LOGINShare
บทที่ 199
Related chapters
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 200
มันมีถ้วยชาสองถ้วย กลิ่นหอมอบอวลในอากาศมีชายนั่งตรงข้ามเดรก ชายคนนี้ดูไม่ออกว่ามีอายุสามสิบหรือห้าสิบกันแน่ เขาส่วมชุดคลุมนักพรตเต๋า มีมวยผมอยู่บนศรีษะของเขา แม้จะดูเป็นแบบนั้น แต่เขากลับรังสีชั่วร้ายที่คลุมเครือรอบตัวเช่นกันชายคนนี้คือไบรอัน คันนิงแฮม หรือที่รู้จักกันในชื่อนักบวชไบรอัน"สหายนักบวช ช่างเป็นเกียรติอย่างสูงของผมที่คุณได้ให้เกียรติมาปรากฏตัวให้เราเห็น" เดรกกล่าว เขายกถ้วยชาเป็นการแสดงความเคารพสองวันก่อน เดรกส่งข้อความให้ไบรอัน เขาคิดว่าไบรอันจะมาถึงในหลายวันให้หลัง แต่ไม่คาดคิดว่าเขาจะมาถึงในวันถัดมาไบรอันยิ้มแล้วโบกมือ เขากล่าว "ด้วยความสัมพันธ์ฉันมิตรของพวกเรา ไม่จำเป็นต้องสุภาพมากนักหรอก แล้วมีเรื่องด่วนอะไรที่เรียกฉันมาที่นี่ล่ะ?"เดรกสูดหายใจเต็มปอด แล้วกล่าว "ผมอยากให้ทั้งตระกูลดาร์บี้เริ่มบ่มเพาะ" เมื่อเขากล่าวแบบนั้น ความโกรธของเขาต่อแดร์ริลก็พุ่งขึ้นเพราะความวุ่นวายที่เขาก่อก่อนหน้านี้ดวงตาของไบรอันเป็นประกาย เขาหัวเราะแล้วกล่าว "ว่าต่อสิ"เดรกยิ้มอย่างขมขื่น เขาดล่าว "สหายนักบวช เรื่องก็คือ ผมอยากขอให้คุณช่วย อย่างที่คุณทราบ การจะเป็นผู้บ่มเพาะ เราจ
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 201
"น้องสาวที่แสนดีของผม ทำไมคุณถึงได้ดูอ่อนหวานนักล่ะวันนี้?" แดร์ริลกล่าวพร้อมหัวเราะ เขาถาม "อยากให้ผมช่วยเรื่องอะไรเหรอ?"เมแกนกัดริมฝีปากของเธอแล้วกระซิบ "คุณ… เคยได้ยินเรื่องนิกายตำหนักอมตะไหม?"ตำหนักอมตะ? ปู่กับหลานสาวที่งานประมูลคู่นั้นมาจากนิกายนี้ พวกเขามาจากหนึ่งในสองนิกายหลัก"ใช่ ผมเคยได้ยิน ทำไมเหรอ?" แดร์ริลถาม"ฉันต้องการให้คุณช่วยฉันสืบเรื่องของมัน" เมแกนตอบเสียงค่อยเมืองตงไห่กำลังวุ่นวายไม่นานมานี้ ไม่กี่วันก่อนนิกายจ้าวสวรรค์ก็มาตั้งสาขาที่นี่ แล้วที่นี้ก็มีตำหนักอมตะตามมา ด้วยการปรากฏตัวของสองนิกายใหญ่ภายในเมืองตงไห่ เมืองแห่งนี้คงถึงคราวล่มสลายในอีกไม่นานขอบคุณพระเจ้าที่นิกายจ้าวสวรรค์เก็บตัวเงียบในช่วงที่ผ่านมา ฮอลล์มาสเตอร์ สกายเลอร์ เบอร์ ไม่ได้ถูกพบเห็นมาหลายวันแล้วโชคไม่ดีนัก นิกายตำหนักอมตะเริ่มก้าวออกนอกขอบเขต หลังจากก่อตั้งสาขาขึ้น พวกเขาก็เริ่มทำการชั่วร้ายและเรื่องอุกอาจอย่างการใช้ชีวิตมยุษย์เพื่อกลั่นโอสถ!เหล่าผู้บัญชาการตำรวจทั้งหลายได้มอบคำสั่ง หากพวกเขาไม่สามารถจัดการกับตำหนักอมตะในหนึ่งเดือน ทุกคนจะถูกปลดออกเจ้าหน้าที่ตำรวจจึงยุ่งวุ่นวายก
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 202
'เ-ี่ย ฉันไม่เคยขโมยอะไรเลยมาก่อนนะ' แดร์ริลคิดอย่างเคร่งเครียด"ทำไมต้องเป็นขโมย? การขโมยของเป็นเรื่องเสื่อมเสีย!" แดร์ริลกล่าวอย่างทิ่มแทง ความจริงก็คือ ตั้งแต่ที่แดร์ริลยังเด็ก ๆ แล้ว เขารังเกียจพวกขโมย ทั้ง ๆ ที่มีแขนขา ทำไมต้องเอาสิ่งของที่ไม่ใช่ของตัวเองไป?เมแกนมองแดร์ริลอย่างแก้ตัวไม่ออก เธอตอบ "แล้วคุณมีความคิดที่ดีกว่านี้ไหม?"แดร์ริลยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ เขาจ้องเมแกนแล้วกล่าว "เอาเป็นผมจู่โจมตำรวจหญิงเป็นไง หรือจับตัวคุณอย่างไม่ได้รับการยินยอมดี..."เมแกนหน้าแดง เธอจ้องแดร์ริลแล้วกล่าว "ฉันกำลังจริงจังนะ!"'ก็ได้ ผมจะหยุดเรื่องตลกพวกนี้ก่อน ให้ผมคิดหาวิธีอื่น ผมต้องการเข้าคุกอย่างมีศักดิ์ศรี ผมได้ยินมาว่าพวกผู้ต้องขังนั้นดูถูกพวกโจรลักขโมย" แดร์ริลกล่าวอย่างเคร่งขรึมเมแกนพยักหน้า "ถ้างั้นวิธีอื่นคืออะไร?" เธอถามแดร์ริลเสนอออกไปหลายข้อ อย่างเช่นการทุบตีใครหรือการชนแล้วหนี เมแกนแย้งพวกมันทั้งหมด ในที่สุด เขาก็ทำได้เพียงยินยอมที่จะขโมยอย่างไม่เต็มใจแดร์ริลส่งข้อความหาเพิร์ล บอกเธอให้ทำหน้าที่แทนเขาที่บริษัท เพราะเขาจะไม่อยู่สักพัก เขากระทั่งมอบบัญชีและรหัสของแพลตฟอร์มไล
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 203
”ฉันไม่ใช่น้องสาวของเขา แต่ฉันรู้จักเขาดี เขาไม่มีทางทำเรื่องแบบนั้น!" เชลลีกล่าวอย่างนุ่มนวล"แต่ความจริงก็คือความจริง เขาขโมยของจริง" ตำรวจกล่าว เขาหันไปที่พ่อแม่ของแดร์ริลแล้วกล่าว "ลูกชายของคุณขโมยโทรศัพท์มือถือ"การปลอมตัวเป็นสายสืบนั้นเป็นความลับสูงมาก จึงไม่มีใครอื่นที่รู้เรื่องนี้ ดังนั้น จากขั้นตอนการปฏิบัติหน้าที่ตามมาตรฐานของพวกเขา พวกเขาจึงต้องมาแจ้งกับครอบครัวของผู้กระทำผิดลูน่าเริ่มเครียดและกล่าวด้วยความไม่เชื่อ "แดร์ริลขโมยมือถือ? เป็นไปไม่ได้ เขาเป็นประธานของบริษัทใหญ่และประสบความสำเร็จอย่างมาก ทำไมเขาต้องทำเรื่องแบบนั้น? นี่มันต้องมีอะไรผิดพลาดแน่"แดเนียล—ผู้อยู่บนเตียง—เริ่มมีน้ำโห เขาโพล่งออกมา "ใช่! นี่มันต้องมีอะไรผิดพลาดแน่ แดร์ริลจงเกลียดจงชังพวกโจรลักขโมยมาตั้งแต่สมัยเขายังเด็ก ทำไมเขาถึงต้องกลายเป็นสิ่งที่เขาเกลียด?"ตำรวจส่งเอกสารให้พวกเขาอย่างเป็นมืออาชัพ "นั่นเป็นสิ่งที่ผมคงไม่อาจรู้ แต่ถ้าหากคุณคิดว่าเราจับผิดคน พวกคุณควรดูเอกสารนี้"ลูน่าและแดเนียลถึงกับทรุดลงเมื่อพวกเขาเห็นรูปแดร์ริลที่สวมชุดนักโทษ...ตระกูลลินดันลิลี่อยู่ในห้องนั่งเล่น เธออย
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 204
เรือนจำเหล่าผู้ต้องขังทั้งหลายนั้นมีเวลาว่างสามช่วงในแต่ละวัน แต่ละช่วงอยู่หลังมื้ออาหาร มีชายกลุ่มใหญ่เล่นบาสเกตบอลอยู่ที่สนาม ถึงมันจะดูธรรมดา แต่พวกเขาก็ตื่นเต้นที่จะได้เล่นเหล่าคนที่ไม่ได้เล่นบาสเกตบอลจะเชียร์พวกเขาอยู่ข้าง ๆ ยกเว้นเพียงคนเดียว เขานั่งอยู่ข้างสนาม และจมดิ่งอยู่กับการอ่านเขาดูเหมือนจะมีอายุราว ๆ สามสิบหรือสี่สิบปี ด้วยผมที่แยกลงมาจากกลางหัว เขาจึงดูติ๋มไม่น้อยเมื่อแดร์ริลเข้ามา เขาก็พลันสนใจในชายคนนี้ทันที เนื่องจากเขาเลือกที่จะอ่านหนังสือแทนที่จะทำกิจกรรมในเวลาว่าง แดร์ริลลอบดูรูปภาพของเชสเตอร์ที่เมแกนมอบให้เขามา กลายเป็นว่าชายที่กำลีงอ่านหนังสืออยู่นี้คือเป้าหมายของเขา!นี่มันเป็นไปไม่ได้ ชายที่เมแกนระบุถึงนั้นเป็นสมาชิกระดับสูงของนิกายตำหนักอมตะ เขาควรดูทรงพลังมาก ในขณะที่ชายตรงหน้าเขานั้นมีรังสีที่ค่อนข้างอ่อนแอ หรือบางทีเขาอาจเป็นปรมาจารย์ระดับหนึ่ง?มากไปกว่านั้น เจ้าเชสเตอร์ วิลสัน คนนี้ทั้งดูบ้าวิชาการและอ่อนแอ! และหนังสือที่เขาอ่านนั้น… อะไรเนี่ย?! ตำราพิชัยสงครามของซุนวู?! ใครเขาอ่านตำราพิชัยสงครามของซุนวูในคุกกัน?แดร์ริลคิดว่านี่มันตลก ในขณะที
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 205
"แกหูหนวกรึไง? ไม่ได้ยินที่หัวหน้าพูดเหรอวะ? หยิบบอลเวรนั่นมา! ได้ยินฉันไหม?""แกกล้าดียังไงจ้องที่เทรนท์! แกว่งเท้าหาเสี้ยนอยู่ใช่ไหม?"ผู้ติดตามหลายคนของเทรนท์จ้องเชสเตอร์อย่างเอาเรื่อง พร้อมที่จะเข้าโจมตีเขาทันทีที่ได้รับสัญญาณเมื่อเห็นภาพตรงหน้า แดร์ริลจึงหัวเราะเย็น ๆ ออกมา เขาทนไม่ไหวอีกเมื่อเห็นคนพวกนี้รังแกเชสเตอร์อย่างเปิดเผย เชสเตอร์ไม่ได้ทำอะไรผิดเลยเทรนท์หันกลับไปแล้วพบกับดวงตาของแดร์ริล เขาตกใจ ก่อนจะคุกรุ่นด้วยโทสะ "ไอ้เ-ี้ยเอ๊ย นั่นแกเหรอ?! ทำไมฉันยังเจอแกอยู่อีก!" เขาพุ่งเข้าไปหาแดร์ริลเพื่อจะต่อสู้ บัดซบเอ๊ย มันเป็นเพราะแดร์ริล เขาถึงได้มาจบลงที่คุก ตอนนี้ในเมื่อเขาพบแดร์ริลแล้ว เขาก็จะฆ่าชายคนนี้ซะ!ในขณะที่เขากำลังจะทุบตีแดร์ริล เขาก็หยุดลงกะทันหัน'เ-ี่ย เกิดอะไรขึ้น? ไม่ใช่ว่าก่อนหน้านี้เขามีระดับปรมาจารย์ขั้นสองเหรอ? ทำไมเขาเพิ่มระดับกลายเป็นปรมาจารย์ขั้นสี่ในเวลาอันสั้นได้? เราชนะมันคนเดียวไม่ได้' เทรนท์คิดเขาโบกมือให้ลูกน้งอของเขาแล้วสั่งการ "พี่น้องของฉัน เราจะจัดการมันด้วยกัน!"ชายหลายคนล้อมแดร์ริล ในคุกแห่งนี้ พวกเขาเป็นลูกน้องของเทรนท์ ไม่ว่าเทรนท
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 206
ใบหน้าของเชสเตอร์กระตุกอย่างรุนแรง เขาทนไม่ได้อีกแล้ว เขายินขึ้น จ้อมไปที่เทรนท์ด้วยดวงตากระหายเลือด แล้วกล่าว "พวกเราอยู่ใต้หลังคาเดียวกัน แกมีปัญหาอะไรกับฉันนักหนา?!"เขาไม่เคยต้องทนทุกข์แบบนี้ที่นิกายตำหนักอมตะ ใครจะกล้ารังแกเขาที่เป็นสมาชิกระดับสูง?"ว้าว ไอ้เด็กเนิร์ดนี่โมโหแล้ว แต่ฉันกล้าพูดเลยว่าแกวางท่าเกินไป!" เทรนท์เยาะเย้ยจากนั้นเขาก็ตบเข้าที่ใบหน้าของเชสเตอร์เพี๊ยะ!มันไม่ได้แรงมากขนาดนั้น แต่ทุกคนกลับได้ยันเชสเตอร์กำหมัดแน่น เขาเงียบไปเป็นนาที จากนั้นด้วยจิตสังหาร เขาก็กล่าว "เมื่อฉันออกจากที่นี่ไป ฉันจะฆ่าล้างโคตรพวกแกให้หมด" เขากวาดสายตาไปที่เทรนท์และคนของเขาด้วยดวงตาอำมหิตทุกคนอ้าปากค้าง ความเป็นปฏิปักษ์ของเด็กเนิร์ดอ่อนแอนี่น่ากลัวไม่น้อยเลยเทรนท์เริ่มตั้งสติได้ เขาถ่มน้ำลายลงพื้น แล้วกล่าว "ไอ้เวรนี่ นี่แกขู่ฉัน? ไอ้สารเลว!"เขาพุ่งไปข้างหน้าและกำลังจะตีเชสเตอร์ในตอนที่ผู้คุมหญิงเข้ามาหยุดเขาพอดี จากนั้น เขาจึงตัดสินใจยอมปล่อยไป จนกระทั่งเที่ยงคืนมันเป็นเวลาเข้านอนแล้ว ไฟทั้งหมดจึงปิดลง แดร์ริลกำลังจะหลับในตอนที่เขาได้ยินเสียงฝีเท้า เขาค่อย ๆ เปิดตาขึ้
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 207
เทรนท์โหยหวนด้วยความเจ็บปวดในขณะที่พยักหน้ายอมรับความพ่ายแพ้ เขากล่าว "เข้าใจแล้ว ฉันเข้าใจสุด ๆ!"'ไอ้วเร ฉันไม่ได้โง่นะ เจ้าแดร์ริลนั่นต้องไปโชคดีเข้าจนได้พัฒนาระดับอย่างรวดเร็ว เมื่อฉันออกไปจากที่นี่ ฉันจะหาโอสถมากิน แกระวังตัวไว้แล้วกัน!' เทรนท์คิดผู้คุมนั้นเพิ่งตั้งสติได้ เธอมองแดร์ริลอีกครั้ง แล้วกล่าวเสียงเบา "เอาล่ะ มันดึกแล้ว ทุกคนกลับไปที่เตียง! อย่าสร้างปัญหา!" จากนั้นเธอก็ไปในที่สุดเชสเตอร์ก็ได้มีโอกาสหายใจ เขาลุกขึ้นแล้วเดินไปหาแดร์ริล เขากุมมือในท่าทำความเคารพแล้วกล่าวอย่างซาบซึ้ง "ขอบคุณที่ช่วยชีวิตผมไว้! ผมติดหนี้ชีวิตคุณตลอดไป!"'ฮ่าฮ่า! เขาพูดสุภาพและดูขันแข็งมาก! ชายคนนี้น่าสนใจไม่น้อยเลย' แดร์ริลคิดเขาโบกมือแล้วตอบ "ไม่มีอะไรหรอกผมก็แค่ทนเห็นพวกนักเลงขี้รังแกไม่ได้" จากนั้นเขาก็กลับไปที่เตียงอย่างสบายใจ แดร์ริลไม่ได้ต้องการจะเดินหมากแรกแบบนี้ แต่มันเป็นทางเดียวที่จะหลีกหนีจากความสงสัยจากเชสเตอร์และเขาก็คิดถูกเมื่อเห็นความเมินเฉยของแดร์ริล เชสเตอร์จึงต้องการรู้จักเขามากกว่านี้ "พี่ชาย คุณมาจากเมืองตงไห่เหมือนกันเหรอ?" เชสเตอร์ถามในขณะที่เขานั่งลงที่อีกด้า
Latest chapter
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2090
”รอก่อน”จู่ ๆ ลูคัสก็คิดบางอย่างได้ขณะที่พวกเขากำลังจะเดินทางต่อและสั่งลูกน้องทั้งสองของตน “วางแดร์ริลลงและค้นตัวเขา เผื่อว่ามีของอะไร”ฮ่าฮ่าแดร์ริลไม่ใช่เพียงแค่ประมุขสำนักประตูสุราลัยเท่านั้นแต่ว่ายังเป็นจักรพรรดิของเวสต์ริงตัน เขาต้องมีของมีค่าอยู่กับตัวแน่‘ฉันอาจจะเจอคัมภีร์ล้ำค่าบนตัวเขาก็ได้หากว่าฉันหาของมีค่าก่อนที่จะเอาเขาไปส่งที่สำนักเสียงลวงตา’ลูคัสยิ้มพร้อมคิด“ครับ นายน้อย”ลูกน้องทั้งสองรับคำและวางแดร์ริลลงก่อนที่จะเริ่มค้นตัวเขาไม่นานก็เจอของสองอย่างบนตัวแดร์ริล อันหนึ่งคือเจดีย์ส่วนอีกอันคือย่ามใส่สัตว์เทพเจดีย์เจ็ดมหาสมบัตินั้นสามารถเปลี่ยนขนาดได้ ดังนั้นแดร์ริลจึงเปลี่ยนให้เล็กที่สุด สูงแค่ประมาณนิ้วโป้ง ตอนที่เขาไม่ได้ใช้งาน คนทั่วไปก็จะไม่คิดว่ามันเป็นของสำคัญและเป็นเรื่องยากที่จะรู้ถึงความลับของเจดีย์“เอ่อ…”ตอนนั้นลูคัสก็หยิบเจดีย์ขึ้นมา หมุนไปมาเพื่อดู เขานิ่วหน้าและบอกว่า “มันมีพลังวิญญาณและดูเหมือนเป็นของล้ำค่า แต่ว่าเอาไว้ใช้ทำอะไรกัน?”จากนั้นลูคัสก็ห้อยเจดีย์กลับไว้ที่คอของแดร์ริลเหมือนเดิมแล้วลูคัสก็หยิบย่ามใส่สัตว์เทพขึ้นมาอย่างยินดีแล
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2089
สีหน้าของจาค็อบมืดครึ้มเมื่อเขาพูดเช่นนั้น เขาเองก็รู้สึกสับสนที่จริงจาค็อบไม่เชื่อเหมือนกันว่าแดร์ริลจะเป็นคนเช่นนั้น แต่สถานการณ์ตรงหน้าก็ต่างไป อีกอย่างแดร์ริลก็เหม็นกลิ่นเหล้าจริง ๆแต่จาค็อบนั้นก็ทำอะไรรอบคอบสมกับที่เป็นประมุขของคฤหาสน์เกียรติกระบี่และตัดสินใจว่าจะรอให้แดร์ริลตื่นขึ้นมาก่อนที่จะถามเขา“ท่านลุง”แต่ลูคัสร้อนใจขึ้นมาทันทีและบอกอย่างจริงจังว่า “ไม่ว่าเรื่องจริงจะเป็นยังไง แดร์ริลก็เมาและมานอนที่เตียงปาร์คเกอร์จริง นี่อาจจะทำลายชื่อเสียงทั้งของปาร์คเกอร์และคฤหาสน์เกียรติกระบี่ หากว่าเรื่องหลุดออกไปว่าเราทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วคนอื่นเขาจะมองพวกเรายังไง? แล้วอนาคตปาร์คเกอร์จะแต่งงานได้ยังไง?”ลูคัสพูดอย่างเป็นการเป็นงานก่อนที่จะมองไปรอบ ๆ “ผมคิดว่าเราน่าจะมัดเขาไว้ก่อนแล้วค่อยสอบสวนเขาตอนที่ตื่นขึ้น ทำแบบนั้นก็ไม่เป็นการทำลายชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”หลายคนต่างก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วยกับคำพูดของเขา“ใช่ อย่างน้อยเราก็น่าจะทำเพื่อชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”“แดร์ริลแข็งแกร่งมากไป หากว่าคำพูดของนายน้อยลูคัสที่ว่าเขาอยากทำเรื่องไม่เหมาะไม่ควรกั
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2088
”ญาติผู้น้อง”ตอนนั้นเองลูคัสที่แอบอยู่ด้านนอกก็รีบพาคนอีกสองคนเข้ามาทันที“เกิดอะไรขึ้น?” ลูคัสตะโกนเสียงดังอย่างเป็นห่วงก่อนที่จะมองแดร์ริลที่อยู่บนเตียงและทำหน้าตาประหลาดใจ “ทำ… ทำไมประมุขดาร์บี้ถึงได้มาอยู่ที่นี่?”ต้องบอกว่าลูคัสแสดงได้ดีมาก ปาร์คเกอร์ไม่ได้รู้เลยว่ามีเรื่องหมกเม็ดอะไรและคิดว่าลูคัสมาเพราะได้ยินเสียงร้องของเธอ“ฉัน…” ปาร์คเกอร์กัดปากแน่นหน้าแดงก่ำ และพูดอย่างอับอายว่า “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน…”ตอนนี้ใจปาร์คเกอร์ว้าวุ่นมาก ผู้หญิงคนไหนที่อยู่ในสถานการณ์แบบนี้ก็ทำใจให้นิ่งได้ยากกันทั้งนั้น“โอ้ตาย”ตอนนั้นเอง จาค็อบและศิษย์คนอื่น ๆ ที่สังเกตเห็นความวุ่นวายก็เข้ามาเอ่อ…ทุกคนต่างก็อึ้งไปทันทีเมื่อได้เห็นสถานการณ์ในห้องและมีสีหน้าบรรยายไม่ถูก“ทะ… ทำไมแดร์ริลถึงได้อยู่ในห้องของคุณหนูปาร์คเกอร์?”“กลิ่นเหล้าเหม็นคลุ้งเลย…”“เป็นไปได้ไหมว่าแดร์ริลดื่มเหล้าย้อมใจแล้วอยากจะมาทำอะไรกับคุณหนูปาร์คเกอร์…”ฝูงชนต่างก็แสดงความคิดเห็นดัน ลูคัสทำสีหน้าตื่นตะลึงเหมือนกันแต่ว่าในใจนั้นแอบหัวเราะลั่น‘ฮ่าฮ่า ตอนนี้แดร์ริลอธิบายตัวเองยากแล้ว ทุกคนเห็นเขาแบบนี้แล้ว’“ปา
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2087
จากนั้นลูคัสก็เรียกลูกน้องออกมาสองคนและบอกว่า “เร็วเขาถอดเสื้อผ้าหมอนี่ออก”ลูกน้องทั้งสองรีบถอดเสื้อผ้าของแดร์ริลออกตามคำสั่ง“อุ้มเขาขึ้นแล้วไปกัน” ลูคัสโบกมือและเดินออกไปลูกน้องทั้งสองคนรีบยกแดร์ริลขึ้นแล้วเดินตามไป พวกเขาไม่ลืมเอาเสื้อผ้าของแดร์ริลไปด้วยพวกเขาอาศัยความมืดของยามค่ำคืน อุ้มแดร์ริลเข้าไปในห้องของปาร์คเกอร์ เธอยังไม่กลับมาที่ห้องตอนนี้เพราะว่าเธอมีธุระต้องจัดการพวกเขาโยนแดร์ริลไปนอนบนเตียงปาร์คเกอร์ก่อนที่ลูคัสจะนำคนของเขาอีกสองคนไปซ่อนอยู่ในมุมมืด“แดร์ริล”ลูคัสยิ้มชั่วร้ายออกมาเมื่อพวกเขาซ่อนมิดชิดแล้ว และพูดกับตัวเองว่า “อย่ามาว่าฉันที่ทำเรื่องชั่ว ๆ เลย ใครใช้ให้นายล่วงเกินประมุขสำนักเสียงลวงตาล่ะ? อีกอย่างญาติฉันก็ชอบนายมากนี่”ตอนแรกลูคัสวางแผนว่าจะเอาตัวแดร์ริลออกจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันทีหลังจากที่เขาเมา และส่งไปที่แท่นของสำนักเสียงลวงตา แต่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพิ่มการรักษาความปลอดภัยหลังจากเหตุต่อสู้เมื่อกลางวัน การแอบพาแดร์ริลออกไปจึงไม่ใช่เรื่องง่ายลูคัสตัดสินใจว่าจะถอดเสื้อผ้าแดร์ริลออกและเอาเขามาไว้บนเตียงปาร์คเกอร์ จากนันเขาก็จะรีบเข้ามาแล
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2086
”โอ้”แม้เบื้องหน้าลูคัสอาจจะดูนิ่ง แต่ว่าในใจเขายินดีและตื่นเต้นมากเมื่อเห็นแดร์ริลดื่มไวน์ลูคัสนั้นเชิญแดร์ริลมาดื่มไม่ใช่เพราะความชื่นชมแต่อย่างใด แต่เพื่อที่จะได้ทำตามคำสั่งของแจ็คกี้และจับตัวแดร์ริลไปลูคัสนั้นเจ้าเล่ห์ เขารู้ว่าคนแข็งแกร่งอย่างแดร์ริลไม่มีทางได้รับผลจากยาพิษธรรมดา ๆ แน่ ดังนั้นเขาเลยไม่โง่ขนาดที่จะวางยาในไวน์ไวน์นั้นไม่มียาพิษ แต่ว่าตัวไวน์เองต่างหากที่มีปัญหากรุ่นกรึ่มเป็นเหล้าแรงเป็นพิเศษของทวีปมหาสมุทรอำพัน เพียงแค่ดื่มไวน์นี้เข้าไปอึกใหญ่ก็อาจจะทำให้คนดื่มเมาไปได้ครึ่งเดือน แม้แต่ผู้บ่มเพาะหากว่าได้ดื่มเช้าไปก็ไม่อาจต้านทานความแรงของเหล้าได้ ทุกคนที่รู้จักไวน์นี้รู้ดีว่าต้องกินยาแก้ก่อนที่จะดื่มกรุ่นกรึ่มอย่างเพลิดเพลินแผนของลูคัสก็ง่าย ๆ เขาเจตนาจะไม่บอกแดร์ริลว่ากรุ่นกรึ่มนั้นแรงแค่ไหน แล้วก็รอให้แดร์ริลเมาค่อยจับเขามัดส่วนตัวลูคัสนั้นกินยาแก้ไปแล้ว เขาก็เลยไม่ต้องกังวล“ประมุขดาร์บี้” ลูคัสยิ้มและมองแดร์ริล “ไวน์เป็นไงบ้างครับ?”“ยอดเยี่ยม”แดร์ริลพยักหน้าและอดเอ่ยไม่ได้ “กลิ่นของไวน์นี้แรงมาก มันมีรสหวานติดปลายลิ้น เป็นไวน์ชั้นยอด”แดร์ริล
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2085
แจ็คกี้ไม่พูดอะไรอีก เขาหันหลังจากไปแล้วหายไปในความมืดยามค่ำคืนในพริบตา“เฮ้อ”ตอนนั้นเอง ลูคัสก็สูดหายใจเข้าลึกพร้อมสีหน้ายุ่งยากใจประมุขสั่งให้เขาหาทางเอาเอง แล้วเขาจะมีทางอะไรล่ะ?…ตอนนั้นเองที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่จาค็อบตั้งใจจัดเลี้ยงให้แดร์ริลเพื่อขอบคุณเขาสำหรับการยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือจากนั้นแดร์ริลก็ถูกจัดให้นอนพักในห้องพักแขกหลังจากกินอาหารเสร็จตอนนั้นที่แดร์ริลนอนอยู่บนเตียงแต่ยังไม่ได้หลับ สองชั่วโมงผ่านไปแต่ก็ยังไม่มีข่าวอะไรเรื่องเดบร้าจากคนของปาร์คเกอร์เขายังไม่รู้ที่อยู่ของเดบร้า แล้วเขาจะมีอารมณ์มาพักผ่อนได้อย่างไร?ก๊อก ก๊อกมีเสียงประจบเอาใจดังมาจากนอกห้อง “ประมุขดาร์บี้ คุณนอนหรือยังครับ?”‘หืม?’แดร์ริลนิ่วหน้า เขาลุกขึ้นและเดินไปดูแล้วก็ต้องอึ้งไปเขาเห็นว่าลูคัสยืนยิ้มกว้างอยู่ด้วยท่าทางสุภาพนอบน้อม“มีอะไรให้ช่วยเหรอ?” แดร์ริลถามเบื้องหน้าเขาดูนิ่ง ๆ แต่ในใจแดร์ริลรังเกียจหมอนี่มาก‘เจ้าโง่นี่มาหาฉันทำไมกัน?’“แหะแหะ…”ลูคัสยิ้มด้วยสีหน้านอบน้อมแล้วบอกว่า “ประมุขดาร์บี้ อย่าเพิ่งปฏิเสธผมนะครับ เมื่อตอนกลางวันผมล่วงเกินคุณไปเยอะ แต่คุณก็ใ
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2084
”ประมุขดาร์บี้ คุณน่าทึ่งจริง ๆ คุณไล่แจ็คกี้ไปได้”“ใช่แล้ว ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคุณถึงได้เป็นผู้ทรงอิทธิพลแบบนี้”เหล่าแขกพากันมาทำความเคารพแดร์ริล พยายามที่จะเยินยอเขา แดร์ริลนั้นขี้เกียจที่จะรับมือกับพวกสอพลอพวกนี้ เขายิ้มและพูดปัด ๆ ไปไม่กี่ประโยคจาค็อบ โยฮันที่อยู่ข้างกายเขาเองก็มีทีท่าไม่แยแสพวกแขกก่อนหน้านี้แขกเหล่านี้พากันมาเยินยอจาค็อบตอนที่เห็นว่าคฤหาสน์เกียรติกระบี่นั้นมีอาวุธระดับม่วง แต่กลับหนีเขาเหมือนเห็นโรคร้ายตอนที่สำนักเสียงลวงตาโผล่มาจาค็อบรู้สึกว่าคงจะดีกว่านี้หากไม่คบหาสหายเหล่านี้ที่ต้องการเพียงแค่ผลประโยชน์จากเขาเหล่าแขกพากันอับอายที่จะหน้าด้านอยู่ต่อเมื่อรู้สึกได้ถึงท่าทีไม่แยแสของจาค็อบและท่าทีไม่สนใจของแดร์ริล ไม่นานพวกเขาก็จากไปคฤหาสน์เกียรติกระบี่กำลังทำความสะอาดบริเวณที่มีการต่อสู้จนเสร็จสิ้น ปาร์คเกอร์เองก้ไม่ลืมคำขอร้องของแดร์ริล และรีบส่งคนให้ออกไปหาข่าวของเดบร้าทันทีเวลาเดียวกันปาร์คเกอร์ก็เชื้อเชิญให้แดร์ริลอยู่ที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพราะว่ามันคงใช้เวลากว่าจะหาที่อยู่ของเดบร้าได้ แดร์ริลพยักหน้าตกลงไม่นานก็ถึงเวลาค่ำคืนตอนนั้นเองที่เท
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2083
ทุกคนต่างก็มองแดร์ริลเมื่อได้ยินคำพูดของเขาโดยเฉพาะพวกที่หวาดกลัวสำนักเสียงลวงตา พวกเขาต่างก็มีความคิดมากมายแจ็คกี้นั้นเป็นปีศาจร้ายที่ฆ่าคนไม่กะพริบตา เขานั้นเป็นคนชี้นิ้วสั่งเป็นสั่งตายคนอื่นได้ แต่ตอนนี้เขาแพ้ให้แดร์ริลแบบหมดท่า แล้วเขาจะโมโหจัดจนล้มพนันหรือไม่?“ฟู่”แจ็คกี้หน้าแดงก่ำ เขาสูดหายใจเข้าลึก “แม้ว่าฉันจะไม่ใช่คนดี แต่ฉันก็รักษาคำพูดและยอมรับว่าแพ้แล้ว”จากนั้นแจ็คกี้ก็โบกมือ “ทุกคนจงฟัง เราจะไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันที แล้วไปรวมตัวกันที่แท่นพิธีหลัก”สีหน้าแจ็คกี้เต็มไปด้วยความรู้สึกไม่เต็มใจตอนที่ตะโกนประโยคสุดท้ายออกมาที่จริงนั้นเขาไม่เต็มใจจะจากไปแบบนี้สักนิด เขาต้องการจะควบคุมคฤหาสน์เกียรติกระบี่และอาวุธระดับม่วงทั้งสามชิ้นนั้นก็อยู่ใกล้เพียงแค่เอื้อมแล้วแต่เขาไม่มีทางเลือกอื่นเพราะแดร์ริลทำให้เส้นเลือดหัวใจของเขาบาดเจ็บตอนที่ใช้ง้าวสวรรค์ ทำให้แจ็คกี้ไม่สามารถสู้ต่อไปได้“โอ้”เหล่าศิษย์สำนักเสียงลวงตานับพันต่างก็ไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ด้วยสีหน้ามืดครึ้มเมื่อได้ยินคำสั่งของแจ็คกี้“แดร์ริล ดาร์บี้”แจ็คกี้เดินไปสองสามก้าวก่อนที่จะหยุด เขาหันกลั
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2082
”ประมุขแจ็คกี้ การต่อสู้นี้จบแล้ว” สีหน้าแดร์ริลเย็นเยียบไม่แสดงอารมณ์ใดซูมแดร์ริลโบกง้าวด้วยกำลังที่มีเมื่อพูดจบ และกลิ่นอายที่สั่นสะเทือนฟ้าดินก็ปล่อยออกมาจากง้าวสวรรค์ก่อนที่จะมีลำแสงสีแดงเลือดพุ่งเข้าใส่แจ็คกี้แจ็คกี้แทบไม่ทันคิดขณะที่เขาสีหน้าเปลี่ยน เขารีบปล่อยพลังภายในออกมาและเปลี่ยนเครื่องจักรสังหารให้ป้องกันการโจมตีปังลำแสงสีเลือดทำลายเครื่องจักรเปลี่ยนร่างสังหารออกเป็นเสี่ยง ทำให้แจ็คกี้ร้องครางออกมาและปลิวถอยหลังไปมากกว่า 100 เมตร ก่อนที่จะร่วงกระแทกพื้นอย่างแรงการโจมตีของแจ็คกี้อาจจะดูรุนแรงตอนที่เขาโจมตีแดร์ริล แต่เขาก็ใช้พลังภายในไปเยอะแล้ว ตอนนี้แจ็คกี้ไม่สามารถรับการโจมตีได้เมื่อเจอกับง้าวสวรรค์ของแดร์ริลอะไรกัน?ทุกคนที่อยู่ด้านล่างต่างก็อ้าปากค้างเมื่อได้เห็นเรื่องตรงหน้าและมองแดร์ริลอย่างพูดไม่ออกพลังของชายหนุ่มคนนี้น่ากลัวมากแล้วอาวุธในมือเขาก็ดูพิเศษ มันดูคุ้นตาชอบกล…เฮือกตอนนั้นเองจาค็อบก็มองแดร์ริลด้วยความตกตะลึง แววตาเขาก็ตื่นเต้นมากเพื่อนของลูกสาวเขามีความสามารถขนาดนี้ คนเราจะดูกันแต่ภาพลักษณ์ภายนอกไม่ได้จริง ๆปาร์คเกอร์ตัวสั่นและมองแ
