แชร์

ตอนที่ 33  หม่อมฉันอยากลอง (18+)

ผู้เขียน: ชาไทยเย็น
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-01-06 01:18:09

“เอ่อ แต่ว่า อาา หลิงเฟยเดี๋ยว!!”

นางดันตัวเขาลงไปนอนราบกับพื้น ส่วนตัวนางยังคงครอบครองมังกรยักษ์อยู่ที่ปากไม่หยุด มือเรียวเอื้อมไปบดขยี้หน้าอกของเขาเป็นจังหวะ ท่านอ๋องไม่สามารถทนกับความเร่าร้อนของนางได้เลย

“หลิงเฟย ข้าจะ…อาาา ไม่นะ ถอยออกมาก่อน”

หลิงเฟยยอมปล่อยและพุ่งตัวเข้าไปหาเขา ใบหน้าทั้งคู่แทบจะติดกันอยู่แล้วเมื่อนางพูดกับเขา

“หากทนไม่ไหวก็พ่นใส่ปากหม่อมฉัน เข้าใจหรือไม่”

“ไม่!! จะให้ข้าทำเรื่องเช่นนั้นกับเจ้า…ข้า…..ทำไม่ได้”

“หลินอี้ เชื่อข้าเถอะนะ อย่ากดดันตัวเองท่านกับข้ารักกันมิใช่หรือ”

“แต่ว่า การกระทำเช่นนั้น…”

“หม่อมฉันอยากลอง”

นางก้มลงไปอีกครั้ง เขาเองก็สุดจะกลั้นได้ เขารู้ตัวเองดีว่าอดทนได้อีกไม่นานจึงเปลี่ยนเป็นจับที่ศีรษะของนางและเก็บรวบผมให้นางเท่านั้นและเริ่มสั่นน้อย ๆ เมื่อเริ่มทนไม่ไหวจนถึงขีดสุด

“หลิงเฟย มัน…มาแล้ว อาา หลิงเฟย ทนไม่ไหวแล้ว อาาา!!!”

น้ำอุ่น ๆ พุ่งเข้าไปในปากนางสุดแรง หลิงเฟยดูดและกลืนลงไปจนหมด ท่านอ๋องนอนหอบหมดแรงอยู่นางลุกขึ้นและถูกเขาดึงเอาไว้

“จะไปไหน เจ้าจัดการข้าแล้วคิดจะหนีงั้นหรือหลิงเฟยของข้า ไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกนะ”

“ไม่ใช่นะเพคะ หม่อมฉันเพ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อที่ GoodNovel
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทที่เกี่ยวข้อง

  • ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด   ตอนที่ 34  พิษน้ำตาคางคก

    ท่านอ๋องเข้าทรุดลงและกอดนางเอาไว้แน่น เขาคิดไม่ถึงว่าจู่ ๆ จะเกิดเรื่องเช่นนี้ เดิมทีคิดว่านางฝันร้ายหรือพบเจออะไรเข้า แต่…..“หลิงเฟยฟังข้านะ บิดาเจ้าเป็นหมอหลวงที่เก่งที่สุด เขาจะต้องช่วยรักษาเจ้าได้ เชื่อข้านะ มาเถอะข้าจะพาเจ้าไปอาบน้ำล้างแผลแล้วเปลี่ยนชุดให้เจ้าแล้วรีบพาเจ้า…..”ท่านอ๋องกลั้นเสียงไม่ไหวอีกต่อไป เขาไม่เคยอ่อนแอถึงเพียงนี้ นึกไม่ถึงว่าเรื่องของลู่หลิงเฟยจะทำให้เขาเสียน้ำตา ครั้งสุดท้ายที่เขาร้องไห้คือตอนที่บิดาของเขาเสียชีวิตกลางสนามรบ “ข้ากลัว ข้า…หลินอี้ ข้ากลัว”“ไม่ต้องกลัวนะ ข้าจะอยู่กับเจ้าไม่ห่างเจ้าไปไหน ข้าสัญญาหลิงเฟย เชื่อใจข้านะได้หรือไม่”“หม่อมฉัน…”“ไม่เป็นไร ข้าจะรีบพาเจ้ากลับจวนสกุลลู่และรีบส่งข่าวไปบอกบิดาเจ้า”เขาอุ้มนางออกมาจากห้องย้ายไปที่ห้องอาบน้ำและสั่งให้จื่อรุ่ยเตรียมรถม้าไปสกุลลู่และให้รีบส่งข่าวไปแจ้งให้ท่านหมอลู่รออยู่ที่จวน จื่อรุ่ยและสาวใช้ถึงกับตกใจเมื่อเห็นท่านอ๋องอุ้มลู่หลิงเฟยที่ตัวชุ่มเลือดออกมาจากห้อง“ให้คนไปเก็บกวาดห้องด้วย”“พ่ะย่ะค่ะ”หยางหลินอี้พานางไปอาบน้ำ เขาเป็นผู้อาบให้นางเองทั้งหมด ใบหน้าที่เปื้อนไปด้วยน้ำตาที่ไม่หยุด

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-06
  • ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด   ตอนที่ 35  หนทางแก้พิษ

    เสียงนั้นทำให้ลู่หลิงเฟยหันไปทันที เสียงสตรีที่คุ้นหู “หลิงเฟย พวกข้ามาเยี่ยมเจ้า”“อาจารย์!! อาจารย์หญิง!!”ฮ่วนเซียวและซางเย่ อาจารย์ของนางวิ่งเข้ามา ซางเย่สวมกอดหลิงเฟยในทันทีพร้อมกับร้องไห้ออกมาเงียบ ๆ นึกไม่ถึงว่านางจะพบเจอเรื่องเลวร้ายถึงเพียงนี้“พวกท่านมาเมืองหลวงเมื่อไหร่เจ้าคะ”“ข้ากับอาจารย์หญิงของเจ้ามาที่เมืองหลวงได้สามวันแล้ว แต่เข้าไปที่สำนักสังคีตก่อนเลยไม่ทันได้มาพบเจ้า พอรู้ข่าวว่าหอนางโลมชื่อดังถูกคนโจมตีเมื่อคืน อาเหยาก็เร่งมาบอกข่าว ข้ากับซางเย่จึงเร่งมาหาเจ้า”“เด็กโง่บอกข้าสิว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ เจ้าถูกพิษนี้ได้เช่นไร”หลิงเฟยเริ่มเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นในหอนางโลมอย่างละเอียดให้อาจารย์ทั้งสองฟัง หยวนลี่พี่ชายนางทำหน้าที่รินน้ำชาให้แขกและนั่งฟังเรื่องที่หลิงเฟยเล่าอย่างนึกสนใจเพราะเขาเองฟังเพียงท่านอ๋องแต่ก็มิได้ฟังว่าน้องสาวเข้าไปทำสิ่งใดและเหตุใดจึงถูกโจมตีทั้ง ๆ ที่นางมีวรยุทธ์“เจ้าบอกว่าพอมันซัดพิษใส่ เจ้าก็ใช้แพรเก้าทิศดีดตัวออกมาโดยใช้พลังปราณงั้นหรือ”“เจ้าค่ะ ข้าแค่ต้องการถอยมาตั้งหลักก่อน และจะเข้าโจมตี แต่ร่างกายก็เริ่มชาจนท่านอ๋องเข้ามาช่วยเอาไว้เจ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-07
  • ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด    ตอนที่ 36  องค์หญิงเหลียงหลีน่า

    “ข้า….เอ่อ..”“กระหม่อมฮ่วนเซียว นี่คือซางเย่ภรรยากระหม่อม ถวายบังคมท่านอ๋องพ่ะย่ะค่ะ”“ขออภัยที่ไม่ทันได้ทักทายพวกท่านก่อน ข้า…เป็นห่วงนางมากไปหน่อย”อาจารย์ทั้งสองมองทั้งคู่แล้วอดอมยิ้มไม่ได้ พวกเขารู้มาจากลู่หยวนลี่ว่าท่านอ๋องทรงห่วงใยนางมากแต่ไม่นึกว่าจะถึงขนาดนี้จนได้พบพระองค์ด้วยตัวเอง“หลิงเฟยเจ้าช่างโชคดีจริง”“หลิงเฟย พี่เจ้าบอกว่ามีหนทางรักษาตาของเจ้า รีบบอกมาเร็วต้องใช้สิ่งใดข้าจะได้รีบส่งให้คนไปตามหา”“ไม่ต้องใช้ยาวิเศษอันใดหรอกเพคะท่านอ๋อง อาจารย์บอกว่าใช้พลังปราณของอาจารย์ช่วยขับพิษออกมา เมื่อคืนนี้ที่หม่อมฉันไม่มีอาการเป็นเพราะขับปราณออกไปที่หอนางโลมนั่นครึ่งหนึ่งและกินยาถอนพิษเข้าไป พอยาหมดฤทธิ์เลยทำให้ตามองไม่เห็น”“พูดจริงหรือ เรื่องจริงงั้นหรือ”“เพคะท่านอ๋อง ตอนนี้ต้องให้นางพักผ่อนเก็บแรงให้มาก ยามซวี (19.00 น.) คืนนี้ก็เริ่มทำการขับพิษเพคะ พวกหม่อมฉันพึ่งให้นางดื่มยาไปและจะให้นางนอนพักผ่อนสักหน่อยพระองค์ก็เสด็จมาพอดีเพคะ”ท่านอ๋องหันไปมองหลิงเฟยที่มีผ้าผูกตาเอาไว้และยิ้มให้ เขาจับใบหน้านางและใช้หน้าผากชนกับหน้าผากนาง ทั้งหมดเลยเริ่มเดินออกไปเพื่อจะได้ไม่รบกวนทั้งค

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-07
  • ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด    ตอนที่ 37  ขับพิษออกจากร่าง

    ทั้งสองค่อย ๆ พยุงหลิงเฟยเดินเข้าไปในห้องเพื่อรอรับการรักษา ท่านอ๋องค่อย ๆ ถอดผ้าปิดตานางออก พระชายาตบที่หลังมือนางเบา ๆ“พี่จะรอเจ้าอยู่ด้านนอก อีกเดี๋ยวเราค่อยพบกันนะหลิงเฟย”“ขอบคุณพี่รอง”พระชายาเดินออกไปแล้ว องค์รัชทายาทรอนางอยู่ด้านนอกพร้อมกับบิดาของพวกนางและพี่ใหญ่และกองทหารองครักษ์รอบจวนที่ป้องกันมิให้ผู้ใดมารบกวนหรือบุกเข้ามาโจมตีระหว่างที่ขับพิษออกจากตัวลู่หลิงเฟย“หลิงเฟย เจ้าพร้อมนะ”“อาจารย์หญิง ข้าพร้อมแล้วเจ้าค่ะ”“ท่านอ๋อง พระองค์พร้อมนะเพคะ”“ข้าพร้อมแล้ว ท่านบอกมาได้เลย”อาจารย์หญิงเดินไปนั่งที่ ท่านอ๋องพานางไปนั่งเช่นกัน เขากำลังจะเดินออกไปที่นั่งแต่หลิงเฟยดึงเอาไว้“หลินอี้ หม่อมฉัน….”เขาก้มลงจูบที่หน้าผากของนางอย่างแผ่วเบาพร้อมกับประทับจูบที่ริมฝีปากของนางเพื่อให้นางมั่นใจ"ลู่หลิงเฟยเจ้าฟังข้าให้ดี ข้าจะพูดเพียงครั้งเดียว ชีวิตของข้าหยางหลินอี้นับแต่นี้เป็นของเจ้า ไม่ว่าวันนี้เจ้าจะมองเห็นข้าหรือไม่ ข้าก็จะอยู่กับเจ้า มีเจ้าเป็นพระชายาเคียงกายเพียงคนเดียว ชาตินี้ไม่ขอรับสตรีอื่นเข้ามาในชีวิตอีก หากเจ้าหาย ข้าจะทูลขอราชโองการสมรสกับเจ้าทันที” “ถ้าหาก…หากว่าหม่อม

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-08
  • ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด    ตอนที่ 38  ฝ่าบาทถูกวางยาพิษ

    ท่านอ๋องราวกับถูกน้ำเย็น ๆ ราดเข้าที่ใบหน้า เขาไม่รู้ว่าควรจะทำเช่นไร และรีบดึงนางเข้ามากอดในทันที พร้อมกับหลิงเฟยที่เริ่มร้องไห้“มันไม่ได้ผล ฮือ ข้ามองไม่เห็นอะไรเลย”ฮ่วนเซียวและซางเย่หันไปมองหน้ากันก่อนที่ซางเย่จะเดินเข้ามาหาหลิงเฟย“หลิงเฟย เจ้าใจเย็น ๆ ก่อนนะ แม้ว่าเราจะขับพิษออกมาได้หมดแล้วแต่เจ้าต้องกินยาแก้พิษต่อเนื่อง ดวงตาที่เคยมองไม่เห็นมันต้องใช้เวลาฟื้นฟู จู่ ๆ จะกลับมามองเห็นชัดเจนเลยเป็นเรื่องที่…เป็นไปไม่ได้ เจ้าต้องรอเวลาไปก่อน สามถึงสี่วันนะ”“จริงหรือเจ้าคะอาจารย์ ท่านมิได้โกหกข้าใช่หรือไม่”“ไม่โกหกแน่ ๆ หลิงเฟย เจ้าฟังข้านะตอนนี้เจ้าต้องตั้งสติและใจเย็น ๆ ทำใจให้สบายและอย่าพึ่งคิดมาก อย่าทำอะไรโง่ ๆ ข้าจะอยู่กับเจ้า เข้าใจหรือไม่”พระชายาหันไปซบอกองค์รัชทายาท นางสุดจะกลั้นน้ำตาที่ไหลออกมาได้ นางไม่กล้าเอ่ยคำพูดใดออกไปเกรงว่าหลิงเฟยจะจับได้ว่านางร้องไห้และเสียใจอยู่ ในตอนนี้ทุกคนต้องเข้มแข็งเพื่อให้นางไม่คิดมากและคอยปลอบนางดังเช่นที่ท่านอ๋องทำอยู่“หลิงเฟย อาจารย์หญิงของเจ้าพูดถูกต้องแล้ว พ่อคิดว่าเจ้าต้องรักษาต่ออีกสักสองสามวันกินยาอย่าได้ขาด อีก…อีกไม่เกินสามวัน

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-08
  • ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด    ตอนที่ 39  องค์หญิงแห่งแคว้นฉู่

    นางเร่งฝีเท้าเพื่อตามคนร้ายไปแต่ว่าคนร้ายมี วรยุทธ์สูงกว่านาง ไม่นานก็หายไป นางจึงรีบกลับไปเพื่อสอบสวนคนที่เหลืออยู่ที่สกุลลู่ เมื่อกลับมาก็พบว่าสองคนในนั้นฆ่าตัวตายหนีความผิดไปแล้ว เหลือเพียงสาวใช้ที่ยังรอดอยู่“ผู้ใดให้เจ้าทำเช่นนี้ เจ้าพาหลิงเฟยไปที่ใด”“ข้า…ข้า…”“พูดมา หากว่าท่านอ๋องมา เจ้าอย่าได้หวังว่าเขาจะปรานีเช่นข้า”“พวกเขาสั่งเพียงให้ข้าวางยานางที่ถ้วยยา นอกนั้นไม่ทราบจริง ๆ ไม่รู้จริง ๆ เจ้าค่ะ ข้าเป็นแค่คนในหอนางโลมรับเงินพวกมันมาเท่านั้น”“แน่ใจว่าเจ้าจะไม่พูด เจ้ารู้ดีอยู่แล้วว่าพวกมันจะฆ่าตัวตายแต่เจ้ากลับไม่ทำเช่นนั้น แสดงว่าเจ้ายังอยากพูดอะไร”“ท่านอ๋อง รอเดี๋ยวพ่ะย่ะค่ะ”“หลีกไป!! ผู้ใดกัน ที่ลักพาตัวนางไป!!”“ท่านอ๋อง นาง…”ดาบของท่านอ๋องพาดไปที่คอของสาวใช้ในทันที สาวใช้กลัวจนตัวสั่นเมื่อหันไปมองพระพักตร์ สายพระเนตรนั้นพร้อมสังหารหากว่านางกล้าโกหก“จงพูดออกมา”เสียงเย็น ๆ นั้นถามไปพร้อมกับสายตาที่เหี้ยมเกรียมจนผู้ที่ถูกถามตัวสั่นไปทั้งตัว“ระ…โรงเตี๊ยมหุนซวนเพคะ นะ…นายท่านบอกว่าท่านอ๋องต้องไปเพียงผู้เดียวเท่านั้น”“มันคือผู้ใด”“ขะ…เขาไม่ได้บอกหม่อมฉันเพคะ”“ฉ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-09
  • ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด   ตอนที่ 40  เผชิญหน้า

    “องค์หญิง….”“กลับ”“พ่ะย่ะค่ะ”หลีน่าได้ยินเสียงฉีกเสื้อผ้าพร้อมกับเสียงกรีดร้องไห้อ้อนวอนของฝ่ายหญิงก่อนทุกอย่างจะเงียบไป และมีเสียงร้องไห้สะอึกสะอื้นและเสียงครางของฝ่ายชายดังขึ้นมาแทน นางยิ้มอย่างผู้ชนะและเดินออกจากที่นั่นไปในทันทีวันถัดมาร่างของเฉินเป่าหลิงที่นอนเปลือยครึ่งท่อนอยู่และ ข้าง ๆ หลิงเฟยที่เสื้อผ้าหลุดลุ่ยและร้องไห้ทั้งคืนนั่งอยู่ที่มุมเตียงเมื่อประตูเปิดออกนางก็แทบจะไม่รับรู้อะไรอีกแล้วทำให้องค์หญิงสะใจกับภาพตรงหน้ายิ่งนัก“ปลุกมันสิ”น้ำถูกสาดไปที่ทั้งคู่ เฉินเป่าหลิงลุกขึ้นพร้อมกับหันไปมองลู่หลิงเฟยด้านหลังและหันมามองหลีน่า“พวกเจ้า!!”“ช้าก่อนท่านรองแม่ทัพ ได้ข่าวว่าเมื่อคืนนี้คนของข้าได้ยินเสียงท่านพอใจอยู่นานเลยนี่กว่าจะหยุดพัก เอาละ ได้เวลาแล้ว สวมเสื้อผ้าแล้วตามข้ามาดี ๆ อย่าคิดมีลูกเล่น”“จะพาพวกเราไปที่ใด”“พวกเจ้า…ไม่อยากกลับบ้านงั้นหรือ ข้าจะไปส่ง” พวกเขาถูกนำตัวออกมาจากอารามอิ้งเซียงมุ่งหน้าไปยังหน้าเมืองที่มีกองทหารของแคว้นฉู่รออยู่กว่าสามร้อยนายเห็นจะได้ เฉินเป่าหลิงที่ยืนมองอยู่ไม่นึกว่าพวกเขาจะกบดานซ่อนตัวจนรวมกันได้มากถึงเพียงนี้“ดูท่านรอ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-09
  • ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด   ตอนที่ 41  ความจริง!!

    “พ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมจะรีบตรวจสอบว่านางนำคนไปไว้ที่ใดกันแน่”“ท่านหมายความว่าอย่างไร”“คือว่าก่อนหน้านี้….องค์หญิงเปลี่ยนที่มาสองที่แล้วพ่ะย่ะค่ะ ในตอนนี้คงต้องออกตามดูว่าอยู่ที่ใดแน่ ระหว่างบ่อนใหญ่ในเมือง หอนางโลมนอกเมือง และอารามอิ้งเซียง แต่นางนัดให้กระหม่อมพาพระองค์ไปที่หน้าประตูเมืองหลวงพ่ะย่ะค่ะ”“แผนการของนางช่างเจ้าเล่ห์ยิ่งนัก”กลับมาที่หน้าเมือง“พวกท่าน…นี่พวกท่านรวมหัวกัน…มาแว้งกัดข้างั้นหรือ!! ได้ท่านรองแม่ทัพ ทางนั้นเป็นกองทัพที่ข้าขอให้มาช่วย แต่ก็ใช่ว่าข้าจะไม่มีกองทัพของข้า”กองทัพด้านหลังของเหลียงหลีน่าขยับอาวุธและชี้กลับไปยังกองทัพของรองแม่ทัพเลี่ยงกับท่านอ๋อง นางยิ้มอย่างพอใจเพราะได้วางแผนป้องกันเวลานี้เอาไว้แล้ว นางดีใจได้เพียงไม่นานเมื่อมีมือหนึ่งพาดมาพร้อมกับมีดสั้นสีทองในมือ“หากเจ้ากล้าก็ลองขยับดูสิ”“เจ้า!!”หลีน่าหันมามองผู้ที่ใช้มีดจี้ที่คอของนางพร้อมกับเฉินเป่าหลิงที่แย่งดาบมาได้เช่นกันและสั่งให้พวกเขาหลีกทาง“หลีกทางออกไปให้ห่าง ๆ”“เจ้าไม่ได้ตาบอดหรอกหรือนังสารเลว เจ้าหลอกข้า!!”“เปล่า ข้าไม่ได้หลอกเจ้า ก็เจ้าไม่ได้ถามนี่ว่าข้ามองเห็นหรือไม่”“แต่เรื่องเม

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-10

บทล่าสุด

  • ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด   ตอนพิเศษที่ 4 ครอบครัวที่สมบูรณ์

    สองเดือนถัดมา “เบ่งเพคะพระชายา อื้อ....”“กรี๊ด!!!..”“อุแว๊!!……”“เป็นองค์ชายน้อยเพคะ”สิ้นเสียงของหมอตำแยทำคลอดในวังที่แจ้งว่าพระชายาขององค์รัชทายาทคลอดบุตรชายออกมา ทำให้ จวินอวี้หยวนองค์รัชทายาทรีบลุกขึ้นและพุ่งกายเข้าไปยังห้องที่พระชายาอยู่ในทันที หลิงเฟยหันมามองพระพักตร์พระสวามีที่นั่งอยู่ข้าง“ท่านพี่ เป็นอะไรไปเพคะ”“คือว่า…ตอนเจ้าคลอด ก็จะต้อง…ร้องทรมานเหมือนกับที่….อิ๋งเซียน…”“ใช่เพคะ สตรีเวลาคลอดก็เป็นเช่นนี้ หากบุตรคลอดง่ายก็ไม่เจ็บนานเหมือนกับที่พี่หญิงเบ่งเพียงสี่ห้าครั้งบุตรก็คลอด แต่บางคนเบ่งอยู่ร่วมครึ่งวันก็ยังไม่ออกก็มี”“อะไรนะ!! เบ่งครึ่งวันงั้นหรือ เฟยเอ๋อร์ เช่นนั้นเจ้า…มิต้องทรมานแย่หรือ”“พระองค์อย่ากังวลพระทัยเกินไปเพคะ หม่อมฉันกับพี่หญิงก็ต่างเป็นสตรี เรามีบิดาเป็นหมอนะเพคะ คลอดไม่ยากหรอกเพคะ”“แต่เสียงร้องนั่นทำเอาองค์รัชทายาทแทบจะเป็นบ้าตายเจ้าก็เห็น”“นั่นเพราะพี่เขยไม่เคยได้ยินพี่หญิงกรีดร้องทรมานเช่นนี้มาก่อนก็เลยตกพระทัยน่ะเพคะ”“เช่นนั้นข้า…ไม่เป็นลมไปเลยงั้นหรือหากได้ยินเสียงเจ้าเจ็บปวดถึงเพียงนั้น ข้าจะทนไม่ได้เอาน่ะสิ”“เช่นนั้นพระองค์ก็ไม่ควรม

  • ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด   ตอนพิเศษที่ 3 จอมเห่อแห่งต้าซ่ง

    “เปล่าเพคะ แค่เวียนหัวเพราะคนเดินตามเกือบแปดคน ไปไหนก็เดินล้อมขนาดนี้ไม่เวียนหัวบ้างก็แปลกสิเพคะ”“เช่นนั้นให้ข้าเดินตามเจ้า อารักขาเจ้าคนเดียว จะได้ไม่เวียนหัวดีหรือไม่”พระชายาหันมามองพระพักตร์ที่จริงจังเมื่อเอ่ยประโยคนี้ขึ้นมา“ท่านอ๋องเพคะ พระองค์ไม่มีงานราชกิจอื่นแล้วหรือเพคะ หม่อมฉันตั้งครรภ์มิได้ป่วยนะเพคะ”“ข้าเป็นห่วงเจ้า ข้าผิดงั้นหรือ”หลิงเฟยถอนหายใจพร้อมกับดึงคอเขาเข้ามาซบที่อกนาง ลมหายใจของเขาร้อนผ่าว หัวใจยังเต้นแรงเพราะวิ่งมาอย่างรวดเร็วเพราะเป็นห่วงนาง“ท่านพี่ ข้าสัญญากับท่านว่าจะดูแลตัวเอง ท่านพี่เป็นห่วงหม่อมฉันเข้าใจเพคะ แต่ว่าหม่อมฉันเองก็ไม่อยากให้พระองค์เป็นห่วงมากเกินไป ทำเช่นนี้ราวกับว่าไม่ไว้ใจหม่อมฉันนะเพคะ”“ข้าต้องพยายามปรับตัวอีกแล้วใช่หรือไม่”“เอาเช่นนี้ดีหรือไม่ หากว่าพระองค์เป็นห่วงหม่อมฉัน พระองค์ก็ทำเท่าที่อยากทำเถิดเพคะ แต่ว่าอย่าให้เสียงานจนผู้อื่นครหาท่านเอาได้ หม่อมฉันมิอยากเป็นต้นเหตุว่าทำให้พระองค์ไม่มีความรับผิดชอบในงานอย่างอื่น”“ได้ ข้ารับปากเจ้า แล้วเจ้ากินอะไรหรือยัง พระชายาฝากยาบำรุงมาให้เจ้าด้วย นางบอกว่าได้มาเยอะช่วงที่ตั้งครรภ์เลยแบ่

  • ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด    ตอนพิเศษที่ 2 ครรภ์แรกของพระชายาท่านอ๋อง

    สี่เดือนถัดมา“พวกเจ้ารีบย้ายของพวกนี้ออกไปอย่าให้มีของที่มีคมอยู่ในสถานที่ที่พระชายาจะเดินผ่านได้ เร็วเข้า จื่อรุ่ย!! เจ้าไปเอายาบำรุงครรภ์ที่พ่อตาข้ามาหรือยัง”“อยู่นี่แล้วพ่ะย่ะค่ะ กำลังจะรีบนำไปต้มพ่ะย่ะค่ะ”“รีบไปเลยเร็ว ๆ พระชายาจะตื่นแล้ว ข้าวละ เสร็จหรือยัง”“หลินอี้!!”เสียงของหยางหลิงเฟย พระชายาดังขึ้นเพื่อเรียกพระสวามี นางตื่นขึ้นมาและมองไม่เห็นเขาอยู่บนเตียง ท่านอ๋องรีบสั่งการเก็บกวาดจวนจนทั่วเพื่อมิให้หลิงเฟยเกิดปัญหาเวลาเดินในจวน“ข้ามาแล้ว ๆ”“ท่านไปที่ใดมา"“ข้า….ไปสั่งให้ทุบทำขั้นบันไดใหม่ให้เจ้า จะได้เดินง่ายขึ้น”“นี่ท่านสั่งรื้อจวนอีกแล้วงั้นหรือ!!”รอยยิ้มสำนึกผิดของท่านอ๋องหลบสายตาพระชายาไม่ได้เลย “ไม่ต้องมายิ้มเลย วันก่อนก็สั่งรื้อสวน”“ก็กลัวเจ้าเดินสะดุดหญ้าล้มนี่ มันอันตรายมากนะ”“แล้วยังสั่งไม่ให้ข้าจับเครื่องมือบดยา”“ก็มันมีทั้งมีดและครกหิน มันอันตรายทั้งนั้น เสี่ยงมากนะหลิงเฟยไม่ได้หรอก ช่วงนี้เจ้าห้ามเข้าไป”“นี่ท่านสั่งรื้อบันไดอีกแล้ว”“ซี่มันถี่และชันมากเกินไป เจ้าคิดดูสิ ช่วงครรภ์แรกท่านพ่อบอกว่าห้ามเจ้าเดินเร็ว ห้ามยกของหนัก ห้ามสะดุดล้ม มันเสี่ยงน

  • ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด    ตอนพิเศษที่ 1  คืนวันส่งตัว

    ห้องส่งตัวเจ้าสาว“เหนื่อยหรือไม่”“ไม่เพคะ”“เจ้าตั้งใจจะโยนลูกบอลแพรและเปลี่ยนเจ้าบ่าวจริง ๆ นะหรือเมื่อเช้านี้”ลู่หลิงเฟยหันมามองพระพักตร์ของพระสวามีอย่างนึกเคืองใจที่เขาบังอาจเล่นนอกบทที่ตกลงกับนางเอาไว้ก่อนหน้านี้จนเกือบแก้ไขไม่ทัน ยังดีที่ท่านอ๋องเป็นคนฉลาดและรู้ใจนางดีเขาจึงแก้ไขสถานการณ์นั้นได้“เป็นพระองค์ต่างหากที่เปลี่ยนบทก่อน”“นั่น ข้าก็แค่อยากจะขึ้นไปรับเจ้าเท่านั้น หากว่าเจ้าตกลงมาอีกจะทำเช่นไรเล่า ข้าน่ะตั้งใจเปลี่ยนเองเพราะอยากให้เจ้าเข้าใจหัวใจของข้ามากขึ้น”“หึ ยังดีที่พระองค์แก้ไขได้ทัน มิเช่นนั้นเจ้าบ่าวของหม่อมฉันในวันนี้คงมิใช่พระองค์แล้ว”“มีหรือว่าข้าจะยอม ต่อให้เจ้าจะเปลี่ยนเงื่อนไขอีกกี่ร้อยครั้ง เจ้าบ่าวก็ยังต้องเป็นข้าอยู่ดี เจ้าหนีไม่พ้นหรอก เหมือนในคืนนี้ที่เจ้าหนีไม่พ้นแน่ ๆ”“พระองค์ดื่มจนเมาแล้วใช่หรือไม่”“ไม่เมาเท่าสุรามงคลที่ดื่มกับเจ้าหรอก”“เช่นนั้นข้าต้องพิสูจน์ว่าจริงหรือไม่”หลิงเฟยจูบเขาทันทีพร้อมกับดึงชุดเจ้าบ่าวออกอย่างรวดเร็ว แต่ชุดเหล่านี้ตอนใส่พวกเขาแทบจะไม่ได้ใส่เอง ดังนั้นตอนถอด…..“นี่มันถอดแบบไหนละ หลินอี้ ดึงสายนั้นออกก่อนสิ ไม่ใ

  • ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด   ตอนที่ 46  พิธีอภิเษกพระราชทาน (ตอนจบ)

    ตำหนักบูรพา“พี่หญิง”“น้องสี่ เจ้ามาได้สักทีนะ เป็นอย่างไรบ้างบาดแผลของเจ้าหายดีหมดแล้วหรือไม่ แล้วนี่ตาเจ้ายังมีปัญหาอะไรอยู่หรือไม่ เจ้ามองข้าชัดใช่หรือไม่”ลู่อิ๋งเซียนเอ่ยถามลู่หลิงเฟยไม่หยุดเมื่อพบหน้ากันจนท่านอ๋องและองค์รัชทายาทแทบจะไม่มีช่วงที่ขัดจังหวะนางได้เลย จนองค์รัชทายาทต้องดึงไหล่ของพระชายาเอาไว้และให้ใจเย็น ๆ“เจ้าใจเย็นก่อนให้หลิงเฟยได้พักสักหน่อย นางพึ่งเข้าเฝ้าเสด็จพ่อมาให้นางได้หายใจก่อนสิ”“ข้า…เป็นห่วงนี่ได้ข่าวว่าทั้งถูกลักพาตัว ถูก….ขัง แล้วไหนจะโดนตบตีอีก”“พี่หญิง ท่านฟังข่าวลือมากไปแล้ว นางร้ายเช่นข้าผู้ใดจะกล้ารังแก”“แล้วข่าวที่ว่าเจ้า….ใช้ดาบฟันดวงตาองค์หญิงหลีน่าจนบอดนั่น…”“เรื่องนั้นเป็นเรื่องจริงเจ้าค่ะ”“ตายจริง เหตุใดเจ้า…”“เรื่องนั้นเป็นเพียงแค่การป้องกันตัว องค์ชายคุณหมิงเองก็เข้าพระทัยดี เห็นว่ามาเข้าเฝ้าฝ่าบาทและตกลงทำการค้ากับเราหลายอย่างเลยนี่”“ใช่ ๆ หลินอี้ ครั้งนี้เราได้ประโยชน์มากกว่าที่คิด อย่างน้อยก็ต้องขอบคุณพวกเจ้าละนะ องค์ชายคุณหมิงรู้สึกสำนึกผิดมากจริง ๆ ถึงกลับยอมละเว้นภาษีสินค้าที่จะนำเข้าไปขายยังแคว้นฉู่และยินยอมให้เราเก็บภาษีเต็

  • ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด   ตอนที่ 45  ราชโองการสมรส

    ท่านอ๋องหันไปมองใบหน้าที่แดงจัดนั่นและอดนึกขำไม่ได้ นางกับเขาเคยทำเรื่องเช่นนี้ก็จริงแต่การที่จะเห็นผู้อื่นทำเรื่องเช่นนี้ต่อหน้าคงมีเพียงนางที่แกล้งตาบอดเท่านั้นที่จะได้เห็น“เจ้าบอกว่า พวกเขานอนด้วยกัน…ทั้ง ๆ ที่มีเจ้า..”หลิงเฟยพยักหน้าและหันไปซุกที่อกท่านอ๋องทันทีเพราะความอายที่จะเล่าต่อ ท่านอ๋องจะโกรธนางลงได้เช่นไรในเมื่อนางน่ารักถึงเพียงนี้ แม้ว่าจะทำผิดไปบ้างแต่ก็พอให้อภัยได้ แต่เรื่องก่อนหน้านี้เขารวมบัญชีเอาไว้แล้ว กลับจวนค่อยสะสางกับนางอีกครั้งก็ยังไม่สาย“แย่จริง เช่นนั้นองค์หญิงผู้นั้นก็…..”“หลินอี้ นาง….”“นางทำไมงั้นหรือ”“นาง…นอนอยู่กับผู้ชาย…สะ….สามคน”""สามคน""ซางเย่ถึงกับหันหน้าหนีไปอีกทางเช่นกัน นางรับไม่ได้เอาเสียเลย ก่อนหน้านี้นางเองก็ฟังเฉย ๆ แต่เมื่อหลิงเฟยเล่ามาถึงตอนนี้ นางเองก็รู้สึกอายแทนผู้เล่าเสียจริง ๆฮ่วนเซียวต้องลูบหลังภรรยาพร้อมกับแต่ละคนที่หน้าแดงไม่ต่างกับผู้เล่าอย่างลู่หลิงเฟย“เจ้า พูดผ่านไปเถอะนะเรื่องนี้ จากนั้นนางจึงพาเจ้าไปที่อารามงั้นหรือ”“อืม นางพาข้าไปที่นั่นในตอนดึก บอกว่าต้องให้พ้นยามห้ายไปก่อน (22.59 น.)”“เป็นช่วงที่ข้าไปพบรองแม่ทัพ”

  • ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด   ตอนที่ 44  ตรวจพอแล้วหรือยังเพคะ (18+)

    “หลินอี้!!”“กินข้าวก่อนเถอะ มา ลองชิมขาหมูนี่สักหน่อย”อาหารบนโต๊ะพร่องลงไปมากเพราะลู่หลิงเฟยหลังจากป่วยพึ่งจะมีมื้อนี้ที่นางมองเห็นอาหารที่กินเข้าไปและยังได้นั่งกินกับหยางหลินอี้ทำให้นางเจริญอาหารมากกว่าเดิม“โอ๊ย อิ่มมากเลย”“ดื่มชาร้อนนี่หน่อย ช่วยย่อยอาหารได้ดี”“พระองค์ช่างใส่พระทัยจริง ๆ นี่ชาผสมดอกบ๊วย หอมกลิ่นบ๊วยด้วย หรือว่า....”“ชอบหรือไม่”“สดชื่นมากเลยเพคะ”“ข้าขโมยมาจากห้องของเจ้า”“หม่อมฉันย่อมรู้ดีเพคะ เพราะชาสูตรนี้ข้างนอกไม่มีขาย ว่าแต่พระองค์ไปขโมยมาเมื่อใดเพคะ”“วันที่ไปพักที่จวนของเจ้า พี่ใหญ่เจ้าเริ่มก่อน เมื่อข้าถามเขาก็เลยบอกว่าเจ้าทำเองและเก็บซ่อนเอาไว้ที่ห้องยา วันที่ข้าเข้าไปเอายาในห้องนั้นก็เลยหยิบติดมือมา”“หยิบติดมือมามิได้ขโมย ท่านอ๋องช่างเลี่ยงใช้คำเก่งเหลือเกิน”“ไปเถอะข้าจะทายาให้”“เพคะ”ห้องบรรทมเมื่อเข้ามาถึงห้อง พวกเขาก็ลืมเสียสนิทว่าต้องทายาเมื่อท่านอ๋องดึงนางเข้ามากอดจนร่างของทั้งคู่เอนลงบนเตียงและเริ่มดึงชุดของอีกฝ่ายออกอย่างบ้าคลั่ง“หลิงเฟย อา เจ้าบาดเจ็บอยู่ อย่าพึ่งหักโหม”“หลินอี้ อ๊า”หลิงเฟยที่นอนทับร่างหนาของท่านอ๋องเอาไว้ครางสุดเสียง

  • ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด    ตอนที่ 43  เจ้าพ่อไหน้ำส้ม

    จวนท่านอ๋อง“อ๊ะ พอแล้ว หลินอี้ หม่อมฉันไม่ไหวแล้ว อ๊าา โอ๊วว…หลินอี้!!”“ก็อยู่นิ่ง ๆ สิ เจ้านี่นะ แผลเต็มตัวขนาดนี้ยังกล้าไปตีกับหลีน่าอีก ช่างอวดดีจริง ๆ”“สงสารนักก็ไปตามนางกลับมาสิ ปล่อย ข้าอาบเองได้”หลิงเฟยเดินหนีเขาแต่สระนั้นไม่ได้กว้างพอที่จะให้ทำเช่นนั้นได้ ท่านอ๋องดึงนางมานั่งที่ตัก เขาพานางมาที่จวนและดึงมาอาบน้ำเพื่อชำระล้างร่างกาย ที่จริงเขาต้องการสำรวจบาดแผลของนางที่ฟกช้ำไปทั่วเพราะถูกลักพาตัวและถูกเหลียงหลีน่าตีตอนที่นางอยู่อารามอิ้งเซียง“หากว่าข้าจะตามหลีน่าไป ก็ตามไปเอาชีวิตนางเท่านั้นที่กล้าตีเจ้าบาดเจ็บขนาดนี้”หลิงเฟยหันมาจับพระหัตถ์ที่สั่นของท่านอ๋องที่ถือผ้าเพื่อเช็ดตัวให้นาง “อย่าสานต่อความแค้นเลยเพคะ หม่อมฉันสะสางแค้นให้อาลี่และตัวเองแล้ว จากนี้เราควรจะมีความสุขแล้วนะเพคะ”“เจ้า…เหตุใดยอมให้นางตบตีเจ้าจนมีแผลเต็มตัวเช่นนี้”“หม่อมฉันมิได้ถูกนางตบตีอย่างเดียว แต่เพราะถูกย้ายที่บ่อย ๆ และคนที่แบกหม่อมฉันครั้งแรกก็เกือบตกกำแพงในจวน อีกทีก็ตกบันไดที่บ่อนระหว่างย้ายตัวหม่อมฉันมาที่อารามนั่น ส่วนแผลที่มากขนาดนี้เพราะก่อนหน้านี้ที่มองไม่เห็นหม่อมฉันเดินชนไปทั่วก็เ

  • ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด    ตอนที่ 42  นางร้ายสายฟาด!!

    “ดูท่าแล้ว เจ้าคงจะเกินเยียวยาจริง ๆ รองแม่ทัพเลี่ยง”“พ่ะย่ะค่ะ”“คุมตัวองค์หญิงกลับไปแคว้นฉู่ คุมความประพฤติและให้นางอยู่ที่ศาลบรรพชน ไม่มีคำสั่งข้าห้ามนางออกมา”“พี่ใหญ่ ท่านไม่มีสิทธิ์ลงโทษข้า เสด็จพ่อ…”“เสด็จพ่อ!! พอทราบเรื่องที่เจ้าทำความเดือดร้อนที่นี่ จึงมอบหมายให้ข้าเป็นผู้ลงโทษเจ้าตามสมควร เอาตัวไป”“ไม่นะพี่ใหญ่ ข้าไม่ยอม”หลีน่าดิ้นจนหลุดก่อนที่จะคว้าดาบของรองแม่ทัพและวิ่งเข้าใส่องค์รัชทายาท หลิงเฟยเห็นจึงรีบดึงองค์รัชทายาทหลบออกมาในทันที“หลบไปเพคะองค์ชาย”“หลิงเฟย!!”หลิงเฟยใช้ผ้าแพรตบเสยที่ใบหน้าของหลีน่าจนนางหงายหลังล้มลงไป ท่านอ๋องเอื้อมตัวไปรับตัวองค์ชายคุณหมิงเอาไว้ได้“ขอบคุณท่านอ๋อง”“ท่านไม่เป็นไรนะ นาง…แรงเยอะเกินสตรีไปนิด ไว้ข้าจะสั่งสอนนาง….”“ไม่เป็นไร เราปลอดภัยแต่ว่านั่นนาง…จะทำสิ่งใด”“เรื่องของสตรี ก็ต้องปล่อยให้สตรีเช่นข้าสะสางสิ ใช่หรือไม่หลีน่า”“นังสารเลว เจ้าจะทำอะไร”“ข้าหรือ หลินอี้!! ท่านมานี่สิ!!”หลิงเฟยตะโกนเรียกท่านอ๋อง ที่หันมามองหน้าลู่หยวนลี่ เฉินเป่าหลิงและองค์ชายต่างแคว้นที่แอบขำเขาเล็กน้อย แต่ก็ยอมเดินเข้าไปหาลู่หลิงเฟยที่ยืนอยู่ตรงหน้า

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status