LOGINShare
บทที่ 223 ซ้อมทอร์เบิร์ต ออคตาเวียส
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ บทที่ 224 การทำงานไม่ใช่ทางเลือก
หลังจากเอาชนะทอร์เบิร์ต ออคตาเวียสอย่างไร้ความปราณี ไทร์ก็ไม่รู้สึกโกรธเหมือนก่อนหน้านี้อีกต่อไป เขาเอื้อมมือออกไปหาทอร์เบิร์ตและช่วยดึงเขาขึ้นมาจากพื้น “ฉันคิดว่านายไปต่างประเทศกับขอทานชรา ทำไมจู่ ๆ นายถึงกลับมายังจักรวรรดิเซเลสเชียล? แล้ววินนี่เฟรด ซีกลายเป็นภรรยาของนายได้ยังไง?” ทอร์เบิร์ตถาม ทอร์เบิร์ตเป็นเพื่อนของไทร์เมื่อหลายก่อน หลายปีก่อนนั้น เมื่อตอนที่ไทร์ถูกไล่ออกจากตระกูลซัมเมอร์ เขากลายเป็นขอทานและจบลงด้วยการขอทานตามท้องถนนในเมืองคานห์ในจังหวัดริเวอร์เดล เพื่อนคนแรกที่เขาได้พบคือทอร์เบิร์ต ทอร์เบิร์ตซึ่งแก่กว่าไทร์สามปี ได้ทุบตีไทร์อย่างรุนแรงเพื่อแย่งชิงขนมปังก้อนหนึ่ง หลังจากการต่อสู้ในครั้งนั้นทั้งสองคนก็กลายเป็นเพื่อนกัน ในเวลาเดียวกัน พวกเขายังเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดที่ผ่านร้อนผ่านหนาวมาด้วยกัน ย้อนกลับไปในตอนนั้น พวกเขาขอทานตามท้องถนนด้วยกัน นอนใต้สะพานด้วยกัน และถูกสุนัขบ้าบนถนนไล่ตามด้วยกัน ทอร์เบิร์ตพูดถูก คืนหนึ่งไทร์ป่วยและมีไข้สูง ร่างกายของเขากลายเป็นน้ำแข็งและเขาเกือบจะหนาวตาย ทอร์เบิร์ตเป็นคนที่ถอดเสื้อผ้าทั้งหมดของเขาแล้วสวมให้กับไทร์ เมื่อไ
ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ บทที่ 225 ไค แทนเนอร์
ทอร์เบิร์ต ออคตาเวียสเห็นด้วยทันที และไทร์ ซัมเมอร์ก็ขอบคุณเขาอย่างตื่นเต้น จากนั้นไทร์ก็พาทอร์เบิร์ตไปที่รังหมาป่า ไทร์พูดถูก เมื่อทอร์เบิร์ตเห็นรังหมาป่าเป็นครั้งแรก เขาก็ตกหลุมรักมัน และทอร์เบิร์ตก็สนใจผู้ชายตัวโตอย่างแมทธิว คอลลินส์เป็นพิเศษ ส่งผลให้จำนวนสมาชิกในรังหมาป่าเพิ่มขึ้นจากสิบหกคนเป็นสิบเจ็ดคน แม็กซ์ ชีเวอร์รายงานว่า สมาชิกใหม่อีกสองสามคนจะเข้าร่วมกับพวกเขาในอีกไม่กี่วัน เมื่อถึงเวลานั้นรังหมาป่าจะมีสมาชิกมากกว่ายี่สิบคน ทอร์เบิร์ตที่อยู่ในรังหมาป่าเพียงคืนแรกเท่านั้น เช้าวันรุ่งขึ้น ไทร์ได้รับข้อความจากแม็กซ์ ชีเวอร์ “อันดับของรังหมาป่าเปลี่ยนไป” “อันดับหนึ่ง ทอร์เบิร์ต ออคตาเวียส” “อันดับสอง แมทธิว คอลลินส์” “อันดับสาม เจมี่ ซันเดอร์” “อันดับสี่ สตีเฟน โคล” “อันดับห้า แอชบลัด” *** นอกจากอันดับของรังหมาป่าแล้ว แม็กซ์ยังส่งชุดบันทึกเสียงให้กับไทร์อีกด้วย “บราเธอร์ไทร์ คุณไปพบคนโรคจิตคนนี้มาจากไหน? เมื่อคืนนี้เขาเอาชนะทุกคนได้และกลายเป็นอันดับหนึ่งในรังหมาป่า มันทำให้สมาชิกคนอื่น ๆ ในรังหมาป่าแทบจะเป็นบ้าไปแล้ว หลังจากที่พวกเขาได้รับประสบการณ์ที
ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ บทที่ 226 กลั่นแกล้ง
ตอนนี้แฟรงกี้ แทนเนอร์เป็นเหมือนเด็กเล็ก ๆ ที่ทำผิดพลาดร้ายแรง เขาตัวสั่นด้วยความกลัวในขณะที่เขาซ่อนตัวอยู่ข้างหลังแม่ของเขา แม้ว่าไคจะหยุดตีแฟรงกี้แล้วแต่เขาก็ยังโมโห “ไอ้เด็กโง่ ฉันไม่อยู่เพียงแค่ไม่กี่วัน แกทำให้บริษัทยุ่งเหยิงได้ขนาดนี้ ฉันเตือนแกก่อนหน้านี้แล้วว่าอย่าสร้างปัญหา แต่สุดท้ายแกก็ยังได้เจอกับผู้หญิงเลวอย่างฮิลารี ไวท์ แล้วมันเกิดอะไรขึ้นระหว่างแกกับขอทานคนนั้น?” ไคตะคอกด้วยเสียงอันดัง แฟรงกี้ แทนเนอร์ตัวสั่นในขณะที่เขาตอบว่า “คุณพ่อ ผมถูกฮิลารี ไวท์หลอกลวง ส่วนขอทานนั้น ผมไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เขาเป็นคนโรคจิต ดังนั้นเนื้อหาในอินเทอร์เน็ตจึงถูกสร้างขึ้นมาทั้งหมด คุณพ่อ ผมคิดว่าออทัมน์ฟิลด์กรุ๊ปจะต้องอยู่เบื้องหลังเรื่องทั้งหมดนี้ พวกเราโดนใส่ร้าย” ไคสูดหายใจเข้า เส้นเลือดบนหน้าผากของเขาปรากฏขึ้นอย่างชัดเจน “ออทัมน์ฟิลด์เป็นบริษัทเล็ก ๆ ที่ก่อตั้งขึ้นได้เพียงไม่กี่เดือน มีความกล้าที่จะท้าทายเฟเธอร์กรุ๊ปของฉันอย่างนั้นเหรอ? พวกมันคงไม่รู้ว่าความตายคืออะไร” ไคพูดด้วยความโกรธ “คุณพ่อ ออทัมน์ฟิลด์กรุ๊ปไปไกลเกินไปแล้ว เราควรจะทำยังไงต่อไป? เราควรจะกดดันออทัมน์ฟิลด
ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ บทที่ 227 ทำลายล้าง
คำพูดเหล่านั้นหมายความว่ายังไง? บางทีไทร์ ซัมเมอร์ อาจเป็นคำตอบที่สมบูรณ์แบบในตอนนี้ ถ้าหากว่ามีใครพูดในสิ่งที่ไทร์พูด ทุกคนในห้องประชุมคงคิดว่าเขาบ้าไปแล้ว แต่คำพูดเหล่านี้มาจากไทร์ ดังนั้นจึงไม่มีใครภายในห้องคิดว่าไทร์พูดเล่น แม้แต่ไค แทนเนอร์ซึ่งอยู่ปลายสาย ก็ยังรู้สึกว่าหนังศีรษะของเขามีหนามเมื่อได้ยินเสียงของไทร์ แต่ถึงอย่างนั้น ไคก็ยังเป็นดั่งพลังที่พวกเขาต้องคำนึงถึง เขาเริ่มหัวเราะอย่างเย็นชาหลังจากเงียบไปสองสามวินาที “ไม่เคยมีใครกล้าล้อเล่นกับฉันเหมือนนาย” ไคพูด “ฉันไม่เคยล้อเล่นกับคนที่ฉันไม่สนิท นายควรจะระวังตัวเอาไว้ มันยังไม่สายเกินไปที่นายจะยุติธุรกิจและจัดการทรัพย์สินของนายในตอนนี้ ไม่เช่นนั้น เมื่อพระอาทิตย์ขึ้นในวันพรุ่งนี้ นายจะต้องเสียใจ” ไทร์กล่าวก่อนจะวางสายทันที จากนั้นเขาก็วางโทรศัพท์กลับเข้าไปในมือของวินนี่เฟรด ซีและมองดูเธอด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา “ดูเหมือนว่าสุดท้ายสามีของเธอจะต้องเป็นคนดูแลเรื่องนี้” ไทร์กล่าว วินนี่เฟรดยังคงตกตะลึงเล็กน้อย ด้วยแววตาที่ไม่เชื่อในสายตาของเธอ ไทร์จะทำลายกลุ่มธุรกิจขนาดใหญ่อย่างเฟเธอร์กรุ๊ปในเวลาเพียงชั่วข้ามคืน
ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ บทที่ 228 บริษัทจะล่มสลายในไม่ช้า
ไค แทนเนอร์รับสายในสภาพที่งัวเงีย เขาโกรธเล็กน้อยเพราะเขาเกลียดเมื่อมีคนโทรมารบกวนเขาในเวลาที่เขากำลังพักผ่อน แต่เมื่อเขาได้ยินเสียงผู้จัดการที่รับผิดชอบการพัฒนาในต่างประเทศของบริษัท ไคก็เด้งตัวออกจากเตียงทันที “ท่านประธาน มีบางอย่างที่น่ากลัวเกิดขึ้นและมันเป็นเรื่องที่สำคัญ บริษัทไร้นิรนามได้ก่อเหตุวินาศกรรมราคาหุ้นในต่างประเทศของเราอย่างรุนแรง ภายในหนึ่งชั่วโมง เราสูญเสียมูลค่าตลาดไปเกือบสามร้อยล้านดอลลาร์ ราคาหุ้นของเราเกือบจะถึงจุดต่ำสุดแล้ว” เขากล่าว "อะไรนะ?" ไคถึงกับตกใจ ก่อนที่เขาจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เขาได้รับโทรศัพท์อีกครั้งจากเจ้าหน้าที่ที่ดูแลธุรกิจในท้องถิ่น เมื่อโทรศัพท์ของเขาว่าง ไคเริ่มมีความรู้สึกไม่ดีในใจ เขาเปลี่ยนไปรับอีกสายหนึ่งอย่างรวดเร็ว “ท่านประธาน เกิดเรื่องใหญ่แล้ว ช่องทางออนไลน์ทั้งหมดของเฟเธอร์กรุ๊ปตรวจพบไวรัสในเส้นทางการเชื่อมต่อทั้งหมด สำหรับโฆษณาที่เผยแพร่โดยแฟรงกี้บนแพลตฟอร์มของพันธมิตรอื่น ๆ ไวรัสโจมตีแพลตฟอร์มของพันธมิตรทั้งหมด ส่งผลให้สูญเสียแพลตฟอร์มเหล่านั้นไปเป็นอย่างมาก ตอนนี้แบรนด์เหล่านั้นมากกว่าสิบแบรนด์ติดต่อเรามาเพื่อขอให้เฟเธอร
ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ บทที่ 229 อุบัติเหตุจอมปลอม
ต่อมาในวันนั้น ข่าวเกี่ยวกับกลุ่มเฟเธอร์ที่ล่มสลายไปในชั่วข้ามคืนก็แพร่ออกไปทางอินเทอร์เน็ต ธุรกิจที่ก่อตั้งมาเกือบยี่สิบปีในเมืองทาโคมาได้ล่มสลายลงไปในชั่วข้ามคืน ทรัพย์สินทางธุรกิจของบริษัทถูกแบ่งอย่างทั่วถึงโดยกลุ่มแฟชั่นที่นำโดยตระกูลลีโอนาร์ดในเมืองทาโคมา ในขณะเดียวกัน ภายในสำนักงานใหญ่ของออทัมน์ฟิลด์กรุ๊ปในเมืองคาห์น ผู้จัดการจากแต่ละแผนกในบริษัทต่างก็นิ่งเงียบเมื่อทราบข่าวนี้ คำว่า 'เหลือเชื่อ' สามารถใช้แทนคำอธิบายได้ว่าพวกเขารู้สึกเช่นไรในตอนนี้ รู้สึกราวกับว่าพวกเขาเพิ่งเห็นร่างศักดิ์สิทธิ์บนท้องฟ้า การมองโลกของพวกเขากลับหัวกลับหางทันที เมื่อคืนที่ผ่านมา ไทร์ ซัมเมอร์ ได้พูดว่าเขาจะทำลายธุรกิจของเฟเธอร์กรุ๊ปในชั่วข้ามคืน และวันนี้ ธุรกิจของแฟรงกี้ต้องล่มสลายจริง ๆ ไทร์มีพลังมากเพียงใดที่สามารถทำสิ่งเหล่านี้สำเร็จได้? ในสำนักงานของประธานออทัมน์ฟิลด์กรุ๊ป วินนี่เฟรดเองก็ตกตะลึงกับข่าวนี้เช่นกัน เฟเธอร์กรุ๊ปหายไปในชั่วข้ามคืนและไทร์ สามีของเธอเองที่เป็นคนทำให้มันเกิดขึ้น “ไทร์ ซัมเมอร์ นายมีความลับอะไรกับฉันอีก?” วินนี่เฟรดครุ่นคิดในขณะยืนอยู่ที่ริมหน้าต่าง เธอย
ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ บทที่ 230 สาวงามผมสั้น
ถึงตอนนี้ฝูงชนได้รวมตัวกันซุบซิบนินทาแล้ว วินนี่เฟรด ซีตรวจดูนาฬิกาของเธอและตระหนักว่าเธอสายแล้ว ลูกค้าคนสำคัญกำลังรอพบเธออยู่ที่บริษัท ดูเหมือนว่าเธอจะต้องชำระบางอย่างด้วยเงินสด เธอหยิบกระเป๋าเงินของเธอออกมาและหยิบเงินหนึ่งพันเหรียญแล้วส่งให้ชายคนนั้น “มาเถอะ ลุกขึ้น วันนี้ดูเหมือนว่าโชคจะไม่เข้าข้างฉัน ฉันยังมีเรื่องด่วนที่ต้องดูแล จะพูดว่าอย่างนั้นก็ได้” ชายคนนั้นเอื้อมมือไปหยิบเงิน แต่ดูเหมือนว่าเขาไม่ได้พยายามจะลุกขึ้นจากพื้น “พันเดียวไม่พอ ผมไม่สามารถตรวจสุขภาพที่โรงพยาบาลด้วยเงินแค่นี้ได้ หนึ่งหมื่นดอลลาร์” "หมื่น…" วินนี่เฟรดอ้าปากค้าง แม้ว่าจะไม่ใช่เงินจำนวนมากสำหรับเธอ แต่เธอก็ลังเลที่จะจ่ายเงินจำนวนนี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในสถานการณ์ที่เธอไม่ได้เป็นคนผิด ที่สำคัญตอนนี้เธอไม่มีเงินสดมากขนาดนั้น “คุณมันไม่สมเหตุสมผล” “คุณชนผม! จะเกิดอะไรขึ้นถ้าผมได้รับบาดเจ็บและพิการถาวร? มันมากเกินไปที่จะขอหนึ่งหมื่นดอลลาร์เหรอ? คุณจะไม่มีวันได้ไปถ้าคุณไม่ให้เงินสดฉันหนึ่งหมื่นตอนนี้!” ในตอนนี้เธอสายมากแล้ว ซึ่งเธออาจจะพลาดการประชุมกับลูกค้าคนสำคัญไป ในทางกลับกัน เธอติดอยู่ใ
ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ บทที่ 231 คอนนี่ ยอร์ก
ใครจะคิดว่าสาวสวยผมสั้นคนนี้กำลังไล่ตามไทร์ ซัมเมอร์? เธอเองก็อยากจะแต่งงานกับเขาเช่นกัน! จะเกิดอะไรขึ้น?จากนั้นเธอก็ตั้งข้อสังเกตว่า “ฉันไม่สนว่าเขาจะมีหน้าตาเป็นยังไง นอกจากนี้ แม่ของฉันบอกฉันว่าเธอชอบเขามากและฉันก็ไม่สงสัยกับมาตรฐานของเธอ เมื่อเธอพูดถึงเขา ดวงตาของเธอก็เต็มไปด้วยความรัก นั่นคือเหตุผลที่ฉันไม่คิดว่าไทร์ ซัมเมอร์จะเป็นคนไม่ดี อย่างที่ฉันพูดไปก่อนหน้านี้ ฉัน คอนนี่ ยอร์ก ฉันจะทำสิ่งที่ฉันพูดให้สำเร็จเสมอ เช่นเดียวกับความรักของโรมิโอที่มีต่อจูเลียต ที่เขาเต็มใจจะทำทุกอย่างเพื่อเธอ”ผู้หญิงมีเสน่ห์คนนี้คือ คอนนี่ ยอร์ก เธอเป็นผู้หญิงที่เฮเธอร์ เควลซ์ได้พูดให้ไทร์ฟัง เธอเป็นลูกสาวที่ไร้ที่ติของเฮเธอร์กับคาร์สัน ยอร์ก ราชาแห่งเซาท์ริเวอร์ เจย์ เบลดส่ายหัว “คุณหนู เรื่องนั้นเป็นโศกนาฏกรรม”"หุบปาก" คอนนี่อารมณ์เสียเล็กน้อย “ฉันจะพูดอีกครั้งเจย์ นายไม่มีสิทธิ์แสดงความคิดเห็นในเรื่องส่วนตัวของฉัน”เมื่อเจย์พูดมากขึ้น ดังนั้น เขาจึงต้องหุบปากไปทั้ง ๆ ที่รู้สึกหดหู่ใจ เขาควรจะเป็นแค่ผู้คุ้มกันของเธอเท่านั้น แต่พวกเขายังเป็นเพื่อนสมัยเด็กอีกด้วย ยิ่งไปกว่านั้น เขามีความรู
Latest chapter
ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ บทที่ 240 ราชาแห่งเซาท์ริเวอร์ตายแล้ว
เมื่อไทร์ได้ยินข่าวนี้ สีหน้าของเขาไม่มีการเปลี่ยนแปลงใด ๆ ราวกับว่าเขารู้มาตลอด “ต้องทำขนาดนั้นเลยเหรอ?” ไทร์พึมพำกับตัวเองก่อนจะตอบว่า “ผ่อนคลาย ทำสิ่งที่พวกนายต้องทำต่อไป แค่ทำเหมือนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น” “แต่บราเธอร์ไทร์” เดรก ทัคเกอร์กล่าว “ฉันจะจัดการเอง” ในตอนท้ายของการโทร เดรกไม่กล้าพูดอะไรอีก ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงวางสายเท่านั้น ในยุคนี้ ที่วิธีการกระจายข้อมูลได้รับการพัฒนาเป็นอย่างดี ข้อมูลต่าง ๆ สามารถแพร่กระจายไปทั่วประเทศได้ทันที บุคคลสำคัญของเมืองคานห์มีการติดต่อทางธุรกิจกับเมืองไพร์มไม่น้อยและหลายคนยังเป็นหุ้นส่วนทางธุรกิจ ดังนั้น เมื่อข่าวการเสียชีวิตของกษัตริย์แห่งเซาท์ริเวอร์แพร่กระจายไปทั่วเมืองไพร์ม เมืองคานห์ก็จะได้รับข่าวคราวเช่นกัน หลังจากการโทรครั้งแรกจากเดรก ไทร์ยังได้รับสายจากบุคคลอื่น เช่น โนอาห์ ลี, แซคเคอรี่ สมิธ, โดนัลด์ ลูอิส, และเจด ลอเรล อย่างต่อเนื่อง แต่ละคนต่างก็ดูวิตกกังวลและเป็นห่วงไทร์ เหตุการณ์นี้ร้ายแรงเกินไป เนื่องจากเกี่ยวข้องกับการตายของราชาแห่งเซาท์ริเวอร์ คาร์สัน ยอร์ก ไทร์ได้ให้คำตอบกับบุคคลสำคัญในเมืองคานห์เหล่านี้แบบเดี
ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ บทที่ 239 หน้าต่างมีหูประตูมีช่อง
ถึงตอนนี้ มีเพียงคาร์สัน ยอร์ก ไทร์ ซัมเมอร์และเจมสัน ซิงค์ ซึ่งรับผิดชอบการเทไวน์ข้าง ๆ พวกเขาเท่านั้น ที่ถูกทิ้งไว้ในห้องอาหาร “ไทร์ อย่าไปสนใจเธอเลย ผู้หญิงคนนั้นเป็นแบบนั้นเสมอมา คุณป้าเควลซ์ของคุณจะให้ความกระจ่างแก่เธอเอง ถ้าเธอพยายามจะรบกวนคุณอีก ผมจะเป็นคนดูแลเธอเอง” คาร์สันกล่าว ไทร์ยิ้มและตอบ “ไม่เป็นไรคุณลุงยอร์ก” “มาเถอะ วันนี้เราใช้โอกาสดี ๆ นี้เพื่อดื่มกัน” คาร์สันหันไปหาเจมสัน “เจมสัน ไปที่ห้องเก็บไวน์และหยิบไวน์ขวดเก่าที่ฉันเก็บไว้มา คืนนี้ไทร์และฉันจะดื่มจนกว่าเราจะเมากันไปข้างหนึ่ง” เจมสันพยักหน้าทันทีก่อนจะรีบไปที่ห้องเก็บไวน์ เมื่อเขาจากไป มีเพียงคาร์สันและไทร์เท่านั้นที่ถูกทิ้งไว้ในห้องอาหาร ในขณะนั้น คาร์สันที่ยิ้มแย้มแจ่มใสในตอนแรก ใบหน้าของเขาแสดงถึงความจริงจังออกมาชั่วครู่ก่อนที่รอยยิ้มของเขาจะกลับคืนมา เพียงชั่วพริบตานั้น ไทร์ก็เข้าใจความหมายของเขาทันที คาร์สันขยับแก้วไวน์ต่อหน้าเขา เขาใช้ไวน์หนึ่งหยดจากแก้วของเขาเขียนลงบนโต๊ะอย่างรวดเร็วว่า 'หน้าต่างมีหูประตูมีช่อง' ขณะที่เขาเขียน เขาพูดต่อว่า “ไทร์ ผมต้องขอบคุณคุณ ที่รักษาป้าเควลซ์ของคุณให้หายดี
ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ บทที่ 238 ฉันโกรธเคืองมาก
ไทร์ ซัมเมอร์และคอนนี่ ยอร์กจึงนั่งลงด้วยกัน ในขณะที่พ่อบ้านเจมสันยืนอยู่ข้าง ๆ พวกเขาเพื่อรินเครื่องดื่ม “พี่ชายที่รัก คุณแม่ของฉันดีกับคุณมาก ฉันมักจะขอให้เธอทำอาหารเหล่านี้ แต่เธอไม่ทำอาหารให้ฉันเลย เมื่อคุณอยู่ที่นี่ เธอกำลังแสดงทักษะการทำอาหารทั้งหมดของเธอให้คุณเห็น ในที่สุดฉันก็สามารถได้ทานอาหารเหล่านี้” จะว่าไปแล้ว คอนนี่ไม่ได้สนใจภาพลักษณ์ของเธอเลย เธอคว้าปีกไก่จากบนโต๊ะแล้วเคี้ยวมันทันที สีหน้าของคาร์สัน ยอร์กมืดลงในทันทีและเขาก็ตะคอกเธอ “ดูเธอทำ แขกของเธอยังไม่ได้เริ่มรับทานเลย แต่เธอกำลังกินอาหารด้วยมือเปล่า วางมันลงเดี๋ยวนี้ มารยาทของเธออยู่ไหนหมด?” เธอไม่สะทกสะท้านกับคำดุว่าของพ่อของเธอ คอนนี่ยังคงเคี้ยวไก่ของเธอต่อไป เธอคว้าอีกอันหนึ่งใส่ในชามของไทร์ และเคี้ยวในขณะที่เธอพูดว่า “พี่ชายที่รัก คุณก็กินด้วยสิ ฝีมือการทำอาหารของคุณแม่ของฉันยอดเยี่ยมมาก” ไทร์รู้สึกอึดอัดเล็กน้อย พฤติกรรมของหญิงสาวคนนี้แตกต่างจากใบหน้าที่งดงามของเธอ คาร์สันไม่รู้ว่าจะทำเช่นไรกับลูกสาวของเขา ดังนั้นเขาจึงทำได้แค่ถอนหายใจ “ไทร์ คุณไม่ต้องไปสนใจเธอ เธอไม่เป็นกุลสตรีเอาซะเลย” เขาส่งสายตา
ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ บทที่ 237 สร้างความบาดหมาง
ไทร์ ซัมเมอร์รู้สึกหนาวไปที่กระดูกสันหลังของเขา ผู้หญิงสมัยนี้ตรงไปตรงมาขนาดนี้ได้ยังไง? อันที่จริง ตั้งแต่ที่ วินนี่เฟรดเข้ามาในชีวิตเขา ไทร์ก็ไม่ได้สนใจผู้หญิงคนอื่นอีกเลย แต่ถ้าเขาได้พบกับคอนนี่ ยอร์กก่อนวินนี่เฟรด บางทีเขาอาจจะถูกดึงดูดโดยผู้หญิงที่สวยและงดงามคนนี้แทน ถึงแม้ว่า ไทร์จะได้พบกับหญิงสาวผู้มั่งคั่งและเจ้าหญิงผู้งดงามมากมายและเขายังได้พบกับคนดังระดับโลกมานับไม่ถ้วน แต่ก็ไม่มีใครที่สวยได้เท่าคอนนี่ผู้นี่ ผู้หญิงคนนี้เป็นผลงานชิ้นเอกที่แกะสลักและสร้างขึ้นอย่างพิถีพิถันโดยพระเจ้า อย่างไรก็ตาม ตอนนี้ไทร์มีเพียงแค่วินนี่เฟรดเท่านั้น รถคาดิลแลคของเขามุ่งหน้าไปยังคฤหาสน์ยอร์ก ในขณะที่ เจย์ เบลด ถูกทิ้งให้ยืนแข็งทื่ออยู่เช่นนั้น เขายังคงตะลึงงันในขณะที่เขาจ้องไปที่รถคาดิลแลคที่พุ่งออกไปด้วยดวงตาที่แดงก่ำ เปลวเพลิงแห่งความโกรธแผดเผาหัวใจของเขา ลูกน้องของเข้าเดินเข้ามาหาเขาและถามด้วยความเป็นห่วงว่า “บราเธอร์เจย์ คุณโอเคไหม?” ผัวะ… เจย์ปล่อยหมัดเข้าที่ท้องของลูกน้อง ชายผู้นั้นรู้สึกได้ถึงตะคริวที่หน้าท้องและเขาก็ล้มลงกับพื้นแล้วจับหน้าท้องเอาไว้ด้วยความเจ็บปวด “แม่ง
ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ บทที่ 236 ฉันจะแต่งงานกับคุณคนเดียวเท่านั้น
เมื่อพูดถึงคาร์สัน ยอร์ก ใบหน้าของเจย์ เบลดก็กระตุกเล็กน้อย แม้ว่าเขาจะเป็นนายน้อยซาร์แห่งเมืองไพร์ม แต่เขาก็ต้องเกรงกลัวคาร์สัน ยอร์ก ที่เป็นราชาแห่งเซาท์ริเวอร์อยู่มาก ในเวลานี้ เขาตาบอดอย่างสิ้นเชิงเพราะความรักที่เขามีต่อคอนนี่ ยอร์ก เขาเห็นไทร์เป็นคู่ต่อสู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขา เมื่อคาร์สันเชิญไทร์ไปทานอาหารเย็น เจย์รู้สึกว่าตำแหน่งของเขาถูกคุกคาม เมื่อจิตนาการถึงคอนนี่และไทร์ ที่กำลังมีความสุขอยู่ด้วยกัน มันบีบคั้นหัวใจของเขาและจุดประกายความโกรธของเขา เขาไม่สามารถทนเห็นมันได้ “ไทร์ ซัมเมอร์! ฉันไม่สนใจว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น แต่ถ้าแกยังกล้าที่จะเข้ามาเหยียบเมืองไพร์มอีก ฉันจะฆ่าแก!” เมื่อมองดูท่าทางที่คุกคามของเจย์ ไทร์กลับคิดว่ามันไร้สาระ “ฉันไม่ได้สนใจมิสยอร์กของนาย ขอร้องเถอะเจย์ อย่ามายุ่งกับฉัน” ไทร์ไม่สนใจคนเหล่านี้ในขณะที่เขากลับไปที่รถคาดิลแลคของเขา พวกเขาโชคดีที่เป็นคนของคาร์สัน ยอร์ก ถ้าไม่เช่นนั้น ไทร์จะไม่เมตตาพวกเขาอย่างแน่นอน “ฉันไม่สน ว่าแกจะสนใจเธอหรือเปล่า แต่เธอต้องการแต่งงานกับแก และนั่นคือความกังวลของฉัน! ฉันจะให้โอกาสแกเป็นครั้งสุดท้าย กลับเมือง
ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ บทที่ 235 ไสหัวไปจากเมืองไพร์ม
“นายบอกว่า ระหว่างนายกับคอนนี่ ยอร์ก ไม่มีอะไรไม่ใช่เหรอ? ทำไมพ่อของเธอถึงชวนนายไปที่นั่น? ไม่น่าแปลกใจที่นายจะมั่นใจมาก ๆ ว่าบริษัทต่าง ๆ ในเมืองไพร์มจะต้องมาอ้อนวอนเรา ใครจะรู้ว่านายกำลังคิดที่จะทยานขึ้นไปด้วยความช่วยเหลือจากตระกูลยอร์ก” ไทร์ ซัมเมอร์ขมวดคิ้ว วินนี่เฟรดแสดงออกถึงพฤติกรรมแปลก ๆ ไม่เหมือนวินนี่เฟรดคนเดิม เธอกลายเป็นคนไร้เหตุผล บางทีคอนนี่ ยอร์กอาจจะโดดเด่นเกินไป ด้วยหน้าตาที่ดูดีและภูมิหลังของตระกูลที่โดดเด่นของเธอ ที่ทำให้วินนี่เฟรดต้องเป็นกังวลอยู่ตลอดเวลา สิ่งนี้เกิดขึ้น เมื่อผู้หญิงคนหนึ่งห่วงใยผู้ชายของเธออย่างแท้จริง ซึ่งหมายความว่าไทร์ ซัมเมอร์ มีจุดที่ลบไม่ออกอยู่ในหัวใจของวินนี่เฟรด ซี “ฉันจะโกรธถ้าเธอยังเป็นแบบนี้ต่อไป วินนี่เฟรด” วินนี่เฟรดถอนหายใจและเปลี่ยนทัศนคติของเธอในทันใด เธอหัวเราะ "ฉันแค่ล้อเล่น! แต่ว่าแบลร์กับฉัน เราจะไม่ไปกับนาย คาร์สัน ยอร์ก อาจจะต้องการเชิญนายคนเดียวเท่านั้น” “เขาไม่ใช่คนแบบนั้น” ไทร์ตอบตามสัญชาตญาณ แต่แล้ว จู่ ๆ ความตระหนักก็แวบเข้ามาในใจของเขา เฉกเช่นแสงแวววาบจากสวรรค์ หรือเพื่อให้แม่นยำยิ่งขึ้น สัมผัสที่หก ที
ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ บทที่ 234 คำเชิญของ คาร์สัน ยอร์ก
เสียงฟ้าร้องดังก้องอยู่ข้างนอก ท่าทางของวินนี่เฟรดมืดมนลง ไทร์ถึงกับพูดไม่ออก เขายกมือขึ้นตามสัญชาตญาณด้วยเสียงฟ้าร้องฉับพลันและเขาก็เอามือลงหลังจากนั้น ในขณะนั้น เกรแฮม เดวิสโทรมา เพื่อแจ้งว่าลูกค้าจากเมืองไพร์มมาถึงแล้วและกำลังรออยู่ที่ชั้นล่าง วินนี่เฟรดจ้องเขม็งไปที่ไทร์ก่อนจะเดินออกจากออฟฟิศไป ไทร์นั่งลงบนเก้าอี้ของวินนี่เฟรด จากนั้นเขาหยิบโทรศัพท์มือถือของเขาออกมาและโทรไปหาฮวน เยตส์ ในอีกด้านหนึ่งของการโทรวิดีโอ ฮวนกำลังมีช่วงเวลาที่ดีที่สุดในการผ่อนคลาย ในที่ดินของเขาที่แฟนทั้งสองคนมอบให้แก่เขา “ฮวน ภรรยาของฉันมีอาการหึงหวง ฉันควรจะทำยังไงดี?" ไทร์ถาม บนหน้าจอ ฮวนตกใจเล็กน้อย “นายท่าน ท่านลืมคำแนะนำของผมไปแล้วเหรอ?” “ไสหัวไปซะ” ถ้าหากพวกเขาอยู่ใกล้กัน ไทร์จะทำให้ฮวนต้องพ่ายแพ้อย่างที่เขาจะไม่มีวันลืม เมื่อเห็นท่าทางบูดบึ้งของไทร์ ฮวนรู้ดีว่าเขาควรจะเข้าข้างเจ้านายของเขาและหุบปาก “นายท่าน ถ้าเธอหึงหวง แสดงว่าเธอห่วงใย ยิ่งความหึงหวงมากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งห่วงใยมากเท่านั้น! ท่านจะต้องพูดจาหวาน ๆ กับเธอ แล้วสาบานด้วยชีวิตของท่านว่าท่านไม่ได้ทำอะไรผิดต่อเธอ หลังจ
ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ บทที่ 233 ฟ้าร้องในฤดูร้อน
เชลดอน เฮย์ส และเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยทั้งสองออกไปตามที่ได้รับคำสั่ง จากนั้น ความเงียบสงัดก็เกิดขึ้นภายในสำนักงาน ไม่เพียงแค่เชลดอนที่ประหลาดใจเท่านั้น แต่คอนนี่ ยอร์กซึ่งอยู่นอกสนามก็ตกใจกับสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นเช่นกัน จนถึงตอนนี้ เธอไม่เคยเห็นใครที่มีพลังมากพอที่จะส่งเจย์ เบลด บินออกไปได้ด้วยหมัดเพียงหมัดเดียว "คุณเป็นใคร?" เธอมองไทร์ ซัมเมอร์อย่างระมัดระวัง พูดตามตรง เธอสนใจไทร์ ที่หล่อเหลาได้ถึงเพียงนี้ "เธอเป็นใคร?" ไทร์ถามกลับ คอนนี่ตรงไปตรงมากับความตั้งใจของเธอ “ฉันคือ คอนนี ยอร์ก ลูกสาวของคาร์สัน ยอร์ก ธิดาของกษัตริย์แห่งเซาท์ริเวอร์ ฉันมาเพื่อตามหาไทร์ ซัมเมอร์ เพื่อแต่งงานกับเขา” อะไรนะ? ไทร์รู้สึกสับสนอย่างบอกไม่ถูก ลูกสาวของราชาแห่งเซาท์ริเวอร์ ต้องการแต่งงานกับเขา? นี่เป็นเรื่องตลกที่น่ารังเกียจแบบไหน? เดี๋ยวก่อน แล้วใครคือ ราชาแห่งเซาท์ริเวอร์ อีก? คาร์สัน ยอร์ค? ไทร์รับรู้ได้อย่างฉับพลัน เขาเป็นสามีของป้าเควลช์ไม่ใช่เหรอ? ผลงานชิ้นเอกของพระเจ้าคนนี้คือลูกสาวที่ไร้ค่าของเฮเธอร์ เควลซ์? "ออกไปเถอะ ฉันไม่เห็นด้วย” ไทร์ตอบอย่างตรงไปตรงมาหลังจา
ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ บทที่ 232 ช่วยหย่ากับไทร์ ซัมเมอร์ด้วย
อะไรนะ?” วินนี่เฟรดเกือบทำกาน้ำชาในมือของเธอหก เธอมองไปที่คอนนี่ ยอร์ก ด้วยความงุนงงและพยายามทำความเข้าใจกับคำที่เธอเพิ่งได้ยิน ผู้หญิงคนนี้กล้ามาก! เธอกล้าแสดงความรักในที่สาธารณชนกับชายที่แต่งงานแล้วต่อหน้าภรรยาของเขาได้ยังไง? ความไร้เดียงสาของคอนนี่มันไร้สาระเกินไป "มิสยอร์ก มันไม่ตลกนะคะ” ทัศนคติที่จริงใจของวินนี่เฟรดหายไปทันที ความประทับใจที่ดีของเธอที่มีต่อคอนนี่ลดลง ในทางกลับกัน คอนนี่พูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง “มิสวินนี่เฟรด ฉันมาที่นี่วันนี้ด้วยความตั้งใจจริง ฉันไม่ได้ล้อเล่นกับคุณ ฉันไม่มีวันเปลี่ยนใจที่จะแต่งงานกับไทร์ ซัมเมอร์ ช่วยหย่ากับเขาด้วย แน่นอน ฉันจะชดเชยความสูญเสียที่เกิดขึ้น หนึ่งร้อยล้านดอลลาร์เป็นยังไง? เพียงพอสำหรับคุณไหม?” วินนี่เฟรดกำลังต่อสู้เพื่อระงับความโกรธของเธอ แต่ข้อเสนอของคอนนี่ที่จะจ่ายให้เป็นฟางเส้นสุดท้าย เธอกำลังคิดอะไรอยู่? การจ่ายเงินให้เพื่อแลกกับสามี? “กรุณาเคารพการแต่งงานของเราด้วย มิสยอร์ก” น้ำเสียงของวินนี่เฟรดเย็นชา ถึงยังไงคอนนี่ก็ไม่ยอมเปลี่ยนแปลง "มิสวินนี่เฟรด เหตุผลที่คุณปล่อยไทร์ไปไม่ได้ เป็นเพราะลูกสาวของคุณใช่ไหม? ไม่เ
