อีเว็ตต์กระวนกระวายเมื่อเห็นใบหน้าซีดเซียวของแดร์ริล “แดร์ริล อดทนไว้”แดร์ริลยิ้มเจื่อน ๆ ”ฉันกลัวว่าฉันจะทนไม่ไหว พิษของมันเข้าไปในกระแสเลือดของฉันแล้ว”“โอ้ จริงด้วย ฉันคิดออกแล้ว! ฉันรู้วิธีช่วยนาย!” อีเว็ตต์ลุกขึ้นยืนในทันทีและรีบวิ่งไปที่ศพของราชาแมงป่องนัยน์ตาทับทิม เธอคว้าดาบกลืนโลหิตมาและควักดวงตาของมันออกเธอต้องการจะทำอะไร?แดร์ริลไม่มั่นใจเกี่ยวกับวิธีการของอีเว็ตต์อีเว็ตต์วิ่งกลับมาพร้อมกับดวงตาของแมงป่องและใบหน้าของเธอก็เปี่ยมไปด้วยความตื่นเต้น “อ้าปากของนายเร็ว มันน่าจะถอนพิษให้นายได้”อีเว็ตต์เริ่มอธิบาย "ฉันเคยอ่านเจอในคัมภีร์โบราณที่โลกใหม่ มันบันทึกไว้ว่าดวงตาของราชาแมงป่องนัยน์ตาทับทิม ก็คือวิญญาณของมันด้วย”อีเวตต์กล่าวต่อ “นายแค่ต้องกินวิญญาณของมันและมันจะรักษายาพิษในร่างกายของนายและอีกอย่าง ต่อไปนี้นายจะไม่ติดพิษอะไรได้อีกเลย แต่ไม่มีใครเคยลองวิธีนี้มาเป็นพันปีแล้ว เพราะราชาแมงป่องนัยน์ตาทับทิมไม่ได้จะพบเห็นกันง่าย ๆ”ขณะที่เธอกล่าว เธอป้อนดวงตาเข้าไปในปากของแดร์ริลแดร์ริลสัมผัสได้ถึงความร้อนในร่างกายของเขาในทันที“หลังจากนี้ฉันจะหายดีจริงเหรอ? ฉันจะไ
แดร์ริลหยิบกล่องขึ้นมาเปิดออกอย่างไม่ลังเลเมื่อเขาเปิดกล่องออกมา ลำแสงสีทองสาดส่องทะลุออกมา มีโอสถสองเม็ดอยู่ภายในกล่องพวกมันมีสีทองอร่ามและเฉิดฉายวาววับพวกมันคือโอสถพลังแห่งอนันต์!“โอสถพลังแห่งอนันต์ นี่มันโอสถพลังแห่งอนันต์จริง ๆด้วย!” แดร์ริลเนื้อเต้นถึงขนาดเสียงสั่นทุกคนมีความเชื่อว่าจักรพรรดิราชวงศ์ชิงได้รวบรวมจอมยุทธทุกคนที่เขาสามารถตามตัวได้เพื่อมาสร้างโอสถอายุวัฒนะเพื่อความเป็นอมตะ แต่พวกเขาก็ล้มเหลวในการบรรลุเป้าหมายนั้น แต่พวกเขาทำโอสถพลังแห่งอนันต์ขึ้นมาทดแทนผู้ใดก็ตามสามารถใช้โอสถพลังแห่งอนันต์ได้เพียงแค่ครั้งเดียวตลอดชั่วชีวิตเท่านั้น ปรมาจารย์อาวุโสผู้ใดก็ตามที่ได้ทานมันจะสามารถบรรลุกำลังภายในของตัวเองได้ถึงสามระดับทันทีระดับปรมาจารย์อาวุโสขั้นหนึ่งก็จะกลายเป็นปรมาจารย์อาวุโสขั้นสี่ทันทีหลังจากได้ทานเข้าไปและสำหรับระดับปราชญ์ยุทธขั้นหนึ่งก็จะกลายเป็นปราชญ์ยุทธขั้นสี่โอสถพลังแห่งอนันต์ เป็นหนึ่งในโอสถที่หายากที่สุดในโลก หลังจากการล่มสลายของราชวงศ์ชิง สูตรการกลั่นยาก็หายสาบสูญไปโอสถพลังแห่งอนันต์ มีบันทึกไว้ในคัมภีร์โอสถแห่งอนันต์เพียงคร่าว ๆ แต่มันไม่ได้มีบ
โมนิก้าขบริมฝีปากของเธอ เธอรู้สึกประหม่าเธอตัดสินใจทำตามแผนที่วางไว้เพื่อหาทางออกจากเกาะสราญรมย์ แม้ว่าแดร์ริลจะไม่มาตามนัดก็ตามช่วงเวลากลางคืนคือจังหวะที่ดีที่สุดที่จะออกจากเกาะ เธอจะไม่มีโอกาสอีกถ้าเธอไม่คว้ามันไว้…เป็นเวลาสองทุ่มในยามค่ำคืนทุกคนต่างเพลิดเพลินกับอาหารอันโอชะในห้องโถงหลักโมนิก้าดื่มแอลกอฮอล์ไปพอประมาณและกล่าวลาประมุขแห่งนิกายจ้าวสวรรค์ เธอให้เหตุผลว่าเธอรู้สึกไม่สบาย แล้วเธอก็กลับมาที่ห้องของเธอท่านประมุขนิกายไม่ได้รู้สึกว่ามันผิดปกติอะไร เพราะโมนิกาเป็นคนคออ่อนเมื่อเธอกลับมาถึงห้องของเธอ โมนิก้าก็เปลี่ยนเป็นชุดลำลองธรรมดาเธอแต่งหน้าบาง ๆ เพื่อหลีกเลี่ยงความสนใจเมื่อทุกอย่างเรียบร้อยดีแล้ว เธอก็หยิบคบเพลิงขึ้นมาจุดไฟและโยนลงไปบนเตียงไม่นานหลังจากนั้น มันก็เกิดเพลิงไหม้ครั้งมโหฬารและไฟลุกลามไปตามบ้านช่องอีกสองสามหลังในบริเวณใกล้เคียงโมนิก้าขบริมฝีปากของเธอและวิ่งไปที่ตรอกโดยไม่หันกลับมามองเธอคิดว่าจะพบกับอุปสรรคบางอย่างระหว่างทางหนี แต่ก็ไม่มีเหตุการณ์อะไรเลวร้ายเกิดขึ้น เธอมาถึงชายหาดอย่างราบรื่นเธอกระโดดลงไปในเรือประมงลำหนึ่งแล้วสตาร์ทเครื่อ
ตัวตึกเป็นอาคารเก่าแก่ซึ่งไม่มีลิฟต์ เมื่อพวกเขาเดินขึ้นไปถึงที่ชั้นสองเจก็หยุดและหันมากล่าวกับนายหญิงแห่งนิกาย “คนสวย แดร์ริลอาศัยอยู่ที่นี่แหล่ะ เข้าไปเคาะประตูเลย”โมนิก้าเดินเข้าไปหาประตูทันในนั้นเจก็ฉีกยิ้มและฉวยโอกาสคว้ากระเป๋าถือโมนิก้าในตอนที่เธอไม่ได้สนใจ จากนั้นเขาก็รีบหันหลังและเริ่มวิ่งหนี“แก…” โมนิก้าตะโกน เธอไม่คาดคิดว่าเขาจะฉกชิงกระเป๋าถือของเธอ เขาไม่ใช่เพื่อนของแดร์ริลงั้นหรือ? มันช่างน่าเสื่อมเสียยิ่งนัก!โมนิก้าอาศัยอยู่ที่เกาะสราญรมย์ในฐานะนายหญิงแห่งนิกายมานานสักพักหนึ่งแล้ว เธอไม่เคยถูกหลอกต้มตุ๋นมาก่อนเมื่อเธอดึงสติกลับมาได้ เจนั้นก็หายตัวไปเรียบร้อยแล้วโมนิก้ากัดริมฝีปากของเธอ เธอโมโหมาก แต่เธอไม่ได้วิ่งไล่ตามเขาถึงแม้ว่ากระเป๋าถือจะมีมูลค่า เธอก็ไม่จำเป็นต้องใช้เงินในเมื่อเธอกำลังจะได้พบกับแดร์ริลจากนั้นเธอก็เคาะประตูสองครั้งนายหญิงแห่งนิกายตื่นเต้นมากขณะที่เธอรอให้แดร์ริลมาเปิดประตูไม่นานประตูก็เปิดออก หญิงวัยกลางคนยืนยื่นหน้าออกมามองดูเธอ “เธอมาหาใคร?”“ฉัน…” โมนิก้าตกประหม่า “ฉันกำลังมาหาแดร์ริล ดาร์บี้”‘ผู้หญิงคนนี้เป็นใคร? เธอคือคนทำความ
โมนิก้าอยากที่จะกล่าวถามเพิ่มเติม แต่ชายหนุ่มก็เดินจากไปแล้วหลังจากที่ได้เธอสอบถามคนอื่น ๆ อีกสองสามคน ในที่สุดโมนิก้าก็สามารถหาที่อยู่ของตระกูลลินดันได้ เธอตัดสินใจมุ่งตรงไปที่นั่นทันที…ที่คฤหาสน์ตระกูลลินดันคุณย่าลินดันกำลังดื่มด่ำน้ำชายามเช้าในห้องโถงสมาชิกรุ่นเยาว์อีกสองสามคนในครอบครัวก็กำลังสนทนากันอย่างเริงร่าแดร์ริล ไอ้ลูกเขยบ้านคนอื่นชื่อเสียงของเขาทำให้ตระกูลลินดันกลายเป็นตัวตลกในเมืองตงไห่ ในที่สุดพวกเขาก็กำจัดแดร์ริลออกไปได้สักทีเด็กหนุ่มก็เดินเข้ามาในห้องโถงและตะโกน “คุณย่า มีผู้หญิงคนนึงอยู่ข้างนอก เธอมาถามหาแดร์ริล”ผู้หญิง มาถามหาแดร์ริล?คุณย่าลินดันขมวดคิ้วเมื่อได้ยินชื่อของแดร์ริล “ไป! ไปดูหน่อย”เธอรีบเดินไปที่ห้องโถงใหญ่และบรรดาคนอื่น ๆ ที่เหลือในครอบครัวก็เดินตามติดเธอไปอยู่ด้านหลังโมนิก้านั้นยืนอยู่ที่ประตูทุกคนต่างสะดุ้งตกใจเมื่อเห็นเธอ เธอดูงดงามมาก น่าดึงดูดและทรวดทรงยังยั่วยวนอีกด้วย“เธอเป็นใคร?” คุณย่าลินดันกล่าวถามโมนิก้าฉีกยิ้ม “ขออภัยที่เสียมารยาท แดร์ริลอาศัยอยู่ที่นี่รึเปล่า?”“เธอเป็นอะไรกับแดร์ริล?” คุณย่ากล่าวถามตระกูลลินดั
นายหญิงแห่งนิกายรู้สึกเศร้าสร้อยเสียใจ เธอไปหาตระกูลลินดันด้วยความหวัง เธอไม่ได้คาดคิดว่าจะถูกถากถางดูแคลนให้อับอายขนาดนี้โมนิก้าขบริมฝีปากของเธอพลางรู้สึกเสียใจมาก เธอสงบสติอารมณ์ตัวเองอยู่สักพักก่อนจะออกเดินทางจากคฤหาสน์ตระกูลลินดันเพื่อไปที่คฤหาสน์ตระกูลดาร์บี้คุณย่าลินดันได้บอกไว้ว่าบรรดาญาติของแดร์ริลทั้งหมดอาศัยอยู่ที่คฤหาสน์ตระกูลดาร์บี้ เธอจำเป็นต้องไปที่นั่นเพื่อสืบหาด้วยตัวเองครึ่งชั่วโมงต่อมาที่คฤหาสน์ตระกูลดาร์บี้ตระกูลดาร์บี้กำลังวางแผนดำเนินโครงการห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่โครงการนี้มีมูลค่าประมาณหมื่นล้านเหรียญ ทุกคนยุ่งมากในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา ทุกคนออกไปข้างนอกเพื่อทำธุรกิจ ยูมิเป็นคนเดียวที่เหลืออยู่ในบ้านเธอมีหน้าที่ตรวจสอบบัญชีรายรับของตระกูลดาร์บี้ในแต่ละเดือนสมาชิกในตระกูลดาร์บี้คนหนึ่งก็วิ่งเข้ามาหาเธอ “พี่สาว มีผู้หญิงมารออยู่ที่ประตู เธอกำลังตามหาแดร์ริล”ผู้หญิงมาตามหาแดร์ริล?ยูมิฉีกยิ้ม ยังมีคนมาตามหาแดร์ริลที่คฤหาสน์ตระกูลดาร์บี้อยู่อีกอย่างนั้นเหรอ? ทุกคนในเมืองตงไห่ต่างรู้ดีว่าแดร์ริลถูกเนรเทศออกจากตระกูลดาร์บี้แล้วยูมิไม่ได้มีเจตตนาที่จะพบเ
ที่สุสานโบราณในภูเขามังกรเหลืองแดร์ริลและอีเว็ตต์ยังคงบ่มเพาะอยู่ข้างโลงศพผลึกแก้วหัตถ์พลังอมตะนั้นมีความพิเศษอย่างน่าเหลือเชื่อ หลังจากผ่านไปได้หลายวัน แดร์ริลก็ยังไม่สามารถเข้าใจถึงกระบวนการบ่มเพาะทั้งหมดได้อย่างสมบูรณ์ ดูเหมือนว่าพวกเขายังต้องการเวลาอีกสักหน่อยแดร์ริลและอีเว็ตต์จดจ่ออยู่กับการบ่มเพาะจนหลงลืมไปว่าตัวเองกำลังอยู่ที่ไหนในช่วงสองสามวันที่ผ่านมาเมื่อแดร์ริลอยู่ในสภาวะบ่มเพาะก็มีเหตุการณ์สำคัญสองเหตุการณ์ได้เกิดขึ้นเหตุการณ์แรกคือสำนักประตูสุราลัยสำนักประตูสุราลัยได้ทำลายพลังแห่งด้านมืดสลายลงไปบ้างในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา ทุกคนต่างรู้สึกขอบคุณซาบซึ้งในวีรกรรมของพวกเขามากอีกเหตุการณ์หนึ่งคือมีสำนักเกิดใหม่โผล่ขึ้นมา มันคือสำนักภูเขาบุบผาและแด๊กซ์คือเจ้าสำนักสำนักภูเขาบุบผามีสมาชิกประมาณหมื่นคนตั้งแต่เริ่มก่อตั้ง ทุกคนต่างสงสัยว่าสำนักใหม่จะมีสมาชิกถึงหมื่นคนได้อย่างไรหลังจากที่แดร์ริล แด๊กซ์และเชสเตอร์ได้ทำลายสำนักคุนหลุนลง พวกเขาจับตัวสาวกทั้งหมดแบบมีชีวิตจากนั้นแด๊กซ์ก็รับพวกเขาทั้งหมดเข้าร่วมกับสำนักภูเขาบุบผาของเขา…ที่เมืองคุนหลุนมันคือเมืองเล็ก
พ่อและแม่ของเธอ โซรัน ซูซาน รวมถึงพี่สาวของเธอเรเชล พวกเขาทั้งหมดยืนอยู่ด้านหลังของเธอ ขณะมองด้วยรอยยิ้มซูซานรู้สึกกังวล เพราะลูกสาวของเธอยกย่องดาร์บี้ผู้ไร้พ่ายอย่างถลำลึก ภายในห้องของเธอเต็มไปด้วยธงและหน้ากากซาร่าสวมหน้ากากที่เธอเพิ่งเช็ดเสร็จและกล่าวถามเรเชล “พี่เรเชลฉันดูเป็นยังไงบ้าง? ฉันดูเหมือนดาร์บี้ผู้ไร้พ่ายไหม?”เรเชลขบขัน “ฉันไม่เคยเจอดาร์บี้ผู้ไร้พ่ายตัวเป็น ๆ มาก่อนเลยและอีกอย่างหน้ากากของเธอทั้งหมดมันไม่ใช่ของแท้ มันเป็นแค่ของทำเลียนแบบ”จากนั้นเรเชลก็เอาหน้ากากสีทองมาสวมบนใบหน้าของเธอตัวเรเชลเองก็ยังชื่นชมดาร์บี้ผู้ไร้พ่ายเช่นกัน ผู้หญิงทุกคนต่างพากันนิยมชมขอบวีรบุรษอย่างเขาซาร่าหัวเราะ “ถ้าหากฉันได้เจอเขาตัวเป็น ๆ ในอนาคต ไม่แน่เขาอาจจะให้หน้ากากทองคำของแท้กับฉันก็ได้”ซูซานและโซรันต่างมองหน้ากันและยิ้มกรุ้มกริ่มเมื่อพวกเขาได้ยินสิ่งที่ลูกสาวได้กล่าวซูซานกล่าว "ซาร่า อีกสามวันหนูก็จะอายุสิบแปดแล้ว หนูมีพรอะไรมี่อยากจะได้เป็นพิเศษไหม?”โซรันยิ้มกว้าง “หนูจะกลายเป็นผู้ใหญ่ทันทีเมื่อหนูอายุครบสิบแปดปีบริบูรณ์ ลองบอกพรของหนูมา แล้วพ่อจะพยายามทำให้ดีที่สุดเพื่
”รอก่อน”จู่ ๆ ลูคัสก็คิดบางอย่างได้ขณะที่พวกเขากำลังจะเดินทางต่อและสั่งลูกน้องทั้งสองของตน “วางแดร์ริลลงและค้นตัวเขา เผื่อว่ามีของอะไร”ฮ่าฮ่าแดร์ริลไม่ใช่เพียงแค่ประมุขสำนักประตูสุราลัยเท่านั้นแต่ว่ายังเป็นจักรพรรดิของเวสต์ริงตัน เขาต้องมีของมีค่าอยู่กับตัวแน่‘ฉันอาจจะเจอคัมภีร์ล้ำค่าบนตัวเขาก็ได้หากว่าฉันหาของมีค่าก่อนที่จะเอาเขาไปส่งที่สำนักเสียงลวงตา’ลูคัสยิ้มพร้อมคิด“ครับ นายน้อย”ลูกน้องทั้งสองรับคำและวางแดร์ริลลงก่อนที่จะเริ่มค้นตัวเขาไม่นานก็เจอของสองอย่างบนตัวแดร์ริล อันหนึ่งคือเจดีย์ส่วนอีกอันคือย่ามใส่สัตว์เทพเจดีย์เจ็ดมหาสมบัตินั้นสามารถเปลี่ยนขนาดได้ ดังนั้นแดร์ริลจึงเปลี่ยนให้เล็กที่สุด สูงแค่ประมาณนิ้วโป้ง ตอนที่เขาไม่ได้ใช้งาน คนทั่วไปก็จะไม่คิดว่ามันเป็นของสำคัญและเป็นเรื่องยากที่จะรู้ถึงความลับของเจดีย์“เอ่อ…”ตอนนั้นลูคัสก็หยิบเจดีย์ขึ้นมา หมุนไปมาเพื่อดู เขานิ่วหน้าและบอกว่า “มันมีพลังวิญญาณและดูเหมือนเป็นของล้ำค่า แต่ว่าเอาไว้ใช้ทำอะไรกัน?”จากนั้นลูคัสก็ห้อยเจดีย์กลับไว้ที่คอของแดร์ริลเหมือนเดิมแล้วลูคัสก็หยิบย่ามใส่สัตว์เทพขึ้นมาอย่างยินดีแล
สีหน้าของจาค็อบมืดครึ้มเมื่อเขาพูดเช่นนั้น เขาเองก็รู้สึกสับสนที่จริงจาค็อบไม่เชื่อเหมือนกันว่าแดร์ริลจะเป็นคนเช่นนั้น แต่สถานการณ์ตรงหน้าก็ต่างไป อีกอย่างแดร์ริลก็เหม็นกลิ่นเหล้าจริง ๆแต่จาค็อบนั้นก็ทำอะไรรอบคอบสมกับที่เป็นประมุขของคฤหาสน์เกียรติกระบี่และตัดสินใจว่าจะรอให้แดร์ริลตื่นขึ้นมาก่อนที่จะถามเขา“ท่านลุง”แต่ลูคัสร้อนใจขึ้นมาทันทีและบอกอย่างจริงจังว่า “ไม่ว่าเรื่องจริงจะเป็นยังไง แดร์ริลก็เมาและมานอนที่เตียงปาร์คเกอร์จริง นี่อาจจะทำลายชื่อเสียงทั้งของปาร์คเกอร์และคฤหาสน์เกียรติกระบี่ หากว่าเรื่องหลุดออกไปว่าเราทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วคนอื่นเขาจะมองพวกเรายังไง? แล้วอนาคตปาร์คเกอร์จะแต่งงานได้ยังไง?”ลูคัสพูดอย่างเป็นการเป็นงานก่อนที่จะมองไปรอบ ๆ “ผมคิดว่าเราน่าจะมัดเขาไว้ก่อนแล้วค่อยสอบสวนเขาตอนที่ตื่นขึ้น ทำแบบนั้นก็ไม่เป็นการทำลายชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”หลายคนต่างก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วยกับคำพูดของเขา“ใช่ อย่างน้อยเราก็น่าจะทำเพื่อชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”“แดร์ริลแข็งแกร่งมากไป หากว่าคำพูดของนายน้อยลูคัสที่ว่าเขาอยากทำเรื่องไม่เหมาะไม่ควรกั
”ญาติผู้น้อง”ตอนนั้นเองลูคัสที่แอบอยู่ด้านนอกก็รีบพาคนอีกสองคนเข้ามาทันที“เกิดอะไรขึ้น?” ลูคัสตะโกนเสียงดังอย่างเป็นห่วงก่อนที่จะมองแดร์ริลที่อยู่บนเตียงและทำหน้าตาประหลาดใจ “ทำ… ทำไมประมุขดาร์บี้ถึงได้มาอยู่ที่นี่?”ต้องบอกว่าลูคัสแสดงได้ดีมาก ปาร์คเกอร์ไม่ได้รู้เลยว่ามีเรื่องหมกเม็ดอะไรและคิดว่าลูคัสมาเพราะได้ยินเสียงร้องของเธอ“ฉัน…” ปาร์คเกอร์กัดปากแน่นหน้าแดงก่ำ และพูดอย่างอับอายว่า “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน…”ตอนนี้ใจปาร์คเกอร์ว้าวุ่นมาก ผู้หญิงคนไหนที่อยู่ในสถานการณ์แบบนี้ก็ทำใจให้นิ่งได้ยากกันทั้งนั้น“โอ้ตาย”ตอนนั้นเอง จาค็อบและศิษย์คนอื่น ๆ ที่สังเกตเห็นความวุ่นวายก็เข้ามาเอ่อ…ทุกคนต่างก็อึ้งไปทันทีเมื่อได้เห็นสถานการณ์ในห้องและมีสีหน้าบรรยายไม่ถูก“ทะ… ทำไมแดร์ริลถึงได้อยู่ในห้องของคุณหนูปาร์คเกอร์?”“กลิ่นเหล้าเหม็นคลุ้งเลย…”“เป็นไปได้ไหมว่าแดร์ริลดื่มเหล้าย้อมใจแล้วอยากจะมาทำอะไรกับคุณหนูปาร์คเกอร์…”ฝูงชนต่างก็แสดงความคิดเห็นดัน ลูคัสทำสีหน้าตื่นตะลึงเหมือนกันแต่ว่าในใจนั้นแอบหัวเราะลั่น‘ฮ่าฮ่า ตอนนี้แดร์ริลอธิบายตัวเองยากแล้ว ทุกคนเห็นเขาแบบนี้แล้ว’“ปา
จากนั้นลูคัสก็เรียกลูกน้องออกมาสองคนและบอกว่า “เร็วเขาถอดเสื้อผ้าหมอนี่ออก”ลูกน้องทั้งสองรีบถอดเสื้อผ้าของแดร์ริลออกตามคำสั่ง“อุ้มเขาขึ้นแล้วไปกัน” ลูคัสโบกมือและเดินออกไปลูกน้องทั้งสองคนรีบยกแดร์ริลขึ้นแล้วเดินตามไป พวกเขาไม่ลืมเอาเสื้อผ้าของแดร์ริลไปด้วยพวกเขาอาศัยความมืดของยามค่ำคืน อุ้มแดร์ริลเข้าไปในห้องของปาร์คเกอร์ เธอยังไม่กลับมาที่ห้องตอนนี้เพราะว่าเธอมีธุระต้องจัดการพวกเขาโยนแดร์ริลไปนอนบนเตียงปาร์คเกอร์ก่อนที่ลูคัสจะนำคนของเขาอีกสองคนไปซ่อนอยู่ในมุมมืด“แดร์ริล”ลูคัสยิ้มชั่วร้ายออกมาเมื่อพวกเขาซ่อนมิดชิดแล้ว และพูดกับตัวเองว่า “อย่ามาว่าฉันที่ทำเรื่องชั่ว ๆ เลย ใครใช้ให้นายล่วงเกินประมุขสำนักเสียงลวงตาล่ะ? อีกอย่างญาติฉันก็ชอบนายมากนี่”ตอนแรกลูคัสวางแผนว่าจะเอาตัวแดร์ริลออกจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันทีหลังจากที่เขาเมา และส่งไปที่แท่นของสำนักเสียงลวงตา แต่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพิ่มการรักษาความปลอดภัยหลังจากเหตุต่อสู้เมื่อกลางวัน การแอบพาแดร์ริลออกไปจึงไม่ใช่เรื่องง่ายลูคัสตัดสินใจว่าจะถอดเสื้อผ้าแดร์ริลออกและเอาเขามาไว้บนเตียงปาร์คเกอร์ จากนันเขาก็จะรีบเข้ามาแล
”โอ้”แม้เบื้องหน้าลูคัสอาจจะดูนิ่ง แต่ว่าในใจเขายินดีและตื่นเต้นมากเมื่อเห็นแดร์ริลดื่มไวน์ลูคัสนั้นเชิญแดร์ริลมาดื่มไม่ใช่เพราะความชื่นชมแต่อย่างใด แต่เพื่อที่จะได้ทำตามคำสั่งของแจ็คกี้และจับตัวแดร์ริลไปลูคัสนั้นเจ้าเล่ห์ เขารู้ว่าคนแข็งแกร่งอย่างแดร์ริลไม่มีทางได้รับผลจากยาพิษธรรมดา ๆ แน่ ดังนั้นเขาเลยไม่โง่ขนาดที่จะวางยาในไวน์ไวน์นั้นไม่มียาพิษ แต่ว่าตัวไวน์เองต่างหากที่มีปัญหากรุ่นกรึ่มเป็นเหล้าแรงเป็นพิเศษของทวีปมหาสมุทรอำพัน เพียงแค่ดื่มไวน์นี้เข้าไปอึกใหญ่ก็อาจจะทำให้คนดื่มเมาไปได้ครึ่งเดือน แม้แต่ผู้บ่มเพาะหากว่าได้ดื่มเช้าไปก็ไม่อาจต้านทานความแรงของเหล้าได้ ทุกคนที่รู้จักไวน์นี้รู้ดีว่าต้องกินยาแก้ก่อนที่จะดื่มกรุ่นกรึ่มอย่างเพลิดเพลินแผนของลูคัสก็ง่าย ๆ เขาเจตนาจะไม่บอกแดร์ริลว่ากรุ่นกรึ่มนั้นแรงแค่ไหน แล้วก็รอให้แดร์ริลเมาค่อยจับเขามัดส่วนตัวลูคัสนั้นกินยาแก้ไปแล้ว เขาก็เลยไม่ต้องกังวล“ประมุขดาร์บี้” ลูคัสยิ้มและมองแดร์ริล “ไวน์เป็นไงบ้างครับ?”“ยอดเยี่ยม”แดร์ริลพยักหน้าและอดเอ่ยไม่ได้ “กลิ่นของไวน์นี้แรงมาก มันมีรสหวานติดปลายลิ้น เป็นไวน์ชั้นยอด”แดร์ริล
แจ็คกี้ไม่พูดอะไรอีก เขาหันหลังจากไปแล้วหายไปในความมืดยามค่ำคืนในพริบตา“เฮ้อ”ตอนนั้นเอง ลูคัสก็สูดหายใจเข้าลึกพร้อมสีหน้ายุ่งยากใจประมุขสั่งให้เขาหาทางเอาเอง แล้วเขาจะมีทางอะไรล่ะ?…ตอนนั้นเองที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่จาค็อบตั้งใจจัดเลี้ยงให้แดร์ริลเพื่อขอบคุณเขาสำหรับการยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือจากนั้นแดร์ริลก็ถูกจัดให้นอนพักในห้องพักแขกหลังจากกินอาหารเสร็จตอนนั้นที่แดร์ริลนอนอยู่บนเตียงแต่ยังไม่ได้หลับ สองชั่วโมงผ่านไปแต่ก็ยังไม่มีข่าวอะไรเรื่องเดบร้าจากคนของปาร์คเกอร์เขายังไม่รู้ที่อยู่ของเดบร้า แล้วเขาจะมีอารมณ์มาพักผ่อนได้อย่างไร?ก๊อก ก๊อกมีเสียงประจบเอาใจดังมาจากนอกห้อง “ประมุขดาร์บี้ คุณนอนหรือยังครับ?”‘หืม?’แดร์ริลนิ่วหน้า เขาลุกขึ้นและเดินไปดูแล้วก็ต้องอึ้งไปเขาเห็นว่าลูคัสยืนยิ้มกว้างอยู่ด้วยท่าทางสุภาพนอบน้อม“มีอะไรให้ช่วยเหรอ?” แดร์ริลถามเบื้องหน้าเขาดูนิ่ง ๆ แต่ในใจแดร์ริลรังเกียจหมอนี่มาก‘เจ้าโง่นี่มาหาฉันทำไมกัน?’“แหะแหะ…”ลูคัสยิ้มด้วยสีหน้านอบน้อมแล้วบอกว่า “ประมุขดาร์บี้ อย่าเพิ่งปฏิเสธผมนะครับ เมื่อตอนกลางวันผมล่วงเกินคุณไปเยอะ แต่คุณก็ใ
”ประมุขดาร์บี้ คุณน่าทึ่งจริง ๆ คุณไล่แจ็คกี้ไปได้”“ใช่แล้ว ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคุณถึงได้เป็นผู้ทรงอิทธิพลแบบนี้”เหล่าแขกพากันมาทำความเคารพแดร์ริล พยายามที่จะเยินยอเขา แดร์ริลนั้นขี้เกียจที่จะรับมือกับพวกสอพลอพวกนี้ เขายิ้มและพูดปัด ๆ ไปไม่กี่ประโยคจาค็อบ โยฮันที่อยู่ข้างกายเขาเองก็มีทีท่าไม่แยแสพวกแขกก่อนหน้านี้แขกเหล่านี้พากันมาเยินยอจาค็อบตอนที่เห็นว่าคฤหาสน์เกียรติกระบี่นั้นมีอาวุธระดับม่วง แต่กลับหนีเขาเหมือนเห็นโรคร้ายตอนที่สำนักเสียงลวงตาโผล่มาจาค็อบรู้สึกว่าคงจะดีกว่านี้หากไม่คบหาสหายเหล่านี้ที่ต้องการเพียงแค่ผลประโยชน์จากเขาเหล่าแขกพากันอับอายที่จะหน้าด้านอยู่ต่อเมื่อรู้สึกได้ถึงท่าทีไม่แยแสของจาค็อบและท่าทีไม่สนใจของแดร์ริล ไม่นานพวกเขาก็จากไปคฤหาสน์เกียรติกระบี่กำลังทำความสะอาดบริเวณที่มีการต่อสู้จนเสร็จสิ้น ปาร์คเกอร์เองก้ไม่ลืมคำขอร้องของแดร์ริล และรีบส่งคนให้ออกไปหาข่าวของเดบร้าทันทีเวลาเดียวกันปาร์คเกอร์ก็เชื้อเชิญให้แดร์ริลอยู่ที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพราะว่ามันคงใช้เวลากว่าจะหาที่อยู่ของเดบร้าได้ แดร์ริลพยักหน้าตกลงไม่นานก็ถึงเวลาค่ำคืนตอนนั้นเองที่เท
ทุกคนต่างก็มองแดร์ริลเมื่อได้ยินคำพูดของเขาโดยเฉพาะพวกที่หวาดกลัวสำนักเสียงลวงตา พวกเขาต่างก็มีความคิดมากมายแจ็คกี้นั้นเป็นปีศาจร้ายที่ฆ่าคนไม่กะพริบตา เขานั้นเป็นคนชี้นิ้วสั่งเป็นสั่งตายคนอื่นได้ แต่ตอนนี้เขาแพ้ให้แดร์ริลแบบหมดท่า แล้วเขาจะโมโหจัดจนล้มพนันหรือไม่?“ฟู่”แจ็คกี้หน้าแดงก่ำ เขาสูดหายใจเข้าลึก “แม้ว่าฉันจะไม่ใช่คนดี แต่ฉันก็รักษาคำพูดและยอมรับว่าแพ้แล้ว”จากนั้นแจ็คกี้ก็โบกมือ “ทุกคนจงฟัง เราจะไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันที แล้วไปรวมตัวกันที่แท่นพิธีหลัก”สีหน้าแจ็คกี้เต็มไปด้วยความรู้สึกไม่เต็มใจตอนที่ตะโกนประโยคสุดท้ายออกมาที่จริงนั้นเขาไม่เต็มใจจะจากไปแบบนี้สักนิด เขาต้องการจะควบคุมคฤหาสน์เกียรติกระบี่และอาวุธระดับม่วงทั้งสามชิ้นนั้นก็อยู่ใกล้เพียงแค่เอื้อมแล้วแต่เขาไม่มีทางเลือกอื่นเพราะแดร์ริลทำให้เส้นเลือดหัวใจของเขาบาดเจ็บตอนที่ใช้ง้าวสวรรค์ ทำให้แจ็คกี้ไม่สามารถสู้ต่อไปได้“โอ้”เหล่าศิษย์สำนักเสียงลวงตานับพันต่างก็ไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ด้วยสีหน้ามืดครึ้มเมื่อได้ยินคำสั่งของแจ็คกี้“แดร์ริล ดาร์บี้”แจ็คกี้เดินไปสองสามก้าวก่อนที่จะหยุด เขาหันกลั
”ประมุขแจ็คกี้ การต่อสู้นี้จบแล้ว” สีหน้าแดร์ริลเย็นเยียบไม่แสดงอารมณ์ใดซูมแดร์ริลโบกง้าวด้วยกำลังที่มีเมื่อพูดจบ และกลิ่นอายที่สั่นสะเทือนฟ้าดินก็ปล่อยออกมาจากง้าวสวรรค์ก่อนที่จะมีลำแสงสีแดงเลือดพุ่งเข้าใส่แจ็คกี้แจ็คกี้แทบไม่ทันคิดขณะที่เขาสีหน้าเปลี่ยน เขารีบปล่อยพลังภายในออกมาและเปลี่ยนเครื่องจักรสังหารให้ป้องกันการโจมตีปังลำแสงสีเลือดทำลายเครื่องจักรเปลี่ยนร่างสังหารออกเป็นเสี่ยง ทำให้แจ็คกี้ร้องครางออกมาและปลิวถอยหลังไปมากกว่า 100 เมตร ก่อนที่จะร่วงกระแทกพื้นอย่างแรงการโจมตีของแจ็คกี้อาจจะดูรุนแรงตอนที่เขาโจมตีแดร์ริล แต่เขาก็ใช้พลังภายในไปเยอะแล้ว ตอนนี้แจ็คกี้ไม่สามารถรับการโจมตีได้เมื่อเจอกับง้าวสวรรค์ของแดร์ริลอะไรกัน?ทุกคนที่อยู่ด้านล่างต่างก็อ้าปากค้างเมื่อได้เห็นเรื่องตรงหน้าและมองแดร์ริลอย่างพูดไม่ออกพลังของชายหนุ่มคนนี้น่ากลัวมากแล้วอาวุธในมือเขาก็ดูพิเศษ มันดูคุ้นตาชอบกล…เฮือกตอนนั้นเองจาค็อบก็มองแดร์ริลด้วยความตกตะลึง แววตาเขาก็ตื่นเต้นมากเพื่อนของลูกสาวเขามีความสามารถขนาดนี้ คนเราจะดูกันแต่ภาพลักษณ์ภายนอกไม่ได้จริง ๆปาร์คเกอร์ตัวสั่นและมองแ