ครั้นเมื่อมาเจอเจ้าสัวธนาซึ่งมีอาวุธประจำกายยาวใหญ่ใกล้เคียงกับแขนเด็ก แถมลีลาก็เร้าใจ และเป็นผู้ชายสายเบิร์น จึงไม่แปลกถ้าหล่อนจะติดใจหลงใหลผัวใหม่มหาเศรษฐีคนนี้
“ปล่อยเถอะค่ะ...ดิฉันต้องกลับแล้ว”
คนางค์ออกแรงผลักร่างท้วมของเจ้าสัวธนาเบาๆ เพราะว่าเขายังคงกอดรัดนัวเนียเหมือนอยากจะเริ่มบทรักอีกรอบ
“กอดนิดกอดหน่อยจะเป็นไรไป อย่าลืมว่าเราเป็นผัวเมียกันแล้วนะจ๊ะคนางค์จ๋า...เธอเป็นของฉันแล้ว”
เจ้าสัวทวงสิทธิ์ด้วยสุ้มเสียงหวาน
มือข้างหนึ่งบีบขยำสะโพกของคนางค์ บอกเป็นนัยว่าหล่อนเป็นของเขาแล้ว
คนางค์รีบลุกแล้วเดินหนีออกมาจากห้องเจ้าสัวด้วยสีหน้าเอียงอาย รู้สึกกระดากที่หล่อนเผลอไผลปล่อยใจเตลิดเพริดไปกับลีลาสวาทเผ็ดร้อนที่เจ้าของคฤหาสน์สุดหื่นปรนเปรอให้อย่างถึงอกถึงใจเมื่อครู่
ในเวลาต่อมา
“กลับมาแล้วหรือคะแม่”
เสียงทักของลูกสาวที่เข้ามานอนรออยู่ในห้องของหล่อน ทำให้คนางค์สะดุ้ง ดึกป่านนี้แล้วไม่คิดว่าพลอยขวัญจะเข้ามารออยู่ในห้อง
“ทำไมหนูยังไม่นอนอีก”
คนางค์พยายามซ่อนอาการพิรุธ แต่ร่องรอยแดงๆ ที่บริเวณซอกคอก็ทำให้พลอยขวัญพอจะรู้ว่าเพราะเหตุใดเจ้าสัวธนาจึงกักตัวมารดาของหล่อนเอาไว้จนดึก
“กลับไปนอนห้องตัวเองได้แล้ว...พรุ่งนี้ยังมีสอบไม่ใช่หรือ”
คนางค์กล่าว
“ยังเหลือสอบอีกสองวันค่ะแม่”
พลอยขวัญตอบ คนางค์เดินไปหยิบผ้าเช็ดตัว บอกเป็นนัยให้ลูกสาวรู้ว่าหล่อนอยากอาบน้ำเต็มที
“แม่คะ...”
พลอยขวัญยังคงคับข้องใจ รู้สึกสงสารมารดาขึ้นมาจับใจ นี่แค่วันแรกที่ย้ายเข้ามาอยู่ร่วมชายคาบ้านมหาเศรษฐี มารดาของหล่อนก็โดนเจ้าสัวธนารังแกเสียแล้ว ความสงสารคนางค์ทำให้พลอยขวัญตัดสินใจเอ่ยถามออกมา
“แม่ลำบากใจไหมคะ...”
“เรื่องอะไร”
“ก็เรื่องที่จะต้องทำงานอยู่ในบ้านหลังนี้น่ะสิคะ”
คนางค์เหลียวกลับมามองหน้าลูกสาว ครั้นแล้วก็เอ่ยถามด้วยสีหน้าประหลาดใจ
“ทำไมถามแม่อย่างนี้ล่ะลูก...หนูหนักใจที่จะอยู่ที่นี่ยังงั้นหรือ?...มีอะไร?...ใครรังแกหนูหรือเปล่า?”
คิ้วโค้งราวคันศรชิดเช้าหากัน คนางค์เองก็รู้สึกเป็นห่วงลูกสาวเช่นกัน เพราะบ้านของเจ้าสัวยังมีลูกชายอีกสามคน แต่ละคนกำลังอยู่ในวัยหนุ่มฉกรรจ์ด้วยกันทั้งนั้น
คิดแล้วก็ยิ่งเป็นห่วงความปลอดภัยของลูกสาว สักวันพลอยขวัญอาจจะเจอเหตุการณ์อย่างที่หล่อนเพิ่งประสบมาสดๆ ร้อนๆ
“ก็หนูกลัวว่าเจ้าสัวจะรังแกแม่”
พลอยขวัญบอกตรงๆ
คนางค์คิดว่าลูกสาวคงรู้แล้วว่าทำไมเจ้าสัวจึงกักตัวหล่อนเอาไว้ใช้งานจนดึก ถ้าไม่ใช่เป็นเพราะว่าต้องการใช้หล่อนบำเรอสวาท
“แม่จะอดทน...อยู่ที่นี่เรายังพอมองเห็นอนาคต...แต่ถ้าออกไปเผชิญชีวิตกันลำพังสองแม่ลูก...ตอนนั้นจะยิ่งแย่กว่านะจ๊ะ”
คนางค์มองการณ์ไกล ลำพังตัวเองหล่อนไม่ห่วงเท่าไร แต่ที่ห่วงมากกว่าก็คือ...อนาคตของพลอยขวัญ
“หนูสงสารแม่”
พลอยขวัญเดินเข้ามากอดมารดา
“ไม่ต้องห่วงจ้ะ...เจ้าสัวใจดี...เจ้าสัวดีกับแม่...เจ้าสัวรักแม่”
คำพูดที่ได้ยินทำให้พลอยขวัญโล่งใจ เข้าใจได้ทันทีว่าอะไรเป็นอะไร
“มาถึงตอนนี้แล้วแม่คงไม่มีอะไรปิดบังหนู...คือ...เจ้าสัวอยากได้แม่...เค้าขอให้แม่เป็นเมียอีกคนของเขา”
คนางค์บอกกับลูกสาวในที่สุด
“เป็นเมียคนที่สามยังงั้นหรือคะ...แล้ว...เอ่อ...แม่ว่ายังไงคะ”
“แม่ยินยอมเป็นเมียเก็บของท่าน แต่ก็ขออยู่เงียบๆ ไปตามประสาเรา...เราอยู่ในที่ในทางของเราดีกว่า”
“ก็ดีค่ะแม่”
พลอยขวัญเข้าใจความรู้สึกของมารดา จากนั้นสองแม่ลูกก็โผเข้ากอดกันแน่น ในวันที่ชะตาและอนาคตได้เปลี่ยนไปแล้ว รวดเร็วจนแทบไม่ทันตั้งตัว
“แม่หลงรักเจ้าสัวแล้วใช่ไหมคะ”
พลอยขวัญรู้ว่าเป็นเรื่องดีถ้ามารดาของหล่อนมีความสุข ไม่ได้ขมขื่นใจที่จะพลีกายรับใช้เจ้าสัวธนาในฐานะเมียเก็บ
“เร็วไปที่จะบอกว่ารัก”
คนางค์ส่ายหน้า หากก็ยอมรับว่าเจ้าสัวได้ทำให้หล่อนรู้จักกับความเสียวซ่านซึ่งห่างหายไปจากชีวิตมานานนับปี หลังจากที่ต้องกลายเป็นแม่ม่ายสามีตาย
“หนูอยากเห็นแม่มีความสุขค่ะ”
พลอยขวัญยังคงกอดร่างเอิบอิ่มของมารดาเอาไว้แน่น หล่อนรู้ดีว่าในระหว่างที่ครองตัวเป็นม่าย คนางค์ก็ไม่เคยประพฤติตัวเสื่อมเสียในเชิงชู้สาวกับใครที่ไหน
พลอยขวัญยังจดจำได้ว่าหลังจากสิ้นบิดา คนางค์ก็จ่อมจมอยู่กับความเศร้าโศกเสียใจอยู่นานเป็นเดือน กระทั่งทำใจได้ คนางค์พยายามตั้งหลัก เมื่อความเศร้าโศกเสียใจได้ผ่านพ้นไปแล้ว ชีวิตแต่ละวันของคนางค์ก็เอาแต่ทุ่มเทให้กับการเอาใจใส่เลี้ยงดูพลอยขวัญซึ่งเป็นลูกสาวคนเดียว
คนางค์เป็นคนขยัน หล่อนรับจ้างทำงานสารพัด ทั้งซักเสื้อผ้า รีดผ้า เสิร์ฟอาหาร และทำขนมไปขายที่ตลาดนัด วันๆ ชีวิตมีแต่งาน ไม่เคยเปิดประตูใจข้องแวะกับผู้ชายคนไหน แม้จะมีหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่มากมายเทียวมาแจกขนมจีบไม่เว้นวัน
ในเวลาต่อมา
กลางดึกของคืนเดียวกันนั้น ภายหลังจากนั่งอ่านหนังสือติดต่อกันนานเป็นชั่วโมงเพื่อเตรียมตัวสอบในเทอมสุดท้ายก่อนจบการศึกษา
พลอยขวัญปิดตำราเล่มหนา อยากพักสายตา คว้าผ้าขนหนูแล้วเดินออกมาเข้าห้องน้ำที่อยู่ด้านหลังครัว ตั้งใจจะอาบน้ำให้ร่างกายสดชื่นแล้วค่อยกลับมาอ่านหนังสือต่ออีกสักพัก
ภายในห้องน้ำ พลอยขวัญเปลื้องเสื้อผ้าจนเนื้อตัวเปลือยเปล่าล่อนจ้อน หล่อนไม่ได้เปิดฝักบัวเพราะเคยใช้ขันตักน้ำอาบจนเคยชินเสียงน้ำพร่างอาบร่าง มือเรียวใช้ขันน้ำพลาสติกจ้วงตักน้ำเย็นในอ่างราดรดลงทั่วเรือนกายเปลือยเปล่า สบู่เหลวถูกขยี้เบาๆ ในฝ่ามือจนเกิดพรายฟองแล้วลูบไล้สัมผัสเรือนร่างงดงาม“อ่า...”เป็นเสียงครางของคนที่กำลังปีนรั้วหลังครัวเพื่อแอบดูหล่อนอาบน้ำ ความเซ็กซี่ของหญิงสาวถึงกับทำให้มันร้องครางออกมา ดวงตาเบิกโพลงซี้ดริมฝีปากเมื่อพลอยขวัญลูบไล้สบู่กับเต้าทรวงอะร้าอร่าม ปทุมถันคู่งามที่ได้เห็นนั้นใหญ่มาก ทั่วสรรพางค์ของหล่อนช่างเปล่งปลั่งนวลเนียนไปด้วยเลือดเนื้อของวัยสาวสะพรั่ง‘สวยเหลือเกิน’คนแอบดูพึมพำอยู่ในใจ หัวใจเต้นแรงกับเรือนร่างขาวผ่อง กระจ่างอยู่ภายใต้แสงไฟดวงเทียนที่สาดลงมาจากกลางเพดาน“ซี้ด...อูย”คนแอบดูร้องคราง กลิ่นสบู่และกลิ่นจากผิวกายอันขาวผ่องของหล่อน ปลุกกำหนัดให้ลุกโชนเกินกว่าจะสะกดกลั้นอารมณ์ให้มองเพียงอย่างเดียว “อ่า...”มือข้างหนึ่งของคนหื่นยังคงขยับขึ้นลง รูดแท่งแข็งเป็นจังหวะอยู่ตรงหว่างขา สายตาจับจ้องเรือนร่างของหล่อนที่อยู่ห่างเพียงแค่ผนังกั้นก
“ขอกาแฟแก้วเดียวก็พอ”พยัคฆ์ตอบพลางทรุดร่างลงนั่งใกล้กับพลอยขวัญ จากนั้นก็หยิบหนังสือพิมพ์ขึ้นมาอ่าน ท่าทางเหมือนไม่สนใจหล่อนนัก อีตานี่ฟอร์มเยอะพลอยขวัญเหลือบมองพยัคฆ์ เมื่อนึกถึงสิ่งที่เขาทำกับหล่อนเมื่อคืน...ก็ยิ่งทำให้หญิงสาวหัวใจเต้นแรง แต่พยัคฆ์ยังคงวางมาดขรึมได้แนบเนียน เขาทำไม่รู้ไม่ชี้กับเรื่องเมื่อคืน...ทำราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น“วันนี้มีสอบใช่ไหม”พยัคฆ์ถามทั้งที่ไม่ได้มองหน้าหญิงสาว ยกถ้วยกาแฟขึ้นดื่ม แล้วพลิกหนังสือพิมพ์อ่าน“ค่ะ...คุณเสือรู้ได้ยังไงคะว่าขวัญมีสอบ”พลอยขวัญสงสัย“รู้ได้ยังไงไม่สำคัญ...เอาเป็นว่าฉันจะไปส่ง”เสียงสรุปห้วนสั้น“ขวัญไปเองก็ได้ค่ะ...จะได้ไม่ต้องรบกวนเวลาของคุณเสือ”เสียงของพลอยขวัญบอกความเกรงใจ เหตุการณ์เมื่อคืนทำให้หล่อนรู้สึกกลัวที่จะอยู่ใกล้เขา“ไม่ได้เสียเวลาอะไรนักหนา...ถ้าไม่บังเอิญว่าวันนี้ฉันจะผ่านไปทางนั้นพอดี...ก็คงไม่ชวนเธอหรอก”พลอยขวัญแอบทำหน้าง้ำ อุตส่าห์คิดว่าผู้ชายคนนี้มีน้ำใจกับหล่อน ที่ไหนได้...ที่แท้ก็เป็นเพราะว่าเธอเป็นเพียงทางผ่านของเขาสุดท้ายพลอยขวัญจำต้องขึ้นรถไปกับลูกชายคนโตของเจ้าสัวธนา“วันนี้คุณเสือจะไปไหนคะ”พล
“เป็นอันว่าตกลงตามนี้...อย่าลืมนะ...คืนนี้หลังสามทุ่มเข้ามาหาฉันที่ห้อง...จะติวให้”พยัคฆ์ตวัดสายตามาแวบหนึ่ง เพียงเท่านั้นนวลแก้มของพลอยขวัญก็ร้อนวูบวาบ จู่ๆ หัวใจก็เต้นแรงขึ้นมาอีก ช่างน่าแปลกที่ผู้ชายตัวใหญ่ใบหน้าคมคร้ามคนนี้จะมีอิทธิพลต่อความรู้สึกนึกคิดของหล่อน“ทำไมนุ่งกระโปรงสั้นจัง”ตอนที่รถติดไฟแดง พยัคฆ์หลุบตาลงมองต้นขาอวบขาวของคนนั่งใกล้“ไม่สั้นนะคะ...เพื่อนๆ ขวัญใส่กันสั้นกว่านี้อีกค่ะ”“ก็อย่าไปทำตามเขาสิ...ใส่สั้นๆ ผู้ชายมอง”เฮียเสือทำเหมือนหวง“แต่ของขวัญไม่สั้นนะคะ”หล่อนเถียง“สั้น...นี่แค่ล้วงเข้าไปนิดเดียวก็คว้านได้ถึงไหนต่อไหน”“เฮียก็พูดเกินไป”“ยังจะมาเถียงอีก...งั้นเฮียจะทำให้ดูว่ามันล้วงได้จริงๆ”เป็นจังหวะที่รถชะลอความเร็วเมื่อถึงสี่แยกไฟแดง พยัคฆ์วางมือลงบนต้นขาตึงเต็ม ค่อยๆ ลูบล้วงเข้าไปใต้ชายกระโปรง ก่อนที่มือน้อยๆ ของหล่อนจะฟาดลงมาที่แขนของเขาเสียงดังเพียะ“หยุดนะ...ถ้าขืนหื่นไม่เลือกที่แบบนี้ขวัญจะลงรถนะคะ...ไม่ต้องไปส่งขวัญแล้ว”หล่อนยื่นคำขาด พยัคฆ์ค่อยๆ ชักมือกลับมาวางที่พวงมาลัย ความลามกทำให้เขายกนิ้วที่เพิ่งสัมผัสเคล้นคลึงกลีบสวาทของหล่อนขึ้นมาสูดด
“สวัสดีค่ะคุณเสือ”หมวยยกมือไหว้ สายตาตะลึงมองพยัคฆ์ด้วยความชื่นชมอย่างเห็นได้ชัด เพราะความหล่อเหลาที่เห็นอยู่ตรงหน้านี้ ดูราวกับนายแบบฝรั่งที่หลุดออกมาจากปกแมกกาซีนยังไงยังงั้น“เพื่อนขวัญชื่อหมวยค่ะเฮีย...ขอติดรถไปด้วยคนนะคะ”พลอยขวัญบอกพลางแนะนำเพื่อนรัก หมวยสวมแว่นตาหนาเตอะแบบเด็กเรียน “ได้สิ”พยัคฆ์กล่าวยิ้มๆ ระหว่างทางที่รถกำลังแล่นมา จู่ๆ พยัคฆ์ก็นึกอยากดื่มกาแฟ จึงเลี้ยวรถเข้ามาจอดหน้าร้านกาแฟอเมซอนที่ตั้งอยู่ภายในปั๊มน้ำมันริมทาง“เดี๋ยวมา...”พยัคฆ์จะเข้าห้องน้ำ สั่งกาแฟเอาไว้แล้วหยิบเงินออกมาจากกระเป๋า ยื่นให้พลอยขวัญเป็นคนช่วยจัดการจ่ายค่ากาแฟที่สั่งมาเผื่อหล่อนกับเพื่อนสาว “กรี๊ดดด…ฟินอะ...คุณพยัคฆ์หล่อสุดๆ...อ๊อย...ยังกะดาราแน่ะแก”เมื่อร่างสูงของพยัคฆ์เดินออกไปจากประตูร้านซึ่งภายในเป็นห้องปรับอากาศ หมวยกระทืบเท้าเบาๆ กับพื้น กรีดร้องออกมาด้วยความลืมตัวจนลูกค้าที่นั่งอยู่ภายในร้านเหลือบมองเป็นตาเดียวกัน“เก็บอาการหน่อยยัยหมวย”พลอยขวัญหยิกแขนเพื่อน มองหน้าหมวยแล้วยิ้มขำๆ แต่ก็ชินแล้ว เพราะคบกันมานาน จึงรู้ว่าหมวยมักจะเป็นแบบนี้เสมอเมื่อเจอผู้ชายหล่อๆ ยิ
“ขวัญอยากไปเห็นจัง...กำลังอยากขี่จักรยานออกกำลังกายอยู่พอดี”“เย็นๆ แบบนี้อากาศดีค่ะ...สงสัยเจ้าสัวคงอยากเปลี่ยนบรรยากาศ”ป้าชื่นกล่าวยิ้มๆ มองตามเรือนร่างเอิบอิ่มเดินไปที่จักรยานแล้วขี่ออกไปทางหลังบ้านเมื่อมาถึงจุดหมาย สวนยางและป่ายูคาลิปตัสร่มรื่นสวยงามเหมือนอย่างที่ป้าชื่นบอกเอาไว้จริงๆพลอยขวัญจอดรถจักรยานเอาไว้ริมลำธาร ก้าวเดินมาตามเสียงน้ำตก ก่อนจะได้พบกับเหตุการณ์ระทึกอารมณ์ เมื่อเห็นสองร่างเปลือยเปล่าของหญิงชายกำลังกอดรัดกันนัวเนียอยู่ริมน้ำตก‘แม่...’พลอยขวัญอุทานในใจ ภาพที่เห็นอยู่นั้นคนางค์กำลังเอนหลังพิงโคนต้นไม้ใหญ่อยู่ในท่ากึ่งนั่งกึ่งนอน ขณะเจ้าสัวธนานั่งคุกเข่าอยู่ตรงหว่างขาอ้ากว้างของหล่อน“เสียวหัวนมเหลือเกินค่ะท่าน”คนางค์พริ้มตาเคลิ้ม สองมือของเจ้าสัวลูบไล้กอบกุมทรวงอกอวบใหญ่ล้นมือ บีบขยำหนั่นเนื้อนุ่มนิ่มที่ปูดปลิ้นออกมาตามซอกนิ้ว แล้วงุดหน้าลงมาตวัดลิ้นกดคลึงเม็ดหัวนมสลับดูดสองเต้าเมามัน“ซี้ดดด...”ริมฝีปากของคนโดนดูดนมระริกสั่น สองมือคนางค์ขยุ้มศีรษะเจ้าสัวเอาไว้แน่น แอ่นอกสั่นส่ายให้เขาดูดนมด้วยความเต็มใจพลอยขวัญไม่ได้ตั้งใจจะแอบดู ตอนแรกหล่อนคิดจะหันหลังกล
‘อ่า...’พลอยขวัญเผลอคราง เห็นชัดเจนว่ามารดาของหล่อนเป็นฝ่ายร่อนส่าย ขณะเจ้าสัวป็นฝ่ายตั้งลำรับ เนื้อกับเนื้อเสียบสนิทเข้าด้วยกันอย่างล้ำลึกพลั่กๆ ๆ ๆ ๆเจ้าสัวกระเด้าสวนขึ้นมารัวๆ จนก้นแทบไม่ติดพื้นพลอยใสยังไม่เคยมีประสบการณ์ถึงขั้นโดนสอดใส่ หากก็พอจะเดาได้ ว่ามารดาของหล่อนน่าจะกำลังหน่วงแน่นไปทั้งช่องท้องสีหน้าของคนางค์คล้ายเจ็บปวด แต่ก็ร่อนสะโพกโยกก้น บดเน้นกลีบเนื้อรับการเสียบทะลวงได้อย่างถึงน้ำถึงเนื้อ แลเห็นโคนแก่นกายของเจ้าสัวธนาเสียบคาเข้ามาสุดโคน เส้นขนสีดำเสียดสีกันร้อน “ฮื่อๆ...เร่งเถอะเจ้าสัวขา อย่าทรมานกันแบบนี้...ซี้ด อูย” ก้นของคนางค์ขยับยกขึ้นแล้วฟาดรัวลงมา กลืนดุ้นของเจ้าสัวเสียงดังพั่บๆ เป็นจังหวะเมือกเหนียวของน้ำหล่อลื่นหลั่งออกมาอาบเลื่อมอยู่รอบรูของหล่อน มือเรียวกระหวัดรัดรอบลำคอของเจ้าสัวเอาไว้แน่น พร้อมทั้งแอ่นนมให้ดูดคนางค์ร่อนเก่งมาก สะโพกของหล่อนพลิ้วไหว ส่ายสั่น สะบัดไหล่จนก้อนผมที่ขมวดเป็นมุ่นมวยเอาไว้ด้านหลังหลุดลุ่ยลงประบ่า พลิ้วสะบัดไปตามจังหวะหยัดสะโพกโยกใส่แท่งเอ็นอย่างมีชั้นเชิงลีลา‘โห...คุณแม่ฉันลีลาสุดๆ’พลอยขวัญไม่คาดคิดมาก่
พยัคฆ์บอกเล่าถึงความเป็นมาของเจ้าแบล็ค พลอยขวัญใช้เวลาไม่นานก็สามารถสร้างความคุ้นเคยกับม้าได้อย่างน่าอัศจรรย์ใจ“วันนี้เจ้าแบล็คมันเชื่องเป็นพิเศษแฮะ...สงสัยมันชอบผู้หญิง”พยัคฆ์แซว เมื่อเห็นเจ้าม้าตัวใหญ่ยื่นใบหน้าเข้ามาคลอเคลียซุกอกสาวเหมือนเรียกหาความอบอุ่นน่าแปลกที่วันนี้เจ้าแบล็คไม่ดื้อ ทั้งที่คนงานที่คอยทำหน้าที่ดูแลคอกม้าเคยบอกว่าเจ้าแบล็คเป็นม้าพยศเอาการ นอกจากพยัคฆ์มันก็ดื้อรั้นไม่ยอมใครตอนที่ได้เจ้าแบล็คมาใหม่ๆ มันดื้อจริงๆ แต่ท้ายที่สุดพยัคฆ์ก็แสดงให้ประจักษ์แก่สายตาว่า เขาสามารถปราบพยศของเจ้าม้าตัวใหญ่ได้อย่างไม่ยากเย็นนักใช้เวลาพักใหญ่ๆ พลอยขวัญก็เริ่มรู้จักการบังคับม้า“จะขี่ม้าให้ได้ดีแขนต้องแข็งแรง”พยัคฆ์สอนหลายๆ อย่างให้กับหญิงสาว ขณะเดินจูงม้าให้หล่อนขี่“ท่าทางไม่เลวนี่”พยัคฆ์ปล่อยให้พลอยขวัญควบม้าออกไปช้าๆ หญิงสาวหารู้ไม่ว่าคนข้างหลังกำลังเผลอมองก้นงอนสวยของหล่อนที่ดูหนั่นแน่นอยู่ภายใต้กางเกงผ้ายืด เนื้อผ้าบางๆ แนบเน้นจนเห็นเป็นรูปร่างของหนั่นสะโพกกลมกลึง ค่อยๆ กระดกขึ้นจากอานม้าเป็นจังหวะ ภาพนั้นทำเอาพยัคฆ์หายใจไม่ทั่วท้อง“จำเอาไว้ว่าถ้าจะขี่ม้าเธอต้องสร้างค
“เฮีย...”เสียงร้องห้าม พลอยขวัญไม่ได้อ่อนเดียงสาจนถึงกับไม่รู้ว่ากำลังจะเกิดอะไรขึ้นกับหล่อน“ทำไม...”ท่าทางลังเลของหญิงสาวทำให้อารมณ์ของพยัคฆ์สะดุดลงเล็กน้อย“ขวัญยังไม่พร้อมค่ะ”หญิงสาวส่ายหน้า“อย่าดื้อน่ะ ทำไมเฮียจะไม่รู้ว่าขวัญอยาก มาตรงนี้เดี๋ยวเฮียทำให้” พยัคฆ์ถอดเสื้อแล้วปูลงบนพื้นหญ้า“ไม่...ขวัญไม่อยาก”หญิงสาวส่ายหน้า ท่าทางเหมือนคนที่กำลังตกอยู่ในความสับสนใจ สายตาจับจ้องเรือนร่างกำยำไปด้วยมัดกล้ามของเฮีย“ยังจะมาปากแข็ง...ถ้าไม่อยากแล้วคืนนั้นเข้ามาแอบดูเฮียทำไม”พยัคฆ์สงสัย“เอ่อ...ขวัญ...ขวัญไม่ได้ตั้งใจจะแอบดู”หญิงสาวส่ายหน้าอีก“แต่ก็ดู...ดูจนแฉะ”พยัคฆ์กระตุกยิ้ม จ้องหน้าพลอยขวัญด้วยแววตารู้ทันจนหล่อนต้องหลบสายตาวูบ เพราะยังจดจำคืนนั้นได้ไม่ลืม“ไม่ค่ะ...เดี๋ยวใครมาเห็น”เสียงทัดทานของหญิงสาวที่อ่อนลงอย่างเห็นได้ชัด ทำให้ชายหนุ่มรู้ว่าพลอยขวัญกำลังสองจิตสองใจ ตกอยู่ในอาการแบ่งรับแบ่งสู้หล่อนยอมรับว่าเรือนร่างเซ็กซี่กำยำไปด้วยมัดกล้ามของพยัคฆ์ ทำให้เกิดอาการร้อนๆ หนาวๆ...และเสียวจี๊ดตรงนั้น “ถามตรงๆ...เคยมั้ย?” “ไม่...ไม่เคยค่ะ”
“แหม...ตอนปอกมะละกอดูเงอะงะ...แต่พอจับสากตำลงในครกนี่ถนัดนะคะคุณเสือ” ป้าชื่นหัวเราะพยัคฆ์เองก็เขินๆ ไม่เคยคิดมาก่อนเหมือนกันว่าตัวเองจะต้องมานั่งตำส้มตำให้เมียที่กำลังแพ้ท้อง “นี่ค่ะใส่เลย” ป้าชื่นส่งถ้วยใส่ถั่วฝักยาวหั่นมาให้ “พอแล้วค่ะ...ไม่ต้องตำจนแหลก” ป้าชื่นตักมะละกอที่ขูดเป็นเส้นใส่ลงในครก” “ใส่น้ำปลาสองช้อนค่ะ” “ไงต่อครับ”“น้ำตาลปี๊บอีกครึ่งช้อนค่ะ...มะนาวด้วยค่ะ แล้วก็กุ้งแห้ง ถั่วลิสง เท่านั้นก็แซบแล้วล่ะค่ะ”เสียงกระแทกสากลงครกของเฮียเสือดังลั่นออกมาจากครัว ทำให้พลอยขวัญอดสงสัยไม่ได้เพราะว่าสามีหายมานาน กระทั่งลงมาเห็น“ทำอะไรกันอยู่คะป้าชื่น…”คนที่ชะโงกหน้าเข้ามาในครัวเอ่ยถามด้วยความสงสัย สีหน้าตกใจเล็กน้อยที่เห็นเฮียเสือกำลังนั่งตำส้มต้มอย่างเอาจริงเอาจัง“เฮียลงมาตำส้มตำให้ขวัญจ้ะ”สามีตอบเสียงหวาน ออกอาการเขินนิดๆ ตั้งใจว่าจะแอบยกจานส้มตำไปให้หล่อนถึงที่ แต่ความก็แตกเสียก่อนที่จะได้เซอร์ไพรส์ภรรยาทว่าสิ่งที่ได้เห็น ก็ทำให้พลอยขวัญปลื้มใจจนพูดอะไรไม่ออก ใครเลยจะคิดว่าจะได้เห็นภาพของเฮียเสือมานั่
“เฮียจ๋า...ขวัญรักเฮีย”เสียงกระซิบสั่นพร่า ดวงตาพริ้ม หลังจากความทรมานได้ลุล่วงไปสู่อาการออกัสซั่มรุนแรงเมื่อถึงสวรรค์“เฮียก็รักขวัญจ้ะ...ยอดรักของเฮีย”พยัคฆ์บอกขณะท่อนเนื้อยังเสียบคา สวรรค์ชั้นเจ็ดกำลังพร่าเลือนอยู่ภายใต้เปลือกตาของเขาเช่นกัน รับรู้ในความเสียวซ่านสุดจะบรรยายไม่ต่างจากหล่อนเนื้อตัวของพลอยขวัญอ่อนเปลี้ยเหมือนขี้ผึ้งที่ถูกไฟลน พยัคฆ์เชี่ยวชาญชั้นเชิงกามสุดๆ เขาเปิดฉากจู่โจมหล่อนอีกครั้งทั้งล่างทั้งบน ขณะสองเต้าเต่งตึงกำลังโดนดูดเสียงดังจ๊วบจั๊บ ที่ง่ามขาก็โดนลำนิ้วทิ่มทะลวงเข้าใส่เสียงดังพลั่กๆ จนน้ำหล่อลื่นทะลักสวนนิ้วออกมา ลีลาดุเด็ดของเฮียเสือสุดหื่นทำเอาพลอยขวัญเสียวกระสันไปทุกสรรพางค์กาย“ขวัญจ๋า...รอบนี้ขย่มให้เฮียนะจ๊ะ...ขึ้นให้เฮียนะครับ”พยัคฆ์บอกพลางรั้งเอวของพลอยขวัญให้ตามมาทรุดร่างอรชรลงนั่งบนโซฟาที่ตั้งอยู่กลางห้อง“ค่ะ...”พลอยขวัญมองท่อนเนื้อล้อมเม็ดมุกตะปุ่มตะป่ำด้วยสีหน้าแบ่งรับแบ่งสู้ รู้ว่าอาจจะเจ็บระบมบ้างตอนที่กลีบเสียวแสนบอบบางจะต้องกลืนเม็ดมุกตะปุ่มตะป่ำเข้าไปจนสุดตอแต่ความเสียวซ่านจากสัมผัสเสียดสีที่ทำเอาติดใจ ก็ทำให้แม่ลูกอ่อนสูดหายใจแรง รว
“ลองจับให้ถนัด”พยัคฆ์ชักท่อนเนื้อฝังมุกออกมาจากรูสวาทฟิตแน่นพลอยขวัญยิ่งลูบไล้ก็ยิ่งรู้สึกร้อนผ่าวในช่องท้อง แอบขมิบกลีบหมุบๆ เพราะอยากหนีบอยากกลืนดุ้นเนื้อฝังมุกของเฮียเสือ“เฮียจ๋า...ขวัญจะขาดใจแล้ว...ขวัญอยาก”“งั้นเฮียจะกระแทกให้แตกเลยนะจ๊ะ”พยัคฆ์คว้าข้อเท้าของแม่ลูกอ่อนขึ้นมาพาดเอาไว้บนบ่าบึกบึนของตัวเองอีกครั้งจากนั้นก็ช้อนท่อนเนื้อแข็งแกร่งขึ้นมากำแน่น บีบจนหัวมังกรแดงก่ำมีน้ำหล่อลื่นเหนียวๆ เล็ดไหลออกมาปริ่มปลาย ขนาดมหึมาของมันทำให้มือของตนซึ่งแม้จะมีขนาดใหญ่มาก...แต่ก็ยังไม่สามารถกำได้รอบ“อูย...แน่นรูสุดๆ”พลอยขวัญพริ้มตา หน้าบูดหน้าเบ้ พยัคฆ์ส่ายเสียดหัวมังกรกระแซะเสียบเข้าใส่กลีบเนื้อสีชมพูจนเผยอแยะแบะอ้าออกทีละน้อยก่อนที่แม่ลูกอ่อนจะร้องครางลั่นกับความพิสดารของอาวุธประจำกายของสามีที่กำลังเคลื่อนเข้ามาคับแน่นในช่องทางบอบบางจนสุดโคนพวงสวรรค์ เนื้อแนบเนื้อจนเส้นขนของหล่อนกับเขาเสียดสีกันร้อนผ่าว ราวจะลุกติดไฟขึ้นมาได้“อ่า...ฮึก...”พลอยขวัญหลับตาปี๋ อานุภาพของเม็ดมุกที่เสียบเข้ามาเสียดสีในกลีบเนื้อบอบบาง ทำให้หล่อนรู้สึกเจ็บในตอนแรก แต่ความเสียวกระสันที่มีมากกว่า ก็ทำใ
“อ๊อย...ขวัญจะขาดใจ”คนหื่นยังคงตั้งปลายลิ้นเป็นลำแข็ง เสียบแทงเข้าไปในรูสวาทของหล่อนไม่ยั้งแจ๊บๆ ๆ ๆ ๆเสียงปลายลิ้นสากกวาดเลียผนังเนื้อนุ่มแน่นบอบบางในระหว่างสองกลีบอย่างเร่าร้อน“ชอบมั้ย”ถามขณะแบะบีบจนกลีบปลิ้นออกมารับปลายลิ้นจ้วงทะลวงเข้าเลียรูสวาทอย่างเมามัน การจู่โจมแบบดิบเถื่อน เร่าร้อน ถึงอกถึงใจ ทำให้เลือดในกายของหญิงสาวราวจะเดือดขึ้นมาได้“ชอบค่ะ...อ่า...ซี้ด”พลอยขวัญเสียวจนต้องขมิบกลีบเนื้อรัวๆ เมื่อเฮียเสือดูดกลีบสีชมพูจนปลิ้นทะลักออกมารับปลายลิ้นหนา จ้วงเลียเข้ามาดูดกินน้ำคาวสวาทหอมหวานของหล่อนอย่างเอร็ดอร่อย“ห้ามไปให้ผู้ชายคนอื่นทำแบบนี้นะ”พยัคฆ์หวง“ขวัญไม่เคยให้ใครทำ...ขวัญให้เฮียคนเดียว”หญิงสาวกล่าวตามความจริง นอกจากพยัคฆ์ก็ไม่เคยมีผู้ชายคนไหนได้ทำกับร่างกายของหล่อนขนาดนี้“ขวัญรักเฮียคนเดียว”หล่อนใช้คำพูดที่ทำให้หัวใจของสามีพองโต ไม่ต่างจากลูกโป่งที่สูบลมจนเต็ม“ชื่นใจเฮียที่สุด”“ไม่ไหวแล้วค่ะเฮียขา...ขวัญเสียวเหลือเกิน”“จ้ะ...เดี๋ยวเฮียเสียบให้ ขวัญจะได้หายทรมานเสียที”พยัคฆ์มองสองมือของหล่อนที่ขยุ้มขยำจนผ้าปูที่นอนยับย่น รู้ว่าหล่อนกำลังทรมานมาก เขารีบกระเ
พยัคฆ์ค่อยๆ บีบคลำสองเต้าซึ่งอวบขาวและคัดไปด้วยน้ำนมแม่ลูกอ่อน สองเต้าของหล่อนขาวจนแลเห็นเส้นเลือดสีเขียวกระจายเป็นสายรางๆ อยู่ภายใต้ความเปล่งปลั่งนวลเนียน“นมคัดมาก...เฮียช่วยนะ” พลอยขวัญขัดขืนเล็กน้อยพอเป็นพิธี มือน้อยๆ ทุบตีไหล่ของคนหื่นที่คร่อมลงมาจูบฟัดร่างอวบอัดแล้วดูดนมเมามัน“อ๊อย...ขวัญเสียวหัวนม”ทรวงอกของแม่ลูกอ่อนแอ่นหยัดขึ้นด้วยความเสียวซ่าน หัวนมโดนดูดจนปูดบาน น้ำนมสีขาวทะลักไหลออกมาชุ่มปากคนเป็นพ่อของลูก“เสียวล่ะสิ”พยัคฆ์กระตุกยิ้ม“เสียวค่ะ”พลอยขวัญยอมรับว่าหล่อนรักผู้ชายคนนี้หมดหัวใจ ไม่ว่าเขาจะสัมผัสแตะต้องตรงส่วนไหนของร่างกาย หล่อนก็รู้สึกมีอารมณ์ไปหมด“จากนี้เฮียขอแย่งลูกกินนมทุกวันนะครับ”บอกขณะกอดจูบแล้วดูดนมพัลวัน ก่อนที่มือซุกซนข้างหนึ่งจะล้วงเข้ามาที่ง่ามขาอวบขาว สอดนิ้วกลางแหวกกลีบ“อ๊อย...”พลอยขวัญสะดุ้ง ขมิบกลีบสวาทรัดดุ้นนิ้วของเฮียที่เสียบเข้ามา“ขอเฮียใช้นิ้วให้ลื่นก่อนนะครับ...”พยัคฆ์กระซิบข้างหู ดูดนมขณะเสียบนิ้วกลางรัวๆ จนแม่ลูกอ่อนร้องคราง ไม่นานน้ำหล่อลื่นเหนียวๆ ก็หลั่งออกมาชุ่มมือของเฮียเสืออีกระลอกพยัคฆ์ร้อนแรงและหื่นมาก ใช้เล่ห์สา
“ระยำ...” พยัคฆ์ปรี่เข้าหาหยางไห่ด้วยความโกรธจัด ไม่ใช่เรื่องยากเลยสักนิดที่พยัคฆ์จะกระทืบหยางไห่ให้ตายคามือ เพราะพยัคฆ์มีโครงร่างสูงใหญ่และแข็งแกร่งกำยำกว่ามากหากสุดท้ายพยัคฆ์ก็เลือกที่จะไม่ใช้กำลัง แต่ตัดสินใจที่จะก้าวเดินออกมาจากเหตุการณ์อันน่าอัปยศอดสูด้วยหัวใจที่ยอมรับความจริง...ว่าเหมยฮัวรักคนอื่น เช่นเดียวกับเขา...ที่รู้ซึ้งแล้วว่าผู้หญิงที่หัวใจของตนปรารถนาจะใช้ชีวิตร่วมกันไปจนวาระสุดท้ายของชีวิตก็คือ ‘พลอยขวัญ’ พยัคฆ์สูดหายใจแรง ครั้นเมื่อระงับความโกรธได้ก็หันไปหาเหมยฮัวที่ยืนตาแดงๆ คล้ายจะร้องไห้ “ผมขอโทษที่มาขัดจังหวะความสุขของคุณสองคน สนุกกันต่อเถอะครับ ขอบคุณนะเหมยฮัว...ขอบคุณที่ทำให้ผัวโง่ๆ อย่างผมตาสว่างเสียที...ขอบคุณที่ทำให้รู้ว่าคุณไม่ได้รักผม...ต่อจากนี้ไปผมจะถือว่าหัวใจของเราสองคนเป็นอิสระจากกัน” สุ้มเสียงของพยัคฆ์มีความขมขื่นอย่างเห็นได้ชัด หากก็ยอมรับว่าโชคชะตาได้ลิขิตเอาไว้แล้ว พยัคฆ์ไม่เคยคาดคิดมาก่อนเลยว่าชีวิตคู่ของตนกับเหมยฮัวจะต้องปิดฉากลงเพราะเรื่องบัดสีที่เกิดขึ้นในวันนี้...แต่มันก็เกิดขึ้นแล้วจริงๆ
“อูย...ซี้ด...”เมื่อดุ้นเนื้อร้อนผ่าวเคลื่อนเข้ามาจนมิดสุดโคนพวงสวรรค์ พยัคฆ์ก็ขยับเบาๆ ก่อนจะกระเด้ารัวแรงลึกเต็มอารมณ์หื่นพลั่กๆ ๆ ๆ ๆ “อ๊ายยยย...อูย...ขวัญเสียว”ดวงตาของหญิงสาวหรี่พริ้ม เพราะคนข้างหลังทิ่มรัวเข้ามาชุดใหญ่ สองมือของหล่อนเกาะขอบเคาน์เตอร์เอาไว้แน่น แอ่นบั้นท้ายรับการลงทัณฑ์อันดิบเถื่อนของพยัคฆ์ด้วยความเต็มใจ“อ่า...แน่นสุดๆ เลยขวัญจ๋า...ของขวัญรัดของเฮียปลิ้นเลยจ้ะ”สายตาของเฮียเสือจับจ้องอยู่ที่ภาพของแท่งเนื้อกำลังเสียบความแข็งแกร่งเข้าๆ ออกๆ เสียบรัวจนพลอยขวัญขมิบไม่ทัน ส่งผลให้น้ำหล่อลื่นหลั่งซ่านออกมาอาบดุ้นเอ็นของพยัคฆ์“อ๊อย...เฮีย”ไหล่ทั้งสองข้างของพลอยขวัญส่ายสะบัด เพราะก้นกลมกลึงตึงเต่งอวบขาวแอ่นหยัดขึ้นรับความแข็งแกร่งที่เสียบแทงเข้ามารัวๆ ทรวงอกอวบใหญ่เบียดแนบกับพื้นเคาน์เตอร์เพราะฝ่ามือของเฮียที่กดเอาไว้“เฮีย...ขวัญไม่ไหวแล้ว” หล่อนเร่งเร้าพลั่กๆ ๆ ๆพยัคฆ์สนองให้ เสียงเนื้อกับเนื้อสลักแน่นเข้าด้วยกัน เนื้อตัวของพลอยขวัญบิดเร่าทรมาน สองเต้าอวบคัดเบียดบดอยู่กับพื้นเคาน์เตอร์แกรนิตโต้จนมีน้ำนมสีขาวไหลเลอะออกมาข้างลำตัว“อีกนิด...เฮียจะแตกแล้ว
“คิดว่าไปไหน”คนที่หวาดระแวงหึงหวงจนขึ้นสมองรู้สึกโล่งใจที่รู้ว่าหล่อนอยู่ในครัว“ทำอะไร”สายตาจับอยู่ที่บั้นท้ายหนั่นแน่นของพลอยขวัญ ขณะหล่อนกำลังก้มๆ เงยๆ ทำอะไรสักอย่าง“ขวัญกำลังจะเจียวไข่ให้ตาหนูค่ะ...ตาหนูชอบทานไข่เจียว...ว่าแต่เฮียเข้ามาทำไม...หิวแล้วหรือคะ”ถามขณะมือเรียวเอื้อมหยิบไข่กำลังจะตอกลงในถ้วย“ใช่...เฮียหิว...แต่ไม่ใช่หิวข้าว”เฮียเสือตอบเสียงกระเส่า ทว่าในขณะที่พลอยขวัญเหลียวมามอง หล่อนก็มีอันต้องสะดุ้งตกใจเพราะได้ยินเสียงล็อกประตู จากนั้นร่างหนาของคนหื่นก็ตรงรี่เข้ามาสวมกอดหล่อนจากทางด้านหลัง“อุ๊ย...”พลอยขวัญตกใจ มือสั่นจนเกือบตอกไข่ไม่ตรงถ้วย“เฮียหิวขวัญ...อยากกินขวัญ...ขอจัดหนักให้ขวัญทิ้งทวนก่อนเฮียไปฮ่องกงนะ...ขวัญจะได้อิ่มนานๆ ในระหว่างเฮียไม่อยู่ ดีมะ”พยัคฆ์กระซิบกระซาบพร้อมกับจูบไซ้ซอกคอ หอมแก้มหล่อนลนลานพลอยขวัญรู้ว่าเขาเอาจริง หล่อนไม่รอดแน่ๆ ยืนยันด้วยแท่งเนื้อมหึมาของเขาที่กำลังแข็งเป็นดุ้น ไถถูมอบความอบอุ่นอยู่กับบั้นท้ายหนั่นแน่นของหล่อนเหมือนค้นหาช่องทางของความสุข“เฮีย...มะ ไม่...เดี๋ยวใครมาเห็น”พลอยขวัญกลัว แต่ก็เริ่มเกิดอาการร้อนวูบวาบหลังจาก
“คุณขวัญมีแขกค่ะ”บัวผันตอบ ที่รู้ก็เพราะว่าเพิ่งเดินออกมาจากห้องรับแขก“ใคร...แขกที่ไหน...ผู้หญิงหรือผู้ชาย”ความหึงหวงพลอยขวัญทำให้พยัคฆ์รีบถาม“ผู้ชายค่ะ”บัวผันตอบตามตรง คำว่า ‘ผู้ชาย’ ทำให้พยัคฆ์หูผึ่ง คิ้วขมวดเข้าหากัน“ใคร”เสียงเข้มดุจนน่ากลัว“คุณเมฆค่ะ”“ดีเลย...ฝากตาหนูเดี๋ยว...อยากเห็นหน้านักไอ้พวกชอบย่องมาตีท้ายครัวคนอื่นตอนผัวไม่อยู่”พยัคฆ์ก้าวยาวๆ ตรงไปยังห้องรับแขกของบ้าน ปู่พจน์รู้สึกตกใจที่เห็นพยัคฆ์แสดงอาการหวงเมียจนออกนอกหน้าที่หน้าห้องรับแขกพยัคฆ์ผลักประตูเข้าไปโดยไม่เคาะ ตอนนั้นเมฆกับพลอยขวัญกำลังนั่งคุยกัน จึงหันมามองร่างสูงใหญ่ไซส์ฝรั่งเกินกว่าร้อยแปดสิบเซนติเมตรที่ยืนตระหง่านอยู่หน้าประตู สีหน้าถมึงทึง แววตาเหี้ยมเกรียมดูน่ากลัวสุดๆพยัคฆ์ยังไม่พูดอะไร เดินอาดๆ เข้ามานั่งเคียงข้างพลอยขวัญ โอบไหล่แล้วหอมแก้มเสียงดังฟอด ประกาศให้รู้กันไป...ว่าผู้หญิงคนนี้เมียกู“นายใช่ไหมที่ชื่อเมฆ”พยัคฆ์ถามไม่เกรงใจ“ครับ...”เมฆพยักหน้า ไม่คิดว่าจะได้เจอสามีของพลอยขวัญ เพราะไม่รู้ว่าพยัคฆ์มา“ผู้หญิงคนนี้เป็นเมียผม...คุณมีธุระอะไรกับเมียผม”พยัคฆ์ถามเสียงเข้ม ขณะมือโอบเอวข