทเกอร์ นั่งนิ่งๆ สิลูก คุณพ่อนั่งเครื่องมาเหนื่อยเหมือนกันนะ หนูต้องนั่งนิ่งๆ ก่อนลูก” เดียร์ทนไม่ไหวกับการกระทำของลูกชาย เธอเอ่ยปากพูดออกไปด้วยน้ำเสียงที่ดุดันเล็กน้อย“อย่าดุลูกสิเดียร์” โทมัสเอ่ยขึ้น ก่อนจะคว้าตัวของน้องไทเกอร์ไปนั่งบนตัก “แกยังเด็กยังไม่รู้เรื่องอะไรหรอก เด็กน้อยมาเจอที่แปลกๆ ก็ต้องอยากรู้อยากเห็นเป็นธรรมดาสิ”“ให้ท้ายกันดีนักนะ เดี๋ยวจะโดนดีทั้งพ่อทั้งลูกเลย” เดียร์ข่มเสียงใส่โทมัสก่อนจะเบี่ยงหน้าหนีไปพ่อลูกคู่นี้ตามใจกันมาก จนเดียร์แอบหวั่นใจว่าสักวันไทเกอร์จะกลายเป็นเด็กที่เ
Last Updated : 2025-04-01
Latest chapter
นางบำเรอ SM20+ ตอนพิเศษ ( คุณพ่อมาเฟีย )
3 ปีต่อมา“คุณลุงขา…” เสียงเด็กน้อยดังมาแต่ไกลทันทีที่ลงมาจากรถ ก่อนที่ร่างอ้วนกลมจะวิ่งเข้าใส่ลุงครามจนเกือบหงายหลังไป “คิดถึงคุณลุงจังเลยค่ะ”“เหรอครับ ลุงก็คิดถึงเด็กอ้วนของลุงเหมือนกันครับ” มือหนาบีบแก้มยุ้ยเบาๆ อย่างมันเขี้ยว“น้องดารินครับ เข้าบ้านไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะครับ เล่นมาทั้งวันมีแต่เหงื่อทั้งนั้นเลย” คิงส์พูดขึ้นจากทางด้านหลังลูกสาว“ค่ะคุณพ่อ”แกตอบรับคำพูดของผู้เป็นพ่อแต่โดยดี ก่อนจะวิ่งดุ๊กดิ๊กเข้าไปด้านใน“แล้วมึงล่ะ มีอะไรหรือเปล่าถึงได้แวะมา” ถึงแม้จะเป็นครอบครัวที่สนิทและรู้จักมักคุ้นกันเป็นอย่างดี แต่ก็ไม่ได้ไปมาหาสู่กันบ่อยนัก เพราะทุกคนต่างมีหน้าที่เป็นของตัวเอง จะมาเจอกันสักครั้งก็ต่อเมื่อมีงานหรือปาร์ตี้เล็กๆ ระหว่างครอบครัว“กูเพิ่งกลับมาจากออสเตรเลียน่ะ ก็เลยซื้อของมาฝากหลานสาวกับหลานชาย ไม่ได้แวะเอามาให้สักทีวันนี้ผ่านมาพอดีก็เลยแวะเอามาให้” ครามบอก“อ๋อ ขอบใจมากนะ”“อือ..กูกลับละ”“อืม…ขับรถกลับดีๆ นะมึง อย่าไปไถลเล่นกับฟุตบาทล่ะ”“เออ!”เป็นคำพูดที่ห่วงใยแต่ก็ยังไม่วายสอดแทรกเรื่องกวนบาทาใส่กัน ไม่รู้เลยว่าใครจอมยั่วใครจอมโมโหกันแน่ เพราะทั้งสอง
นางบำเรอ SM20+ ตอนพิเศษ ( คุณพ่อมาเฟีย )
บ้านพักริมทะเล“อ่า…สดชื่นจัง…” คิงส์กางแขนออกกว้างแอ่นอกรับลมบริสุทธิ์จากผืนทะเล แต่จู่ๆ ก็มีมือปริศนามาผลักเขาออกไป“ยืนกีดขวางฉิบหายมึงเนี่ย!” ครามพูดด้วยน้ำเสียงที่ดูหงุดหงิด แต่ดูเหมือนจะแกล้งคนข้างๆ มากกว่า“ก็ทางเดินมีตั้งมากมายมึงไม่เดิน มาเดินเอาตรงที่กูยืนอยู่เนี่ยนะ!?” คิงส์หันไปต่อว่า ตรงที่เขายืนเป็นหน้าบ้านก็จริงแต่บ้านก็กว้างพอที่จะไปเดินทางอื่นได้“นี่มันบ้านกู กูจะเดินไปตรงไหนก็ได้ไม่ผิด” ครามทำหน้าเฉยชาใส่คิงส์ ราวกับว่าไม่รู้สึกอะไรกับการกระทำของตัวเองเลย“มันไม่ผิดหรอก มันอยู่ที่มารยาทต่างหากไอ้เวร! กูรู้ว่าบ้านหลังนี้เป็นของมึง แต่กูมายืนอยู่ตรงนี้ก่อนมึง” คิงส์หันไปเท้าเอวด่าอยู่ด้วยกันสองคนไม่ได้เลยจริงๆ สองคนนี้ มีอันเป็นต้องหาเรื่องทะเลาะกันอยู่ตลอด ส่วนมากก็จะเป็นเรื่องบ้าๆ บอๆ ที่ด่ากัน“แล้วไง? กูไม่ได้สนใจเรื่องนี้สักหน่อย”“มึงนี่มันกวนตีนไม่เปลี่ยนเลยนะ ถ้าเป็นเมื่อก่อนกูกับมึงก็คงจะวางมวยกันไปแล้ว”“มาดิ ตอนนี้ยังวางได้นะ”“เดี๋ยวกูจะฟ้องเมียมึง” คิงส์พูดขู่“ฟ้องเรื่องอะไร๊ กูไม่ได้มีเรื่องปิดบังอย่างเช่นเรื่องแต่งรถเหมือนมึงสักหน่อย”“ให้กูพูดจริงๆ เ
นางบำเรอ SM20+ ตอนพิเศษ ( คุณพ่อมาเฟีย )
“กูขออุ้มหลานหน่อย” ครามยื้อแขนที่รอรับเด็กสาวตัวน้อย แต่กลับถูกคิงส์พาเดินหนีออกไป “ไอ้คิงส์! กูบอกขออุ้มหลานหน่อย”“กูไม่ให้อุ้ม” คิงส์หันมาตอบกลับเสียงแข็งกร้าว“แต่นี่หลานกู”“หลานมึง แต่ลูกกู”ทั้งสองยืนเถียงกันอย่างเอาเป็นเอาตาย เพราะไม่มีใครยอมใครเลย อีกคนก็อยากอุ้มหลาน อีกคนก็หวงลูกราวกับจงอางหวงไข่ ไม่ยอมให้ใครได้แตะต้องลูกสาวเลยโดยเฉพาะคราม“เฮ้ย! มึงจะหวงทำไมวะ กูแค่ขออุ้มหลานหน่อยแค่นี้เอง ไม่ได้พาไปไหนสักหน่อย” ครามพูดแย้งออกไป“กูไม่ให้อุ้ม เดี๋ยวมึงเอาลูกกูไป” คิงส์หวงลูกสาวมาก เพราะแกทั้งน่ารักขี้อ้อน ตัวอ้วนกลมแถมแก้มซาลาเปาหน้าหยิกเล่น ใครเห็นก็ต้องเป็นหลง โดยเฉพาะครามที่ชอบเด็กผู้หญิงตัวอ้วนๆ กลมๆ มาก“กูขออุ้มนิดเดียว มึงก็ยืนโด่อยู่ตรงนี้ กูจะเอาลูกมึงไปไหนได้”“มึงอยากได้ลูกผู้หญิงอีก ทำไมมึงถึงไม่ทำเอาเองล่ะ เหอะ! หรือว่าหมดน้ำยาแล้ว?” คิงส์หัวเราะเย้ยหยันคนตรงหน้า“น้ำยากูยังไม่หมดหรอก แต่เมียกูไม่ยอมมีลูกให้อีกนี่หว่า บอกว่ามีแค่สองคนก็พอแล้ว” ครามถอนหายใจเฮือกใหญ่“มึงมันไม่มีน้ำยาเองนี่หว่า”“แล้วมึงล่ะ ทำไมไม่มีอีก”“กูทำหมันแล้วจะมีได้ไงวะ คนอย่างกูอะมันน้
นางบำเรอ SM20+ ( 90 ) The end
6 เดือนต่อมาบ้านแสนอบอุ่น“แอ้ แอ้” เสียงของน้องดารินดังอ้าวออกมาถึงข้างนอก ฉันชะโงกหน้าเข้าไปมองก็เห็นว่าแกกำลังนั่งเล่นอยู่กับพี่ชายอยู่ ส่วนคิงส์ก็คอยนั่งดูแลอยู่ข้างๆ ตอนนี้พากันหลงเด็กน้อยคนนี้ทั้งพี่ชายทั้งพ่อเลย“ดูท่าคุณหนูไทเกอร์กับคุณคิงส์จะพากันหลงคุณหนูดารินจนโงหัวไม่ขึ้นแล้วนะคะเนี่ย” ป้าอิ่มพูดขึ้น“ใช่ค่ะป้าอิ่ม” สิ่งที่ฉันกลัวที่สุดคือกลัวว่าพี่น้องจะไม่รักกัน กลัวว่าจะมีคนมาพูดทำพี่น้องทะเลาะกัน แต่ตอนนี้ฉันไม่ต้องกลัวอะไรอีกแล้วน้องไทเกอร์มีวุฒิภาวะของความเป็นพี่มาก คอยดูแลน้องอยู่ตลอด ทุกวันหลังเลิกเรียนก็จะมาเล่นอยู่กับน้อง อายุห่างกันมากไม่ใช่ปัญหาเลย ดีซะอีกที่จะมีพี่ชายคนโตคอยดูแลน้องสาวคนเล็กคนนี้น้องไทเกอร์แกเข้าใจดีว่าทำไมฉันถึงต้องดูแลเอาใจใส่น้องมากเป็นพิเศษ แต่ฉันก็ไม่เคยละเลยแกเลยสักครั้ง ฉันทำให้แกได้เห็นว่าต่อให้จะมีน้องอีกซักกี่คนความรักที่ฉันมีให้แกก็ยังเหมือนเดิม“แล้วคุณเดียร์ ไม่คิดจะมีคุณหนูอีกซักคนเหรอคะ”“ไม่ล่ะค่ะป้า เดียร์ผ่าคลอดน่ะค่ะคุณหมอบอกว่าถ้าท้องอีกอาจจะเสี่ยงแท้งต้องยุติการตั้งครรภ์ค่ะ เดียร์แพ้ยามากค่ะ โดยเฉพาะยาชากับยาสลบ”“ตายจร
นางบำเรอ SM20+ ( 89 ) คลอดลูกสาว
โรงพยาบาล“ทำไมต้องวางยาสลบเธอด้วยล่ะครับหมอ ปกติแค่ผ่าคลอดให้แค่ยาชาก็ได้นี่นา” คนตัวสูงเอ่ยถามคุณหมอขณะที่กำลังวุ่นวายกันอยู่ภายในห้อง“คนไข้แจ้งมาล่วงหน้าแล้วนะครับว่าแพ้ยาชา และการวางยาสลบแบบนี้มันจะปลอดภัยดีกว่านะครับ ถ้าคนไข้มีอาการแทรกซ้อนขณะที่กำลังผ่าคลอด อาจจะทำให้เป็นอันตรายทั้งแม่และเด็กได้ครับ”“เธอกับลูกจะปลอดภัยใช่ไหมครับหมอ มีกับลูกของผมจะปลอดภัยใช่ไหมครับ” ชายหนุ่มเอ่ยถามเสียงสั่นคลอน กลัวว่าลูกและภรรยาจะเป็นอะไรไป ถึงจะรู้มาบ้างว่าเธอแพ้ยา แต่ก็ไม่คิดว่าเธอจะแพ้หนักขนาดนี้ และคำพูดของเดียร์พี่เคยพูดเอาไว้ก็ลอยเข้ามาในหัวของเขาทันที ( ตอนที่ฉันผ่าคลอดน้องไทเกอร์ ฉันแพ้ยาชาหนักมากจนหัวใจของฉันหยุดเต้นไปหลายครั้ง แต่ฉันก็กลับมาได้ในที่สุด )“ครับผม หมอรับรองครับว่าภรรยาและลูกของคุณจะต้องปลอดภัย”“…” ถึงคุณหมอจะยืนยันและรับรองแบบนั้น ก็ไม่ได้ทำให้เขาสบายใจอยู่ดีคิงส์ยืนรออยู่หน้าห้องผ่าตัดอย่างใจจดใจจ่อ รอคุณหมอออกมาบอกข่าวดีกับเขาเวลาต่อมาแกร่ก~ประตูสีขาวบานใหญ่ถูกเปิดออกตามด้วยร่างสูงที่ใส่ชุดกาวน์ปิดหน้าปิดตาเดินออกมาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าของคิงส์“เมียกับลูกของผมเป็น
นางบำเรอ SM20+ ( 88 ) สองเรา
หลายวันต่อมา“อืม…”“เป็นยังไงบ้าง สบายดีไหมแบบนี้” คิงส์เอ่ยถามภรรยาด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน พลางไล่บีบนวดตามขาให้เธอบรรเทาอาการปวด“ดีขึ้นเยอะเลยล่ะ เฮ้อ..”“เมื่อไหร่จะคลอดครับลูกสาวพ่อหืม…พ่อตั้งหน้าตั้งตารอแล้วนะ รีบๆ ออกมานะครับ” ว่าแล้วก็พลางลูบที่ท้องใหญ่ไปมา“โอ๊ะ!?” เดียร์ร้องอุทานเพราะตกใจที่ลูกในท้องถีบอย่างแรงเมื่อคิงส์พูดจบ ราวกับว่ารับรู้ได้และอยากออกมาเต็มทนแล้ว เพียงแต่ยังไม่ครบกำหนดที่จะออกมาเท่านั้น“เป็นไร! จะคลอดเหรอ?” คิงส์เอ่ยถามด้วยความตกใจ เมื่อได้ยินเสียงร้องของภรรยา“เปล่า ลูกดิ้นอะ ดิ้นแรงเลย” เดียร์บอก“เหรอ ขอจับหน่อยนะ” คิงส์เลื่อนมือไปสัมผัสกับหน้าท้องของเธออีกครั้ง เพราะอยากจะรับรู้ถึงความเคลื่อนไหวภายในนั้น “ดิ้นจริงด้วย ดูสิถีบมือฉันใหญ่เลยอะ”เขาเอ่ยขึ้นด้วยความดีใจเมื่อสัมผัสได้ถึงสิ่งมีชีวิตในท้องใหญ่ของเธอ ดวงตาคมแดงก่ำราวกับคนกำลังจะร้องไห้ มือหนาก็ยังเลื่อนสัมผัสไปมาอยู่แบบนั้น“สงสัยแกจะได้ยินสิ่งที่คุณพูดนะ ดิ้นใหญ่เลย”“เหรอ…รีบๆ ออกมานะครับ พ่ออยากอุ้มอยากหอมแก้มหนูจะแย่แล้ว”ก๊อก ๆ ๆ ๆ“คุณพ่อคุณแม่ครับ นอนหรือยังครับ” เสียงเล็กๆ ด้านนอกตะโก
นางบำเรอ SM20+ ( 87 ) สุขสันต์วันเกิดคุณแม่เดียร์
หกเดือนต่อมาเดียร์ Talkตอนนี้ท้องของฉันมันใหญ่ขึ้นมากเลยแหละ ไม่ได้ลูกแฝดหรอกแต่ได้ลูกผู้หญิงสมใจอยากคุณพ่อเขาเลย พี่ชายก็อยากได้น้องผู้หญิงเหมือนกัน เห็นบอกว่าอยากเป็นพี่ชายคนโตอยากคอยดูแลน้องสาว แต่อายุห่างกันพอสมควรเลยล่ะ กว่าคนในท้องจะคลอดน้องไทเกอร์ก็ปาไปหกขวบแล้ว พี่ชายกับน้องสาวอายุห่างกันหกปีเลยทำไงได้ล่ะ ก็มันมีแต่เรื่องวุ่นวายนี่นา กว่าจะสงบลงได้ก็สาหัสเหมือนกันนะ“อื้ม…ปวดขาจัง” ฉันบ่นพึมพำพลางทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟา ก่อนจะเอนตัวในท่าที่สบายที่สุด ท้องของฉันมันใหญ่มากทำอะไรก็ลำบากไปหมด ใหญ่กว่าน้องไทเกอร์อีก แต่อาจจะเป็นเพราะน้องไทเกอร์เป็นท้องแรกก็เลยไม่ใหญ่เท่าไหร่“รับของว่างมั้ยคะคุณเดียร์ เดี๋ยวป้าให้เด็กจัดมาให้”“ขอบคุณค่ะป้า” ฉันไม่ได้แค่ท้องใหญ่อย่างเดียวนะ ยังหิวตลอดเวลาอีกด้วยกินเยอะมาก“สักครู่นะคะ”“ค่ะป้า”วันๆ ฉันทำได้แค่นั่งเล่นอยู่ภายในห้อง ออกไปเดินเล่นตามในสวนบ้างเป็นบางครั้ง คิงส์ไม่ยอมให้ฉันเดินออกไปไหนโดยที่ไม่มีเขาไปด้วย เพราะกลัวว่าฉันจะไปลื่นล้มเกิดอุบัติเหตุแล้วเป็นอันตรายแต่ความจริงฉันก็ไม่อยากเดินออกไปไหนหรอก เพราะมันลำบากไหนจะปวดขาอีก เดินก้าวไป
นางบำเรอ SM20+ ( 86 ) แพ้ท้องแทนเมีย
อ้วกก อ้วกก อ้วกกนี่คือเสียงของคิงส์ที่กำลังมีอาการแพ้ท้องแทนเมียอย่างหนัก ชนิดที่ว่าไม่เป็นอันกินอันนอนกันเลยทีเดียว เขาอยากมีลูกอีกคนมากตอนนี้ก็สมใจอยากผู้เป็นพ่อแล้ว แต่ก็ต้องแลกมาด้วยการแพ้ท้องแทนเมียอย่างหนักหน่วง กินอะไรก็แทบจะไม่ได้ แค่ได้กลิ่นอาหารก็อ้วกพุ่งแล้ว กินได้แค่ของเปรี้ยวๆ เท่านั้นที่จะบรรเทาจากอาการพวกนี้“เป็นยังไงบ้างเนี่ยคุณ” เดียร์เข้ามาถามผู้เป็นสามีที่กำลังนั่งหมดแรงอยู่ข้างโถส้วมด้วยความเป็นห่วง ถ้าเทียบกับอาการแพ้ท้องของเธอตอนที่ท้องลูกคนแรกยังถือว่าเบามากกับลูกคนนี้“อืม…ไหวฉันไหว..” คิงส์ทำมือเป็นรูปโอเคส่งให้ภรรยาดู เพราะตอนนี้แทบจะไม่มีเรี่ยวแรงโต้ตอบกลับแล้ว “ไอ้สังกะสีมัน…เอามะม่วงขึ้นมาให้หรือยัง”“ใกล้แล้วๆ ออกมานั่งข้างนอกก่อนสิ”“อืม…”“ค่อยๆ นะ” เดียร์เข้าไปพยุงร่างใหญ่ให้ออกมานั่งข้างนอกหลังจากที่รู้ว่าตัวเองนั้นกำลังท้องเธอก็แข็งแรงดีทุกอย่างไม่มีความผิดปกติอะไร มีเพียงคิงส์เท่านั้นที่แพ้ท้องเป็นแทนเธอทุกอย่าง“ไอ้สังกะสีมันไปเอามะม่วงถึงไหน ทำไมไปนานจังเลย” คิงส์เริ่มบ่นและก็เริ่มมีอาการหัวเสีย เพราะลูกน้องไม่ได้ดั่งใจ“ใจเย็นก่อนสิ เดี๋ยววาป
นางบำเรอ SM20+ ( 85 ) เมื่อไหร่จะมีลูก
หลายวันถัดมาคิงส์ Talkจะว่าผมเร่งมีลูกก็ได้นะครับ แต่ผมก็อายุปานนี้แล้วนี่นาความจริงน่าจะมีลูกอายุเป็นสิบขวบเหมือนกับไอ้ครามได้แล้ว นี่ลูกชายคนโตของผมอายุแค่ห้าขวบเองแต่อายุผมปาไปสามสิบกว่าแล้ว ทำไมผมไม่คิดได้ตั้งแต่แรกนะว่าการมีลูกมันดีขนาดไหน มาคิดได้ก็จนตัวเองจะแก่แล้ว ผมอยากมีลูกสาวอีกสักคนนึงหรือจะเป็นลูกชายก็ได้ หรือจะเป็นแฝดก็ดี ผมได้หมดอะครับตอนนี้ ขอแค่มีผมอยากอุ้มเด็กตัวเล็กๆ เพราะตอนน้องไทเกอร์ผมก็ไม่มีโอกาสได้เจอหรือได้เห็นเลยมารู้อีกทีก็โตแล้ว ผมอยากดูแลตอนที่เดียร์เธอกำลังท้อง ผมรู้ว่ามันทดแทนกันไม่ได้ แต่ผมก็อยากจะทำให้เธอได้รู้ว่าผมใส่ใจเธอมากแค่ไหน ผมพร้อมจะดูแลเธอมากแค่ไหน ผมจะไม่ทำให้เธอต้องรู้สึกว่าตัวเองโดดเดี่ยวอีกแล้ว ผมจะคอยอยู่ข้างๆ เธอ ไม่ทิ้งเธอไปไหนผมรู้ว่าการที่ผู้หญิงคนหนึ่งจะต้องอุ้มท้องจนกว่าจะคลอดและเลี้ยงลูกคนเดียวมันรู้สึกยังไง ผมยอมรับเลยว่าเธอเก่งมากที่ผ่านจุดนั้นมาได้เธอเก่งมากครับ ไม่แปลกเลยที่น้องไทเกอร์จะรักเธอมากขนาดนี้“คุณพ่อคร้าบ โดดมาเร็ว”“ครับผม” ผมตะโกนตอบลูกชายไป ตอนนี้ผมพาเดียร์กับลูกมาเที่ยวอยู่ที่ทะเล ก่อนที่โรงเรียนของแกจะเปิด
