ร่างกายของเฮ่อหย่วนเจ๋อสั่นอย่างรุนแรง เมื่อมองดูหลังของอวิ๋นซูที่เดินกะโผลกกะเผลก เริ่มรู้สึกว่าระยะห่างระหว่างพวกเขาเริ่มไกลขึ้นเรื่อย ๆ ราวกับระยะห่างระหว่างสวรรค์และโลกเขาสับสนอย่างอธิบายไม่ถูกและอยากจะตามไปทัน“พี่หย่วนเจ๋อ…” อวิ๋นซือฉิงซ่อนตัวและแอบมองอยู่อย่างลับ ๆ เธอรีบเลื่อนรถเข็นแล้วเรียกหาเขาเฮ่อหย่วนเจ๋อหันกลับมาและเห็นแก้มซ้ายที่บวมของอวิ๋นซือฉิง แล้วเขาก็เพิ่งนึกได้ว่าเขามาคิดบัญชีกับอวิ๋นซู"ขอโทษฉัน ฉัน......"อวิ๋นซือฉิงขัดจังหวะเฮ่อหย่วนเจ๋อราวกับว่าเธอกำลังซ่อนอะไรบางอย่าง "พี่ชายหย่วนเจ๋อ ฉัน... ฉันขอให้คุณทำอะไรบางอย่างให้ฉันได้ไหม?"เฮ่อหย่วนเจ๋อรู้สึกผิดเพราะเขาลืมคิดบัญชีกับอวิ๋นซูไปอย่างสิ้นเชิง เมื่อเขาได้ยินสิ่งนี้ เขาก็พยักหน้าอย่างเร่งรีบ "คุณพูดมาเถอะ"“พี่สาวของฉันบอกว่าเธอจะประกาศการแต่งงานของคุณในงานวันเกิดเพื่อเซอร์ไพรส์คุณปู่”เฮ่อหย่วนเจ๋อยักคิ้ว "เธอหมายถึงอะไร?"อวิ๋นซือฉิงส่ายหัวทั้งน้ำตา "ไม่มีใครเดาความคิดของพี่สาวฉันได้ บางทีเธออาจจะรู้ว่าฉันน่าสงสาร"เฮ่อหย่วนเจ๋อนึกถึงคำพูดอวิ๋นซูที่ไม่เหมาะสม มิน่าล่ะไม่เห็นด้วยกับอวิ๋นซือฉิงเ
อวิ๋นซูหยิบแก้วไวน์ขึ้นมาแล้วเคาะสองสามครั้งจากนั้นคนทั้งงานก็เงียบลงทันทีสายตาของทุกคนจับจ้องไปที่อวิ๋นซูอวิ๋นซูลากขาข้างหนึ่งเดินไปบนเวทีแล้วพูดใส่ไมโครโฟน “ทุกท่าน วันนี้ฉันอยากจะใช้งานเลี้ยงวันเกิดของคุณปู่เพื่อประกาศงานมงคลของฉันให้กับทุกคนทราบ”ขณะที่เธอพูด เธอก็มองไปที่เฮ่อหย่วนเจ๋อการกระทำนี้ แน่นอนว่าไม่หลบสายตาจากผู้ชมทุกคนได้ทุกคนเข้าใจโดยปริยายว่าเกิดอะไรขึ้นและเริ่มตะโกนและชักจูงให้อวิ๋นซูพูดอย่างรวดเร็วมีเพียงไม่กี่คนที่อยู่ท่ามกลางเหตุการณ์เหล่านั้นมีการแสดงออกที่แตกต่างออกไปโดยเฉพาะอย่างยิ่งเฮ่อเยียนสือ เขากำลังดูกล้องวงจรปิดในฉากหลัง ใบหน้าของเขามืดมนอย่างน่าสะพรึงกลัวความรู้สึกสูญเสียการควบคุมเริ่มเพื่มขึ้นมาเรื่อย ๆ“เรื่องนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งสำหรับฉัน” อวิ๋นซูยิ้มเบา ๆ ราวกับหลุดหายไปในความทรงจำ “ฉันตั้งตารอวันนี้มาตั้งแต่ยังเด็ก จนกระทั่งฉันเกือบคิดว่าฉันไม่สามารถรอวันเหล่านี้ได้ แต่สุดท้ายวันนี้กมาถึง""ฉันอยากจะขอบคุณใครสักคน......”เธอเงยหน้าขึ้นมองเฮ่อหย่วนเจ๋ออีกครั้งเฮ่อเยียนสือเห็นฉากนี้ หมัดที่กำแน่นของเขาก็มีเส้นเลือดสีเขียวโผล่ออก
ทันทีที่คำพูดเหล่านี้หลุดออกมา ทุกคนในงานก็เดือดพล่านเหมือนหม้อที่กำลังระเบิด“อะไรนะ! อวิ๋นซูแต่งงานแล้วจริง ๆ เหรอ? และผู้ที่เขาแต่งงานด้วยไม่ใช่เฮ่อหย่วนเจ๋อ?!”“เธอสละตำแหน่งคุณหญิงเฮ่อจริง ๆ เหรอ? เป็นไปได้ยังไง? ตำแหน่งนี้มีคนอยากได้กี่คน เธอโง่ขนาดนั้นเลยเหรอ?”“ก่อนหน้านี้มีข่าวลือว่าอวิ๋นซูแต่งงานกับคนธรรมดา หรือว่าจะเป็นเรื่องจริง?”“......”เฮ่อเยียนสือส่งสายตาไปมองหญิงสาวที่ยืนอยู่ใต้แสงที่ส่องประกายระยิบระยับท่ามกลางความมืดความคิดที่จะโอบกอดเธอผ่านความมืดมิดนี้ไม่เคยแข็งแกร่งเท่านี้มาก่อนแต่เขาทำไม่ได้เพราะเขาเองก็เป็นคนในตระกูลเฮ่อการอภิปรายในหมู่ผู้ชมยังคงดำเนินต่อไปอย่างไม่สิ้นสุดเหมือนกระแสน้ำที่ไหลผ่านอวิ๋นซูยกมือส่งสัญญาณให้พวกเขาเงียบและพูดอย่างตรงไปตรงมา "สามีของฉันเป็นคนธรรมดา เขาไม่ได้มาจากสี่ตระกูลใหญ่หรือตระกูลชนชั้นสูง ในเมื่อเราแต่งงานกันแล้ว ก็ต้องดำรงชีวิตที่ดีต่อไป ดังนั้นโปรดอย่าเข้าใจผิดความสัมพันธ์ของฉันกับนายน้อยเฮ่ออีกในอนาคต”หลังจากพูดเสร็จ อวิ๋นซูก็มองไปที่เฮ่อหย่วนเจ๋อแล้วพูดว่า “ฉันคิดว่านี่เป็นเรื่องที่ลำบากมากสำหรับนายน้อยเฮ่อ แ
หัวใจของเฮ่อหย่วนเจ๋อเต้นแรงและเขาก็กำหมัดแน่นคุณปู่ถามอีกครั้ง “ผู้ชายคนนั้นดีกับคุณจริง ๆ เหรอ?”อวิ๋นซูก้มศีรษะลงและส่งเสียงอืม แก้มสวยของเธอแต่งเติมไปด้วยสีของดอกพีชคุณปู่เป็นเป็นผู้ที่มีประสบการณ์ เมื่อเห็นสิ่งนี้ เขาก็ตัวสั่นและหายใจถี่ขึ้นในทันที“พ่อ!” เฮ่อเทาก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วและจับหลังคุณปู่ไว้เพื่อให้เขาสงบลงอวิ๋นซูก็ลากขาของเธอไปข้างหน้า “คุณปู่...”ลมหายใจของคุณปู่ค่อย ๆ สงบลง เขายกมือที่เหี่ยวย่นแล้วลูบแก้มของอวิ๋นซู “คุณปู่ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร...”ดวงตาอวิ๋นซูเปลี่ยนเป็นสีแดง “คุณปู่ ฉันไม่ได้ตั้งใจ คุณจะตีฉัน จะดุฉันก็ได้ แต่คุณอย่าทำให้ตัวเองโกรธ”คุณปู่ยิ้มแล้วพูดว่า “เจ้าเด็กโง่ เพียงเเค่คุณบอกปู่ ปู่ก็มีความสุขมากแล้ว อย่างไรก็ตาม คุณเป็นหลานที่ปู่รักมากที่สุด ปู่ไม่รู้ว่าคุณแต่งงานกับคนแบบไหน ปู่เป็นห่วงจริง ๆ ให้ปู่เจอเขาหน่อยได้ไหม?”อวิ๋นซูดีใจมากและกำลังจะตอบตกลง แต่ทันใดนั้นกลับปิดริมฝีปากสีแดงของเธออีกครั้ง“เป็นอะไร ไม่ตกลงเหรอ?”“ไม่ใช่ค่ะ คุณปู่” อวิ๋นซูจ้องมองไปที่พื้นและพูดอย่างเขินอาย “ฉันคิดว่าฉันควรถามเขาก่อน ก่อนที่จะตัดสินใจ”ค
อวิ๋นซือฉิงจ้องมองอย่างว่างเปล่าไปที่เฮ่อเยียนสือ และมีรัศมีเย็นชาเดินผ่านเธอไปก่อนหน้านี้เคยได้ยินว่าเซิ่งหย่าจวี๋บ่นหลายครั้งว่าอวิ๋นซูเสียสติไปแล้วที่แต่งงานกับผู้ชายธรรมดา ๆเธอคิดว่าอีกฝ่ายน่าเกลียดและยากจน แต่เธอไม่คาดคิด——เขาดูดีกว่าเฮ่อหย่วนเจ๋อมาก!เล็บยาวของอวิ๋นซือฉิงแทงเข้าไปในปากอย่างแรง ดวงตาสีแดงก่ำที่มีความอิจฉาริายาก็ค่อย ๆ จางหายไปหึ!หน้าตาดีจะมีประโยชน์อะไรล่ะ ยังไงก็คือคนยากจน!......เฮ่อเยียนสืออุ้มอวิ๋นซูเข้าไปในรถแล้ววางเธอลงอวิ๋นซูแอบดูเขาอยู่ และสังเกตเห็นว่าริมฝีปากบางของเขาเม้มแน่นราวกับว่าเขาโกรธ เขาจึงถามอย่างระมัดระวัง "ฉัน... ทำให้คุณเดือดร้อนหรือเปล่า?"ตามแผนแล้ว ควรประกาศการแต่งงานของเธอกับเฮ่อหย่วนเจ๋อแต่เมื่อยืนอยู่บนเวที คิดถึงบ้านที่เฮ่อเยียนสือซื้อให้เธอ และ คำพูดของเย่ชางเหยียนที่บอกว่าเขาต้องการให้บ้านแก่เธอ เพื่อที่ให้เธอสบายใจแค่อยากมีบ้านการกรระทำเฮ่อเยียนสือหยุดชั่วคราวและมองดูข้อเท้าที่บวมของเธอ“ผมจะพาคุณไปโรงพยาบาล”อวิ๋นซูเปิดริมฝีปากสีแดงของแล้วพึมพำ “ฉันขอโทษ!”เฮ่อเยียนสือเงยหน้าขึ้นมองไปที่อวิ๋นซูที่ก้มศีรษะล
ต่อมาในหลังเที่ยงคืน อวิ๋นซูก็ผล็อยหลับไปในที่สุดเฮ่อเยียนสือเข้าไปในห้องน้ำและอาบน้ำเย็นนานกว่าสองชั่วโมงก่อนที่จะล้างความร้อนออกจากร่างกายของเขาในที่สุดเมื่อเขาออกมา เขาเห็นใบหน้าที่หลับใหลของอวิ๋นซูเธอนอนอยู่บนเตียงโดยมีเพียงใบหน้าเล็ก ๆ สีขาวปรากฏในขณะหลับ เธอไม่ได้ยิ้มเหมือนทุกครั้งเมื่อตื่น แต่ขมวดคิ้ว ราวกับว่าเธอมีปมบางอย่างที่แก้ไขไม่ได้เฮ่อเยียนสืออดไม่ได้ที่จะจูบหน้าผากของเธอเมื่อเหยียดตัวขึ้น ร่างกายของเขาก็ตอบสนองอีกครั้งด้วยความหงุดหงิดของเขาจึงลงไปชั้นล่างเพื่อสูดอากาศเย็นทันทีที่ลงไปชั้นล่าง โทรศัพท์ของก็ดังขึ้นเขาหยิบมันออกมาและสีหน้าของเขาก็มืดลงเมื่อเห็นข้อความบนนั้น“พ่อ”“พ่อรู้ว่าลูกยังไม่นอน” พ่อเฮ่อพูด “กิจการฮวาเซี่ยเป็นยังไงบ้าง?”“ขณะนี้เรากำลังดำเนินการเพื่อซื้อบริษัทเครื่องสำอางขนาดใหญ่หลายแห่ง” เสียงเฮ่อเยียนสือปลิวไปตามสายลม “คาดว่าจะเป็นไปตามแผนในเดือนหน้า และเราจะก้าวไปสู่เป้าหมายถัดไป”พ่อเขายิ้มและพูดว่า “พ่อรู้ว่ามอบหมายงานนี้ให้ลูกต้องไม่มีปัญหา แล้วเมื่อไหร่ลูกจะพาภรรยาของลูกกลับมา?”ในที่สุดก็พูดถึงหัวข้อหลักเฮ่อเยียนสือเงยห
“เห้อ ผมต้องยอมรับว่ากลอุบายของการเล่นอย่างหนักนั้นมีประโยชน์จริง ๆ ตอนนี้ผมรู้สึกสนใจคุณขึ้นมาเล็กน้อยเเล้ว”เฮ่อหย่วนเจ๋อมองไปที่ด้านหลังศีรษะของอวิ๋นซู หายใจเข้าลึก ๆ และพูดอย่างเหน็บแนมอวิ๋นซูหันหน้าและมองตรงไปยังเฮ่อหย่วนเจ๋อด้วยสายตาที่ชัดเจน ราวกับว่าต้องการมองทะลุผ่านเขา “เฮ่อหย่วนเจ๋อ หยุดตอแหลซะที คุณมันก็แค่เศษขยะในสายตาของฉันตอนนี้!”ภาษาหยาบคายดังกล่าวออกมาจากปากของอวิ๋นซู เฮ่อหย่วนเจ๋อตกตะลึงเป็นเวลานานก่อนที่ใบหน้าของเขาจะเปลี่ยนเป็นสีแดง “หยาบคาย! หยาบคาย! อวิ๋นซูคุณหยาบคายเกินไป อย่างที่คาดไว้ ใกล้ชิดกับคนแบบไหนก็กลายเป็นเเบบนั้น คุณแต่งงานกับคนจนแล้วกลายเป็นคนหยาบคายเหรอ!”อวิ๋นซูเบะปากเชิงเยาะเย้ย “ใช่ พวกเราเป็นคนหยาบคาย แต่เมื่อเทียบกับสัตว์ร้ายเช่นคุณ อย่างน้อยพวกเราก็เป็นคนตรงไปตรงมา”“คุณ——” เฮ่อหย่วนเจ๋อเหวี่ยงมือออกด้วยความโกรธ “ใช้ได้นี่อวิ๋นซู ผมไม่ยักรู้ว่าคุณพูดจาได้เฉียบคมขนาดนี้ ผมคิดว่าคุณน่าสงสารที่ข้อเท้าแพลง เเต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าคุณจะทำตัวคุณเอง!”หลังจากนั้นเขาก็จากไปด้วยความโกรธอวิ๋นซูมองไปที่แผ่นหลังที่โกรธเกรี้ยวของเขาและหายใจออกยาวในอ
หลังจากที่อวิ๋นซูกินอาหารเช้า เธอก็ได้รับข้อความจาก หลินเหมียวเหมียว “เพื่อนรัก! เธอได้ประกาศการแต่งงานของเธอในงานเลี้ยงวันเกิดของคุณปู่จริง ๆ เหรอ?”อวิ๋นซูตอบกลับว่า “อืม” และทันทีที่เธอส่งไปหลินเหมียวเหมียวก็โทรมาในโทรศัพท์ หลินเหมียวเหมียวกำลังกระโดดโลดเต้น “ให้ตายเถอะ! เพื่อนรัก เธอกล้าหาญมาก คุณปู่โกรธไหม เธอสบายดีไหม?”“ไม่โกรธ คุณปู่แค่บอกว่าเขาต้องการพบเขา” เมื่ออวิ๋นซูพูดถึงเฮ่อเยียนสือ ใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นสีแดงอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้หลินเหมียวเหมียวถอนหายใจยาวด้วยความโล่งอก “มันทำให้ฉันกลัวแทบตาย ฉันคิดว่าคุณปู่จะโกรธมาก แต่ก็ไม่เป็นไร ในที่สุดเธอก็สามารถกำจัดเฮ่อหย่วนเจ๋อไอ้สารเลวนั่นได้แล้ว”ก่อนที่จะพูดจบ ก็ได้ยินเสียงโกรธเกรี้ยวเฮ่อหย่วนเจ๋ออยู่ข้างนอก “อวิ๋นซู เธอออกมานี่!”อวิ๋นซูสะดุ้งหลินเหมียวเหมียวก็ได้ยินเช่นกันและพูดอย่างประหม่า “พื่อนรัก เกิดอะไรขึ้น?”“ไม่เป็นไร” อวิ๋นซูปลอบใจ “ฉันจะวางสายแล้วโทรหาเธอทีหลัง”หลังจากพูดอย่างนั้นเธอก็รีบวางสายโทรศัพท์ทันทีที่วางโทรศัพท์ลง ก็เห็นภรรยาที่ดุร้ายของอวิ๋นไจ่เหออวิ๋นซูยักคิ้วเล็กน้อยแล้วมองฮ่อหย่วนเจ