เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 857
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-11 17:00:00บทที่เกี่ยวข้อง
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 858
คริส - บอร์นยังคงพูดคำพูดที่ชอบธรรมมากมายกับผู้คนธรรมดาหลายพันล้านคนที่กำลังรับชมการถ่ายทอดสดทั่วโลกพูดว่าชีวิตของตัวเองไม่สำคัญทุกสิ่งที่เขาทำล้วนเพื่อประโยชน์ของมนุษยชาติทั้งหมด และตราบใดที่ทุกคนยังมีชีวิตอยู่ เขาจะไม่ลังเลที่จะเลือกที่จะเสียสละตัวเองหลินตงรู้สึกคลื่นไส้เล็กน้อยเมื่อได้ยินสิ่งนี้ชายชราคนนี้ไร้ยางอายจริงๆไม่เขินอายบ้างเหรอเมื่อพูดคำเหล่านี้?ใครในที่นี้จะเชื่อเขาบ้าง?แค่พยายามหลอกลวงคนโง่เขลาที่ไม่รู้ความจริงเป็นเรื่องยากที่จะพบใครสักคนที่มีระดับเดียวกัน แต่เป็นซะแบบนี้คริส - บอร์นทำให้ระดับครึ่งซุปเปอร์เทพของเขาเสื่อมเสียจริงๆดูเหมือนว่าระดับครึ่งซุปเปอร์เทพจะไม่ต่างจากคนธรรมดา เมื่อเผชิญกับความตาย มันสามารถทำอะไรก็ได้การรักษาหน้าไม่สำคัญ ชีวิตสำคัญที่สุดหลินตงไม่สนใจและหันหลังกลับเพื่อจากไปเขาเดินทางกลับไปที่ค่ายต้าเซี่ยซ่งซิมิน พร้อมด้วยสมาชิกตระกูลหวงฝู่และกองกำลังอื่นๆ รีบเข้ามาต้อนรับเขา“ฮ่าๆ... หลินตง เจ้าเด็กเวร นายทำให้ฉันประหลาดใจมาก!” ซ่งซิมินหัวเราะอย่างสนุกสนานและตบไหล่หลินตง“ลุงซ่งผู้ อย่าชมฉันเลย ฉันยังรู้สึกผิดอยู่เลย! ฉ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-11ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 859
แต่เมื่อพิจารณาว่าหลินตงเป็นสามีของหวงฝู่ซีเยว่ และเป็นลูกเขยของตระกูลหวงฝู่ ก็พูดได้ว่าเขาเองก็เป็นผู้อาวุโสของหลินตงด้วยดูไม่ค่อยธรรมดาสักเท่าไหร่ช่างมันเถอะหลังจากกลับมาแล้ว ให้ซีเยว่พาหลินตงไปที่บ้านของหวงฝู่ในฐานะแขกคริส - บอร์นพูดต่อไปอีกสักพักหลังจากเห็นหลินตงหันหลังแล้วจากไปเขาสังเกตการเคลื่อนไหวของหลินตงหลินตงและซ่งซือหมินรวมตัวกัน แต่พวกเขาดูเหมือนจะไม่รีบร้อนที่จะออกจากมุมมืดจากนั้นคริส - บอร์นก็กลับไปที่ค่ายของเขาเองอย่างไรก็ตาม ทันทีที่เขาหันหลังกลับ รอยยิ้มชั่วร้ายก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขาในเวลาเดียวกัน เขาก็มีแผนบ้าๆ บอๆ อยู่ในใจแล้วคริส - บอร์นกลับมาที่ค่ายไม่นานหลังจากนั้นเฮลิคอปเตอร์หนักประมาณเจ็ดสิบหรือแปดสิบลำบนท้องฟ้าก็เริ่มรวมตัวกันและค่อยๆ ลงมา เคลื่อนตัวเข้าใกล้กลุ่มของหลินตงมากขึ้นหลินตง ซ่งซือหมิน และบุคคลทรงพลังอื่นๆ อีกหลายตัวเงยหน้าขึ้นมอง สับสนกับเฮลิคอปเตอร์ที่กำลังบินเข้ามาพร้อมกับมีเสียงตะโกนออกมาจากเฮลิคอปเตอร์“คุณหลินตง ตามคำขอของผู้ชมการถ่ายทอดสดทั่วโลกหลายพันล้านคน เราต้องถ่ายคุณอีกสักหน่อย เราหวังว่าคุณคงไม่ถือสาหรือโก
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-12ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 860
สองมหากาฬที่ไม่มีใครเทียบได้ ซึ่งก้าวข้ามจุดสูงสุดของระดับเทพได้กลับไปยังค่ายของตนเองแล้วเรื่องนี้ใกล้จะจบลงแล้วหลังจากวันนี้ไปคลื่นลูกใหม่ของการฝึกศิลปะการต่อสู้จะแผ่ขยายไปทั่วโลกอย่างแน่นอนชื่อของหลินตงก็จะดังก้องไปทั่วโลก กลายเป็นไอดอลของทุกคน และเป็นที่ชื่นชมของคนหนุ่มสาวจำนวนนับไม่ถ้วนในขณะที่ทุกคนกำลังเตรียมตัวออกเดินทาง สายตาของคริส - บอร์นก็จับจ้องไปที่ผู้คนประมาณสิบกว่าคนที่อยู่รอบๆ หลินตงประกายแวววาวแวบขึ้นในดวงตาของเขายกมือขวาขึ้นเบา ๆเอามือปิดปากพูดสองคำอย่างเงียบ ๆ"ลงมือซะ!!!"ทันใดนั้นเฮลิคอปเตอร์หนักเจ็ดสิบถึงแปดสิบลำที่บินอยู่เหนือศีรษะก็เปิดฉากยิงใส่หลินตงทันที"ปังๆ!!!!"กระสุนปืนและกระสุนขนาดเล็กนับไม่ถ้วนตกลงมาล้อมรอบหลินตงและตรงไปที่ตัวเขากระสุนเหล่านี้ไม่ใช่กระสุนธรรมดา แต่เป็นกระสุนเจาะเกราะที่มีความยาวประมาณเจ็ดหรือแปดเซนติเมตร สามารถเจาะทะลุเหล็กได้มากกว่าสิบเซนติเมตรได้อย่างง่ายดายแม้ว่าพลังระดับครึ่งซุปเปอร์เทพจะถูกทำให้แข็งแกร่งกว่าคนธรรมดามาก แต่ก็ยังไม่ถึงจุดที่สามารถหลบหนีจากสรีระร่างกายของมนุษย์ได้กระสุนธรรมดาอาจสร้างอันต
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-12ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 861
เคยได้ยินปู่พูดมาก่อนแม้ว่าระดับเทพขั้นสูงสุดจะมีพลังชีวิตและความแข็งแกร่งทางกายภาพที่เหนือกว่าคนธรรมดามาก แต่ก็ยังคงเป็นมนุษย์หากอวัยวะสำคัญของพวกเขาถูกทำลาย ก็สามารถตายได้ไม่สิปู่จะไม่ตายหลินตงก็จะไม่ตายเช่นกันเขาแข็งแกร่งมากเขาจะปกป้องปู่อย่างแน่นอนน้ำตาของซ่งเจียเริ่มไหลออกมาอย่างกับเขื่อนแตกเวลาผ่านไปนาทีแล้วนาทีเล่าผู้คนค่อยๆ กลับมามีสติทีละน้อยผู้ชมการถ่ายทอดสดจำนวนนับไม่ถ้วนทั่วโลกเริ่มสาปแช่งอย่างบ้าคลั่งเมื่อไม่กี่นาทีที่ผ่านมา คริส - บอร์นได้พูดคำพูดที่ฟังดูดีและชอบธรรมมากมายเขาวิงวอนให้หลินตงพิจารณาภาพรวมและละเว้นเขาคนส่วนใหญ่ยังคงเชื่อในตัวคริส - บอร์นจริงๆพวกเขาคิดว่าเขาหวังดีต่อทุกคนจริงๆการกระทำของคริส - บอร์นเผยให้เห็นถึงธรรมชาติที่แท้จริงของเขา ใจแคบและเจ้าคิดเจ้าแค้นหากคนแบบนี้ควบคุมโลกจริงๆพวกเขายังมีชีวิตที่ดีอยู่ไหม?“ไร้ยางอาย ไร้ยางอายจริงๆ เราไม่ควรปล่อยเขาไปตอนนี้ เราควรฆ่าเขาเดี๋ยวนี้”“การฆ่าเขามันง่ายเกินไป! เขาควรได้รับความทรมานทุกอย่างก่อนที่จะถูกหั่นเป็นชิ้นๆ”“คนน่ารังเกียจอย่างเขาคือการดูหมิ่นมนุษยชาติ! ทำไมสว
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-12ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 862
"ปังๆ!!!!"การโจมตีจากเฮลิคอปเตอร์เจ็ดสิบหรือแปดสิบลำ กินเวลานานเกือบห้านาทีเต็มก่อนที่จะหยุดลงในที่สุด!พื้นที่ที่หลินตงยืนอยู่เละเทะไปหมด พื้นดินจมลงไปอย่างน้อยสองหรือสามเมตรนี่แสดงให้เห็นว่าพลังโจมตีนั้นรุนแรงเพียงใดด้วยการโจมตีที่ทรงพลังเช่นนี้ ใครก็ตามที่อยู่ในระยะนั้นคงถูกทำลายล้างจนหมดสิ้นผู้ชมในทั่วบริเวณรวมถึงผู้ที่รับชมการถ่ายทอดสดจำนวนหมื่นล้านคน ต่างกำลังจ้องไปที่บริเวณที่หลินตงอยู่ โดยไม่ละสายตาเพราะควันกระจายไปทั่วและฝุ่นก็ฟุ้งกระจายไม่มีใครเห็นสถานการณ์ในบริเวณนั้นได้อย่างชัดเจนแต่พลังโจมตีที่รุนแรงเช่นนี้เป็นไปได้หรือไม่ที่หลินตงจะรอด?ไม่มีใครคิดว่าหลินตงจะมีโอกาสรอดแต่ทุกคนต่างต้องการเห็นปาฏิหาริย์อีกครั้งหลินตงคือคนที่สร้างปาฏิหาริย์ในสายตาของพวกเขายุนซีและคนอื่นๆ ต่างก็รู้สึกชาไปหมดแล้วพวกเขาจ้องไปที่หน้าจออย่างว่างเปล่า ที่ตำแหน่งของหลินตง น้ำตาของพวกเธอก็ไม่ไหลออกมาอีกแล้วรู้สึกราวกับว่าวิญญาณถูกดูดกลืนไปหลินตงตายแล้วพ่อและปู่ของหวงฝู่ซีเยว่เองก็ตายซ่งซือหมิน ปู่ทวดของซ่งเจียก็ตายเช่นกันพวกเธอไม่รู้ว่าจะเผชิญกับความจริงนี้อย่างไร
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-12ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 863
ความคิดของตัวเขาช่างไร้สาระเหลือเกินทำไมผู้ที่ถูกเลือกเช่นนี้ถึงไม่มีกลอุบายซ่อนเร้นอยู่ในมือ?คริส - บอร์นยิ้มอย่างขมขื่นตัวเองได้ประเมินหลินตงต่ำไปหลินตงเหลือบมองเฮลิคอปเตอร์เจ็ดสิบ แปดสิบลำที่ยิงใส่เขา รอยยิ้มปรากฏบนมุมปากของเขา"มีแค่นี้เหรอ?"น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความดูถูกเหยียดหยามมันทำให้บรรดานักบินเฮลิคอปเตอร์รู้สึกขนลุกไปทั้งตัว คลื่นความหนาวเย็นวิ่งขึ้นไปจนถึงกะโหลกศีรษะของพวกเขานี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาได้เผชิญกับสถานการณ์ที่น่ากลัวเช่นนี้พวกเขาแทบจะกลัวจนสติแตกตื่นตระหนกจนอยากขับบินเครื่องบิน เพื่อหนีไปจากที่นี่ศัตรูแข็งแกร่งเกินไปจริงๆไม่ใช่สิ่งที่คนอย่างพวกเขาจะรับมือได้เลยเนื่องจากระยะห่างระหว่างเครื่องบินเหล่านี้ค่อนข้างใกล้กันในภาวะตื่นตระหนกเช่นนี้ เครื่องบินหลายลำชนกัน ส่งผลให้เครื่องบินระเบิดและมีคนล้มตายอย่างไรก็ตาม หลินตงไม่สนใจพวกเขาแมลงเม่าพวกนี้ไม่สามารถหนีรอดจากการเงื้อมมือของเขาได้ก่อนอื่น ต้องจัดการกับคนที่วางแผนเบื้องหลังการโจมตีนี้ก่อนไม่อย่างนั้น เขาจะไม่สามารถระงับความโกรธของตัวเองได้สายตาของหลินตงมองไปที่มองคริส - บอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-13ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 864
หลังจากที่หลินตงต่อยคริส - บอร์นจนล้มลง ก็ไม่สามารถหยุดต่อยได้แต่ถอนหมัดกลับและต่อยต่อไป“ปัง!!!”หมัดอีกหมัดก็ชกเข้าที่คริส - บอร์นหลังจากนั้น….“ปังๆๆ!!!!!”หลินตงกำลังกดดันคริส - บอร์นพลังจิตวิญญาณอันมหาศาลรั้งเขาเอาไว้ ทำให้ไม่สามารถยืนขึ้นได้จากนั้นเขาก็ต่อยคริส - บอร์นทีละหมัดแต่ละหมัดตรงเข้าที่ผิวหนังหลินตงไม่ลังเลเลยเลือดของคริส - บอร์นพุ่งออกมา และอวัยวะภายในของเขาก็แหลกสลายเขาต้องการฆ่าคนน่ารังเกียจและไร้ยางอายคนนี้โดยตรงเพื่อระบายความโกรธแค้นของเขา และนึกถึงทุกอย่างที่เพิ่งเกิดขึ้นหลินตงยังคงรู้สึกหวาดกลัวอยู่หลังจากการต่อสู้สิ้นสุดลง เมื่อหลินตงหันหลังกลับและจากไป ก็ยังจับตาและกระจายพลังจิตวิญญาณออกไปในขณะที่จับตาดูตคริส - บอร์นอย่างระมัดระวัง ก็ยังมีช่วยปกป้องตัวเองอีกด้วยท้ายที่สุด คริส – บอร์นก็หลอกเขาอีกครั้งหนึ่ง และทำให้เกิดสูญเสียครั้งใหญ่หลินตงได้เรียนรู้บทเรียนนี้เป็นอย่างดีตราบใดที่ศัตรูยังไม่ตาย ก็ไม่ควรประมาทเกินไป ไม่ว่าสถานการณ์จะเป็นอย่างไรนี่คือประสบการณ์ที่เขาสรุปไว้แน่นอนว่าความระมัดระวังของเขาเป็นผลคริส - บอร์นไม่มี
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-13ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 865
การถ่ายทอดสดค่อยๆ แพนกล้องออกไปหลังจากปรับตำแหน่งแล้ว เฮลิคอปเตอร์พวกนี้ก็เริ่มหลบหนีจากที่เกิดเหตุคริส - บอร์นแทบไม่รอด หายใจไม่ค่อยออกเพราะด้วยร่างกายของเขายังไม่ฟื้นตัวเต็มที่การโจมตีครั้งแรกของหลินตงด้วยความเร็วสูงสุด ทำให้เขาได้รับบาดเจ็บอยู่แล้วต่อมาคือการต่อสู้ครั้งใหญ่กับหลินตงอีกครั้งร่างกายก็เริ่มอ่อนแอลงเรื่อยๆตอนนี้ หลินตงกดเขาลงกับพื้นยิ่งกว่านั้น หลินตงยังโจมตีสุดกำลังด้วยพลังทั้งหมดอย่างไม่ยั้งมืออวัยวะภายในของคริส - บอร์นแตกสลายเกือบทั้งหมดหากหลินตงใช้เทคนิคการแพทย์แผนโบราณต้าเซี่ยในการรักษาเขาในตอนนี้ เขาก็ยังสามารถช่วยชีวิตได้น่าเสียดายที่หลินตงจะไม่ทำแบบนั้นคริส - บอร์นจึงทำได้เพียงรอความตายอย่างช้าๆ“ปัง!!!”หมัดสุดท้ายของหลินตงซัดเข้าที่หน้าอกของคริส - บอร์นคริส - บอร์นจ้องมองหลินตงด้วยดวงตาสีแดงก่ำเขาสัมผัสได้ถึงพลังชีวิตที่พุ่งพล่านของอีกฝ่ายเปิดปากและพูดบางอย่างแต่เลือดกลับไหลทะลักออกมาไม่หยุดทำให้เขาไม่สามารถพูดอะไรออกมาได้ในขณะนี้ หลินตงลุกขึ้นยืนไม่สนใจคริส - บอร์นที่อยู่บนพื้นอีกต่อไปเพราะนี่คือคนที่กำลังจะตายแล้ว
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-13
บทล่าสุด
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1195
สามวันต่อมาหลินตงพบปาหรู่และบอกเขาว่าเขากำลังจะออกจากดาวเคราะห์ปาเค่อ"นายท่านกำลังจะไปที่ไหนเหรอ?" ปาหรู่ถาม"อืม! ดาวเคราะห์ปาเค่อกำลังไปในทิศทางที่ถูกต้อง ฉันควรจะจากไปแล้ว" หลินตงตอบ"นายท่านรออีกวันได้ไหม ปล่อยให้ฉันจัดการเรื่องต่างๆ เสร็จก่อน แล้วฉัันจะไปกับท่าน""ปาหรู่! นายควรอยู่ที่นี่ ประชาชนของดาวเคราะห์ปาเค่อต้องการนาย""นายท่าน! ฉันต้องไปกับท่าน ไม่ใช่แค่เพื่อตอบแทนความเมตตาของท่าน แต่เพื่อสิ่งนี้ด้วย"ปาหรู่ชี้ไปที่ตราทาสบนหน้าผากของเขาและพูดต่อ "ฉันจะปลดข้อจำกัดของตราทาสได้ก็ต่อเมื่อติดตามท่านเท่านั้น และให้เผ่าได้รับอิสรภาพอย่างแท้จริง"หลินตงมองดูท่าทางจริงใจของปาหรู่เมื่อรู้ว่าเขาได้ตัดสินใจในใจแล้ว"เอาล่ะ! ฉันจะให้เวลานายหนึ่งวันในการเตรียมตัว พรุ่งนี้เราจะออกจากดาวเคราะห์ปาเค่อ เนื่องจากนายจะติดตามฉัน จากนี้ไป ก็อย่าเรียกข้าว่านายท่านเลย เรียกฉันว่าคุณชายอย่างชิงหวู่ก็แล้วกัน"หลังจากหลินตงพูดจบ เขาก็หันหลังแล้วจากไปปาหรู่คำนับอย่างขอบคุณอยู่ด้านหลังเขาและกล่าวว่า "ขอบคุณคุณชาย!"ตอนกลางคืนหลินตงกำลังเตรียมตัวพักผ่อน"ก๊อกๆ!!"เสียงเคาะประตูดังข
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1194
“นี่มัน...นี่มัน...นี่มันเป็นเรื่องจริงเหรอ?”"จริงสิ! ลุงอู ถ้าไม่เชื่อฉัน มาดูกับฉันก็ได้""ฮ่าๆ...ในที่สุดสวรรค์ก็ลืมตาแล้ว! ฉันคิดว่าดาวเคราะห์ปาเค่อของเราจะไม่มีวันฟื้นคืนได้ในชีวิตนี้ แม้ว่าฉันจะตาย ฉันก็จะตายตาไม่หลับ ฉันไม่คาดหวังว่าตระกูลหยินจะต้องได้รับการชดใช้กรรมเร็วขนาดนี้ มันน่าพอใจจริงๆ ฮ่าๆ...."หลังจากยืนยันว่าสิ่งที่ปาหรู่พูดเป็นความจริง ชายชราก็หัวเราะออกมาปาหรู่ใช้ชีวิตเหมือนทาสภายใต้ตระกูลหยิน และผู้คนที่ยังคงอยู่บนดาวบัคก็ไม่ได้ดีไปกว่านี้เลยจากประชากรเกือบพันล้านคนในอดีต ประชากรลดลงเหลือเพียงไม่กี่ล้านคนในช่วง 300 ปีที่ผ่านมา ชัดเจนว่าผู้คนในดาวเคราะห์ปาเค่อต้องทนทุกข์ทรมานกับชีวิตแบบไหนพวกเขาใช้ชีวิตทุกวันด้วยความหวาดกลัวการต่อต้านหมายถึงความตาย ส่วนการยอมจำนนหมายถึงการเป็นทาสในเหมืองแร่ ทำงานอย่างไม่รู้จักจบสิ้นทั้งกลางวันและกลางคืนหลังจากหัวเราะ ชายชราก็ลุกขึ้น เข้าหาหลินตง และคุกเข่าลงเพื่อคุกเข่าคำนับสามครั้งหลินตงไม่ได้ห้ามเขาเขายอมรับการคำนับนี้แม้ว่าชายชราจะแก่มากแล้วแต่เมื่อความแข็งแกร่งของหลินตงไปถึงอาณาจักรนิรันดรครึ่งขั้น เขาก็กลา
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1193
ชายชราและปาหรู่เดินลึกเข้าไปในป่าหลินตงและเย่ชิงหวู่ก็เดินเข้ามาเช่นกันภายใต้ร่มเงาของต้นไม้สูงตระหง่าน สภาพถนนค่อนข้างมืดมนแต่มันไม่ได้ส่งผลกระทบต่อหลินตงเลยในระดับของเขา ไม่มีความแตกต่างระหว่างกลางวันและกลางคืนและยังมีพลังจิตวิญญาณช่วยเหลือด้วยแม้แต่มดที่อยู่ใต้ใบไม้บนพื้นดินก็สามารถมองเห็นได้ชัดเจนเย่ชิงหวู่เดินตามหลังหลินตงอย่างใกล้ชิดเมื่อผ่านทางเดินที่มืดมิด ดวงตาของเธอก็เริ่มสว่างขึ้นอย่างช้าๆตลอดทาง ยอดไม้รอบๆ เต็มไปด้วยผู้คนจากดาวเคราะห์ปาเค่อทุกคนต่างมองหลินตงและเย่ชิงหวู่ด้วยความสงสัยพวกเขาอยู่บนดาวแห่งนี้ ยกเว้นคนของดาวเคราะห์ปาเค่อที่มีตราทาสบนหน้าผาก พวกเขาเห็นแต่คนจากตระกูลหยินที่มาจับพวกเขาไปเป็นทาสในเหมือง คนเหล่านี้แต่ละคนล้วนดุร้ายหลินตงและเย่ชิงหวู่ไม่มีตราทาสบนหน้าผากของพวกเขา และพวกเขาไม่ดุร้ายและโหดร้ายเหมือนตระกูลหยินและพวกเขาก็ดูสวยหล่อมากพวกเขาไม่เคยเห็นคนที่สง่ามงามแบบนี้บนดาวเคราะห์ปาเค่อมาก่อนดังนั้นหลินตงและกลุ่มของเขาจึงเกือบจะดึงดูดความสนใจของทุกคนบนดาวเคราะห์ปาเค่อได้พวกเขาเดินต่อไปอีกสักพักชายชราและปาหรู่หยุดอยู่ใต้ต้น
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1192
มีผู้คนอย่างน้อยหลายหมื่นคนพื้นที่ที่ครอบครองก็ค่อนข้างใหญ่"ปาหรู่ มีฐานที่มั่นของผู้คนจากดาวเคราะห์ปาเค่ออยู่ข้างหน้า ในฐานะผู้นำของดาวเคราะห์ปาเค่อ จะเหมาะสมกว่าถ้านายนำหน้า" หลินตงหันกลับมาและกล่าว"ครับ! นายท่าน!"หลังจากปาหรู่พูดจบ เขาก็เดินไปข้างหน้าสองสามก้าวจากนั้นเขาก็พูดเสียงดังไปข้างหน้าว่า "สวัสดีทุกคน! ฉันชื่อปาหรู่ ลูกชายของปาปู ผู้นำของดาวเคราะห์ปาเค่อ สามร้อยปีก่อน บัคประสบภัยพิบัติครั้งใหญ่และครอบครัวของเราถูกพรากจากบัค วันนี้ ฉันกลับมาแล้ว คราวนี้ ฉันจะนำคุณหลบหนีจากทะเลแห่งความทุกข์และกลับไปใช้ชีวิตไร้กังวลเหมือนอย่างที่คุณเคยมี ตระกูลหยินที่นำปัญหาใหญ่มาให้เรา ถูกทำลายไปแล้ว นี่คือความเมตตาของสวรรค์สำหรับพวกเราชาวดาวเคราะห์ปาเค่อ และให้โอกาสพวกเราได้เกิดใหม่"หลังจากป่าวประกาศเสร็จ ปาหรู่ก็คุกเข่าทั้งสองข้าง ไขว้มือบนหน้าอก และแตะหน้าผาก ทำท่าทางพิธีกรรมแบบดั้งเดิมของชาวดาวเคราะห์ปาเค่อปาหรู่คุกเข่าลงบนพื้นอย่างเงียบๆ แบบนี้ไม่นาน เสียงที่เบาบางก็เริ่มปรากฏขึ้นข้างหน้าดวงตาที่สดใสคู่หนึ่งปรากฏขึ้นในความมืดศีรษะทีละหัวเริ่มปรากฏขึ้นบนยอดไม้ขนาดใหญ่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1191
หยวนหลินก็คิดถึงประเด็นสำคัญนี้เช่นกันงานเลี้ยงระดับรัฐของเซี่ยอวิ๋นชวนบนดวงดาวจักรพรรดิในอีกสามเดือนข้างหน้าจะต้องหยุดลงเผ่ามังกรเก้าหัวของพวกเขาชอบกินคน ซึ่งเป็นสัญชาตญาณและสามารถช่วยให้พวกเขาเติบโตอย่างรวดเร็วได้ดังนั้นจึงมีความขัดแย้งที่ไม่อาจปรองดองได้ระหว่างสองเผ่าพันธุ์หากกาแล็กซีทางช้างเผือกทั้งหมดรู้เกี่ยวกับความร่วมมือระหว่างเผ่ามังกรเก้าหัวและอาณาจักรสวรรค์ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทุกฝ่ายจะร่วมมือกันต่อต้านพวกเขาแน่นอนแม้ว่าพวกเขาจะมีพละกำลังมหาศาล แต่ก็ไม่ง่ายที่จะจัดการและหยวนหลินก็กลัวที่จะดึงดูดผู้คุมกฏจักรวาลจริงๆแม้ว่าเขาจะไม่เคยเห็นสิ่งมีชีวิตที่เข้าถึงยากเหล่านี้แต่ก็ไม่ได้ทำให้ความกลัวของเผ่ามังกรเก้าหัวที่มีต่อพวกเขาลดน้อยลง"เมื่อพี่ชายหลี่เทียนพูดเช่นนั้น ฉันจะใช้เทคนิคลับของเผ่าเพื่อกระตุ้นให้พวกเขามาอย่างรวดเร็ว หากผู้คนที่ถูกส่งมาโดยเผ่าไม่สามารถมาถึงได้ภายในสามเดือน ฉันจะไปกับคุณเพื่อเยือนดวงดาวจักรพรรดิและดูว่าตระกูลเซี่ยมีความสามารถอะไรบ้าง" หยวนหลินพูดอย่างจริงจังแน่นอน!!!เมื่อได้ยินชื่อผู้คุมกฏจักรวาลแม้แต่เผ่ามังกรเก้าหัวอันยิ่งใหญ่ก็ยั
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1190
แน่นอนว่านี่หมายถึงเผ่าพันธุ์ที่แข็งแกร่งและมีความทะเยอทะยานหากคุณเป็นเพียงเผ่าพันธุ์ที่อ่อนแอและต้องการใช้ชีวิตอย่างสงบของตัวเองเท่านั้น ก็ไม่จำเป็นต้องกลัว และพวกเขาก็จะไม่สนใจเผ่าพันธุ์ที่เหมือนมดนี้แต่หากคุณเปิดฉากสงครามกับอารยธรรมที่ต่ำกว่าโดยไม่มีเหตุผล เพื่อความทะเยอทะยาน เพื่อความแข็งแกร่งและการพัฒนาของเผ่าพันธุ์ของคุณ ส่งผลให้สิ่งมีชีวิตทั้งหมดต้องสูญพันธุ์และต้องทนทุกข์ทรมานก็จงระวังไว้ควรภาวนาอย่าให้เจอคนพวกนี้จะดีกว่าไม่อย่างนั้นการสูญสิ้นอาจใช้เวลาเพียงไม่กี่นาทีสนธิสัญญาจักรวาลเป็นสิ่งที่สร้างขึ้นโดยผู้คุมกฎจักรวาลจุดประสงค์คือเพื่อจำกัดการเกิดสงครามรุกรานระหว่างกาแล็กซีสิ่งที่สำคัญที่สุดคือ อารยธรรมระดับสูงไม่ควรพึ่งพาความแข็งแกร่งของตนเองและโจมตีอารยธรรมระดับล่างอย่างไม่สมควรเมื่อถูกผู้คุมกฎจักรวาลจับได้ ก็ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ อารยธรรมนั้นอาจกลับคืนสู่รูปแบบดั้งเดิมหรือถูกกำจัดโดยตรงก็ได้การต่อต้าน?ไม่ใช่ว่าพวกเขาไม่ต้องการต่อต้านแต่พวกเขาไม่มีความสามารถแบบนั้นเลยในฐานะผู้คุมกฎจักรวาล ต้องคอยดูแลระเบียบของจักรวาลทั้งหมด เราจะอยู่ได้อย่างไรหากขา
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1189
ดวงดาวรุ่งอรุณยอดหอคอยสูงตระหง่านชายสองคนกำลังนั่งดื่มชาตรงข้ามกันคนหนึ่งขมวดคิ้ว ในขณะที่ชายที่อยู่ตรงข้ามเขาดูผ่อนคลายชายที่ขมวดคิ้วไม่ใช่ใครอื่นนอกจากหลี่เทียน ท่านผู้นำแห่งอาณาจักรสวรรค์ และอีกคนคือหยวนหลิงจากเผ่ามังกรเก้าหัวหลังจากนั้นไม่นาน หลี่เทียนก็อดไม่ได้ที่จะถาม "พี่หยวนหลิน เมื่อไหร่สมาชิกของเผ่ามังกรเก้าหัวจะมาถึง ช่วงนี้เราก็ออกมาเคลื่อนไหวบ่อยๆ และเซี่ยอวิ๋นชวนเองก็ขยับตัวได้แล้ว อาการบาดเจ็บของเขาก็ควรจะดีขึ้น ยิ่งเราลงมือเร็วเท่าไหร่ ก็จะยิ่งเป็นประโยชน์สำหรับเรามากขึ้นเท่านั้น"หยวนหลินจิบชาอย่างสบายๆ ก่อนจะตอบช้าๆ "ท่านผู้นำหลี่เทียน ไม่จำเป็นต้องกังวลมากเกินไป คุณรู้ว่าต้องใช้เวลาพอสมควรในการข้ามช่องว่างระหว่างกาแล็กซี ดังนั้นคุณจึงไม่สามารถทำอะไรอย่างเร่งรีบเกินไปได้ เมื่อถึงเวลา พวกเขาก็จะมาถึงเอง"หยวนหลินเพลิดเพลินกับตำแหน่งของเขาที่อยู่บนลำดับชั้นสูงสุดของกาแล็กซีทางช้างเผือกและเพลิดเพลินกับการใช้ชีวิตที่เชื่องช้ามนุษย์เป็นวิญญาณของทุกสรรพสิ่งอย่างแท้จริง และพวกเขาก็มีคุณสมบัติเฉพาะตัวของตนเอง ไม่น่าแปลกใจเลยที่เผ่าพันธุ์ทั้งหมดในจักรวาลต้องการเล
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1188
คุณสามารถบอกได้จากการแสดงออกของหลิวนิ่งเหยียนเมื่อนึกถึงเรื่องนี้เซี่ยมู่ก็ฟังด้วยความปรารถนาในใจเช่นกันเธอยังหวังว่าเธอและหลินตงจะเป็นเหมือนเสด็จพ่อและเสด็จแม่ของเธอ............กาแล็กซีทางช้างเผือกตั้งอยู่ใกล้กับขอบแห่งความว่างเปล่า ดวงดาวรุ่งอรุณตั้งแต่ถูกเศษซากอาณาจักรสวรรค์ครอบครอง มนุษย์ทุกคนบนโลกก็ถูกต้อนไว้เหมือนสัตว์เลี้ยง ถูกทำให้เหลือเพียงอาหารดวงดาวรุ่งอรุณดวงนี้ปัจจุบันน่ากลัวกว่าดาวเคราะห์ปาเค่อร้อยเท่าผู้คนบนดาวเคราะห์ปาเค่อถูกทารุณ กลายเป็นทาสในเหมือง และตายจากความอ่อนล้าแต่ดวงดาวรุ่งอรุณนั้นแตกต่างออกไปมนุษย์ทุกคนถูกจองจำและใช้เป็นอาหารเพื่อเลี้ยงเศษซากอาณาจักรสวรรค์ที่ผสานยีนของเผ่ามังกรเก้าหัวเข้าด้วยกันลองนึกภาพดูสิว่าผู้คนบนดวงดาวรุ่งอรุณดวงนี้รู้สึกกลัวขนาดไหนความหวาดกลัวที่ชาวเมืองได้พบเจอเป็นสิ่งที่ไม่อาจจินตนาการได้ สิ่งมีชีวิตที่มีสติปัญญาสูงและมีสติสัมปชัญญะจะรู้สึกอย่างไรหากต้องใช้ชีวิตทุกวันด้วยความหวาดกลัวว่าจะถูกกินเกรงว่ามีเพียงดวงดาวรุ่งอรุณเท่านั้นที่รู้เกือบจะอยู่ในภาวะตื่นตระหนกตลอดเวลาในบรรยากาศเช่นนี้ มันสามารถทำให้ผู้คนบ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1187
ในขณะที่เซี่ยมู่กำลังวิตกกังวลมีคนเดินเข้าไปในห้องนอนของเธอมีเพียงคนเดียวในกาแล็กซีทางช้างเผือกทั้งหมดที่กล้าเข้าไปในห้องนอนขององค์หญิงสิบเก้าเซี่ยมู่โดยไม่เคาะประตูนั่นคือจักรพรรดินีหลิวนิ่งเหยียน ซึ่งเป็นแม่แท้ๆ ของเซี่ยมู่นั่นเองนอกจากเธอแล้ว องค์จักรพรรดิเซี่ยอวิ๋นชวนยังต้องเคาะประตูก่อนเข้าไปด้วย เนื่องจากลูกสาวของเขาโตมากแล้วไม่ต้องพูดถึงคนอื่น ไม่มีใครกล้าทำเช่นนี้ เว้นแต่พวกเขาไม่อยากรักษาชีวิต"ลูกคิดอะไรอยู่ ลูกสาวที่รักของแม่" หลิวนิ่งเหยียนเดินไปหาเซี่ยมู่และกระซิบที่หูของเธอทันที"อ๊าก!!!"เซี่ยมู่ตกใจกับเสียงที่ดังขึ้นกะทันหัน"เสด็จแม่! เสด็จแม่ทำให้ลูกกลัวแทบตาย" เซี่ยมู่พูดด้วยแก้มป่อง"ถ้าแม่ไม่พูด ลูกคงไม่รู้ด้วยซ้ำว่าการที่ใครสักคนเข้ามาในห้องนั้นเป็นอันตรายแค่ไหน จะเป็นยังไงถ้าคนไม่ดีมา"เซี่ยมู่กลอกตา"เสด็จแม่ นี่คือห้องส่วนตัวของลูก ใครอีกที่กล้าเข้ามาเงียบๆ แบบนี้นอกจากเสด็จแม่""โอเค โอเค มันเป็นความผิดของจักรพรรดินีผู้นี้ บอกสิว่าเมื่อกี้ลูกมัวแต่คิดอะไรอยู่? ถึงมัวนั่งเหม่ออยู่ได้"“ไม่...ลูกไม่ได้คิดอะไรเลย!”"ลูกกำลังคิดถึงหลินตงคนนั้นอ
