บทที่ 20

"หาคุณปู่ ใช่แล้ว ไปหาคุณปู่!"

ทันใดนั้น ถังฉูฉู่ที่กำลังร้องไห้ราวกับเหลือเพียงฟางเส้นสุดท้ายดึงเจียงเฉินและร้องไห้ว่า "ไปหาคุณปู่ ตอนเด็กคุณปู่รักฉันที่สุด เขาจะไม่ไล่ฉันออกจากตระกูลแน่ ไปขอร้องเขา ไปขอร้องคุณปู่!"

เธอดึงเจียงเฉินแล้วเดินไป

เห็นใบหน้าเธอเต็มไปด้วยน้ำตา เจียงเฉินก็รู้สึกเจ็บปวดใจจึงปลอบโยนว่า "ไม่ต้องกังวล ผมจะพาคุณไปบ้านตระกูลถัง ไปหาคุณปู่ "

"ใช่ ไปกันเถอะ ไปเดี๋ยวนี้เลย"

ถังฉูฉู่เพิ่งออกมาจากการถูกเซียวจ้านทรมานจนเสียหาย ตอนนี้ถูกขับไล่ออกจากตระกูลถังอีก เธอจิตใจใกล้จะพังทลาย เธอคิดอย่างโง่เขลาว่า ถ้าไปที่วิลล่าตระกูลถัง หา ถังเทียนหลง ก็จะสามารถกลับสู่ตระกูลได้

แต่คนที่ขับไล่เธอออกจากตระกูลก็คือถังเทียนหลง

แต่เจียงเฉินนั้นจนปัญญา ตอนนี้มีเพียงแค่ให้ถังฉูฉู่อารมณ์คงที่ เมื่ออารมณ์คงที่แล้วค่อยหาทาง

เขาไม่ต้องการทำลายความหวังของถังฉูฉู่ จึงพาเธอไปที่คฤหาสน์ของตระกูลถัง

ไม่นานนัก เขาก็ไปถึงหน้าคฤหาสน์ตระกูลถัง ถังฉูฉู่จึงกดกริ่งประตูแล้วเดินไปเดินมาอย่างกระวนกระวายใจที่หน้าประตู

ไม่นานประตูก็เปิดออก

คนที่เปิดประตูคือถังเหล่ยลูกชายของถังไห่

เขาเห็นถังฉูฉู่