Share

( 29 ) ไข้แตก

last update Last Updated: 2025-03-26 22:26:33

เช้าวันต่อมา

ชายหนุ่มขยับตัวเล็กน้อยแต่พอร่างกายของเขาสัมผัสกับคนข้างๆ เขาก็รีบดีดตัวลุกขึ้นทันทีเพราะรู้สึกถึงความร้อนระอุในร่างกายของเธอ ซึ่งนั่นมันหมายความว่าเธอกำลังเป็นไข้ตัวร้อนมาก

“เดียร์ เดียร์ นี่เดียร์!” เขาเขย่าเธอเบาๆ เพื่อที่จะให้เธอนั้นได้สติขึ้นมา แต่ไร้การตอบรับใดๆ จากเธอ “เวรละ!”

คิงส์รีบคว้าผ้าขนหนูมาพันท่อนล่างของตัวเอง ก่อนจะรีบไปหยิบกะละมังน้ำกับยาลดไข้มาให้เธอ

“อื้ออ หนาว หนาว” ร่างบางร้องครางเสียงแหบแห้ง เมื่อผ้าเช็ดตัวถูลากไปตามร่างกายของเธอ ซึ่งตอนนี้ตัวของเธอก็ยังไม่ได้ใส่เสื้อผ้า คิงส์เลยเช็ดตัวให้กับเธอได้ทุกซอกทุกมุม

“เธอนี่มันอ่อนแอจริงๆ เลยนะ โดนเอาแค่นี้ก็ถึงกับไข้แตกเลยเหรอ” ร่างหนาบ่นพึมพำขณะที่กำลังเช็ดตัวให้กับคนตรงหน้า นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอมีอะไรกับเขาแล้วเป็นไข้หนักอย่างนี้ แต่เขาไม่เคยรู้เลยต่างหาก ถึงแม้ร่างกายภายนอกของเธอจะดูแข็งแรงเหมือนจะไม่เจ็บป่วยอะไรง่ายๆ แต่การเจอศึกหนักแบบนี้ต่อให้ร่างกายแข็งแรงมากแค่ไหนก็ต้องมีเจ็บปวดเป็นธรรมดา

“อื้มม พอแล้วพอ ฉันหนาว”

“ลุกขึ้นมากินยาก่อนมา จะได้หายไข้”

“ไม่กิน ฉันไม่กิน” หญิงสาวปฏิเสธ ก่อนจะพลิกตัวหั
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • นางบำเรอ SM20+   ( 30 ) วัดไข้ด้วยปาก

    เดียร์ Talk ฉันรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาอีกทีไม่รู้กี่โมงแล้ว แต่ร่างกายของฉันมันก็ดีขึ้นเยอะเลยนะไม่รู้สึกปวดหัวแล้ว นึกว่าจะเป็นไข้จนต้องไปโรงพยาบาลเหมือนครั้งก่อนอีก ไอ้คิงส์บ้าก็รุนแรงอะไรนักหนาก็ไม่รู้ ฉันไม่ใช่ท่อนไม้นะที่จะไม่รู้สึกอะไรเลยเวลาถูกกระแทกแบบนี้แต่ลืมไปตอนนั้นฉันก็ยั่วยวนเขาเองนี่นา ช่างเหอะขี้เกียจสนใจ“ทำอะไรอะ?” ฉันเดินโซซัดโซเซออกไปข้างนอก เห็นนายคิงส์นั่งอยู่หน้าจอโน๊ตบุ๊คของฉัน“ฉันดูงานที่เลขาส่งเมลมาให้เธอน่ะ” เขาตอบ“อ๋อ แล้วเป็นยังไงล่ะ นายเรียนด้านนี้มาด้วยเหรอถึงรู้” เท่าที่ดูนายนี่น่าจะเรียนด้านบริหารจบมาจากเมืองนอก เพราะฉันไม่เคยเห็นหน้าตาเลยตามมหาวิทยาลัยในไทย อีกอย่างเขาก็ไม่ได้อยู่ในเมืองไทยด้วย มีเงินแบบนี้ก็คงจะไปเรียนอยู่ที่เมืองนอกแหละ“เปล่า แต่ฉันก็พอที่จะมีความรู้ด้านนี้อยู่บ้าง บัญชีการเงินเธอมันแปลกๆ นะ”“แปลกยังไง?” ฉันเดินเข้าไปหาเขาแล้วมองหน้าจอโน๊ตบุ๊คที่คิงส์เปิดไว้ เท่าที่ดูมันก็ไม่เห็นมีอะไรน่าแปลกเลยนี่นา“เธอไม่เคยสังเกตเลยเหรอว่าการเงินมันไม่เคยตรงกันเลยซักเดือน หรือว่าเธอแค่ตรวจยอดสรุปแล้วเซ็นแค่นั้น”“อื้อ…ก็ฝ่ายบัญชีจัดการมาให้ฉัน

    Last Updated : 2025-03-26
  • นางบำเรอ SM20+   ( 31 ) เธอเจอดีแน่!

    บริษัทเดียร์ดีไซน์เนอร์ “สวัสดีค่ะคุณเดียร์ วันนี้มาทำงานเช้านะคะเนี่ย”“แหะๆ ค่ะป้า” ฉันยิ้มตอบรับป้าแม่บ้าน วันนี้ฉันมาทำงานเช้ากว่าปกติเพราะต้องเข้าไปเอาเอกสารในห้องเก็บของด้วย นายคิงส์ย้ำนักย้ำหนาว่าอย่าให้ใครรู้เด็ดขาด และกำชับฉันอย่างดีว่าให้ฉันเอาเอกสารมาให้ได้นี่ฉันเหมือนไม่ใช่เจ้าของบริษัทแล้วอ่ะ เหมือนเป็นโจรผู้ร้ายเข้ามาลักขโมยของในบริษัทและฉันก็ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงต้องลึกลับขนาดนั้น ทั้งๆ ที่ฉันก็เป็นเจ้าของบริษัทมีสิทธิ์ไปได้ทุกซอกทุกมุมของบริษัทนี้ กับอีแค่ห้องเก็บของเก็บเอกสารเก่าแค่นี้เองฉันรีบเอาของไปเก็บในห้องทำงานของตัวเอง จากนั้นก็รีบไปเอาเอกสารทั้งหมดของปีที่แล้วและปีนี้ไปเก็บไว้ในรถ ก่อนจะเข้าไปทำงานตามปกติอย่างเคย จนพนักงานก็เริ่มทยอยกันมาทำงานเรื่อยๆ“อ้าวคุณเดียร์ ทำไมวันนี้ถึงมาเช้าจังเลยคะ”“พอดีว่าฉันรีบมาเคลียร์เอกสารน่ะ เมื่อวานไม่ได้ทำเลย” ฉันหันไปตอบเลขาพร้อมกับยิ้มให้จางๆ“ขยันจังเลยค่ะ รับกาแฟมั้ยคะ เดี๋ยวดิฉันไปจัดการมาให้”“ไม่เป็นไรจ้ะ พอดีว่ามีร้านกาแฟเปิดใหม่อยู่ตรงนี้พอดีเลย ฉันว่าจะลองไปชิมดูถ้าอร่อยก็จะได้ยึดเป็นร้านประจำเลย” ฉันรู้สึกเข็ดข

    Last Updated : 2025-03-26
  • นางบำเรอ SM20+   ( 32 ) ให้มันจับทำไม!?

    คอนโดxxติ๊ด~ร่างบางแตะคีย์การ์ดเข้าไปในห้องตามปกติ ก่อนจะก้าวขาเดินเข้าไปด้วยความอ่อนเพลีย“นายคิงส์ เอกสารยังอยู่ที่รถนะฉันไม่ได้ยกขึ้นมาด้วย วันนี้ฉันเหนื่อยนะอย่าเพิ่งมากวน” เธอหลับหูหลับตาพูดโดยที่ไม่ได้สนใจอะไรเลย ด้วยความที่กลัวว่าชายหนุ่มจะมายุ่งวุ่นวายกับเธอในเวลานี้ เธอรู้สึกเหมือนว่าอาการไข้มันจะกลับมาอีกแล้ว“ตัวร้อนอีกแล้วเหรอ” ร่างบางเซถลาเกือบล้ม ยังดีที่ชายหนุ่มเข้ามาคว้าตัวเธอเอาไว้ได้ทัน“อือ…ฉันรู้สึกปวดหัวตั้งแต่บ่ายแล้วอ่ะ” เธอพูดอึมอำ รู้ตัวว่าป่วยแต่เธอก็ไม่ได้กลับมาตั้งแต่ตอนนั้น เพราะต้องรีบเคลียร์งานที่ค้างเอาไว้อยู่ให้หมด เพื่อที่เลขาจะได้เอาไปจัดการต่อ“แล้วกินยาหรือยัง?”“ยังอะ ฉันไม่ได้พกยาไปเลย”“บอกแล้วไม่ใช่เหรอว่าให้เอายาติดไปด้วย เห็นไหมไข้กลับมาอีกแล้ว”“ก็คนมันลืมนี่นา นายเองไม่ใช่เหรอที่เร่งให้ฉันรีบไปเอาเอกสารที่บริษัท ต้องโทษนายนั่นแหละที่ทำให้ฉันมีไข้กลับมาอีก”“เข้ามานั่งก่อนมา เดี๋ยวฉันจะไปเอายามาให้กิน”“อือ…” เธอเดินไปนั่งบนโซฟาตามที่เขาบอก ก่อนจะฟุบลงอย่างหมดแรง“อย่าเพิ่งนอน ลุกมากินยาก่อนเดี๋ยวจะเป็นหนักไปมากกว่านี้”“อืม…” เดียร์หยัดกา

    Last Updated : 2025-03-26
  • นางบำเรอ SM20+   ( 33 ) เมาแล้วโดนปล้ำนะ

    หลายวันต่อมา คอนโด…“ยอดสรุปของเธอมันสูงดิ่ง แถมไม่สมเหตุสมผลเลยกับรายได้ที่เข้าในบริษัท”“…” ร่างบางนั่งฟังนิ่งๆ ยิ่งขุดก็ยิ่งเจอเรื่องน่าสงสัย เหมือนกับว่าบริษัทของเธอกำลังมีการฟอกเงินยักยอกทรัพย์ในบริษัทของเธอ“เธอรู้บ้างหรือเปล่าว่าบริษัทของเธอมีการโอนเงินไปบัญชีอื่นอีกไหม ที่ยอดโอนมันสูง หรือมีบัญชีที่น่าสงสัย”“ฉันไม่แน่ใจเลย เรื่องนี้ฝ่ายบัญชีเป็นคนจัดการเอง ฉันมีหน้าที่แค่ตรวจยอดสรุปแล้วเซ็นแค่นั้น” เธอบอกไป เธอพลาด…พลาดอย่างหนักเลยที่ไว้ใจคนใกล้ตัวได้มากขนาดนี้เดียร์เชื่อใจคนอื่นมากเกินไป จนต้องมาเจ็บแบบนี้“แล้วบริษัทของเธอมีลูกค้าเก่าเข้ามาใช้บริการซ้ำอีกหรือเปล่า”“ไม่นะ ส่วนใหญ่จะเป็นลูกค้ารายใหม่ที่เข้ามา”“สาเหตุนี้หรือเปล่าที่ทำให้ลูกค้าเก่าๆ ของเธอไม่ยอมมาใช้บริการอีก”“ไม่รู้สิ ฉัแค่คิดว่างานแบบนี้มันไม่ได้จะมีบ่อยๆ ส่วนใหญ่จะเป็นการออกแบบภายในตัวบ้าน ห้องนั่งเล่นแบบนี้ ฉันว่าเค้าคงไม่ทำกันบ่อยขนาดนั้นหรอกมั้ง”“ฉันรู้ว่าไม่มีใครมาใช้บริการบ่อยขนาดนั้นหรอก ว่าแต่เธอยังมีเบอร์โทรลูกค้าที่เคยมาใช้บริการบริษัทของเธอหรือเปล่า?”“มีอยู่นะ แต่ต้องไปค้นรายชื่อบัญชีลูกค้าเ

    Last Updated : 2025-03-26
  • นางบำเรอ SM20+   ( 34 ) ออนท็อป NC20+

    ตกดึก“พอแล้ว เลิกกินได้แล้ว” คิงส์เดินมาคว้าแก้วเหล้าออกไปจากมือของเดียร์ เมื่อเห็นว่าเธอดื่มหนักจนเกินไป“อย่ามายุ่ง จะไปไหนก็ไปเลย” เธอหันไปตวาดใส่หน้าชายหนุ่ม ด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ทำให้เธอทำอะไรลงไปโดยที่ไม่รู้ตัวเลย“เธอดื่มหนักมากเกินไปแล้วนะ ดื่มธรรมดาจะไม่ว่าเลย นี่เล่นนั่งกินเพียวๆ คอแข็งนักรึไง!”“ไม่แข็ง แต่อยากกินมีปัญหาอะไรมั้ย”“อยู่รู้หรอกว่าเครียด แต่ดื่มเยอะไปมันก็ไม่ดีต่อสุขภาพหรอกนะ” เขาอธิบาย“ช่างเหอะ อยากเป็นอะไรก็เรื่องของมันเถอะ ขนาดตัวฉันเองยังไม่ห่วงเลยแล้วนายเป็นใครจะมาห่วงตัวฉันทำไม”“ก็ห่วง…”“หยุด! เลิกพูดได้แล้ว รำคาญหูจริงๆ พูดอยู่ได้เป็นแมงหวี่ตอมหูเลย” เธอบ่นพึมพำก่อนที่มือจะควานหาแก้วเหล้าที่ถูกแย่งไป“นี่เธอว่าฉันเป็นแมงหวี่เหรอ?”“เออ! พูดอยู่นั่นแหละ หมดขวดเดี๋ยวก็เลิกกินเองนั่นแหละไม่ต้องเป็นห่วง หรือถ้าจะห่วงกลัวว่าจะไม่ได้กินก็สั่งขึ้นมาใหม่แค่นั้น”“ไม่ต้องกินละ” ชายหนุ่มคว้าขวดเหล้าตรงหน้าของหญิงสาวไปซ่อนไว้ด้านใน“เอ้ยไอ้บ้าคิงส์ เอาไปไหนเอาเหล้ามาคืนฉันเดี๋ยวนี้เลยนะไอ้บ้า” เธอตะโกนด่าโหวกเหวกโวยวาย นี่ถ้าในห้องของเธอไม่เก็บเสียงข้างห้องคงไ

    Last Updated : 2025-03-26
  • นางบำเรอ SM20+   ( 35 ) ใจเต้นแรง

    วันต่อมาที่บริษัทเดียร์ดีไซน์เนอร์“พักนี้คุณเดียร์เงียบๆ ไปนะคะ” เลขาสาวเอ่ยทักทายเมื่อเห็นผู้เป็นเจ้านายเดินถือกระเป๋าเข้ามา“อื้อ ขอโทษด้วยนะที่ต้องให้คอยดูแลบริษัทแทน ฉันไม่ค่อยสบายน่ะ ลำบากคุณแย่เลย”“ไม่เป็นอะไรเลยค่ะคุณเดียร์ อันที่จริงคุณเดียร์น่าจะพักผ่อนให้หายดีก่อนก็ได้นะคะค่อยมาทำงาน ช่วงนี้คุณเดียร์ดูซูบไปเยอะเลยนะคะ”“อยู่แต่ในห้องฉันก็เบื่อเป็นเหมือนกันนะ อีกอย่างคุณก็รู้ว่าฉันทิ้งงานไปไหนไม่ได้นานหรอก สุดท้ายฉันก็ต้องกลับมานั่งทำงานอยู่ดี”“อยากทานอะไรเป็นพิเศษไหมคะ เดี๋ยวดิฉันจะสั่งจากข้างนอกมาให้”“ไม่ล่ะ ช่วงนี้ฉันไม่ค่อยหิวอะไรเท่าไหร่น่ะ รู้สึกกินอะไรไม่ค่อยลง ขอบใจมากนะที่เป็นห่วง” นี่มันไม่ใช่การแสดง ทุกอย่างที่เธอกำลังเป็นอยู่มันเกิดขึ้นจริงๆ หลังจากที่ได้รู้ว่าบริษัทของเธอมีการฟอกเงินยักยอกทรัพย์“ถ้าไม่มีอะไรแล้วฉันขอตัวไปทำงานก่อนนะคะ คุณเดียร์อยากได้อะไรก็โทรเรียกได้ตลอดเลยนะคะ”“ค่ะ”ร่างบางสาวเท้ายาวๆ เดินเข้าห้องทำงานไปก่อนจะทิ้งตัวนั่งลงบนเก้าอี้ของตัวเองด้วยความรู้สึกที่เบื่อหน่ายกับสิ่งรอบข้าง“เอาไงต่อดีล่ะ” เธอได้แต่นั่งคิดในใจ เธอไม่เคยคิดเลยว่าจะเ

    Last Updated : 2025-03-26
  • นางบำเรอ SM20+   ( 36 ) เริ่มสงสัย

    เดียร์ Talk “คุณเลขาเข้ามาหาฉันในห้องทำงานหน่อยสิ”( ได้เลยค่ะคุณเดียร์ รอสักครู่นะคะ )ที่จริงฉันไม่อยากจะสงสัยเลขาเป็นคนแรกเลย แต่เธอเป็นคนที่อยู่ใกล้ชิดและสนิทสนมกับฉันมากที่สุดในนี้แกร้ก~“คุณเดียร์มีอะไรหรือเปล่าคะถึงเรียกดิฉันเข้ามาพบ”“นั่งลงก่อนสิ”“ค่ะ”“ฉันแค่มีเรื่องอยากจะมาปรึกษาเธอน่ะ เห็นว่าเธอรู้จักกับฉันเป็นอย่างดีในบริษัทนี้”“ได้เลยค่ะคุณเดียร์”“เธอว่าการที่คนเราสนิทกันมากๆ และเราก็มองว่าคนนั้นเป็นเพื่อนเป็นพี่น้อง ไว้ใจมากให้ใจไปทุกอย่าง จะหักหลังเราได้ลงคอไหม”“เอ่อ…คุณเดียร์ต้องการจะสื่ออะไรหรือเปล่าคะ”“พอดีว่าฉันมีปัญหานิดหน่อยน่ะ เลยอยากจะมาถามเธอว่าถ้ามันเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นเธอจะทำยังไง จะตัดขาดไปเลยหรือว่าปล่อยเลยตามเลย”“ไม่ว่าจะเพื่อนหรือใครที่สนิทมากแค่ไหน สำหรับดิฉันนะคะถ้ามีการหักหลังหรือไม่ประสงค์ดีกับดิฉันไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตาม ดิฉันก็คงจะไม่คบต่อไป ดิฉันคิดว่าเราคบกันจะต้องซื่อสัตย์ต่อกันทั้งต่อหน้าและลับหลัง”“นั่นสินะ ทำไมฉันถึงไม่คิดได้ตั้งแต่แรกนะ แต่ฉันก็ผิดเองด้วยแหละที่ให้ใจไปตั้งแต่แรกเจอเลย ไม่คิดว่าจะทำกันได้ลงคอ”“เอ่อ ถ้าเรื่องนั้นมันท

    Last Updated : 2025-03-26
  • นางบำเรอ SM20+   ( 37 ) พลาด

    วันหยุดฉันออกมาจากคอนโดมุ่งหน้าไปยังร้านอาหารที่นัดกับเจมส์เอาไว้ ฉันไม่ได้บอกเรื่องนี้กับคิงส์แต่ก็ไม่ได้ปล่อยละเลยจนไม่ระวังตัวเอง นาฬิกาที่คิงส์ได้ให้ฉันเอาไว้ก็ยังอยู่ที่ข้อมือของฉันเหมือนเดิมไม่ได้หายไปไหน จะถอดก็แค่ตอนอาบน้ำกับตอนนอนแค่นั้น นอกนั้นก็ใส่ติดตัวอยู่ตลอดเวลาร้านอาหาร“หวัดดีเจมส์ นึกยังไงพาฉันมากินอาหารร้านหรูแบบนี้เนี่ย ความจริงฉันไม่ได้ยึดติดกับของหรูอะไรเลยนะ” ภายนอกอาจจะเห็นว่าฉันแต่งตัวหรูหราเหมือนพวกลูกผู้ดีเซเล็บต่างๆ นานา แต่ความจริงเสื้อผ้าที่ฉันใส่อยู่มันก็ไม่ได้แพงถึงขั้นขนาดฉันต้องเจียดเงินเดือนครึ่งนึงมาซื้อ“ไม่เป็นอะไรหรอกครับ ขอแค่ผมได้เลี้ยงคุณเดียร์สักครั้ง เพราะเราสองคนอาจจะไม่ได้เจอกันอีก”“อย่าพูดแบบนั้นสิ ชอบพูดแปลกๆ เรื่อยเลยนะ” เจมส์ชอบพูดทำให้ฉันรู้สึกใจคอไม่ค่อยดี ฉันเองก็ไม่ได้อยากจะคิดแบบนั้นหรอกนะ แต่การพูดแบบนี้เหมือนกับคนที่กำลังลาไปตายมากกว่า“ผมขอโทษครับ เราสั่งอาหารกันดีกว่านะครับ”“โอเค..” ฉันหยิบเมนูขึ้นมาดูแล้วเลือกสั่งอาหารที่ตัวเองจะกินมาสองสามอย่าง “ส่วนเครื่องดื่มขอเป็นน้ำพั้นช์ปั่นผสมโซดาค่ะ”“ส่วนผมขอเป็นไวน์ขวดนึงครับ”“

    Last Updated : 2025-03-26

Latest chapter

  • นางบำเรอ SM20+   ตอนพิเศษ ( คุณพ่อมาเฟีย )

    3 ปีต่อมา“คุณลุงขา…” เสียงเด็กน้อยดังมาแต่ไกลทันทีที่ลงมาจากรถ ก่อนที่ร่างอ้วนกลมจะวิ่งเข้าใส่ลุงครามจนเกือบหงายหลังไป “คิดถึงคุณลุงจังเลยค่ะ”“เหรอครับ ลุงก็คิดถึงเด็กอ้วนของลุงเหมือนกันครับ” มือหนาบีบแก้มยุ้ยเบาๆ อย่างมันเขี้ยว“น้องดารินครับ เข้าบ้านไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะครับ เล่นมาทั้งวันมีแต่เหงื่อทั้งนั้นเลย” คิงส์พูดขึ้นจากทางด้านหลังลูกสาว“ค่ะคุณพ่อ”แกตอบรับคำพูดของผู้เป็นพ่อแต่โดยดี ก่อนจะวิ่งดุ๊กดิ๊กเข้าไปด้านใน“แล้วมึงล่ะ มีอะไรหรือเปล่าถึงได้แวะมา” ถึงแม้จะเป็นครอบครัวที่สนิทและรู้จักมักคุ้นกันเป็นอย่างดี แต่ก็ไม่ได้ไปมาหาสู่กันบ่อยนัก เพราะทุกคนต่างมีหน้าที่เป็นของตัวเอง จะมาเจอกันสักครั้งก็ต่อเมื่อมีงานหรือปาร์ตี้เล็กๆ ระหว่างครอบครัว“กูเพิ่งกลับมาจากออสเตรเลียน่ะ ก็เลยซื้อของมาฝากหลานสาวกับหลานชาย ไม่ได้แวะเอามาให้สักทีวันนี้ผ่านมาพอดีก็เลยแวะเอามาให้” ครามบอก“อ๋อ ขอบใจมากนะ”“อือ..กูกลับละ”“อืม…ขับรถกลับดีๆ นะมึง อย่าไปไถลเล่นกับฟุตบาทล่ะ”“เออ!”เป็นคำพูดที่ห่วงใยแต่ก็ยังไม่วายสอดแทรกเรื่องกวนบาทาใส่กัน ไม่รู้เลยว่าใครจอมยั่วใครจอมโมโหกันแน่ เพราะทั้งสอง

  • นางบำเรอ SM20+   ตอนพิเศษ ( คุณพ่อมาเฟีย )

    บ้านพักริมทะเล“อ่า…สดชื่นจัง…” คิงส์กางแขนออกกว้างแอ่นอกรับลมบริสุทธิ์จากผืนทะเล แต่จู่ๆ ก็มีมือปริศนามาผลักเขาออกไป“ยืนกีดขวางฉิบหายมึงเนี่ย!” ครามพูดด้วยน้ำเสียงที่ดูหงุดหงิด แต่ดูเหมือนจะแกล้งคนข้างๆ มากกว่า“ก็ทางเดินมีตั้งมากมายมึงไม่เดิน มาเดินเอาตรงที่กูยืนอยู่เนี่ยนะ!?” คิงส์หันไปต่อว่า ตรงที่เขายืนเป็นหน้าบ้านก็จริงแต่บ้านก็กว้างพอที่จะไปเดินทางอื่นได้“นี่มันบ้านกู กูจะเดินไปตรงไหนก็ได้ไม่ผิด” ครามทำหน้าเฉยชาใส่คิงส์ ราวกับว่าไม่รู้สึกอะไรกับการกระทำของตัวเองเลย“มันไม่ผิดหรอก มันอยู่ที่มารยาทต่างหากไอ้เวร! กูรู้ว่าบ้านหลังนี้เป็นของมึง แต่กูมายืนอยู่ตรงนี้ก่อนมึง” คิงส์หันไปเท้าเอวด่าอยู่ด้วยกันสองคนไม่ได้เลยจริงๆ สองคนนี้ มีอันเป็นต้องหาเรื่องทะเลาะกันอยู่ตลอด ส่วนมากก็จะเป็นเรื่องบ้าๆ บอๆ ที่ด่ากัน“แล้วไง? กูไม่ได้สนใจเรื่องนี้สักหน่อย”“มึงนี่มันกวนตีนไม่เปลี่ยนเลยนะ ถ้าเป็นเมื่อก่อนกูกับมึงก็คงจะวางมวยกันไปแล้ว”“มาดิ ตอนนี้ยังวางได้นะ”“เดี๋ยวกูจะฟ้องเมียมึง” คิงส์พูดขู่“ฟ้องเรื่องอะไร๊ กูไม่ได้มีเรื่องปิดบังอย่างเช่นเรื่องแต่งรถเหมือนมึงสักหน่อย”“ให้กูพูดจริงๆ เ

  • นางบำเรอ SM20+   ตอนพิเศษ ( คุณพ่อมาเฟีย )

    “กูขออุ้มหลานหน่อย” ครามยื้อแขนที่รอรับเด็กสาวตัวน้อย แต่กลับถูกคิงส์พาเดินหนีออกไป “ไอ้คิงส์! กูบอกขออุ้มหลานหน่อย”“กูไม่ให้อุ้ม” คิงส์หันมาตอบกลับเสียงแข็งกร้าว“แต่นี่หลานกู”“หลานมึง แต่ลูกกู”ทั้งสองยืนเถียงกันอย่างเอาเป็นเอาตาย เพราะไม่มีใครยอมใครเลย อีกคนก็อยากอุ้มหลาน อีกคนก็หวงลูกราวกับจงอางหวงไข่ ไม่ยอมให้ใครได้แตะต้องลูกสาวเลยโดยเฉพาะคราม“เฮ้ย! มึงจะหวงทำไมวะ กูแค่ขออุ้มหลานหน่อยแค่นี้เอง ไม่ได้พาไปไหนสักหน่อย” ครามพูดแย้งออกไป“กูไม่ให้อุ้ม เดี๋ยวมึงเอาลูกกูไป” คิงส์หวงลูกสาวมาก เพราะแกทั้งน่ารักขี้อ้อน ตัวอ้วนกลมแถมแก้มซาลาเปาหน้าหยิกเล่น ใครเห็นก็ต้องเป็นหลง โดยเฉพาะครามที่ชอบเด็กผู้หญิงตัวอ้วนๆ กลมๆ มาก“กูขออุ้มนิดเดียว มึงก็ยืนโด่อยู่ตรงนี้ กูจะเอาลูกมึงไปไหนได้”“มึงอยากได้ลูกผู้หญิงอีก ทำไมมึงถึงไม่ทำเอาเองล่ะ เหอะ! หรือว่าหมดน้ำยาแล้ว?” คิงส์หัวเราะเย้ยหยันคนตรงหน้า“น้ำยากูยังไม่หมดหรอก แต่เมียกูไม่ยอมมีลูกให้อีกนี่หว่า บอกว่ามีแค่สองคนก็พอแล้ว” ครามถอนหายใจเฮือกใหญ่“มึงมันไม่มีน้ำยาเองนี่หว่า”“แล้วมึงล่ะ ทำไมไม่มีอีก”“กูทำหมันแล้วจะมีได้ไงวะ คนอย่างกูอะมันน้

  • นางบำเรอ SM20+   ( 90 ) The end

    6 เดือนต่อมาบ้านแสนอบอุ่น“แอ้ แอ้” เสียงของน้องดารินดังอ้าวออกมาถึงข้างนอก ฉันชะโงกหน้าเข้าไปมองก็เห็นว่าแกกำลังนั่งเล่นอยู่กับพี่ชายอยู่ ส่วนคิงส์ก็คอยนั่งดูแลอยู่ข้างๆ ตอนนี้พากันหลงเด็กน้อยคนนี้ทั้งพี่ชายทั้งพ่อเลย“ดูท่าคุณหนูไทเกอร์กับคุณคิงส์จะพากันหลงคุณหนูดารินจนโงหัวไม่ขึ้นแล้วนะคะเนี่ย” ป้าอิ่มพูดขึ้น“ใช่ค่ะป้าอิ่ม” สิ่งที่ฉันกลัวที่สุดคือกลัวว่าพี่น้องจะไม่รักกัน กลัวว่าจะมีคนมาพูดทำพี่น้องทะเลาะกัน แต่ตอนนี้ฉันไม่ต้องกลัวอะไรอีกแล้วน้องไทเกอร์มีวุฒิภาวะของความเป็นพี่มาก คอยดูแลน้องอยู่ตลอด ทุกวันหลังเลิกเรียนก็จะมาเล่นอยู่กับน้อง อายุห่างกันมากไม่ใช่ปัญหาเลย ดีซะอีกที่จะมีพี่ชายคนโตคอยดูแลน้องสาวคนเล็กคนนี้น้องไทเกอร์แกเข้าใจดีว่าทำไมฉันถึงต้องดูแลเอาใจใส่น้องมากเป็นพิเศษ แต่ฉันก็ไม่เคยละเลยแกเลยสักครั้ง ฉันทำให้แกได้เห็นว่าต่อให้จะมีน้องอีกซักกี่คนความรักที่ฉันมีให้แกก็ยังเหมือนเดิม“แล้วคุณเดียร์ ไม่คิดจะมีคุณหนูอีกซักคนเหรอคะ”“ไม่ล่ะค่ะป้า เดียร์ผ่าคลอดน่ะค่ะคุณหมอบอกว่าถ้าท้องอีกอาจจะเสี่ยงแท้งต้องยุติการตั้งครรภ์ค่ะ เดียร์แพ้ยามากค่ะ โดยเฉพาะยาชากับยาสลบ”“ตายจร

  • นางบำเรอ SM20+   ( 89 ) คลอดลูกสาว

    โรงพยาบาล“ทำไมต้องวางยาสลบเธอด้วยล่ะครับหมอ ปกติแค่ผ่าคลอดให้แค่ยาชาก็ได้นี่นา” คนตัวสูงเอ่ยถามคุณหมอขณะที่กำลังวุ่นวายกันอยู่ภายในห้อง“คนไข้แจ้งมาล่วงหน้าแล้วนะครับว่าแพ้ยาชา และการวางยาสลบแบบนี้มันจะปลอดภัยดีกว่านะครับ ถ้าคนไข้มีอาการแทรกซ้อนขณะที่กำลังผ่าคลอด อาจจะทำให้เป็นอันตรายทั้งแม่และเด็กได้ครับ”“เธอกับลูกจะปลอดภัยใช่ไหมครับหมอ มีกับลูกของผมจะปลอดภัยใช่ไหมครับ” ชายหนุ่มเอ่ยถามเสียงสั่นคลอน กลัวว่าลูกและภรรยาจะเป็นอะไรไป ถึงจะรู้มาบ้างว่าเธอแพ้ยา แต่ก็ไม่คิดว่าเธอจะแพ้หนักขนาดนี้ และคำพูดของเดียร์พี่เคยพูดเอาไว้ก็ลอยเข้ามาในหัวของเขาทันที ( ตอนที่ฉันผ่าคลอดน้องไทเกอร์ ฉันแพ้ยาชาหนักมากจนหัวใจของฉันหยุดเต้นไปหลายครั้ง แต่ฉันก็กลับมาได้ในที่สุด )“ครับผม หมอรับรองครับว่าภรรยาและลูกของคุณจะต้องปลอดภัย”“…” ถึงคุณหมอจะยืนยันและรับรองแบบนั้น ก็ไม่ได้ทำให้เขาสบายใจอยู่ดีคิงส์ยืนรออยู่หน้าห้องผ่าตัดอย่างใจจดใจจ่อ รอคุณหมอออกมาบอกข่าวดีกับเขาเวลาต่อมาแกร่ก~ประตูสีขาวบานใหญ่ถูกเปิดออกตามด้วยร่างสูงที่ใส่ชุดกาวน์ปิดหน้าปิดตาเดินออกมาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าของคิงส์“เมียกับลูกของผมเป็น

  • นางบำเรอ SM20+   ( 88 ) สองเรา

    หลายวันต่อมา“อืม…”“เป็นยังไงบ้าง สบายดีไหมแบบนี้” คิงส์เอ่ยถามภรรยาด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน พลางไล่บีบนวดตามขาให้เธอบรรเทาอาการปวด“ดีขึ้นเยอะเลยล่ะ เฮ้อ..”“เมื่อไหร่จะคลอดครับลูกสาวพ่อหืม…พ่อตั้งหน้าตั้งตารอแล้วนะ รีบๆ ออกมานะครับ” ว่าแล้วก็พลางลูบที่ท้องใหญ่ไปมา“โอ๊ะ!?” เดียร์ร้องอุทานเพราะตกใจที่ลูกในท้องถีบอย่างแรงเมื่อคิงส์พูดจบ ราวกับว่ารับรู้ได้และอยากออกมาเต็มทนแล้ว เพียงแต่ยังไม่ครบกำหนดที่จะออกมาเท่านั้น“เป็นไร! จะคลอดเหรอ?” คิงส์เอ่ยถามด้วยความตกใจ เมื่อได้ยินเสียงร้องของภรรยา“เปล่า ลูกดิ้นอะ ดิ้นแรงเลย” เดียร์บอก“เหรอ ขอจับหน่อยนะ” คิงส์เลื่อนมือไปสัมผัสกับหน้าท้องของเธออีกครั้ง เพราะอยากจะรับรู้ถึงความเคลื่อนไหวภายในนั้น “ดิ้นจริงด้วย ดูสิถีบมือฉันใหญ่เลยอะ”เขาเอ่ยขึ้นด้วยความดีใจเมื่อสัมผัสได้ถึงสิ่งมีชีวิตในท้องใหญ่ของเธอ ดวงตาคมแดงก่ำราวกับคนกำลังจะร้องไห้ มือหนาก็ยังเลื่อนสัมผัสไปมาอยู่แบบนั้น“สงสัยแกจะได้ยินสิ่งที่คุณพูดนะ ดิ้นใหญ่เลย”“เหรอ…รีบๆ ออกมานะครับ พ่ออยากอุ้มอยากหอมแก้มหนูจะแย่แล้ว”ก๊อก ๆ ๆ ๆ“คุณพ่อคุณแม่ครับ นอนหรือยังครับ” เสียงเล็กๆ ด้านนอกตะโก

  • นางบำเรอ SM20+   ( 87 ) สุขสันต์วันเกิดคุณแม่เดียร์

    หกเดือนต่อมาเดียร์ Talkตอนนี้ท้องของฉันมันใหญ่ขึ้นมากเลยแหละ ไม่ได้ลูกแฝดหรอกแต่ได้ลูกผู้หญิงสมใจอยากคุณพ่อเขาเลย พี่ชายก็อยากได้น้องผู้หญิงเหมือนกัน เห็นบอกว่าอยากเป็นพี่ชายคนโตอยากคอยดูแลน้องสาว แต่อายุห่างกันพอสมควรเลยล่ะ กว่าคนในท้องจะคลอดน้องไทเกอร์ก็ปาไปหกขวบแล้ว พี่ชายกับน้องสาวอายุห่างกันหกปีเลยทำไงได้ล่ะ ก็มันมีแต่เรื่องวุ่นวายนี่นา กว่าจะสงบลงได้ก็สาหัสเหมือนกันนะ“อื้ม…ปวดขาจัง” ฉันบ่นพึมพำพลางทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟา ก่อนจะเอนตัวในท่าที่สบายที่สุด ท้องของฉันมันใหญ่มากทำอะไรก็ลำบากไปหมด ใหญ่กว่าน้องไทเกอร์อีก แต่อาจจะเป็นเพราะน้องไทเกอร์เป็นท้องแรกก็เลยไม่ใหญ่เท่าไหร่“รับของว่างมั้ยคะคุณเดียร์ เดี๋ยวป้าให้เด็กจัดมาให้”“ขอบคุณค่ะป้า” ฉันไม่ได้แค่ท้องใหญ่อย่างเดียวนะ ยังหิวตลอดเวลาอีกด้วยกินเยอะมาก“สักครู่นะคะ”“ค่ะป้า”วันๆ ฉันทำได้แค่นั่งเล่นอยู่ภายในห้อง ออกไปเดินเล่นตามในสวนบ้างเป็นบางครั้ง คิงส์ไม่ยอมให้ฉันเดินออกไปไหนโดยที่ไม่มีเขาไปด้วย เพราะกลัวว่าฉันจะไปลื่นล้มเกิดอุบัติเหตุแล้วเป็นอันตรายแต่ความจริงฉันก็ไม่อยากเดินออกไปไหนหรอก เพราะมันลำบากไหนจะปวดขาอีก เดินก้าวไป

  • นางบำเรอ SM20+   ( 86 ) แพ้ท้องแทนเมีย

    อ้วกก อ้วกก อ้วกกนี่คือเสียงของคิงส์ที่กำลังมีอาการแพ้ท้องแทนเมียอย่างหนัก ชนิดที่ว่าไม่เป็นอันกินอันนอนกันเลยทีเดียว เขาอยากมีลูกอีกคนมากตอนนี้ก็สมใจอยากผู้เป็นพ่อแล้ว แต่ก็ต้องแลกมาด้วยการแพ้ท้องแทนเมียอย่างหนักหน่วง กินอะไรก็แทบจะไม่ได้ แค่ได้กลิ่นอาหารก็อ้วกพุ่งแล้ว กินได้แค่ของเปรี้ยวๆ เท่านั้นที่จะบรรเทาจากอาการพวกนี้“เป็นยังไงบ้างเนี่ยคุณ” เดียร์เข้ามาถามผู้เป็นสามีที่กำลังนั่งหมดแรงอยู่ข้างโถส้วมด้วยความเป็นห่วง ถ้าเทียบกับอาการแพ้ท้องของเธอตอนที่ท้องลูกคนแรกยังถือว่าเบามากกับลูกคนนี้“อืม…ไหวฉันไหว..” คิงส์ทำมือเป็นรูปโอเคส่งให้ภรรยาดู เพราะตอนนี้แทบจะไม่มีเรี่ยวแรงโต้ตอบกลับแล้ว “ไอ้สังกะสีมัน…เอามะม่วงขึ้นมาให้หรือยัง”“ใกล้แล้วๆ ออกมานั่งข้างนอกก่อนสิ”“อืม…”“ค่อยๆ นะ” เดียร์เข้าไปพยุงร่างใหญ่ให้ออกมานั่งข้างนอกหลังจากที่รู้ว่าตัวเองนั้นกำลังท้องเธอก็แข็งแรงดีทุกอย่างไม่มีความผิดปกติอะไร มีเพียงคิงส์เท่านั้นที่แพ้ท้องเป็นแทนเธอทุกอย่าง“ไอ้สังกะสีมันไปเอามะม่วงถึงไหน ทำไมไปนานจังเลย” คิงส์เริ่มบ่นและก็เริ่มมีอาการหัวเสีย เพราะลูกน้องไม่ได้ดั่งใจ“ใจเย็นก่อนสิ เดี๋ยววาป

  • นางบำเรอ SM20+   ( 85 ) เมื่อไหร่จะมีลูก

    หลายวันถัดมาคิงส์ Talkจะว่าผมเร่งมีลูกก็ได้นะครับ แต่ผมก็อายุปานนี้แล้วนี่นาความจริงน่าจะมีลูกอายุเป็นสิบขวบเหมือนกับไอ้ครามได้แล้ว นี่ลูกชายคนโตของผมอายุแค่ห้าขวบเองแต่อายุผมปาไปสามสิบกว่าแล้ว ทำไมผมไม่คิดได้ตั้งแต่แรกนะว่าการมีลูกมันดีขนาดไหน มาคิดได้ก็จนตัวเองจะแก่แล้ว ผมอยากมีลูกสาวอีกสักคนนึงหรือจะเป็นลูกชายก็ได้ หรือจะเป็นแฝดก็ดี ผมได้หมดอะครับตอนนี้ ขอแค่มีผมอยากอุ้มเด็กตัวเล็กๆ เพราะตอนน้องไทเกอร์ผมก็ไม่มีโอกาสได้เจอหรือได้เห็นเลยมารู้อีกทีก็โตแล้ว ผมอยากดูแลตอนที่เดียร์เธอกำลังท้อง ผมรู้ว่ามันทดแทนกันไม่ได้ แต่ผมก็อยากจะทำให้เธอได้รู้ว่าผมใส่ใจเธอมากแค่ไหน ผมพร้อมจะดูแลเธอมากแค่ไหน ผมจะไม่ทำให้เธอต้องรู้สึกว่าตัวเองโดดเดี่ยวอีกแล้ว ผมจะคอยอยู่ข้างๆ เธอ ไม่ทิ้งเธอไปไหนผมรู้ว่าการที่ผู้หญิงคนหนึ่งจะต้องอุ้มท้องจนกว่าจะคลอดและเลี้ยงลูกคนเดียวมันรู้สึกยังไง ผมยอมรับเลยว่าเธอเก่งมากที่ผ่านจุดนั้นมาได้เธอเก่งมากครับ ไม่แปลกเลยที่น้องไทเกอร์จะรักเธอมากขนาดนี้“คุณพ่อคร้าบ โดดมาเร็ว”“ครับผม” ผมตะโกนตอบลูกชายไป ตอนนี้ผมพาเดียร์กับลูกมาเที่ยวอยู่ที่ทะเล ก่อนที่โรงเรียนของแกจะเปิด

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status