LOGINShare
บทที่ 176
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 177
บรรยากาศภายในห้องนั้นแปลกประหลาดและน่าอึดอัด แดร์ริลยืนอยู่ข้าง ๆ ใบหน้าของเขามืดมน เขาคิดว่าพวกเธอมาเพื่อเยี่ยมพ่อแม่ของเขา แต่มันตรงกันข้าม พวกเธอมาสร้างปัญหา! สามปีที่ผ่านมา พวกเธอไม่เคยมาเยี่ยมพ่อแม่เขาเลย แล้วซาแมนธายังพูดอะไรที่น่าหงุดหงิดและหยาบคายแบบนี้ในการพบกันครั้งแรกอีก หลังจากได้ยินที่ซาแมนธาพูด ลิลี่ก็ยังไม่หยุดเธอ ตรงกันข้าม เธอยังคงเงียบด้วยใบหน้าไร้อารมณ์"แดร์ริล แกจ้องอะไร? คราวนี้อะไรอีก? แกคิดว่าพวกเรามาที่นี่เพื่อสร้างปัญหารึไง?" ซาแมนธาหน้านิ่ว"ผมไม่ได้พูดนะ คุณพูดมันออกมาเอง" แดร์ริลหัวเราะเยาะอย่างเย็นชาพวกเธอกำลังสร้างปัญหาอย่างชัดเจน แล้วยังไร้เหตุผลอีกนี่ทำให้ซาแมนธาโกรธยิ่งกว่าเดิม"แดร์ริล ความคิดแบบนั้นมันอะไร? แกกำลังนอกใจลับหลังลิลี่ แล้วแกยังจะพูดแบบนั้นอีกเหรอ?" เธอตะโกนแดร์ริลไม่สนใจจะตอบเธอ"โอ้ ซาแมนธา โปรดใจเย็นลงก่อน คุณเข้าใจสถานการณ์ผิดแล้ว" แดเนียลกล่าว"แกนั่นแหละหุบปาก! ฉันจะบอกแกให้ ลูกของแกเป็นลูกเขยบ้านเรามาสามปี กินอาหารของเรา อาศัยใต้ชายคาของเรา แต่ไม่ทำอะไรชดเชยเราเลย ถ้าฉันมีลูกแบบเขา ฉันคงอับอายที่จะใช้ชีวิตต่อ" ซาแมนธาเห
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 178
ในเมื่อมันเป็นเรื่องเข้าใจผิด แดร์ริลจึงไม่กังวลว่าพวกลินดันจะเห็นเขาทานมื้อค่ำกับเชลลี เชลลีช่วยพ่อของเขาไว้มากตั้งแต่เขาเข้าโรงพยาบาล อีกทั้งวันนี้เธอยังถูกด่าทอจากซาแมนธาอย่างไม่มีเหตุผล แดร์ริลจึงรู้สึกว่าเขาควรเลี้ยงเธอสักมื้อ"พี่ชายแดร์ริล คุณแน่ใจเหรอคะว่านี่เป็นความคิดที่ดี?" เชลลีกล่าว เธอกัดริมฝีปากของเธอ และอายเล็กน้อย ก่อนหน้านี้ ซาแมนธาเพิ่งมาสร้างปัญหา หากเชลลีออกไปทานมื้อค่ำกับแดร์ริลอีก พวกลินดันจะต้องเข้าใจผิดไปใหญ่แน่แดร์ริลดูเหมือนจะไม่กังวลเลย "มีอะไรต้องกลัวล่ะ? ผมแค่อยากจะขอบคุณคุณที่ดูแลพ่อแม่ผมมาตลอดไม่กี่วันนี้"เมื่อเขากล่าวดังนั้น เขาก็มองเชลลีด้วยท่าทางชื่นชม คงเป็นการโกหกหากจะปฏิเสธว่าเชลลีนั้นเป็นผู้ใหญ่ที่มีความสวยงามแบบผู้ใหญ่ โดยเฉพาะเวลาที่เธอหน้าแดง นั่นทำให้เธอน่าหลงไหลมากโดยไม่ลังเลอีก เชลลีตอบรับคำเชิญไปดินเนอร์ลิลี่และซาแมนธาเดินกระฟัดกระเฟียดออกจากโรงพยาบาล และรู้สึกถูกดูหมิ่น"แม่ว่าลูกควรจะไปหย่ากับไอ้ขยะนี่เลย เห็นหน้าเขาเมื่อกี้ไหม? เขามันเย่อหยิ่งทั้ง ๆ ที่ไร้ค่าเหมือนหมา!" ซาแมนธากล่าวในขณะที่พวกเธอเดินออกจากโรงพยาบาลเธอยังคงบ่น
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 179
หัวใจของลิลี่บีบรัดเมื่อได้ยินคำพูดของคุณย่า แต่เธอยังคงสงบนิ่ง"คุณย่า หนูไม่เป็นไรค่ะ หนูไม่กลัวเหนื่อย ในเมื่อหนูยังสาว มันไม่เป็นไรที่จะทำงานให้หนักกว่าคนอื่น" เธอกล่าว'ฮ่าฮ่า!' กลุ่มคนฟัวเราะกับตัวเอง"ลิลี่ เลิกเสแสร้งได้แล้ว มันไม่สำคัญว่าเธอทำงานหนักแค่ไหน มันอยู่ที่ความสามารถเธอต่างหาก ไม่มีทางที่เธอจะบริหารธุรกิจได้" วิลเลียมเย้ยจากด้านข้างฝูงชนรอบ ๆ พวกเขาพยักหน้าด้วยความเห็นด้วย ไม่มีใครบังคับให้เธอเป็นคนดูแลธุรกิจนี่ลิลี่กัดริมฝีปาก "คุณย่า หนูต้องทำยังไงคุณย่าถึงจะพอใจคะ? หนูต้องมอบหุ้นให้เหรอ?""โอ้ หนูน้อยลิลี่ ไม่ใช่ว่าย่าไม่เชื่อหลานนะ แต่พูดตามจริงแล้ว หลานไม่ได้มีความสามารถสูงที่สุดในพวกเรา หลานก็แค่ผู้หญิง ยังไงเสีย หลานไม่ใช่ผู้ชาย ตระกูลใหญ่แบบเราไม่สามารถให้ผู้หญิงนำได้" คุณย่าตอบลิลี่ถอนหายใจกับตัวเอง ตั้งแต่ที่เธอรับหน้าที่นี้ เธอก็รู้แล้วว่าไม่มีใครที่อยู่ข้างเธอ เธอรู้ว่าวันนี้จะมาถึง แต่ไม่คิดว่ามันจะมาเร็วแบบนี้"หนูน้อยลิลี่ ย่าไม่ได้พยายามจะแย่งอำนาจของหลาน แต่ย่าทนให้ธุรกิจของพวกเราล่มจมไม่ได้ มีคนมากความสามารถมากมายในรุ่นของหลาน เช่นวิลเลีย
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 180
จีเซลล์นั้นไม่มีงานมาจนถึงวันนี้ ซึ่งนั่นเป็นการสูญเสียมหาศาลของบริษัท เรื่องแปลกนี้เกิดขึ้นหลังจากจีเซลล์โด่งดังจนมีแฟนคลับมากมาย มันจึงเป็นไปไม่ได้ที่จะไม่มีใครอยากเซ็นสัญญากับเธอ แดร์ริลรู้สึกว่ามันมีอะไรแปลก ๆ และเขาต้องการจะสืบมัน"แดร์ริล ฉันขอโทษ ถ้าไม่ใช่เพราะฉัน คุณคงไม่ต้องมาที่นี่ด้วยมอเตอร์ไซค์ของคุณ" เชลลีกล่าวขอโทษจนถึงตอนนี้ เชลลียังไม่รู้ว่าเธอไปขับชนป้ายบอกทางได้ยังไง"ไม่ต้องห่วง ผมเคยมาที่นี่ด้วยมอเตอร์ไซค์อยู่แล้ว" แดร์ริลหัวเราะ เขาไม่ได้ใส่ใจมัน เขาจอดมอเตอร์ไซค์ของเขาตรงที่จอดรถไม่ไกลนักกริ๊ง!หลังจากที่เขาจอดมอเตอร์ไซค์เสร็จ มือถือของเขาก็ดัง มันเป็นข้อความจาก อีวอน ยัง[อีวอน: แดร์ริล คุณเป็นยังไงบ้างช่วงที่ผ่านมา? บาดแผลของคุณดีขึ้นรึยัง? คุณไม่ได้มาที่ตำหนักไข่มุกเลย หลังจากทริปนั้น]แดร์ริลหัวเราะกับความคิดของเธอ เธอคิดว่าเขายังไม่ฟื้นตัวจากการถูกยิง ในขณะที่เขาจะตอบกลับเธอ เสียงดัง 'ปัง' ก็ดังขึ้นทันใดนั้น รถยนต์หรูก็เลี้ยวเข้ามาในที่จอดรถที่เขาได้จอดมอเตอร์ไซค์ไว้แล้วชนเข้ากับมัน แดร์ริลและเชลลีเกือบถูกชนด้วยเช่นกัน ไฟหน้าของมอเตอร์ไซค์ถึงกับแตก
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 181
แดร์ริลหัวเราะหลังจากที่ได้ยินลาน่ากล่าว สมัยเรียน เขากลัวลาน่าที่สุดในบรรดาครูทั้งหมด เธอเข้มงวดกับเขามาก ลาน่าแม้กระทั่งเคยตบเขาในตอนที่เขาสอบได้คะแนนต่ำที่สุด"มิสลาน่า คุณเข้มงวดกับผมพอแล้วสมัยเรียน" แดร์ริลกล่าวอย่างช่วยไม่ได้"ตลอดงานเลี้ยงรุ่นไม่กี่วันที่ผ่านมา เธอไม่เห็นหรือไงว่าชีวิตเพื่อนร่วมห้องเธอไปได้ดีชนาดไหน? จีเซลล์ ลินด์ท กลายเป็นดาราดัง ไดแอน แจ็กสัน เป็นผู้จัดการของเอเลแกนซา คอร์ปอเรชั่น แล้วดูเธอตอนนี้สิ เธอไม่รู้สึกสงสารตัวเองบ้างเหรอ?" ลาน่ากล่าว เธอส่ายหัวในขณะเดียวกัน ชายที่ยืนข้างลาน่าก็หลุดหัวเราะออกมา "แกคือแดร์ริลเองเหรอ? ฮ่าฮ่า! ฉันไม่ได้เจอแกมาหลายปี แกเปลี่ยนไปนะ!"แดร์ริลคุ้นหน้าชายคนนี้ตั้งแต่ที่เขาลงรถมา ตอนนี้เขานึกออกแล้วว่าชายคนนี้เป็นใคร ชื่อของเขาคือ มาร์คัส โอเรียน ย้อนกลับไปสมัยก่อน เขาเคยเป็นครูวิชาพละของแดร์ริล เขาตามจีบลาน่ามาตั้งแต่ตอนนั้นแดร์ริลมักจะแกล้งมาร์คัสในโรงเรียน แต่เขาไม่กล้าทำอะไรกับแดร์ริล เพราะแดร์ริลเป็นนายน้องรองของตระกูลดาร์บี้ ครูพละไร้ตัวตนแบบมาร์คัสไม่สามารถไปตอแยเขาได้ยังไงก็ตาม สองปีที่ผ่านมา มาร์คัสได้ลาออกจาก
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 182
แดร์ริลไม่ชอบใจ "ผมสงสัยว่าใครกันแน่ที่ควรมียางอาย?""แกจะพูดอะไรกันแน่!?" มาร์คัสตะโกน เขากำหมัดและพยายามจะต่อยแดร์ริล เขาเป็นครูพละ ทั้งสูงและร่างกำยำ การทุบตีเด็กนี่ไม่ได้ยากอะไรเลยในตอนนั้นเองที่ลาน่าหยุดเขา "มาร์คัส อย่าใจร้อนสิ!"ถึงแม้ลาน่าจะช่วยแดร์ริล แต่เธอก็หงุดหงิดกับเขาเช่นกัน เขาเป็นเด็กต่อต้านมาตั้งแต่สมัยเรียนความคิดที่ว่าแดร์ริลมาจอดมอเตอร์ไซค์ที่นี่พลันผุดขึ้นในหัวเธอ"แดร์ริล เธอมาทำอะไรที่นี่? เธอทำงานที่บริษัทแพลทินัมเหรอ?" ลาน่าถามตั้งอยู่ในย่านชั้นสูง บริษัทแพลทินัมนั้นมีเพียงผู้เยี่ยมเยือนที่ร่ำรวยและมั่งคั่ง มองจากสภาพของแดร์ริล เขาดูเหมือนเป็นเจ้าหน้าที่ชั้นต่ำ"แดร์ริล ถ้าแกไม่จ่ายหนึ่งหมื่นบาทให้ฉันวันนี้ ก็อย่าได้คิดจะหนีรอด" มาร์คัสขู่ เขาคิดว่าแดร์ริลกำลังสร้างปัญหา เขากำลังต้องการจะชกแดร์ริลอย่างแรงแดร์ริลเผยรอยยิ้มจาง ๆ ให้เขาอย่างใจเย็นในขณะเดียวกัน มือถือของลาน่าดังขึ้น มือถือของเธอโป่งออกมาจากกางเกงยีนรัดรูปของเธอ เมื่อเธอดึงมันออกมาจากกระเป๋า ร่างของเธอก็พลันน่าดึงดูดกว่าเดิม เธอมองมือถือและเห็นว่าเพิร์ลโทรมา แต่เธอใช้เวลานานไป เพิร์ลจ
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 183
ยังไงก็ตาม เพิร์ล ฮาห์น หยุดตรงหน้าแดร์ริลทันที ก่อนจะทำความเคารพเขาด้วยการโค้งคำนับเก้าสิบองศา"ท่านประธานแดร์ริล ดิฉันต้องขออภัยเป็นอย่างสูงค่ะ ฉันมั่นใจได้ว่ามันจะไม่เกิดขึ้นอีกแน่นอนค่ะ!" เพิร์ลกล่าวอย่างกระวนกระวาย เหงื่อเย็นไหลออกมาจากหน้าผากของเธอเธอกระวนกระวายและเครียดมาก ในฐานะเลขา เธอมีหน้าที่จัดการปัญหาเล็กน้อยทุกอย่างในบริษัท เช่นที่จอดรถ ก่อนหน้านี้ ตอนที่จีเซลล์มาสัมภาษณ์ ปัญหาแบบเดียวกันก็เคยเกิดขึ้น วันนี้ลาน่ามาเพื่อสัมภาษณ์แล้วปัญหาเดิมก็เกิดขึ้นอีก! ไม่ว่าแดร์ริลจะดูนิสัยดีแค่ไหน มันก็ไม่แปลกเลยที่จะเห็นเขาโกรธ'หือ? ประธาน? เลขาฮาห์นเรียกแดร์ริลว่าท่านประธาน?' ฝูงชนคิดทุกคนตะลึง แม้กระทั่งพนักงานบางคนที่มองเหตุการณ์ทั้งหมดยังผงะด้วยความตกใจและหวาดกลัว ทุกครั้งที่แดร์ริลเข้าบริษัท เขาจะตรงดิ่งเข้าออฟฟิศทันที จึงมีคนไม่มากที่จำเขาได้ทันใดนั้น ความเงียบอย่างกับป่าช้าก็เข้าครอบคลุมพื้นที่ ทุกคนอ้าปากค้างและดวงตาเบิกกว้างด้วยความไม่เชื่อสายตา'หมอนั่นที่ขี่มอเตอร์ไซค์เป็นประธานของบริษัทแพลทินัม? นี่มันเรื่องตลกอะไรกัน?' พวกเขาคิดมาร์คัสเดินเข้ามา เขาปฏิเสธที่จ
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 184
ท่าทางของลิลี่ดูจะไม่สบอารมณ์นัก คิ้วของเธอเป็นรูปจันทร์เสี้ยว มากกว่าสัปดาห์แล้วที่เธอไม่เห็นแดร์ริลเลย เขาไม่กลับมาบ้านหรือแม้แต่โทรกลับมา มีบางครั้งที่ลิลี่พยายามจะโทรหาเขา แต่เธอก็นึกขึ้นได้ว่าเกิดอะไรขึ้นที่วอร์ด'ทำไมเขาถึงเป็นคนอีโก้สูงแบบนี้? นี่เราต้องโทรหาเขาก่อนจริงเหรอ? อา ช่างมัน ปล่อยเขาไปเลย!' เธอคิดในขณะที่เดินเข้าล้อบบี้เมื่อเข้ามาถึงล็อบบี้ เธอก็รู้สึกว่ามีบางอย่างไม่ปกติ ปกติพนักงานที่โต๊ะประชาสัมพันธ์จะยืนขึ้นทำความเคารพเธอ แต่วันนี้พวกเขากลับนั่งคุยกันต่อทั้ง ๆ ที่เห็นเธอแล้วลิลี่ขมวดคิ้วด้วยความสับสน หรือบางทีพวกเธออาจจะมีสุดสัปดาห์ที่ยากลำบาก? มันเป็นแค่ความผิดพลาดเล็กน้อย เธอจึงมองช้ามมันไปแล้วเดินไปที่ออฟฟิศของเธอต่อ ยังไงก็ตาม ระหว่างทางที่เธอเดิน เธอเห็นพนักงานบางคนพูดคุยกัน และบางคนก็ถึงขนาดเล่นเกมในมือถือ วันทำงานเริ่มแล้วนะ! สิ่งที่รบกวนใจเธอมากกว่านั้น คือคนพวกนั้นเมินเธอโดยสิ้นเชิง พวกเขาทำเหมือนเธอเป็นอากาศธาตุ! ไม่เขาไม่แม้แต่จะทักทายหรือปฏิบัติตัวอย่างเหมาะสมต่อหน้าผู้อำนวยการบอร์ดบริหาร"นี่ พวกเธอ! วางมือถือลงซะ! ใครอนุญาตให้พวกเธอเล่นมือถือใน
Latest chapter
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2090
”รอก่อน”จู่ ๆ ลูคัสก็คิดบางอย่างได้ขณะที่พวกเขากำลังจะเดินทางต่อและสั่งลูกน้องทั้งสองของตน “วางแดร์ริลลงและค้นตัวเขา เผื่อว่ามีของอะไร”ฮ่าฮ่าแดร์ริลไม่ใช่เพียงแค่ประมุขสำนักประตูสุราลัยเท่านั้นแต่ว่ายังเป็นจักรพรรดิของเวสต์ริงตัน เขาต้องมีของมีค่าอยู่กับตัวแน่‘ฉันอาจจะเจอคัมภีร์ล้ำค่าบนตัวเขาก็ได้หากว่าฉันหาของมีค่าก่อนที่จะเอาเขาไปส่งที่สำนักเสียงลวงตา’ลูคัสยิ้มพร้อมคิด“ครับ นายน้อย”ลูกน้องทั้งสองรับคำและวางแดร์ริลลงก่อนที่จะเริ่มค้นตัวเขาไม่นานก็เจอของสองอย่างบนตัวแดร์ริล อันหนึ่งคือเจดีย์ส่วนอีกอันคือย่ามใส่สัตว์เทพเจดีย์เจ็ดมหาสมบัตินั้นสามารถเปลี่ยนขนาดได้ ดังนั้นแดร์ริลจึงเปลี่ยนให้เล็กที่สุด สูงแค่ประมาณนิ้วโป้ง ตอนที่เขาไม่ได้ใช้งาน คนทั่วไปก็จะไม่คิดว่ามันเป็นของสำคัญและเป็นเรื่องยากที่จะรู้ถึงความลับของเจดีย์“เอ่อ…”ตอนนั้นลูคัสก็หยิบเจดีย์ขึ้นมา หมุนไปมาเพื่อดู เขานิ่วหน้าและบอกว่า “มันมีพลังวิญญาณและดูเหมือนเป็นของล้ำค่า แต่ว่าเอาไว้ใช้ทำอะไรกัน?”จากนั้นลูคัสก็ห้อยเจดีย์กลับไว้ที่คอของแดร์ริลเหมือนเดิมแล้วลูคัสก็หยิบย่ามใส่สัตว์เทพขึ้นมาอย่างยินดีแล
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2089
สีหน้าของจาค็อบมืดครึ้มเมื่อเขาพูดเช่นนั้น เขาเองก็รู้สึกสับสนที่จริงจาค็อบไม่เชื่อเหมือนกันว่าแดร์ริลจะเป็นคนเช่นนั้น แต่สถานการณ์ตรงหน้าก็ต่างไป อีกอย่างแดร์ริลก็เหม็นกลิ่นเหล้าจริง ๆแต่จาค็อบนั้นก็ทำอะไรรอบคอบสมกับที่เป็นประมุขของคฤหาสน์เกียรติกระบี่และตัดสินใจว่าจะรอให้แดร์ริลตื่นขึ้นมาก่อนที่จะถามเขา“ท่านลุง”แต่ลูคัสร้อนใจขึ้นมาทันทีและบอกอย่างจริงจังว่า “ไม่ว่าเรื่องจริงจะเป็นยังไง แดร์ริลก็เมาและมานอนที่เตียงปาร์คเกอร์จริง นี่อาจจะทำลายชื่อเสียงทั้งของปาร์คเกอร์และคฤหาสน์เกียรติกระบี่ หากว่าเรื่องหลุดออกไปว่าเราทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วคนอื่นเขาจะมองพวกเรายังไง? แล้วอนาคตปาร์คเกอร์จะแต่งงานได้ยังไง?”ลูคัสพูดอย่างเป็นการเป็นงานก่อนที่จะมองไปรอบ ๆ “ผมคิดว่าเราน่าจะมัดเขาไว้ก่อนแล้วค่อยสอบสวนเขาตอนที่ตื่นขึ้น ทำแบบนั้นก็ไม่เป็นการทำลายชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”หลายคนต่างก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วยกับคำพูดของเขา“ใช่ อย่างน้อยเราก็น่าจะทำเพื่อชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”“แดร์ริลแข็งแกร่งมากไป หากว่าคำพูดของนายน้อยลูคัสที่ว่าเขาอยากทำเรื่องไม่เหมาะไม่ควรกั
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2088
”ญาติผู้น้อง”ตอนนั้นเองลูคัสที่แอบอยู่ด้านนอกก็รีบพาคนอีกสองคนเข้ามาทันที“เกิดอะไรขึ้น?” ลูคัสตะโกนเสียงดังอย่างเป็นห่วงก่อนที่จะมองแดร์ริลที่อยู่บนเตียงและทำหน้าตาประหลาดใจ “ทำ… ทำไมประมุขดาร์บี้ถึงได้มาอยู่ที่นี่?”ต้องบอกว่าลูคัสแสดงได้ดีมาก ปาร์คเกอร์ไม่ได้รู้เลยว่ามีเรื่องหมกเม็ดอะไรและคิดว่าลูคัสมาเพราะได้ยินเสียงร้องของเธอ“ฉัน…” ปาร์คเกอร์กัดปากแน่นหน้าแดงก่ำ และพูดอย่างอับอายว่า “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน…”ตอนนี้ใจปาร์คเกอร์ว้าวุ่นมาก ผู้หญิงคนไหนที่อยู่ในสถานการณ์แบบนี้ก็ทำใจให้นิ่งได้ยากกันทั้งนั้น“โอ้ตาย”ตอนนั้นเอง จาค็อบและศิษย์คนอื่น ๆ ที่สังเกตเห็นความวุ่นวายก็เข้ามาเอ่อ…ทุกคนต่างก็อึ้งไปทันทีเมื่อได้เห็นสถานการณ์ในห้องและมีสีหน้าบรรยายไม่ถูก“ทะ… ทำไมแดร์ริลถึงได้อยู่ในห้องของคุณหนูปาร์คเกอร์?”“กลิ่นเหล้าเหม็นคลุ้งเลย…”“เป็นไปได้ไหมว่าแดร์ริลดื่มเหล้าย้อมใจแล้วอยากจะมาทำอะไรกับคุณหนูปาร์คเกอร์…”ฝูงชนต่างก็แสดงความคิดเห็นดัน ลูคัสทำสีหน้าตื่นตะลึงเหมือนกันแต่ว่าในใจนั้นแอบหัวเราะลั่น‘ฮ่าฮ่า ตอนนี้แดร์ริลอธิบายตัวเองยากแล้ว ทุกคนเห็นเขาแบบนี้แล้ว’“ปา
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2087
จากนั้นลูคัสก็เรียกลูกน้องออกมาสองคนและบอกว่า “เร็วเขาถอดเสื้อผ้าหมอนี่ออก”ลูกน้องทั้งสองรีบถอดเสื้อผ้าของแดร์ริลออกตามคำสั่ง“อุ้มเขาขึ้นแล้วไปกัน” ลูคัสโบกมือและเดินออกไปลูกน้องทั้งสองคนรีบยกแดร์ริลขึ้นแล้วเดินตามไป พวกเขาไม่ลืมเอาเสื้อผ้าของแดร์ริลไปด้วยพวกเขาอาศัยความมืดของยามค่ำคืน อุ้มแดร์ริลเข้าไปในห้องของปาร์คเกอร์ เธอยังไม่กลับมาที่ห้องตอนนี้เพราะว่าเธอมีธุระต้องจัดการพวกเขาโยนแดร์ริลไปนอนบนเตียงปาร์คเกอร์ก่อนที่ลูคัสจะนำคนของเขาอีกสองคนไปซ่อนอยู่ในมุมมืด“แดร์ริล”ลูคัสยิ้มชั่วร้ายออกมาเมื่อพวกเขาซ่อนมิดชิดแล้ว และพูดกับตัวเองว่า “อย่ามาว่าฉันที่ทำเรื่องชั่ว ๆ เลย ใครใช้ให้นายล่วงเกินประมุขสำนักเสียงลวงตาล่ะ? อีกอย่างญาติฉันก็ชอบนายมากนี่”ตอนแรกลูคัสวางแผนว่าจะเอาตัวแดร์ริลออกจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันทีหลังจากที่เขาเมา และส่งไปที่แท่นของสำนักเสียงลวงตา แต่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพิ่มการรักษาความปลอดภัยหลังจากเหตุต่อสู้เมื่อกลางวัน การแอบพาแดร์ริลออกไปจึงไม่ใช่เรื่องง่ายลูคัสตัดสินใจว่าจะถอดเสื้อผ้าแดร์ริลออกและเอาเขามาไว้บนเตียงปาร์คเกอร์ จากนันเขาก็จะรีบเข้ามาแล
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2086
”โอ้”แม้เบื้องหน้าลูคัสอาจจะดูนิ่ง แต่ว่าในใจเขายินดีและตื่นเต้นมากเมื่อเห็นแดร์ริลดื่มไวน์ลูคัสนั้นเชิญแดร์ริลมาดื่มไม่ใช่เพราะความชื่นชมแต่อย่างใด แต่เพื่อที่จะได้ทำตามคำสั่งของแจ็คกี้และจับตัวแดร์ริลไปลูคัสนั้นเจ้าเล่ห์ เขารู้ว่าคนแข็งแกร่งอย่างแดร์ริลไม่มีทางได้รับผลจากยาพิษธรรมดา ๆ แน่ ดังนั้นเขาเลยไม่โง่ขนาดที่จะวางยาในไวน์ไวน์นั้นไม่มียาพิษ แต่ว่าตัวไวน์เองต่างหากที่มีปัญหากรุ่นกรึ่มเป็นเหล้าแรงเป็นพิเศษของทวีปมหาสมุทรอำพัน เพียงแค่ดื่มไวน์นี้เข้าไปอึกใหญ่ก็อาจจะทำให้คนดื่มเมาไปได้ครึ่งเดือน แม้แต่ผู้บ่มเพาะหากว่าได้ดื่มเช้าไปก็ไม่อาจต้านทานความแรงของเหล้าได้ ทุกคนที่รู้จักไวน์นี้รู้ดีว่าต้องกินยาแก้ก่อนที่จะดื่มกรุ่นกรึ่มอย่างเพลิดเพลินแผนของลูคัสก็ง่าย ๆ เขาเจตนาจะไม่บอกแดร์ริลว่ากรุ่นกรึ่มนั้นแรงแค่ไหน แล้วก็รอให้แดร์ริลเมาค่อยจับเขามัดส่วนตัวลูคัสนั้นกินยาแก้ไปแล้ว เขาก็เลยไม่ต้องกังวล“ประมุขดาร์บี้” ลูคัสยิ้มและมองแดร์ริล “ไวน์เป็นไงบ้างครับ?”“ยอดเยี่ยม”แดร์ริลพยักหน้าและอดเอ่ยไม่ได้ “กลิ่นของไวน์นี้แรงมาก มันมีรสหวานติดปลายลิ้น เป็นไวน์ชั้นยอด”แดร์ริล
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2085
แจ็คกี้ไม่พูดอะไรอีก เขาหันหลังจากไปแล้วหายไปในความมืดยามค่ำคืนในพริบตา“เฮ้อ”ตอนนั้นเอง ลูคัสก็สูดหายใจเข้าลึกพร้อมสีหน้ายุ่งยากใจประมุขสั่งให้เขาหาทางเอาเอง แล้วเขาจะมีทางอะไรล่ะ?…ตอนนั้นเองที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่จาค็อบตั้งใจจัดเลี้ยงให้แดร์ริลเพื่อขอบคุณเขาสำหรับการยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือจากนั้นแดร์ริลก็ถูกจัดให้นอนพักในห้องพักแขกหลังจากกินอาหารเสร็จตอนนั้นที่แดร์ริลนอนอยู่บนเตียงแต่ยังไม่ได้หลับ สองชั่วโมงผ่านไปแต่ก็ยังไม่มีข่าวอะไรเรื่องเดบร้าจากคนของปาร์คเกอร์เขายังไม่รู้ที่อยู่ของเดบร้า แล้วเขาจะมีอารมณ์มาพักผ่อนได้อย่างไร?ก๊อก ก๊อกมีเสียงประจบเอาใจดังมาจากนอกห้อง “ประมุขดาร์บี้ คุณนอนหรือยังครับ?”‘หืม?’แดร์ริลนิ่วหน้า เขาลุกขึ้นและเดินไปดูแล้วก็ต้องอึ้งไปเขาเห็นว่าลูคัสยืนยิ้มกว้างอยู่ด้วยท่าทางสุภาพนอบน้อม“มีอะไรให้ช่วยเหรอ?” แดร์ริลถามเบื้องหน้าเขาดูนิ่ง ๆ แต่ในใจแดร์ริลรังเกียจหมอนี่มาก‘เจ้าโง่นี่มาหาฉันทำไมกัน?’“แหะแหะ…”ลูคัสยิ้มด้วยสีหน้านอบน้อมแล้วบอกว่า “ประมุขดาร์บี้ อย่าเพิ่งปฏิเสธผมนะครับ เมื่อตอนกลางวันผมล่วงเกินคุณไปเยอะ แต่คุณก็ใ
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2084
”ประมุขดาร์บี้ คุณน่าทึ่งจริง ๆ คุณไล่แจ็คกี้ไปได้”“ใช่แล้ว ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคุณถึงได้เป็นผู้ทรงอิทธิพลแบบนี้”เหล่าแขกพากันมาทำความเคารพแดร์ริล พยายามที่จะเยินยอเขา แดร์ริลนั้นขี้เกียจที่จะรับมือกับพวกสอพลอพวกนี้ เขายิ้มและพูดปัด ๆ ไปไม่กี่ประโยคจาค็อบ โยฮันที่อยู่ข้างกายเขาเองก็มีทีท่าไม่แยแสพวกแขกก่อนหน้านี้แขกเหล่านี้พากันมาเยินยอจาค็อบตอนที่เห็นว่าคฤหาสน์เกียรติกระบี่นั้นมีอาวุธระดับม่วง แต่กลับหนีเขาเหมือนเห็นโรคร้ายตอนที่สำนักเสียงลวงตาโผล่มาจาค็อบรู้สึกว่าคงจะดีกว่านี้หากไม่คบหาสหายเหล่านี้ที่ต้องการเพียงแค่ผลประโยชน์จากเขาเหล่าแขกพากันอับอายที่จะหน้าด้านอยู่ต่อเมื่อรู้สึกได้ถึงท่าทีไม่แยแสของจาค็อบและท่าทีไม่สนใจของแดร์ริล ไม่นานพวกเขาก็จากไปคฤหาสน์เกียรติกระบี่กำลังทำความสะอาดบริเวณที่มีการต่อสู้จนเสร็จสิ้น ปาร์คเกอร์เองก้ไม่ลืมคำขอร้องของแดร์ริล และรีบส่งคนให้ออกไปหาข่าวของเดบร้าทันทีเวลาเดียวกันปาร์คเกอร์ก็เชื้อเชิญให้แดร์ริลอยู่ที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพราะว่ามันคงใช้เวลากว่าจะหาที่อยู่ของเดบร้าได้ แดร์ริลพยักหน้าตกลงไม่นานก็ถึงเวลาค่ำคืนตอนนั้นเองที่เท
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2083
ทุกคนต่างก็มองแดร์ริลเมื่อได้ยินคำพูดของเขาโดยเฉพาะพวกที่หวาดกลัวสำนักเสียงลวงตา พวกเขาต่างก็มีความคิดมากมายแจ็คกี้นั้นเป็นปีศาจร้ายที่ฆ่าคนไม่กะพริบตา เขานั้นเป็นคนชี้นิ้วสั่งเป็นสั่งตายคนอื่นได้ แต่ตอนนี้เขาแพ้ให้แดร์ริลแบบหมดท่า แล้วเขาจะโมโหจัดจนล้มพนันหรือไม่?“ฟู่”แจ็คกี้หน้าแดงก่ำ เขาสูดหายใจเข้าลึก “แม้ว่าฉันจะไม่ใช่คนดี แต่ฉันก็รักษาคำพูดและยอมรับว่าแพ้แล้ว”จากนั้นแจ็คกี้ก็โบกมือ “ทุกคนจงฟัง เราจะไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันที แล้วไปรวมตัวกันที่แท่นพิธีหลัก”สีหน้าแจ็คกี้เต็มไปด้วยความรู้สึกไม่เต็มใจตอนที่ตะโกนประโยคสุดท้ายออกมาที่จริงนั้นเขาไม่เต็มใจจะจากไปแบบนี้สักนิด เขาต้องการจะควบคุมคฤหาสน์เกียรติกระบี่และอาวุธระดับม่วงทั้งสามชิ้นนั้นก็อยู่ใกล้เพียงแค่เอื้อมแล้วแต่เขาไม่มีทางเลือกอื่นเพราะแดร์ริลทำให้เส้นเลือดหัวใจของเขาบาดเจ็บตอนที่ใช้ง้าวสวรรค์ ทำให้แจ็คกี้ไม่สามารถสู้ต่อไปได้“โอ้”เหล่าศิษย์สำนักเสียงลวงตานับพันต่างก็ไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ด้วยสีหน้ามืดครึ้มเมื่อได้ยินคำสั่งของแจ็คกี้“แดร์ริล ดาร์บี้”แจ็คกี้เดินไปสองสามก้าวก่อนที่จะหยุด เขาหันกลั
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2082
”ประมุขแจ็คกี้ การต่อสู้นี้จบแล้ว” สีหน้าแดร์ริลเย็นเยียบไม่แสดงอารมณ์ใดซูมแดร์ริลโบกง้าวด้วยกำลังที่มีเมื่อพูดจบ และกลิ่นอายที่สั่นสะเทือนฟ้าดินก็ปล่อยออกมาจากง้าวสวรรค์ก่อนที่จะมีลำแสงสีแดงเลือดพุ่งเข้าใส่แจ็คกี้แจ็คกี้แทบไม่ทันคิดขณะที่เขาสีหน้าเปลี่ยน เขารีบปล่อยพลังภายในออกมาและเปลี่ยนเครื่องจักรสังหารให้ป้องกันการโจมตีปังลำแสงสีเลือดทำลายเครื่องจักรเปลี่ยนร่างสังหารออกเป็นเสี่ยง ทำให้แจ็คกี้ร้องครางออกมาและปลิวถอยหลังไปมากกว่า 100 เมตร ก่อนที่จะร่วงกระแทกพื้นอย่างแรงการโจมตีของแจ็คกี้อาจจะดูรุนแรงตอนที่เขาโจมตีแดร์ริล แต่เขาก็ใช้พลังภายในไปเยอะแล้ว ตอนนี้แจ็คกี้ไม่สามารถรับการโจมตีได้เมื่อเจอกับง้าวสวรรค์ของแดร์ริลอะไรกัน?ทุกคนที่อยู่ด้านล่างต่างก็อ้าปากค้างเมื่อได้เห็นเรื่องตรงหน้าและมองแดร์ริลอย่างพูดไม่ออกพลังของชายหนุ่มคนนี้น่ากลัวมากแล้วอาวุธในมือเขาก็ดูพิเศษ มันดูคุ้นตาชอบกล…เฮือกตอนนั้นเองจาค็อบก็มองแดร์ริลด้วยความตกตะลึง แววตาเขาก็ตื่นเต้นมากเพื่อนของลูกสาวเขามีความสามารถขนาดนี้ คนเราจะดูกันแต่ภาพลักษณ์ภายนอกไม่ได้จริง ๆปาร์คเกอร์ตัวสั่นและมองแ
