แชร์

บทที่ 305

ผู้แต่ง: หมาป่าผู้จุมพิตท้องนภา
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-10-29 19:42:56
"เร็วสิ ฉันต้องจ่ายหนี้ให้แม่ยายฉันนะ" แดร์ริลส่ายหัว

เขายึดมั่นในหลักการของตัวเองเสมอ

เขาต้องจ่ายหนี้ถึงแม้เคลันจะเป็นผู้ติดตามของเขา เพราะสองอย่างนี้เป็นคนละเรื่องกัน

"ท่านฮอลล์มาสเตอร์ ได้โปรดอย่าทำให้ผมตกที่นั่งลำบากเลยครับ ผมจะเอาเงินมาจากท่านได้ยังไง?" เคลันถามอย่างปวดร้าว

"ทำไมจะไม่ล่ะ?" โซฟีขัดแล้วเดินออกมาก่อนจะกล่าว "ฉันชนะพนันสองล้าน! เคลันนี่หลานจำคนผิดรึเปล่า? เขามันเป็นแค่ลูกเขยบ้านคนอื่น ไปกลัวเขาทำไม?"

"ป้า หยุดพูด! ขอทีเถอะ!" เคลันกุมหน้าอกตัวเอง เขาแทบจะเป็นบ้าอยู่แล้ว จากนั้นเขาก็โขกหัวตัวเองกับพื้น "ท่านแดร์ริล ป้าของผมไม่รู้กฎ ผมขออภัยแทนเธอด้วยครับ ผมขอโทษ..."

เขายังโขกหัวกับพื้นต่อไปเพื่อขออภัย หน้าผากของเขาเริ่มมีดเลือดออก

"ก็ได้ ลุกขึ้นได้แล้ว" แดร์ริลโบกมือให้เขาเลิกทำ

ในที่สุดโซฟีก็หุบปากของเธอแล้วฝืนยิ้มออกมา "ซาแมนธา คือ… ฉันมีเรื่องต้องไปทำ ฉันควรไปได้แล้ว"

จากนั้นโซฟีและหญิงสาวคนอื่นก็รีบออกไปด้วยความเร่งรีบ

ซาแมนธาจ้องแดร์ริลด้วยความประหลาดใจ 'เจ้าขยะนี่รู้จักคนพวกนี้ได้ยังไง? นี่เขาไปรู้จักหัวหน้าแก็งมาเฟียบางคนมาตลอดโดนจับเพราะขโมยของรึเปล่า?
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 306

    แดร์ริลดื่มไปค่อนข้างเยอะและจบด้วยการมีอาการมึน เขายืนขึ้นแล้วไปที่ห้องน้ำหนึ่งในคนของเขาช่วยประคองแล้วถาม "ฮอลล์มาสเตอร์ ผมช่วยพาท่านไปไหมครับ?""ไม่เป็นไร" แดร์ริลโบกมือปฏิเสธเขาเมาจริง ๆ ความจริงแล้ว เขาเพียงแค่ต้องใช้พลังภายในในการขับฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ออกจากระบบร่างกายอย่างที่ผู้บ่มเพาะทำ ยังไงก็ตาม นี่เป็นงานรื่นเริง และทุกคนก็ตั้งใจที่จะเมาแดร์ริลเดินโซเซลงไปข้างล่าง ห้องน้ำนั้นอยู่ชั้นใต้ดินเขาสังเกตได้ว่ากลุ่มคนอยู่ใกล้เข้าเมื่อเขามาถึงชั้นใต้ดิน มีเด็กวัยรุ่นนับสิบคนอยู่และพวกเขาก็ดูเหมือนจะเป็นนักศึกษาจากมหาวิทยาลัยใกล้ ๆแดร์ริลหันไปที่มุมหนึ่งในขณะที่วัยรุ่นคนหนึ่งผู้ซึ่งใช้มือถืออยู่เดินมาชนเขาเข้าผลั่ก!มือถือของเขาเกือบตกลงกัยพื้นแดร์ริลหมดคำพูดมันไร้สาระมากที่หมอนี่มาชนเขาทั้ง ๆ ที่มีที่ว่างตั้งมากมายในล็อบบี้"แกตาบอดรึไงวะ?"วัยรุ่นคนนั้นหงุดหงิด "เดินมองทางด้วยดิ!" เขาสวมชุดมียี่ห้อ ชัดเจนว่าเขาร่ำรวยแดร์ริลสับสน 'เ-ี่ย ทำไมหมอนี่ทำตัวจองหองทั้ง ๆ ที่เป็นคนมาชนฉันเอง?'วัยรุ่นคนนี้เป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยข้าง ๆ ชื่อว่าเลสเตอร์ ร็อค เขามาจากตระกูลร

  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 307

    "เลสเตอร์ ช่วยหยุดรบกวนเขาที นายทำเพื่อฉันได้ไหม?" ดอร่าผลักแดร์ริลไปอยู่ด้านหลังเธอเธอรู้ดีว่าตระกูลของเลสเตอร์มีความเกี่ยวข้องกับมาเฟีย เธอได้ยินว่าพ่อของเลสเตอร์มีนักสู้นับสิบ ๆ แดร์ริลจะต้องทุกข์ทรมานอย่างมากหากเขาไปล่วงเกินเลสเตอร์ถึงแม้แดร์ริลจะเป็นนักธุรกิจและเจด ผู้จัดการของวินดันกรุ๊ปจะเรียกเขาว่าป๊ะป๊าที่วิลล่าก่อนหน้านี้ แต่เขาไม่มีทางรับผลของการล่วงเกินมาเฟียได้เลสเตอร์ถอนหายใจแล้วเหล่ตามอง "ฉันจะปล่อยแกไปเพราะดอร่าขอให้ฉันทำ ครั้งหน้าถ้าฉันเห็นแกอีกก็ระวังตัวไว้ก็แล้วกัน"เพื่อนชายของเขาเดินมาใกล้แดร์ริลแล้วถ่มน้ำลาย"แกโชคดีไปนะ""แกโชคดีที่นายน้อยเลสเตอร์อารมณ์ดีวันนี้ ไม่งั้นแก-ิบหายแน่"แดร์ริลยิ้มโดยไม่พูดอะไรสักคำ เขาคิดในใจ 'พวกนายทุกคนคงอยู่ระหว่างทางไปโรงพยาบาลแล้วถ้าไม่ใช่เพราะดอร่า มีศิษย์ของนิกายตำหนักอมตะมากกว่าร้อยดื่มอยู่ข้างบน ฉันสงสัยจริงว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้าเลสเตอร์ ร็อค เริ่มสู้กับฉันแล้วเหล่าศิษย์รีบลงมา?'ดอร่าเข้าไปหาเขาแล้วถามด้วยรอยยิ้ม "แดร์ริล คุณมาทำอะไรที่นี่เหรอ?"มันน่าทึ่งที่เธอเจอเขาอย่างบังเอิญทุกครั้งที่เธอกลับจากมหาวิทยาลัยแด

  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 308

    แด๊กซ์ต้องตามล้างแค้นตระกูลดิกสันแน่หากเขารู้เรื่องเข้าเขาจะเสียเปรียบเพราะตระกูลดิกสันทรงอำนาจเกินไป แดร์ริลมอบทุกอย่างให้เคลันดูแลดีกว่าแด๊กซ์แสยะยิ้ม "ฉันรู้แล้ว นายต้องสวีทกับลิลี่ที่บ้านแน่ ยังไงก็เถอะ อาจารย์ของเรากำลังมองหานายเมื่อนายน่ะ"'แคทเธอรีน?'แดร์ริลชะงักไปก่อนที่เขาจะจำได้ว่าเขาได้รับสายโทรเข้าหลายสายจากเธอ และเขาก็ลืมโทรกลับ พลังของเธอจะต้องลดลงเยอะแน่ตลอดหลายวันมานี้เซอร์ซี นิวแมน ผู้ซึ่งกำลังนั่งอยู่ข้างหน้าหันมากะทันหันแล้วโยนกระดาษโน้ตให้เขาเ-ี่ย!แด๊กซ์คว้าแขนของแดร์ริลแล้วเขย่า!'เกิดอะไรขึ้นวะเนี่ย? ทำไมสาวงามส่งโน้ตให้เรา?'แดร์ริลงุนงงในขณะที่แด๊กซ์โน้มตัวไปหาเขาอย่างตื่นเต้นแล้วถามด้วยความแปลกใจ "ว้าว แดร์ริล ไม่กี่วันมานี้นายไปสนิทกับนางฟ้าประจำสถาบันแล้วเหรอ?"แดร์ริลหัวเราะเบา ๆ "ใช่ดิ"เขาเปิดกระดาษโน้ตออกมา มันเขียนไว้ว่า 'นายสะดวกไหมคืนนี้? ฉันจะเลี้ยงมื้อค่ำนาย''ฮ่าฮ่า เธอนี่ดื้อเอาเรื่องแฮะ'เขาถูกดึงไปโดยแคทเธอรีนแล้วถูกพาไปที่ห้องสมุดเพื่อบ่มเพาะครั้งที่แล้วในตอนที่เธอจะเลี้ยงมื้ออาหารเขาเขาลืมเรื่องนี้ไปโดยสิ้นเชิง และเขาก็ไม่ค

  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 309

    "แดร์ริล เธอไม่ได้ฟังอาจารย์ในวิชาเรียนเหรอ?" ซันนี่อธิบาย "เธอไม่ควรดับไฟระหว่างการปรุงโอสถ อาจารย์ย้ำไปหลายครั้งแล้วนะ""อาจารย์ คุณขาดวัตถุดิบไปอย่างหนึ่ง หม้อต้มจะมีอุณหภูมิสูงเกินไป มันอันตราย" แดร์ริลขมวดคิ้วในขณะที่เขามองนาฬิกาไปด้วยหม้อต้มจะระเบิดในอีกเพียงสองนาที!ยังไงก็ตาม ซันนี่จ้องแดร์ริลด้วยความโกรธแล้วกล่าว "ฉันมีประสบการณ์จริงมานานและเชี่ยวชาญการปรุงโอสถนับสิบ ๆ ถึงแม้มันจะเป็นครั้งแรกที่ฉันปรุงยาละลายลิ่มเลือด แต่มันก็เป็นแค่ยาระดับเริ่มต้นที่ง่ายดายในการปรุงมาก จะไม่มีอุบัติเหตุเกิดขึ้น เธอควรหยุดตั้งข้อสงสัยอาจารย์ของเธอนะ"เธอมักจะอ่อนโยนอยู่เสมอแม้ว่าเธอจะสอนอยู่ในห้อง ยังไงก็ตาม เธอถูกล่วงเกินอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้จากการตั้งข้อกังขาของนักเรียนในชั้นของตัวเอง"แดร์ริล ช่วยหุบปากแล้วหยุดทำเธอเสียสมาธิได้ไหม?" เดซี่ พาล์มเมอร์ถามอย่างใจร้อน ทั้งห้องนั้นเริ่มโมโหทุกคนเริ่มชี้นิ้วใส่แดร์ริลเป็นความจริงที่ว่ามีผู้บ่มเพาะน้อยคนเหลือเกินที่จะรู้วิธีปรุงโอสถ ถึงแม้ว่าจะมีผู้บ่มเพาะมากมายก็ตาม! มันเป็นโอกาสอันหาได้ยากที่นักเรียนเหล่านี้จะได้เห็นกรรมวิธีปรุงโอสถจากอจา

  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 310

    ซันนี่ตกใจสุดขีดจนตัวของเธอสั่นเทิ้ม!'นี่… เขารู้ได้ยังไงว่าหม้อต้มกำลังจะระเบิด?'เหล่านักเรียนเองก็ยังคงตกใจและหันไปมองแดร์ริลด้วยความไม่เชื่อ!'นี่มัน… นี่มันเป็นไปได้ยังไง?! หม้อมันระเบิดจริง ๆ ?"'เขารู้ได้ยังไง?''นี่เขาเพิ่งจะทำนายอนาคตงั้นเหรอ?''นี่มันทำอะไรกับหม้อรึเปล่า?!'แดร์ริลเมินเฉยต่อสายตาของเหล่านักเรียนแแล้วสูดหายใจเข้าแรง ๆ เขารู้สึกถึงสัมผัสไหม้ ๆ บนหลังของเขาเศษจากหม้อต้มขูดหลังของแดร์ริลตอนที่เกิดระเบิดและไฟจำนวนมากก็กระจายใส่เขา เสื้อของเขาถึงกับไหม้ซันนี่ถูกปกป้องอย่างดี เธอจึงปลอดภัยไม่มีบาดแผลใดเมื่อรู้สึกตัวว่าแดร์ริลยังคงกดตัวของเธอเพื่อปกป้องเธอไว้ เธอจึงกัดริมฝีปากของเธอแล้วถามเสียงแผ่ว "แดร์ริล เธอช่วย… ลุกขึ้นได้ไหมจ้ะ?"โอ้แดร์ริลเพิ่งจำได้ เขายืนขึ้นอย่างเขินอายเขายิ้มให้ซันนี่เมื่อเขาสังเกตเห็นท่าทางเอียงอายของเธอ 'ฉันไม่คิดว่ามิสซันนี่จะมีเสน่ห์ขนาดนี้ตอนเธออายนะเนี่ย'ซันนี่ยืนขึ้นอย่างลุกลี้ลุกลนแล้วหันมองไปรอบห้องพร้อมกับแก้มแดง ๆ ของเธอ เธอถามอย่างกังวล "ทุกคนเป็นอะไรไหมจ้ะ?"เธอสังเกตเห็นว่านักเรียนหลายคนได้รับบาดเจ็บทั้ง

  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 311

    ซันนี่กล่าวต่อ "ความจริงแล้วมันก็ไม่ใช่เรื่องที่ยากมากนักในการปรุงโอสถ กุญแจสำคัญคือการเชี่ยวชาญในการจัดการสัดส่วนของวัตถุดิบและการควบคุมความร้อน แล้วการปรุงโอสถนั้นก็จะสำเร็จ ยังไงก็ตาม สูตรโอสถมากมายนั้นได้สาบสูญไปหลังจากผ่านมาหลายยุคสมัย""ยกตัวอย่างเช่น เม็ดยาเทวะ, โอสถรวมวิญญาณ สูตรยาน่าอัศจรรย์เหล่านั้นได้หายสาบสูญไปนานหลายรุ่นแล้ว ไม่มีใครรู้เกี่ยวกับพวกมันตอนนี้"ใบหน้างดงามของซันนี่ดูเศร้าเมื่อเธอกล่าวแบบนั้น'อาจารย์ซันนี่น่ารักจริงแฮะ ฮ่าฮ่า' แดร์ริลคิดซันนี่คิดว่าทั้งเม็ดยาเทวะและโอสถรวมวิญญาณนั้นเป็นสูตรโอสถอันน่าอัศจรรย์และเป็นเอกลักษณ์ แดร์ริลนั้นตื่นเต้นมากเมื่อได้ยินคำพูดของซันนี่กล่าวตามตรง คัมภีร์โอสถแห่งอนันต์ได้บันทุกไว้ว่าเม็ดยาเทวะและโอสถรวมวิญญาณนั้นเป็นเพียงโอสถทั่ว ๆ ไป มีโอสถอีกมากมายที่มีคุณค่ามากกว่าโอสถรวมวิญญาณ นอกจากนั้น กรรมวิธีการปรุงโอสถรวมวิญญาณยังต้องการวตถุดิบเพียงเจ็ดถึงแปดชนิด ดังนั้นขั้นตอนการผลิตของมันจึงไม่ได้ยากมากนัก'คัมภีร์โอสถแห่งอนันต์บอกว่ามีโอสถพิเศษที่สามารถปรุงได้จากปรมาจารย์ยุทธ์เท่านั้นด้วย มันคือโอสถวิมานอัศจรรย์ มันต้องกา

  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 312

    แดร์ริลหัวเราะ เขาดึงลิลี่เข้ามาในอ้อมแขนลิลี่ไม่เคยหวานกับเขาขนาดนี้มาก่อน นี่มันต้านทานไม่ได้เลยลิลี่ดิ้นเล็กน้อยและหน้าแดง "ที่รัก หยุดเลยนะ แม่อยู่ข้างนอก"ถ้าเธอมาเห็นมันจะน่าอึดอัดขนาดไหนนะ แดร์ริลปล่อยเธอไปแล้วลุกขึ้นมาจากเตียง และแต่งตัวลิลี่คว้ามือของเขาแล้วกล่าว "ที่รัก วันนี้พวกเราว่าง ออกไปข้างนอกกันเถอะ""เยี่ยมเลย!" แดร์ริลตอบทันทีเขารู้สึกถึงความวางใจของภรรยาที่มีต่อเขาที่มากขึ้นลิลี่ร่าเริงมาก เธอรีบไปแต่งตัว ในขณะที่เธอกำลังเลือกรองเท้า เธอก็หยิบคำสรรเสริญจากคริสตัลขึ้นมา แต่กลับเก็บมันกลับเมื่อมองมันดูครูหนึ่งแดร์ริลงุนงง เขาหัวเราะ "รองเท้าคู่นั้นเหมาะกับคุณมาก ทำไมคุณเก็บมันลงไปล่ะ?"ท่าทางของลิลี่ดูซับซ้อน เธอกล่าว "ที่รัก ฉันจะไม่ใส่มันหรอก ทำไมนายไม่ซื้อรองเท้าส้นสูงให้ฉันคราวหลังล่ะ ฉันอยากใส่อะไรที่นายซื้อให้ฉัน"จนถึงตอนนี้ ลิลี่ก็ยังไม่รู้ว่าใครเป็นผู้ส่งคำสรรเสริญจากคริสตัลให้เธอในเมื่อความสัมพันธ์ของเธอกับแดร์ริลขยับใกล้ชิดกันมากขึ้นแล้ว เธอจึงรู้สึกแปลก ๆ ที่จะต้องใส่รองเท้าที่คนอื่นให้เธอมาออกไปข้างนอกกับเขาหากไม่ใช่เพราะว่ามันมีมูลค่า

  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 313

    ณ ถนนคนเดินในถนนกรีนเวย์นี่คือถนนคนเดินที่กว้างที่สุดในเมืองตงไห่ ทั้งสถานที่เนืองแน่นไปด้วยคนหนุ่มสาวที่ออกมาในวันหยุดสุดสัปดาห์แดร์ริลที่กำลังจะอธิบายถึงเบื้องหลังของเขาให้ลิลี่ แต่กลับถูกขัดจากสายของสกายเลอร์ ลิลี่จึงไม่ได้ถามอะไรมากกว่านั้นลิลี่คล้องแขนของแดร์ริลแน่น เธอเดินอย่างมีความสุขพร้อมกับถือสายไหมไม้ใหญ่ที่แดร์ริลซื้อให้เธอไว้อีกมือ"ที่รัก นายคิดว่ากางเกงยีนก่อนหน้านี้ดูดีไหม?" ลิลี่ถามเสียงอ่อนลิลี่เห็นกางเกงยีนในตอนที่พวกเธอเดินผ่านร้านค้า เธอไม่ได้หยุดดูมันเพราะเธอคิดว่าเธออาจเจออะไรที่ดีกว่าหลังจากนี้มันเป็นเรื่องปกติของการชอปปิ้งของสาว ๆ พวกเธอเถียงกับตัวเองตลอดเวลาว่าจะซื้อหรือไม่ซื้อดี"มันดูดีนะ ซื้อมันกันเถอะ" แดร์ริลตอบลิลี่มีรูปร่างที่ไร้ที่ติเสมอ กางเกงยีนนั้นต้องเหมาะสมกับคำสรรเสริญจากคริสตัลได้อย่างดีพวกเขามาถึงร้านเครื่องระดับในขณะที่พูด ลิลี่ยิ้ม "ที่รัก ค่อยซื้อมันทีหลัง เราไปเข้าไปดูร้านเครื่องประดับกันเถอะตอนนี้""แน่นอนครับ แน่นอน" แดร์ริลยิ้มแล้วพยักหน้าเมื่อพวกเขาเดินเข้ามา สายตาของลิลี่ก็ถูกดึงดูดโดยสร้อยไพลินที่วางแสดงอยู่บนแท่น

บทล่าสุด

  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 2090

    ”รอก่อน”จู่ ๆ ลูคัสก็คิดบางอย่างได้ขณะที่พวกเขากำลังจะเดินทางต่อและสั่งลูกน้องทั้งสองของตน “วางแดร์ริลลงและค้นตัวเขา เผื่อว่ามีของอะไร”ฮ่าฮ่าแดร์ริลไม่ใช่เพียงแค่ประมุขสำนักประตูสุราลัยเท่านั้นแต่ว่ายังเป็นจักรพรรดิของเวสต์ริงตัน เขาต้องมีของมีค่าอยู่กับตัวแน่‘ฉันอาจจะเจอคัมภีร์ล้ำค่าบนตัวเขาก็ได้หากว่าฉันหาของมีค่าก่อนที่จะเอาเขาไปส่งที่สำนักเสียงลวงตา’ลูคัสยิ้มพร้อมคิด“ครับ นายน้อย”ลูกน้องทั้งสองรับคำและวางแดร์ริลลงก่อนที่จะเริ่มค้นตัวเขาไม่นานก็เจอของสองอย่างบนตัวแดร์ริล อันหนึ่งคือเจดีย์ส่วนอีกอันคือย่ามใส่สัตว์เทพเจดีย์เจ็ดมหาสมบัตินั้นสามารถเปลี่ยนขนาดได้ ดังนั้นแดร์ริลจึงเปลี่ยนให้เล็กที่สุด สูงแค่ประมาณนิ้วโป้ง ตอนที่เขาไม่ได้ใช้งาน คนทั่วไปก็จะไม่คิดว่ามันเป็นของสำคัญและเป็นเรื่องยากที่จะรู้ถึงความลับของเจดีย์“เอ่อ…”ตอนนั้นลูคัสก็หยิบเจดีย์ขึ้นมา หมุนไปมาเพื่อดู เขานิ่วหน้าและบอกว่า “มันมีพลังวิญญาณและดูเหมือนเป็นของล้ำค่า แต่ว่าเอาไว้ใช้ทำอะไรกัน?”จากนั้นลูคัสก็ห้อยเจดีย์กลับไว้ที่คอของแดร์ริลเหมือนเดิมแล้วลูคัสก็หยิบย่ามใส่สัตว์เทพขึ้นมาอย่างยินดีแล

  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 2089

    สีหน้าของจาค็อบมืดครึ้มเมื่อเขาพูดเช่นนั้น เขาเองก็รู้สึกสับสนที่จริงจาค็อบไม่เชื่อเหมือนกันว่าแดร์ริลจะเป็นคนเช่นนั้น แต่สถานการณ์ตรงหน้าก็ต่างไป อีกอย่างแดร์ริลก็เหม็นกลิ่นเหล้าจริง ๆแต่จาค็อบนั้นก็ทำอะไรรอบคอบสมกับที่เป็นประมุขของคฤหาสน์เกียรติกระบี่และตัดสินใจว่าจะรอให้แดร์ริลตื่นขึ้นมาก่อนที่จะถามเขา“ท่านลุง”แต่ลูคัสร้อนใจขึ้นมาทันทีและบอกอย่างจริงจังว่า “ไม่ว่าเรื่องจริงจะเป็นยังไง แดร์ริลก็เมาและมานอนที่เตียงปาร์คเกอร์จริง นี่อาจจะทำลายชื่อเสียงทั้งของปาร์คเกอร์และคฤหาสน์เกียรติกระบี่ หากว่าเรื่องหลุดออกไปว่าเราทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วคนอื่นเขาจะมองพวกเรายังไง? แล้วอนาคตปาร์คเกอร์จะแต่งงานได้ยังไง?”ลูคัสพูดอย่างเป็นการเป็นงานก่อนที่จะมองไปรอบ ๆ “ผมคิดว่าเราน่าจะมัดเขาไว้ก่อนแล้วค่อยสอบสวนเขาตอนที่ตื่นขึ้น ทำแบบนั้นก็ไม่เป็นการทำลายชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”หลายคนต่างก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วยกับคำพูดของเขา“ใช่ อย่างน้อยเราก็น่าจะทำเพื่อชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”“แดร์ริลแข็งแกร่งมากไป หากว่าคำพูดของนายน้อยลูคัสที่ว่าเขาอยากทำเรื่องไม่เหมาะไม่ควรกั

  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 2088

    ”ญาติผู้น้อง”ตอนนั้นเองลูคัสที่แอบอยู่ด้านนอกก็รีบพาคนอีกสองคนเข้ามาทันที“เกิดอะไรขึ้น?” ลูคัสตะโกนเสียงดังอย่างเป็นห่วงก่อนที่จะมองแดร์ริลที่อยู่บนเตียงและทำหน้าตาประหลาดใจ “ทำ… ทำไมประมุขดาร์บี้ถึงได้มาอยู่ที่นี่?”ต้องบอกว่าลูคัสแสดงได้ดีมาก ปาร์คเกอร์ไม่ได้รู้เลยว่ามีเรื่องหมกเม็ดอะไรและคิดว่าลูคัสมาเพราะได้ยินเสียงร้องของเธอ“ฉัน…” ปาร์คเกอร์กัดปากแน่นหน้าแดงก่ำ และพูดอย่างอับอายว่า “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน…”ตอนนี้ใจปาร์คเกอร์ว้าวุ่นมาก ผู้หญิงคนไหนที่อยู่ในสถานการณ์แบบนี้ก็ทำใจให้นิ่งได้ยากกันทั้งนั้น“โอ้ตาย”ตอนนั้นเอง จาค็อบและศิษย์คนอื่น ๆ ที่สังเกตเห็นความวุ่นวายก็เข้ามาเอ่อ…ทุกคนต่างก็อึ้งไปทันทีเมื่อได้เห็นสถานการณ์ในห้องและมีสีหน้าบรรยายไม่ถูก“ทะ… ทำไมแดร์ริลถึงได้อยู่ในห้องของคุณหนูปาร์คเกอร์?”“กลิ่นเหล้าเหม็นคลุ้งเลย…”“เป็นไปได้ไหมว่าแดร์ริลดื่มเหล้าย้อมใจแล้วอยากจะมาทำอะไรกับคุณหนูปาร์คเกอร์…”ฝูงชนต่างก็แสดงความคิดเห็นดัน ลูคัสทำสีหน้าตื่นตะลึงเหมือนกันแต่ว่าในใจนั้นแอบหัวเราะลั่น‘ฮ่าฮ่า ตอนนี้แดร์ริลอธิบายตัวเองยากแล้ว ทุกคนเห็นเขาแบบนี้แล้ว’“ปา

  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 2087

    จากนั้นลูคัสก็เรียกลูกน้องออกมาสองคนและบอกว่า “เร็วเขาถอดเสื้อผ้าหมอนี่ออก”ลูกน้องทั้งสองรีบถอดเสื้อผ้าของแดร์ริลออกตามคำสั่ง“อุ้มเขาขึ้นแล้วไปกัน” ลูคัสโบกมือและเดินออกไปลูกน้องทั้งสองคนรีบยกแดร์ริลขึ้นแล้วเดินตามไป พวกเขาไม่ลืมเอาเสื้อผ้าของแดร์ริลไปด้วยพวกเขาอาศัยความมืดของยามค่ำคืน อุ้มแดร์ริลเข้าไปในห้องของปาร์คเกอร์ เธอยังไม่กลับมาที่ห้องตอนนี้เพราะว่าเธอมีธุระต้องจัดการพวกเขาโยนแดร์ริลไปนอนบนเตียงปาร์คเกอร์ก่อนที่ลูคัสจะนำคนของเขาอีกสองคนไปซ่อนอยู่ในมุมมืด“แดร์ริล”ลูคัสยิ้มชั่วร้ายออกมาเมื่อพวกเขาซ่อนมิดชิดแล้ว และพูดกับตัวเองว่า “อย่ามาว่าฉันที่ทำเรื่องชั่ว ๆ เลย ใครใช้ให้นายล่วงเกินประมุขสำนักเสียงลวงตาล่ะ? อีกอย่างญาติฉันก็ชอบนายมากนี่”ตอนแรกลูคัสวางแผนว่าจะเอาตัวแดร์ริลออกจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันทีหลังจากที่เขาเมา และส่งไปที่แท่นของสำนักเสียงลวงตา แต่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพิ่มการรักษาความปลอดภัยหลังจากเหตุต่อสู้เมื่อกลางวัน การแอบพาแดร์ริลออกไปจึงไม่ใช่เรื่องง่ายลูคัสตัดสินใจว่าจะถอดเสื้อผ้าแดร์ริลออกและเอาเขามาไว้บนเตียงปาร์คเกอร์ จากนันเขาก็จะรีบเข้ามาแล

  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 2086

    ”โอ้”แม้เบื้องหน้าลูคัสอาจจะดูนิ่ง แต่ว่าในใจเขายินดีและตื่นเต้นมากเมื่อเห็นแดร์ริลดื่มไวน์ลูคัสนั้นเชิญแดร์ริลมาดื่มไม่ใช่เพราะความชื่นชมแต่อย่างใด แต่เพื่อที่จะได้ทำตามคำสั่งของแจ็คกี้และจับตัวแดร์ริลไปลูคัสนั้นเจ้าเล่ห์ เขารู้ว่าคนแข็งแกร่งอย่างแดร์ริลไม่มีทางได้รับผลจากยาพิษธรรมดา ๆ แน่ ดังนั้นเขาเลยไม่โง่ขนาดที่จะวางยาในไวน์ไวน์นั้นไม่มียาพิษ แต่ว่าตัวไวน์เองต่างหากที่มีปัญหากรุ่นกรึ่มเป็นเหล้าแรงเป็นพิเศษของทวีปมหาสมุทรอำพัน เพียงแค่ดื่มไวน์นี้เข้าไปอึกใหญ่ก็อาจจะทำให้คนดื่มเมาไปได้ครึ่งเดือน แม้แต่ผู้บ่มเพาะหากว่าได้ดื่มเช้าไปก็ไม่อาจต้านทานความแรงของเหล้าได้ ทุกคนที่รู้จักไวน์นี้รู้ดีว่าต้องกินยาแก้ก่อนที่จะดื่มกรุ่นกรึ่มอย่างเพลิดเพลินแผนของลูคัสก็ง่าย ๆ เขาเจตนาจะไม่บอกแดร์ริลว่ากรุ่นกรึ่มนั้นแรงแค่ไหน แล้วก็รอให้แดร์ริลเมาค่อยจับเขามัดส่วนตัวลูคัสนั้นกินยาแก้ไปแล้ว เขาก็เลยไม่ต้องกังวล“ประมุขดาร์บี้” ลูคัสยิ้มและมองแดร์ริล “ไวน์เป็นไงบ้างครับ?”“ยอดเยี่ยม”แดร์ริลพยักหน้าและอดเอ่ยไม่ได้ “กลิ่นของไวน์นี้แรงมาก มันมีรสหวานติดปลายลิ้น เป็นไวน์ชั้นยอด”แดร์ริล

  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 2085

    แจ็คกี้ไม่พูดอะไรอีก เขาหันหลังจากไปแล้วหายไปในความมืดยามค่ำคืนในพริบตา“เฮ้อ”ตอนนั้นเอง ลูคัสก็สูดหายใจเข้าลึกพร้อมสีหน้ายุ่งยากใจประมุขสั่งให้เขาหาทางเอาเอง แล้วเขาจะมีทางอะไรล่ะ?…ตอนนั้นเองที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่จาค็อบตั้งใจจัดเลี้ยงให้แดร์ริลเพื่อขอบคุณเขาสำหรับการยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือจากนั้นแดร์ริลก็ถูกจัดให้นอนพักในห้องพักแขกหลังจากกินอาหารเสร็จตอนนั้นที่แดร์ริลนอนอยู่บนเตียงแต่ยังไม่ได้หลับ สองชั่วโมงผ่านไปแต่ก็ยังไม่มีข่าวอะไรเรื่องเดบร้าจากคนของปาร์คเกอร์เขายังไม่รู้ที่อยู่ของเดบร้า แล้วเขาจะมีอารมณ์มาพักผ่อนได้อย่างไร?ก๊อก ก๊อกมีเสียงประจบเอาใจดังมาจากนอกห้อง “ประมุขดาร์บี้ คุณนอนหรือยังครับ?”‘หืม?’แดร์ริลนิ่วหน้า เขาลุกขึ้นและเดินไปดูแล้วก็ต้องอึ้งไปเขาเห็นว่าลูคัสยืนยิ้มกว้างอยู่ด้วยท่าทางสุภาพนอบน้อม“มีอะไรให้ช่วยเหรอ?” แดร์ริลถามเบื้องหน้าเขาดูนิ่ง ๆ แต่ในใจแดร์ริลรังเกียจหมอนี่มาก‘เจ้าโง่นี่มาหาฉันทำไมกัน?’“แหะแหะ…”ลูคัสยิ้มด้วยสีหน้านอบน้อมแล้วบอกว่า “ประมุขดาร์บี้ อย่าเพิ่งปฏิเสธผมนะครับ เมื่อตอนกลางวันผมล่วงเกินคุณไปเยอะ แต่คุณก็ใ

  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 2084

    ”ประมุขดาร์บี้ คุณน่าทึ่งจริง ๆ คุณไล่แจ็คกี้ไปได้”“ใช่แล้ว ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคุณถึงได้เป็นผู้ทรงอิทธิพลแบบนี้”เหล่าแขกพากันมาทำความเคารพแดร์ริล พยายามที่จะเยินยอเขา แดร์ริลนั้นขี้เกียจที่จะรับมือกับพวกสอพลอพวกนี้ เขายิ้มและพูดปัด ๆ ไปไม่กี่ประโยคจาค็อบ โยฮันที่อยู่ข้างกายเขาเองก็มีทีท่าไม่แยแสพวกแขกก่อนหน้านี้แขกเหล่านี้พากันมาเยินยอจาค็อบตอนที่เห็นว่าคฤหาสน์เกียรติกระบี่นั้นมีอาวุธระดับม่วง แต่กลับหนีเขาเหมือนเห็นโรคร้ายตอนที่สำนักเสียงลวงตาโผล่มาจาค็อบรู้สึกว่าคงจะดีกว่านี้หากไม่คบหาสหายเหล่านี้ที่ต้องการเพียงแค่ผลประโยชน์จากเขาเหล่าแขกพากันอับอายที่จะหน้าด้านอยู่ต่อเมื่อรู้สึกได้ถึงท่าทีไม่แยแสของจาค็อบและท่าทีไม่สนใจของแดร์ริล ไม่นานพวกเขาก็จากไปคฤหาสน์เกียรติกระบี่กำลังทำความสะอาดบริเวณที่มีการต่อสู้จนเสร็จสิ้น ปาร์คเกอร์เองก้ไม่ลืมคำขอร้องของแดร์ริล และรีบส่งคนให้ออกไปหาข่าวของเดบร้าทันทีเวลาเดียวกันปาร์คเกอร์ก็เชื้อเชิญให้แดร์ริลอยู่ที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพราะว่ามันคงใช้เวลากว่าจะหาที่อยู่ของเดบร้าได้ แดร์ริลพยักหน้าตกลงไม่นานก็ถึงเวลาค่ำคืนตอนนั้นเองที่เท

  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 2083

    ทุกคนต่างก็มองแดร์ริลเมื่อได้ยินคำพูดของเขาโดยเฉพาะพวกที่หวาดกลัวสำนักเสียงลวงตา พวกเขาต่างก็มีความคิดมากมายแจ็คกี้นั้นเป็นปีศาจร้ายที่ฆ่าคนไม่กะพริบตา เขานั้นเป็นคนชี้นิ้วสั่งเป็นสั่งตายคนอื่นได้ แต่ตอนนี้เขาแพ้ให้แดร์ริลแบบหมดท่า แล้วเขาจะโมโหจัดจนล้มพนันหรือไม่?“ฟู่”แจ็คกี้หน้าแดงก่ำ เขาสูดหายใจเข้าลึก “แม้ว่าฉันจะไม่ใช่คนดี แต่ฉันก็รักษาคำพูดและยอมรับว่าแพ้แล้ว”จากนั้นแจ็คกี้ก็โบกมือ “ทุกคนจงฟัง เราจะไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันที แล้วไปรวมตัวกันที่แท่นพิธีหลัก”สีหน้าแจ็คกี้เต็มไปด้วยความรู้สึกไม่เต็มใจตอนที่ตะโกนประโยคสุดท้ายออกมาที่จริงนั้นเขาไม่เต็มใจจะจากไปแบบนี้สักนิด เขาต้องการจะควบคุมคฤหาสน์เกียรติกระบี่และอาวุธระดับม่วงทั้งสามชิ้นนั้นก็อยู่ใกล้เพียงแค่เอื้อมแล้วแต่เขาไม่มีทางเลือกอื่นเพราะแดร์ริลทำให้เส้นเลือดหัวใจของเขาบาดเจ็บตอนที่ใช้ง้าวสวรรค์ ทำให้แจ็คกี้ไม่สามารถสู้ต่อไปได้“โอ้”เหล่าศิษย์สำนักเสียงลวงตานับพันต่างก็ไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ด้วยสีหน้ามืดครึ้มเมื่อได้ยินคำสั่งของแจ็คกี้“แดร์ริล ดาร์บี้”แจ็คกี้เดินไปสองสามก้าวก่อนที่จะหยุด เขาหันกลั

  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 2082

    ”ประมุขแจ็คกี้ การต่อสู้นี้จบแล้ว” สีหน้าแดร์ริลเย็นเยียบไม่แสดงอารมณ์ใดซูมแดร์ริลโบกง้าวด้วยกำลังที่มีเมื่อพูดจบ และกลิ่นอายที่สั่นสะเทือนฟ้าดินก็ปล่อยออกมาจากง้าวสวรรค์ก่อนที่จะมีลำแสงสีแดงเลือดพุ่งเข้าใส่แจ็คกี้แจ็คกี้แทบไม่ทันคิดขณะที่เขาสีหน้าเปลี่ยน เขารีบปล่อยพลังภายในออกมาและเปลี่ยนเครื่องจักรสังหารให้ป้องกันการโจมตีปังลำแสงสีเลือดทำลายเครื่องจักรเปลี่ยนร่างสังหารออกเป็นเสี่ยง ทำให้แจ็คกี้ร้องครางออกมาและปลิวถอยหลังไปมากกว่า 100 เมตร ก่อนที่จะร่วงกระแทกพื้นอย่างแรงการโจมตีของแจ็คกี้อาจจะดูรุนแรงตอนที่เขาโจมตีแดร์ริล แต่เขาก็ใช้พลังภายในไปเยอะแล้ว ตอนนี้แจ็คกี้ไม่สามารถรับการโจมตีได้เมื่อเจอกับง้าวสวรรค์ของแดร์ริลอะไรกัน?ทุกคนที่อยู่ด้านล่างต่างก็อ้าปากค้างเมื่อได้เห็นเรื่องตรงหน้าและมองแดร์ริลอย่างพูดไม่ออกพลังของชายหนุ่มคนนี้น่ากลัวมากแล้วอาวุธในมือเขาก็ดูพิเศษ มันดูคุ้นตาชอบกล…เฮือกตอนนั้นเองจาค็อบก็มองแดร์ริลด้วยความตกตะลึง แววตาเขาก็ตื่นเต้นมากเพื่อนของลูกสาวเขามีความสามารถขนาดนี้ คนเราจะดูกันแต่ภาพลักษณ์ภายนอกไม่ได้จริง ๆปาร์คเกอร์ตัวสั่นและมองแ

DMCA.com Protection Status