บรรยากาศภายในห้องนอนร้อนอบอ้าวพอ ๆ กับความร้อนภายในใจของชมพูในตอนนี้ ทั้งข้อความที่เจสสิก้าและแฟนหนุ่มส่งมามันทำให้ใจดวงน้อยของเธอร้อนรนอยู่ไม่เป็นสุขไม่ว่าชมพูจะต่อสายหาเจสสิก้าไม่รู้กี่ครั้งแต่อีกฝ่ายก็ไม่คิดจะกดรับสาย หายตัวเข้ากลีบเมฆจนเธอรู้สึกหวั่นใจกลัวว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับอีกฝ่ายติ๊ด ติ๊ดยี่หวา:ลงมาเปิดประตูให้พี่หน่อยสองเท้าก้าวขาเดินออกจากห้องนอนด้วยความเร่งรีบ ทันทีเมื่อชมพูเปิดประตูออกก็เห็นยี่หวากำลังยืนขมวดคิ้วเข้าหากันอยู่"ชมพูรู้สึกใจไม่ดีเลยพี่ โทรหาเจสกี่สายก็ไม่ยอมรับ"เธอยื่นโทรศัพท์เครื่องหรูให้ยี่หวาได้ดูข้อความที่เจสสิก้าส่งมา"พี่กันต์ก็อีกคน ตอนแรกพี่กันต์บอกชมพูว่าจะพาอาจารย์ยอดมาที่นี่เอง แล้วจู่ ๆ พี่กันต์ก็ส่งข้อความให้ชมพูไปหาที่ค่าย""อย่าพึ่งคิดมาก มันอาจจะไม่มีอะไรก็ได้"ยี่หวาปลอบใจก่อนจะส่งโทรศัพท์คืนไปให้หญิงสาว"ชมพูโทรจนมือจะหงิกอยู่แล้ว เจสก็ไม่ยอมรับสาย จะทำยังไงดีพี่ยี่หวา""คุณเขาบอกชมพูใช่ไหมว่าป๊าของชมพูจะมาวันอาทิตย์"หญิงสาวพยักหน้า"แต่นี่มันพึ่งจะวันศุกร์เอง อย่าพึ่งคิดมากเลยนะ คุณเจสคงกำลังติดธุระเดี๋ยวก็คงจะโทรกลับมา"ยี่หวาไม่อยากให้ช
"เมื่อครู่ฉันกับกันต์เราสองคนมีความสุขด้วยกันมาก""เธอพูดอะไรของเธอ ฉันไม่เคยทำอะไรแบบนั้นกับเธอเลยนะ ชมพูพี่ไม่ได้มีอะไรกับผู้หญิงคนนี้จริง ๆ นะ"ชายหนุ่มยืนกรานด้วยน้ำเสียงหนักแน่นว่าเขาไม่ได้มีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับปิ่นหทัยจริง ๆ อย่างที่ทุกคนเห็น"พี่ไม่ได้มีอะไรกับหมอปิ่นจริง ๆ นะชมพู เธอต้องเชื่อพี่นะ""อย่าปฏิเสธเลยค่ะกันต์ ถุงยางอนามัยที่ใช้แล้วในห้องก็เป็นของคุณทั้งนั้น คุณได้ปิ่นเป็นเมียแล้วจะมาปัดความรับผิดชอบแบบนี้ได้ยังไง"ปิ่นหทัยขึ้นเสียงใส่พูดออกมาอย่างเหลืออด แววตาเชือดเฉือนหันไปมองหน้าผู้หญิงที่กล้าแย่งคนรักของเธอไป"ผู้ชายคนนี้เป็นของฉันแล้ว เพราะฉะนั้นเธอไปซะชมพู ผู้หญิงไม่มีหัวนอนปลายเท้าอย่างเธอไม่เหมาะกับเขาหรอก""ไม่นะชมพู เธอต้องเชื่อพี่นะ"ชายหนุ่มส่ายหน้าคว้าท่อนแขนของเธอเอาไว้แน่นทุกคนต่างยื่นมองดูอยู่ไกล ๆ มีเพียงยี่หวาและเข็มทิศ กองทัพเท่านั้นที่กล้าเดินเข้าไปยืนอยู่เคียงข้างกายของชมพู"พอเถอะค่ะพี่กันต์ ปล่อยน้องสาวของยี่หวาไปเถอะค่ะ อย่าทำร้ายชมพูไปมากกว่านี้เลย""ไม่ยี่หวา พี่ขอยืนยัน พี่ไม่ได้มีอะไรกับผู้หญิงคนนี้จริง ๆ พี่สาบานได้ เธอต้องเชื่อฉันนะชมพู
ทันทีเมื่ออัศวินพูดจบ ทุกคนในค่ายก็ต่างหันไปมองชมพูซึ่งกำลังยืนร้องไห้อยู่ในอ้อมกอดของพี่สาวเป็นสายตาเดียวแม้แต่ชายหนุ่มอย่างกันต์เองก็ตาม"ชมพู ชื่อแท้จริงของเธอคือ พิงค์ไวท์ น้องสาวคนเล็กของฉัน ทีนี้รู้แล้วใช่ไหมว่าจุดจบของแกควรออกมาเป็นแบบไหน""มะ...ไม่จริง เป็นไปไม่ได้"อัศวินส่ายหน้าอย่างคนไม่สามารถยอมรับความจริงได้ เพราะถ้าเป็นเช่นนั้นจริง วันนี้คือวันที่เขาจะได้ใช้ชีวิตอยู่บนโลกใบนี้"เป็นไปได้สิ เพราะนี่มันคือเรื่องจริง"อัศวินกระตุกยิ้ม เผชิญหน้ากับคุณนภดลอย่างไม่เกรงกลัว "ตกใจเหรอครับ ไม่ต้องตกใจหรอกนะครับ เพราะว่าวันนี้ยังมีอีกหลายเรื่องที่จะทำให้คุณตกใจ""ไม่จริงใช่ไหม เรื่องหนี้เจ็ดสิบล้าน"น้ำเสียงที่สั่นจากปากของคุณนภดลนั้นยิ่งฟังดูน่าขำ"ถามลูกชายของคุณเองเถอะครับว่าจริงไหม อันที่จริงแล้วผมก็ไม่ได้อยากจะพูดถึงเรื่องนั้นในตอนนี้หรอกนะครับ ถ้าลูกชายของคุณกับลูกสาวของคุณไม่ทำเลวระยำกับน้องสาวของผมเอาไว้"ปิ่นหทัยตัวสั่นเมื่อนิลกาฬเผลอชี้ปลายกระบอกปืนมาทางเธอ"วันนี้ผมก็เลยต้องจัดการทุกอย่างให้มันจบ"แกรก"ว่าไงครับเรื่องเงินที่ค้างผมอยู่"ปลายกระบอกปืนถูกจ่อไปยังศีรษะของอัศว
"เรื่องในคลับวันนั้น ผมกับปิ่นรวมหัวกันวางยาลูกสาวของท่านจริงครับ""เพราะอะไร""น้องสาวของผมชอบพอนักมวยในค่ายของผมครับ"อัศวินชี้นิ้วไปยังร่างสูงใหญ่ของกันต์ดึงสายตาของหลงเฟยหยางให้หันมองตาม"ผมกับปิ่นรวมหัวกันวางแผนกีดกันลูกสาวของท่านกับนักมวยในค่าย แต่ผมสาบานได้เลยนะครับว่าคืนนั้นผมไม่ได้มีอะไรกับลูกสาวของท่านเลยจริง ๆ จะให้ผมไปสาบานที่ไหนก็ได้"ชายหนุ่มยกมือชูสามนิ้วด้วยท่าทางร้อนรนกลัวว่าคนตรงหน้าจะไม่เชื่อ"ส่วนเรื่องวันนี้ที่เกิดขึ้น ก็เป็นฝีมือของผมกับน้องสาวเหมือนกันครับ นักมวยในค่ายของผมกับน้องสาว ที่จริงแล้วทั้งสองคนไม่ได้มีอะไรกันจริง ๆ ""...""มันเป็นแค่เพียงแผนจัดฉากเพื่อที่จะทำให้ลูกสาวของท่านเข้าใจผิด โดยมีผู้หญิงคนนั้นเป็นคนลงมือ"เมื่อถึงทางตันอัศวินจึงยอมปริปากพูดออกมาจนหมด เขาซัดทอดไปถึงผู้ร่วมขบวนการครั้งนี้อย่างน้ำหอมที่กำลังยืนตัวสั่น"ฉันถูกคุณอัศวินบังคับค่ะ เขากับหมอปิ่นขู่ ถ้าฉันไม่ยอมทำตามเขาจะปล่อยคลิปฉาวที่เราสองคนมีอะไรกัน""ฉันขอโทษคุณพิงค์ไวท์ด้วยนะคะ ฉันขอโทษนายด้วยนะกันต์"ชายหนุ่มเค้นเสียงหัวเราะในลำคอ สะบัดใบหน้าหันไปมองทางอื่น นึกรังเกียจผู้หญิงอย่างอ
ร่างสูงใหญ่ทรุดกายนั่งลงบนเตียงนอนภายในห้องพักอย่างคนอ่อนแรกด้วยสีหน้าไม่ยิ้มแย้ม เพราะในตอนนี้เขากำลังไม่มีความสุข ปลายนิ้วแตะสัมผัสลงบนสร้อยข้อมือลูบคลำชื่อของหญิงสาวที่สลักอยู่"ไอ้กันต์"สายตาเหม่อลอยเงยมองหน้าผู้มาใหม่ กองทัพและยี่หวาเดินนำหน้าเข็มทิศเข้ามาในห้องพัก ทั้งสาวมองสภาพอันแสนน่าเศร้าของชายหนุ่มในตอนนี้ด้วยความเห็นใจ"น้องชมพูไปแล้วนะ"กองทัพเดินเข้ามาหา วางฝ่ามืออุ่นร้อนลงบนไหล่หนาออกแรงบีบอย่างต้องการให้กำลังใจกองทัพหันไปมองหน้ายี่หวา ราวกับต้องการให้เธออธิบายเรื่องพวกนี้ให้อีกฝ่ายได้เข้าใจ"อันที่จริงแล้ว ชมพูไม่ใช่น้องสาวของฉันและไม่ได้เป็นหลานสาวของยายอย่างที่ใคร ๆ รู้"ยี่หวาเกริ่นขึ้นมาในขณะที่สายตาของเธอยังคงจ้องหน้าชายหนุ่ม"วันนั้นฉันกลับมาจากตลาด เห็นผู้หญิงคนหนึ่งกำลังโดนฉุดไปทำร้าย ฉันก็เลยช่วยเธอเอาไว้และพากลับมาที่บ้าน ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอเป็นใคร แต่พอเธอตื่นขึ้นมา เธอก็บอกฉันว่าเธอชื่อชมพูไม่มีญาติพี่น้องที่ไหน"ทุกต่างตั้งใจฟังในสิ่งที่ยี่หวาเล่าออกมา"ฉันกับยายสงสารเพราะเห็นว่าเป็นผู้หญิงตัวเล็ก ๆ คนเดียวก็เลยให้พักอยู่ที่บ้าน และบอกทุกคนว่าชมพูเป็นหลาน
"อาหมวย""อากงขา"อากงอ้าแขนโอบกอดหลานสาวคนสวยทันทีเมื่อเธอเดินเข้ามาในคฤหาสน์หลังใหญ่ "อากงขอโทษนะลูก อากงขอโทษ""หนูก็ต้อง ฮึก ขอโทษที่หนีไป"ชายชรากอดร่างของหลานสาวเอาไว้ในอ้อมแขนแน่น เขาเฝ้านับวันเวลาที่จะได้เจอหลานสาวคนนี้เพื่อที่อยากจะบอกขอโทษในสิ่งที่ทำผิดพลาดไป"หนูขอโทษที่ทำให้ทุกคนต้องเป็นห่วง ฮึก ขอโทษนะคะ อากง ป๊า เฮีย เจ้""หนูก็ต้องขอโทษป๊ากับอากงเหมือนกัน""ผมด้วยครับ ขอโทษครับป๊า ขอโทษครับอากง"ประมุขใหญ่ทั้งสองมองหน้าลูกหลานทั้งสาม "ครั้งนี้ป๊ากับอากงจะถือว่าเป็นความผิดของลูกครั้งแรก แต่คราวหน้าคราวหลังอย่าทำแบบนี้อีกเข้าใจไหม อยากจะไปไหนมาไหนให้บอกป๊า""ค่ะ/ครับ""เพราะว่าต่อไปป๊ากับอากงจะไม่บังคับพวกลูกทั้งสามคนเหมือนกับที่ผ่านมาอีกแล้ว ที่ผ่านมาป๊ากับอากงอยากจะขอโทษลูกทั้งสามคนในทุก ๆ เรื่อง แต่ตอนนี้ไม่ว่าพวกลูกทั้งสามคนอยากทำอะไรทำได้เลย ป๊าขอเพียงแค่อย่างเดียว ก่อนจะทำอะไรขอให้พวกลูกทั้งสามคนคิดให้รอบคอบก่อนที่จะลงมือทำ เข้าใจไหม""เข้าใจค่ะ/ครับ"ทั้งสามพยักหน้า พุ่งเข้ากอดบิดาและอากงของพวกเขา"ป๊ากับอากงรักพวกหนูทั้งสามคนมากนะลูก""พวกหนูก็รักป๊ากับอากงมากเหมือน
"ป๊ากับอากงมีอะไรอยากจะคุยกับหนูเหรอคะ"หญิงสาวถามขึ้นมาทันที เมื่อเธอทรุดกายนั่งลงบนโซฟาระหว่างกลางพี่ชายกับพี่สาวทั้งสองภายในห้องทำงานของบิดา"ก่อนที่จะคุยเรื่องอื่น ป๊ามีเรื่องจะถามหมวย แค่หมวยเล็กคนเดียวที่จะต้องตอบคำถามป๊า""อะไรคะ"พิงค์ไวท์มองหน้าบิดาและอากงด้วยสายตาไม่ไว้วางใจสักเท่าไหร่"ผู้ชายที่ชื่อกันต์ เป็นอะไรกับหมวยเล็ก""พี่กันต์เป็นคนที่หนูรักค่ะ""แค่นั้น""เราสองคนมีอะไรกันแล้วที่ทะเลก่อนหมวยจะกลับมาที่นี่ค่ะ"ปัง"นี่หมวย"ทุกคนภายในห้องทำงานต่างมีสีหน้าแตกตื่นเมื่อได้ฟังคำสารภาพผิดของพิงค์ไวท์"หมวยรักพี่กันต์ค่ะ เราสองคนรักกัน พี่กันต์ไม่ได้บังคับ หมวยสมยอมเอง"เธอบอกบิดาแค่นั้น ถ้าท่านรู้ว่าเธอเป็นซื้อถุงยางอนามัยให้ชายหนุ่มคงเป็นลมล้มพับลงไปนั่งกองอยู่กับพื้นแน่ เผลอ ๆ อากงของเธอคงจะช็อกหัวใจวาย"ให้ตายเถอะหมวย หนูเป็นผู้หญิงนะลูก""แต่เราสองคนป้องกันนะคะ แล้วอีกอย่างเรื่องนี้หมวยเป็นคนเริ่มก่อนเอง""เฮ้อ เอาไงดีครับป๊า เรื่องมันเป็นแบบนี้ไปแล้ว""เชื้อไม่ทิ้งแถวไม่มีผิด สมแล้วกับที่เป็นหลานของอาหมิง"องกงพยักหน้าในขณะที่นึกถึงภรรยาที่ล่วงลับ หลานชายคนโตและหลานสาวคน
ปึก"นี่คือเอกสารทั้งหมดที่พิงค์จะต้องอ่านให้หมดภายในวันนี้ ทำความเข้าใจกับมันให้ครบแล้วสรุปงานมาให้เจ้อ่านตอนเย็น"อึก"หะ...หมดนี่เลยเหรอคะ""ใช่ ทำไม น้อยเกินไปเหรอ""เอ่อ ไม่ค่ะ กำลังพอดีเลย"พิงค์ไวท์กลืนน้ำลายลงคอด้วยความยากลำบากเมื่อมองแฟ้มเอกสารตรงหน้าสิบกว่าเล่ม'อ่านให้หมดภายในวันนี้ แล้วสรุปงานให้เจ้อ่าน มันจะโหดเกินไปไหม'"เจ้ให้คนยกโต๊ะทำงานมาไว้ให้แล้วนะ ไม่เข้าใจตรงไหนก็ถามเจ้ได้""ขอบคุณนะคะเจ้""ตั้งใจเรียนรู้งานนะ เจ้เอาใจช่วย"ฝ่ามืออบอุ่นของพี่สาวคนรองวางลงบนศีรษะทำให้พิงค์ไวท์ยิ้มออกมาได้"ขอบคุณนะคะเจ้"พิงค์ไวท์รู้สึกดีใจที่มีพี่สาวแสนดีกับเธอขนาดนี้ นับว่าเป็นเรื่องโชคดีที่เธอได้เกิดมาอยู่ในครอบครัวที่อบอุ่นเอกสารกองใหญ่ถูกเปิดอ่านครั้งแล้วครั้งเล่าในขณะที่พิงค์ไวท์สรุปงานใส่แผ่นกระดาษไปด้วยความตั้งใจ โดยมีสายตาคมกริบของผู้เป็นพี่สาวคอยเหลือบมองอยู่เป็นบางครั้งคราวก๊อก ก๊อก ก๊อก"เชิญ"ประตูห้องทำงานบานใหญ่ถูกเปิดออกทันทีเมื่อคนด้านในอนุญาต พลอยทับทิมมองผู้เป็นพี่ชายเดินหอบหิ้วของกินมากมายเดินเข้ามา และยังมีบางส่วนที่บอดี้การ์ดของพี่ชายถือเอาไว้"จะขนไปเลี้ยงแข
ริมฝีปากของทั้งสองบดจูบกันอย่างดูดดื่มด้วยความต้องการทันทีเมื่อทั้งคู่ก้าวเขาผ่านประตูห้องพักสุดหรูของหญิงสาว ปังเพียงแค่ชายหนุ่มออกแรงใช้ปลายเท่าสะกิดประตูบานใหญ่ก็พร้อมจะปิดอย่างรู้หน้าที่"อืม พี่กันต์คะ"ริมฝีปากสั่นระริกเปล่งเสียงเรียกชายหนุ่ม ไฟแห่งความต้องการลุกโชนในดวงตาของทั้งคู่ "อืม ชมพู""ชมพู อ๊าส์ ต้องการพี่""พี่ก็ต้องการเธอ"ชายหนุ่มถอดเสื้อผ้าจนตัวเปลือย อุ้มร่างสวยของแฟนสาวไปวางไว้บนโซฟา จัดการถอดกระโปรงตัวสวยออกเหลือทิ้งไว้เพียงแต่ตัวเสื้อด้านบนที่จัดการปลดกระดุมแถวหน้าออกจนหมดเผยให้เห็นทรวดทรงสวยงามอย่างที่เขาเคยเห็นและสัมผัสมันมาก่อนแผล็บปลายเล็บทั้งสิบจิกลงบนเนื้อหนังของโซฟาตัวหนาเมื่อเรียวขาของเธอนั้นถูกชายหนุ่มจับอ้าเป็นรูปตัวเอ็มก่อนที่เขาจะนั่งคุกเข่าลงบนพรหมโน้มตัวลงไปกดปลายลิ้นลงบนร่องเปียกชื้น"อื้อ""ครางออกมา อย่ากลั้น""ฮึก พี่กันต์ขา"ไม่คิดว่าปลายลิ้นของเขาจะทำให้ทั่วทั้งร่างของเธอสั่นเทาได้ขนาดนี้ "อ๊าส์ พี่กันต์ ชมพู อืม""น้ำเธอหวาน ฉันชอบ"ชายหนุ่มเอ่ยปากชมเสียงสั่น โน้มตัวลงไปดูดดื่มน้ำหวานอีกครั้งอย่างหิวโหยจนหญิงสาวต้องยกเอวจนตัวลอย"อ๊าส์"น้
บรรยากาศภายในร้านอาหารสุดหรูติดอยู่กับริมแม่น้ำเจ้าพระยา บรรยากาศแบบเอาท์ดอร์มีโคมไฟตกแต่งเองเอาไว้ตามพุ่มไม้ มีสวนหย่อมของทางร้านอยู่ถัดออกไปไม่ไกลไว้ให้ลูกค้าได้ถ่ายรูปชื่นชมกับบรรยากาศภายในร้านได้อย่างสบายใจ"คุณนิลกาฬนี่ ลงทุนขนาดนี้เลยเหรอวะ""ลาภปากของพวกเราแล้วไหมล่ะ""แตกต่างจากเจ้าของค่ายคนเก่าเยอะ""มึงช่วยดูด้วย ลูกชายเจ้าพ่อมาเฟียจากประเทศจีนเลยนะน่ะ ธรรมดาซะที่ไหน""อิ่มแล้วเหรอว่ะไอ้กันต์""กินได้เรื่อย ๆ ไม่รีบ"ชายหนุ่มยกแก้วเหล้าขึ้นดื่มเพื่อดับความกระหาย มองบรรยากาศภายในร้านนั่งฟังนักมวยคนอื่น ๆ พูดถึงเจ้าของค่ายคนใหม่"คุณนิลกาฬใจป้ำสุด ๆ ไปเลยว่ะ ปิดร้านอาหารเลี้ยงฉลองพวกเราทุกคนในค่ายเลย แถมยังใจดีให้พวกเราพายายกับพี่ลำดวนและน้องดอกแก้วมาด้วย"กองทัพหันไปมองโต๊ะที่ยายสายใจ พี่ลำดวนและลูกสาวกำลังนั่งร่วมโต๊ะกับยายหมูแม่บ้านของค่าย"เออ ไอ้กองทัพ กูว่าจะถามมึงตั้งแต่ที่ร้านของยายแล้ว ยี่หวาไปไหนวะทำไมกูไม่เห็น""ไปธุระสำคัญ กูโทรไปถามแล้ว เดี๋ยวจะตามมา"กองทัพตอบเพื่อนก่อนจะยกแก้วเหล้าขึ้นดื่มในขณะที่ใช้สายตามองไปยังร่างหล่อของเพื่อนซึ่งกำลังนั่งมองแม่น้ำสายใหญ่"มองอะ
หลายเดือนผ่านไปปึก ปึก ปึกโห่ กรี๊ด"ไอ้กันต์ สู้มันเว้ย""ใจเย็น ๆ ไอ้กันต์ ล็อกเป้าหมาย หาจุดอ่อนของมันให้ได้"เสียงโห่ร้องดังมาพร้อมกับเสียงของอาจารย์ยอดและเพื่อนร่วมค่ายดังสนั่นstadium ทุกคนต่างจับจ้องมวยคู่เอกของการชกในไฟล์นี้ ดวงตาคมกริบวาววับจับจ้องคู่ต่อสู้อย่างไม่ละสายตา เพื่อหาจังหวะเข้าน็อกอีกฝ่ายเพื่อเร่งจบเกมในครั้งนี้ให้ได้ปึก ปึก ปึกแต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่ง่าย เหมือนว่าอีกฝ่ายจะเตรียมตัวมาพร้อม"ชก""ยายว่าพี่กันต์จะชนะไหม ฉันตื่นเต้นจังเลยยาย""เออ ข้ารู้แล้ว ข้าก็ตื่นเต้นไม่แพ้เอ็งหรอก ใช่ไหมนังลำดวน""ใช่จ้ะป้า"ลำดวนต่อป้าสายใจในขณะที่เรียวแขนของเธอทั้งสองข้างโอบกอดลูกสาวเอาไว้ทุกตนต่างพากันแห่มาให้กำลังใจชายหนุ่มกับการขึ้นชกในครั้งนี้เนื่องด้วยไฟล์ชกครั้งนี้เป็นครั้งยิ่งใหญ่ในรอบปีเลยก็ว่าได้ การเปลี่ยนเจ้าของค่ายคนใหม่ดูเหมือนว่าจะทำให้อะไรมันดีขึ้น นักธุรกิจใหญ่ผู้มีอำนาจจากประเทศจีนได้รับช่วงต่อเป็นเจ้าของค่ายคนใหม่ ผลักดันให้นักมวยในค่ายได้มีรายการชกทุกคน โดยมีอาจารย์ยอดและเลขาของเขาคอยเป็นผู้ประสานงานให้ ประสิทธิภาพของนักมวยในค่ายหลังจากได้อยู่กับเจ้าของ
ปึก"นี่คือเอกสารทั้งหมดที่พิงค์จะต้องอ่านให้หมดภายในวันนี้ ทำความเข้าใจกับมันให้ครบแล้วสรุปงานมาให้เจ้อ่านตอนเย็น"อึก"หะ...หมดนี่เลยเหรอคะ""ใช่ ทำไม น้อยเกินไปเหรอ""เอ่อ ไม่ค่ะ กำลังพอดีเลย"พิงค์ไวท์กลืนน้ำลายลงคอด้วยความยากลำบากเมื่อมองแฟ้มเอกสารตรงหน้าสิบกว่าเล่ม'อ่านให้หมดภายในวันนี้ แล้วสรุปงานให้เจ้อ่าน มันจะโหดเกินไปไหม'"เจ้ให้คนยกโต๊ะทำงานมาไว้ให้แล้วนะ ไม่เข้าใจตรงไหนก็ถามเจ้ได้""ขอบคุณนะคะเจ้""ตั้งใจเรียนรู้งานนะ เจ้เอาใจช่วย"ฝ่ามืออบอุ่นของพี่สาวคนรองวางลงบนศีรษะทำให้พิงค์ไวท์ยิ้มออกมาได้"ขอบคุณนะคะเจ้"พิงค์ไวท์รู้สึกดีใจที่มีพี่สาวแสนดีกับเธอขนาดนี้ นับว่าเป็นเรื่องโชคดีที่เธอได้เกิดมาอยู่ในครอบครัวที่อบอุ่นเอกสารกองใหญ่ถูกเปิดอ่านครั้งแล้วครั้งเล่าในขณะที่พิงค์ไวท์สรุปงานใส่แผ่นกระดาษไปด้วยความตั้งใจ โดยมีสายตาคมกริบของผู้เป็นพี่สาวคอยเหลือบมองอยู่เป็นบางครั้งคราวก๊อก ก๊อก ก๊อก"เชิญ"ประตูห้องทำงานบานใหญ่ถูกเปิดออกทันทีเมื่อคนด้านในอนุญาต พลอยทับทิมมองผู้เป็นพี่ชายเดินหอบหิ้วของกินมากมายเดินเข้ามา และยังมีบางส่วนที่บอดี้การ์ดของพี่ชายถือเอาไว้"จะขนไปเลี้ยงแข
"ป๊ากับอากงมีอะไรอยากจะคุยกับหนูเหรอคะ"หญิงสาวถามขึ้นมาทันที เมื่อเธอทรุดกายนั่งลงบนโซฟาระหว่างกลางพี่ชายกับพี่สาวทั้งสองภายในห้องทำงานของบิดา"ก่อนที่จะคุยเรื่องอื่น ป๊ามีเรื่องจะถามหมวย แค่หมวยเล็กคนเดียวที่จะต้องตอบคำถามป๊า""อะไรคะ"พิงค์ไวท์มองหน้าบิดาและอากงด้วยสายตาไม่ไว้วางใจสักเท่าไหร่"ผู้ชายที่ชื่อกันต์ เป็นอะไรกับหมวยเล็ก""พี่กันต์เป็นคนที่หนูรักค่ะ""แค่นั้น""เราสองคนมีอะไรกันแล้วที่ทะเลก่อนหมวยจะกลับมาที่นี่ค่ะ"ปัง"นี่หมวย"ทุกคนภายในห้องทำงานต่างมีสีหน้าแตกตื่นเมื่อได้ฟังคำสารภาพผิดของพิงค์ไวท์"หมวยรักพี่กันต์ค่ะ เราสองคนรักกัน พี่กันต์ไม่ได้บังคับ หมวยสมยอมเอง"เธอบอกบิดาแค่นั้น ถ้าท่านรู้ว่าเธอเป็นซื้อถุงยางอนามัยให้ชายหนุ่มคงเป็นลมล้มพับลงไปนั่งกองอยู่กับพื้นแน่ เผลอ ๆ อากงของเธอคงจะช็อกหัวใจวาย"ให้ตายเถอะหมวย หนูเป็นผู้หญิงนะลูก""แต่เราสองคนป้องกันนะคะ แล้วอีกอย่างเรื่องนี้หมวยเป็นคนเริ่มก่อนเอง""เฮ้อ เอาไงดีครับป๊า เรื่องมันเป็นแบบนี้ไปแล้ว""เชื้อไม่ทิ้งแถวไม่มีผิด สมแล้วกับที่เป็นหลานของอาหมิง"องกงพยักหน้าในขณะที่นึกถึงภรรยาที่ล่วงลับ หลานชายคนโตและหลานสาวคน
"อาหมวย""อากงขา"อากงอ้าแขนโอบกอดหลานสาวคนสวยทันทีเมื่อเธอเดินเข้ามาในคฤหาสน์หลังใหญ่ "อากงขอโทษนะลูก อากงขอโทษ""หนูก็ต้อง ฮึก ขอโทษที่หนีไป"ชายชรากอดร่างของหลานสาวเอาไว้ในอ้อมแขนแน่น เขาเฝ้านับวันเวลาที่จะได้เจอหลานสาวคนนี้เพื่อที่อยากจะบอกขอโทษในสิ่งที่ทำผิดพลาดไป"หนูขอโทษที่ทำให้ทุกคนต้องเป็นห่วง ฮึก ขอโทษนะคะ อากง ป๊า เฮีย เจ้""หนูก็ต้องขอโทษป๊ากับอากงเหมือนกัน""ผมด้วยครับ ขอโทษครับป๊า ขอโทษครับอากง"ประมุขใหญ่ทั้งสองมองหน้าลูกหลานทั้งสาม "ครั้งนี้ป๊ากับอากงจะถือว่าเป็นความผิดของลูกครั้งแรก แต่คราวหน้าคราวหลังอย่าทำแบบนี้อีกเข้าใจไหม อยากจะไปไหนมาไหนให้บอกป๊า""ค่ะ/ครับ""เพราะว่าต่อไปป๊ากับอากงจะไม่บังคับพวกลูกทั้งสามคนเหมือนกับที่ผ่านมาอีกแล้ว ที่ผ่านมาป๊ากับอากงอยากจะขอโทษลูกทั้งสามคนในทุก ๆ เรื่อง แต่ตอนนี้ไม่ว่าพวกลูกทั้งสามคนอยากทำอะไรทำได้เลย ป๊าขอเพียงแค่อย่างเดียว ก่อนจะทำอะไรขอให้พวกลูกทั้งสามคนคิดให้รอบคอบก่อนที่จะลงมือทำ เข้าใจไหม""เข้าใจค่ะ/ครับ"ทั้งสามพยักหน้า พุ่งเข้ากอดบิดาและอากงของพวกเขา"ป๊ากับอากงรักพวกหนูทั้งสามคนมากนะลูก""พวกหนูก็รักป๊ากับอากงมากเหมือน
ร่างสูงใหญ่ทรุดกายนั่งลงบนเตียงนอนภายในห้องพักอย่างคนอ่อนแรกด้วยสีหน้าไม่ยิ้มแย้ม เพราะในตอนนี้เขากำลังไม่มีความสุข ปลายนิ้วแตะสัมผัสลงบนสร้อยข้อมือลูบคลำชื่อของหญิงสาวที่สลักอยู่"ไอ้กันต์"สายตาเหม่อลอยเงยมองหน้าผู้มาใหม่ กองทัพและยี่หวาเดินนำหน้าเข็มทิศเข้ามาในห้องพัก ทั้งสาวมองสภาพอันแสนน่าเศร้าของชายหนุ่มในตอนนี้ด้วยความเห็นใจ"น้องชมพูไปแล้วนะ"กองทัพเดินเข้ามาหา วางฝ่ามืออุ่นร้อนลงบนไหล่หนาออกแรงบีบอย่างต้องการให้กำลังใจกองทัพหันไปมองหน้ายี่หวา ราวกับต้องการให้เธออธิบายเรื่องพวกนี้ให้อีกฝ่ายได้เข้าใจ"อันที่จริงแล้ว ชมพูไม่ใช่น้องสาวของฉันและไม่ได้เป็นหลานสาวของยายอย่างที่ใคร ๆ รู้"ยี่หวาเกริ่นขึ้นมาในขณะที่สายตาของเธอยังคงจ้องหน้าชายหนุ่ม"วันนั้นฉันกลับมาจากตลาด เห็นผู้หญิงคนหนึ่งกำลังโดนฉุดไปทำร้าย ฉันก็เลยช่วยเธอเอาไว้และพากลับมาที่บ้าน ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอเป็นใคร แต่พอเธอตื่นขึ้นมา เธอก็บอกฉันว่าเธอชื่อชมพูไม่มีญาติพี่น้องที่ไหน"ทุกต่างตั้งใจฟังในสิ่งที่ยี่หวาเล่าออกมา"ฉันกับยายสงสารเพราะเห็นว่าเป็นผู้หญิงตัวเล็ก ๆ คนเดียวก็เลยให้พักอยู่ที่บ้าน และบอกทุกคนว่าชมพูเป็นหลาน
"เรื่องในคลับวันนั้น ผมกับปิ่นรวมหัวกันวางยาลูกสาวของท่านจริงครับ""เพราะอะไร""น้องสาวของผมชอบพอนักมวยในค่ายของผมครับ"อัศวินชี้นิ้วไปยังร่างสูงใหญ่ของกันต์ดึงสายตาของหลงเฟยหยางให้หันมองตาม"ผมกับปิ่นรวมหัวกันวางแผนกีดกันลูกสาวของท่านกับนักมวยในค่าย แต่ผมสาบานได้เลยนะครับว่าคืนนั้นผมไม่ได้มีอะไรกับลูกสาวของท่านเลยจริง ๆ จะให้ผมไปสาบานที่ไหนก็ได้"ชายหนุ่มยกมือชูสามนิ้วด้วยท่าทางร้อนรนกลัวว่าคนตรงหน้าจะไม่เชื่อ"ส่วนเรื่องวันนี้ที่เกิดขึ้น ก็เป็นฝีมือของผมกับน้องสาวเหมือนกันครับ นักมวยในค่ายของผมกับน้องสาว ที่จริงแล้วทั้งสองคนไม่ได้มีอะไรกันจริง ๆ ""...""มันเป็นแค่เพียงแผนจัดฉากเพื่อที่จะทำให้ลูกสาวของท่านเข้าใจผิด โดยมีผู้หญิงคนนั้นเป็นคนลงมือ"เมื่อถึงทางตันอัศวินจึงยอมปริปากพูดออกมาจนหมด เขาซัดทอดไปถึงผู้ร่วมขบวนการครั้งนี้อย่างน้ำหอมที่กำลังยืนตัวสั่น"ฉันถูกคุณอัศวินบังคับค่ะ เขากับหมอปิ่นขู่ ถ้าฉันไม่ยอมทำตามเขาจะปล่อยคลิปฉาวที่เราสองคนมีอะไรกัน""ฉันขอโทษคุณพิงค์ไวท์ด้วยนะคะ ฉันขอโทษนายด้วยนะกันต์"ชายหนุ่มเค้นเสียงหัวเราะในลำคอ สะบัดใบหน้าหันไปมองทางอื่น นึกรังเกียจผู้หญิงอย่างอ
ทันทีเมื่ออัศวินพูดจบ ทุกคนในค่ายก็ต่างหันไปมองชมพูซึ่งกำลังยืนร้องไห้อยู่ในอ้อมกอดของพี่สาวเป็นสายตาเดียวแม้แต่ชายหนุ่มอย่างกันต์เองก็ตาม"ชมพู ชื่อแท้จริงของเธอคือ พิงค์ไวท์ น้องสาวคนเล็กของฉัน ทีนี้รู้แล้วใช่ไหมว่าจุดจบของแกควรออกมาเป็นแบบไหน""มะ...ไม่จริง เป็นไปไม่ได้"อัศวินส่ายหน้าอย่างคนไม่สามารถยอมรับความจริงได้ เพราะถ้าเป็นเช่นนั้นจริง วันนี้คือวันที่เขาจะได้ใช้ชีวิตอยู่บนโลกใบนี้"เป็นไปได้สิ เพราะนี่มันคือเรื่องจริง"อัศวินกระตุกยิ้ม เผชิญหน้ากับคุณนภดลอย่างไม่เกรงกลัว "ตกใจเหรอครับ ไม่ต้องตกใจหรอกนะครับ เพราะว่าวันนี้ยังมีอีกหลายเรื่องที่จะทำให้คุณตกใจ""ไม่จริงใช่ไหม เรื่องหนี้เจ็ดสิบล้าน"น้ำเสียงที่สั่นจากปากของคุณนภดลนั้นยิ่งฟังดูน่าขำ"ถามลูกชายของคุณเองเถอะครับว่าจริงไหม อันที่จริงแล้วผมก็ไม่ได้อยากจะพูดถึงเรื่องนั้นในตอนนี้หรอกนะครับ ถ้าลูกชายของคุณกับลูกสาวของคุณไม่ทำเลวระยำกับน้องสาวของผมเอาไว้"ปิ่นหทัยตัวสั่นเมื่อนิลกาฬเผลอชี้ปลายกระบอกปืนมาทางเธอ"วันนี้ผมก็เลยต้องจัดการทุกอย่างให้มันจบ"แกรก"ว่าไงครับเรื่องเงินที่ค้างผมอยู่"ปลายกระบอกปืนถูกจ่อไปยังศีรษะของอัศว