เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 122
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 123
แดร์ริลส่ายหัวไปมา 'นรกเถอะ นี่ฉันแต่งตัวไม่ดีตรงไหน? ฉันเพิ่งซื้อมันมาเองนะ! ทำไมคนถึงได้ชอบดูถูกฉันนัก?'ถึงเขาจะซื้อพวกมันมาจากร้านข้างทาง แต่มันก็ถูกและใส่สบาย!"ก็ได้ ผมจะไม่เข้าไป" แดร์ริลกล่าว เขายอมแพ้ เขาไม่อยากเสียเวลาทะเลาะกับเธอเขากำลังจะโทรหาเมแกนเพื่อบอกเธอว่าเขาจะรอยู่ที่ทางเข้า ในตอนนั้นชารอนก็เดินตึงตังเข้ามาหาเขาด้วยส้นสู.ของเธอ"หากคุณต้องการโทรศัพท์ กรุณาทำมันข้างนอก! อย่ารบกวนแขกวีไอพีของเรา" เธอสั่ง"นี่ฉันโทรก็ไม่ได้?" แดร์ริลงุนงง"ไม่ได้!" เธอเอ็ด พร้อมชี้ไปที่ทางเข้าหลัก "ทางเข้าวีไอพีของเราไม่ใช่ที่ที่คุณจะเดินไปมาได้ โปรดโทรข้างนอก"พนักงานรักษาความปลอดภัยเข้ามา "คุณผู้ชาย นี่เป็นพื้นที่วีไอพี" เขาขมวดคิ้ว "โปรดอย่าเข้ามาบริเวณนี้ คุณจะรบกวนแขกได้"ลูกค้าคนอื่นเริ่มสังเกตเหตุการณ์"ไอ้ยาจกนั่นอะไรน่ะ คนจนแต่พยายามเข้ามาพื้นที่วีไอพีเหรอ?""เขาต้องพยายามแซงคิวแน่!""ดูสิ นั่นไม่ใช่ลูกเขยของตระกูลลินดันเหรอ?" ใครบางคนโพล่งขึ้นมากะทันหัน"ฮ่าฮ่า! จริงด้วย!"ชารอนเริ่มวางท่าใหญ่โตกว่าเดิมต่อหน้าแดร์ริลเมื่อได้ยินพวกเขาพูดกัน'งั้น หมอนี่ก็แค่ของเล
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 124
ทุกคนตะลึงเมื่อเห็นกระเป๋าเงินสดสองใบ"ท่านคะ นี่เงินห้าล้านค่ะ" ชารอนเข้าหาแดร์ริลด้วยความระมัดระวัง เธอสุภาพแบบสุดขีดและไม่กล้าแม้แต่มองตาของแดร์ริล"ทีนี้ฝากพวกมันแล้วเอาออกมาหนึ่งพัน" แดร์ริลกล่าวเสียงเรียบเขาไม่ได้ต้องการเงินสดมากขนาดนี้ เพียงหนึ่งพันก็เพียงพอแล้วสำหรับเขา ชารอนไม่กล้าขัดขืน เธอรีบไปแล้วกลับมาพร้อมเงินหนึ่งพันอย่างรวดเร็วเมแกนปรากฏตัวในเวลาเดียวกัน "แดร์ริล คุณถอนแค่หนึ่งพัน ทำไมคุณถึงมาอยู่ในที่วีไอพีล่ะเนี่ย?" เธอถามอย่างสับสนที่วีไอพีเปิดให้เข้าอย่างสาธารณะแล้วเหรอ? มันเคยมีกฏเคร่งครัดว่าต้องทำธุรกรรมจำนวนไม่น้อยกว่าหนึ่งล้าน นี่ธนาคารอะลุ่มอล่วยต่อแนวทางปฏิบัติของพวกเขาเองเหรอ?เมแกนไม่ได้สวมเครื่องแบบในวันนี้ เธอใส่เชิ้ตขาว และกระโปรงแบบแนบเนื้อ เธอดูน่าดึงดูดสุด ๆ คนที่ผ่านไปมาต่างจ้องเธออย่างสนใจ"ธนาคารนี้บริการลูกค้ายอดเยี่ยมมาก พวกเขาทำเหมือนผมเป็นวีไอพี ถึงแม้ผมจะถอนแค่พันบาท" แดร์ริลตอบเขาเสริม "ไม่เหมือนบางคนที่ดูถูกผมที่ไม่มีเงิน—คู่หมั้นคุณน่ะ ถ้าจะให้ยกตัวอย่าง เขาคิดว่าเขาจะเหยียดหยามใครก็ได้เพียงเพราะมีเงินเมแกนขมวดคิ้ว เธอกล่าวปกป้
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 125
ชายเหล่านั้นตกใจกับการกระทำของเมแกนพวกเขามองสำรวจเธอ—ส้นสูง เชิ้ตขาว และกระโปรงแนบเนื้อ เธอเป็นดาราหนังแสนสวยนี่หว่า!"ฉันเป็นตำรวจ! วางอาวุธลงซะ!" เมแกนกล่าวอย่างเย็นชาตำรวจ?ท่าทางของพวกเขามืดลง พวกเขามองหน้ากัน ก่อนจะล้อมเมแกนไว้แดร์ริลปวดหัวตุบ ๆ ผู้หญิงคนนี้ไม่มีแม้กระทั่งอาวุธ แต่ยังกล้าไปท้าทายพวกมันเนี่ยนะ?เขาถึงกับตบหน้าผาก จากนั้นก็ค่อย ๆ คืบคลานไปหาพวกเขาอย่างเงียบเชียบ"พี่น้องของฉัน มัดเธอไว้!" หัวหน้าคำราม นี่มันของขวัญที่ไม่คาดคิด! เธอสวยมากพวกเขาเผยรอยยิ้มชั่วร้ายแล้วเข้าหาเมแกนพร้อมกับเชือก'ผู้หญิงคนนี้เป็นตัวสร้างปัญหาของแท้เลย' แดร์ริลคิด เขาถอนหายใจ จากนั้นก็พุ่งออกไป"เมแกน ดูที่เหลือ ผมจัดการพวกโจรเอง!" แดร์ริลตะโกน เขาปล่อยหมัดเข้าใบหน้าของโจรคนแรก โจรไม่สามารถตอบสนองได้ทัน ร่างของเขาปลิวลอยไปแล้วสลบทันทีอะไรกัน?! น็อคใครบางคนให้สลบด้วยหมัดเดียว? นี่เขาไม่ใช่ลูกเขยไร้ประโยชน์เหรอ? ทำไมเขาถึงแข็งแรงนัก? เขามีเบื้องหลังอะไรกันแน่?ทุกคนตะลึงเหล่าโจรลังเล พวกเขาไม่กล้าพุ่งเข้าใส่แดร์ริล หนึ่งในโจรกล่าว "บอส เราเจอตอเข้าแล้ว"หัวหน้าสบถ "ช่างหัว
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 126
'คำถามก็คือ จะหลบหรือไม่หลบ!'เสี้ยววินาทีนั้น แดร์ริลจึงเลือกข้อหลังในขณะที่เมแกนร้องออกมา เธอจึงสังเกตเห็นเด็กนักเรียนหญิงคนนั้น ทันใดนั้น หัวใจของเธอก็สั่นไหวทันทีเขา… เขายอมที่จะรับกระสุนแทนคนที่ไม่เคยรู้จักกันเมแกนมองแดร์ริลอย่างแปลกประหลาดความคิดวิ่งวนในหัวของเมแกนในขณะที่ชายใส่เสื้อกล้ามลายทหารเหนี่ยวไกปืนปัง!สิ่งที่ตามมากับเสียงอันน่าตกใจ คือร่างของแดร์ริลที่ล้มไปด้านหลังพร้อมกับเลือดที่สากกระเซ็นจากหัวไหล่ซ้ายแดร์ริลสูดหายใจอย่างเร็ว เมื่อความเจ็บปวดวิ่งเข้าจู่โจมเขา! อย่างไรก็ตาม เขากัดฟันของตัวเองเพื่อฝืนไม่ให้ตัวเองร้องออกมา เขาถอยหลังไปสองสามก้าวแล้วจ้องไปที่ชายในเสื้อกล้ามลายทหาร เขาฉีกยิ้ม "ทักษะการยิงปืนของนายห่วยนะ"ในขณะที่พูด แดร์ริลก็ฉีกเสื้อของเขาแล้วรีบใช้มันมัดปากแผลไว้ทั้งธนาคารเงียบสนิทราวกับป่าช้าเหล่าคนที่นอนอยู่บนพื้นอ้าปากค้างและดวงตาก็เบิกกว้างด้วยความตื่นตะลึงโจรหลายคนที่ถูกจัดการลงโดยแดร์ริลเองก็พูดไม่ออก'นี่มันบ้าอะไรวะ...''นี่เขาเพิ่งถูกยิงแต่ยังพูดและหัวเราะออกมาได้?'"คุณ!" เมแกนกระฟัดกระเฟียดด้วยความกระวนกระวาย เธออยากให้แ
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 127
รถตู้ของพวกโจรขับออกมานอกเมือง เหล่าโจรในรถได้นำโม่งดำออกจากหัวกันทีละคนดวงตาของพวกเขาฉายแววตื่นเต้นเมื่อเห็นถุงเงินถุงใหญ่ที่หลังรถ"เรามีปัญหาแล้ว ลูกพี่วอลเตอร์ ไอ้หนูนั่นกับตำรวจหญิงกำลังตามเรามา"โจรคนหนึ่งชำเลืองมองกลับไป และสังเกตเห็นรถข้างหลัง เขาจึงตะโกนบอกชายในเสื้อลายทหารด้วยความตื่นตระหนกเหล่าโจรรีบมองไปรอบ ๆ เพื่อตรวจดู ท่าทางของพวกเขาเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว พวกเขามีจำนวนมากที่ธนาคารนั่น แต่ก็ยังไม่สามารถจัดการเจ้าหนุ่มนั่นลงได้ ตรงกันข้าม แดร์ริลกลับสามารถสวนกลับพวกเขาได้หมด นอกจากนั้น แดร์ริลยังดูสบายดีแม้ว่าจะถูกลูกพี่วอลเตอร์ยิง!"อะไร? อย่าบอกนะว่าพวกแกกลัวเจ้าเด็กนั่น! ขับไปที่ภูเขา ที่นั่นไม่ค่อยมีสัญญาณมือถือ ต่อให้พวกมันโทรหาตำรวจ มันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะระบุตำแหน่งของพวกเรา" ชายในเสื้อลายพรางที่ถูกเรียกว่าลูกพี่วอลเตอร์นั้นมีท่าทางมืดมนและโกรธ เมื่อเขาสังเกตเห็นว่าแดร์ริลและเมแกนได้ตามรถตู้พวกเขามาจริง ๆแม้ว่าเสียงของเขาจะฟังดูมั่นใจ แต่มันมีความกระวนกระวายและความโกรธในดวงตาของเขาชายในเสื้อลายพรางมีชื่อว่า แลนซ์ วอลเตอร์ เขาเป็นพวกสวะที่เคยทำความเลวทรา
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 128
เขาหงุดหงิดกับการถูกดูหมิ่นจากชายหนุ่มตรงหน้าเขา"อะไร? ฉันผิดตรงไหน? ปล่อยเด็กไปซะถ้าแกยังพอมีความรู้สึกผิด มีจิตสำนึกและความเป็นมนุษย์อยู่บ้าง" แดร์ริลยังคงหน้านิ่งและกล่าวออกมาพร้อมกับขยับเข้าหาพวกโจร"ไอ้เวร! หยุดซะ -ึงหยุดตรงนั้นเลย!" แลนซ์ตะโกน ความเคียดแค้นลุกโชนในดวงตา'แดร์ริลกำลังทำอะไร?'เมแกนกังวล เธอคิดไม่ตกเลย เธอคิดว่าแดร์ริลต้องบ้าไปแล้ว ถ้าพวกโจรจนมุมจนพวกมันทำร้ายเด็กล่ะ?แดร์ริลฉีกยิ้ม "ด้วยความสัตย์จริงนะ ฉันชื่นชมความกล้าของแกพอตัว แกกล้าปล้นธนาคารด้วยคนแค่นี้ แต่ทว่า มันน่าสมเพชมากที่ใช้เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ เป็นตัวประกัน เป้าหมายพวกแกคือหนีใช่ไหม? ทำไมไม่เอาตัวฉันไปแล้วปล่อยเด็กหญิงคนนั้นไปแทนล่ะ?"แลนซ์ไม่ตอบสนอง ดวงตาของเขาโชติช่วงด้วยโทสะแดร์ริลยังคงยิ้มไม่เปลี่ยนแปลง เขากล่าวต่อ "แกเกลียดฉันนี่ ใช่ไหม? เด็กน้อยคนนั้นไม่เกี่ยวอะไรด้วย แกไม่มีความแค้นหรือเกลียดเธอสักหน่อย""ดี ดี ดีมาก!"ดวงตาของแลนซ์แดงก่ำ เขาเกลียดแดร์ริลมาก!'ในเมื่อแกอยากจะเป็นตัวประกันนักหนา ฉันก็จะสงเคราะห์แกให้!'แลนซ์กำหมัดแน่น เขาส่งเสียงลอดไรฟันออกมา "อยากเป็นฮีโร่เหรอ? แกคิดว
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 129
"คุณ...บาดแผลคุณ..."เมแกนเดินเข้ามาหาแดร์ริลอย่างรวดเร็ว เธอถามเขาด้วยความกังวลเกี่ยวกับแผลของเขา"ไม่เป็นไร" แดร์ริลส่ายหัว เขาดูผ่อนคลายแต่ความจริง เขาแค่กำลังฝืนความเจ็บปวดอยู่แผลของเขาเปิดอีกครั้งจากการใช้ดาบกลินโลหิตก่อนหน้านี้ เขากำลังเจ็บปวดมากเมแกนพยักหน้าและไม่ได้กล่าวอะไรอีก เธอยังคงดูกังวลมาก ในดวงตาของเธอ ตอนที่เธอพาเด็กน้อยไปที่รถในตอนที่แดร์ริลขึ้นรถของเขา เขารู้สึกถึงความเจ็บปวดที่ไม่สามารถทนได้จากหัวไหล่ เขาสบถในใจ กระสุนมันฝังอยู่ในแผลเขานานเกินไป หากเขานำมันออกไม่ทันเวลา เขาอาจจะเสียเลือดมากเกินไปแทนที่จะสตาร์ทเครื่องยนต์ เขากลับดึงผ้าที่พันรอบไหล่ของเขาออก แล้วใช้พลังภายในพยายามฝืนดันกระสุนออกเมื่อกระสุนหลุดออกมาจากบาดแผล แดร์ริลก็สั่นสะท้านด้วยความเจ็บปวด หน้าผากของเขาเต็มไปด้วยเหงื่อ 'เ-ี้ย! โชคดีนะที่เราเป็นผู้บ่มเพาะ ไม่งั้น เราคงนอนนิ่งไปแล้วเพราะกระสุนฝังในนานเกินไป'เมแกนเป็นห่วงมาก เธอต้องการอาสาช่วยเหลือ แต่เธอไม่กล้าเพราะรอบข้างมันมืดมาก เธอกลัวว่าเธอจะทำให้แดร์ริลเจ็บเพิ่มโดยไม่ได้ตั้งใจ เพราะเธอไม่เห็นแผลชัดเจน ดังนั้น เธอจึงต้องปล่อยให้แด
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 130
เมแกนกัดริมฝีปากของเธอแล้วหยุดพูดลงเมื่อสังเกตเห็นแดร์ริลกำลังมองเธอด้วยรอยยิ้ม'นี่เราเป็นห่วงเขามากไปรึเปล่า?'"มันไม่จำเป็นจริง ๆ นี่มันกลางดึกแล้ว ไม่มีหมอที่ไหนทำงานหรอก""งั้น...แผลของคุณ คุณจะทำยังไงกับมัน?" เมแกนขมวดคิ้ว เธอเงียบไปพักหนึ่ง ก่อนจะกล่าวเบา ๆ "ทำไมคุณไม่ไปที่บ้านฉันล่ะ? ฉันจะช่วยคุณล้างแผลแล้วทายาให้"แดร์ริลหัวเราะแล้วแกล้งเธอ "ทำไมคุณถึงเป็นห่วงผมนักล่ะ? กลัวผมจะตายเหรอ?""ฉัน..." เมแกนตื่นตระหนกอย่างไม่มีเหตุผล "ยังไงซะ แผลของคุณก็เกิดขึ้นเพราะฉัน..."มันดึกมากแล้ว เมแกนรู้ว่ามันไม่สมควรที่จะเชิญชวนบุรุษเข้าบ้านในเวลาแบบนี้อย่างไรก็ตาม เขากำลังบาดเจ็บ แผลของเขาจะถูกปล่อยไว้ไม่ดูแลได้ยังไง? และมันเป็นเพราะเธอ เขาถึงได้รับแผลนั้นมา...แดร์ริลพยักหน้า "งั้น ก็ดีที่คุณจะให้ผมไปที่บ้านของคุณเพื่อรักษาแผล แต่คุณต้องสัญญาผมมาหนึ่งข้อ""อะไรเหรอ?" เมแกนถามอย่างรวดเร็วแดร์ริลยิ้มอ่อน "คุณต้องเรียกผม 'พี่ชายแสนดี'"เมแกนตะลึง ใบหน้าของเธอแดง เธอกระทืบเท้าด้วยความโกรธ "คุณ..."ทำไมแดร์ริลถึงยังทำเป็นตลกหลังจากเกิดเกิดเรื่องพวกนี้ขึ้น?เป็นอีกครั้ง ที่เมแกนไ
บทล่าสุด
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2090
”รอก่อน”จู่ ๆ ลูคัสก็คิดบางอย่างได้ขณะที่พวกเขากำลังจะเดินทางต่อและสั่งลูกน้องทั้งสองของตน “วางแดร์ริลลงและค้นตัวเขา เผื่อว่ามีของอะไร”ฮ่าฮ่าแดร์ริลไม่ใช่เพียงแค่ประมุขสำนักประตูสุราลัยเท่านั้นแต่ว่ายังเป็นจักรพรรดิของเวสต์ริงตัน เขาต้องมีของมีค่าอยู่กับตัวแน่‘ฉันอาจจะเจอคัมภีร์ล้ำค่าบนตัวเขาก็ได้หากว่าฉันหาของมีค่าก่อนที่จะเอาเขาไปส่งที่สำนักเสียงลวงตา’ลูคัสยิ้มพร้อมคิด“ครับ นายน้อย”ลูกน้องทั้งสองรับคำและวางแดร์ริลลงก่อนที่จะเริ่มค้นตัวเขาไม่นานก็เจอของสองอย่างบนตัวแดร์ริล อันหนึ่งคือเจดีย์ส่วนอีกอันคือย่ามใส่สัตว์เทพเจดีย์เจ็ดมหาสมบัตินั้นสามารถเปลี่ยนขนาดได้ ดังนั้นแดร์ริลจึงเปลี่ยนให้เล็กที่สุด สูงแค่ประมาณนิ้วโป้ง ตอนที่เขาไม่ได้ใช้งาน คนทั่วไปก็จะไม่คิดว่ามันเป็นของสำคัญและเป็นเรื่องยากที่จะรู้ถึงความลับของเจดีย์“เอ่อ…”ตอนนั้นลูคัสก็หยิบเจดีย์ขึ้นมา หมุนไปมาเพื่อดู เขานิ่วหน้าและบอกว่า “มันมีพลังวิญญาณและดูเหมือนเป็นของล้ำค่า แต่ว่าเอาไว้ใช้ทำอะไรกัน?”จากนั้นลูคัสก็ห้อยเจดีย์กลับไว้ที่คอของแดร์ริลเหมือนเดิมแล้วลูคัสก็หยิบย่ามใส่สัตว์เทพขึ้นมาอย่างยินดีแล
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2089
สีหน้าของจาค็อบมืดครึ้มเมื่อเขาพูดเช่นนั้น เขาเองก็รู้สึกสับสนที่จริงจาค็อบไม่เชื่อเหมือนกันว่าแดร์ริลจะเป็นคนเช่นนั้น แต่สถานการณ์ตรงหน้าก็ต่างไป อีกอย่างแดร์ริลก็เหม็นกลิ่นเหล้าจริง ๆแต่จาค็อบนั้นก็ทำอะไรรอบคอบสมกับที่เป็นประมุขของคฤหาสน์เกียรติกระบี่และตัดสินใจว่าจะรอให้แดร์ริลตื่นขึ้นมาก่อนที่จะถามเขา“ท่านลุง”แต่ลูคัสร้อนใจขึ้นมาทันทีและบอกอย่างจริงจังว่า “ไม่ว่าเรื่องจริงจะเป็นยังไง แดร์ริลก็เมาและมานอนที่เตียงปาร์คเกอร์จริง นี่อาจจะทำลายชื่อเสียงทั้งของปาร์คเกอร์และคฤหาสน์เกียรติกระบี่ หากว่าเรื่องหลุดออกไปว่าเราทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วคนอื่นเขาจะมองพวกเรายังไง? แล้วอนาคตปาร์คเกอร์จะแต่งงานได้ยังไง?”ลูคัสพูดอย่างเป็นการเป็นงานก่อนที่จะมองไปรอบ ๆ “ผมคิดว่าเราน่าจะมัดเขาไว้ก่อนแล้วค่อยสอบสวนเขาตอนที่ตื่นขึ้น ทำแบบนั้นก็ไม่เป็นการทำลายชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”หลายคนต่างก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วยกับคำพูดของเขา“ใช่ อย่างน้อยเราก็น่าจะทำเพื่อชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”“แดร์ริลแข็งแกร่งมากไป หากว่าคำพูดของนายน้อยลูคัสที่ว่าเขาอยากทำเรื่องไม่เหมาะไม่ควรกั
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2088
”ญาติผู้น้อง”ตอนนั้นเองลูคัสที่แอบอยู่ด้านนอกก็รีบพาคนอีกสองคนเข้ามาทันที“เกิดอะไรขึ้น?” ลูคัสตะโกนเสียงดังอย่างเป็นห่วงก่อนที่จะมองแดร์ริลที่อยู่บนเตียงและทำหน้าตาประหลาดใจ “ทำ… ทำไมประมุขดาร์บี้ถึงได้มาอยู่ที่นี่?”ต้องบอกว่าลูคัสแสดงได้ดีมาก ปาร์คเกอร์ไม่ได้รู้เลยว่ามีเรื่องหมกเม็ดอะไรและคิดว่าลูคัสมาเพราะได้ยินเสียงร้องของเธอ“ฉัน…” ปาร์คเกอร์กัดปากแน่นหน้าแดงก่ำ และพูดอย่างอับอายว่า “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน…”ตอนนี้ใจปาร์คเกอร์ว้าวุ่นมาก ผู้หญิงคนไหนที่อยู่ในสถานการณ์แบบนี้ก็ทำใจให้นิ่งได้ยากกันทั้งนั้น“โอ้ตาย”ตอนนั้นเอง จาค็อบและศิษย์คนอื่น ๆ ที่สังเกตเห็นความวุ่นวายก็เข้ามาเอ่อ…ทุกคนต่างก็อึ้งไปทันทีเมื่อได้เห็นสถานการณ์ในห้องและมีสีหน้าบรรยายไม่ถูก“ทะ… ทำไมแดร์ริลถึงได้อยู่ในห้องของคุณหนูปาร์คเกอร์?”“กลิ่นเหล้าเหม็นคลุ้งเลย…”“เป็นไปได้ไหมว่าแดร์ริลดื่มเหล้าย้อมใจแล้วอยากจะมาทำอะไรกับคุณหนูปาร์คเกอร์…”ฝูงชนต่างก็แสดงความคิดเห็นดัน ลูคัสทำสีหน้าตื่นตะลึงเหมือนกันแต่ว่าในใจนั้นแอบหัวเราะลั่น‘ฮ่าฮ่า ตอนนี้แดร์ริลอธิบายตัวเองยากแล้ว ทุกคนเห็นเขาแบบนี้แล้ว’“ปา
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2087
จากนั้นลูคัสก็เรียกลูกน้องออกมาสองคนและบอกว่า “เร็วเขาถอดเสื้อผ้าหมอนี่ออก”ลูกน้องทั้งสองรีบถอดเสื้อผ้าของแดร์ริลออกตามคำสั่ง“อุ้มเขาขึ้นแล้วไปกัน” ลูคัสโบกมือและเดินออกไปลูกน้องทั้งสองคนรีบยกแดร์ริลขึ้นแล้วเดินตามไป พวกเขาไม่ลืมเอาเสื้อผ้าของแดร์ริลไปด้วยพวกเขาอาศัยความมืดของยามค่ำคืน อุ้มแดร์ริลเข้าไปในห้องของปาร์คเกอร์ เธอยังไม่กลับมาที่ห้องตอนนี้เพราะว่าเธอมีธุระต้องจัดการพวกเขาโยนแดร์ริลไปนอนบนเตียงปาร์คเกอร์ก่อนที่ลูคัสจะนำคนของเขาอีกสองคนไปซ่อนอยู่ในมุมมืด“แดร์ริล”ลูคัสยิ้มชั่วร้ายออกมาเมื่อพวกเขาซ่อนมิดชิดแล้ว และพูดกับตัวเองว่า “อย่ามาว่าฉันที่ทำเรื่องชั่ว ๆ เลย ใครใช้ให้นายล่วงเกินประมุขสำนักเสียงลวงตาล่ะ? อีกอย่างญาติฉันก็ชอบนายมากนี่”ตอนแรกลูคัสวางแผนว่าจะเอาตัวแดร์ริลออกจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันทีหลังจากที่เขาเมา และส่งไปที่แท่นของสำนักเสียงลวงตา แต่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพิ่มการรักษาความปลอดภัยหลังจากเหตุต่อสู้เมื่อกลางวัน การแอบพาแดร์ริลออกไปจึงไม่ใช่เรื่องง่ายลูคัสตัดสินใจว่าจะถอดเสื้อผ้าแดร์ริลออกและเอาเขามาไว้บนเตียงปาร์คเกอร์ จากนันเขาก็จะรีบเข้ามาแล
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2086
”โอ้”แม้เบื้องหน้าลูคัสอาจจะดูนิ่ง แต่ว่าในใจเขายินดีและตื่นเต้นมากเมื่อเห็นแดร์ริลดื่มไวน์ลูคัสนั้นเชิญแดร์ริลมาดื่มไม่ใช่เพราะความชื่นชมแต่อย่างใด แต่เพื่อที่จะได้ทำตามคำสั่งของแจ็คกี้และจับตัวแดร์ริลไปลูคัสนั้นเจ้าเล่ห์ เขารู้ว่าคนแข็งแกร่งอย่างแดร์ริลไม่มีทางได้รับผลจากยาพิษธรรมดา ๆ แน่ ดังนั้นเขาเลยไม่โง่ขนาดที่จะวางยาในไวน์ไวน์นั้นไม่มียาพิษ แต่ว่าตัวไวน์เองต่างหากที่มีปัญหากรุ่นกรึ่มเป็นเหล้าแรงเป็นพิเศษของทวีปมหาสมุทรอำพัน เพียงแค่ดื่มไวน์นี้เข้าไปอึกใหญ่ก็อาจจะทำให้คนดื่มเมาไปได้ครึ่งเดือน แม้แต่ผู้บ่มเพาะหากว่าได้ดื่มเช้าไปก็ไม่อาจต้านทานความแรงของเหล้าได้ ทุกคนที่รู้จักไวน์นี้รู้ดีว่าต้องกินยาแก้ก่อนที่จะดื่มกรุ่นกรึ่มอย่างเพลิดเพลินแผนของลูคัสก็ง่าย ๆ เขาเจตนาจะไม่บอกแดร์ริลว่ากรุ่นกรึ่มนั้นแรงแค่ไหน แล้วก็รอให้แดร์ริลเมาค่อยจับเขามัดส่วนตัวลูคัสนั้นกินยาแก้ไปแล้ว เขาก็เลยไม่ต้องกังวล“ประมุขดาร์บี้” ลูคัสยิ้มและมองแดร์ริล “ไวน์เป็นไงบ้างครับ?”“ยอดเยี่ยม”แดร์ริลพยักหน้าและอดเอ่ยไม่ได้ “กลิ่นของไวน์นี้แรงมาก มันมีรสหวานติดปลายลิ้น เป็นไวน์ชั้นยอด”แดร์ริล
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2085
แจ็คกี้ไม่พูดอะไรอีก เขาหันหลังจากไปแล้วหายไปในความมืดยามค่ำคืนในพริบตา“เฮ้อ”ตอนนั้นเอง ลูคัสก็สูดหายใจเข้าลึกพร้อมสีหน้ายุ่งยากใจประมุขสั่งให้เขาหาทางเอาเอง แล้วเขาจะมีทางอะไรล่ะ?…ตอนนั้นเองที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่จาค็อบตั้งใจจัดเลี้ยงให้แดร์ริลเพื่อขอบคุณเขาสำหรับการยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือจากนั้นแดร์ริลก็ถูกจัดให้นอนพักในห้องพักแขกหลังจากกินอาหารเสร็จตอนนั้นที่แดร์ริลนอนอยู่บนเตียงแต่ยังไม่ได้หลับ สองชั่วโมงผ่านไปแต่ก็ยังไม่มีข่าวอะไรเรื่องเดบร้าจากคนของปาร์คเกอร์เขายังไม่รู้ที่อยู่ของเดบร้า แล้วเขาจะมีอารมณ์มาพักผ่อนได้อย่างไร?ก๊อก ก๊อกมีเสียงประจบเอาใจดังมาจากนอกห้อง “ประมุขดาร์บี้ คุณนอนหรือยังครับ?”‘หืม?’แดร์ริลนิ่วหน้า เขาลุกขึ้นและเดินไปดูแล้วก็ต้องอึ้งไปเขาเห็นว่าลูคัสยืนยิ้มกว้างอยู่ด้วยท่าทางสุภาพนอบน้อม“มีอะไรให้ช่วยเหรอ?” แดร์ริลถามเบื้องหน้าเขาดูนิ่ง ๆ แต่ในใจแดร์ริลรังเกียจหมอนี่มาก‘เจ้าโง่นี่มาหาฉันทำไมกัน?’“แหะแหะ…”ลูคัสยิ้มด้วยสีหน้านอบน้อมแล้วบอกว่า “ประมุขดาร์บี้ อย่าเพิ่งปฏิเสธผมนะครับ เมื่อตอนกลางวันผมล่วงเกินคุณไปเยอะ แต่คุณก็ใ
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2084
”ประมุขดาร์บี้ คุณน่าทึ่งจริง ๆ คุณไล่แจ็คกี้ไปได้”“ใช่แล้ว ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคุณถึงได้เป็นผู้ทรงอิทธิพลแบบนี้”เหล่าแขกพากันมาทำความเคารพแดร์ริล พยายามที่จะเยินยอเขา แดร์ริลนั้นขี้เกียจที่จะรับมือกับพวกสอพลอพวกนี้ เขายิ้มและพูดปัด ๆ ไปไม่กี่ประโยคจาค็อบ โยฮันที่อยู่ข้างกายเขาเองก็มีทีท่าไม่แยแสพวกแขกก่อนหน้านี้แขกเหล่านี้พากันมาเยินยอจาค็อบตอนที่เห็นว่าคฤหาสน์เกียรติกระบี่นั้นมีอาวุธระดับม่วง แต่กลับหนีเขาเหมือนเห็นโรคร้ายตอนที่สำนักเสียงลวงตาโผล่มาจาค็อบรู้สึกว่าคงจะดีกว่านี้หากไม่คบหาสหายเหล่านี้ที่ต้องการเพียงแค่ผลประโยชน์จากเขาเหล่าแขกพากันอับอายที่จะหน้าด้านอยู่ต่อเมื่อรู้สึกได้ถึงท่าทีไม่แยแสของจาค็อบและท่าทีไม่สนใจของแดร์ริล ไม่นานพวกเขาก็จากไปคฤหาสน์เกียรติกระบี่กำลังทำความสะอาดบริเวณที่มีการต่อสู้จนเสร็จสิ้น ปาร์คเกอร์เองก้ไม่ลืมคำขอร้องของแดร์ริล และรีบส่งคนให้ออกไปหาข่าวของเดบร้าทันทีเวลาเดียวกันปาร์คเกอร์ก็เชื้อเชิญให้แดร์ริลอยู่ที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพราะว่ามันคงใช้เวลากว่าจะหาที่อยู่ของเดบร้าได้ แดร์ริลพยักหน้าตกลงไม่นานก็ถึงเวลาค่ำคืนตอนนั้นเองที่เท
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2083
ทุกคนต่างก็มองแดร์ริลเมื่อได้ยินคำพูดของเขาโดยเฉพาะพวกที่หวาดกลัวสำนักเสียงลวงตา พวกเขาต่างก็มีความคิดมากมายแจ็คกี้นั้นเป็นปีศาจร้ายที่ฆ่าคนไม่กะพริบตา เขานั้นเป็นคนชี้นิ้วสั่งเป็นสั่งตายคนอื่นได้ แต่ตอนนี้เขาแพ้ให้แดร์ริลแบบหมดท่า แล้วเขาจะโมโหจัดจนล้มพนันหรือไม่?“ฟู่”แจ็คกี้หน้าแดงก่ำ เขาสูดหายใจเข้าลึก “แม้ว่าฉันจะไม่ใช่คนดี แต่ฉันก็รักษาคำพูดและยอมรับว่าแพ้แล้ว”จากนั้นแจ็คกี้ก็โบกมือ “ทุกคนจงฟัง เราจะไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันที แล้วไปรวมตัวกันที่แท่นพิธีหลัก”สีหน้าแจ็คกี้เต็มไปด้วยความรู้สึกไม่เต็มใจตอนที่ตะโกนประโยคสุดท้ายออกมาที่จริงนั้นเขาไม่เต็มใจจะจากไปแบบนี้สักนิด เขาต้องการจะควบคุมคฤหาสน์เกียรติกระบี่และอาวุธระดับม่วงทั้งสามชิ้นนั้นก็อยู่ใกล้เพียงแค่เอื้อมแล้วแต่เขาไม่มีทางเลือกอื่นเพราะแดร์ริลทำให้เส้นเลือดหัวใจของเขาบาดเจ็บตอนที่ใช้ง้าวสวรรค์ ทำให้แจ็คกี้ไม่สามารถสู้ต่อไปได้“โอ้”เหล่าศิษย์สำนักเสียงลวงตานับพันต่างก็ไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ด้วยสีหน้ามืดครึ้มเมื่อได้ยินคำสั่งของแจ็คกี้“แดร์ริล ดาร์บี้”แจ็คกี้เดินไปสองสามก้าวก่อนที่จะหยุด เขาหันกลั
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2082
”ประมุขแจ็คกี้ การต่อสู้นี้จบแล้ว” สีหน้าแดร์ริลเย็นเยียบไม่แสดงอารมณ์ใดซูมแดร์ริลโบกง้าวด้วยกำลังที่มีเมื่อพูดจบ และกลิ่นอายที่สั่นสะเทือนฟ้าดินก็ปล่อยออกมาจากง้าวสวรรค์ก่อนที่จะมีลำแสงสีแดงเลือดพุ่งเข้าใส่แจ็คกี้แจ็คกี้แทบไม่ทันคิดขณะที่เขาสีหน้าเปลี่ยน เขารีบปล่อยพลังภายในออกมาและเปลี่ยนเครื่องจักรสังหารให้ป้องกันการโจมตีปังลำแสงสีเลือดทำลายเครื่องจักรเปลี่ยนร่างสังหารออกเป็นเสี่ยง ทำให้แจ็คกี้ร้องครางออกมาและปลิวถอยหลังไปมากกว่า 100 เมตร ก่อนที่จะร่วงกระแทกพื้นอย่างแรงการโจมตีของแจ็คกี้อาจจะดูรุนแรงตอนที่เขาโจมตีแดร์ริล แต่เขาก็ใช้พลังภายในไปเยอะแล้ว ตอนนี้แจ็คกี้ไม่สามารถรับการโจมตีได้เมื่อเจอกับง้าวสวรรค์ของแดร์ริลอะไรกัน?ทุกคนที่อยู่ด้านล่างต่างก็อ้าปากค้างเมื่อได้เห็นเรื่องตรงหน้าและมองแดร์ริลอย่างพูดไม่ออกพลังของชายหนุ่มคนนี้น่ากลัวมากแล้วอาวุธในมือเขาก็ดูพิเศษ มันดูคุ้นตาชอบกล…เฮือกตอนนั้นเองจาค็อบก็มองแดร์ริลด้วยความตกตะลึง แววตาเขาก็ตื่นเต้นมากเพื่อนของลูกสาวเขามีความสามารถขนาดนี้ คนเราจะดูกันแต่ภาพลักษณ์ภายนอกไม่ได้จริง ๆปาร์คเกอร์ตัวสั่นและมองแ
