ตอนที่ 35

ภายในบ้านมีคนสองคนนั่งจ้องตากันอยู่ หนึ่งจ้องด้วยความเหน็ดหนาระอาใจ อีกหนึ่งจ้องด้วยสายตาแง่งอนกึ่งตัดพ้อ

“คุณ ไม่มองแบบนี้สิ ก็ขอโทษไปแล้วไง”

“คำขอโทษของคุณผมมองไม่เห็นความจริงใจเลย”

“คิกคิก! ก็ฉันพูดจริงนี่ คุณแก่จริง ๆ”

“ผมยังไม่แก่! หน้าตาหล่อเหลาร่างกายแข็งแรงปึ๋งปั๋งขนาดนี้คุณจะมาบอกว่าผมแก่ได้ยังไง!” ชลธีเถียงอย่างไม่สบอารมณ์ ตอนแรกก็แค่น้อยใจ ตอนนี้ชักรู้สึกไม่พอใจจริง ๆ แล้ว”

จันทร์เจ้าที่มองหน้าเขาอยู่ตลอดก็รับรู้ถึงอารมณ์ไม่พอใจของอีกฝ่ายได้ ดังนั้นเธอจึงเอ่ยบอกว่าที่พูดว่าแก่น่ะ หมายความว่าเขาอายุมากกว่าเธอนะ

“นี่คุณที่ฉันบอกว่าคุณแก่ไม่ได้หมายความว่าคุณแก่จนทำอะไรไม่ได้สักหน่อย ที่บอกว่าแก่ก็เพราะคุณอายุเยอะกว่าฉันเท่านั้นเอง อย่างอนไปเลยนา”

“...”

“นี่คุณ คนแก่ที่ไหนจะหล่อเหลานากินแบบคุณเล่า เขาว่ามะพร้าวยิ่งแก่ยิ่งมัน ไม่ใช่เหรอ ข้อดีมีตั้งเยอะแยะคุณจะไปซีเรียสทำไมเล่า”

ชลธีที่ได้ฟังคำอธิบายแปลก ๆ ของเธอก็เดี๋ยวหน้าค้ำหน้าแดง ทว่าพอทนฟังมาถึงคำว่า ‘น่ากิน มะพร้าวยิ่งแก่ยิ่งมัน’ ก็เริ่มรู้สึกดีนิด ๆ แต่ว่าก็ยังไม่ได้พูดอะไรออกไป เขาแสร้งก้มหน้าลงก่อนจะถามเธอกลับด้วยน้ำเสี