ฟลอเรียนเดินเข้ามาอย่างตื่นเต้น “พ่อ ผมได้ยินมาว่าเมแกนทำให้แดร์ริลบาดเจ็บ และคืนนี้เขาคงไม่น่าจะรอด จริงเหรอ?”นั่นคือข่าวดีที่สุดในโลก!ถ้าแดร์ริลตาย มันก็จะไม่มีหลักฐานว่าเขาเคยข่มขืนรีเบคก้าเดรกพยักหน้าอย่างเงียบเฉยฟลอเรียนรู้สึกโล่งอก เขายิ้ม “โอ้ ใช่! แล้วสาวน้อยคนนั้นที่เราจับมาล่ะ? เธอหมดประโยชน์กับเราแล้ว ให้ผมไปจัดการเธอไหม?”ภรรยาของเขา ยูมิได้อยู่กับเขาตลอดทั้งคืน เขาคือจึงไม่มีทางที่จะได้ไปที่ห้องลับ นี่มันเป็นโอกาสดีที่เขาจะลงมือเดรก ถอนหายใจ “ฉันปล่อยเธอไปแล้ว”“อะไรนะ? พ่อปล่อยเธอหนีไปเหรอ?” ฟลอเรียนผิดหวังเดรกไม่มีอารมณ์จะสนทนาต่อ เขาปัดมือและกล่าว “เธอเพิ่งจะออกไปได้ไม่นาน ออกไปซะตอนนี้ ฉันขออยู่คนเดียว” “ได้…” ฟลอเรียนเดินออกมาพร้อมรอยยิ้ม‘ช่างเป็นสาวน้อยที่งดงาม มันน่าเสียดายที่ฉันไม่ได้หลับนอนกับเธอ’ ฟลอเรียน เร่งรีบออกจากที่พักเพื่อมองหาควีนนี่ท้องฟ้ามืดครึ้ม และถนนมีคนอยู่ไม่เยอะ ภายในสามนาทีฟลอเรียนก็เห็นควีนนี่เดียวดายอยู่บนถนน ‘ทันเวลาพอดี!’ฟลอเรียนสะกดรอยตามอยู่ข้างหลังควีนนี่เงียบ ๆ เขาก้าวเดินเบาที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้ เขาไม่อยากส่งเส
ฟลอเรียนเดินใกล้เข้าไปหาสาวน้อย เขาประหลาดใจที่จะเห็นควีนนี่กระโดดจากหน้าผาเขาได้ยินควีนนี่ตอนที่เธอบอกว่าเธอนั้นไม่ได้บริสุทธิ์อีกแล้ว เธอถูกข่มขืน เขางวยงงคนที่ข่มขืนเธอจะต้องเป็นใครสักคนในตระกูลดาร์บี้ ใครบางที่คนลงมือเร็วกว่าเขาและเอาเปรียบเธอฟลอเรียนก้าวเดินต่อมุ่งหน้าไปหาสาวน้อยด้วยสีหน้าเคร่งขรึม“อย่าเข้ามาใกล้ฉัน!” ควีนนี่ตะโกนเสียงดัง เธอกลัวฟลอเรียนที่เดินใกล้เข้ามาหาเธอควีนนี่หลับตาลง เธออยากจะกระโดดออกจากหน้าผาถึงอย่างไรเธอก็ยังเร็วไม่พอ ฟลอเรียนกระโจนไปบนตัวเธอและกดเธอทาบกับก้อนหิน เขากำลังจะจูบเธอมีรูปร่างบอบบางเร่งรีบเข้ามาหาพวกเขาฟลอเรียนนั้นประหลาดใจ เมื่อเขาเห็นผู้หญิง เธอนั้นงดงามราวกับเทพธิดาเธอสวมเสื้อคลุมยาวตามประเพณีสีม่วง เธอดูสง่างามและเธอยังสวมหน้ากาก ฉะนั้นเขาจึงเห็นหน้าเธอไม่ชัด ถึงอย่างไรมันก็เห็นได้ชัดเจนว่าเธอมีดวงตาที่น่าดึงดูดความสวยของเธอดึงดูดฟลอเรียน ถึงแม้ว่าเขาจะเคยเห็นสาวสวยมามากมาย เธอดูพิเศษและแตกต่างซวย!ฟลอเรียนรวบรวมสติ เขาข่มไปที่สุภาพสตรีและยิ้มขณะเขาถาม “สุภาพสตรีคนสวยของผม มีอะไรให้ผมรับใช้?”เพี้ยะ! หญิงสาวยกแขนขอ
ที่ไหนสักแห่งใต้หน้าผา ฟลอเรียนค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมาตัวเขาปกคลุมไปด้วยเลือด“ฉันยังไม่ตาย?” ฟลอเรียนอยากจะร้องไห้ เขานั้นโชคดี เมื่อตอนที่เขาตกจากหน้าผา เขาคิดว่าเขานั้นตายทันที ใครจะไปรู้ว่าต้นไม้จะช่วยเขาไว้?นั้นเป็นต้นไม้ต้นเดียวบนหน้าผา เขาคงจะตกถ้าเขาขยับตัวแม้แต่นิดเดียว “ช่วยด้วย...”ฟลอเรียนกระวนกระวาย เขาเริ่มร้องตะโกน เขาพยายามจับยึดตั้งตัวอยู่บนต้นไม้ต้นไม้ได้เติบโตยื่นออกมาจากหน้าผา หน้าผาลาดลื่นเขาจึงไม่สามารถปีนขึ้นไปที่ปลอดภัยได้ ทะเลนั้นอยู่ด้านล่างของเขา มันไม่มีทางให้เขาขยับขึ้นหรือลงไปในที่สุดฟลอเรียนก็หยิบโทรศัพท์ของเขาออกมาเพื่อโทรขอความช่วยเหลือเขาอยากจะร้องไห้เมื่อเขารู้ตัวว่ามันไม่มีสัญญาณโทรศัพท์บนมือถือของเขา‘ซวย! ฉันไม่ได้ข่มขืนสาวน้อยคนนั้น และฉันเกือบจะต้องมาตายเพราะเธอ’ ฟลอเรียนคิดสักพักหนึ่ง ฟลอเรียนรู้ตัวว่าต้นไม้คงไม่สารถจะรองรับน้ำหนักเขาต่อไปได้อีก เขาไม่มีทางเลือกที่จะต้องกระโดนลงไปในทะเลเดือดมันอันตรายที่จะกระโดดจากความสูงขนาดนั้น ถึงอย่างไรฟลอเรียนนั้นก็อยู่ระดับปรมาจารย์อาวุโสขั้นที่ห้า และเขาสามารถจะลงจอดได้อย่างปลอดภัยบนชายหาด อย่
”แก— โอ้ย ฉันโกรธมาก!” ซาแมนธาโวยวายลิลี่บอกว่าเธอจะรักเพียงแค่แดร์ริลคนเดียว! ซาแมนธากระทื้บเท้าและตะคอก “ฉันจะกลับมาจัดการกับแกทีหลัง!” ซาแมนธาปิดประตูเสียงดังและจากไปลิลี่ถอนหายใจ เธออยากจะร้องไห้ เธอกุมมือแดร์ริลไว้แน่นโทรศัพท์ของแดร์ริลเริ่มสั่นเตือน ลิลี่มองไปที่มือถือและรู้ว่าเป็นสายจากมิสแคท ครูประจำชั้นของแดร์ริลลิลี่รับสาย “สวัสดี นี่คือภรรยาของแดร์ริลรึเปล่า?” แคทเธอรีนถามอย่างเป็นกังวลลิลี่ตอบ “ใช่ ฉันเองค่ะ มิสแคท”แคทเธอรีนกล่าวเบา ๆ “มันยังพอมีหนทางที่อาจจะช่วยชีวิตแดร์ริลได้ ยาฟื้นสภาพเก้าโอสถ ถ้าเธอหาได้ก่อนแดร์ริลจะหมดลมหายใจ เธออาจจะช่วยเขาได้”ท้องน้อยเป็นจุดสำคัญที่สุดในร่างกายของเหล่าผู้บ่มเพาะ ปกติคน ๆ หนึ่งจะตายถ้าพวกเขาได้รับบาดเจ็บที่ท้อง จะมีใครที่สามารถจะปรุง โอสถบูรณาการให้กับแคทเธอรีนได้อีกถ้าแดร์ริลตาย?ดังนั้นแคทเธอรีนจึงไปศึกษาหาทางรักษาแดร์ริลจากคัมภีร์โบราณทั้งหมด จนในที่สุดเธอก็พบหนทางจากหนึ่งในคัมภีร์โบราณ ยาฟื้นสภาพเก้าโอสถ“จริงเหรอคะ?”ลิลี่และอีวอนทั้งสองคนต่างตื้นตันที่ได้ยินเช่นนั้น“มิสแคท คุณมียาฟื้นสภาพเก้าโอสถไหม?” ลิลี่ถาม
อีวอนกล่าวต่อ “คุณมาตอนนี้เลยได้ไหม? ฉันจะไปรอนายที่ดรีม เดสตินี่ คาเฟ่”“ได้เลย ผมจะไปที่นั่น” เจเรมีนั้นตื่นเต้นมาก ช่างเป็นข่าวที่วิเศษ เทพธิดาของเขาได้ชวนเขาออกเที่ยว!…ณ ดรีม เดสตินี่ คาเฟ่ในเวลานั้นที่ร้านมีลูกค้าอยู่ไม่มาก มีเพียงวัยรุ่นไม่กี่คนอยู่ที่นั่นอีวอนเดินเข้ามาในคาเฟ่ ชายหลายคนมองไปที่เธอ กระโปรงสั้น รองเท้าส้นสูง และใบหน้าไร้ที่ติ เธอดูสง่างามมากและต้านทานไม่ได้ถึงอย่างไรอีวอนก็ดูเป็นกังวลไม่นานหลังจากที่เธอนั่งลง ชายหนุ่มแต่งตัวแฟชั่นก็เดินเข้ามาข้างใน เขามีช่อกุหลาบในมือ ชายคนนั่นคือ เจเรมี“อีวอน นั่นคุณเหรอ?” เจเรมีมองไปที่อีวอนอย่างท่วมท้น เมื่อเขาเห็นเรือนร่างที่สมบูณร์แบบของเธอ เขากล่าว “คุณดูวิเศษมาก”เขานั้นสัตย์จริง อีวอนได้สวยวันสวยคืนมากขึ้นกว่าเดิมจากที่พวกเขาพบกันเมื่อปีก่อนอีวอนฝืนยิ้มบนใบหน้าขณะเธอรับช่อดอกไม้มา เธอกล่าว “เจเรมี ฉันจำได้ว่าคุณเคยบอกว่าครอบครัวของคุณมียาฟื้นสภาพเก้าโอสถใช่ไหม?”เจเรมีประหลาดใจ เขาตอบด้วยรอยยิ้ม “ใช่แล้ว คุณพูดถึงมันขึ้นมาทำไม?”อีวอนตกประหม่า เธอมองไปที่เจเรมีและถาม “เจเรมี คุณขายมันให้กับฉันได้ไหม? ฉั
เขาอยากแต่งงานกับเธอในสามวัน?อีวอนไม่ต้องการที่จะทำแบบนั้น เจเรมี่มีชื่อเสียงเสื่อมเสียสำหรับความกระสันของเขา เธอเคยได้ยินเกี่ยวกับความสัมพันธ์ทางเพศที่ยุ่งเหยิงวุ่นวายของเขากับผู้หญิงหลายคน แม้ว่าเขาจะดูชาญฉลาด เขาก็ไม่มีซึ่งมารยาท เขามักจะตะคอกใส่กับบริกรหรือยามรักษาความปลอดภัย เวลาที่พวกเขาออกไปข้างนอกด้วยกัน เขาชอบที่จะอวดเบ่ง!นั่นเป็นเหตุผลบางประการที่อีวอนไม่อยากจะออกไหนกับเขา เธอจะไปแต่งงานกับผู้ชายแบบเขาได้อย่างไร?อย่างไรก็ตาม หากเธอไม่ตกลงกับข้อเสนอของเขา เขาคงไม่มีวันยินยิมมอบเม็ดยาให้กับเธอ และเธอคงไม่สามารถที่จะช่วยเหลือแดร์ริลได้อีวอนนั้นสับสนและงวยงงเมื่อเขาเห็นว่าอีวอนยังลังเลอยู่ เจเรมี่กุมมือของเธอและกล่าว “อีวอน ผมไม่ได้จะมาเอาเปรียบคุณ ผมชอบคุณจริง ๆ ผมนั้นหลงใหลเธอตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกัน มันคือความฝันของผมที่จะได้แต่งงานกับคุณ มันคือเรื่องจริง ผมจะดูแลคุณเป็นอย่างดี ผมสัญญา”เจเรมีดูจริงใจ “ถ้าคุณยอมตกลง ผมจะเอายาฟื้นสภาพเก้าโอสถให้กับคุณ เพื่อไปช่วยแดร์ริล”อีวอนหน้าแดง เธอดึงมือกลับออย่างรวดเร็ว“ถ้าคุณไม่ตกลงกับข้อเสนอ งั้นผมจะขอตัวลาก่อน” เจเรมียืน
’ฉันยอมที่จะแต่งงานกับใครก็ได้ หากฉันจะต้องทำเพื่อคุณ ฉันอยากให้คุณมีชีวิตอยู่’…ณ คฤหาสน์ตระกูล ยังคฤหาสน์ตระกูลยังนั้นเงียบสงบและสันติเหมือนที่ผ่านมา แต่บรรยากาศในห้องโถงหลักนั้นเคร่งขรึมอีวอนกลับมาพร้อมกับข่าวการแต่งงานที่กำลังจะเกิดขึ้นของเธอ เธอจะแต่งงานกับบุตรชายจากตระกูลแลงลีย์ แน่นอนที่เธอไม่ได้กล่าวถึงส่วนที่เกี่ยวกับการช่วยเหลือแดร์ริลคิงส์ตัน มองที่อีวอนและถามอย่างสงสัย “ลูกอยากจะแต่งงานกับเจเรมี่จริง ๆ เหรอ?”ตั้งแต่อีวอนพบกับแดร์ริล เธอนั้นก็หลงรักเขาหัวปักหัวปำ ดูเหมือนว่าในที่สุดเธอก็ถอดใจเขาเคยได้พบกับเจเรมี่อยู่สองสามครั้ง ชายหนุ่มดูเฉลียวฉลาด และตระกูลของเขานั้นมั่งคั่ง เขาเป็นตัวเลือกที่ดีมากกว่าแดร์ริลดวงตาของอีวอนนั้นแดงก่ำขณะเธอตอบอย่างเบา ๆ “คุณพ่อ ฉันได้คิดมาแล้ว ได้โปรดช่วยฉันกระจายข่าว”“ดี นั่นเยี่ยมไปเลย!” คิงส์นั้นตื้นตันเป็นที่สุด ลูกสาวของเขานั้นกำลังจะได้แต่งงาน เขาออกจากห้องโถงหลังและเริ่มโทรหาเครือญาติของพวกเขาตระกูลยัง มีเครือญาติและเส้นสายมากมายในเมืองตงไห่ ลูกสาวคนโตแห่งตระกูลยัง จะแต่งงานในอีกสามวัน! ข่าวแพร่สะพัดไปทั่วเมืองตงไห่
คฤหาสน์ตระกูลลินดันมันเป็นเวลากลางวันแต่ทั้งบ้านกลับเงียบเหงามีเพียงแค่เสียงลมหายใจอันโรยรินของแดร์ริลลิลี่ได้ดูแลแดร์ริลมาเป็นเวลานานและเธอนั้นอ่อนล้ามาก แต่เธอก็ยังคงอดทนหนักแน่นเธอกำลังเฝ้ารอปฏิหาร ให้แดร์ริลลืมตาตื่นขึ้นมาและเรียกเธอว่า 'ที่รัก'อย่างไรก็ตาม เธอก็ไม่มั่นใจว่าช่วงเวลาเหล่านั้นจะมาถึงหรือไม่แกร็กในเวลานั้นประตูก็เปิดออกมาทันที และอีวอนท่าทางหอบหืดก็รีบวิ่งเข้ามาพร้อมกับเม็ดยาในมือ ซึ่งมีรังสีสว่างไสวในกำมือของเธอ และรีบกล่าว "ลิลี่ ดูนี่สิ ว่าฉันได้อะไรมา!""อีวอน นั่นมัน..."ลิลี่ลุกขึ้นยืนอย่างตื่นเต้น เมื่อเธอเห็นเม็ดยาในมือของอีวอน"มันคือยาฟื้นสภาพเก้าโอสถ!" อีวอนร้องอุทานด้วยความตื่นเต้น และลุกลี้ลุกลนขณะรีบเดินไปข้าง ๆ และป้อนเม็ดยาใส่ลงไปในปากของแดร์ริลยาฟื้นสภาพเก้าโอสถ?ลิลี่นั้นตกใจไปชั่วครู่หนึ่ง ก่อนจะรู้สึกตื้นตันใจ หญิงสาวทั้งสองยิ้มและน้ำตานองหน้าเมื่อเห็นแดร์ริลทานเม็ดยาเข้าไปอย่างไรก็ตาม ในคราวนี้มันเป็นน้ำตาแห่งความสุข!ตามที่คาดไว้ มีร่องรอยแห่งความเริงร่าฟื้นคืนสู่ใบหน้าอันซีดเซียวของแดร์ริลลิลี่มีความสุขอย่างท่วมท้น แต่ในที
”รอก่อน”จู่ ๆ ลูคัสก็คิดบางอย่างได้ขณะที่พวกเขากำลังจะเดินทางต่อและสั่งลูกน้องทั้งสองของตน “วางแดร์ริลลงและค้นตัวเขา เผื่อว่ามีของอะไร”ฮ่าฮ่าแดร์ริลไม่ใช่เพียงแค่ประมุขสำนักประตูสุราลัยเท่านั้นแต่ว่ายังเป็นจักรพรรดิของเวสต์ริงตัน เขาต้องมีของมีค่าอยู่กับตัวแน่‘ฉันอาจจะเจอคัมภีร์ล้ำค่าบนตัวเขาก็ได้หากว่าฉันหาของมีค่าก่อนที่จะเอาเขาไปส่งที่สำนักเสียงลวงตา’ลูคัสยิ้มพร้อมคิด“ครับ นายน้อย”ลูกน้องทั้งสองรับคำและวางแดร์ริลลงก่อนที่จะเริ่มค้นตัวเขาไม่นานก็เจอของสองอย่างบนตัวแดร์ริล อันหนึ่งคือเจดีย์ส่วนอีกอันคือย่ามใส่สัตว์เทพเจดีย์เจ็ดมหาสมบัตินั้นสามารถเปลี่ยนขนาดได้ ดังนั้นแดร์ริลจึงเปลี่ยนให้เล็กที่สุด สูงแค่ประมาณนิ้วโป้ง ตอนที่เขาไม่ได้ใช้งาน คนทั่วไปก็จะไม่คิดว่ามันเป็นของสำคัญและเป็นเรื่องยากที่จะรู้ถึงความลับของเจดีย์“เอ่อ…”ตอนนั้นลูคัสก็หยิบเจดีย์ขึ้นมา หมุนไปมาเพื่อดู เขานิ่วหน้าและบอกว่า “มันมีพลังวิญญาณและดูเหมือนเป็นของล้ำค่า แต่ว่าเอาไว้ใช้ทำอะไรกัน?”จากนั้นลูคัสก็ห้อยเจดีย์กลับไว้ที่คอของแดร์ริลเหมือนเดิมแล้วลูคัสก็หยิบย่ามใส่สัตว์เทพขึ้นมาอย่างยินดีแล
สีหน้าของจาค็อบมืดครึ้มเมื่อเขาพูดเช่นนั้น เขาเองก็รู้สึกสับสนที่จริงจาค็อบไม่เชื่อเหมือนกันว่าแดร์ริลจะเป็นคนเช่นนั้น แต่สถานการณ์ตรงหน้าก็ต่างไป อีกอย่างแดร์ริลก็เหม็นกลิ่นเหล้าจริง ๆแต่จาค็อบนั้นก็ทำอะไรรอบคอบสมกับที่เป็นประมุขของคฤหาสน์เกียรติกระบี่และตัดสินใจว่าจะรอให้แดร์ริลตื่นขึ้นมาก่อนที่จะถามเขา“ท่านลุง”แต่ลูคัสร้อนใจขึ้นมาทันทีและบอกอย่างจริงจังว่า “ไม่ว่าเรื่องจริงจะเป็นยังไง แดร์ริลก็เมาและมานอนที่เตียงปาร์คเกอร์จริง นี่อาจจะทำลายชื่อเสียงทั้งของปาร์คเกอร์และคฤหาสน์เกียรติกระบี่ หากว่าเรื่องหลุดออกไปว่าเราทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วคนอื่นเขาจะมองพวกเรายังไง? แล้วอนาคตปาร์คเกอร์จะแต่งงานได้ยังไง?”ลูคัสพูดอย่างเป็นการเป็นงานก่อนที่จะมองไปรอบ ๆ “ผมคิดว่าเราน่าจะมัดเขาไว้ก่อนแล้วค่อยสอบสวนเขาตอนที่ตื่นขึ้น ทำแบบนั้นก็ไม่เป็นการทำลายชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”หลายคนต่างก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วยกับคำพูดของเขา“ใช่ อย่างน้อยเราก็น่าจะทำเพื่อชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”“แดร์ริลแข็งแกร่งมากไป หากว่าคำพูดของนายน้อยลูคัสที่ว่าเขาอยากทำเรื่องไม่เหมาะไม่ควรกั
”ญาติผู้น้อง”ตอนนั้นเองลูคัสที่แอบอยู่ด้านนอกก็รีบพาคนอีกสองคนเข้ามาทันที“เกิดอะไรขึ้น?” ลูคัสตะโกนเสียงดังอย่างเป็นห่วงก่อนที่จะมองแดร์ริลที่อยู่บนเตียงและทำหน้าตาประหลาดใจ “ทำ… ทำไมประมุขดาร์บี้ถึงได้มาอยู่ที่นี่?”ต้องบอกว่าลูคัสแสดงได้ดีมาก ปาร์คเกอร์ไม่ได้รู้เลยว่ามีเรื่องหมกเม็ดอะไรและคิดว่าลูคัสมาเพราะได้ยินเสียงร้องของเธอ“ฉัน…” ปาร์คเกอร์กัดปากแน่นหน้าแดงก่ำ และพูดอย่างอับอายว่า “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน…”ตอนนี้ใจปาร์คเกอร์ว้าวุ่นมาก ผู้หญิงคนไหนที่อยู่ในสถานการณ์แบบนี้ก็ทำใจให้นิ่งได้ยากกันทั้งนั้น“โอ้ตาย”ตอนนั้นเอง จาค็อบและศิษย์คนอื่น ๆ ที่สังเกตเห็นความวุ่นวายก็เข้ามาเอ่อ…ทุกคนต่างก็อึ้งไปทันทีเมื่อได้เห็นสถานการณ์ในห้องและมีสีหน้าบรรยายไม่ถูก“ทะ… ทำไมแดร์ริลถึงได้อยู่ในห้องของคุณหนูปาร์คเกอร์?”“กลิ่นเหล้าเหม็นคลุ้งเลย…”“เป็นไปได้ไหมว่าแดร์ริลดื่มเหล้าย้อมใจแล้วอยากจะมาทำอะไรกับคุณหนูปาร์คเกอร์…”ฝูงชนต่างก็แสดงความคิดเห็นดัน ลูคัสทำสีหน้าตื่นตะลึงเหมือนกันแต่ว่าในใจนั้นแอบหัวเราะลั่น‘ฮ่าฮ่า ตอนนี้แดร์ริลอธิบายตัวเองยากแล้ว ทุกคนเห็นเขาแบบนี้แล้ว’“ปา
จากนั้นลูคัสก็เรียกลูกน้องออกมาสองคนและบอกว่า “เร็วเขาถอดเสื้อผ้าหมอนี่ออก”ลูกน้องทั้งสองรีบถอดเสื้อผ้าของแดร์ริลออกตามคำสั่ง“อุ้มเขาขึ้นแล้วไปกัน” ลูคัสโบกมือและเดินออกไปลูกน้องทั้งสองคนรีบยกแดร์ริลขึ้นแล้วเดินตามไป พวกเขาไม่ลืมเอาเสื้อผ้าของแดร์ริลไปด้วยพวกเขาอาศัยความมืดของยามค่ำคืน อุ้มแดร์ริลเข้าไปในห้องของปาร์คเกอร์ เธอยังไม่กลับมาที่ห้องตอนนี้เพราะว่าเธอมีธุระต้องจัดการพวกเขาโยนแดร์ริลไปนอนบนเตียงปาร์คเกอร์ก่อนที่ลูคัสจะนำคนของเขาอีกสองคนไปซ่อนอยู่ในมุมมืด“แดร์ริล”ลูคัสยิ้มชั่วร้ายออกมาเมื่อพวกเขาซ่อนมิดชิดแล้ว และพูดกับตัวเองว่า “อย่ามาว่าฉันที่ทำเรื่องชั่ว ๆ เลย ใครใช้ให้นายล่วงเกินประมุขสำนักเสียงลวงตาล่ะ? อีกอย่างญาติฉันก็ชอบนายมากนี่”ตอนแรกลูคัสวางแผนว่าจะเอาตัวแดร์ริลออกจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันทีหลังจากที่เขาเมา และส่งไปที่แท่นของสำนักเสียงลวงตา แต่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพิ่มการรักษาความปลอดภัยหลังจากเหตุต่อสู้เมื่อกลางวัน การแอบพาแดร์ริลออกไปจึงไม่ใช่เรื่องง่ายลูคัสตัดสินใจว่าจะถอดเสื้อผ้าแดร์ริลออกและเอาเขามาไว้บนเตียงปาร์คเกอร์ จากนันเขาก็จะรีบเข้ามาแล
”โอ้”แม้เบื้องหน้าลูคัสอาจจะดูนิ่ง แต่ว่าในใจเขายินดีและตื่นเต้นมากเมื่อเห็นแดร์ริลดื่มไวน์ลูคัสนั้นเชิญแดร์ริลมาดื่มไม่ใช่เพราะความชื่นชมแต่อย่างใด แต่เพื่อที่จะได้ทำตามคำสั่งของแจ็คกี้และจับตัวแดร์ริลไปลูคัสนั้นเจ้าเล่ห์ เขารู้ว่าคนแข็งแกร่งอย่างแดร์ริลไม่มีทางได้รับผลจากยาพิษธรรมดา ๆ แน่ ดังนั้นเขาเลยไม่โง่ขนาดที่จะวางยาในไวน์ไวน์นั้นไม่มียาพิษ แต่ว่าตัวไวน์เองต่างหากที่มีปัญหากรุ่นกรึ่มเป็นเหล้าแรงเป็นพิเศษของทวีปมหาสมุทรอำพัน เพียงแค่ดื่มไวน์นี้เข้าไปอึกใหญ่ก็อาจจะทำให้คนดื่มเมาไปได้ครึ่งเดือน แม้แต่ผู้บ่มเพาะหากว่าได้ดื่มเช้าไปก็ไม่อาจต้านทานความแรงของเหล้าได้ ทุกคนที่รู้จักไวน์นี้รู้ดีว่าต้องกินยาแก้ก่อนที่จะดื่มกรุ่นกรึ่มอย่างเพลิดเพลินแผนของลูคัสก็ง่าย ๆ เขาเจตนาจะไม่บอกแดร์ริลว่ากรุ่นกรึ่มนั้นแรงแค่ไหน แล้วก็รอให้แดร์ริลเมาค่อยจับเขามัดส่วนตัวลูคัสนั้นกินยาแก้ไปแล้ว เขาก็เลยไม่ต้องกังวล“ประมุขดาร์บี้” ลูคัสยิ้มและมองแดร์ริล “ไวน์เป็นไงบ้างครับ?”“ยอดเยี่ยม”แดร์ริลพยักหน้าและอดเอ่ยไม่ได้ “กลิ่นของไวน์นี้แรงมาก มันมีรสหวานติดปลายลิ้น เป็นไวน์ชั้นยอด”แดร์ริล
แจ็คกี้ไม่พูดอะไรอีก เขาหันหลังจากไปแล้วหายไปในความมืดยามค่ำคืนในพริบตา“เฮ้อ”ตอนนั้นเอง ลูคัสก็สูดหายใจเข้าลึกพร้อมสีหน้ายุ่งยากใจประมุขสั่งให้เขาหาทางเอาเอง แล้วเขาจะมีทางอะไรล่ะ?…ตอนนั้นเองที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่จาค็อบตั้งใจจัดเลี้ยงให้แดร์ริลเพื่อขอบคุณเขาสำหรับการยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือจากนั้นแดร์ริลก็ถูกจัดให้นอนพักในห้องพักแขกหลังจากกินอาหารเสร็จตอนนั้นที่แดร์ริลนอนอยู่บนเตียงแต่ยังไม่ได้หลับ สองชั่วโมงผ่านไปแต่ก็ยังไม่มีข่าวอะไรเรื่องเดบร้าจากคนของปาร์คเกอร์เขายังไม่รู้ที่อยู่ของเดบร้า แล้วเขาจะมีอารมณ์มาพักผ่อนได้อย่างไร?ก๊อก ก๊อกมีเสียงประจบเอาใจดังมาจากนอกห้อง “ประมุขดาร์บี้ คุณนอนหรือยังครับ?”‘หืม?’แดร์ริลนิ่วหน้า เขาลุกขึ้นและเดินไปดูแล้วก็ต้องอึ้งไปเขาเห็นว่าลูคัสยืนยิ้มกว้างอยู่ด้วยท่าทางสุภาพนอบน้อม“มีอะไรให้ช่วยเหรอ?” แดร์ริลถามเบื้องหน้าเขาดูนิ่ง ๆ แต่ในใจแดร์ริลรังเกียจหมอนี่มาก‘เจ้าโง่นี่มาหาฉันทำไมกัน?’“แหะแหะ…”ลูคัสยิ้มด้วยสีหน้านอบน้อมแล้วบอกว่า “ประมุขดาร์บี้ อย่าเพิ่งปฏิเสธผมนะครับ เมื่อตอนกลางวันผมล่วงเกินคุณไปเยอะ แต่คุณก็ใ
”ประมุขดาร์บี้ คุณน่าทึ่งจริง ๆ คุณไล่แจ็คกี้ไปได้”“ใช่แล้ว ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคุณถึงได้เป็นผู้ทรงอิทธิพลแบบนี้”เหล่าแขกพากันมาทำความเคารพแดร์ริล พยายามที่จะเยินยอเขา แดร์ริลนั้นขี้เกียจที่จะรับมือกับพวกสอพลอพวกนี้ เขายิ้มและพูดปัด ๆ ไปไม่กี่ประโยคจาค็อบ โยฮันที่อยู่ข้างกายเขาเองก็มีทีท่าไม่แยแสพวกแขกก่อนหน้านี้แขกเหล่านี้พากันมาเยินยอจาค็อบตอนที่เห็นว่าคฤหาสน์เกียรติกระบี่นั้นมีอาวุธระดับม่วง แต่กลับหนีเขาเหมือนเห็นโรคร้ายตอนที่สำนักเสียงลวงตาโผล่มาจาค็อบรู้สึกว่าคงจะดีกว่านี้หากไม่คบหาสหายเหล่านี้ที่ต้องการเพียงแค่ผลประโยชน์จากเขาเหล่าแขกพากันอับอายที่จะหน้าด้านอยู่ต่อเมื่อรู้สึกได้ถึงท่าทีไม่แยแสของจาค็อบและท่าทีไม่สนใจของแดร์ริล ไม่นานพวกเขาก็จากไปคฤหาสน์เกียรติกระบี่กำลังทำความสะอาดบริเวณที่มีการต่อสู้จนเสร็จสิ้น ปาร์คเกอร์เองก้ไม่ลืมคำขอร้องของแดร์ริล และรีบส่งคนให้ออกไปหาข่าวของเดบร้าทันทีเวลาเดียวกันปาร์คเกอร์ก็เชื้อเชิญให้แดร์ริลอยู่ที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพราะว่ามันคงใช้เวลากว่าจะหาที่อยู่ของเดบร้าได้ แดร์ริลพยักหน้าตกลงไม่นานก็ถึงเวลาค่ำคืนตอนนั้นเองที่เท
ทุกคนต่างก็มองแดร์ริลเมื่อได้ยินคำพูดของเขาโดยเฉพาะพวกที่หวาดกลัวสำนักเสียงลวงตา พวกเขาต่างก็มีความคิดมากมายแจ็คกี้นั้นเป็นปีศาจร้ายที่ฆ่าคนไม่กะพริบตา เขานั้นเป็นคนชี้นิ้วสั่งเป็นสั่งตายคนอื่นได้ แต่ตอนนี้เขาแพ้ให้แดร์ริลแบบหมดท่า แล้วเขาจะโมโหจัดจนล้มพนันหรือไม่?“ฟู่”แจ็คกี้หน้าแดงก่ำ เขาสูดหายใจเข้าลึก “แม้ว่าฉันจะไม่ใช่คนดี แต่ฉันก็รักษาคำพูดและยอมรับว่าแพ้แล้ว”จากนั้นแจ็คกี้ก็โบกมือ “ทุกคนจงฟัง เราจะไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันที แล้วไปรวมตัวกันที่แท่นพิธีหลัก”สีหน้าแจ็คกี้เต็มไปด้วยความรู้สึกไม่เต็มใจตอนที่ตะโกนประโยคสุดท้ายออกมาที่จริงนั้นเขาไม่เต็มใจจะจากไปแบบนี้สักนิด เขาต้องการจะควบคุมคฤหาสน์เกียรติกระบี่และอาวุธระดับม่วงทั้งสามชิ้นนั้นก็อยู่ใกล้เพียงแค่เอื้อมแล้วแต่เขาไม่มีทางเลือกอื่นเพราะแดร์ริลทำให้เส้นเลือดหัวใจของเขาบาดเจ็บตอนที่ใช้ง้าวสวรรค์ ทำให้แจ็คกี้ไม่สามารถสู้ต่อไปได้“โอ้”เหล่าศิษย์สำนักเสียงลวงตานับพันต่างก็ไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ด้วยสีหน้ามืดครึ้มเมื่อได้ยินคำสั่งของแจ็คกี้“แดร์ริล ดาร์บี้”แจ็คกี้เดินไปสองสามก้าวก่อนที่จะหยุด เขาหันกลั
”ประมุขแจ็คกี้ การต่อสู้นี้จบแล้ว” สีหน้าแดร์ริลเย็นเยียบไม่แสดงอารมณ์ใดซูมแดร์ริลโบกง้าวด้วยกำลังที่มีเมื่อพูดจบ และกลิ่นอายที่สั่นสะเทือนฟ้าดินก็ปล่อยออกมาจากง้าวสวรรค์ก่อนที่จะมีลำแสงสีแดงเลือดพุ่งเข้าใส่แจ็คกี้แจ็คกี้แทบไม่ทันคิดขณะที่เขาสีหน้าเปลี่ยน เขารีบปล่อยพลังภายในออกมาและเปลี่ยนเครื่องจักรสังหารให้ป้องกันการโจมตีปังลำแสงสีเลือดทำลายเครื่องจักรเปลี่ยนร่างสังหารออกเป็นเสี่ยง ทำให้แจ็คกี้ร้องครางออกมาและปลิวถอยหลังไปมากกว่า 100 เมตร ก่อนที่จะร่วงกระแทกพื้นอย่างแรงการโจมตีของแจ็คกี้อาจจะดูรุนแรงตอนที่เขาโจมตีแดร์ริล แต่เขาก็ใช้พลังภายในไปเยอะแล้ว ตอนนี้แจ็คกี้ไม่สามารถรับการโจมตีได้เมื่อเจอกับง้าวสวรรค์ของแดร์ริลอะไรกัน?ทุกคนที่อยู่ด้านล่างต่างก็อ้าปากค้างเมื่อได้เห็นเรื่องตรงหน้าและมองแดร์ริลอย่างพูดไม่ออกพลังของชายหนุ่มคนนี้น่ากลัวมากแล้วอาวุธในมือเขาก็ดูพิเศษ มันดูคุ้นตาชอบกล…เฮือกตอนนั้นเองจาค็อบก็มองแดร์ริลด้วยความตกตะลึง แววตาเขาก็ตื่นเต้นมากเพื่อนของลูกสาวเขามีความสามารถขนาดนี้ คนเราจะดูกันแต่ภาพลักษณ์ภายนอกไม่ได้จริง ๆปาร์คเกอร์ตัวสั่นและมองแ