”ลีรอย แก...”เจ็ดเทพธิดานั้นโกรธมากจนสั่นสะเทือนไปทั้งตัว ในตอนนี้พวกเธอถูกสะกัดจุดปิดผนึกอยู่ลีรอยฉีกยิ้มกว้างเบิกบาน หัวใจเขาเต้นระรัวในความสุขเกษมขณะที่จ้องมองดูพวกเธออย่างสำราญ…ในระหว่างนั้น!ในคฤหาสน์ตระกูลคาร์เตอร์!มันควรจะเป็นวันพิธีวิวาห์ของอีวานและเรเชล แต่มันถูกยกเลิก เรเชลหนีออกไปจากคฤหาสน์และไม่มีใครรู้ว่าเธอจะไปที่ไหนอย่างไรก็ตาม คฤหาสน์ตระกูลคาร์เตอร์ก็ยังคงมีชีวิตชีวา! ภายในห้องโถงมีโต๊ะอาหารค่ำเต็มไปด้วยอาหารเลิศรส และแขกผู้มาร่วมงานก็หัวเราะอย่างสนุกสนานเต็มโต๊ะ!แด๊กและเชสเตอร์ มาที่นี่อย่างไม่รีรอทันทีที่พวกเขารู้ว่าแดร์ริลยังไม่ตาย!พี่น้องร่วมสาบานสามคนกอดกันแน่นทันทีที่พวกเขาได้เห็นแดร์ริล บรุษผู้ทรงพลังทั้งสามคนกำลังร้องไห้ด้วยความดีใจในตอนเย็นวันนี้ จีเวลเป็นคนปรุงอาหารเลิศรสได้อย่างน่าเหลือเชื่อ ในขณะที่พี่น้องร่วมสาบานสามคนรวมตัวกันตั้งวงรอบโต๊ะที่มีไวน์ พวกเขารินไวน์ให้กันและกันเพื่อชนร่วมชนแก้วดื่มฉลอง พวกเขาเมามายมากในเย็นนี้วันนี้ พวกเขาดื่มจนไม่ได้นับกันเลยทีเดียว!มิตรภาพของพวกเขาไม่สามารถอธิบายเป็นคำกล่าวได้ แต่เมื่อไหร่ที่ไวน์ได้เข้าม
แดร์ริลรู้สึกใจสลายกับความโศกเศร้าและต้องการแก้แค้นเท่านั้น ใครก็ตามที่สังหารลิลี่นั้นสมควรตาย ไม่ว่าฆาตกรจะเป็นใคร เขาจะทำให้ฆาตกรชดใช้อย่างสาสมกับความผิดครั้งนี้!“แดร์ริล ใจเย็นก่อน...” เดบร้าค่อย ๆ ก้าวเข้ามาหาและกล่าวอย่างนุ่มนวล “ฉันจะคอยติดตามนายไปทุกที่ แต่ฉันยังจะไปจากคฤหาสน์ตระกูลคาร์เตอร์ในตอนนี้ไม่ได้ พ่อทูนหัวของนายได้รับบาดเจ็บอยู่ในขั้นวิกฤต ถ้าหากอาการของเขาแย่ลงในตอนที่เรากำลังเดินทางไปทวีปโลกใหม่ เราจะทำยังไง?”ตระกูลคาร์เตอร์ได้รับบาดเจ็บแสนสาหัสล้มตายจากการต่อสู้กับทหารหลวงโดยเฉพาะอย่างยิ่งโซรันที่ได้รับบาดเจ็บถูกแทงมากกว่าร้อยแผลไปทั่วทั้งร่างกาย ผิวหนังของเขาฉีกขาดจนแทบจะไม่มีชิ้นดี ในฐานะเจ้าสำนักพราน เดบร้าก็ยังเก่งกาจเยี่ยมยุทธในด้านวิชาทางการแพทย์ก่อนหน้านี้เดบร้าได้ผสมยาสูตรพิเศษที่จะใช้รักษาอาการบาดเจ็บของโซรัน เธอจำเป็นที่จะต้องเฝ้าไข้เขาเพื่อสังเกตอาการและสรรพคุณของยา ฉะนั้นเธอยังจะไปจากคฤหาสน์ตระกูลคาร์เตอร์ไม่ได้“ฮื้ม!”แดร์ริลสูดลมหายใจเข้าลึกและหันไปมองเดบร้าเมื่อได้ยินเช่นนั้น “นานแค่ไหนกว่าอาการของพ่อทูนหัวจะดีขึ้น?”ในขณะเดียวกัน แด๊กซ์และ
ลิลี่กัดฟันและยืนนิ่งไร้อารมณ์ตลอดการเดินทาง เธอต้องอดทนกับพฤติกรรมที่ไม่มีเหตุผลของศิษย์พี่ของเธออย่างไรก็ตาม เธอก็จะไม่ยอมก้มตัวลงต่ำเพื่อไปล้างเท้าให้แลนวิน มันล้ำเส้นเกินไปลิลี่ทนกับความไร้สาระของแลนวินไม่ได้อีกต่อไป ในขณะที่ตัวของเธอสั่นไปด้วยความโกรธเคืองแลนวินโมโหมากที่เห็นว่าลิลี่ไม่ตอบรับกับคำสั่งของเธอ “นี่ ยัยขี้เหร่! ฉันบอกให้แกมาล้างเท้าไง! แกหูหนวกจริง ๆ ใช่ไหม?”แลนวินเตะกะละมังในตอนที่เธอกล่าวเช่นนั้นพรึ่บ!น้ำสาดกระเด็นออกจากกะละมังและกระเซ็นไปโดนตัวลิลี่…ในระหว่างนั้นภายในคฤหาสน์ตระกูลคาร์เตอร์ แดร์ริลขังตัวเองอยู่ในห้องและนอนอยู่บนเตียงดึงผ้าห่มมาคลุมตัวและกำไว้แน่นมือเขากำลังคิดถึงลิลี่!เขาบอกกับตัวเองว่าให้รออีกแค่วันเดียวเพื่อที่จะให้พ่อทูนหัวของเขาพ้นจากขีดอันตราย เขาอยากจะกวาดล้างสำนักประกายแสงให้สิ้นซาก เพื่อล้างแค้นให้กับลิลี่!ความเจ็บปวดของเขาในตอนนี้เปรียบเสมือนถูกผ่าอกและเอามีดกรีดหัวใจ เมื่อไหร่ก็ตามที่เขานึกถึงการจากไปของลิลี่!จีเวลนั้นรู้สึกเป็นกังวลที่เห็นแดร์ริลกำลังตกอยู่ในสถานการณ์ลำบาก เธอประตูห้องเข้าไปหาแดร์ริลและอ้อนเขาใ
มันมีทุกอย่างดวงตาของจีเวลเปล่งประกายขณะที่กอดแขนแดร์ริล “นายท่าน เราเข้าไปดูข้างในกันเถอะ ฉัน... ฉันอยากซื้อเสื้อผ้าใหม่สวย ๆ...”จีเวลรู้สึกตื่นตาตื่นใจกับบรรดาสวยสวยในทวีปจักรวาลโลกสาว ๆ บางคนสวมใส่กระโปรงสั้น บางคนใส่สูททำงาน บางคนใส่กางเกงขารัดรูปและกางเกงยีนส์ แนวทางการแต่งตัวพวกนี้ดูสวยสดมากสำหรับเธอแดร์ริลฉีกยิ้มและหยักหน้าก่อนจะเดินนำเข้าไปในห้างทันทีที่พวกเขาเข้ามาภายในห้าง สายตาของพวกเขาทั้งคู่ก็ถูกต้อนรับด้วยรถยนต์ Porsche ที่จอดแสดงอยู่ในล็อบบี้ชั้นหนึ่งมันคืดงานกิจกรรมที่ถูกจัดขึ้นโดยห้างสรรพสินค้า ผู้ใดที่มียอดซื้อเกิน 1,000 เหรียญก็จะมีโอกาสร่วมลุ้นชิงโชคจับฉลาก ของรางวัลมีมากกว่าสิบรายการและรางวัลที่หนึ่งก็คือรถยนต์อย่างไรก็ตามงานกิจกรรมครั้งนี้ก็ถูกจัดขึ้นมานานหลายวันแล้ว และยังไม่มีใครพิชิตคว้ารางวัลที่หนึ่งไปครอบครองได้ พวกเขาทุกคนรู้ดีอยู่ในใจว่ารถหรูคันนั้นถูกวางไว้เพื่อจัดฉากแสดงรถยนต์ที่ถูกจัดแสดงเป็นรถรุ่นใหม่ล่าสุดของ Porsche และผู้คนจำนวนมากก็ลงเอยด้วยการใช้เงินเป็นจำนวนมากภายในห้างสรรพสินค้าเพียงเพื่อที่พวกเขาจะได้สิทธิไปจับรางวัล“ว้าว! นายท
“สามล้านเหรียญ?” แดร์ริลถามด้วยความตกใจมันจะมากเกินไปหรือเปล่า? รถคันนี้มีมูลค่าเพียงแค่สองล้านเหรียญเท่านั้น แต่เธอกลับเรียกเงินค่าค่าเสียหายสามล้านเหรียญเพื่อซ่อมแซมรอยขีดข่วนเพียงเล็กน้อยแค่นี้อย่างนั้นเหรอ?ผู้ที่อยู่ในเหตุการณ์ที่ไม่รู้ว่ารถคันนี้มีราคาเท่าไหร่ ตางก็ชี้นิ้วไปที่แดร์ริลและแสดงความคิดเห็น หลังจากที่พวกเขาสังเกตเห็นท่าทีที่กำลังตกตะลึงของแดร์ริล ท่าทางของเขาทำให้คนเหล่านั้นคิดว่า เขาไม่สามารถจ่ายค่าชดเชยมหาศาลนั้นได้“ในเมื่อรถเป็นรอยก็จะต้องชดใช้ค่าเสียหาย...”“น้องสาวของคุณไม่รู้จักระวังไม้ระวังมือ ดังนั้น เธอจะต้องชดใช้ในความผิดพลาดที่เธอทำ…”แดร์ริลเป็นผู้ที่มีชื่อเสียงในจักรวาลโลก แต่น่าเสียดายที่คนธรรมดาเหล่านั้น กลับไม่เคยเห็นตัวจริงของแดร์ริล ใครจะไปคิดว่าชายหนุ่มในชุดธรรมดา ๆ ที่อยู่ตรงหน้าพวกเขาคือ แดร์ริลผู้ที่ปกป้องเมืองตงไห่เอาไว้?จีเวลรู้สึกอับอายหลังจากที่ได้ยินคำพูดของฝูงชน เธอเป็นเหมือนเด็กหญิงที่มีความผิด เธอก้มศีรษะต่ำในขณะที่เธอจับแขนของแดร์ริลและกระซิบกับเขาว่า "นายท่าน ฉัน… ฉันขอโทษ..."ถึงแม้ว่าทวีปจักรวาลโลกจะเป็นสถานที่ที่ยังใหม่สำหร
แลร์รี่ก้าวไปข้างหน้าด้วยความลังเลเล็กน้อย “แต่ถึงยังไง พวกนายก็ต้องชดใช้ค่าเสียหายที่ทำให้รถเป็นรอย”ฟึบ…หลังจากที่เขาพูดจบ พนักงานรักษาความปลอดภัยหลายสิบคนก็รีบเข้ามาและจ้องเขม็งไปที่แดร์ริลราวกับกำลังมองดูเหยื่อ!พวกเขาพร้อมที่จะพุ่งไปข้างหน้าและจัดการชายหนุ่มผู้นั้นตามคำสั่งของมิสเตอร์วู้ด!เมื่อเห็นว่าบรรยากาศเลวร้ายลงเรื่อย ๆ จีเวลก็รีบรั้งแขนแดร์ริลไว้แน่นและกระซิบว่า "นายท่านช่างมันเถอะ ช่างมันเถอะ..."ถึงแม้ว่าเธอจะถูกตบ แต่เธอก็อยากจะออกไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด เธออาจจะไม่รู้อะไรเกี่ยวกับจักรวาลโลกมากนัก แต่เธอก็รู้ว่า แลร์รี่เป็นเจ้าของห้างสรรพสินค้าและเป็นผู้ที่มีสถานะทางสังคมที่สูงมากแดร์ริลมองไปที่จีเวลและจับมือเธอเอาไว้ รอยฝ่ามือสีแดงบนใบหน้าที่ไร้เดียงสาของจีเวลนั้นชัดเจนจนทำให้หัวใจของแดร์ริลรู้สึกเจ็บปวดเมื่อเขาได้เห็นมัน“หึ!”แดร์ริลไม่สามารถควบคุมความโกรธได้อีกต่อไปเขาทุบรถปอร์เช่เข้าอย่างแรง! แรงมหาศาลแผ่ซ่านไปทั่วทั้งบริเวณและในไม่ช้าเสียงที่คมชัดของกระจกรถที่แตกก็ดังขึ้น!เพร้ง!ผู้ที่อยู่ในเหตุการณ์ต่างก็ตกตะลึง ทุกคนสูดหายใจเข้าอย่างแรง'เขากล้าดี
แดร์ริลวางสายไป เขายิ้มเยาะในขณะที่เขาจ้องมองไปที่แลร์รี่ “เงินสดจะมาถึงภายในครึ่งชั่วโมง เตรียมตัวเอาไว้ได้เลย”“โอ้โห!”ฝูงชนถึงกับตกตะลึง!ในขณะที่หลายคนยังคงดูถูกแดร์ริล"ฮ่าฮ่า เงินสดหนึ่งพันล้านเหรียญจะมาถึงภายในครึ่งชั่วโมงเหรอ? เขาต้องคิดว่าตัวเองอยู่ในดินแดนมหัศจรรย์ใช่ไหม?"“เขาหนีออกจากโรงพยาบาลจิตเวชมาหรือเปล่า?”“ดูการกระทำที่น่าสงสารของเขาสิ เขาเพิ่งจะพูดว่า เงินสดหนึ่งพันล้านเหรียญเหรอ? ฉันเดาว่าแม้แต่เงินเพียงแค่หนึ่งแสน เขาก็ยังไม่มีปัญญาหามาเลย”เสียงของการดูถูกเหยียดหยามดังก้องอยู่ภายในห้างสรรพสินค้าแลร์รี่แสดงสีหน้าที่สงบในขณะที่เขารู้สึกเกลียดชังจนไม่สามารถอธิบายได้ “โอ้ แกล้อฉันเล่นใช่ไหม?”‘ชายผู้นี้จะหาเงินสดหนึ่งพันล้านเหรียญมาจากที่ไหนได้?'แลร์รี่คงจะเสียสติไปแล้วถ้าหากว่าเขาเชื่อในคำพูดของแดร์ริลมุมปากของแดร์ริลโค้งขึ้นเล็กน้อย “ท่านประธานวู้ด อยู่รอกับฉันที่นี่ก่อนสักครึ่งชั่วโมงไม่ได้เหรอ?”ในความเป็นจริง แดร์ริลสามารถทำลายล้างห้างสรรพสินค้าลงได้ด้วยการโจมตีเพียงแค่ครั้งเดียวอย่างไรก็ตาม เขาเป็นคนที่มีหลักการ เพราะฉะนั้นเขาจะต้องชดใช้ในสิ่ง
เสียงเครื่องยนต์ด้งขึ้นด้านนอก!เพร้ง!วินาทีต่อมา เสียงรถบรรทุกห้าคันก็ขับชนกระจกของห้างแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ และขับตรงเข้าไปภายในห้าง!ว้าว!จากนั้น ประตูท้ายรถบรรทุกทั้งห้าคันก็ถูกเปิดออกพร้อม ๆ กัน ก่อนที่เงินจำนวนมากจะไหลลงมาราวกับหิมะถล่ม ในชั่วพริบตา ล็อบบี้ของห้างสรรพสินค้าก็เต็มไปด้วยเงินสด! ห้างสรรพสินค้ากลายเป็นห้างเงินสด!ความเงียบเข้าปกคลุม จนได้ยินแม้แต่เสียงเข็มหล่น!ฝูงชนต่างก็แลกเปลี่ยนสายตากันโดยไม่มีคำพูดใด ๆ!‘นี่มัน… เงินพวกนี้คือเงินสดหนึ่งพันล้านเหรียญจริง ๆ เหรอ?'ธนบัตรสีแดงที่อยู่บนพื้นสะกดสายตาของผู้คนที่อยู่โดยรอบ!ผู้คนหลายคน ยังไม่เคยเห็นแม้แต่เงินสดสิบล้านเหรียญ แล้วนับประสาอะไรกับเงินสดหนึ่งพันล้านเหรียญ ฉากที่อยู่ตรงหน้าของพวกเขา ทำให้พวกเขาสั่นสะท้าน!ไม่มีใครกล้าสงสัยเลยว่า เงินสดนั้นจะเป็นของปลอม!เพราะเงินสดทุกห่อ มีตราประทับของธนาคารที่มองเห็นได้ชัดเจน! เห็นได้ว่ามันเพิ่งจะถูกถอนออกมาจากธนาคาร!"ว้าว!"ทันใดนั้น สายตาของทุกคนก็จับจ้องไปที่แดร์ริล!ใบหน้าของแลร์รี่ซีดเซียวในทันใด! เขาคิดว่าแดร์ริลเป็นเพียงแค่คนโรคจิตที่โอ้อวดเรื่องไร้สาระ
”รอก่อน”จู่ ๆ ลูคัสก็คิดบางอย่างได้ขณะที่พวกเขากำลังจะเดินทางต่อและสั่งลูกน้องทั้งสองของตน “วางแดร์ริลลงและค้นตัวเขา เผื่อว่ามีของอะไร”ฮ่าฮ่าแดร์ริลไม่ใช่เพียงแค่ประมุขสำนักประตูสุราลัยเท่านั้นแต่ว่ายังเป็นจักรพรรดิของเวสต์ริงตัน เขาต้องมีของมีค่าอยู่กับตัวแน่‘ฉันอาจจะเจอคัมภีร์ล้ำค่าบนตัวเขาก็ได้หากว่าฉันหาของมีค่าก่อนที่จะเอาเขาไปส่งที่สำนักเสียงลวงตา’ลูคัสยิ้มพร้อมคิด“ครับ นายน้อย”ลูกน้องทั้งสองรับคำและวางแดร์ริลลงก่อนที่จะเริ่มค้นตัวเขาไม่นานก็เจอของสองอย่างบนตัวแดร์ริล อันหนึ่งคือเจดีย์ส่วนอีกอันคือย่ามใส่สัตว์เทพเจดีย์เจ็ดมหาสมบัตินั้นสามารถเปลี่ยนขนาดได้ ดังนั้นแดร์ริลจึงเปลี่ยนให้เล็กที่สุด สูงแค่ประมาณนิ้วโป้ง ตอนที่เขาไม่ได้ใช้งาน คนทั่วไปก็จะไม่คิดว่ามันเป็นของสำคัญและเป็นเรื่องยากที่จะรู้ถึงความลับของเจดีย์“เอ่อ…”ตอนนั้นลูคัสก็หยิบเจดีย์ขึ้นมา หมุนไปมาเพื่อดู เขานิ่วหน้าและบอกว่า “มันมีพลังวิญญาณและดูเหมือนเป็นของล้ำค่า แต่ว่าเอาไว้ใช้ทำอะไรกัน?”จากนั้นลูคัสก็ห้อยเจดีย์กลับไว้ที่คอของแดร์ริลเหมือนเดิมแล้วลูคัสก็หยิบย่ามใส่สัตว์เทพขึ้นมาอย่างยินดีแล
สีหน้าของจาค็อบมืดครึ้มเมื่อเขาพูดเช่นนั้น เขาเองก็รู้สึกสับสนที่จริงจาค็อบไม่เชื่อเหมือนกันว่าแดร์ริลจะเป็นคนเช่นนั้น แต่สถานการณ์ตรงหน้าก็ต่างไป อีกอย่างแดร์ริลก็เหม็นกลิ่นเหล้าจริง ๆแต่จาค็อบนั้นก็ทำอะไรรอบคอบสมกับที่เป็นประมุขของคฤหาสน์เกียรติกระบี่และตัดสินใจว่าจะรอให้แดร์ริลตื่นขึ้นมาก่อนที่จะถามเขา“ท่านลุง”แต่ลูคัสร้อนใจขึ้นมาทันทีและบอกอย่างจริงจังว่า “ไม่ว่าเรื่องจริงจะเป็นยังไง แดร์ริลก็เมาและมานอนที่เตียงปาร์คเกอร์จริง นี่อาจจะทำลายชื่อเสียงทั้งของปาร์คเกอร์และคฤหาสน์เกียรติกระบี่ หากว่าเรื่องหลุดออกไปว่าเราทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วคนอื่นเขาจะมองพวกเรายังไง? แล้วอนาคตปาร์คเกอร์จะแต่งงานได้ยังไง?”ลูคัสพูดอย่างเป็นการเป็นงานก่อนที่จะมองไปรอบ ๆ “ผมคิดว่าเราน่าจะมัดเขาไว้ก่อนแล้วค่อยสอบสวนเขาตอนที่ตื่นขึ้น ทำแบบนั้นก็ไม่เป็นการทำลายชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”หลายคนต่างก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วยกับคำพูดของเขา“ใช่ อย่างน้อยเราก็น่าจะทำเพื่อชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”“แดร์ริลแข็งแกร่งมากไป หากว่าคำพูดของนายน้อยลูคัสที่ว่าเขาอยากทำเรื่องไม่เหมาะไม่ควรกั
”ญาติผู้น้อง”ตอนนั้นเองลูคัสที่แอบอยู่ด้านนอกก็รีบพาคนอีกสองคนเข้ามาทันที“เกิดอะไรขึ้น?” ลูคัสตะโกนเสียงดังอย่างเป็นห่วงก่อนที่จะมองแดร์ริลที่อยู่บนเตียงและทำหน้าตาประหลาดใจ “ทำ… ทำไมประมุขดาร์บี้ถึงได้มาอยู่ที่นี่?”ต้องบอกว่าลูคัสแสดงได้ดีมาก ปาร์คเกอร์ไม่ได้รู้เลยว่ามีเรื่องหมกเม็ดอะไรและคิดว่าลูคัสมาเพราะได้ยินเสียงร้องของเธอ“ฉัน…” ปาร์คเกอร์กัดปากแน่นหน้าแดงก่ำ และพูดอย่างอับอายว่า “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน…”ตอนนี้ใจปาร์คเกอร์ว้าวุ่นมาก ผู้หญิงคนไหนที่อยู่ในสถานการณ์แบบนี้ก็ทำใจให้นิ่งได้ยากกันทั้งนั้น“โอ้ตาย”ตอนนั้นเอง จาค็อบและศิษย์คนอื่น ๆ ที่สังเกตเห็นความวุ่นวายก็เข้ามาเอ่อ…ทุกคนต่างก็อึ้งไปทันทีเมื่อได้เห็นสถานการณ์ในห้องและมีสีหน้าบรรยายไม่ถูก“ทะ… ทำไมแดร์ริลถึงได้อยู่ในห้องของคุณหนูปาร์คเกอร์?”“กลิ่นเหล้าเหม็นคลุ้งเลย…”“เป็นไปได้ไหมว่าแดร์ริลดื่มเหล้าย้อมใจแล้วอยากจะมาทำอะไรกับคุณหนูปาร์คเกอร์…”ฝูงชนต่างก็แสดงความคิดเห็นดัน ลูคัสทำสีหน้าตื่นตะลึงเหมือนกันแต่ว่าในใจนั้นแอบหัวเราะลั่น‘ฮ่าฮ่า ตอนนี้แดร์ริลอธิบายตัวเองยากแล้ว ทุกคนเห็นเขาแบบนี้แล้ว’“ปา
จากนั้นลูคัสก็เรียกลูกน้องออกมาสองคนและบอกว่า “เร็วเขาถอดเสื้อผ้าหมอนี่ออก”ลูกน้องทั้งสองรีบถอดเสื้อผ้าของแดร์ริลออกตามคำสั่ง“อุ้มเขาขึ้นแล้วไปกัน” ลูคัสโบกมือและเดินออกไปลูกน้องทั้งสองคนรีบยกแดร์ริลขึ้นแล้วเดินตามไป พวกเขาไม่ลืมเอาเสื้อผ้าของแดร์ริลไปด้วยพวกเขาอาศัยความมืดของยามค่ำคืน อุ้มแดร์ริลเข้าไปในห้องของปาร์คเกอร์ เธอยังไม่กลับมาที่ห้องตอนนี้เพราะว่าเธอมีธุระต้องจัดการพวกเขาโยนแดร์ริลไปนอนบนเตียงปาร์คเกอร์ก่อนที่ลูคัสจะนำคนของเขาอีกสองคนไปซ่อนอยู่ในมุมมืด“แดร์ริล”ลูคัสยิ้มชั่วร้ายออกมาเมื่อพวกเขาซ่อนมิดชิดแล้ว และพูดกับตัวเองว่า “อย่ามาว่าฉันที่ทำเรื่องชั่ว ๆ เลย ใครใช้ให้นายล่วงเกินประมุขสำนักเสียงลวงตาล่ะ? อีกอย่างญาติฉันก็ชอบนายมากนี่”ตอนแรกลูคัสวางแผนว่าจะเอาตัวแดร์ริลออกจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันทีหลังจากที่เขาเมา และส่งไปที่แท่นของสำนักเสียงลวงตา แต่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพิ่มการรักษาความปลอดภัยหลังจากเหตุต่อสู้เมื่อกลางวัน การแอบพาแดร์ริลออกไปจึงไม่ใช่เรื่องง่ายลูคัสตัดสินใจว่าจะถอดเสื้อผ้าแดร์ริลออกและเอาเขามาไว้บนเตียงปาร์คเกอร์ จากนันเขาก็จะรีบเข้ามาแล
”โอ้”แม้เบื้องหน้าลูคัสอาจจะดูนิ่ง แต่ว่าในใจเขายินดีและตื่นเต้นมากเมื่อเห็นแดร์ริลดื่มไวน์ลูคัสนั้นเชิญแดร์ริลมาดื่มไม่ใช่เพราะความชื่นชมแต่อย่างใด แต่เพื่อที่จะได้ทำตามคำสั่งของแจ็คกี้และจับตัวแดร์ริลไปลูคัสนั้นเจ้าเล่ห์ เขารู้ว่าคนแข็งแกร่งอย่างแดร์ริลไม่มีทางได้รับผลจากยาพิษธรรมดา ๆ แน่ ดังนั้นเขาเลยไม่โง่ขนาดที่จะวางยาในไวน์ไวน์นั้นไม่มียาพิษ แต่ว่าตัวไวน์เองต่างหากที่มีปัญหากรุ่นกรึ่มเป็นเหล้าแรงเป็นพิเศษของทวีปมหาสมุทรอำพัน เพียงแค่ดื่มไวน์นี้เข้าไปอึกใหญ่ก็อาจจะทำให้คนดื่มเมาไปได้ครึ่งเดือน แม้แต่ผู้บ่มเพาะหากว่าได้ดื่มเช้าไปก็ไม่อาจต้านทานความแรงของเหล้าได้ ทุกคนที่รู้จักไวน์นี้รู้ดีว่าต้องกินยาแก้ก่อนที่จะดื่มกรุ่นกรึ่มอย่างเพลิดเพลินแผนของลูคัสก็ง่าย ๆ เขาเจตนาจะไม่บอกแดร์ริลว่ากรุ่นกรึ่มนั้นแรงแค่ไหน แล้วก็รอให้แดร์ริลเมาค่อยจับเขามัดส่วนตัวลูคัสนั้นกินยาแก้ไปแล้ว เขาก็เลยไม่ต้องกังวล“ประมุขดาร์บี้” ลูคัสยิ้มและมองแดร์ริล “ไวน์เป็นไงบ้างครับ?”“ยอดเยี่ยม”แดร์ริลพยักหน้าและอดเอ่ยไม่ได้ “กลิ่นของไวน์นี้แรงมาก มันมีรสหวานติดปลายลิ้น เป็นไวน์ชั้นยอด”แดร์ริล
แจ็คกี้ไม่พูดอะไรอีก เขาหันหลังจากไปแล้วหายไปในความมืดยามค่ำคืนในพริบตา“เฮ้อ”ตอนนั้นเอง ลูคัสก็สูดหายใจเข้าลึกพร้อมสีหน้ายุ่งยากใจประมุขสั่งให้เขาหาทางเอาเอง แล้วเขาจะมีทางอะไรล่ะ?…ตอนนั้นเองที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่จาค็อบตั้งใจจัดเลี้ยงให้แดร์ริลเพื่อขอบคุณเขาสำหรับการยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือจากนั้นแดร์ริลก็ถูกจัดให้นอนพักในห้องพักแขกหลังจากกินอาหารเสร็จตอนนั้นที่แดร์ริลนอนอยู่บนเตียงแต่ยังไม่ได้หลับ สองชั่วโมงผ่านไปแต่ก็ยังไม่มีข่าวอะไรเรื่องเดบร้าจากคนของปาร์คเกอร์เขายังไม่รู้ที่อยู่ของเดบร้า แล้วเขาจะมีอารมณ์มาพักผ่อนได้อย่างไร?ก๊อก ก๊อกมีเสียงประจบเอาใจดังมาจากนอกห้อง “ประมุขดาร์บี้ คุณนอนหรือยังครับ?”‘หืม?’แดร์ริลนิ่วหน้า เขาลุกขึ้นและเดินไปดูแล้วก็ต้องอึ้งไปเขาเห็นว่าลูคัสยืนยิ้มกว้างอยู่ด้วยท่าทางสุภาพนอบน้อม“มีอะไรให้ช่วยเหรอ?” แดร์ริลถามเบื้องหน้าเขาดูนิ่ง ๆ แต่ในใจแดร์ริลรังเกียจหมอนี่มาก‘เจ้าโง่นี่มาหาฉันทำไมกัน?’“แหะแหะ…”ลูคัสยิ้มด้วยสีหน้านอบน้อมแล้วบอกว่า “ประมุขดาร์บี้ อย่าเพิ่งปฏิเสธผมนะครับ เมื่อตอนกลางวันผมล่วงเกินคุณไปเยอะ แต่คุณก็ใ
”ประมุขดาร์บี้ คุณน่าทึ่งจริง ๆ คุณไล่แจ็คกี้ไปได้”“ใช่แล้ว ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคุณถึงได้เป็นผู้ทรงอิทธิพลแบบนี้”เหล่าแขกพากันมาทำความเคารพแดร์ริล พยายามที่จะเยินยอเขา แดร์ริลนั้นขี้เกียจที่จะรับมือกับพวกสอพลอพวกนี้ เขายิ้มและพูดปัด ๆ ไปไม่กี่ประโยคจาค็อบ โยฮันที่อยู่ข้างกายเขาเองก็มีทีท่าไม่แยแสพวกแขกก่อนหน้านี้แขกเหล่านี้พากันมาเยินยอจาค็อบตอนที่เห็นว่าคฤหาสน์เกียรติกระบี่นั้นมีอาวุธระดับม่วง แต่กลับหนีเขาเหมือนเห็นโรคร้ายตอนที่สำนักเสียงลวงตาโผล่มาจาค็อบรู้สึกว่าคงจะดีกว่านี้หากไม่คบหาสหายเหล่านี้ที่ต้องการเพียงแค่ผลประโยชน์จากเขาเหล่าแขกพากันอับอายที่จะหน้าด้านอยู่ต่อเมื่อรู้สึกได้ถึงท่าทีไม่แยแสของจาค็อบและท่าทีไม่สนใจของแดร์ริล ไม่นานพวกเขาก็จากไปคฤหาสน์เกียรติกระบี่กำลังทำความสะอาดบริเวณที่มีการต่อสู้จนเสร็จสิ้น ปาร์คเกอร์เองก้ไม่ลืมคำขอร้องของแดร์ริล และรีบส่งคนให้ออกไปหาข่าวของเดบร้าทันทีเวลาเดียวกันปาร์คเกอร์ก็เชื้อเชิญให้แดร์ริลอยู่ที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพราะว่ามันคงใช้เวลากว่าจะหาที่อยู่ของเดบร้าได้ แดร์ริลพยักหน้าตกลงไม่นานก็ถึงเวลาค่ำคืนตอนนั้นเองที่เท
ทุกคนต่างก็มองแดร์ริลเมื่อได้ยินคำพูดของเขาโดยเฉพาะพวกที่หวาดกลัวสำนักเสียงลวงตา พวกเขาต่างก็มีความคิดมากมายแจ็คกี้นั้นเป็นปีศาจร้ายที่ฆ่าคนไม่กะพริบตา เขานั้นเป็นคนชี้นิ้วสั่งเป็นสั่งตายคนอื่นได้ แต่ตอนนี้เขาแพ้ให้แดร์ริลแบบหมดท่า แล้วเขาจะโมโหจัดจนล้มพนันหรือไม่?“ฟู่”แจ็คกี้หน้าแดงก่ำ เขาสูดหายใจเข้าลึก “แม้ว่าฉันจะไม่ใช่คนดี แต่ฉันก็รักษาคำพูดและยอมรับว่าแพ้แล้ว”จากนั้นแจ็คกี้ก็โบกมือ “ทุกคนจงฟัง เราจะไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันที แล้วไปรวมตัวกันที่แท่นพิธีหลัก”สีหน้าแจ็คกี้เต็มไปด้วยความรู้สึกไม่เต็มใจตอนที่ตะโกนประโยคสุดท้ายออกมาที่จริงนั้นเขาไม่เต็มใจจะจากไปแบบนี้สักนิด เขาต้องการจะควบคุมคฤหาสน์เกียรติกระบี่และอาวุธระดับม่วงทั้งสามชิ้นนั้นก็อยู่ใกล้เพียงแค่เอื้อมแล้วแต่เขาไม่มีทางเลือกอื่นเพราะแดร์ริลทำให้เส้นเลือดหัวใจของเขาบาดเจ็บตอนที่ใช้ง้าวสวรรค์ ทำให้แจ็คกี้ไม่สามารถสู้ต่อไปได้“โอ้”เหล่าศิษย์สำนักเสียงลวงตานับพันต่างก็ไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ด้วยสีหน้ามืดครึ้มเมื่อได้ยินคำสั่งของแจ็คกี้“แดร์ริล ดาร์บี้”แจ็คกี้เดินไปสองสามก้าวก่อนที่จะหยุด เขาหันกลั
”ประมุขแจ็คกี้ การต่อสู้นี้จบแล้ว” สีหน้าแดร์ริลเย็นเยียบไม่แสดงอารมณ์ใดซูมแดร์ริลโบกง้าวด้วยกำลังที่มีเมื่อพูดจบ และกลิ่นอายที่สั่นสะเทือนฟ้าดินก็ปล่อยออกมาจากง้าวสวรรค์ก่อนที่จะมีลำแสงสีแดงเลือดพุ่งเข้าใส่แจ็คกี้แจ็คกี้แทบไม่ทันคิดขณะที่เขาสีหน้าเปลี่ยน เขารีบปล่อยพลังภายในออกมาและเปลี่ยนเครื่องจักรสังหารให้ป้องกันการโจมตีปังลำแสงสีเลือดทำลายเครื่องจักรเปลี่ยนร่างสังหารออกเป็นเสี่ยง ทำให้แจ็คกี้ร้องครางออกมาและปลิวถอยหลังไปมากกว่า 100 เมตร ก่อนที่จะร่วงกระแทกพื้นอย่างแรงการโจมตีของแจ็คกี้อาจจะดูรุนแรงตอนที่เขาโจมตีแดร์ริล แต่เขาก็ใช้พลังภายในไปเยอะแล้ว ตอนนี้แจ็คกี้ไม่สามารถรับการโจมตีได้เมื่อเจอกับง้าวสวรรค์ของแดร์ริลอะไรกัน?ทุกคนที่อยู่ด้านล่างต่างก็อ้าปากค้างเมื่อได้เห็นเรื่องตรงหน้าและมองแดร์ริลอย่างพูดไม่ออกพลังของชายหนุ่มคนนี้น่ากลัวมากแล้วอาวุธในมือเขาก็ดูพิเศษ มันดูคุ้นตาชอบกล…เฮือกตอนนั้นเองจาค็อบก็มองแดร์ริลด้วยความตกตะลึง แววตาเขาก็ตื่นเต้นมากเพื่อนของลูกสาวเขามีความสามารถขนาดนี้ คนเราจะดูกันแต่ภาพลักษณ์ภายนอกไม่ได้จริง ๆปาร์คเกอร์ตัวสั่นและมองแ