LOGINShare
บทที่ 80
Last Updated:
2025-02-06 20:33:24
Related chapters
นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 81
หลังจากผ่านช่วงเวลาอันเร่าร้อนไป อลิสก็หมดเรี่ยวแรงเพราะถูกเขาชาร์จแบตผ่านร่างกายของเธอไปหมดเลย กว่าจะตื่นมาได้อีกทีก็เกือบถึงเวลาเข้างานแต่พอตื่นขึ้นมาก็ไม่เห็นทันน์อยู่ในห้องด้วยแล้ว เขาออกไปตั้งแต่ตอนไหนเนี่ยก๊อกๆ"คะ" ได้ยินเสียงเคาะประตูก็รู้แล้วว่าคงเป็นระย้า แต่จะบอกให้เปิดเข้ามาเลยก็ยังไม่ได้เพราะเธอยังไม่ได้ใส่อะไร อลิสเลยรีบเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวมาพันรอบร่างกายก่อนจะมาเปิดประตูห้องให้"ระย้าเข้าไปได้ใช่ไหม""เข้าได้ค่ะ อลิสขอโทษด้วยนะ""ไม่ต้องขอโทษหรอกก็นี่มันห้องของอลิสนี่"ถึงแม้เพื่อนบอกว่าไม่ต้องขอโทษแต่เธอก็รู้สึกผิดอยู่ดี เล่นพาผู้ชายเข้ามานอนในห้องจนเพื่อนไม่มีที่นอนหลังจากที่อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จทั้งสองก็ลงมาข้างล่าง ตอนเดินยังรู้สึกขัดขาอยู่เลยแต่ก็พยายามเดินให้ปกติที่สุดหลังจากทานข้าวเสร็จพวกเธอก็เข้ามาที่ทำงานอลิสเอากระเป๋าไปไว้ในห้องแล้วก็เดินไปดูห้องของเสี่ยนเรศวรว่าทันน์อยู่หน้าห้องไหม ..แต่ก็ไม่เห็นสงสัยว่าเสี่ยจะยังไม่เข้ามาที่ทำงาน"กลับมาแล้วเหรอ" ภาณุเห็นอลิสเดินผ่านทางนี้เลยทักถาม"มาแล้วค่ะ""แม่เป็นยังไงบ้าง""ท่านได้รับการผ่าตัดแล้วค่ะและตอนนี
Last Updated : 2025-02-06นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 82
ระย้ายังคงคิดเหมือนเดิมทำไมผู้ชายคนนี้ถึงไม่เป็นโสดรอเธอบ้าง จะมีผู้ชายคนไหนเอาใจผู้หญิงได้ถึงขนาดนี้ไหมเนี่ย"แอะๆ" ตอนที่มองเขากำลังหวานกันอยู่กลืนไม่ระวังจนสำลักข้าว"คุณระย้าเป็นอะไรไหมคะ""ไม่เป็นไรค่ะ สงสัยว่ากระดูกไก่ติดคอ""กระดูกไก่ติดคอเหรอคะ ทำไมคุณไม่คาย" อลิสพูดคำนี้ออกมาระย้าได้แต่กระพริบตาปริบๆ ถ้ามีคนยื่นมือมาให้คายก็จะดีน่ะสิทานข้าวอิ่มแล้วทั้งสี่ก็กลับมาที่ทำงานมาถึงทันน์ก็ต้องไปส่งเจ้านายเพราะจะกลับบ้านก่อน ไม่อยากปล่อยภรรยาอยู่บ้านดึกดื่นคนเดียวทันน์ไปส่งเจ้านายก็ต้องรอรับใช้อยู่ที่นั่น เพราะทิ้งงานให้ตุนท์หลายวันแล้ว คนไหนที่รอรับใช้นเรศวรก็จะไปพักห้องของทรงอัปสรซึ่งอยู่ติดกันอลิสก็รู้อยู่ว่าเขาต้องรอรับใช้เจ้านายต่อ พอเลิกงานเธอเลยไม่ได้รอเขา กลับมาที่ห้องพร้อมกับระย้า"ระย้าคงต้องรบกวนอลิสไปสักระยะก่อนนะ ช่วงนี้ไม่มีห้องว่างเลย" แต่ละห้องลูกน้องก็อยู่รวมกันหลายคน เรื่องนี้ระย้าไม่ได้นิ่งนอนใจยังคงหาห้องพัก แม้แต่ห้องเช่าเธอก็ยังหาดู แต่เขตเศรษฐกิจแบบนี้ไม่มีห้องเช่าให้กับผู้เช่าเลย ..ถ้าจะกลับไปทำงานที่เดิมก็คงยาก เพราะได้ขอย้ายมาอยู่ที่นี่แล้ว"ระย้าไม่ต้อง
Last Updated : 2025-02-07นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 83
ค่ำๆ ของคืนนั้น.."คุณระย้าเป็นอะไรคะ ไม่สบายหรือเปล่า" เมื่อตอนเย็นก็รอไปทานข้าวกับระย้าแต่ไม่เห็น เธอเลยไปทานข้าวกับทันน์แค่สองคน มาที่ทำงานก็เห็นระย้านั่งซึมอยู่"เปล่า" ระย้าตอบแค่นี้ก็ลุกขึ้นจากโต๊ะทำงานแล้วเดินออกไปดูงานด้านนอก"เป็นอะไรของเขา" ระย้าที่ชอบพูดชอบเจรจา มั่นใจในตัวเองสูง วันนี้ทำไมดูเหมือนไม่ปกติเลยล่ะ แต่อลิสก็ไม่มีเวลาใส่ใจมากเพราะเธอต้องทำงานผ่านไปดึกพอประมาณเธอก็เอางานที่ทำมาส่งเสี่ยที่ห้องทำงาน มาถึงก็เห็นทันน์ยืนอยู่หน้าห้อง แค่มองเห็นหน้าเขาใจก็เต้นแรงขึ้นมาอีกแล้ว"ฉันมาส่งงานเสี่ยค่ะ"ก๊อกๆ ทันน์เคาะประตูส่งสัญญาณบอกแล้วก็เปิดประตูให้ เขาทำเหมือนทุกครั้งตั้งแต่ตอนที่ทั้งสองยังไม่ได้คบหากันตอนที่เดินเข้าไปในห้องเธอยังแอบมองดูหน้าคนที่ทำให้หัวใจของเธอเต้นแรง แต่ทำไมเขาดูไม่มีปฏิกิริยาอะไรเลยล่ะ มันคงเป็นนิสัยของเขาแหละ แต่น่าจะยิ้มให้เราหรือถามไถ่อะไรบ้างก็ยังดี"มาพอดีเลยกำลังจะให้คนไปตาม""ตามอลิสหรือคะ""ใช่ ฉันจะเดินทางขึ้นเหนือสัก 2-3 วันนะ ฝากดูงานทางนี้ช่วยภาณุด้วย"เดินทางขึ้นเหนือ 2-3 วัน? ไม่ได้ตกใจเรื่องที่เสี่ยฝากดูงานหรอก เธอตกใจว่าเสี่ยจะเลือ
Last Updated : 2025-02-07นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 84
อยู่ดีๆ ทันน์ก็ส่งโทรศัพท์คืนให้อลิน แล้วกล่าวลาแม่ของเธอก่อนจะเดินออกไปเลย"เขาเป็นอะไรอลิน" เห็นน้องสาวโผล่มาหน้าจออลิสเลยถามน้องสาวดูว่าเขาเป็นอะไรทำไมอยู่ดีๆ ถึงลาแม่แล้วออกไปแบบนั้น"ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน เมื่อกี้พี่พูดอะไรกับพี่เขย""พี่ก็แค่บอกว่า..ว่า.." อลิสใช้เวลาคิดอยู่ครู่หนึ่ง..หรือว่าจะเพราะเรื่องเด็กวิศวะกลุ่มนั้น..อย่าบอกนะว่าเขากำลังจะเดินทางกลับมา??หญิงสาวลุกจากโต๊ะทำงานรีบออกมาหาตุนท์อย่างเร็ว>>{"มึงจะบ้าเหรอ มันไม่มีอะไรหรอกน่า"} เดินเข้ามาใกล้ก็เห็นว่าตุนท์กำลังคุยโทรศัพท์กับใครไม่รู้เหมือนใส่อารมณ์"คุณตุนท์คะ">>{"มึงห้ามมาเด็ดขาด เดี๋ยวทางนี้กูจะดูแลเอง"} ตอนที่พูดประโยคนี้สายตาตุนท์มองไปดูอลิส"ฉันขอคุยกับเขาหน่อยค่ะ" อลิสรู้แล้วว่ามันเกิดอะไรขึ้น ตุนท์เลยส่งโทรศัพท์ให้กับเธอได้คุย>>{"พวกเขาแค่มาเที่ยวกันเฉยๆ ค่ะ"} {"จนกว่าผมจะกลับไปถึงคุณห้ามอยู่ในที่ทำงาน"}>>{"เดี๋ยวก่อนค่ะ แล้วเสี่ยล่ะคะ คุณจะมายังไง กว่าจะมาถึงก็.."} ไม่รู้เธอจะเรียบเรียงคำพูดกับเขายังไงก่อน แต่ก็พูดออกไปเท่าที่สมองสั่งการ {"เอาโทรศัพท์ให้ไอ้ตุนท์"} เวลานี้เขากำลังขับรถออกมาพร้อม
Last Updated : 2025-02-07นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 85
"อลิสขอโทษนะระย้า" ถึงแม้ว่าระย้าจะไม่คุยด้วยแต่อลิสก็เอื้อมไปจับมือระย้าไว้ เธอไม่คิดว่ามันจะเกิดเหตุร้ายแรงขนาดนี้ เพราะมันเหมือนไม่มีอะไรจริงๆ แต่ที่เธอยอมกลับห้องเพราะไม่อยากให้ทันน์เป็นห่วงถ้ารู้ว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้นเธอคงพาระย้าไปด้วยแล้วหลังจากที่ปล่อยให้อลิสพูดจนไม่มีอะไรจะพูดแล้ว ระย้าก็แกะมือของอลิสออกโดยที่ไม่ได้ตอบสักคำแล้วก็เดินไปทางห้องพัก"ระย้าคงโกรธฉันมากเลยใช่ไหมคะ" อลิสหันไปคุยกับทันน์"คงกำลังตกใจ" ชายหนุ่มพูดพลางเอื้อมมือไปจับมือของเธอให้เดินตามไปที่ห้อง เพราะเขารู้สึกเหนื่อยล้ามาก ขับรถก็เหนื่อยมากพออยู่แล้วแถมยังต้องไปใช้กำลังกับคนพวกนั้นอีกมาถึงห้องอลิสเลยบอกให้เขาเข้าไปนอนพัก เธอก็แยกมาที่ห้องของตัวเองซึ่งตอนนี้ระย้านอนอยู่อลิสคิดว่าระย้าคงเหนื่อย และตกใจมากเลยปล่อยให้นอนพักตื่นมาอีกทีคงดีขึ้นจนถึงช่วงเย็นของวันนั้น ระย้าตื่นขึ้นมาก็ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าโดยที่ไม่ได้คุยกับอลิสเลยสักคำ"ระย้าเธอด่าฉันสิ จะตบจะตีฉันก็ได้ แต่เธออย่าทำแบบนี้ได้ไหม" ถึงแม้ว่าเพิ่งจะรู้จักกัน แต่อลิสก็ยกใจให้เพื่อนคนนี้ไปจนเต็มร้อยแล้ว"ทำไมฉันต้องทำแบบนั้นด้วย""เธอโกรธฉัน
Last Updated : 2025-02-07นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 86
"ทำไมระย้าถึงจะย้ายกลับไปล่ะคะ" เรื่องคุมงานคนเดียวเธอไม่มีปัญหาอยู่แล้ว แต่เธอคิดว่าที่ระย้าตัดสินใจจะย้ายกลับไปมันต้องเป็นเพราะเหตุการณ์คืนนั้นแน่เลย"คงอยากกลับไปที่ทำงานเดิม" เรื่องนี้นเรศวรติดต่อไปหาสมิงดำแล้ว ทางนั้นก็ไม่มีปัญหาถ้าระย้าจะกลับไปทำงานตำแหน่งเดิมหลังจากที่คุยกับนเรศวรเสร็จอลิสก็รีบกลับมาที่ห้องทำงาน เห็นระย้ากำลังทำงานที่ค้างอยู่พอดี"ระย้าฉันถามอะไรหน่อยได้ไหม""ถามมาสิ" ระย้าตอบไปโดยไม่ได้มองหน้าคู่สนทนา"เรื่องคืนนั้นฉันก็ขอโทษเธอแล้ว หรือเธอจะให้ฉันทำอะไรอีกบอกมาได้เลย" อลิสคิดว่ามันต้องเกี่ยวกับเรื่องคืนนั้นแน่ จะให้ค้างคาใจแบบนี้ไม่ได้หรอก"มันไม่ได้เกี่ยวกับเธอหรอก..เธอรู้เหตุผลไหมว่าฉันมาที่นี่ทำไม" ระย้าคิดว่าอลิสต้องโทษตัวเอง เลยจะพูดให้อลิสตัดสินใจได้ง่ายหน่อยว่ายังต้องการให้เธออยู่ที่นี่ต่อไหม"รู้สิ""อะไรนะ?" แต่มันก็เกินความคาดคิดของระย้า เรื่องนี้ทำไมถึงรู้ถึงหูของอลิสล่ะ "เธอรู้เรื่องอะไร" หรือว่ามันเป็นคนละเรื่องกันระย้าเลยถามก่อนที่จะตัดสินใจพูดอะไรออกมา"คุณกายกับคุณธามม์ส่งคุณมาที่นี่" พูดแค่นี้อีกฝ่ายก็คงจะเข้าใจแล้วว่าเธอรู้เรื่องอะไรมา"คุณ
Last Updated : 2025-02-07นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 87
ก๊อกๆ เสียงเคาะประตูดังขึ้นสาวๆ ที่กำลังคุยกันอยู่หันไปมองแทบจะพร้อมกัน"หิวข้าวยัง" ถึงเวลาพักแล้วทันน์มาชวนอลิสออกไปหาอะไรทาน จริงๆ เขาก็ไม่ได้มีเวลาพักหรอกจะกินตอนที่หิวเท่านั้นแต่สองสาวที่กำลังคุยกันอยู่เมื่อครู่รับการเปลี่ยนแปลงนี้แทบจะไม่ทัน หันมามองหน้ากันทำตาปริบๆ ทันน์เนี่ยนะ มาชวนเธอออกไปทานข้าว หรือว่าไม่ใช่เขาต้องเป็นตุนท์ปลอมตัวมาแน่เลย"คุณเป็นใครบอกฉันมานะ""?" ทันน์เห็นท่าทีของอลิสถึงกับงงเลย ส่วนระย้าอดขำไม่ได้ก็นั่งขำมันตรงนั้นเลยเหมือนกัน"เป็นคุณจริงๆ ด้วย คุณมาชวนฉันไปทานข้าวเหรอคะ""ยังไม่หิวเหรอ""หิวสิคะ หิวมากด้วย หิวแทบจะยืนไม่อยู่อยู่แล้ว" อลิสทำทีออดอ้อนเหมือนจะไม่มีแรงยืน ทันน์เลยรีบเข้ามาประคอง จังหวะนั้นอลิสหันไปหาระย้าแล้วขยิบตา ให้อีกฝ่ายดูว่ามารยาต้องทำยังไง ระย้าก็อดเอ็นดูเพื่อนไม่ได้ มีเพื่อนน่ารักแบบนี้เธอก็ใจละลายเลยน่ะสิ"ถ้างั้นรออยู่นี่แล้วกัน เดี๋ยวจะให้ใครเอาอาหารเข้ามาให้" ทันน์ประคองอลิสไปนั่งลงเก้าอี้ที่โต๊ะทำงานของเธอแล้วก็รีบออกไปและมันก็สร้างความงุนงงให้สองสาวอีกรอบ ก่อนที่ทั้งสองจะขำออกมาพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย เขาจะซื่อบื้อไปถึงไหน
Last Updated : 2025-02-07นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 88
Set มาเฟียร้ายรัก Ep 88 ตุนท์ระหว่างที่เดินกลับมาทำงานตุนท์ก็เอาแต่จับจ้องสะโพกของระย้าที่เดินนำหน้า กระโปรงที่เธอสวมใส่อยู่สั้นมาก เวลาก้าวขาแต่ละทีคนที่แอบมองอยู่รู้สึกใจหวิวกันเลยทีเดียวถึงแม้ว่าคืนนั้นจะเมา แต่ก็ไม่ได้เมาจนขาดสติยั้งคิด ทุกสัดส่วนของเธอเขายังจำได้แม่นเลย แต่เขาเป็นคนที่กินแล้วไม่ค่อยอยากจะกินซ้ำกลัวว่าผู้หญิงจะติดใจ ถ้าแบบนั้นแล้วงานยุ่งเลย เพราะเขาไม่คิดจะจริงจังกับใครอยู่แล้วกึก! "โอ๊ะ" เดินมาใกล้จะถึงรองเท้าส้นสูงของระย้าตกลงร่องระบายน้ำด้านหน้า และส้นปลายแหลมของรองเท้าก็ติดอยู่ในร่องเกือบทำให้ระย้าหัวทิ่ม โชคดีที่ทันน์ไวเอื้อมมือไปดึงคอเสื้อด้านหลังของระย้าไว้ได้ทัน ที่จริงถ้าเขาจะรับด้านหน้าก็รับได้ แต่เขาไม่อยากทำแบบนั้นกับผู้หญิงคนอื่นกลัวว่าอลิสจะไม่สบายใจ เลยทำแค่ดึงคอเสื้อจากด้านหลังไว้ไม่ให้ล้ม"เป็นยังไงบ้างคะ""มันติดค่ะ"ได้ยินว่ารองเท้าติดอลิสก็มองสบตาระย้า คิดว่านี่มันเป็นแผนหรือเปล่า ฉับพลันนั้นอลิสก็หันไปมองดูคนด้านหลัง"ก็ยกขาขึ้นมาสิ" เป็นความคิดของตุนท์ แค่ยกขาขึ้นมาเดี๋ยวส้นรองเท้าก็หลุดออกเอง"แต่มันติดแน่นเลยค่ะ"ทีแรกทันน์คิดว่าจะก้มลงไ
Last Updated : 2025-02-07
Latest chapter
นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 116 ตอนจบ 2 ทันน์
Set มาเฟียร้ายรัก Ep 116 ตอนจบทันน์"ทำไมมานอนตรงนี้ล่ะ ชอบนอนโซฟาไม่ใช่เหรอก็ไปนอนที่เดิมสิ" อลิสรู้สึกตัวตอนที่ทันน์ขยับตัวเข้ามานอนใกล้ๆทันน์ไม่ได้ตอบแต่เขาขยับมือต่ำลงไปสำรวจดูว่าทางโล่งหรือเปล่า เพราะเมื่อวานได้ยินว่าเธอใกล้จะเป็นประจำเดือน"คุณ!" อลิสดึงมือนั้นออกไป ทันน์ยอมเอามือออกมาแต่ที่เอาออกมาเพราะจะถอดเสื้อผ้า "ไปนอนโซฟาเลยนะถ้าไม่งั้นก็กลับไปนอนที่คอนโด"ไม่ว่าเธอจะพูดอะไรเขาก็ทำเฉย แถมยังถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกก่อนจะโน้มตัวไปจับเธอคว่ำลงโดยที่อีกฝ่ายไม่ทันตั้งตัว"โอ๊ยฉันเจ็บนะ" หลังจากที่จับเธอคว่ำลงแล้วเขาก็ดึงกางเกงชุดนอนที่เธอใส่อยู่ขยับออกจนเลยสะโพกลงมา "คุณทันน์!"ผ่านไปครู่หนึ่งจากเสียงต่อว่าเมื่อครู่กลายเป็นเสียงคราง เพราะเขาสอดใส่ผ่านทางด้านหลังเข้ามาแล้วก็กระแทก ตัวแค่นี้หรือจะมาสู้ได้ ก็รู้อยู่ว่าเขาเป็นคนชอบใช้กำลังไม่ชอบพูดจากท่าคว่ำทันน์ก็เปลี่ยนเป็นท่าตะแคงข้างโดยที่เขายังคงสอดใส่ผ่านทางด้านหลังอยู่เวลาผ่านไปทุกอย่างก็ได้หยุดลงพร้อมกับคนตัวเล็กที่อยู่ในอ้อมกอดแบบหมดเรี่ยวแรง"อารมณ์ดีขึ้นหรือยัง" เห็นว่าเธอไม่โวยวายเหมือนตอนแรกแล้ว"ยังจะมาพูดอีก!" นี่
นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 115 ตอนจบ 1 ตุนท์
Set มาเฟียร้ายรัก Ep 115 ตอนจบตุนท์อัคคีมองตามสาวเอ็นเตอร์เทรน อยู่ดีๆ เธอก็ลุกเดินออกจากห้องไปเลย ที่จริงมันทำได้มากกว่านี้ไม่ใช่เหรอ บางทียังเห็นแขกคนอื่นล้วงอยู่เลยแต่เขาทำแค่จูบเองนะข้าวปุ้นพยายามอดกลั้นอารมณ์ตัวเองมาก ถ้าไม่ใช่เพื่อนของเสี่ยป่านนี้ถูกฝ่ามือเธอไปแล้ว อยู่ดีๆ ก็มาขโมยจูบไป"นั่นใช่คุณข้าวปุ้นไหม" ระย้ามองเห็นตอนเดินผ่านห้องทำงานแค่แว๊บเดียว"ใช่.. แล้วทำไมออกมาแล้วล่ะ" อลิสเลยรีบไปดูแขกที่ห้องพิเศษ พอไปถึงก็เห็นว่ามีเด็กใหม่เข้ามาเอ็นเตอร์เทนเสี่ยอัคคีแล้ว หรือว่าข้าวปุ้นงอนเรื่องนี้ ต้องใช่แน่ๆ เลยใครปล่อยให้เด็กเข้ามาเนี่ย ..ค่อยหาโอกาสใหม่แล้วกัน อุตส่าห์ได้โอกาสดีๆ แล้วเชียวดึกๆ ของคืนเดียวกัน..นเรศวรแวะเข้ามาดูงานได้ครู่หนึ่งพอรู้ว่าอัคคียังไม่ออกไปเลยแวะมาที่ห้องพิเศษ"เป็นยังไงบ้างครับคุณอัคคี" ทั้งสองไม่ได้สนิทกันมากมายรู้จักกันผ่านทางเพื่อน เวลาพูดคุยเลยใช้คำเหมือนที่พูดกับเพื่อนสนิทไม่ได้"นึกว่าคุณจะไม่เข้า""ภรรยาผมใกล้คลอดเลยไม่อยากปล่อยไว้คอนโดตามลำพังครับ""อ้าว ใกล้คลอดแล้วเหรอครับ"ระหว่างที่ทั้งสองพูดคุยกัน ก็เห็นว่าทันน์ที่ยืนรอรับใช้อยู่เหมื
นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 114
ช่วงเที่ยงคืนของคืนนั้น.."ไปทานข้าวด้วยกันค่ะ" ระย้าถือวิสาสะเปิดประตูเข้ามาในห้องของข้าวปุ้นเพื่อชวนออกไปทานข้าวด้วยกัน"ชวนข้าวเหรอคะ" นอกจากคุณทรงอัปสรแล้วคนอื่นไม่ค่อยมาชวนเธอไปทานข้าวด้วยหรอก อาจเพราะเธอทำงานอยู่คนละโซนกัน และส่วนมากข้าวปุ้นก็จะสั่งอาหารที่นี่เข้ามาทานในห้อง"หรือว่าคุณข้าวจะทานข้าวในห้องคะ""ข้าวไปได้ค่ะ" ข้าวปุ้นเอื้อมไปหยิบกระเป๋าสะพายแล้วก็เดินตามระย้าออกมาทีแรกคิดว่าจะมากันแค่สามคน แต่ที่ไหนได้พอออกมาถึงด้านหน้าแฟนของทั้งสองก็รออยู่ แสดงว่าเราเป็นส่วนเกินหรือเปล่าเนี่ย"คุณข้าวชอบทานอะไรคะ""ทานเหมือนกันนั่นแหละค่ะ""ถ้างั้นสั่งทีเดียวเลยนะคะ"เข้ามาผู้ชายก็เดินไปเตรียมน้ำมาให้ ทีแรกข้าวปุ้นจะไปเตรียมน้ำของตัวเองแล้ว แต่อลิสบอกว่าไม่ต้องเดี๋ยวมีคนเตรียมมาให้ไม่นานอาหารก็ถูกนำมาวางบริการ ข้าวปุ้นเพิ่งรู้สึกว่าส่วนเกินมันเป็นแบบนี้นี่เอง เพราะคนรักเขาเทคแคร์กันแบบไม่สนใจคนโสดเลยที่อลิสและระย้าทำแบบนี้อยากให้ข้าวปุ้นมีความกล้าขึ้นมาหน่อยหลังทานข้าวเสร็จพวกเธอก็กลับเข้ามาที่ทำงาน ส่วนทันน์และตุนท์ก็ต้องแบ่งงานกันทำเหมือนเคยจนถึงช่วงเลิกงานอลิสเดินกลับมาที่
นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 113
"เท้าไม่เป็นอะไรแล้วเหรอทำไมใส่ส้นสูง" หลังจากส่งเจ้านายห้องทำงานเสร็จแล้วตุนท์ก็รีบออกมาดูระย้า เห็นตอนที่เธอกำลังคุยอยู่กับข้าวปุ้นพอดี"โอ๊ย.." ทีแรกก็ยืนดีๆ อยู่นี่แหละ แต่พอเห็นสามีเดินเข้ามาเริ่มเจ็บเท้าขึ้นมาเลย และข้าวปุ้นที่ยืนอยู่ด้วยกันอดมองลงไปดูเท้าของระย้าไม่ได้ เมื่อสักครู่ยังเห็นเดินปกติอยู่เลย หรือว่าจะเริ่มเจ็บแผลแล้ว"คุณเจ็บแผลเหรอคะ""เปล่าค่ะคุณลุกขึ้นมาก่อน เดี๋ยวฉันทำอะไรให้ดู" ระย้ารีบบอกข้าวปุ้นที่กำลังจะก้มลงไปช่วยขยับรองเท้าออกให้ลุกขึ้นมาก่อน "รู้สึกเจ็บนิดหน่อยค่ะ" แต่พอตุนท์เดินเข้ามาใกล้ระย้าก็ทำทีเป็นยืนไม่อยู่ จนฝ่ายชายต้องรีบเข้าไปประคอง"โอ๊ยยังเจ็บอยู่เลยค่ะ" เห็นว่าเธอยังเจ็บอยู่ตุนท์เลยโน้มลำตัวลงไปอุ้มร่างของเธอขึ้นมา ตอนที่ร่างของเธอลอยขึ้นจากพื้นระย้าก็หันไปขยิบตาใส่ข้าวปุ้น และก็บอกให้ข้าวปุ้นดูไว้ผู้หญิงต้องมีมารยาบ้าง"หึหึหึ" ข้าวปุ้นอดขำในความน่าเอ็นดูของระย้าไม่ได้ คิดว่าพอจะรู้แล้วที่ระย้าทำเมื่อครู่คงอยากให้เธอเรียนรู้เรื่องนี้ไปใช้กับผู้ชายที่ชื่ออัคคีแน่เลย โอ๊ยฉันจะบ้าตาย หวังว่าเรื่องนี้คงจะจบลงแค่นี้นะ"คุณจะพาฉันไปไหน" มัวบอกให้
นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 112
"ผมทำอะไรผิดอีกหรือเปล่า" ตุนท์เห็นเธอยิ้มตอนเขาเดินเข้ามาหาเลยรู้สึกเสียวๆ"ฉันจะกลับขึ้นห้องแล้วค่ะ คุณจะทำงานต่อหรือจะกลับด้วยกัน" หลังจากที่รับรู้ว่าข้าวปุ้นไม่ได้สนใจสามีเธอก็รู้สึกสบายใจขึ้นมา จริงๆ ถ้าเขาจะชอบกับข้าวปุ้นป่านนี้คงไม่เหลือรอดมาถึงเธอหรอก แต่ไม่รู้ทำไมอยู่ดีๆ ก็รู้สึกหึง ถึงแม้ว่าเขาจะไม่สนใจผู้หญิงคนอื่นแต่เธอก็ไม่อยากให้ผู้หญิงคนอื่นมาสนใจเขา"ผมเคลียร์งานเสร็จแล้ว เดี๋ยวหลังเลิกงานผมค่อยลงมาดูแลเจ้านาย" ทิ้งงานให้ทันน์ทำมาหลายวันแล้ว ถ้าจะทิ้งอีกก็กลัวมันจะโวยวายระย้ายอมให้เขาโอบร่างพาเดินกลับห้องพัก เท้าเธอดีขึ้นมากแล้วแต่มันก็ยังรู้สึกเจ็บอยู่"ฉันขออาบน้ำก่อนค่ะ" เข้ามาถึงตุนท์ก็ไม่ปล่อยเวลาให้เสียเปล่า แต่ตอนที่เขากำลังจะจูบระย้าก็เบือนหน้าหลบ"ผมเห็นคุณเปลี่ยนชุดแล้วนี่""อาบน้ำตั้งหลายชั่วโมงแล้วค่ะ""หลายชั่วโมงก็ยังหอมอยู่""ไม่ได้ค่ะยังไงฉันก็ต้องไปอาบน้ำก่อน" ยังไงต้องไปล้างให้สะอาดก่อนแล้วกัน เพราะเขาเล่นสัมผัสทุกส่วนของร่างกายตอนที่น้ำฝักบัวกำลังไหลรินลงมาชโลมร่างกาย ประตูห้องน้ำก็ถูกเปิดเข้ามา"ฉันอาบน้ำยังไม่เสร็จเลย""อาบด้วยกันก็ได้"เข้ามาแทน
นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 111
กลับไปถึงห้องก็ไม่เห็นเธอ ตุนน์เลยรีบออกไปดูร้านอาหารหน้าสถานบันเทิง ที่เขาไม่ได้โทรไปเพราะเห็นอยู่ว่าโทรศัพท์เธอไม่ได้ถือออกไปด้วย แต่พอเดินดูก็ไม่เห็น ..แม้แต่ร้านที่เธอไม่เคยมาทานเขาก็ยังไปดูเลย"ไปไหนของเธอเนี่ย" หรือว่าบางทีเธออาจจะไปหาอลิส คิดได้แบบนั้นตุนท์เลยลองกดโทรเข้าเครื่องของอลิสดู แต่คำตอบที่ได้ไม่เห็นระย้ามา และอลิสยังถามอีกว่าระย้ากลับมาด้วยเหรอ ตอนนั้นยังนึกเสียใจอยู่เลยว่ายังไม่ได้บอกลากันก๊อกๆ ตอนที่ระย้านั่งเศร้าอยู่ก็มีคนมาเคาะประตูห้องเธอเลยเงยหน้าขึ้นมอง"อ้าวคุณระย้า?" คนที่เข้ามาก็คือข้าวปุ้น ข้าวปุ้นว่าจะเข้ามาคุยงานกับอลิสมองเห็นว่ามีคนนั่งอยู่ในห้องหัวหน้าก็คิดว่าเป็นอลิส"ทำไมเห็นฉันแล้วต้องตกใจด้วยล่ะคะ""?" ข้าวปุ้นแปลกใจกับคำถามนี้ แต่ก็ต้องรีบสลัดมันออกไปก่อน"ได้ยินคุณตุนท์บอกว่าคุณอยู่ที่ห้องนี่คะ""เขาบอกแบบนั้นหรือคะ""เอ่อ..ค่ะ..?" ข้าวปุ้นชักจะสงสัยกับท่าทีนี้แล้ว ก่อนหน้าระย้าไม่ได้เป็นคนแบบนี้นี่ ทำไมช่วงหลังมาถึงพูดกับเธอแปลกๆ"มาอยู่นี่เองบอกแล้วใช่ไหมว่าให้อยู่ห้อง" ตุนท์เดินตามหาไม่เจอเลยเข้ามาดูในห้องทำงานและก็เป็นแบบที่เขาคิดไว้จริงๆ "อ้
นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 110
"???" เห็นนายทะเบียนยื่นเอกสารสำคัญมาให้เซ็น เธอถึงได้รู้ว่าที่เขาพามาคือมาจดทะเบียนสมรส เพราะแบบนี้เองเหรอที่เขาบอกจะทำให้เชื่อใจว่าเขาจะไม่ทิ้งขว้างเธอตุนท์หยิบปากกามาแล้วก็เซ็นชื่อนามสกุลลงไปก่อน หลังจากที่เขาเซ็นเสร็จแล้วก็ส่งปากกาให้กับเธอ"คุณไม่ได้บอกฉันเรื่องนี้" ยอมรับว่าตกใจมากแต่งงานก็ยังไม่ได้ขอแต่ง บอกรักปุ๊บก็พามาจดทะเบียนสมรสเลยใครจะไม่ตกใจล่ะ"คุณพูดเมื่อคืนนี้เองไม่ใช่เหรอ กลัวว่าผมจะไม่จริงจังกับความสัมพันธ์ครั้งนี้" นี่แหละมันเป็นสิ่งที่ยืนยันยิ่งกว่าการกระทำและคำพูดว่าเขาจริงจังกับเธอแค่ไหน"ทั้งสองได้ตกลงกันมาเรียบร้อยแล้วใช่ไหมครับ" เป็นหน้าที่ของนายทะเบียนที่ต้องดูให้แน่ใจว่าไม่มีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งถูกบังคับให้มาจดทะเบียนสมรส"เราตกลงกันแล้วค่ะ" หญิงสาวพูดพร้อมกับเอื้อมมือไปหยิบปากกานั้นมาเขียนชื่อและนามสกุลของเธอลงไป และนายทะเบียนก็สอบถามว่าฝ่ายหญิงจะยังใช้นามสกุลตัวเองหรือเปลี่ยนมาใช้นามสกุลฝ่ายชาย "ฉันจะใช้นามสกุลสามีค่ะ"ตุนท์เผยรอยยิ้มออกมาตอนได้ยินเธอบอกจะใช้นามสกุลสามี แบบนี้สินะเขาถึงเรียกว่าคนที่ใช่มักมาในเวลาที่เหมาะสมตามด้วยพยานอีกสองคนที่ต้องเซ็น เพราะ
นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 109
บ้าหรือไงเล่นขอกันตรงๆ แบบนี้ จากที่นอนหันหลังให้ระย้าก็ค่อยๆ นอนหงาย ทีแรกตุนท์ก็เตรียมตัวตั้งการ์ดไว้แล้วล่ะ เผื่อกำปั้นของเธอสวนกลับมาจะได้ไม่ถูกจุดสำคัญ แต่พอนอนหงายระย้าก็นิ่งเงียบไม่พูดไม่จา"?" ตุนท์รับรู้ได้ในทันทีว่าเธออนุญาต ถึงแม้ไม่อนุญาตเขาก็ไม่รอแล้วนะผ้าเช็ดตัวที่ยังคงพันรอบเอวอยู่ถูกเขากระชากดึงทิ้งลงไปข้างเตียงก่อนจะพลิกกายคร่อมร่างเธอครั้งนี้เขาจะทำให้ดีที่สุดให้เธอติดใจถึงแม้ว่าเธอจะไม่ยอมกลับไปด้วย ก็จะให้เธอไม่มีวันลืมเขาไปตลอดชีวิตแต่ปัญหาคือเธอเจ็บขาเล่นท่ายากไม่ได้ด้วยสิ เขาต้องพลิกแพลงท่าใหม่แล้วล่ะ"พอก่อนค่ะ" ระย้าแทบจะหายใจไม่ทั่วท้อง ตอนที่บอกให้เขาพอก่อนไม่รู้ว่าเสียงพูดหรือเสียงหอบหายใจดังกว่ากัน แต่ตุนท์ก็ไม่คิดจะหยุดเขายังคงเดินหน้าต่อ ตั้งแต่ลีลาการคว้านลิ้นแล้วจนมาถึงการคว้านท่อนเอ็นงัดซ้ายทีขวาที ทุกครั้งเขาก็ไม่ใช่ย่อยแต่ครั้งนี้เขาร้อนแรงกว่าทุกครั้งอีกกว่าจะจบครั้งแรกไปก็กินเวลาเป็นชั่วโมง"ขะ.. คุณจะทำอะไรอีก""แค่นี้คิดจะยอมแพ้แล้วเหรอ""คุณไปกินดีเสือมาหรือไง""จนกว่าคุณจะล้มเลิกเรื่องนั้นผมถึงจะปล่อยให้คุณพัก"ระย้ารู้ว่าเขาหมายถึงเรื่องอ
นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 108
"คุณจะทำอะไร" ระย้าขยับใบหน้าหลบริมฝีปากอีกฝ่ายที่โน้มเข้ามา แต่เขาก็ไม่ได้ตอบ หลังจากที่เธอเบือนหน้าหลบริมฝีปากนั้นก็ฝังจูบลงซอกคอแทนระย้านอนนิ่งโดยที่ไม่เอ่ยปากพูดอะไรอีก จนชุดที่เธอใส่อยู่ค่อยๆ ถูกถอดออกทีละชิ้นแบบระมัดระวังเพราะกลัวว่าจะไปถูกเท้าที่มีแผลเข้าหลังจากนั้นใบหน้าคมคายก็ได้ขยับต่ำลงไปซุกลงกับเนินน้องสาว"อือ" หญิงสาวทำได้แค่นอนเกร็ง จังหวะนั้นมือหนาก็ได้เกี่ยวเรียวขาข้างที่ได้รับบาดเจ็บยกขึ้นก่อนจะนำหมอนมาวางใต้ท้องขา เพื่อทำให้แผลไม่ต้องสัมผัสกับที่นอนจากนั้นตุนท์ก็ขยับใบหน้าต่ำลงพร้อมกับใช้ลิ้นชโลมเลียร่องสวาทที่เขาโหยหา"อื้อออ" ตอนลิ้นสากตวัดเกี่ยวยอดเม็ดเสียว คนตัวเล็กที่นอนเกร็งอยู่ถึงกับกระตุกไปตามแรงตวัดลิ้นความต้องการในร่างกายเธอมันสูงมาก สูงจนเขาคิดว่าคืนนี้ยังไงก็ยับยั้งตัวเองไม่อยู่แน่ จังหวะนั้นเขาก็ยังคงลงลิ้นให้เธอต่อเพราะเสียงครวญครางนั้นช่างน่าหลงใหลไม่ต่างจากร่างกายของเธอเลยระย้าทนความช่ำชองในการใช้ลิ้นของเขาไม่ไหว จนเท้าเผลอจิกลงพื้นที่นอน แต่เธอก็รีบเอามือมาปิดปากไว้ไม่อยากร้องเจ็บกลัวว่าเขาจะหยุดเห็นเธอดิ้นพล่านชายหนุ่มก็อดไม่ได้อีกต่อไปแล้ว ร
