แชร์

บทที่ 17

ผู้เขียน: ชะนีติดมันส์
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-02-04 11:04:55

"ฉันหมายถึงเธอช่วยเว้นระยะห่างจากพวกนั้นด้วย"

"เว้นระยะห่าง? บอกตัวเองดีกว่ามั้งคะ"

ก๊อกๆ "สิงห์คะ" ประตูห้องถูกเคาะแค่ไม่กี่ทีก่อนจะเปิดเข้ามา คนทั้งสองที่กำลังพูดคุยกันอยู่หันไปมอง "คุยเรื่องงานกันอยู่หรือคะ"

เห็นว่าเป็นใครเข้ามาไอรีสก็ตวัดหางตากลับไปมองเขา

"ทีหลังถ้าจะเข้ามา ต้องรอให้อนุญาตก่อน" น้ำเสียงเย็นชาพูดตักเตือนคนที่เสียมารยาทเปิดประตูเข้ามาโดยที่ยังไม่ได้รับอนุญาต

"ทำไมสิงห์ถึงพูดกับอัญแบบนี้ล่ะคะ แต่ก่อนอัญก็ทำแบบนี้มาตลอด"

"จะให้ฉันออกไปก่อนไหมคะ" หญิงสาวเอ่ยพูดแทรกเผื่อเขาอยากจะง้อผู้หญิงของเขาโดยไม่ต้องมีบุคคลอื่นอยู่ด้วย

"เข้ามามีธุระอะไร" เขายังไม่ได้อนุญาตให้เธอออกไป แต่ก็พูดถามคนที่เข้ามาใหม่เรื่องธุระ

"เอ่อ.. อัญจะมาบอกว่าในที่ประชุมพร้อมแล้วค่ะ" ทำไมเขาถึงมีท่าทีแบบนี้กับเรา แต่ก่อนเขาไม่เย็นชาขนาดนี้นี่

"ถ้าผมจำไม่ผิดคุณคือผู้จัดการ หน้าที่นี้มันต้องเป็นของเลขาไม่ใช่เหรอ" คำพูดประโยคนี้ออกจากปากของนรสิงห์ อีกคนที่อยู่ในห้องแอบมีรอยยิ้ม จนเขาเผลอมองไปดูรอยยิ้มของเธอ

"คือ.." เขากำลังจะตีตัวออกห่างเราเหรอ เป็นเพราะผู้หญิงคนนี้แน่เลย เราจะทำยังไงถึงจะไล่ผู้หญิงคนนี
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก
ความคิดเห็น (1)
goodnovel comment avatar
Noy Noy Bounthavong
เนื้อเลื้องดี
ดูความคิดเห็นทั้งหมด

บทที่เกี่ยวข้อง

  • นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 18

    "แต่ผมไม่คิดว่าเป็นคุณไอรีสที่ทำ" หลังจากที่อัญญากล่าวหาไอรีสไปแล้วธันวาก็เอ่ยขึ้นมา"เราทำงานร่วมกันมากี่ปีต่อกี่ปีแล้วเรื่องแบบนี้ไม่เคยเกิดขึ้น แต่พอผู้หญิงคนนี้เข้ามาเรื่องเกิดขึ้นกี่ครั้งแล้วคะ"ไอรีสที่เพิ่งช่วยงานพวกเขาจบได้แต่นั่งเงียบปล่อยให้พวกเขาพูดกันไปก่อน"รู้ไหมว่าหลุดไปทางไหน" นรสิงห์ก็สงสัย เหตุการณ์พวกนี้ไม่เคยเกิดขึ้นเลยพอเธอย่างกรายเข้ามาเท่านั้นแหละ แต่เขาก็ไม่ได้สงสัยเธอหรอกว่าเป็นคนของคู่แข่ง แต่เหตุการณ์พวกนี้มันประจวบเหมาะกับตอนที่เธอเข้ามาเหลือเกิน"พวกเรายังจับสัญญาณไม่ได้ครับ แต่รู้ว่ามันกำลังดึงข้อมูลออกไป""คุณไอรีสพอมีทางจะช่วยไหมครับ" คุณานนท์หันมาถามไอรีส"คุณยังจะไปถามผู้ต้องสงสัยอยู่อีกหรือคะ" อัญญาพูดแทรก"เราจะกล่าวหาใครลอยๆ ไม่ได้นะครับ" ธันวาช่วยพูดอีกแรง และในระหว่างที่ทุกคนกำลังช่วยเธออยู่เขากลับไม่พูดอะไรเลย"ข้อมูลอาจจะรั่วไหลผ่านเครื่องที่ฉันเพิ่งใช้ไปก็ได้ค่ะ" เธอผิดเองแหละที่ไม่รอบคอบตรวจเช็คสัญญาณดูก่อน เพราะเธอเห็นว่ามันเป็นเครื่องของสำนักงานเลยไม่ได้ตรวจสอบให้ดีนรสิงห์หันมองดูเครื่องคอมพิวเตอร์ที่เธอเพิ่งใช้งานไป แล้วก็หันมาถามว่าใครเป

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-04
  • นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 19

    "หอมจังคุณใช้น้ำหอมอะไร"หญิงสาวที่ถูกกอดอยู่กำลังจะขยับตัวออกแต่อีกฝ่ายก็กอดไว้แน่นไม่ยอมปล่อย"น้ำหอมฉันคงไม่หอมเท่ากับ น้ำหอมที่ติดตัวคุณมาคืนนั้นหรอกมั้งคะ""ก็แค่เด็กชงเหล้าในบาร์""ถ้างั้นคุณก็ไปให้เด็กชงเหล้าในบาร์ปลอบเถอะค่ะ" มือเรียวดันศีรษะเขาออกจากที่แนบอยู่กับหน้าอก"ปลอบผมอีกหน่อยสิ""ฉันจะออกไปทำงานแล้วค่ะ คุณก็เหมือนกันออกไปทำงานได้แล้ว มันไม่ใช่เรื่องต้องมานั่งเศร้าสักหน่อย""คุณกำลังจะพูดอะไร""ถ้าฉันพูดไปเดี๋ยวก็หาว่าฉันสอน""ผมยอมให้คุณสอนครับคุณดอกเตอร์" เขายอมรับว่ายังไม่รู้จักผู้หญิงคนนี้มากพอ แต่ต่อจากนี้ไปเขาจะพยายามทำความรู้จักกับเธอให้มากขึ้น"ที่ดินในประเทศออกกว้างขวาง ไม่ได้ที่ตรงนี้คุณก็หาที่ใหม่สิคะ เจ้าของที่ต้องการขายมีอีกตั้งมากมาย""คุณก็รู้ว่าผมซื้อที่ดินทำนิคมอุตสาหกรรม กว่าจะได้พื้นที่กว้างมากพอ"เที่ยงวันนั้น..ก๊อกๆ "ไปทานข้าวกันค่ะ" ประตูห้องท่านรองประธานเปิดอยู่ อัญญาที่มาชวนเขาออกไปทานข้าวแค่เคาะประตูคนด้านในก็หันออกมามองแล้ว"เอาตามที่ผมบอกนี่แหละ""ครับ" คุณานนท์แค่เข้ามาคุยงานครู่หนึ่งเลยไม่ปิดประตู"สิงห์คะ ออกไปทานข้าวกันค่ะ" พอคุณานนท์ออ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-04
  • นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 20

    "ผู้จัดการเรียกเธอเข้าไปพบที่ห้องหน่อย" หลังจากที่ไอรีสออกมาจากห้องท่านรองประธานแล้ว กรกนกเลขาของผู้จัดการทั่วไปก็มาตามเธอไปพบไอรีสลุกเดินตามเลขาผู้จัดการไป โดยที่ไม่ได้ถามว่ามีธุระอะไร เพราะมันหน้าที่ของเธออยู่แล้วเผื่อว่าผู้จัดการเรียกไปรับงาน"เข้าไปสิ" มาถึงกรกนกก็เปิดประตูให้ไอรีสเข้าไปก่อนที่จะปิดประตูไว้"ผู้จัดการมีธุระอะไรกับฉันคะ""เธออาจจะยังไม่รู้ว่าฉันคบกับคุณสิงห์มาหลายปีแล้ว""คบ?""ใช่""แล้วผู้ชายรู้เรื่องนี้ไหมล่ะคะ""เธอหมายความว่ายังไง""ฉันหมายถึงว่าคุณสิงห์ของคุณรู้เรื่องที่คุณคบกับเขามาหลายปีไหม""ทำไมจะไม่รู้""แสดงว่าพวกคุณเป็นแฟนกัน""ก็ไม่เชิง""เอาให้แน่สิคะ""เธอเป็นแค่เด็กใหม่และตำแหน่งของเธอเป็นแค่เลขาหน้าห้อง อย่ามาทำเป็นเก่งที่บริษัทนี้เด็ดขาด""ฉันก็ไม่อยากทำเป็นเก่งหรอกนะคะ แต่เผอิญว่าพวกเขาขอความช่วยเหลือจากฉัน""ถึงแม้ที่นี่จะไม่มีเธอ​ บริษัทเขาก็ดำเนินไปได้ ฉันคิดว่าเธอยื่นใบลาออก​ แล้วไปทำงานที่อื่นเถอะ ถ้าเธอทำงานที่อื่นอาจจะได้ตำแหน่งสูงกว่านี้ก็ได้""ฉันจะเก็บไว้พิจารณาแล้วกันนะคะ คุณเรียกฉันมาคุยแค่นี้ใช่ไหมคะ""เธอจบสูงขนาดนั้นทำไมต้องมาทำง

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-04
  • นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 21

    >>{"ท่านประธานคะ อัญโทรมารบกวนท่านหรือเปล่าคะ"} {"ไม่หรอกคุณอัญ ที่บริษัทมีอะไรหรือ"}>>{"อัญคิดอยู่นานเลยนะคะกว่าจะโทรมาหาท่านได้ กลัวว่ามันจะเป็นเรื่องที่ไม่สมควร"} {"มีอะไรก็ว่ามาเถอะ"}>>{"อัญไม่อ้อมค้อมแล้วนะคะ"} แล้วอัญญาก็เล่าเรื่องที่นรสิงห์ให้เลขาคนใหม่ เดินทางขึ้นเหนือในวันหยุดนี้ด้วย {"ทำไมผมไม่รู้เรื่องนี้เลยล่ะ"}>>{"เห็นไหมคะถ้าอัญไม่โทรมาแจ้งก่อนท่านก็จะไม่รู้เรื่องอะไร ยังไม่จบแค่นี้นะคะ"} แล้วอัญญาก็เล่าเรื่องของบริษัทที่เกิดขึ้นในหลายวันมานี้ให้กับท่านประธานได้ฟัง แถมยังใส่สีตีไข่โยนความไม่ดีให้กับไอรีสโดยบอกไปว่าหนอนบ่อนไส้คงเป็นผู้หญิงคนนี้แน่ เพราะตั้งแต่เข้าบริษัทมาเกิดแต่เรื่องวุ่นวายผ่านไปไม่นานโทรศัพท์ของนรสิงห์ก็ดังขึ้น เขาที่คุยงานอยู่ด้านนอกต้องรีบเข้าไปรับโทรศัพท์ก่อน>>{"ครับพ่อ"} {"เกิดเรื่องขึ้นขนาดนี้ทำไมไม่แจ้ง"} ท่านอาจจะรู้เรื่องเก่าเรื่องที่จับเลขาคนเก่าดำเนินคดี แต่เรื่องใหม่ที่เพิ่งเกิดขึ้นยังไม่มีใครแจ้งมาที่ท่าน>>{"พ่อรู้ได้ยังไงครับ"} Project นี้เขาเพิ่งจะเริ่มลงมือทำแต่ก็ชวดไปก่อน เขาเลยคิดว่าไม่จำเป็นต้องรายงานให้พ่อรู้ {"หลั

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-04
  • นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 22

    หวังว่าเขาคงทำตามที่พูดนะ แต่ถึงยังไงเธอก็ต้องระวังตัวให้ดี เพราะเธอไม่คิดจะฝากชีวิตไว้กับผู้ชายคนนี้แน่ ไม่ใช่ว่าเธอจะฝากไว้หรอกเขาต่างหากที่ไม่อยากรับฝาก เพราะเขาก็บอกตั้งแต่ต้นแล้วว่าถ้าเขาต้องการอิสระภาพเธอต้องคืนมันให้กับเขา คิดถึงคำนี้แล้วก็เจ็บใจ ถ้าไม่เพราะพ่อเธอคงไม่ทนไอรีสค่อยๆ เอนตัวนอนลง.. นอนลงได้หญิงสาวก็รีบเอาผ้าห่มมาพันร่างกายไว้พร้อมกับหันหลัง"?" ยังไม่ทันได้หลับเลยก็สัมผัสได้ว่าคนด้านหลังกำลังขยับ แต่พอหันกลับไปมองก็เห็นว่าเขานอนตะแคงหันหลังมาทางเธอ ..เราจะประสาทเสียก่อนไหมเนี่ยดึกมาหน่อยก็รู้สึกเหมือนว่าผ้าห่มขยับได้ หญิงสาวที่หลับไปแล้วสะดุ้งตื่นอีกรอบ"คุณจะทำอะไร?!" ไอรีสรีบแย่งผ้าห่มกลับคืนมา"คุณไม่เห็นเหรอว่ามันหนาว" ภาคเหนือขึ้นชื่อว่าเป็นภาคที่อากาศเย็นทั้งปีอยู่แล้ว ยิ่งดึกก็ยิ่งหนาว"ฉันไม่เห็นหนาวเลย""จะหนาวได้ยังไงผ้าห่มอยู่กับคุณหมดเลย""ถ้างั้นคุณก็เอาไปเถอะ" หญิงสาวปล่อยผ้าห่มผืนเดียวที่มีอยู่ให้เขาไป"ไม่หนาวแน่นะ"เธอไม่ตอบ ตอนแรกก็ไม่หนาวหรอกพอผ้าห่มออกจากร่างไม่นานก็รู้สึกเย็นเป็นผู้ชายหรือเปล่าเนี่ยแย่งผ้าห่มเราไปเฉยเลย คนตัวเล็กค่อยๆ ขยับตั

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-04
  • นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 23

    "ไอรีส""ไอริน?""เธอจริงๆ ด้วย" ไอรินรีบเดินเข้ามา และไอรีสที่กำลังตะลึงอยู่ก็รีบเดินเข้าไปหา "เธอกลับประเทศแล้วเหรอ""ใช่ ทำไมฉันติดต่อเธอไม่ได้เลย แล้วนี่ทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่""ฉันจะแนะนำให้เธอรู้จักนะ คนนั้นสามีของฉันเอง" ไอรินตอบคำถามโดยการแนะนำสามีให้รู้จัก เพื่อนจะได้รู้ว่าทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่และทุกคนที่มองอยู่ต่างก็งงปนสงสัย แต่ก็พอจะคลายสงสัยบ้างแล้วแหละ ทั้งสองคงจะรู้จักกันมาก่อน"สวัสดีค่ะ" ไอรีสกล่าวทักทายสามีของเพื่อน"สวัสดีครับ" สิงขรทักทายกลับอดมองไปดูผู้ชายคนที่ยืนอยู่ข้างๆ เพื่อนของภรรยาไม่ได้"นี่แสดงว่าสามีของเราเป็นเพื่อนกันเหรอ" ไอรินตื่นเต้นมากไม่คิดว่าโลกจะกลมขนาดนี้ "ไอรีส?" แต่พอไอรินหายตื่นเต้นก็นึกถึงคำพูดของสิงขรเมื่อนานมาแล้ว ตอนนั้นที่เขาสารภาพกับเธอบอกว่าจับมาผิดคน เขาพูดถึงชื่อไอรีส เธอไม่คิดเลยว่าจะเป็นไอรีสคนที่เป็นเพื่อนของเธอ"เขาไม่ใช่สามีของฉันหรอก" ไอรีสกระซิบบอกไอริน"อ้าวเหรอ" ไอรินเลยเรียกสติตัวเองกลับมาก่อน เรื่องนั้นค่อยเคลียร์กับสามีอีกที "แล้วทำไมมาด้วยกันได้ล่ะ""เป็นแค่คู่หมั้น""อ้อ..""พวกคุณรู้จักกันหรือคะ" ฟ้างามเป็นคนถาม เพราะ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-04
  • นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 24

    ไม่ว่าไอรินจะเรียกยังไงไอรีสก็ยังคงเดินมุ่งหน้าไปที่จุดชมวิว จุดชมวิวตรงนั้นสมิงดำทำเป็นห้องกระจกขนาดกว้างขวางไว้ ถึงแม้ว่าจะนั่งชมวิวแต่ก็ไม่ได้ร้อน เพราะเป็นห้องแอร์ขนาดใหญ่เพื่อไว้ใช้จัดเลี้ยงกับเพื่อนและคนในครอบครัวไอรีสมาถึงคนจัดงานก็กำลังจัดเตรียมโต๊ะและสถานที่อยู่"เขาไปไหนกันหมดแล้วคะ""ไปที่บ้านของเสี่ยแล้วค่ะ"คงเป็นบ้านหลังนั้น บ้านที่เธอเข้าไปทานข้าวเมื่อเช้านี้ ไอรีสเลยรีบเดินย้อนกลับมา ประจวบเหมาะกับไอรินที่กำลังเดินตรงไปหาไอรีสที่จุดชมวิวพอดี"ใจเย็นก่อนสิ""เธอจะให้ฉันใจเย็นได้ยังไง ฉันต้องรู้ให้ได้ว่าเขามีความบาดหมางอะไรกับฉัน ถึงคิดจะจับตัวฉันมา""เรื่องนี้ฉันก็รู้ไม่มากหรอกนะ แต่รู้แค่ว่า เพราะเธอเป็นคู่หมั้นของ..""เกี่ยวกับเขาเหรอ?""ใช่..ดะเดี๋ยวก่อนสิไอรีส" คิดว่าเพื่อนจะใจเย็นลงหน่อย แต่ยิ่งไปกระตุ้นอารมณ์โมโห ไอรินต้องรีบเดินตามหลังไปอีกรอบตอนนี้ทุกคนกำลังนั่งอยู่ในห้องรับแขก เปิดทีวี ฟังเพลงพูดคุยกัน ตามประสาคนที่ถูกหักเขี้ยวเล็บแล้วเจ้าเวหาแอบมองภรรยาที่เอาแต่หยอกเย้าลูกชายของสมิงดำ ตอนชวนให้มีเป็นของตัวเองกลับยังไม่อยากมีส่วนทางด้านทรงอัปสรก็คุยเรื่องเด

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-04
  • นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 25

    "คุณบอกฉันมาสิว่าขวดนมขวดนี้ไปทำอะไรให้ขวดนี้" เธอหมายถึงขวดของนรสิงห์ไปทำอะไรขวดของสิงขร อีกฝ่ายถึงคิดแค้นจนจะจับคู่หมั้นของอีกคนมา"ยิ้มอะไรของมึงวะ! มึงก็บอกไปสิว่าขวดนมขวดนั้นทำอะไรขวดนี้" ที่จริงนรสิงห์ก็รู้อยู่ เพราะมันเป็นเรื่องที่ทั้งสองผิดใจกัน แต่เขาคงไม่พูดออกมาจากปากเขาเอง เรื่องนั้นให้มันออกจากปากอีกฝ่ายแล้วกัน"แล้วทำไมไอ้ขวดนมขวดนั้นมันถึงไม่พูดเองล่ะ""ก็เจ้าของขวดนมบอกให้ขวดนั้นเป็นคนพูด""จะไม่มีใครพูดใช่ไหมคะ""มันเรื่องไม่เป็นเรื่องหรอก" นรสิงห์ก็ไม่คิดว่าจะต้องมาเล่าเหตุการณ์ที่ทะเลาะกับสิงขรต่อหน้าทุกคนแบบนี้"ถ้ามันเป็นเรื่องไม่เป็นเรื่อง ทำไมคุณสองคนถึงกับจะฆ่าจะแกงกันล่ะ""ใครจะไปฆ่ามัน" ถ้าจะฆ่าเพื่อนเพราะเรื่องแค่นี้ แล้วทำไมเขาต้องย้ายถิ่นฐานขึ้นเหนือเพื่อมาหาแหล่งทำมาหากินใหม่"คุณมีส่วนเกี่ยวข้องกับการที่เขาถูกลอบยิงไหม" เธอใช้จิตวิทยาในการถามและการค้นหาคำตอบ โดยที่เธอไม่ได้กล่าวหาว่าสิงขรเป็นคนยิงนรสิงห์ เพียงแค่เธอใช้คำว่าคุณมีส่วนเกี่ยวข้องไหม"ไม่มี"แค่นี้แหละที่เธอต้องการคำตอบ"ตอนที่คุณถูกยิงคุณเห็นมือปืนไหม" หลักจิตวิทยาแบบนี้ตำรวจก็เอาไปใช้เวลาสื

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-04

บทล่าสุด

  • นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 116 ตอนจบ 2 ทันน์

    Set มาเฟียร้ายรัก Ep 116 ตอนจบทันน์"ทำไมมานอนตรงนี้ล่ะ ชอบนอนโซฟาไม่ใช่เหรอก็ไปนอนที่เดิมสิ" อลิสรู้สึกตัวตอนที่ทันน์ขยับตัวเข้ามานอนใกล้ๆทันน์ไม่ได้ตอบแต่เขาขยับมือต่ำลงไปสำรวจดูว่าทางโล่งหรือเปล่า เพราะเมื่อวานได้ยินว่าเธอใกล้จะเป็นประจำเดือน"คุณ!" อลิสดึงมือนั้นออกไป ทันน์ยอมเอามือออกมาแต่ที่เอาออกมาเพราะจะถอดเสื้อผ้า "ไปนอนโซฟาเลยนะถ้าไม่งั้นก็กลับไปนอนที่คอนโด"ไม่ว่าเธอจะพูดอะไรเขาก็ทำเฉย แถมยังถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกก่อนจะโน้มตัวไปจับเธอคว่ำลงโดยที่อีกฝ่ายไม่ทันตั้งตัว"โอ๊ยฉันเจ็บนะ" หลังจากที่จับเธอคว่ำลงแล้วเขาก็ดึงกางเกงชุดนอนที่เธอใส่อยู่ขยับออกจนเลยสะโพกลงมา "คุณทันน์!"ผ่านไปครู่หนึ่งจากเสียงต่อว่าเมื่อครู่กลายเป็นเสียงคราง เพราะเขาสอดใส่ผ่านทางด้านหลังเข้ามาแล้วก็กระแทก ตัวแค่นี้หรือจะมาสู้ได้ ก็รู้อยู่ว่าเขาเป็นคนชอบใช้กำลังไม่ชอบพูดจากท่าคว่ำทันน์ก็เปลี่ยนเป็นท่าตะแคงข้างโดยที่เขายังคงสอดใส่ผ่านทางด้านหลังอยู่เวลาผ่านไปทุกอย่างก็ได้หยุดลงพร้อมกับคนตัวเล็กที่อยู่ในอ้อมกอดแบบหมดเรี่ยวแรง"อารมณ์ดีขึ้นหรือยัง" เห็นว่าเธอไม่โวยวายเหมือนตอนแรกแล้ว"ยังจะมาพูดอีก!" นี่

  • นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 115 ตอนจบ 1 ตุนท์

    Set มาเฟียร้ายรัก Ep 115 ตอนจบตุนท์อัคคีมองตามสาวเอ็นเตอร์เทรน อยู่ดีๆ เธอก็ลุกเดินออกจากห้องไปเลย ที่จริงมันทำได้มากกว่านี้ไม่ใช่เหรอ บางทียังเห็นแขกคนอื่นล้วงอยู่เลยแต่เขาทำแค่จูบเองนะข้าวปุ้นพยายามอดกลั้นอารมณ์ตัวเองมาก ถ้าไม่ใช่เพื่อนของเสี่ยป่านนี้ถูกฝ่ามือเธอไปแล้ว อยู่ดีๆ ก็มาขโมยจูบไป"นั่นใช่คุณข้าวปุ้นไหม" ระย้ามองเห็นตอนเดินผ่านห้องทำงานแค่แว๊บเดียว"ใช่.. แล้วทำไมออกมาแล้วล่ะ" อลิสเลยรีบไปดูแขกที่ห้องพิเศษ พอไปถึงก็เห็นว่ามีเด็กใหม่เข้ามาเอ็นเตอร์เทนเสี่ยอัคคีแล้ว หรือว่าข้าวปุ้นงอนเรื่องนี้ ต้องใช่แน่ๆ เลยใครปล่อยให้เด็กเข้ามาเนี่ย ..ค่อยหาโอกาสใหม่แล้วกัน อุตส่าห์ได้โอกาสดีๆ แล้วเชียวดึกๆ ของคืนเดียวกัน..นเรศวรแวะเข้ามาดูงานได้ครู่หนึ่งพอรู้ว่าอัคคียังไม่ออกไปเลยแวะมาที่ห้องพิเศษ"เป็นยังไงบ้างครับคุณอัคคี" ทั้งสองไม่ได้สนิทกันมากมายรู้จักกันผ่านทางเพื่อน เวลาพูดคุยเลยใช้คำเหมือนที่พูดกับเพื่อนสนิทไม่ได้"นึกว่าคุณจะไม่เข้า""ภรรยาผมใกล้คลอดเลยไม่อยากปล่อยไว้คอนโดตามลำพังครับ""อ้าว ใกล้คลอดแล้วเหรอครับ"ระหว่างที่ทั้งสองพูดคุยกัน ก็เห็นว่าทันน์ที่ยืนรอรับใช้อยู่เหมื

  • นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 114

    ช่วงเที่ยงคืนของคืนนั้น.."ไปทานข้าวด้วยกันค่ะ" ระย้าถือวิสาสะเปิดประตูเข้ามาในห้องของข้าวปุ้นเพื่อชวนออกไปทานข้าวด้วยกัน"ชวนข้าวเหรอคะ" นอกจากคุณทรงอัปสรแล้วคนอื่นไม่ค่อยมาชวนเธอไปทานข้าวด้วยหรอก อาจเพราะเธอทำงานอยู่คนละโซนกัน และส่วนมากข้าวปุ้นก็จะสั่งอาหารที่นี่เข้ามาทานในห้อง"หรือว่าคุณข้าวจะทานข้าวในห้องคะ""ข้าวไปได้ค่ะ" ข้าวปุ้นเอื้อมไปหยิบกระเป๋าสะพายแล้วก็เดินตามระย้าออกมาทีแรกคิดว่าจะมากันแค่สามคน แต่ที่ไหนได้พอออกมาถึงด้านหน้าแฟนของทั้งสองก็รออยู่ แสดงว่าเราเป็นส่วนเกินหรือเปล่าเนี่ย"คุณข้าวชอบทานอะไรคะ""ทานเหมือนกันนั่นแหละค่ะ""ถ้างั้นสั่งทีเดียวเลยนะคะ"เข้ามาผู้ชายก็เดินไปเตรียมน้ำมาให้ ทีแรกข้าวปุ้นจะไปเตรียมน้ำของตัวเองแล้ว แต่อลิสบอกว่าไม่ต้องเดี๋ยวมีคนเตรียมมาให้ไม่นานอาหารก็ถูกนำมาวางบริการ ข้าวปุ้นเพิ่งรู้สึกว่าส่วนเกินมันเป็นแบบนี้นี่เอง เพราะคนรักเขาเทคแคร์กันแบบไม่สนใจคนโสดเลยที่อลิสและระย้าทำแบบนี้อยากให้ข้าวปุ้นมีความกล้าขึ้นมาหน่อยหลังทานข้าวเสร็จพวกเธอก็กลับเข้ามาที่ทำงาน ส่วนทันน์และตุนท์ก็ต้องแบ่งงานกันทำเหมือนเคยจนถึงช่วงเลิกงานอลิสเดินกลับมาที่

  • นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 113

    "เท้าไม่เป็นอะไรแล้วเหรอทำไมใส่ส้นสูง" หลังจากส่งเจ้านายห้องทำงานเสร็จแล้วตุนท์ก็รีบออกมาดูระย้า เห็นตอนที่เธอกำลังคุยอยู่กับข้าวปุ้นพอดี"โอ๊ย.." ทีแรกก็ยืนดีๆ อยู่นี่แหละ แต่พอเห็นสามีเดินเข้ามาเริ่มเจ็บเท้าขึ้นมาเลย และข้าวปุ้นที่ยืนอยู่ด้วยกันอดมองลงไปดูเท้าของระย้าไม่ได้ เมื่อสักครู่ยังเห็นเดินปกติอยู่เลย หรือว่าจะเริ่มเจ็บแผลแล้ว"คุณเจ็บแผลเหรอคะ""เปล่าค่ะคุณลุกขึ้นมาก่อน เดี๋ยวฉันทำอะไรให้ดู" ระย้ารีบบอกข้าวปุ้นที่กำลังจะก้มลงไปช่วยขยับรองเท้าออกให้ลุกขึ้นมาก่อน "รู้สึกเจ็บนิดหน่อยค่ะ" แต่พอตุนท์เดินเข้ามาใกล้ระย้าก็ทำทีเป็นยืนไม่อยู่ จนฝ่ายชายต้องรีบเข้าไปประคอง"โอ๊ยยังเจ็บอยู่เลยค่ะ" เห็นว่าเธอยังเจ็บอยู่ตุนท์เลยโน้มลำตัวลงไปอุ้มร่างของเธอขึ้นมา ตอนที่ร่างของเธอลอยขึ้นจากพื้นระย้าก็หันไปขยิบตาใส่ข้าวปุ้น และก็บอกให้ข้าวปุ้นดูไว้ผู้หญิงต้องมีมารยาบ้าง"หึหึหึ" ข้าวปุ้นอดขำในความน่าเอ็นดูของระย้าไม่ได้ คิดว่าพอจะรู้แล้วที่ระย้าทำเมื่อครู่คงอยากให้เธอเรียนรู้เรื่องนี้ไปใช้กับผู้ชายที่ชื่ออัคคีแน่เลย โอ๊ยฉันจะบ้าตาย หวังว่าเรื่องนี้คงจะจบลงแค่นี้นะ"คุณจะพาฉันไปไหน" มัวบอกให้

  • นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 112

    "ผมทำอะไรผิดอีกหรือเปล่า" ตุนท์เห็นเธอยิ้มตอนเขาเดินเข้ามาหาเลยรู้สึกเสียวๆ"ฉันจะกลับขึ้นห้องแล้วค่ะ คุณจะทำงานต่อหรือจะกลับด้วยกัน" หลังจากที่รับรู้ว่าข้าวปุ้นไม่ได้สนใจสามีเธอก็รู้สึกสบายใจขึ้นมา จริงๆ ถ้าเขาจะชอบกับข้าวปุ้นป่านนี้คงไม่เหลือรอดมาถึงเธอหรอก แต่ไม่รู้ทำไมอยู่ดีๆ ก็รู้สึกหึง ถึงแม้ว่าเขาจะไม่สนใจผู้หญิงคนอื่นแต่เธอก็ไม่อยากให้ผู้หญิงคนอื่นมาสนใจเขา"ผมเคลียร์งานเสร็จแล้ว เดี๋ยวหลังเลิกงานผมค่อยลงมาดูแลเจ้านาย" ทิ้งงานให้ทันน์ทำมาหลายวันแล้ว ถ้าจะทิ้งอีกก็กลัวมันจะโวยวายระย้ายอมให้เขาโอบร่างพาเดินกลับห้องพัก เท้าเธอดีขึ้นมากแล้วแต่มันก็ยังรู้สึกเจ็บอยู่"ฉันขออาบน้ำก่อนค่ะ" เข้ามาถึงตุนท์ก็ไม่ปล่อยเวลาให้เสียเปล่า แต่ตอนที่เขากำลังจะจูบระย้าก็เบือนหน้าหลบ"ผมเห็นคุณเปลี่ยนชุดแล้วนี่""อาบน้ำตั้งหลายชั่วโมงแล้วค่ะ""หลายชั่วโมงก็ยังหอมอยู่""ไม่ได้ค่ะยังไงฉันก็ต้องไปอาบน้ำก่อน" ยังไงต้องไปล้างให้สะอาดก่อนแล้วกัน เพราะเขาเล่นสัมผัสทุกส่วนของร่างกายตอนที่น้ำฝักบัวกำลังไหลรินลงมาชโลมร่างกาย ประตูห้องน้ำก็ถูกเปิดเข้ามา"ฉันอาบน้ำยังไม่เสร็จเลย""อาบด้วยกันก็ได้"เข้ามาแทน

  • นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 111

    กลับไปถึงห้องก็ไม่เห็นเธอ ตุนน์เลยรีบออกไปดูร้านอาหารหน้าสถานบันเทิง ที่เขาไม่ได้โทรไปเพราะเห็นอยู่ว่าโทรศัพท์เธอไม่ได้ถือออกไปด้วย แต่พอเดินดูก็ไม่เห็น ..แม้แต่ร้านที่เธอไม่เคยมาทานเขาก็ยังไปดูเลย"ไปไหนของเธอเนี่ย" หรือว่าบางทีเธออาจจะไปหาอลิส คิดได้แบบนั้นตุนท์เลยลองกดโทรเข้าเครื่องของอลิสดู แต่คำตอบที่ได้ไม่เห็นระย้ามา และอลิสยังถามอีกว่าระย้ากลับมาด้วยเหรอ ตอนนั้นยังนึกเสียใจอยู่เลยว่ายังไม่ได้บอกลากันก๊อกๆ ตอนที่ระย้านั่งเศร้าอยู่ก็มีคนมาเคาะประตูห้องเธอเลยเงยหน้าขึ้นมอง"อ้าวคุณระย้า?" คนที่เข้ามาก็คือข้าวปุ้น ข้าวปุ้นว่าจะเข้ามาคุยงานกับอลิสมองเห็นว่ามีคนนั่งอยู่ในห้องหัวหน้าก็คิดว่าเป็นอลิส"ทำไมเห็นฉันแล้วต้องตกใจด้วยล่ะคะ""?" ข้าวปุ้นแปลกใจกับคำถามนี้ แต่ก็ต้องรีบสลัดมันออกไปก่อน"ได้ยินคุณตุนท์บอกว่าคุณอยู่ที่ห้องนี่คะ""เขาบอกแบบนั้นหรือคะ""เอ่อ..ค่ะ..?" ข้าวปุ้นชักจะสงสัยกับท่าทีนี้แล้ว ก่อนหน้าระย้าไม่ได้เป็นคนแบบนี้นี่ ทำไมช่วงหลังมาถึงพูดกับเธอแปลกๆ"มาอยู่นี่เองบอกแล้วใช่ไหมว่าให้อยู่ห้อง" ตุนท์เดินตามหาไม่เจอเลยเข้ามาดูในห้องทำงานและก็เป็นแบบที่เขาคิดไว้จริงๆ "อ้

  • นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 110

    "???" เห็นนายทะเบียนยื่นเอกสารสำคัญมาให้เซ็น เธอถึงได้รู้ว่าที่เขาพามาคือมาจดทะเบียนสมรส เพราะแบบนี้เองเหรอที่เขาบอกจะทำให้เชื่อใจว่าเขาจะไม่ทิ้งขว้างเธอตุนท์หยิบปากกามาแล้วก็เซ็นชื่อนามสกุลลงไปก่อน หลังจากที่เขาเซ็นเสร็จแล้วก็ส่งปากกาให้กับเธอ"คุณไม่ได้บอกฉันเรื่องนี้" ยอมรับว่าตกใจมากแต่งงานก็ยังไม่ได้ขอแต่ง บอกรักปุ๊บก็พามาจดทะเบียนสมรสเลยใครจะไม่ตกใจล่ะ"คุณพูดเมื่อคืนนี้เองไม่ใช่เหรอ กลัวว่าผมจะไม่จริงจังกับความสัมพันธ์ครั้งนี้" นี่แหละมันเป็นสิ่งที่ยืนยันยิ่งกว่าการกระทำและคำพูดว่าเขาจริงจังกับเธอแค่ไหน"ทั้งสองได้ตกลงกันมาเรียบร้อยแล้วใช่ไหมครับ" เป็นหน้าที่ของนายทะเบียนที่ต้องดูให้แน่ใจว่าไม่มีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งถูกบังคับให้มาจดทะเบียนสมรส"เราตกลงกันแล้วค่ะ" หญิงสาวพูดพร้อมกับเอื้อมมือไปหยิบปากกานั้นมาเขียนชื่อและนามสกุลของเธอลงไป และนายทะเบียนก็สอบถามว่าฝ่ายหญิงจะยังใช้นามสกุลตัวเองหรือเปลี่ยนมาใช้นามสกุลฝ่ายชาย "ฉันจะใช้นามสกุลสามีค่ะ"ตุนท์เผยรอยยิ้มออกมาตอนได้ยินเธอบอกจะใช้นามสกุลสามี แบบนี้สินะเขาถึงเรียกว่าคนที่ใช่มักมาในเวลาที่เหมาะสมตามด้วยพยานอีกสองคนที่ต้องเซ็น เพราะ

  • นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 109

    บ้าหรือไงเล่นขอกันตรงๆ แบบนี้ จากที่นอนหันหลังให้ระย้าก็ค่อยๆ นอนหงาย ทีแรกตุนท์ก็เตรียมตัวตั้งการ์ดไว้แล้วล่ะ เผื่อกำปั้นของเธอสวนกลับมาจะได้ไม่ถูกจุดสำคัญ แต่พอนอนหงายระย้าก็นิ่งเงียบไม่พูดไม่จา"?" ตุนท์รับรู้ได้ในทันทีว่าเธออนุญาต ถึงแม้ไม่อนุญาตเขาก็ไม่รอแล้วนะผ้าเช็ดตัวที่ยังคงพันรอบเอวอยู่ถูกเขากระชากดึงทิ้งลงไปข้างเตียงก่อนจะพลิกกายคร่อมร่างเธอครั้งนี้เขาจะทำให้ดีที่สุดให้เธอติดใจถึงแม้ว่าเธอจะไม่ยอมกลับไปด้วย ก็จะให้เธอไม่มีวันลืมเขาไปตลอดชีวิตแต่ปัญหาคือเธอเจ็บขาเล่นท่ายากไม่ได้ด้วยสิ เขาต้องพลิกแพลงท่าใหม่แล้วล่ะ"พอก่อนค่ะ" ระย้าแทบจะหายใจไม่ทั่วท้อง ตอนที่บอกให้เขาพอก่อนไม่รู้ว่าเสียงพูดหรือเสียงหอบหายใจดังกว่ากัน แต่ตุนท์ก็ไม่คิดจะหยุดเขายังคงเดินหน้าต่อ ตั้งแต่ลีลาการคว้านลิ้นแล้วจนมาถึงการคว้านท่อนเอ็นงัดซ้ายทีขวาที ทุกครั้งเขาก็ไม่ใช่ย่อยแต่ครั้งนี้เขาร้อนแรงกว่าทุกครั้งอีกกว่าจะจบครั้งแรกไปก็กินเวลาเป็นชั่วโมง"ขะ.. คุณจะทำอะไรอีก""แค่นี้คิดจะยอมแพ้แล้วเหรอ""คุณไปกินดีเสือมาหรือไง""จนกว่าคุณจะล้มเลิกเรื่องนั้นผมถึงจะปล่อยให้คุณพัก"ระย้ารู้ว่าเขาหมายถึงเรื่องอ

  • นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 108

    "คุณจะทำอะไร" ระย้าขยับใบหน้าหลบริมฝีปากอีกฝ่ายที่โน้มเข้ามา แต่เขาก็ไม่ได้ตอบ หลังจากที่เธอเบือนหน้าหลบริมฝีปากนั้นก็ฝังจูบลงซอกคอแทนระย้านอนนิ่งโดยที่ไม่เอ่ยปากพูดอะไรอีก จนชุดที่เธอใส่อยู่ค่อยๆ ถูกถอดออกทีละชิ้นแบบระมัดระวังเพราะกลัวว่าจะไปถูกเท้าที่มีแผลเข้าหลังจากนั้นใบหน้าคมคายก็ได้ขยับต่ำลงไปซุกลงกับเนินน้องสาว"อือ" หญิงสาวทำได้แค่นอนเกร็ง จังหวะนั้นมือหนาก็ได้เกี่ยวเรียวขาข้างที่ได้รับบาดเจ็บยกขึ้นก่อนจะนำหมอนมาวางใต้ท้องขา เพื่อทำให้แผลไม่ต้องสัมผัสกับที่นอนจากนั้นตุนท์ก็ขยับใบหน้าต่ำลงพร้อมกับใช้ลิ้นชโลมเลียร่องสวาทที่เขาโหยหา"อื้อออ" ตอนลิ้นสากตวัดเกี่ยวยอดเม็ดเสียว คนตัวเล็กที่นอนเกร็งอยู่ถึงกับกระตุกไปตามแรงตวัดลิ้นความต้องการในร่างกายเธอมันสูงมาก สูงจนเขาคิดว่าคืนนี้ยังไงก็ยับยั้งตัวเองไม่อยู่แน่ จังหวะนั้นเขาก็ยังคงลงลิ้นให้เธอต่อเพราะเสียงครวญครางนั้นช่างน่าหลงใหลไม่ต่างจากร่างกายของเธอเลยระย้าทนความช่ำชองในการใช้ลิ้นของเขาไม่ไหว จนเท้าเผลอจิกลงพื้นที่นอน แต่เธอก็รีบเอามือมาปิดปากไว้ไม่อยากร้องเจ็บกลัวว่าเขาจะหยุดเห็นเธอดิ้นพล่านชายหนุ่มก็อดไม่ได้อีกต่อไปแล้ว ร

สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status