LOGINShare
บทที่ 112
Related chapters
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 113
สิ่งที่พวกเขากังวลมากที่สุดตอนนี้คือลูกชายคนเล็กของพวกเขา"เสี่ยวตง ป้ารู้ว่าตอนนี้นายได้ดีแล้ว แต่เนื่องจากเราอาศัยอยู่ในชูเฉิงมานานหลายทศวรรษ และงานของลุงคุณก็อยู่ที่นั่นด้วย เราจะไม่ทำอะไรไม่เได้เลยถ้าเราย้ายมาที่นี่""ป้า พวกป้ามาก็พอ ไม่จำเป็นต้องทำอะไรเลย ถ้าอยู่เฉย ๆ ไม่ได้จริง ๆ ผมสามารถจัดการงานเล็ก ๆ น้อย ๆ ให้ได้เพื่อให้พวกคุณดูแลเสี่ยวเชาได้ คิดว่าไง?" หลินตงถาม"แม่ พ่อ ฟังพี่หลินตงเถอะ! ถ้าเสี่ยวเชายังคงอยู่บ้านแบบนี้ เขาจะถูกคนพวกนั้นชักจูงให้หลงทางโดยสิ้นเชิง แม้ว่าแม่จะไม่คิดถึงตัวเอง แต่แม่ก็ควรคิดถึงเสี่ยวเชา!" หวังลี่ช่วย"นี่...พวกเราค่อยปรึกษากันอีกที!" หลิวแย่นเหมยพูดอย่างลังเล"ก็ได้! แต่ผมหวังว่าป้าจะมาได้จริง ๆ พวกป้าทำเพื่อผมมามากแล้วและถึงเวลาที่ผมจะตอบแทนบุญคุณแล้ว ตอนนี้ผมมีโรงแรมและไม่มีใครที่ไว้ใจได้ ผมอยากจะให้พวกคุณไปช่วยดูแล""นายเปิดโรงแรมด้วยเหรอ?""อืม! ตอนนี้ก็จ้างคนข้างนอกมาดูแล ผมยังต้องไปเรียนและไม่มีเวลาจัดการ เลยหวังว่าพวกคุณจะมาดูแลแทนผมได้! เพื่อป้องกันไม่ให้คนพวกนั้นทำอะไร"ในความเป็นจริง หลินตงไม่สนใจเลยว่าโรงแรมจะทำเงินได้หรือไม่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 114
วันรุ่งขึ้นหลินตงโทรหาลู่เซียวเซียว และขอให้เธอจัดเตรียมการเข้าเรียนของหวังเชาในโรงเรียนมัธยมปลายที่เธอเรียนไม่มีทางเลือก ตอนนี้แม้ว่าหลินตงจะมีเงิน แต่อิทธิพลยังไม่ได้จัดตั้งขึ้น ชื่อของเขาแพร่กระจายภายในเอสซีซีและพวกอันธพาลเท่านั้นคนส่วนใหญ่ไม่รู้จักเขาเลย ดังนั้นโดยธรรมชาติแล้วจะไม่ช่วยเขาในฐานะคุณหนูรองตระกูลลู่ เรื่องเล็กน้อยนี้ค่อนข้างง่ายภายในไม่กี่นาที หลินตงก็ได้รับแจ้งว่าเขาสามารถพา หวังเชาไปโรงเรียนได้หลินตงขับรถพาหวังเชาตรงไปที่มัธยมเจียงเฉิงมัธยมเจียงเฉิงเป็นโรงเรียนที่มีชื่อเสียงในมณฑลเจียงหนาน แม้ว่าจะเป็นโรงเรียนเอกชน แต่ก็มีกำลังครูที่แข็งแกร่งและได้รับการสนับสนุนจากตระกูลลู่ มีชื่อเสียงโด่งดังทั่วทั้งมณฑลเจียงหนานนักเรียนที่สามารถเรียนที่นี่ได้เกรดดีและได้รับค่าเล่าเรียน ค่าที่พัก และค่าครองชีพฟรี และยังได้รับทุนการศึกษามากมายอีกด้วยถ้าไม่รวยก็สูงศักดิ์ เป็นคนมีเหมืองที่บ้านหลินตงและหวังเชามาถึงประตูมัธยมเจียงเฉิงซึ่งลู่เซียวเซียวกำลังรออยู่เมื่อหลินตงลงจากรถและแวบแรกที่เห็นลู่เซียวเซียว เขาตกตะลึง เขาไม่กล้าเชื่อสายตาของตัวเองลู่เซียวเซียวซึ่งแต
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 115
ลู่เซียวเซียวจับแขนหลินตงด้วยมือข้างหนึ่ง เหยียดมืออีกข้างออกแล้วพูดกับหวังเชา"อ๊า! สวัสดี...สวัสดี! ฉัน...ฉันชื่อ...วัง...หวังเชา!" หวังเชาพูดด้วยความสะดุดเล็กน้อยจากนั้นเขาก็เอื้อมมือออกไปอย่างรวดเร็วและจับมือลู่เซียวเซียว เพียงสัมผัสฝ่ามือก็ทำให้หวังเชาหน้าแดงลู่เซียวเซียวไม่ได้สังเกตเห็นสิ่งผิดปกติกับหวังเชา เธอแค่จับมือเขาแล้วปล่อย ความคิดของเธออยู่ที่หลินตงหลินตงได้ยินเสียงพูดติดอ่างของหวังเชาและหันไปมองเขาสังเกตเห็นว่ามีบางอย่างผิดปกติกับเด็กคนนี้ ใบหน้าของเขาแดงก่ำและพูดติดอ่าง! นี่คือความตื่นเต้นของวัยรุ่นใช่ไหม?เขามองไปที่ลู่เซียวเซียวอีกครั้ง เธอสวมชุดนักเรียนกระโปรงสั้น ใบหน้าเล็ก ๆ ที่ละเอียดอ่อน และทั้งตัวของเธอก็เต็มไปด้วยความอ่อนเยาว์และมีชีวิตชีวา เธอแตกต่างอย่างสิ้นเชิงกับลู่เซียวเซียวฟู่ลี่จินซาเมื่อคืนก่อนมันมีแรงดึงดูดร้ายแรงสำหรับหวังเชาในระยะที่โง่เขลานี้ควรหาเวลาคุยกับผู้ชายคนนี้บ้างดีกว่าลู่เซียวเซียวไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาสามารถควบคุมได้ ดังนั้นเราควรแนะนำให้เขาสงบสติอารมณ์โดยเร็วที่สุด! เพื่อไม่ให้มีรอยแผลเป็นทั่วร่างกายเห้อ! รักแรก!รักแรก
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 116
จิงตู！ในลานอันเงียบสงบชายชราและชายหนุ่มกำลังเล่นหมากรุกชายชราดูมีอายุประมาณเจ็ดสิบหรือแปดสิบปีแม้ว่าเขาจะอายุมาก แต่เขาก็ยังดูเด็กและเต็มไปด้วยพลัง โดยไม่มีวี่แววของการเสื่อมถอยของวัยชราแม้ว่าชายหนุ่มจะเรียกว่าหนุ่ม แต่เขามีอายุไม่ต่ำกว่าสามสิบปี แต่เมื่อเทียบกับอายุของชายชรา เขาสามารถเรียกได้ว่าเป็นชายหนุ่มเท่านั้น"ซือเต้า ทักษะการเล่นหมากรุกของนายดีขึ้นเรื่อยๆ!" ชายชราพูดด้วยรอยยิ้ม"คุณปู่โจว ทักษะหมากรุกของซือเต้ายังด้อยกว่าคุณมาก!" จ้าวซือเต้าตอบอย่างสุภาพชายหนุ่มไม่ใช่ใครอื่นนอกจากจ้าวซือเต้าอันธพาลแห่งจิงตูชื่อของจ้าวซือเต้าไม่เพียงเป็นที่รู้จักในหมู่คนรุ่นใหม่เท่านั้น แต่แม้กระทั่งในสายตาของคนรุ่นก่อน ๆ เขาก็ยังคงโดดเด่น"ซือเต้า เกมหมากรุกนี้เปรียบเสมือนชีวิต ต้องก้าวหน้าและถอยอย่างเหมาะสม ก้าวหน้าเมื่อควรก้าวหน้า และถอยเมื่อควรถอย ล่าสุดฉันเห็นว่านายดูเหมือนจะลังเลเล็กน้อย!" ชายชรากล่าว"คุณปู่โจวโปรดช้แนะ ช่วงนี้ซือเต้าค่อนข้างสับสนเล็กน้อย!""ฉันรู้ว่าสัญญาสิบปีระหว่างพวกนายสามคนดูเหมือนจะมาถึงแล้วใช่ไหม? สาวน้อยของตระกูลมู่หรงจากไปสิบปีและเกือบจะกลับมาแ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 117
ตอนบ่ายหลินตงติดต่อชุยเจียพนักงานขายของเจียงหนานแมนชั่นอินเตอร์เนชั่นแนลถามว่ามีบ้านเหลืออยู่เจียงหนานแมนชั่นอินเตอร์เนชั่นแนลอีกไหมเขาวางแผนที่จะซื้อให้ป้าเล็กและป้าใหญ่คนละชุด แล้วปักหลักพวกเขาทํางานที่โรงแรมโกลเด้นลิฟ แม้ว่าพวกเขาจะไม่เป็นอะไรเลย จัดตําแหน่งว่าง ให้เงินหลายร้อยล้านต่อปีก็เพียงพอสําหรับพวกเขาแล้ว แบบนี้ก็ถือว่าให้พวกเขาตั้งหลักในเจียงเฉิงแล้วชุยเจียมีความสุขมากโดยธรรมชาติ เธอเพิ่งได้รับเงินหลายล้านจากหลินตงเมื่อไม่นานมานี้ นี่เป็นตัวเลขที่เธอไม่เคยจินตนาการมาก่อนตอนนี้มาซื้อบ้านอีกแล้ว?เป็นเจ้านายใหญ่จริงๆ!รวยมาก!หลินตงมาที่แผนกขายเพื่อดูบ้านกับชุยเจียการมาเยือนของเขานำความทรงจำอันเจ็บปวดของพนักงานขายบ้านคนอื่น ๆ กลับมาได้สำเร็จจำได้ว่าครั้งก่อนที่หลินตงยืนอยู่ในห้องขายหลายนาทีไม่มีใครมาสนใจ แต่ชุยเจียผู้มาใหม่ใช้ประโยชน์จากเขานี่คือค่าคอมมิชชั่นมูลค่านับล้าน!แค่คิดก็รู้สึกเสียใจจนหายใจไม่ออกเมื่อพวกเขาเห็นหลินตงในครั้งนี้ พนักงานขายหลายคนก็รีบวิ่งไปรอบ ๆ เขา"คุณผู้ชาย! ต้องการอะไรไหม?""คุณผู้ชาย! คุณอยากจะซื้อบ้านเหรอ? ฉันสามารถพาคุณดูไ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 118
หลินตงพาทั้งสามคนไปที่อาคารสองแม้ว่าบ้านหลังนี้จะไม่ดีเท่าบ้านของหลินตง แต่การตกแต่งก็หรูหรามาก เนื่องจากนี่คือบ้านมูลค่าร้อยล้าน"เสี่ยวตง ทำไมนายถึงพาพวกเรามาที่นี่?" หลิวแย่นเหมยถามหลังจากทำหน้าตาสบาย ๆ"ป้า ลุง คุณคิดอย่างไรกับบ้านหลังนี้?" หลินตงไม่ได้ตอบคำถามของหลิวแย่นเหมย แต่กลับถามแทน"เสี่ยวตงบ้านหลังนี้ดี! แต่เราไม่สามารถจ่ายได้!" หลิวแย่นเหมยกล่าวแม้จะไม่รู้ราคาบ้านหลังนี้ แต่มองแล้วไม่ถูก ครอบครัวพวกเขาแค่ฝืนใจใช้ชีวิตมาหลายปี จะเอาเงินที่ไหนมาซื้อบ้าน"ป้า ผมซื้อบ้านหลังนี้แล้ว! แต่ยังไม่ได้ทำธุรกรรมใด ๆ เดี๋ยวพวกคุณเอาบัตรประชาชนไปทำทำธุรกรรมหน่อย บ้านหลังนี้ก็เป็นของพวกคุณแล้ว!"หลิวแย่นเหมยและหวังโหย่งฝูได้ยินว่าหลินตง ต้องการมอบบ้านหลังนี้ให้พวกเขาแม้ว่าพวกเขาจะมีลางสังหรณ์เมื่อหลินตงพาพวกเขามาดูบ้าน แต่พวกเขาก็ประหลาดใจเมื่อหลินตงทำมันจริง ๆหลิวแย่นเหมยพูดอย่างรวดเร็ว "จะทำแบบนั้นได้ยังไง! เสี่ยวตง นายหาเงินได้ไม่ใช่เรื่องง่าย บ้านหลังนี้พวกเราเอาไม่ได้!""ใช่แล้ว บ้านหลังนี้มีค่าเกินไป เรารับไว้ไม่ได้!" หวังโหย่งฝูก็พูดอยู่ข้าง ๆมีเพียงหวังลี่เท่านั้
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 119
วันถัดไปคือวันอาทิตย์เดิมทีหลินตงคิดว่าเย่หงจะติดต่อเขา แต่หลังจากรอมาหนึ่งวันเขาก็ไม่ติดต่อในตอนเย็น หลินตงได้รับโทรศัพท์จากซุนซืออี๊ ถามเขาว่าทําไมเขาถึงไปที่บ้านของเธอในสัปดาห์นี้ รอโทรศัพท์จากเขาสองวันและก็ไม่ได้รับจากนั้นหลินตงก็จำได้ว่าเขาสัญญากับซุนซืออี๊ว่าจะไปบ้านของเธอในสัปดาห์นี้ แต่เนื่องจากเรื่องของป้ามาขัด ต้องรอโอกาสหน้าเมื่อมีเวลาในช่วงบ่ายหลินตงได้รับข่าวดีจ้าวซวนโทรมาบอกว่าโดยพื้นฐานแล้วทีมได้จัดตั้งขึ้นแล้ว ภายใต้การล่อลวงของเงิน จ้าวซวนยังค้นพบคนเก่งมากมายหลินตงให้เธอเห็นโครงการอะไรดีๆ ก็ลงทุน ไม่ต้องสนใจเรื่องเงิน และยังให้เธอติดต่อวางเฉียง ที่นั่นยังมีเงินลงทุนอีกห้าพันล้าน หรืออย่างน้อยก็มีแต้มศักดิ์สิทธิ์ห้าสิบแต้ม เอาไว้ก่อนค่อยว่ากันตอนนี้เขาจำเป็นต้องใช้เงินอย่างเร่งด่วนเพื่อรับแต้มศักดิ์สิทธิ์ หากเขาได้รับแต้มศักดิ์สิทธิ์มากขึ้น เขาจะเห็นว่าเขาสามารถอัพเกรดระบบได้หรือไม่ เขามักจะรู้สึกว่าความแข็งแกร่งร่างกายและจิตวิญญาณของเขาไม่ได้อยู่ที่ขีดจำกัดตอนนี้ตามที่เซียวพ่อจวินพูด น่าจะมีมีฤาษีและผู้เชี่ยวชาญบางคนที่สามารถเอาชนะเขาได้ฉันบรรลุจนาดนี
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 120
ผู้ชายไปทำอะไรกินกันหมด?ปล่อยให้ผู้หญิงนั่งบนหัวของเขาจริง ๆ"อืม! เพื่อน! ซ่างกวนหมิงเยว่เป็นประธานชมรมศิลปะการต่อสู้เหรอ? เธอแข็งแกร่งมากเหรอ?""แน่นอน! อย่างไรก็ตาม ไม่มีใครในมหาวิทยาลัยเจียงหนานของเราที่สามารถสู้เธอได้!""โหดขนาดนี้เลยเหรอ? อนาคตเธอจะได้แต่งงานไหม?""เพื่อนนายล้อเล่นใช่ไหม! ประธานซ่างกวนเป็นเทพธิดาคนแรกในสามเทพธิดาในวิทยาลัย และจำนวนคนที่ไล่ตามเธอสามารถเข้าแถวไปไกลถึงมหาวิทยาลัยการสื่อสาร!"เข้าแถวไปไกลถึงมหาวิทยาลัยการสื่อสาร?นี่ไม่ใช่เรื่องตลก!มาดูกันว่านักศึกษาชายทั้งหมดจากมหาวิทยาลัยเจียงหนานสามารถเข้าแถงไปถึงมหาวิทยาลัยการสื่อสารได้ไหม!หลินตงไม่ได้ถามคำถามอีกต่อไปนั่งอยู่เงียบ ๆเขาต้องการดูว่าประธานชมรมศิลปะการต่อสู้เป็นยังไงในไม่ช้าเด็กสาวที่สดใสและมีความสามารถ ผมหางม้าและชุดฝึกซ้อมสีขาวก็เดินออกมาจากหลังเวทีเดินไปที่โพเดียมและนั่งขัดสมาธิบนพื้นเหมือนกับคนอื่น ๆ นี่คงจะเป็นซ่างกวนหมิงเยว่แม้ว่าหลินตงจะเรียนที่มหาวิทยาลัยเจียงหนานมาสามปีแล้ว แต่โดยพื้นฐานแล้วเขามักจะทำงานนอกเวลาเมื่อใดก็ตามที่เขามีเวลาในช่วงสามปีนี้เพราะเขารู้ว่าบ้านป้าเ
Latest chapter
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1401
หยวนเซิงกับหยวนหมิงต่างก็เห็นศาสตราเทพมายาในมือของหลินตงเหมือนกันความปรารถนาที่ต้องการครอบครองอย่างรุนแรงวูบผ่านในสายตาของพวกเขาก่อนจะหายไปพวกเขาก็อยากได้เช่นกันแต่ทั้งสองคนรู้ดีจากสถานการณ์ตอนนี้มังกรเก้าหัวไม่มีโอกาสเลยแต่การที่หลินตงใช้ศาสตราเทพมายานั้น กลับเป็นเรื่องดีสำหรับพวกเขาในสายตาของทั้งสองคนต่างก็เผยออกถึงความดีใจยอดเยี่ยมไปเลย ถือว่าสวรรค์เข้าข้างจริงๆตอนนี้หลินตงเอาศาสตราเทพมายาออกมา คือการรนหาที่ตายด้วยตัวเองหยวนหมิงกำลังคิดในใจ ว่าจะพูดอย่างไรเพื่อให้ทุกคนยอมร่วมมือกันจัดการกับหลินตงตอนนี้โอกาสมาถึงแล้วหลินตงถือศาสตราเทพมายาอยู่ในมือ ลองถามดูว่าในอสูรกาแล็กซี มีใครไม่อยากครอบครองบ้าง?ไม่ว่าจะเป็นใครในอาณาจักรนิรันดรที่ได้ครอบครองมัน ก็สามารถท้าทายผู้ที่เหนือกว่าได้ไม่มีใครที่สามารถปฏิเสธการล่อลวงแบบนี้ได้ตอนนี้ถ้าเขาเรียกออกไปรับประกันว่าจะมีหลายคนที่ออกมาจัดการกับหลินตงแค่จัดการหลินตงได้ศาสตราเทพมายาในมือของเขา คือเจ้าเหนือทุกสรรพสิ่งแบบนั้น ทุกคนก็มีโอกาสที่จะได้ครอบครองหลินตงยังไม่รู้ว่า ดาบกำราบมารในมือของเขากำลังดึงดูดสายตาจา
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1400
เจ้าหลินตงโชคดีมากจนเกินไปแล้วแม้แต่เฉินจิงจื่อหานในตอนนี้เอง ก็ยังรู้สึกอิจฉาเดิมทีเขากังวลว่า หลินตงคงไม่ใช่คู่มือของหยวนเซิงที่อยู่ในระดับเซียนเดินดินตอนปลายดูเหมือนว่าเขาคิดมากเกินไปมีศาสตราเทพมายาอยู่ในมือหลินตงสามารถท้าทายตัวต้นระดับที่เหนือกว่าของตัวเองได้จริง ๆไม่แปลกใจที่เขาจะมั่นใจขนาดนั้นเมื่อครู่นี้เจ้าเด็กคนนี้ซ่อนความลับเอาไว้ไม่น้อยเลยสมกับที่เป็นชายที่แม้แต่วิชาดวงตาจักรวาล ยังไม่สามารถมองทะลุได้ไม่ว่าอย่างไร ก็ต้องพาหลินตงเข้าร่วมสำนักดาวสวรรค์ให้ได้การพาคนที่ดวงชะตาพิเศษมาก เช่นหลินตงมาเข้าร่วมกับสำนักดาวสวรรค์ ก็นับว่าเป็นการทำคุณงามความดีอย่างใหญ่หลวงให้กับสำนักดาวสวรรค์ถึงตอนนั้นพ่อของเขาจะต้องให้รางวัลเขาอีกครั้งแน่นอนเฉินจิงจื่อหานมองไปที่หลินตงด้วยสายตา ที่เรียกว่าตื้นเต้นโชคดีที่ตอนนี้หลินตงกำลังยุ่งกับการรับมือท่าไม้ตายของหยวนเซิงอยู่ ไม่อย่างนั้น ถ้าเขาเห็นสายตาของเฉินจิงจื่อหานแล้ว คงจะเข้าใจผิดไปแล้วในคฤหาสน์หรูหราบนหลังของเต่ายักษ์ห้องหนึ่งที่แทบจะกลายเป็นทะเลสีแดงไป๋หลี่เหยียนหงเองก็เฝ้าสังเกตการต่อสู้ที่เกิดขึ้นภายนอกเมื
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1399
"ปัง!!!"เสียงปังดังขึ้นหมัดเทพแห่งความว่างเปล่าของหลินตง อัดเข้าไปกระแทกเข้าเต็มกลางอกของหยวนเซิงอย่างจังๆแต่ในจังหวะที่หยวนเซิงถูกหมัดซัดเข้าเต็มๆ ก็หมุนตัวอย่างรวดเร็ว แล้วฟาดหางด้านหลังใส่หลินตงอย่างเต็มกำลัง"พลั๊ก!!!"ทั้งสองต่างก็รับการโจมตีเต็มกำลังจากฝ่ายตรงข้าม แล้วกระเด็นถอยร่นไปด้านหลังคนละทิศทุกที่ที่พลังกวาดผ่าน ทำให้ทะเลปั่นป่วน ภูผาสะเทือน ดวงดาวแตกสลายหายไปในพริบตามังกรเก้าหัวมีชื่อเสียงด้านพลังป้องกัน ร่างกายแข็งแกร่งราวเหล็กกล้าส่วนร่างกายของหลินตง หลังจากผ่านการหลอมขัดโดยระบบอย่างเข้มข้น ก็ไม่ด้อยกว่าแม้แต่น้อยถ้าวัดกันด้วยร่างกาย ทั้งสองก็เรียกได้ว่าสูสีไม่มีใครยอมใครแต่ถึงอย่างไรหลินตงก็ยังอยู่แค่ระดับเซียนเดินดินตอนต้น ขณะที่หยวนเซิงนั้นอยู่ตอนปลายแล้ว ห่างกันถึงสองขั้นย่อยนอกจากนี้ หยวนเซิงมีชีวิตอยู่มาเกือบหมื่นปี มีประสบการณ์การต่อสู้เหนือกว่าหลินตงอย่างมากเพราะฉะนั้น ตั้งแต่เริ่มแรก หลินตงก็เป็นฝ่ายตั้งรับ ถูกหยวนเซิงเป็นฝ่ายรุกใส่อย่างต่อเนื่องแต่เป้าหมายของหลินตงในตอนนี้ คือการสั่งสมประสบการณ์การต่อสู้เพื่อไม่ให้เมื่อเข้าสู่อาณาจักรดว
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1398
ในขณะนั้น เฉินจิงจื่อหานก็พุ่งเข้ามาและต่อยหมัดหนักเข้าที่ศีรษะของหยวนเซิงที่กำลังรวบรวมพลัง"ปัง!!!"ลูกบอลพลังงานเบี่ยงเบนไปจากตำแหน่งและยิงเข้าไปในความว่างเปล่าขณะที่เฉินจิงจื่อหานกำลังเตรียมช่วยหลินตงยกการปิดล้อม หยวนหมิงก็มาถึงด้วยเช่นกันเข้าไปพัวพันกับเฉินจิงจื่อหานในทันทีหลินตงพยายามดิ้นรนเพื่อหลุดพ้นจากการพันธนาการของหยวนเซิงที่จริงแล้ว แม้จะไม่มีเฉินจิงจื่อหานช่วยเหลือ หลินตงยังคงมีทางที่จะหลบหนีพลังจิตวิญญาณของเขายังไม่ได้ใช้!ร่างสีทองขนาดใหญ่สี่ร่างต่อสู้กันในความว่างเปล่าทุกคนใช้วิธีการดั้งเดิมที่สุด การต่อสู้ระยะประชิดหยวนเซิงกับหยวนหมิงจะรวบรวมลูกบอลพลังงานทันทีเ พื่อโจมตีหลินตงกับเฉินจิงจื่อหานเมื่อใดก็ตามที่มีโอกาสอย่างไรก็ตาม พวกเขาถูกโจมตีทุกครั้งในการต่อสู้ระยะประชิด การใช้การโจมตีระยะไกลแบบนั้นไม่มีประสิทธิภาพอย่างไรก็ตาม ลูกบอลพลังงานลูกหนึ่งกำลังโจมตีตำแหน่งของเต่ายักษ์มันสามารถทำให้หวงฝู่ซีเยว่และคนอื่นๆ ที่กำลังดูการต่อสู้ด้วยความกังวลตกใจได้พวกเธอทำได้เพียงเฝ้าดูอย่างช่วยไม่ได้ในขณะที่ลูกบอลแสงขนาดใหญ่เข้ามาใกล้ทันทีที่พวกเขาคิดว่า
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1397
หลินตงและเฉินจิงจื่อหานกำลังลูบไม้ลูบมือ พร้อมที่จะลงมือ!หยวนหมิงขมวดคิ้ว“เราจะปล่อยให้คนจากกาแล็กซี่ทางช้างเผือกทำอะไรก็ได้ที่ต้องการในอสูรกาแล็กซีของเราจริงๆ เหรอ?” หยวนหมิงตะโกนเสียงดังถามฝูงชน“หยวนหมิง! เนื่องจากหลินตงมาหาแก งั้นก็สู้กับเขาสิ! เขาพาคนมาแค่สองคน ไม่ได้รุมแกด้วยจำนวนเลยสักนิด นอกจากนี้ หลินตงเพิ่งเข้าสู่อาณาจักรนิรันดร แกยังคาดหวังอะไรจากพวกเราอีก? แกกำลังจะบอกว่ามังกรเก้าหัวของแกไม่สามารถรับมือกับความท้าทายเช่นนี้ได้เลยเหรอ?” เสียงทุ้มทรงพลังตอบเมื่อได้ยินเสียงนี้หยวนหมิงปิดปากเห็นได้ชัดว่าตัวตนของอีกฝ่ายทำให้เขารู้สึกระแวดระวังมากขณะนั้นเอง!!!"บึ้ม...บึ้ม...."เสียงดังสองครั้งปรากฏขึ้นติดต่อกันหลินตงและเฉินจิงจื่อหานได้แสดงกายาทองคำนิรันดร์ของพวกเขาสองร่างสีทองขนาดใหญ่ยืนอยู่ในความว่างเปล่า ราวกับยักษ์ใหญ่ที่สูงตระหง่านหากมองอย่างละเอียด ก็จะเห็นร่างยักษ์สีทองที่หลินตงแสดงนั้น มีขนาดเล็กกว่าของเฉินจิงจื่อหานเล็กน้อยขนาดของกายาทองคำอมตะนั้นไม่เท่ากัน มันจะเปลี่ยนไปตามความแข็งแกร่งที่เพิ่มขึ้นยิ่งความแข็งแกร่งแข็งแกร่งขึ้น กายาทองคำอมตะก็
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1396
ทั้งหมดนี้เป็นการกระทำของมังกรเก้าหัวเองทำไมพวกเขาต้องลุยน้ำโคลนนี้ด้วย?หยวนหมิงยังคงพูดอยู่ตามลำพังเขาคิดว่าสิ่งนี้จะกระตุ้นให้ทุกคนต่อสู้กับหลินตงร่วมกันหากไม่มีสิ่งที่ไท่ซานพูดเมื่อกี้นี้ อาจมีใครบางคนออกมาพูดจริงๆในขณะนี้ หลินตงหมดความอดทนจนถึงตอนนี้ เขาพูดเพียงสองประโยคเท่านั้นแต่หยวนหมิงกลับพูดไม่หยุดไป๋หลี่เหยียนหงบอกเขาโดยเฉพาะว่าให้รีบจัดการเรื่องนี้ให้เรียบร้อยถ้าเรื่องนี้ยืดเยื้อต่อไปอีก ใครจะรู้ว่าหยวนหมิงตั้งใจจะทำการแสดงของเขาไปอีกนานแค่ไหน"หยวนหมิง! แกจะพูดพล่ามอีกนานแค่ไหน แกย่อมรู้ชัดเจนเกี่ยวกับจุดประสงค์ในการมาเยือนของฉันในวันนี้ ตลอดหลายปีที่ผ่านมา แกรุกรานกาแล็กซี่ทางช้างเผือกของฉัน ทำไมแกต้องอธิบายให้ฉันฟังด้วย" หลินตงพูดขึ้นหลินตงขัดจังหวะหยวนหลินในใจของเขารู้สึกไม่สบายใจอย่างมากเขารอสักพักไม่มีใครเต็มใจที่จะก้าวออกไปข้างหน้าเขาหวังว่าข้าจะฉีกไท่ซานออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยได้ถ้าไม่ใช่เพราะคำพูดของเขาสถานการณ์นี้เป็นไปไม่ได้ที่จะเกิดขึ้น"หลินตง! ฉันไม่รู้ว่าแกกำลังพูดถึงอะไร และฉันก็ไม่มีอะไรจะอธิบายแก คราวที่แล้ว ตอนที่แกเข้าสู่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1395
หลินตงมองหยวนหมิงซึ่งอยู่ในอาการโกรธจนพูดไม่ออกเกิดอะไรขึ้นที่นี่?เขาพูดไปแค่สองประโยคมังกรเก้าหัวก็จะเริ่มต่อสู้กับคนอื่นแล้วแต่เขากลับกลายเป็นตัวประกอบแทนเมื่อกี้ หลินตงจำได้ว่าโจมตีหยวนหมิงผู้นี้ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะเป็นผู้นำวานรยักษ์ครั้งก่อนที่เขาเข้าสู่อาณาจักรนิรันดร เขาก็ปรากฏตัวขึ้น และหยวนหมิงซึ่งกำลังโกรธเช่นกันก็พูดไม่ออกไม่คาดว่ามันจะเกิดขึ้นอีกครั้งในครั้งนี้ดูเหมือนว่าจะมีความแค้นฝังใจอย่างลึกซึ้งระหว่างวานรยักษ์กับมังกรเก้าหัว“เป็นอะไรไป หยวนหมิง ดูจากท่าทางของแกแล้ว คิดจะประลองฝีมือกับฉันก่อนหรือเปล่า? งั้นก็รีบมาสิ! เมื่อไหร่ที่ฉัน ไท่ซานเคยกลัวแกบ้าง น้องหลินตง! ให้ฉันทดสอบเจ้านี่ก่อนเถอะ เมื่อถึงเวลานั้น แกก็สามารถโจมตีได้เมื่อเห็นโอกาส”เสียงของไท่ซานดังออกมาจากความว่างเปล่าหยวนหมิงถูกไท่ซานยั่วยุและกำลังจะระเบิดกำลังจะเปิดใช้งานกายาทองคำอมตะของเขาและสั่งสอนบทเรียนให้แก่ไท่ซานแต่หลังจากได้ยินความเห็นสุดท้ายของไท่ซาน ความโกรธแค้นของเขาส่วนใหญ่ก็มลายหายไปเรื่องที่เผชิญหน้ากับสามอาณาจักรนิรันดรที่หลินตงนำมายังไม่ได้รับการจัดการ การพัวพันกับ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1394
"หยวนหมิง! เลิกปลุกปั่นไปทั่วได้แล้ว เรื่องนี้เป็นเรื่องระหว่างมังกรเก้าหัวของแกกับกาแล็กซีทางช้างเผือก อย่าลากทุกคนเข้ามาเกี่ยวข้อง แกได้ทำสิ่งดีๆ และได้รับประโยชน์ แต่ตอนนี้มีคนมาเคาะประตูบ้านแกและต้องการให้ทุกคนร่วมมือกัน นี่แกไปเอาตรรกะนี้มาจากไหน?"มันคือไท่ซาน ผู้นำวานรยักษ์ในอสูรกาแล็กซีวานรยักษ์และมังกรเก้าหัวเป็นศัตรูตัวฉกาจมาโดยตลอดทั้งสองเผ่าพันธุ์ต่อสู้กันมาเป็นเวลานับพันปี โดยแต่ละเผ่าพันธุ์ต่างผลักันแพ้ผลัดกันชนะ และไม่มีเผ่าพันธุ์ใดทำอะไรอีกฝ่ายได้มีโอกาสที่จะล้อเลียนเผ่ามังกรเก้าหัวไท่ซานจะปล่อยผ่านได้อย่างไร?"ไท่ซาน! ความแค้นระหว่างเผ่าของเราทั้งสองเป็นเรื่องภายในอสูรกาแล็กซีของเรา ตอนนี้มันเกี่ยวข้องกับกาแล็กซีสองแห่ง แกอยู่อสูรกาแล็กซีของเราหรือเปล่า หรือแกได้แปรพักตร์ไปแล้ว" หยวนหมิงตะโกนถ้าไม่ใช่เพราะหลินตงหาความช่วยเหลือโดยมีอาณาจักรนิรันดรทั้งสามยืนอยู่ตรงข้ามเขาหยวนหมิงคงร่วมมือกับหยวนเซิงเพื่อจัดการกับหลินตงแล้วแม้ว่าพวกเขาจะฆ่าหลินตงไม่ได้อย่างน้อยพวกเขาก็ทำให้เขาบาดเจ็บสาหัส สอนบทเรียนอันโหดร้ายให้เขา และขัดขวางการเติบโตในอนาคตของเขาแต่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1393
มังกรเก้าหัว ซึ่งเป็นหนึ่งในสิบเผ่าพันธุ์ที่ทรงพลังที่สุดในอสูรกาแล็กซี ยังมีนิสัยที่อาฆาตพยาบาทอีกด้วยหลังจากได้รับความสูญเสียครั้งใหญ่จากน้ำมือของหลินตง ไม่มีทางที่พวกเขาจะปล่อยมันไปและพวกเขายังรู้เกี่ยวกับความขัดแย้ง ที่ไม่อาจปรองดองได้ระหว่างเผ่ามังกรเก้าหัวและมนุษย์ในกาแล็กซีทางช้างเผือกอีกด้วยมังกรเก้าหัวได้พยายามหลายครั้ง เพื่อควบคุมกาแล็กซี่ทางช้างเผือก แต่ก็ไม่ประสบผลสำเร็จครั้งนี้ กาแล็กซีทางช้างเผือกได้สัมผัสกับการปรากฏตัวของอาณาจักรนิรันดรและเพียงแค่เข้าสู่อาณาจักรนิรันดร ก็แข็งแกร่งมากแล้วเมื่อหลินตงเติบโตต่อไป ก็อาจกลายเป็นต้นเหตุของการสูญพันธุ์ของมังกรเก้าหัวในอนาคตได้ดังนั้นในทุกวันนี้พวกเขาจึงได้วางแผนต่อต้านกาแล็กซีทางช้างเผือกถึงกับใช้เงินจำนวนมาก ในการจ้างเผ่าพันธุ์อื่นอีกสองเผ่ามาช่วยเหลือแม้ว่าจะไม่สามารถเอาจัดการกาแล็กซี่ทางช้างเผือกได้จนหมดสิ้น แต่ก็ต้องกำจัดภัยคุกคามครั้งใหญ่ ที่อาจเกิดขึ้นจากหลินตงสิ่งที่ทำให้เผ่ามังกรเก้าหัวประหลาดใจก็คือ พวกเขายังไม่ได้ดำเนินการใดๆ กับหลินตงเลยหลินตงก็มาเคาะประตูบ้านพวกเขาแล้วใครทำให้เขามั่นหน้ามั่น
