บทที่191

เฮ่อเหยียนสือรับโทรศัพท์อย่างรวดเร็ว น้ำเสียงฟังดูอารมณ์ดี “เมียจ๋า มีอะไรรึเปล่า?”

น้ำเสียงทุ้มต่ำที่เต็มไฟด้วยกระแสไฟฟ้าจากปลายสายมากระทบหูทำให้อวิ๋นซูถึงกับขนลุกซู่

เธอทำจิตใจให้สงบแล้วเอ่ย “คืนนี้ฉันจะร่วมงานเลี้ยงต้อนรับของบริษัท คุณจะมาไหม?”

เฮ่อเหยียนสือยิ้มอย่างมีเลศนัย “นี่เป็นงานเลี้ยงต้อนรับของบริษัทคุณ ผมเป็นคนนอกจะไปในฐานะอะไรล่ะ?”

อวิ๋นซู “......”

ทำไมเธอถึงรู้สึกว่าเฮ่อเหยียนสือตั้งใจกันนะ

“แน่สิว่าต้องเป็น……”

“เป็นอะไร?”

“เป็นอะไร?” เฮ่อเหยียนสืออ้าขาของเขาออก เขาจ้องไปที่ผู้ใต้บังคับบัญชาที่ตกตะลึงด้วยรอยยิ้ม หันกลับมาและหลอกล่อด้วยเสียงทุ้มต่ำ

"เป็น... เป็นคนในครอบครัว! พอใจรึยัง!"

อวิ๋นซูหมดคำจะพูด

น้ำเสียงของเฮ่อเหยียนสือลดต่ำลงเล็กน้อย ยั่วยวนราวกับไวน์รสกลมกล่อม “ในที่สุดคุณก็ยอมรับตัวตนของผมแล้ว”

“คุณอยากมาหรือไม่” ใบหน้าของอวิ๋นซูร้อนผ่าว

เฮ่อเหยียนสือถอนหายใจ “โอกาสดีขนาดนี้ผมอยากไปแน่นอน แต่ว่าวันนี้ผมมีนัดแล้ว ไปไม่ได้แล้วล่ะ”

ในใจของอวิ๋นซูรู้สึกผิดหวัง แต่ก็ไม่ได้ถามอะไรมาก “อื้ม โอเคค่ะ”

พอวางสาย เฮ่อเหยียนสือมองไปยังภาพอวิ๋นซูบนหน้าจอโทรศั