ВойтиShare
บทที่ 234
Related chapter
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 235
ขณะที่หลินตงกำลังเดินทางไปยังจิงตูมหาวิทยาลัยเจียงหนานห้องทำงานผู้อำนวยการโจวลี่หมินเรียกนักศึกษาหลายคน ได้แก่ โจวหวยหลี่ ซ่างกวนหมิงเยว่ ซูยิงเสวี่ย และหานชือหยุนนักศึกษาเหล่านี้คือนักศึกษาที่เข้าร่วมการแลกเปลี่ยนการศึกษาในครั้งนี้ และยังได้รับการคัดเลือกจากการประชุมผู้นำโรงเรียนอีกด้วยแน่นอนว่านักศึกษาดีเด่นเหล่านี้ไม่ได้หมายความว่าพวกเขามีผลการเรียนที่ดีที่สุดในมหาวิทยาลัยในปัจจุบัน คะแนนไม่ได้อธิบายทุกสิ่ง และด้านอื่น ๆ จะต้องได้รับการพิจารณาอย่างครอบคลุมและการเข้าร่วมการแลกเปลี่ยนการศึกษามักจะเลือกคนในปีสามและสี่ ปีหนึ่งและสองยังคงให้ความสำคัญกับการเรียนเป็นหลักสำหรับเหตุผลที่เลือกเทพธิดาทั้งสามที่ได้รับการยอมรับจากวิทยาลัย นี่ก็มาจากการพิจารณาที่ครอบคลุมของมหาวิทยาลัยก่อนอื่นผลงานของทั้งสามคนนี้ก็ไม่แย่และยังยอดเยี่ยมในทุกด้านอีกด้วยนอกจากนี้ เนื่องจากเรากำลังจะไปโรงเรียนอื่นเพื่อแลกเปลี่ยนทางวิชาการ นั่นหมายความว่ามหาวิทยาลัยเจียงหนาน โดยรวมไม่สามารถส่งคนธรรมดาไปที่นั่นได้!เมื่อนักศึกษาจากมหาวิทยาลัยอื่นเห็นว่ามหาวิทยาลัยของคุณเป็นแบบนี้ก็จะส่งผลต่อชื่อเสีย
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 236
"คราวนี้ก็มีห้าคนเหมือนกัน! มีอีกคนที่จะไปจิงตูด้วยตัวเองและจะไม่ไปพร้อมกับเรา" โจวลี่หมินกล่าว"อีกคนคือใคร?" โจวหวยหลี่ถามอีกสามคนอยากรู้อยากเห็นเล็กน้อย"หลินตง!" โจวลี่หมินตอบ"อะไรนะ? คือหลินตงเหรอ?" โจวหวยหลี่ถามเสียงดังเมื่อเธอได้ยินว่าคนสุดท้ายคือหลินตง หานชือหยุนก็รู้สึกมีความสุขเพราะในที่สุดเธอก็จะได้เจอหลินตงอีกครั้งตั้งแต่หลินตงหนีออกจากสนามรบครั้งที่แล้ว ตัวเองก็ไม่ได้เจอเขามาเกือบครึ่งเดือนแล้วเธอเขินอายเกินกว่าจะริเริ่มติดต่อกับหลินตง เนื่องจากทั้งสองคนเกือบจะทำลายขอบเขตเมื่อครั้งที่แล้วและเธอก็เป็นฝ่ายริเริ่ม สำหรับผู้หญิงสิ่งนี้ยังทำให้เธอเขินอายเล็กน้อยแต่เธอไม่คิดว่าหลินตงจะไม่ติดต่อเธอมานานขนาดนี้ซึ่งทําให้เธอโกรธเล็กน้อยซ่างกวนหมิงเยว่ก็มีความสุขเช่นกันหลินตงไปจิงตูจริง ๆ เหรอ?นับตั้งแต่เธอได้เรียนรู้เกี่ยวกับความแข็งแกร่งของหลินตง เธอก็ค่อย ๆ มีแผนในใจ แผนการที่จะกำจัดชะตากรรมดั้งเดิมของเธอแต่ในแผนนี้หลินตงคือบุคคลที่สำคัญที่สุดในเมื่อหลินตงไปจิงตู งั้นเธอก็จะไปเหมือนกันในบรรดาคนไม่กี่คน มีเพียงซูยิงเสวี่ยเท่านั้นที่รู้ว่าคนสุดท้ายคือหลินต
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 237
จิงตู！เมืองที่มีประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมอันยาวนานนอกจากนี้ยังเป็นมหานครระดับนานาชาติอันดับหนึ่งของโลกอีกด้วยในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา เนื่องจากที่ตั้งทางภูมิศาสตร์ของ หมอตู เศรษฐกิจของเมืองจึงค่อย ๆ เริ่มไล่ตามจิงตู แต่อันดับโดยรวมจิงตูที่ครองอันดับหนึ่งของโลกยังทำลายไม่ได้เมื่อหลินตงมาถึงจิงตู เนื่องจากเป็นเวลาเกือบเย็นเขาไม่ได้ติดต่อทีมปฏิบัติการพิเศษและเหยี่ยวโดยตรง แต่เขาวางแผนที่จะเปิดโรงแรมพักผ่อนหนึ่งคืนแล้วจึงติดต่อพวกเขาในวันรุ่งขึ้นสำหรับจิงตู หลินตงอยากไปมานานแล้ว ในเมื่อมาคราวนี้ เขาก็พร้อมที่จะสัมผัสเมืองที่มีประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมอันยาวนานแห่งนี้แล้วหลินตงออกจากสนามบินแล้วนั่งแท็กซี่ไป"ลุง หาโรงแรมที่ดีที่สุดใกล้ ๆ!" หลินตงพูดหลังจากขึ้นรถแล้วคนขับเป็นชายวัยกลางคน เมื่อได้ยินสำเนียงของหลินตงก็รู้ว่าเขาไม่ใช่คนท้องถิ่น นอกจากนี้หลินตงไม่ได้ใส่ใจกับเสื้อผ้าของเขามากเกินไป เขาแค่แต่งตัวเหมือนคนธรรมดาคิดในใจว่า คนหนุ่มสาวทุกวันนี้ไม่รู้จริง ๆ ว่าท้องฟ้าอยู่สูงแค่ไหน พอเปิดปากก็ต้องการค้นหาโรงแรมที่ดีที่สุดทันทีนี่คือเมืองจิงตู เมืองที่ใหญ่ที่สุดในโลก เขารู
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 238
กวนเหม่ยหลิงจ้องมองไปที่ยุนจงไห่คิดในใจ พูดมากแม้ว่าหลินตงจะสามารถเรียนต่อในระดับบัณฑิตศึกษาหรือปริญญาเอกที่มหาวิทยาลัยเจียงหนานได้ก็แล้วไงล่ะ?ครอบครัวและสภาพแวดล้อมที่เขาเติบโตขึ้นมาเป็นตัวกำหนดความสำเร็จในอนาคตของเขา และเขาจะไม่สามารถผ่านมาตรฐานของตัวเองได้ดังนั้นการให้หลินตงออกจากยุนซีโดยสมัครใจจึงเป็นวิธีที่ดีที่สุด"ยุนซี หลินตงมาที่จิงตู เนื่องจากเขามาที่มหาวิทยาลัยชิงมู่เพื่อแลกเปลี่ยนและศึกษา พวกเธอเจอกันที่มหาวิทยาลัยฉันไม่สนใจ แต่ฉันไม่อนุญาตให้เธอออกไปข้างนอกคนเดียว ได้ยินไหม?" กวนเหม่ยหลิงกล่าว"ทำไม?" ยุนซีถาม"เธอเป็นผู้หญิง! ทำแบบนี้จะเหมาะสมเหรอ? คุณมีความละอายใจบ้างไหม?""แม่! แม่กำลังพูดอะไร!" ยุนซีพูดด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ"พูดอะไร? อยู่ด้วยกันมาปีกว่าแล้วจะพูดอะไร? ฉันบอกเธอก่อนนะ! เมื่อก่อนเราไม่อยู่ เธอจะทำอะไรก็ได้ แต่ต่อไปอย่าคิดเลย! ฉันจะคอยดูเธอไว้ให้ดี!""ไม่คุยกับพวกคุณแล้ว! หนูขึ้นไปนอนชั้นบนแล้ว!" ยุนซีขึ้นไปชั้นบนด้วยใบหน้าที่แดงก่ำหลังจากที่ยุนซีขึ้นไปชั้นบน กวนเหม่ยหลิงก็ระบายความโกรธใส่ยุนจงไห่"ยุนจงไห่ คุณหมายความว่าไง?""ผมทำอะไร?" ยุ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 239
ในทางกลับกัน ถ้าเป็นแบบที่สามีพูด ถ้าแต่งงานกับครอบครัวใหญ่แล้วโดนรังแกล่ะ? พวกเขาสามารถแสวงหาความยุติธรรมให้กับลูกสาวได้หรือไม่?และเธอก็ไม่อยากให้ลูกสาวทิ้งตัวเองไป ถ้าหลินก้าวหน้าอย่างที่ลูกสาวบอกจริง ๆ และจบมหาวิทยาลัยชื่อดังอีก ถึงเวลาจะแต่งเข้ามาเป็นลูกเขยให้ครอบครัวพวกเขา และมอบบริษัทตัวเองให้เขา ก็สามารถอยู่เลี้ยงหลานกับสามีได้จะดีแค่ไหน? ยังคงเห็นลูกสาวทุกวันเมื่อนึกถึงสิ่งนี้ ความโกรธของกวนเหม่ยหลิงก็หายไปในทันที"พบกับหลินตงก่อนเถอะ ถ้าเขาเก่งอย่างที่ลูกสาวพูดจริง ๆ ฉันก็จะไม่คัดค้านการที่พวกเขาจะคบกันอีกต่อไป แต่หลังจากที่พวกเขาแต่งงานกัน พวกเขาจะต้องอยู่กับเราและเป็นลูกเขยแต่งเข้าของเรา!" กวนเหม่ยหลิงคิดอยู่พักหนึ่งแล้วกล่าว"งั้นรอเจอหลินตงค่อยว่ากัน! ผมคิดว่าเขาไม่น่าจะปฏิเสธ อยู่จิงตูตดีกว่าเขากลับไปเมืองชูเฉิง ในอนาคตมีลูกแล้วก็จะได้รับการศึกษาที่ดีกว่า" ยุนจงไห่กล่าวต้องบอกว่ายุนจงไห่สมกับเป็นคนกินเงินเดือนรัฐ พูดแล้วมีเหตุมีผล ไม่กี่ประโยคก็ทำให้กวนเหม่ยหลิงเชื่อฟังจิงตู เกรทวอลล์คลับฉินเจิงนอนคว่ำหน้าและเพลิดเพลินกับบริการนวดของสาวสวยหลายคนโทรศัพท์ดังขึ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 240
หลินตงยังไม่ทราบเรื่องที่เขาตอบตกลงกับผู้อำนวยการโจวลี่หมินให้เข้าร่วมการแลกเปลี่ยนทางวิชาการของมหาวิทยาลัยชิงมู่ โดนโจวหวยหลี่รายงานต่อฉินเจิงแล้วและฉินเจิงซึ่งเป็นคนจิงตู กำลังรอให้หลินตงติดกับดัก!ถ้าไม่ใช่จ้าวซือเต้าแก๊งอันธพาลไม่อนุญาตและไม่ต้องการให้เกิดปัญหาโดยไม่จําเป็นก่อนพันธสัญญาสิบปีมาถึง เขาคงพาคนไปแก้แค้นหลินตงในเมืองเจียงเฉิงมานานแล้วตั้งแต่เล็กจนโต ฉินเจิงเลยเสียเปรียบแบบนี้ที่ไหนกัน? ในช่วงเวลานี้เขากลายเป็นตัวตลกของแก๊งอันธพาลไม่เป็นไรที่ราชาทั้งแปดจะหัวเราะเยาะเขา แต่แมวและหมาบางตัวกล้าพูดถึงเขาลับหลัง ไม่รู้ความเป็นความตายจริง ๆการเดินทางไปจิงตูของหลินตงครั้งนี้ ถูกกำหนดให้ไม่สงบเกินไปแน่นอนว่าต่อให้เขารู้แล้วก็จะไม่เก็บมาใส่ใจ ตั้งแต่เข้าร่วมหน่วยปฏิบัติการพิเศษแห่งชาติและเหยี่ยว จนกระทั่งความแข็งแกร่งของเขาได้รับการปรับปรุงอย่างมากเมื่อไม่กี่วันก่อน ฉินเจิงไม่สมควรเป็นคู่ต่อสู้ของเขาแล้ววันรุ่งขึ้น หลินตงได้ส่งข้อความถึงสวีว่านหลี่หัวหน้ากลุ่มปฏิบัติการพิเศษกลุ่มเอตั้งแต่เช้าว่าเขามาถึงจิงตูแล้วสวีว่านหลี่ให้หลินตงบอกสถานที่ให้เขาทราบ จากนั้นให้ หลิ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 241
หลินตงก็มองไปที่สวีว่านหลี่ด้วยทันใดนั้น สวีว่านหลี่ก็ระเบิดออร่าที่แข็งแกร่งออกมา มาถึงหน้าหลินตงในทันทีและต่อยไปที่หลินตงในเวลานี้หลินตงยังคงอยู่ในภาวะสับสนเมื่อกี้ยังดี ๆ อยู่ ทำไมจู่ ๆ ก็ลงมือ?ต้องการทดสอบเขาเหรอ! ไม่จำเป็นต้องโหดร้ายขนาดนี้ไหม?หมัดของสวีว่านหลี่นั้นแข็งแกร่งมาก หลินตงรู้สึกว่าถ้าเขาไม่ใช้กําลังอย่างเต็มที่ จุดจบของเขาคาดว่าจะน่าสังเวชมากดังนั้นเขาจึงไม่สนใจอะไรมากอีกต่อไป เขาใช้พละกำลังทั้งหมดและชกคู่ต่อสู้ตามหมัดเสือดำในมวยแปดสุดยอดตามในหัว"ปัง!!!"เสียงดังก้องไปทั่วบ้าน และดูเหมือนว่าจะมีเสือคำรามอยู่ตรงกลางหลินตงรู้สึกได้ถึงพลังมหาศาล ร่างกายของเขาถอนตัวออกไปสิบกว่าเมตรโดยไม่ได้ตั้งใจ จนกระทั่งเขาพิงต้นไม้ขนาดเท่าปากชาม เขาจึงถอดแรงออกและก็รู้สึกเจ็บที่มือชายชราคนนี้บ้าหรือเปล่า! เชี่ย!ถ้าเขาไม่ตอบสนองอย่างรวดเร็วในตอนนี้ หรือถ้าเขาไม่ปรับปรุงความแข็งแกร่งของเขามาก่อน เขาคงจะได้รับบาดเจ็บสาหัสแม้ว่าเขาจะไม่ตายจากหมัดนี้ก็ตามนี่เป็นการทดสอบที่ไหนกัน!เห็นได้ชัดว่าจะเอาชีวิตเขา!แต่คำพูดนี้เขาไม่กล้าพูดออกมา!คิดได้แค่ในใจเท่านั้น!ถ้าท
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 242
สองชั่วโมงต่อมา หลินตงกลับไปที่โรงแรมแกรนด์สตาร์ และยังคงเป็นคนขับรถวัยกลางคนที่พาเขากลับมาตอนนี้เขาเป็นสมาชิกอย่างเป็นทางการของหน่วยปฏิบัติการพิเศษกลุ่มเอ และไม่ได้เป็นสมาชิกสำรองอีกต่อไปเดิมทีหลินตงไม่ได้วางแผนที่จะเป็นสมาชิกอย่างเป็นทางการ เพราะเมื่อเขากลายเป็นสมาชิกอย่างเป็นทางการแล้ว เขาจะต้องยอมรับการจัดงานขององค์กรและทำภารกิจบางอย่าง ตอนนี้เขายังไม่มีเวลาแบบนั้นแต่สวีว่านหลี่กล่าวว่า หลินตงสามารถรับการดูแลเป็นพิเศษและได้รับสิทธิ์ของสมาชิกอย่างเป็นทางการ และเขาไม่จำเป็นต้องรับงานในขณะนี้หลินตงจึงตอบตกลง ช่องว่างระหว่างสมาชิกอย่างเป็นทางการและสมาชิกสำรองยังมีขนาดใหญ่มากวิธีที่ง่ายที่สุดคือสมาชิกอย่างเป็นทางการมีสิทธิ์ระดมกำลังท้องถิ่น ในขณะที่สมาชิกสำรองไม่มีสิทธิ์อย่าประมาทในข้อนี้ ช่องว่างมันใหญ่มากตัวอย่างที่ง่ายที่สุดคือ ตอนอยู่ที่หมอตู โครงการของตงไหลอินเตอร์เนชั่นแนลอยู่ภายใต้การสอบสวนและความล่าช้าหลายประการหากหลินตงเป็นสมาชิกอย่างเป็นทางการของหน่วยปฏิบัติการพิเศษในกลุ่มเอ เพียงแค่ไปหาหัวหน้าในหมอตูและเปิดเผยตัวตนของเขา หมอตูทั้งหมดจะไม่มีใครกล้าทำอะไรเขาแม
Latest chapter
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1411
ป้าเทียนหลบหมัดดาวสวรรค์สยบมารของเฉินจิงจื่อหานได้เพียงฉิวเฉียด แต่ยังไม่ทันได้โต้กลับ หมัดอีกข้างของเฉินจิ้งจื่อหานหมัดอีกข้างก็พุ่งเข้าใส่ทันทียังคงเป็นหมัดดาวสวรรค์สยบมารอันทรงพลัง ป้าเทียนถึงกับมองเห็นอย่างลางๆ ที่เหนือหมัดดาวสวรรค์สยบมารของเฉินจิงจื่อหานมีดาวเคราะห์สีแดงเพลิงขนาดมหึมาความร้อนแผ่ซ่าน ทำให้เขารู้สึกว่าผิวหนังกำลังร้อนแสบหมัดนี้ เขาหลบไม่ทัน จึงทำได้แค่รับมันไว้อย่างเต็มแรงหมัดราชันย์!!!แต่ป้าเทียนก็ไม่ยอมแพ้สวนกลับด้วยหมัดราชันย์ สุดยอดไม้ตายของมังกรทลายฟ้าฟาดใส่เเฉินจิงจื่อหานเต็มแรงเฉินจิงจื่อหานเผยสีหน้าเหยียดหยามถึงหมัดของป้าเทียนจะดูทรงพลังไม่น้อยแต่หากเทียบกับ หมัดดาวสวรรค์สยบมาร หนึ่งในสุดยอดวิชาของสำนักดาวสวรรค์แล้ว ยังห่างกันเกินไป และไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันด้วยซ้ำและที่สำคัญ ตอนนี้เฉินจิงจื่อหานยังมีศาสตราเทพมายาที่พ่อมอบให้---เปลวตะวันสนับมือถูกสร้างขึ้นมาโดยเฉพาะ เพื่อใช้คู่กับหมัดดาวสวรรค์สยบมาร เมื่อทั้งสองผสานรวมกัน พลังจะยิ่งรุนแรงยิ่งกว่าเดิมแม้จะยังเทียบไม่ได้กับตอนที่หลินตงใช้ดาบกำราบมารร่ายวิชาดาบกำราบมารแต่ถึงอย่างนั
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1410
ไม่แน่อาจจะมีชิ้นที่สาม หรือชิ้นที่สี่ก็ได้และคนที่ดีใจที่สุดท่ามกลางทุกคน คงหนีไม่พ้นป้าเทียนแห่งมังกรทลายฟ้าเขามีวิชาหมัดราชันย์ ซึ่งต้องอาศัยสนับมือช่วยเสริมพลัง จึงจะสามารถปลดปล่อยพลังออกมาอย่างเต็มที่ไม่ทันได้ออกแรง ก็มีคนเอามาประเคนถึงหน้าสนับมือศาสตราเทพมายาคู่นั้น ต้องเป็นของเขาป้าเทียนเมื่อได้สนับมือมาครอบครองแล้ว พลังของหมัดราชันย์ จะต้องเพิ่มขึ้นแบบก้าวกระโดดอย่างแน่นอน“ฮ่าๆ นึกไม่ถึงจริงๆ พวกแกรู้ได้ยังไงว่า ฉันกำลังต้องการสนับมือศาสตราเทพมายาอยู่? ถึงกับรีบเอามาส่งให้ฉันถึงที่ ถ้าเป็นแบบนี้ ฉันก็ไม่เกรงใจล่ะนะ สนับมือคู่นี้ ใครก็ห้ามแย่ง ส่วนของอย่างอื่น ฉันไม่ต้องการ” ป้าเทียนพูดพร้อมหัวเราะเสียงดัง“ได้เลย! ป้าเทียน! สนับมือคู่นี้ให้คุณ ส่วนศาสตราเทพมายาชิ้นอื่น ไม่ว่าจะมีอีกกี่ชิ้น คุณห้ามแตะต้องเด็ดขาด”“ใช่! ป้าเทียน สนับมือคู่นั้นให้คุณ แล้วต่อให้หลินตงไม่มีศาสตราเทพมายาเหลืออีก เราก็จะไม่แย่งกับคุณ แต่คุณก็ต้องให้สัญญาว่า จะเอาแค่สนับมือเท่านั้น”“ตกลง!!! ฉันจะเอาแค่สนับมือ ส่วนของชิ้นอื่นให้พวกคุณ” ป้าเทียนตอบกลับ"สัญญา!!!""สัญญา!!!"“ดูท่าพวกแก
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1409
ท่ามกลางฝูงอสูรยักษ์สีทองอาณาจักรนิรันดระดับเซียนเดินดินกว่าสิบตัวที่ล้อมรอบอยู่ ทุกตัวดูฮึกเหิมและพร้อมเปิดฉากโจมตีหลินตงไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวแม้แต่น้อย และพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย "ฉันคิดไว้อย่างดีแล้ว ก็อยากให้พวกนายได้ศาสตราเทพมายามากกว่านี้เหมือนกัน แต่มันก็ช่วยไม่ได้! หามาได้แค่อันเดียวเอง ฉันก็ไม่ใช่นักมายากล จะเสกของตามใจพวกนายได้ยังไง""ทุกคน! ดูท่าหลินตงจะไม่คิดยกศาสตราเทพมายาให้ พวกเราจะรออะไรกันอีก ลงมือเลยเถอะ! แค่ฆ่าหลินตงให้ได้ ไม่ว่าเขาจะมีศาสตราเทพมายากี่ชิ้น สุดท้ายก็เป็นของพวกเราทั้งนั้นแหละ!" หยวนหมิงที่อยู่ข้างๆ เร่งเร้าเขาอยากจัดการหลินตงให้จบๆ โดยเร็วถ้าปล่อยไว้นานเกินไป อาจมีเรื่องไม่คาดคิดเกิดขึ้นก็ได้เพราะหยวนหมิงสังเกตเห็นบางอย่างผิดปกติเมื่อต้องเผชิญหน้ากับปรมาจารย์ระดับเดียวกันมากมายขนาดนี้หลินตงไม่เผยความกลัวแม้แต่น้อย มีเพียงความเยือกเย็นส่วนชายหนุ่มที่มากับเขา ก็แสดงสีหน้าเหยียดหยามออกมาแค่แวบเดียวแม้สีหน้านั้นจะปรากฏเพียงแวบเดียว แต่ก็ยังถูกหยวนหมิงสังเกตเห็นที่เกิดสถานการณ์แบบนี้ไม่อย่างนั้นสองคนนี้ก็ซื่อบื้อมากหรือไม่ก็ยังไม่ได้เอาไ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1408
แผนฆ่าคนไม่ให้มือตัวเองเปื้อยนเลือด เรียกได้ว่าสมบูรณ์แบบแทบไม่ต้องเปลืองแรงใด ๆ ก็สามารถกำจัดมังกรเก้าหัวได้อย่างไรก็ตาม วิกฤตนั้นได้รับการแก้ไขอย่างง่ายดายโดยหยวนหมิงหลินตงมองดูท่าทางของอสูรยักษ์สีทองมากกว่าสิบตัวที่อยู่รอบตัวเขาเขารู้ว่าคำพูดของหยวนหมิงมีอิทธิพลต่อพวกเขาแล้วศาสตราเทพมายาชิ้นเดียว ก็สามารถทำให้พวกเขาต่อสู้จนตายได้ไม่ต้องพูดถึงหลายชิ้นหรือแม้แต่สิบชิ้นประเด็นสำคัญคือหลินตงไม่มีทางอธิบายสถานการณ์นี้ได้เดิมทีตั้งใจจะยืมมีดฆ่าศัตรู แต่จู่ ๆ ก็ถูกตลบหลังโดยไม่ทันตั้งตัวตอนนี้กลับกลายเป็นเขาเองที่จนมุม ไม่มีทางให้ถอยแล้วหลินตงส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้แน่นอนว่าหยวนหมิง ผู้ซึ่งสามารถขึ้นสู่อาณาจักรนิรันดรและกลายเป็นผู้นำเผ่ามังกรเก้าหัว ไม่ใช่คนโง่ในขณะเดียวกัน เฉินจิงจื่อหานเฝ้าดูทุกอย่างดำเนินไปด้วยความสนใจอย่างยิ่งด้วยฐานะของเขา จึงไม่จริงจังกับอารยธรรมระดับกลางเช่นนี้มากนักแม้ว่าคู่ต่อสู้จะมีจำนวนมากและทรงพลัง แต่ถ้าเขาต่อสู้อย่างจริงจังและใช้ไพ่เด็ดทั้งหมด เขาก็ไม่กลัวสัตว์ร้ายมากกว่าสิบตัวเหล่านี้ท้ายที่สุดแล้ว อารยธรรมระดับสูงนั้นเกินกว่าที่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1407
ปรมาจารย์อาณาจักรนิรันดรของอสูรกาแล็กซีต่างก็พยักหน้ารับรู้ขณะที่พวกเขากำลังเตรียมโจมตีและสังหารหยวนหมิงและหยวนเซิงจู่ๆ หยวนหมิงก็คิดวิธีที่ดีในการหาทางออกขึ้นมาเขาตะโกนทันที "ทุกคน ได้โปรดอย่าหลงกลอุบายของหลินตง เป้าหมายของเขา คือการใช้ศาสตราเทพมายาเพื่อล่อพวกเราอสูรกาแล็กซีให้ต่อสู้กันเอง ตราบใดที่เราร่วมมือกันฆ่าเขา ศาสตราเทพมายาก็จะเป็นของทุกคนไม่ใช่เหรอ? มังกรเก้าหัวของฉันสัญญาว่าจะไม่เข้าร่วมการแย่งชิงนี้ พวกคุณได้ไตร่ตรองยัง? มีศาสตราเทพมายาเพียงหนึ่งเดียว แล้วทุกคนจะแบ่งกันอย่างไร? มันจะเป็นการต่อสู้ที่ดุเดือดอีกครั้งภายใอสูรกาแล็กซี ซึ่งหลินตงได้วางแผนไว้แล้ว จิตใจของเขาชั่วร้ายเกินกว่าจะปล่อยไว้ได้"หลังจากหยุดชั่วครู่ หยวนหมิงก็พูดต่อ "นอกจากนี้ หลินตงยังเจอศาสตราเทพมายาในซากปรักหักพังโบราณอีกด้วย ใครเล่าจะรับประกันได้ว่าเขาเจอเพียงชิ้นเดียว? ถ้าเขาเจอเพียงชิ้นเดียวจริง ๆ แล้วศาสตราเทพมายาล้ำค่าขนาดนี้ เขาจะเต็มใจเอาออกมาให้ทุกคนเหรอ? ฉันคิดว่า เขาต้องพบหลายชิ้นแน่ๆ ตอนนี้เอาออกมาเพียงชิ้นหนึ่งเพียง เพื่อกระตุ้นความขัดแย้งภายในอสูรกาแล็กซีของเรา"“สิ่งที่เราควรทำตอนน
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1406
พวกมันก็ไม่จำเป็นต้องซ่อนตัวอีกต่อไป"หลินตง! ในเมื่อแกรู้แล้ว ก็จงคิดให้ดีและมอบศาสตราเทพมายาในมือของแกมา ด้วยวิธีนี้ แกจะยังสามารถรักษาชีวิตของแกได้ อย่ารอให้พวกเราลงมือ มิฉะนั้นแล้ว แม้ว่าแกจะอยู่ในอาณาจักรนิรันดร แกก็จะไม่สามารถหยุดยั้งการโจมตีของผู้แข็งแกร่งมากมายเช่นเราได้""ใช่แล้ว! หลินตง ตราบใดที่แกมอบศาสตราเทพมายาในมือของแก เราสัญญาว่าจะไม่ทำร้ายแกและจะส่งแกออกจากอสูรกาแล็กซีอย่างปลอดภัย ไม่อย่างนั้นก็อย่าโทษเราที่หยาบคาย""มอบศาสตราเทพมายามา แล้วจะไว้ชีวิตแก!!!"กลุ่มปรมาจารย์ทรงพลังแห่งอาณาจักรนิรันดรพูดขึ้นบังคับให้หลินตงส่งมอบดาบกำราบมารในมือของเขาหยวนหมิงรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติถ้าหลินตงส่งมอบศาสตราเทพมายาจริงๆ เขาจะได้รับอนุญาตให้ออกจากอสูรกาแล็กซีได้หรืออย่างไรแล้วมังกรเก้าหัวของเขาจะเกิดอะไรขึ้น?ไม่เพียงแต่พวกเขาต้องเสียหายอย่างหนักเท่านั้น แถมยังปล่อยเสือกลับเข้าป่าอีก เท่ากับว่าทิ้งปัญหาไว้ให้ระเบิดทีหลังไม่แน่นอน!!!ไม่สามารถปล่อยให้หลินตงมอบศาสตราเทพมายาได้!ในขณะนั้น หลินตงก็พูดขึ้นอย่างกะทันหัน "ถ้าพวกแกทุกคนต้องการดาบเล่มนี้ ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1405
"พี่หง หลินตงจะตกอยู่ในอันตรายหรือเปล่า? ได้โปรดช่วยหลินตงด้วยพี่หง" หวงฝู่ซีเยว่พูดเสียงดังคำพูดของเธอทำให้ยุนซีและคนอื่นๆ นึกขึ้นได้คนเดียวที่สามารถช่วยหลินตงได้ในตอนนี้ คงจะเป็นไป๋หลี่เหยียนหงผู้แสนจะลึกลับทุกคนพูดขึ้นเพื่อขอความช่วยเหลือจากเธอ"พี่หง ได้โปรดช่วยหลินตงด้วย""ใช่แล้ว! พี่หง! ได้โปรดช่วยหลินตงด้วย...."เมื่อทุกคนรีบร้อนขอความช่วยเหลือเสียงของไป๋หลี่เหยียนหงก็ดังก้องอยู่ในหูของทุกคน"ไม่ต้องกังวล ในเมื่อมีจื่อหานอยู่ที่นี่ หลินตงก็จะไม่เป็นไรแน่นอน พวกเขาไม่มีความกล้าที่จะทำร้ายหลินตง"เมื่อได้ยินคำพูดของไป๋หลี่เหยียนหงทุกคนสามารถคลายความกังวลได้ชั่วคราวอย่างไรก็ตาม พวกเธอยังคงจ้องมองร่างของหลินตงข้างหน้าด้วยความกังวลหลินตงมองไปที่อสูรยักษ์สีทองมากกว่าสิบตัวรอบตัวเขาอย่างอธิบายไม่ถูกสถานการณ์แบบนี้มันอะไรกัน?เมื่อสักครู่ไม่มีใครสนใจคำพูดของหยวนหมิงทำไมทุกคนถึงเปลี่ยนใจกะทันหัน?อาจเป็นเพราะการโจมตีก่อนหน้านี้ของเขามีรัศมีกว้างเกินไปงั้นเหรอ?แต่จากข้อมูลที่หลินตงได้รับมาอาณาจักรนิรันดรอันสูงส่งเหล่านี้ไม่สนใจความเป็นหรือความตายของสิ่งมีชีวิ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1404
คนแบบเดียวกันมักจะดึงดูดกันเองเผ่ามังกรเก้าหัวก็ไม่ได้ดีไปกว่ากันมากนักไม่ต้องพูดถึงสองคนนี้หากอยู่บนโลก คงทำให้เด็กๆ กลัวจนร้องไห้กลางดึกแน่ๆ แถมอาจใช้เป็นยันต์กันเลยทีเดียวหยวนหมิงมองอสูรยักษ์สีทองทั้งสองตัว ที่เข้าร่วมสนามรบด้วยความรู้สึกขุ่นเคืองในใจพวกเขาคงมาถึงนานแล้ว แต่เพิ่งจะลงมือตอนนี้ถ้าไม่ใช่เพราะหลินตงหยิบศาสตราเทพมายาออกมา ก็ยังไม่แน่ใจว่าพวกเขาจะปรากฏตัวหรือไม่!ล้วนเป็นพวกเลวทรามทำได้ทุกอย่างถ้าแลกกับผลประโยชน์แต่หยวนหมิงลืมคิดไปว่ามังกรเก้าหัวก็เหมือนกันไม่ใช่เหรอ?ต่างก็ไม่มีใครดีไปกว่าใครสถานการณ์ปัจจุบันกลายเป็นสี่ต่อสามแม้ว่าหยวนเซิงจะได้รับบาดเจ็บบ้าง แต่ก็ยังมีแรงเหลือพอสู้ได้แม้ว่าในใจจะไม่พอใจ แต่หยวนหมิงก็พูดอย่างสุภาพว่า "ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณ! หากวันนี้ฉันฆ่าศัตรูได้ มังกรเก้าหัวของฉันจะตอบแทนคุณอย่างงาม""ฮ่าๆ พี่หยวนหมิงไม่ต้องทำแบบนั้นก็ได้ สองเผ่าของเราเป็นเพื่อนเก่ากัน เผ่ามังกรเก้าหัวของคุณกำลังมีปัญหา เราจะยืนดูเฉยๆ ได้อย่างไร!" หมาป่านรกสามหัวหัวเราะและพูด"พี่หมาป่า! มิตรภาพก็ส่วนมิตรภาพ แต่บุญคุณก็ต้องชดใช้ให้ชัด
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1403
หลินตงใช้ศาสตราเทพมายาโจมตีเพียงครั้งเดียว จนทำให้มังกรเก้าหัวได้รับความเสียหายอย่างหนัก ซ้ำยังทำให้พวกเขาเสียหน้าหนักมากในอสูรกาแล็กซี“หลินตง! แกดูถูกกันเกินไปแล้ว!!! ที่นี่คืออสูรกาแล็กซี ไม่ใช่กาแล็กซี่ทางช้างเผือก แกอยากจะจุดชนวนสงครามหรือไง?” หยวนหมิงจ้องเขม็งไปยังหลินตงที่ยืนอยู่ไกล พูดพร้อมกัดฟันด้วยความโกรธหลินตงเหวี่ยงดาบกำราบมารในมือเป็นวง และเก็บเข้าฝักไป เขาหัวเราะอย่างเย็นชา จากนั้นตอบกลับด้วยเสียงเรียบนิ่งว่า "หยวนหมิง! แกเลิกขู่ได้แล้ว! คิดว่าตัวเองเป็นแทนอสูรกาแล็กซีทั้งหมดเหรอ! แล้วที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ ฉันก็แค่ป้องกันตัวเท่านั้นเอง ส่วนผลที่ตามมา ไม่ใช่ความผิดของฉัน แต่เป็นพวกแกต่างหาก ที่แกว่งเท้าหาเสี้ยนเอง"“แก…”หยวนหมิงถึงจุกจนพูดไม่ออก เมื่อโดนหลินตงตอกกลับจากนั้นหันไปยังความว่างเปล่า ตะโกนดังเสียงหนักแน่นว่า "ทุกท่าน! หลินตง ไอ้คนนอกผู้นี้ ได้กระทำการอุกอาจในอสูรกาแล็กซีของฉัน! ยิ่งไปกว่านั้น ยังทำให้มังกรเก้าหัวของฉันตายเจ็บนับไม่ถ้วน เพื่อชำระแค้นให้แก่พี่น้องของฉัน และเพื่อรักษาศักดิ์ศรีของอสูรกาแล็กซีแห่งนี้ ฉันหยวนหมิง ขอวิงวอนต่อทุกท่าน ได้โปรดร่วมม
