เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 26
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-02-04 11:07:58
บทที่เกี่ยวข้อง
นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 27
"หึ! เธอเห็นหรือยังว่าใครสำคัญสำหรับเขา ขนาดกาแฟที่เธอชงมาเขายังให้กับฉันเลย""ค่ะ" อีกฝ่ายพูดมาสะยืดยาวแต่เธอตอบคำเดียวว่าค่ะ แล้วก็ออกจากห้องของรองประธาน เพราะเธอยังต้องเตรียมเอกสารไปให้พวกท่านในห้องประชุมอีก"เก็บอารมณ์ได้ดีนักนะ คอยดูเถอะยังไงฉันก็จะทำให้เธอเผยธาตุแท้ออกมาให้ได้" ทุกคนต้องมีสองด้านเสมอ เป็นไปไม่ได้หรอกที่จะมีแค่ด้านเดียวด้านที่ทำให้คนอื่นเห็นว่าตัวเองเลิศเลอเพอร์เฟคหลังจากที่เตรียมเอกสารเสร็จแล้วไอรีสก็นำเข้ามาในห้องประชุม"นั่นไงครับคุณเลขาคนเก่งของเรามาแล้ว เราลองปรึกษาเธอดีไหมครับ""คุณอย่าลืมตำแหน่งตัวเองสิคะคุณนนท์ เอะอะก็จะถามจากเลขา แล้วจะมีผู้ชำนาญการไว้ทำไมล่ะคะ""ถ้าวัดจากความรู้แล้วผมคงสู้คุณไอรีสไม่ได้หรอกครับอันนี้ผมรู้ตัวดี ผมไม่ใช่ประเภทน้ำเต็มแก้วที่ไม่สามารถเติมลงไปได้อีก" คุณานนท์รู้ว่าที่อัญญาพูดเพื่ออะไร เพื่อจะหยุดยั้งความสามารถของไอรีส ไม่อยากให้เธอเด่นมากไปกว่านี้แล้ว แต่คนเด่นไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนก็เปล่งประกายความเด่นของตัวเองออกมาอยู่ดี"พวกคุณจะถามอะไรคะ" เธอไม่ได้สนใจคำพูดอัญญาอยู่แล้ว ทำไมเธอต้องเก็บคำพูดของคนแบบนั้นมาใส่ใจด้วย"ลูกน้องผม
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-04นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 28
หลังจากที่ถูกเธอปิดประตูห้องใส่หน้านรสิงห์ก็กลับมาที่ห้องของตัวเองพอกลับมาเขาก็เปิดดูโทรศัพท์ จับโทรศัพท์ทีไรอดเปิดดูไลน์กลุ่มที่เพื่อนส่งรูปมาวันนั้นไม่ได้ ที่จริงเขาเห็นภาพนี้แล้วล่ะ และแอบเปิดดูอยู่บ่อยๆ เพราะภาพบรรยากาศที่พระอาทิตย์กำลังส่องแสง และมีชายยืนโอบหญิงอยู่ตรงกลางแสงพระอาทิตย์นั้นเช้าวันต่อมา.."เธอเห็นภาพนั้นหรือยัง""เห็นแล้ว นี่พวกเราต้องอกหักกันยกบริษัทเลยเหรอ""แล้วผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร""เห็นไม่ชัดก็ท่านรองประธานเล่นยืนโอบอยู่ขนาดนั้น""ผู้หญิงคนนั้นต้องสำคัญมากแน่เลยท่านถึงได้เปลี่ยนโปรไฟล์เป็นภาพนั้น""ทำไมฉันรู้สึกเหมือนฉันอกหักเลยล่ะ""มีอะไรกัน" อัญญามาถึงบริษัทก็เห็นพนักงานพูดคุยเหมือนจะเป็นจะตาย"อุ้ยผู้จัดการ" คนที่กำลังพูดคุยกันอยู่รีบสลายตัว ไม่มีใครกล้าบอกเรื่องที่เกิดขึ้นเลยสักคน เพราะมองยังไงผู้หญิงในรูปก็ไม่ใช่ผู้จัดการอยู่แล้ว"เป็นอะไรของพวกนี้เนี่ย"อัญญามาถึงห้องทำงานก็ถามกับเลขาว่ามันเกิดเรื่องอะไรทำไมข้างล่างดูวุ่นวายจังกรกนกเลยนำสิ่งที่ทำให้ทุกคนวุ่นวายออกมาให้กับเจ้านายได้เห็น"คืออะไร""ท่านรองประธานเปลี่ยนโปรไฟล์ใหม่ค่ะ"อัญญารีบเปิดประตูห
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-04นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 29
"พี่สะใภ้คะ" ไอเดียคิดว่าแฟนของพี่ชายคงยังไม่รู้ว่าเธอเป็นน้องสาวแท้ๆ"พี่สะใภ้?" สายตาเธอที่มองสบกับเขาอยู่เมื่อครู่ตวัดไปมองดูผู้หญิงคนนั้น"ฉันชื่อไอเดียค่ะ เป็นน้องสาวของพี่สิงห์""น้องสาว?" คำพูดประโยคนี้เธอหันมามองดูหน้าเขา"ใช่น้องสาวผมเอง""ทำไมฉันไม่รู้ว่าคุณมีน้องสาว" แต่พอคำถามนี้ออกจากปากของเธอ แววตาของไอเดียก็ลดต่ำลง"เรื่องนี้ไม่มีใครรู้หรอก ขนาดผมก็ยังเพิ่งรู้เมื่อไม่นานมานี้เอง""ฉันไม่เข้าใจ""ไอเดียขอเล่าให้พี่สะใภ้ฟังเองนะคะ" ไอเดียเดินเข้ามาจูงมือไอรีสพาไปสวนหย่อมหน้าบ้านตรงที่ตั้งโต๊ะจัดวันเกิด "นั่งก่อนสิคะ"ไอรีสยอมนั่งลงแล้วไอเดียก็เริ่มเล่าเหตุการณ์ทั้งหมดให้ฟัง"......." หลังจากที่ได้รับฟังเรื่องราวทั้งหมดแล้วไอรีสก็หันไปมองหน้าเขาเหมือนมีคำถาม"ใช่..มันคือเรื่องจริง""คือฉัน.." ทำไมเรื่องราวมันถึงได้เศร้าขนาดนี้ คิดว่าชีวิตตัวเองเศร้าแล้วชีวิตของน้องสาวเขายิ่งน่าสงสารมากกว่า เธอผิดไหมที่คิดว่าพวกเขามีความสัมพันธ์แบบชู้สาว"พี่สะใภ้ไม่ผิดหรอกค่ะ พี่ไม่รู้นี่" แค่เห็นสีหน้าของอีกฝ่ายไอเดียก็พอจะรู้แล้ว"อย่าเรียกฉันว่าพี่สะใภ้เลยค่ะ ฉันกับพี่ชายของคุณเรายังไม่
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-04นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 30
"กรี๊ดดดอืมมม?!" ดวงตากลมเบิกกว้างขึ้นพร้อมกับรูม่านตาที่ขยายกว้าง เพราะตอนนี้เธอทำอะไรไม่ได้เลย มือทั้งสองข้างก็ถูกกดลงไว้กับเตียง ส่วนร่างกายก็ถูกทับอยู่ แถมตอนนี้ปากยังคงถูกปิดด้วยริมฝีปากของเขาจากที่ใช้ริมฝีปากปิดเสียงร้อง แต่พอได้สัมผัสกับเนื้อหนังอีกฝ่ายแล้วมันทำให้เลือดในกายของชายหนุ่มเพิ่มสูงขึ้น"อืม!" หลังจากที่หญิงสาวตั้งสติได้เธอก็ใช้แรงทั้งหมดที่มีอยู่ผลักเขาออกไป "คุณทำบ้าอะไร" มือเรียวถูกยกขึ้นมาเช็ดริมฝีปากตัวเองออก"คุณก็อย่าส่งเสียงสิ ถ้าพ่อตื่นก็รู้กันพอดี" เขาเป็นอีกคนที่ต้องตั้งสติ เมื่อครู่เกือบหยุดตัวเองไม่ได้แล้ว ขณะที่พูดสายตาคมยังคงมองริมฝีปากที่เขาเพิ่งสัมผัสมาเมื่อครู่ด้วยความเสียดาย"ท่านจะรู้ก็ช่างปะไร ไหนๆ งานแต่งของเรามันก็ไม่เกิดขึ้นอยู่แล้ว""ทำไมมันถึงจะไม่เกิดขึ้น""คุณจำไม่ได้เหรอว่าเคยพูดกับฉันไว้ยังไง""จำไม่ได้" เขาไม่รู้ว่าจะบอกเธอยังไงดีว่าตอนนี้ทุกอย่างมันเปลี่ยนไปหมดแล้ว ตอนนั้นเขาไม่มีความรู้สึกอะไรกับเธอจริงๆ แต่ตอนนี้รู้ตัวแล้วว่ามีความรู้สึกดีๆ ให้เธอมากมายเหลือเกิน"ถ้าคุณจำไม่ได้ฉันจะทบทวนความจำของคุณเอง" ชาตินี้เธอคงไม่ลืมคำพูดที่เขา
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-04นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 31
เย็นของวันนั้น.."ทำอะไรอยู่" นรสิงห์กำลังจะกลับแล้วเปิดประตูออกมายังเห็นเธอนั่งทำงานอยู่เลย"ดูโรงแรมอยู่ค่ะ" เธอไม่ค่อยรู้อะไรเกี่ยวกับบ้านเกิดหรอก พอได้รับมอบหมายเรื่องจัดงานเลี้ยง เธอต้องมาดูก่อนว่าโรงแรมไหนสามารถรองรับลูกค้าที่เป็นพนักงานบริษัทได้เยอะ"เก็บของ""คุณกลับก่อนเถอะค่ะ" ขณะที่พูดกับเขาเธอก็ไม่ได้เงยหน้าขึ้นมอง เพราะกำลังเช็ครายละเอียดของแต่ละโรงแรม"ผมจะพาไปทานข้าว"เห็นเขาชวนไปทานข้าวเธอถึงได้มองหน้าอีกฝ่าย ก็บอกแล้วไงว่าคนไม่ว่างยังจะมาเซ้าซี้อยู่ได้"เดี๋ยวจะพาไปทานข้าวโรงแรมหนึ่ง"ทานข้าวโรงแรมเหรอ? ได้ยินแบบนั้นเธอก็รีบปิดคอมแล้วหยิบเอาของส่วนตัว เขานี่ก็ฉลาดดีแค่มานั่งดูแบบนี้คงเลือกยากต้องไปดูสถานที่จริงเลยชั้นล่างในเวลาต่อมา.."สิงห์คะ คุณลงมาก็ดีแล้ว""มีอะไร" ตอนที่ถามอัญญาสายตาเขามองไปดูผู้หญิงอีกคนที่กำลังเดินตามหลังมา"ก็รถของอัญน่ะสิคะ ถูกชนท้าย" อัญญามองไปตรงรถที่จอดอยู่เบื้องหน้า "รถของพนักงานที่วิ่งตามหลังมาค่ะ" คู่กรณีก็คือรถของพนักงาน จริงๆ รถพนักงานไม่ได้ผิดหรอกอัญญาเหยียบเบรกรถที่วิ่งตามหลังจะออกถนนหน้าบริษัทเลยเบรคไม่ทัน"แต่ผู้จัดการเบรกกะทันหั
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-04นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 32
ฉับ!"อุ๊ย" ชายหนุ่มรีบพาจงอางผงาดของเขาหลบอย่างเร็ว เพราะเธอหยิบกรรไกรมาจากลิ้นชักข้างตู้เสื้อผ้า"อยากรู้ไม่ใช่เหรอว่าตรงสเปคไหม เข้ามาสิ""อย่าเล่นของมีคมสิครับ โบราณท่านว่าเดี๋ยวผีผลัก""ให้มาผลักเลย" หญิงสาวไม่พูดเปล่ายังยื่นปลายกรรไกรเข้ามาหา จนชายชาตรีแบบเขารีบถอยไปตั้งหลักที่เตียงก่อน เปลี่ยนจากจงอางผงาดกลายเป็นจงอางหวงไข่ไปซะงั้น"ถ้าทำอะไรฉันนะ ได้เอาจงอางมาทำผัดเผ็ดแน่" ว่าแล้วเธอก็วางกรรไกรลงอย่างแรงก่อนจะเข้าห้องน้ำ"น่ากลัวตรงไหนเนี่ย" ดูแล้วออกจะน่ารักมากกว่าอาบน้ำออกมาก็เห็นว่าเขานอนห่มผ้าอยู่บนเตียงหลับแล้วแน่นะ ..หญิงสาวที่กำลังจะขึ้นไปนอนชะโงกใบหน้ามอง แต่จังหวะนั้นคนที่นอนหลับตาอยู่บนเตียงก็ลืมตาขึ้นมา"อุ๊ย อืมม?" ด้วยความตกใจอยู่ดีๆ คนที่แอบมองอยู่ก็ลืมตาขึ้นมา เธอเลยเสียหลักล้มลงไป จนริมฝีปากของเธอกระแทกเข้ากับของคนที่นอนอยู่พอรู้ว่าตัวเองเสียหลักเธอก็รีบดันตัวลุกขึ้น น่าอายจังเลยเราทำอะไรลงไปเนี่ย"อยากจูบก็น่าจะบอกกันดีๆ ทำไมต้องรุนแรงด้วย" เมื่อสักครู่ฟันของเธอกระแทกเข้ากับริมฝีปากจนตอนนี้เป็นรอยช้ำ"ทำไมถึงรู้สึกเจ็บ" ไม่ใช่แค่เขาหรอกที่มีรอยช้ำ แต่เธอนี่
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-04นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 33
แกร็ก! แอดด"สิงห์คะ ช่วยอัญด้วยค่ะ""?" เปิดประตูเข้ามาก็เห็นว่าอัญญาถูกจับคว่ำหน้าลงกับพื้น ส่วนไอรีสกำลังจับแขนอัญญาขัดหลังไม่ให้ดิ้นหลุดได้"ผู้จัดการ?" กรกนกรีบเข้ามาจะช่วยผู้จัดการให้ลุกขึ้น แต่ไอรีสยังไม่ยอมปล่อย"มันเกิดอะไรขึ้น" ท่านประธานออกมาจากห้องจะไปคุยงานต่อก็เห็นว่าห้องเครื่องดื่มดูจะวุ่นวายเลยแวะมาดู"ท่านประธานคะช่วยอัญด้วยค่ะ"พอเห็นท่านประธานไอรีสถึงได้ปล่อย เพราะมันเป็นการให้เกียรติท่านด้วย"ผู้จัดการเป็นยังไงบ้างคะ" กรกนกรีบเข้าไปพยุงผู้จัดการขึ้นมา"สิงห์คะดูเลขาของคุณสิ อัญเจ็บไปหมดตัวแล้วเนี่ย""มีอะไรกัน" ตอนที่ท่านประธานถามแอบมองดูหน้าลูกชายเพราะลูกชายก็อยู่ในเหตุการณ์ทำไมไม่เข้าไปห้ามผู้หญิง แถมยังยืนยิ้ม"แค่อัญจะเข้ามาเอาเครื่องดื่ม พอเข้ามาเจอแม่นี่ในห้องเครื่องดื่มก็เป็นแบบที่เห็นเลยค่ะ""ไม่จริงนะคะ ผู้จัดการเป็นคนเรียกตัวไอรีสเข้ามาคุยก่อนค่ะ" สิธารีบช่วยพูดก่อนที่ทุกคนจะเข้าใจไอรีสผิด"แกเป็นแค่แม่บ้านอย่ามาสะเออะ" แต่พอรู้ตัวว่ามันเป็นคำที่ไม่น่าพูดออกมาต่อหน้าผู้ใหญ่ อัญญาก็รีบปรับเปลี่ยนท่าทีเหมือนว่าตัวเองยังคงเจ็บอยู่มาก"พ่อจะออกไปธุระไม่ใช่หรื
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-04นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 34
ขึ้นมาถึงชั้นผู้บริหารยังได้ยินคนพูดถึงเรื่องนี้ และได้ยินคำพูดสรรเสริญเยินยอว่าผู้จัดการทั่วไปช่างจิตใจดีงาม คนที่อยู่บนชั้นนี้จะรู้เรื่องก็แค่คนที่อยู่ในห้องท่านประธานในวันนั้น นอกนั้นทุกคนก็เชื่อในข่าวลือไอรีสเห็นว่าท่านรองประธานมาแล้วเธอเลยจะเข้าไปเอากาแฟมาให้เขา"สวัสดีค่ะ คุณเป็นแม่บ้านที่มาทำแทนพี่สิเหรอคะ" หญิงสาวเดินเข้ามาก็หยิบเอาแก้วและชวนแม่บ้านคนใหม่คุย"ใช่ จะเอากาแฟไปให้ท่านรองเหรอ""ค่ะ" ตอนที่ตอบแม่บ้านสายตาเธออดชำเลืองมองไปดูไม่ได้ เพราะน้ำเสียงดูจะไม่ค่อยเป็นมิตรเท่าไร"เรื่องนี้เดี๋ยวฉันจัดการเอง คุณกลับออกไปเถอะ""ไม่เป็นไรค่ะยังไงฉันก็ได้เข้ามาแล้วเดี๋ยวฉันเตรียมออกไปเอง"กึก! แม่บ้านคนนั้นหยิบถาดรองแก้วกาแฟวางลงให้แล้วก็หันไปทำอย่างอื่น"คุณไม่พอใจอะไรฉันหรือคะ" ฟังแค่น้ำเสียงก็ไม่ค่อยชอบแล้วยังมาทำกิริยาแบบนี้อีก"ฉันไม่ชอบคนที่มาแย่งผู้ชายคนอื่น"ไม่ต้องถามต่อก็รู้แล้วว่าเป็นคนของใครที่ส่งขึ้นมาอยู่ชั้นนี้ ไอรีสเลยชงกาแฟแล้วก็ยกออกมา เพราะเรื่องแบบนี้จะอธิบายแค่ปากเปล่ามันก็ไม่ได้ก๊อกๆ "กาแฟค่ะ""เข้ามาสิ" ชายหนุ่มที่ยืนทอดสายตามองออกไปด้านนอก หันกลับมามองเธ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-04
บทล่าสุด
นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 116 ตอนจบ 2 ทันน์
Set มาเฟียร้ายรัก Ep 116 ตอนจบทันน์"ทำไมมานอนตรงนี้ล่ะ ชอบนอนโซฟาไม่ใช่เหรอก็ไปนอนที่เดิมสิ" อลิสรู้สึกตัวตอนที่ทันน์ขยับตัวเข้ามานอนใกล้ๆทันน์ไม่ได้ตอบแต่เขาขยับมือต่ำลงไปสำรวจดูว่าทางโล่งหรือเปล่า เพราะเมื่อวานได้ยินว่าเธอใกล้จะเป็นประจำเดือน"คุณ!" อลิสดึงมือนั้นออกไป ทันน์ยอมเอามือออกมาแต่ที่เอาออกมาเพราะจะถอดเสื้อผ้า "ไปนอนโซฟาเลยนะถ้าไม่งั้นก็กลับไปนอนที่คอนโด"ไม่ว่าเธอจะพูดอะไรเขาก็ทำเฉย แถมยังถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกก่อนจะโน้มตัวไปจับเธอคว่ำลงโดยที่อีกฝ่ายไม่ทันตั้งตัว"โอ๊ยฉันเจ็บนะ" หลังจากที่จับเธอคว่ำลงแล้วเขาก็ดึงกางเกงชุดนอนที่เธอใส่อยู่ขยับออกจนเลยสะโพกลงมา "คุณทันน์!"ผ่านไปครู่หนึ่งจากเสียงต่อว่าเมื่อครู่กลายเป็นเสียงคราง เพราะเขาสอดใส่ผ่านทางด้านหลังเข้ามาแล้วก็กระแทก ตัวแค่นี้หรือจะมาสู้ได้ ก็รู้อยู่ว่าเขาเป็นคนชอบใช้กำลังไม่ชอบพูดจากท่าคว่ำทันน์ก็เปลี่ยนเป็นท่าตะแคงข้างโดยที่เขายังคงสอดใส่ผ่านทางด้านหลังอยู่เวลาผ่านไปทุกอย่างก็ได้หยุดลงพร้อมกับคนตัวเล็กที่อยู่ในอ้อมกอดแบบหมดเรี่ยวแรง"อารมณ์ดีขึ้นหรือยัง" เห็นว่าเธอไม่โวยวายเหมือนตอนแรกแล้ว"ยังจะมาพูดอีก!" นี่
นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 115 ตอนจบ 1 ตุนท์
Set มาเฟียร้ายรัก Ep 115 ตอนจบตุนท์อัคคีมองตามสาวเอ็นเตอร์เทรน อยู่ดีๆ เธอก็ลุกเดินออกจากห้องไปเลย ที่จริงมันทำได้มากกว่านี้ไม่ใช่เหรอ บางทียังเห็นแขกคนอื่นล้วงอยู่เลยแต่เขาทำแค่จูบเองนะข้าวปุ้นพยายามอดกลั้นอารมณ์ตัวเองมาก ถ้าไม่ใช่เพื่อนของเสี่ยป่านนี้ถูกฝ่ามือเธอไปแล้ว อยู่ดีๆ ก็มาขโมยจูบไป"นั่นใช่คุณข้าวปุ้นไหม" ระย้ามองเห็นตอนเดินผ่านห้องทำงานแค่แว๊บเดียว"ใช่.. แล้วทำไมออกมาแล้วล่ะ" อลิสเลยรีบไปดูแขกที่ห้องพิเศษ พอไปถึงก็เห็นว่ามีเด็กใหม่เข้ามาเอ็นเตอร์เทนเสี่ยอัคคีแล้ว หรือว่าข้าวปุ้นงอนเรื่องนี้ ต้องใช่แน่ๆ เลยใครปล่อยให้เด็กเข้ามาเนี่ย ..ค่อยหาโอกาสใหม่แล้วกัน อุตส่าห์ได้โอกาสดีๆ แล้วเชียวดึกๆ ของคืนเดียวกัน..นเรศวรแวะเข้ามาดูงานได้ครู่หนึ่งพอรู้ว่าอัคคียังไม่ออกไปเลยแวะมาที่ห้องพิเศษ"เป็นยังไงบ้างครับคุณอัคคี" ทั้งสองไม่ได้สนิทกันมากมายรู้จักกันผ่านทางเพื่อน เวลาพูดคุยเลยใช้คำเหมือนที่พูดกับเพื่อนสนิทไม่ได้"นึกว่าคุณจะไม่เข้า""ภรรยาผมใกล้คลอดเลยไม่อยากปล่อยไว้คอนโดตามลำพังครับ""อ้าว ใกล้คลอดแล้วเหรอครับ"ระหว่างที่ทั้งสองพูดคุยกัน ก็เห็นว่าทันน์ที่ยืนรอรับใช้อยู่เหมื
นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 114
ช่วงเที่ยงคืนของคืนนั้น.."ไปทานข้าวด้วยกันค่ะ" ระย้าถือวิสาสะเปิดประตูเข้ามาในห้องของข้าวปุ้นเพื่อชวนออกไปทานข้าวด้วยกัน"ชวนข้าวเหรอคะ" นอกจากคุณทรงอัปสรแล้วคนอื่นไม่ค่อยมาชวนเธอไปทานข้าวด้วยหรอก อาจเพราะเธอทำงานอยู่คนละโซนกัน และส่วนมากข้าวปุ้นก็จะสั่งอาหารที่นี่เข้ามาทานในห้อง"หรือว่าคุณข้าวจะทานข้าวในห้องคะ""ข้าวไปได้ค่ะ" ข้าวปุ้นเอื้อมไปหยิบกระเป๋าสะพายแล้วก็เดินตามระย้าออกมาทีแรกคิดว่าจะมากันแค่สามคน แต่ที่ไหนได้พอออกมาถึงด้านหน้าแฟนของทั้งสองก็รออยู่ แสดงว่าเราเป็นส่วนเกินหรือเปล่าเนี่ย"คุณข้าวชอบทานอะไรคะ""ทานเหมือนกันนั่นแหละค่ะ""ถ้างั้นสั่งทีเดียวเลยนะคะ"เข้ามาผู้ชายก็เดินไปเตรียมน้ำมาให้ ทีแรกข้าวปุ้นจะไปเตรียมน้ำของตัวเองแล้ว แต่อลิสบอกว่าไม่ต้องเดี๋ยวมีคนเตรียมมาให้ไม่นานอาหารก็ถูกนำมาวางบริการ ข้าวปุ้นเพิ่งรู้สึกว่าส่วนเกินมันเป็นแบบนี้นี่เอง เพราะคนรักเขาเทคแคร์กันแบบไม่สนใจคนโสดเลยที่อลิสและระย้าทำแบบนี้อยากให้ข้าวปุ้นมีความกล้าขึ้นมาหน่อยหลังทานข้าวเสร็จพวกเธอก็กลับเข้ามาที่ทำงาน ส่วนทันน์และตุนท์ก็ต้องแบ่งงานกันทำเหมือนเคยจนถึงช่วงเลิกงานอลิสเดินกลับมาที่
นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 113
"เท้าไม่เป็นอะไรแล้วเหรอทำไมใส่ส้นสูง" หลังจากส่งเจ้านายห้องทำงานเสร็จแล้วตุนท์ก็รีบออกมาดูระย้า เห็นตอนที่เธอกำลังคุยอยู่กับข้าวปุ้นพอดี"โอ๊ย.." ทีแรกก็ยืนดีๆ อยู่นี่แหละ แต่พอเห็นสามีเดินเข้ามาเริ่มเจ็บเท้าขึ้นมาเลย และข้าวปุ้นที่ยืนอยู่ด้วยกันอดมองลงไปดูเท้าของระย้าไม่ได้ เมื่อสักครู่ยังเห็นเดินปกติอยู่เลย หรือว่าจะเริ่มเจ็บแผลแล้ว"คุณเจ็บแผลเหรอคะ""เปล่าค่ะคุณลุกขึ้นมาก่อน เดี๋ยวฉันทำอะไรให้ดู" ระย้ารีบบอกข้าวปุ้นที่กำลังจะก้มลงไปช่วยขยับรองเท้าออกให้ลุกขึ้นมาก่อน "รู้สึกเจ็บนิดหน่อยค่ะ" แต่พอตุนท์เดินเข้ามาใกล้ระย้าก็ทำทีเป็นยืนไม่อยู่ จนฝ่ายชายต้องรีบเข้าไปประคอง"โอ๊ยยังเจ็บอยู่เลยค่ะ" เห็นว่าเธอยังเจ็บอยู่ตุนท์เลยโน้มลำตัวลงไปอุ้มร่างของเธอขึ้นมา ตอนที่ร่างของเธอลอยขึ้นจากพื้นระย้าก็หันไปขยิบตาใส่ข้าวปุ้น และก็บอกให้ข้าวปุ้นดูไว้ผู้หญิงต้องมีมารยาบ้าง"หึหึหึ" ข้าวปุ้นอดขำในความน่าเอ็นดูของระย้าไม่ได้ คิดว่าพอจะรู้แล้วที่ระย้าทำเมื่อครู่คงอยากให้เธอเรียนรู้เรื่องนี้ไปใช้กับผู้ชายที่ชื่ออัคคีแน่เลย โอ๊ยฉันจะบ้าตาย หวังว่าเรื่องนี้คงจะจบลงแค่นี้นะ"คุณจะพาฉันไปไหน" มัวบอกให้
นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 112
"ผมทำอะไรผิดอีกหรือเปล่า" ตุนท์เห็นเธอยิ้มตอนเขาเดินเข้ามาหาเลยรู้สึกเสียวๆ"ฉันจะกลับขึ้นห้องแล้วค่ะ คุณจะทำงานต่อหรือจะกลับด้วยกัน" หลังจากที่รับรู้ว่าข้าวปุ้นไม่ได้สนใจสามีเธอก็รู้สึกสบายใจขึ้นมา จริงๆ ถ้าเขาจะชอบกับข้าวปุ้นป่านนี้คงไม่เหลือรอดมาถึงเธอหรอก แต่ไม่รู้ทำไมอยู่ดีๆ ก็รู้สึกหึง ถึงแม้ว่าเขาจะไม่สนใจผู้หญิงคนอื่นแต่เธอก็ไม่อยากให้ผู้หญิงคนอื่นมาสนใจเขา"ผมเคลียร์งานเสร็จแล้ว เดี๋ยวหลังเลิกงานผมค่อยลงมาดูแลเจ้านาย" ทิ้งงานให้ทันน์ทำมาหลายวันแล้ว ถ้าจะทิ้งอีกก็กลัวมันจะโวยวายระย้ายอมให้เขาโอบร่างพาเดินกลับห้องพัก เท้าเธอดีขึ้นมากแล้วแต่มันก็ยังรู้สึกเจ็บอยู่"ฉันขออาบน้ำก่อนค่ะ" เข้ามาถึงตุนท์ก็ไม่ปล่อยเวลาให้เสียเปล่า แต่ตอนที่เขากำลังจะจูบระย้าก็เบือนหน้าหลบ"ผมเห็นคุณเปลี่ยนชุดแล้วนี่""อาบน้ำตั้งหลายชั่วโมงแล้วค่ะ""หลายชั่วโมงก็ยังหอมอยู่""ไม่ได้ค่ะยังไงฉันก็ต้องไปอาบน้ำก่อน" ยังไงต้องไปล้างให้สะอาดก่อนแล้วกัน เพราะเขาเล่นสัมผัสทุกส่วนของร่างกายตอนที่น้ำฝักบัวกำลังไหลรินลงมาชโลมร่างกาย ประตูห้องน้ำก็ถูกเปิดเข้ามา"ฉันอาบน้ำยังไม่เสร็จเลย""อาบด้วยกันก็ได้"เข้ามาแทน
นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 111
กลับไปถึงห้องก็ไม่เห็นเธอ ตุนน์เลยรีบออกไปดูร้านอาหารหน้าสถานบันเทิง ที่เขาไม่ได้โทรไปเพราะเห็นอยู่ว่าโทรศัพท์เธอไม่ได้ถือออกไปด้วย แต่พอเดินดูก็ไม่เห็น ..แม้แต่ร้านที่เธอไม่เคยมาทานเขาก็ยังไปดูเลย"ไปไหนของเธอเนี่ย" หรือว่าบางทีเธออาจจะไปหาอลิส คิดได้แบบนั้นตุนท์เลยลองกดโทรเข้าเครื่องของอลิสดู แต่คำตอบที่ได้ไม่เห็นระย้ามา และอลิสยังถามอีกว่าระย้ากลับมาด้วยเหรอ ตอนนั้นยังนึกเสียใจอยู่เลยว่ายังไม่ได้บอกลากันก๊อกๆ ตอนที่ระย้านั่งเศร้าอยู่ก็มีคนมาเคาะประตูห้องเธอเลยเงยหน้าขึ้นมอง"อ้าวคุณระย้า?" คนที่เข้ามาก็คือข้าวปุ้น ข้าวปุ้นว่าจะเข้ามาคุยงานกับอลิสมองเห็นว่ามีคนนั่งอยู่ในห้องหัวหน้าก็คิดว่าเป็นอลิส"ทำไมเห็นฉันแล้วต้องตกใจด้วยล่ะคะ""?" ข้าวปุ้นแปลกใจกับคำถามนี้ แต่ก็ต้องรีบสลัดมันออกไปก่อน"ได้ยินคุณตุนท์บอกว่าคุณอยู่ที่ห้องนี่คะ""เขาบอกแบบนั้นหรือคะ""เอ่อ..ค่ะ..?" ข้าวปุ้นชักจะสงสัยกับท่าทีนี้แล้ว ก่อนหน้าระย้าไม่ได้เป็นคนแบบนี้นี่ ทำไมช่วงหลังมาถึงพูดกับเธอแปลกๆ"มาอยู่นี่เองบอกแล้วใช่ไหมว่าให้อยู่ห้อง" ตุนท์เดินตามหาไม่เจอเลยเข้ามาดูในห้องทำงานและก็เป็นแบบที่เขาคิดไว้จริงๆ "อ้
นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 110
"???" เห็นนายทะเบียนยื่นเอกสารสำคัญมาให้เซ็น เธอถึงได้รู้ว่าที่เขาพามาคือมาจดทะเบียนสมรส เพราะแบบนี้เองเหรอที่เขาบอกจะทำให้เชื่อใจว่าเขาจะไม่ทิ้งขว้างเธอตุนท์หยิบปากกามาแล้วก็เซ็นชื่อนามสกุลลงไปก่อน หลังจากที่เขาเซ็นเสร็จแล้วก็ส่งปากกาให้กับเธอ"คุณไม่ได้บอกฉันเรื่องนี้" ยอมรับว่าตกใจมากแต่งงานก็ยังไม่ได้ขอแต่ง บอกรักปุ๊บก็พามาจดทะเบียนสมรสเลยใครจะไม่ตกใจล่ะ"คุณพูดเมื่อคืนนี้เองไม่ใช่เหรอ กลัวว่าผมจะไม่จริงจังกับความสัมพันธ์ครั้งนี้" นี่แหละมันเป็นสิ่งที่ยืนยันยิ่งกว่าการกระทำและคำพูดว่าเขาจริงจังกับเธอแค่ไหน"ทั้งสองได้ตกลงกันมาเรียบร้อยแล้วใช่ไหมครับ" เป็นหน้าที่ของนายทะเบียนที่ต้องดูให้แน่ใจว่าไม่มีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งถูกบังคับให้มาจดทะเบียนสมรส"เราตกลงกันแล้วค่ะ" หญิงสาวพูดพร้อมกับเอื้อมมือไปหยิบปากกานั้นมาเขียนชื่อและนามสกุลของเธอลงไป และนายทะเบียนก็สอบถามว่าฝ่ายหญิงจะยังใช้นามสกุลตัวเองหรือเปลี่ยนมาใช้นามสกุลฝ่ายชาย "ฉันจะใช้นามสกุลสามีค่ะ"ตุนท์เผยรอยยิ้มออกมาตอนได้ยินเธอบอกจะใช้นามสกุลสามี แบบนี้สินะเขาถึงเรียกว่าคนที่ใช่มักมาในเวลาที่เหมาะสมตามด้วยพยานอีกสองคนที่ต้องเซ็น เพราะ
นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 109
บ้าหรือไงเล่นขอกันตรงๆ แบบนี้ จากที่นอนหันหลังให้ระย้าก็ค่อยๆ นอนหงาย ทีแรกตุนท์ก็เตรียมตัวตั้งการ์ดไว้แล้วล่ะ เผื่อกำปั้นของเธอสวนกลับมาจะได้ไม่ถูกจุดสำคัญ แต่พอนอนหงายระย้าก็นิ่งเงียบไม่พูดไม่จา"?" ตุนท์รับรู้ได้ในทันทีว่าเธออนุญาต ถึงแม้ไม่อนุญาตเขาก็ไม่รอแล้วนะผ้าเช็ดตัวที่ยังคงพันรอบเอวอยู่ถูกเขากระชากดึงทิ้งลงไปข้างเตียงก่อนจะพลิกกายคร่อมร่างเธอครั้งนี้เขาจะทำให้ดีที่สุดให้เธอติดใจถึงแม้ว่าเธอจะไม่ยอมกลับไปด้วย ก็จะให้เธอไม่มีวันลืมเขาไปตลอดชีวิตแต่ปัญหาคือเธอเจ็บขาเล่นท่ายากไม่ได้ด้วยสิ เขาต้องพลิกแพลงท่าใหม่แล้วล่ะ"พอก่อนค่ะ" ระย้าแทบจะหายใจไม่ทั่วท้อง ตอนที่บอกให้เขาพอก่อนไม่รู้ว่าเสียงพูดหรือเสียงหอบหายใจดังกว่ากัน แต่ตุนท์ก็ไม่คิดจะหยุดเขายังคงเดินหน้าต่อ ตั้งแต่ลีลาการคว้านลิ้นแล้วจนมาถึงการคว้านท่อนเอ็นงัดซ้ายทีขวาที ทุกครั้งเขาก็ไม่ใช่ย่อยแต่ครั้งนี้เขาร้อนแรงกว่าทุกครั้งอีกกว่าจะจบครั้งแรกไปก็กินเวลาเป็นชั่วโมง"ขะ.. คุณจะทำอะไรอีก""แค่นี้คิดจะยอมแพ้แล้วเหรอ""คุณไปกินดีเสือมาหรือไง""จนกว่าคุณจะล้มเลิกเรื่องนั้นผมถึงจะปล่อยให้คุณพัก"ระย้ารู้ว่าเขาหมายถึงเรื่องอ
นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 108
"คุณจะทำอะไร" ระย้าขยับใบหน้าหลบริมฝีปากอีกฝ่ายที่โน้มเข้ามา แต่เขาก็ไม่ได้ตอบ หลังจากที่เธอเบือนหน้าหลบริมฝีปากนั้นก็ฝังจูบลงซอกคอแทนระย้านอนนิ่งโดยที่ไม่เอ่ยปากพูดอะไรอีก จนชุดที่เธอใส่อยู่ค่อยๆ ถูกถอดออกทีละชิ้นแบบระมัดระวังเพราะกลัวว่าจะไปถูกเท้าที่มีแผลเข้าหลังจากนั้นใบหน้าคมคายก็ได้ขยับต่ำลงไปซุกลงกับเนินน้องสาว"อือ" หญิงสาวทำได้แค่นอนเกร็ง จังหวะนั้นมือหนาก็ได้เกี่ยวเรียวขาข้างที่ได้รับบาดเจ็บยกขึ้นก่อนจะนำหมอนมาวางใต้ท้องขา เพื่อทำให้แผลไม่ต้องสัมผัสกับที่นอนจากนั้นตุนท์ก็ขยับใบหน้าต่ำลงพร้อมกับใช้ลิ้นชโลมเลียร่องสวาทที่เขาโหยหา"อื้อออ" ตอนลิ้นสากตวัดเกี่ยวยอดเม็ดเสียว คนตัวเล็กที่นอนเกร็งอยู่ถึงกับกระตุกไปตามแรงตวัดลิ้นความต้องการในร่างกายเธอมันสูงมาก สูงจนเขาคิดว่าคืนนี้ยังไงก็ยับยั้งตัวเองไม่อยู่แน่ จังหวะนั้นเขาก็ยังคงลงลิ้นให้เธอต่อเพราะเสียงครวญครางนั้นช่างน่าหลงใหลไม่ต่างจากร่างกายของเธอเลยระย้าทนความช่ำชองในการใช้ลิ้นของเขาไม่ไหว จนเท้าเผลอจิกลงพื้นที่นอน แต่เธอก็รีบเอามือมาปิดปากไว้ไม่อยากร้องเจ็บกลัวว่าเขาจะหยุดเห็นเธอดิ้นพล่านชายหนุ่มก็อดไม่ได้อีกต่อไปแล้ว ร
