เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 11.
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-04-26 21:04:59
บทที่เกี่ยวข้อง
ดวงใจอสูร ตอนที่ 12.
ตอนที่ 12.ธาราเขตหรี่ตาแคบ มองเขม็ง “แน่ใจนะว่าเธอไม่มีแผนร้าย ๆ อะไรซ่อนไว้ในใจ”พลอยไพลินรีบส่ายหน้าปฏิเสธ “ไม่มีนี่คะ เอาอย่างนี้ถ้าคุณกลัวว่าฉันจะลักหลับคุณ ฉันนอนที่โซฟานี่เอง คุณนอนบนเตียง โอเคหรือเปล่า” หญิงสาวออกความคิดเห็น แต่ธาราเขตกลับส่ายหน้ามีเลศนัย ขณะเดินตรงเข้ามาหา“ไม่โอเค หากเธอจะนอนในห้องนี้กับฉัน ก็ต้องนอนด้วยกันบนเตียงนั้น”เขาชี้ไปที่เตียงกว้างที่แทบจะนอนเรียงหน้ากระดานได้สิบกว่าคน ก่อนจะหันมาหลิ่วตาเจ้าเล่ห์ให้หล่อนหญิงสาวส่ายหน้าไม่เห็นด้วย “อย่าเลย... ฉันอยู่ตรงนี้ดีกว่า กลางคืนฉันนอนดิ้นนะ เดี๋ยวถีบคุณตกเตียงเอาจะว่ายังไง”คนตัวโตก้มตัวลงมาในระดับเดียวกับที่หล่อนนั่งอยู่ ก่อนจะใช้สองแขนเท้ากับพนักโซฟาเอาไว้ หญิงสาวไม่มีทางหนี จำต้องนั่งตัวลีบอยู่ในกรงแขนกำยำนั้น“ฉันคิดว่าเหตุการณ์นั้นคงไม่เกิดขึ้นแน่ เพราะฉันคิดว่าคงไม่ได้นอนกันสักเท่าไหร่หรอก เวลาที่เธออยู่บนเตียงของฉันน่ะ” เขาพูดยิ้ม ก้มลงมาจูบกระหม่อมหล่อนอย่างหยอกเย้าหญิงสาวขนลุกซู่ซ่า ทั้งคำพูดและการกระทำของพ่อคนตัวโต ช่างเรียกความอึดอัด รุ่มร้อนในตัวของหล่อนให้ระเบิดออกมาอีกแล้ว“ไม่เอานะ อย่าขู่ฉัน
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-26ดวงใจอสูร ตอนที่ 13.
ตอนที่ 13.ร่างสูงตระหง่านแสนสง่างามที่เดินไปถึงประตูแล้วชะงัก และหันกลับมามอง ก่อนจะพูดเสียงทุ้มกังวาน แต่ฟังยังไงก็ฟังไม่ออกว่าเจ้าตัวรู้สึกยังไง“สำหรับฉัน ไม่มีอะไรนานเกินไปกว่า... การรอคอยคืนแต่งงานหรอก”พลอยไพลินถึงกับยืนอึ้ง รู้สึกว่าสมองช่างตีความหมายคำพูดนั้นช้าเหลือเกิน สาวน้อยได้แต่ยืนอายม้วน จนร่างสูงใหญ่ก้าวพ้นประตูไปนั่นแหละถึงรีบวิ่งตาม และก็ไปทันที่หน้าห้องพอดี“รอด้วยสิ...”มือบางสอดคล้องกับแขนกำยำของธาราเขตทันที เมื่อเห็นดารารัศมีเดินสวนขึ้นมา พร้อม ๆ กับมอบรอยยิ้มสะใจส่งไปให้ และนั่นก็ทำให้อริสาวถึงกับเบิกตากว้างอ้าปากค้างเติ่ง“เอ่อ...พี่ธารา... นังนี่มัน...” พูดกับพี่ชายบุญธรรม แต่สายตากับมองพลอยไพลินด้วยความตื่นตกใจก็ไหนนังอิ่มมันบอกว่า ตัวเองทำงานเรียบร้อยแล้วไง ทำไมนังนี่มันถึงได้มายืนเสนอหน้าอยู่ข้าง ๆ ธาราเขตแบบนี้ และถ้าเดาไม่ผิด จากสภาพที่เห็น ก็คงจะพึ่งออกมาจากห้องนอนของพี่ชายตนเองแน่นอนดารารัศมีอยากจะกรี๊ดแต่ก็ทำได้แค่ยืนฝืนยิ้ม และพูดเสียงเรียบ “นึกว่าหนีกลับบ้านไปแล้วซะอีก”พลอยไพลินซบหน้าลงกับต้นแขนกำยำแสดงความสนิทสนมออกนอกหน้า พร้อม ๆ กับความรอยยิ้ม
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-26ดวงใจอสูร ตอนที่14
ตอนที่14ดารารัศมีและอิ่มใจเงยหน้าขึ้นมองตาม และก็ต้องกะพริบตาอย่างเหลือ เพราะสิ่งที่เห็นมันก็เศษผ้าที่นำมาผูกกันจนยาวไม่ต่างจากเชือกห้อยลงมาจากห้องใต้หลังคา“เป็นไปได้ยังไง...” ทั้งนายทั้งบ่าวพึมพำออกมาพร้อมกันพลอยไพลินยิ้มหวาน “แต่ก็ขอบใจนะกับสิ่งชั่ว ๆ ที่พวกคุณมอบให้ฉัน เพราะถ้าไม่งั้นฉันคงไม่มีโอกาสได้นอนเตียงเดียวกับคุณธาราเขต เพียงแค่คืนที่สองของการมาเยือนวังอัคราดลหรอก... แม้โชคดีจังเลย สงสัยตำแหน่งนายหญิงของบ้านนี้คงไม่รอดเงื้อมมือฉันแน่ ๆ”หัวเราะออกมาอย่างสะใจ ก่อนจะเดินจากไป ทิ้งให้ดารารัศมียืนกระทืบเท้าเร่า ๆ และกรีดร้องคล้ายกับคนบ้าเข้าไปทุกขณะอิ่มใจลุกขึ้นกำลังจะเดินหนี แต่ก็ต้องชะงัก เพราะเสียงแหลมราวแม่มดของเจ้านายเรียกไว้เสียก่อน“นังอิ่มแกไปคิดมานะว่าจะจัดการกับนังไพร่นี่ยังไง...”“อิ่ม... มองไม่เห็นทางเลยค่ะ...”“นังโง่! นี่สมองของแกมีอย่างอื่นอีกไหมนอกจากขี้เลื่อยกับฟองน้ำนะ” ดารารัศมีตวาดออกมาอย่างขัดใจ อิ่มใจหน้าเจือนไม่กล้าเถียง“อิ่มยังคิดไม่ออกเลยค่ะ แต่อิ่มมีเรื่องจะรายงานคุณรัศมีค่ะ”อิ่มใจนึกถึงเมื่อตอนที่ดารารัศมีใช้หล่อนให้เข้าไปจัดการกับข้าวของของพลอย
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-26ดวงใจอสูร ตอนที่ 15.
ตอนที่ 15.“อะไรนะ! พรุ่งนี้เลยเหรอ เอ่อ... ฉันว่ารอไปก่อนดีกว่า อีกอย่างพรุ่งนี้คุณไม่ทำงานหรือไง”ธาราเขตส่ายหน้า “พรุ่งนี้วันเสาร์ฉันว่าง และฉันก็จะไม่เปลี่ยนใจ ออกไปได้แล้ว”พูดเอง เออเองแถมยังไล่กันซึ่ง ๆ หน้าอีก พลอยไพลินได้แต่มึน นึกหาทางออกไม่เจอ จึงต้องจำใจเดินออกไปจากห้องหนังสือนั้นเงียบ ๆ“เป็นไงเป็นกันน่า... พอไปถึงค่อยวิ่งไปเก็บรูปพี่แพรวซ่อนก็ยังทัน...” เมื่อเดินออกมานอกห้องแล้ว หญิงสาวก็พูดปลอบใจตัวเอง ก่อนจะยกมือขึ้นท่วมหัว“เจ้าประคุณขอให้ลูกช้างผ่านอุปสรรคนี้ไปให้ได้ทีเถอะ...”ยังไม่ทันจะเอามือลง เสียงหัวเราะเยาะหยันของแม่นางมารร้ายประจำชีวิตอย่างดารารัศมีและอิ่มใจก็ดังขึ้นซะก่อน“พระองค์ไหนก็ช่วยแกไม่ได้หรอกนังไพร่ ฉันจะนั่งคอยดูแกถูกพี่ธาราเขี่ยทิ้ง...”พลอยไพลินไม่ตอบ ทำหน้าเรียบเฉย แม้จะแปลกใจกับคำพูดของผู้หญิงตรงหน้าไม่น้อย กำลังจะเดินผ่านไป แต่ก็ถูกคำพูดของดารารัศมีฉุดไว้อีก“พี่ธารานะเกลียดคนโกหกเป็นที่สุด นี่เตือนด้วยความหวังดีนะเนี่ย... ไปกันเถอะนังอิ่ม ไปเข้าคอร์สเรียนหัวเราะกันดีกว่า ถึงเวลาจะได้หัวเราะได้ดัง ๆ...”“ค่ะ คุณรัศมี” อิ่มใจรีบเดินตามนายสาวไปทั
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-26ดวงใจอสูร ตอนที่ 16.
ตอนที่ 16.ธาราเขตไม่ตอบ ขับรถต่อไป เพียงไม่นานนักก็เข้าเขตบ้านของหล่อน หัวใจเต้นแรงแปลก ๆ ความหวาดหวั่นเริ่มก่อกวนให้หน้าเครียดอีกแล้ว‘ขอให้เจ้าต้นตาลทำทุกอย่างเรียบร้อยด้วยเถอะ สาธุ’ พลอยไพลินบนบานศาลกล่าวอยู่ภายในใจ แต่กระนั้นอดถอนหายใจออกมาอย่างเป็นกังวลไม่ได้เพียงไม่นานรถยุโรปคันหรูก็เคลื่อนเข้ามาจอดอยู่หน้าบ้านไม้สองชั้นของหล่อน หญิงสาวอดทึ่งในความเฉลียวฉลาดของธาราเขตไม่น้อย เพราะเขาถามหล่อนไม่กี่ครั้งเอง ก็สามารถพาหล่อนมาถึงบ้านได้โดยไม่หลงแม้แต่กิโลเมตรเดียวพอรถจอดสนิทหญิงสาวกำลังจะเปิดประตูลงจากรถ เท้ายังไม่ทันได้แตะพื้นดี เสียงเจื้อยแจ้วของเจ้าต้นตาล เด็กสาววัยสิบหกย่างสิบเจ็ดก็ดังขึ้นเสียก่อน และมันก็ทำให้หล่อนอยากจะกระโดดตบปากสีแดง ๆ นั่นแรง ๆ นักอุตส่าห์สั่งนักสั่งหนา แต่ดันมาตกม้าตายตั้งแต่เจอหน้าครั้งแรกเลยหรือนี่ แล้วยังนี้จะรอดถึงวันไหมนะ เจ้าต้นตาลเอ๋ย“สวัสดีค่ะพี่พลอย...”“พี่แพรวจ๊ะ...เรียกให้มันถูก ๆ สิต้นตาล... พี่พลอยนะเพื่อนพี่...”พลอยไพลินกัดฟันแก้ให้ ต้นตาลเหมือนจะคิดได้ รีบแก้ตาม แต่กระนั้นก็ไม่ได้ทำให้ความเคลือบแคลงในสายตาคมกล้าของธาราเขตจางลงเลย เหมื
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-26ดวงใจอสูร ตอนที่ 17.
ตอนที่ 17.คำพูดของผู้ชายตรงหน้าทำให้พลอยไพลินถึงกับอึ้ง เพราะอุตส่าห์คิดคำแก้ตัวไว้เป็นร้อย ๆ พัน ๆ แต่ไม่ถามซะงั้น สงสัยจะเชื่อหล่อนสนิทใจ แต่ก็ดีจะได้รีบ ๆ แต่งงาน ไร่สับปะรดและคนงานจะได้พ้นวิกฤติสักที“แล้วคุณไม่คิดจะถามอะไรบ้างหรือคะ อย่างเช่น...”“ไม่... ฉันอยากพักผ่อน”พลอยไพลินมองหน้าเย็นชาแกมกระด้างนั้นด้วยความเคลือบแคลง ก่อนจะตัดสินใจพาพ่อคนตัวโตขึ้นไปยังห้องพักที่ให้ต้นตาลจัดเตรียมไว้ให้ตั้งแต่เมื่อคืน และเมื่อเสร็จสิ้นภารกิจ หญิงสาวก็มานั่งคุยกับต้นตาลที่ห้องโถงชั้นล่าง“นี่ต้นตาล ตอนพี่ไม่อยู่มีใครมาหาบ้างหรือเปล่า”เด็กสาวส่ายหน้า “ไม่มีใครนะคะ แต่เอ๋... มีคนเดิมค่ะ พี่คิมหันต์...”ต้นตาลเอ่ยถึงชายหนุ่มลูกชายเจ้าของเจ้าของรีสอร์ตยักษ์ใหญ่ในปราณบุรี เขามาสานสัมพันธ์กับหล่อนได้เกือบสองปีแล้ว แต่ตลอดเวลาหล่อนก็ให้เขาได้แค่คำว่าเพื่อนเท่านั้น ซึ่งคิมหันต์เองก็เข้าใจและยอมรับมัน แต่ก็ยังติดต่อและแวะเวียนมาเยี่ยมเยียนไม่เคยขาดพลอยไพลินพยักหน้ารับ แต่ไม่ได้พูดอะไร ต้นตาลจึงพูดขึ้นอีก “แล้วพี่พลอยจะแต่งงานกับคุณรูปหล่อจริง ๆ หรือจ๊ะ”คำพูดของต้นตาลทำเอาพลอยไพลินต้องยกมือขึ้นปิด
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-26ดวงใจอสูร ตอนที่ 18.
ตอนที่ 18.เมื่อปิดประตูห้องเรียบร้อยแล้ว ก็รีบเดินเข้ามาหาเขาที่หยุดยืนอยู่กลางห้อง กลิ่นอายน่าสะพรึงกลัวบางอย่างที่ไม่รู้ว่ามันคืออะไรเริ่มคุกคาม“ถ้า... เอ่อ... คุณจะไม่พูดแบบนี้ต่อไป... แพรว... แพรวจะไล่คุณออกจากห้องแล้วนะคะ”“เธอชื่ออะไร...!”พลอยไพลินอึ้งกิมกี่ไปเลยกับคำถามแรกที่หลุดออกมาจากริมฝีปากหยักสวยนั้น ใบหน้างามซีดเผือด หวั่นใจแปลก ๆ แต่ก็ยังพอมีสติที่จะปฏิเสธและทำเนียนต่อไป“แหม... คุณธาราถามคำถามแบบนี้ให้แพรวตอบว่ายังไงดีล่ะคะ บริทนี แพนเค้ก หรือว่าอั้ม พัชราภาดี...”หญิงสาวหัวเราะกลบเกลื่อน พยายามพูดให้เป็นเรื่องตลก ทั้ง ๆ ที่ภายในใจเริ่มระแวงกับท่าทางและคำถามแบบนี้ของเขายิ่งนักธาราเขตก้าวเข้ามาหยุดตรงหน้าหล่อนช้า ๆ ขณะที่ดวงตาคมกล้าหรี่แคบจ้องลงมาเขม็ง“พลอยไพลินดีกว่ามั้ง...”คราวนี้ดวงตาที่โตอยู่แล้วของหล่อนมีอันต้องโตใหญ่กว่าไข่นกกระจอกเทศเสียอีก โตจนแทบจะทะลักออกมา ชื่อที่เขาเรียกมันทำให้หล่อนขนลุก พยายามจะหัวเราะ แต่ก็หัวเราะไม่ออก“แพรวนภาดีกว่าค่ะ ชื่อนี้เพราะที่สุด...” น้ำเสียงสั่นพอ ๆ กับกลีบปากอิ่มนั่นแหละมุมปากหยักได้รูปของธาราเขตยกขึ้นเป็นรอยยิ้มหยัน ขณ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-26ดวงใจอสูร ตอนที่ 19.
ตอนที่ 19.ยิ่งเขาพูดหล่อนก็ยิ่งเจ็บ น้ำตาไหลพราก “ถ้าเกลียดกันนักก็อย่ามายุ่งกับฉันสิ คุณกลับบ้านของคุณไป ส่วนฉัน... ฉันสัญญาว่าจะไม่ไปวุ่นวายกับคุณอีก”ธาราเขตแค่นยิ้ม จ้องมองร่างอรชรอย่างดูถูก จนสาวน้อยหน้าร้อนผ่าว “มันไม่ง่ายอย่างนั้นหรอกคนสวย... คนอย่างฉันฆ่าได้แต่หยามไม่ได้...”“แล้วคุณต้องการอะไร”“ตัวของเธอไงล่ะ อยากจะรู้นักว่ามันจะหอมหวานเหมือนที่เคยโฆษณาเอาไว้หรือเปล่า...”ความอำมหิตของเขาจ้าจรัสจนแสบตา ขณะที่สายตากร้าวจัดกวาดโลมเลียไปทั่วทุกสัดส่วนที่ถึงแม้จะซ่อนอยู่ภายใต้ชุดนอนมิดชิด แต่กระนั้นก็ยังไม่วายรู้สึกเหมือนกับว่ากำลังถูกมือใหญ่ของเขาเปลื้องผ้าออกทีละชิ้น ทีละชิ้นสาวน้อยหน้าแดงก่ำ ร่างกายร้อนรุ่มแปลกประหลาด สมองเริ่มทำงานลำบากอีกครั้ง “ไม่นะ... ในเมื่อไม่ได้แต่งงานกัน... คุณก็ไม่มีสิทธิ์...” ยังพูดไม่ทันจบธาราเขตก็แทรกขึ้นเสียงเหยียดหยัน“ผู้หญิงแพศยาอย่างเธอยังห่วงเรื่องนี้อีกหรือ ฉันว่าหลังจากที่ผ่านศึกหนักจากฉันแล้ว เธอก็ควรจะไปยกเครื่องใหม่อีกสักหน มีเงินหรือเปล่าล่ะ ถ้าไม่มีเดี๋ยวฉันจะวางไว้ให้ที่หัวเตียงหลังจากที่ฉันเสร็จจากเธอก็แล้วกัน...”คำพูดที่พ่นออกมา
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-26
บทล่าสุด
ดวงใจอสูร ตอนที่ 35. ตอนอวสาน
ตอนที่ 35. ตอนอวสานพูดพลางเอียงหน้าหลบปลายจมูกโด่งพัลวัน เมื่อคนตัวโตเริ่มรุกรานอีกครั้ง และทำท่าจะไม่หยุดแค่กอด ๆ จูบ ๆ เสียด้วย“เดี๋ยวใครมาเห็นเข้า อายเขาตายเลย ปล่อยพลอยก่อนค่ะ” พ้อไม่จริงจังนัก เพราะตอนนี้เลือดสาวก็เริ่มระอุขึ้นมาจนเจ้าตัวถึงกับตกใจ“งั้นเราขึ้นห้องกันเถอะ ผมอยากกินของหวานอีกแล้ว...”พูดไม่พูดเปล่า รีบช้อนร่างอรชรขึ้นมาไว้ในอก ก่อนจะก้าวยาว ๆ ขึ้นบันได แต่ระหว่างทางก็สวนกับจำปาที่เดินลงมาพอดีพลอยไพลินหน้าแดงรีบซุกหน้ากับอกกว้างอย่างเขินอาย แต่พ่อเจ้าประคุณน่ะสิดันเล่นป่าวประกาศให้คนอื่นรู้ไปทั่ว จนน่าหยิกให้เนื้อเขียวนัก“จำปา วันนี้ฉันกับคุณพลอยจะอยู่ในห้องนอนทั้งวัน ถ้ามีใครมาหา แล้วเรื่องไม่ใหญ่ขนาดสึนามึขึ้นอ่าวไทยล่ะก็ ไม่ต้องขึ้นมาเรียกนะ เพราะฉันอาจจะกำลังยุ่งอยู่...”จำปาอมยิ้มกว้าง เข้าใจความหมาย แต่ก็ยังแกล้งถามออกไป “แล้วถ้าสึนามึไม่ได้ขึ้นอ่าวไทย แต่ย้ายมาขึ้นที่อันดามันแทนล่ะคะ ให้จำปาทำยังไง ให้ขึ้นไปเรียกได้หรือเปล่า”“จำปาน่ะ แกล้งพลอยอยู่ได้...” พลอยไพลินพ้อหน้าแดงก่ำ อย่างเคอะเขิน จำปาหัวเราะคิกคัก “ขอให้มีความสุขนะคะ” พูดจบก็รีบวิ่งลงไปอย่างร
ดวงใจอสูร ตอนที่ 34.
ตอนที่ 34.“พี่ธารา...”เสียงแหลมที่พลอยไพลินจำได้ดีว่าคือใครดังอยู่ไม่ไกล และพอหันไปมองก็เห็นดารารัศมีเดินหน้าบอกบุญไม่รับเข้ามาหา โดยข้างกายมีอิ่มใจอยู่ใกล้ ๆ“รัศมี...”ธาราเขตยิ้มให้กับน้องสาวบุญธรรม ก่อนจะก้มมองใบหน้าของภรรยาที่เจื่อนลงอย่างเห็นได้ชัด ชายหนุ่มกระชับอ้อมแขนอย่างให้กำลังใจ ราวกับกำลังสัญญาว่าเขาจะไม่ยอมปล่อยให้ใครหน้าไหน หรือแม้แต่ดารารัศมีทำร้ายหล่อนได้อีกแล้ว“พี่ธาราไปซะนานรัศมีคิดถึงจังเลย” พูดกับพี่ชายแต่สายตาจ้องมองพลอยไพลินเขม็ง ก่อนจะเอ่ยเสียงห้วนไม่พอใจ“รู้ไหมว่าพี่ชายฉันแทบเป็นคนติดเหล้าก็เพราะหล่อนคนเดียว...”“คือฉัน...” พลอยไพลินพูดไม่ออก ได้แต่กลืนน้ำลาย“ไม่เอาน่า รัศมี เรื่องมันจบลงด้วยดีแล้ว”ธาราเขตปราบ ขณะรั้งร่างอรชรให้นั่งลงบนโซฟานุ่มข้าง ๆ ดารารัศมีทรุดนั่งตาม โดยมีอิ่มใจนั่งที่พื้นข้าง ๆ“แต่รัศมียังไม่ยอมจบหรอกค่ะ รัศมีไม่อยากเห็นพี่ธาราเมาไม่รู้เรื่องแบบนั้นอีกแล้ว รัศมีเห็นแล้วเจ็บหัวใจไปหมด พี่ธาราไปรักผู้หญิงหลอกลวงพรรค์นี้ได้ยังไงนะ รัศมีล่ะงงจริง ๆ”“ฉันขอโทษค่ะ สำหรับทุกเรื่องที่เกิดขึ้น ฉันรู้ตัวดีว่าเลวมากที่โกหกแบบนั้น แต่ขอให้เชื่
ดวงใจอสูร ตอนที่ 33.
ตอนที่ 33.“ถ้าพลอยทำแบบนี้ ผมอาจจะขายหน้าตรงนี้ก็ได้...”ธาราเขตรีบขยับตัวให้ตรงกับตำแหน่งรัก ก่อนจะเดินหน้าเข้าไปอย่างพรวดเดียวจนหมดความยาว สาวน้อยเบ้หน้าเล็กน้อยเพราะมันยังคับแน่นไม่เสื่อมคลาย แต่พอเขาขยับตัวเป็นจังหวะ สวรรค์ครั้งที่เท่าไหร่ไม่รู้ก็ต่ำเตี้ยเรี่ยดินลงมาหาอีกแล้ว“โอ้...คุณธารา... พลอย... โอ๊ย...”ร้องครางไม่หยุด ขณะขยับสะโพกขึ้นตอบสนองเขาเป็นจังหวะ ยิ่งตอนคนตัวโตกระแทกลึกล้ำเข้าไปและถอนออกมาจนหมดตัว ทำใหม่แบบนี้ครั้งแล้วครั้งเล่า หล่อนก็ยิ่งคลั่ง ไฟพิศวาสแทบจะระเบิดออกมา“พลอยจ๋า...ร้อนเหลือเกิน ตอบสนองผมดีเหลือเกิน โอ้...แบบนั้นแหละ ผมใจจะขาดอยู่แล้ว...”ชายหนุ่มร้องออกมาฟังไม่ได้ศัพท์เมื่อหญิงสาวใต้ร่างหยัดสะโพกขึ้นหารับจังหวะรุกที่หนักหน่วงของตนด้วยความร้อนแรงเกินห้ามใจชายหนุ่มรู้สึกได้ถึงความคับแคบของเนื้อสาวที่บีบรัดรอบลำกายกำยำของตนเองเต็มความรู้สึก และมันก็ทำให้เขาแทบจะทานทนต่อไปไม่ได้ เขาเพิ่มแรงกระแทกกระทั้นลงไปไม่หยุด โจนจ้วงใส่ร่างบางที่แอ่นรับอย่างสู้ตายอย่างดุเดือด“พลอยจ๋า... ผมจะไม่ไหวแล้ว...”ร่างหนาใหญ่กระแทกใส่ไม่หยุด ครั้งแล้วครั้งเล่าที่โยกย้ายส
ดวงใจอสูร ตอนที่ 32.
ตอนที่ 32.“นะ ยกโทษให้ผมนะครับ พลอยจ๋า แล้วคืนนี้ผมจะทำให้คุณมีความสุขที่สุด... ทูนหัว...”ชายหนุ่มก้มลงงับกลีบปากล่างอิ่มย้อยแสนหวานของหล่อนเบา ๆ อย่างหยอกเย้า ขณะที่มือหนาลูบไล้ขึ้นมากอบกุมเต้าสาวไว้เต็มมือ สาวน้อยร้อนผ่าวไปทั้งตัว ซอกขาอุ่นวาบ ต้องการอะไรบางอย่าง ที่ธาราเขตเคยมอบให้แล้วอย่างมหาศาล“ไม่... พลอยไม่ให้คุณทำอะไรพลอยทั้งนั้นแหละ... จนกว่าคุณจะบอกว่ารักพลอยเสียก่อน” แก้มสาวแดงก่ำขณะพูดออกไปธาราเขตฉีกยิ้มกว้าง เขานี่โง่หรือบ้ากันแน่นะ ทำไมถึงลืมพูดคำสำคัญคำนี้ไปได้ ใช่ เขารักหล่อน รักตั้งแต่แรกเจอ รักจนหัวใจปวดร้าวไปหมด“ผมรักพลอย...ผมรักพลอย ผมรักพลอย...”ชายหนุ่มกระซิบนุ่มนวลข้างหู ก่อนจะฉวยโอกาสซุกไซ้ซอกคอหอมกรุ่น ขบเม้มเนื้อนวลแผ่วเบา แต่มันก็ทำให้เกิดรอยแดงขึ้นมา“พอใจหรือยังจ๊ะที่รัก คราวนี้ให้ผม...”ดวงตาคมกล้าวาววับ สาวน้อยหลบตาพัลวัน รู้ดีว่าผู้ชายที่กำลังคร่อมร่างของหล่อนอยู่นี้ต้องการอะไร เพราะมันก็คือสิ่งที่หล่อนต้องการเหมือนกัน“รักพลอย... ได้หรือยัง... คิดถึงใจจะขาดแล้วนะ”พลอยไพลินยิ้มอย่างเอียงอาย ก่อนจะค่อย ๆ พยักหน้าช้า ๆ และนั่นก็ทำให้ธาราเขตยิ้มกว้าง
ดวงใจอสูร ตอนที่ 31.
ตอนที่ 31.ชายหนุ่มรูปร่างหล่อเหลาที่อยู่ในชุดไทยราชปะแตนสีครีมทองเดินกลับไปกลับมาอย่างใช้ความคิด ก่อนจะพูดออกมาคล้ายหมดทางเลือก“ก็ได้ครับ... แต่ผมจะไม่เข้าหอกับต้นตาลเด็ดขาด จะแยกห้องนอน พอครบอาทิตย์ต้นตาลจะต้องกลับไปอยู่บ้าน และไม่มีสิทธิ์มาวุ่นวายกับผมอีก ตกลงไหมครับคุณพ่อ คุณแม่...”คำพูดของคิมหันต์ทำร้ายหัวใจของหล่อนเสียทุกคำทุกพยางค์ เจ็บลึก แผลกว้างจนเลือดไหลทะลัก เขารังเกียจ ขยะแขยง แถมยังชิงชัง แต่หล่อนก็ปฏิเสธสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นไม่ได้“เรื่องเข้าหอพอผู้ใหญ่อวยพรเสร็จ คิมก็กลับห้องเดิมของตัวเองได้ทันที พ่อกับแม่ไม่ว่าหรอก เพราะพ่อก็ไม่คิดจะให้แกนอนกับเจ้าสาวที่ยังไม่ถึงสิบเจ็ดดีอย่างต้นตาลเหมือนกัน เดี๋ยวจะโดนข้อหาพรากผู้เยาว์”“งั้นทุกอย่างก็ตามนี้นะ ยายเอิงพาต้นตาลไปแต่งหน้าแต่งตัวนะ เรียกช่างแต่งหน้าทำผมที่ทำให้คิมหันต์นั่นแหละมาทำให้ ส่วนชุดก็ไปดูในห้องของแม่นะ มีชุดแต่งงานของแม่อยู่ เก็บอยู่ในตู้ซ้ายมือในสุด ไม่รู้ว่าจะใส่ได้หรือเปล่า แต่ก็ต้องลองดู เพราะหาตอนนี้ไม่ทันแล้ว... เร็วเข้าไป” คุณนายเพลินพิศเร่งลูกสาว หยาดพิรุณพยุงร่างที่เหมือนไร้วิญญาณของต้นตาลให้เดินเคีย
ดวงใจอสูร ตอนที่ 30.
ตอนที่ 30.ขณะที่ธาราเขตพาพลอยไพลินขับรถเข้ากรุงเทพฯ ไปแล้วนั้น ต้นตาลก็กำลังนั่งหน้าซีดเผือดอยู่ตรงหน้าของคิมหันต์และวงศ์ตระกูลที่กำลังเดือดดาลเหลือกำลัง“แขกเหรื่อมากันพร้อมหมดแล้ว แต่เจ้าสาวไม่มี นี่พ่อจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน...” นิพล วงศารัตนาพร บิดาของคิมหันต์อาละวาดใหญ่ เดินพล่านเป็นเสือติดจั่น“แม่บอกแล้วว่าอย่าไปยุ่งกับผู้หญิงคนนั้นก็ไม่เชื่อ ดูสิ หนีตามผู้ชายไปซะงั้น โอ๊ย... แม่จะเป็นลมสงสัยได้ขึ้นหน้าหนึ่งหนังสือพิมพ์แน่ ๆ เลย”คุณนายเพลินพิศ มารดาของคิมหันต์ทำท่าจะเป็นลม ต้นตาลจะวิ่งเข้าไปรับ แต่ก็ถูกเสียงกระด้างของคิมหันต์ตวาดขึ้นซะก่อน ร่างอรชรในเสื้อยืดตัวใหญ่กับกางเกงขายาวแบบที่คิมหันต์เคยเห็นเป็นประจำชะงักงัน“อย่ามายุ่งกับแม่ของฉัน! เธอมันตัวซวย...”คิมหันต์มองเด็กสาวตรงหน้าอย่างชิงชัง ก่อนจะก้าวยาว ๆ รับไปร่างของมารดาเอาไว้แนบอก ต้นตาลหน้าจ๋อยน้ำตาซึม“อย่าไปดุต้นตาลนักสิคะพี่คิม ต้นตาลยังเด็กจะรู้เรื่องอะไร” นี่แหละคือคนเดียวที่เห็นใจและมองหล่อนด้วยความสงสาร หยาดพิรุณ น้องสาวคนเล็กของคิมหันต์“อย่ายุ่งเรื่องผู้ใหญ่ได้ไหมยายเอิง อยู่เงียบ ๆ ไปเลย” คิมหันต์หันไปดุน้องสาว
ดวงใจอสูร ตอนที่ 29.
ตอนที่ 29.ไม่คาดคิดมาก่อนเลยว่าจะได้พบกับผู้ชายใจร้ายใจดำคนนี้อีก น้ำตาไหลออกมา จนมือบางต้องรีบป้ายทิ้งอย่างอับอาย ก่อนจะเชิดหน้า ข่มความเจ็บปวดไว้ กัดฟันโต้ตอบคนไร้หัวใจออกไปมาให้เห็นทำไม...! จะมาทำให้หล่อนเจ็บปวดอีกทำไมกัน...!“อะไรที่เป็นของของฉัน... ฉันไม่มีวันยกให้คนอื่นง่าย ๆ” น้ำเสียงเย็นจัด ขณะกวาดมองใบหน้างดงามไร้ที่ติด้วยสายตากระด้าง ดุดัน“รวมทั้งเธอด้วย...”หญิงสาวกัดปากแน่น น้ำตาไหลพรากจนมือบางเช็ดไม่ทัน เขามีสิทธิ์อะไรมาพูดแบบนี้ มาพูดแสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของในตัวหล่อนแบบนี้ ทั้ง ๆ ที่เขาเองไม่ใช่หรือ เป็นคนสลัดหล่อนทิ้งอย่างไม่ไยดี แล้วตอนนี้จะมาอ้างสิทธิ์ที่มันหมดอายุไปแล้วทำไม“พลอยไม่ใช่ของคุณ... และพลอยก็กำลังจะแต่งงาน ช่วยพาพลอยกลับบ้านด้วย เดี๋ยวจะเลยฤกษ์...”แทนที่เขาจะเจ็บหรือจุกกับคำพูดของหล่อนบ้าง แต่เปล่าเลย พ่อคนตัวโตกลับหัวเราะร่วน แถมก้มหน้าเข้ามาหาราวกับตัวเองกุมชะตาชีวิตของหล่อนเอาไว้อย่างนั้น“อีกเดี๋ยวฉันจะทวนความจำให้... ว่าเธอเป็นของฉันทั้งตัวและจิตวิญญาณ และขอบอกไว้ตรงหน้าเลยว่า งานแต่งงานของไอ้แมวขโมยนั้นจะไร้เจ้าสาวอย่างแน่นอน”“คุณทำอย่างนี้
ดวงใจอสูร ตอนที่ 28.
ตอนที่ 28.“แต่ตาลว่าคุณธารารัก...”ต้นตาลขยับปากจะกล่อมอีก แต่ก็ต้องหยุดฉับ เพราะพลอยไพลินตัดบทด้วยเสียงเด็ดขาด จนหล่อนขยาดที่จะโน้มน้าวใจต่อไป“เลิกพูดถึงเรื่องนี้เถอะต้นตาล เพราะพี่ไม่มีทางเปลี่ยนใจเด็ดขาด และรถก็คงจะมารับพี่ไปหาคุณคิมในอีกไม่กี่นาทีต่อจากนี้แล้ว...”ทุกอย่างเงียบลงไปโดยปริยาย ต้นตาลเลือกที่จะเดินออกจากห้องนอนที่พลอยไพลินใช้แต่งหน้าทำผมเงียบ ๆ ด้วยใบหน้าเศร้าหมอง ขณะที่พลอยไพลินเองก็เลือกที่เหม่อมองออกไปยังท้องฟ้ากว้าง และยิ้มกับมันทั้ง ๆ ที่หัวใจเจ็บสิ้นดียี่สิบนาทีต่อมา... รถคันหรูสีดำสนิทคันที่ต้นตาลไม่คุ้นตาแม้แต่นิดเดียว แล่นเข้ามาจอดที่ลานหน้าบ้าน คนขับร่างสูงใหญ่ในชุดสูทสีน้ำตาลไหม้ก้าวเดินเข้ามาหาหล่อน“คุณมารับพี่พลอยหรือคะ”ถามออกไปอย่างแปลกใจแกมไม่ไว้ใจ ขณะพยายามเพ่งมองใบหน้าของบุรุษคนนั้น แต่ก็มองไม่ถนัดนัก เพราะสวมทั้งหมวก ใส่ทั้งแว่นตากันแดดอันใหญ่ชายคนนั้นไม่ตอบ มือใหญ่สีขาวสุขภาพดียกขึ้นถอดแว่นกันแดดออกช้า ๆ และต้นตาลก็ต้องอุทานออกมาเสียงดัง ตอนนี้แยกไม่ออกเลยว่าจะดีใจหรือว่าตกใจดี“คุณธารา! คุณธาราจริง ๆ ด้วย ตาลคิดว่าคุณธาราจะใจดำไม่มาซะแล้ว...”
ดวงใจอสูร ตอนที่ 27.
ตอนที่ 27.กรามแกร่งของธาราเขตขบกันแน่น ก่อนจะระเบิดเสียงหัวเราะออกมา “ไม่คิดจะหลอก แต่ก็หลอกไปแล้วนี่ และอย่าบอกนะว่าที่มาหาฉันถึงกรุงเทพฯ นี่เพราะเรื่องนี้”ต้นตาลส่ายหน้า “ไม่ใช่ค่ะ นี่ไม่ใช่เรื่องที่ทำให้ตาลดั้นด้นมาถึงที่นี่หรอกค่ะ...”“แล้วเรื่องอะไรล่ะ ต้นตาลถึงได้พยายามถึงขนาดนี้ ถึงขนาดนอนรอหน้ารั้วเป็นครึ่งค่อนวัน” ดวงตาคมกล้าจ้องมองราวกับจะผ่าหัวใจเด็กสาวประสานสายตากับธาราเขตนิ่งนาน ก่อนจะพูดเสียงเรียบ “พี่พลอยกำลังจะแต่งงานค่ะ...”“อะไรนะ?!”“พี่พลอยจะแต่งงานกับพี่คิมหันต์ เพื่อรักษาไร่เอาไว้ค่ะ”ต้นตาลเอ่ยซ้ำอีกครั้ง แต่คราวนี้ไม่มีเสียงใดหลุดรอดออกมาจากริมฝีปากหยักสวยของธาราเขตแม้แต่นิดเดียว ใบหน้าหล่อเหลานั้นเย็นชาจนจับอารมณ์ไม่ได้ว่าตอนนี้เขารู้สึกยังไงเด็กสาวเห็นแล้วก็รู้สึกผิดหวังอย่างแรง “ตาลทำได้แค่นี้แหละค่ะ หากคุณธารารักพี่พลอย หรือว่าเห็นพี่พลอยมีค่าบ้างก็ควรจะไปช่วยพี่พลอยให้พ้นจากบ่วงจองจำนี้”ธาราเขตยังนิ่งไม่ตอบโต้ ต้นตาลจึงพูดต่อ “แต่หากต้นตาลเข้าใจผิด ต้นตาลก็ต้องขอโทษด้วยที่มารบกวนเวลาอันมีค่าของคุณธารา” จะเปิดประตูก้าวลงไป แต่เสียงเข้มห้วนก็หยุดหล่อนเอ
