LOGINShare
บทที่ 354
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 355
แดร์ริลเกือบจะหลุดหัวเราะ เขาไม่ได้คิดมากกับการบริจาคไขสันหลังของเขา แต่คำพูดของปู่เขามันชวนให้ใจสลายเกินไป เขาให้แดร์ริลเป็นคนบริจาคเพียงเพราะมันเป็นอันตรายต่อร่างกาย? เขาไม่ได้ต้องการให้ฟลอเรียนได้รับอันตราย แต่หากเป็นแดร์ริล ก็ไม่เป็นไร?"เป็นตัวเลือกที่ดีครับ คุณปู่ ให้แดร์ริลทำมันเลย" ใครบางคนร้องออกมาจากกลุ่มคนทันใดนั้น ทุกคนก็พยักหน้าพร้อมกัน"ใช่เลย สารเลวแบบมันติดหนี้ตระกูลเราอยู่ มันต้องเป็นเขา!""นี่เป็นโอกาสให้แกชดใช้ให้ตระกูลแล้ว"เมื่อได้ยินแบบนั้น แดร์ริลอดไม่ได้ที่จะต้องหัวเราะ'ฮ่าฮ่า! งั้นนี่ก็คือพวกที่ฉันเรียกว่าครอบครัว! ฉันเห็นตัวตนจริง ๆ ของพวกแกมานานแล้ว!' เขาคิดในขณะเดียวกัน ยูมิก็เดินออกมาจากกลุ่มคนแล้วตวาดใส่แดร์ริล "แดร์ริล ไม่ต้องเศร้าไปหรอก มันเป็นเกียรติแล้วที่แกเป็นผู้บริจาค มันเป็นโอกาสในการไถ่บาปของแก ดังนั้นแกควรจะรู้สึกขอบคุณไม่ใช่เหรอ?"'ไถ่บาป? ถ้ามันเป็นเรื่องจริงน่ะนะ!' แดร์ริลคิดแดร์ริลสูดหายใจเข้าไปเต็มปิดแล้วหัวเราะ "ยูมิ หล่อนไม่ต้องมาบังคับให้ฉันยอม ฉันจะบริจาคอยู่แล้ว มันไม่มีปัญหาอะไร"เขาหยุดกะทันหันก่อนจะมองไปรอบ ๆ เขาด้วยสาย
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 356
"นี่เป็นเรื่องของตระกูลเรา นายไม่มีสิทธิ์พูด"'ไอ้เ-ี้ย!' แด๊กซ์คิดแด๊กซ์โมโหมาก เขาจ้องฟลอเรียนแล้วคว้าเสื้อของเขาโดยไม่พูดสักคำเปรี้ยง!โดยไร้ซึ่งคำเตือน แด๊กซ์ฟาดใบหน้าของฟลอเรียนเสียงดังและชัดเจน แรงตบนั้นแรงมากจนใบหน้าของฟลอเรียนบวมทันทีทันใดนั้น ทั้งวอร์ดก็เงียบกริบทันที ทุกคนทั้งกลัวและโกรธ แต่ไม่มีใครกล้าขยับฟลอเรียนโอดครวญด้วยความเจ็บปวด เขามองแด๊กซ์ด้วยความตกใจและหวาดกลัว "แก… แก..."'เวรเอ๊ย! เขาเป็นนายน้อยของตระกูลดาร์บี้ ช่างเป็นการอัปยศที่เขาถูกแด๊กซ์ตบต่อหน้าทุกคน! ตระกูลใหญ่มากมายเองก็มองดูพวกเขาอยู่ข้างนอกวอร์ด นี่มันน่าตกใจจริง ๆ !' เขาคิด"แกคือฟลอเรียนใช่ไหม? ให้ฉันบอกแกให้นะ ตระกูลดาร์บี้ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับฉัน และฉันก็ไม่สนใจเรื่องของพวกแก แต่เบิกหูของแกแล้วตั้งใจฟังฉันให้ดี ถ้ามีอะไรที่ต้องทำกับแดร์ริล มันต้องผ่านศพฉันไปก่อน! ฉันจะฆ่าทุกคนที่กล้าแตะต้องเขาแม้แต่ปลายเส้นผม!" เสียงของแด๊กซ์ทั้งเรียบนิ่งและเย็นยะเยือกเคร้ง!เขาพลิกข้อมือ แล้วขวานก็พลันปรากฏในมือของเขา เขาเหวี่ยงมันอย่างแรงแล้วปามันใส่กำแพงเปรี้ยง!ทั้งวอร์ดสั่นเล็กน้อยเพราะกำแพงถูกก
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 357
ก่อนหน้านี้ แม่ชีแห่งโชคชะตาและศิษย์สำนักง้อไบ๊ได้พักพิงอยู่ที่คฤหาสน์ดาร์บี้ เธอซาบซึ้งในความเมตตาที่ตระกูลดาร์บี้มอบให้พวกเธอ เมื่อเธอได้ยินข่าว แม่ชีแห่งโชคชะตาจึงรีบมาที่โรงพยาบาลทันทีเธอโมโหมากเมื่อเหตุเหตุการณ์ตรงหน้า"นายท่านชราแห่งดาร์บี้ ได้โปรดสงบไว้ คุณป่วยหนัก โปรดดูแลร่างกายของคุณให้ดี ให้ฉันช่วยจัดการขยะแบบแดร์ริลเอง" เธอปลอบเธอจ้องแดร์ริลด้วยสายตาน่าขนลุก ในทันทีนั้น แดร์ริลก็รู้สึกเหมือนถูกกักขังโดยรังสีอันตรายและเริ่มตื่นตระหนกเล็กน้อย'ทำไมแม่ชีแห่งโชคชะตาถึงอยู่ทุกที่เลยนะ? ที่สำคัญ ทำไมเธอถึงช่วยตระกูลดาร์บี้?' เขาสงสัยแด๊กซ์ ผู้ที่อยู่ข้างแดร์ริล ขมวดคิ้วเมื่อเห็นเธอ แม่ชีแห่งโชคชะตาเป็นตัวตนที่ทรงพลังแดร์ริลพยายามอย่างที่สุดเพื่อสงบใจลง"แม่ชีแห่งโชคชะตา ผมจำไม่ได้ว่าเคยไปล่วงเกินคุณนะ? ทำไมคุณต้องมาวุ่นวายกับผม?" เขาถามพร้อมขมวดคิ้วครั้งแรกที่พวกเขาพบกันคือที่งานแข่งปรุงโอสถ เธอพยายามฆ่าเขาโดยไม่พูดอะไรสักคำ แล้วตอนนี้เธอก็ต้องการฆ่าเขาอีกครั้ง เขาสับสนเพราะเขาค่อนข้างมั่นใจว่าไม่เคยไปล่วงเกินอะไรเธอเลยใบหน้างดงามของเธอเต็มไปด้วยความขยะแขยง"แดร์ร
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 358
พวกเขาไม่มีทางเลือกนอกจากต้องสู้"ทำไมนายยังนิ่งอยู่อีก!? หนีไป!" แด๊กซ์ตะโกนเมื่อเขาเห็นแดร์ริลไม่ได้วิ่งหนีไป แต่ยังอยู่กับเขา แด๊กซ์รับกระบี่ด้วยขวานของเขา"ความโง่เขลานำไปสู่ความตาย" แม่ชีแห่งโชคชะตาเย้ย'เขาเป็นแค่ปรมาจารย์อาวุโส อะไรทำให้เขาคิดว่าเขาสู้ได้ เขามันรนหาที่ตายแล้ว' เธอคิดโดยไร้ซึ่งคำเตือน แม่ชีแห่งโชคชะตาก็เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว กระบี่ของเธอพุ่งเข้าหาหัวใจของแด๊กซ์ทันใดนั้น เลือดก็สาดกระจายออกมาจากหน้าอกของเขาอย่างไม่อาจควบคุม แด๊กซ์ค่อย ๆ ทรุดลงกับพื้น กระบี่แทงผ่านร่างกายของเขา"อ๊าก!" แด๊กซ์คำรามและโซเซด้วยความเจ็บปวด รังสีของเขาอ่อนแรงลงทันที"แด๊กซ์!" แดร์ริลคำรามออกมาเมื่อเขาเห็นแด๊กซ์บาดเจ็บ เขาตัวสั่นเขารีบวิ่งไปพยุงแด๊กซ์ขึ้นมา แต่แล้ว ใบหน้าของแด๊กซ์ที่ซีดอยู่เพราะเขากระอักเลือดออกมาไม่หยุด และเลอะเต็มตัวของเขา เขารู้สึกได้ว่าเขาคงไม่รอด แต่เขาไม่เสียใจเลยในสิ่งที่ทำลงไป"แด๊กซ์..." แดร์ริลคำรามด้วยโทสะ ดวงตาของเขาแดงฉานด้วยความปวดร้าวแสนสาหัสในเวลาเดียวกัน ตระกูลดาร์บี้ทุกคนล้วนยินดีและตื่นเต้นอย่างมาก'ฮ่าฮ่า! แด๊กซ์จองหองนักก่อนหน้านี้ แต่
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 359
แม่ชีแห่งโชคชะตาลงถึงพื้นอย่างมั่นคง เธอมองไปรอบ ๆ แต่ไม่เห็นแดร์ริลแล้ว"นายโชคดีที่รอดไปได้วันนี้ แต่ฉันจะฆ่านายครั้งต่อไปที่เจอกัน" เธอพึมพำพร้อมกระบี่ในมือของเธอเธอกำลังยืนอยู่ในกองเลือดบนพื้น ซึ่งต้องเป็นของแด๊กซ์ เขาไม่น่าจะรอดไปได้ จากนั้น เธอก็เดินกลับไปที่วอร์ดระหว่างทาง เธออดคิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นไม่ได้'ทำไมกระบี่ของฉันทำอะไรเขาไม่ได้? ต่อให้เขาเป็นผู้เชี่ยวชายวิชาสายป้องกันอย่างระฆังทอง แต่ด้วยพลังในระดับปรมาจารย์อาวุโสของเขา มันไม่มีทางที่เขาจะป้องกันตัวเองจากกระบี่ไปได้' เธอคิดในเวลาเดียวกัน วอร์ดก็เงียบกริบ แม่ชีแห่งโชคชะตาเดินเข้ามาแล้วมองไปรอบ ๆ "นายท่านชราแห่งดาร์บี้ ฉันขอโทษที่ทำให้คุณตกใจก่อนหน้านี้ ฉันขอโทษด้วยที่ปล่อยให้คนเลวนั่นหนีไปได้ ได้โปรด พักเถอะ ฉันจะให้คุณอยู่กับครอบครัว"เธออับอายที่ปล่อยให้แดร์ริลหนีไปนายท่านชราแห่งดาร์บี้พยักหน้าแล้วมองเธอจากไปสมาชิกคนอื่นในวอร์ดเพิ่งตั้งสติได้แล้วมองฟลอเรียน ตั้งแต่ที่แดร์ริลหนีไป ชีวิตของนายท่านชราแห่งดาร์บี้ก็ขึ้นอยู่กับฟลอเรียนแล้วเอื้อก!เมื่อรู้สึกได้ถึงความสนใจในตัวเขา ฟลอเรียนก็พยายามอย่างมากที่จ
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 360
ในขณะเดียวกัน นายท่านชราแห่งดาร์บี้ก็สูดหายใจลึก ๆ แล้วกล่าว "ผู้อำนวยการซัลลิแวน การผ่าตัดจะเริ่มพรุ่งนี้ใช่ไหม? ผมจะพักผ่อนแล้วตอนนี้"สิ่งที่เขาคิดได้มีเพียงเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ ดวงตาของเขามืดลงด้วยความโกรธ ดังนั้นเขาจึงต้องการพักผ่อนเชลลียิ้มแล้วพยักหน้า "ใช่แล้ว การผ่าตัดจะเริ่มพรุ่งนี้ โปรดลดเสียงลงเมื่อนายท่านชราแห่งดาร์บี้กำลังหลับด้วย เขาต้องการการพักผ่อนให้มาก ก่อนจะถึงการผ่าตัดในวันพรุ่งนี้"ด้วยเหตุนั้น เชลลีก็ออกจากวอร์ดไปหลังจากเธอออกไป ยูมิก็เดินออกมาแล้วกล่าว "ทำไมพวกเธอไม่กลับไปแล้วพักสักหน่อยล่ะ? ฉันจะอยู่ที่นี่กับฟลอเรียนคอยดูแลคุณปู่เอง"ทุกคนอยู่ที่นี่มาตลอดตั้งแต่เมื่อคืน ไม่มีใครได้พักเลยเดรกเองก็เพลีย เขาถาม "พวกเธอสองคนจะอยู่เหรอ?""ค่ะคุณพ่อ พวกเราไม่เป็นไรค่ะ" ยูมิยิ้ม "ฟลอเรียนกับหนูจะดูแลคุณปู่เองค่ะ กลับบ้านไปพักผ่อนเถอะนะคะ""ก็ได้ ก็ได้" เดรกสบายใจที่ลูกชายของเขาโชคดีพอที่จะมีภรรยาที่เข้าอกเข้าใจเมื่อฟลอเรียนและยูมิยืนกรานจะอยู่ดูแลนายท่านชราแห่งดาร์บี้ เดรกและสมาชิกตระกูลที่เหลือจึงกลับบ้านไปพักผ่อน ไม่นานหลังจากนั้น เขาและสมาชิกตระกูลที่เห
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 361
ฟลอเรียนกำหมัดแน่น'ผมขอโทษนะ คุณปู่ ผมไม่อยากจะบริจาคไขสันหลังจริง ๆ และผมก็ไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว หากผมต้องบริจาคไขสันหลังตอนนี้ แล้วผมจะนำตระกูลของเราในอนาคตได้ยังไง?' ฟลอเรียนคิด"คุณปู่ครับ คุณปู่?" เขาพึมพำเบา ๆนายท่านชราแห่งดาร์บี้ไม่ตอบสนอง เขาต้องหลับไปแล้วแน่เมื่อไม่มีการตอบสนองใด ฟลอเรียนก็ทั้งตื่นเต้นและกระวนกระวาย หลังจากล็อกประตูจากด้านในแล้ว เขาก็เดินไปข้างเตียงยูมิสูดหายใจลึก ๆ ก่อนจะเดินไปที่ประตูเพื่อดูให้แน่ใจว่าไม่มีใครเดินผ่านมา ฟลอเรียนหยิบหมอนขึ้นมาแล้วกดลงที่ใบหน้าของนายท่านชราแห่งดาร์บี้"ฮึก..." นายท่านชราแห่งดาร์บี้ตื่นขึ้นมากะทันหันยังไงก็ตาม ตอนนี้เขาเป็นเพียงคนธรรมดาที่ไม่มีพลังจะต่อต้าน ฟลอเรียนกดหมอนกับหน้าของเขาแรงกว่าเดิม เขาปล่อยให้นายท่านชราแห่งดาร์บี้ดิ้นรนตาไม่กะพริบ ไม่นานนัก นายท่านชราแห่งดาร์บี้ก็หยุดดิ้น ขาของเขายืดลงฟลอเรียนเหงื่อชุ่มในตอนที่เขานำหมอนออก เมื่อมองเห็นคุณปู่ที่ตาปิดสนิท เขาก็หวาดกลัว"ยูมิ เรา… เรา… เราจะทำยังไงกันต่อ?" ฟลอเรียนทิ้งตัวลงบนเก้าอี้ หอบหายใจอย่างหนักยูมิเดินเข้ามาเพื่อดูให้แน่ใจว่านายท่านชราแห่งดาร์บ
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 362
หมอสูดหายใจเข้าไปสุดปอดก่อนจะประกาศอย่างอึมครึม "นายท่านชราแห่งแซนเดอร์ส อาการของนายน้อยแซนเดอร์สไม่ดีเลย กระบี่ได้แทงทะลุตัวของเขา และเขาเสียเลือดเยอะมากเกินไป รวมถึงอวัยวะภายในที่เสียหาย จากการผ่าตัดก่อนหน้านี้ ผมทำได้เพียงหยุดไม่ให้เลือดไหลมากกว่านี้และประคองอาการได้เพียงชั่วคราว จากที่ผมบอกได้ เขาน่าจะทนได้อีกเพียงวันเดียวเท่านั้น"นายท่านชราแห่งแซนเดอร์สใจหาย เขากล่าว "แล้ว...แล้วอะไรจะเกิดขึ้นหลังจากนั้น?"แดร์ริลกำหมัดอย่างไม่รู้ตัว เขารู้สุกเหมือนหัวใจจะหลุดออกมาจากปากหมอยังคงอึมครึม "นายท่านชราแห่งแซนเดอร์ส ผมได้พยายามอย่างเต็มที่แล้วครับ ได้โปรด เตรียมการสำหรับงานศพ" เขาก้มหัวให้แล้วเดินไปนายท่านชราแห่งแซนเดอร์สเหมือนถูกฟ้าผ่า ตัวของเขาสั่นและเซถอยหลังไปหลายก้าว"ที่รัก!" แนนซี่สะอื้นและตัวสั่นไม่หยุด'เป็นไม่ได้ยังไง? แด๊กซ์จะไม่รอดงั้นเหรอ? เป็นไปไม่ได้! เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด!' แดร์ริลคิดเขาตกตะลึง หูของเขาอื้ออึงไปหมด สมองของเขาขาวโพลน แด๊กซ์จะไม่รอด และทุกคนจะใจสลายในเวลาเดียวกัน เดซี่ก็เดินมา ดวงตาของเธอดวง เธอตวาดใส่แดร์ริล "นายมันขยะ! ถ้าไม่ใช่เพราะนาย แด๊กซ์
Latest chapter
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2090
”รอก่อน”จู่ ๆ ลูคัสก็คิดบางอย่างได้ขณะที่พวกเขากำลังจะเดินทางต่อและสั่งลูกน้องทั้งสองของตน “วางแดร์ริลลงและค้นตัวเขา เผื่อว่ามีของอะไร”ฮ่าฮ่าแดร์ริลไม่ใช่เพียงแค่ประมุขสำนักประตูสุราลัยเท่านั้นแต่ว่ายังเป็นจักรพรรดิของเวสต์ริงตัน เขาต้องมีของมีค่าอยู่กับตัวแน่‘ฉันอาจจะเจอคัมภีร์ล้ำค่าบนตัวเขาก็ได้หากว่าฉันหาของมีค่าก่อนที่จะเอาเขาไปส่งที่สำนักเสียงลวงตา’ลูคัสยิ้มพร้อมคิด“ครับ นายน้อย”ลูกน้องทั้งสองรับคำและวางแดร์ริลลงก่อนที่จะเริ่มค้นตัวเขาไม่นานก็เจอของสองอย่างบนตัวแดร์ริล อันหนึ่งคือเจดีย์ส่วนอีกอันคือย่ามใส่สัตว์เทพเจดีย์เจ็ดมหาสมบัตินั้นสามารถเปลี่ยนขนาดได้ ดังนั้นแดร์ริลจึงเปลี่ยนให้เล็กที่สุด สูงแค่ประมาณนิ้วโป้ง ตอนที่เขาไม่ได้ใช้งาน คนทั่วไปก็จะไม่คิดว่ามันเป็นของสำคัญและเป็นเรื่องยากที่จะรู้ถึงความลับของเจดีย์“เอ่อ…”ตอนนั้นลูคัสก็หยิบเจดีย์ขึ้นมา หมุนไปมาเพื่อดู เขานิ่วหน้าและบอกว่า “มันมีพลังวิญญาณและดูเหมือนเป็นของล้ำค่า แต่ว่าเอาไว้ใช้ทำอะไรกัน?”จากนั้นลูคัสก็ห้อยเจดีย์กลับไว้ที่คอของแดร์ริลเหมือนเดิมแล้วลูคัสก็หยิบย่ามใส่สัตว์เทพขึ้นมาอย่างยินดีแล
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2089
สีหน้าของจาค็อบมืดครึ้มเมื่อเขาพูดเช่นนั้น เขาเองก็รู้สึกสับสนที่จริงจาค็อบไม่เชื่อเหมือนกันว่าแดร์ริลจะเป็นคนเช่นนั้น แต่สถานการณ์ตรงหน้าก็ต่างไป อีกอย่างแดร์ริลก็เหม็นกลิ่นเหล้าจริง ๆแต่จาค็อบนั้นก็ทำอะไรรอบคอบสมกับที่เป็นประมุขของคฤหาสน์เกียรติกระบี่และตัดสินใจว่าจะรอให้แดร์ริลตื่นขึ้นมาก่อนที่จะถามเขา“ท่านลุง”แต่ลูคัสร้อนใจขึ้นมาทันทีและบอกอย่างจริงจังว่า “ไม่ว่าเรื่องจริงจะเป็นยังไง แดร์ริลก็เมาและมานอนที่เตียงปาร์คเกอร์จริง นี่อาจจะทำลายชื่อเสียงทั้งของปาร์คเกอร์และคฤหาสน์เกียรติกระบี่ หากว่าเรื่องหลุดออกไปว่าเราทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วคนอื่นเขาจะมองพวกเรายังไง? แล้วอนาคตปาร์คเกอร์จะแต่งงานได้ยังไง?”ลูคัสพูดอย่างเป็นการเป็นงานก่อนที่จะมองไปรอบ ๆ “ผมคิดว่าเราน่าจะมัดเขาไว้ก่อนแล้วค่อยสอบสวนเขาตอนที่ตื่นขึ้น ทำแบบนั้นก็ไม่เป็นการทำลายชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”หลายคนต่างก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วยกับคำพูดของเขา“ใช่ อย่างน้อยเราก็น่าจะทำเพื่อชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”“แดร์ริลแข็งแกร่งมากไป หากว่าคำพูดของนายน้อยลูคัสที่ว่าเขาอยากทำเรื่องไม่เหมาะไม่ควรกั
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2088
”ญาติผู้น้อง”ตอนนั้นเองลูคัสที่แอบอยู่ด้านนอกก็รีบพาคนอีกสองคนเข้ามาทันที“เกิดอะไรขึ้น?” ลูคัสตะโกนเสียงดังอย่างเป็นห่วงก่อนที่จะมองแดร์ริลที่อยู่บนเตียงและทำหน้าตาประหลาดใจ “ทำ… ทำไมประมุขดาร์บี้ถึงได้มาอยู่ที่นี่?”ต้องบอกว่าลูคัสแสดงได้ดีมาก ปาร์คเกอร์ไม่ได้รู้เลยว่ามีเรื่องหมกเม็ดอะไรและคิดว่าลูคัสมาเพราะได้ยินเสียงร้องของเธอ“ฉัน…” ปาร์คเกอร์กัดปากแน่นหน้าแดงก่ำ และพูดอย่างอับอายว่า “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน…”ตอนนี้ใจปาร์คเกอร์ว้าวุ่นมาก ผู้หญิงคนไหนที่อยู่ในสถานการณ์แบบนี้ก็ทำใจให้นิ่งได้ยากกันทั้งนั้น“โอ้ตาย”ตอนนั้นเอง จาค็อบและศิษย์คนอื่น ๆ ที่สังเกตเห็นความวุ่นวายก็เข้ามาเอ่อ…ทุกคนต่างก็อึ้งไปทันทีเมื่อได้เห็นสถานการณ์ในห้องและมีสีหน้าบรรยายไม่ถูก“ทะ… ทำไมแดร์ริลถึงได้อยู่ในห้องของคุณหนูปาร์คเกอร์?”“กลิ่นเหล้าเหม็นคลุ้งเลย…”“เป็นไปได้ไหมว่าแดร์ริลดื่มเหล้าย้อมใจแล้วอยากจะมาทำอะไรกับคุณหนูปาร์คเกอร์…”ฝูงชนต่างก็แสดงความคิดเห็นดัน ลูคัสทำสีหน้าตื่นตะลึงเหมือนกันแต่ว่าในใจนั้นแอบหัวเราะลั่น‘ฮ่าฮ่า ตอนนี้แดร์ริลอธิบายตัวเองยากแล้ว ทุกคนเห็นเขาแบบนี้แล้ว’“ปา
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2087
จากนั้นลูคัสก็เรียกลูกน้องออกมาสองคนและบอกว่า “เร็วเขาถอดเสื้อผ้าหมอนี่ออก”ลูกน้องทั้งสองรีบถอดเสื้อผ้าของแดร์ริลออกตามคำสั่ง“อุ้มเขาขึ้นแล้วไปกัน” ลูคัสโบกมือและเดินออกไปลูกน้องทั้งสองคนรีบยกแดร์ริลขึ้นแล้วเดินตามไป พวกเขาไม่ลืมเอาเสื้อผ้าของแดร์ริลไปด้วยพวกเขาอาศัยความมืดของยามค่ำคืน อุ้มแดร์ริลเข้าไปในห้องของปาร์คเกอร์ เธอยังไม่กลับมาที่ห้องตอนนี้เพราะว่าเธอมีธุระต้องจัดการพวกเขาโยนแดร์ริลไปนอนบนเตียงปาร์คเกอร์ก่อนที่ลูคัสจะนำคนของเขาอีกสองคนไปซ่อนอยู่ในมุมมืด“แดร์ริล”ลูคัสยิ้มชั่วร้ายออกมาเมื่อพวกเขาซ่อนมิดชิดแล้ว และพูดกับตัวเองว่า “อย่ามาว่าฉันที่ทำเรื่องชั่ว ๆ เลย ใครใช้ให้นายล่วงเกินประมุขสำนักเสียงลวงตาล่ะ? อีกอย่างญาติฉันก็ชอบนายมากนี่”ตอนแรกลูคัสวางแผนว่าจะเอาตัวแดร์ริลออกจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันทีหลังจากที่เขาเมา และส่งไปที่แท่นของสำนักเสียงลวงตา แต่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพิ่มการรักษาความปลอดภัยหลังจากเหตุต่อสู้เมื่อกลางวัน การแอบพาแดร์ริลออกไปจึงไม่ใช่เรื่องง่ายลูคัสตัดสินใจว่าจะถอดเสื้อผ้าแดร์ริลออกและเอาเขามาไว้บนเตียงปาร์คเกอร์ จากนันเขาก็จะรีบเข้ามาแล
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2086
”โอ้”แม้เบื้องหน้าลูคัสอาจจะดูนิ่ง แต่ว่าในใจเขายินดีและตื่นเต้นมากเมื่อเห็นแดร์ริลดื่มไวน์ลูคัสนั้นเชิญแดร์ริลมาดื่มไม่ใช่เพราะความชื่นชมแต่อย่างใด แต่เพื่อที่จะได้ทำตามคำสั่งของแจ็คกี้และจับตัวแดร์ริลไปลูคัสนั้นเจ้าเล่ห์ เขารู้ว่าคนแข็งแกร่งอย่างแดร์ริลไม่มีทางได้รับผลจากยาพิษธรรมดา ๆ แน่ ดังนั้นเขาเลยไม่โง่ขนาดที่จะวางยาในไวน์ไวน์นั้นไม่มียาพิษ แต่ว่าตัวไวน์เองต่างหากที่มีปัญหากรุ่นกรึ่มเป็นเหล้าแรงเป็นพิเศษของทวีปมหาสมุทรอำพัน เพียงแค่ดื่มไวน์นี้เข้าไปอึกใหญ่ก็อาจจะทำให้คนดื่มเมาไปได้ครึ่งเดือน แม้แต่ผู้บ่มเพาะหากว่าได้ดื่มเช้าไปก็ไม่อาจต้านทานความแรงของเหล้าได้ ทุกคนที่รู้จักไวน์นี้รู้ดีว่าต้องกินยาแก้ก่อนที่จะดื่มกรุ่นกรึ่มอย่างเพลิดเพลินแผนของลูคัสก็ง่าย ๆ เขาเจตนาจะไม่บอกแดร์ริลว่ากรุ่นกรึ่มนั้นแรงแค่ไหน แล้วก็รอให้แดร์ริลเมาค่อยจับเขามัดส่วนตัวลูคัสนั้นกินยาแก้ไปแล้ว เขาก็เลยไม่ต้องกังวล“ประมุขดาร์บี้” ลูคัสยิ้มและมองแดร์ริล “ไวน์เป็นไงบ้างครับ?”“ยอดเยี่ยม”แดร์ริลพยักหน้าและอดเอ่ยไม่ได้ “กลิ่นของไวน์นี้แรงมาก มันมีรสหวานติดปลายลิ้น เป็นไวน์ชั้นยอด”แดร์ริล
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2085
แจ็คกี้ไม่พูดอะไรอีก เขาหันหลังจากไปแล้วหายไปในความมืดยามค่ำคืนในพริบตา“เฮ้อ”ตอนนั้นเอง ลูคัสก็สูดหายใจเข้าลึกพร้อมสีหน้ายุ่งยากใจประมุขสั่งให้เขาหาทางเอาเอง แล้วเขาจะมีทางอะไรล่ะ?…ตอนนั้นเองที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่จาค็อบตั้งใจจัดเลี้ยงให้แดร์ริลเพื่อขอบคุณเขาสำหรับการยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือจากนั้นแดร์ริลก็ถูกจัดให้นอนพักในห้องพักแขกหลังจากกินอาหารเสร็จตอนนั้นที่แดร์ริลนอนอยู่บนเตียงแต่ยังไม่ได้หลับ สองชั่วโมงผ่านไปแต่ก็ยังไม่มีข่าวอะไรเรื่องเดบร้าจากคนของปาร์คเกอร์เขายังไม่รู้ที่อยู่ของเดบร้า แล้วเขาจะมีอารมณ์มาพักผ่อนได้อย่างไร?ก๊อก ก๊อกมีเสียงประจบเอาใจดังมาจากนอกห้อง “ประมุขดาร์บี้ คุณนอนหรือยังครับ?”‘หืม?’แดร์ริลนิ่วหน้า เขาลุกขึ้นและเดินไปดูแล้วก็ต้องอึ้งไปเขาเห็นว่าลูคัสยืนยิ้มกว้างอยู่ด้วยท่าทางสุภาพนอบน้อม“มีอะไรให้ช่วยเหรอ?” แดร์ริลถามเบื้องหน้าเขาดูนิ่ง ๆ แต่ในใจแดร์ริลรังเกียจหมอนี่มาก‘เจ้าโง่นี่มาหาฉันทำไมกัน?’“แหะแหะ…”ลูคัสยิ้มด้วยสีหน้านอบน้อมแล้วบอกว่า “ประมุขดาร์บี้ อย่าเพิ่งปฏิเสธผมนะครับ เมื่อตอนกลางวันผมล่วงเกินคุณไปเยอะ แต่คุณก็ใ
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2084
”ประมุขดาร์บี้ คุณน่าทึ่งจริง ๆ คุณไล่แจ็คกี้ไปได้”“ใช่แล้ว ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคุณถึงได้เป็นผู้ทรงอิทธิพลแบบนี้”เหล่าแขกพากันมาทำความเคารพแดร์ริล พยายามที่จะเยินยอเขา แดร์ริลนั้นขี้เกียจที่จะรับมือกับพวกสอพลอพวกนี้ เขายิ้มและพูดปัด ๆ ไปไม่กี่ประโยคจาค็อบ โยฮันที่อยู่ข้างกายเขาเองก็มีทีท่าไม่แยแสพวกแขกก่อนหน้านี้แขกเหล่านี้พากันมาเยินยอจาค็อบตอนที่เห็นว่าคฤหาสน์เกียรติกระบี่นั้นมีอาวุธระดับม่วง แต่กลับหนีเขาเหมือนเห็นโรคร้ายตอนที่สำนักเสียงลวงตาโผล่มาจาค็อบรู้สึกว่าคงจะดีกว่านี้หากไม่คบหาสหายเหล่านี้ที่ต้องการเพียงแค่ผลประโยชน์จากเขาเหล่าแขกพากันอับอายที่จะหน้าด้านอยู่ต่อเมื่อรู้สึกได้ถึงท่าทีไม่แยแสของจาค็อบและท่าทีไม่สนใจของแดร์ริล ไม่นานพวกเขาก็จากไปคฤหาสน์เกียรติกระบี่กำลังทำความสะอาดบริเวณที่มีการต่อสู้จนเสร็จสิ้น ปาร์คเกอร์เองก้ไม่ลืมคำขอร้องของแดร์ริล และรีบส่งคนให้ออกไปหาข่าวของเดบร้าทันทีเวลาเดียวกันปาร์คเกอร์ก็เชื้อเชิญให้แดร์ริลอยู่ที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพราะว่ามันคงใช้เวลากว่าจะหาที่อยู่ของเดบร้าได้ แดร์ริลพยักหน้าตกลงไม่นานก็ถึงเวลาค่ำคืนตอนนั้นเองที่เท
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2083
ทุกคนต่างก็มองแดร์ริลเมื่อได้ยินคำพูดของเขาโดยเฉพาะพวกที่หวาดกลัวสำนักเสียงลวงตา พวกเขาต่างก็มีความคิดมากมายแจ็คกี้นั้นเป็นปีศาจร้ายที่ฆ่าคนไม่กะพริบตา เขานั้นเป็นคนชี้นิ้วสั่งเป็นสั่งตายคนอื่นได้ แต่ตอนนี้เขาแพ้ให้แดร์ริลแบบหมดท่า แล้วเขาจะโมโหจัดจนล้มพนันหรือไม่?“ฟู่”แจ็คกี้หน้าแดงก่ำ เขาสูดหายใจเข้าลึก “แม้ว่าฉันจะไม่ใช่คนดี แต่ฉันก็รักษาคำพูดและยอมรับว่าแพ้แล้ว”จากนั้นแจ็คกี้ก็โบกมือ “ทุกคนจงฟัง เราจะไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันที แล้วไปรวมตัวกันที่แท่นพิธีหลัก”สีหน้าแจ็คกี้เต็มไปด้วยความรู้สึกไม่เต็มใจตอนที่ตะโกนประโยคสุดท้ายออกมาที่จริงนั้นเขาไม่เต็มใจจะจากไปแบบนี้สักนิด เขาต้องการจะควบคุมคฤหาสน์เกียรติกระบี่และอาวุธระดับม่วงทั้งสามชิ้นนั้นก็อยู่ใกล้เพียงแค่เอื้อมแล้วแต่เขาไม่มีทางเลือกอื่นเพราะแดร์ริลทำให้เส้นเลือดหัวใจของเขาบาดเจ็บตอนที่ใช้ง้าวสวรรค์ ทำให้แจ็คกี้ไม่สามารถสู้ต่อไปได้“โอ้”เหล่าศิษย์สำนักเสียงลวงตานับพันต่างก็ไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ด้วยสีหน้ามืดครึ้มเมื่อได้ยินคำสั่งของแจ็คกี้“แดร์ริล ดาร์บี้”แจ็คกี้เดินไปสองสามก้าวก่อนที่จะหยุด เขาหันกลั
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2082
”ประมุขแจ็คกี้ การต่อสู้นี้จบแล้ว” สีหน้าแดร์ริลเย็นเยียบไม่แสดงอารมณ์ใดซูมแดร์ริลโบกง้าวด้วยกำลังที่มีเมื่อพูดจบ และกลิ่นอายที่สั่นสะเทือนฟ้าดินก็ปล่อยออกมาจากง้าวสวรรค์ก่อนที่จะมีลำแสงสีแดงเลือดพุ่งเข้าใส่แจ็คกี้แจ็คกี้แทบไม่ทันคิดขณะที่เขาสีหน้าเปลี่ยน เขารีบปล่อยพลังภายในออกมาและเปลี่ยนเครื่องจักรสังหารให้ป้องกันการโจมตีปังลำแสงสีเลือดทำลายเครื่องจักรเปลี่ยนร่างสังหารออกเป็นเสี่ยง ทำให้แจ็คกี้ร้องครางออกมาและปลิวถอยหลังไปมากกว่า 100 เมตร ก่อนที่จะร่วงกระแทกพื้นอย่างแรงการโจมตีของแจ็คกี้อาจจะดูรุนแรงตอนที่เขาโจมตีแดร์ริล แต่เขาก็ใช้พลังภายในไปเยอะแล้ว ตอนนี้แจ็คกี้ไม่สามารถรับการโจมตีได้เมื่อเจอกับง้าวสวรรค์ของแดร์ริลอะไรกัน?ทุกคนที่อยู่ด้านล่างต่างก็อ้าปากค้างเมื่อได้เห็นเรื่องตรงหน้าและมองแดร์ริลอย่างพูดไม่ออกพลังของชายหนุ่มคนนี้น่ากลัวมากแล้วอาวุธในมือเขาก็ดูพิเศษ มันดูคุ้นตาชอบกล…เฮือกตอนนั้นเองจาค็อบก็มองแดร์ริลด้วยความตกตะลึง แววตาเขาก็ตื่นเต้นมากเพื่อนของลูกสาวเขามีความสามารถขนาดนี้ คนเราจะดูกันแต่ภาพลักษณ์ภายนอกไม่ได้จริง ๆปาร์คเกอร์ตัวสั่นและมองแ
