แอ๊ด! ครืด!เสียงประตูเลื่อนเปิดออก เฟยเดินตามตุลย์เข้ามาในห้องก่อนจะส่งยิ้มให้รามอย่างเจ้าเล่ห์มีแผนร้าย รามที่เห็นเฟยทำทีท่าอย่างนั้นก็ไม่วายที่จะถามออกไปในทันที“ว่างหรอครับมึง”“ก็นิดนึง ลูกค้ายังไม่เยอะ” เฟยกล่าวตอบรามออกไปพร้อมเดินไปที่ตะกร้าเก็บเสื้อผ้าของตน ก่อนตุลย์จะสั่งให้เขาถอดเสื้อผ้าออกในทันที“ถอดชุดออก และลงนอนครับคุณเฟยครับ”“ครับพี่” เฟยนำมือเรียวยาวถกกางเกงคู่ไปกับกางเกงในสีดำคาดเทาลงพร้อมกัน เผยให้เห็นก้นขาวกลมนูนอูมงอนจนสร้างความตื่นตัวให้กับรามได้เป็นอย่างมาก ในขณะเดียวกันเฟยกลับแก้ผ้าอย่างโจ่งแจ้งต่อหน้าตุลย์และรามอย่างไม่เขินอายอะไร ตุลย์ที่เห็นแบบนั้นก็ทำท่าทีเฉย ๆ ได้ เหมือนเคยเห็นก้นขาว ๆ ของเฟยบ่อยจนมันชินไปซะแล้ว“เห้ยถอดเลยหรอ” รามถามด้วยความแปลกใจและเคอะเขิน“เออดิ เขานวดกันใครเขาใส่เสื้อผ้ากัน มึงเคยนวดปะเนี่ย”เฟยรีบตอบรับประโยคชวนเขินของรามในทันทีแถมยังจี้จุดถามรามถึงประสบการณ์การเป็นลูกค้านวดของรามเองในอดีตอีกด้วย นั่นทำให้รามสัมผัสได้ว่าไอนี่มีบางอย่างที่ไม่เหมือนคนอื่นแน่ ๆ“ไม่เคยหวะ รอพี่ตุลย์เปิดประสบการณ์ให้อยู่เนี่ย ฮ่า ฮ่า”รามไม่วายที่จะยอมร
อื้อ อื้อ อื้อ อื้อ!!เสียงลูกค้าหนุ่ม รุ่นราวคราวเดียวกับมอริสกำลังส่งเสียงร้องโอดโอยเจ็บปวดอย่างเสียวซ่านไปทั่วร่างกายจนสร้างบรรยากาศความตื่นเต้นให้กับมอริสหนุ่มลูกครึ่งฝรั่งเศสคนนี้ไม่น้อย เขาค่อย ๆ บรรจงดันแท่งเอ็นอุ่น อันใหญ่ยาวหัวขลิบ ดันเข้าดันออกอย่างเป็นจังหวะช้า ๆ ให้กับลูกค้าหนุ่มคนนี้จนใบหน้าของเขาที่มีทรงคิ้วบาง ตาหวาน ต้องนำฝ่ามือทั้งสองข้างขึ้นมาบรรจงจับบนก้านคอของมอริสอย่างช้า ๆ ก่อนเขาจะลูบขึ้นไปที่เส้นผมสี บลอนด์ทองของมอริส ก่อนจะใช้แรงแขนทั้งหมดที่มีในตอนนี้ดึงใบหน้าอันหล่อเหลาของเขาลงไปที่ใบหน้าอันหวานซาบซ่าของตน เพื่อที่จะบรรจงละเลงจูบ แลกลิ้น แลกหยดน้ำใสในปากสีชมพูอันผุดผ่องเงาวับ แต่เขากลับต้องผิดหวังเพราะชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าที่เป็นคนดันแท่งเอ็นอุ่นเข้าออก เข้าออก ดันหลบสายตาและนำใบหน้าเข้าไปคลอเคลียซุกไซร้ที่ซอกคออันหอมหวานของลูกค้าที่เข้ามาใช้บริการนวดพิเศษของหมอนวดมอริสแทน เขาใช้จริตการสร้างรอยจูบผสมปนเปไปกับการลากลิ้นไปยังบริเวณจุดกึ่งกลางคอที่เป็นตะปุ่มตะป่ำและใช้ปากของเขาดูดตรงนั้นแทนก่อนจะลากลิ้นอันแดงหวานค่อย ๆ ไต่ระดับไหลลงมาที่พานนมสีชมพูของลูกค้าและ
ณ ออฟฟิศอันหรูหราย่านใจกลางเมือง เหล่าพนักงานเดินผ่านไปผ่านมาอย่างฝักใฝ่เพื่อเตรียมเดินออกไปหาอะไรกินในระหว่างพักกลางวัน ผิดกับเหล่าผู้บริหารที่ตั้งหน้าตั้งตาประชุมกันอย่างจริงจังต่อเนื่องอย่างไม่มีใครยอมใคร“ฉันไม่รู้ละ ถ้าซื้อวัคซีนตัวนั้นมาใช้ ฉันบอกเลยว่าฉันไม่รับผิดชอบหากเกิดผลข้างเคียงที่ผิดพลาด”หญิงสาวร่างสูง ขาเรียวยาว ตาคมสวย ผมเป็นลอน ปากสีแดงสด ทรงผู้ดีที่ดำรงตำแหน่งผู้ก่อตั้งบริษัทเกี่ยวกับการนำเข้าทางการแพทย์กำลังทำหน้าตาไม่พึงพอใจในการตัดสินใจของสามีที่เข้ามาบริหารบริษัทร่วมผ่านการอุดหนุนผลิตภัณฑ์ของพรรคพวกของตนเพื่อผลประโยชน์ทางด้านการเงินของตนเองที่หากดีลได้จะได้เงินเข้ากระเป๋าแบบเต็ม ๆ“เอาน่าคุณ แค่วัคซีนเอง โรคโควิดมันก็ยังไม่ร้ายแรง ถ้าเรานำเข้ามาเราจะเป็นเจ้าแรกที่ประชาชนจะเข้ามาใช้เลยนะ”เสียงหนุ่มผู้เป็นสามี ร่างล่ำ ผิวแทน หน้าตาสะอาดสะอ้าน สายตาไม่น่าไว้วางใจ พูดปลอบประโลมภรรยาสุดที่รักของตนด้วยน้ำเสียงออดอ้อนตามนิสัยใจคอของตนอย่างไม่สนใจในผลใด ๆ ที่อาจเกิดขึ้นกับผู้คน“ดิฉันก็เห็นด้วยนะคะ ถ้าเรานำเข้าได้เราจะเป็นเจ้าแรกที่ได้จัดจำหน่ายให้โรงพยาบาล อีกอย่างวัค
แสงตะวันเริ่มละขอบฟ้าเหล่าหมอนวดในร้านเริ่มเดินเก็บอุปกรณ์นวดประจำตัวให้เป็นระเบียบเรียบร้อย ก่อนแม่บ้านจะเข้ามาทำความสะอาดสำหรับวันนี้ที่เป็นวันเริ่มงานวันแรกของรามเขาก็ต้องทำความเข้าใจกับการจัดเก็บอุปกรณ์การนวดหลังจากที่ใช้เพื่อบริการลูกค้าอย่างใจจดใจจ่อ ด้วยการสอนและปลูกฝั่งจากตุลย์ผู้เป็นพี่เลี้ยงด้วยวาจาที่น่าฟังและดูใส่ใจกับเขาเป็นอย่างมาก ก่อนเฟยจะเดินออกมาจากห้องนวดและกำลังจะเดินไปที่ห้องเปลี่ยนชุดเพื่อเตรียมตัวไปกินข้าวเย็นที่ร้านส้มตำอย่างตั้งหน้าตั้งตารอ“พี่ตุลย์ครับผมไปเปลี่ยนชุดก่อนนะครับและเดี๋ยวเจอกันที่ร้านเลยนะพี่”เฟยกล่าวพูดด้วยทีท่าที่แลดูสบายใจ ก่อนเขาจะเอะใจไปสักพักว่า แล้วมันร้านไหนวะ เขาดูงงกับคำถามในหัวก่อนเขาจะถามตุลย์ออกไปอีกครั้งว่า“เออพี่แล้วเราจะไปร้านไหนกันนะครับ”“ไปร้านอีสานพาแซ่บอะ ชื่อนี้เลยลองค้นหาในแผนที่เลย เจอกันที่นั่นเดี๋ยวพี่ก็จะไปละ”ตุลย์กล่าวตอบพร้อมบอกร้านประจำที่ตนชอบไปนั่งกินเวลามีความอยากอาหารอีสานแซ่บ ๆ“โอเคพี่ เจอกันครับ” พูดจบเฟยก็เดินเข้าห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า ในขณะเดียวกันรามและตุลย์ก็เริ่มที่จะจัดและเครียของทุกอย่างเป็นระเบียบมากย
เสียงดนตรีบรรเลงผ่อนคลายสายน้ำจากเครื่องฟอกอากาศไหลวนไปมาจนเกิดเสียงไพเราะจับใจ พร้อมส่งกลิ่นอโรม่าหอมฟุ้งตลบอบอวลไปทั่วห้อง วันนี้เป็นวันที่รามจะต้องสอบนวดกับตุลย์หมอนวดเจ้าเสน่ห์ ในเวลาสามโมงเย็นที่กำลังจะมาถึง แต่ขณะนี้ตุลย์กำลังติดลูกค้าคนสำคัญลูกค้าคนนี้มักนัดคิวของตุลย์ไว้กับเจ๊เฟียสเมื่อยามที่ตนต้องการนวดผ่อนคลายอย่างสบายกายสบายใจ ในขณะที่รามกำลังนั่งรอลูกค้าเข้ามาในร้านซึ่งหากไม่มีเขาก็ต้องนั่งรออยู่ดีเพราะในอีกสามสิบนาทีเขาจะต้องมีสอบกับตุลย์ จนกระทั่งเสียงสอบถามจากเจ๊เฟียสดังขึ้นมาว่า“เป็นไงบ้างล่ะนวดมาได้สิบวันแล้ว รู้สึกชินมือหรือยัง”เจ๊เฟียสกล่าวถามราม พร้อมใช้นิ้วมือกวักเรียกตามเสียงพูด ตามจริตคนเป็นเจ๊ประจำร้าน“ก็ชอบครับเจ๊ ผมรู้สึกว่าเวลาได้นวดลูกค้าแล้วมันเพลินดีครับถึงแม้จะมีปวดนิ้วบ้างแอบเกร็งบ้างนิ้วแอบล็อกบ้างในช่วงแรก แต่พอนวดนาน ๆ ไปใช้เทคนิคของพี่ตุลย์ไป วันที่สามที่สี่ก็เริ่มดีขึ้นครับ หลังจากนั้นก็จะเป็นเรื่องของการเรียนรู้การพูดคุยกับลูกค้า การเอาใจลูกค้าที่ผมคิดว่าวัน ๆ นึงเราจะเจอลูกค้าแบบไหนบ้าง ลูกค้าจะมองเรายังไงบ้าง หรือความต้องการเขาเป็นยังไงบ้าง ผ
เวลาผ่านไปประมาณ 5 นาทีตุลย์เสร็จจากการไปห้องน้ำเพื่อทำภารกิจส่วนตัวของตนและพักผ่อนดื่มน้ำ กินขนมเติมพลังเพื่อให้ร่างกายรู้สึกสดชื่นและผ่อนคลายมากยิ่งขึ้น เขาเดินมาที่หน้าร้านและเรียกรามเข้าไปในห้องคิงเท็น ซึ่งเป็นห้องนวดระดับสิบที่มีความเป็นส่วนตัวอย่างมาก ในห้องนั้นนอกจากจะมีเตียงนอนนวดที่เป็นระดับวีไอพีแล้ว ยังมีอ่างจากุชชี่สำหรับบริการนั่งนวดผ่อนคลายราคาแพงในอ่างน้ำที่เดือนนึง จะมีลูกค้าเข้ามาใช้บริการในห้องนี้ไม่เกินยี่สิบคน เพราะด้วยราคาที่มันแรงและความพิเศษของห้องนี้แล้วหมอนวดคนอื่น ๆ ในร้านบางคนยังไม่เคยใช้บริการในห้องนี้ด้วยซ้ำ แต่ไม่รู้ด้วยบุญวาสนาอันใดของรามทำให้เขาได้เข้ามาใช้บริการในห้องนี้ตั้งแต่เริ่มทำงาน แถมยังได้ใช้บริการคู่กับตุลย์อีกด้วย จนนั่นสร้างความสนใจให้กับนะได้ไม่น้อยเพราะเขานวดเสร็จแล้วเดินออกมาจากห้องด้วยสายตาคู่ขมึงที่เห็นทั้งคู่เดินเข้าห้องคิงเท็นไปด้วยกันจึงเกิดความสงสัยและเก็บไว้ในใจเกี่ยวกับเรื่องราวที่ได้พบเห็นในตอนนี้เอี๊ยด!!เสียงเปิดประตูและปิดลงรามและตุลย์ เดินเข้ามาในห้องเขาเห็นบรรยากาศภายในตกแต่งสวยงามอย่างเลิศหรูดูแพง ไหนจะแสงไฟเหลืองส้มสลัว
“มามา มาขึ้นเตียงได้แล้ว”ตุลย์ออกคำสั่งใส่รามอย่างเร่งรัดรามที่ดูยืนงงที่เขาเห็นตุลย์ออกคำสั่งแบบนั้นเขาจึงเกิดความฉงนใจแล้วถามกลับไปในทันที“พี่ตุลย์ครับ สรุปแล้วผมนวดพี่หรือพี่นวดผมครับ”ตุลย์ที่ได้ยินคำถามแบบนั้นก็ทำตัวไม่ถูกเพราะว่าเขาลืมไปว่าในครั้งนี้เขาเป็นคนสอบนวดรามเพราะฉะนั้นตนต้องเป็นคนโดนนวดก่อนถึงจะถูก“เออวะพี่ขอโทษ โทษทีพี่ลืม งั้นเดี๋ยวเราไปเตรียมอะไรมาให้พร้อมแล้วเดี๋ยวพี่นอนรอบนเตียงแล้วกันนะ”“ครับ” รามตอบกลับในทันทีที่ตุลย์กล่าวรับ ใช่ตอนแรกเขาดูไม่เข้าใจกับสิ่งที่ตุลย์กำลังทำ เพราะวันนี้ตามจริงคือตนจะต้องเป็นคนโดนสอบนวด แต่ตั้งแต่เมื่อกี้เริ่มที่ตอนล้างเท้าตุลย์ก็เป็นคนทำเองทั้งหมดและแถมยังบอกให้ตนจำทักษะนี้ไว้ทำตอนที่ตนเองได้รับลูกค้าในห้องนี้ และไหนจะมาในครั้งนี้ที่พี่ตุลย์แลดูจะลืมสิ่งที่จะต้องทำในวันนี้อีก หรือว่าบางทีจิตใจของเขาไม่อยู่กับเนื้อกับตัวกันแน่วะ ความคิดในหัวเกิดขึ้นกับรามซึ่งความคิดพวกนี้มันทำให้เขารู้สึกสงสัยในระหว่างที่เดินไปเตรียมอุปกรณ์ หลังเขาจัดเตรียมเสร็จแล้วรามจึงเดินกลับมาเตียงที่ตุลย์กำลังนั่งอยู่ ก่อนเขาจะสั่งให้ตุลย์ถอดเสื้อผ้าทั้งหมด
“เอาล่ะถอดเสื้อผ้าได้เลยครับคุณลูกค้า”ตุลย์บอกรามให้เตรียมถอดเสื้อผ้าเพราะถึงเวลาที่รามจะต้องเป็นคนโดนนวดเองบ้างแล้วเขาจะได้รู้สึกถึงความสบายกายสบายใจที่พี่ตุลย์กำลังจะมอบให้ในอีกไม่ช้า รามที่ได้ยินคำสั่งเขาก็มองไปที่หน้าของตุลย์ที่แลดูกำลังมองตนด้วยแววตาที่มีเลศนัย ก่อนเขาจะถอดเสื้อคลุมสีน้ำเงินของร้านออกแล้ววางไว้ตรงเคาน์เตอร์วางของพร้อมกับถอดกางเกงลงและเผยให้เห็นกางเกงในของเขาที่เป็นสีดำสนิทลวดลายสะท้อนเงาชวนดึงดูดสายตาเป็นเป็นอย่างมากหลังจากนั้นเขาจึงเริ่มถอดกางเกงในตัวนั้นออกแล้วเผยให้เห็นบั้นท้ายสีแทนที่เนียนละเอียดและกรมมนทรงสวยจนตุลย์ไม่สามารถละสายตานั้นออกไปได้ เขาเลือกที่จะเอื้อมมือไปหยิบผ้าขนหนูที่วางอยู่ตรงเคาน์เตอร์และมาปิดที่เจ้านั่นของตนเองอย่างเขินอายและเดินมาที่เตียงนอนที่มีตุลย์ยืนมองทีท่าของตนอย่างไม่ละสายตา“ผมว่าผมคงมีบุญนะเนี่ยได้โดนพี่นวดด้วยอยากรู้จริง ๆ ว่าความรู้สึกที่ไอเฟยเคยเป็นมันเป็นยังไง”รามพูดประโยคเชยชมออกมาช่วยแก้เขินอายพร้อมกับโยงเฟยเข้ามาเกี่ยวข้องเพื่อให้บรรยากาศดูไม่เงียบสงบมากเท่าไหร่ แต่ทันใดที่ตุลย์ได้ยินเขาก็แอบยิ้มกรุ้มกริ่มและขำแบบเบา ๆ พร
บื้น! บื้น!!เสียงบิดรถมอเตอร์ไซซ์คันหล่อเท่ของรามเขาขับเข้าคอนโดตามหมุดที่วิสุทธิ์ส่งให้ เมื่อขี่มาถึงเขาได้จอดรถไว้ที่ลานจอดรถและดับเครื่องลงก่อนจะรีบส่งข้อความบอกวิสุทธิ์ว่าตนมาถึงแล้ว วิสุทธิ์ที่นั่งว่างไม่ได้ทำอะไรเมื่อเห็นข้อความของรามเขาได้รีบตอบกลับทันทีก่อนจะรีบสาวเท้าเดินออกจากห้องคอนโดและลงมารับรามด้วยตนเองตรงหน้าล็อบบี้อย่างหล่อเหล่าเอาการ รามที่เห็นวิสุทธิ์แต่งตัวดูดีมีฐานะเขาก็เริ่มเอะใจว่าชายคนนี้เป็นใครกันถึงอยู่ในคอนโดราคาหลักร้อยล้านได้ขนาดนี้ ไหนจะการแต่งตัวที่ดูดีตั้งแต่ครั้งแรกที่พบเจอกันอีกหรือเขาจะเป็นนักธุรกิจที่ร่ำรวยมหาศาลกันนะ“เป็นยังไงบ้างครับเดินทางเหนื่อยไหม”วิสุทธิ์ถามรามทันทีที่เขาได้เจอกัน เขายิ้มมุมปากอย่างมีความสุขในช่วงทุกประโยคที่เขาถามไถ่ออกไป เพราะมันเป็นช่วงเวลาที่เขารอคอยที่จะได้อยู่กับคนที่ถูกอกถูกใจอีกครั้ง“ไม่ค่อยครับแต่เซ็งรถติดนิดหน่อยแต่ก็โอเคครับ”“ครับหิวหรือยัง แล้วเอาอะไรมาเต็มเลยครับน่ะ”วิสุทธิ์ถามรามถึงความหิว แต่สายตาที่เฉียบคมก็ไม่หยุดสังเกตเขาเลือกที่จะถามถึงกระเป๋าที่รามถือมาว่าคืออะไร จนรามต้องมองลงไปและรีบพูดแก้ตัวกลับมา“
กลับมาเหตุการณ์ปัจจุบันท่ามกลางบรรยากาศที่วุ่นวายใจกลางเมืองกลุ่มนักธุรกิจกำลังว้าวุ่นกับข่าวเกี่ยวกับโรคระบาดที่กำลังรั่วไหลเข้ามาในประเทศซึ่งมันทำให้เศรษฐกิจเริ่มที่จะถดถอยระยะแรก ซึ่งโรคนั้นก็คือโรค โควิด-19“คุณคะฉันกังวลจังเลย โรคระบาดที่ตอนแรกเราคิดว่ามันเป็นแค่เรื่องเล็กน้อยมันกำลังจะกลายเป็นเรื่องใหญ่แล้วนะคะ ฉันเป็นห่วงผู้คนจัง”พี่สาวของวิสุทธิ์กล่าวถามผู้เป็นสามีของตนด้วยใบหน้าที่มีความกังวลเป็นอย่างมาก“เอาน่าคุณมันก็แค่โรคระบาดเอง เรากันมันได้อยู่แล้วเดี๋ยวรัฐบาลเขาก็สั่งปิดการเข้าออกของคนต่างประเทศเองแหละ แค่นี้ผมคิดว่าก็น่าจะไม่มีอะไรต้องห่วงละมั้ง ส่วนวัคซีนของพวกเราน่ะที่เราสั่งซื้อไว้อาทิตย์หน้าของจะมาส่งแล้วนะคุณ คุณมาดีใจกับผมดีกว่าที่มีคนสั่งจองวัคซีนเราล่วงหน้าต้อง ห้าสิบเจ้าแล้วนะคุณ”“ค่ะ คุณเก่งมากเลยค่ะที่รัก ฉันฝากคุณจัดการด้วยนะคะ”“ครับที่รัก เดี๋ยวผมจะดูแลทุกอย่างให้คุณเอง”แดนพูดด้วยถ้อยคำที่แลดูจริงใจแต่แฝงไปด้วยสายตาที่ไม่น่าไว้วางใจ พร้อมทั้งเดินเข้าไปกอดภรรยาสุดที่รักของตนและหอมไปที่กระหม่อมด้านบนของกานต์อย่างมีเลศนัยณ ห้องเช่าที่สะอาดเรียบร้อยเป็น
“เอาล่ะถอดเสื้อผ้าได้เลยครับคุณลูกค้า”ตุลย์บอกรามให้เตรียมถอดเสื้อผ้าเพราะถึงเวลาที่รามจะต้องเป็นคนโดนนวดเองบ้างแล้วเขาจะได้รู้สึกถึงความสบายกายสบายใจที่พี่ตุลย์กำลังจะมอบให้ในอีกไม่ช้า รามที่ได้ยินคำสั่งเขาก็มองไปที่หน้าของตุลย์ที่แลดูกำลังมองตนด้วยแววตาที่มีเลศนัย ก่อนเขาจะถอดเสื้อคลุมสีน้ำเงินของร้านออกแล้ววางไว้ตรงเคาน์เตอร์วางของพร้อมกับถอดกางเกงลงและเผยให้เห็นกางเกงในของเขาที่เป็นสีดำสนิทลวดลายสะท้อนเงาชวนดึงดูดสายตาเป็นเป็นอย่างมากหลังจากนั้นเขาจึงเริ่มถอดกางเกงในตัวนั้นออกแล้วเผยให้เห็นบั้นท้ายสีแทนที่เนียนละเอียดและกรมมนทรงสวยจนตุลย์ไม่สามารถละสายตานั้นออกไปได้ เขาเลือกที่จะเอื้อมมือไปหยิบผ้าขนหนูที่วางอยู่ตรงเคาน์เตอร์และมาปิดที่เจ้านั่นของตนเองอย่างเขินอายและเดินมาที่เตียงนอนที่มีตุลย์ยืนมองทีท่าของตนอย่างไม่ละสายตา“ผมว่าผมคงมีบุญนะเนี่ยได้โดนพี่นวดด้วยอยากรู้จริง ๆ ว่าความรู้สึกที่ไอเฟยเคยเป็นมันเป็นยังไง”รามพูดประโยคเชยชมออกมาช่วยแก้เขินอายพร้อมกับโยงเฟยเข้ามาเกี่ยวข้องเพื่อให้บรรยากาศดูไม่เงียบสงบมากเท่าไหร่ แต่ทันใดที่ตุลย์ได้ยินเขาก็แอบยิ้มกรุ้มกริ่มและขำแบบเบา ๆ พร
“มามา มาขึ้นเตียงได้แล้ว”ตุลย์ออกคำสั่งใส่รามอย่างเร่งรัดรามที่ดูยืนงงที่เขาเห็นตุลย์ออกคำสั่งแบบนั้นเขาจึงเกิดความฉงนใจแล้วถามกลับไปในทันที“พี่ตุลย์ครับ สรุปแล้วผมนวดพี่หรือพี่นวดผมครับ”ตุลย์ที่ได้ยินคำถามแบบนั้นก็ทำตัวไม่ถูกเพราะว่าเขาลืมไปว่าในครั้งนี้เขาเป็นคนสอบนวดรามเพราะฉะนั้นตนต้องเป็นคนโดนนวดก่อนถึงจะถูก“เออวะพี่ขอโทษ โทษทีพี่ลืม งั้นเดี๋ยวเราไปเตรียมอะไรมาให้พร้อมแล้วเดี๋ยวพี่นอนรอบนเตียงแล้วกันนะ”“ครับ” รามตอบกลับในทันทีที่ตุลย์กล่าวรับ ใช่ตอนแรกเขาดูไม่เข้าใจกับสิ่งที่ตุลย์กำลังทำ เพราะวันนี้ตามจริงคือตนจะต้องเป็นคนโดนสอบนวด แต่ตั้งแต่เมื่อกี้เริ่มที่ตอนล้างเท้าตุลย์ก็เป็นคนทำเองทั้งหมดและแถมยังบอกให้ตนจำทักษะนี้ไว้ทำตอนที่ตนเองได้รับลูกค้าในห้องนี้ และไหนจะมาในครั้งนี้ที่พี่ตุลย์แลดูจะลืมสิ่งที่จะต้องทำในวันนี้อีก หรือว่าบางทีจิตใจของเขาไม่อยู่กับเนื้อกับตัวกันแน่วะ ความคิดในหัวเกิดขึ้นกับรามซึ่งความคิดพวกนี้มันทำให้เขารู้สึกสงสัยในระหว่างที่เดินไปเตรียมอุปกรณ์ หลังเขาจัดเตรียมเสร็จแล้วรามจึงเดินกลับมาเตียงที่ตุลย์กำลังนั่งอยู่ ก่อนเขาจะสั่งให้ตุลย์ถอดเสื้อผ้าทั้งหมด
เวลาผ่านไปประมาณ 5 นาทีตุลย์เสร็จจากการไปห้องน้ำเพื่อทำภารกิจส่วนตัวของตนและพักผ่อนดื่มน้ำ กินขนมเติมพลังเพื่อให้ร่างกายรู้สึกสดชื่นและผ่อนคลายมากยิ่งขึ้น เขาเดินมาที่หน้าร้านและเรียกรามเข้าไปในห้องคิงเท็น ซึ่งเป็นห้องนวดระดับสิบที่มีความเป็นส่วนตัวอย่างมาก ในห้องนั้นนอกจากจะมีเตียงนอนนวดที่เป็นระดับวีไอพีแล้ว ยังมีอ่างจากุชชี่สำหรับบริการนั่งนวดผ่อนคลายราคาแพงในอ่างน้ำที่เดือนนึง จะมีลูกค้าเข้ามาใช้บริการในห้องนี้ไม่เกินยี่สิบคน เพราะด้วยราคาที่มันแรงและความพิเศษของห้องนี้แล้วหมอนวดคนอื่น ๆ ในร้านบางคนยังไม่เคยใช้บริการในห้องนี้ด้วยซ้ำ แต่ไม่รู้ด้วยบุญวาสนาอันใดของรามทำให้เขาได้เข้ามาใช้บริการในห้องนี้ตั้งแต่เริ่มทำงาน แถมยังได้ใช้บริการคู่กับตุลย์อีกด้วย จนนั่นสร้างความสนใจให้กับนะได้ไม่น้อยเพราะเขานวดเสร็จแล้วเดินออกมาจากห้องด้วยสายตาคู่ขมึงที่เห็นทั้งคู่เดินเข้าห้องคิงเท็นไปด้วยกันจึงเกิดความสงสัยและเก็บไว้ในใจเกี่ยวกับเรื่องราวที่ได้พบเห็นในตอนนี้เอี๊ยด!!เสียงเปิดประตูและปิดลงรามและตุลย์ เดินเข้ามาในห้องเขาเห็นบรรยากาศภายในตกแต่งสวยงามอย่างเลิศหรูดูแพง ไหนจะแสงไฟเหลืองส้มสลัว
เสียงดนตรีบรรเลงผ่อนคลายสายน้ำจากเครื่องฟอกอากาศไหลวนไปมาจนเกิดเสียงไพเราะจับใจ พร้อมส่งกลิ่นอโรม่าหอมฟุ้งตลบอบอวลไปทั่วห้อง วันนี้เป็นวันที่รามจะต้องสอบนวดกับตุลย์หมอนวดเจ้าเสน่ห์ ในเวลาสามโมงเย็นที่กำลังจะมาถึง แต่ขณะนี้ตุลย์กำลังติดลูกค้าคนสำคัญลูกค้าคนนี้มักนัดคิวของตุลย์ไว้กับเจ๊เฟียสเมื่อยามที่ตนต้องการนวดผ่อนคลายอย่างสบายกายสบายใจ ในขณะที่รามกำลังนั่งรอลูกค้าเข้ามาในร้านซึ่งหากไม่มีเขาก็ต้องนั่งรออยู่ดีเพราะในอีกสามสิบนาทีเขาจะต้องมีสอบกับตุลย์ จนกระทั่งเสียงสอบถามจากเจ๊เฟียสดังขึ้นมาว่า“เป็นไงบ้างล่ะนวดมาได้สิบวันแล้ว รู้สึกชินมือหรือยัง”เจ๊เฟียสกล่าวถามราม พร้อมใช้นิ้วมือกวักเรียกตามเสียงพูด ตามจริตคนเป็นเจ๊ประจำร้าน“ก็ชอบครับเจ๊ ผมรู้สึกว่าเวลาได้นวดลูกค้าแล้วมันเพลินดีครับถึงแม้จะมีปวดนิ้วบ้างแอบเกร็งบ้างนิ้วแอบล็อกบ้างในช่วงแรก แต่พอนวดนาน ๆ ไปใช้เทคนิคของพี่ตุลย์ไป วันที่สามที่สี่ก็เริ่มดีขึ้นครับ หลังจากนั้นก็จะเป็นเรื่องของการเรียนรู้การพูดคุยกับลูกค้า การเอาใจลูกค้าที่ผมคิดว่าวัน ๆ นึงเราจะเจอลูกค้าแบบไหนบ้าง ลูกค้าจะมองเรายังไงบ้าง หรือความต้องการเขาเป็นยังไงบ้าง ผ
แสงตะวันเริ่มละขอบฟ้าเหล่าหมอนวดในร้านเริ่มเดินเก็บอุปกรณ์นวดประจำตัวให้เป็นระเบียบเรียบร้อย ก่อนแม่บ้านจะเข้ามาทำความสะอาดสำหรับวันนี้ที่เป็นวันเริ่มงานวันแรกของรามเขาก็ต้องทำความเข้าใจกับการจัดเก็บอุปกรณ์การนวดหลังจากที่ใช้เพื่อบริการลูกค้าอย่างใจจดใจจ่อ ด้วยการสอนและปลูกฝั่งจากตุลย์ผู้เป็นพี่เลี้ยงด้วยวาจาที่น่าฟังและดูใส่ใจกับเขาเป็นอย่างมาก ก่อนเฟยจะเดินออกมาจากห้องนวดและกำลังจะเดินไปที่ห้องเปลี่ยนชุดเพื่อเตรียมตัวไปกินข้าวเย็นที่ร้านส้มตำอย่างตั้งหน้าตั้งตารอ“พี่ตุลย์ครับผมไปเปลี่ยนชุดก่อนนะครับและเดี๋ยวเจอกันที่ร้านเลยนะพี่”เฟยกล่าวพูดด้วยทีท่าที่แลดูสบายใจ ก่อนเขาจะเอะใจไปสักพักว่า แล้วมันร้านไหนวะ เขาดูงงกับคำถามในหัวก่อนเขาจะถามตุลย์ออกไปอีกครั้งว่า“เออพี่แล้วเราจะไปร้านไหนกันนะครับ”“ไปร้านอีสานพาแซ่บอะ ชื่อนี้เลยลองค้นหาในแผนที่เลย เจอกันที่นั่นเดี๋ยวพี่ก็จะไปละ”ตุลย์กล่าวตอบพร้อมบอกร้านประจำที่ตนชอบไปนั่งกินเวลามีความอยากอาหารอีสานแซ่บ ๆ“โอเคพี่ เจอกันครับ” พูดจบเฟยก็เดินเข้าห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า ในขณะเดียวกันรามและตุลย์ก็เริ่มที่จะจัดและเครียของทุกอย่างเป็นระเบียบมากย
ณ ออฟฟิศอันหรูหราย่านใจกลางเมือง เหล่าพนักงานเดินผ่านไปผ่านมาอย่างฝักใฝ่เพื่อเตรียมเดินออกไปหาอะไรกินในระหว่างพักกลางวัน ผิดกับเหล่าผู้บริหารที่ตั้งหน้าตั้งตาประชุมกันอย่างจริงจังต่อเนื่องอย่างไม่มีใครยอมใคร“ฉันไม่รู้ละ ถ้าซื้อวัคซีนตัวนั้นมาใช้ ฉันบอกเลยว่าฉันไม่รับผิดชอบหากเกิดผลข้างเคียงที่ผิดพลาด”หญิงสาวร่างสูง ขาเรียวยาว ตาคมสวย ผมเป็นลอน ปากสีแดงสด ทรงผู้ดีที่ดำรงตำแหน่งผู้ก่อตั้งบริษัทเกี่ยวกับการนำเข้าทางการแพทย์กำลังทำหน้าตาไม่พึงพอใจในการตัดสินใจของสามีที่เข้ามาบริหารบริษัทร่วมผ่านการอุดหนุนผลิตภัณฑ์ของพรรคพวกของตนเพื่อผลประโยชน์ทางด้านการเงินของตนเองที่หากดีลได้จะได้เงินเข้ากระเป๋าแบบเต็ม ๆ“เอาน่าคุณ แค่วัคซีนเอง โรคโควิดมันก็ยังไม่ร้ายแรง ถ้าเรานำเข้ามาเราจะเป็นเจ้าแรกที่ประชาชนจะเข้ามาใช้เลยนะ”เสียงหนุ่มผู้เป็นสามี ร่างล่ำ ผิวแทน หน้าตาสะอาดสะอ้าน สายตาไม่น่าไว้วางใจ พูดปลอบประโลมภรรยาสุดที่รักของตนด้วยน้ำเสียงออดอ้อนตามนิสัยใจคอของตนอย่างไม่สนใจในผลใด ๆ ที่อาจเกิดขึ้นกับผู้คน“ดิฉันก็เห็นด้วยนะคะ ถ้าเรานำเข้าได้เราจะเป็นเจ้าแรกที่ได้จัดจำหน่ายให้โรงพยาบาล อีกอย่างวัค
อื้อ อื้อ อื้อ อื้อ!!เสียงลูกค้าหนุ่ม รุ่นราวคราวเดียวกับมอริสกำลังส่งเสียงร้องโอดโอยเจ็บปวดอย่างเสียวซ่านไปทั่วร่างกายจนสร้างบรรยากาศความตื่นเต้นให้กับมอริสหนุ่มลูกครึ่งฝรั่งเศสคนนี้ไม่น้อย เขาค่อย ๆ บรรจงดันแท่งเอ็นอุ่น อันใหญ่ยาวหัวขลิบ ดันเข้าดันออกอย่างเป็นจังหวะช้า ๆ ให้กับลูกค้าหนุ่มคนนี้จนใบหน้าของเขาที่มีทรงคิ้วบาง ตาหวาน ต้องนำฝ่ามือทั้งสองข้างขึ้นมาบรรจงจับบนก้านคอของมอริสอย่างช้า ๆ ก่อนเขาจะลูบขึ้นไปที่เส้นผมสี บลอนด์ทองของมอริส ก่อนจะใช้แรงแขนทั้งหมดที่มีในตอนนี้ดึงใบหน้าอันหล่อเหลาของเขาลงไปที่ใบหน้าอันหวานซาบซ่าของตน เพื่อที่จะบรรจงละเลงจูบ แลกลิ้น แลกหยดน้ำใสในปากสีชมพูอันผุดผ่องเงาวับ แต่เขากลับต้องผิดหวังเพราะชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าที่เป็นคนดันแท่งเอ็นอุ่นเข้าออก เข้าออก ดันหลบสายตาและนำใบหน้าเข้าไปคลอเคลียซุกไซร้ที่ซอกคออันหอมหวานของลูกค้าที่เข้ามาใช้บริการนวดพิเศษของหมอนวดมอริสแทน เขาใช้จริตการสร้างรอยจูบผสมปนเปไปกับการลากลิ้นไปยังบริเวณจุดกึ่งกลางคอที่เป็นตะปุ่มตะป่ำและใช้ปากของเขาดูดตรงนั้นแทนก่อนจะลากลิ้นอันแดงหวานค่อย ๆ ไต่ระดับไหลลงมาที่พานนมสีชมพูของลูกค้าและ