จากนั้นฟลอเรียนก็กวาดสายตามองไปรอบ ๆ ด้วยรอยยิ้มและพูดต่อว่า “และผู้ที่มีทักษะทางวรรณกรรมที่ดีเท่านั้นจึงจะสามารถผ่านเข้าสู่รอบต่อไปได้!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้เข้าร่วมแข่งขันต่างก็ขมวดคิ้วและครุ่นคิดทันที 'นี่มันคล้ายกับการสอบชิงราชสมบัติในสมัยโบราณเลย…’ แดร์ริลบ่นพึมพำอยู่ภายในใจ เขาทั้งอยากจะหัวเราะและร้องไห้ในเวลาเดียวกัน เพราะว่าเขาไม่คุ้นเคยกับการเขียนบทความ ‘ใช่แล้ว!’ แดร์ริลลืมไปว่าเขายังมีผางถ่ง นักปราชญ์ผู้โด่งดังอยู่ในเจดีย์เจ็ดมหาสมบัติ! เมื่อคิดเช่นนั้นเขาก็รีบส่งกระแสจิตไปยังผางถ่งทันที “ผางถ่ง คุณมีความสามารถในการเขียนบทความหรือไม่?” “ฮ่า ๆ…” ผางถ่งหัวเราะเบา ๆ อย่างรู้สึกผ่อนคลาย “แน่นอนครับ นายท่าน!” การเขียนบทความเป็นเพียงเรื่องธรรมดาในฐานะนักยุทธศาสตร์ที่มีชื่อเสียงเทียบเท่ากับจูกัดเหลียงในยุคสามก๊กอย่างเขา! ผางถ่งครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้น เขาก็พูดขึ้นว่า “ถ้าเช่นนั้น เรามาเขียนบทความเกี่ยวกับเรื่องราวของค่ายกลกันเถอะ!” "อืม!" แดร์ริลพยักหน้า จากนั้นเขาก็พูดว่า “คุณไม่จำเป็นต้องแต่งบทความให้ฟังดูยิ่งใหญ่ แค่เขียนบทความที่ฟังดูธรรมดาและสามารถทำใ
“ฮ่าฮ่า…”แดร์ริลรู้สึกยินดีเมื่อเขาผ่านการคัดเลือกทั้งวรรณกรรมและศิลปะการต่อสู้แดร์ริลหันหลังกลับและมองอีเวตต์ที่นั่งอยู่บนแท่นสูงขณะเดินออกจากลานการแข่งขันไป จากนั้น หัวใจของเขาก็เต้นเร็วขึ้นเล็กน้อย'รอผมอีกสามวันนะอีเวตต์ ผมจะผ่านเข้าสู่รอบชิงชนะเลิศในอีกสามวัน!'จากนั้น แดร์ริลก็หันหลังกลับเพื่อกลับไปหาสี่มังกรและสี่ฟินิกซ์ที่โรงเตี๊ยม ในเวลานั้น จู่ ๆ ก็มีคนวิ่งออกมาจากลานแข่งขันและชนเข้ากับเขาอย่างรุนแรงตุ๊บ!‘เ-ี้ย! ทางเข้าตั้งกว้างแต่ทำไมยังมีคนวิ่งมาชนฉันอีก! จะรีบไปไหนของมันวะ?’แดร์ริลรู้สึกหดหู่และตกใจในเวลาเดียวกัน‘แต่เดี๋ยวก่อนนะ! ฉันชนเข้ากับอะไร? ทำไมมันนุ่มจัง?’แดร์ริลจ้องมองคนตรงหน้าอย่างตกตะลึงขณะครุ่นคิดเช่นนั้นบุคคลคนนั้นอยู่ในเสื้อเชิ้ตสีเหลืองพาสเทล ใบหน้าของเขาดูสะอาดหมดจด เห็นได้ชัดว่าบุคคลนั้นได้มาเข้าร่วมการแข่งขันวรรณกรรม จากนั้น แดร์ริลก็ตระหนักบางอย่างขึ้นมาได้ทันทีเธอเป็นผู้หญิงที่ปลอมตัวเป็นผู้ชาย!แดร์ริลรู้สึกสับสนขณะที่เขาครุ่นคิดว่าทำไมผู้หญิงคนนี้ถึงปลอมตัวเป็นผู้ชายเพื่อมาเข้าร่วมการแข่งขันในครั้งนี้? ถ้าหากว่าเธอชนะการแข่งขัน
อันที่จริงแดร์ริลไม่ต้องการโต้เถียงกับเธอ แต่เขาไม่มีอะไรทำหลังจากที่เขาผ่านการคัดเลือกแล้ว ดังนั้น เขาจึงต้องการกลั่นแกล้งปาร์คเกอร์แดร์ริลอยากรู้ว่าผู้หญิงคนนี้เป็นใคร ทำไมเธอถึงปลอมตัวเป็นผู้ชายเพื่อเข้าร่วมการประลองในครั้งนี้ และถ้าหากว่าตัวตนของเธอถูกเปิดเผยขึ้นมา เธอไม่กลัวจะถูกฆ่าตายหรอกเหรอ?"คุณ…"ปาร์คเกอร์จ้องมองแดร์ริลอย่างไม่เชื่อสายตา เขารู้ได้อย่างไรว่าเธอเป็นผู้หญิง?ตั้งแต่ที่ปาร์คเกอร์สมัครเข้าร่วมการแข่งขันจนมาถึงตอนนี้ ก็ไม่มีใครดูออกว่าเธอปลอมตัวมา แดร์ริลยิ้มอย่างมีเลศนัย วินาทีต่อมา เขาก็จ้องมองปาร์คเกอร์อย่างไม่ลดละ จากนั้นเขาก็สังเกตเห็นใบหน้าของเธอที่เปลี่ยนเป็นสีแดง‘หรือว่า… เมื่อกี้ที่เขาชนฉัน เขาจะสัมผัสเข้ากับ…’ ปาร์คเกอร์รู้สึกตื่นตระหนกเมื่อคิดเช่นนั้น เธอรู้สึกเขินอายเป็นอย่างมากจนใบหน้าของเธอกลายเป็นสีแดงราวกับลูกแอปเปิ้ล“แล้วคุณยังจะกล้าเถียงกับผมอยู่อีกหรือเปล่า? การแข่งขันนี้มีไว้สำหรับคัดเลือกเจ้าชายพระราชสวามีให้กับเจ้าหญิงอีเวตต์ จะเกิดอะไรขึ้นถ้าหากราชวงศ์แห่งโลกใหม่รู้ว่าผู้หญิงบางคนปลอมตัวเป็นผู้ชายเพื่อเข้าร่วมการแข่งขันในครั้งนี้
"เฮ้อ!"เมื่อได้ยินว่าแดร์ริลยอมรับข้อเสนอ ปาร์คเกอร์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกแดร์ริลถามอย่างอยากรู้อยากเห็นว่า “ผมยังไม่รู้จักชื่อของคุณเลย แล้วทำไมคุณจะต้องปลอมตัวเป็นผู้ชายเพื่อเข้าร่วมการแข่งขันด้วยล่ะ?”จากนั้น ปาร์คเกอร์ก็หัวเราะและกล่าวอย่างภาคภูมิใจว่า “ชื่อของฉันเหรอ? ฉันคือปาร์คเกอร์ โยฮัน ฉันมาจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ที่มีชื่อเสียงแห่งทวีปมหาสมุทรอำพัน และที่ฉันมาที่นี่ก็เพื่อต้องการพิสูจน์พรสวรรค์ของตัวเองว่าพรสวรรค์ของฉันจะดีกว่าคนอื่นหรือไม่!”‘คฤหาสน์เกียรติกระบี่งั้นเหรอ?’ แดร์ริลแอบตกใจเล็กน้อยเมื่อได้ยินเช่นนั้นถึงแม้ว่าแดร์ริลจะไม่เคยไปยังทวีปมหาสมุทรอำพัน แต่เขาก็เคยได้ยินชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่มาก่อน เนื่องจากว่าคฤหาสน์แห่งนี้มีชื่อเสียงทางด้านการผลิตอาวุธ แต่เขาก็ไม่คาดคิดว่าเขาจะได้พบกับใครบางคนที่มาจากที่นั่นปาร์คเกอร์ถามกลับอย่างเรียบเฉยว่า “แล้วคุณล่ะชื่ออะไร?"แดร์ริลยิ้มให้เธอและตอบว่า “ลูก้า มูนไลท์!”เมื่อได้ยินเช่นนั้น ปาร์คเกอร์ก็พึมพำกับตัวเองอยู่ภายในใจ ‘ลูก้า มูนไลท์งั้นเหรอ? ชื่อของเขาทั้งแปลกและฟังดูเหมือนผู้หญิงเลย'ปาร์คเกอร์ไม่
ฟลอเรียนรีบมุ่งหน้าไปยังทางเข้าหลักด้วยความตื่นเต้น “รีบไปต้อนรับเขาเร็ว!”ยูมิรีบตามไปฟลอเรียนไปอย่างรวดเร็วทั้งยูมิและฟลอเรียนต่างก็รู้สึกมีความสุขมาก‘ฮ่า ๆ…’ มัตเตโอ แฮนสันเป็นบุคคลที่มีชื่อเสียงในโลกยุทธภพของทวีปโลกใหม่ และการที่มัตเตโอตอบรับคำเชิญของฟลอเรียนนั่นก็หมายความว่า มัตเตโอกำลังแสดงความเคารพต่อฟลอเรียน!เมื่อพวกเขามาถึงทางเข้าหลัก พวกเขาก็สังเกตเห็นมัตเตโอเดินเข้ามาหาพวกเขาอย่างสง่างาม โดยมีแอมโบรส ดาร์บี้ติดตามมัตเตโอมาด้วยฟลอเรียนรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง เขารีบกล่าวต้อนรับมัตเตด้วยน้ำเสียงที่แสดงเคารพและตื่นเต้นว่า “ปรมาจารย์แฮนสัน ยินดีต้อนรับสู่ที่พักอันต่ำต้อยของผม เป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ท่านมาปรากฏตัวในงานเลี้ยงในค่ำคืนนี้…”“ท่านดาร์บี้ ไม่ต้องสุภาพเช่นนั้นก็ได้!” มัตเตโอกล่าวทักทายฟลอเรียนด้วยรอยยิ้ม “ท่านเป็นคนโปรดของฝ่าบาทและอยู่ในตำแหน่งที่สูงส่ง แต่ท่านก็ยังอุตส่าห์ส่งคำเชิญให้กับข้า ผมก็รู้สึกเป็นเกียรติมากที่ได้มาร่วมงานเลี้ยงในค่ำคืนนี้”มัตเตโอมีบุคลิกที่เย่อหยิ่ง ดังนั้น ถ้าหากเป็นเมื่อก่อน เขาจะไม่แม้แต่เหลียวมองฟลอเรียนแต่หลังจากที่ผ่านอะไรม
อย่างไรก็ตาม แดร์ริลไม่มีวันลืมจิตใจที่ชั่วร้ายภายใต้รูปลักษณ์ที่งดงามของยูมิ! เขาจะไม่มีวันลืมว่าฟลอเรียนและยูมิใส่ร้ายเขาเอาไว้อย่างไรเป็นเพราะพวกเขา ที่ทำให้แดร์ริลถูกกล่าวหาว่าเขาเป็นคนทำให้พี่น้องของเขาต้องเป็นมลทิน เขาต้องถูกไล่ออกจากตระกูลดาร์บี้ ต่อมาเขาก็ถูกผู้คนในเมืองตงไห่ขับไล่และเขาก็ยังตกเป็นเป้าหมายของผู้บ่มเพาะในทวีปจักรวาลโลกอีกด้วยถึงแม้ว่าเหตุการณ์เหล่านั้นจะผ่านไปนานแล้ว และแดร์ริลก็สามารถกอบกู้ชื่อเสียงของเขากลับคืนมาได้ แต่เขาก็ไม่เคยลืมเรื่องนั้นเลย!โดยเฉพาะก่อนหน้านี้ที่ในพระราชวังแห่งโลกใหม่ เมื่อตอนที่แดร์ริลต้องการล้างแค้นให้กับฟอร์ด เซาธ์อาจารย์ของเขา แดร์ริลถูกฟลอเรียนโจมตีในช่วงเวลาที่สำคัญที่สุด ถ้าหากไม่ใช่เพราะอีเวตต์ที่ช่วยชีวิตเขาเอาไว้ เขาอาจจะตายด้วยน้ำมือของฟลอเรียนไปแล้ว!แดร์ริลไม่เคยลืมเรื่องการแก้แค้น! แต่เขาไม่คาดคิดว่าเขาจะได้มาพบกับฟลอเรียนที่นี่แดร์ริลรู้สึกประหลาดใจมากเมื่อเขารู้ว่าผู้ว่าการรัฐที่ปาร์คเกอร์พูดถึงคือฟลอเรียน'เ-ี้ย!’ พวกมันทั้งสองคนเคยทำร้ายฉัน ไม่เพียงแต่พวกมันจะไม่ได้รับผลกรรม ตรงกันข้ามเลย ทั้งคู่ยังมีชีวิตที่ด
ปาร์คเกอร์พูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉยว่า “เดี๋ยวช่วยหาที่นั่ง”ปาร์คเกอร์กล่าว แต่เธอไม่แม้แต่จะเหลียวมองแดร์ริลเลยด้วยซ้ำในขณะที่สายตาของเธอจับจ้องไปที่บุคคลที่อยู่ตรงข้ามอย่างตื่นเต้น บุคคลนั้นคือคีแลนซ์ ด็อกโก!ใช่แล้ว! ในฐานะที่เป็นบุคคลที่มีพรสวรรค์ของมิดเดิ้ลเทอร์ร่า ดังนั้น คีแลนซ์จึงเป็นที่ชื่นชอบของผู้หญิงมากมาย และหนึ่งในนั้นก็คือปาร์คเกอร์!ในตอนแรกปาร์คเกอร์ไม่เต็มใจที่จะเข้าร่วมงานเลี้ยงในค่ำคืนนี้ เพราะเธอกลัวว่าความจริงที่เธอเป็นผู้หญิงจะถูกเปิดเผยอย่างไรก็ตาม เมื่อปาร์คเกอร์ทราบว่าคีแลนซ์จะมางานเลี้ยงในค่ำคืนนี้ด้วย ดังนั้น เธอจึงเปลี่ยนใจทันทีในทางกลับกัน ปาร์คเกอร์ปฏิบัติต่อแดร์ริลเหมือนกับผู้แข่งขันคนอื่น ๆ เท่านั้น ดังนั้น เขาควรจะรู้สึกขอบคุณเธอที่อย่างน้อยเขาก็สามารถมีส่วนร่วมในงานเลี้ยงสำหรับผู้มีอิทธิพลเช่นนี้ได้'บ้าฉิบ! คุณพาผมมาที่นี่แต่เธอกลับทิ้งผมไว้คนเดียวเนี่ยนะ?'เมื่อรับรู้ได้ถึงความไม่แยแสของปาร์คเกอร์ แดร์ริลก็ทั้งอยากจะหัวเราะและร้องไห้ในเวลาเดียวกัน“ทำไมยังยืนอยู่ตรงนี้อีก?” เจฟฟ์พูดขึ้นอย่างไม่พอใจว่า “ช่วยหลบไปด้วย!”ในเวลานั้น สายตา
‘พวกเขาทั้งคู่กำลังรวมหัวกันต่อต้านฉันงั้นเหรอ?’แดร์ริลเย้ยหยันอยู่ภายในใจ ‘ถ้าไม่ใช่เพราะการประลองที่ทำให้ฉันไม่อยากสร้างปัญหา ฉันคงจะทำให้เกิดการนองเลือดขึ้นที่นี่แล้ว’แดร์ริลยกไวน์ขึ้นดื่มขณะมองดูมัตเตโอและฟลอเรียนที่กำลังหาวิธีกำจัดเขา แดร์ริลจะไม่มีความสุขถ้าหากว่าเขาไม่ทำอะไรเลย 'ฉันต้องทำอะไรสักอย่าง'แดร์ริลกวาดสายตามองไปรอบ ๆ จากนั้นดวงตาของเขาก็เบิกกว้างเมื่อเขาคิดอะไรบางอย่างขึ้นมาได้แดร์ริลสังเกตเห็นสาวใช้ที่อยู่ด้านนอกห้องโถงใหญ่กำลังถือเหยือกไวน์เพื่อนำไปเสิร์ฟให้กับแขกจากนั้น แดร์ริลก็ลุกขึ้นยืนและเดินไปที่ประตูหลังทันที“อุ้ย!” แดร์ริลแสร้งทำเป็นเดินชนสาวใช้จนไวน์ในเหยือกกระเซ็นออกมาเล็กน้อย"ขอโทษครับ" หลังจากที่กล่าวขอโทษสาวใช้แล้วเขาก็เดินออกจากคฤหาสน์ดาร์บี้ไปทันทีเมื่อทหารยามเห็นว่า แดร์ริลเป็นเพียงแค่สาวกที่ไม่ได้มีความสำคัญอะไร ดังนั้น ทหารยามจึงปล่อยเขาออกไปหลังจากที่ออกมาจากคฤหาสน์แล้ว แดร์ริลก็ยืนอยู่ที่บนถนนด้านนอกของคฤหาสน์เพื่อเฝ้าสังเกตการณ์ภายในห้องโถงใหญ่เวลานั้น!มัตเตโอและฟลอเรียนกำลังพูดคุยกันอย่างมีความสุข เมื่อพวกเขายกแก้วไวน์ขึ้
”รอก่อน”จู่ ๆ ลูคัสก็คิดบางอย่างได้ขณะที่พวกเขากำลังจะเดินทางต่อและสั่งลูกน้องทั้งสองของตน “วางแดร์ริลลงและค้นตัวเขา เผื่อว่ามีของอะไร”ฮ่าฮ่าแดร์ริลไม่ใช่เพียงแค่ประมุขสำนักประตูสุราลัยเท่านั้นแต่ว่ายังเป็นจักรพรรดิของเวสต์ริงตัน เขาต้องมีของมีค่าอยู่กับตัวแน่‘ฉันอาจจะเจอคัมภีร์ล้ำค่าบนตัวเขาก็ได้หากว่าฉันหาของมีค่าก่อนที่จะเอาเขาไปส่งที่สำนักเสียงลวงตา’ลูคัสยิ้มพร้อมคิด“ครับ นายน้อย”ลูกน้องทั้งสองรับคำและวางแดร์ริลลงก่อนที่จะเริ่มค้นตัวเขาไม่นานก็เจอของสองอย่างบนตัวแดร์ริล อันหนึ่งคือเจดีย์ส่วนอีกอันคือย่ามใส่สัตว์เทพเจดีย์เจ็ดมหาสมบัตินั้นสามารถเปลี่ยนขนาดได้ ดังนั้นแดร์ริลจึงเปลี่ยนให้เล็กที่สุด สูงแค่ประมาณนิ้วโป้ง ตอนที่เขาไม่ได้ใช้งาน คนทั่วไปก็จะไม่คิดว่ามันเป็นของสำคัญและเป็นเรื่องยากที่จะรู้ถึงความลับของเจดีย์“เอ่อ…”ตอนนั้นลูคัสก็หยิบเจดีย์ขึ้นมา หมุนไปมาเพื่อดู เขานิ่วหน้าและบอกว่า “มันมีพลังวิญญาณและดูเหมือนเป็นของล้ำค่า แต่ว่าเอาไว้ใช้ทำอะไรกัน?”จากนั้นลูคัสก็ห้อยเจดีย์กลับไว้ที่คอของแดร์ริลเหมือนเดิมแล้วลูคัสก็หยิบย่ามใส่สัตว์เทพขึ้นมาอย่างยินดีแล
สีหน้าของจาค็อบมืดครึ้มเมื่อเขาพูดเช่นนั้น เขาเองก็รู้สึกสับสนที่จริงจาค็อบไม่เชื่อเหมือนกันว่าแดร์ริลจะเป็นคนเช่นนั้น แต่สถานการณ์ตรงหน้าก็ต่างไป อีกอย่างแดร์ริลก็เหม็นกลิ่นเหล้าจริง ๆแต่จาค็อบนั้นก็ทำอะไรรอบคอบสมกับที่เป็นประมุขของคฤหาสน์เกียรติกระบี่และตัดสินใจว่าจะรอให้แดร์ริลตื่นขึ้นมาก่อนที่จะถามเขา“ท่านลุง”แต่ลูคัสร้อนใจขึ้นมาทันทีและบอกอย่างจริงจังว่า “ไม่ว่าเรื่องจริงจะเป็นยังไง แดร์ริลก็เมาและมานอนที่เตียงปาร์คเกอร์จริง นี่อาจจะทำลายชื่อเสียงทั้งของปาร์คเกอร์และคฤหาสน์เกียรติกระบี่ หากว่าเรื่องหลุดออกไปว่าเราทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วคนอื่นเขาจะมองพวกเรายังไง? แล้วอนาคตปาร์คเกอร์จะแต่งงานได้ยังไง?”ลูคัสพูดอย่างเป็นการเป็นงานก่อนที่จะมองไปรอบ ๆ “ผมคิดว่าเราน่าจะมัดเขาไว้ก่อนแล้วค่อยสอบสวนเขาตอนที่ตื่นขึ้น ทำแบบนั้นก็ไม่เป็นการทำลายชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”หลายคนต่างก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วยกับคำพูดของเขา“ใช่ อย่างน้อยเราก็น่าจะทำเพื่อชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”“แดร์ริลแข็งแกร่งมากไป หากว่าคำพูดของนายน้อยลูคัสที่ว่าเขาอยากทำเรื่องไม่เหมาะไม่ควรกั
”ญาติผู้น้อง”ตอนนั้นเองลูคัสที่แอบอยู่ด้านนอกก็รีบพาคนอีกสองคนเข้ามาทันที“เกิดอะไรขึ้น?” ลูคัสตะโกนเสียงดังอย่างเป็นห่วงก่อนที่จะมองแดร์ริลที่อยู่บนเตียงและทำหน้าตาประหลาดใจ “ทำ… ทำไมประมุขดาร์บี้ถึงได้มาอยู่ที่นี่?”ต้องบอกว่าลูคัสแสดงได้ดีมาก ปาร์คเกอร์ไม่ได้รู้เลยว่ามีเรื่องหมกเม็ดอะไรและคิดว่าลูคัสมาเพราะได้ยินเสียงร้องของเธอ“ฉัน…” ปาร์คเกอร์กัดปากแน่นหน้าแดงก่ำ และพูดอย่างอับอายว่า “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน…”ตอนนี้ใจปาร์คเกอร์ว้าวุ่นมาก ผู้หญิงคนไหนที่อยู่ในสถานการณ์แบบนี้ก็ทำใจให้นิ่งได้ยากกันทั้งนั้น“โอ้ตาย”ตอนนั้นเอง จาค็อบและศิษย์คนอื่น ๆ ที่สังเกตเห็นความวุ่นวายก็เข้ามาเอ่อ…ทุกคนต่างก็อึ้งไปทันทีเมื่อได้เห็นสถานการณ์ในห้องและมีสีหน้าบรรยายไม่ถูก“ทะ… ทำไมแดร์ริลถึงได้อยู่ในห้องของคุณหนูปาร์คเกอร์?”“กลิ่นเหล้าเหม็นคลุ้งเลย…”“เป็นไปได้ไหมว่าแดร์ริลดื่มเหล้าย้อมใจแล้วอยากจะมาทำอะไรกับคุณหนูปาร์คเกอร์…”ฝูงชนต่างก็แสดงความคิดเห็นดัน ลูคัสทำสีหน้าตื่นตะลึงเหมือนกันแต่ว่าในใจนั้นแอบหัวเราะลั่น‘ฮ่าฮ่า ตอนนี้แดร์ริลอธิบายตัวเองยากแล้ว ทุกคนเห็นเขาแบบนี้แล้ว’“ปา
จากนั้นลูคัสก็เรียกลูกน้องออกมาสองคนและบอกว่า “เร็วเขาถอดเสื้อผ้าหมอนี่ออก”ลูกน้องทั้งสองรีบถอดเสื้อผ้าของแดร์ริลออกตามคำสั่ง“อุ้มเขาขึ้นแล้วไปกัน” ลูคัสโบกมือและเดินออกไปลูกน้องทั้งสองคนรีบยกแดร์ริลขึ้นแล้วเดินตามไป พวกเขาไม่ลืมเอาเสื้อผ้าของแดร์ริลไปด้วยพวกเขาอาศัยความมืดของยามค่ำคืน อุ้มแดร์ริลเข้าไปในห้องของปาร์คเกอร์ เธอยังไม่กลับมาที่ห้องตอนนี้เพราะว่าเธอมีธุระต้องจัดการพวกเขาโยนแดร์ริลไปนอนบนเตียงปาร์คเกอร์ก่อนที่ลูคัสจะนำคนของเขาอีกสองคนไปซ่อนอยู่ในมุมมืด“แดร์ริล”ลูคัสยิ้มชั่วร้ายออกมาเมื่อพวกเขาซ่อนมิดชิดแล้ว และพูดกับตัวเองว่า “อย่ามาว่าฉันที่ทำเรื่องชั่ว ๆ เลย ใครใช้ให้นายล่วงเกินประมุขสำนักเสียงลวงตาล่ะ? อีกอย่างญาติฉันก็ชอบนายมากนี่”ตอนแรกลูคัสวางแผนว่าจะเอาตัวแดร์ริลออกจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันทีหลังจากที่เขาเมา และส่งไปที่แท่นของสำนักเสียงลวงตา แต่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพิ่มการรักษาความปลอดภัยหลังจากเหตุต่อสู้เมื่อกลางวัน การแอบพาแดร์ริลออกไปจึงไม่ใช่เรื่องง่ายลูคัสตัดสินใจว่าจะถอดเสื้อผ้าแดร์ริลออกและเอาเขามาไว้บนเตียงปาร์คเกอร์ จากนันเขาก็จะรีบเข้ามาแล
”โอ้”แม้เบื้องหน้าลูคัสอาจจะดูนิ่ง แต่ว่าในใจเขายินดีและตื่นเต้นมากเมื่อเห็นแดร์ริลดื่มไวน์ลูคัสนั้นเชิญแดร์ริลมาดื่มไม่ใช่เพราะความชื่นชมแต่อย่างใด แต่เพื่อที่จะได้ทำตามคำสั่งของแจ็คกี้และจับตัวแดร์ริลไปลูคัสนั้นเจ้าเล่ห์ เขารู้ว่าคนแข็งแกร่งอย่างแดร์ริลไม่มีทางได้รับผลจากยาพิษธรรมดา ๆ แน่ ดังนั้นเขาเลยไม่โง่ขนาดที่จะวางยาในไวน์ไวน์นั้นไม่มียาพิษ แต่ว่าตัวไวน์เองต่างหากที่มีปัญหากรุ่นกรึ่มเป็นเหล้าแรงเป็นพิเศษของทวีปมหาสมุทรอำพัน เพียงแค่ดื่มไวน์นี้เข้าไปอึกใหญ่ก็อาจจะทำให้คนดื่มเมาไปได้ครึ่งเดือน แม้แต่ผู้บ่มเพาะหากว่าได้ดื่มเช้าไปก็ไม่อาจต้านทานความแรงของเหล้าได้ ทุกคนที่รู้จักไวน์นี้รู้ดีว่าต้องกินยาแก้ก่อนที่จะดื่มกรุ่นกรึ่มอย่างเพลิดเพลินแผนของลูคัสก็ง่าย ๆ เขาเจตนาจะไม่บอกแดร์ริลว่ากรุ่นกรึ่มนั้นแรงแค่ไหน แล้วก็รอให้แดร์ริลเมาค่อยจับเขามัดส่วนตัวลูคัสนั้นกินยาแก้ไปแล้ว เขาก็เลยไม่ต้องกังวล“ประมุขดาร์บี้” ลูคัสยิ้มและมองแดร์ริล “ไวน์เป็นไงบ้างครับ?”“ยอดเยี่ยม”แดร์ริลพยักหน้าและอดเอ่ยไม่ได้ “กลิ่นของไวน์นี้แรงมาก มันมีรสหวานติดปลายลิ้น เป็นไวน์ชั้นยอด”แดร์ริล
แจ็คกี้ไม่พูดอะไรอีก เขาหันหลังจากไปแล้วหายไปในความมืดยามค่ำคืนในพริบตา“เฮ้อ”ตอนนั้นเอง ลูคัสก็สูดหายใจเข้าลึกพร้อมสีหน้ายุ่งยากใจประมุขสั่งให้เขาหาทางเอาเอง แล้วเขาจะมีทางอะไรล่ะ?…ตอนนั้นเองที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่จาค็อบตั้งใจจัดเลี้ยงให้แดร์ริลเพื่อขอบคุณเขาสำหรับการยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือจากนั้นแดร์ริลก็ถูกจัดให้นอนพักในห้องพักแขกหลังจากกินอาหารเสร็จตอนนั้นที่แดร์ริลนอนอยู่บนเตียงแต่ยังไม่ได้หลับ สองชั่วโมงผ่านไปแต่ก็ยังไม่มีข่าวอะไรเรื่องเดบร้าจากคนของปาร์คเกอร์เขายังไม่รู้ที่อยู่ของเดบร้า แล้วเขาจะมีอารมณ์มาพักผ่อนได้อย่างไร?ก๊อก ก๊อกมีเสียงประจบเอาใจดังมาจากนอกห้อง “ประมุขดาร์บี้ คุณนอนหรือยังครับ?”‘หืม?’แดร์ริลนิ่วหน้า เขาลุกขึ้นและเดินไปดูแล้วก็ต้องอึ้งไปเขาเห็นว่าลูคัสยืนยิ้มกว้างอยู่ด้วยท่าทางสุภาพนอบน้อม“มีอะไรให้ช่วยเหรอ?” แดร์ริลถามเบื้องหน้าเขาดูนิ่ง ๆ แต่ในใจแดร์ริลรังเกียจหมอนี่มาก‘เจ้าโง่นี่มาหาฉันทำไมกัน?’“แหะแหะ…”ลูคัสยิ้มด้วยสีหน้านอบน้อมแล้วบอกว่า “ประมุขดาร์บี้ อย่าเพิ่งปฏิเสธผมนะครับ เมื่อตอนกลางวันผมล่วงเกินคุณไปเยอะ แต่คุณก็ใ
”ประมุขดาร์บี้ คุณน่าทึ่งจริง ๆ คุณไล่แจ็คกี้ไปได้”“ใช่แล้ว ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคุณถึงได้เป็นผู้ทรงอิทธิพลแบบนี้”เหล่าแขกพากันมาทำความเคารพแดร์ริล พยายามที่จะเยินยอเขา แดร์ริลนั้นขี้เกียจที่จะรับมือกับพวกสอพลอพวกนี้ เขายิ้มและพูดปัด ๆ ไปไม่กี่ประโยคจาค็อบ โยฮันที่อยู่ข้างกายเขาเองก็มีทีท่าไม่แยแสพวกแขกก่อนหน้านี้แขกเหล่านี้พากันมาเยินยอจาค็อบตอนที่เห็นว่าคฤหาสน์เกียรติกระบี่นั้นมีอาวุธระดับม่วง แต่กลับหนีเขาเหมือนเห็นโรคร้ายตอนที่สำนักเสียงลวงตาโผล่มาจาค็อบรู้สึกว่าคงจะดีกว่านี้หากไม่คบหาสหายเหล่านี้ที่ต้องการเพียงแค่ผลประโยชน์จากเขาเหล่าแขกพากันอับอายที่จะหน้าด้านอยู่ต่อเมื่อรู้สึกได้ถึงท่าทีไม่แยแสของจาค็อบและท่าทีไม่สนใจของแดร์ริล ไม่นานพวกเขาก็จากไปคฤหาสน์เกียรติกระบี่กำลังทำความสะอาดบริเวณที่มีการต่อสู้จนเสร็จสิ้น ปาร์คเกอร์เองก้ไม่ลืมคำขอร้องของแดร์ริล และรีบส่งคนให้ออกไปหาข่าวของเดบร้าทันทีเวลาเดียวกันปาร์คเกอร์ก็เชื้อเชิญให้แดร์ริลอยู่ที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพราะว่ามันคงใช้เวลากว่าจะหาที่อยู่ของเดบร้าได้ แดร์ริลพยักหน้าตกลงไม่นานก็ถึงเวลาค่ำคืนตอนนั้นเองที่เท
ทุกคนต่างก็มองแดร์ริลเมื่อได้ยินคำพูดของเขาโดยเฉพาะพวกที่หวาดกลัวสำนักเสียงลวงตา พวกเขาต่างก็มีความคิดมากมายแจ็คกี้นั้นเป็นปีศาจร้ายที่ฆ่าคนไม่กะพริบตา เขานั้นเป็นคนชี้นิ้วสั่งเป็นสั่งตายคนอื่นได้ แต่ตอนนี้เขาแพ้ให้แดร์ริลแบบหมดท่า แล้วเขาจะโมโหจัดจนล้มพนันหรือไม่?“ฟู่”แจ็คกี้หน้าแดงก่ำ เขาสูดหายใจเข้าลึก “แม้ว่าฉันจะไม่ใช่คนดี แต่ฉันก็รักษาคำพูดและยอมรับว่าแพ้แล้ว”จากนั้นแจ็คกี้ก็โบกมือ “ทุกคนจงฟัง เราจะไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันที แล้วไปรวมตัวกันที่แท่นพิธีหลัก”สีหน้าแจ็คกี้เต็มไปด้วยความรู้สึกไม่เต็มใจตอนที่ตะโกนประโยคสุดท้ายออกมาที่จริงนั้นเขาไม่เต็มใจจะจากไปแบบนี้สักนิด เขาต้องการจะควบคุมคฤหาสน์เกียรติกระบี่และอาวุธระดับม่วงทั้งสามชิ้นนั้นก็อยู่ใกล้เพียงแค่เอื้อมแล้วแต่เขาไม่มีทางเลือกอื่นเพราะแดร์ริลทำให้เส้นเลือดหัวใจของเขาบาดเจ็บตอนที่ใช้ง้าวสวรรค์ ทำให้แจ็คกี้ไม่สามารถสู้ต่อไปได้“โอ้”เหล่าศิษย์สำนักเสียงลวงตานับพันต่างก็ไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ด้วยสีหน้ามืดครึ้มเมื่อได้ยินคำสั่งของแจ็คกี้“แดร์ริล ดาร์บี้”แจ็คกี้เดินไปสองสามก้าวก่อนที่จะหยุด เขาหันกลั
”ประมุขแจ็คกี้ การต่อสู้นี้จบแล้ว” สีหน้าแดร์ริลเย็นเยียบไม่แสดงอารมณ์ใดซูมแดร์ริลโบกง้าวด้วยกำลังที่มีเมื่อพูดจบ และกลิ่นอายที่สั่นสะเทือนฟ้าดินก็ปล่อยออกมาจากง้าวสวรรค์ก่อนที่จะมีลำแสงสีแดงเลือดพุ่งเข้าใส่แจ็คกี้แจ็คกี้แทบไม่ทันคิดขณะที่เขาสีหน้าเปลี่ยน เขารีบปล่อยพลังภายในออกมาและเปลี่ยนเครื่องจักรสังหารให้ป้องกันการโจมตีปังลำแสงสีเลือดทำลายเครื่องจักรเปลี่ยนร่างสังหารออกเป็นเสี่ยง ทำให้แจ็คกี้ร้องครางออกมาและปลิวถอยหลังไปมากกว่า 100 เมตร ก่อนที่จะร่วงกระแทกพื้นอย่างแรงการโจมตีของแจ็คกี้อาจจะดูรุนแรงตอนที่เขาโจมตีแดร์ริล แต่เขาก็ใช้พลังภายในไปเยอะแล้ว ตอนนี้แจ็คกี้ไม่สามารถรับการโจมตีได้เมื่อเจอกับง้าวสวรรค์ของแดร์ริลอะไรกัน?ทุกคนที่อยู่ด้านล่างต่างก็อ้าปากค้างเมื่อได้เห็นเรื่องตรงหน้าและมองแดร์ริลอย่างพูดไม่ออกพลังของชายหนุ่มคนนี้น่ากลัวมากแล้วอาวุธในมือเขาก็ดูพิเศษ มันดูคุ้นตาชอบกล…เฮือกตอนนั้นเองจาค็อบก็มองแดร์ริลด้วยความตกตะลึง แววตาเขาก็ตื่นเต้นมากเพื่อนของลูกสาวเขามีความสามารถขนาดนี้ คนเราจะดูกันแต่ภาพลักษณ์ภายนอกไม่ได้จริง ๆปาร์คเกอร์ตัวสั่นและมองแ