เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 821
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-02 17:00:00บทที่เกี่ยวข้อง
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 822
กลางคืน!ยุนซีเหนื่อยแล้วนอนอยู่ในอ้อมกอดหลินตงแต่ครั้งนี้เธอไม่ได้หลับแต่ลืมตาโตมองหลินตง"มีอะไรเหรอ?" หลินตงถามในเวลานี้ในอดีต ยุนซีมักจะหลับไปอย่างรวดเร็ว"หลินตง ดีจังเลยที่มีคุณ!" ยุนซีกอดหลินตงไว้แน่นแล้วกล่าวทราบเรื่องราวบางอย่างของหลินตงจากหวงฝู่ซีเยว่เมื่อเย็นวานนี้สถานะของหลินตงตอนนี้ไม่เพียงแต่ไม่เป็นสองรองใครในต้าเซี่ยเท่านั้นความแข็งแกร่งขึ้นไปอยู่บนจุดสูงสุดของโลกแล้วในอนาคตอาจเป็นไปได้ที่จะปกป้องเผ่าพันธุ์มนุษย์ทั้งหมดบนโลกนี้แม้ว่าเธอจะไม่สนใจตัวตนของหลินตงก็ตามแต่การที่ผู้ชายของตัวเองสามารถประสบความสำเร็จเช่นนี้ได้ก็ยังทำให้เธอมีความภาคภูมิใจเป็นพิเศษยุนซีคิดว่าตัวเองเป็นผู้หญิงธรรมดาๆอย่างน้อยเมื่อเทียบกับผู้หญิงอย่างหวงฝู่ซีเยว่เธอไม่มีข้อได้เปรียบในด้านใดด้านหนึ่งเลยได้รับความโปรดปรานจากหลินตงขนาดนี้ยุนซีรู้สึกว่าตัวเองมีความสุขมากจริงๆน่าเสียดายที่ตัวเองไม่สามารถทำให้หลินตงพอใจได้และก็ไม่สามารถมีลูกให้หลินตงได้สองสิ่งนี้เป็นเหมือนหนามสองอันแทงเข้าไปในหัวใจของเธอยุนซีรู้ว่าทุกสิ่งที่พี่ซีเยว่พูดนั้นเป็นความจริงนี่ทำให้เธอร
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-02ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 823
แต่หลินตงคิดอีกทีก็รู้สึกปวดหัวเล็กน้อยการมีส่วนร่วมของตระกูลหวงฝู่ที่มีต่อต้าเซี่ย ตอนที่เซี่ยตกอยู่ในความวุ่นวายเมื่อไม่นานมานี้ไม่สามารถลบล้างได้ในขณะที่ทุกครอบครัวเริ่มไม่สนใจต้าเซี่ยมีเพียงตระกูลหวงฝู่เท่านั้นที่สนับสนุนต้าเซี่ยอย่างเต็มที่หลินตงในฐานะสมาชิกสภาต้าเซี่ยแถมยังเป็นกัปตันของทีมวินัยต้าเซี่ยเขาไม่สามารถลงมือกับหวงฝู่ซีเยว่และตระกูลหวงฝู่เพราะเรื่องส่วนตัวนี้ได้จริงๆแบบนั้นจะทำให้คนผิดหวังมากแต่ถึงแม้จะไม่สามารถทำอะไรกับหวงฝู่ซีเยว่ได้อย่างน้อยก็ต้องเตือนเธอบ้างไม่งั้นผู้หญิงคนนี้ยังไม่รู้ว่าจะพูดอะไรกับยุนซีอีกผู้หญิงที่ไร้เดียงสาอย่างยุนซี จะถูกเธอทำให้เสียคนได้"เด็กโง่! พูดอะไรเนี่ย? อยู่กับคุณผมมีความสุขมาก จะอึดอัดได้ยังไง! อย่าคิดมาก นอนหลับให้สบายเถอะ!" หลินตงจับหัวยุนซีปลอบใจ"หลินตง คุณอย่าหลอกฉันเลย ฉันรู้หมดแล้ว เมื่อก่อนฉันไม่เข้าใจ แต่ตอนนี้ฉันเข้าใจแล้ว""หวงฝู่ซีเยว่พูดอะไรกับคุณใช่ไหม? อย่าเชื่อเธอ ต่อไปก็อยู่ห่างจากเธอหน่อยดีกว่า ผู้หญิงคนนี้เข้าใกล้คุณไม่มีเจตนาดี""พี่ซีเยว่เป็นคนดีมาก แม้ว่าเธอจะมีจุดประสงค์ของเธอ แต่ก็ไม่ไ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-03ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 824
ทั้งสองกอดกันแน่นเป็นเวลาหลายนาทีหลินตงจึงเอ่ยปากกล่าวว่า "ยุนซี ตอนนี้อย่าเพิ่งพูดถึงเรื่องนี้เลยโอเคไหม? ช่วงนี้ผมยังมีเรื่องสำคัญที่ต้องทำ ไม่มีเวลามาสนใจเรื่องพวกนี้""เรื่องรับมือกับหายนะครั้งใหญ่เหรอ?" ยุนซีเงยหน้าขึ้นถาม"เรื่องนี้หวงฝู่ซีเยว่ก็บอกคุณด้วยเหรอ? เธออยากทำอะไรกันแน่?" หลินตงถามด้วยความโกรธเล็กน้อยเขาไม่อยากให้คนรอบข้างรู้เรื่องนักรบและหายนะมาโดยตลอดเพราะไม่อยากให้พวกเขาคิดฟุ้งซ่านตัวเองแบกรับความกดดันคนเดียวก็พอปรากฏว่าตอนนี้หวงฝู่ซีเยว่ได้พูดทุกอย่างแล้วสิ่งนี้ทำให้หลินตงโกรธมากลูกสาวของตระกูลหวงฝู่คนนี้ ทำไมถึงทำให้คนไม่พอใจแบบนี้ล่ะ!"อืม! เธอบอกว่าคุณไม่ใช่แค่วีรบุรุษของฉัน แต่เป็นวีรบุรุษที่ยิ่งใหญ่ของมนุษยชาติและสิ่งมีชีวิตทั้งหมดบนโลกใบนี้ หลินตง ฉันภูมิใจมากที่คุณเป็นผู้ชายของฉัน" ยุนซีกล่าวด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความชื่นชมได้ยินยุนซีพูดแบบนั้นความโกรธในใจของหลินตงก็หายไปมากกว่าครึ่งจะว่ายังไงเขาก็ยังเป็นชายหนุ่มอายุยี่สิบสองปียังไม่จบมหาลัยเลยการได้รับความชื่นชมจากคนที่ตัวเองชอบขนาดนี้ในใจเขาก็มีความสุขมากช่างเถอะรู้ก็รู้ไป
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-03ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 825
เพลิดเพลินอย่างสบายใจ สมเหตุสมผลใส่ใจเอาใจจนสุดท้ายไม่เหลืออะไรเลยหลินตงจนถึงตอนนี้ก็ยังไม่แน่ใจว่าเจียงซานเคยรักเขาจริงๆ บ้างไหมอาจจะเคยมีแต่ก็ก่อนเข้ามหาลัยเท่านั้นเพราะตอนนั้นพวกเขายังอยู่ในเมืองเล็กๆ อย่างชูเฉิง เจียงซานยังไม่หลงใหลในสีสันของโลกภายนอกสิ่งที่หลินตงเสียใจมากที่สุดในตอนนี้ก็คือการทำให้ยุนซีผิดหวังรู้สึกว่าสภาพแวดล้อมของทั้งคู่ต่างกันมากเกินไปตัวเองไม่คู่ควรกับเธอเลยไม่สนใจเธอมาตลอดเลือกที่จะคบกับเจียงซานตอนนี้ในเมื่อสวรรค์ให้โอกาสเขาอีกครั้งเขาต้องทะนุถนอม มอบความรักที่ดีที่สุดและไม่เหมือนใครให้กับยุนซี ไม่สามารถทำให้ยุนซีเสียใจได้แม้แต่น้อยหลังจากสองสาวลุกขึ้นล้างหน้าอย่างงงงวยเริ่มนั่งทานอาหารเช้าหวงฝู่ซีเยว่ไม่กล้ามองไปที่หลินตงเธอรู้ว่าเมื่อคืนยุนซีต้องพูดกับหลินตงแล้วแน่นอนตราบใดที่หลินตงไม่โง่ต้องคิดได้ว่าเธอเป็นคนบอกยุนซีตอนนี้ในใจหวงฝู่ซีเยว่ยังคงกังวลและหวาดกลัวเล็กน้อยเนื่องจากตัวตนและความแข็งแกร่งของหลินตงก็เห็นกันอยู่ถ้าทำให้เขาขุ่นเคืองจริงๆทำชั่วกับเขาอย่าว่าแต่เธอเลยแม้แต่ทั้งตระกูลหวงฝู่ก็รับไม่ไหว
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-03ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 826
สามคนทานอาหารเช้าด้วยกันหลินตงและยุนซียังคงหัวเราะและพูดคุยกันหวงฝู่ซีเยว่ไม่กล้าพูดอะไรเลยบางครั้งยุนซีถามเธอคำหนึ่ง เธอถึงจะพูดสักคำตอนนี้เธอยังไม่ชัดเจนว่าหลินตงมีทัศนคติอย่างไรต่อเธอดังนั้นจึงระมัดระวังตลอดทั้งเช้ากลัวว่าจะทำให้ผู้แข็งแกร่งในจุดสูงสุดของระดับเทพคนนี้ขุ่นเคืองหวงฝู่ซีเยว่ยังไม่รู้ว่าหลินตงได้ก้าวข้ามจุดสูงสุดของระดับเทพและเข้าสู่อีกระดับหนึ่งแล้วไม่อย่างนั้นในใจคาดว่าน่าจะตื่นตระหนกมากขึ้นจุดสูงสุดของระดับเทพและระดับครึ่งซุปเปอร์เทพ แม้ว่าจะห่างกันเพียงครึ่งก้าวเท่านั้นแต่ความแข็งแกร่งนั้นแตกต่างอย่างสิ้นเชิงหลินตงย่อมสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงของหวงฝู่ซีเยว่ในวันนี้แน่นอนแต่เขาไม่ได้สนใจและไม่ได้ริเริ่มพูดคุยกับเธอยังเตรียมหาเวลาเตือนผู้หญิงที่สวยน่าทึ่งคนนี้ตามลำพังอย่าคิดว่าสวยแล้วจะทำอะไรก็ได้มันไม่ได้ผลกับเขาหลินตงไม่ชอบการกระทำแบบนี้จริงๆ"หลินตง อาหารเช้าที่คุณทำอร่อยมาก ขอบคุณนะ งั้นเราไปเรียนก่อนนะ เจอกันตอนเย็น" หลังจากทานอาหารเช้าเสร็จ ยุนซีก็วางจานแล้วพูดพูดจบก็เตรียมออกเดินทางไปเรียนกับหวงฝู่ซีเยว่หวงฝู่ซีเยว่อยากไ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-03ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 827
สถานการณ์กำลังจะควบคุมไม่ได้นักศึกษาคนนั้นน่าจะรู้ว่าตัวเองได้ทำให้สาธารณชนโกรธ ในความกังวลก็คิดเบี่ยงเบนความสนใจและตะโกนทันทีว่า "พวกนายดูสิ! คนขับรถคนนั้นเป็นใคร? ไม่ได้บอกว่าสองเทพธิดาขับรถมาเรียนเองตลอดเหรอ? ทำไมถึงมีผู้ชายมาส่ง? พวกเขาคงไม่ได้อยู่ด้วยกันแล้วนะ? เทพธิดาของพวกนายถูกคนอื่นแย่งไปครองแล้ว"วิธีนี้ได้ผลจริงๆความสนใจของทุกคนถูกเบี่ยงเบนทั้งหมดมองไปที่หลินตงที่เพิ่งลงจากรถ"ไม่มีทาง! ไม่มีทาง! เป็นไปไม่ได้ที่เทพธิดาของเราจะถูกผู้ชายพิชิตไป พวกเขาต้องเป็นแค่เพื่อนกันแน่นอน วันนี้บังเอิญมาส่งพวกเธอเท่านั้น""หรืออาจเป็นคนขับรถที่ครอบครัวพวกเธอจ้างมาก็ได้""ใช่! อาจเป็นคนขับก็ได้ ยังไงก็ไม่สามารถเป็นแฟนได้ ฉันไม่เชื่อว่าเทพธิดาถูกพิชิตแล้ว"เสียงวิพากษ์วิจารณ์ที่อึกทึกครึกโครมดังขึ้นเรื่อยๆล้วนแต่เป็นการพูดถึงยุนซีและหวงฝู่ซีเยว่สองเทพธิดาแห่งชิงมู่ประสาทสัมผัสของหลินตงตอนนี้เฉียบแหลมมาก คำพูดเหล่านี้โดยพื้นฐานแล้วเขาได้ยินโดยไม่พลาดแม้แต่คำเดียวปรากฎว่านักศึกษาเหล่านี้รวมตัวกันที่หน้าประตูมหาวิทยาลัยชิงมู่เพื่อมาดูหวงฝู่ซีเยว่?แค่ผู้หญิงคนหนึ่งไม่ใช่เหรอ?
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-04ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 828
หลินตงมองสองสาวเดินเข้ามหาวิทยาลัยขึ้นรถแล้วเตรียมตัวออกเดินทางโดยไม่คาดคิดเพิ่งสตาร์ทรถก็ถูกนักศึกษามหาวิทยาลัยชิงมู่หลายคนล้อมไว้คนหนึ่งยืนอยู่ทางด้านซ้ายของหลินตง"ก๊อกก๊อกก๊อก!!!"เคาะหน้าต่างรถของหลินตงหลินตงถอนหายใจอย่างพูดไม่ออกเป็นไปตามคาดคนสวยคือหายนะเห็นได้ชัดว่าคนเหล่านี้เห็นตัวเองมาส่งยุนซีและหวงฝู่ซีเยว่จึงมาเขารู้ดีว่าสถานการณ์ผิดปกติเลยไม่ได้เข้าไปส่งไม่คิดว่ายังเป็นที่สังเกตเห็นถ้ารู้ว่าเป็นแบบนี้ เมื่อกี้เขาจะไม่ลงจากรถระดับสถานะของหลินตงในตอนนี้ไม่เหมือนเดิมแล้วเขาไม่ค่อยอยากมีเรื่องกับคนเหล่านี้เอาเรื่องพวกเขาขึ้นมาไม่มีคนไหนที่รับเขาได้สักประโยคไม่เอาเรื่องพวกเขาแต่ละคนก็หยิ่งผยองต่อหน้าเขามากปัญหาเยอะจริงๆ!แต่ในเมื่ออีกฝ่ายมาหาถึงที่แล้วหลินตงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากลดกระจกรถลง"นักศึกษาคนนี้มีอะไรเหรอ?" หลินตงถาม"ไอ้หนู! นายเป็นอะไรกับสองเทพธิดาของมหาวิทยาลัยชิงมู่เรา ทำไมพวกเธอถึงนั่งรถของนายมามหาวิทยาลัย?"หลินตงมองไปที่นักศึกษาที่กำลังถามตัวเองหน้าตาไม่เลวเลยทรงผมสกินเฮดใส่ต่างหูแบรนด์เนมทั้งตัวน่าจะเป็นลูก
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-04ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 829
ลูกน้องหลายคนก็เดินเข้ามาในเวลานี้"เพียะ!!!"นายน้อยสวีตบออกไปตะโกนด่าว่า "ขยะ! ให้พวกนายขวางรถไว้แค่นี้ก็ขวางไม่ได้ เขาจะกล้าชนพวกนายจริงๆ เหรอ?"ลูกน้องหลายคนตกใจจนตัวสั่น ก้มหัวลงและไม่กล้าพูดอะไรนายน้อยสวีระบายความโกรธเสร็จจากนั้นก็เดินเข้าไปในมหาวิทยาลัยชิงมู่หลังจากเดินไปได้ไม่กี่ก้าวก็เห็นทุกคนกำลังดูละครอยู่ที่ประตูโรงเรียนไฟในใจก็เริ่มลุกโชนอีกครั้ง"ดูอะไรกัน? ยังดูอยู่อีกจะควักลูกตาของพวกนายออกมา หวงฝู่ซีเยว่เป็นของฉัน พวกนายคนไหนกล้ามีความคิดขึ้นมา ฉันจะหั่นเป็นชิ้นๆ แล้วให้เป็นอาหารหมาโดยตรง"จากนั้นนายน้อยสวีก็ด่าคำพูดที่ไม่น่าฟังมากมายไม่มีใครกล้าโต้แย้งแม้แต่คนเดียวเห็นได้ชัดว่าพวกเขารู้ว่านายน้อยสวีคนนี้เก่งมาก ไม่กล้ายั่วยุและยั่วยุไม่ได้มองดูทุกคนแสดงสีหน้าหวาดกลัวนายน้อยสวีจึงปล่อยไปเดินเข้ามหาวิทยาลัยเป็นคนแรกในใจเขายังคิดถึงสิ่งที่หลินตงพูดหากสามารถนอนกับหวงฝู่ซีเยว่และยุนซีได้จริงๆ มันจะน่าตื่นเต้นทะลุขอบฟ้าแน่นอนแค่คิดก็ตื่นเต้นแล้วสำหรับคำพูดของหลินตง เขาไม่ค่อยเชื่อสองเทพธิดาชั้นยอดรับใช้เขาพร้อมกัน?เขาคิดว่าเขาเป็นใคร?เ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-04
บทล่าสุด
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1195
สามวันต่อมาหลินตงพบปาหรู่และบอกเขาว่าเขากำลังจะออกจากดาวเคราะห์ปาเค่อ"นายท่านกำลังจะไปที่ไหนเหรอ?" ปาหรู่ถาม"อืม! ดาวเคราะห์ปาเค่อกำลังไปในทิศทางที่ถูกต้อง ฉันควรจะจากไปแล้ว" หลินตงตอบ"นายท่านรออีกวันได้ไหม ปล่อยให้ฉันจัดการเรื่องต่างๆ เสร็จก่อน แล้วฉัันจะไปกับท่าน""ปาหรู่! นายควรอยู่ที่นี่ ประชาชนของดาวเคราะห์ปาเค่อต้องการนาย""นายท่าน! ฉันต้องไปกับท่าน ไม่ใช่แค่เพื่อตอบแทนความเมตตาของท่าน แต่เพื่อสิ่งนี้ด้วย"ปาหรู่ชี้ไปที่ตราทาสบนหน้าผากของเขาและพูดต่อ "ฉันจะปลดข้อจำกัดของตราทาสได้ก็ต่อเมื่อติดตามท่านเท่านั้น และให้เผ่าได้รับอิสรภาพอย่างแท้จริง"หลินตงมองดูท่าทางจริงใจของปาหรู่เมื่อรู้ว่าเขาได้ตัดสินใจในใจแล้ว"เอาล่ะ! ฉันจะให้เวลานายหนึ่งวันในการเตรียมตัว พรุ่งนี้เราจะออกจากดาวเคราะห์ปาเค่อ เนื่องจากนายจะติดตามฉัน จากนี้ไป ก็อย่าเรียกข้าว่านายท่านเลย เรียกฉันว่าคุณชายอย่างชิงหวู่ก็แล้วกัน"หลังจากหลินตงพูดจบ เขาก็หันหลังแล้วจากไปปาหรู่คำนับอย่างขอบคุณอยู่ด้านหลังเขาและกล่าวว่า "ขอบคุณคุณชาย!"ตอนกลางคืนหลินตงกำลังเตรียมตัวพักผ่อน"ก๊อกๆ!!"เสียงเคาะประตูดังข
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1194
“นี่มัน...นี่มัน...นี่มันเป็นเรื่องจริงเหรอ?”"จริงสิ! ลุงอู ถ้าไม่เชื่อฉัน มาดูกับฉันก็ได้""ฮ่าๆ...ในที่สุดสวรรค์ก็ลืมตาแล้ว! ฉันคิดว่าดาวเคราะห์ปาเค่อของเราจะไม่มีวันฟื้นคืนได้ในชีวิตนี้ แม้ว่าฉันจะตาย ฉันก็จะตายตาไม่หลับ ฉันไม่คาดหวังว่าตระกูลหยินจะต้องได้รับการชดใช้กรรมเร็วขนาดนี้ มันน่าพอใจจริงๆ ฮ่าๆ...."หลังจากยืนยันว่าสิ่งที่ปาหรู่พูดเป็นความจริง ชายชราก็หัวเราะออกมาปาหรู่ใช้ชีวิตเหมือนทาสภายใต้ตระกูลหยิน และผู้คนที่ยังคงอยู่บนดาวบัคก็ไม่ได้ดีไปกว่านี้เลยจากประชากรเกือบพันล้านคนในอดีต ประชากรลดลงเหลือเพียงไม่กี่ล้านคนในช่วง 300 ปีที่ผ่านมา ชัดเจนว่าผู้คนในดาวเคราะห์ปาเค่อต้องทนทุกข์ทรมานกับชีวิตแบบไหนพวกเขาใช้ชีวิตทุกวันด้วยความหวาดกลัวการต่อต้านหมายถึงความตาย ส่วนการยอมจำนนหมายถึงการเป็นทาสในเหมืองแร่ ทำงานอย่างไม่รู้จักจบสิ้นทั้งกลางวันและกลางคืนหลังจากหัวเราะ ชายชราก็ลุกขึ้น เข้าหาหลินตง และคุกเข่าลงเพื่อคุกเข่าคำนับสามครั้งหลินตงไม่ได้ห้ามเขาเขายอมรับการคำนับนี้แม้ว่าชายชราจะแก่มากแล้วแต่เมื่อความแข็งแกร่งของหลินตงไปถึงอาณาจักรนิรันดรครึ่งขั้น เขาก็กลา
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1193
ชายชราและปาหรู่เดินลึกเข้าไปในป่าหลินตงและเย่ชิงหวู่ก็เดินเข้ามาเช่นกันภายใต้ร่มเงาของต้นไม้สูงตระหง่าน สภาพถนนค่อนข้างมืดมนแต่มันไม่ได้ส่งผลกระทบต่อหลินตงเลยในระดับของเขา ไม่มีความแตกต่างระหว่างกลางวันและกลางคืนและยังมีพลังจิตวิญญาณช่วยเหลือด้วยแม้แต่มดที่อยู่ใต้ใบไม้บนพื้นดินก็สามารถมองเห็นได้ชัดเจนเย่ชิงหวู่เดินตามหลังหลินตงอย่างใกล้ชิดเมื่อผ่านทางเดินที่มืดมิด ดวงตาของเธอก็เริ่มสว่างขึ้นอย่างช้าๆตลอดทาง ยอดไม้รอบๆ เต็มไปด้วยผู้คนจากดาวเคราะห์ปาเค่อทุกคนต่างมองหลินตงและเย่ชิงหวู่ด้วยความสงสัยพวกเขาอยู่บนดาวแห่งนี้ ยกเว้นคนของดาวเคราะห์ปาเค่อที่มีตราทาสบนหน้าผาก พวกเขาเห็นแต่คนจากตระกูลหยินที่มาจับพวกเขาไปเป็นทาสในเหมือง คนเหล่านี้แต่ละคนล้วนดุร้ายหลินตงและเย่ชิงหวู่ไม่มีตราทาสบนหน้าผากของพวกเขา และพวกเขาไม่ดุร้ายและโหดร้ายเหมือนตระกูลหยินและพวกเขาก็ดูสวยหล่อมากพวกเขาไม่เคยเห็นคนที่สง่ามงามแบบนี้บนดาวเคราะห์ปาเค่อมาก่อนดังนั้นหลินตงและกลุ่มของเขาจึงเกือบจะดึงดูดความสนใจของทุกคนบนดาวเคราะห์ปาเค่อได้พวกเขาเดินต่อไปอีกสักพักชายชราและปาหรู่หยุดอยู่ใต้ต้น
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1192
มีผู้คนอย่างน้อยหลายหมื่นคนพื้นที่ที่ครอบครองก็ค่อนข้างใหญ่"ปาหรู่ มีฐานที่มั่นของผู้คนจากดาวเคราะห์ปาเค่ออยู่ข้างหน้า ในฐานะผู้นำของดาวเคราะห์ปาเค่อ จะเหมาะสมกว่าถ้านายนำหน้า" หลินตงหันกลับมาและกล่าว"ครับ! นายท่าน!"หลังจากปาหรู่พูดจบ เขาก็เดินไปข้างหน้าสองสามก้าวจากนั้นเขาก็พูดเสียงดังไปข้างหน้าว่า "สวัสดีทุกคน! ฉันชื่อปาหรู่ ลูกชายของปาปู ผู้นำของดาวเคราะห์ปาเค่อ สามร้อยปีก่อน บัคประสบภัยพิบัติครั้งใหญ่และครอบครัวของเราถูกพรากจากบัค วันนี้ ฉันกลับมาแล้ว คราวนี้ ฉันจะนำคุณหลบหนีจากทะเลแห่งความทุกข์และกลับไปใช้ชีวิตไร้กังวลเหมือนอย่างที่คุณเคยมี ตระกูลหยินที่นำปัญหาใหญ่มาให้เรา ถูกทำลายไปแล้ว นี่คือความเมตตาของสวรรค์สำหรับพวกเราชาวดาวเคราะห์ปาเค่อ และให้โอกาสพวกเราได้เกิดใหม่"หลังจากป่าวประกาศเสร็จ ปาหรู่ก็คุกเข่าทั้งสองข้าง ไขว้มือบนหน้าอก และแตะหน้าผาก ทำท่าทางพิธีกรรมแบบดั้งเดิมของชาวดาวเคราะห์ปาเค่อปาหรู่คุกเข่าลงบนพื้นอย่างเงียบๆ แบบนี้ไม่นาน เสียงที่เบาบางก็เริ่มปรากฏขึ้นข้างหน้าดวงตาที่สดใสคู่หนึ่งปรากฏขึ้นในความมืดศีรษะทีละหัวเริ่มปรากฏขึ้นบนยอดไม้ขนาดใหญ่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1191
หยวนหลินก็คิดถึงประเด็นสำคัญนี้เช่นกันงานเลี้ยงระดับรัฐของเซี่ยอวิ๋นชวนบนดวงดาวจักรพรรดิในอีกสามเดือนข้างหน้าจะต้องหยุดลงเผ่ามังกรเก้าหัวของพวกเขาชอบกินคน ซึ่งเป็นสัญชาตญาณและสามารถช่วยให้พวกเขาเติบโตอย่างรวดเร็วได้ดังนั้นจึงมีความขัดแย้งที่ไม่อาจปรองดองได้ระหว่างสองเผ่าพันธุ์หากกาแล็กซีทางช้างเผือกทั้งหมดรู้เกี่ยวกับความร่วมมือระหว่างเผ่ามังกรเก้าหัวและอาณาจักรสวรรค์ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทุกฝ่ายจะร่วมมือกันต่อต้านพวกเขาแน่นอนแม้ว่าพวกเขาจะมีพละกำลังมหาศาล แต่ก็ไม่ง่ายที่จะจัดการและหยวนหลินก็กลัวที่จะดึงดูดผู้คุมกฏจักรวาลจริงๆแม้ว่าเขาจะไม่เคยเห็นสิ่งมีชีวิตที่เข้าถึงยากเหล่านี้แต่ก็ไม่ได้ทำให้ความกลัวของเผ่ามังกรเก้าหัวที่มีต่อพวกเขาลดน้อยลง"เมื่อพี่ชายหลี่เทียนพูดเช่นนั้น ฉันจะใช้เทคนิคลับของเผ่าเพื่อกระตุ้นให้พวกเขามาอย่างรวดเร็ว หากผู้คนที่ถูกส่งมาโดยเผ่าไม่สามารถมาถึงได้ภายในสามเดือน ฉันจะไปกับคุณเพื่อเยือนดวงดาวจักรพรรดิและดูว่าตระกูลเซี่ยมีความสามารถอะไรบ้าง" หยวนหลินพูดอย่างจริงจังแน่นอน!!!เมื่อได้ยินชื่อผู้คุมกฏจักรวาลแม้แต่เผ่ามังกรเก้าหัวอันยิ่งใหญ่ก็ยั
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1190
แน่นอนว่านี่หมายถึงเผ่าพันธุ์ที่แข็งแกร่งและมีความทะเยอทะยานหากคุณเป็นเพียงเผ่าพันธุ์ที่อ่อนแอและต้องการใช้ชีวิตอย่างสงบของตัวเองเท่านั้น ก็ไม่จำเป็นต้องกลัว และพวกเขาก็จะไม่สนใจเผ่าพันธุ์ที่เหมือนมดนี้แต่หากคุณเปิดฉากสงครามกับอารยธรรมที่ต่ำกว่าโดยไม่มีเหตุผล เพื่อความทะเยอทะยาน เพื่อความแข็งแกร่งและการพัฒนาของเผ่าพันธุ์ของคุณ ส่งผลให้สิ่งมีชีวิตทั้งหมดต้องสูญพันธุ์และต้องทนทุกข์ทรมานก็จงระวังไว้ควรภาวนาอย่าให้เจอคนพวกนี้จะดีกว่าไม่อย่างนั้นการสูญสิ้นอาจใช้เวลาเพียงไม่กี่นาทีสนธิสัญญาจักรวาลเป็นสิ่งที่สร้างขึ้นโดยผู้คุมกฎจักรวาลจุดประสงค์คือเพื่อจำกัดการเกิดสงครามรุกรานระหว่างกาแล็กซีสิ่งที่สำคัญที่สุดคือ อารยธรรมระดับสูงไม่ควรพึ่งพาความแข็งแกร่งของตนเองและโจมตีอารยธรรมระดับล่างอย่างไม่สมควรเมื่อถูกผู้คุมกฎจักรวาลจับได้ ก็ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ อารยธรรมนั้นอาจกลับคืนสู่รูปแบบดั้งเดิมหรือถูกกำจัดโดยตรงก็ได้การต่อต้าน?ไม่ใช่ว่าพวกเขาไม่ต้องการต่อต้านแต่พวกเขาไม่มีความสามารถแบบนั้นเลยในฐานะผู้คุมกฎจักรวาล ต้องคอยดูแลระเบียบของจักรวาลทั้งหมด เราจะอยู่ได้อย่างไรหากขา
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1189
ดวงดาวรุ่งอรุณยอดหอคอยสูงตระหง่านชายสองคนกำลังนั่งดื่มชาตรงข้ามกันคนหนึ่งขมวดคิ้ว ในขณะที่ชายที่อยู่ตรงข้ามเขาดูผ่อนคลายชายที่ขมวดคิ้วไม่ใช่ใครอื่นนอกจากหลี่เทียน ท่านผู้นำแห่งอาณาจักรสวรรค์ และอีกคนคือหยวนหลิงจากเผ่ามังกรเก้าหัวหลังจากนั้นไม่นาน หลี่เทียนก็อดไม่ได้ที่จะถาม "พี่หยวนหลิน เมื่อไหร่สมาชิกของเผ่ามังกรเก้าหัวจะมาถึง ช่วงนี้เราก็ออกมาเคลื่อนไหวบ่อยๆ และเซี่ยอวิ๋นชวนเองก็ขยับตัวได้แล้ว อาการบาดเจ็บของเขาก็ควรจะดีขึ้น ยิ่งเราลงมือเร็วเท่าไหร่ ก็จะยิ่งเป็นประโยชน์สำหรับเรามากขึ้นเท่านั้น"หยวนหลินจิบชาอย่างสบายๆ ก่อนจะตอบช้าๆ "ท่านผู้นำหลี่เทียน ไม่จำเป็นต้องกังวลมากเกินไป คุณรู้ว่าต้องใช้เวลาพอสมควรในการข้ามช่องว่างระหว่างกาแล็กซี ดังนั้นคุณจึงไม่สามารถทำอะไรอย่างเร่งรีบเกินไปได้ เมื่อถึงเวลา พวกเขาก็จะมาถึงเอง"หยวนหลินเพลิดเพลินกับตำแหน่งของเขาที่อยู่บนลำดับชั้นสูงสุดของกาแล็กซีทางช้างเผือกและเพลิดเพลินกับการใช้ชีวิตที่เชื่องช้ามนุษย์เป็นวิญญาณของทุกสรรพสิ่งอย่างแท้จริง และพวกเขาก็มีคุณสมบัติเฉพาะตัวของตนเอง ไม่น่าแปลกใจเลยที่เผ่าพันธุ์ทั้งหมดในจักรวาลต้องการเล
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1188
คุณสามารถบอกได้จากการแสดงออกของหลิวนิ่งเหยียนเมื่อนึกถึงเรื่องนี้เซี่ยมู่ก็ฟังด้วยความปรารถนาในใจเช่นกันเธอยังหวังว่าเธอและหลินตงจะเป็นเหมือนเสด็จพ่อและเสด็จแม่ของเธอ............กาแล็กซีทางช้างเผือกตั้งอยู่ใกล้กับขอบแห่งความว่างเปล่า ดวงดาวรุ่งอรุณตั้งแต่ถูกเศษซากอาณาจักรสวรรค์ครอบครอง มนุษย์ทุกคนบนโลกก็ถูกต้อนไว้เหมือนสัตว์เลี้ยง ถูกทำให้เหลือเพียงอาหารดวงดาวรุ่งอรุณดวงนี้ปัจจุบันน่ากลัวกว่าดาวเคราะห์ปาเค่อร้อยเท่าผู้คนบนดาวเคราะห์ปาเค่อถูกทารุณ กลายเป็นทาสในเหมือง และตายจากความอ่อนล้าแต่ดวงดาวรุ่งอรุณนั้นแตกต่างออกไปมนุษย์ทุกคนถูกจองจำและใช้เป็นอาหารเพื่อเลี้ยงเศษซากอาณาจักรสวรรค์ที่ผสานยีนของเผ่ามังกรเก้าหัวเข้าด้วยกันลองนึกภาพดูสิว่าผู้คนบนดวงดาวรุ่งอรุณดวงนี้รู้สึกกลัวขนาดไหนความหวาดกลัวที่ชาวเมืองได้พบเจอเป็นสิ่งที่ไม่อาจจินตนาการได้ สิ่งมีชีวิตที่มีสติปัญญาสูงและมีสติสัมปชัญญะจะรู้สึกอย่างไรหากต้องใช้ชีวิตทุกวันด้วยความหวาดกลัวว่าจะถูกกินเกรงว่ามีเพียงดวงดาวรุ่งอรุณเท่านั้นที่รู้เกือบจะอยู่ในภาวะตื่นตระหนกตลอดเวลาในบรรยากาศเช่นนี้ มันสามารถทำให้ผู้คนบ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1187
ในขณะที่เซี่ยมู่กำลังวิตกกังวลมีคนเดินเข้าไปในห้องนอนของเธอมีเพียงคนเดียวในกาแล็กซีทางช้างเผือกทั้งหมดที่กล้าเข้าไปในห้องนอนขององค์หญิงสิบเก้าเซี่ยมู่โดยไม่เคาะประตูนั่นคือจักรพรรดินีหลิวนิ่งเหยียน ซึ่งเป็นแม่แท้ๆ ของเซี่ยมู่นั่นเองนอกจากเธอแล้ว องค์จักรพรรดิเซี่ยอวิ๋นชวนยังต้องเคาะประตูก่อนเข้าไปด้วย เนื่องจากลูกสาวของเขาโตมากแล้วไม่ต้องพูดถึงคนอื่น ไม่มีใครกล้าทำเช่นนี้ เว้นแต่พวกเขาไม่อยากรักษาชีวิต"ลูกคิดอะไรอยู่ ลูกสาวที่รักของแม่" หลิวนิ่งเหยียนเดินไปหาเซี่ยมู่และกระซิบที่หูของเธอทันที"อ๊าก!!!"เซี่ยมู่ตกใจกับเสียงที่ดังขึ้นกะทันหัน"เสด็จแม่! เสด็จแม่ทำให้ลูกกลัวแทบตาย" เซี่ยมู่พูดด้วยแก้มป่อง"ถ้าแม่ไม่พูด ลูกคงไม่รู้ด้วยซ้ำว่าการที่ใครสักคนเข้ามาในห้องนั้นเป็นอันตรายแค่ไหน จะเป็นยังไงถ้าคนไม่ดีมา"เซี่ยมู่กลอกตา"เสด็จแม่ นี่คือห้องส่วนตัวของลูก ใครอีกที่กล้าเข้ามาเงียบๆ แบบนี้นอกจากเสด็จแม่""โอเค โอเค มันเป็นความผิดของจักรพรรดินีผู้นี้ บอกสิว่าเมื่อกี้ลูกมัวแต่คิดอะไรอยู่? ถึงมัวนั่งเหม่ออยู่ได้"“ไม่...ลูกไม่ได้คิดอะไรเลย!”"ลูกกำลังคิดถึงหลินตงคนนั้นอ
