กระทั่งคนางค์ได้เจอกับป้าชื่นในวันหนึ่ง ป้าชื่นรู้สึกสงสารคนางค์กับลูกสาว เลยชักชวนให้มาสมัครงานเป็นคนรับใช้ในบ้านของท่านเจ้าสัว
“โอเค... ถ้าเธออยากทำงาน พรุ่งนี้มาทำได้เลย”
เจ้าสัวสรุปสั้นๆ สายตาจับจ้องอยู่ที่ใบหน้าสะสวยและทรวงอกอวบใหญ่ของคนางค์
“ท่านพูดจริงหรือคะ”
คนางค์ตกใจ
“จริงสิจ๊ะ... ”
เจ้าสัวตอบเสียงหวาน คนางค์รีบยกมือไหว้
“ขวัญ... ไหว้ท่านสิจ๊ะ ลูก”
คนางค์หันมาสะกิดบอกลูกสาวซึ่งมีชื่อจริงว่า ‘พลอยขวัญ’ หญิงสาวรีบยกมือไหว้ท่านเจ้าสัวธนา
“ชื่อขวัญหรือเรา... ”
เจ้าสัวยิ้มเอ็นดูสาวน้อยใบหน้าสะสวย ถอดรูปมาจากคนางค์ผู้เป็นมารดาไม่มีผิดเพี้ยน
“หนูชื่อพลอยขวัญค่ะ”
หญิงสาวตอบ จากนั้นสองแม่ลูกก็พากันก้าวลงจากรถ ยืนมองส่งจนรถเบนซ์คันหรูสีทองอร่ามวิ่งฝ่าไปท่ามกลางประกายแสงแดดของยามสาย กระทั่งลับไปจากสายตา คนางค์จึงหันมากล่าวกับลูกสาว
“หนูจะได้เรียนจนจบอย่างแน่นอน... ถ้าได้ทำงานที่บ้านเจ้าสัว แม่ก็จะมีเงินเดือนมาจ่ายค่าเทอมให้หนู”
เสียงของคนางค์มีความหวัง เอื้อมมือข้างหนึ่งมาแตะแขนของพลอยขวัญผู้เป็นลูกสาว
วันนี้โชคเข้าข้างหล่อน ใครเลยจะคิดว่าความหวังที่ริบหรี่ลงไปแล้วเมื่อครู่ หลังจากภรรยาของท่านเจ้าสัวปฏิเสธที่จะรับหล่อนเข้าทำงาน จู่ๆ ก็เหมือนมีแสงเรืองรองของความหวังผุดวาบขึ้นมาอีกครั้ง ด้วยความกรุณาปราณีของเจ้าสัวธนาผู้เป็นเจ้าของคฤหาสน์
วันรุ่งขึ้น
คนางค์มาถึงคฤหาสน์หลังใหญ่ของเจ้าสัวธนาตั้งแต่เช้าตรู่ ตอนนั้นเจ้าสัวยังไม่ออกไปทำงานเลยด้วยซ้ำ
ป้าชื่นไม่ตกใจ ที่เห็นคนางค์มาทำงาน เพราะว่าลุงดำผู้เป็นสามีเล่าเรื่องคนางค์ให้ฟังแล้ว แต่คนที่ตกใจกลับกลายเป็นชุลีภรรยาของเจ้าสัว
“เมื่อวานฉันคิดว่าได้พูดชัดเจนแล้วนะว่าไม่รับ”
ชุลีเสียงแหว เดินลิ่วออกมาจากห้องรับแขกเมื่อเห็นป้าชื่นกำลังพาคนางค์เดินแนะนำให้รู้จักส่วนต่างๆ ของบ้าน แจกแจงงานซึ่งเป็นหน้าที่รับผิดชอบของคนใช้
“รับค่ะ... เจ้าสัวเป็นคนรับค่ะ”
ป้าชื่นเล่าให้ชุลีฟัง ว่าเรื่องราวมีความเป็นมายังไง วันนี้จึงเห็นคนางค์มาเริ่มงานแต่เช้าตรู่
“บ้าจริง... ทำแบบนี้เท่ากับคุณท่านไม่ไว้หน้าฉัน”
ชุลีกำมือแน่น โกรธสามี ทั้งที่รู้ว่าการตัดสินใจของเจ้าสัวถือเป็นเด็ดขาด ภายในบ้านหลังนี้ใครจะขัดคำสั่งของเจ้าสัวไม่ได้
ชุลีออกอาการกระฟัดกระเฟียดหัวเสียอย่างเห็นได้ชัด สายตาขุ่นข้องจ้องมองคนางค์ที่ยืนงุดหน้าไม่ยอมสบตาหล่อนเพราะความกลัว
“เจ้าสัวนะเจ้าสัว... ทำแบบนี้เท่ากับฉีกหน้าฉัน”
ชุลีมองหน้าคนางค์ด้วยสายตาเอาเรื่อง ทว่าไม่ทันได้เอ่ยอะไรมากไปกว่านั้น เสียงเข้มของผู้เป็นนายใหญ่ของบ้านก็ดังขึ้นมาเสียก่อน
“ฉันไม่ได้ฉีกหน้าใครทั้งนั้น... ก็เธอบอกเองไม่ใช่หรือ... ว่าอยากได้คนรับใช้เพิ่ม... ฉันก็รับให้แล้วนี่นา เรื่องแค่นี้ทำไมต้องโวยวายให้เป็นเรื่องใหญ่”
เจ้าสัวว่า
“ก็... ”
ชุลีเกือบจะโพล่งออกมาแล้วว่า ‘ก็ผู้หญิงคนนี้ไม่ธรรมดา’ ใบหน้าของหล่อนสะสวย ผิวพรรณขาวสะอ้าน ทรวดทรงองค์เอวก็อวบอัดเย้ายวนเหลือเกิน ถ้าเป็นคนอื่นชุลีคงไม่เป็นเดือดเป็นร้อนขนาดนี้
“ชุลีไม่เอา... ”
นิสัยดื้อรั้นชอบเอาชนะคน ทำให้ชุลีรีบส่ายหน้า ทอดสายตามองข้ามศีรษะของคนางค์ราวกับว่าหล่อนไม่มีตัวตนอยู่ตรงนั้น
และคำพูดของเจ้าสัวที่เอ่ยออกมา ก็ทำให้ชุลีรู้ว่าหล่อนทำพลาดอย่างแรงที่ปฏิเสธคนางค์
“เธอไม่เอาแต่ฉันเอา... งั้นให้คนางค์มาคอยรับใช้ฉันที่เรือนใหญ่ก็แล้วกัน... จากนี้ไปฉันขอประกาศให้ไอ้อีในบ้านหลังนี้ทุกคนรับรู้โดยทั่วกัน ว่าคนางค์เป็นคนรับใช้ส่วนตัวของฉัน... ใครยังข้องใจอะไรอีกไหม?”
คำสั่งของเจ้าสัวถือเป็นเด็ดขาด
“ฮึ... ”
ชุลีกำมือแน่น ตวัดสายตามองคนางค์ รู้ว่าหล่อนพลาดเอง ที่ด่วนปฏิเสธโดยไม่คิดหน้าคิดหลังให้รอบคอบ เพราะการไม่ยอมรับเอาคนางค์ไว้รับใช้... ก็เท่ากับโยนเนื้อไปให้เสือร้ายอย่างเจ้าสัวธนาผู้เจ้าชู้และมักมากในกาม ใครบ้างที่ไม่รู้ว่าผู้ชายบ้านนี้หื่นกันทั้งบ้าน
“ป้าชื่นช่วยจัดการเรื่องห้องพักให้ที”
เจ้าสัวสั่ง
“เอ่อ... ดิฉันจะต้องนอนค้างคืนที่นี่ด้วยหรือคะคุณท่าน”
คนางค์ตกใจ
“เธอติดปัญหาอะไรรึ?”
คิ้วสีดำเป็นแพดกหนาของเจ้าสัวธนาชิดเข้าหากัน
“ถ้ามาค้างคืนที่นี่ดิฉันจะต้องทิ้งลูกสาวไว้ที่บ้านเช่าคนเดียวค่ะ... ดิฉันเป็นห่วงลูกสาวค่ะ”
คนางค์บอกเหตุผล
“งั้นก็พาลูกสาวย้ายมาอยู่ด้วยกันที่นี่... จะได้ไม่ต้องเสียเงินเช่าห้องพัก เพราะว่าบ้านที่เธอกับลูกเช่าอยู่ในตอนนี้สภาพก็ไม่ปลอดภัยเลยนี่นา... มีแต่พวกขี้เหล้าขี้ยาเต็มไปหมด”
คนางค์ตกใจว่าเจ้าสัวธนารู้ได้อย่างไร ว่าหล่อนกับลูกอยู่กันยังไง? หารู้ว่าที่เจ้าสัวรู้เรื่องนี้ก็เพราะว่าแอบสั่งให้ลุงดำไปสืบจนรู้เรื่องราวของคนางค์ละเอียดยิบ
“ขอบคุณมากค่ะคุณท่าน”
คนางค์ยกมือไหว้ ครู่ต่อมาเจ้าสัวก็ออกไปทำงาน ปล่อยให้ป้าชื่นพาหล่อนเดินชมบ้านเพื่อให้รู้จักแต่ละส่วนของบ้าน
“คุณชุลีจะว่าอะไรไหมคะป้า?”
สุ้มเสียงของคนางค์บอกความกังวล ดูก็รู้ว่าเมียใหญ่ของท่านเจ้าสัวไม่ชอบหน้าหล่อนตั้งแต่แรกเห็น
“คำสั่งของเจ้าสัวถือเป็นเด็ดขาด... อย่าไปสนใจคุณชุลีเลยค่ะ รายนั้นอยู่ห่างเข้าไว้เป็นดี ถ้านางไม่เรียกใช้จำไว้ว่าอย่าเฉียดกรายเข้าไปใกล้เรือนของคุณชุลีเป็นอันขาด”
ป้าชื่นเตือนพลางชำเลืองมองไปทางเรือนหลังรองที่อยู่ทางปีกขวา ส่วนเรือนทางซ้ายมือเป็นของวิไลซึ่งเป็นภรรยารอง
“ป้าชื่นคะ”คนางค์มีเรื่องข้องใจอยากถาม“คะ... ”ป้าชื่นมองหน้าคนางค์ ตอนนั้นจึงเห็นว่าสายตาของหล่อนให้ความสนใจอยู่กับเรือนไม้สักหลังใหญ่อีกหลัง ตั้งตระหง่านอยู่ท่ามกลางสวนบริเวณด้านหลังคฤหาสน์“แล้วเรือนไม้ที่มีซุ้มกระดังงาปลูกล้อมอยู่ทางด้านหลังโน่น... มีคนอยู่ไหมคะ?”“อ๋อ... หลังนั้นเป็นเรือนของนายใหญ่”ป้าชื่นตอบ“นายใหญ่คือใครคะ?”หัวคิ้วของคนางค์ชิดเข้าหากันด้วยความสงสัย“นายใหญ่ก็คือคุณพจน์ ท่านเป็นพ่อบังเกิดเกล้าของท่านเจ้าสัวธนา... ตอนนี้ท่านชรามากแล้ว... อายุเกือบเจ็ดสิบ... เดินไม่ค่อยไหวแล้ว”ป้าชื่นกล่าว“แล้วใครดูแลท่านคะ”ดูเหมือนว่าคนางค์ยังไม่หายสงสัย“มีพยาบาลพิเศษมาคอยดูแลค่ะ”ป้าชื่นตอบที่บ้านเช่าของคนางค์คนางค์กลับมาที่บ้านของตัวเองในตอนใกล้ค่ำเพื่อเตรียมเก็บข้าวของที่จำเป็นบางส่วน เพราะว่านับจากวันพรุ่งนี้เป็นต้นไป หล่อนจะต้องย้ายเข้ามาอยู่ที่บ้านของเจ้าสัวธนา ตอนนี้จึงต้องบอกคืนห้องเช่า ข้าวของบางส่วนหล่อนตั้งใจว่าจะกลับมาเก็บอีกทีตอนสิ้นเดือน“อะไรนะ... เอ็งกับลูกจะไม่อยู่ที่นี่แล้วรึ”ไอ้เดชผู้เป็นเจ้าของบ้านเช่าถามด้วยสีหน้าตกใจ“จ้ะพี่เดช”คนางค์ตอบ“แล้วเอ
“มะ... ไม่”ความเสียวซ่านทำให้คนางค์เผลอดูดดุนเรียวลิ้นของไอ้เดชด้วยความลืมตัวอยู่ครู่สั้นๆ กระทั่งสติกลับคืนมา หล่อนจึงกระชากริมฝีปากหนีจูบบดเคล้าเร่าร้อน “เอ็งเป็นแม่ม่าย... ข้ารู้ว่าเอ็งอยาก”สองมือของไอ้เดชพยายามกอบใบหน้าของหล่อนอีกครั้ง บังคับให้คนางค์หันหน้าเข้ามาประกบริมฝีปากเข้าด้วยกันแนบแน่นอีกครั้งจนได้ ก่อนจะสอดปลายลิ้นร้ายกาจ ชำแรกเข้ามาในอุ้งปากแสนหวานของหล่อน กวาดต้อนเอาปลายลิ้นนุ่มอ่อนของคนางค์ออกมาเกี่ยวกระหวัดรัดเลียกันดูดดื่มจนได้“อื๊อ... อ๊ะ”ในที่สุดคนางค์ก็รู้สึกวูบวาบจนต้องยื่นปลายลิ้นออกมากระหวัดรัดเลียดูดลิ้นไอ้เดชนัวเนียยิ่งกว่าเมียผัว “เอ็งร้อนแรงอย่างที่ข้าคิดเอาไว้ไม่มีผิด... ”ไอ้เดชได้ใจ คนางค์ออกอาการเสียวอย่างเห็นได้ชัดเมื่อโดนจูบปากพร้อมกับหัวนมที่โดนบีบบี้มือทั้งสองข้างของหล่อนอ่อนเปลี้ย ตกลู่ลงข้างลำตัว อาการแข็งขืนในตอนแรกเริ่มอ่อนลง เปิดช่องให้ไอ้เดชรีบกระชากผ้านุ่งกระโจมอกของหล่อนหลุดลุ่ยลงไปกองอยู่ที่ปลายเท้า สองเต้ามหึมาผุดผึงขึ้นมาอวดความอะร้าอร่าม ทำเอาไอ้เดชตะลึงมอง สองตาแทบถลนหลุดออกมาจากเบ้า“อูย... ทั้งอวบ ทั้งขาว นมใหญ่น่าเอาส
ไอ้เดชรู้ทางหนีทีไล่ในบ้านนี้เป็นอย่างดี เพราะว่าทุกวันนี้มันคอยดูแลงานซ่อมแซมทุกๆ อย่างในบ้านเช่าแห่งนี้ ทำให้รู้ดีว่าตรงไหนมีรอยรั่วรอยโหว่ หลายห้องที่มีถ้ำมอง... ก็เพราะมันแอบเจาะเอาไว้“เสียงอะไรจ๊ะแม่”พลอยขวัญรู้สึกตกใจ ได้ยินคล้ายเสียงคนงัดแผ่นสังกะสีหลังห้องน้ำ“เปล่าจ้ะ”คนางค์พยายามควบสุ้มเสียงให้ฟังดูเป็นปกติ รีบล้างเนื้อล้างตัว คว้าผ้าถุงมานุ่งกระโจมอกแล้วเปิดประตูออกมา ถ้าพลอยขวัญมาช้าอีกนิดมีหวังเสร็จไอ้เดชแน่ๆเหตุการณ์เมื่อครู่คนางค์ยอมรับว่าตัวเองหวามไหว แม้จะไม่เคยมีใจให้ไอ้เดชมาก่อน แต่การจู่โจมโลมเล้าแบบถึงลูกถึงคนจนไม่ทันได้ตั้งตัว ก็ทำให้หล่อนกระเจิงได้เหมือนกันคนางค์รู้ว่ามันเป็นผลพวงมาจากอารมณ์เหว่ว้าที่ซุกซ่อนอยู่ภายใน เพราะความต้องการทางเพศเป็นเรื่องธรรมชาติ ทุกคนย่อมมีความต้องการด้วยกันทั้งนั้นและชีวิตแม่ม่ายผัวตาย... ทำให้หล่อนห่างเหินจากเรื่องพรรค์นี้มานาน ครั้นเมื่อโดนปลุกเร้าเร่าร้อนถึงเนื้อถึงตัว ก็ทำเอาอ่อนระทวยเกือบเสียท่าอย่างที่เห็นวันรุ่งขึ้นเมื่อพาลูกสาวย้ายเข้ามาอยู่ในคฤหาสน์หลังใหญ่ของเจ้าสัวธนา“โห... บ้านใหญ่ยังกับวัง... เจ้าของบ้านคงรวยมา
“แกแน่ใจนะว่าไม่ได้หาสะใภ้มาให้พ่อ”เจ้าสัวธนากระซิบถามลูกชายเพราะมั่นใจว่าเจนนี่ฟังภาษาไทยไม่ออก“แล้วป๋าอยากได้สะใภ้ฝรั่งมั้ยล่ะ... อันที่จริงผมกับเจนนี่เพิ่งเริ่มคบหากันมาได้สักพัก... แต่ยังเป็นแค่เพื่อน... ดูใจกันไปก่อน ผมยังไม่อยากด่วนสรุป”พยัคฆ์บอกอย่างไม่คิดจะปิดบังความจริง เจนนี่จับมือทักทายเจ้าสัว ป้าชื่นเดินเข้ามาเชื้อเชิญพยัคฆ์กับเจนนี่ให้เข้ามานั่งร่วมโต๊ะอาหาร“อู้ย... ไม่เจอสี่ปีคุณเสือเป็นหนุ่มขึ้นเป็นกองเชียวนะคะ”ป้าชื่นกล่าว น้ำเสียงบอกความชื่นชม พยัคฆ์ช่างหล่อเหลาคมเข้ม“เป็นหนุ่มขึ้น... แล้วหล่อขึ้นมั้ยครับ”พยัคฆ์แกล้งถาม“หล่อกระชากใจสาวสุดๆ ค่ะ... หล่อเข้าขั้นวัวตายความล้ม”อันที่จริงป้าชื่นอยากจะยืมศัพท์แสงยุคใหม่มาใช้ นี่แหละที่เค้าเรียกว่าหล่อจนน้ำเดิน รูปร่างหน้าตาละลายใจสาวสุดๆ“ป้าชื่นก็ยังเหมือนเดิมนะครับ... เหมือนเมื่อสี่ปีที่แล้วที่ผมเคยเจอ”พยัคฆ์ยังจดจำได้ไม่ลืม“อุ๊ย... ป้าแก่ขึ้นมาอีกตั้งสี่ปี แต่ช่วงนี้ป้าออกกำลังกายค่ะ คุณท่านก็ขยันออกกำลังกายนะคะ... ถึงกับสร้างห้องยิมเอาไว้หลังบ้าน”ป้าชื่นกล่าวถึงเจ้าสัวธนา“หรือครับ... ผมคิดว่าคุณพ่อชอบออกกำล
“เธอเป็นคนใช้หรือ”พยัคฆ์ถามขณะเดินรูดซิปกางเกงออกมาจากห้องน้ำ“ใช่ค่ะ... แม่ขวัญเพิ่งเข้ามาทำงานเป็นคนรับใช้ที่นี่ค่ะ”หญิงสาวตอบ เมื่อร่างสูงใหญ่เข้ามาใกล้ พลอยขวัญจึงเห็นชัดๆ ว่าพยัคฆ์หล่อมาก และในจังหวะที่กำลังจะเดินออกมา เสียงโทรศัพท์มือถือของพยัคฆ์ก็ดังขึ้น ทำให้เขาจำต้องนั่งลงบนเก้าอี้ในครัว ตรงข้ามกับโต๊ะที่พลอยขวัญกำลังจัดเตรียมเครื่องดื่มตามที่ป้าชื่นสั่งเอาไว้“คุณเองหรือ... คิดถึงผมละสิ”พยัคฆ์ทักทายคนที่อยู่ต้นสาย หยอดคำหวานไปเรื่อย แต่ใช้เวลาพูดคุยไม่นาน จากนั้นก็กดวางสายด้วยประโยคที่ทำให้พลอยขวัญรู้ว่าเขาต้องเจ้าชู้มากถึงขั้นเป็นเสือผู้หญิง“ครับ... แล้วเจอกัน... คิดถึงนะ... จุ๊บๆ”พลอยขวัญเผลอจ้องใบหน้าคมคร้ามของพยัคฆ์ด้วยความลืมตัว เป็นจังหวะเดียวกับที่คนถูกมองเงยหน้าขึ้นมาจากโทรศัพท์มือถือพอดีดวงตาของทั้งคู่ประสานเข้าด้วยกันอย่างจัง พลอยขวัญยอมรับหัวใจของหล่อนกำลังละลาย พยัคฆ์เป็นผู้ชายที่มากไปด้วยเสน่ห์ดึงดูดทางเพศ เซ็กส์แอพพีลของเขาแผ่ออร่ามหาศาล ทำให้หล่อนรู้สึกร้อนผ่าววูบวาบ เลือดในกายฉีดแรงราวจะเดือดปุดๆ ขึ้นมาได้ความร้อนแรงของผู้ชายคนนี้แผ่รังสีหื่นออกมาทางแว
“ผู้หญิงคนนั้นใครวะ... แจ่มว่ะ”วิลลี่ซึ่งเป็นหนุ่มลูกครึ่งญี่ปุ่นกับสิงคโปร์ เอ่ยถามพยัคฆ์ด้วยความสงสัย สายตาจับจ้องเรือนร่างรัดรึงของพลอยขวัญไม่วางตา ผู้หญิงคนนี้สวยสะดุดตาเหลือเกิน ทั้งสะโพก อก เอว นมใหญ่ถึงกับทำให้คนมองร้องซี้ด“ลูกสาวคนใช้”พยัคฆ์ตอบตามที่ได้รู้มาจากปากของพลอยขวัญ “อะไรนะ... เนี่ยนะลูกคนใช้... สวยฉิบ”วิลลี่อุทาน ผู้หญิงคนนี้มีใบหน้าสะสวยสะดุดตาจนเขารู้สึกแปลกใจว่าเหตุใดหล่อนจึงมาเป็นคนใช้“สวย... สวยมาก... ชอบ”วิลลี่พึมพำ สายตาแทบไม่ละจากใบหน้างดงามและเรือนร่างเอิบอิ่มของพลอยขวัญ“เพิ่งรู้ว่าบ้านแกมีคนใช้สวยยังกะนางฟ้า... จีบได้ไหมวะ”ขณะถามพยัคฆ์ วิลลี่ส่งสายตาเจ้าชู้ไปทางพลอยขวัญอยู่หลายครั้ง มองแล้วมองอีก แต่หล่อนแกล้งทำเป็นไม่เห็น“เธอชื่ออะไร”วิลลี่เอ่ยถามหญิงสาว ขณะที่หล่อนกำลังจะก้าวเดินออกไปจากโต๊ะ หลังจากวางเครื่องดื่มลงบนโต๊ะใกล้ๆ วิลลี่“ชื่อพลอยขวัญค่ะ”คนถูกถามตอบเบาๆ พลอยขวัญเจียมตัวว่าฐานะของหล่อนเป็นแค่คนรับใช้“ผมวิลลี่นะครับ”วิลลี่ออกลายเจ้าชู้ในทันที มองหน้าสะสวยของพลอยขวัญด้วยแววตาหวานเชื่อม อยากเชยชมความสาวของหล่อน“ขอเบอร์โทรหน่อยได้ไหม
“ลองมั้ย”วิลลี่ดึงบุหรี่ออกมาอีกมวน ยื่นให้หญิงสาว“ลองดูนะ”วิลลี่คะยั้นคะยอ“ขวัญไม่เคยสูบค่ะ... ”หญิงสาวยังคงส่ายหน้าปฎิเสธ“แล้วเคยดูดไหม”วิลลี่หมายถึงดูดดุ้น ขยับเข้ามาใกล้ พลอยขวัญรีบลุกขึ้นจากม้านั่งหินอ่อน เพราะรู้ว่าสถานการณ์เริ่มไม่น่าไว้วางใจ แต่ไม่ทันที่จะก้าวออกมา วิลลี่ก็ฉวยโอกาสสวมกอดหล่อนจากทางด้านหลัง“อุ๊ย... อย่าค่ะ”พลอยขวัญใช้ศอกกระทุ้งลำตัวของคนที่เบียดกายแนบเน้นดุ้นเนื้ออุ่นๆ อยู่ข้างหลัง วิลลี่หื่นมาก เขาจูบซอกคอหล่อนอย่างโหยหา“ปล่อยนะคุณ ถ้าขืนยังทำบ้าๆ แบบนี้ดิฉันจะไม่เกรงใจนะคะ”พลอยขวัญดิ้นรนจนสามารถขืนกายออกมาได้จากอ้อมกอดคนหื่น“ขวัญจ๋า... อย่าดื้อน่ะ... เรามาสนุกกัน... ขอสักทีเถอะ เดี๋ยวฉันจ่ายเงินให้นะ... แค่สนุกกันไม่นาน... ห้าพันพอไหม... เธอดูดให้ฉัน... แล้วขอฉันเสียบทีเดียว... ทีเดียวจริงๆ... แต่ไม่นับรวมตอนกระเด้า”ข้อเสนออำมหิตของวิลลี่ทำให้พลอยขวัญรู้สึกราวกับว่าเพิ่งโดนตบหน้าฉาดใหญ่ พวกลูกชายคนรวยมักเป็นแบบนี้ วิลลี่คงคิดว่า ‘เงิน’ ของเขาสามารถซื้อได้ทุกอย่างได้ตามที่ใจปรารถนา ไม่เว้นแม้แต่ศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ของหล่อน ซึ่งเขาอาจจะเคยใช้วิธ
‘โอ้ว’พลอยขวัญอุทานในใจ แสงจากดวงไฟที่ฉายกราดลงมาจากเพดานห้องทำให้มองเห็นทุกอย่างชัดเจนเต็มสองตา เพราะว่าเป็นฝรั่ง เรือนร่างของเจนนี่จึงขาวมาก เมื่อหล่อนโผเข้ากอดพยัคฆ์ซึ่งมีผิวเข้มคล้ำคมคร้ามแบบละตินอเมริกัน จึงดูเหมือนสีขาวที่พยายามจะหลอมรวมเข้ากับสีน้ำตาลเข้ม เมื่อหนุ่มสาวกอดรัดกันนัวเนีย“พยัคฆ์ขา...เจนนี่อยากดูดดุ้นของคุณ” ร่างของพยัคฆ์ถูกผลักให้เอนหลังลงบนโซฟาหนังที่ตั้งอยู่กลางห้อง ท่าทางของเจนนี่ดูหิวกระหาย...อยากดูด อยากเลีย“คุณเป็นแบบนี้เสมอ...เมาแล้วร้อนแรงทุกที”เจนนี่กับพยัคฆ์คบกันมาพักใหญ่ๆ ทั้งสองเหมือนวัวเคยค้าม้าเคยขี่ รู้จักชั้นเชิงลีลาของกันและกันเป็นอย่างดีจนไม่ต้องกระดากอาย “จัดการเลยเจนนี่”พยัคฆ์ซึ่งตอนนี้กำลังอยู่ในท่ากึ่งนั่งกึ่งนอนเอนหลังพิงพนักโซฟา รีบขยับบั้นท้ายส่ายอวดท่อนเนื้อสีเข้มคล้ำ ขนาดที่เห็นนั้นยาวใหญ่พอๆ กับท่อนแข็นเด็ก ‘โห...โอ้แม่เจ้า’พลอยขวัญยกมือขึ้นปิดปาก พระเจ้าช่วยกล้วยทอด! ของคนหรือนั่น...ไม่คิดว่าจะได้เห็นความอลังการจะแจ้งขนาดนี้ ความเป็นชายชาตรีของพยัคฆ์ทั้งยาวทั้งใหญ่ จนทำให้พลอยขวัญเผลอยกท่อนแขนตัวเองขึ้นมาเทียบเคียงกับสิ่งที่ต
“แหม...ตอนปอกมะละกอดูเงอะงะ...แต่พอจับสากตำลงในครกนี่ถนัดนะคะคุณเสือ” ป้าชื่นหัวเราะพยัคฆ์เองก็เขินๆ ไม่เคยคิดมาก่อนเหมือนกันว่าตัวเองจะต้องมานั่งตำส้มตำให้เมียที่กำลังแพ้ท้อง “นี่ค่ะใส่เลย” ป้าชื่นส่งถ้วยใส่ถั่วฝักยาวหั่นมาให้ “พอแล้วค่ะ...ไม่ต้องตำจนแหลก” ป้าชื่นตักมะละกอที่ขูดเป็นเส้นใส่ลงในครก” “ใส่น้ำปลาสองช้อนค่ะ” “ไงต่อครับ”“น้ำตาลปี๊บอีกครึ่งช้อนค่ะ...มะนาวด้วยค่ะ แล้วก็กุ้งแห้ง ถั่วลิสง เท่านั้นก็แซบแล้วล่ะค่ะ”เสียงกระแทกสากลงครกของเฮียเสือดังลั่นออกมาจากครัว ทำให้พลอยขวัญอดสงสัยไม่ได้เพราะว่าสามีหายมานาน กระทั่งลงมาเห็น“ทำอะไรกันอยู่คะป้าชื่น…”คนที่ชะโงกหน้าเข้ามาในครัวเอ่ยถามด้วยความสงสัย สีหน้าตกใจเล็กน้อยที่เห็นเฮียเสือกำลังนั่งตำส้มต้มอย่างเอาจริงเอาจัง“เฮียลงมาตำส้มตำให้ขวัญจ้ะ”สามีตอบเสียงหวาน ออกอาการเขินนิดๆ ตั้งใจว่าจะแอบยกจานส้มตำไปให้หล่อนถึงที่ แต่ความก็แตกเสียก่อนที่จะได้เซอร์ไพรส์ภรรยาทว่าสิ่งที่ได้เห็น ก็ทำให้พลอยขวัญปลื้มใจจนพูดอะไรไม่ออก ใครเลยจะคิดว่าจะได้เห็นภาพของเฮียเสือมานั่
“เฮียจ๋า...ขวัญรักเฮีย”เสียงกระซิบสั่นพร่า ดวงตาพริ้ม หลังจากความทรมานได้ลุล่วงไปสู่อาการออกัสซั่มรุนแรงเมื่อถึงสวรรค์“เฮียก็รักขวัญจ้ะ...ยอดรักของเฮีย”พยัคฆ์บอกขณะท่อนเนื้อยังเสียบคา สวรรค์ชั้นเจ็ดกำลังพร่าเลือนอยู่ภายใต้เปลือกตาของเขาเช่นกัน รับรู้ในความเสียวซ่านสุดจะบรรยายไม่ต่างจากหล่อนเนื้อตัวของพลอยขวัญอ่อนเปลี้ยเหมือนขี้ผึ้งที่ถูกไฟลน พยัคฆ์เชี่ยวชาญชั้นเชิงกามสุดๆ เขาเปิดฉากจู่โจมหล่อนอีกครั้งทั้งล่างทั้งบน ขณะสองเต้าเต่งตึงกำลังโดนดูดเสียงดังจ๊วบจั๊บ ที่ง่ามขาก็โดนลำนิ้วทิ่มทะลวงเข้าใส่เสียงดังพลั่กๆ จนน้ำหล่อลื่นทะลักสวนนิ้วออกมา ลีลาดุเด็ดของเฮียเสือสุดหื่นทำเอาพลอยขวัญเสียวกระสันไปทุกสรรพางค์กาย“ขวัญจ๋า...รอบนี้ขย่มให้เฮียนะจ๊ะ...ขึ้นให้เฮียนะครับ”พยัคฆ์บอกพลางรั้งเอวของพลอยขวัญให้ตามมาทรุดร่างอรชรลงนั่งบนโซฟาที่ตั้งอยู่กลางห้อง“ค่ะ...”พลอยขวัญมองท่อนเนื้อล้อมเม็ดมุกตะปุ่มตะป่ำด้วยสีหน้าแบ่งรับแบ่งสู้ รู้ว่าอาจจะเจ็บระบมบ้างตอนที่กลีบเสียวแสนบอบบางจะต้องกลืนเม็ดมุกตะปุ่มตะป่ำเข้าไปจนสุดตอแต่ความเสียวซ่านจากสัมผัสเสียดสีที่ทำเอาติดใจ ก็ทำให้แม่ลูกอ่อนสูดหายใจแรง รว
“ลองจับให้ถนัด”พยัคฆ์ชักท่อนเนื้อฝังมุกออกมาจากรูสวาทฟิตแน่นพลอยขวัญยิ่งลูบไล้ก็ยิ่งรู้สึกร้อนผ่าวในช่องท้อง แอบขมิบกลีบหมุบๆ เพราะอยากหนีบอยากกลืนดุ้นเนื้อฝังมุกของเฮียเสือ“เฮียจ๋า...ขวัญจะขาดใจแล้ว...ขวัญอยาก”“งั้นเฮียจะกระแทกให้แตกเลยนะจ๊ะ”พยัคฆ์คว้าข้อเท้าของแม่ลูกอ่อนขึ้นมาพาดเอาไว้บนบ่าบึกบึนของตัวเองอีกครั้งจากนั้นก็ช้อนท่อนเนื้อแข็งแกร่งขึ้นมากำแน่น บีบจนหัวมังกรแดงก่ำมีน้ำหล่อลื่นเหนียวๆ เล็ดไหลออกมาปริ่มปลาย ขนาดมหึมาของมันทำให้มือของตนซึ่งแม้จะมีขนาดใหญ่มาก...แต่ก็ยังไม่สามารถกำได้รอบ“อูย...แน่นรูสุดๆ”พลอยขวัญพริ้มตา หน้าบูดหน้าเบ้ พยัคฆ์ส่ายเสียดหัวมังกรกระแซะเสียบเข้าใส่กลีบเนื้อสีชมพูจนเผยอแยะแบะอ้าออกทีละน้อยก่อนที่แม่ลูกอ่อนจะร้องครางลั่นกับความพิสดารของอาวุธประจำกายของสามีที่กำลังเคลื่อนเข้ามาคับแน่นในช่องทางบอบบางจนสุดโคนพวงสวรรค์ เนื้อแนบเนื้อจนเส้นขนของหล่อนกับเขาเสียดสีกันร้อนผ่าว ราวจะลุกติดไฟขึ้นมาได้“อ่า...ฮึก...”พลอยขวัญหลับตาปี๋ อานุภาพของเม็ดมุกที่เสียบเข้ามาเสียดสีในกลีบเนื้อบอบบาง ทำให้หล่อนรู้สึกเจ็บในตอนแรก แต่ความเสียวกระสันที่มีมากกว่า ก็ทำใ
“อ๊อย...ขวัญจะขาดใจ”คนหื่นยังคงตั้งปลายลิ้นเป็นลำแข็ง เสียบแทงเข้าไปในรูสวาทของหล่อนไม่ยั้งแจ๊บๆ ๆ ๆ ๆเสียงปลายลิ้นสากกวาดเลียผนังเนื้อนุ่มแน่นบอบบางในระหว่างสองกลีบอย่างเร่าร้อน“ชอบมั้ย”ถามขณะแบะบีบจนกลีบปลิ้นออกมารับปลายลิ้นจ้วงทะลวงเข้าเลียรูสวาทอย่างเมามัน การจู่โจมแบบดิบเถื่อน เร่าร้อน ถึงอกถึงใจ ทำให้เลือดในกายของหญิงสาวราวจะเดือดขึ้นมาได้“ชอบค่ะ...อ่า...ซี้ด”พลอยขวัญเสียวจนต้องขมิบกลีบเนื้อรัวๆ เมื่อเฮียเสือดูดกลีบสีชมพูจนปลิ้นทะลักออกมารับปลายลิ้นหนา จ้วงเลียเข้ามาดูดกินน้ำคาวสวาทหอมหวานของหล่อนอย่างเอร็ดอร่อย“ห้ามไปให้ผู้ชายคนอื่นทำแบบนี้นะ”พยัคฆ์หวง“ขวัญไม่เคยให้ใครทำ...ขวัญให้เฮียคนเดียว”หญิงสาวกล่าวตามความจริง นอกจากพยัคฆ์ก็ไม่เคยมีผู้ชายคนไหนได้ทำกับร่างกายของหล่อนขนาดนี้“ขวัญรักเฮียคนเดียว”หล่อนใช้คำพูดที่ทำให้หัวใจของสามีพองโต ไม่ต่างจากลูกโป่งที่สูบลมจนเต็ม“ชื่นใจเฮียที่สุด”“ไม่ไหวแล้วค่ะเฮียขา...ขวัญเสียวเหลือเกิน”“จ้ะ...เดี๋ยวเฮียเสียบให้ ขวัญจะได้หายทรมานเสียที”พยัคฆ์มองสองมือของหล่อนที่ขยุ้มขยำจนผ้าปูที่นอนยับย่น รู้ว่าหล่อนกำลังทรมานมาก เขารีบกระเ
พยัคฆ์ค่อยๆ บีบคลำสองเต้าซึ่งอวบขาวและคัดไปด้วยน้ำนมแม่ลูกอ่อน สองเต้าของหล่อนขาวจนแลเห็นเส้นเลือดสีเขียวกระจายเป็นสายรางๆ อยู่ภายใต้ความเปล่งปลั่งนวลเนียน“นมคัดมาก...เฮียช่วยนะ” พลอยขวัญขัดขืนเล็กน้อยพอเป็นพิธี มือน้อยๆ ทุบตีไหล่ของคนหื่นที่คร่อมลงมาจูบฟัดร่างอวบอัดแล้วดูดนมเมามัน“อ๊อย...ขวัญเสียวหัวนม”ทรวงอกของแม่ลูกอ่อนแอ่นหยัดขึ้นด้วยความเสียวซ่าน หัวนมโดนดูดจนปูดบาน น้ำนมสีขาวทะลักไหลออกมาชุ่มปากคนเป็นพ่อของลูก“เสียวล่ะสิ”พยัคฆ์กระตุกยิ้ม“เสียวค่ะ”พลอยขวัญยอมรับว่าหล่อนรักผู้ชายคนนี้หมดหัวใจ ไม่ว่าเขาจะสัมผัสแตะต้องตรงส่วนไหนของร่างกาย หล่อนก็รู้สึกมีอารมณ์ไปหมด“จากนี้เฮียขอแย่งลูกกินนมทุกวันนะครับ”บอกขณะกอดจูบแล้วดูดนมพัลวัน ก่อนที่มือซุกซนข้างหนึ่งจะล้วงเข้ามาที่ง่ามขาอวบขาว สอดนิ้วกลางแหวกกลีบ“อ๊อย...”พลอยขวัญสะดุ้ง ขมิบกลีบสวาทรัดดุ้นนิ้วของเฮียที่เสียบเข้ามา“ขอเฮียใช้นิ้วให้ลื่นก่อนนะครับ...”พยัคฆ์กระซิบข้างหู ดูดนมขณะเสียบนิ้วกลางรัวๆ จนแม่ลูกอ่อนร้องคราง ไม่นานน้ำหล่อลื่นเหนียวๆ ก็หลั่งออกมาชุ่มมือของเฮียเสืออีกระลอกพยัคฆ์ร้อนแรงและหื่นมาก ใช้เล่ห์สา
“ระยำ...” พยัคฆ์ปรี่เข้าหาหยางไห่ด้วยความโกรธจัด ไม่ใช่เรื่องยากเลยสักนิดที่พยัคฆ์จะกระทืบหยางไห่ให้ตายคามือ เพราะพยัคฆ์มีโครงร่างสูงใหญ่และแข็งแกร่งกำยำกว่ามากหากสุดท้ายพยัคฆ์ก็เลือกที่จะไม่ใช้กำลัง แต่ตัดสินใจที่จะก้าวเดินออกมาจากเหตุการณ์อันน่าอัปยศอดสูด้วยหัวใจที่ยอมรับความจริง...ว่าเหมยฮัวรักคนอื่น เช่นเดียวกับเขา...ที่รู้ซึ้งแล้วว่าผู้หญิงที่หัวใจของตนปรารถนาจะใช้ชีวิตร่วมกันไปจนวาระสุดท้ายของชีวิตก็คือ ‘พลอยขวัญ’ พยัคฆ์สูดหายใจแรง ครั้นเมื่อระงับความโกรธได้ก็หันไปหาเหมยฮัวที่ยืนตาแดงๆ คล้ายจะร้องไห้ “ผมขอโทษที่มาขัดจังหวะความสุขของคุณสองคน สนุกกันต่อเถอะครับ ขอบคุณนะเหมยฮัว...ขอบคุณที่ทำให้ผัวโง่ๆ อย่างผมตาสว่างเสียที...ขอบคุณที่ทำให้รู้ว่าคุณไม่ได้รักผม...ต่อจากนี้ไปผมจะถือว่าหัวใจของเราสองคนเป็นอิสระจากกัน” สุ้มเสียงของพยัคฆ์มีความขมขื่นอย่างเห็นได้ชัด หากก็ยอมรับว่าโชคชะตาได้ลิขิตเอาไว้แล้ว พยัคฆ์ไม่เคยคาดคิดมาก่อนเลยว่าชีวิตคู่ของตนกับเหมยฮัวจะต้องปิดฉากลงเพราะเรื่องบัดสีที่เกิดขึ้นในวันนี้...แต่มันก็เกิดขึ้นแล้วจริงๆ
“อูย...ซี้ด...”เมื่อดุ้นเนื้อร้อนผ่าวเคลื่อนเข้ามาจนมิดสุดโคนพวงสวรรค์ พยัคฆ์ก็ขยับเบาๆ ก่อนจะกระเด้ารัวแรงลึกเต็มอารมณ์หื่นพลั่กๆ ๆ ๆ ๆ “อ๊ายยยย...อูย...ขวัญเสียว”ดวงตาของหญิงสาวหรี่พริ้ม เพราะคนข้างหลังทิ่มรัวเข้ามาชุดใหญ่ สองมือของหล่อนเกาะขอบเคาน์เตอร์เอาไว้แน่น แอ่นบั้นท้ายรับการลงทัณฑ์อันดิบเถื่อนของพยัคฆ์ด้วยความเต็มใจ“อ่า...แน่นสุดๆ เลยขวัญจ๋า...ของขวัญรัดของเฮียปลิ้นเลยจ้ะ”สายตาของเฮียเสือจับจ้องอยู่ที่ภาพของแท่งเนื้อกำลังเสียบความแข็งแกร่งเข้าๆ ออกๆ เสียบรัวจนพลอยขวัญขมิบไม่ทัน ส่งผลให้น้ำหล่อลื่นหลั่งซ่านออกมาอาบดุ้นเอ็นของพยัคฆ์“อ๊อย...เฮีย”ไหล่ทั้งสองข้างของพลอยขวัญส่ายสะบัด เพราะก้นกลมกลึงตึงเต่งอวบขาวแอ่นหยัดขึ้นรับความแข็งแกร่งที่เสียบแทงเข้ามารัวๆ ทรวงอกอวบใหญ่เบียดแนบกับพื้นเคาน์เตอร์เพราะฝ่ามือของเฮียที่กดเอาไว้“เฮีย...ขวัญไม่ไหวแล้ว” หล่อนเร่งเร้าพลั่กๆ ๆ ๆพยัคฆ์สนองให้ เสียงเนื้อกับเนื้อสลักแน่นเข้าด้วยกัน เนื้อตัวของพลอยขวัญบิดเร่าทรมาน สองเต้าอวบคัดเบียดบดอยู่กับพื้นเคาน์เตอร์แกรนิตโต้จนมีน้ำนมสีขาวไหลเลอะออกมาข้างลำตัว“อีกนิด...เฮียจะแตกแล้ว
“คิดว่าไปไหน”คนที่หวาดระแวงหึงหวงจนขึ้นสมองรู้สึกโล่งใจที่รู้ว่าหล่อนอยู่ในครัว“ทำอะไร”สายตาจับอยู่ที่บั้นท้ายหนั่นแน่นของพลอยขวัญ ขณะหล่อนกำลังก้มๆ เงยๆ ทำอะไรสักอย่าง“ขวัญกำลังจะเจียวไข่ให้ตาหนูค่ะ...ตาหนูชอบทานไข่เจียว...ว่าแต่เฮียเข้ามาทำไม...หิวแล้วหรือคะ”ถามขณะมือเรียวเอื้อมหยิบไข่กำลังจะตอกลงในถ้วย“ใช่...เฮียหิว...แต่ไม่ใช่หิวข้าว”เฮียเสือตอบเสียงกระเส่า ทว่าในขณะที่พลอยขวัญเหลียวมามอง หล่อนก็มีอันต้องสะดุ้งตกใจเพราะได้ยินเสียงล็อกประตู จากนั้นร่างหนาของคนหื่นก็ตรงรี่เข้ามาสวมกอดหล่อนจากทางด้านหลัง“อุ๊ย...”พลอยขวัญตกใจ มือสั่นจนเกือบตอกไข่ไม่ตรงถ้วย“เฮียหิวขวัญ...อยากกินขวัญ...ขอจัดหนักให้ขวัญทิ้งทวนก่อนเฮียไปฮ่องกงนะ...ขวัญจะได้อิ่มนานๆ ในระหว่างเฮียไม่อยู่ ดีมะ”พยัคฆ์กระซิบกระซาบพร้อมกับจูบไซ้ซอกคอ หอมแก้มหล่อนลนลานพลอยขวัญรู้ว่าเขาเอาจริง หล่อนไม่รอดแน่ๆ ยืนยันด้วยแท่งเนื้อมหึมาของเขาที่กำลังแข็งเป็นดุ้น ไถถูมอบความอบอุ่นอยู่กับบั้นท้ายหนั่นแน่นของหล่อนเหมือนค้นหาช่องทางของความสุข“เฮีย...มะ ไม่...เดี๋ยวใครมาเห็น”พลอยขวัญกลัว แต่ก็เริ่มเกิดอาการร้อนวูบวาบหลังจาก
“คุณขวัญมีแขกค่ะ”บัวผันตอบ ที่รู้ก็เพราะว่าเพิ่งเดินออกมาจากห้องรับแขก“ใคร...แขกที่ไหน...ผู้หญิงหรือผู้ชาย”ความหึงหวงพลอยขวัญทำให้พยัคฆ์รีบถาม“ผู้ชายค่ะ”บัวผันตอบตามตรง คำว่า ‘ผู้ชาย’ ทำให้พยัคฆ์หูผึ่ง คิ้วขมวดเข้าหากัน“ใคร”เสียงเข้มดุจนน่ากลัว“คุณเมฆค่ะ”“ดีเลย...ฝากตาหนูเดี๋ยว...อยากเห็นหน้านักไอ้พวกชอบย่องมาตีท้ายครัวคนอื่นตอนผัวไม่อยู่”พยัคฆ์ก้าวยาวๆ ตรงไปยังห้องรับแขกของบ้าน ปู่พจน์รู้สึกตกใจที่เห็นพยัคฆ์แสดงอาการหวงเมียจนออกนอกหน้าที่หน้าห้องรับแขกพยัคฆ์ผลักประตูเข้าไปโดยไม่เคาะ ตอนนั้นเมฆกับพลอยขวัญกำลังนั่งคุยกัน จึงหันมามองร่างสูงใหญ่ไซส์ฝรั่งเกินกว่าร้อยแปดสิบเซนติเมตรที่ยืนตระหง่านอยู่หน้าประตู สีหน้าถมึงทึง แววตาเหี้ยมเกรียมดูน่ากลัวสุดๆพยัคฆ์ยังไม่พูดอะไร เดินอาดๆ เข้ามานั่งเคียงข้างพลอยขวัญ โอบไหล่แล้วหอมแก้มเสียงดังฟอด ประกาศให้รู้กันไป...ว่าผู้หญิงคนนี้เมียกู“นายใช่ไหมที่ชื่อเมฆ”พยัคฆ์ถามไม่เกรงใจ“ครับ...”เมฆพยักหน้า ไม่คิดว่าจะได้เจอสามีของพลอยขวัญ เพราะไม่รู้ว่าพยัคฆ์มา“ผู้หญิงคนนี้เป็นเมียผม...คุณมีธุระอะไรกับเมียผม”พยัคฆ์ถามเสียงเข้ม ขณะมือโอบเอวข