การที่ต้องการให้มู่หรงฉิงเกอไปร่วมงานเลี้ยงกับเขาในครั้งนี้ ก็ไม่ได้เป็นเพียงเพื่อหวังจะได้หน้าเท่านั้นแต่เขาสัญญากับคนพวกนั้น ว่าจะได้พบกับมู่หรงฉิงเกอการสร้างสายสัมพันธ์และการรักษาพันธมิตรที่ทรงอำนาจ จะทำให้เขาได้เปรียบในการแข่งขันกับตงฟางเยว่ เพื่อชิงตำแหน่งผู้สืบทอดของคุนหลุนในอนาคต นอกจากนี้ยังช่วยสนองความเย่อหยิ่งของเขาเองทุกวันนี้มู่หรงฉิงเกอเป็นผู้หญิงที่โด่งดังและเป็นสาวงามระดับแนวหน้าในจิงตู รวมทั้งต้าเซี่ยอีกด้วยและผู้หญิงที่สวยงามคนนี้ไม่เคยมีผู้ชายใดมาก่อน ซึ่งทำให้ผู้คนมากมายยิ่งต้องการเธอมากขึ้นคุนหลุนยืนอยู่ด้านหลังมู่หรงฉิงเกอโดยพื้นฐานแล้วไม่มีใครกล้าทำความรู้จักเธอเลย"ขอโทษด้วยศิษย์พี่ใหญ่! ฉันไปไม่ได้จริงๆ บริษัทนี้ถูกส่งมอบให้กับฉันโดยเจ้าสำนัก ดังนั้นฉันต้องพยายามอย่างดีที่สุดและไม่ทำให้คุนหลุนและเจ้าสำนักเสียหน้า คุณควรหาคนอื่น!" มู่หรงฉิงเกอยังคงไม่สะทกสะท้านขณะนี้เธอไม่มีความสนใจที่จะเข้าร่วมงานเลี้ยงเลยในหัวมีแต่ร่างเสน่ห์ อาณาจักรนิรันดร และความเป็นอมตะหากสิ่งที่ไป๋หลี่เหยียนหงพูดเป็นความจริง เธอก็ต้องเต็มใจที่จะติดตามไป๋หลี่เหยียนหงเพื่ออ
หลังจากออกจากมุมมืด หลินตงก็ไปยังสถานที่ต่างๆ มากมายและพบปะผู้คนมากมายที่เขาคุ้นเคย ถือได้ว่าเป็นการกล่าวคำอำลากับผู้คนเหล่านี้!ครั้งนี้ หากออกไปจากโลกพร้อมไป๋หลี่เหยียนหง ออกเดินทางข้ามพ้นกาแล็กซี ก็คงไม่รู้เลยว่าจะได้กลับมาอีกเมื่อไหร่คาดว่าน่าจะใช้เวลาอย่างน้อยสิบปีหรืออาจถึงยี่สิบปีสำหรับบางคน นี่อาจเป็นการพบกันครั้งสุดท้ายของพวกเขาเมื่อเหลือเวลาอีกสามวันก่อนถึงกำหนดเส้นตายครึ่งเดือนที่ไป๋หลี่เหยียนหงกำหนดไว้ หลินตงก็ก้าวเข้าสู่หมอตูเมื่อเข้าสู่หมอตูครั้งนี้ หลินตงวางแผนกับคนรู้จักสองคน คนหนึ่งคือเย่หง ซึ่งขายโรงแรมให้ตัวเองและชักชวนให้เขาเข้าร่วมเอสซีซีและอีกคนคือจูเก่อชางโฉง หนึ่งในสามนายใหญ่ของเอสซีซีหลินตงไม่ใช่คนที่ลืมรากเหง้าของตัวเองสำหรับเขาในตอนนี้ ทั้งสองคนนี้ไม่มีค่าพอให้ใส่ใจ เป็นแค่ตัวหมากเล็กๆ ที่ไร้ความหมายแต่หลินตงก็ยังเลือกที่จะพบพวกเขาก่อนจะจากไปเมื่อหลินตงเพิ่งได้ระบบมาและยังอ่อนแอมาก เย่หงและจูเก่อชางโฉงก็อาจช่วยเขาอยู่บ้างตามสถานที่ที่ตกลงกันไว้ หลินตงมาถึงอาคารอันเป็นสัญลักษณ์ของหมอตู ซึ่งเป็นอาคารที่สูงที่สุดในเมืองเช่นกัน นั่นคือ หอคอยมนต
ลั่วหงอวี๋รู้สึกไม่สบายใจมากขึ้นเดิมที ในสายตาของเธอ จูเก่อชางโฉงถือว่าโดดเด่นในทุกด้าน แต่เมื่อเทียบกับหลินตงแล้ว แตกต่างกันราวฟ้ากับเหวจริงๆ แล้ว ไม่ใช่แค่ลั่วหงอวี๋เท่านั้นที่มีความคิดนี้ผู้หญิงโสดทุกคนที่เคยได้ใกล้ชิดกับหลินตง ก็คิดแบบเดียวกันไม่ว่าจะเป็นลั่วหงอวี๋ เหลิ่งชิงชิว ซ่างกวนหมิงเยว่ หรือคนอย่างเหยาเสวี่ยหลังจากพวกเธอได้ใกล้ชิดกับหลินตงผู้ชายรอบๆ ตัว ไม่มีความน่าสนใจเลย และหลินตงไม่พบข้อบกพร่องใดๆ ในตัวเลยเรียกได้ว่า แค่ได้เจอหลินตงครั้งเดียว ก็ไม่อาจชายตามองใครได้“ไม่จำเป็นต้องเป็นทางการขนาดนั้นก็ได้ เราเป็นเพื่อนกัน เข้าไปกันเถอะ ฉันแค่อยากจะถามไถ่พวกคุณทุกคน ไม่มีอะไรมากไปกว่านี้” หลินตงพูดด้วยรอยยิ้มแม้ว่าตอนนี้เขาจะมีสถานะสูงส่ง แต่ก็ไม่เคยถือตัวกับเพื่อนๆ เลยสักนิดนี่ก็เป็นเหตุผลหนึ่งเช่นกันว่า ทำไมหลินตงถึงเป็นที่ต้องการและเป็นที่ชื่นชมของผู้คนมากมายคนสี่คนเข้าไปในห้องที่จัดเตรียมไว้ ซึ่งมีทิวทัศน์ที่สวยงามมาก และสามารถมองเห็นทัศนียภาพความเจริญรุ่งเรืองของหมอตูส่วนใหญ่ได้"นายท่านหลิน เชิญนั่งลงก่อน!!!"หลินตงไม่ลังเลและนั่งลงก่อนเขารู้ว่า
หลินตงออกจากหอคอยมนตราแล้ว!เดินเข้าไปในถนนที่มีคนค่อนข้างน้อยเหลือเวลาอีกเพียงสองหรือสามวันก่อนที่ไป๋หลี่เหยียนหงจะออกเดินทางตามกำหนดการเพื่อนที่ควรจะพบก็ไปหาจนพบเกือบหมดแล้วตอนนี้เขาพร้อมที่จะกลับแล้วยุนซีและคนอื่นๆ น่าจะกลับมาพรุ่งนี้หรือวันถัดไปขณะที่เขากำลังจะออกเดินทางทันใดนั้น เขาก็สัมผัสได้ถึงตัวตนของคนที่คุ้นเคยกำลังเข้ามาหลินตงหยุดทันทีและรอไม่นาน ก็มีร่างหนึ่งปรากฏขึ้นต่อหน้าหลินตง ขวางทางเอาไว้เป็นลั่วหงอวี๋ที่เพิ่งแยกทางกันไปลั่วหงอวี๋ในปัจจุบันนั้น หมือนผู้หญิงที่ขุ่นเคืองที่ถูกชายไร้หัวใจอย่างหลินตงทอดทิ้งสายตาที่มองไปยังหลินตง เต็มไปด้วยความรู้สึกคับข้องใจและขุ่นเคืองนั่นทำให้หลินตงรู้สึกสับสนนี่มันสายตาแบบไหนกันเนี่ย?เหมือนผู้หญิงที่ถูกผู้ชายสารเลวทอดทิ้งแต่เท่าที่เขาจำได้ ไม่มีอะไรในก่อไผ่ระหว่างพวกเขาเลยนะ?อย่างมากที่สุด ก็คือความสัมพันธ์ระหว่างหมอกับคนไข้พวกเขาสองคนเงียบไปครึ่งนาทีหลินตงทนไม่ได้อีกต่อไปแล้วจึงถามว่า "คุณลั่ว! มีอะไรหรือเปล่า?""หลินตง! คุณมันไม่มีความรับผิดชอบ!"ทันทีที่ลั่วหงอวี๋พูด หลินตงก็รู้สึกว่าหัวปวดจี๊ด
เรื่องแบบนี้เคยเกิดขึ้นกับหลินตงมาแล้วสองครั้งนับตั้งแต่ที่เขาได้รับระบบมาหลินตงรู้สึกว่า ผู้หญิงต่างก็ถูกดึงดูดเข้าหาเขาเหมือนแมลงเม่าบินเข้ากองไฟ และโชคเรื่องความรักของเขาก็ไม่เคยหยุดนิ่งสาวสวยอันน่าทึ่งมากมายเข้ามาในชีวิตของเขาทีละคนถ้าเขาเป็นคนเลวเขาคงถูกล้อมรอบไปด้วยคนสวยและมีความสุขกับชีวิตที่ยอดเยี่ยมน่าเสียดายที่เขาไม่ใช่คนแบบนั้น"คุณอยากทำอะไรล่ะ?" หลินตงพูดอย่างช่วยไม่ได้"แน่นอนว่าคุณต้องรับผิดชอบ!" ลั่วหงอวี๋ตอบทันที"ฉันมีแฟนแล้ว""ฉันไม่เชื่อ!!!""ฉันมีจริงๆ""ฉันไม่สนใจเช่นกัน""แต่ฉันสนใจ! และแฟนของฉันก็สนใจเหมือนกัน!""คุณรู้ได้ยังไงว่าเธอสนใจ คุณไม่ได้บอกเธอ ถ้าคุณบอกเธอ บางทีเธออาจจะยอมรับฉันก็ได้"หลินตง: “..................”โลกลับตาลปัตรไปหมดแล้วหรือไง?ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่ผู้หญิงถึงเปิดกว้างขนาดนี้!ตัวเองบอกไปแล้วว่า มีแฟนแต่เธอยังคงเดินหน้าต่อไปโดยไม่ลังเลลั่วหงอวี๋ไม่ใช่คนแรกที่ทำแบบนี้ก่อนหน้าเธอหวงฝู่ซีเยว่ ลู่เซียวเซียวและคนอื่นๆ ก็เต็มใจที่จะเงยหน้าขึ้นแม้ว่าพวกเขาจะรู้ว่าเขามียุนซีก็ตามหลินตงรู้สึกราวกับตัวเองย้อนกลับไปอย
ในท้ายที่สุด หลินตงก็ต้องตกลงพาลั่วหงอวี๋ไปพบยุนซีไม่อย่างนั้นต้องเจอกับลั่วหงอวี๋ตามตื๊อแบบนี้ เขาก็แทบจนปัญญาจะรับมือเหมือนกันเขาไม่สามารถกดขี่เธอเหมือนกับที่ทำกับศัตรูได้จะตีก็ไม่ได้ จะด่าก็ไม่กล้า แล้วจะให้ทำอะไร?จริงๆ แล้วหลินตงรู้ข้อบกพร่องของตัวเองเขาแค่ต้องแข็งกระด้างขึ้นสักนิดไม่งั้นวันนี้ เรื่องมันคงไม่ยุ่งเหยิงกันขนาดนี้แต่เขาจะโหดร้ายกับผู้หญิงที่คุ้นเคยอย่างหวงฝู่ซีเยว่ ลู่เซียวเซียว และลั่วหงอวี๋ได้อย่างไรโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับคนอย่างหวงฝู่ซีเยว่ เมื่อโลกถูกโจมตีด้วยการโจมตีระลอกที่สองจากตระกูลเฟิง เธอยังอยากสละชีวิตเพื่อขวางพวกเขาและสร้างโอกาสให้หลินตงหลบหนีแม้แต่ผู้หญิงคนอื่นๆ หากเผชิญกับสถานการณ์เช่นนี้ หลินตงก็สงสัยว่าพวกเธอจะเลือกเส้นทางเดียวกันกับหวงฝู่ซีเยว่สิ่งนี้ทำให้หลินตง ไม่อาจทนทำอะไรก็ตามที่จะทำร้ายพวกเธอได้อีกต่อไปแม้แต่เพื่อนของเขาเองก็ทำไม่ได้ยิ่งกว่านั้น ผู้หญิงเหล่านี้ยังเต็มใจที่จะเสียสละตนเองเพื่อเขาอีกด้วยหลินตงเอง ก็ยิ่งไม่มีทางทำเรื่องแบบนั้นแน่นอนและพูดตรงๆ ก็คือหากมีผู้หญิงที่รักเขาจริง และยอมเสียสละทุกอย่างเพื่อเขา
ลั่วหงอวี๋มองหลินตงตรงหน้าเขาชายตรงหน้าเธอเริ่มน่ากลัวขึ้นเรื่อยๆวิธีการข้ามผ่านระยะทางหลายพันกิโลเมตรในเวลาเพียงไม่กี่วินาทีนี้ไม่เคยมีใครเคยได้ยินมาก่อน"คุณอาศัยอยู่ที่นี่กับแฟนของคุณหรือเปล่า เธออยู่ที่ไหน?""เธอกลับไปที่บ้านแม่ของเธอ น่าจะกลับมาในอีกสองวันข้างหน้า ไม่ได้มีแต่พวกเราสองคนอาศัยอยู่ที่นี่ ยังมีคนอื่นด้วย""คนอื่น? ใคร?""คุณไม่รู้จักฉันด้วยซ้ำ! ไม่ควรถามดีกว่า""ชายหรือหญิง?""อืม... ทั้งชายและหญิง!" หลินตงคิดสักครู่แล้วตอบเป็นความจริงมีทั้งผู้ชายและผู้หญิงเขาถือว่าเป็นผู้ชายล่ะ!และเฉินจิงจื่อหานก็ถือว่าเป็นผู้ชายเช่นกัน!"หลินตง! ด้วยฐานะของคุณ คุณจะสามารถอยู่กับคนอื่นได้ยังไง?" ลั่วหงอวี๋ถามด้วยความสับสน"เรื่องแค่นี้เอง! พวกเราเป็นเพื่อนกัน! อยู่ด้วยกันคึกคักดีออก! ไม่อย่างนั้นอยากคุยที ต้องตามกันให้วุ่นอีก" หลินตงอธิบายแม้ว่าลั่วหงอวี๋จะไม่เข้าใจอยู่บ้าง แต่เธอก็ไม่ได้ถามต่อแต่ก็เริ่มเดินเตร่ไปทั่วเรือนสี่ประสานหลินตงโทรหายุนซีและขอให้เธอกลับมาก่อน จะได้ส่งลั่วหงอวี๋กลับไปแน่นอนว่ายุนซีไม่ปฏิเสธคำขอของหลินตงและบอกว่าเธอจะกลับมาเร็วๆ นี้
"เธอเป็นใคร? " ลั่วหงอวี๋ถามหลังจากที่ไป๋หลี่เหยียนหงจากไป"เพื่อนคนหนึ่ง!!!"ลั่วหงอวี๋เหลือบมองหลินตงเพื่อน?ใครจะเชื่อก่อน!เพื่อนแบบไหนกันที่ไม่ทักทายกันเลย?แถมพวกเขายังอยู่ด้วยกัน!"หลินตง! คุณใช้วิธีอะไรในการข้ามระยะทางหลายพันกิโลเมตรในเวลาเพียงไม่กี่วินาที คุณทำได้ยังไง?""ความแข็งแกร่งของคุณในตอนนี้อ่อนแอเกินไป เมื่อคุณแข็งแกร่งถึงระดับหนึ่งแล้ว คุณจะเข้าใจเอง แม้ว่าฉันจะบอกคุณตอนนี้แล้ว คุณก็ยังคงไม่เข้าใจ มันเกี่ยวข้องกับความรู้ที่เกี่ยวข้องกับมิติเวลา ซึ่งค่อนข้างซับซ้อน""เพื่อนของคุณก็มีทักษะที่แข็งแกร่งหรือเปล่า? เขาเทียบกับคุณได้ไหม?""อย่าเปรียบเทียบฉันกับเธอ! ถ้าฉันสู้กับเธอ ฉันคงอยู่ไม่ได้แม้แต่ก้าวเดียวก่อนจะโดนตบจนตาย" หลินตงยักไหล่อย่างช่วยไม่ได้อะไรนะ?!ลั่วหงอวี๋ตกใจสุดขีดหลินตงเป็นผู้กอบกู้โลกสิ่งมีชีวิตที่แข็งแกร่งที่สุดที่ไม่มีใครโต้แย้งได้บนโลกแต่เขากลับพูดว่าผู้หญิงคนนั้นเมื่อกี้ สามารถฆ่าเขาได้ด้วยการตบเพียงครั้งเดียว?เป็นไปได้อย่างไร?"คะ....คุณไม่ใช่คนที่แข็งแกร่งที่สุดบนโลกเหรอ? ใครจะแข็งแกร่งกว่าคุณได้""ฉันเป็นคนที่แข็งแกร่งที่
หยวนเซิงกับหยวนหมิงต่างก็เห็นศาสตราเทพมายาในมือของหลินตงเหมือนกันความปรารถนาที่ต้องการครอบครองอย่างรุนแรงวูบผ่านในสายตาของพวกเขาก่อนจะหายไปพวกเขาก็อยากได้เช่นกันแต่ทั้งสองคนรู้ดีจากสถานการณ์ตอนนี้มังกรเก้าหัวไม่มีโอกาสเลยแต่การที่หลินตงใช้ศาสตราเทพมายานั้น กลับเป็นเรื่องดีสำหรับพวกเขาในสายตาของทั้งสองคนต่างก็เผยออกถึงความดีใจยอดเยี่ยมไปเลย ถือว่าสวรรค์เข้าข้างจริงๆตอนนี้หลินตงเอาศาสตราเทพมายาออกมา คือการรนหาที่ตายด้วยตัวเองหยวนหมิงกำลังคิดในใจ ว่าจะพูดอย่างไรเพื่อให้ทุกคนยอมร่วมมือกันจัดการกับหลินตงตอนนี้โอกาสมาถึงแล้วหลินตงถือศาสตราเทพมายาอยู่ในมือ ลองถามดูว่าในอสูรกาแล็กซี มีใครไม่อยากครอบครองบ้าง?ไม่ว่าจะเป็นใครในอาณาจักรนิรันดรที่ได้ครอบครองมัน ก็สามารถท้าทายผู้ที่เหนือกว่าได้ไม่มีใครที่สามารถปฏิเสธการล่อลวงแบบนี้ได้ตอนนี้ถ้าเขาเรียกออกไปรับประกันว่าจะมีหลายคนที่ออกมาจัดการกับหลินตงแค่จัดการหลินตงได้ศาสตราเทพมายาในมือของเขา คือเจ้าเหนือทุกสรรพสิ่งแบบนั้น ทุกคนก็มีโอกาสที่จะได้ครอบครองหลินตงยังไม่รู้ว่า ดาบกำราบมารในมือของเขากำลังดึงดูดสายตาจา
เจ้าหลินตงโชคดีมากจนเกินไปแล้วแม้แต่เฉินจิงจื่อหานในตอนนี้เอง ก็ยังรู้สึกอิจฉาเดิมทีเขากังวลว่า หลินตงคงไม่ใช่คู่มือของหยวนเซิงที่อยู่ในระดับเซียนเดินดินตอนปลายดูเหมือนว่าเขาคิดมากเกินไปมีศาสตราเทพมายาอยู่ในมือหลินตงสามารถท้าทายตัวต้นระดับที่เหนือกว่าของตัวเองได้จริง ๆไม่แปลกใจที่เขาจะมั่นใจขนาดนั้นเมื่อครู่นี้เจ้าเด็กคนนี้ซ่อนความลับเอาไว้ไม่น้อยเลยสมกับที่เป็นชายที่แม้แต่วิชาดวงตาจักรวาล ยังไม่สามารถมองทะลุได้ไม่ว่าอย่างไร ก็ต้องพาหลินตงเข้าร่วมสำนักดาวสวรรค์ให้ได้การพาคนที่ดวงชะตาพิเศษมาก เช่นหลินตงมาเข้าร่วมกับสำนักดาวสวรรค์ ก็นับว่าเป็นการทำคุณงามความดีอย่างใหญ่หลวงให้กับสำนักดาวสวรรค์ถึงตอนนั้นพ่อของเขาจะต้องให้รางวัลเขาอีกครั้งแน่นอนเฉินจิงจื่อหานมองไปที่หลินตงด้วยสายตา ที่เรียกว่าตื้นเต้นโชคดีที่ตอนนี้หลินตงกำลังยุ่งกับการรับมือท่าไม้ตายของหยวนเซิงอยู่ ไม่อย่างนั้น ถ้าเขาเห็นสายตาของเฉินจิงจื่อหานแล้ว คงจะเข้าใจผิดไปแล้วในคฤหาสน์หรูหราบนหลังของเต่ายักษ์ห้องหนึ่งที่แทบจะกลายเป็นทะเลสีแดงไป๋หลี่เหยียนหงเองก็เฝ้าสังเกตการต่อสู้ที่เกิดขึ้นภายนอกเมื
"ปัง!!!"เสียงปังดังขึ้นหมัดเทพแห่งความว่างเปล่าของหลินตง อัดเข้าไปกระแทกเข้าเต็มกลางอกของหยวนเซิงอย่างจังๆแต่ในจังหวะที่หยวนเซิงถูกหมัดซัดเข้าเต็มๆ ก็หมุนตัวอย่างรวดเร็ว แล้วฟาดหางด้านหลังใส่หลินตงอย่างเต็มกำลัง"พลั๊ก!!!"ทั้งสองต่างก็รับการโจมตีเต็มกำลังจากฝ่ายตรงข้าม แล้วกระเด็นถอยร่นไปด้านหลังคนละทิศทุกที่ที่พลังกวาดผ่าน ทำให้ทะเลปั่นป่วน ภูผาสะเทือน ดวงดาวแตกสลายหายไปในพริบตามังกรเก้าหัวมีชื่อเสียงด้านพลังป้องกัน ร่างกายแข็งแกร่งราวเหล็กกล้าส่วนร่างกายของหลินตง หลังจากผ่านการหลอมขัดโดยระบบอย่างเข้มข้น ก็ไม่ด้อยกว่าแม้แต่น้อยถ้าวัดกันด้วยร่างกาย ทั้งสองก็เรียกได้ว่าสูสีไม่มีใครยอมใครแต่ถึงอย่างไรหลินตงก็ยังอยู่แค่ระดับเซียนเดินดินตอนต้น ขณะที่หยวนเซิงนั้นอยู่ตอนปลายแล้ว ห่างกันถึงสองขั้นย่อยนอกจากนี้ หยวนเซิงมีชีวิตอยู่มาเกือบหมื่นปี มีประสบการณ์การต่อสู้เหนือกว่าหลินตงอย่างมากเพราะฉะนั้น ตั้งแต่เริ่มแรก หลินตงก็เป็นฝ่ายตั้งรับ ถูกหยวนเซิงเป็นฝ่ายรุกใส่อย่างต่อเนื่องแต่เป้าหมายของหลินตงในตอนนี้ คือการสั่งสมประสบการณ์การต่อสู้เพื่อไม่ให้เมื่อเข้าสู่อาณาจักรดว
ในขณะนั้น เฉินจิงจื่อหานก็พุ่งเข้ามาและต่อยหมัดหนักเข้าที่ศีรษะของหยวนเซิงที่กำลังรวบรวมพลัง"ปัง!!!"ลูกบอลพลังงานเบี่ยงเบนไปจากตำแหน่งและยิงเข้าไปในความว่างเปล่าขณะที่เฉินจิงจื่อหานกำลังเตรียมช่วยหลินตงยกการปิดล้อม หยวนหมิงก็มาถึงด้วยเช่นกันเข้าไปพัวพันกับเฉินจิงจื่อหานในทันทีหลินตงพยายามดิ้นรนเพื่อหลุดพ้นจากการพันธนาการของหยวนเซิงที่จริงแล้ว แม้จะไม่มีเฉินจิงจื่อหานช่วยเหลือ หลินตงยังคงมีทางที่จะหลบหนีพลังจิตวิญญาณของเขายังไม่ได้ใช้!ร่างสีทองขนาดใหญ่สี่ร่างต่อสู้กันในความว่างเปล่าทุกคนใช้วิธีการดั้งเดิมที่สุด การต่อสู้ระยะประชิดหยวนเซิงกับหยวนหมิงจะรวบรวมลูกบอลพลังงานทันทีเ พื่อโจมตีหลินตงกับเฉินจิงจื่อหานเมื่อใดก็ตามที่มีโอกาสอย่างไรก็ตาม พวกเขาถูกโจมตีทุกครั้งในการต่อสู้ระยะประชิด การใช้การโจมตีระยะไกลแบบนั้นไม่มีประสิทธิภาพอย่างไรก็ตาม ลูกบอลพลังงานลูกหนึ่งกำลังโจมตีตำแหน่งของเต่ายักษ์มันสามารถทำให้หวงฝู่ซีเยว่และคนอื่นๆ ที่กำลังดูการต่อสู้ด้วยความกังวลตกใจได้พวกเธอทำได้เพียงเฝ้าดูอย่างช่วยไม่ได้ในขณะที่ลูกบอลแสงขนาดใหญ่เข้ามาใกล้ทันทีที่พวกเขาคิดว่า
หลินตงและเฉินจิงจื่อหานกำลังลูบไม้ลูบมือ พร้อมที่จะลงมือ!หยวนหมิงขมวดคิ้ว“เราจะปล่อยให้คนจากกาแล็กซี่ทางช้างเผือกทำอะไรก็ได้ที่ต้องการในอสูรกาแล็กซีของเราจริงๆ เหรอ?” หยวนหมิงตะโกนเสียงดังถามฝูงชน“หยวนหมิง! เนื่องจากหลินตงมาหาแก งั้นก็สู้กับเขาสิ! เขาพาคนมาแค่สองคน ไม่ได้รุมแกด้วยจำนวนเลยสักนิด นอกจากนี้ หลินตงเพิ่งเข้าสู่อาณาจักรนิรันดร แกยังคาดหวังอะไรจากพวกเราอีก? แกกำลังจะบอกว่ามังกรเก้าหัวของแกไม่สามารถรับมือกับความท้าทายเช่นนี้ได้เลยเหรอ?” เสียงทุ้มทรงพลังตอบเมื่อได้ยินเสียงนี้หยวนหมิงปิดปากเห็นได้ชัดว่าตัวตนของอีกฝ่ายทำให้เขารู้สึกระแวดระวังมากขณะนั้นเอง!!!"บึ้ม...บึ้ม...."เสียงดังสองครั้งปรากฏขึ้นติดต่อกันหลินตงและเฉินจิงจื่อหานได้แสดงกายาทองคำนิรันดร์ของพวกเขาสองร่างสีทองขนาดใหญ่ยืนอยู่ในความว่างเปล่า ราวกับยักษ์ใหญ่ที่สูงตระหง่านหากมองอย่างละเอียด ก็จะเห็นร่างยักษ์สีทองที่หลินตงแสดงนั้น มีขนาดเล็กกว่าของเฉินจิงจื่อหานเล็กน้อยขนาดของกายาทองคำอมตะนั้นไม่เท่ากัน มันจะเปลี่ยนไปตามความแข็งแกร่งที่เพิ่มขึ้นยิ่งความแข็งแกร่งแข็งแกร่งขึ้น กายาทองคำอมตะก็
ทั้งหมดนี้เป็นการกระทำของมังกรเก้าหัวเองทำไมพวกเขาต้องลุยน้ำโคลนนี้ด้วย?หยวนหมิงยังคงพูดอยู่ตามลำพังเขาคิดว่าสิ่งนี้จะกระตุ้นให้ทุกคนต่อสู้กับหลินตงร่วมกันหากไม่มีสิ่งที่ไท่ซานพูดเมื่อกี้นี้ อาจมีใครบางคนออกมาพูดจริงๆในขณะนี้ หลินตงหมดความอดทนจนถึงตอนนี้ เขาพูดเพียงสองประโยคเท่านั้นแต่หยวนหมิงกลับพูดไม่หยุดไป๋หลี่เหยียนหงบอกเขาโดยเฉพาะว่าให้รีบจัดการเรื่องนี้ให้เรียบร้อยถ้าเรื่องนี้ยืดเยื้อต่อไปอีก ใครจะรู้ว่าหยวนหมิงตั้งใจจะทำการแสดงของเขาไปอีกนานแค่ไหน"หยวนหมิง! แกจะพูดพล่ามอีกนานแค่ไหน แกย่อมรู้ชัดเจนเกี่ยวกับจุดประสงค์ในการมาเยือนของฉันในวันนี้ ตลอดหลายปีที่ผ่านมา แกรุกรานกาแล็กซี่ทางช้างเผือกของฉัน ทำไมแกต้องอธิบายให้ฉันฟังด้วย" หลินตงพูดขึ้นหลินตงขัดจังหวะหยวนหลินในใจของเขารู้สึกไม่สบายใจอย่างมากเขารอสักพักไม่มีใครเต็มใจที่จะก้าวออกไปข้างหน้าเขาหวังว่าข้าจะฉีกไท่ซานออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยได้ถ้าไม่ใช่เพราะคำพูดของเขาสถานการณ์นี้เป็นไปไม่ได้ที่จะเกิดขึ้น"หลินตง! ฉันไม่รู้ว่าแกกำลังพูดถึงอะไร และฉันก็ไม่มีอะไรจะอธิบายแก คราวที่แล้ว ตอนที่แกเข้าสู่
หลินตงมองหยวนหมิงซึ่งอยู่ในอาการโกรธจนพูดไม่ออกเกิดอะไรขึ้นที่นี่?เขาพูดไปแค่สองประโยคมังกรเก้าหัวก็จะเริ่มต่อสู้กับคนอื่นแล้วแต่เขากลับกลายเป็นตัวประกอบแทนเมื่อกี้ หลินตงจำได้ว่าโจมตีหยวนหมิงผู้นี้ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะเป็นผู้นำวานรยักษ์ครั้งก่อนที่เขาเข้าสู่อาณาจักรนิรันดร เขาก็ปรากฏตัวขึ้น และหยวนหมิงซึ่งกำลังโกรธเช่นกันก็พูดไม่ออกไม่คาดว่ามันจะเกิดขึ้นอีกครั้งในครั้งนี้ดูเหมือนว่าจะมีความแค้นฝังใจอย่างลึกซึ้งระหว่างวานรยักษ์กับมังกรเก้าหัว“เป็นอะไรไป หยวนหมิง ดูจากท่าทางของแกแล้ว คิดจะประลองฝีมือกับฉันก่อนหรือเปล่า? งั้นก็รีบมาสิ! เมื่อไหร่ที่ฉัน ไท่ซานเคยกลัวแกบ้าง น้องหลินตง! ให้ฉันทดสอบเจ้านี่ก่อนเถอะ เมื่อถึงเวลานั้น แกก็สามารถโจมตีได้เมื่อเห็นโอกาส”เสียงของไท่ซานดังออกมาจากความว่างเปล่าหยวนหมิงถูกไท่ซานยั่วยุและกำลังจะระเบิดกำลังจะเปิดใช้งานกายาทองคำอมตะของเขาและสั่งสอนบทเรียนให้แก่ไท่ซานแต่หลังจากได้ยินความเห็นสุดท้ายของไท่ซาน ความโกรธแค้นของเขาส่วนใหญ่ก็มลายหายไปเรื่องที่เผชิญหน้ากับสามอาณาจักรนิรันดรที่หลินตงนำมายังไม่ได้รับการจัดการ การพัวพันกับ
"หยวนหมิง! เลิกปลุกปั่นไปทั่วได้แล้ว เรื่องนี้เป็นเรื่องระหว่างมังกรเก้าหัวของแกกับกาแล็กซีทางช้างเผือก อย่าลากทุกคนเข้ามาเกี่ยวข้อง แกได้ทำสิ่งดีๆ และได้รับประโยชน์ แต่ตอนนี้มีคนมาเคาะประตูบ้านแกและต้องการให้ทุกคนร่วมมือกัน นี่แกไปเอาตรรกะนี้มาจากไหน?"มันคือไท่ซาน ผู้นำวานรยักษ์ในอสูรกาแล็กซีวานรยักษ์และมังกรเก้าหัวเป็นศัตรูตัวฉกาจมาโดยตลอดทั้งสองเผ่าพันธุ์ต่อสู้กันมาเป็นเวลานับพันปี โดยแต่ละเผ่าพันธุ์ต่างผลักันแพ้ผลัดกันชนะ และไม่มีเผ่าพันธุ์ใดทำอะไรอีกฝ่ายได้มีโอกาสที่จะล้อเลียนเผ่ามังกรเก้าหัวไท่ซานจะปล่อยผ่านได้อย่างไร?"ไท่ซาน! ความแค้นระหว่างเผ่าของเราทั้งสองเป็นเรื่องภายในอสูรกาแล็กซีของเรา ตอนนี้มันเกี่ยวข้องกับกาแล็กซีสองแห่ง แกอยู่อสูรกาแล็กซีของเราหรือเปล่า หรือแกได้แปรพักตร์ไปแล้ว" หยวนหมิงตะโกนถ้าไม่ใช่เพราะหลินตงหาความช่วยเหลือโดยมีอาณาจักรนิรันดรทั้งสามยืนอยู่ตรงข้ามเขาหยวนหมิงคงร่วมมือกับหยวนเซิงเพื่อจัดการกับหลินตงแล้วแม้ว่าพวกเขาจะฆ่าหลินตงไม่ได้อย่างน้อยพวกเขาก็ทำให้เขาบาดเจ็บสาหัส สอนบทเรียนอันโหดร้ายให้เขา และขัดขวางการเติบโตในอนาคตของเขาแต่
มังกรเก้าหัว ซึ่งเป็นหนึ่งในสิบเผ่าพันธุ์ที่ทรงพลังที่สุดในอสูรกาแล็กซี ยังมีนิสัยที่อาฆาตพยาบาทอีกด้วยหลังจากได้รับความสูญเสียครั้งใหญ่จากน้ำมือของหลินตง ไม่มีทางที่พวกเขาจะปล่อยมันไปและพวกเขายังรู้เกี่ยวกับความขัดแย้ง ที่ไม่อาจปรองดองได้ระหว่างเผ่ามังกรเก้าหัวและมนุษย์ในกาแล็กซีทางช้างเผือกอีกด้วยมังกรเก้าหัวได้พยายามหลายครั้ง เพื่อควบคุมกาแล็กซี่ทางช้างเผือก แต่ก็ไม่ประสบผลสำเร็จครั้งนี้ กาแล็กซีทางช้างเผือกได้สัมผัสกับการปรากฏตัวของอาณาจักรนิรันดรและเพียงแค่เข้าสู่อาณาจักรนิรันดร ก็แข็งแกร่งมากแล้วเมื่อหลินตงเติบโตต่อไป ก็อาจกลายเป็นต้นเหตุของการสูญพันธุ์ของมังกรเก้าหัวในอนาคตได้ดังนั้นในทุกวันนี้พวกเขาจึงได้วางแผนต่อต้านกาแล็กซีทางช้างเผือกถึงกับใช้เงินจำนวนมาก ในการจ้างเผ่าพันธุ์อื่นอีกสองเผ่ามาช่วยเหลือแม้ว่าจะไม่สามารถเอาจัดการกาแล็กซี่ทางช้างเผือกได้จนหมดสิ้น แต่ก็ต้องกำจัดภัยคุกคามครั้งใหญ่ ที่อาจเกิดขึ้นจากหลินตงสิ่งที่ทำให้เผ่ามังกรเก้าหัวประหลาดใจก็คือ พวกเขายังไม่ได้ดำเนินการใดๆ กับหลินตงเลยหลินตงก็มาเคาะประตูบ้านพวกเขาแล้วใครทำให้เขามั่นหน้ามั่น